Ибукем, 100 мг/5 мл, сусп. д/внутр. прим., 100 мл, пачка картонная
Торговое наименование
Ибукем
Международное непатентованное
название
Ибупрофен
Лекарственная форма, дозировка
Суспензия
для приема внутрь, 100 мг/5 мл
Фармакотерапевтическая группа
Костно-мышечная система.
Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные и
противоревматические препараты, нестероидные. Пропионовой кислоты производные.
Ибупрофен.
Код АТХ M01AE01
Показания к
применению
Детям c
3 месяцев жизни до 12 лет в качестве симптоматического жаропонижающего и
обезболивающего средства (при болевом синдроме слабой и средней степени
тяжести) при следующих состояниях:
- острых респираторных заболеваниях
(простуда, грипп)
- инфекционно-воспалительных
заболеваниях, сопровождающихся повышением температуры тела, включая
постпрививочные реакции
- головной и зубной боли
- боли в горле и при прорезывании
зубов
- боли при растяжениях и других
видах боли
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к ибупрофену или любому из вспомогательных веществ
препарата
- имеющиеся в анамнезе реакции
гиперчувствительности (бронхиальная астма, ринит, отек Квинке, крапивница) в
ответ на применение ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных
противовоспалительных препаратов (НПВП).
- рецидивирующая пептическая
язва/кровотечение в активной фазе или в анамнезе (два или более выраженных
эпизодов подтвержденной язвенной болезни или кровотечения)
- наличие в анамнезе
желудочно-кишечного кровотечения или перфорации, связанных с терапией НПВП
- тяжелая сердечная недостаточность, тяжелые нарушения
функции почек и печени
- III триместр беременности
- наследственная непереносимость
фруктозы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы, дефицит фермента сукразы-изомальтозы
- детский возраст до 3 месяцев
- масса тела менее 5 кг
Необходимые
меры предосторожности при применении
Применение препарата в минимальной
эффективной дозе в течение короткого времени, необходимого для контроля
симптомов, позволяет минимизировать нежелательные реакции.
Взаимодействия
с другими лекарственными препаратами
Следует избегать одновременного
применения ибупрофена со следующими лекарственными средствами:
Ацетилсалициловая
кислота (аспирин): поскольку совместное применение
может повысить риск возникновения побочных эффектов (за
исключением низких доз ацетилсалициловой кислоты (не более 75 мг в сутки),
назначенных врачом).
Другие
НПВП, в частности, селективные ингибиторы циклооксигеназы-2: следует избегать одновременного применения двух и более
препаратов из группы НПВП из-за возможного увеличения риска возникновения
побочных эффектов.
С осторожностью применять
одновременно со следующими лекарственными средствами:
Антикоагулянты: НПВП могут усиливать эффект антикоагулянтов, в частности,
варфарина.
Антигипертензивные
средства и диуретики: НПВП могут снижать эффективность
препаратов этих групп. Диуретики могут повышать нефротоксичность НПВП.
Кортикостероиды: повышенный риск образования язв ЖКТ и желудочно-кишечного
кровотечения.
Антиагреганты
и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина: повышенный риск возникновения желудочно-кишечного
кровотечения.
Сердечные
гликозиды: одновременное назначение НПВП и
сердечных гликозидов может привести к усугублению сердечной недостаточности,
снижению скорости клубочковой фильтрации и увеличению концентрации сердечных
гликозидов в плазме крови.
Препараты
лития: существуют данные о вероятности
увеличения концентрации лития в плазме крови на фоне применения НПВП.
Метотрексат: существуют данные о вероятности увеличения концентрации
метотрексата в плазме крови на фоне применения НПВП.
Циклоспорин: увеличение риска нефротоксичности при одновременном
назначении НПВП и циклоспорина.
Мифепристон: прием НПВП следует начать не ранее, чем через 8-12 дней
после приема мифепристона, поскольку НПВП могут снижать эффективность
мифепристона.
Такролимус: при одновременном приеме НПВП и такролимуса возможно
увеличение риска нефротоксичности.
Зидовудин: одновременное применение НПВП и зидовудина может привести
к повышению гематотоксичности. Имеются данные о повышенном риске возникновения
гемартроза и гематом у ВИЧ-инфицированных пациентов с гемофилией, получавших
совместное лечение зидовудином и ибупрофеном.
Антибиотики
хинолонового ряда: у пациентов, получающих совместное
лечение НПВП и антибиотиками хинолонового ряда, возможно увеличение риска
возникновения судорог.
Специальные
предупреждения
Со
стороны органов дыхания. У пациентов
с бронхиальной астмой или аллергическими реакциями в анамнезе возможно развитие
явлений бронхоспазма.
Заболевания
соединительной ткани (например, системная красная волчанка (СКВ). Терапия ибупрофеном увеличивает риск развития асептического
менингита у пациентов с СКВ и другими заболеваниями соединительной ткани.
Со
стороны сердечно-сосудистой системы.
Пациентам с артериальной гипертензией и/или с хронической сердечной
недостаточностью в анамнезе перед применением препарата следует
проконсультироваться с врачом. Препарат может вызвать задержку жидкости,
повышение артериального давления (АД) и развитие отеков.
Со
стороны ЖКТ. У пациентов, имеющих в анамнезе
заболевания ЖКТ (например, язвенный колит, болезнь Крона), особенно у пожилых
людей, высок риск развития осложнений, включая образование язв, кровотечение и
прободение язвы (вплоть до летального исхода) при терапии НПВП, поэтому таким
пациентам ибупрофен следует назначать с осторожностью. Причем осложнения могут
развиться у пациентов и без анамнеза серьезных осложнений ЖКТ и предупреждающих
симптомов. Таким пациентам следует рекомендовать терапию в самой низкой
доступной дозе. Следует предупредить таких пациентов о необходимости сообщать,
о любых необычных абдоминальных явлениях, особенно манифестирующих о развитии
желудочно-кишечных кровотечений, в начале терапии. Рекомендуется проявлять
осторожность пациентам, принимающим сопутствующие лекарственные препараты,
увеличивающие риск развития язв или кровотечений, такие как пероральные
кортикостероиды, антикоагулянты (варфарин, селективные ингибиторы обратного
захвата серотонина) или антитромботические препараты (аспирин). Если при приеме
ибупрофена, развивается желудочно-кишечное кровотечение или образование язвы,
то лечение следует прекратить.
Со
стороны кожных покровов.
Имеются редкие сообщения о развитии
серьезных кожных реакций после применения НПВП, включая эксфолиативный
дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз
(вплоть до летального исхода). Данные реакции возникают в большинстве случаев в
течение первого месяца лечения.
Сообщалось о развитии острого
генерализованного экзантематозного пустулеза (AGEP) на фоне приема
ибупрофенсодержащих препаратов. Следует прекратить прием препарата при первых
признаках развития серьезных кожных реакций, таких как кожная сыпь, поражения
слизистых оболочек или любые другие проявления гиперчувствительности.
Применение НПВП у пациентов с
ветряной оспой может быть связано с повышенным риском развития тяжелых гнойных
осложнений инфекционно-воспалительных заболеваний кожи и подкожно-жировой
клетчатки (например, некротизирующего фасциита).
В связи с этим рекомендуется избегать применения препарата при ветряной оспе.
Маскировка
симптомов скрытых инфекций
Ибукем может скрывать признаки
инфекций, таких как жар и боль. Поэтому возможно, что Ибукем может отложить
соответствующее лечение инфекции, что может привести к увеличению риска
осложнения. Это наблюдалось при пневмонии, вызванной бактериями, и бактериальных
кожных инфекциях, связанных с ветряной оспой. Если вы принимаете это лекарство
во время инфекции, а симптомы инфекции сохраняются или ухудшаются, немедленно
обратитесь к врачу.
Нарушения
со стороны почек
Постоянный прием анальгетиков,
особенно прием комбинации различных болеутоляющих средств, обычно приводит к
стойкому поражению почек с риском развития почечной недостаточности
(анальгетическая нефропатия).
Существует риск нарушения функции
почек у детей с дегидратацией.
При длительном применении препарата
Ибукем необходимо регулярно проверять показатели функции печени и почек, а
также контролировать результаты общего анализа крови.
Информация
о вспомогательных веществах
Лекарственный препарат содержит
сахарозу, что необходимо учитывать при назначении пациентам сахарным диабетом.
В данном лекарственном препарате
содержится 25 мг натрия на 5 мл суспензии (=5 мг натрия на 1 мл суспензии). Это
должны принимать во внимание пациенты, соблюдающие контролируемую натриевую
диету.
Применение в педиатрии
Препарат
применяется у детей с 3 месяцев жизни до 12 лет в качестве симптоматического
жаропонижающего и обезболивающего средства. Противопоказан детям до 3 месяцев и
массой тела менее 5 кг.
Во время беременности или лактации
Противопоказано
применение препарата в III триместре беременности. По возможности, следует
избегать применения ибупрофена в I-II триместрах беременности. Имеются данные о
том, что ибупрофен в незначительных количествах может проникать в грудное
молоко без каких-либо отрицательных последствий для здоровья грудного ребенка.
Фертильность
Имеются некоторые данные о том, что препараты, ингибирующие синтез
циклооксигеназы/простагландинов, могут вызвать нарушение фертильности у женщин,
воздействуя на овуляцию. Данное явление обратимо при отмене препарата.
Особенности влияния препарата на
способность управлять транспортным средством или потенциально опасными
механизмами
Не ожидается
влияния на способность управлять транспортом в рекомендуемых дозах и
длительности терапии.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Суточная доза препарата Ибукем
составляет 20-30 мг/кг массы тела дробными дозами через каждые 6-8 часов
(минимальный интервал между приемами составляет 4 часов). Для дозирования
используйте мерную ложку.
Не подходит для детей младше 3-х месяцев и для детей весом
менее 5 кг.
|
Возраст ребенка |
Количество и способ |
|
3-6 месяцев (5 - 7,6 кг) |
по 2,5 мл 3 раза в сутки |
|
6-12 месяцев (7,7 – 9 кг) |
по 2,5 мл 3-4 раза в сутки |
|
1-3 года (10 – 16 кг) |
по 5,0 мл 3 раза в сутки |
|
4-6 лет (17 – 20 кг) |
по 7,5 мл 3 раза в сутки |
|
7 - 9 лет (21 – 30 кг) |
по 10 мл 3 раза в сутки |
|
10 - 12 лет (31 - 40 кг) |
по 15 мл 3 раза в сутки |
Метод и путь введения
Для
приема внутрь.
Пациентам
с повышенной чувствительностью желудка рекомендуется принимать препарат во
время еды.
После
употребления промойте ложку в теплой воде и высушите его в недоступном для
ребенка месте.
Частота применения с указанием времени приема
Только для кратковременного
применения. Риск возникновения побочных эффектов можно свести к минимуму, если
принимать препарат в течение непродолжительного промежутка времени, в
минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
Длительность лечения
Не более 3-х дней в качестве
жаропонижающего средства
Следует
обратится за медицинской помощью детям в возрасте:
3-6 месяцев - в случае ухудшения состояния
ребенка (и не позднее 24 часов), если симптомы продолжаются;
старше 6 месяцев - в случае ухудшения состояния
ребенка (и не позднее 3 суток), если симптомы продолжаются.
Меры, которые необходимо принять в случае
передозировки
В детском
возрасте симптомы передозировки могут возникать при приеме ибупрофена более 400
мг/кг. У взрослых дозозависимый эффект менее выражен. Период полувыведения при
передозировке составляет 1,5-3 часа.
Симптомы
Симптомы передозировки могут включать тошноту, рвоту, боль в эпигастрии
или, реже, диарею. Возможны звон в ушах, головная боль и желудочно-кишечные
кровотечения. Симптомы более тяжелого отравления проявляются со стороны
центральной нервной системы в виде сонливости, иногда – в виде возбуждения и
дезориентации или комы. Изредка могут развиться судороги. При тяжелой
передозировке может развиться метаболический ацидоз, а также, вследствие
взаимодействия с циркулирующими в кровяном русле факторами свертывания крови,
увеличение протромбинового времени. Могут наблюдаться острая почечная
недостаточность и поражения печени. У пациентов с бронхиальной астмой возможно
обострение астмы.
Неотложные
процедуры
Лечение должно быть симптоматическим и поддерживающим, с обеспечением
проходимости дыхательных путей, мониторингом функции сердца и основных
показателей жизнедеятельности вплоть до стабилизации состояния пациента.
Рекомендуется пероральное применение активированного угля или промывание
желудка в течение одного часа после приема потенциально токсичной дозы
ибупрофена. Частые или продолжительные судороги следует купировать внутривенным
введением диазепама или лоразепама. При возникновении бронхоспастического приступа
рекомендуется применение бронходилататоров.
Рекомендации по обращению за консультацией
к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного
препарата
Перед
применением препарата Ибукем проконсультируйтесь с лечащим врачом.
Описание
нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном
применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Нечасто
- аллергические реакции, крапивница, кожный зуд, различные кожные
высыпания
- боль в животе, тошнота, диспепсия
- головная боль
- бронхиальная астма, обострение бронхиальной астмы и бронхоспазма
Редко
- рвота, метеоризм, диарея, запор
Очень редко
- cнижение уровня гемоглобина
- реакции гиперчувствительности тяжелой степени тяжести: отек лица,
языка и гортани, одышка, тахикардия, артериальная гипотензия (анафилаксия, отек
Квинке или тяжелый шок)
- пептическая язва, прободение язвы или кровотечение из
желудочно-кишечного тракта (ЖКТ), мелена, рвота кровью (иногда с летальным
исходом, особенно у пожилых пациентов), язвенный стоматит, гастрит, обострение
язвенного колита и болезни Крона
- острая почечная недостаточность, папиллонекроз (особенно при
длительном приеме), ассоциированые с повышением мочевины в сыворотке крови и отеками
- нарушения кроветворения (анемия, лейкопения,
тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз). Первыми симптомами являются:
лихорадка, боль в горле, поверхностные язвы в полости рта, гриппоподобные
симптомы, выраженная слабость, необъяснимое кровотечение и появление
кровоподтеков
- нарушение функций печени
- возможно развитие тяжелых форм кожных реакций,
таких как буллезные реакции, включая многоформную эритему, токсический
эпидермальный некролиз, синдром Стивенса–Джонсона.
- у пациентов с предсуществующими аутоиммунными
нарушениями (системная красная волчанка, смешанное заболевание соединительной
ткани) во время лечения ибупрофеном наблюдались единичные случаи развития
симптомов асептического менингита, такие как ригидность
затылочных мышц, головная боль, тошнота, рвота, лихорадка или дезориентация.
Неизвестно
- тяжелая кожная реакция, известная
как DRESS-синдром (лекарственно-обусловленная эозинофилия с системными
симптомами), проявляющийся в виде кожной сыпи, лихорадки, отека лимфатических
узлов и увеличения количества эозинофилов
-
острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP)
- отеки,
артериальная гипертензия и сердечная недостаточность. Имеются данные о небольшом увеличении риска развития
тромботических осложнений, включая инфаркт миокарда и инсульт, при приеме
ибупрофена в высоких дозах (≥ 2400 мг/сутки) и при длительном курсе терапии.
- в отдельных случаях возможно
обострение воспалений, вызванных инфекциями. В частности, применение НПВП при
ветряной оспе может привести к тяжелым инфекциям кожи и мягких тканей.
При появлении нежелательных реакций
следует прекратить применение препарата и обратиться к врачу.
Дополнительные
сведения
Состав лекарственного препарата
5 мл суспензии содержат
активное
вещество – ибупрофен 100 мг
вспомогательные
вещества: сахароза, камедь ксантановая (Xantural 75)
гидроксипропил
метилцеллюлоза (HPMS 3 CPS), глицерин, натрия бензоат, кислоты лимонной
моногидрат, полисорбат 80, ароматизатор лесной земляники, ароматизатор
ванильный, вода
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Суспензия полупрозрачного цвета, однородной консистенции с характерным
запахом.
Форма выпуска и упаковка
По 100 мл суспензии помещают во
флакон из ПЭВП и с завинчивающейся пластмассовой крышкой с контролем первого
вскрытия.
По 1 флакону в комплекте с мерной
ложкой вместе с
инструкцией по медицинскому
применению на казахском и русском языках помещают в картонную коробку.
Срок хранения
2
года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить
в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
Без рецепта
Саудалық атауы
Ибукем
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі
Ішуге арналған суспензия, 100 мг/5 мл
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және
ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы, стероидты
емес препараттар. Пропион қышқылының туындылары. Ибуфропен.
ATХ коды М01АЕ01
Қолданылуы
3 айлықтан 12 жасқа
дейінгі балаларға ауырғанды басатын және ыстықты түсіретін симптоматикалық дәрі
ретінде (ауырлығы әлсіз және орташа дәрежедегі ауыру синдромында) келесі
жай-күйлерде:
- жедел респираторлық
ауруларда (суық тию, тұмау)
- егуден кейінгі
реакцияларды қоса, дене температурасының жоғарылауымен қатар жүретін
инфекциялық-қабыну ауруларында
- бас және тіс ауыруында
- тамақ ауыруында және тіс
жарып шыққанда
- созылу кезіндегі
ауыруларда және басқа да ауыру түрлерінде
Қолдануды бастағанға дейін
қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- ибупрофенге немесе
препараттың кез келген қосымша заттарына аса жоғары сезімталдық
- анамнезде ацетилсалицил
қышқылын немесе басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП )
қабылдауға жауап ретіндегі аса жоғары сезімталдық реакцияларының болуы (бронх
демікпесі, ринит, Квинке ісінуі, есекжем)
- белсенді фазадағы немесе
анамнездегі қайталанатын пептидтік ойық жара/қан кету (расталған ойық жара
ауруының немесе қан кетудің екі немесе одан көп айқын көріністері)
- анамнезінде ҚҚСП емдеумен байланысты асқазан-ішектен қан кетулер немесе тесілулер болғанда
- жүректің ауыр
жеткіліксіздігі, бүйрек және бауыр функциясының ауыр бұзылулары
- жүктіліктің III
триместрі
- тұқым қуалайтын фруктоза
жақпаушылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы, сукраза-изомальтоза
ферменттінің тапшылығы
- 3 айға дейінгі балаларға
- дене салмағы 5 кг аз
болса
Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары
Препаратты симптомдарын бақылауға қажетті қысқа уақыт ішінде ең аз тиімді
дозада қолдану жағымсыз реакцияларды азайтуға мүмкіндік береді.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Ибупрофеннің келесі дәрілік заттармен бір мезгілде қолданылуына жол
бермеу керек:
Ацетилсалицил қышқылы (аспирин):
(дәрігер тағайындаған аспириннің төменгі дозаларын қоспағанда (тәулігіне 75
мг-ден көп емес), себебі бірге қолдану жағымсыз әсерлерінің пайда болу қаупін
арттыруы мүмкін.
Басқа ҚҚСП, атап
айтқанда, циклооксигеназа-2 селективті тежегіштері: жағымсыз
әсерлерінің туындау қаупінің арту ықтималдығына байланысты, бір мезгілде екі
және одан да көп ҚҚСП тобының препараттарын қолдануға болмайды.
Келесі дәрілік
заттармен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек:
Антикоагулянттар: ҚҚСП антикоагулянттардың, атап айтқанда, варфариннің
әсерін күшейтуі мүмкін
Гипертензияға қарсы дәрілер және диуретиктер: ҚҚСП бұл топтағы препараттардың тиімділігін азайтуы
мүмкін. Диуретиктер ҚҚСП нефроуыттылығын арттыруы мүмкін.
Кортикостероидтар: АІЖ ойық жаралары түзілуінің және асқазан-ішектен қан
кетудің қаупі жоғарылайды.
Антиагреганттар және серотонинді кері қармаудың
іріктелген тежегіштері: асқазан-ішектен қан
кетудің туындау қаупі жоғарылайды.
Жүрек
гликозидтері: ҚҚСП мен жүрек гликозидтерін бір мезгілде тағайындау
жүрек жеткіліксіздігінің ушығуына, шумақтық сүзіліс жылдамдығының төмендеуіне
және жүрек гликозидтері қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына алып
келуі мүмкін.
Литий
препараттары: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасындағы литий
концентрациясының артуы ықтималдығы туралы деректер бар.
Метотрексат: ҚҚСП қолдану аясында метотрексаттың қан плазмасындағы
концентрациясының артуы ықтималдығы туралы деректер бар.
Циклоспорин: ҚҚСП
мен циклоспоринді бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупі артады.
Мифепристон: ҚҚСП
қабылдауды мифепристон қабылдағаннан кейін 8-12 күннен ерте бастамау керек,
өйткені ҚҚСП мифепристонның тиімділігін төмендетуі мүмкін.
Такролимус: ҚҚСП
мен такролимусты бір мезгілде қабылдағанда нефроуыттылық қаупі жоғарылауы
мүмкін.
Зидовудин: ҚҚСП мен зидовудинді бір мезгілде қолдану
гематологиялық уыттылықтың жоғарылауына әкелуі мүмкін. Зидовудинмен және
ибупрофенмен бірге ем қабылдаған, гемофилиясы бар АИТВ жұқтырған пациенттерде
гемартроз бен гематомалардың туындау қаупінің жоғарылағаны туралы деректер бар.
Хинолондар қатарының антибиотиктері: ҚҚСП және хинолондар қатарының антибиотиктерімен
бірге ем қабылдайтын пациенттерде құрысулардың туындау
қаупі артуы мүмкін.
Арнайы ескертулер
Тыныс мүшелері тарапынан. Анамнезінде бронх демікпесі немесе аллергиялық
реакциялары бар пациенттерде бронх түйілуі құбылысы дамуы мүмкін.
Дәнекер тіндердің аурулары (мысалы, жүйелі қызыл жегі
ЖҚЖ). Ибупрофенмен емдеу ЖҚЖ немесе
дәнекер тіннің басқа да аурулары бар пациенттерде асептикалық менингиттің даму
қаупін арттырады.
Жүрек-қантамыр
жүйесі тарапынан. Анамнезінде артериялық
гипертензиясы және/немесе жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттер
препаратты қолданар алдында дәрігермен кеңесуі қажет. Препарат сұйықтық
іркілісін, артериялық қысымның (АҚ) жоғарылауын және ісінулердің дамуын туғызуы
мүмкін.
АІЖ тарапынан. Анамнезінде
АІЖ аурулары (мысалы, ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттерде, әсіресе
егде жастағы адамдарда, ҚҚСП-мен емдеу кезінде ойық жаралардың түзілуін, ойық
жарадан қан кету мен тесілуін (өліммен аяқталуға дейін) қоса, асқынулардың даму
қаупі жоғары, сондықтан мұндай пациенттерге ибупрофенді сақтықпен тағайындау керек. Сонымен қатар
асқынулар пациенттердің анамнезінде күрделі АІЖ асқынулары жоқ болғанда және
алдын-ала симптомдарсыз да дамуы мүмкін. Мұндай пациенттерге ең төмен қолжетімді
дозамен емдеуді ұсыну керек. Мұндай
пациенттерге емдеудің басында кез келген, әсіресе асқазан-ішек жолынан қан
кетудің дамуын білдіретін әдеттен тыс абдоминальді құбылыстар туралы хабарлау қажеттігін ескерткен жөн. Ішуге
арналған кортикостероидтар, антикоагулянттар (варфарин, серотонинді кері
қармаудың іріктелген тежегіштері) немесе тромбозға қарсы препараттар (аспирин) сияқты ойық жаралардың
немесе қан кетудің даму қаупін арттыратын қатар жүретін дәрілік препараттарды
қабылдайтын пациенттерге сақтық танытқан жөн. Егер ибупрофенді қабылдаған кезде
асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жараның түзілуі дамитын болса, емдеуді
тоқтату керек.
Тері жабындары тарапынан.
ҚҚСП қолданғаннан кейін
эксфолиативтік дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермалық
некролизді қоса (өліммен аяқталуға дейін), күрделі тері реакцияларының дамығаны
туралы сирек хабарламалар бар. Мұндай реакциялар көптеген жағдайда емдеудің
бірінші айы ішінде туындайды.
Құрамында ибупрофен бар
препараттарды қабылдау аясында жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP)
дамуы туралы хабарланған. Тері бөртпесі, шырышты қабықтардың зақымдануы және
аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа көріністері пайда болуының алғашқы белгілерінде
препарат қабылдауды тоқтату керек.
Желшешегі бар пациенттерде ҚҚСП қолдану тері мен теріасты шелмайының
инфекциялық-қабыну ауруларының ауыр іріңді асқынуларының (мысалы, некроздаушы
фасциттің) даму қаупінің жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін. Осыған
байланысты, препараттың желшешек кезінде қолданылуына жол бермеу ұсынылады.
Жасырын инфекция симптомдарының
бүркемеленуі
Ибукем
қызу және ауырсыну сияқты инфекциялардың белгілерін бүркемелеуі мүмкін.
Сондықтан Ибукем инфекцияның тиісті емін кейінге қалдыруы мүмкін, бұл асқыну
қаупінің артуына әкелуі мүмкін. Бұл бактериялардан туындаған пневмонияда және
желшешекке байланысты бактериялық тері инфекцияларында байқалды. Егер сіз бұл дәріні
инфекция кезінде қабылдасаңыз, ал инфекция белгілері сақталса немесе нашарласа,
дереу дәрігерге қаралыңыз.
Бүйрек тарапынан бұзылулар
Анальгетиктерді
тұрақты қабылдау, әсіресе әртүрлі ауырсынуды басатын дәрілердің біріктірілімі,
әдетте бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі бар бүйректің тұрақты зақымдануына
әкеледі (анальгетикалық нефропатия).
Дегидратациясы
бар балаларда бүйрек функциясының бұзылу қаупі бар.
Ибукем препаратын ұзақ уақыт қолданғанда бауыр мен бүйрек функциясын,
сондай-ақ қанның жалпы талдауын үнемі бақылау қажет.
Қосымша заттар туралы ескертулер
Дәрілік препарат
құрамында сахароза бар, оны қант диабетімен ауыратын пациенттерге тағайындау
кезінде ескеру қажет.
Бұл дәрілік препараттың
құрамында 5 мл суспензияда 25 мг натрий бар (= 1 мл суспензияда 5 мг натрий).
Мұны бақыланатын натрий диетасындағы пациенттер ескеруі керек.
Педиатрияда
қолдану
Препарат ыстықты түсіретін және ауыруды басатын симптоматикалық
дәрі ретінде балаларда өмірінің 3 айлығынан бастап 12 жасқа дейін қолданылады. 3 айға дейінгі
және дене салмағы 5 кг кем балаларға қолдануға болмайды.
Жүктілік немесе лактация кезеңі
Препаратты жүктіліктің III
триместрінде қолдануға болмайды. Препаратты жүктіліктің I-II триместрлерінде
қолдануға да мүмкіндігінше жол бермеген жөн. Ибупрофен емшек сүтіне емшектегі
нәрестенің денсаулығына қандай да болсын кері зардапсыз аздаған мөлшерде өтуі
мүмкін екені туралы мәліметтер бар.
Фертильділігі
Циклооксигеназа/простагландиндер синтезін тежейтін
препараттардың овуляцияға әсер ете
отырып, әйелдердегі фертильділікті төмендететіндігі туралы кейбір мәліметтер
бар. Бұл құбылыс препаратты тоқтатқанда қайтымды.
Препараттың
қөлік құралдарын және басқа қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер
ету ерекшеліктері
Ұсынылған дозалары мен емдеу
ұзақтығында көлікті басқару қабілетіне ықпал етеді деп күтілмейді.
Қолдану бойынша ұсынымдар
Дозалау режимі
Ибукем препаратының тәуліктік дозасы әр 6-8 сағат сайын
бөлінген дозалармен дене салмағына 20-30 мг/кг құрайды (қабылдау аралығындағы
ең аз уақыт – 4 сағат). Дозалау үшін өлшегіш қасықты пайдаланыңыз.
3 айға дейінгі балалар
мен салмағы 5 кг-нан аз балаларға жарамайды.
|
Баланың жасы |
Қолдану саны мен тәсілі |
|
3-6 айлық (5 – 7,6 кг) |
2,5 мл-ден тәулігіне 3 рет |
|
6-12 айлық (7,7 – 9 кг) |
2,5 мл-ден тәулігіне 3-4 рет |
|
1-3 жас (10 – 16 кг) |
5,0 мл-ден тәулігіне 3 рет |
|
4-6 жас (17 – 20 кг) |
7,5 мл-ден тәулігіне 3 рет |
|
7 – 9 жас (21 – 30 кг) |
10 мл-ден тәулігіне 3 рет |
|
10 – 12 жас (31 – 40 кг) |
15 мл-ден тәулігіне 3 рет |
Енгізу әдісі мен жолы
Ішуге
арналған.
Асқазанның
сезімталдығы жоғары пациенттерге препаратты тамақтану кезінде қабылдау
ұсынылады.
Пайдаланып болған соң қасықты жылы сумен жуыңыз және
баланың қолы жетпейтін орында кептіріңіз.
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Тек
қана қысқа мерзімдік қолдану үшін. Егер препаратты ұзаққа созылмайтын уақыт
аралығында, симптомдарды жоюға қажетті ең аз тиімді дозасында қабылдаса,
жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупін барынша азайтуға болады.
Емдеу ұзақтығы
Ыстықты түсіретін дәрі ретінде 3 күннен асырмайды.
Келесі жастағы балаларда
медициналық көмекке жүгіну керек:
3-6 айлық – баланың
жағдайы нашарлағанда (және 24 сағаттан кешіктірмей), егер симптомдар жалғасатын
болса;
6 айдан асқан - баланың
жағдайы нашарлағанда (және 3 тәуліктен кешіктірмей), егер симптомдар жалғасатын
болса.
Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
Балаларда артық дозалану симптомдары 400 мг/кг астам
ибупрофенді қабылдаған кезде пайда болуы мүмкін. Ересектерде дозаға тәуелді
әсері аздап білінеді. Артық дозалануы кезінде жартылай шығарылу кезеңі 1,5-3
сағатты құрайды.
Симптомдары
Артық дозалану симптомдары жүрек айнуы, құсу,
эпигастриядағы ауырсыну немесе сирек диарея болуы мүмкін. Құлақтың шуылдауы,
бас ауыруы және асқазан-ішектен қан кетуі ықтимал. Аса ауыр улану симптомдары
орталық жүйке жүйесі тарапынан ұйқышылдық түрінде, кейде – қозу және бағдарсыздық
немесе кома түрінде көрінеді. Кейде құрысу пайда болуы мүмкін. Ауыр артық
дозаланғанда метаболизмдік ацидоз, сондай-ақ қан арнасында айналатын қан ұю
факторларымен өзара әрекеттесуі салдарынан протромбиндік уақыттың ұзаруы мүмкін.
Бүйректің жедел жеткіліксіздігі және бауырдың зақымдануы байқалуы мүмкін. Бронх
демікпесі бар пациенттерде демікпенің өршуі мүмкін.
Шұғыл емшаралар:
Тыныс
алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз етумен, жүрек функциясына және
пациенттің жай-күйі қалыпқа келгенше негізгі тіршілік көрсеткіштерін
мониторингілеумен симптоматикалық және
демеуші ем болуы тиіс. Ибупрофеннің ықтимал уытты дозасын қабылдағаннан кейін
бір сағат ішінде белсендірілген көмірді ішу арқылы қабылдау немесе асқазанды
шаю ұсынылады. Жиі немесе ұзаққа созылған құрысуларды диазепамды немесе
лоразепамды вена ішіне енгізу арқылы басу керек. Бронх түйілуі ұстамасы
туындаған жағдайда бронходилататорларды қолдану ұсынылады.
Дәрілік
препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алуға жүгіну
бойынша ұсынымдар
Ибукем препаратын қолданар
алдында емдеуші дәрігермен кеңесіңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын
жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жиі емес
- аллергиялық реакциялар, есекжем, терінің қышынуы, әртүрлі тері
бөртпелері
- іштің ауыруы, жүрек айнуы, диспепсия
- бас ауыруы
- бронх демікпесі, бронх демікпесінің және бронх түйілуінің өршуі
Сирек
- құсу, метеоризм, диарея, іш қату
Өте сирек
- гемоглобин
деңгейінің төмендеуі
- ауыр дәрежедегі аса жоғары сезімталдық
реакциялары: беттің, тілдің және көмейдің ісінуі, ентігу, тахикардия,
артериялық гипотензия (анафилаксия, Квинке ісінуі немесе ауыр шок)
- пептидтік ойық жара, ойық жараның тесілуі немесе асқазан-ішек жолынан
қан кету (АІЖ), мелена, қан құсу (кейде өліммен аяқталатын, әсіресе егде
жастағы пациенттерде) ойық жаралы стоматит, гастрит, ойық жаралы колиттің және
Крон ауруының өршуі
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі, сарысуда мочевинаның көбеюімен және
ісінулермен астасқан папиллонекроз (әсіресе ұзақ қабылдау кезінде)
- қан түзілуінің бұзылуы (анемия, лейкопения,
тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз). Бірінші симптомдары:
қызба, тамақтың ауыруы, ауыз қуысындағы беткейлік ойық жаралар, тұмау тәрізді
симптомдар, айқын әлсіздік, түсініксіз қан кету және қанталаудың білінуі болып табылады.
- бауыр функциясының бұзылуы
- көп формалы эритеманы, уытты эпидермалық некролизді, Стивенс-Джонсон
синдромын қоса, буллезді
реакциялар сияқты тері реакцияларының ауыр түрлері дамуы мүмкін
- осының алдында аутоиммундық бұзылулары болған
(жүйелі қызыл жегі, дәнекер тіннің аралас аурулары) пациенттерде ибупрофенмен
емдеу кезінде желке бұлшықеттерінің сіресуі, бас ауыруы, жүрек айнуы, құсу,
қызба немесе бағдардан адасу сияқты асептикалық менингит симптомдарының
бірен-саран жағдайлары байқалды.
Жиілігі белгісіз
- DRESS-синдром ретінде белгілі ауыр тері реакциясы (жүйелік
симптомдары мен дәріден болған эозинофилия), тері бөртпесі, қызба, лимфа
түйіндерінің ісінуі және эозинофилдер санының артуы түрінде пайда болады
- жедел жайылған экзантематозды
пустулез (AGEP).
- ісінулер, артериялық гипертензия және жүрек жеткіліксіздігі. Ибупрофенді жоғары дозаларда (тәулігіне ≥ 2400 мг)
қабылдаған кезде және ұзақ емдеу курсында
миокард инфарктісі немесе инсультті қоса, тромбоздық асқынулардың даму
қаупі аздап артқаны туралы хабарлар бар.
- жекелеген жағдайларда инфекциялар туындаған қабынулар
өршуі мүмкін. Атап айтқанда, желшешек кезінде ҚҚСҚ қолдану тері мен жұмсақ
тіндердің ауыр инфекцияларына әкелуі мүмкін.
Жағымсыз әсерлер
пайда болған жағдайда препаратты қолдануды тоқтатып, дәрігерге көріну
керек.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
5 мл суспензияның құрамында
белсенді зат – 100 мг ибупрофен
қосымша
заттар: сахароза, ксантан шайыры (Xantural 75), гидроксипропил метилцеллюлоза (HPMS 3
CPS), глицерин, натрий бензоаты, лимон қышқылы моногидраты, полисорбат 80, жабайы
қой бүлдірген хош иістендіргіші, ванильді хош иістендіргіші, су.
Сыртқы
түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақшыл түсті, біртекті консистенциядағы, өзіне тән иісі
бар суспензия.
Шығарылу түрі және қаптамасы
ТЖПЭ жасалған және алғаш ашылуы бақыланатын пластмасса қақпағы бар құтыға
100 мл суспензиядан құйылған.
Өлшегіш қасықпен жиынтықтағы 1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ
және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 250С-ден аспайтын температурада
сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептісіз