Торговое название
Ибупрофен
Международное непатентованное название
Ибупрофен
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые оболочкой 200 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество– ибупрофен 200 мг
вспомогательные вещества: крахмал картофельный, магния стеарат, кальция стеарат, повидон, опадрай ΙΙ (содержит спирт поливиниловый, частично гидролизованный, тальк, макрогол 3350, лецитин, титана диоксид (E 171)).
Описание
Таблетки круглой формы, с двояковыпуклой поверхностью, покрытые оболочкой белого цвета.
Фармакотерапевтическая группа
Препараты для лечения костно - мышечной системы. Нестероидные противовоспалительные и противоревматические средства. Нестероидные противовоспалительные препараты. Пропионовой кислоты производные. Ибупрофен
Код АТХ M01AE01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
После приема внутрь, ибупрофен быстро абсорбируется и распределяется по всему организму. Абсорбция ибупрофена – высокая, связь с белками плазмы – 90%. Медленно проникает в полость суставов, задерживается в синовиальной ткани, создавая в ней большие концентрации, чем в плазме. После абсорбции около 60% фармакологически неактивной R-формы медленно трансформируется в активную S-форму.
Максимальные концентрации в плазме крови достигаются через 45 минут после приема на голодный желудок. При приеме препарата с пищей максимальные концентрации в плазме достигаются через 1-2 часа.
Подвергается метаболизму в печени. Препарат быстро и полностью выводится из организма почками (в неизменном виде не более 1%) и, в меньшей степени, с желчью. Период полувыведения составляет около 2 часов.
Фармакодинамика
Механизм действия ибупрофена, производного пропионовой кислоты из группы нестероидных противовоспалительных препаратов (НПВП), обусловлен ингибированием синтеза простагландинов – медиаторов боли, воспаления и гипертермической реакции. Неизбирательно блокирует циклооксигеназу 1 (ЦОГ-1) и циклооксигеназу 2 (ЦОГ-2), вследствие чего тормозит синтез простагландинов. Оказывает анальгезирующее, жаропонижающее и противовоспалительное действие. Кроме того, ибупрофен обратимо ингибирует агрегацию тромбоцитов. Показания к применению
Облегчение боли при следующих состояниях:
- головная и зубная боль
- мигрень
- болезненные менструации
- невралгии
- боли в спине
- мышечные и ревматические боли
- лихорадочное состояние при гриппе и простудных заболеваниях
Способ применения и дозы
Для приема внутрь. Только для кратковременного применения. Внимательно прочтите инструкцию перед приемом препарата.
Взрослым и детям старше 12 лет: внутрь по 1 таблетке (200 мг) до 3 раз в сутки. Таблетки следует запивать водой. Для достижения более быстрого терапевтического эффекта у взрослых доза может быть увеличена до 2 таблеток (400 мг) до 3 раз в сутки.
Интервал между приемом таблеток должен составлять не менее 4 часов.
Максимальная суточная доза: 1200 мг (6 таблеток).
Если при приеме препарата в течение 2-3 дней симптомы сохраняются или усиливаются, необходимо прекратить лечение и обратиться к врачу. При необходимости приема препарата для детей от 12 до 18 лет – более 3 дней, а у взрослых – более 10 дней, необходимо обратиться к врачу.
Для снижения риска возникновения побочных эффектов рекомендуется принимать препарат максимально возможным коротким курсом и в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
Побочные действия
Нижеперечисленные побочные реакции отмечались при кратковременном приеме ибупрофена в дозах, не превышающих 1200 мг/сутки (6 таблеток).
Эпидемиологические данные свидетельствуют о том, что применение ибупрофена, особенно в высоких дозах (2400 мг/сутки), при длительном лечении, может вызывать небольшое увеличение риска артериального тромбоза, вызывающего инфаркт миокарда или инсульт.
Оценка частоты возникновения побочных реакций произведена на основании следующих критериев: Очень часто (≥ 1/10), Часто (≥ 1/100, < 1/10), Нечасто (≥ 1/1000, < 1/100), Редко (от ≥ 1/10 000, < 1/1000), Очень редко (< 1/10 000),Неизвестно (частота не может быть определена по имеющимся данным).
Нечасто
– реакции гиперчувствительности: неспецифические аллергические реакции и анафилактические реакции, реакции со стороны дыхательных путей (бронхиальная астма, в том числе ее обострение, бронхоспазм, одышка, диспноэ), кожные реакции (зуд, крапивница, пурпура, отек Квинке), различные типы кожной сыпи.
– боль в животе, тошнота, диспепсия (в том числе изжога, вздутие живота).
– головная боль
Редко
– диарея, повышенное газообразование, запор и рвота
Очень редко
– нарушения кроветворения: анемия (снижение уровня гемоглобина), лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Первыми признаками являются лихорадка, боль в горле, образование язв в полости рта, гриппоподобные симптомы, тяжелый упадок сил, беспричинное появление кровотечений и гематом
– тяжелые реакции гиперчувствительности, включают отек лица, языка и гортани, одышку, тахикардию, гипотензию (анафилаксия, отек Квинке или тяжелый анафилактический шок).
– язва желудка (пептическая язва) и двенадцатиперстной кишки, перфорация или желудочно-кишечное кровотечение, мелена, кровавая рвота, в некоторых случаях со смертельным исходом, чаще у пациентов пожилого возраста
– язвенный стоматит, гастрит
– острая почечная недостаточность, папиллонекроз, особенно при длительном применении, в сочетании с повышением уровня мочевины в сыворотке крови и появлением отеков
– нарушения функции печени
– осложненные кожные заболевания: эксфолиативные и буллезные дерматозы, в том числе токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), синдром Стивенса-Джонсона, мультиформную эритему.
– у пациентов с аутоиммунными нарушениями (системная красная волчанка, смешанное заболевание соединительной ткани) во время лечения ибупрофеном наблюдали единичные случаи возникновения симптомов асептического менингита, в частности, ригидность затылочных мышц, головная боль, тошнота, рвота, лихорадка или нарушение ориентации
Неизвестно
– реакции со стороны дыхательных путей (бронхиальная астма, в том числе ее обострение, бронхоспазм, одышка, диспноэ)
– сердечная недостаточность и отеки
– гипертензия
– обострение неспецифического язвенного колита и болезни Крона
– почечная недостаточность
Противопоказания
– повышенная чувствительность к ибупрофену или к любому из компонентов препарата
– реакции гиперчувствительности в анамнезе (в частности, бронхиальная астма, ринит, отек Квинке или крапивница), спровоцированные приемом ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных противовоспалительных препаратов
– язвенная болезнь/кровотечение из язвы в стадии обострения или в анамнезе (два и более подтвержденных эпизода язвенной болезни/кровотечения из язвы и в анамнезе)
– кровотечение из желудочно-кишечного тракта или перфорация, спровоцированные применением НПВП, или в анамнезе
– выраженное обезвоживание (как следствие рвоты, диареи или недостаточного потребления жидкости)
– гемофилия и другие нарушения свертываемости крови (в том числе гипокоагуляции), геморрагические диатезы
– тяжелая печеночная недостаточность
– тяжелая почечная недостаточность
– тяжелая сердечная недостаточность (класс IV по NYHA – классификация Нью-Йоркской Ассоциации кардиологов)
– наследственная непереносимость фруктозы, мальабсорбция глюкозы- галактозы, дефицит фермента сукразы-изомальтазы
– беременность (III триместр) и период лактации.
– детский возраст до 12 лет.
Лекарственные взаимодействия
Следует избегать одновременного применения ибупрофена (и других НПВП) со следующим и препаратами:
Аспирин: за исключением низких доз аспирина (не более 75 мг в сутки), назначенных врачом, поскольку совместное применение может повысить риск возникновения побочных эффектов.
Экспериментальные данные свидетельствуют о том, что ибупрофен может снижать дезагрегационный эффект аспирина при одновременном назначении этих препаратов. Однако, ограниченность этих данных и отсутствие информации об экстраполяции результатов исследований ex vivo на клиническую ситуацию свидетельствуют о недостоверности возникновения данного эффекта при регулярном применении ибупрофена, а при эпизодическом применении препарата клинически релевантного влияния на дезагрегационную способность аспирина не наблюдается
Другие НПВП, в частности, селективные ингибиторы циклооксигеназы-2: следует избегать одновременного применения двух и более препаратов из группы НПВП из-за возможного увеличения риска возникновения побочных эффектов.
С осторожностью назначать одновременно со следующими препаратами:
Глюкокортикостероиды: из-за возможного увеличения риска возникновения язв или желудочно-кишечного кровотечения.
Гипотензивные препараты и диуретики: НПВП могут снизить эффективность препаратов этих групп. Одновременное применение с диуретиками может привести к повышению нефротоксичности НПВП.
Антикоагулянты: НПВП могут усиливать эффект антикоагулянтов, в частности, варфарина.
Антиагреганты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС): повышенный риск возникновения желудочно-кишечного кровотечения.
Сердечные гликозиды: одновременное назначение НПВП и сердечных гликозидов может привести к усугублению сердечной недостаточности, снижению скорости клубочковой фильтрации и увеличению концентрации сердечных гликозидов в плазме крови.
Препараты лития: существуют данные о вероятности увеличения концентрации лития в плазме крови на фоне применения НПВП.
Метотрексат: существуют данные о вероятности увеличения концентрации метотрексата в плазме крови на фоне применения НПВП.
Циклоспорин: увеличение риска нефротоксичности при одновременном назначении НПВП и циклоспорина.
Мифепристон: прием НПВП следует начинать не ранее, чем через 8-12 дней после приема мифепристона, поскольку НПВП могут снижать эффективность мифепристона.
Такролимус: при одновременном назначении НПВП и такролимуса возможно увеличение риска нефротоксичности.
Зидовудин: одновременное применение НПВП и зидовудина может привести к повышению гематологической токсичности. Имеются данные о повышенном риске возникновения гемартроза и гематом у ВИЧ-положительных пациентов с гемофилией, получавших совместное лечение зидовудином и ибупрофеном.
Антибиотики хинолонового ряда: у пациентов, получающих совместное лечение НПВП и антибиотиками хинолонового ряда, возможно увеличение риска возникновения судорог.
Особые указания
При наличии состояний, указанных в данном разделе, перед применением препарата следует обратиться к врачу.
Нежелательные эффекты можно свести к минимуму, если принимать препарат в течение непродолжительного промежутка времени, в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
У людей пожилого возраста наблюдается повышенная частота побочных реакций на фоне применения НПВП, особенно желудочно-кишечных кровотечений и перфораций, в некоторых случаях со смертельным исходом.
Влияние на органы дыхания: у пациентов с бронхиальной астмой или аллергическим заболеванием в стадии обострения, а также у пациентов с анамнезом бронхиальной астмы/аллергического заболевания препарат может спровоцировать бронхоспазм. При курении, перед применением препарата необходимо проконсультироваться со специалистом.
Совместное использование с другими НПВП: следует избегать одновременного применения ибупрофена с другими НПВП, в частности, селективными ингибиторами циклооксигеназы-2.
Системная красная волчанка и смешанное заболевание соединительной ткани: применение препарата у пациентов с системной красной волчанкой или смешанным заболеванием соединительной ткани связано с повышенным риском развития асептического менингита.
Влияние на почки: препарат может вызвать ухудшение функции почек с развитием почечной недостаточности. Существует риск почечной недостаточности у обезвоженных детей и подростков.
Влияние на печень: препарат может вызывать нарушение функции печени.
Влияние на сердечно-сосудистую систему и мозговое кровообращение: рекомендуется с осторожностью применять препарат у пациентов с артериальной гипертензией и/или сердечной недостаточностью (перед применением следует проконсультироваться с врачом) из-за имеющихся сообщений о задержке жидкости, повышении артериального давления и появлении отеков на фоне применения НПВП.
В целом же, эпидемиологические исследования не показывают зависимости между приемом низких доз ибупрофена (то есть, 1200 мг в сутки и менее) с повышенным риском развития инфаркта миокарда.
Пациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью II-III класса по NYHA, установленной ишемической болезнью сердца, заболеваниями периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями назначать ибупрофен следует только после тщательной оценки соотношения польза–риск, при этом следует избегать применения высоких доз ибупрофена (≥ 2400 мг/сутки).
Влияние на желудочно-кишечный тракт: необходимо с осторожностью применять препарат у пациентов, имеющих в анамнезе заболевания желудочно-кишечного тракта (неспецифический язвенный колит, болезнь Крона), поскольку при использовании препаратов данной группы возможно обострение этих заболеваний.
Имеются сообщения о случаях возникновения желудочно-кишечного кровотечения, язв и перфорации в любой момент применения любых препаратов из группы НПВП, при наличии или отсутствии предупреждающих симптомов или предыдущего анамнеза подобных осложнений.
Повышенный риск желудочно-кишечного кровотечения или язвы/перфорации связан с использованием высоких доз НПВП, наличием в анамнезе пациента язвенной болезни, особенно, осложненной кровотечением или перфорацией, а также с применением препарата у людей пожилого возраста. У перечисленных категорий пациентов лечение следует начинать с наименьшей эффективной дозы препарата.
Пациенты с проявлением токсичности со стороны желудочно-кишечного тракта в анамнезе, особенно больные пожилого возраста, должны сообщать о любых необычных симптомах со стороны желудочно-кишечного тракта (в частности, в случае желудочно-кишечного кровотечения), особенно в начале лечения.
При возникновении желудочно-кишечного кровотечения или язвы у пациентов, получающих лечение ибупрофеном, прием препарата следует прекратить.
Имеются ограниченные данные о том, что лекарственные препараты, ингибирующие синтез циклооксигеназы/простагландинов, могут вызвать нарушение репродуктивной функции у женщин вследствие влияния на процесс овуляции. Данный эффект обратим при прекращении приема препарата.
Влияние на кожные покровы
Имеются отдельные сообщения об очень редких случаях развития серьезных кожных реакций, связанных с приемом НПВП, в некоторых случаях вплоть до развития летальных последствий, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона, и токсический эпидермальный некролиз.
Наиболее высокий риск возникновения этих реакций отмечался вначале терапии (в большинстве случаев в первый месяц лечения). Следует прекратить прием ибупрофена при появлении высыпаний на коже, повреждении слизистых оболочках или других признаках гиперчувствительности.
Беременность и период лактации
Ингибирование синтеза простагландина может опосредовано влиять на течение беременности, развитие эмбриона и плода. Данные эпидемиологических исследований подтверждают повышенный риск самопроизвольного аборта, пороков сердца и гастрошизиса при использовании ингибиторов синтеза простагландинов на ранних сроках беременности.
Абсолютный риск возникновения аномалий сердечно-сосудистой системы увеличивался с менее 1% до приблизительно 1,5%.
Данный риск возрастает с увеличением дозировки и длительности терапии.
В связи с этим, следует избегать применения препарата в I-II триместрах беременности, при необходимости приема препарата следует проконсультироваться с врачом.
При приеме Ибупрофена женщинами, планирующим беременность, или в I-II триместрах беременности дозировка и длительность лечения должны быть минимальными.
Применение ингибиторов простагландина в III триместре беременности способствует развитию у плода и у матери:
– кардиопульмонарной недостаточности с преждевременным закрытием артериального протока и развитием легочной гипертензии;
– почечной недостаточности, которая может привести к полному прекращению функционирования почек с развитием маловодия (обезвоживания);
– увеличения времени кровотечения, анти-агрегационному эффекту даже при очень низких дозах;
– подавлению сократительной деятельности матки и запоздалым или затяжным родам.
В связи с этим, Ибупрофен противопоказан в третьем триместре беременности.
Имеются данные о том, что ибупрофен в незначительных количествах может проникать в грудное молоко без каких-либо отрицательных последствий для здоровья грудного ребенка, поэтому обычно при кратковременном приеме необходимости в прекращении грудного вскармливания не возникает. При необходимости длительного применения препарата следует обратиться к врачу для решения вопроса о прекращении грудного вскармливания на период применения препарата.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортом и другими потенциально опасными механизмами
Учитывая возможные побочные эффекты, необходимо соблюдать осторожность при управлении транспортным средством и потенциально опасными механизмами.
Передозировка
У детей симптомы могут возникать после приема дозы, превышающей 400 мг/кг массы тела. У взрослых дозозависимый эффект менее выражен. Период полувыведения препарата при передозировке составляет 1,5-3 часа.
Симптомы: тошнота, рвота, боли в эпигастрии или, реже, диареей, шум в ушах, головная боль и желудочно-кишечное кровотечение. В более тяжелых случаях наблюдаются проявления токсичности со стороны центральной нервной системы, в частности, сонливость, изредка – возбуждение, а также дезориентация или кома, в редких случаях возникают судороги. В случаях тяжелого отравления может развиваться метаболический ацидоз и увеличение протромбинового времени/МНО, что, вероятно, связано с взаимодействиями препарата и циркулирующих факторов свертывания крови. Может возникать острая почечная недостаточность и повреждение печени. У пациентов с бронхиальной астмой возможно обострение этого заболевания.
Лечение: симптоматическое и поддерживающее, с обязательным обеспечением свободной проходимости дыхательных путей, мониторингом сердечной деятельности и основных показателей жизнедеятельности до нормализации состояния пациента. Рекомендуется пероральное применение активированного угля в течение одного часа после приема потенциально токсической дозы препарата. Частые или продолжительные судороги следует купировать внутривенным введением диазепама или лоразепама. При бронхиальной астме рекомендуется применение бронходилататоров.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной или пленки из непластифицированного ПВХ для упаковки лекарственных средств и фольги алюминиевой печатной лакированной или гибкой упаковки на основе алюминиевой фольги, или материала комбинированного на основе фольги марки МК л-Ф.
По 500 контурных ячейковых упаковок (без вложения в пачку) вместе с инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в коробку из картона гофрированного.
Или по 5 контурных ячейковых упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языкахпомещают в пачку из картона хром-эрзац или картона целлюлозного марки GC-2.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищённом от света месте, при температуре не выше 25 ºС.
Хранить в недоступном для детей месте.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечения срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Ибупрофен
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі
Қабықпен қапталған таблеткалар 200 мг
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – ибупрофен 200 мг
қосымша заттар: картоп крахмалы, магний стеараты, кальций стеараты, повидон, опадрай ΙΙ (құрамында ішінара гидролизденген поливинил спирті, тальк, макрогол 3350, лецитин, титанның қостотығы (E 171) бар).
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, ақ түсті қабықпен қапталған таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі ауруларын емдеуге арналған препараттар. Қабынуға қарсы стероидты емес және ревматизмге қарсы дәрілер. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Пропион қышқылының туындылары. Ибупрофен
АТХ коды M01AE01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Ішке қабылдағаннан кейін ибупрофен бүкіл организмге тез сіңіріледі және таралады. Ибупрофеннің сіңірілуі – жоғары, плазма ақуыздарымен байланысуы - 90%. Буын қуыстарына баяу өтеді, синовиальді сұйықтықта іркіледі, мұнда плазмадағыға қарағанда жоғары концентрация түзеді.
Сіңірілгеннен кейін фармакологиялық тұрғыда белсенді емес R-түрінің 60% жуығы белсенді S-түрге баяу айналады.
Қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясына аш қарынға қабылдағаннан кейін 45 минуттан соң жетеді. Препаратты тамақпен бірге қабылдаған кезде плазмадағы ең жоғарғы концентрациясына 1-2 сағаттан соң жетеді.
Бауырда метаболизмге ұшырайды. Препарат организмнен бүйрекпен тез және толық (өзгермеген күйде 1%-дан көп емес) және аз дәрежеде өтпен шығарылады. Жартылай шығарылу кезеңі шамамен 2 сағатты құрайды.
Фармакодинамикасы
Қабынуға қарсы стероиды емес препараттар (ҚҚСП) тобына жататын пропион қышқылының туындысы – ибупрофеннің әсер ету механизмі ауыру, қабыну және гипертермиялық реакция медиаторлары – простагландиндер синтезінің тежелісімен жүзеге асады. Циклооксигеназа-1 (ЦОГ-1) және циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) таңдамалы емес бөгелісі болады, соның салдарынан простагландиндер синтезі тежеледі. Ауыруды басатын, қызу түсіретін және қабынуға қарсы әсер көрсетеді. Бұдан басқа, ибупрофен тромбоциттер агрегациясын қайтымды тежейді.
Қолданылуы
Мынадай жай-күйлердегі ауыруды жеңілдетуде:
- бас ауыруы және тіс ауыруы
- бас сақинасы
- ауыртып келетін етеккір
- невралгиялар
- арқаның ауыруы
- бұлшықет және ревматизмдік ауырулар
- тұмау және суық тию аурулары кезіндегі қызбалы жай-күй.
Қолдану тәсілі және дозалары
Ішке қабылдау үшін. Тек қысқа мерзімді қолдануға арналған. Препаратты қабылдар алдында нұсқаулықты мұқият оқып шығыңыз.
Ересектерге және 12 жастан асқан балаларға: тәулігіне 3 ретке дейін ішке 1 таблеткадан (200 мг). Таблеткаларды сумен ішу керек. Ересектерде емдік әсеріне тезірек жету үшін дозасын тәулігіне 3 ретке дейін 2 таблеткаға (400 мг) дейін арттыруға болады.
Таблеткаларды қабылдау арасындағы аралық 4 сағаттан кем болмауы тиіс. Ең жоғары тәуліктік дозасы: 1200 мг (6 таблетка).
Егер препаратты 2-3 күн бойы қабылдағанда симптомдар сақталса немесе күшейсе, емдеуді тоқтатып, дәрігерге қаралу қажет.
Препаратты 12-ден 18 жасқа дейінгі балаларға - 3 күннен артық, ал ересектерде – 10 күннен артық қабылдау қажет болған жағдайда дәрігерге қаралу қажет.
Жағымсыз әсерлердің туындау қаупін азайту үшін препаратты мүмкін болатын ең қысқа курспен және симптомдарды жоюға қажетті ең аз тиімді дозада қабылдау ұсынылады.
Жағымсыз әсерлері
Төменде келтірілген жағымсыз реакциялар ибупрофенді тәулігіне 1200 мг-ден (6 таблетка) аспайтын дозаларда қысқа мерзімде қабылдаған кезде байқалды. Ибупрофенді, әсіресе жоғары дозаларда (тәулігіне 2400 мг) қолданудың ұзақ емдеген кезде миокард инфарктісін немесе инсульт туындататын артериялық тромбоз қаупін аздап арттыруы мүмкін екендігін эпидемиологиялық деректер растап отыр.
Жағымсыз реакциялардың пайда болу жиілігін бағалау мынадай критерийлер негізінде жүргізілді: Өте жиі (≥ 1/10), Жиі (≥ 1/100, < 1/10), Жиі емес (≥ 1/1000, < 1/100), Сирек ( ≥ 1/10 000, < 1/1000), Өте сирек (< 1/10 000), Белгісіз (қолда бар деректер бойынша жиілігін анықтау мүмкін емес).
Жиі емес
- аса жоғары сезімталдық реакциялары: спецификалық емес аллергиялық реакциялар және анафилаксиялық реакциялар, тыныс жолдары тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, соның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі, ентігу, диспноэ), тері реакциялары (қышыну, есекжем, пурпура, Квинке ісінуі), тері бөртпесінің әртүрлі типтері.
- іштің ауыруы, жүрек айну, диспепсия (соның ішінде қыжылдау, іштің кебуі)
- бас ауыру
Сирек
- диарея, газ түзілуінің артуы, іш қату және құсу.
Өте сирек
- қан түзілуінің бұзылуы: анемия (гемоглобин деңгейінің төмендеуі), лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Алғашқы белгілеріне қызба, тамақтың ауыруы, ауыз қуысында ойық жаралардың түзілуі, тұмау тәрізді симптомдар, қатты әлсіреу, қан кету мен гематолардың себепсіз пайда болуы жатады.
- аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары, соның ішінде беттің, тілдің және көмейдің ісінуі, ентігу, тахикардия, гипотензия (анафилаксия, Квинке ісінуі немесе ауыр анафилаксиялық шок).
- асқазанның және он екі елі ішектің ойық жарасы (пептидтік ойық жара), тесілу немесе асқазан-ішектен қан кету, мелена, кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын қан аралас құсу, әсіресе, егде жастағы пациенттерде.
- ойық жаралы стоматит, гастрит.
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі, папиллонекроз, әсіресе, ұзақ уақыт қолданғанда, қан сарысуындағы мочевина деңгейінің жоғарылауымен және ісінулердің пайда болуымен қатар жүретін.
- Бауыр функциясының бұзылуы.
- асқынған тері аурулары: эксфолиативті және буллезді дерматоздар, оның ішінде уытты эпидермалық некролиз (Лайелл синдромы), Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема.
- аутоиммундық бұзылулары бар пациенттерде (жүйелі қызыл жегі, дәнекер тіннің аралас ауруы) ибупрофенмен емдеген кезде асептикалық менингит симптомдарының жекелеген даму жағдайлары байқалған, атап айтқанда желке бұлшықеттерінің сіресуі, бас ауыруы, жүрек айнуы, құсу, қызба немесе бағдардан жаңылу.
Белгісіз
- тыныс жолдары тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, соның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі, ентігу, диспноэ).
- жүрек жеткіліксіздігі және ісінулер.
- гипертензия.
- Спецификалық емес ойық жаралы колиттің және Крон ауруының өршуі
- бүйрек жеткіліксіздігі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- ибупрофенге немесе препараттың компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық
- ацетилсалицил қышқылын немесе басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қабылдаудан туындаған анамнезіндегі аса жоғары сезімталдық реакциялары (атап айтқанда, бронх демікпесі, ринит, Квинке ісінуі немесе есекжем);
- асқыну сатысындағы немесе анамнезіндегі ойық жара ауруы/ойық жарадан қан кету (ойық жара ауруының/ ойық жарадан қан кетудің екі немесе одан да көп расталған көріністері және анамнезде)
- ҚҚСП қолданудан туындаған немесе анамнездегі асқазан-ішектен қан кету немесе тесілуі
- айқын сусыздану (құсудың, диареяның немесе сұйықтықты жеткілікті пайдаланбаудың салдарынан)
- гемофилия және қан ұйығыштығының басқа бұзылыстары ( оның ішінде гипокоагуляции), геморрагиялық диатездер
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
- ауыр бүйрек жеткіліксіздігі
- жүректің ауыр жеткіліксіздігі(NYHA - Нью-Йорк кардиологтар Қауымдастығының жіктеуі бойынша IV класс)
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы, сукраза-изомальтаза ферментінің тапшылығы
- жүктілік (ІІІ триместр) және лактация кезеңі
- 12 жасқа дейінгі балалар
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Ибупрофенді (және басқа ҚҚСП) келесі препараттармен бір мезгілде қолдануды болдырмау керек:
Аспирин: дәрігер тағайындаған аспириннің төменгі дозаларын қоспағанда (тәулігіне 75 мг-ден көп емес), себебі бірге қолдану жағымсыз әсерлерінің туындау қаупін арттыруы мүмкін.
Тәжірибелік деректер осы препараттарды бір мезгілде тағайындағанда ибупрофеннің аспириннің дезагрегациялық әсерін төмендетуі мүмкін екенін байқатты. Алайда, осы деректердің шектеулілігі және клиникалық жағдайғаex vivo зерттеу нәтижелерінің экстраполяциясы туралы ақпараттың болмауы ибупрофенді ұдайы қолданғанда осы әсердің туындау сенімсіздігін білдіреді, ал препаратты эпизодтық қолданғанда аспириннің дезагрегациялық қабілетіне клиникалық релеванттық әсер етуі байқалмайды.
Басқа ҚҚСП, атап айтқанда, циклооксигеназа-2 селективті тежегіштері: жағымсыз әсерлерінің туындау қаупінің ықтималды артуына байланысты бір мезгілде екі және одан да көп ҚҚСП тобының препараттарын қолдануға болмайды.
Келесі препараттармен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек:
Глюкокортикостероидтар: асқазан-ішектің ойық жарасы немесе қан кету туындау қаупінің ықтималды артуына байланысты.
Гипотензиялық препараттар және диуретиктер: ҚҚСП осы топтағы препараттардың тиімділігін төмендетуі мүмкін. Диуретиктермен бір мезгілде қолдану ҚҚСП нефроуыттылығының жоғарылауына әкелуі мүмкін.
Антикоагулянттар:ҚҚСП антикоагулянттар, атап айтқанда варфариннің әсерін күшейтуі мүмкін.
Антиагреганттар және серотонинді кері қармау селективті тежегіштері (СКҚСТ): асқазан-ішектен қан кету туындауы қаупінің жоғарылауы.
Жүрек гликозидтері: ҚҚСП мен жүрек гликозидтерін бір мезгілде тағайындау жүрек жеткіліксіздігінің ушығуына, шумақтық сүзіліс жылдамдығының төмендеуіне және қан плазмасында жүрек гликозидтері концентрациясының артуына әкелуі мүмкін.
Литий препараттары: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасында литий концентрациясының арту мүмкіндігі туралы деректер бар.
Метотрексат: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасында метотрексат концентрациясының арту мүмкіндігі туралы деректер бар.
Циклоспорин: ҚҚСП мен циклоспоринді бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупінің артуы.
Мифепристон: ҚҚСП қабылдауды мифепристон қабылдағаннан кейін 8-12 күннен соң бастау керек, өйткені ҚҚСП мифепристон тиімділігін төмендетуі мүмкін.
Такролимус: ҚҚСП мен такролимусты бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупі артуы мүмкін.
Зидовудин: ҚҚСП мензидовудинді бір мезгілде қолдану гематологиялық уыттылықтың жоғарылауына әкелуі мүмкін. Зидовудинмен және ибупрофенмен бірге ем қабылдаған гемофилиясы бар АИТВ-оң пациенттерде гемартроз және гематома туындау қаупі жоғарылағаны туралы деректер бар.
Хинолонды қатардағы антибиотиктер:ҚҚСП және хинолонды қатардағы антибиотиктермен бірге ем қабылдайтын пациенттерде құрысулар туындау қаупі артуы мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Осы бөлімде көрсетілген жай-күйлер болған жағдайда, препаратты қолданар алдында дәрігерге көріну керек.
Егер препаратты қысқа уақыт аралығында, симптомдарды басуға қажетті ең төменгі тиімді дозада қабылдаса, жағымсыз әсерлерді азайтуға болады.
Егде жастағы адамдарда әсіресе кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын асқазан-ішектен қан кету және тесілуінде ҚҚСП қолдану аясында жағымсыз реакциялар жиілігінің жоғарылауы байқалған.
Тыныс алу мүшелеріне әсері:бронх демікпесі немесе асқыну сатысындағы аллергиялық ауруы бар пациенттерде, сондай-ақ анамнезінде бронх демікпесі/аллергиялық ауруы бар пациенттерде препарат бронх түйілуіне түрткі болуы мүмкін. Шылым шеккен жағдайда, препаратты қолданар алдында маманнан кеңес алу қажет.
Басқа ҚҚСП-мен бірге пайдалану: ибупрофенді басқа ҚҚСП-мен, атап айтқанда циклооксигеназа-2 іріктелген тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды.
Жүйелі қызыл жегі және дәнекер тіннің аралас ауруы: препаратты жүйелі қызыл жегісі немесе дәнекер тіннің аралас ауруы бар пациенттерде қолдану асептикалық менингиттің даму қаупінің жоғарылауымен байланысты.
Бүйрекке ықпалы:препарат бүйрек жеткіліксіздігі дамуымен бірге бүйрек функциясының нашарлауын туғызуы мүмкін. Сусызданған балалар мен жасөспірімдерде бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі бар.
Бауырға әсері: препарат бауыр функциясының нашарлауын туғызуы мүмкін.
Жүрек-қантамыр жүйесіне және ми қан айналымына әсері: ҚҚСП қолдану аясында сұйықтықтың іркілуі, артериялық қысымның жоғарылауы және ісінулердің пайда болуы туралы қолда бар хабарламаларға байланысты артериялық гипертензиясы және/немесе жүрек жеткіліксіздігі (қолданар алдында дәрігермен кеңесу керек) бар пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану ұсынылады. Жалпы алғанда, эпидемиологиялық зерттеулер миокард инфарктісі дамуының жоғары қаупі мен ибупрофеннің төмен дозасын (яғни, тәулігіне 1200 мг және одан аз) қабылдау арасында тәуелділікті көрсетпейді.
Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, NYHA бойынша II-III класты іркілген жүрек жеткіліксіздігі, анықталған жүректің ишемиялық ауруы, шеткері артериялардың аурулары және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге ибупрофенді пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана тағайындау қажет, ондайда ибупрофеннің жоғары дозаларын (≥ 2400 мг/тәулік) қолданудан аулақ болу керек.
Асқазан-ішек жолына әсері: анамнезінде асқазан-ішек жолының ауруы (спецификалық емес ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану қажет, себебі аталған топтағы препараттарды пайдаланған кезде осы аурулар өршуі мүмкін.
Сақтандыру симптомдары болғанда немесе болмағанда немесе осы тектес асқынулар бұрын анамнезінде болғанда ҚҚСП тобының кез келген препаратын кез келген сәтте қолданудан асқазан-ішектен қан кету, ойық жарасы және тесілуінің туындау жағдайлары туралы хабарламалар бар.
Асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жарасы/тесілу қаупінің жоғарылауы ҚҚСП жоғары дозаларын пайдаланумен, пациенттің анамнезінде әсіресе қан кетумен немесе тесілумен асқынған ойық жара ауруының болуымен, сондай-ақ препаратты егде жастағы адамдарда қолданумен байланысты. Аталған пациенттер санатында емді препараттың өте аз тиімді дозасынан бастау керек.
Анамнезінде асқазан-ішек жолы тарапынан уыттылық көріністері бар пациенттер, әсіресе егде жастағы науқастар, әсіресе, емнің басында асқазан-ішек жолы тарапынан болған кез келген әдеттен тыс симптомдар (атап айтқанда, асқазан-ішектен қан кету жағдайы) туралы хабарлауы тиіс.
Асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жарасы туындағанда ибупрофенмен ем қабылдайтын пациенттерде препаратты қабылдауды тоқтату керек.
Циклооксигеназа/простагландиндер синтезін тежейтін дәрілік препараттар овуляция үдерісіне әсер етуі салдарынан әйелдерде ұрпақ өрбіту функциясының бұзылуын туғызуы мүмкін екені туралы шектеулі деректер бар. Бұл әсер препаратты қабылдауды тоқтатқан кезде қайтады.
Тері жабынына ықпалы
ҚҚСП қабылдауға байланысты, кей жағдайларда өліммен аяқталуға дейінгі, эксфолиативті дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын, және уытты эпидермалық некролизді қоса, күрделі тері реакцияларының дамыған өте сирек жағдайлары туралы жекелеген хабарлар бар.
Бұл реакциялардың туындауының неғұрлым жоғары қаупі емнің басында (көп жағдайларда емдеудің бірінші айында) байқалды. Теріде бөртпелер пайда болғанда, шырышты қабықтар зақымданғанда немесе аса жоғары сезімталдықтың басқа белгілерінде ибупрофен қабылдауды тоқтату керек.
Жүктілік және лактация кезеңі
Простагландин синтезін тежеу жүктіліктің ағымына, эмбрионның және шарананың дамуына жанама әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеу деректері простагландиндер синтезінің тежегіштерін жүктіліктің ерте кезеңдерінде пайдаланған кезде түсік тастаудың, жүрек ақауларының және гастрошизистің қаупі жоғарылайтынын растайды.
Жүрек-қантамыр жүйесі аномалияларының туындауының абсолютті қаупі 1%-дан аздан шамамен 1,5%-ға дейін ұлғайды.
Бұл қауіп дозалауға және емнің ұзақтығына қарай арта түседі.
Осыған байланысты, препаратты жүктіліктің I-II триместрлерінде қолданудан аулақ болу керек, препаратты қабылдау қажет болған жағдайда дәрігермен кеңесу керек.
Ибупрофенді жүктілікті жоспарлаған немесе жүктіліктің I-II триместрлеріндегі әйелдер қабылдаған кезде дозалануы және емдеу ұзақтығы барынша аз болуы тиіс.
Жүктіліктің III триместрінде простагландин тежегіштерін қолдану шаранада және анада төмендегілердің дамуына жағдай жасайды:
- артерия жолының мезгілінен бұрын жабылуымен және өкпе
гипертензиясының дамуымен кардиопульмонарлы жеткіліксіздік;
- бүйрек жеткіліксіздігі, ол қағанақ суының аздығы
(сусызданудың) дамуымен бүйректер функциясының толық тоқтауына әкелуі мүмкін;
- қан кету уақытының ұзаруы, тіпті өте аз дозаларда да
антиагрегациялық әсер;
- жатырдың жиырылу қызметінің бәсеңдеуі және кешеуілдеген
немесе созылған босану.
Осыған байланысты, ибупрофенді жүктіліктің үшінші триместрінде қолдануға болмайды.
Ибупрофеннің емшектегі баланың денсаулығына қандай болмасын жағымсыз салдарынсыз елеусіз мөлшерде емшек сүтіне енуі мүмкін екендігі туралы деректер бар, сондықтан қысқа мерзімді қабылдау кезінде әдетте бала емізуді тоқтату қажеттілігі туындамайды. Препаратты ұзақ қолдану қажет болғанда препаратты қолданған кезеңде бала емізуді тоқтату туралы мәселені шешу үшін дәрігерге жүгініңіз.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Болуы мүмкін жағымсыз әсерлерді ескере отырып, көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқарғанда сақтық шараларын ұстану қажет.
Артық дозалануы
Балаларда симптомдар дене салмағына 400 мг/кг-ден асатын дозаны қабылдағаннан кейін туындауы мүмкін. Ересектерде дозаға тәуелді әсерінің айқындылығы төмен. Препараттың жартылай шығарылу кезеңі артық дозаланғанда 1,5-3 сағатты құрайды.
Симптомдары: жүрек айну, құсу, эпигастрий тұсының ауыруы, немесе сирек диареямен, құлақтың шуылдауы, бас ауыруы және асқазан-ішектен қан кету сияқты симптомдар туындауы мүмкін. Барынша ауыр жағдайларда орталық жүйке жүйесі тарапынан уыттылық көріністері байқалады, атап айтқанда ұйқышылдық, сирек – қозу, сондай-ақ бағдардан жаңылу немесе кома, сирек жағдайларда құрысулар туындайды. Ауыр улану жағдайларында метаболизмдік ацидоз және протромбиндік уақыттың /МНО ұзаруы дамуы мүмкін, бұл препараттың өзара әрекеттесуімен және қан ұюының айналымдағы факторымен байланысты болуы мүмкін. Жедел бүйрек жеткіліксіздігі және бауырдың зақымдалуы туындауы мүмкін. Бронх демікпесі бар пациенттерде осы ауру асқынуы мүмкін.
Емі: тыныс алу жолдарының еркін өткізгіштігін міндетті қамтамасыз етумен, жүрек қызметін және пациенттің жай-күйі қалыпқа келгенше негізгі тіршілік көрсеткіштерін мониторингілеумен симптоматикалық және демеуші. Препараттың потенциалды уытты дозасын қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде белсендірілген көмірді ішу арқылы қабылдау ұсынылады. Жиі немесе ұзаққа созылған құрысуларды диазепамды немесе лоразепамды вена ішіне енгізумен басуға болады. Бронх демікпесінде бронходилататорларды қолдану ұсынылады.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден немесе дәрілік заттарды қаптауға арналған пластикатталмаған ПВХ үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан немесе алюминий фольга негізіндегі икемді қаптамадан, немесе МК л-Ф маркалы фольга негізіндегі біріктірілген материалдан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.
500 пішінді ұяшықты қаптамадан (қорапшаға салынбаған) медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге гофрланған картон қорапқа салынады.
Немесе 5 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге хром-эрзац картон немесе GC-2 целлюлозды маркалы картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептісіз.