Торговое название
Гленцет Адванс
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Состав
Одна таблетка содержит
Интрагранулярная часть
активное вещество- монтелукаст натрия (эквивалентно монтелукасту) - 10,0 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, целлюлоза микро-кристаллическая, кальция гидрофосфат безводный, натрия кроскар-меллоза, гидроксипропилцеллюлоза.
Экстрагранулярная часть
активное вещество- левоцетиризин дигидрохлорид - 5,0 мг;
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, натрия кроскармеллоза, магния стеарат.
пленочная оболочка: опадрай желтый 13B52204: железа(III) оксид желтый (Е172), железа(III) оксид красный (Е172), титана диоксид (Е171).
Описание
Таблетки круглой формы, двояковыпуклые, покрытые пленочной оболочкой желтого цвета.
Фармакотерапевтическая группа
Респираторная система. Антигистаминные препараты для системного действия. Антигистаминные препараты для системного применения. Комбинации антигистаминных препаратов.
Код ATХ R06АК
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Отдельное фармакокинетическое исследование комбинированного препарата с целью определения фармакокинетических характеристик не проводилось.
Всасывание
Монтелукаст быстро и практически полностью всасывается после приема внутрь. Средний пик концентрации в плазме (Сmaх) достигается через 3 часа после приема у взрослых натощак. Средняя биодоступность при приеме внутрь составляет 64%. Прием пищи не влияет на биодоступность и максимальную концентрацию в плазме (Сmaх).
Левоцетиризинбыстро и полностью всасывается после приема внутрь. У взрослых после однократного приема препарата с терапевтической дозой левоцетиризина 5 мг Сmaх достигается через 0,9 часа и составляет 270 нг/мл, после повторного приема в дозе 5 мг – 308 нг/мл. Равновесный уровень концентрации достигается через 2 суток.
Прием пищи не влияет на полноту абсорбции, хотя скорость ее уменьшается.
Распределение
Монтелукаст связывается с белками плазмы крови более чем на 99%. Объем распределения монтелукаста составляет в среднем 8-11 л.
Левоцетиризинна 90% связывается с белками плазмы крови. Объем распределения левоцетиризина составляет 0,4 л/кг. Биодоступность достигает 100%.
Метаболизм
Монтелукаст активно метаболизируется в печени. При применении терапевтических доз концентрация метаболитов монтелукаста в плазме в равновесном состоянии у взрослых не определяется.
Предполагается, что в процесс метаболизма монтелукаста вовлечены изоферменты цитохрома Р450CYP (3А4 и 2С9), при этом в терапевтических концентрациях монтелукаст не ингибирует изоферменты цитохрома Р450CYP: 3А4, 2С9, 1А2,2А6, 2С19 и 2D6.
Левоцетиризин в небольших количествах, менее14%, метаболизируется в организме путем N- и O-дезалкилирования (в отличие от других антагонистов Н1-гистраминовых рецепторов, которые метаболизируются в печени с помощью системы цитохомов) с образованием фармакологически неактивного метаболита. Из-за низкого уровня метаболизма и отсутствия метаболического потенциала взаимодействие левоцетиризина с другими лекарственными препаратами представляется маловероятным.
Выведение
Плазменный клиренс монтелукаста составляет у здоровых взрослых в среднем 45 мл/мин. После перорального приема монтелукаста, 86% его количества выводится с калом в течение 5 дней и менее 0,2% - с мочой, что подтверждает выведение монтелукаста и его метаболитов с желчью. Период полувыведения (Т1/2) монтелукаста у молодых здоровых взрослых составляет от 2,7 до 5,5 часов. Фармакокинетика сохраняет практически линейный характер при приеме внутрь доз свыше 50 мг. При приеме монтелукаста в утренние и вечерние часы различий фармакокинетики не наблюдается. При приеме 1 раз в сутки таблеток с содержанием монтелукаста 10 мг наблюдается умеренная (около 14%) кумуляция активного вещества в плазме.
Фармакокинетический профиль и биодоступность сходны у пожилых и пациентов молодого возраста при приеме монтелукаста в дозе 10 мг 1 раз в сутки. У пациентов с печеночной недостаточностью легкой и средней степени тяжести и клиническими проявлениями цирроза печени отмечено замедление метаболизма монтелукаста, сопровождающееся увеличением площади по фармакокинетической кривой «концентрация-время» (AUC) приблизительно на 41% после однократного приема препарата в дозе 10 мг. Выведение монтелукаста у этих пациентов несколько увеличивается по сравнению со здоровыми субъектами (среднее время полувыведения – 7,4 часа). Изменения дозы монтелукаста для пациентов с печеночной недостаточностью легкой и средней степени тяжести не требуется. Данных о характере фармакокинетики монтелукаста у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью (более 9 баллов по шкале Чайлд-Пьюга) нет.
Период полувыведения (Т1/2) левоцетиризинау взрослых составляет 7,9±1,9 ч. Общий клиренс составляет 0,63 мл/мин/кг. Около 85,4% принятой дозы препарата выводится почками в неизменном виде путем клубочковой фильтрации и канальцевой секреции, около 12,9% - через кишечник. У пациентов с печеночной недостаточностью (клиренс креатинина (КК)‹40 мл/мин) клиренс препарата уменьшается, а Т1/2удлиняется (так, у больных, находящихся на гемодиализе, общий клиренс снижается на 80%), что требует соответствующего изменения режима дозирования. Менее 10% левоцетиризина удаляется в ходе стандартной 4-часовой процедуры гемодиализа.
Фармакокинетика у особых групп пациентов
Почечная недостаточность:
Монтелукаст
Монтелукаст и его метаболиты выводятся через желчные пути, необходимости в коррекции дозы для пациентов с почечной недостаточностью нет.
Левоцетиризин
Вероятный клиренс левоцетиризина коррелируется с клиренсом креатинина. Поэтому рекомендуется корректировать интервалы дозирования левоцетиризина, основанные на клиренсе креатинина у пациентов с умеренной и тяжелой почечной недостаточностью. У пациентов с терминальной стадией почечной недостаточности, общий клиренс уменьшается приблизительно на 80% по сравнению со здоровыми людьми. Количество левоцетиризина, удаленного во время стандартной 4-часовой процедуры гемодиализа, составило <10%.
Печеночная недостаточность:
Монтелукаст
Необходимости в коррекции дозы при легкой и умеренной печеночной недостаточности нет. Данные о фармакокинетике монтелукаста у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью (балл Child-Pugh > 9) отсутствуют.
Левоцетиризин
Левоцетиризин не изучался у пациентов с печеночной недостаточностью. Не почечный клиренс, как было установлено, составляет около 28% от общего клиренса у здоровых взрослых пациентов после приема внутрь. Так как левоцетиризин, в основном, выводится в неизмененном виде почками, значительное снижение клиренса у пациентов с печеночной недостаточностью, маловероятно.
Фармакодинамика
Гленцет Адванс -комбинированный препарат, содержащий монтелукаст в дозировке 10 мг и левоцетиризина дигидрохлорид в дозировке 5 мг.
Монтелукаст селективно ингибирует CysLT1-рецепторы цистеиниловых лейкотриенов (ЛТC4, ЛТД4и ЛТE4) — наиболее мощных медиаторов хронического персистирующего воспаления, ассоциированных с патофизиологическими механизмами развития бронхиальной астмы и аллергического ринита. Уменьшает выраженность спазма гладкой мускулатуры бронхиол и сосудов, отека, миграцию эозинофилов и макрофагов; уменьшает секрецию слизи и улучшает мукоцилиарный транспорт. Монтелукаст вызывает бронходилатацию в течение 2-х часов после приема внутрь и может усиливать действие ß2-адреномиметиков, проявляя синергизм.
Левоцетиризин – R-энантиомер цетиризина, который относится к группе конкурентных антагонистов гистамина и блокирует H1-гистаминовые рецепторы. Левоцетиризина - левовращающий изомер цетиризина, высокоселективный антагонист периферических Н1-рецепторов. Сродство к H1-гистаминовым рецепторам у левоцетиризина в 2 раза выше, чем у цетиризина.
Левоцетиризин оказывает влияние на гистаминозависимую стадию аллергических реакций, а также уменьшает миграцию эозинофилов, уменьшает проницаемость сосудов, ограничивает высвобождение медиаторов воспаления и цитокинов (VCAM-1 и др.).
Таким образом, левоцетиризин предупреждает развитие и облегчает течение аллергических реакций, обладает противоэкссудативным, противозудным действием, практически не оказывает антихолинэргического и антисеротонинового действия. В терапевтических дозах практически не оказывает седативного эффекта.
Гленцет Адванс, как комбинированный препарат, оказывает бронходилатирующее, противоотечное, противоэкссудативное и противозудное действия, облегчая течение аллергических реакций.
Показания к применению
- сезонный аллергический ринит
Способ применения и дозы
Внутрь, по 1 таблетке 1 раз в день вечером. Таблетки следует глотать целиком, не разжевывая во время или после еды.
Курс лечения – 14 дней.
Пациентам с почечной недостаточностью: Коррекция дозы для пациентов с умеренной почечной недостаточностью (клиренс креатинина >79 мл/мин) не требуется. Для пациентов с умеренной и тяжелой почечной недостаточностью (клиренс креатинина <79 мл / мин -> 10 мл/мин), препарат следует использовать с осторожностью и под строгим медицинским наблюдением.
Пациентам с печеночной недостаточностью: Коррекция дозы для пациентов с печеночной недостаточностью не требуется.
Побочные действия
Частота неблагоприятных эффектов, перечисленных ниже:
- очень часто (≥1/10); часто (≥1/100 до 1/10); не часто (≥ 1/1000 до 1/100); редко (≥ 1/10000 до 1/1000); очень редко (до 1/10000) с неизвестной частотой (не может быть оценена по доступным данным).
Монтелукаст
Очень часто( ≥1/10):
- инфекции верхних дыхательных путей
Часто (≥1/100, <1/10):
- диарея, тошнота, рвота, боли в животе
- сыпь
- увеличение уровня печеночных трансаминаз (АЛТ, АСТ) в плазме крови
- лихорадка
Нечасто (≥1/1000, <1/100):
- расстройства сна (ночные кошмары, бессонница, сомнамбулизм), разд-ражительность, возбуждение (включая агрессивное поведение или враж-дебность), депрессия, головокружение, сонливость, парестезия/гипестезия, эпилептический приступ
- эпистаксис
- сухость во рту, диспепсия
- аллергические реакции в виде анафилаксии, крапивница, зуд
- гематомы
- астения, усталость, недомогание, отек
- артралгия, миалгия, мышечные судороги
Редко (≥1/10,000, <1/1,000)
- учащенное сердцебиение
- отек Квинке
- склонность к кровоточивости, носовое кровотечение
- тремор
Очень редко (≥1/10,000, ‹1/1000):
- эозинофильная инфильтрация паренхимы печени
- гепатит (включая холестатический и гепатоцеллюлярный)
- узловая эритема
- галлюцинации, склонность к суициду
- сидром Чарга-Стросса
Левоцетиризин
Очень часто( ≥1/10):
- сонливость
Часто (≥1/100, <1/10):
- сухость во рту
- головная боль, утомляемость
Нечасто (≥1/1000, <1/100):
- астения
- боль в животе
Очень редко(≥1/10,000, ‹1/1000):
- гиперчувствительность, в том числе анафилаксия
- агрессия, возбуждение
- судороги
- нарушение зрения
- учащенное сердцебиение
- одышка, диспноэ
- тошнота, повышение аппетита, рвота
- гепатит
- отек Квинке, зуд, сыпь, крапивница
- миалгия
- увеличение веса
-дизурия, задержка мочи
В постмаркетинговых наблюдениях были зарегистрированы очень редкие случаи следующих побочных реакций:
- изменение функциональных проб печени
-диарея.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к активному веществу, другим производным пиперазина или к другим вспомогательным веществам препарата
-тяжелая почечная недостаточность с клиренсом креатинина менее 10 мл/мин
- непереносимость галактозы, дефицит лактазы Лаппа, синдром мальабсорбции глюкозы и галактозы
- детский возраст до 18 лет
- беременность и период лактации
Лекарственные взаимодействия
Монтелукаст в рекомендованной дозе не оказывает клинически значимого эффекта на фармакокинетический профиль таких препаратов как теофиллин, преднизон, преднизолон, комбинированные оральные контрацептивы (норэтиндрон 1 мг/этинилэстрадиол 35 мкг), терфенадин, дигоксин и варфа-рин. Применение монтелукаста в качестве сопутствующего препарата вместе с лекарственными средствами (тиреоидные гормоны, НПВС, бензодиазепины, деконгестанты) не приводит к развитию клинически значимого лекарственного взаимодействия.
Одновременное применение монтелукаста с препаратами, обладающими способностью индуцировать систему цитохрома Р450:
При однократном приеме монтелукаста в дозе 10 мг на фоне терапии фенобарбиталом AUC монтелукаста снижается на 40 %. Отмечается целесообразность адекватного клинического наблюдения за пациентами, которые на фоне терапии монтелукастом получают лекарственные средства, обладающие способностью индуцировать систему цитохрома Р450, такие как фенитоин, фенобарбитал, рифампицин.
Одновременное применение монтелукаста с препаратами, обладающими способностью ингибировать систему цитохрома Р450:
Монтелукаст является потенциальным ингибитором изофермента системы цитохрома CYP2С8. При одновременном применении препаратов монтелукаста и росиглитазона (представитель лекарственных средств, метаболизирующихся главным образом при участии изофермента CYP2C8) не выявили изменения фармакокинетического профиля росиглитазона, что не позволило подтвердить ингибирование монтелукастом изофермента CYP2C8. Таким образом, можно полагать, что монтелукаст не оказывает влияния на фармакокинетический профиль лекарственных средств, метаболизирующихся при участии этого изофермента (таких как паклитаксел, росиглитазон и репаглинид).
Изучение взаимодействия левоцетиризинас другими лекарственными препаратами не проводилось. При изучении лекарственного взаимодействия рацемата цетиризина с псевдоэфедрином, циметидином, кетоконазолом, эритромицином, азитромицином, глипизидом и диазепамом клинически значимых нежелательных взаимодействий не выявлено.
При одновременном назначении с теофиллином (400 мг/сут) общий клиренс цетиризина снижается на 16% (кинетика теофиллина не меняется). В ряде случаев при одновременном применении левоцетиризина с алкоголем или лекарственными препаратами, угнетающими ЦНС, возможно усиление их влияния на ЦНС, хотя не доказано, что рацемат цетиризина не усиливает действия алкоголя.
Ритонавир увеличивает содержание цетиризина в плазме примерно на 42%, что сопровождалось увеличением периода полувыведения (53%) и снижение клиренса (29%) цетиризина. Фармакокинетика ритонавира не была изменена при одновременном применении цетиризина.
Особые указания
Принимать с осторожностью при хронической почечной недостаточности (требуется коррекция режима дозирования) и в пожилом возрасте (возможно снижение клубочковой фильтрации). Требуется соблюдение осторожности при одновременном употреблении с алкоголем.
Монтелукаст
Пациентам не рекомендуется применять данный комбинированный препарат, содержащий монтелукаст и левоцетиризин, для лечения острых приступов астмы и необходимо держать наготове подходящие препараты неотложной терапии для таких случаев. При приступе пациентам следует немедленно обратиться к врачу. Не рекомендуется резко менять монтелукаст на ингаляционный или оральный кортикостероид.
Данных, свидетельствующих о том, что можно уменьшить количество применений оральных кортикостероидов, и одновременно принимать монтелукаст нет. При лечении монтелукастом пациентам с аспириновой астмой, следует избегать прием аспирина и других нестероидных противовоспалительных средств.
Психоневрологические осложнения наблюдались у взрослых, подростков и детей, принимавших монтелукаст. Сообщения после регистрационного наблюдения о применении монтелукаста включают: возбуждение, агрессивное поведение или враждебность, беспокойство, угнетенное состояние, нарушение ориентации, нарушение сна, галлюцинации, бессонницу, раздражительность, нетерпеливость, лунатизм, суицидальные мысли и поведение (включая суициды) и дрожь. Клинические сведения сообщений послеригастрационного наблюдения, включающих информацию о монтелукасте, соответствуют фармакологическому эффекту. Пациенты и медицинские работники, выписывающие препарат, должны быть готовы к психоневрологическим осложнениям. Пациенты должны быть проинструктированы, что, в случае появления данных изменений, необходимо сообщить о них медицинскому работнику, который прописал данный препарат. Медицинские работники, прописывающие препарат, должны тщательно оценить риск и пользу для продолжения лечения монтелукастом, в случае возникновения таких признаков.
В редких случаях, у пациентов, принимающих монтелукаст, могут наблюдаться: эозинофилия, клинические признаки васкулита, ухудшение легочных симптомов, кардиологические осложнения и / или нейропатии. Пациенты, у которых развились данные симптомы, должны быть повторно осмотрены врачом с переоценкой дальнейшей схемы лечения.
Левоцетиризин
У некоторых пациентов, получавших лечение левоцетиризином, наблюдалось возникновение сонливости, усталости и слабости. Пациенты должны быть предупреждены об опасности для них при выполнении работ, требующих ясности ума и координацию движения, такие как, управление машинным оборудованием или вождение транспортного средства после приема левоцетиризина. У чувствительных пациентов одновременное употребление левоцетиризина и алкоголя или других ЦНС-депрессантов может повлиять на центральную нервную систему, хотя было доказано, что рацемат цетиризина не усиливает действие алкоголя.
Комбинированный препарат монтелукаст и левоцетиризин содержит лактозу, в качестве неактивного компонента, поэтому пациентам с редкими наследственными проблемами с непереносимостью галактозы, с дефицитом лактазы Лаппа или синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы, не рекомендуется принимать данное средство.
Беременность и период лактации
Исследования применения комбинированного препарата, содержащего монтелукаст и левоцетиризин, в период беременности и лактации не проводились.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Нет данных, свидетельствующих о том, что прием препарата влияет на способность управлять автомобилем или движущимися механизмами. Однако, некоторые пациенты могут испытывать сонливость, усталость и слабость при лечении левоцетиризином. В период приема препарата целесообразно воздерживаться от занятий потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.
Передозировка
Симптомы: сонливость, боль в животе, головная боль, рвота, психомоторная гиперактивность.
Лечение: промывание желудка или вызвать искусственную рвоту. Рекомендуется назначение активированного угля, проведение симптоматической и поддерживающей терапии. Специфического антидота нет.
Данных о возможности выведения монтелукаста и левоцетиризина путем перитонеального диализа или гемодиализа нет.
Форма выпуска и упаковка
По 14 или 28 таблеток, покрытых пленочной оболочкой и пакетиком силикагеля помещают в банку из полиэтилена с навинчивающейся крышкой. По 1 банке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в картонную пачку.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 30°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Гленцет Адванс
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қаптаған таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
Интрагранулярлық бөлігі
белсенді зат - монтелукаст натрий (монтелукастқа баламалы) - 10,0 мг,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, сусыз кальций гидрофосфаты, натрий кроскармеллозасы, гидроксипропилцеллюлоза.
Экстрагранулярлық бөлігі
белсенді зат - левоцетиризин дигидрохлорид - 5,0 мг;
қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты.
үлбірлі қабығы: опадрай сары 13B52204: темірдің (III) сары тотығы (Е172), темірдің (III) қызыл тотығы (Е172), титанның қостотығы (Е171).
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Респираторлық жүйе. Жүйелі әсер ететін антигистаминдік препараттар. Жүйелі қолдануға арналған антигистаминдік препараттар. Антигистаминдік препараттардың біріктірілімдері.
ATХ коды R06АК
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Фармакокинетикалық сипаттамаларын анықтау мақсатында, біріктірілген препаратқа бөлек фармакокинетикалық зерттеу жүргізілген жоқ.
Сіңірілуі
Монтелукаст ішке қабылдағаннан кейін жылдам және толығымен дерлік сіңіріледі. Плазмадағы концентрациясының орташа алғандағы ең жоғарғы мөлшеріне (Сmaх)ересектерде аш қарынға қабылдағаннан кейін 3 сағаттан соң жетеді. Ішке қабылданғандағы орташа биожетімділігі 64% құрайды. Ас ішу биожетімділігі мен плазмадағы ең жоғарғы концентрациясына (Сmaх) ықпал етпейді.
Левоцетиризин ішке қабылдағаннан кейін жылдам және толығымен дерлік сіңіріледі. Ересектерде левоцетиризиннің 5 мг емдік дозасы бар препаратты бір рет қабылдағаннан кейін Сmaх 0,9 сағаттан соң жетеді және 270 нг/мл құрайды, 5 мг дозада қайталап қабылдағаннан кейін – 308 нг/мл құрайды. Концентрациясының тепе тең деңгейіне 2 тәуліктен соң жетеді.
Ас ішу сіңірілуінің толық жүруіне әсер етпейді, әйтсе де оның жылдамдығы азаяды.
Таралуы
Монтелукаст қан плазмасы ақуыздарымен 99%-дан астамға байланысады. Монтелукасттың таралу көлемі орташа алғанда8-11 лқұрайды.
Левоцетиризин қан плазмасы ақуыздарымен 90%-ға байланысады. Левоцетиризиннің таралу көлемі 0,4 л/кг құрайды. Биожетімділігі 100%-ға жетеді.
Метаболизмі
Монтелукастбауырда белсенді метаболизденеді. Емдік дозаларын қолданғанда, ересектерде монтелукасттың плазмада тепе теңдік жағдайындағы метаболиттерінің концентрациясы анықталмайды.
Монтелукаст метаболизмі үдерісіне Р450CYPцитохромының изоферменттері (3А4 және 2С9) қатысады деп жорамалданады, сонымен қатар, емдік концентрацияларында монтелукаст Р450CYPцитохромының изоферменттерін: 3А4, 2С9, 1А2,2А6, 2С19 және 2D6 тежемейді.
Левоцетиризинорганизмде азғантай, 14%-дан аз мөлшерде,N- и O-дезалкилдену жолымен (Н1-гистраминдік рецепторлардың цитохомдар жүйесінің көмегімен бауырда метаболизденетін басқаантагонистеріне қарағанда), фармакологиялық белсенді емес метаболитін түзе отырып метаболизденеді. Метаболизмі деңгейінің төмендігіне және метаболикалық әлеуетінің жоқтығына байланысты, левоцетиризиннің басқа дәрілік препараттармен әрекеттесу ықтималдығы аз.
Шығарылуы
Монтелукасттыңплазмалық клиренсі дені сау ересектерде орташа алғанда 45 мл/минутты құрайды. Монтелукастты ішу арқылы қабылдағаннан кейін, оның мөлшерінің86%-ы нәжіспен 5 күн ішінде және 0,2%-ынан азы – несеппен шығарылады, бұл монтелукаст пен оның метаболиттерінің өтпен шығарылатындығын растайды. Дені сау жас ересек адамдарда монтелукасттың жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) 2,7-ден 5,5 сағатқа дейін құрайды. 50 мг асатын дозаларын ішке қабылдағанда, фармакокинетикасы іс жүзінде дозасына тәуелді сипатын сақтайды. Монтелукасттың таңертеңгілік және және кешкі уақыттарда қабылдағанда, фармакокинетикасында айырмашылықтар байқалмайды. Құрамында 10 мг монтелукаст бар таблеткаларын тәулігіне 1 рет қабылдағанда, белсенді затыныңплазмада орташа (14%-ға жуық) жинақталуы байқалады.
Егде жастағы және жастау пациенттердегі монтелукастты 10 мг дозада тәулігіне 1 рет қабылдағанда, фармакокинетикалық бейіні мен биожетімділігі ұқсас. Бауырдың жеңіл және орташа дәрежелі жеткіліксіздігі бар және бауыр циррозының клиникалық көріністері бар пациенттерде препаратты 10 мг дозада бір рет қабылдағаннан кейін, монтелукаст метаболизмінің баяулап, «концентрация-уақыт» фармакокинетикалық қисығы ауданының (AUC) шамамен 41%-ға артқаны білінген. Мұндай пациенттерде монтелукасттың шығарылуы дені сау субъектілермен (жартылай шығарылуының орташа мерзімі – 7,4 сағат) салыстырғанда, біршама жоғарылайды. Бауырдың жеңіл және орташа дәрежелі жеткіліксіздігі бар пациенттер үшінмонтелукаст дозасын өзгерту қажет емес. Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар (Чайлд-Пьюг шкаласы бойынша 9 баллдан артық) пациенттерде монтелукаст фармакокинетикасының сипаты туралы мәліметтер жоқ.
Левоцетиризиннің жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) ересектерде 7,9±1,9 сағатты құрайды. Жалпы клиренсі 0,63 мл/мин/кг құрайды. Препараттың қабылданған дозасының 85,4%-ына жуығы бүйрек арқылы өзгеріссіз күйінде, шумақтық сүзіліс және өзекшелік сөлініс жолымен, 12,9%-ына жуығы – ішек арқылы шығарылады. Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде (креатинин клиренсі (КК) ‹40 мл/мин) препараттың клиренсі азаяды, ал Т1/2 ұзарады (гемодиализдегі науқастарда жалпы клиренсі 80%-ға төмендейді), бұл дозалау режимін сәйкесінше өзгертуді қажет етеді. Стандартты 4 сағаттық гемодиализ емшарасы барысында левоцетиризиннің 10%-ынан азы шығарылады.
Пациенттердің айрықша топтарындағы фармакокинетикасы
Бүйрек жеткіліксіздігі:
Монтелукаст
Монтелукаст пен оның метаболиттері өт жолдары арқылы шығарылады, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін дозасын түзеу қажет емес.
Левоцетиризин
Левоцетиризиннің ықтимал клиренсі креатинин клиренсімен өзара байланысты. Сондықтан, бүйректің орташа және ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде левоцетиризиннің креатинин клиренсіне негізделгендозалау аралықтарын түзету ұсынылады. Бүйрек жеткіліксіздігінің терминалды сатысы бар пациенттерде, жалпы клиренсі дені сау адамдармен салыстырғанда шамамен 80%-ға азаяды. Стандартты 4 сағаттық гемодиализ емшарасы кезінде шығарылған левоцетиризин мөлшері <10% құраған.
Бауыр жеткіліксіздігі:
Монтелукаст
Бауырдың жеңіл және орташа жеткіліксіздігі кезінде дозасын түзеу қажет емес. Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар (Child-Pugh > 9 балл) пациенттердегі монтелукаст фармакокинетикасы туралы мәліметтер жоқ.
Левоцетиризин
Левоцетиризин бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде зерттелмеген. Бүйректік емес клиренсі, анықталғанындай, дені сау ересек пациенттерде ішке қабылданғаннан кейінгіжалпы клиренсінің 28%-ына жуығын құрайды. Левоцетиризин негізінен, өзгеріссіз күйінде бүйрек арқылы шығарылатындықтан, бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде клиренсінің елеулі төмендеу ықтималдығы аз.
Фармакодинамикасы
Гленцет Адванс - құрамында 10 мг дозадағы монтелукаст пен 5 мг дозадағы левоцетиризин дигидрохлориді бар біріктірілген препарат.
Монтелукаст бронх демікпесі мен аллергиялық ринит дамуының патофизиологиялық механизмдерімен астасқан созылмалы персистирленетін қабынудың қуатты медиаторлары — цистеинилдік лейкотриендердің (ЛТC4, ЛТД4 және ЛТE4) CysLT1-рецепторларын селективті тежейді. Бронхиолалар мен қантамырлардың тегіс бұлшықеттерінің түйілуі айқындығын, ісінуді, эозинофилдер мен макрофагтардың миграциясын азайтады; шырыш секрециясын азайтады және мукоцилиарлық тасымалын жақсартады. Монтелукаст ішке қабылданғаннан кейін 2 сағат ішінде бронходилатация туғызады және ß2-адреномиметиктердің әсерін күшейтіп, синергизм танытуы мүмкін.
Левоцетиризин – цетиризиннің R-энантиомері, ол гистаминнің бәсекелес антагонисттері тобына жатады және H1-гистаминдік рецепторларды бөгейді. Левоцетиризин – цетиризиннің солға айналдырылған изомері, шеткері Н1-рецепторлардың селективтілігі жоғары антагонисі. Левоцетиризиннің H1-гистаминдік рецепторлармен тектестігі цетиризинге қарағанда 2 есе жоғары.
Левоцетиризин аллергиялық реакциялардың гистаминге тәуелді сатысына әсер береді, сондайақ, эозинофилдер миграциясын азайтады, қантамырлардың өткізгіштігін азайтады, қабыну медиаторлары мен цитокиндердің (VCAM-1және басқа да) босап шығуын шектейді.
Осылайша, левоцетиризин аллергиялық реакциялардың дамуының алдын алады және ағымын жеңілдетеді, экссудатқа қарсы, қышынуға қарсы әсерге ие, іс жүзінде антихолинэргиялық жәнеантисеротониндік әсер бермейді. Емдік дозаларында мүлдем седативтік әсер бермейді деуге болады.
Гленцет Адванс біріктірілген препарат ретінде аллергиялық реакциялардың ағымын жеңілдете отырып бронходилатациялық, ісінуге қарсы, экссудатқа қарсы және қышынуға қарсы әсер көрсетеді.
Қолданылуы
- маусымдықаллергиялық ринитте
Қолдану тәсілі және дозалары
Ішке, күніне бір рет, кешкілік 1 таблеткадан. Таблеткаларды тамақ ішу кезінде немесе тамақтан кейін шайнамай, тұтастай жұту керек.
Емдеу курсы – 14 күн.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге: Бүйректің орташа жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі >79 мл/мин) пациенттер үшін дозасын түзетуқажет емес. Бүйректің орташа және ауыр жеткіліксіздігі бар(креатинин клиренсі <79 мл / мин -> 10 мл/мин) пациенттер үшін, препаратты сақ болып және қатаң медициналық қадағалаумен пайдалану керек.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге: Бауыр жеткіліксіздігі барпациенттер үшін, дозасын түзету қажет емес.
Жағымсыз әсерлері
Төменде атап келтіріген жағымсыз әсерлерінің жиілігі:
- өте жиі (≥1/10); жиі (≥1/100 - 1/10 дейін); жиі емес (≥ 1/1000 - 1/100 дейін); сирек (≥ 1/10000 - 1/1000 дейін); өте сирек (1/10000дейін) жиілігі белгісіз (қолда бар мәліметтер бойынша бағалау мүмкін емес).
Монтелукаст
Өте жиі( ≥1/10):
- жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары
Жиі (≥1/100, <1/10):
- диарея, жүрек айнуы, құсу,іш ауыруы
- бөртпе
- қан плазмасындағы бауыр трансаминазалары (АЛТ, АСТ) деңгейінің жоғарылауы
- қызба
Жиі емес (≥1/1000, <1/100):
- ұйқы бұзылыстары (түнгі шым-шытырықтар, ұйқысыздық, сомнамбулизм), ашушаңдық, қозу (озбыр мінез-құлықты немесе өшігуді қоса), депрессия, бас айналуы, ұйқышылдық, парестезия/гипестезия, эпилепсия ұстамасы
- эпистаксис
- ауыздың құрғауы, диспепсия
- анафилаксия түріндегі аллергиялық реакциялар, есекжем, қышыну
- гематомалар
- астения, шаршау, дімкәстану, ісіну
- артралгия, миалгия, бұлшықет құрысулары
Сирек (≥1/10,000, <1/1,000)
- жүрек соғуының жиілеуі
- Квинке ісінуі
- қанағыштыққа бейімділік, мұрыннан қан кету
- тремор
Өте сирек (≥1/10,000, ‹1/1000):
- бауыр паренхимасының эозинофильді инфильтрациясы
- гепатит (холестаздық және гепатоцеллюлярлық түрлерін қоса)
- түйінді эритема
- елестеулер, суицидке бейімділік
- Чарг-Стросс сидромы
Левоцетиризин
Өте жиі( ≥1/10):
- ұйқышылдық
Жиі (≥1/100, <1/10):
- ауыздың құрғауы
- бас ауыруы, қажу
Жиі емес (≥1/1000, <1/100):
- астения
- іш ауыруы
Өте сирек (≥1/10,000, ‹1/1000):
- аса жоғары сезімталдық, соның ішінде анафилаксия
- озбырлық, қозу
- құрысулар
- көрудің бұзылуы
- жүрек соғуының жиілеуі
- ентігу, диспноэ
- жүрек айнуы, тәбеттің артуы, құсу
- гепатит
- Квинке ісінуі, қышыну, бөртпе, есекжем
- миалгия
- салмақ жоғарылауы
- дизурия, несеп іркілуі
Маркетингтен кейінгі қадағалауларда келесі жағымсыз реакциялардың өте сирек жағдайлары тіркелді:
- бауырдың функционалдық сынамаларының өзгеруі
- диарея.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді затқа, пиперазиннің басқа туындыларына немесе препараттың басқа қосымша заттарына жоғары сезмталдық
- 10 мл/минуттан аз креатинин клиренсімен, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі
- галактозаны көтере алмаушылық, Лапп лактазасы тапшылығы, глюкоза және галактоза мальабсорбциясы синдромы
- 18 жасқа дейінгі балаларға
- жүктілік және лактация кезеңі
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Монтелукаст ұсынылған дозасында клиникалық тұрғыдан теофиллин, преднизон, преднизолон, біріктірілген оральді контрацептивтер (норэтиндрон 1 мг/этинилэстрадиол 35 мкг), терфенадин, дигоксин және варфарин сияқты препараттардың фармакокинетикалық бейініне елеулі әсер етпейді. Монтелукастты дәрілік заттармен (тиреоидтық гормондар, ҚҚСД, бензодиазепиндер, деконгестанттар) қатарлас препарат ретінде бірге қолдану, клиникалық тұрғыдан елеулі өзара дәрілік әрекеттесуге дамуына алып келмейді.
Монтелукастты Р450 цитохромы жүйесін индукциялауға қабілетті препараттармен бір мезгілде қолдану:
Фенобарбиталмен емдеу аясында монтелукастты 10 мг дозада бір рет қабылдағанда, монтелукасттың AUC 40 %-ға төмендейді. Монтелукастпен емдеу аясында фенитоин, фенобарбитал, рифампицин сияқты, Р450 цитохромы жүйесін индукциялауға қаблетті дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерді клиникалық қадағалаудың талапқа сай болмағандығы байқалады.
Монтелукастты Р450 цитохромы жүйесін тежеуге қабілетті препараттармен бір мезгілде қолдану:
Монтелукаст CYP2С8 цитохромы жүйесі изоферментінің ықтимал тежегіші болып табылады. Монтелукаст пен росиглитазон (негізінен, CYP2C8 изоферментінің қатысумен метаболизденетін дәрілік заттардың өкілі) препараттарын бір мезгілде қолданғанда, росиглитазонның фармакокинетикалық бейінінің өзгерістері анықталмаған, ол монтелукасттыңCYP2C8 изоферментін тежейтінін растауға мүмкіндік берген жоқ. Сол себепті, монтелукаст осы изоферменттің метаболизденетін дәрілік заттардың (паклитаксел, росиглитазон және репаглинид сияқты) фармакокинетикалық бейініне әсер етпейді деп шамалауға болады.
Левоцетиризиннің басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін зерттеу жүргізілмеген. Цетиризин рацематының псевдоэфедринмен, циметидинмен, кетоконазолмен, эритромицинмен, азитромицинмен, глипизидпен және диазепаммен өзара дәрілік әрекеттесуін зерттегенде, клиникалық тұрғыдан маңызды, жағымсыз өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.
Теофиллинмен (тәулігіне 400 мг) бір мезгілде тағайындалғанда, цетиризиннің жалпы клиренсі 16%-ға төмендейді (теофиллиннің кинетикасы өзгермейді). Бірқатар жағдайларда, левоцетиризинді алкогольмен немесе ОЖЖ бәсеңдететін дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданғанда, олардың ОЖЖ-ға әсері күшеюі мүмкін, әйтсе де, цетиризин рацематы алкогольдің әсерін күшейтпейтіні дәлелденген.
Ритонавир цетиризиннің плазмадағы мөлшерін шамамен 42%-ға арттырады, бұл цетиризиннің жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруымен (53%) және клиренсінің төмендеуімен (29%) қатар жүрген. Цетиризинді бір мезгілде қолданғанда, ритонавирдің фармакокинетикасы өзгермеген.
Айрықша нұсқаулар
Бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі кезінде (дозалау режимін түзету қажет) және егде жастағыларда (шумақтық сүзілісі азаюы мүмкін) абайлап қабылдау керек. Алкогольмен бір мезгілде пайдаланғанда, сақтық таныту қажет.
Монтелукаст
Пациенттерге құрамында монтелукаст пен левоцетиризинбар бұл біріктірілген препаратты, демікпенің жедел ұстамаларын емдеу үшін қолдану ұсынылмайды және ондай жағдайлар үшін, шұғыл емдеуге арналған тиісті препараттарды алып жүруі қажет. Ұстама жағдайында пациенттер дереу дәрігерге қаралуы керек. Монтелукастты ингаляциялық немесе оральді кортикостероидпен күрт алмастыру ұсынылмайды.
Оральді кортикостероидтардың қолданылу жиілігін азайтуға және монтелукастты бір мезгілде қабылдауға болатындығын көрсететін мәліметтер жоқ. Монтелукастпен емделу кезінде, аспириндік демікпесі бар пациенттер аспиринді және қабынуға қарсы басқа стероидты емес дәрілерді қабылдамауы керек.
Психоневрологиялық асқынулар монтелукастты қабылдаған ересектерде, жасөспірімдермен балаларда байқалған. Монтелукасттың тіркелгеннен кейінгі қадағалау кезеңінде қолданылуы туралы хабарламаларға мыналар кірістірілген: қозу, озбыр мінез-құлық немесе өшігу, мазасыздық, жабығу жағдайы, бағдарсыздық, ұйқының бұзылуы, елестеулер, ұйқысыздық, ашушаңдық, шыдамсыздық, айкезбе, суицидтік ойлар мен мінез-құлық (суицидтерді қоса) және діріл. Тіркеуден кейін қадағалау кезеңіндегі хабарламалардың монтелукасттуралы ақпаратты қамтыған клиникалық деректері фармакологиялық әсеріне сәйкес келеді. Пациенттер мен препаратты жазып берген медицина қызметкерлері, психоневрологиялық асқынуларға дайын болуы тиіс. Пациенттерге аталған өзгерістер пайда болған жағдайда, олар туралы осы препаратты жазып берген медицина қызметкеріне хабарлау қажеттілігі жөнінде нұсқау берілуі тиіс. Препаратты жазып беретін медицина қызметкерлері, ондай белгілер туындаған жағдайда, монтелукастпен емдеуді жалғастыру үшін қаупі мен пайдасын мұқият бағалауы тиіс.
Сирек жағдайларда, монтелукастты қабылдап жүрген пациенттерде мыналар байқалуы мүмкін: эозинофилия, васкулиттің клиникалық белгілері, өкпе симптомдарының нашарлауы, кардиологиялық асқынулар және/ немесе нейропатиялар. Аталғансимптомдар дамыған пациенттерді дәрігер, ары қарайғы емдеу кестесіне қайта баға бере отырып, қайтадан тексеруі тиіс.
Левоцетиризин
Левоцетиризинмен ем қабылдаған кейбір пациенттерде ұйқышылдықтың, шаршау мен әлсіздіктің туындағаны байқалған. Пациенттерге олар үшін левоцетиризинді қабылдағаннан кейін машина жабдығын басқару немесе көлік жүргізу сияқты ақыл-ой сергектігі мен қимыл-қозғалыс үйлесімін қажет ететін жұмыстарды атқару кезінде қауіп бары туралы ескертілуі тиіс. Сезімтал пациенттерделевоцетиризин мен алкогольді немесе басқа ОЖЖ-депрессанттарын бір мезгілде қолдану орталық жүйке жүйесіне әсер етуі мүмкін, әйтсе де, цетиризин рацематы алкогольдің әсерін күшейтпейтіні дәлелденген.
Монтелукаст пен левоцетиризинбіріктірілген препараттың құрамында белсенді емес компонентретінде лактоза бар, сондықтан,галактозаны көтере алмаушылықтың сирек тұқым қуалайтын қиындықтары, Лапп лактазасы тапшылығы немесе глюкоза және галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге, бұл дәріні қабылдау ұсынылмайды.
Жүктілік және лактация кезеңі
Құрамында монтелукаст пен левоцетиризин бар біріктірілген препараттың жүктілік және лактация кезеңінде қолданылуына зерттеулер жүргізілмеген.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препаратты қабылдау автомобиль немесе қозғалмалы механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ететіндігін көрсететін мәліметтер жоқ. Алайда, кейбір пациенттер левоцетиризинмен емделу кезінде ұйқышылдықты,шаршау мен әлсіздікті бастан өткеруі мүмкін. Препаратты қабылдау кезінде зейін қою мен психомоторлық реакциялардың жылдамдығын қажет ететін, қауіптілігі зор қызмет түрлерімен шұғылданудан бас тартқан жөн.
Артық дозалануы
Симптомдары: ұйқышылдық, іш ауыруы, бас ауыруы, құсу, психомоторлық жоғары белсенділік.
Емі: асқазанды шаю немесе жасанды жолмен құстыру. Белсендірілген көмірді тағайындау, симптоматикалық және демеуші ем жүргізу. Арнайы антидоты жоқ.
Монтелукаст пен левоцетиризиннің перитонеальді диализ немесе гемодиализ арқылы шығарылу мүмкіндігі туралы мәліметтер жоқ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Үлбірлі қабықпен қапталған және силикагель пакетімен 14 немесе 28 таблетка полиэтиленнен жасалған,бүралатын қақпағы бар банкаға салынған. 1 банкадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 30°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы