Торговое название препарата
Глюкоза
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Раствор для инфузий 5 %
Состав
1 л раствора содержит
активное вещество - глюкоза в пересчете на безводное вещество 50.0 г,
вспомогательные вещества: натрия хлорид, 0,1 М хлороводородная кислота - до рН 3.0 - 4.1, вода для инъекций до 1 литра.
Описание
Прозрачная бесцветная жидкость
Фармакотерапевтическая группа
Кровь и органы кроветворения. Кровезаменители и перфузионные растворы. Ирригационные растворы. Прочие ирригационные растворы. Глюкоза.
Код АТХ В05СХ01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Глюкоза метаболизируется двумя различными путями: анаэробным и аэробным. Промежуточным продуктом аэробного гликолиза является пируват, который в дальнейшем метаболизируется до двуокиси углерода и воды. При анаэробном гликолизе конечными продуктами метаболизма являются лактат и вода. Аэробный и анаэробный гликолиз сопровождаются высвобождением энергии, запасаемой в форме аденозинтрифосфата (АТФ) и никотинамидадениндинуклеотида (НАДН).
При применении раствора глюкозы для разведения и растворения вводимых парентерально лекарственных препаратов, фармакокинетичес-кие свойства раствора будут зависеть от добавляемого вещества.
Фармакодинамика
Глюкоза усиливает окислительно-восстановительные процессы в организме, улучшает антитоксическую функцию печени, покрывает значительную часть энергетических расходов организма, так как является источником легкоусвояемых углеводов.
Фармакодинамические свойства 5 % раствора глюкозы аналогичны свойствам глюкозы - основного источника энергии клеточного метаболизма.
5 % раствор глюкозы представляет собой изотонический раствор с осмолярностью (с учетом вспомогательных веществ) около 286 мОсм/л. Потребляемая калорийность 5 % раствора декстрозы составляет 200 ккал/л.
В рамках парентерального питания 5 % раствор глюкозы вводят в качестве источника углеводов (отдельно или как часть парентерального питания при необходимости).
5 % раствор глюкозы позволяют восполнять недостаточность жидкости без одновременного введения ионов.
Глюкоза, поступающая в клетки органов и тканей, сразу же подвергается фосфорилированию с образованием глюкозо-6-фосфата, который активно включается во многие звенья обмена веществ организма, основное из которых - катаболизм с образованием СО2и Н2О или лактата, являющийся источником энергии для организма.
При применении растворов глюкозы для разведения и растворения вводимых парентерально лекарственных препаратов, фармакодинамические свойства раствора будут зависеть от добавляемого вещества.
Показания к применению
- в качестве источника углеводов (отдельно или как часть парентерального питания при необходимости)
- для регидратации в случае потери жидкости, особенно у пациентов с высокой потребностью в углеводах
- для разведения и растворения вводимых парентерально лекарственных препаратов.
Способ применения и дозы
Изотонический раствор глюкозы назначают внутривенно капельно. В острых ситуациях возможно струйное вливание препарата. Объем вводимого раствора определяют в зависимости от показания и тяжести состояния пациента. Скорость инфузии выбирается индивидуально.
У взрослых с нормальным обменом веществ суточная доза вводимой глюкозы не должна превышать 4-6 г/кг, т.е. около 250-450 г (при снижении интенсивности обмена веществ суточную дозу уменьшают до 200-300 г), при этом суточный объем вводимой жидкости – 30-40 мл/кг.
Детям для парентерального питания наряду с жирами и аминокислотами в первый день вводят 6 г глюкозы/кг/сут, в последующем - до 15 г/кг/сут.
Скорость введения: при нормальном состоянии обмена веществ максимальная скорость введения взрослым - 0,25-0,5 г/кг/ч (при снижении интенсивности обмена веществ скорость введения снижают до 0,125-0,25 г/кг/ч). У детей скорость введения глюкозы не должна превышать 0,5 г/кг/ч.
Для более полного усвоения глюкозы, вводимой в больших дозах, одновременно назначают инсулин короткого действия из расчета 1 ЕД инсулина на 4-5 г глюкозы.
Пациентам с сахарным диабетом глюкозу вводят под контролем ее содержания в крови и моче.
5 % раствор глюкозы: рекомендуемая доза в качестве источника углеводов (отдельно или как часть парентерального питания при необходимости):
Для взрослых: 500-3000 мл в сутки.
Для детей, включая новорожденных:
- с массой тела 0-10 кг - 100 мл/кг в сутки;
- с массой тела 10-20 кг - 1000 мл + дополнительные 50 мл на каждый кг массы тела свыше 10 кг в сутки;
- массой тела больше 20 кг - 1500 мл + дополнительные 20 мл на каждый кг массы тела свыше 20 кг в сутки.
Скорость и объем инфузии зависят от возраста, массы тела, клинического состояния и метаболизма пациента, а также от сопутствующей терапии. У детей их должен определять лечащий врач, имеющий опыт применения внутривенных препаратов у данной категории пациентов.
Нельзя превышать порог утилизации глюкозы в организме во избежание гипергликемии, поэтому максимальная доза декстрозы варьирует от 5 мг/кг/мин для взрослых и 10-18 мг/кг/мин для новорожденных и детей в зависимости от возраста и общей массы тела.
Рекомендуемая доза при применении для разведения и растворения вводимых парентерально лекарственных препаратов - обычно 50-250 мл на одну дозу вводимого лекарственного препарата, однако необходимый объем следует определять на основании инструкции по применению добавляемых лекарственных препаратов. При этом доза и скорость введения раствора определяются свойствами и режимом дозирования разводимого лекарственного препарата.
5 % раствор глюкозы может вводиться внутривенно струйно по 10-50 мл.
Побочные действия
Нежелательные реакции (HP) сгруппированы по системам и органам в соответствии со словарем MedDRA и классификацией частоты развития HP ВОЗ: очень часто (≥1/10); часто (≥1/100 до <1/10); нечасто (≥1/1000 до <1/100); редко (≥1/10000 до <1/1000); очень редко (<1/10000); частота неизвестна - (частота не может быть определена на основе имеющихся данных).
Со стороны иммунной системы:
частота неизвестна - анафилактические реакции, повышенная чувствительность.
Со стороны обмена веществ и питания:
частота неизвестна - нарушения водно-электролитного баланса (гипокалиемия, гипомагниемия и гипофосфатемия), гипергликемия, гипергидратация, дегидратация, гиперволемия.
Сосудистые расстройства:
частота неизвестна - венозный тромбоз, флебит.
Со стороны кожи и подкожной клетчатки:
частота неизвестна - повышенное потоотделение.
Со стороны почек и мочевыводящих путей:
частота неизвестна - полиурия.
Общие нарушения и расстройства в месте введения:
частота неизвестна - озноб, лихорадка; экстравазация; воспаление, раздражение, болезненность и инфекция в месте введения.
Изменения лабораторных показателей:
частота неизвестна - глюкозурия.
Нежелательные реакции также могут быть связаны с лекарственным препаратом, добавленным к раствору декстрозы, характер и вероятность развития которых зависят от свойств конкретного добавляемого лекарственного препарата. При возникновении нежелательных реакций введение раствора следует прекратить.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к компонентам препарата;
- повышенная чувствительность к любым препаратам, добавляемых к раствору глюкозы;
- одновременное введение растворов глюкозы и проведение гемотрансфузии через одну инфузионную систему из-за риска развития псевдоагглютинации;
- гипергликемия, сахарный диабет;
- гиперлактацидемия;
- гипергидратация;
- послеоперационные нарушения утилизации глюкозы;
- циркуляторные нарушения, угрожающие отеком мозга и легких;
- отек головного мозга, отек легких;
- острая левожелудочковая недостаточность;
- гиперосмолярная кома;
- метаболический стресс;
- тяжелая черепно-мозговая травма (введение раствора в течение первых 24 часов с момента получения травмы);
- лицам с мальабсорбцией глюкозы-галактозы.
Лекарственные взаимодействия
Совместное применение катехоламинов и стероидов снижает усваивание глюкозы.
При смешивании с другими лекарственными препаратами необходимо визуально контролировать их на несовместимость.
Применять растворы глюкозы для разведения или растворения других лекарственных средств следует только при наличии указаний на разведение или растворение в растворе глюкозы в инструкции по применению на данное лекарственное средство.
При отсутствии информации о совместимости растворы глюкозы не следует смешивать с другими лекарственными средствами. Перед добавлением какого-либо лекарственного средства необходимо убедиться, что оно растворимо и стабильно в воде в диапазоне рН растворов глюкозы.
После растворения, разведения или добавления в раствор глюкозы совместимого лекарственного средства и при отсутствии указаний на его стабильность в растворе глюкозы в течение определенного времени полученный раствор следует вводить незамедлительно. Лекарственные средства с известной несовместимостью использовать нельзя.
При одновременном введении растворов глюкозы и проведении гемотрансфузии через одну инфузионную систему возможно развитие псевдоагглютинации.
Особые указания
Тщательный клинический мониторинг, особенно у пациентов с сахарным диабетом, почечной недостаточностью или находящихся в остром критическом состоянии, требуется в начале внутривенного введения препарата. Необходимо контролировать концентрацию глюкозы и содержание электролитов в крови, водный баланс, а также кислотно-основное состояние организма. При наличии гипергликемии следует скорректировать скорость введения препарата или назначить инсулин короткого действия.
В случае продолжительного введения или применения глюкозы в высоких дозах необходимо контролировать концентрацию калия в плазме крови и при необходимости вводить калий дополнительно, чтобы избежать гипокалиемии. Поэтому, для регидратационной терапии растворы углеводов рекомендуется применять в комбинации с растворами электролитов во избежание нарушения электролитного баланса (гипонатриемия, гипокалиемия).
Обычно глюкоза полностью усваивается организмом (в норме почками не выводится), поэтому появление глюкозы в моче может являться патологическим признаком.
При эпизодах внутричерепной гипертензии необходим тщательный контроль концентрации глюкозы в крови. Применение гипертонических растворов глюкозы может приводить к гипергликемии, поэтому их не рекомендуется вводить после острого ишемического инсульта, так как гипергликемия сопряжена с усилением ишемического повреждения головного мозга.
Растворы глюкозы следует вводить с применением стерильного оборудования с соблюдением правил асептики и антисептики.
Перед приготовлением растворов других лекарственных препаратов следует изучить инструкцию по их применению. Совместимость дополнительно вводимых лекарственных средств необходимо оценить перед их добавлением в раствор (аналогично применению других парентеральных растворов). Оценка совместимости дополнительно вводимых лекарственных средств с препаратом входит в компетенцию врача. При добавлении других лекарственных препаратов перед парентеральным введением необходимо проверить изотоничность полученного раствора. Полное и тщательное перемешивание в асептических условиях является обязательным. Необходимо проверить полученный раствор на изменение цвета и/или появление осадка, нерастворимых комплексов или кристаллов.
Добавляемые вещества могут вводиться перед инфузией или в ходе инфузии через специальный порт инфузионной системы для ввода препаратов.
При введении дополнительных питательных веществ следует определить осмолярность полученной смеси до начала инфузии. Полученную смесь необходимо вводить через центральный или периферический венозный катетер в зависимости от конечной осмолярности.
Разведенный препарат, с микробиологической точки зрения, следует применять незамедлительно. Исключение составляют разведения, приготовленные в контролируемых и асептических условиях. Хранение растворов других лекарственных препаратов, приготовленных с использованием растворов глюкозы, возможно только при указании на их стабильность в инструкции по применению.
Добавление в раствор других лекарственных средств или нарушение техники введения может вызвать лихорадку вследствие возможного попадания в организм пирогенов. При развитии нежелательных реакций инфузию следует немедленно прекратить.
Устройства для внутривенной инфузии и прочее оборудование для введения препаратов следует регулярно контролировать.
Во избежание воздушной эмболии следует удалить воздух из инфузионной системы с помощью раствора.
Следует утилизировать каждую неиспользованную дозу.
Следует утилизировать бутылки после однократного применения.
С осторожностью. Сахарный диабет, прочие известные формы непереносимости глюкозы; недоношенные новорожденные; новорожденные с малой массой тела при рождении; декомпенсированная сердечная недостаточность; цирроз печени с асцитом; тяжелая почечная недостаточность с олигурией; внутричерепная гипертензия; гипонатриемия.
Дети. У новорожденных, особенно у недоношенных или родившихся с низкой массой тела, повышен риск развития гипо- или гипергликемии, поэтому в период внутривенного введения растворов глюкозы необходим тщательный контроль концентрации глюкозы в крови во избежание отдаленных нежелательных последствий. Гипогликемия у новорожденных может приводить к длительным судорогам, коме и повреждению головного мозга. Гипергликемию связывают с внутрижелудочковым кровоизлиянием, отсроченными бактериальными и грибковыми инфекционными заболеваниями, ретинопатией недоношенных, некротическим энтероколитом, бронхолегочной дисплазией, продолжительной госпитализацией и смертностью. Во избежание потенциально летальной передозировки внутривенных препаратов у новорожденных особое внимание необходимо уделять способу применения.
Применение при беременности и в период грудного вскармливания 5 % раствор глюкозы время беременности и в родах обычно используется в качестве гидратирующего и транспортного средства при применении других лекарственных препаратов (в частности окситоцина).
5 % раствор глюкозы можно безопасно применять при беременности и в период грудного вскармливания при условии, что электролитный баланс и баланс жидкости контролируются и находятся в пределах физиологической нормы. Если роженице вводят глюкозу внутривенно, то концентрация глюкозы в ее крови не должна превышать 11 ммоль/л. Грудное вскармливание при применении 5 % раствора глюкозы не прерывают.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Изучение влияния препарата на способность к концентрации внимания, способность управлять транспортными средствами и механизмами не проводилось.
Передозировка
Симптомы: длительное инфузионное введение препарата может привести к гипергликемии, глюкозурии, гипертонических растворов – к гиперосмолярности, осмотическому диурезу и обезвоживанию. Введение больших объемов 5 % глюкозы может приводить к накоплению жидкости в организме с гемодилюцией и гиперволемией. При превышении способности организма утилизировать глюкозу быстрое введение больших доз препарата может вызывать гипергликемию. Также может иметь место снижение содержания калия и неорганического фосфата в плазме крови. При применении раствора глюкозы для инфузий для разведения и растворения других лекарственных препаратов для внутривенного введения клинические признаки и симптомы передозировки могут быть связаны со свойствами применяемых лекарственных препаратов.
Лечение: при появлении симптомов передозировки следует приостановить введение раствора, оценить состояние пациента, ввести инсулин короткого действия, при необходимости провести поддерживающую симптоматическую терапию.
Форма выпуска и упаковка
200 мл, 400 мл в бутылки стеклянные вместимостью 250 мл, 450 мл, укупоренные пробками резиновыми, обжатые колпачками алюминиевыми или комбинированными.
От 1 до 24 бутылок по 200 мл, от 1 до 12 бутылок по 400 мл и 1- 5 инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках в ящике из гофрокартона.
Условия хранения
Хранить при температуре от 5 ºС до 30 ºС
Допускается замораживание при транспортировании
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Перед применением бутылку с препаратом и раствор следует осмотреть. Применять только прозрачный раствор без видимых включений и при отсутствии повреждений упаковки.
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Препараттың саудалық атауы
Глюкоза
Халықаралықпатенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Инфузияға арналған 5% ерітінді
Құрамы
1 л ерітіндінің құрамында
белсенді зат - сусыз затқа шаққанда глюкоза 50.0 г,
қосымша заттар: натрий хлориді, 0,1 М хлорсутек қышқылы - рН 3.0 - 4.1 дейін, инъекцияға арналған су 1 литрге дейін.
Сипаттамасы
Мөлдір түссіз сұйықтық
Фармакотерапиялық тобы
Қан және қан түзу ағзалары. Қан алмастырғыштар және перфузиялық ерітінділер. Ирригациялық ерітінділер. Басқа да ирригациялық ерітінділер. Глюкоза.
АТХкоды В05СХ01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Глюкоза әртүрлі: анаэробтық және аэробтық екі жолмен метаболизденеді. Аэробтық гликолиздің аралық өнімі әрі қарай көміртегінің қостотығына және суға дейін метаболизденетін пируват болып табылады. Анаэробтық гликолизде соңғы метаболизм өнімдері лактат пен су болып табылады. Аэробтық және анаэробтық гликолиз аденозинтрифосфат (АТФ) және никотинамидадениндинуклеотид (НАДН) түрінде қор жинайтын энергияның босап шығуымен қатар жүреді.
Глюкозаны парентеральді енгізілген дәрілік препараттарды сұйылту мен ерітуге қолданғанда ерітіндінің фармакокинетикалық қасиеттері қосылатын затқа байланысты болады.
Фармакодинамикасы
Глюкоза жеңіл қорытылатын көмірсу көзі екендіктен организмдегі тотығу-тотықсыздану үдерістерін күшейтеді, бауырдың уыттылыққа қарсы функциясын жақсартады, организмніңэнергетикалық шығындарының едәуір бөлігін жабады.
Глюкозаның 5% ерітіндісінің фармакодинамикалық қасиеттері жасушалық метаболизм энергиясының негізгі көзі –глюкозаның қасиеттеріне ұқсас.
Глюкозаның 5% ерітіндісі осмолярлығы 286 мОсм/лжуық (қосымша заттар есебімен) изотониялық ерітінді түрінде болады. Декстрозаның 5% ерітіндісінің жұмсайтын калориясы 200 ккал/л құрайды.
Парентеральді тамақтану шеңберінде глюкозаның 5% ерітіндісі көмірсу көзі ретінде енгізіледі (қажет болса, бөлек немесе парентеральді қорек бөлігі ретінде).
Глюкозаның 5% ерітіндісі иондардың бір мезгілде енгізілуінсіз сұйықтық жеткіліксіздігін толықтыруға мүмкіндік береді.
Ағзалар мен тіндер жасушаларынан түсетін глюкоза бірден фосфорлануға ұшырап, глюкоза-6-фосфат түзеді, ол организмнің көптеген зат алмасу буындарына белсенді қосылады, оның негізгі буыны – СО2және Н2О немесеорганизмүшін энергия көзі болатын лактат түзілуімен жүретін катаболизм.
Парентеральді енгізілетін дәрілік препараттарды сұйылту мен ерітуге глюкоза ерітінділерін қолданғанда, ерітіндінің фармакодинамикалық қасиеттері қосылатын затқа байланысты болады.
Қолданылуы
- көмірсу көзі ретінде (қажет болса, бөлек немесе парентеральді қорек бөлігі ретінде)
- сұйықтық жоғалтқан жағдайда регидратация үшін,әсіресе көмірсуға қажеттілігі жоғары пациенттерде
- парентеральді дәрілік препараттарды сұйылту мен еріту үшін.
Қолдану тәсілі және дозалары
Глюкоза изотониялық ерітіндісін вена ішіне тамшылатып енгізуге тағайындайды. Жедел жағдайларда препаратты сорғалатып құйылуы мүмкін. Енгізетін еріндінің көлемін пациенттің көрсетілімі мен жай-күйінің ауырлығына байланысты анықтайды. Инфузия жылдамдығы жекелей таңдалады.
Зат алмасуы қалыпты ересектерде енгізілген глюкозаның тәуліктік дозасы 4-6 г/кг аспауы тиіс, яғни 250-450 г жуық (зат алмасу қарқындылығы төмендегенде тәуліктік дозаны 200-300 г дейін азайтады), осы орайда енгізілген сұйықтықтың тәуліктік көлемі – 30-40 мл/кг.
Балаларға парентеральді қоректендіру үшін майлармен және амин қышқылдарымен қатар бірінші күні 6 г глюкоза/кг/тәулігіне, кейіннен - 15 г/кг/тәулікке дейін енгізеді.
Енгізу жылдамдығы: зат алмасудың қалыпты жағдайында ересектерге ең жоғары енгізу жылдамдығы - 0,25-0,5 г/кг/сағат (зат алмасу қарқынының төмендеуінде енгізу жылдамдығын 0,125-0,25 г/кг/сағатқа дейін төмендетеді). Балаларда глюкозаны енгізу жылдамдығы 0,5 г/кг/сағаттан аспауы тиіс.
Үлкен дозаларда енгізілетін глюкозаның толығырақ сіңуі үшін 4-5 г глюкозаға 1 ӘБ инсулин есебінен қысқа әсер ететін инсулин бір мезгілде тағайындалады.
Қант диабеті бар пациенттерге глюкоза оның қандағы және несептегі мөлшерін бақылаумен енгізіледі.
Глюкозаның 5% ерітіндісі: көмірсу көзі ретінде ұсынылатын доза (қажет болса, бөлек немесе парентеральді қорек бөлігі ретінде):
Ересектер үшін: тәулігіне 500-3000 мл.
Балалар үшін, жаңа туған нәрестелерді қоса:
- 0-10 кг дене салмағына - тәулігіне 100 мл/кг;
- 10-20 кг дене салмағына - 1000 мл + қосымша 50 мл әр кг дене салмағына тәулігіне 10 кг-ден жоғары;
- 20 кг-ден көп дене салмағына - 1500 мл + қосымша 20 мл әр кг дене салмағына тәулігіне 20 кг-ден жоғары.
Инфузия жылдамдығы мен көлемі пациенттің жасына, дене салмағына, клиникалық жағдайға және метаболизмге, сондай-ақ қатарлас емге байланысты. Балаларда оларды пациенттердің осы санатында венаішілік препараттарды қолдану тәжірибесі бар емдеуші дәрігер белгілеуі тиіс.
Гипергликемиядан сақтану үшін организмде глюкозаны утилизациялану шегінен асыруға болмайды, сондықтан декстрозаның ең жоғары дозасы, жас ерекшелігі мен жалпы дене салмағына қарай, ересектер үшін 5 мг/кг/минуттан және жаңа туған нәрестелер мен балалар үшін 10-18 мг/кг/минуттан бастап өзгеріп отырады.
Енгізілетін парентеральді дәрілік препараттарды сұйылту мен еріту үшін қолдануға ұсынылатын доза - енгізілетін дәрілік препараттың бір дозасына әдетте 50-250 мл, алайда қажетті көлемді қосылатын дәрілік препараттарды қолдану жөніндегі нұсқаулық негізінде белгілеу керек. Осы орайда, ерітіндінің дозасы мен енгізу жылдамдығы сұйылтылатын дәрілік препараттың қасиеттерімен және дозалау режимімен белгіленеді.
Глюкозаның 5% ерітіндісін 10-50 мл-ден вена ішіне сорғалатып енгізуге болады.
Жағымсыз әсерлері
Жағымсызреакциялар (ЖP) MedDRA сөздігіне және ДДҰ ЖР даму жиілігінің жіктеуіне сәйкес жүйелер мен ағзаларға топтастырылған:өте жиі (≥1/10);жиі (≥1/100-ден <1/10 дейін); жиі емес (≥1/1000-нан<1/100дейін); сирек (≥1/10000-нан <1/1000 дейін); өте сирек (<1/10000); жиілігі белгісіз - (жиілігін қолда бар деректер негізінде анықтау мүмкін емес).
Иммундық жүйе тарапынан:
жиілігі белгісіз - анафилаксиялық реакциялар, жоғары сезімталдық.
Зат алмасу және тамақтану тарапынан:
жиілігі белгісіз - су-электролит теңгерімінің бұзылулары (гипокалиемия, гипомагниемия және гипофосфатемия), гипергликемия, гипергидратация, дегидратация, гиперволемия.
Қантамыр бұзылыстары:
жиілігі белгісіз - веналық тромбоз, флебит.
Тері және тері асты шелі тарапынан:
жиілігі белгісіз - қатты терлеу.
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан:
жиілігі белгісіз - полиурия.
Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі бұзылыстар:
жиілігі белгісіз - қалтырау, қызба; экстравазация; қабыну, тітіркену, енгізген жердегі ауырсыну және инфекция.
Зертханалық көрсеткіштер өзгерістері:
жиілігі белгісіз - глюкозурия.
Жағымсыз реакциялар декстроза ерітіндісіне қосылған дәрілік препаратпен де байланысты болуы мүмкін, олардың сипаты мен даму ықтималдығы нақты қосылатын дәрілік препараттың қасиеттеріне байланысты болады. Жағымсыз реакциялар туындағанда ерітіндіні енгізуді тоқтату керек.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық;
- глюкоза ерітіндісіне қосылатын кез келген препаратқа жоғары сезімталдық;
- глюкоза ерітінділерін бір мезгілде енгізу және жалған агглютинацияның даму қаупіне орай бір инфузиялық жүйе арқылы гемотрансфузия жасау;
- гипергликемия, қант диабеті;
- гиперлактацидемия;
- гипергидратация;
- операциядан кейінгі глюкоза утилизациясының бұзылуы;
- ми және өкпе ісіну қаупі бар циркуляторлық бұзылулар;
- ми ісінуі, өкпе ісінуі;
- жедел сол жақ қарыншалық жеткіліксіздік;
-гиперосмолярлық кома
- метаболизмдік стресс;
- ауыр бассүйек-ми жарақаты (ерітіндіні жарақат алған сәттен бастап алғашқы 24 сағат ішінде енгізу);
- глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Катехоламиндер мен стероидтарды бірге қолдану глюкозаның сіңірілуін төмендетеді.
Басқа дәрілік препараттармен араластырғанда оларды үйлеспеушілігі тұрғысынан көріністік тұрғыда бақылауға алу қажет.
Осы дәрілік затты қолдану жөніндегі нұсқаулықта глюкоза ерітіндісін сұйылтуға немесе ерітуге көрсетілімдер болса ғана глюкоза ерітінділерін басқа дәрілік заттарды сұйылтуға немесе ерітуге қолдануға болады.
Үйлесімділігі туралы ақпарат болмағанда глюкоза ерітінділерін басқа дәрілік заттармен араластыруға болмайды. Қандай да бір дәрілік затты қосудың алдында оның глюкоза ерітінділерінің рН диапазонында суда еритініне және тұрақты екеніне көз жеткізу қажет.
Үйлесімді дәрілік затты глюкоза ерітіндісінде ерітуден, сұйылтудан немесе оған қосудан кейін және белгілі бір уақыт ішінде глюкоза ерітіндісінде оның тұрақтылығына көрсетілім болмағанда алынған ерітіндіні кідіріссіз енгізу керек. Біріктіруге болмайтын белгілі дәрілік заттарды пайдалануға болмайды.
Глюкоза ерітінділерін бір мезгілде енгізгенде және бір инфузиялық жүйе арқылы гемотрансфузия жасалғанда жалған агглютинация дамуы мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Мұқият клиникалықмониторинг, әсіресе, қант диабеті, бүйрек жеткіліксіздігі немесе жедел қатер шегіндегі жағдайы бар пациенттерде препаратты вена ішіне енгізудің басында қажет болады. Глюкоза концентрациясын және қандағы электролиттер мөлшерін, су теңгерімін, сондай-ақ организмнің қышқыл-негізді күйін бақылап отыру қажет. Гипергликемия болғанда препаратты енгізу жылдамдығын түзету немесе қысқа әсер ететін инсулин тағайындау керек.
Глюкозаны ұзақ уақыт енгізген немесе жоғары дозаларда қолданған жағдайда қан плазмасында калий концентрациясын бақылауға алып, гипокалиемиядан сақтану үшін, қажет болса, қосымша калий енгізу керек. Сондықтан, регидратациялық ем үшін көмірсу ерітінділерін электролит теңгерімінің бұзылуын (гипонатриемия, гипокалиемия) болдырмауға арналған электролит ерітінділерімен біріктіріп қолдану ұсынылады.
Глюкоза, әдетте организмде толық сіңіріледі (қалып шегінде бүйрекпен шығарылмайды), сондықтан несепте глюкозаның болуы патологиялық белгі болуы мүмкін.
Бассүйекішілік гипертензия көріністерінде қандағы глюкоза концентрациясын мұқият бақылау қажет. Глюкозаның гипертониялық ерітінділерін қолдану гипергликемияға әкелуі мүмкін, сондықтан гипергликемия мидың ишемиялық зақымдануының күшеюімен қатар жүретіндіктен, оларды жедел ишемиялық инсульттен кейін енгізу ұсынылмайды.
Глюкоза ерітінділерін асептика және антисептика қағидаларын қадағалай отырып, стерильді құрылғыны қолданумен енгізу керек.
Басқа дәрілікпрепараттардың ерітінділерін әзірлер алдында оларды қолдану жөніндегі нұсқаулықты зерттеу керек. Қосымша енгізілетін дәрілік заттардың үйлесімділігін оларды ерітіндіге қосар алдында (басқа парентеральді ерітінділерді қолдану кезіндегідей) бағалау қажет. Препаратпен қосымша енгізілетін дәрілік заттардың үйлесімділігін бағалау дәрігер құзіретіне кіреді. Парентеральді енгізер алдында басқа дәрілік препараттарды қосу кезінде алынған ерітіндінің изотониялығын тексеру қажет. Асептикалық жағдайларда толық және мұқият араластыру міндетті болып табылады. Алынған ерітіндіні түсінің өзгеруі және/немесе шөгіндінің, ерімейтін кешендердің немесе кристалдардың пайда болуы тұрғысынан тексеру қажет.
Қосылған заттарды инфузияның алдында немесе инфузия барысында препараттарды енгізуге арналған инфузиялық жүйенің арнаулы порты арқылы енгізуге болады.
Қосымша қоректік заттарды енгізу кезінде инфузия басталғанша алынған қоспаның осмолярлығын анықтау керек. Алынған қоспаны соңғы осмолярлығына қарай орталық немесе шеткері веналық катетер арқылы енгізу қажет.
Сұйылтылған препаратты, микробиологиялық көзқарас тұрғысынан, шұғыл қолдану керек. Бұл қатарға бақыланатын және асептикалық жағдайларда әзірленген сұйылтулар қосылмайды. Глюкоза ерітінділерін пайдаланумен әзірленген басқа дәрілік препараттардың ерітінділерін қолдану жөніндегі нұсқаулықта олардың тұрақтылық көрсетілімі болса ғана сақтауға болады.
Басқа дәрілік заттардың ерітіндісіне қосу немесе енгізу техникасының қадағаланбауы организмге пирогендердің түсіп кетуі мүмкін екендіктен қызбаны туғызуы мүмкін. Жағымсыз реакциялар дамуында инфузияны дереу тоқтату керек.
Вена ішіне енгізуге арналған құрылғылар және препараттарды енгізуге арналған басқа да құрал-жабдықты жүйелі бақылап отыру керек.
Ауа эмболиясын болдырмау үшін ерітіндінің көмегімен инфузиялық жүйеден ауаны шығару керек.
Әрбір пайдаланылмаған дозаны кәдеге жарату керек.
Бір рет қолданудан кейін бөтелкелерді жойып жіберген жөн.
Сақтықпен. Қант диабеті, глюкоза жақпаушылығының басқа да белгілі түрлері; шала туған және жаңа туған нәрестелер; аз дене салмағымен туылған нәрестелер; декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі; асцитпен болатын бауыр циррозы; олигуриямен болатын бүйректің ауыр жеткіліксіздігі; бассүйекішілік гипертензия; гипонатриемия.
Балалар. Жаңа туған, әсіресе, шала туған немесе төмен дене салмағымен туылған нәрестелерде гипо- немесе гипергликемияның даму қаупі жоғары, сондықтан глюкоза ерітінділерін вена ішіне енгізу кезеңінде кейіннен білінетін қолайсыз зардаптардан сақтану үшін қандағы глюкоза концентрациясын мұқият бақылау қажет. Гипогликемия жаңа туған нәрестелерде ұзаққа созылатын құрысулар, кома және ми зақымдануына алып келуі мүмкін. Гипергликемия қарыншаішілік қан құйылу, кейіннен білінетінбактериялық және зеңді инфекциялық аурулармен, шала туған балалардың ретинопатиясы, некроздық энтероколит, бронх-өкпе дисплазиясымен, ауруханада ұзақ жатып қалумен және өлімге ұшыраумен байланыстырылады. Жаңа туған нәрестелерде венаішілік препараттардың өлім қаупі зор артық дозалануына жол бермес үшін қолдану тәсіліне ерекше көңіл бөлу қажет.
Жүктілік кезінде және бала емізу кезеңінде қолдану
Глюкозаның 5% ерітіндісі жүктілік және босану кезінде басқа дәрілік препараттарды (атап айтқанда, окситоцин) қолданғанда, әдетте, гидратациялаушы және тасымалдаушы дәрі ретінде пайдаланылады.
Глюкозаның 5% ерітіндісін жүктілік кезінде және бала емізу кезеңінде электролиттік теңгерім және сұйықтық теңгерімі бақыланатын және физиологиялық қалып шегінде болатын жағдайда ғана қауіпсіз қолдануға болады. Егер босанушы әйелге глюкозаны вена ішіне енгізсе, оның қанындағы глюкоза концентрациясы 11 ммоль/л-ден аспауы тиіс. Глюкозаның 5% ерітіндісін қолдану кезінде бала емізуді жалғастырады.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препараттың зейін қою қабілетіне, көлік құралдарын және механизмдерді басқару қабілетіне әсерін зерттеу жүргізілмеген.
Артық дозалануы
Симптомдары: препаратты ұзақ уақыт инфузиялық енгізугипергликемия, глюкозурияға, гипертониялық ерітінділер – гиперосмолярлыққа, осмостық диурез және сусыздануға әкелуі мүмкін. 5% глюкозаның ауқымды көлемдерін енгізу гемодилюциямен және гиперволемиямен организмде сұйықтық жиналуына әкелуі мүмкін. Организмнің глюкозаны утилизациялау қабілеті тым жоғары болғанда препараттың үлкен дозаларын жылдам енгізугипергликемияны туғызуы мүмкін. Сондай-ақ қан плазмасында калий мен органикалық емес фосфат мөлшерінің төмендеуі орын алуы мүмкін. Инфузияға арналған глюкоза ерітіндісін вена ішіне енгізуге арналған басқа дәрілікпрепараттарды сұйылтуға және ерітуге қолдану кезінде артық дозаланудыңклиникалық белгілері мен симптомдары қолданылған дәрілік препараттардың қасиеттерімен байланысты болуы мүмкін.
Емі: артық дозалану симптомдары білінгенде ерітіндіні енгізуді тоқтату, пациенттің жай-күйін бағалау, қысқа әсер ететін инсулин енгізу, қажет болса, демеуші симптоматикалық ем жүргізу керек.
Шығарылу түрі және қаптамасы
200 мл, 400 мл резеңке тығындармен тығындалған, алюминий немесе біріктірілген қалпақшалармен қаусырылған сыйымдылығы 250 мл, 450 млшыны бөтелкелерде.
1-ден 24 бөтелкеге дейін 200 мл, 1-ден 12 бөтелкеге дейін 400 мл және 1- 5 медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен біргегофрокартоннан жасалған жәшікте.
Сақтау шарттары
5 ºС-ден 30 ºС-ге дейінгі температурада сақтау керек.
Тасымалдау кезінде мұздатып қатыруға болады.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Қолданар алдында препараты бар бөтелкені және ерітіндіні қарап тексеру керек. Көрінетін қосылыстары жоқ тек мөлдір ерітіндіні және қаптаманың бүлінуі болмаса ғана қолдану керек.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы