г. AptekaOnline

Каталог

БАДы и витамины Здоровое питание и напитки Косметика и гигиена Лекарства Медицинские товары Оптика Спортивное питание Товары для мам и детей

ГлавнаяЛекарстваПротивомикробные средстваПротивогрибковые средстваФуцис, 200 мг, таблетки №4, пачка картонная, Kusum

Фуцис, 200 мг, таблетки №4, пачка картонная, Kusum

Действующее вещество :

Флуконазол

Дозировка:

200 мг

Рецептурный отпуск:

По рецепту

Срок хранения:

4 года

Цена от ₸4 370

Добавлено в корзину:

Наличие в аптеках Описание Инструкция Выбор языка RU KZ

Наличие в аптеках

Характеристика

Описание

Генерик

Да

Дата регистрации

2016-11-29

Действующее вещество

Флуконазол

Дозировка

200 мг

Код товара

00-00013788

Лекарственная форма

Таблетки

Описание упаковки

№4

Регистрационный номер

РК-ЛС-5№009768

Рецептурный отпуск

По рецепту

Срок хранения

4 года

Торговое название

ФУЦИС

Упаковка

Пачка картонная

Форма выпуска

По 4, 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 1 контурной ячейковой упаковке в пачке из картона.

Инструкция

Выбор языка RU KZ

Торговое название

ФУЦИС®

Международное непатентованное название

Флуконазол

Лекарственная форма

Таблетки 50 мг, 100 мг, 150 мг и 200 мг

Состав

Одна таблетка содержит

активное вещество - флуконазола 50 мг, 100 мг, 150 мг, или 200 мг,

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, лактозы моногидрат, повидон К 30, тальк, магния стеарат, натрия крахмала гликолят, натрия кроскармеллоза, спирт изопропиловый

Описание

Белые, круглые со скошенными краями таблетки, с линией разлома на одной стороне

Фармакотерапевтическая группа.

Противомикробные препараты для системного использования.

Противогрибковые средства системного использования. Производные триазола. Флуконазол.

Код АТХ J02A C01

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Всасывание

Флуконазол хорошо всасывается после приема внутрь, уровень в плазме крови (и общая биодоступность) составляет более 90% от уровня при внутривенном введении. Сопутствующий прием пищи не влияет на всасывание. Максимальная концентрация в плазме крови достигается в течение 0,5-1,5 часов. Концентрация в плазме прямопропорциональна принятой дозе. 90% равновесного уровня достигается на 4-5 день приема 1 дозы в день. Прием двойной дозы в 1 день приводит к 90% равновесному состоянию на 2 день.

Распределение

Связывание с белками плазмы низкое (11-12%).

Хорошо проникает во все биологические среды организма. Концентрации флуконазола в слюне, мокроте, суставной и перитонеальной жидкостях, вагинальном секрете аналогичны таковым в плазме крови. У больных с грибковым менингитом уровни флуконазола в СМЖ составляют 80% от соответствующего уровня в плазме.

В роговом слое эпидермиса, дерме и потовых железах концентрации достигают значений, превышающих концентрации в плазме крови. Флуконазол накапливается в роговом слое. После приема 50 мг 1 раз в сутки концентрация флуконазола через 12 часов составила 73 мкг/г и 5,8 мкг/г через 7 дней после отмены лечения. После приема 150 мг 1 раз в неделю, концентрация флуконазола в роговом слое составили 23,4 мкг/г и 7,1 мкг/г через 7 дней после приема второй дозы.

Концентрация флуконазола в ногтях после 4 месячного приема по 150 мг один раз в неделю составила 4,05 мкг/г в здоровых и 1,8 мкг/г в пораженных ногтях; флуконазол обнаруживался в образцах ногтей через 6 месяцев после окончания терапии.

Метаболизм

Флуконазол метаболизируется лишь в незначительной степени.

Только 11% из радиоактивной дозы, выводится в измененном виде с мочой. Флуконазол является селективным ингибитором изоферментов CYP2C9, CYP3A4 и ингибитором изофермента CYP2C19.

Выведение

Период полувыведения флуконазола из плазмы крови составляет 30 часов. Выводится преимущественно почками (80% - в неизмененном виде, 11% - в виде метаболитов). Клиренс флуконазола пропорционален клиренсу креатинина (КК).

Нет доказательств наличия циркулирующих метаболитов. Длительный период полувыведения из плазмы позволяет проводить лечение вагинального кандидоза однократной дозой, один раз в сутки, и один раз в неделю по другим показаниям.

Фармакокинетика при почечной недостаточности

У больных с тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <20 мл / мин) период полувыведения (Т½) увеличивается с 30 до 98 часов. Следовательно, требуется снижение дозы. Флуконазол выводится с помощью гемодиализа и в меньшей степени при перитонеальном диализе. После трехчасового сеанса гемодиализа, около 50% флуконазола выводится из крови.

Фармакокинетика у детей

После введения 2-8 мг/кг флуконазола детям в возрасте от 9 месяцев до 15 лет, AUC 1 мг/кг единиц дозы составила примерно 38 мкг/ч/мл. Средний (Т½) флуконазола из плазмы варьировал от 15 до 18 часов, а объем распределения составил приблизительно 880 мл/кг после многократного применения. Более длительный период полувыведения флуконазола из плазмы, около 24 часов, наблюдался после приема однократной дозы. Эти значения сопоставимы с периодом полувыведения флуконазола из плазмы после однократного внутривенного введения (в/в) 3 мг/кг детям в возрасте от 11 дней до 11 месяцев. Объем распределения в этой возрастной группе составил 950 мл/кг.

Фармакокинетика у пожилых пациентов

При однократном приеме 50 мг флуконазола Cmax составил 1,54 мкг / мл через 1,3 ч после приема. Среднее значение AUC составило 76,4 ± 20,3 мкг • ч / мл, а средний конечный период полувыведения 46,2 часов. Данные значения фармакокинетических параметров выше, чем аналогичные у здоровых молодых мужчин. Совместный прием диуретиков не изменяет AUC или Cmax. Кроме того, клиренс креатинина (74 мл/мин), процент неизмененного лекарственного препарата в моче (0 - 24 ч, 22 %) и почечный клиренс флуконазола (0,124 мл/мин/кг) у лиц пожилого возраста были в целом ниже, чем аналогичные показатели у молодых мужчин. Таким образом, изменение фармакокинетики флуконазола у пожилых пациентов обусловлено снижением характеристик почечной функции для данной группы.

Фармакодинамика

ФУЦИС®- противогрибковое средство, обладающее высокоспецифичным действием, ингибирующее активность ферментов грибов, зависимых от цитохрома Р450. Блокирует превращение ланостерола клеток грибов в эргостерол, увеличивает проницаемость клеточной мембраны, нарушает ее рост и репликацию.

Активное вещество препарата – флуконазол, являясь высокоизбирательным для цитохрома Р450 грибов, практически не угнетает эти ферменты в организме человека (в сравнении с итраконазолом, клотримазолом, эконазолом и кетоконазолом), в меньшей степени подавляет зависимые от цитохрома Р450 окислительные процессы в микросомах печени человека. Не обладает антиандрогенной активностью.

In vitro чувствительность

In vitro флуконазол обладает противогрибковым действием против большинства клинически известных видов Candida (включая С.аlbicans,

C. parapsilosis, C. tropicalis). C.glabrataчувствительна, тогда как C. kruseiрезистентна к флуконазолу. Флуконазол in vitro действует против Cryptococcus neoformans и Cryptococcus gattii, а также эндемических грибков Blastomyces dermatiditis, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum и Paracoccidioides brasiliensis.

Фармакокинетическая / фармакодинамическая взаимосвязь

Выявлена корреляция между значениями МИК и эффективностью против экспериментальных микозов, вызванных Candida spp. В клинических исследованиях, выявлено почти 1:1 линейная зависимость между AUC и дозой флуконазола. Существует также прямая, хотя несовершенная связь между AUC или дозой и успешным клиническим ответом на лечение при кандидозе полости рта и в меньшей степени при кандидемии. Успешное лечение менее вероятно при инфекциях, вызванных штаммами с высоким МИК флуконазола.

Механизмы развития резистентности

У грибов рода Candida обнаружен ряд защитных механизмов против воздействия антимикотиков группы азолов. Для штаммов, выработавших один или несколько таких механизмов резистентности, минимальная ингибирующая концентрация (МИК) флуконазола повышена, что негативно сказывается на эффективности препарата в исследованиях in vivo и в клинической практике.

Были зарегистрированы случаи развития суперинфекций, вызываемых грибками рода Candida помимо C. albicans, которые часто по своей природе являются нечувствительными к флуконазолу (например, Candida krusei). В таких случаях требуется применение альтернативной антигрибковой терапии.

Показания к применению

ФУЦИС® показан при следующих грибковых инфекциях:

ФУЦИС®показан для лечения таких заболеваний у взрослых, как:

- криптококкового менингита

- кокцидиоидомикоза

- инвазивного кандидоза

- кандидоза слизистых оболочек (включая орофарингеальный кандидоз,

кандидоз пищевода, кандидурию, хронический кожно-слизистый кандидоз)

- хронического атрофического кандидоза полости рта (возникающего при

ношении зубных протезов), если гигиены полости рта или местного лечения недостаточно

- острого или рецидивирующего вагинального кандидоза (при неприемлемости применения местной терапии)

- кандидозного баланита (при неприемлемости применения местной терапии)

- дерматомикоза, включая микозы стоп, туловища, паховой области; а также разноцветного (отрубевидного) лишая и кандидоза кожи (в случае необходимости системной терапии)

- дерматофитии ногтей (онихомикоз) (в случае невозможности применения

других средств).

ФУЦИС® показан для профилактики таких заболеваний у взрослых, как:

- криптококкового менингита, у больных с высоким риском возникновения

рецидивов

- орофарингеального кандидоза или кандидоза пищевода у пациентов

инфицированных ВИЧ, с высоким риском возникновения рецидивов

- рецидивов вагинального кандидоза (при 4-х и более эпизодах в год)

- кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией (например, у больных с гематологическими злокачественными опухолями, получающими химиотерапию или пациентов после трансплантации гемопоэтических стволовых клеток).

ФУЦИС®показан для лечения таких заболеваний у новорожденных, детей, начинающих ходить, детей и подростков возрастом от 0 до 17 лет, как:

-для лечениякандидоза слизистых оболочек (кандидоз ротоглотки, кандидоз пищевода),

-инвазивного кандидоза,

-криптококкового менингита и профилактики кандидозных инфекций у пациентов со сниженным иммунитетом.

ФУЦИС® может быть применен для поддерживающей терапии для предупреждения рецидива криптококкового менингита у детей с высоким риском его развития.

Способ применения и дозы

Суточная доза флуконазола зависит от вида и тяжести грибковой инфекции. При необходимости многократного применения препарата лечение инфекций следует продолжать до исчезновения клинических и лабораторных проявлений активности грибковой инфекции. Недостаточная продолжительность лечения может привести к возобновлению активного инфекционного процесса.

Взрослые

Показания		Дозы	Продолжительность лечения
Криптококкоз	Лечение криптококкового менингита	Ударная доза: 400 мг в 1-й день. Последующая доза: 200–400 мг/сут	Обычно не менее 6–8 нед. При инфекциях, угрожающих жизни, суточную дозу можно повысить до 800 мг
Криптококкоз	Поддерживающая терапия для предупреждения рецидива криптококкового менингита у пациентов с высоким риском его развития	200 мг/сут	Продолжительность лечения не ограничена при применении дозы 200 мг/сут
Кокцидиоидоз		200–400 мг/сут	11–24 мес или дольше в зависимости от состояния пациента. Для лечения некоторых форм инфекции, особенно менингита, может быть целесообразным применение дозы 800 мг/сут
Инвазивные кандидозы		Ударная доза: 800 мг в 1-й день. Последующая доза: 400 мг/сут	Обычно рекомендуемая продолжительность лечения кандидемии составляет 2 нед после первых отрицательных результатов культуры клеток крови и исчезновения признаков и симптомов кандидемии.
Кандидоз слизистых оболочек	Кандидоз ротоглотки	Ударная доза: 200–400 мг в 1-й день Последующая доза: 100–200 мг/сут	7–21 день (до достижения ремиссии кандидоза ротоглотки). Для пациентов с тяжелым иммунодефицитом длительность лечения можно увеличить
	Кандидоз пищевода	Ударная доза: 200–400 мг в 1-й день Последующая доза: 100–200 мг/сут	14–30 дней (до достижения ремиссии кандидоза пищевода). Для пациентов с тяжелым иммунодефицитом длительность лечения можно увеличить
	Кандидурия	200–400 мг/сут	7–21 день. Для пациентов с тяжелым иммунодефицитом длительность лечения можно увеличить
	Хронический атрофический кандидоз	50 мг/сут	14 дней
	Хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек	50–100 мг/сут	До 28 дней. Для пациентов с тяжелой инфекцией или иммунодефицитом длительность лечения можно увеличить
Предупреждение рецидива кандидоза слизистых оболочек у пациентов с ВИЧ, которые имеют высокий риск его развития	Кандидоз ротоглотки	100–200 мг/сут или 200 мг 3 раза в неделю	В течение неограниченного времени для пациентов с хроническим сниженным иммунитетом
	Кандидоз пищевода	100–200 мг/сут или 200 мг 3 раза в неделю	В течение неограниченного времени для пациентов с хроническим сниженным иммунитетом
Генитальный кандидоз	Острый вагинальный кандидоз Острый кандидозный баланит	150 мг	однократно
Генитальный кандидоз	Лечение и профилактика рецидивирующего вагинального кандидоза (4 или более случаев в год)	150 мг 1 раз в 3 дня. Всего следует принять 3 дозы (1-й, 4-й и 7-й день). После этого следует принимать поддерживающую дозу 150 мг 1 раз в неделю	Поддерживающая доза: 6 месяцев
Дерматомикоз	- микоз стоп - микоз гладкой кожи - паховый дерматомикоз - кандидозные инфекции кожи	150 мг 1 раз в неделю или 50 мг 1 раз в сутки	2–4 недели; Лечение микоза стоп может продолжаться до 6 недель
	- разноцветный лишай	300-400 мг один раз в неделю	1-3 недели
	- разноцветный лишай	50 мг 1 раз в сутки	2-4 недели
	-дерматофитный онихомикоз	150 мг один раз в неделю	Лечение следует продолжать, пока инфицированный ноготь не будет заменен здоровым. Для отрастания здоровых ногтей на руках и на больших пальцах ног обычно необходимо 3–6 мес и 6–12 мес соответственно. Однако скорость роста ногтей у пациентов может быть разной и зависеть от возраста. После успешного лечения длительных хронических инфекций форма ногтя иногда остается измененной.
Профилактика кандидозных инфекций		200–400 мг	Лечение следует начинать за несколько дней до ожидаемого развития нейтропении и продолжать в течение 7 дней после увеличения числа нейтрофилов >1000/мм³.

Особые группы пациентов

Пациенты пожилого возраста

Дозу необходимо подбирать в зависимости от состояния функции почек (см. «Почечная недостаточность»).

Почечная недостаточность

ФУЦИС® выводится преимущественно с мочой в виде неизмененного активного вещества. При разовом применении корректировать дозу не требуется. У пациентов (включая детей) с нарушением функции почек при необходимости многократного приема препарата в 1-й день лечения следует применять начальную дозу 50–400 мг в зависимости от рекомендованной ежедневной дозы при определенных показаниях. После ударной дозы суточную дозу (в зависимости от показаний) следует рассчитывать в соответствии с нижеследующей таблицей:

Клиренс креатинина, мл/мин	Доля от рекомендуемой дозы,%
>50	100%
≤50 (без диализа)	50%
Регулярный диализ	100 % (после каждого диализа)

Пациенты, которые находятся на регулярном диализе, должны получать 100% рекомендуемой дозы после каждого диализа. В день, когда диализ не проводится, пациент должен получать дозу, откорректированную в зависимости от клиренса креатинина.

Печеночная недостаточность

ФУЦИС®следует применять с осторожностью у лиц с нарушениями функции печени, поскольку информации о применении флуконазола у этой категории пациентов недостаточно.

Дети

Не следует превышать максимальную суточную дозу 400 мг у детей.

Как и при аналогичных инфекциях у взрослых длительность лечения зависит от клинического и микологического ответа. ФУЦИС® применяют 1 раз в сутки.

Для дозировки препарата детям с нарушением функции почек см. «Почечная недостаточность». Фармакокинетику флуконазола не исследовали у детей с почечной недостаточностью (для “Доношенных новорожденных”, у которых почки часто являются незрелыми, см. таблицу ниже).

Новорожденные, дети, начинающие ходить, и дети (возрастом от 28 дней до 11 лет):

Показания	Доза	Рекомендации
Кандидоз слизистых оболочек	Начальная доза — 6 мг/кг. Поддерживающая доза — 3 мг/кг/сут	Начальную дозу можно применять в 1-й день с целью более быстрого достижения равновесной концентрации
- Инвазивные кандидозы - Криптококковый менингит	6–12 мг/кг/сут	В зависимости от степени тяжести заболевания
Поддерживающая терапия для предупреждения рецидива криптококкового менингита у детей с высоким риском его развития	6 мг/кг/сут	В зависимости от степени тяжести заболевания
Профилактика кандидоза у пациентов с иммунодефицитом	3–12 мг/кг/сут	В зависимости от степени и продолжительности индуцированной нейтропении (см. дозы для взрослых)

Подростки (от 12 до 17 лет):

В зависимости от массы тела и пубертатного развития врачу следует оценить, какая доза (для взрослых или для детей) является оптимальной для пациента. Клинические данные показывают, что у детей клиренс флуконазола выше по сравнению со взрослыми. Применение доз 100, 200 и 400 мг у взрослых и доз 3, 6 и 12 мг /кг у детей приводит к достижению сопоставимой системной экспозиции.

Доношенные новорожденные (от 0 до 27 дней):

У новорожденных флуконазол выводится медленно.

Имеется мало фармакокинетических данных в поддержку доз для доношенных новорожденных:

Возраст

Дозы

Рекомендации

Доношенные новорожденные:

(от 0 до 14 дней)

Та же доза в мг/кг, что и для новорожденных, детей, начинающих ходить, и детей каждые 72 часа.

Не следует превышать максимальную дозу 12 мг/кг каждые 72 часа

Доношенные новорожденные:

(от 15 до 27 дней)

Та же доза в мг/кг, что и для новорожденных, детей, начинающих ходить, и детей каждые 48 часов.

Не следует превышать максимальную дозу 12 мг/кг каждые 48 часов

Побочные действия

Наиболее частыми побочными реакциями, о которых сообщалось, (>1/10) являются головная боль, боль в брюшной полости, диарея, тошнота, рвота, повышение уровня АлАТ, АсАТ и ЩФ в плазме крови и сыпь.

Наблюдались следующие побочные реакции со следующей частотой: очень часто (≥1/10), часто (≥1/100, <1/10), нечасто (≥1/1000, <1/100), редко (≥1/10 000, <1/1000), очень редко (<1/10 000) и частота неизвестна (невозможно оценить по имеющимся данным).

Класс системы органов	Часто	Нечасто	Редко
Со стороны системы крови и лимфатической системы		Анемия	Агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения
Со стороны иммунной системы			Анафилаксия
Метаболические и алиментарные нарушения		Снижение аппетита	Гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия, гипокалиемия
Психические нарушения		Бессонница, сонливость
Со стороны нервной системы	Головная боль	Судороги, парестезии, головокружение, нарушение вкуса	Тремор
Нарушения со стороны органа слуха и равновесия		Вертиго
Со стороны сердца			Пароксизмальная желудочковая тахикардия типа пируэт, удлинение интервала QT
Со стороны ЖКТ	Боль в брюшной полости, рвота, диарея, тошнота	Запор, диспепсия, метеоризм, сухость во рту
Гепатобилиарные нарушения	Повышение уровня АлАТ, АсАТ, ЩФ.	Холестаз, желтуха, повышение уровня билирубина.	Печеночная недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатит, гепатоцеллюлярное поражение
Со стороны кожи и подкожной ткани	Сыпь	Медикаментозный дерматит*, крапивница, зуд, повышенное потоотделение	Токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса — Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит, ангионевротический отек, отек лица, алопеция
Со стороны опорно-двигательного аппарата и соединителньой ткани		Миалгия
Общие нарушения и реакции в месте введения		Повышенная утомляемость, недомогание, астения, лихорадка

* включая фиксированную лекарственную эритему

Дети

Частота и характер побочных реакций и отклонений от нормы результатов лабораторных анализов в ходе клинических исследований с участием детей сопоставимы с таковыми у взрослых.

Противопоказания

- повышенная чувствительность к флуконазолу, другим компонентам препарата или азольным веществам со сходной флуконазолу структурой

- одновременный прием терфенадина во время многократного применения флуконазола в дозе 400 мг/сутки и более

- одновременный прием с цизапридом, астемизолом, эритромицином, пимозидом, хинидином и амиодароном, т.к. они увеличивают интервал QT

- пациенты с редкими наследственными проблемами непереносимости галактозы, дефицитом лактазы Лаппа или синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы

- беременность и период лактации

- детский возраст до 7 лет

С осторожностью

Нарушение показателей функции печени на фоне применения флуконазола; появление сыпи на фоне применения флуконазола у больных с поверхностной грибковой инфекцией и инвазивными/системными грибковыми инфекциями; одновременное применение терфенадина и флуконазола в дозе менее 400 мг/сут; потенциально проаритмические состояния у больных с множественными факторами риска (органические заболевания сердца, нарушения электролитного баланса и способствующая развитию подобных нарушений сопутствующая терапия).

Лекарственные взаимодействия

Противопоказано сочетанное применение нижеуказанных лекарственных средств:

Цизаприд: Сообщалось о развитии побочных реакций со стороны сердца, в том числе о пароксизмальной желудочковой тахикардии типа пируэт у пациентов, одновременно принимающих флуконазол и цизаприд. Результаты контролируемого исследования продемонстрировали, что одновременное применение 200 мг флуконазола 1 раз в сутки и 20 мг цизаприда 4 раза в сутки приводило к значительному повышению уровня цизаприда в плазме крови и удлинению интервала QT. Одновременное применение флуконазола и цизаприда противопоказано.

Терфенадин: Из-за наличия случаев развития тяжелых сердечных аритмий, вызванных удлинением интервала QT у пациентов, которые применяют азольные противогрибковые лекарственные средства одновременно с терфенадином, проведены исследования взаимодействия этих препаратов. В ходе одного исследования применения флуконазола в дозе 200 мг/сут не выявлено удлинения интервала QT. Данные другого исследования применения флуконазола в дозах 400 и 800 мг/сут продемонстрировали, что прием флуконазола в дозе ≥400 мг/сут значительно повышает уровень терфенадина в плазме крови при одновременном применении этих препаратов. Сочетанное применение флуконазола в дозе ≥400 мг/сут с терфенадином противопоказано. При применении флуконазола в дозе <400 мг/сут одновременно с терфенадином следует проводить тщательный мониторинг состояния пациента.

Астемизол: Сочетанное применение флуконазола и астемизола может снизить клиренс астемизола. Вызванное этим повышение концентрации астемизола в плазме крови может привести к удлинению интервала QT и в редких случаях — к пароксизмальной желудочковой тахикардии типа пируэт. Одновременное применение флуконазола и астемизола противопоказано.

Пимозид: Сочетанное применение флуконазола и пимозида может приводить к угнетению метаболизма пимозида, хотя соответствующих исследований in vitro и in vivo не проводили. Повышение концентрации пимозида в плазме крови может вызывать удлинение интервала QT и в редких случаях приводить к развитию пароксизмальной желудочковой тахикардии типа пируэт. Одновременное применение флуконазола и пимозида противопоказано.

Хинидин: Сочетанное применение флуконазола и хинидина может приводить к угнетению метаболизма хинидина, хотя соответствующих исследований in vitro и in vivo не проводили. Повышение концентрации хинидина в плазме крови может вызывать удлинение интервала QT и в редких случаях приводить к развитию пароксизмальной желудочковой тахикардии типа пируэт. Одновременное применение флуконазола и хинидина противопоказано.

Эритромицин: Одновременное применение флуконазола и эритромицина потенциально может приводить к повышению риска развития кардиотоксичности (удлинение интервала QT, пароксизмальная желудочковая тахикардия типа пируэт) и, как следствие, — к внезапной сердечной смерти. Одновременное применение флуконазола и эритромицина противопоказано.

Амиодарон: Одновременное применение флуконазола и амиодарона может привести к угнетению метаболизма амиодарона. Применение амиодарона сопровождается удлинением QT интервала. Сочетанное применение флуконазола и амиодарона противопоказано.

Не рекомендуется одновременное применение флуконазола и нижеуказанных лекарственных средств.

Галофантрин: Флуконазол может вызвать повышение концентрации галофантрина в плазме крови за счет угнетения CYP3A4. Одновременное применение флуконазола и галофантрина потенциально может приводить к повышению риска развития кардиотоксичности (удлинение интервала QT, пароксизмальная желудочковая тахикардия типа пируэт) и, как следствие, — к внезапной сердечной смерти. Следует избегать применения комбинации данных лекарственных средств.
Сочетанное применение флуконазола и нижеуказанных лекарственных средств требует осторожности и коррекции дозы.

Влияние других лекарственных средств на флуконазол.

Рифампицин: Одновременное применение флуконазола и рифампицина приводило к уменьшению AUC на 25% и сокращению периода полувыведения флуконазола на 20%. Поэтому для пациентов, принимающих рифампицин, следует рассмотреть целесообразность повышения дозы флуконазола.

Исследования взаимодействия показали, что одновременный прием флуконазола с пищей, циметидином, антацидами или последующее облучение всего тела для пересадки костного мозга не имеет клинически значимого влияния на абсорбцию флуконазола при его пероральном применении.

Гидрохлоротиазид: Исследование фармакокинетического взаимодействия выявило, что одновременное применение многократных доз гидрохлортиазида у здоровых добровольцев, получающих флуконазол, привело к повышению концентраций последнего в плазме крови на 40%. Эффект такого действия не должен обуславливать необходимость изменения режима дозирования флуконазола у субъектов, принимающих одновременно диуретики.

Влияние флуконазола на другие лекарственные средства.

Флуконазол является мощным ингибитором изофермента 2C9 цитохрома P450 (CYP) и умеренным ингибитором CYP3A4. Также флуконазол является ингибитором изофермента CYP2C19. Кроме отмеченных/документально подтвержденных взаимодействий, описанных ниже, при одновременном применении с флуконазолом существует риск повышения в плазме крови концентраций других соединений, которые метаболизируются CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4. Поэтому применять такие комбинации препаратов следует с осторожностью; при этом необходимо тщательно наблюдать за состоянием пациентов. Угнетающее действие флуконазола на ферменты сохраняется в течение 4–5 сут после отмены применения флуконазола в связи с его длительным периодом полувыведения.

Альфентанил: При одновременном применении флуконазола в дозе 400 мг и альфентанила в дозе 20 мкг/кг внутривенно у здоровых добровольцев отмечали двукратное увеличение AUC10, возможно, из-за ингибирования CYP3A4.

Может быть необходима коррекция дозы альфентанила.

Амитриптилин, нортриптилин: Флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Рекомендуется определять концентрации 5-нортриптилина и/или S-амитриптилина в начале комбинированной терапии и через 1 неделю лечения. При необходимости следует откорректировать дозу амитриптилина/нортриптилина.

Амфотерицин В: Одновременное применение флуконазола и амфотерицина В у инфицированных мышей с нормальным и сниженным иммунитетом привело к таким результатам: небольшой аддитивный противогрибковый эффект при системной инфекции C. albicans, отсутствие взаимодействия при внутричерепной инфекции Cryptococcus neoformans и антагонизм двух препаратов при системной инфекции A. fumigatus. Клиническое значение результатов, полученных в ходе этих исследований, неизвестно.

Антикоагулянты: Постмаркетинговый опыт применения показал, что, как и при применении других азольных противогрибковых средств, при одновременном приеме флуконазола и варфарина сообщалось о развитии кровотечений (гематомы, носовое кровотечение, желудочно-кишечные кровотечения, гематурия и мелена) в сочетании с увеличением протромбинового времени. При одновременном применении флуконазола и варфарина отмечали двукратное увеличение протромбинового времени, вероятно, вследствие угнетения метаболизма варфарина посредством CYP2С9. Следует тщательно контролировать протромбиновое время у пациентов, одновременно принимающих антикоагулянты кумаринового ряда или индандионовые антикоагулянты с флуконазолом. Может потребоваться коррекция дозы антикоагулянта.

Бензодиазепины (короткого действия), например мидазолам, триазолам: Назначение флуконазола после перорального применения мидазолама приводило к значительному повышению концентрации мидазолама и к усилению психомоторных эффектов. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг и мидазолама в дозе 7,5 мг перорально приводило к увеличению AUC и периода полувыведения в 3,7 и 2,2 раза соответственно. Применение флуконазола в дозе 200 мг/сут и 0,25 мг триазолама перорально приводило к увеличению AUC триазолама и периода полувыведения в 4,4 и 2,3 раза соответственно. При одновременном применении флуконазола и триазолама отмечали потенцирование и пролонгацию эффектов триазолама.
Если пациенту, который проходит курс лечения флуконазолом, необходимо одновременно назначить терапию бензодиазепинами, дозу последних следует снизить и тщательно наблюдать за состоянием пациента.

Карбамазепин: Флуконазол угнетает метаболизм карбамазепина и вызывает повышение уровня карбамазепина в сыворотке крови на 30%. Существует риск развития проявлений токсичности со стороны карбамазепина. Может быть необходима коррекция дозы карбамазепина в зависимости от уровня его концентрации и действия препарата.

Блокаторы кальциевых каналов: Некоторые антагонисты кальция (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются ферментом CYP3A4. Флуконазол потенциально может повышать системную экспозицию блокаторов кальциевых каналов. Рекомендуется тщательный мониторинг развития побочных реакций.

Целекоксиб: При одновременном применении флуконазола (200 мг/сут) и целекоксиба (200 мг) Cmax и AUC целекоксиба увеличивались на 68% и 134% соответственно. При одновременном применении целекоксиба и флуконазола может потребоваться снижение дозы целекоксиба вдвое.

Циклофосфамид: Одновременное применение циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровня билирубина и креатинина в плазме крови. Эти препараты можно применять одновременно, учитывая риск повышения концентрации билирубина и креатинина в плазме крови.

Фентанил: Сообщалось об одном летальном случае вследствие интоксикации фентанилом из-за возможного взаимодействия фентанила и флуконазола. К тому же, в исследовании с участием здоровых добровольцев продемонстрировано, что флуконазол значительно замедлял элиминацию фентанила. Повышение концентрации фентанила может привести к угнетению дыхания. Состояние пациента следует тщательно контролировать ввиду потенциального риска развития дыхательной недостаточности. Может потребоваться коррекция дозы фентанила.

Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы: Одновременное применение флуконазола и ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, которые метаболизируются CYP3A4 (аторвастатин и симвастатин), или ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, которые метаболизируются CYP2C9 (флувастатин), повышает риск развития миопатии и рабдомиолиза. При необходимости одновременного применения этих препаратов следует тщательно наблюдать пациента относительно возникновения симптомов миопатии и рабдомиолиза и проводить мониторинг уровня креатинкиназы. В случае повышения уровня креатинкиазы, а также при диагностировании или подозрении на миопатию/рабдомиолиз применение ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы следует прекратить.

Иммуносупрессоры (например, циклоспорин, эверолимус, сиролимус и такролимус): Циклоспорин: Флуконазол значительно повышает концентрацию и AUC циклоспорина. При одновременном применении флуконазола в дозе 200 мг/сут и циклоспорина в дозе 2,7 мг/кг/сут регистрировали увеличение AUC циклоспорина в 1,8 раза. Эти препараты можно применять одновременно при условии снижения дозы циклоспорина в зависимости от его концентрации.
Эверолимус: Хотя исследований in vitro и in vivo не проводили, флуконазол может повышать концентрацию эверолимуса в плазме крови через угнетение CYP3А4.

Сиролимус: Флуконазол повышает концентрацию сиролимуса в плазме крови, вероятно, путем угнетения метаболизма сиролимуса ферментом CYP3A4 и P-гликопротеином. Эти препараты можно применять одновременно при условии коррекции дозы сиролимуса в зависимости от уровня концентрации и эффектов препарата.
Такролимус: Флуконазол может повышать концентрацию такролимуса в плазме крови в 5 раз при его пероральном применении посредством угнетения метаболизма такролимуса ферментом CYP3A4 в кишечнике. При в/в применении такролимуса не отмечено значительных изменений фармакокинетики. Повышенный уровень такролимуса ассоциируется с нефротоксичностью. Дозу такролимуса для перорального применения следует снижать в зависимости от концентрации такролимуса.

Лозартан: Флуконазол угнетает метаболизм лозартана до его активного метаболита (E3174), что в основном обусловливает антагонизм к рецепторам ангиотензина II при применении лозартана. Рекомендуется осуществлять постоянный мониторинг АД у пациентов.

Метадон: Флуконазол может повышать концентрацию метадона в плазме крови. Может быть необходима коррекция дозы метадона.

Нестероидные противовоспалительные препараты: При одновременном применении с флуконазолом Cmax и AUC флурбипрофена повышались на 23 и 81% соответственно по сравнению с аналогичными показателями при применении только флурбипрофена. При одновременном применении флуконазола с рацемическим ибупрофеном (400 мг) Cmax и AUC фармакологически активного изомера S–(+)-ибупрофена повышались на 15 и 82% соответственно по сравнению с аналогичными показателями при применении только рацемического ибупрофена.
Хотя специальных исследований не проводили, флуконазол потенциально способен повышать системную экспозицию других НПВП, которые метаболизируются CYP2C9 (например, напроксена, лорноксикама, мелоксикама, диклофенака). Рекомендуется осуществлять частый мониторинг побочных реакций и токсических проявлений, связанных с НПВП. Может понадобиться коррекция дозы НПВП.

Фенитоин: Флуконазол угнетает метаболизм фенитоина в печени. Одновременное многократное применение 200 мг флуконазола и 250 мг фенитоина в/в приводит к увеличению AUC24 фенитоина на 75% и Сmin — на 128%. При одновременном применении этих лекарственных средств следует проводить мониторинг концентрации фенитоина в плазме крови для исключения развития токсического действия фенитоина.

Преднизон: Сообщалось о случае, когда у пациента после трансплантации печени на фоне применения преднизона развилась острая недостаточность коры надпочечников после прекращения 3-месячного курса терапии флуконазолом. Прекращение применения флуконазола, вероятно, вызвало повышение активности CYP3A4, что привело к ускорению метаболизма преднизона. Следует тщательно наблюдать пациентов, которые в течение длительного времени сочетанно применяют флуконазол и преднизон, с целью предупреждения развития недостаточности коры надпочечников после отмены флуконазола.

Рифабутин: Флуконазол повышает концентрацию рифабутина в плазме крови, что приводит к увеличению AUС рифабутина до 80%. При одновременном применении флуконазола и рифабутина сообщалось о случаях развития увеита. При применении такой комбинации лекарственных средств следует учитывать симптомы токсического действия рифабутина.

Саквинавир: Флуконазол повышает AUC и Cmax саквинавира примерно на 50% и 55% соответственно путем угнетения метаболизма саквинавира в печени ферментом CYP3A4 и ингибирования P-гликопротеина. Взаимодействия с саквинавиром/ритонавиром не исследовали, поэтому они могут быть более выраженными. Может быть необходима коррекция дозы саквинавира.

Производные сульфонилмочевины: При одновременном применении флуконазол пролонгирует период полувыведения пероральных производных сульфонилмочевины (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид и толбутамид) из сыворотки при их применении у здоровых добровольцев. Рекомендуется проводить частый контроль глюкозы в крови и соответствующим образом снижать дозу производных сульфонилмочевины при одновременном применении с флуконазолом.

Теофиллин: В плацебо-контролируемом исследовании взаимодействия препаратов применение флуконазола по 200 мг в течение 14 дней привело к снижению среднего клиренса теофиллина в плазме крови на 18%. Пациентов, применяющих теофиллин в высоких дозах или которые имеют повышенный риск развития токсических проявлений теофиллина по другим причинам, следует тщательно наблюдать на предмет выявления признаков токсического действия теофиллина при применении флуконазола. Терапию следует изменить при появлении признаков токсичности.

Алкалоид Барвинка: ФУЦИС® может повысить плазменные уровни алкалоида барвинка (например, винкристин и винбластин) и привести к нейротоксичности, из - за ингибирующего действия на CYP3A4.

Витамин А: В клинической практике сообщалось, что у пациента, который одновременно применял трансретиноевую кислоту (кислотная форма витамина А) и флуконазол, возникали побочные реакции со стороны ЦНС в форме псевдотумора головного мозга, который исчез после отмены флуконазола. Эти лекарственные средства можно применять одновременно, но следует помнить о риске развития побочных реакций со стороны ЦНС.

Вориконазол (ингибитор изофермента CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4): одновременное применение внутрь вориконазола (по 400 мг каждые 12 часов в первый день, затем по 200 мг каждые 12 часов в течение 2,5 дней) и флуконазола (400 мг в первый день, затем по 200 мг каждые 24 часа в течение 4 дней) у 8 здоровых волонтеров-мужчин приводило к увеличению концентрации и AUC вориконазола на 57 % (90% C1: 20%, 107%) и 79 % (90% C1: 40%, 128%) соответственно. Было показано, что данный эффект сохраняется при уменьшении дозы и/или кратности приема любого из препаратов. При приеме вориконазола непосредственно после флуконазола рекомендовано проводить мониторинг побочных реакций, ассоциированных с вориконазолом.

Зидовудин: Флуконазол повышает Сmax и AUC зидовудина на 84 и 74% соответственно, что обусловлено снижением клиренса зидовудина примерно на 45% при его пероральном применении. Период полувыведения зидовудина был также продлен примерно на 128% после применения комбинации с флуконазолом. Пациентов, применяющих такую комбинацию лекарственных средств, следует наблюдать на предмет развития побочных реакций, связанных с применением зидовудина. Можно рассмотреть целесообразность снижения дозы зидовудина.

Азитромицин: В ходе открытого рандомизированного трехстороннего перекрестного исследования, в котором приняли участие 18 здоровых добровольцев, оценивали влияние азитромицина и флуконазола на фармакокинетику друг друга при их одновременном пероральном разовом применении в дозах 1200 и 800 мг соответственно. Никаких значимых фармакокинетических взаимодействий не выявлено.

Оральные контрацептивы: Было проведено два кинетических исследования совместного применения комбинированных оральных конрацептивов и многократных доз флуконазола. Не было замечено значительных эффектов на уровни гормонов при дозе флуконазола 50 мг, но при дозе 200 мг/сут AUC этинил эстрадиола и левоноргестрела были увеличены на 40% и 24% соответственно. Таким образом, многократное применение флуконазола в таких дозах маловероятно повлияет на эффективность комбинированных оральных конрацептивов.

Ивакафтор: при одновременном применении с ивакафтором, регулятором трансмембранной проводимости при муковисцидозе, увеличивалась концентрация ивафактора в 3 раза и гидроксиметил ивакафтора (М1) в 1,9 раз. Снижение дозы ивакафтора до 150 мг/сут рекомендуется пациентам, одновременно принимающим умеренные ингибиторы изофермента CYP3A, такие как флуконазол и эритромицин.

Особые указания

Микоз волосистой части головы

Согласно результатам исследования флуконазола для лечения микоза волосистой части головы у детей эффективность флуконазола не превышает таковую гризеофульвина, и общий показатель эффективности составляет <20%. Поэтому ФУЦИС® не следует применять для лечения микоза волосистой части головы.

Криптококкоз

Доказательств эффективности флуконазола для лечения криптококкоза других локализаций (например, легочного криптококкоза и криптококкоза кожи) недостаточно, поэтому рекомендаций по дозированию для лечения таких заболеваний нет.

Глубокие эндемические микозы

Доказательств эффективности флуконазола для лечения других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, кожно-лимфатический споротрихоз и гистоплазмоз, недостаточно, поэтому рекомендаций по дозированию для лечения таких заболеваний нет.

Мочевыделительная система

У пациентов с нарушением функции почек ФУЦИС® следует применять с осторожностью.

Недостаточность коры надпочечников

Известно, что кетоконазол приводит к недостаточности коры надпочечников, что можно применить и к флуконазолу, однако не всегда. Недостаточность коры надпочечников, связанная с одновременным применением с преднизоном, описана в пункте «Лекарственные взаимодействия».

Гепатобилиарная система

У пациентов с нарушением функции печени ФУЦИС® следует применять с осторожностью. Применение препарата ФУЦИС® ассоциировалось с возникновением в редких случаях тяжелой гепатотоксичности, включая летальные исходы, главным образом у пациентов с тяжелыми основными заболеваниями. В случаях, когда развитие гепатотоксичности ассоциировалось с применением флуконазола, не отмечено ее явной зависимости от общей суточной дозы препарата, длительности терапии, пола или возраста пациента. Обычно гепатотоксичность, вызванная флуконазолом, обратима после прекращения терапии.
Пациентов, у которых при применении флуконазола отмечают отклонения результатов функциональных проб печени, следует тщательно наблюдать относительно развития более тяжелого поражения печени.
Пациентов следует проинформировать о симптомах, которые могут свидетельствовать о серьезном влиянии на печень (выраженная астения, анорексия, постоянная тошнота, рвота и желтуха). В таком случае применение флуконазола следует немедленно прекратить и проконсультироваться с врачом.

Сердечнососудистая система

Некоторые азолы, в том числе и флуконазол, ассоциируются с удлинением интервала QT на ЭКГ. В послерегистрационном наблюдении при применении препарата флуконазол сообщалось об очень редких случаях удлинения интервала QT и пароксизмальной желудочковой тахикардии типа пируэт. Такие сообщения касались пациентов с тяжелыми заболеваниями при сочетании многих факторов риска, таких как структурные заболевания сердца, нарушение электролитного обмена и одновременное применение других лекарственных средств, которые могли привести к изменениям.

ФУЦИС®следует с осторожностью применять у пациентов с риском развития аритмий. Одновременное применение с лекарственными средствами, которые пролонгируют интервал QT и метаболизируются с помощью изофермента (CYP) 3A4 цитохрома P450 противопоказано.

Галофантрин

Галофантрин является субстратом фермента CYP3А4 и пролонгирует интервал QT при применении в рекомендуемых терапевтических дозах. Одновременное применение галофантрина и флуконазола не рекомендуется.

Дерматологические реакции

При применении флуконазола редко сообщалось о развитии таких эксфолиативных кожных реакций, как синдром Стивенса — Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Пациенты со СПИДом более склонны к развитию тяжелых кожных реакций при применении многих лекарственных средств. Если у пациента с поверхностной грибковой инфекцией появляются высыпания, возможно, ассоциированные с применением флуконазола, дальнейший прием препарата следует прекратить. Если у пациента с инвазивной/системной грибковой инфекцией возникают высыпания на коже, за его состоянием нужно тщательно наблюдать, а в случае развития буллезных высыпаний или полиморфной эритемы применение флуконазола следует прекратить.

Гиперчувствительность

В редких случаях сообщалось о развитии анафилактических реакций.

Цитохром Р450

Флуконазол является мощным ингибитором фермента CYP2C9 и умеренным ингибитором фермента CYP3А4. Также флуконазол является ингибитором фермента CYP2C19. Следует наблюдать за состоянием пациентов, одновременно принимающих ФУЦИС®и препараты с узким терапевтическим окном, которые метаболизируются при участии CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4.

Терфенадин

Следует тщательно наблюдать за состоянием пациента при одновременном применении терфенадина и флуконазола в дозе <400 мг/сут.

Вспомогательные вещества.

ФУЦИС®таблетки содержит моногидрат лактозы. Пациентам с редкими наследственными заболеваниями, такими как, непереносимость галактозы, недостаточность лактазы Лаппа и мальабсорбция глюкозы-галактозы, не следует принимать этот препарат.

ФУЦИС®содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) в каждой таблетке, то есть, по существу, «без натрия».

Беременность и грудное вскармливание

Беременность

Результаты обсервационного исследования показали повышенный риск спонтанных абортов у женщин, принимающих флуконазол во время первого триместра беременности.

Описаны случаи множественных пороков развития у новорожденных (включая брахицефалию, дисплазию ушных раковин, чрезмерное увеличение переднего родничка, искривление бедра, плечелоктевой синостоз), матери которых в течение трех и более месяцев принимали флуконазол в высоких дозах (400-800 мг в день) для лечения кокцидиоидомикоза. Причинно-следственная взаимосвязь этих случаев с приемом флуконазола неясна. Исследования на животных показали репродуктивную токсичность лекарственного средства.

Флуконазол в стандартных дозах и для краткосрочного лечения не должен использоваться при беременности, за исключением случаев, когда ожидаемая польза существенно превышает риск.

Флуконазол в высоких дозах и / или для длительного применения не следует использовать во время беременности, за исключением случаев потенциально жизнеугрожающих инфекций.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Следует соблюдать осторожность при управлении автомобилем или пользовании техникой.

Передозировка

Симптомы: усиление побочных действий. Имеются сообщения о передозировке с флуконазолом; одновременно сообщалось о галлюцинациях и параноидальном поведении.

Лечение: рекомендуется симптоматическое лечение.

Флуконазол выводится с мочой, поэтому форсированный диурез может ускорить выведение препарата. Сеанс гемодиализа продолжительностью 3 часа снижает уровень флуконазола в плазме приблизительно на 50 %.

Форма выпуска и упаковка

По 4, 7 таблеток (для дозировки 50 мг) помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой или по 4, 10 таблеток (для дозировки 100 мг), по 1, 4, 7 таблеток (для дозировки 150 мг), по 4, 10 таблеток (для дозировки 200 мг) помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.

Условия хранения

Хранить в защищенном от света месте, при температуре не выше 25°С.

Хранить в недоступном для детей месте!

Срок хранения

4 года

Не применять после истечения срока годности.

Условия отпуска из аптек

По рецепту

Саудалық атауы

Фуцис®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Флуконазол

Дәрілік түрі

50 мг, 100 мг, 150 мг және 200 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 50 мг, 100 мг, 150 мг, немесе 200 мг флуконазол,

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, повидон К 30, тальк, магний стеараты, натрий крахмалы гликоляты, натрий кроскармеллозасы, изопропилдіспирт.

Сипаттамасы

Ақ, жиектері қиғаш, дөңгелек, бір жақ бетінде сындыру сызығы бар таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған микробқа қарсы препараттар.

Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы дәрілер. Триазол туындылары.

Флуконазол.

АТХ коды J02A C01

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі

Флуконазол ішке қабылдаған кезде жақсы сіңеді, қан плазмасындағы деңгейі (және жалпы биожетімділігі) вена ішіне енгізгендегі деңгейінен 90%-нан астамды құрайды. Қатарлас тамақ ішу оның сіңуіне ықпал етпейді. Қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына 0,5-1,5 сағат ішінде жетеді. Плазмасындағы концентрациясы қабылданған дозаға тіке пропорционал. 90% деңгейіндегі тепе-тең деңгейге күніне 1 дозадан қабылдаған кезде 4-5 күндері жетеді. 1 күнде қосарлы доза қабылдау 90% тепе-тең жай-күйіне 2-ші күнінде жетеді.

Таралуы

Плазмасының ақуыздарымен байланысуы төмен (11-12%).

Организмнің барлық биологиялық сұйықтықтарына жақсы өтеді.

Флуконазолдың сілекейдегі, қақырықтағы, буын және перитонеальді сұйықтықтағы, қынаптық секреттегі концентрациясы қан плазмасындағы осындайға ұқсас. Зеңдік менингитпен ауыратын науқастарда флуконазолдың ЖМС деңгейі плазмадағы деңгейінің 80%-н құрайды.

Эпидермистің мүйізгекті қабатында, дермада және тері бездерінде концентрацияларының қан плазмасындағыдан асып түсетін

мәніне жетеді. Флуконазол мүйізгекті қабатта жинақталады.

50 мг тәулігіне 1 рет қабылдағаннан кейін флуконазолдың 12 сағаттан кейінгі концентрациясы 73 мкг/г құрады және емді тоқтатқаннан кейін 7 күн өткенде концентрация 5,8 мкг/г болды. 150 мг аптасына 1 рет қабылдағаннан кейін мүйізгекті қабаттағы флуконазолдыңконцентрациясы 23,4 мкг/г құрады және екінші дозаны қабылдағаннан кейін 7 күн өткенде 7,1 мкг/г құрады.

150 мг-нан аптасына бір рет 4 ай бойы қабылдағаннан кейін флуконазолдың тырнақтардағы концентрациясы зақымданбаған 4,05 мкг/г және зақымы бар тырнақтарда – 1,8 мкг/г құрады; емді аяқтағаннан кейін 6 ай өткен соң флуконазол тырнақ үлгілерінен анықталды.

Метаболизмі

Флуконазол тек аз дәрежеде ғана метаболизденеді. Радиоактивті дозаның тек 11% ғана өзгерген күйде несеппен шығарылады. Флуконазол СYР2С9, СYР3А4 изоферменттерінің іріктелген тежегіші, сондай-ақ CYP2C19изоферментінің тежегіші болып табылады.

Шығарылуы

Флуконазолдың қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі 30 сағат құрайды. Көбіне бүйрекпен шығарылады (80%-ы - өзгермеген күйде, 11% - метаболиттер түрінде). Флуконазолдың клиренсі креатинин клиренсіне (КК) пропорционал. Айналымда метаболиттер болуының айғағы жоқ.

Плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі ұзақ болғандықтан қынаптық кандидоз кезінде бір реттік дозамен тәулігіне бір рет емдеу, сондай-ақ басқа көрсетілімдерде аптасына бір рет қолдануға мүмкіндік бар.

Бүйрек жеткіліксіздігіндегі фармакокинетикасы

Ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда (ШСЖ <20 мл / мин) жартылай шығарылу кезеңі (Т½) 30-дан 98 сағатқа дейін ұзарады. Тиісінше доза төмендету талап етіледі. Флуконазол гемодиализ көмегімен шығарылады және аз дәрежеде перитонеальді диализ көмегімен шығарылады. Гемодиализдің үш сағат сеансынан кейін қаннан 50%-ға жуық флуконазол шығарылады.

Балалардағы фармакокинетикасы

Флуконазолды 9 айлығынан 15 жасқа дейінгі балаларда 2-8 мг/кг енгізуден кейін AUC 1 мг/кг доза бірлігі шамамен 38 мкг/сағ/мл құрады. Флуконазолдың плазмадан орташа (Т½) 15-тен 18 сағатқа дейін ауытқиды, ал таралу көлемі көп рет қолданғаннан кейін шамамен 880 мл/кг құрады.

Флуконазолдың плазмадан жартылай шығарылу кезеңі ұзағырақ, 24 сағатқа жуық, дозаны бір рет қабылдағаннан кейін бақыланды. Бұл мән өмірінің 11 күнінен бастап 11 айлығына дейінгі жастағы балаларға 3 мг/кг бір рет вена ішіне (в/і) енгізуден кейін плазмадан флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңімен салыстырарлық. Бұл жастағы топта таралу көлемі 950 мл/кг құрады.

Егде жастағы пациенттердегі фармакокинетикасы

50 мг флуконазолды бір рет қабылдағаннан кейін Cmax 1,3 сағат ішінде 1,54 мкг/мл құрайды. AUC орташа мәні 76,4 ± 20,3 мкг • сағ / мл, ал орташа ақырғы жартылай шығарылу кезеңі 46,2 сағатты құрады. Дені сау жас ерлердегі осыған ұқсасқа қарағанда фармакокинетикалық параметрлердің бұл мәндері жоғары болады. Диуретиктермен бірге қабылдау AUC немесе Cmax өзгертпейді. Бұдан басқа, креатинин клиренсі (74 мл/мин), өзгермеген дәрілік препараттың несептегі пайызы (0-24 сағат, 22%) құрады және егде жастағы адамдарда флуконазолдың бүйректік клиренсі (0,124 мл/мин/кг) жас ерлердегі осыған ұқсас көрсеткіштерге қарағанда негізінен төмен болды. Осылайша егде жастағы пациенттерде флуконазол фармакокинетикасының өзгерістері осы топтағылар үшін бүйрек функциясы сипатының нашарлауымен байланысты болды.

Фармакодинамикасы

ФУЦИС®- Р450 цитохромға тәуелді зеңдер ферментінің белсенділігін тежейтін спецификалық әсері жоғары зеңге қарсы дәрі. Зеңдерде ланостерол жасушасының эргостеролға айналуын бөгейді, жасуша жарғақшасының өткізгіштігін арттырады, оның өсуін және репликациясын бұзады.

Препараттың белсенді заты – флуконазол, зңдердің Р450 цитохромасы үшін жоғары таңдағыш болғандықтан, адам организмінде бұл ферменттер мүлде бәсеңдетпейді (итраконазолмен, клотримазолмен, эконазолмен және кетоконазолмен салыстырғанда), адам бауырының микросомаларында Р450 цитохромаларына байланысты тотығу үдерістерін аз дәрежеде бәсеңдетеді. Андрогенге қарсы белсенділігі жоқ

In vitro сезімталдығы

In vitroфлуконазол Candida (С.аlbicans,C. parapsilosis, C. tropicalis қоса ) клиникалық белгілі түрлерінің көпшілігіне зеңдерге қарсы әсер етеді. Флуконазолға C.glabrata сезімтал, ал C. krusei резистенттті болады. Флуконазол in vitro Cryptococcus neoformans және Cryptococcus gattii, сондай-ақ Blastomyces dermatiditis, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum және Paracoccidioides brasiliensis эндемиялық зеңдерге қарсы әсер етеді.

Фармакокинетикалық / фармакодинамикалық өзара байланысы

ЕТТК мәні мен Candida spp. туындайтын экспериментальді микоздарға қарсы тиімділігі арасында өзара байланыс анықталды. Клини- калық зерттеулерде AUC және флуконазол дозасының арасындағы дозаға байланысты 1:1 дерлік тәуелділік анықталды. Сондай-ақ AUC немесе дозасы мен ауыз қуысының кандидозын емдеуге және аз дәрежеде кандидемияда емінің клиникалық оң жауабы арасында нақты болмаса да тікелей байланыс бар. Флуконазолдың ЕТТК жоғары штаммдарынан туындаған инфекцияларда дұрыс емге қол жеткізу ықтималдығы төмен.

Резистенттілік дамуының механизмі

Candida тектес зеңдерде азолдар тобының антимикотиктеріне қарсы әсерінің бірқатар қорғаныс механизмдері анықталды. Резистенттіліктің бұндай бір немесе бірнеше механизмдерін өндірген штаммдар үшін флуконазолдың ең төмен тежегіштік концентрациясы (ЕТТК) жоғары болады, бұл клиникалық тәжірибеде және in vivo зерттеулерінде препарат тиімділігіне теріс әсер етеді. Табиғатынан флуконазолға сезімтал емес (мысалы, Candida krusei) C. Albicans қатар, Candida тектес зеңдерден туындайтын суперинфекциясының дамыған жағдайлары тіркелген. Мұндай жағдайларда баламалы зеңге қарсы ем қолдану талап етіледі.

Қолданылуы

ФУЦИС® келесі зеңді инфекцияларда қолданылады:

ФУЦИС® ересектерде мына ауруларды емдеу үшін қолданылады:

- криптококктік менингит

- кокцидиоидомикоз

- инвазиялық кандидоздар

- шырышты қабықтардың кандидозы (орофарингеальді кандидозды, өңеш кандидозын қоса, кандидурия, тері - шырышты қабықтардың созылмалы кандидозы)

- егер ауыз қуысының гигиенасы немесе жергілікті ем жеткіліксіз болса ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозы (тіс протездерін пайдаланудан туындаған)

- жедел немесе қайталанатын қынаптық кандидоз (жергілікті ем қолдану мүмкін болмағанда)

- кандидозды баланит (жергілікті ем қолдану мүмкін болмағанда)

- табан, кеуденің, шап аумағының микозын қоса, дерматомикозы; сондай-ақ түрлі-түсті (кебек тәрізді) теміреткі және тері кандидозы (жүйелі ем қажет болған жағдайда)

- тырнақ дерматофитиясы (онихомикоз) (басқа заттар қолдану мүмкін болмағанда).

ФУЦИС®ересектерде мына ауруларда профилактика жүргізу үшін қолданылады:

- қайталану қаупі жоғары науқастардағы криптококктік менингитте

- қайталану туындау қаупі жоғары АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде орофарингеальді кандидоз немесе өңеш кандидозында

- қынаптық кандидоз қайталанулары (жылына 4 және одан астам көріністері)

- ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде (мысалы, химиялық ем қабылдап жүрген қатерлі гематологиялық ісігі бар науқастарда немесе гемопоэздік дің жасушалары трансплантацияланғаннан кейінгі пациенттер үшін) кандидоздық инфекцияларға.

ФУЦИС®жаңа туған нәрестелерде, енді жүре бастаған балаларда, 0-ден 17 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде мына аурулардың емдеу үшін қолданылады:

- шырышты қабықтардың кандидозын (ауыз-жұтқыншақ кандидозын, өңеш кандидозын) емдеу үшін,

-инвазиялық кандидоз,

-иммунитеті төмендеген пациенттердегі криптококктік менингитте және кандидоздық инфекцияларда профилактика жүргізу үшін.

ФУЦИС®балаларда даму қаупі жоғары криптококктік менингиттің қайталануының алдын алу үшін демеуші ем ретінде қолданылуы мүмкін.

Қолдану тәсілі және дозалары

Флуконазолдың тәуліктік дозасы зеңді инфекцияның түріне және ауырлығына байланысты. Препаратты көп рет қолдану қажет болғанда инфекцияларды емдеуді зеңді инфекциялар белсенділігінің клиникалық және зертханалық біліністері жойылғанша жалғастырған жөн. Емдеу ұзақтығының жеткіліксіздігі белсенді инфекциялық үдерістің қайта жаңғыруына әкеп соғуы мүмкін.

Ересектер

Қолданылуы		Дозалары	Емдеу ұзақтығы
Криптококкоз	Криптококктік менингитті емдеу	Екпінді доза: 1-ші күні 400 мг. Кейінгі доза: тәулігіне 200–400 мг	Әдетте кем дегенде 6–8 апта. Өмірге қауіп төндіретін инфекцияларда дозаны 800 мг-ге дейін арттыруға болады
Криптококкоз	Криптококктік менингиттің даму қаупі жоғары пациенттерде оның қайталануына жол бермеу үшін демеуші ем ретінде	Тәулігіне 200 мг	Тәулігіне 200 мг дозаны қолданған кездегі емдеу ұзақтығы шектелмеген
Кокцидиоидоз		Тәулігіне 200–400 мг	Пациенттің жағдайына байланысты 11–24 ай немесе одан ұзағырақ. Инфекциялардың кейбір түрлері, әсіресе менингитті емдеу үшін тәулігіне 800 мг дозаны қолдану мақсатқа сай болуы мүмкін
Инвазиялық кандидоздар		Екпінді доза: 1-ші күні 800 мг. Кейінгі доза: тәулігіне 400 мг	Әдетте кандидемияны емдеудің ұсынылатын ұзақтығы қан жасушалары өсіріндісінің алғашқы теріс нәтижелерінен және кандидемия белгілері мен симптомдары жойылғаннан кейін 2 аптаны құрайды.
Шырышты қабықтардың кандидозы	Ауыз-жұтқыншақтың кандидозы	Екпінді доза: 1-ші күні 200–400 мг. Кейінгі доза: тәулігіне 100–200 мг	7–21 күн (ауыз-жұтқыншақ кандидозының ремиссиясына қол жеткізгенге дейін). Ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін емдеу ұзақтығын арттыруға болады
	Өңештің кандидозы	Екпінді доза: 1-ші күні 200–400 мг. Кейінгі доза: тәулігіне: 100–200 мг	14–30 күн (өңеш кандидозының ремиссиясына қол жеткізгенге дейін). Ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін емдеу ұзақтығын арттыруға болады.
	Кандидурия	Тәулігіне 200–400 мг	7–21 күн. Ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін емдеу ұзақтығын арттыруға болады.
	Созылмалы атрофиялық кандидоз	Тәулігіне 50 мг	14 күн
	Терінің және шырышты қабықтардың созылмалы кандидозы	Тәулігіне 50–100 мг	28 күнге дейін. Ауыр инфекциясы немесе иммун тапшылығы бар пациенттер үшін емдеу ұзақтығын арттыруға болады.
АИТВ-нің даму қаупі жоғары пациенттерде шырышты қабықтардың кандидозының қайталануының алдын алу	Ауыз-жұтқыншақтың кандидозы	Аптасына 3 рет тәулігіне 100–200 мг немесе 200 мг	Иммунитеті созылмалы төмендеген пациенттер үшін шектеусіз уақыт ішінде
	Өңештің кандидозы	Аптасына 3 рет тәулігіне 100–200 мг немесе 200 мг	Иммунитеті созылмалы төмендеген пациенттер үшін шектеусіз уақыт ішінде
Генитальді кандидоз	Жедел қынаптық кандидоз Жедел кандидоздық баланит	150 мг	бір рет
Генитальді кандидоз	Қайталанатын қынаптық кандидоздың емі және профилактикасы (жылына 4 немесе одан астам жағдайлары).	3 күнде 1 рет 150 мг. Барлығы 3 доза қабылдау керек (1-ші, 4-ші және 7-ші күндері). Содан кейін 150 мг –ден аптасына 1 рет демеуші доза қабылдау керек	Демеуші доза: 6 ай
Дерматомикоз	- табан микозы - тегіс тері микозы - шаптың дерматомикозы - терінің кандидоздық инфекциялары	150 мг аптасына 1 рет немесе тәулігіне 1 рет 50 мг	2–4 апта; Табан микозын емдеу 6 аптаға дейін жалғасуы мүмкін
	- түрлі-түсті теміреткі	300-400 мг аптасына бір рет	1-3 апта;
	- түрлі-түсті теміреткі	тәулігіне 1 рет 50 мг	2-4 апта;
	-дерматофитты онихомикоз	150 мг аптасына бір рет	Емді инфекция жұқтырған тырнақтың орнына жаңа сау тырнақ өскенше жалғастыру керек. Қолдағы тырнақтың өсуіне әдетте 3-тен 6 айға дейінгі уақыт, үлкен башпайдағы дені сау тырнақ өсуіне тиісінше 6-дан 12 айға дейінгі уақыт керек. Алайда өсу жылдамдығы пациенттерде әртүрлі және жасына байланысты болуы мүмкін. Ұзақ созылмалы инфекцияны оң нәтижемен емдегеннен кейін, кейде тырнақтар пішіні өзгеріссіз қалады.
Кандидозды инфекцияның профилактикасы		200–400 мг	Емдеуді күтілетін нейтропенияның дамуынан бірнеше күн бұрын бастаған және нейтрофилдер саны >1000/мм³ артқаннан кейін 7 күн бойы жалғастырған жөн.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттер

Дозаны бүйрек функциясының жағдайына байланысты таңдау қажет («Бүйрек жеткіліксіздігін»қараңыз).

Бүйрек жеткіліксіздігі

ФУЦИС® өзгермеген белсенді зат түрінде көбіне несеппен шығарылады. Бір реттік қолданғанда дозаны түзету қажет емес. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (балаларды қоса) препаратты көп реттік қабылдау қажет болғанда емнің 1-ші күні белгілі бір көрсетілімдердегі күн сайынғы ұсынылатын дозаға байланысты бастапқы 50–400 мг дозаны қолданған жөн. Екпінді дозадан кейін тәуліктік дозаны (көрсетілімдеріне байланысты) төмендегі кестеге сәйкес есептеген жөн:

Креатинин клиренсі, мл/мин	Ұсынылған дозадағы үлесі,%
>50	100%
≤50 (диализсіз)	50%
Жүйелі диализ	100 % (әрбір диализден кейін)

Жүйелі диализдежүрген пациенттер әрбір диализден кейін ұсынылатын дозаны100% қабылдауы тиіс. Диализ жүргізілмейтін күні пациент креатинин клиренсіне байланысты түзетілген дозаны қабылдауы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі

ФУЦИС® препаратын бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттерге сақтықпен қолданған жөн, өйткені флуконазолдыпациенттердің осы санаттарына қолдану жөнінде ақпарат жеткіліксіз.

Балалар

Балаларда ең жоғары тәуліктік 400 мг дозаны арттырмаған жөн.

Ересектерде емдеу ұзақтығы басқа да ұқсас инфекциялардағы сияқты клиникалық және микологиялық жауабына байланысты. ФУЦИС® препаратын тәулігіне 1 рет қолданады.

Бүйрек функциясы бұзылған балаларға препаратты дозалау үшін «Бүйрек жеткіліксіздігін» қараңыз. Бүйрек жеткіліксіздігі бар балаларда флуконазолдың фармакокинетикасы зерттелген жоқ (Бүйрегі көбіне жетілмеген «Шала жаңа туған нәрестелер» үшін төмендегі кестені қараңыз).

Жаңа туған нәрестелер, енді жүре бастаған балалар және (28 күннен 11 жасқа дейінгі) балалар:

Қолданылуы	Дозасы	Ұсынымдар
Шырышты қабықтардың кандидозы	Бастапқы доза — 6 мг/кг. Демеуші доза — тәулігіне 3 мг/кг	Бастапқы дозаны тепе-тең концентрацияға тезірек жету мақсатында 1-ші күні қолдануға болады
- Инвазиялық кандидоздар - Криптококктік менингит	тәулігіне 6–12 мг/кг	Аурудың ауырлық дәрежесіне байланысты
Криптококктік менингиттің даму қаупі жоғары балаларда оның қайталануына жол бермеу үшін демеуші ем ретінде	тәулігіне 6 мг/кг	Аурудың ауырлық дәрежесіне байланысты
Иммун тапшылығы бар пациенттерде кандидозға профилактика жүргізу үшін	тәулігіне 3–12 мг/кг	Индукцияланған нейтропенияның дәрежесіне және ұзақтығына байланысты (ересектерге арналған дозаны қараңыз)

Жасөспірімдер (12-ден 17 жасқа дейін):

Дене салмағына және пубертатты дамуына байланысты дәрігер қандай дозаның пациент үшін (ересектер немесе балалар үшін) оңтайлы екендігіне баға беруі керек. Клиникалық деректер балаларда, ересектермен салыстырғанда, флуконазолдың клиренсі жоғары екендігін көрсетеді. Ересектерде 100, 200 және 400 мг дозаны және балаларда 3, 6 және 12 мг /кг дозаларды қолдану салыстырмалы ұқсас жүйелік экспозицияға әкеледі.

Мерзіміне жетіп туылған нәрестелер (0-ден 27 күнге дейін):

Жаңа туған нәрестелерде флуконазол баяу шығарылады.

Шала жаңа туған нәрестелер үшін дозаларды сақтауда фармакокинетикалық деректер аз:

Жасы

Дозалары

Ұсынымдар

Мерзіміне жетіп туылған нәрестелер:

(0-ден 14 күнге дейін)

Жаңа туған нәрестелер, енді жүре бастаған балалар және балалар үшін әрбір 72 сағат сайын сол мг/кг доза

Әрбір 72 сағат сайын ең жоғары 12 мг/кг дозаны арттырмаған жөн

Мерзіміне жетіп туылған нәрестелер:

(15-тен 27 күнге дейін)

Жаңа туған нәрестелер, енді жүре бастаған балалар және балалар үшін әрбір 48 сағат сайын сол мг/кг доза

Әрбір 48 сағат сайын ең жоғары 12 мг/кг дозаны арттырмаған жөн

Жағымсыз әсерлері

Мәлімделген өте жиі жағымсыз реакциялар (>1/10) бас ауыру, құрсақ қуысының ауыруы, диеря, жүректің айнуы, құсу, қан плазмасында АлАТ, АсАТ және СФ деңгейлерінің жоғарылауы және бөртпе болып табылады.

Мынадай жағымсыз реакциялар келесі жиілікпен байқалды: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100, <1/10), жиі емес (≥1/1000, <1/100), сирек (≥1/10 000, <1/1000), өте сирек (<1/10 000) және жиілігі белгісіз (қолдағы бар деректермен баға беру мүмкін емес).

Ағзалар жүйесінің класы	Жиі	Жиі емес	Сирек
Қан жүйесі және лифалық жүйе тарапынан		Анемия	Агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения
Иммундық жүйе тарапынан			Анафилаксия
Метаболизмдік және алиментарлық бұзылулар		Тәбеттің нашарлауы	Гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия, гипокалиемия
Психикалық бұзылулар		Ұйқысыздық, ұйқышылдық
Жүйке жүйесі тарапынан	Бас ауыру	Құрысулар, парестезиялар, бас айналу, дәмнің бұзылуы	Тремор
Есту және тепе-теңдік мүшелері тарапынан		Вертиго
Жүрек тарапынан			Пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардия, QT аралығының ұзаруы
АІЖ тарапынан	Құрсақ қуысының ауыруы, құсу, диарея, жүректің айнуы	Іш қату, диспепсия, метеоризм, ауыздың кеберсуі
Гепатобилиарлы бұзылулар	АлАТ, АсАТ, СФ деңгейлерінің жоғарылауы.	Холестаз, сарғаю, билирубин деңгейінің жоғарылауы.	Бауыр функциясының жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлы некроз, гепатит, гепатоцеллюлярлы зақымдар
Тері және тері асты тіндері тарапынан	Бөртпе	Дәрі-дәрмектік дерматит*, есекжем,қышыну, қатты терлеу	Уытты эпидермальді некролиз, Стивенс—Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, эксфолиативті дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, алопеция
Тірек-қимыл аппараты және дәнекер тіндер тарапынан		Миалгия
Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі реакциялар		Қатты қажу, дімкәстік, астения, қызба

* тіркелген дәрілік эритеманы қоса

Балалар

Балалардың қатысуымен жүргізілген клиникалық зерттеулер барысындағы жағымсыз реакциялардың жиілігі мен сипаты және зертханалық талдаулар нәтижелерінің қалыптан ауытқулары ересектердегі осындайларға ұқсас.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- флуконазолға, препараттың басқа да компоненттеріне немесе флуконазол құрылымына ұқсас азольді заттарғажоғары сезімталдық

- тәулігіне флуконазолдың 400 мг және одан да жоғары дозасын көп рет қолдану кезінде терфенадинді бір мезгілде қолдану

- цизапридпен, астемизолмен, эритромицинмен, пимозидпен, хинидинмен және амиодаронмен бір мезгілде қабылдау, өйткені олар QTаралығын ұзартады

- сирек тұқым қуалайтын галактоза жағымсыздығы мәселесі, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза және галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге

- жүктілік және лактация кезеңі

- 7 жасқа дейінгі балалар

Сақтықпен

Флуконазолды қолдану аясында бауыр функциясы көрсеткіштерінің бұзылуы; флуконазолды қолдану аясында беткейлік зеңдік инфекциялар және инвазиялық/жүйелік зеңдік инфекциялары бар науқастарда бөртпелердің пайда болуы; терфенадинді және флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден аз дозада бір мезгілде қолдану; көптеген қауіп факторлары бар науқастарда потенциалды проаритмиялық жағдайлар (жүректің органикалық аурулары, электролиттік теңгерімнің бұзылулары және осыған ұқсас бұзылулардың дамуына ықпал ететін қатар жүргізілетін ем).

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Төменде көрсетілген дәрілік заттармен біріктіріп қолдануға болмайды.

Цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде жүрек тарапынан жағымсыз реакциялардың, соның ішінде пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияның дамығаны жөнінде мәлімделді. Бақыланған зерттеу нәтижелері тәулігіне 1 рет 200 мг флуконазолды және тәулігіне 4 рет 20 мг цизапридті бір мезгілде қолданудың қан плазмасында цизаприд деңгейінің едәуір жоғарылауына және QT аралығының ұзаруына әкелгенін көрсетті. Флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолдануға болмайды.

Терфенадин: зеңге қарсы азолды дәрілік заттарды терфенадинмен бір мезгілде қолданып жүрген пациенттерде QT аралығының ұзаруынан туындаған жүректің ауыр аритмияларының даму жағдайлары бар болғандықтан, осы препараттардың өзара әрекеттесулеріне зерттеулер жүргізілді. Бір зерттеу барысында тәулігіне 200 мг доза флуконазолды қолданғанда QT аралығының ұзаруы байқалған жоқ. Флуконазолды тәулігіне 400 және 800 мг дозаларда қолдануға қатысты басқа зерттеу деректері флуконазолды тәулігіне ≥400 мг дозада қабылдау осы препараттарды бір мезгілде қолданғанда қан плазмасында терфенадин деңгейін едәуір жоғарылататынын көрсетті. Тәулігіне ≥400 мг доза флуконазолды терфенадинмен біріктіріп қолдануға болмайды. Тәулігіне <400 мг доза флуконазолды терфенадинмен бір мезгілде қолданғанда пациенттің жағдайына мұқият мониторинг жүргізген жөн.

Астемизол: флуконазол мен астемизолды біріктіріп қолдану астемизолдың клиренсін төмендетуі мүмкін. Осыдан туындаған қан плазмасындағы астемизол концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияға әкеп соғуы мүмкін. Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пимозид: тиісті in vitro және in vivo зерттеулері жүргізілмесе де, флуконазол мен пимозидті біріктіріп қолданупимозид метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Қан плазмасында пимозид концентрациясының жоғарылауы QT аралығын ұзартуы және сирек жағдайларда пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияның дамуына әкеп соғуы мүмкін. Флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдануға болмайды.

Хинидин: тиісті in vitro және in vivo зерттеулері жүргізілмесе де, флуконазол мен хинидинді біріктіріп қолдану хинидиннің метаболизмінің бәсеңдеуіне әкеп соғуы мүмкін. Қан плазмасында хинидин концентрациясының жоғарылауы QT аралығын ұзартуы және сирек жағдайларда пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияның дамуына әкеп соғуы мүмкін. Флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Эритромицин: флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың (QT аралығының ұзаруы, пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардия) даму қаупінің жоғарылауына әлеуетті түрде әкеп соғады және, соның салдары ретінде, жүректен кенет өліп кетуге әкелуі мүмкін. Флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Амиодарон: флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану амиодарон метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Амиодаронды қолдану QT аралығының ұзаруымен қатар жүреді. Флуконазол мен амиодаронды біріктіріп қолдануға болмайды.

Флуконазолды және төменде көрсетілген дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Галофантрин: Флуконазол CYP3A4 бәсеңдеуі есебінен қан плазмасында галофантрин концентрациясының жоғарылауын туындатуы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың (QT аралығының ұзаруы, пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардия) даму қаупінің жоғарылауына әлеуетті түрде әкеп соғады және, соның салдары ретінде, жүректен кенет өліп кетуге әкелуі мүмкін. Осы дәрілік заттарды біріктіріп қолдануға жол бермеген жөн.

Флуконазолды және төменде көрсетілген дәрілік заттарды біріктіріп қолдану сақтықты және дозаларды түзетуді қажет етеді.

Басқа дәрілік заттардың флуконазолға ықпалы.

Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазолдың AUC мәнінің 25%-ға азаюына және жартылай шығарылу кезеңінің 20%-ға қысқаруына әкелді. Сондықтан рифампицин қабылдап жүрген пациенттер үшін флуконазолдың дозасын жоғарылатудың мақсатқа лайықтылығын қарастырған жөн.

Өзара әрекеттесулеріне жүргізілген зерттеулер флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен бір мезгілде қабылдау немесе сүйек кемігін ауыстырып салу үшін әрі қарай бүкіл денені сәулелендіру флуконазолдың сіңуіне, оны ішу арқылы қолданғанда, клиникалық тұрғыдан маңызды ықпалының жоқтығын көрсетті.

Гидрохлоротиазид: фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерге жүргізілген зерттеулер флуконазол қабылдап жүрген дені сау еріктілерде гидрохлортиазидтің көп реттік дозаларын бір мезгілде қолдану соңғысының қан плазмасындағы концентрациясының 40%-ға жоғарылауына әкелгенін анықтады. Мұндай әрекеттесудің әсері диуретиктерді бір мезгілде қабылдап жүрген субъектілерде флуконазолдың дозалану режимін өзгертудің қажеттілігіне себеп болмауы тиіс.

Флуконазолдың басқа дәрілік заттарға ықпалы.

Флуконазол P450 (CYP) цитохромының 2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 изоферментінің орташа тежегіші болып табылады. Сондай-ақ флуконазол CYP2C19 изоферментінің де тежегіші болып табылады. Төменде сипатталған белгіленген/құжатты түрде дәлелденген өзара әрекеттесулерден басқа, флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 арқылы метаболизденетін басқа да қосылыстардың қан плазмасындағы концентрацияларының жоғарылау қаупі бар. Сондықтан препараттардың мұндай біріктірілімдерін сақтықпен қолданған жөн; мұндайда пациенттердің жағдайларын мұқият қадағалау қажет. Флуконазолдың ферменттерді бәсеңдететін әсері, жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығына байланысты, флуконазолды қолдануды тоқтатқаннан кейін 4–5 тәулік бойы сақталады.

Альфентанил: 400 мг доза флуконазолды және 20 мкг/кг доза альфентанилді вена ішіне бір мезгілде қолданғанда, CYP3A4 тежелуінен болуы мүмкін, дені сау еріктілерде AUC10 мәнінің екі есе артқаны байқалды.

Альфентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилиннің және нортриптилиннің әсерін күшейтеді. Біріктірілген емнің бас кезінде және емдеуден кейін 1 аптадан соң 5-нортриптилиннің және/немесе S-амитриптилиннің концентрацияларын анықтау ұсынылады. Қажет болған кезде амитриптилин/нортриптилин дозасын түзеткен жөн.

В амфотерицин: иммунитеті қалыпты және төмен, инфекция жұқтырған тышқандарға флуконазол мен В амфотерицинді бір мезгілде қолдану мынадай нәтижеге әкелді: C. аlbicans жүйелі инфекциясында зеңге қарсы аздаған аддитивті әсері білінді, бассүйекішілік Cryptococcus neoformans инфекцияларында өзара әрекеттесулер болған жоқ және A. fumigatus жүйелі инфекцияларында екі препараттың антагонизмі. Осы зерттеулер барысында алынған нәтижелердің клиникалық маңызы белгісіз.

Антикоагулянттар: постмаркетингтік қолдану тәжірибесі зеңге қарсы басқа азолды дәрілерді қолданғанда да, флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қабылдағанда да протромбин уақытының артуымен біріккен қан кетулердің (гематомалар, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектік қан кетулер, гематурия және мелена) дамығаны жөнінде мәлімделгенін көрсетті. Флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қолданғанда, CYP2С9 арқылы варфарин метаболизмінің бәсеңдеуі салдарынан, протромбин уақытының екі есе артуы байқалды. Кумаринді қатардың антикоагулянттары немесе индандионды антикоагулянттарды флуконазолмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде протромбин уақытын мұқият бақылаған жөн. Антикоагулянттың дозасын түзету қажет етілуі мүмкін.

Бензодиазепиндер (қысқа әсерлі), мысалы мидазолам, триазолам: Мидазоламды ішу арқылы қолданудан кейін флуконазолды тағайындау мидазолам концентрациясының едәуір жоғарылауына және психомоторлы әсерлердің күшеюіне әкелді. 200 мг доза флуконазолды және ішуге арналған 7,5 мг доза мидазоламды бір мезгілде қолдану AUC мәнінің және жартылай шығарылу кезеңінің, сәйкесінше, 3,7 және 2,2 есе артуына әкелді. Тәулігіне 200 мг доза флуконазолды және ішуге арналған 0,25 мг триазоламды қолдану триазоламның AUC мәнінің және жартылай шығарылу кезеңінің, сәйкесінше, 4,4 және 2,3 есе артуына әкелді. Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда триазолам әсерінің көтермеленуі және ұзаққа созылуы байқалды.

Егер пациент флуконазолмен емделу курсынан өтіп жүрсе, бензодиазепиндермен емдеуді бір мезгілде тағайындау қажет, соңғысының дозасын төмендету және пациенттің жағдайын мұқият қадағалаған жөн.

Карбамазепин: флуконазол карбамазепиннің метаболизмін бәсеңдетеді және қан сарысуында карбамазепин деңгейін 30%-ға арттырады. Карбамазепин тарапынан уыттылық біліністерінің даму қаупі бар. Карбамазепиннің дозасын, оның концентрациясының деңгейіне және препараттың әсеріне байланысты, түзету қажет болуы мүмкін.

Кальций өзектерінің блокаторлары: кальцийдің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол әлеуетті түрде кальций өзектері блокаторларының жүйелі экспозициясын арттыруы мүмкін. Жағымсыз рекциялардың дамуын мұқият қадағалау ұсынылады.

Целекоксиб: флуконазолды (тәулігіне 200 мг) және целекоксибті (200 мг) бір мезгілде қолданғанда целекоксибтің Cmax және AUC мәндері, сәйкесінше, 68%-ға және 134%-ға артты. Целекоксиб пен флуконазолды бір мезгілде қолданғанда целекоксибтің дозасын екі есе төмендету қажет болуы мүмкін.

Циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолды бір мезгілде қолдану қан плазмасында билирубин мен және креатинин деңгейлерінің жоғарылауына әкеледі. Қан плазмасындағы билирубин мен креатинин концентрацияларының жоғарылау қаупін ескеріп, бұл препараттарды бір мезгілде қолдануға болады.

Фентанил: фентанил мен флуконазолдың ықтимал өзара әрекеттесуіне байланысты, фентанилмен уыттану салдарынан, өліммен аяқталған бір жағдай мәлімделді. Бұған қоса, дені сау еріктілердің қатысуымен жүргізілген зерттеулерде флуконазол фентанилдің элиминациясын едәуір баяулатқанын көрсетті. Фентанил концентрациясының жоғарылауы тыныстың тарылуына әкеп соғуы мүмкін. Тыныс алу жеткіліксіздігінің әлеуетті даму қаупі бар болғандықтан, пациенттің жағдайын мұқият қадағалаған жөн. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері: флуконазолды және CYP3A4 арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (аторвастатин және симвастатин), немесе CYP2C9 арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (флувастатин) бір мезгілде қолдану миопатияның және рабдомиолиздің даму қаупін арттырады. Осы препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болғанда миопатия және рабдомиолиз симптомдарының пайда болуына қатысты пациентті мұқият қадағалаған және креатинкиназа деңгейіне мониторинг жүргізген жөн. Креатинкиаза деңгейі жоғарылаған жағдайда, сондай-ақ миопатия/рабдомиолиз диагностикаланғанда немесе оған күдіктенгенде ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қолдануды тоқтату керек.

Иммуносупрессорлар (мысалы, циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус).

Циклоспорин: флуконазол циклоспориннің концентрациясын және AUC мәнін едәуір арттырады. Тәулігіне 200 мг доза флуконазолды жәнетәулігіне 2,7 мг/кг доза циклоспоринді бір мезгілде қолданғанда циклоспориннің AUC мәнінің1,8 есе артқаны тіркелді. Бұл препараттарды циклоспориннің дозасын концентрациясына байланысты төмендеткен жағдайда бір мезгілде қолдануға болады.

Эверолимус: in vitro және in vivo зерттеулер жүргізілмесе де, флуконазол CYP3А4 бәсеңдету арқылы қан плазмасында эверолимустың концентрациясын арттыруы мүмкін.

Сиролимус: флуконазол қан плазмасында сиролимустың концентрациясын CYP3A4 ферментімен және P-гликопротеинмен сиролимустың метаболизмін бәсеңдету жолымен арттыруы мүмкін. Бұл препараттарды сиролимустың дозасын концентрациясына және препараттың әсеріне байланысты түзеткен жағдайда бір мезгілде қолдануға болады.

Такролимус: флуконазол, оны ішекте CYP3A4 ферментімен такролимустың метаболизмін бәсеңдету жолымен ішу арқылы қолданғанда, қан плазмасында такролимустың концентрациясын 5 есе арттыруы мүмкін. Такролимусты в/і қолданғанда фармакокинетикасында елеулі өзгерістер байқалған жоқ. Такролимустың жоғары деңгейі нефроуыттылықпен астасады. Ішу арқылы қолдануға арналған такролимустың дозасын такролимустың концентрациясына байланысты төмендеткен жөн.

Лозартан: флуконазол лозартанның метаболизмін оның белсенді метаболитіне дейін (E3174) бәсеңдетеді, ол негізінен лозартанды қолданған кезде ангиотензин II рецепторларына антагонизмімен жүзеге асады. Пациенттерде АҚ ұдайы мониторингтеуді жүзеге асыру ұсынылады.

Метадон: флуконазол қан плазмасында метадонның концентрациясын арттыруы мүмкін. Метадонның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар: флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда, флурбипрофенді ғана қолданған кездегі ұқсас көрсеткіштермен салыстырғанда, флурбипрофеннің Cmax және AUC мәндері, сәйкесінше, 23 және 81%-ға жоғарылады. Флуконазолды рацемиялық ибупрофенмен (400 мг) бір мезгілде қолданғанда, тек рацемиялық ибупрофенді қолданған кездегі ұқсас көрсеткіштермен салыстырғанда ибупрофеннің фармакологиялық белсенді S–(+) изомерінің Cmax және AUC мәндері, сәйкесінше, 15 және 82%-ға жоғарылады.

Арнайы зерттеулер жүргізілмесе де, флуконазол CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа да ҚҚСП-тің (мысалы, напроксеннің, лорноксикамның, мелоксикамның, диклофенактің) жүйелік экспозициясын арттыруға әлеуетті түрде қабілетті. ҚҚСП-пен байланысты жағымсыз реакцияларға және уытты біліністерге жиі мониторинг жасауды жүзеге асыру ұсынылады. ҚҚСП дозасын түзету керек болуы мүмкін.

Фенитоин: флуконазол бауырда фенитоинның метаболизмін бәсеңдетеді. 200 мг флуконазолды және 250 мг фенитоинды в/і көп рет бір мезгілде қолдану фенитоинның AUC24 75%-ға және Сmin 128%-ға артуына әкелді. Осы дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда фенитоинның уытты әсерінің дамуының бар-жоқтығын анықтау үшін қан плазмасында фенитоинның концентрациясына мониторинг жүргізген жөн.

Преднизон: бауыр трансплантациясынан кейін пациентте преднизонды қолдану аясында флуконазолмен 3 айлық емдеу курсын тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысының жедел жеткіліксіздігінің даму жағдайлары жөнінде мәлімделді. Флуконазолды қолдануды тоқтату CYP3A4 белсенділігінің жоғарылауына әкелуі мүмкін, бұл преднизонның метаболизмін жылдамдатты. Флуконазол мен преднизонды ұзақ уақыт бойы біріктіріп қолданған пациенттерді, флуконазолды тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысы жеткіліксіздігінің дамуына жол бермеу мақсатында, мұқият қадағалаған жөн.

Рифабутин: флуконазол қан плазмасында рифабутиннің концентрациясын арттырады, ол рифабутиннің AUС мәнінің 80%-ға артуына әкеледі. Флуконазол мен рифабутинді бір мезгілде қолданғанда увеиттің даму жағдайлары жөнінде мәлімделді. Дәрілік заттардың осындай біріктірілімін қолданған кезде рифабутиннің уытты әсерінің симптомдарын ескерген жөн.

Саквинавир: флуконазол бауырда саквинавирдің метаболизмін CYP3A4 ферментімен бәсеңдету және P-гликопротеинді тежеу жолымен саквинавирдің AUC және Cmax мәндерін, сәйкесінше, шамамен 50%-ға және 55%-ға арттырады. Саквинавирмен/ритонавирмен өзара әрекеттесулері зерттелген жоқ, сондықтан олар айқынырақ болуы мүмкін. Саквинавирдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Сульфонилмочевина туындылары: дені сау еріктілерге бір мезгілде қолданған кезде флуконазол сульфонилмочевинаның ішуге арналған туындыларының (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид және толбутамид) сарысудан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда қандағы глюкозаға жиі бақылау жүргізу және сульфонилмочевина туындыларының дозасын тиісінше төмендету ұсынылады.

Теофиллин: препараттардың өзара әрекеттесуіне жүргізілген плацебо-бақыланатын зерттеулерде 14 күн бойы 200 мг флуконазолды қолдану қан плазмасындағы теофиллиннің орташа клиренсінің 18%-ға төмендеуіне әкелді. Теофиллинді жоғары дозаларда қолданып жүрген немесе басқа себептерге байланысты теофиллиннің уытты біліністерінің даму қаупі жоғарылаған пациенттерді, флуконазолды қолданған кезде теофиллиннің уытты әсерлерінің белгілерін анықтау тұрғысынан, мұқият қадағалаған жөн. Уыттылық белгілері пайда болған кезде емдеуді өзгерту керек.

Қабіршөп алкалоиды: ФУЦИС® қабіршөп алкалоидының (мысалы, винкристин және винбластин) плазмалық деңгейлерін арттыруы және, CYP3A4-ке тежегіш әсеріне байланысты, нейроуыттылыққа әкелуі мүмкін.

А дәрумені: клиникалық іс-тәжірибеде трансретиной қышқылын (А дәруменінің қышқыл түрі) және флуконазолды бір мезгілде қолданған пациентте ОЖЖ тарапынан мидың псевдотуморы түріндегі жағымсыз реакциялардың пайда болғаны, флуконазол қабылдауды тоқтатқаннан кейін оның жоғалғаны мәлімделді. Бұл дәрілік заттарды бір мезгілде қолдануға болады, бірақ ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялар қаупін ескерген жөн.

Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерінің тежегіші): вориконазолды (алғашқы күні әрбір 12 сағат сайын 400 мг-ден, содан кейін 2,5 күн бойы әрбір 12 сағат сайын 200 мг) және флуконазолды алғашқы күні (400 мг, содан кейін 200 мг-ден 4 күн бойы әрбір 24 сағат сайын) ішке бір мезгілде қолдану дені сау 8 ерікті-еркекте вориконазолдың концентрациясының және AUC мәнінің, сәйкесінше, 57%-ға (90% C1: 20%, 107%) және 79%-ға (90% C1: 40%, 128%) артуына әкелді. Бұл әсер дозаны және/немесе препараттардың кез келгенін қабылдау санын азайтқан кезде сақталатынын көрсетті. Вориконазолды флуконазолдан кейін бірден қабылдағанда вориконазолмен астасқан жағымсыз реакцияларға мониторинг жүргізу ұсынылған.

Зидовудин: Флуконазол зидовудиннің Сmax және AUC мәндерін, сәйкесінше, 84 және 74%-ға арттырады, бұл ішу арқылы қолданған кезде зидовудин клиренсінің шамамен 45%-ға төмендеуінен болады. Флуконазолмен біріктіріп қолданғаннан кейін зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі де шамамен 128%-ға ұзарды. Дәрілік заттардың осындай біріктірілімін қолданып жүрген пациенттерді, зидовудинді қолданумен байланысты жағымсыз реакциялардың дамуына қатысты, бақылауға алған жөн. Зидовудиннің дозасын төмендетудің мақсатқа лайықтылығын қарастыруға болады.

Азитромицин: дені сау 18 ерікті қатысқан ашық рандомизацияланған үш жақты айқаспалы зерттеу барысында азитромициннің және флуконазолдың, сәйкесінше, 1200 және 800 мг дозаларын бір мезгілде бір реттік ішу арқылы қолданғанда, олардың бір-бірінің фармакокинетикасына ықпалына баға берілді. Ешқандай маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

Ішуге арналған контрацептивтер: ішуге арналған біріктірілген контрацептивтерді және флуконазолдың көп реттік дозасын бірге қолдануға кинетикалық екі зерттеу жүргізілді. Флуконазолдың 50 мг дозасында гормондардың деңгейіне елеулі әсерлері байқалмады, бірақ тәулігіне 200 мг дозада этинил эстрадиолдың және левоноргестрелдің AUC мәндері, сәйкесінше, 40%-ға және 24%-ға артты. Сонымен, флуконазолды осындай дозаларда көп реттік қолдану ішу арқылы қабылданатын біріктірілген контрацептивтердің тиімділігіне ықпалын тигізуі екіталай.

Ивакафтор: ивакафтормен, муковисцидозда трансжарғақша өткізгіштігінің реттегішімен бір мезгілде қолданғанда ивафактордың концентрациясы 3 есе және гидроксиметил-ивакафтордың концентрациясы (М1) 1,9 есе артты. Флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A ферментінің орта тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде ивакафтордың дозасын тәулігіне 150 мг-ге дейін төмендету ұсынылады.

Айрықша нұсқаулар

Бастың шаш өскен бөлігінің микозы

Балаларда бастың шаш өскен бөлігінің микозын емдеу үшін флуконазолды зерттеу нәтижелері бойынша, флуконазолдың тиімділігі гризеофульвиндегі осындайдан аспайды, және тиімділігінің жалпы көрсеткіші <20% құрайды. Сондықтан ФУЦИС® препаратын бастың шаш өскен бөлігінің микозын емдеу үшін қолданбаған жөн.

Криптококкоз

Басқа жерге орныққан криптококкозды (мысалы, өкпе криптококкозын және тері криптококкозын) емдеу үшін флуконазолдың тиімділігіне айғақтамалар жеткіліксіз, сондықтан мұндай ауруларды емдеу үшін дозалау жөнінде нұсқаулар жоқ.

Терең эндемиялық микоздар

Эндемиялық микоздардың паракокцидиоидомикоз, тері-лимфалық споротрихоз және гистоплазмоз сияқты басқа түрлерін емдеу үшін флуконазолдың тиімділігіне айғақтамалар жеткіліксіз, сондықтан мұндай ауруларды емдеу үшін дозалау жөніндегі нұсқаулар жоқ.

Несеп шығару жүйесі

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде ФУЦИС® препаратын сақтықпен қолданған жөн.

Бүйрекүсті безі қыртысы жеткіліксіздігі

Кетоконазол бүйрекүсті безі қыртысы функциясының жеткіліксіздігіне әкеп соғатыны белгілі, бұны флуконазолға да қатысты айтуға болады, бірақ әрдайым емес. Преднизонмен бір мезгілде қолданумен байланысты бүйрекүсті безі қыртысы жеткіліксіздігі «Дәрілермен өзара әрекеттесуі» тармағында сипатталған.

Гепатобилиарлы жүйе

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде ФУЦИС® препаратын сақтықпен қолданған жөн. ФУЦИС® препаратын қолдану сирек жағдайларда, негізінен негізгі ауыр сырқаттары бар пациенттерде, өліммен аяқталуды қоса, ауыр гепатоуыттылықтың туындауымен астасты. Гепатоуыттылықтың дамуы флуконазолды қолданумен астасқан жағдайларда, оның препараттың жалпы тәуліктік дозасына, емдеу ұзақтығына, пациенттің жынысына және жасына айқын байланыстылығы байқалған жоқ. Әдетте флуконазолдан туындаған гепатоуыттылық емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды.

Флуконазолды қолданғанда бауырдың функционалдық сынамаларының нәтижелерінде ауытқулар білінген пациенттерді бауырдың ауырырақ зақымдануының дамуына қатысты мұқият бақылауға алған жөн.

Пациенттерді бауырға күрделі ықпал еткенін айғақтауы мүмкін симптомдар (айқын астения, анорексия, үнемі жүректің айнуы, құсу және сарғаю) жөнінде хабардар ету керек. Мұндай жағдайда флуконазолды қолдануды дереу тоқтатқан және дәрігерден кеңес алған жөн.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кейбір азолдар, соның ішінде флуконазол да, ЭКГ-де QT аралығының ұзаруымен астасады. Тіркеуден кейінгі бақылауларда флуконазол препаратын қолданғанда QT аралығы ұзаруының және пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияның өте сирек жағдайлары жөнінде мәлімделді. Мұндай мәлімдемелер жүректің құрылымдық аурулары, электролиттік алмасудың бұзылуы және өзгерістерге әкелуі мүмкін басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану сияқты көптеген қауіп факторлары біріккен, ауыр сырқаттары бар пациенттерге қатысты болды.

ФУЦИС® препаратын аритмиялардың даму қаупі бар пациенттерге сақтықпен қолданған жөн. QT аралығын ұзартатын және P450 цитохромының (CYP) 3A4 изоферментінің жәрдемімен метаболизденетін дәрілік заттармен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Галофантрин

Галофантрин CYP3А4 ферментінің субстраты болып табылады және ұсынылған емдік дозаларда QT аралығын ұзартады. Галофантринді және флуконазолды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Дерматологиялық реакциялар

Флуконазолды қолданған кезде Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз сияқты эксфолиативті тері реакцияларының дамығаны жөнінде сирек мәлімделді. ЖИТС бар пациенттер көптеген дәрілік заттардың қолданған кезде ауыр тері реакцияларына бейімірек болады. Егер беткейлік зеңді инфекциялары бар пациентте флуконазолды қолданумен байланысты болуы мүмкін бөртпелер пайда болса, препаратты әрі қарай қабылдауды тоқтатқан жөн. Егер инвазиялық/жүйелік зеңді инфекциялары бар пациенттің терісінде бөртпелер пайда болса, оның жағдайын мұқият қадағалау керек, ал буллезді бөртпелер немесе полиморфты эритемалар дамыған жағдайда флуконазолды қолдануды тоқтатқан жөн.

Аса жоғары сезімталдық

Сирек жағдайларда анафилаксиялық реакциялардың дамығаны жөнінде мәлімделді.

Р450 цитохромы

Флуконазол CYP2C9 ферментінің күшті тежегіші және CYP3А4 ферментінің орташа тежегіші болып табылады. Сондай-ақ флуконазол CYP2C19 ферментінің де тежегіші. ФУЦИС® препаратын және CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 қатысуымен метаболизденетін, емдік аясы тар препараттарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердің жағдайын бақылап отырған жөн.

Терфенадин

Терфенадинді және флуконазолды тәулігіне <400 мг дозада бір мезгілде қабылдағанда пациенттің жағдайын мұқият қадағалау керек.

Қосымша заттар.

ФУЦИС® таблеткасы құрамында лактоза моногидраты бар. Галактоза жағымсыздығы мәселесі, Лапп лактаза жеткіліксіздігі және глюкоза және галактоза мальабсорбциясы сияқтысирек тұқым қуалайтын ауруларыбар пациенттерге бұл препаратты қабылдауға болмайды.

ФУЦИС® әр таблеткасының құрамында 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни іс жүзінде «натрийсіз».

Жүктілік және бала емізу кезеңі

Жүктілік

Обсервациялық зерттеулердің нәтижелері жүктіліктің бірінші триместрі кезінде флуконазол қабылдаған әйелдерде өздігінен болатын түсіктің жоғары қаупін көрсетті.

Анасы үш ай бойы немесе одан ұзағырақ кокцидиоидомикозға байланысты флуконазолдың жоғары (тәулігіне 400 - 800 мг) дозаларымен ем қабылдаған жаңа туған нәрестелерде туа біткен көптеген ауытқулар (соның ішінде брахицефалия, құлақ қалқаны дисплазиясы, маңдай еңбегінің шамадан тыс ұлғаюы, ортан жіліктің қисаюы және иық-кәрі жілік синостозы) тіркелді. Флуконазолды қолдану мен осы жағдайлар арасындағы өзара байланыс белгісіз.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер препараттың тұқым өрбітуге уыттылығын көрсетті.

Болжамды пайдасы қаупінен елеулі астам жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде флуконазол стандартты дозаларда және қысқа уақыттық ем ретінде қолданылмауы тиіс.

Өмір үшін қауіпті инфекцияларды емдеу жағдайларын қоспағанда, жүктілік кезінде флуконазол үлкен дозаларда және /немесе ұзақ емдеуге қолданбау керек.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Автомобильді басқарғанда немесе техниканы пайдаланғанда сақтық танытқан жөн.

Артық дозалануы

Симптомдары: жағымсыз әсерлерінің күшеюі. Флуконазолдың артық дозалануы жөнінде мәлімдемелер бар; бір мезгілде елестеулер және параноидальді мінез-құлық жөнінде де мәлімделді.

Емі: симптоматикалық ем ұсынылады.

Флуконазол несеппен шығарылады, сондықтан қарқындатылған диурез препараттың шығарылуын жылдамдатуы мүмкін. Ұзақтығы 3 сағаттық гемодиализ сеансы плазмадағы флуконазол деңгейін шамамен 50%-ға төмендетеді.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 4, 7 таблеткадан (50 мг дозасы үшін) немесе поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 4, 10 таблеткадан (100 мг дозасы үшін), 1, 4, 7 таблеткадан (150 мг дозасы үшін), 4, 10 таблеткадан (200 мг дозасы үшін) салынған.

Пішінді ұяшықты 1 қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсұаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 25оС-ден аспайтын жерде сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

4 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы