Торговое название
Глюкоза
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Раствор для внутривенного введения 40 % 5 мл
Состав
5 мл препарата содержит
активное вещество– глюкозы моногидрат (в пересчете на безводное вещество) 2.0 г
вспомогательные вещества: натрия хлорид, 0.1 М кислота хлороводородная, вода для инъекций
Описание
Прозрачная, бесцветная или слегка желтоватая жидкость.
Фармакотерапевтическая группа
Кровь и органы кроветворения. Кровезаменители и перфузионные растворы. Ирригационные растворы. Прочие ирригационные растворы. Глюкоза.
Код АТХ В05СХ01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Легко проникает через гистогематические барьеры во все органы и ткани. Транспорт в клетку регулируется инсулином. В организме подвергается биотрансформации по гексозофосфатному пути (основной путь энергетического обмена с образованием макроэргических соединений) и пентозофосфатному пути (основной путь пластического обмена с образованием нуклеотидов, аминокислот, глицерина). Вступая в процесс гликолиза, глюкоза метаболизируется до углекислого газа и воды с образованием энергии в форме АТФ. Конечные продукты полного окисления глюкозы выделяются легкими (углекислый газ) и через почки (вода).
Фармакодинамика
Глюкоза обеспечивает субстратное пополнение энергозатрат. При введении в вену гипертонических растворов повышается внутрисосудистое осмотическое давление, усиливается поступление жидкости из тканей в кровь, ускоряются процессы обмена веществ, улучшается антитоксическая функция печени, усиливается сократительная деятельность сердечной мышцы, возрастает диурез. При введении гипертонического раствора глюкозы усиливаются окислительно-восстановительные процессы, активируется отложение гликогена в печени. Одновременно выступает в роли источника питательных веществ и энергии, необходимых для жизнедеятельности организма.
Показания к применению
- гипогликемия (снижение уровня сахара в крови)
- в качестве источника углеводов (отдельно или как часть парентерального питания)
- в составе комплексной терапии при повышении внутричерепного давления и гипогликемической комы
Способ применения и дозы
Препарат вводят внутривенно струйно или капельно.
Дозировка и скорость введения глюкозы зависит от возраста, веса и клинического состояния пациента. Для предотвращения тромбофлебита следует вводить через крупные вены.
Применение препарата следует осуществлять под регулярным медицинским наблюдением.
Глюкозы раствор 40% вводят внутривенно очень медленно (однократно), взрослым – по 20-40-50 мл на введение. При необходимости вводят капельно, со скоростью до 30 капель/мин. Доза для взрослых при внутривенном капельном введении – до 300 мл в сутки (6,0 г глюкозы на 1 кг массы тела).
Побочные действия
Нежелательные реакции различаются по частоте согласно следующей классификации ВОЗ: очень часто (>1/10), часто (>1/100 до <1/10), нечасто (>1/1000 до <1/100), редко (>1/10000 до <1/1000), очень редко (<1/10000), частота неизвестна (частота не может быть определена на основе имеющихся данных).
Со стороны иммунной системы: частота неизвестна – анафилактические реакции (ангионевротический отек, шок), повышенная чувствительность.
Со стороны обмена веществ и питания: гипергликемия, нарушения водно-электролитного баланса (гипокалиемия, гипомагниемия, гипофосфатемия, гиперволемия, ацидоз).
Со стороны сосудов: частота неизвестна – венозный тромбоз, флебит.
Со стороны желудочно-кишечного тракта: полидипсия, тошнота
Со стороны кожи и подкожных тканей: частота неизвестна – сыпь
Со стороны почек и мочевыводящих путей: частота неизвестна – глюкозурия, полиурия.
Общие расстройства и нарушения в месте введения: частота неизвестна – озноб, лихорадка, инфекция в месте инъекции, тромбофлебит, болезненность в месте инъекции.
Противопоказания
– повышенная чувствительность к препарату
– внутричерепное и субарахноидальноекровоизлияние в спинной мозг, за исключением состояний, связанных с гипогликемией
– тяжёлая дегидратация, включая алкогольный делирий
– анурия
– сахарный диабет и другие состояния, сопровождающиеся гипергликемией
– синдром мальабсорбции глюкозо-галактозы
– отек мозга и отек легких
– острая левожелудочковая недостаточность
– гиперлактацидемия
– гиперосмолярная кома
Лекарственные взаимодействия
При совместном применении с раствором натрия хлорида оказывает аддитивное действие в отношении осмолярности раствора.
В связи с тем, что глюкоза представляет собой достаточно сильный окислитель, ее не следует вводить в одном шприце с гексаметилентетрамином, препаратами крови в связи с агрегацией или гемолизом эритроцитов.
Раствор глюкозы не рекомендуется смешивать в одном шприце с общими анестетиками и снотворными (снижается их активность), растворами алкалоидов (происходит их распад).
Глюкоза ослабляет действие анальгетиков, адреномиметиков, инактивирует стрептомицин, снижает эффективность нистатина.
Для лучшего усвоения глюкозы при нормогликемических состояниях введение препарата желательно сочетать с назначением 4-8 ЕД инсулина короткого действия (подкожно).
Следует учитывать гликемический эффект и влияние глюкозы на водно-электролитный баланс пациентов, получающих другие препараты, влияющие на гликемический контроль и водно-электролитный баланс.
Особые указания
Раствор глюкозы нельзя вводить быстро и длительное время. Если в процессе введения раствора возникает озноб, введение следует немедленно прекратить. Для предотвращения тромбофлебита, препарат следует вводить медленно, через крупные вены. Необходимо проводить мониторинг водно-электролитного баланса, уровня глюкозы в крови и мочи.
При введении дополнительных питательных веществ следует определить осмолярность полученной смеси до начала инфузии. Полученную смесь необходимо вводить через центральный или периферический венозный катетер в зависимости от конечной осмолярности.
Не рекомендуется назначать раствор глюкозы в острый период тяжелой черепно-мозговой травмы, при остром нарушении мозгового кровообращения, так как препарат может увеличивать повреждение структур мозга и ухудшать течение заболевания (кроме случая коррекции гипогликемии).
Гипергликемия должна надлежащим образом мониторироваться и при необходимости контролироваться введением инсулина короткого действия.
При гипокалиемии введение раствора глюкозы необходимо сочетать одновременно с коррекцией дефицита калия (из-за опасности усиления гипокалиемии).
При гипотонической дегидратации – применение препарата показано одновременно с введением гипертонических солевых растворов.
Различные состояния, сопровождающиеся метаболическими нарушениями (например, после операций или после травм, с гипоксией или органной недостаточностью) могут замедлить окислительный метаболизм глюкозы и привести к метаболическому ацидозу.
В зависимости от объема и скорости инфузии, а также основного клинического состояния пациента и способности метаболизировать глюкозу внутривенное введение глюкозы может вызвать:
• Гиперосмоляльность, осмотический диурез и обезвоживание
• Гипоосмоляция
•Водно-электролитный дисбаланс (гипонатриемия, гипокалиемия, гипофосфатемия, гипомагниемия, гипергидратация, гиперволемия).
У новорожденных, особенно у недоношенных или родившихся с низкой массой тела, повышен риск развития гипо- или гипергликемии, поэтому в период внутривенного введения растворов декстрозы необходим тщательный контроль концентрации глюкозы в крови во избежание отдаленных нежелательных последствий. Гипогликемия у новорожденных может привести к длительным судорогам, коме и повреждению головного мозга. Гипергликемию связывают с внутрижелудочковым кровоизлиянием, отсроченными бактериальными и грибковыми инфекционными заболеваниями, ретинопатией недоношенных, некротическим энтероколитом, бронхолегочной дисплазией, продолжительной госпитализацией и смертью.
Во избежание потенциально летальной передозировки внутривенных препаратов у новорожденных особое внимание необходимо уделять способу применения.
Устройства для внутривенной инфузии и прочее оборудование для введения препаратов следует регулярно контролировать.
Если препарат содержит декстрозу, полученную из кукурузы, применение препарата противопоказано пациентам с известной непереносимостью кукурузы или продуктов из кукурузы, так как возможны следующие проявления гиперчувствительности: анафилактические реакции, озноб и лихорадка.
Не применять раствор подкожно и внутримышечно.
Содержимое ампулы может быть использовано только для одного пациента, после нарушения герметичности ампулы неиспользованный раствор следует выбросить.
При почечной недостаточности, декомпенсированной сердечной недостаточности, гипонатриемии требуется особая осторожность при назначении глюкозы, контроль показателей центральной гемодинамики.
Использование в педиатрии
Препарат применяют детям только по назначению и под наблюдением врача.
Беременность и период лактации
Возможно применение глюкозы по показаниям во время беременности и в период лактации.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Препарат не оказывает влияние на управление транспортным средством и потенциально опасными механизмами.
Передозировка
Симптомы: гипергликемия, гипонатриемия, глюкозурия, повышение осмотического давления крови (вплоть до развития гипергликемической комы), дегидратация и нарушение электролитного равновесия.
Лечение: вслучае передозировки препарат отменяют и назначают инсулин из расчета 1 ЕД на каждые 0,45-0,9 ммоль глюкозы крови до достижения уровня глюкозы крови 9 ммоль/л. Уровень глюкозы крови следует снижать постепенно. Одновременно с назначением инсулина проводят инфузию сбалансированных солевых растворов.
При необходимости назначают симптоматическое лечение.
Форма выпуска и упаковка
По 5 мл раствора разливают в ампулы шприцевого наполнения из нейтрального стекла с точкой или кольцом излома.
На каждую ампулу наклеивают этикетку.
По 5 ампул упаковывают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
Контурные ячейковые упаковки вместе с утвержденными инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в коробку из картона.
Количество инструкций по медицинскому применению вкладывается по числу упаковок.
Условия хранения
Хранить в защищенном от света месте при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Глюкоза
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
40 % вена ішіне енгізуге арналған ерітінді 5 мл
Құрамы
5 мл препараттың құрамында
белсенді зат – 2.0 г глюкоза моногидраты (сусыз затқа шаққанда)
қосымша заттар: натрийхлориді, 0.1 М хлорсутек қышқылы, инъекцияға арналған су
Сипаттамасы
Түссіз немесе сәл сарғыштау мөлдір сұйықтық.
Фармакотерапиялық тобы
Қан және қан түзу ағзалары. Қан алмастырғыштар және перфузиялық ерітінділер. Ирригациялық ерітінділер. Басқа да ирригациялық ерітінділер. Глюкоза.
ATХ коды B05CX01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Гистогематикалық бөгет арқылы барлық ағзалар мен тіндерге жеңіл өтеді. Жасушаларға тасымалдануы инсулинмен реттеледі. Организмде гексозофосфаттық жолмен (энергетикалық зат алмасудың макроэргиялық қосылыстар түзетін негізгі жолы) және пентозофосфатты жолмен (пластикалық зат алмасудың нуклеотидтер, амин қышқылдарын, глицерин түзетін негізгі жолы) биотрансформацияға ұшырайды. Гликолиз үдерісіне қосыла отырып, глюкоза АТФ түрінде қуат түзумен көмірқышқыл газына және суға дейін метаболизденеді. Глюкозаның толық тотығуының соңғы өнімдері өкпемен (көмірқышқыл газы) және бүйрек арқылы (су) шығарылады.
Фармакодинамикасы
Глюкоза энергия шығынын субстратты толықтыруды қамтамасыз етеді. Гипертониялық ерітінділерді венаға енгізгенде қан тамырішілік осмостық қысым көтеріледі, сұйықтықтың тіндерден қанға түсуі күшейеді, зат алмасу процесі жылдамдайды, бауырдың уыттануға қарсы қызметі жақсарады, жүрек бұлшықеттерінің жиырылу қызметі күшейеді, диурез өседі. Глюкозаның гипертониялық ерітіндісін енгізген кезде тотығу-тотықсыздану процесі күшейеді, бауырда гликогеннің жинақталуы күшейеді. Бір мезгілде организмнің тіршілік етуі үшін қажет нәрлі заттар мен қуат көзі рөлін атқарады.
Қолданылуы
- гипогликемияда (қандағы қант деңгейінің төмендеуі)
- көмірсу қоры ретінде (жеке немесе парентеральді қоректенудің бөлігі ретінде)
- бассүйекішілік қысымның жоғарылауы және гипогликемиялық кома кезінде кешенді ем ретінде
Қолдану тәсілі және дозалары
Препаратты вена ішіне сорғалатып немесе тамшылатып енгізеді.
Глюкоза енгізудің дозасы мен жылдамдығы пациенттің жасына, салмағы мен клиникалық жағдайына байланысты. Тромбофлебитті болдырмас үшін ірі веналар арқылы енгізген жөн.
Препаратты тұрақты медициналық бақылаумен қолдану керек.
40 % глюкоза ерітіндісін вена ішіне өте баяу енгізеді (бір рет), ересектерге – енгізуге 20-40-50 мл. Қажет болған жағдайда минутына 30 тамшыға дейінгі жылдамдықпен тамшылатып енгізеді. Вена ішіне тамшылатып енгізгенде ересектерге арналған доза – тәулігіне 300 мл дейін (1 кг дене салмағына 6,0 г глюкоза).
Жағымсыз әсерлері
Жағымсыз реакциялар жиілігі бойынша мынадай ДДҰ жіктеуіне сәйкес ажыратылады: өте жиі (>1/10), жиі (>1/100 до <1/10), жиі емес (>1/1000 <1/100 дейін), сирек (>1/10000 до <1/1000), өте сирек (<1/10000), жиілігі белгісіз (жиілігін қолда бар деректер негізінде анықтау мүмкін емес).
Иммун жүйесі тарапынан: жиілігі белгісіз – анафилаксиялық реакциялар (ангионевроздық ісіну, шок), жоғары сезімталдық.
Зат алмасу және тамақтану тарапынан: гипергликемия, су-электролиттік теңгерімнің бұзылуы (гипокалиемия, гипомагниемия, гипофосфатемия, гиперволемия, ацидоз).
Қантамырлар тарапынан: жиілігі белгісіз – веналықтромбоз, флебит.
Асқазан-ішек жолы тарапынан: полидипсия, жүрек айну
Тері және тері асты тіндері тарапынан: жиілігі белгісіз – бөртпе
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан: жиілігі белгісіз – глюкозурия, полиурия.
Жалпы бұзылыстар және енгізген орындағы бұзылулар: жиілігі белгісіз – қалтырау, қызба, инъекция орнындағы инфекция, тромбофлебит, инъекция орнының ауыруы.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препаратқа жоғары сезімталдық
- гипогликемияға байланысты жағдайларды қоспағанда, бассүйекішілік және жұлынға субарахноидальді қан кету
- алкогольдік делирийді қоса, ауыр дегидратация
- анурия
- қант диабеті және гипергликемиямен қатар жүретін басқа да жай-күйлер
- глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы
- мидың ісінуі және өкпенің ісінуі
- жедел сол жақ қарыншалық жеткіліксіздік
- гиперлактацидемия
- гиперосмолярлық кома
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Натрий хлориді ерітіндісімен бірге қолданғанда ерітіндінің осмолярлығына қатысты аддитивті әсер етеді.
Глюкоза айтарлықтай күшті тотықтырғыш болғандықтан, оны гексаметилентетраминмен, эритроциттер агрегациясы немесе гемолизіне байланысты қан препараттарымен бір шприцте енгізуге болмайды.
Глюкоза ерітіндісін жалпы анестетиктермен және ұйықтататын дәрілермен (белсенділігі төмендейді), алкалоидтар ерітінділерімен (олардың ыдырауы жүреді) бір шприцте араластыруға болмайды.
Глюкоза аналгетиктердің, адреномиметиктердің әсерін әлсіретеді, стрептомициннің белсенділігін жояды, нистатиннің тиімділігін төмендетеді.
Глюкозаның жақсы қорытылуы үшін нормогликемиялық жағдайларда дұрысы препаратты енгізуді қысқа мерзімді әсер ететін 4-8 ӘБ инсулин (тері астына) тағайындаумен біріктірген жөн.
Гликемиялық бақылауға және су-электролиттік теңгерімге әсер ететін басқа препараттарды қабылдайтын пациенттерде гликемиялық әсерін және глюкозаның су-электролиттік теңгерімге ықпал етуін ескеру керек.
Айрықша нұсқаулар
Глюкоза ерітіндісін тез және ұзақ уақыт енгізуге болмайды. Егер ерітіндіні енгізу үдерісінде қалтырай бастаса, дереу енгізуді тоқтату керек. Тромбофлебитті болдырмас үшін препаратты ірі вена арқылы баяу енгізу керек. Су-электролиттік теңгерімге, қан мен несептегі глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізу қажет.
Қосымша нәрлі заттарды енгізгенде алынған қоспаның осмолярлығын инфузияны бастағанға дейін анықтау керек. Алынған қоспаны соңғы осмолярлығына қарай орталық немесе шеткері веналық катетер арқылы енгізу қажет.
Глюкоза ерітіндісін бассүйек-мидың ауыр жарақатының жедел кезеңінде, мидағы қан айналымының ауыр бұзылуы кезінде тағайындауға болмайды, өйткені препарат ми құрылымы бұзылуын ұлғайтуы және аурудың (гипогликемияны түзету жағдайларынан басқасы) барысын қиындатуы мүмкін.
Гипергликемияға тиісінше мониторинг жүргізіліп, әрі қажет болғанда әсері қысқа мерзімді инсулин енгізу арқылы бақылануы тиіс.
Гипокалиемия кезінде глюкоза ерітіндісін енгізуді калий тапшылығын түзетумен үйлестіру керек (гипокалиемия қаупінің күшеюіне байланысты).
Гипотониялық дегидратацияда – препаратты гипертониялық тұзды ерітінділерді енгізумен бір мезгілде қолдану көрсетіледі.
Метаболизмдік бұзылулармен қатар жүретін әртүрлі жай-күйлер (мысалы, операциядан немесе жарақаттардан кейінгі, гипоксиямен немесе ағзалық жеткіліксіздігі) глюкозаның тотықтыру метаболизмін баяулатуы және метаболизмдік ацидозға әкелуі мүмкін.
Инфузияның көлемі мен жылдамдығына, сондай-ақ пациенттің негізгі клиникалық жай-күйі мен глюкозаны метаболиздеу қабілеттілігіне байланысты глюкозаны вена ішіне енгізу мыналарды туындатуы мүмкін:
• Гиперосмоляльділік, осмостық диурез және сусыздану
• Гипоосмоляция
• Су-электролиттік теңгерімсіздік (гипонатриемия, гипокалиемия, гипофосфатемия, гипомагниемия, гипергидратация, гиперволемия).
Жаңа туған, әсіресе, шала туған немесе төмен дене салмағымен туылған нәрестелерде гипо- немесегипергликемияның даму қаупі жоғары, сондықтан декстроза ерітінділерін вена ішіне енгізу кезеңінде кейіннен білінетін жағымсыз зардаптарын болдырмас үшін глюкоза концентрациясын мұқият бақылау қажет. Гипогликемия жаңа туған нәрестелерде ұзаққа созылатын құрысуларға, комаға және мидың зақымдануына әкелуі мүмкін. Гипергликемия қарынша ішілік қан құйылумен, кешеуілді бактериялық және зеңдіинфекциялық аурулармен,шала туғандар ретинопатиясымен, некроздық энтероколитпен, бронх-өкпе дисплазиясымен,ауруханада ұзақ жатумен және өліммен байланыстырылады.
Вена ішілік препараттардың өлім қаупі зор артық дозалануынан сақтану үшін жаңа туған нәрестелерде қолдану тәсіліне ерекше көңіл бөлу қажет.
Вена ішілік инфузияға арналған құрылғыларды және препараттарды енгізуге арналған басқа да құрал-жабдықты жүйелі бақылап отыру керек.
Егер препарат құрамында жүгеріден алынған декстроза бар болса, жүгеріге немесе жүгері өнімдеріне белгілі жақпаушылығы бар пациенттерге препаратты қолдану қарсы көрсетілімді, өйткені келесі аса жоғары сезімталдық көріністері: анафилаксиялық реакциялар, жоғары сезімталдық, қалтырау және қызба болуы мүмкін.
Ерітіндіні тері астына және бұлшықет ішіне қолдануға болмайды. Ампуланың ішіндегісін тек бір пациентке пайдалануға болады, ампуланың герметикалылығы бұзылғаннан кейін пайдаланылмаған ерітіндіні төгіп тастау керек.
Бүйрек жеткіліксіздігі, декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі, гипонатриемия кезінде глюкоза тағайындағанда аса сақтық танытып, орталықтық гемодинамика көрсеткіштерін бақылау қажет етіледі.
Педиатрияда пайдалану
Балаларға тек дәрігердің тағайындауы бойынша және бақылауымен қолданады.
Жүктілік және лактация кезеңі
Жүктілік кезінде және лактация кезеңінде глюкоза көрсетілім бойынша қолданылуы мүмкін.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препарат көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқаруға әсер етпейді.
Артық дозалануы
Симптомдары:гипергликемия, гипонатриемия, глюкозурия, қанның осмостық қысымының жоғарылауы (тіпті гипергликемиялық команың дамуына дейін), дегидратация және электролиттік тепе-теңдіктің бұзылуы.
Емі: артық дозаланған жағдайда препаратты тоқтатады және қандағы глюкоза деңгейі 9 ммоль/л жеткенге дейін қан глюкозасының әрбір 0,45-0,9 ммоль-не 1 ӘБ есебімен инсулин тағайындайды. Қандағы глюкоза деңгейін біртіндеп төмендету керек. Инсулинді тағайындағанда бір мезгілде теңестірілген тұз ерітіндісінің инфузиясы жүргізіледі.
Қажет болғанда симптоматикалық ем тағайындайды.
Шығарылу түрі және қаптамасы
5 мл ерітіндіден нүктесі немесе сындыру сақинасы бар шприцпен толтырылатын бейтарап шыны ампулаға құйылады.
Әрампулаға заттаңба жапсырылады.
5 ампуладан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға қаптайды.
Пішінді ұяшықты қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі бекітілген нұсқаулықтармен бірге картон қорапқа салынады.
Медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтар қаптама санына қарай салынады.
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы