Торговое наименование
Ибупрофен
Международное непатентованное название
Ибупрофен
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 200 мг
Фармакотерапевтическая группа
Костно - мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Нестероидные противовоспалительные препараты. Пропионовой кислоты производные. Ибупрофен
Код АТХ M01AE01.
Показания к применению
- симптоматическое лечение болевого синдрома легкой и средней интенсивности: головная боль, зубная боль, болезненные менструации, невралгии, мышечные, ревматические и другие виды боли
- грипп и простудные заболевания.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная восприимчивость к ибупрофену или одному из других компонентов лекарства
- бронхоспазм, астма, ринит или крапивница после приема ацетил-салициловой кислоты или других НПВП в прошлом («аспириновая» астма)
- расслаивающая аневризма аорты;
- портальная гипертензия;
- дефицит витамина К;
- заболевания зрительного нерва, скотома, амблиопия, нарушение цветового зрения;
- патология вестибулярного аппарата, снижение слуха;
- желудочно-кишечные кровотечения
- пептическая язва или прободение желудка в анамнезе в связи с прежней терапией НПВП, геморрагические диатезы, гипопротромбинемия, гемофилия;
- церебрально-васкулярные или другие кровотечения
- тяжелое течение артериальной гипертензии
- тяжелая печеночная недостаточность или активное заболевание печени
- состояние после проведения аортокоронарного шунтирования
- тяжелая сердечная недостаточность
- подтвержденная гиперкалиемия
- воспалительные заболевания кишечника
- тяжелые нарушения функции печени или почек, при снижении скорости клубочковой фильтрации менее 30 мл/мин
- тяжелая сердечная недостаточность (NYHA IV)
- беременность и период лактации
- детский возраст до 18 лет
Необходимые меры предосторожности при применении
Применение с осторожностью: пожилой возраст, цитопения (лейкопения и анемия).
В период лечения не рекомендуется прием этанола.
Вишневый и смородиновый сок, сахарный сироп увеличивают скорость всасывания ибупрофена.
Для снижения риска развития нежелательных явлений со стороны желудочно-кишечного тракта следует использовать минимальную эффективную дозу минимально возможным коротким курсом.
Тяжелые кожные реакции
Серьезные кожные реакции, некоторые из которых закончились смертельным исходом, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз редко сообщаются в связи с использованием НПВП. Пациенты подвергаются наибольшему риску этих реакций на ранних стадиях терапии, возникающих в большинстве случаев в течение первого месяца лечения.
Сообщалось об остром генерализованном экзантематозном пустулезе (AGEP) в отношении ибупрофен-содержащих препаратов. Ибупрофен следует прекратить при первом появлении признаков и симптомов серьезных кожных реакций, таких как кожная сыпь, поражения слизистой оболочки или любые другие признаки гиперчувствительности.
Лица с патологией желудочно-кишечного тракта. Во время применения ибупрофена необходимо тщательное медицинское наблюдение за пациентами, у которых имеются жалобы со стороны органов желудочно-кишечного тракта, язвенное поражение желудочно-кишечного тракта в анамнезе, а также неспецифический язвенный колит или болезнь Крона. На фоне применения ибупрофена у этой группы пациентов может возникнуть (впервые или повторно) желудочно-кишечное кровотечение или изъязвление/перфорация желудочно-кишечного тракта, которые могут не сопровождаться симптомами-предвестниками. Во всех таких случаях препарат должен быть отменен.
Лица с патологией системы крови. Ибупрофен временно ингибирует агрегацию тромбоцитов, поэтому у пациентов с нарушениями гемостаза необходим тщательный контроль соответствующих лабораторных показателей. При длительном применении ибупрофена показан систематический контроль периферической крови.
Лица с заболеваниями печени. Во время применения ибупрофена возможно транзиторное повышение активности печеночных ферментов. При длительной терапии ибупрофеном в качестве меры предосторожности показан лабораторный контроль функции печени. Если нарушения со стороны функциональных показателей сохраняются или усиливаются, а также, если возникают клинические проявления иных поражений печени, ибупрофен следует отменить. Следует помнить, что гепатит на фоне применения ибупрофена может возникнуть без продромальных проявлений.
Лица с патологией сердечно-сосудистой системы. Поскольку простагландины играют важную роль в поддержании нормального почечного кровотока, особая осторожность требуется при использовании ибупрофена у пациентов страдающих нарушениями функции почек и хронической застойной сердечной недостаточностью, у лиц, получающих диуретические средства, а также у больных со значительным уменьшением объема циркулирующей плазмы (например, в период до и после массивных хирургических вмешательств). Во всех этих случаях рекомендуется в качестве меры предосторожности контроль функции почек. Прекращение применения препарата обычно приводит к восстановлению функции почек до исходного уровня.
Результаты клинических испытаний предполагают наличие возможной взаимосвязи между приемом ибупрофена, особенно в высоких дозах (≥ 2400 мг в сутки), с небольшим повышенным риском развития артериальных тромботических явлений (например, инфаркта миокарда и инсульта). Эпидемиологические исследования не предполагают взаимосвязь между приемом низких доз ибупрофена (≤ 1200 мг/сутки) и повышенным риском развития артериальных тромботических явлений.
Пациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью по классификации NYHA II-III класса, установленной ишемической болезнью сердца, заболеваниями периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями назначать ибупрофен следует только после тщательной оценки соотношения польза-риск, при этом следует избегать применения высоких доз ибупрофена (≥ 2400 мг/сутки).
До начала длительной терапии ибупрофеном, особенно высокими дозами (≥ 2400 мг в сутки), у пациентов с факторами риска развития сердечно-сосудистых осложнений (например, гипертонии, гиперлипидемии, сахарного диабета, курения), необходимо провести тщательную оценку соотношения польза-риск.
Влияние на лабораторные показатели. При необходимости определения 17-кетостероидов в моче, прием ибупрофена должен быть прекращен за 48 ч до проведения анализа.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Ацетилсалициловая кислота. Не рекомендуется одновременное применение ибупрофена и ацетилсалициловой кислоты в связи с возможным повышением развития нежелательных явлений.
По результатам лабораторных исследований предполагается, что ибупрофен при одновременном применении с низкими дозами ацетилсалициловой кислоты может конкурентно ингибировать агрегацию тромбоцитов. Хотя допустимость экстраполяции этих данных на клиническую практику остается неопределенной, нельзя исключить возможное влияние регулярного длительного приема ибупрофена на снижение кардиопротекторного действия низких доз ацетилсалициловой кислоты. Влияние эпизодического применения ибупрофена на кардиопротекторные свойства ацетилсалициловой кислоты представляется маловероятным.
Индукторы микросомального окисления (этанол, барбитураты, рифампицин, трициклические антидепрессанты) увеличивают продукцию гидроксилированных активных метаболитов, повышая риск развития тяжелых токсических повреждений печени.
Ингибиторы микросомального окисления снижают риск гепатотоксического действия. Препарат снижает гипотензивную активность вазодилататоров, натрийуретическую и диуретическую активность фуросемида и гипотиазида. Снижает эффективность урикозурических препаратов, усиливает действие антиагрегантов, фибринолитиков (повышение риска появления геморрагических осложнений).
При взаимодействии с минералокортикостероидами, глюкокортикостероидами, колхицином, эстрогеном, этанолом может вызвать ульцерогенное действие с кровотечением.
Усиливает эффект пероральных гипогликемических средств и инсулина.
Антациды и колестирамин снижают абсорбцию ибупрофена.
Увеличивает концентрацию в крови дигоксина, фенитоина, метотрексата, лития в плазме крови.
Кофеин усиливает анальгезирующий эффект ибупрофена. При одновременном применении с ацетилсалициловой кислотой снижает общий противовоспалительный эффект.
При применении с тромболитическими средствами (алтеплазой, стрептокиназой, урокиназой) одновременно повышается риск развития кровотечений.
Цефамандол, цефоперазон, цефотетан, вальпроевая кислота, увеличивают частоту развития гипопротромбинемии.
Циклоспорин и препараты золота усиливают влияние ибупрофена на синтез простагландинов в почках, что проявляется повышением нефротоксичности.
Ибупрофен повышает плазменную концентрацию циклоспорина и вероятность развития его гепатотоксических эффектов.
Препараты, блокирующие канальцевую секрецию, снижают выведение и повышают плазменную концентрацию ибупрофена.
При одновременном применении ибупрофена с калийсберегающими диуретиками – риск развития гиперкалиемии; с другими нестероидными противовоспалительными препаратами – повышается риск развития побочных действий со стороны желудочно-кишечного тракта.
Специальные предупреждения
Препарат содержит краситель кармуазин лейк (Е-122), который может вызывать аллергические реакции.
Особые группы пациентов
Пациенты с почечной / печеночной недостаточностью, пациенты пожилого возраста
У пациентов с легкой и средней степенью почечной и/или печеночной недостаточности и у пожилых пациентов рекомендуется использовать минимально эффективную дозу при минимально возможном периоде лечения.
Применение в педиатрии
Ибупрофен не следует применять у детей в возрасте до 18 лет.
Во время беременности или лактации – противопоказан (см. раздел Противопоказания)
Применение ибупрофена во время беременности возможно только в тех случаях, когда ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода. Препарат следует назначать в минимальной эффективной дозе. Не рекомендуется применение ибупрофена в III триместре беременности в связи с возможным угнетением сократительной способности матки и преждевременным закрытием артериального протока у плода.
Подавление синтеза простагландинов может отрицательно сказаться на беременности и внутриутробном развитии плода. Данные эпидемиологических исследований показывают повышенный риск выкидыша и пороков развития сердца и желудочно-кишечного тракта после применения ингибиторов синтеза простагландинов в ранние сроки беременности. У животных показано, что введение ингибиторов синтеза простагландинов приводит к увеличению до- и постимплатационной летальности эмбриона и плода. Кроме того, у животных, получавших ингибиторы синтеза простагландинов в период органогенеза, увеличивается частота различных пороков развития, в том числе сердечно-сосудистой системы.
Во время первого и второго триместра беременности следует избегать назначения ибупрофена, за исключением случаев безусловной необходимости. Во время третьего триместра беременности, применение любых ингибиторов синтеза простагландинов может привести к сердечно-легочной токсичности (с преждевременном закрытием артериального протока и легочной гипертензии); нарушению функции почек, которое может прогрессировать до почечной недостаточности с маловодием.
В конце беременности, ингибиторы синтеза простагландинов могут подвергнуть мать и новорожденного риску вследствие возможности удлинения времени кровотечения; угнетения сокращений матки, что может привести к задержке или длительным родам.
Следовательно, ибупрофен противопоказан во время третьего триместра беременности.
Ибупрофен проникает в грудное молоко, поэтому при его применении в период лактации необходимо предусмотреть прекращение грудного вскармливания на весь период лечения.
Ибупрофен подавляет циклооксигеназу и синтез простагландинов, воздействует на овуляцию, нарушая женскую репродуктивную функцию (обратимо после отмены лечения).
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
В период применения ибупрофена необходимо воздерживаться от всех видов деятельности, требующих повышенного внимания, быстрой психической и двигательной реакции.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
С целью минимизации рисков развития нежелательных реакций, ибупрофен следует принимать в минимальной эффективной дозе и на протяжении максимально короткого периода, необходимого для достижения клинического эффекта.
Длительность применения определяется лечащим врачом.
По 1-2 таблетки 3-4 раза в сутки; при необходимости – по 1 таблетке каждые 4 часа. Не принимать чаще, чем через 4 часа. Максимальная суточная доза для взрослых не должна превышать 1200 мг (не более 6 таблеток в течение 24 часов).
Метод и путь введения
Внутрь. Таблетки следует проглатывать, запивая водой, во время или после еды.
Частота применения с указанием времени приема
Минимальный интервал между очередными дозами составляет 4-6 часов.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: боль в животе, тошнота, рвота, заторможенность, сонливость, депрессия, головная боль, шум в ушах, метаболический ацидоз, кома, острая почечная недостаточность, снижение артериального давления, брадикардия, тахикардия, фибрилляция предсердий, остановка дыхания.
Лечение: симптоматическая терапия, промывание желудка (только в течение часа после приема), применение активированного угля. Специфического антидота не существует.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
В случае пропуска приема дозы лекарственного препарата следует принять следующую дозу в определенное время. Не следует принимать двойную дозу с целью восполнения пропущенной дозы.
При наличии вопросов по применению препарата следует обратиться к медицинскому работнику.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Часто
- бронхоспазм, одышка, головная боль, головокружение, бессонница, возбуждение, раздражительность или усталость
- желудочно-кишечные язвы, изжога, боль в животе, тошнота, рвота, метеоризм, диарея, абдоминальные боли, желудочно-кишечное и другие кровотечения
Иногда
- снижение слуха, звон или шум в ушах
- нарушения зрения, диплопия, сухость и раздражение глаз, отек конъюнктивы и век (аллергического генезиса)
- кожная сыпь, зуд, крапивница, а также приступы астмы (иногда с падением артериального давления), усиление потоотделения
- отек, особенно у пациентов с артериальной гипертонией или почечной недостаточностью, нефротический синдром, интерстициальный нефрит
Очень редко
- изменения картины крови (анемия, тромбоцитопеническая пурпура, лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз)
- сонливость, депрессия, спутанность сознания, галлюцинации
- сердечная недостаточность, гипертензия, тахикардия
- нарушения функции печени
- обострение неспецифического язвенного колита и болезни Крона
- асептический менингит (часто у пациентов с аутоиммунными заболеваниями)
- эзофагит, панкреатит, гепатит
- острая почечная недостаточность, папиллонекроз, особенно при длительном применении, в сочетании с повышением уровня мочевины в крови и появлением отеков
- буллезные кожные реакции, анафилактоидные реакции, анафилактический шок, лихорадка, такие как синдром Стивенса-Джонсона, и токсический эпидермальный некроз (синдром Лайела), алопеция, аллергический ринит
- эрозивно-язвенные поражения желудочно-кишечного тракта (в ряде случаев осложняются перфорацией и кровотечением), раздражение, сухость слизистой оболочки полости рта или боль во рту, изъязвление слизистой оболочки десен, афтозный стоматит, анорексия
Неизвестно
- острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP)
Результаты клинических испытаний предполагают наличие возможной взаимосвязи между приемом ибупрофена, особенно принимаемого в высоких дозах (≥ 2400 мг в сутки), и небольшим повышенным риском развития артериальных тромботических явлений (например, инфаркта миокарда и инсульта).
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество – ибупрофен, 200 мг,
вспомогательные вещества: повидон К-25, магния стеарат, картофельный крахмал, оболочка: Аквариус™ Преферред розового [гидроксипропилметилцеллюлоза (НРМС) 6сР, коповидон, полидекстроза, полиэтиленгликоль 3350, каприлик/каприк триглицериды (триглицериды средней цепи), титана диоксид (Е-171), кармуазин Лейк (Е-122) (15-17%)].
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, розового цвета, с двояковыпуклой поверхностью. На поверхности таблеток допускается неровность.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
5 контурных ячейковых упаковок вместе с инструкцией по применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
3 года.
Не применять после истечения срока годности!
Условия хранения
В защищенном от влаги и света месте при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту.
Саудалық атауы
Ибупрофен
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі, дозалануы
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 200 мг
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Пропион қышқылының туындылары. Ибупрофен
АТХ коды M01AE01.
Қолданылуы
- қарқындылығы жеңіл және орташа ауыру синдромын симптоматикалық емдеуде: бас ауыруы, тіс ауыруы, етеккірдегі ауырулар, невралгиялар, бұлшықеттік, ревматизмдік және басқа түрлі ауырулар
- тұмау және суық тию ауруларында
Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- ибупрофенге немесе дәрінің басқа да бір компоненттеріне өте жоғары сезімталдық
- бұрын ацетилсалицил қышқылын немесе басқа да ҚҚСП қабылдағаннан кейін бронх түйілуі, демікпе, ринит немесе есекжем дамуы («аспириндік» демікпе);
- қолқаның қатпарлы аневризмасы;
- портальді гипертензия;
- К дәруменінің тапшылығы;
- көру жүйкесінің аурулары, скотома, амблиопия, түрлі-түсті көрудің бұзылуы;
- вестибулярлық аппараттың патологиясы, естудің төмендеуі;
- асқазан-ішектік қан кетулер
- анамнезінде бұрын ҚҚСП-мен емдеумен байланысты пептикалық ойық жара немесе асқазанның тесілуі, геморрагиялық диатездер, гипопротромбинемия, гемофилия;
- церебральді-васкулярлы немесе басқа да қан кетулер
- ауыр ағымды артериялық гипертензия
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі немесе белсенді бауыр ауыруы
- аортокоронарлық шунттау өткеннен кейінгі жай-күй
- жүректің ауыр жеткіліксіздігі
- расталған гиперкалиемия
- ішектің қабыну аурулары
- шумақтық сүзіліс жылдамдығы 30 мл/мин аз болып, төмендегенде бауыр немесе бүйрек функциясының ауыр бұзылулары
- жүректің ауыр жеткіліксіздігі (NYHA IV)
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар
Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары
Сақтықпен қолдану: егде жас, цитопения (лейкопения және анемия).
Емделу кезінде этанолды қолдануға болмайды.
Шие және қарақат шырыны, қант шәрбаты ибупрофеннің сіңу жылдамдығын жоғарылатады.
Асқазан-ішек жолдары тарапынан жағымсыз әсерлер даму қаупін төмендету үшін, ең төмен тиімді дозаны мүмкіндігінше ең қысқа курспен қолдану керек.
Терінің ауыр реакциялары
Күрделі тері реакциялары, эксфолиативті дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермальді некролизді қоса, олардың кейбіреуі өліммен аяқталған ҚҚСП пайдалануға байланысты сирек хабарланады. Пациенттер емдеудің алғашқы айында көп жағдайларда пайда болатын емнің ерте сатыларында осы реакциялардың ең үлкен қаупіне ұшырайды. Құрамында ибупрофен бар препараттарға қатысты жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP) туралы хабарланды. Ибупрофенді тері бөртпесі, шырышты қабықтың зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгілері сияқты ауыр тері реакцияларының белгілері мен симптомдары алғаш пайда болған кезде тоқтату керек.
Асқазан-ішек жолы патологиясы бар адамдар. Ибупрофенді қолдану кезінде асқазан-ішек жолдары тарапынан шағымданулары, анамнезінде асқазан-ішек жолдарыныңойық жара ауруы, сондай-ақ спецификалық емес ойық жаралы колит немесе Крон ауруы бар пациенттерге мұқият медициналық бақылау қажет. Ибупрофенді қолдану аясында пациенттердің осы тобында (алғаш рет немесе қайталап) асқазан-ішектік қан кетуі немесе асқазан-ішек жолдарыныңойық жаралануы/тесілуі пайда болуы мүмкін, бұлар хабаршы-симптомдарымен қатар жүруі ықтимал. Барлық осындай жағдайларда препаратты қабылдаудытоқтату керек.
Қан жүйесінің патологиясы бар адамдар. Ибупрофен тромбоциттер агрегациясын уақытша тежейді, сондықтан гемостаздың бұзылуы бар пациенттерде тиісті зертханалық көрсеткіштерін мұқият бақылау қажет. Ибупрофенді ұзақ қолданған кезде шеткергі қан көрінісін жүйелі бақылау көрсетілімде.
Бауыр аурулары бар адамдар. Ибупрофенді қолдану кезінде бауыр ферменттерінің транзиторлы көтерілуі болуы ықтимал. Ибупрофенмен ұзақ емдеген кезде сақтық шаралары ретінде бауыр функциясына зертханалық бақылау көрсетілімде. Егер функциялық көрсеткіштер тарапынан бұзылулар сақталса немесе күшейсе, сондай-ақ бауыр зақымдануының басқаша клиникалық көріністері байқалса, ибупрофенді қабылдауды тоқтату керек. Ибупрофенді қолдану кезінде продормальді көріністерсіз гепатиттің пайда болуы мүмкін екенін ескеру қажет.
Жүрек-қантамыр жүйесінің патологиясы бар адамдар. Простагландиндер қалыпты бүйрек қан ағымын демеп тұруда маңызды рөл атқаратындықтан, бүйрек функциясы бұзылуынан және созылмалы іркілісті жүрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерге, диуретикалық дәрілер алатын адамдарға, сондай-ақ айналымдағы плазма көлемінің (мысалы, көлемді хирургиялық араласулардан бұрын және кейін) едәуір азаюы бар науқастарға ибупрофенді қолдануда айрықша сақтық қажет.
Осы жағдайдың барлығында сақтық шарасы ретінде бүйрек функциясын бақылау ұсынылады. Препаратты қолдануды тоқтату әдетте бүйрек функциясының бастапқы деңгейге дейін қалпына келуіне әкеледі.
Клиникалық сынақтар нәтижелері ибупрофенді, әсіресе артериялық тромбоздық құбылыстар дамуының аздап жоғарылау қаупі бар (мысалы, миокард инфарктісі және инсульт) жоғары дозаларда (тәулігіне ≥ 2400 мг) қабылдау арасындағы ықтимал өзара байланыстың болуын болжамдайды. Эпидемиологиялық зерттеулер ибупрофеннің төменгі дозаларын қабылдау (тәулігіне ≤ 1200 мг) және артериялық тромбоздық құбылыстардың даму қаупінің жоғарылауы арасындағы өзара байланысты болжамдамайды.
Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, ишемиялық жүрек ауруы анықталған NYHA II-III класс жіктемесі бойынша іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, шеткергі артериялар аурулары және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге ибупрофенді пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана тағайындау керек, бұл ретте ибупрофеннің жоғары дозаларын (тәулігіне ≥ 2400 мг) қолданбаған дұрыс.
Ибупрофенмен, әсіресе жоғары дозалармен ұзақ емді бастағанға дейін (тәулігіне ≥ 2400 мг), жүрек-қантамыр асқынулары дамуының қауіп факторлары бар пациенттерде (мысалы, гипертония, гиперлипидемия, қант диабеті, темекі тарту) пайда-қауіп арақатынасын бағалау мұқият жүргізілуі қажет.
Зертханалық көрсеткіштерге әсері. Несепте 17-кетостероидтарды анықтау қажет болғанда ибупрофенді қабылдауды талдау жүргізгенге дейін 48 сағат бұрын тоқтату керек.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Ацетилсалицил қышқылы. Жағымсыз құбылыстардың даму мүмкіндігі жоғарылауына байланысты ибупрофен және ацетилсалицил қышқылын бір мезгілде қолдануға болмайды.
Зертханалық зерттеулер нәтижелері бойынша ибупрофен ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларымен бір мезгілде қолданғанда тромбоциттер агрегациясын бәсекелес тежеуі мүмкін. Бұл деректер экстраполяциясының клиникалық тәжірибеге жарамдылығы белгісіз боп қалып отыр, ацетилсалицил қышқылы төмен дозаларының кардиопротекторлық әсері төмендеуіне ибупрофенді үнемі ұзақ қабылдаудың ықтимал әсерін жоққа шығаруға болмайды. Ибупрофенді эпизодтық қолданудың ацетилсалицил қышқылының кардиопротекторлық қасиеттеріне әсер ету ықтималдығы аз.
Микросомальді тотығудың индукторлары (этанол, барбитураттар, рифампицин, үшциклді антидепрессанттар) бауырдың ауыр уытты зақымдануының даму қаупін арттыра отырып, гидроксилденген белсенді метаболиттердің өндірілуін күшейтеді.
Микросомальді тотығудың тежегіштері гепатоуытты әсер қаупін азайтады. Препарат вазодилататорлардың гипотензиялық белсенділігін, фуросемид пен гипотиазидтің натрийуретикалық және диурездік белсенділігін төмендетеді. Урикозуриялық препараттардың әсерін төмендетеді, антиагреганттардың, фибринолитиктердің әсерін күшейтеді (геморрагиялық асқынулар пайда болу қаупі артады). Минералокортикостероидтармен, глюкокортикостероидтармен, колхицинмен, эстрогенмен, этанолмен әсерлесуі қан кетумен ульцерогенді әсер туғызуы мүмкін.
Ішілетін гипогликемиялық дәрілердің және инсулиннің әсерін күшейтеді.
Антацидтер мен колестираминдер ибупрофеннің сіңірілуін төмендетеді. Қандағы дигоксин, фенитоин, метотрексаттың, қан плазмасындағы литийдің концентрациясын арттырады.
Кофеин ибупрофеннің ауыруды басатын әсерін күшейтеді. Ацетилсалицил қышқылымен бір уақытта қабылдағанда жалпы қабынуға қарсы әсері төмендейді.
Тромболитикалық дәрілермен (алтеплазамен, стрептокиназамен, урокиназамен) бір уақытта қолданғанда, қан кету қаупі де артады.
Цефамандол, цефоперазон, цефотетан, вальпрой қышқылы гипопротромбинемияның даму жиілігін арттырады. Циклоспорин мен алтын препараттары ибупрофеннің бүйректегі простагландиндер синтезіне әсерін күшейтеді, ол нефроуыттылығының артуымен айқындалады.
Ибупрофен циклоспориннің плазмадағы концентрациясын және оның гепатотоуытты әсерінің даму мүмкіндігін арттырады.
Өзекшелік сөліністі бөгейтін препараттар ибупрофеннің плазмалық концентрациясын арттырады және шығарылуын төмендетеді.
Ибупрофенді калий жинақтаушы диуретиктермен бір мезгілде қолданғанда гиперкалиемия даму қаупі; басқа қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен бірге қолданғанда асқазан-ішек жолдары жағынан жағымсыз әсерлер даму қаупі артады.
Арнайы сақтандырулар
Препараттың құрамында аллергиялық реакцияларды туындатуы мүмкін кармуазин лейк (Е-122) бояғышы бар.
Пациенттердің ерекше топтары
Бүйрек / бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер, егде жастағы пациенттер
Бүйрек және/немесе бауыр жеткіліксіздігінің жеңіл және орташа дәрежесі бар пациенттерде және егде жастағы пациенттерде ең төменгі тиімді дозаны емдеудің ең төменгі ықтимал кезеңінде пайдалану ұсынылады.
Педиатрияда қолданылуы
Ибупрофенді 18 жасқа дейінгі балаларда қолданбаған жөн.
Жүктілік немесе лактация кезінде – қарсы көрсетілген (Қолдануға болмайтын жағдайлар бөлімін қараңыз)
Ибупрофенді жүктілік кезінде тек ана үшін күтілетін пайда шарана үшін қауіптен артқан жағдайда ғана қолдануға болады. Препаратты ең аз тиімді дозада тағайындау қажет.Ибупрофенді жатырдың жиырылу қабілетінің төмендеу мүмкіндігіне және шарана артериялық түтігінің мезгілінен бұрын жабылуына байланысты жүктіліктің ІІІ триместрінде қолдануға болмайды.
Простагландиндер синтезін басу жүктілік пен шарананың жатырішілік дамуына теріс әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеулер деректері жүктіліктің ерте кезеңінде простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдағаннан кейін түсік пен жүрек және асқазан-ішек тарапынан даму ақауларының қаупінің жоғары екенін көрсетеді. Жануарларда простагландиндер синтезінің тежегіштерін енгізу имплантацияға дейін және кейінгі эмбрион мен ұрықтың өлімінің жоғарылауына әкеледі. Одан басқа простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдаған жануарларда органогенез кезінде әртүрлі, оның ішінде жүрек-қантамыры жүйесінің ақауларының жиілігі жоғарылайды.
Жүктіліктің бірінші және екінші триместрі кезінде, міндетті түрдегі қажеттілікті қоспағанда ибупрофенді тағайындауға болмайды.
Жүктіліктің үшінші триместрі кезінде простагландиндер синтезінің кез келген тежегіштерін қолдану жүрек-өкпе уыттылығына (артериялық түтіктің мерзімінен ерте жабылуы және өкпе гипертензиясымен); бүйрек жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін қағанақ суының аздығымен бүйрек функциясының бұзылуына әкелуі мүмкін.
Жүктіліктің соңында простагландиндер синтезінің тежегіштері қан кету уақытының ұзару мүмкіндігі салдарынан ана мен балаға қауіп төндіруі; жатыр жиырылуының бәсеңдеуі босанудың кідіруіне немесе ұзаққа созылуына әкелуі мүмкін.
Жүктіліктің үшінші триместрі кезінде ибупрофен қолдануға болмайды.
Ибупрофен емшек сүтіне өтеді, сондықтан оны лактация кезінде қолданғанда барлық емдеу кезеңінде емшек емізуді тоқтату жағын қарастыру қажет.
Ибупрофен циклооксигеназаны және простагландиндердің синтезін басады, әйелдердің ұрпақ өрбіту функциясын бұза отырып, овуляцияға әсер етеді (емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды).
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Ибупрофенді қолдану кезінде жоғары зейін қоюды, жылдам психикалық және қимыл реакцияларын талап ететін қызмет түрлерімен айналысудан тартына тұру қажет.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалану режимі
Жағымсыз реакциялардың даму қаупін азайту мақсатында ибупрофенді тиімділігі ең аз дозада және клиникалық әсеріне жетуге қажетті ең аз қысқа кезең ішінде қабылдаған жөн.
Қолдану ұзақтығын емдеуші дәрігер анықтайды.
1-2 таблеткадан тәулігіне 3-4 рет; қажет болғанда – 1 таблеткадан әрбір 4 сағат сайын. 4 сағаттан жиі аралықпен қабылдауға болмайды. Ересектерге арналған ең жоғары тәуліктік доза 1200 мг-ден аспауы керек (24 сағат ішінде 6 таблеткадан асырмай).
Енгізу әдісі және жолы
Ішке. Таблетканы тамақтану кезінде немесе одан кейін сумен ішіп, жұту керек.
Қабылдау уақытын көрсетумен қолдану жиілігі
Кезекті дозалар арасындағы ең аз аралық 4-6 сағатты құрайды.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Симптомдары: іштің ауыруы, жүрек айнуы, құсу, мәңгіру, ұйқышылдық, депрессия, бас ауыруы, құлақтағы шуыл, метаболизмдік ацидоз, кома, жедел бүйрек жеткіліксіздігі, артериялық қысымның төмендеуі, брадикардия, тахикардия, жүрекшелер фибрилляциясы, тыныс алудың тоқтауы.
Емі: симптоматикалық ем,асқазанды шаю (тек қабылдаудан кейін бір сағаттың ішінде), белсендірілген көмір. Спецификалық антидоты жоқ.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар
Дәрілік препараттың дозасын қабылдауды жіберіп алған жағдайда келесі дозаны белгілі бір уақытта қабылдау керек. Жіберіп алған дозаның орнын толтыру мақсатында қосарлы дозаны қабылдамаған жөн.
Препаратты қолдану бойынша сұрақтар болған жағдайда медицина қызметкеріне жүгіну керек.
Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жиі
- бронх түйілуі, ентігу, бас ауыруы, бас айналуы, ұйқысыздық, қозу, ашушаңдық немесе шаршағыштық,
- асқазан-ішек ойық жарасы, қыжыл, іштің ауыруы, жүрек айнуы, құсу, метеоризм, диарея, абдоминальді ауыру, асқазан-ішек және басқа да қан кетулер
Кейде
- естудің төмендеуі, құлақтағы шуыл немесе шыңылдауы
- көрудің бұзылуы, диплопия, көздің құрғауы және тітіркенуі, конъюнктива және қабақ ісінуі (генезі аллергиялық)
- тері бөртпесі, қышыну, есекжем, сондай-ақ демікпе ұстамалары (кейде артериялық қысым төмендеуімен), тершеңдіктің күшеюі
- ісіну, әсіресе артериялық гипертониясы немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, нефроздық синдром, интерстициальді нефрит
Өте сирек
- қан көрінісінің өзгеруі (анемия, тромбоцитопениялық пурпура, лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз)
- ұйқышылдық, депрессия, сананың шатасуы, елестеулер
- жүрек жеткіліксіздігі, гипертензия, тахикардия
- бауыр функциясының бұзылуы
- спецификалық емес ойық жаралы колит пен Крон ауруының асқынуы
- асептикалық менингит (көбіне аутоиммунды аурулары бар пациенттерде)
- эзофагит, панкреатит, гепатит
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі, папиллонекроз, әсіресе ұзақ қолданғанда, қанда мочевина деңгейінің жоғарылауы және ісінудің пайда болуымен үйлесімде
- Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз (Лайел синдромы) сияқты буллезді тері реакциялары, анафилактоидты реакциялар, анафилаксиялық шок, қызба, алопеция, аллергиялық ринит
- асқазан-ішек жолдарының эрозиялы-ойық жаралы зақымдануы (бірқатар жағдайларда тесілумен және қан кетумен асқынады), тітіркенуі, ауыз қуысының шырышты қабығының құрғақтығы немесе ауыздағы ауыру, қызыл иек шырышты қабығының ойық жаралануы, афтозды стоматит, анорексия
Белгісіз
- жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP)
Клиникалық сынақтар нәтижелері әсіресе жоғары дозада қабылданатын (тәулігіне ≥ 2400 мг) ибупрофен қабылдау арасында және тромбоздық құбылыстар даму қаупінің аздап жоғарылауымен (мысалы, миокард инфарктісі және инсульт) мүмкін болатын өзара байланыстың болуын болжамдайды.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – ибупрофен – 200 мг
қосымша заттар: повидон К-25, магний стеараты, картоп крахмалы, қабығы: Аквариус™ Преферред қызғылт [гидроксипропилметилцеллюлоза (HPMC) 6cP, коповидон, полидекстроза, полиэтиленгликоль 3350, каприлик/каприк триглицеридтер (орташа тізбекті триглицеридтер), титанның қостотығы (Е-171), кармуазин Лейк (Е-122) (15-17 %)].
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Екі беті дөңес, қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар. Таблетканың беткейінде кедір-бұдырлыққа жол беріледі.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
5 пішінді ұяшықты қаптама қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
3 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Ылғалдан және жарықтан қорғалған жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы.