г. AptekaOnline
Каталог

Фуросемид, 1%, р-р д/ин. 2 мл, №10, пачка картонная, Химфарм

Действующее вещество :
Фуросемид
Дозировка:
1%
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
2 года
Цена от 245
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2018-11-16
Действующее вещество
Фуросемид
Дозировка
1%
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00017463
Лекарственная форма
Раствор для инъекций
Описание упаковки
2 мл, №10
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№013872
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
2 года
Торговое название
Фуросемид
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 2 мл в ампуле. По 5, 10 ампул в контурной ячейковой упаковке. По 2 контурных упаковок по 5 ампул в пачке из картона. Контурные упаковки по 5 ампул без вложения в пачку из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Фуросемид

 

Международное непатентованное название

Фуросемид

 

Лекарственная форма

Раствор для инъекций 1%, 2 мл

 

Состав

Одна ампула (2 мл) раствора содержит

активное вещество– фуросемида 20.0 мг,

вспомогательные вещества: натрия хлорид, 1М раствор натрия гидроксида, вода для инъекций.

 

Описание

Прозрачная, бесцветная или слегка окрашенная жидкость

 

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая  система. Диуретики. Высокоактивные диуретики. Сульфонамиды,  простые.  Фуросемид

Код АТХ C03CA01

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

При внутривенном введении Фуросемида действие наблюдается через 5-10 минут. Продолжительность эффекта после однократного применения: при внутривенном введении - 1,5-3 часа. Максимальное действие наступает через 20-60 минут. В крови препарат соединяется с белками плазмы, в основном с альбуминами (98%). При уремии эта связь значительно снижается. Биодоступность составляет 60-70%. Метаболизируется в печени путем конъюгации с глюкуроновой кислотой, частично - путем гидролиза. Фуросемид проникает через плацентарный барьер и экскретируется с грудным молоком.

Выводится преимущественно почками (80-90%), с калом - 10-15%.

Период полувыведения (T1/2) - 2 часа, при функциональной недостаточности почек увеличивается до 8-15 часов.

Фармакодинамика

Фуросемид - быстродействующий диуретик с выраженным мочегонным эффектом. Подавляет реабсорбцию ионов натрия, хлора в толстом сегменте восходящей части петли Генле, оказывает диуретическое, натрийуретическое, хлоруретическое действие. Следствием увеличения секреции натрия является усиленное выделение мочи (в результате осмотически связанной воды) и увеличение секреции ионов калия в дистальной части почечных канальцев. Также увеличивается выделение кальция и магния.

При сердечной недостаточности уже через 20 мин приводит к снижению преднагрузки на сердце. Максимальный гемодинамический эффект достигается ко второму часу действия препарата, что обусловлено снижением тонуса венозных сосудов, уменьшением объема циркулирующей крови и межклеточной жидкости. Оказывает гипотензивное действие вследствие увеличения выведения натрия хлорида, снижения реакции гладкой мускулатуры сосудов на вазоконстрикторные воздействия и в результате уменьшения объема циркулирующей крови.

В период действия выведение ионов натрия значительно возрастает, однако после его прекращения скорость выведения уменьшается ниже исходного уровня (синдром «рикошета» или «отмены»). Феномен обусловлен резкой активацией ренин-ангиотензинового и других антинатрийуретических нейрогуморальных звеньев регуляции в ответ на массивный диурез, стимулирует аргинин-вазопрессивную и симпатическую системы. Уменьшает уровень предсердного натрийуретического фактора в плазме, вызывает вазоконстрикцию. Вследствие феномена «рикошета» при введении 1 раз в сутки может не оказывать существенного влияния на суточное выведение натрия и артериальное давление.

Действие фуросемида уменьшается у больных со сниженной тубулярной секрецией или при внутритубулярном связывании препарата с белками.

 

Показания к применению

-        отечный синдром при острой и хронической сердечной недостаточности

-        отечный синдром при острой и хронической почечной недостаточности (эклампсии)

-        отечный синдром при печеночной недостаточности

-        гипертонический криз (в составе комплексной терапии)

-        отек мозга

-        поддержание форсированного диуреза

 

Способ применения и дозы

Рекомендуется использовать максимально эффективную наименьшую дозу препарата. Препарат вводят внутримышечно или внутривенно.

Режим дозирования и продолжительность лечения устанавливаются индивидуально лечащим врачом в зависимости от показаний к применению, выраженности нарушений водно-электролитного баланса и степени нарушения клубочковой фильтрации.

Взрослые

Внутривенные инъекции проводятся очень медленно со скоростью не более 4 мг/мин.

У пациентов с тяжелыми нарушениями функции почек (уровень креатинина в сыворотке крови > 5 мг/мл) скорость инфузии не должна превышать 2.5 мг/мин.

В случае если продолжение инъекций препарата невозможно, для дальнейшего лечения после одной или нескольких ударных доз, последующий режим следует продолжить низкими дозами через короткие интервалы (примерно 4 часа). Это более предпочтительно, чем лечение высокими ударными дозами с длительными интервалами.

Рекомендуемая максимальная суточная доза для взрослых составляет 1,500 мг.

Внутримышечные инъекцииназначают в исключительных случаях, когда невозможно пероральное или внутривенное введение препарата.

Внутримышечный путь введения неприменим для лечения острых состояний, таких как отек легких.

Начальная суточная доза препарата составляет 20-50 мг. Для достижения терапевтического эффекта возможно увеличение дозы препарата на 20 мг каждые 2 часа. При необходимости доз более 50 мг рекомендуется их вводить в виде медленной внутривенной инфузии.

Пациенты пожилого возраста

Коррекции дозы не требуется. У пожилых людей наблюдается более медленное выведение фуросемида. Рекомендовано подбирать дозу до достижения необходимого терапевтического ответа.

Дети

Рекомендуемые суточные парентеральные дозы для детей составляют 0,5 - 1,5 мг/кг массы тела, максимальная суточная доза 20 мг.

 

Побочные действия

Нарушение обмена веществ и питания:

- нарушения электролитного баланса (гипонатриемия, гипохлоремия,

  гипокалиемия, гипомагниемия, гипокальциемия, метаболический

  алкалоз)  

- повышенная жажда, сухость во рту, сонливость, спутанность

  сознания, мышечные судороги, тетания, мышечная слабость

- дегидратация и гиповолемия (особенно у пожилых пациентов)

- ортостатическая гипотензия

- нарушения сердечного ритма

- у недоношенных детей возможно формирование кальцийсодержащих

  почечных камней (нефролитиаз/нефрокальциноз)

- метаболический алкалоз при декомпенсированном циррозе печени

- дефицит тиамина у пациентов с застойной сердечной недостаточностью или лиц пожилого возраста

- гиперурикемия, обострение подагры

- гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия

Нарушения со стороны нервной системы:

- обморок, парестезии

Нарушения со стороны зрения:

- нарушение зрения

- ксантопсия

Нарушение со стороны сердечно-сосудистой системы:

- артериальная гипотензия

- нарушение концентрации внимания, головокружение, головная боль,

  общая слабость

- склонность к развитию тромбозов

Нарушение со стороны иммунной системы:

- кожная сыпь, крапивница

- фоточувствительность

- интерстициальный нефрит, васкулит

- анафилактоидные и анафилактические реакции (шок)

Нарушения со стороны эндокринной системы:

- снижение толерантности к глюкозе, ухудшение течения сахарного

  диабета, манифестация латентно протекающего сахарного диабета

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта:

- тошнота, рвота, диарея, острый панкреатит (при назначении больших    

  доз)

- панкреатит

Нарушения со стороны системы кроветворения:

- угнетение костномозгового кроветворения

- тромбоцитопения, лейкопения, эозинофилия, агранулоцитоз,

  апластическая или гемолитическая анемия

Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей:

- внутрипеченочный холестаз, повышение уровня трансаминаз печени

- печеночная энцефалопатия у пациентов с гепатоцеллюлярной

  недостаточностью

Нарушения со стороны мочевыделительной системы:

- острая задержка мочи у пациентов с частичной непроходимостью

  мочевых путей, патологией мочевого пузыря

- временное и обратимое повышение в сыворотке крови креатинина и

  мочевины

Нарушения со стороны кожи и подкожно-жировой клетчатки:

- пурпура, эксфолиативный дерматит, буллезные поражения кожи

  (эритема, пемфигоид)

Общие нарушения:

- боль в месте введения после внутримышечной инъекции

- слабость

 

Противопоказания

- повышенная чувствительность к фуросемиду или к любому из   компонентов препарата, сульфаниламидам или к препаратам сульфонилмочевины, так как может развиться перекрестная гиперчувствительность к фуросемиду

- гиповолемия или дегидратация

- анурия или почечная недостаточность с анурией, не поддающаяся лечению фуросемидом

- острый гломерулонефрит

- стеноз мочеиспускательного канала, обструкция мочевыводящих путей

- токсическая нефро- и гепатопатия 

- тяжелая гипокалиемия

- тяжелая гипонатриемия

- гипергликемическая кома

- гиперурикемия, подагра

- декомпенсированный митральный или аортальный стеноз, обструктивная гипертрофическая кардиомиопатия, острый инфаркт миокарда

- печеночная кома и прекома, печеночная энцефалопатия

- беременность и период лактации

 

Лекарственные взаимодействия 

Фуросемид усиливает нервно-мышечную блокаду деполяризующих миорелаксантов (сукцинилхолин) и ослабляет действие недеполяризующих миорелаксантов (тубокурарин).

При совместном назначении с аминогликозидами возможно усиление нефро- и ототоксического действия, также увеличивает нефротоксичность цефалоспоринов. В связи с этим следует избегать одновременного применения данных препаратов, за исключением случаев, когда это необходимо по жизненным показаниям.

Лечение фуросемидом может привести к тяжелой гипотензии и ухудшению функции почек, а в отдельных случаях - к развитию острой почечной недостаточности, особенно при назначении ингибиторов ангиотензин-превращающего фермента (АПФ) или антагонистов рецепторов ангиотензина II впервые или при первом приеме в повышенной дозе. В связи с этим рекомендуется отмена фуросемида, либо уменьшение дозы фуросемида за 3 дня до начала лечения ингибиторами АПФ или антагонистами рецепторов ангиотензина II.

Действие других лекарственных средств, снижающих артериальное давление (антигипертензивные, диуретические и другие препараты), может быть усилено при одновременном использовании с фуросемидом.

С осторожностью следует применять фуросемид в комбинации с рисперидоном. У пожилых пациентов с деменцией увеличивается смертность при совместном применении фуросемида и рисперидона, в связи с этим данную комбинацию следует избегать.

При одновременном применении препарата с сердечными гликозидами повышается риск развития гликозидной интоксикации, а при сочетании с глюкокортикоидами - риск гипокалиемии.

Одновременное назначение нестероидных противовоспалительных средств (НПВС), ацетилсалициловой кислоты, может снизить эффект фуросемида. У пациентов с дегидратацией или гиповолемией НПВС могут вызвать острую почечную недостаточность, одновременно может усилиться токсический эффект салицилатов.

Как и при применении других диуретиков, под действием фуросемида увеличиваются концентрации лития в сыворотке крови, что приводит к повышению кардио- и нейротоксического действия лития. Рекомендуется тщательно мониторировать уровни лития в сыворотке крови и при необходимости корректировать дозу его препаратов.

При одновременном применении фуросемида и цисплатина возможен риск развития ототоксического эффекта. При приеме цисплатина необходимо назначать фуросемид только в низкой дозировке (например, 40 мг при нормальной функции почек) для достижения форсированного диуреза.

При одновременном применении с циклоспорином А возможно увеличение риска развития вторичного подагрического артрита вследствие фуросемид-индуцированной гиперурикемии и ухудшения выведения уратов почками, вызванного циклоспорином.

Описаны случаи снижения диуретического эффекта фуросемида при одновременном назначении фенитоина.

Возможная гипокалиемия или гипомагниемия, индуцированная приемом фуросемида, может повысить чувствительность миокарда к сердечным гликозидам и антиаритмическим средствам.

Одновременное использование пробенецида, метотрексата и других средств, которые выводятся путем канальцевой секреции, может уменьшать эффективность фуросемида. Со своей стороны, фуросемид может приводить к снижению почечной элиминации этих лекарственных средств и увеличению риска их побочных эффектов.

Фуросемид усиливает гипотензивное действие нитратов.

При комбинированном приеме с фуросемидом эффективность гипогликемических средств и прессорных аминов (например, эпинефрина (адреналина), норэпинефрина (норадреналина), может быть ослаблена, а теофиллина и курареподобных средств усилена.

 

Особые указания

В период лечения необходимо контролировать артериальное давление, уровень электролитов (натрий, калий), остаточный азот, креатинин, мочевую кислоту в плазме крови, функции печени, диурез.

Особенно тщательно следует контролировать пациентов с нарушением оттока мочи (расстройства опорожнения мочевого пузыря, гипертрофия предстательной железы, сужение уретры).

Во время терапии Фуросемидом необходим тщательный контроль пациентов при следующих состояниях: гипотензия, наличие риска значительного снижения артериального давления (например, у пациентов со стенозом коронарных артерий или артерий головного мозга), латентный или манифестирующий сахарный диабет, подагра, почечная недостаточность в сочетание с тяжелым заболеванием печени (гепаторенальный синдром), гипопротеинемия (например, при нефротическом синдроме) (возможно снижение эффекта от терапии фуросемидом и усиление ототоксического действия).

Необходим тщательный подбор дозы у недоношенных детей (в связи с возможным развитием нефролитиаза/нефрокальциноза), рекомендуется регулярный контроль за функцией почек и ультразвуковое исследование почек.

Гиповолемия или дегидратация, так же, как и нарушения электролитного баланса и кислотно-щелочного состояния, должны быть скорректированы. Возможно временное прекращение терапии Фуросемидом.

Беременность и период лактации

Введение фуросемида в период беременности, послеродовый и   перинатальный периоды может увеличить риск незаращения открытого артериального протока.

Клинически подтверждена безопасность применения фуросемида в третьем триместре беременности. Несмотря на это, Фуросемид проходит через плацентарный барьер, вследствие чего не должен применяться во время беременности, за исключением необходимых случаев по медицинским показаниям. Лечение препаратом во время беременности требует тщательного наблюдения за состоянием плода.

Фуросемид выделяется с грудным молоком и подавляет лактацию. В связи с этим при необходимости применения препарата в период лактации следует прекратить грудное вскармливание.

Особенности влияния на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

При приеме препарата необходимо воздержаться от вождения автотранспорта и занятий потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.

 

Передозировка

Симптомы: снижение артериального давления (прогрессирующее вплоть до шока), расстройство сознания, дезориентация во времени и пространстве, тромбозы, острая почечная недостаточность, вялый паралич, апатия.

Лечение:коррекция водно-солевого баланса, восполнение объема циркулирующей крови, симптоматическая терапия, предотвращение развития тяжелый осложнений.

Специфический антидот к фуросемиду не известен.

 

Форма выпуска и упаковка

По 2 мл раствора разливают в ампулы шприце­вого наполнения из нейтрального стекла с точкой или кольцом излома.

На каждую ампулу наклеивают этикетку.

По 5 или 10 ампул упаковывают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 2 контурные ячейковые упаковки по 5 ампул вме­сте с утвержденной инструкцией по медицинскому применению на государ­ственном и русском языках помещают в пачку из картона.

 Пачки с лекарственным препаратом помещают в коробки из картона.

Допускаетсяпомещатьконтурные ячейко­вые упаковки по 5 или 10 ампул (без вложения в пачку из картона) вместе с утвержденными инст­рукциями по медицинскому при­менению на государственном и рус­ском языках помещать в коробки из картона. Количество инструкций вкладыва­ется по числу упаковок.

 

Условия хранения

Хранить в защищенном от света месте, при температуре не выше 30оС. 

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

2 года

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту


Саудалық атауы

Фуросемид

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Фуросемид

 

Дәрілік түрі

Инъекцияға арналған 1%, 2 мл ерітінді

 

Құрамы

Ерітіндінің бір ампуласының (2 мл) ішінде

белсенді зат – фуросемид 20.0 мг,

қосымша заттар: натрий хлориді, 1 М натрий гидроксиді ерітіндісі, инъекцияға арналған су.

 

Сипаттамасы

Мөлдір, түссіз немесе сәл боялған сұйықтық

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Диуретиктер. Жоғары белсенді диуретиктер. Сульфонамидтер, қарапайым. Фуросемид

АТХ коды C03CA01

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Вена ішіне енгізгенде Фуросемид әсері 5-10 минуттан соң байқалады. Бір рет қолданудан кейінгі әсер ету ұзақтығы: вена ішіне енгізгенде – 1,5-3 сағат. Ең жоғары әсері 20-60 минуттан соң басталады. Қанда препарат плазма ақуыздарымен, негізінен, альбуминдермен байланысады (98%). Уремия кезінде бұл байланыс едәуір төмендейді. Биожетімділігі 60-70% құрайды. Глюкурон қышқылымен конъюгациялану жолымен, ішінара гидролиз арқылы бауырда метаболизденеді. Фуросемид плацентарлық бөгет арқылы өтеді жәнеемшек сүтімен шығарылады.

Көбінесе бүйрекпен (80-90%-ы), нәжіспен 10-15%-ы шығарылады.

Жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) – 2 сағат, бүйректің функционалдық жеткіліксіздігінде 8-15 сағатқа дейін ұзарады.

Фармакодинамикасы

Фуросемид – айқын несеп айдайтын әсері бар тез әсер ететін диуретик. Генле ілмегінің жоғары өрлейтін бөлігінің жуан сегментінде натрий, хлор иондарының кері сіңірілуін бәсеңдетеді, диуретиктік, натрийуретиктік, хлоруретиктік әсер етеді. Натрий секрециясының жоғарылау салдары несеп бөлінісінің күшеюі (осмостық байланысқан судың нәтижесінде) және бүйрек өзекшелерінің дистальді бөлігінде калий иондары секрециясының артуы болып табылады. Сондай-ақ кальций мен магний бөлінісі артады.

Жүрек жеткіліксіздігінде 20 минуттан соң-ақ жүрекке алдыңғы жүктеменің төмендеуіне әкеледі. Ең жоғары гемодинамикалық әсеріне препарат әсерінің екінші сағатында жетеді, бұл веналық тамырлар тонусының төмендеуімен, айналымдағы қан мен жасуша аралық сұйықтық көлемінің азаюымен шартталған. Натрий хлоридінің көп шығарылуы, вазоконстрикторлық әсерлерге тамырлардың тегіс бұлшықеттері реакциясының төмендеуі және айналымдағы қан көлемінің азаюы нәтижесінде гипотензиялық әсер етеді.

Әсер ету кезеңінде натрий иондарының шығарылуы едәуір артады, дегенмен ол тоқтатылғаннан кейін шығарылу жылдамдығы бастапқы деңгейінен төмен азаяды («рикошет» немесе «тоқтату» синдромы). Феномен жаппай диурезге жауап ретінде ренин-ангиотензиндік және басқа да антинатрийуретиктік нейрогуморальді реттеу тізбектерінің күрт белсенділенуімен жүзеге асады, аргинин-вазопрессорлық және симпатикалық жүйені көтермелейді. Плазмада жүрекшелік натрийуретиктік фактор деңгейін азайтады, вазоконстрикцияны туындатады. «Рикошет» феномені салдарынан тәулігіне 1 рет енгізгенде натрийдің тәуліктік шығарылуына және артериялық қысымға елеулі ықпалын тигізбеуі мүмкін.

Фуросемидтің әсері тубулярлы секреция төмендеген науқастарда немесе препарат ақуыздармен тубулярішілік байланысқан кезде азаяды.

 

Қолданылуы

-        жедел және созылмалы жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі ісіну синдромында

-        жедел және созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі (эклампсия) кезіндегі ісіну синдромында

-        бауыр жеткіліксіздігі кезіндегі ісіну синдромында

-        гипертониялық кризде (кешенді ем құрамында)

-        ми ісінуінде

-        қарқынды диурезді демеуде

 

Қолдану тәсiлі және дозалары

Препараттың барынша тиімді ең аз дозасын пайдалану ұсынылады. Препарат бұлшықет ішіне немесе вена ішіне енгізіледі.

Дозалау режимін және емдеу ұзақтығын қолданылу көрсетілімдеріне, су-электролит теңгерімінің бұзылу айқындылығына және шумақтық сүзілістің бұзылу дәрежесіне қарай емдеуші дәрігер жекелей белгілейді.

Ересектер

Венаішілік инъекциялары минутына 4 мг-ден аспайтын жылдамдықпен өте баяу жүргізіледі.

Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде (қан сарысуындағы креатинин деңгейі > 5 мг/мл) инфузия жылдамдығы минутына 2.5 мг-ден аспауы тиіс.

Егер препарат инъекциясын жалғастыру мүмкін емес жағдайда бір немесе бірнеше екпінді дозалардан соң әрі қарай емдеу үшін келесі режимді қысқа аралықтар арқылы (шамамен 4 сағат) төмен дозалармен жалғастырған жөн.

Бұл ұзақ аралықтарда жоғары екпінді дозалармен емдеуге қарағанда ұтымды.

Ересектерге ұсынылатын ең жоғары тәуліктік дозасы 1,500 мг құрайды.

Бұлшықетішілік инъекциялар препаратты пероральді немесе вена ішіне енгізу мүмкін болмайтын айрықша жағдайларда ғана тағайындалады. Бұлшықет ішіне енгізу жолы өкпе ісінуі сияқты жедел жағдайларды емдеуге қолданылмайды.

Препараттың бастапқы тәуліктік дозасы 20-50 мг құрайды. Емдік әсеріне жету үшін препарат дозасын әр 2 сағат сайын 20 мг арттыруға болады. Дозалар 50 мг-ден көп қажет болса, оларды баяу венаішілік инфузия түрінде енгізу ұсынылады.

Егде жастағы пациенттер

Дозаны түзету қажет емес. Егде жастағы пациенттерде фуросемидтің едәуір баяу шығарылуы байқалады. Дозаны қажетті емдік әсеріне жеткенше таңдау ұсынылған.

Балалар

Балалар үшін ұсынылатын тәуліктік парентеральді дозалары дене салмағына 0,5-1,5 мг/кг құрайды, ең жоғары тәуліктік дозасы – 20 мг.

 

Жағымсыз әсерлері

Зат алмасу мен тамақтанудың бұзылуы:

- электролиттік теңгерім бұзылуы (гипонатриемия, гипохлоремия, гипокалиемия, гипомагниемия, гипокальциемия, метаболизмдік алкалоз)

- қатты шөлдеу, ауыздың кеберсуі, ұйқышылдық, сананың шатасуы, бұлшықеттердің құрысуы, тетания, бұлшықет әлсіздігі

- дегидратация және гиповолемия (әсіресе, егде жастағы пациенттерде)

- ортостатикалық гипотензия

- жүрек ырғағының бұзылуы

- шала туған балаларда құрамында кальций бар бүйрек тастары түзілуі мүмкін (нефролитиаз/нефрокальциноз)

- декомпенсацияланған бауыр циррозы кезіндегі метаболизмдік алкалоз

- іркілісті жүрек жеткіліксіздігімен пациенттердегі немесе егде жастағы адамдардағы тиамин тапшылығы

- гиперурикемия, подаграның өршуі

- гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:

- естен тану, парестезиялар

Көру жүйесі тарапынан бұзылулар:

- көрудің нашарлауы

- ксантопсия

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылу:

- артериялық гипотензия

- зейін қоюдың нашарлауы, бас айналу, бас ауыру, жалпы әлсіздік

- тромбоздардың дамуына бейімділік

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар

- тері бөртпесі, есекжем

- фотосезімталдық

- интерстициальді нефрит, васкулит

- анафилактоидтық және анафилаксиялық реакциялар (шок)

Эндокриндік жүйе тарапынан бұзылу:

- глюкозаға төзімділіктің төмендеуі, қант диабеті ағымының нашарлауы, жасырын өтетін қант диабеті манифестациясы

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар:

- жүрек айну, құсу, диарея, жедел панкреатит (үлкен дозаларын тағайындалғанда)

- панкреатит

Қан түзу жүйесі тарапынан бұзылулар:

- сүйек кеміктік қан түзілуінің бәсеңдеуі

- тромбоцитопения, лейкопения, эозинофилия, агранулоцитоз, аплазиялық және гемолиздік анемия

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар:

- бауырішілік холестаз, бауыр трансаминазалары деңгейінің жоғарылауы

- гепатоцеллюлярлы жеткіліксіздігімен пациенттердегі бауыр энцефалопатиясы

Несеп шығару жүйесі тарапынан бұзылулар:

- несеп жолдарының ішінара бітелісі, қуық патологиясы бар пациенттердегі жедел несеп іркілісі

- қан сарысуында креатинин мен мочевинаның уақытша және қайтымды жоғарылауы

Тері және теріасты-шелмай қабаты тарапынан бұзылулар:

- пурпура, эксфолиативті дерматит, терінің буллезді зақымданулары (эритема, пемфигоид)

Жалпы бұзылулар:

- бұлшықетішілік инъекция кейін енгізген жердегі ауыру

- әлсіздік

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- фуросемидке немесе препарат компоненттерінің кез келгеніне, сульфаниламидтерге немесе сульфонилмочевина препараттарына жоғары сезімталдық, өйткені фуросемидке айқаспалы аса жоғары сезімталдық дамуы мүмкін

- гиповолемия немесе дегидратация

- анурия немесе фуросемидпен емдеуге келмейтін ануриямен бүйрек жеткіліксіздігі

- жедел гломерулонефрит

- несеп шығару өзегінің стенозы, несеп шығару жолдарының обструкциясы

- уытты нефро- және гепатопатия

- ауыр гипокалиемия

- ауыр гипонатриемия

- гипергликемиялық кома

- гиперурикемия, подагра

- декомпенсацияланған митральді немесе аортальді стеноз, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия, жедел миокард инфарктісі

- бауыр комасы және прекома, бауыр энцефалопатиясы

- жүктілік және лактация кезеңі

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Фуросемид деполяризациялаушы миорелаксанттардың (сукцинилхолин) жүйке-бұлшықет блокадасын күшейтеді және деполяризацияламайтын миорелаксанттар (тубокурарин) әсерін әлсіретеді.

Аминогликозидтермен бірге тағайындағанда нефро- және отоуытты әсерінің күшеюі мүмкін, сондай-ақ цефалоспориндердің нефроуыттылығын арттырады. Осыған байланысты, бұл өмішеңдік көрсеткіштеріне қатысты қажет болатын жағдайларды қоспағанда, осы препараттарды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Фуросемидпен емдеу ауыр гипотензия мен бүйрек функциясының нашарлауына, ал жекелеген жағдайларда, әсіресе, ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштерін немесе ангиотензин II рецепторлары антагонистерін бірінші рет тағайындағанда немесе арттырылған дозада алғаш қабылдағанда жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына әкелуі мүмкін. Осыған орай, АӨФ тежегіштерімен немесе ангиотензин II рецепторлары антагонистерімен емдеу басталғанша 3 күн бұрын фуросемидті тоқтату немесе фуросемид дозасын азайту ұсынылады.

Артериялық қысымды төмендететін өзге дәрілік заттардың әсері (антигипертензиялық, диуретиктік және басқа да препараттар) фуросемидпен бір мезгілде пайдаланғанда күшеюі мүмкін.

Рисперидонмен біріктірілген фуросемидті абайлап қолдану керек. Деменциясы бар егде жастағы пациенттерде фуросемид пен рисперидонды бірге қолданғанда өлімге ұшырау көбейеді, осыған орай аталған біріктірілімді қолданбау керек.

Препаратты жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қолданғанда гликозидтік уыттанудың даму қаупі, ал глюкокортикоидтармен үйлестіргенде гипокалиемия қаупі артады.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді (ҚҚСД), ацетилсалицил қышқылын бір мезгілде тағайындау фуросемид әсерін төмендетуі мүмкін.

Дегидратациясы немесе гиповолемиясы бар пациенттерде ҚҚСД жедел бүйрек жеткіліксіздігін туындатуы мүмкін, бір мезгілде салицилаттардың уытты әсерін күшейте алады.

Басқа диуретиктер қолданған кездегідей, фуросемидтің әсер етуімен қан сарысуындағы литий концентрациясы артады, бұл литийдің кардио- және нейроуытты әсерінің артуына әкеледі.

Қан сарысуындағы литий деңгейлеріне мұқият мониторинг жасау оның препараттарының дозасын түзету қажет болған кезде де ұсынылады.

Фуросемид пен цисплатин бір мезгілде қолданылғанда отоуытты әсердің даму қаупі болуы мүмкін. Цисплатин қабылдағанда қарқынды диурезге жету үшін фуросемидті тек төмен дозада (мысалы, бүйректің қалыпты функциясында 40 мг) тағайындау қажет.

Циклоспорин А бір мезгілде қолданылғанда фуросемидпен индукцияланған гиперурикемия және циклоспорин туғызған ураттардың бүйрекпен шығарылуының нашарлауы нәтижесінде салдарлы подагралық артриттің даму қаупі артуы мүмкін.

Фенитоин бір мезгілде тағайындалғанда фуросемидтің диуретиктік тиімділігі төмендеген жағдайлар сипатталған.

Фуросемид қабылдаумен индукцияланған болжамды гипокалиемия немесе гипомагниемия миокардтың жүрек гликозидтеріне және антиаритмиялық дәрілерге сезімталдығын арттыруы мүмкін.

Пробенецид, метотрексат және өзекшелік секреция жолымен шығарылатын өзге дәрілерді бір мезгілде пайдалану фуросемид тиімділігін азайтуы мүмкін. Фуросемид өз тарапынан осы дәрілік заттардың бүйрекпен шығарылуының төмендеуіне және олардың жағымсыз әсерлер қаупінің артуына әкелуі мүмкін.

Фуросемид нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтеді.

Фуросемидпен біріктіріп қабылдағанда гипогликемиялық дәрілер мен прессорлық аминдердің (мысалы, эпинефрин (адреналин),норэпинефрин (норадреналин) тиімділігі әлсіреп, ал теофиллин мен кураре тәрізді дәрілердікі күшеюі мүмкін.

 

Айрықша нұсқаулар

Емделу кезеңінде артериялық қысым, қан плазмасында электролиттер (натрий, калий) деңгейін, азот қалдығын, креатинин, несеп қышқылын, бауыр функциясын, диурезді бақылау қажет.

Несептің ағып шығуы бұзылған (қуықтың босатылу бұзылыстары, қуық асты безінің гипертрофиясы, уретраның тарылуы бар) пациенттерді ерекше мұқият бақылау қажет.

Фуросемидпен емдеу кезінде мынадай жағдайларда пациенттерді мұқият бақылау қажет: гипотензия, артериялық қысымның едәуір төмендеу қаупінің болуы (мысалы, коронарлық артериялардың немесе ми артерияларының стенозы бар пациенттерде), жасырын немесе манифестацияланған қант диабеті, подагра, ауыр сипатты бауыр ауруымен бірге жүретін бүйрек жеткіліксіздігі (гепаторенальді синдром), гипопротеинемия (мысалы, нефроздық синдромда) (фуросемидпен емдеуден болатын әсердің азаюы және отоуытты әсері күшеюі мүмкін).

Шала туған балаларда дозаны тиянақты таңдау қажет (нефролитиаз/нефрокальциноз дамуы мүмкін екеніне орай), бүйрек функциясын ұдайы бақылау және бүйректі ультрадыбысты зерттеу ұсынылады.

Гиповолемия немесе дегидратация, сондай-ақ электролиттік теңгерім мен қышқыл-сілтілік жағдайдың бұзылулары сияқты, түзетілуі тиіс.

Фуросемидпен емдеуді уақытша тоқтатуға болады.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүктілік кезеңінде, босанудан кейінгі және перинатальді кезеңдерде фуросемид енгізу ашық артериялық түтігінің бітелмеу қаупін арттыруы мүмкін.

Жүктіліктің үшінші триместрінде фуросемид қолданудың қауіпсіздігі клиникалық тұрғыда расталған. Осыған қарамастан, фуросемид плацентарлық бөгет арқылы өтеді, соған орай, медициналық көрсетілімдер бойынша қажет болатын жағдайларды қоспағанда, фуросемид жүктілік кезінде қолданылмауы тиіс. Препаратпен жүктілік кезінде емдеу ұрықтың жай-күйін мұқият бақылауды талап етеді.

Фуросемид ана сүтімен бөлініп шығады және лактацияны бәсеңдетеді. Осыған орай, препаратты лактация кезеңінде қолдану қажет болса, бала емізуді тоқтату керек.

Көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты қабылдау кезінде автокөлік жүргізуден және жоғары зейін шоғырландыру мен психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін қауіптілігі зор қызмет түрлерімен шұғылданудан бас тарту қажет.

 

Артық дозалануы

Симптомдары: артериялық қысымның төмендеуі (шокқа дейін үдейтін), сана бұзылысы, уақыт пен кеңістікте бағдардан жаңылу, тромбоздар, жедел бүйрек жеткіліксіздігі, сылбыр салдану, апатия.

Емі: су-тұз теңгерімін түзету, айналымдағы қан көлемін толықтыру, симптоматикалық ем, ауыр асқынулар дамуының алдын алу.

Фуросемидке арнайы антидоты белгісіз.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Ерітінді 2 мл-ден сындыру нүктесі немесе сақинасы бар бейтарап шыныдан жасалған, шприцті толтыруға арналған ампулаларға құйылған.

Әрампулаға заттаңба жапсырылған.

5 немесе 10 ампуладан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамамен қапталған.

5 ампуласы бар 2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдерінде бекітілген нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған пәшкеге салынған.

Дәрілік препаратымен пәшкелер картоннан жасалған қораптарға салынған.

5 немесе 10 ампуласы бар пішінді ұяшықты қаптамаларды (картоннан жасалған пәшкеге салмай) медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдерінде бекітілген нұсқаулықтармен бірге картоннан жасалған қораптарға салуға болады. Нұсқаулықтар саны қаптамалар санына қарай салынған.

 

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 30 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы