Нестероидные противовоспалительные препараты предназначены для симптоматической терапии, уменьшая боль и воспаление на момент использования, на прогрессирование заболевания не влияют.Ибупрофен оказывает жаропонижающее и анальгезирующее действие.
Рекомендуется ознакомиться с противопоказаниями инструкцией перед применением!
Торговое наименование
ИБУПРОФЕН
Международное непатентованное название
Ибупрофен
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 200 мг или 400 мг
Фармакотерапевтическая группа
Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные и противоревматические препараты, нестероидные. Пропионовой кислоты производные. Ибупрофен.
Код АТХ M01AE01
Показания к применению
Препарат Ибупрофен показан к применению у взрослых и подростков в возрасте от 12 лет.
Предназначен для облегчения боли при следующих состояниях:
- мигрень
- головная боль
- зубная боль
- болезненные менструации
- невралгии
- боли в спине
- боли в мышцах
- боли в суставах
- ревматические боли
- для снижения температуры и облегчения симптомов гриппа и простудных заболеваний
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к ибупрофену или к любому из компонентов препарата, а также к другим нестероидным противовоспалительным препаратам (НПВП)
-реакции гиперчувствительности в анамнезе (в частности, бронхиальная астма, ринит, отек Квинке или крапивница), спровоцированные приемом ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных противовоспалительных препаратов
- язвенная болезнь/кровотечение из язвы в стадии обострения или в анамнезе (два и более подтвержденных эпизода язвенной болезни/кровотечения из язвы и в анамнезе)
- кровотечение из желудочно-кишечного тракта или перфорация, спровоцированные применением нестероидных противовоспалительных препаратов (НПВП), или в анамнезе
- выраженное обезвоживание (как следствие рвоты, диареи или недостаточного потребления жидкости)
- гемофилия и другие нарушения свертываемости крови (в том числе гипокоагуляции), геморрагические диатезы
- цереброваскулярные и иные кровотечения
- декомпенсированная сердечная недостаточность
- период после проведения аортокоронарного шунтирования
- тяжелая печеночная недостаточность или заболевание печени в активной фазе
- тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина <30 мл/мин), подтвержденная гиперкалиемия
- тяжелая сердечная недостаточность (класс IV по NYHA - классификация Нью-Йоркской Ассоциации кардиологов)
- беременность (III триместр)
- детский возраст до 12 лет.
Необходимые меры предосторожности при применении
При наличии состояний, указанных в данном разделе, перед применением препарата следует обратиться к врачу.
Нежелательные эффекты можно свести к минимуму, если принимать препарат в течение непродолжительного промежутка времени, в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
У людей пожилого возраста наблюдается повышенная частота побочных реакций на фоне применения НПВП, особенно желудочно-кишечных кровотечений и перфораций, в некоторых случаях со смертельным исходом.
Влияние на органы дыхания
У пациентов с бронхиальной астмой или аллергическим заболеванием в стадии обострения, а также у пациентов, имеющих в анамнезе бронхиальную астму/аллергическое заболевание препарат может спровоцировать бронхоспазм.
Совместное использование с другими НПВП
Следует избегать одновременного применения ибупрофена с другими НПВП, в частности, селективными ингибиторами циклооксигеназы-2.
Системная красная волчанка и смешанное заболевание соединительной ткани
Применение препарата у пациентов с системной красной волчанкой или смешанным заболеванием соединительной ткани связано с повышенным риском развития асептического менингита.
Влияние на почки
Препарат может вызвать ухудшение функции почек с развитием почечной недостаточности. Существует риск почечной недостаточности у обезвоженных детей и подростков.
Влияние на печень
Препарат может вызывать нарушение функции печени.
Влияние на сердечно-сосудистую систему и мозговое кровообращение Рекомендуется с осторожностью применять препарат у пациентов с артериальной гипертензией и/или сердечной недостаточностью (перед применением следует проконсультироваться с врачом) из-за имеющихся сообщений о задержке жидкости, повышении артериального давления и появлении отеков на фоне применения НПВП.
Использование ибупрофена, особенно в высоких дозах (2400 мг/день), может быть связано с небольшим повышением риска артериальных тромботических осложнений (например, инфаркт миокарда или инсульт). Однако при приеме в низких дозах (например, 1200 мг/день и менее) влияние ибупрофена на возникновение артериальных тромботических осложнений не установлено.
Пациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью (II-III класса по NYHA), установленной ишемической болезнью сердца, заболеваниями периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями назначать ибупрофен следует только после тщательной оценки соотношения польза–риск, при этом следует избегать применения высоких доз ибупрофена (≥ 2400 мг/сутки).
Перед началом курса длительной терапии следует тщательно оценить состояние пациентов имеющих факторы риска со стороны сердечно-сосудистой системы (например, гипертония, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение), особенно если требуются высокие дозы ибупрофена (2400 мг/день).
Влияние на желудочно-кишечный тракт
Необходимо с осторожностью применять препарат у пациентов, имеющих в анамнезе заболевания желудочно-кишечного тракта (ЖКТ) (неспецифический язвенный колит, болезнь Крона), поскольку при использовании препаратов данной группы возможно обострение этих заболеваний.
Имеются сообщения о случаях возникновения желудочно-кишечного кровотечения, язв и перфорации в любой момент применения любых препаратов из группы НПВП, при наличии или отсутствии предупреждающих симптомов или наличие подобных осложнений в анамнезе.
Повышенный риск желудочно-кишечного кровотечения или язвы/перфорации связан с использованием высоких доз НПВП, наличием в анамнезе пациента язвенной болезни, особенно, осложненной кровоте-чением или перфорацией, а также с применением препарата у людей пожилого возраста. У перечисленных категорий пациентов лечение следует начинать с наименьшей эффективной дозы препарата.
Пациенты имеющие проявления токсичности со стороны желудочно-кишечного тракта в анамнезе, особенно пожилого возраста, должны сообщать о любых необычных симптомах со стороны ЖКТ (в частности, в случае желудочно-кишечного кровотечения), особенно в начале лечения.
Следует проявлять осторожность у пациентов, получающих сопутствующие препараты, которые могут увеличить риск изъязвления или кровотечения, такие как оральные кортикостероиды, антикоагулянты, такие как варфарин, селективные ингибиторы обратного захвата серотонина или антиагрегантные препараты, такие как ацетилсалициловая кислота.
При возникновении желудочно-кишечного кровотечения или язвы у пациентов, получающих лечение ибупрофеном, прием препарата следует прекратить.
Тяжелые кожные реакции
Серьезные кожные реакции, некоторые из которых закончились смертельным исходом, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз редко сообщаются в связи с использованием НПВП. Пациенты подвергаются наибольшему риску этих реакций на ранних стадиях терапии, возникающих в большинстве случаев в течение первого месяца лечения.
Сообщалось об остром генерализованном экзантематозном пустулезе (AGEP) в отношении ибупрофен-содержащих препаратов. Ибупрофен следует прекратить при первом появлении признаков и симптомов серьезных кожных реакций, таких как кожная сыпь, поражения слизистой оболочки или любые другие признаки гиперчувствительности.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами и другие виды взаимодействия
Следует избегать приема ибупрофена (как и других нестероидных противоспалительных препаратов (НПВП)) в сочетании со следующими препаратами
- ацетилсалициловая кислота: одновременный прием ибупрофена и ацетилсалициловой кислоты не рекомендуется из-за возможного усиления побочных эффектов, за исключением ацетилсалициловой кислоты в низких дозах (не более 75 мг в сутки), которая была назначена врачом. Ибупрофен может конкурентно ингибировать действие низких доз ацетилсалициловой кислоты на агрегацию тромбоцитов, поэтому при регулярном длительном применении ибупрофена возможно снижение кардиопротекторного эффекта ацетилсалициловой кислоты. При эпизодическом применении ибупрофена клинически значимый эффект не наблюдается.
- другие НПВП, включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2:
следует избегать одновременного применения двух и более препаратов из группы НПВП из-за возможного увеличения риска возникновения побочных эффектов.
Ибупрофен следует применять с осторожностью в сочетании со следующими препаратами
Кортикостероиды: так как они могут увеличить риск возникновения язвы или кровотечений желудочно-кишечных тракта
Гипотензивные и диуретики: так как НПВП могут уменьшить действие этих препаратов. У некоторых пациентов с нарушенной функцией почек (например, у пациентов с дегидратацией или у пожилых пациентов с нарушенной функцией почек) одновременное введение ингибитора ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) или антагониста ангиотензина II и агентов, которые ингибируют циклооксигеназу, может привести к дальнейшему ухудшению функции почек, включая возможную острую почечную недостаточность, которая обычно обратима. Эти взаимодействия следует учитывать у пациентов, принимающих коксиб одновременно с ингибиторами АКФ или антагонистами ангиотензина II. Поэтому комбинацию следует применять с осторожностью, особенно у пожилых людей. Пациенты должны быть адекватно гидратированы, и следует уделять внимание мониторингу почечной функции после начала сопутствующей терапии и периодически после этого.
Антикоагулянты: НПВП могут усиливать действие антикоагулянтов, таких как варфарин
Антиагреганты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС): повышенный риск возникновения желудочно-кишечного кровотечения.
Сердечные гликозиды: одновременное назначение НПВП и сердечных гликозидов может привести к усугублению сердечной недостаточности, снижению скорости клубочковой фильтрации и увеличению концентрации сердечных гликозидов в плазме крови.
Препараты лития: существуют данные о вероятности увеличения концентрации лития в плазме крови на фоне применения НПВП.
Метотрексат: существуют данные о вероятности увеличения концентрации метотрексата в плазме крови на фоне применения НПВП.
Циклоспорин: увеличение риска нефротоксичности при одновременном назначении НПВП и циклоспорина.
Мифепристон: прием НПВП следует начинать не ранее, чем через 8-12 дней после приема мифепристона, поскольку НПВП могут снижать эффективность мифепристона.
Такролимус: при одновременном назначении НПВП и такролимуса возможно увеличение риска нефротоксичности
Зидовудин: одновременное применение НПВП и зидовудина может привести к повышению гематологической токсичности. Имеются данные о повышенном риске возникновения гемартроза и гематом у ВИЧ-положительных пациентов с гемофилией, получавших совместное лечение зидовудином и ибупрофеном.
Антибиотики хинолонового ряда: упациентов, получающих совместное лечение НПВП и антибиотиками хинолонового ряда, возможно увеличение риска возникновения судорог.
- миелотоксические препараты:усиление гематотоксичности;
- цефамандол, цефоперазон, цефотетан, валъпроевая кислота, пликамицин: увеличение частоты развития гипопротромбинемии;
- лекарственные средства, блокирующие канальцевую секрецию:снижение выведения и повышение плазменной концентрации ибупрофена;
- индукторы микросомального окисления (фенитоин, этанол, барбитураты, рифампицин, фенилбутазон, трициклические антидепрессанты): увеличение продукции гидроксилированных активных метаболитов, увеличение риска развития тяжелых интоксикаций;
- ингибиторы микросомального окисления: снижение риска гепатотокси-ческого действия;
- пероралъные гипогликемические лекарственные средства и инсулин, производные сульфонилмочевины:усиление действия препаратов;
- антациды и колестирамин:снижение абсорбции;
-урикозурические препараты: снижение эффективности препаратов;
-кофеин: усиление анальгезирующего эффекта.
Специальные предупреждения
Если пациент курит, перед началом применения препарата необходимо проконсультироваться со специалистом.
Применение в педиатрии
Детям до 12 лет прием препарата противопоказан.
Применение пациентами пожилого возраста
У людей пожилого возраста наблюдается повышенная частота побочных реакций на фоне применения НПВП, особенно желудочно-кишечных кровотечений и перфораций, в некоторых случаях со смертельным исходом.
Если прием препарата необходим, должна быть назначена самая низкая эффективная доза и минимальный срок лечения. В период лечения, пациент должен находиться под наблюдением врача.
Во время беременности и лактации
Ингибирование синтеза простагландина может опосредовано влиять на течение беременности, развитие эмбриона и плода. Данные эпидемиологических исследований подтверждают повышенный риск самопроизвольного аборта, пороков сердца и гастрошизиса (врожденный мышечный дефект в стенке желудка) при использовании ингибиторов синтеза простагландинов на ранних сроках беременности. Абсолютный риск возникновения аномалий сердечно-сосудистой системы увеличивался с от менее 1% до приблизительно 1,5%. Данный риск возрастает с увеличением дозировки и длительности терапии. В связи с этим, следует избегать применения препарата в I-II триместрах беременности, при необходимости приема препарата следует проконсультироваться с врачом.
При приеме препарата женщинами, планирующим беременность, или в I-II триместрах беременности дозировка и длительность лечения должны быть минимальными.
Применение ингибиторов простагландина в III триместре беременности способствует развитию
o у плода:
- кардиопульмонарной токсичности с преждевременным закрытием артериального протока и развитием легочной гипертензии;
- почечной недостаточности, которая может привести к полному прекращению функционирования почек с развитием маловодия (олигогидроамнион);
o у матери и плода в конце беременности:
- увеличению времени кровотечения, анти-агрегационному эффекту даже при очень низких дозах;
- подавлению сократительной деятельности матки и запоздалым или затяжным родам.
В связи с этим, ИБУПРОФЕН противопоказан в третьем триместре беременности.
ИБУПРОФЕН в незначительных количествах может проникать в грудное молоко без каких-либо отрицательных последствий для здоровья грудного ребенка, поэтому обычно при кратковременном приеме необходимости в прекращении грудного вскармливания не возникает. При необходимости длительного применения препарата следует обратиться к врачу для решения вопроса о прекращении грудного вскармливания на период применения препарата.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Учитывая возможные побочные эффекты, необходимо соблюдать осторожность при управлении транспортным средством и потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Внимательно прочтите инструкцию перед приемом препарата
Только для кратковременного применения.
Для снижения риска возникновения побочных эффектов рекомендуется принимать препарат максимально возможным коротким курсом и в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
Режим дозирования
Для таблеток 200 мг
Взрослым и подросткам старше 12 лет: по 1 таблетке (200 мг) до 3 раз в сутки.
Максимальная суточная доза ибупрофена: для взрослых пациентов – 1200 мг (6 таблеток), для подростков (от 12 до 18 лет) – 1000 мг (5 таблеток).
Не принимать взрослым более 1200 мг (6 таблеток) и подросткам старше 12 лет более 1000 мг (5 таблеток) по 200 мг в течение 24 часов.
Не превышать указанной дозы!
Для таблеток 400 мг
Взрослым: по 1 таблетке (400 мг) до 3 раз в сутки.
Подросткам старше 12 лет: по 1 таблетке (400 мг) до 2 раз в сутки.
Максимальная суточная доза ибупрофена: для взрослых пациентов – 1200 мг (3 таблетки), для подростков (от 12 до 18 лет) – 800 мг (2 таблетки).
Не принимать взрослым более 1200 мг (3 таблетки) и подросткам старше 12 лет более 800 мг (2 таблетки) по 400 мг в течение 24 часов.
Не превышать указанной дозы!
Метод и путь введения
Таблетки ИБУПРОФЕН предназначены для перорального применения. Таблетки следует проглатывать целиком и запивать водой.
Частота применения с указанием времени приема
Рекомендуется применять препарат во время или после еды.
Интервал между приемом таблеток должен составлять не менее 4 - 6 часов.
Длительность лечения
Только для кратковременного применения.
Если при приеме препарата в течение 2-3 дней симптомы сохраняются или наступает ухудшение состояния, необходимо прекратить лечение и обратиться к врачу.
В случае необходимости приема препарата у подростков в возрасте от 12 до 18 лет – в течение более 3 дней, а у взрослых - более 5 дней, необходимо обратиться к врачу за консультацией.
Применение препарата у детей младше 12 лет противопоказано
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
У детей симптомы могут возникать после приема дозы, превышающей 400 мг/кг массы тела. У взрослых дозозависимый эффект менее выражен. Период полувыведения препарата при передозировке составляет 1,5-3 часа.
Симптомы:тошнота, рвота, боли в эпигастрии или, реже, диареей, шум в ушах, головная боль и желудочно-кишечное кровотечение. В более тяжелых случаях наблюдаются проявления токсичности со стороны центральной нервной системы, в частности, сонливость, изредка – возбуждение, а также дезориентация или кома, в редких случаях возникают судороги. В случаях тяжелого отравления может развиваться метаболический ацидоз и увеличение протромбинового времени/МНО (международное нормализованное отношение), что, вероятно, связано с взаимодействиями препарата и циркулирующих факторов свертывания крови. Может возникать острая почечная недостаточность и повреждение печени. У пациентов с бронхиальной астмой возможно обострение этого заболевания.
Лечение: симптоматическая и поддерживающая терапия с обязательным обеспечением свободной проходимости дыхательных путей, мониторингом деятельности сердца и основных показателей жизненно важных функций до достижения стабильного состояния пациента. Рекомендуется пероральное применение активированного угля в течение одного часа после приема потенциально токсической дозы препарата. Частые или продолжительные судороги следует купировать внутривенным введением диазепама или лоразепама. При бронхиальной астме рекомендуется применение бронходилататоров. В случае передозировки, пациенту следует незамедлительно обратиться к врачу для получения экстренной медицинской помощи.
Обратитесь за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Список нижеперечисленных нежелательных реакций относится к пациентам, получающим ибупрофен без рецепта для кратковременного применения. При лечении хронических состояний при длительном лечении могут возникнуть дополнительные нежелательные явления.
Наиболее часто нежелательные реакции возникают со стороны желудочно-кишечного тракта, зависят от дозы препарата и продолжительности лечения.
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (от ≥1/100 до < 1/10), нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100), редко (от ≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000),неизвестно (невозможно оценить частоту на основании имеющихся данных).
Нечасто
- реакции гиперчувствительности: неспецифические аллергические реакции и анафилактические реакции, реакции со стороны дыхательных путей (бронхиальная астма, в том числе ее обострение, бронхоспазм, одышка, диспноэ)
- различные типы кожных реакций (зуд, крапивница, пурпура (геморрагическая сыпь), ангиоэдема (отек Квинке)
- боль в животе, тошнота, диспепсия
Редко
- диарея, метеоризм (повышенное газообразование), запор и рвота
Очень редко
- нарушения кроветворения: анемия (снижение уровня гемоглобина), лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Первыми признаками являются повышение температуры, боль в горле, образование язв в полости рта, гриппоподобные симптомы, выраженная слабость, неустановленной этиологии кровотечение и гематомы
- тяжелые реакции гиперчувствительности, включают отек лица, языка и гортани, одышку, тахикардию, гипотензию (анафилаксия, отек Квинке или тяжелый анафилактический шок).
- асептический менингит
У пациентов с аутоиммунными нарушениями (системная красная волчанка, смешанное заболевание соединительной ткани) во время лечения ибупрофеном наблюдали единичные случаи возникновения симптомов асептического менингита, в частности, ригидность затылочных мышц, головная боль, тошнота, рвота, повышение температуры или дезориентация) и исчезали после прекращения приема препарата
- язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки, перфорация или желудочно-кишечное кровотечение, мелена, рвота с кровью, в некоторых случаях со смертельным исходом, чаще у пациентов пожилого возраста
- язвенный стоматит, гастрит
- тяжелые кожные реакции такие как булезные реакции, включающие синдром Стивенса-Джонсона, мультиформную эритему и токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла)
- острая почечная недостаточность, папиллонекроз, особенно при длительном применении, в сочетании с повышением уровня мочевины в сыворотке крови и появлением отеков
- нарушения функции печени
- снижение уровня гемоглобина
Неизвестно
-реакции со стороны дыхательных путей (бронхиальная астма, в том числе ее обострение, бронхоспазм или одышка)
- сердечная недостаточность и отеки. При применении в высоких дозах (2400 мг/день) повышен риск развития артериального тромбоза (например, инфаркта миокарда или инсульта)
- гипертензия (повышение артериального давления)
- обострение неспецифического язвенного колита и болезни Крона
- медикаментозная реакция с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS-синдром)
- почечная недостаточность
- заболевания кожи и подкожной клетчатки (острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP))
- изменения со стороны лабораторных показателей:
- снижение гематокрита или гемоглобина
- увеличение времени кровотечения
- снижение концентрации глюкозы в плазме крови
- уменьшение клиренса креатинина
- повышение концентрации креатинина в плазме
- повышение уровня трансаминаз
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество: ибупрофен, 200 мг или 400 мг
вспомогательные вещества: коллидон 90 F, целлюлоза микрокристалли-
ческая, тальк, кросповидон, кальция стеарат, кремния диоксид коллоидный, крахмал кукурузный
состав оболочки: гипромеллоза, тальк, титана диоксид Е 171, пропиленгликоль-0.55, 1.1 мг, макрогол-4000.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки 200 мг – белого или почти белого цвета, круглые двояковыпуклые таблетки, покрытые плёночной оболочкой.
Таблетки 400 мг – белого или почти белого цвета, двояковыпуклые таблетки овальной формы, покрытые плёночной оболочкой. На поперечном разрезе виден один слой белого или почти белого цвета.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 2, 5 контурных ячейковых упаковок с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить в защищенном от света месте при температуре не выше 30 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
Без рецепта
Саудалық атауы
ИБУПРОФЕН
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі, дозасы
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 200 мг немесе 400 мг
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы, стероидты емес препараттар. Пропионқышқылының туындылары. Ибупрофен.
АТХ коды M01AE01
Қолданылуы
Ибупрофен препараты ересектерде және 12 жастан бастап жасөспірімдерде қолдануға көрсетілген.
Келесі жағдайларда ауырсынуды жеңілдетуге арналған:
- бас сақинасы
- бас ауруы
- тіс ауруы
- ауырсынумен жүретін етеккір
- невралгия
- арқаның ауыруы
- бұлшықеттегі ауыру
- буындардың ауыруы
- ревматизмдік ауыру
- дене температурасын төмендету және тұмау мен суық тию симптомдарын жеңілдету үшін
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- ибупрофенге немесе препараттың компоненттерінің кез келгеніне, сондай-ақ басқа қабынуға қарсы стероидты емес препараттарға (ҚҚСП) жоғары сезімталдық.
- ацетилсалицил қышқылын немесе басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қабылдаудан туындаған анамнезіндегі аса жоғары сезімталдық реакциялары (атап айтқанда, бронх демікпесі, ринит, Квинке ісінуі немесе есекжем);
- асқыну сатысындағы немесе анамнезіндегі ойық жара ауруы/ойық жарадан қан кету (ойық жара ауруының/ ойық жарадан қан кетудің екі немесе одан да көп расталған көріністері және анамнезде)
- қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП) қолданудан туындаған немесе анамнездегі асқазан-ішектен қан кету немесе тесілуі
- айқын сусыздану (құсудың, диареяның немесе сұйықтықты жеткілікті пайдаланбаудың салдарынан)
- гемофилия және қан ұйығыштығының басқа бұзылыстары ( оның ішінде гипокоагуляции), геморрагиялық диатездер
- цереброваскулярлық және басқа да қан кетулер
- декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі
- аортокоронарлық шунттауды жүргізгеннен кейінгі кезең
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі немесе белсенді фазадағы бауыр ауруы
- ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30 мл/мин), расталған гиперкалиемия
- жүректің ауыр жеткіліксіздігі (NYHA - Нью-Йорк кардиологтар қауымдастығының жіктеуі бойынша IV класс)
- жүктілік (ІІІ триместр)
- 12 жасқа дейінгі балалар
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Осы бөлімде көрсетілген жай-күйлер болған жағдайда, препаратты қолданар алдында дәрігерге көріну керек.
Егер препаратты қысқа уақыт аралығында, симптомдарды басуға қажетті ең төменгі тиімді дозада қабылдаса, жағымсыз әсерлерді азайтуға болады. Егде жастағы адамдарда әсіресе кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын асқазан-ішектен қан кету және тесілуінде ҚҚСП қолдану аясында жағымсыз реакциялар жиілігінің жоғарылауы байқалған. Емдеу кезінде пациент дәрігердің бақылауында болуы керек.
Тыныс алу мүшелеріне әсері
Бронх демікпесі немесе асқыну сатысындағы аллергиялық ауруы бар пациенттерде, сондай-ақ анамнезінде бронх демікпесі/аллергиялық ауруы бар пациенттерде препарат бронх түйілуіне түрткі болуы мүмкін.
Басқа ҚҚСП-мен бірге пайдалану
Ибупрофенді басқа ҚҚСП-мен, атап айтқанда циклооксигеназа-2 іріктелген тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды
Жүйелі қызыл жегі және дәнекер тіннің аралас ауруы
Препаратты жүйелі қызыл жегісі немесе дәнекер тіннің аралас ауруы бар пациенттерде қолдану асептикалық менингиттің даму қаупінің жоғарылауымен байланысты.
Бүйрекке ықпалы
Препарат бүйрек жеткіліксіздігі дамуымен бірге бүйрек функциясының нашарлауын туғызуы мүмкін. Сусызданған балалар мен жасөспірімдерде бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі бар.
Бауырға әсері
Препарат бауыр функциясының нашарлауын туғызуы мүмкін.
Жүрек-қантамыр жүйесіне және ми қан айналымына әсері
ҚҚСП қолдану аясында сұйықтықтың іркілуі, артериялық қысымның жоғарылауы және ісінулердің пайда болуы туралы қолда бар хабарламаларға байланысты артериялық гипертензиясы және/немесе жүрек жеткіліксіздігі (қолданар алдында дәрігермен кеңесу керек) бар пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану ұсынылады.
Ибупрофенді, әсіресе жоғары дозада (2400 мг/күн) пайдалану артериялық тромбоздық асқынулар (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) қаупінің аздаған жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін. Алайда төмен дозада (мысалы, күніне 1200 мг және одан кем) қабылдаған кезде ибупрофеннің артериялық тромбоздық асқынулардың туындауына әсері анықталмаған.
Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, (NYHA бойынша II-III класты) іркілген жүрек жеткіліксіздігі, анықталған жүректің ишемиялық ауруы, шеткері артериялардың аурулары және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге ибупрофенді пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана тағайындау қажет, ондайда ибупрофеннің жоғары дозаларын (≥ 2400 мг/тәулік) қолданудан аулақ болу керек.
Ұзақ емдеу курсы басталар алдында жүрек-қан тамырлары жүйесі тарапынан қауіп факторлары бар ( мысалы, гипертония, гиперлипидемия, қант диабеті, темекі шегу), әсіресе ибупрофеннің жоғары дозалары (күніне 2400 мг) талап етілсе, пациенттердің жағдайын мұқият бағалау керек.
Асқазан-ішек жолына (АІЖ) әсері
Анамнезінде асқазан-ішек жолы (АІЖ) аурулары (спецификалық емес ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану қажет, себебі аталған топтағы препараттарды пайдаланған кезде осы аурулар өршуі мүмкін.
Сақтандыру симптомдары болғанда немесе болмағанда немесе осы тектес асқынулар анамнезінде болғанда ҚҚСП тобының кез келген препаратын кез келген сәтте қолданудан асқазан-ішектен қан кету, ойық жарасы және тесілуінің туындау жағдайлары туралы хабарламалар бар.
Асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жарасы/тесілу қаупінің жоғарылауы ҚҚСП жоғары дозаларын пайдаланумен, пациенттің анамнезінде әсіресе қан кетумен немесе тесілумен асқынған ойық жара ауруының болуымен, сондай-ақ препаратты егде жастағы адамдарда қолданумен байланысты. Аталған пациенттер санатында емді препараттың өте аз тиімді дозасынан бастау керек.
Анамнезінде АІЖ тарапынан уыттылық көріністері бар пациенттер, әсіресе егде жастағылар, әсіресе, емнің басында АІЖ тарапынан болған кез келген әдеттен тыс симптомдар (атап айтқанда, асқазан-ішектен қан кету жағдайы) туралы хабарлауы тиіс.
Оральді кортикостероидтар, варфарин, серотонинді кері қармау селективті тежегіштері немесе ацетилсалицил қышқылы сияқты антиагреганттық препараттар сияқты ойық жаралар немесе қан кету қаупін арттыруы мүмкін қатарлас препараттарды алатын пациенттерде сақтық таныту керек.
Асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жарасы туындағанда ибупрофенмен ем қабылдайтын пациенттерде препаратты қабылдауды тоқтату керек
Ауыр тері реакциялары
Эксфолиативті дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермальді некролизді қоса алғанда, кейбіреулері өліммен аяқталған ҚҚСП-ны пайдалануға байланысты күрделі тері реакциялары сирек хабарланады. Пациенттер көп жағдайларда емдеудің алғашқы айында пайда болатын осы реакциялардың ең үлкен қаупіне емнің ерте сатыларында ұшырайды. Құрамында ибупрофен бар препараттарға қатысты жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP) туралы хабарланды. Ибупрофенді тері бөртпесі, шырышты қабықтың зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгілері сияқты ауыр тері реакцияларының белгілері мен симптомдары алғаш пайда болған кезде тоқтату керек.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Ибупрофенді (басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП) сияқты) келесі препараттармен бірге қабылдаудан аулақ болу керек
- ацетилсалицил қышқылы: дәрігер тағайындаған төмен дозалардағы (тәулігіне 75 мг-нан аспайтын) ацетилсалицил қышқылын қоспағанда, жағымсыз әсерлердің күшеюінің ықтималдығы салдарынан ибупрофен мен ацетилсалицил қышқылын бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды. Ибупрофен ацетилсалицил қышқылының төменгі дозаларының тромбоциттер агрегациясына әсерін бәсекелес тежеуі мүмкін, сондықтан ибупрофенді тұрақты ұзақ қолданғанда ацетилсалицил қышқылының кардиопротекторлық әсері төмендеуі мүмкін. Ибупрофенді эпизодтық қолданғанда клиникалық маңызды әсер байқалмайды.
- циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерін қоса алғанда, басқа ҚҚСП:
жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупінің артуы мүмкін болғандықтан ҚҚСП тобынан екі және одан да көп препараттарды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.
Ибупрофенді келесі препараттармен үйлесімде сақтықпен қолдану керек
Кортикостероидтар: олар асқазан-ішек жолдарының ойық жарасы пайда болуының немесе қан кету қаупін арттыруы мүмкін.
Гипотензиялық және диуретиктер: өйткені ҚҚСП осы препараттардың әсерін азайтуы мүмкін. Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде (мысалы, дегидратациясы бар пациенттерде немесе бүйрек функциясы бұзылған егде пациенттерде) ангиотензин-өзгертуші ферменттің тежегішін (АӨФ) немесе ангиотензин II антагонисін және циклооксигеназаны тежейтін агенттерді бір мезгілде енгізу әдетте қайтымды болуы мүмкін жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса алғанда, бүйрек функциясының одан әрі нашарлауына әкелуі мүмкін, бүйрек функциясының одан әрі нашарлауына әкелуі мүмкін. Бұл өзара әрекеттесуді АӨФ тежегіштерімен немесе ангиотензин II антагонистерімен бір мезгілде коксиб қабылдайтын пациенттерде ескеру керек. Сондықтан біріктірілімді сақтықпен қолдану керек, әсіресе егде адамдарда. Пациенттер талапқа сай гидратациялануы тиіс және қатарлас ем басталғаннан кейін және осыдан кейін мезгіл-мезгіл бүйрек функциясына мониторинг жүргізуге назар аудару керек.
Антикоагулянттар: ҚҚСП антикоагулянттар, атап айтқанда варфариннің әсерін күшейтуі мүмкін.
Антиагреганттар және серотонинді кері қармау селективті тежегіштері (СКҚСТ): асқазан-ішектен қан кету туындауы қаупінің жоғарылауы.
Жүрек гликозидтері: ҚҚСП мен жүрек гликозидтерін бір мезгілде тағайындау жүрек жеткіліксіздігінің ушығуына, шумақтық сүзіліс жылдамдығының төмендеуіне және қан плазмасында жүрек гликозидтері концентрациясының артуына әкелуі мүмкін.
Литий препараттары: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасында литий концентрациясының арту мүмкіндігі туралы деректер бар.
Метотрексат: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасында метотрексат концентрациясының арту мүмкіндігі туралы деректер бар.
Циклоспорин: ҚҚСП мен циклоспоринді бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупінің артуы.
Мифепристон: ҚҚСП қабылдауды мифепристон қабылдағаннан кейін 8-12 күннен соң бастау керек, өйткені ҚҚСП мифепристон тиімділігін төмендетуі мүмкін.
Такролимус: ҚҚСП мен такролимусты бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупі артуы мүмкін.
Зидовудин: ҚҚСП мен зидовудинді бір мезгілде қолдану гематологиялық уыттылықтың жоғарылауына әкелуі мүмкін. Зидовудинмен және ибупрофенмен бірге ем қабылдаған гемофилиясы бар АИТВ-оң пациенттерде гемартроз және гематома туындау қаупі жоғарылағаны туралы деректер бар.
Хинолонды қатардағы антибиотиктер: ҚҚСП және хинолонды қатардағы антибиотиктермен бірге ем қабылдайтын пациенттерде құрысулар туындау қаупі артуы мүмкін.
- миелоуытты препараттар: гематоуыттылықтың күшеюі;
- цефамандол, цефоперазон, цефотетан, валъпрой қышқылы, пликамицин: гипопротромбинемия даму жиілігінің артуы;
- өзекшелік секрецияны бөгейтін дәрілік заттар: ибупрофеннің шығарылуын төмендету және плазмалық концентрациясының жоғарылауы;
- микросомальді тотығу индукторлары (фенитоин, этанол, барбитураттар, рифампицин, фенилбутазон, трициклді антидепрессанттар): гидроксилденген белсенді метаболиттер өнімдерін ұлғайту, ауыр уланудың даму қаупін арттыруы;
- микросомальді тотығу тежегіштері: гепатоуыттылық әсерінің қаупін азайтуы;
- пероралъді гипогликемиялық дәрілік заттар және инсулин, сульфонилмочевина туындылары: препараттар әсерінің күшеюі;
- антацидтер және колестирамин: сіңуінің азаюы;
-урикозуриялық препараттар: препараттар тиімділігінің азаюы;
-кофеин: ауыруды басу әсерінің күшеюі.
Арнайы ескертулер
Егер пациент темекі шегетін болса, препаратты қолданар алдында дәрігермен кеңесіңіз.
Педиатрияда қолдану
Препаратты 12 жасқа дейінгі балаларға қолдануға болмайды
Егде жастағы пациенттердің қолдануы
Егде жастағы адамдарда әсіресе кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын асқазан-ішектен қан кету және тесілуінде ҚҚСП қолдану аясында жағымсыз реакциялар жиілігінің жоғарылауы байқалған.
Егер препаратты қабылдау қажет болса, ең төменгі тиімді дозаны және ең қысқа емдеу ұзақтығы керек. Емдеу кезеңінде пациент дәрігердің қадағалауында болуы тиіс.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Простагландин синтезінің тежелуі жүктілік ағымына, эмбрион мен шарананың дамуына жанама әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеулер деректері жүктіліктің ерте мерзімінде простагландиндер синтезінің тежегіштерін пайдалану кезінде өздігінен түсік тастау, жүрек ақаулары мен гастрошизис (асқазан қабырғасындағы туа біткен бұлшықет ақауы) қаупінің жоғарылығын растайды. Жүрек-қантамыр жүйесінің ауытқуларының пайда болуының абсолюттік қаупі 1% - дан аздан шамамен 1,5% - ға дейін өсті. Бұл қауіп дозаны және емдеу ұзақтығын ұлғайтқанда артады. Осыған байланысты, препаратты жүктіліктің I-II триместрінде қолданудан аулақ болу керек, препаратты қабылдау қажет болған жағдайда дәрігермен кеңесу керек.
Ибупрофенді жүктілікті жоспарлайтын әйелдерге немесе жүктіліктің I-II триместрінде қабылдаған кезде доза мен емдеу ұзақтығы ең аз болуы тиіс.
Жүктіліктің ІІІ триместрінде простагландин тежегіштерін қолдану мыналардың дамуына ықпал етеді:
o шаранада:
- артериялық түтіктің уақытынан бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясының дамуымен кардиопульмонарлық уыттылығы;
- бүйрек жеткіліксіздігінде, су аздығы дамуымен (олигогидроамнион) бүйрек функциясының толық тоқтауына әкелуі мүмкін;
o жүктілік аяғында анасында және шаранада:
- қан кету уақытын арттыру, тіпті өте төмен дозаларда да антиагрегациялық әсер ету;
- жатырдың жиырылу әрекетін бәсеңдетуге және кешеуілді немесе ұзақ босануға.
Осыған байланысты, Ибупрофен жүктіліктің үшінші триместрінде қарсы көрсетілімде.
ИБУПРОФЕН аз мөлшерде емшек сүтіне емшек еметін сәбидің денсаулығына теріс әсерінің салдарынсыз өтуі мүмкін, сондықтан әдетте қысқа мерзімді қабылдау кезінде емшек сүтін тоқтату қажеттілігі туындамайды. Препаратты ұзақ уақыт қолдану қажет болған жағдайда препаратты қолдану кезеңінде емшек емізуді тоқтату туралы мәселені шешу үшін дәрігерге жүгіну керек.
Препараттың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Болжамды жағымсыз әсерлерін ескере отырып, көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақ болу қажет.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Препаратты қабылдағанға дейін нұсқаулықты мұқият оқып шығыңыз.
Тек қысқа мерзімді пайдалануға арналған.
Жанама жағымсыз реакциялар ықтималдығын азайту үшін препаратты симптомдарын басу үшін ең қысқа курспен және ең аз дозада қабылдау керек.
Дозалау режимі
200 мг таблеткалар үшін
Ересектер және 12 жастан асқан жасөспірімдер : 1 таблеткадан (200 мг) тәулігіне 3 ретке дейін
Ибупрофеннің ең жоғары тәуліктік дозасы: ересек пациенттер үшін - 1200 мг (6 таблетка), жасөспірімдер (12 жастан 18 жасқа дейін) үшін - 1000 мг (5 таблетка).
Ересектерге 200 мг-ден 24 сағат ішінде 1200 мг-нан (6 таблетка) және 12 жастан асқан жасөспірімдерге 1000 мг-нан (5 таблетка) артық қабылдауға болмайды.
Көрсетілген дозадан асырмаңыз!
400 мг таблеткалар үшін
Ересектер: 1 таблеткадан (400 мг) тәулігіне 3 ретке дейін
12 жастан асқан жасөспірімдер: 1 таблеткадан (400 мг) тәулігіне 2 ретке дейін
Ибупрофеннің ең жоғары тәуліктік дозасы: ересек пациенттер үшін - 1200 мг (3 таблетка), жасөспірімдер (12 жастан 18 жасқа дейін)үшін - 800 мг (2 таблетка).
Ересектерге 400 мг-ден 24 сағат бойы 1200 мг-нан (3 таблетка) және 12 жастан асқан жасөспірімдерге 800 мг-нан (2 таблетка) артық қабылдауға болмайды.
Көрсетілген дозадан асырмаңыз!
Енгізу әдісі және жолы
ИБУПРОФЕН таблеткалары пероральді қабылдауға арналған. Таблеткаларды толығымен жұтып, сумен ішу керек.
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Препаратты тамақтану кезінде немесе одан кейін қолдану ұсынылады.
Таблеткаларды қабылдау арасындағы аралық кемінде 4-6 сағатты құрауы тиіс.
Емдеу ұзақтығы
Тек қысқа мерзімді пайдалануға арналған.
Егер препаратты 2-3 күн бойы қабылдаған кезде симптомдар сақталса немесе жағдайы нашарласа, емдеуді тоқтатып, дәрігерге қаралу керек.
Егер препаратты 12 жастан 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде - 3 күннен артық, ал ересектерде - 5 күннен артық қабылдау қажет болса, кеңес алу үшін дәрігермен кеңесу керек.
Препаратты 12 жасқа дейінгі балаларда қолдануға болмайды.Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
Балаларда симптомдар дене салмағына 400 мг/кг-ден асатын дозаны қабылдағаннан кейін туындауы мүмкін. Ересектерде дозаға тәуелді әсерінің айқындылығы төмен. Препараттың жартылай шығарылу кезеңі артық дозаланғанда 1,5-3 сағатты құрайды.
Симптомдары: жүрек айну, құсу, эпигастрий тұсының ауыруы, немесе сирек диареямен, құлақтың шуылдауы, бас ауыруы және асқазан-ішектен қан кету сияқты симптомдар туындауы мүмкін. Барынша ауыр жағдайларда орталық жүйке жүйесі тарапынан уыттылық көріністері байқалады, атап айтқанда ұйқышылдық, сирек – қозу, сондай-ақ бағдардан жаңылу немесе кома, сирек жағдайларда құрысулар туындайды. Ауыр улану жағдайларында метаболизмдік ацидоз және протромбиндік уақыттың /МНО (қалыптасқан халықаралық қатынас) ұзаруы дамуы мүмкін, бұл препараттың өзара әрекеттесуімен және қан ұюының айналымдағы факторымен байланысты болуы мүмкін. Жедел бүйрек жеткіліксіздігі және бауырдың зақымдалуы туындауы мүмкін. Бронх демікпесі бар пациенттерде осы ауру асқынуы мүмкін.
Емі: пациенттің тұрақты жағдайына қол жеткізгенге дейін тыныс алу жолдарының еркін өткізгіштігін, жүрек қызметінің мониторингі мен өмірлік маңызды функциялардың негізгі көрсеткіштерін міндетті түрде қамтамасыз ете отырып, симптоматикалық және демеуші ем
Препараттың потенциалды уытты дозасын қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде белсендірілген көмірді ішу арқылы қабылдау ұсынылады. Жиі немесе ұзаққа созылған құрысуларды диазепамды немесе лоразепамды вена ішіне енгізумен басуға болады. Бронх демікпесінде бронходилататорларды қолдану ұсынылады.
Артық дозаланғанда, пациент шұғыл медициналық көмек алу үшін дереу дәрігерге жүгінуі керек.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне кеңес алу ұсынылады
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Төменде аталған жағымсыз реакциялардың тізімі ибупрофенді қысқа мерзімді қолдану үшін рецептісіз алатын пациенттерге қатысты. Созылмалы жағдайларды ұзақ емдеу кезінде қосымша жағымсыз құбылыстар болуы мүмкін. Ең жиі жағымсыз реакциялар асқазан-ішек жолдары тарапынан пайда болады, препараттың дозасына және емдеу ұзақтығына байланысты.
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау мынадай критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥1/100-ден < 1/10-ға дейін), жиі емес (≥1/1000-ден < 1/100-ге дейін), сирек (≥1/10000-нан < 1/1000-ға дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес).
Жиі емес
- аса жоғары сезімталдық реакциялары: спецификалық емес аллергиялық реакциялар және анафилаксиялық реакциялар, тыныс жолдары тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, соның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі, ентігу, диспноэ)
- әртүрлі типтегі тері реакциялары (қышыну, есекжем, пурпура (геморрагиялық бөртпе), ангиоэдема (Квинке ісінуі)
- іштің ауыруы, жүрек айнуы, диспепсия
Сирек
- диарея, метеоризм (газ түзілуінің жоғарылығы), іш қатуы және құсу
Өте сирек
- қан түзілу бұзылыстары: анемия (гемоглобин деңгейінің төмендеуі), лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Алғашқы белгілері-дене температурасының жоғарылауы, тамақ ауруы, ауыз қуысында ойық жараның пайда болуы, тұмауға ұқсас симптомдар, айқын әлсіздік, этиологиясы анықталмаған қан кету және гематомалар
- аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары, соның ішінде беттің, тілдің және көмейдің ісінуі, ентігу, тахикардия, гипотензия (анафилаксия, Квинке ісінуі немесе ауыр анафилаксиялық шок).
- асептикалық менингит
Аутоиммунды бұзылулары бар (жүйелі қызыл жегі, дәнекер тінінің аралас ауруы) пациенттерде ибупрофенмен емдеу кезінде асептикалық менингит симптомдарының, атап айтқанда, желке бұлшықеттерінің сіресулері, бас ауруы, жүрек айнуы, құсу, дене температурасының көтерілуі немесе бағдардан жаңылу) пайда болуының бірлі-жарым жағдайлары байқалды және препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін жоғалып кетті
- асқазанның және он екі елі ішектің ойық жара ауруы, асқазан-ішектің тесілуі немесе қан кетуі, мелена, қан аралас құсу, кейбір жағдайларда өліммен аяқталған, көбінесе егде жастағы пациенттерде
- ойық жаралы стоматит, гастрит
- Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема және уытты эпидермальді некролизді (Лайелл синдромы) қоса, булезді реакциялар сияқты ауыр тері реакциялары
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі, папилонекроз, әсіресе ұзақ қолданғанда, қан сарысуындағы мочевина деңгейінің жоғарылауымен және ісінудің пайда болуымен үйлесімде
- бауыр функциясының бұзылуы
- гемоглобин деңгейінің төмендеуі
Белгісіз
- тыныс алу жолдары тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, оның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі немесе ентігу)
- жүрек жеткіліксіздігі мен ісінуі. Жоғары дозада (күніне 2400 мг) қолданған кезде артериялық тромбоздың даму қаупі жоғары (мысалы, миокард инфаркті немесе инсульт)
- гипертензия (артериялық қысымның жоғарылауы)
- спецификалық емес ойық жара колитінің және Крон ауруының өршуі
- эозинофилиясы бар және жүйелік білінулермен дәрі-дәрмектік реакция (DRESS-синдромы)
- бүйрек жеткіліксіздігі
- тері және тері асты шелмайы аурулары (жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP))
- зертханалық көрсеткіштер жағынан өзгерістер:
- гематокритнемесегемоглобин төмендеуі
- қан кету уақытының артуы
- қан плазмасындағы глюкоза концентрациясының төмендеуі
- креатинин клиренсінің азаюы
- плазмадағы креатинин концентрациясының жоғарылауы
- трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат: – ибупрофен, 200 мг немесе 400 мг
қосымша заттар: коллидон 90 F, микрокристалды целлюлоза, тальк, кросповидон, кальций стеараты, коллоидты кремнийдің қостотығы, жүгері крахмалы
қабықтың құрамы: гипромеллоза, тальк, титанның қостотығы Е 171, пропиленгликоль - 0.55, 1.1 мг, макрогол-4000.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
200 мг таблеткалар – ақ немесе ақ дерлік түсті, дөңгелек, екі жағы дөңес үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.
400 мг таблеткалар – ақ немесе ақ дерлік түсті, сопақша пішінді, екі жағы дөңес үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар. Көлденең қимада ақ немесе ақ дерлік түсті бір қабат көрінеді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және лакталған баспалық алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.
2, 5 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулығымен картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 30 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептісіз