г. AptekaOnline
Каталог

Фраксипарин, 3800 МЕ анти-Ха/0.4 мл, р-р д/ин. №10, коробка из картона

Действующее вещество :
Надропарин кальция
Дозировка:
3800 МЕ анти-Ха/0.4 мл
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Нет цены
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2017-04-19
Действующее вещество
Надропарин кальция
Дозировка
3800 МЕ анти-Ха/0.4 мл
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00016870
Лекарственная форма
Раствор для инъекций
Описание упаковки
№10
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№004639
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Фраксипарин
Упаковка
Коробка из картона
Форма выпуска
По 0,4 мл в шприце. По 2 предварительно наполненных шприца в контурной ячейковой упаковке. По 5 контурных упаковок в коробке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Фраксипарин

 

Международное непатентованное название

Надропарин кальция

 

Лекарственная форма

Раствор для инъекций, 3800 МЕ анти-Ха/0,4 мл № 10

 

Состав

1 шприц содержит

активное вещество – надропарин кальций 3800 МЕ анти-Ха,

вспомогательные вещества: раствор гидроксида кальция или кислота хлороводородная разбавленная до рН 5-7,5, вода для инъекций до 0,4 мл.

 

Описание

Прозрачный или слегка опалесцирующий, бесцветный или слегка желтоватый, или слегка коричневатый,  или слегка темновато-желтоватый  раствор.

 

Фармакотерапевтическая группа

Антикоагулянты. Антикоагулянты прямые (гепарин и его производные). Надропарин.

Код АТX B01AB06

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Фармакокинетические свойства надропарина основываются на биологической активности, то есть на изменении анти-Ха факторной активности.

Максимальный уровень анти-Ха активности (Cmax) достигается через 3-4 часа после подкожного введения 2 раза в сутки, при применении Фраксипарина 1 раз в сутки – через 4-6 часов. Биодоступность практически полная (около 88 %).

После внутривенного введения максимальный уровень анти-Ха активности в плазме достигается за 10 минут, а период полувыведения составляет около 2 часов. Метаболизм происходит, в основном, в печени (десульфатирование, деполимеризация). Выводится преимущественно почками.

Анти-Ха активность сохраняется в течение 18 часов после введения препарата.

Особые группы пациентов

Пожилые

В связи с возможным снижением функции почек, у пожилых пациентов выведение надропарина замедляется. Перед назначением препарата необходимо оценить функцию почек и откорректировать назначаемую дозу соответственно.

Пациенты с нарушением функции почек

В клинических исследованиях фармакокинетики надропарина у пациентов с различной степенью почечной недостаточности была выявлена корреляция между клиренсом надропарина и клиренсом креатинина. У пациентов со средней степенью почечной недостаточности (клиренс креатинина 36-43 мл/мин) показатели AUC и Т1\2 увеличивались на 52 и 39 % соответственно со снижением плазменного клиренса надропарина на 63 %. У пациентов с тяжелой степенью почеченой недостаточности (клиренс креатинина 10-20 мл/мин) показатели AUC и Т1/2 увеличивались на 95 и 112 % соответственно со снижением плазменного клиренса надропарина на 50 %. У пациентов с клиренсом креатинина 3-6 мл/мин или находящихся на гемодиализе, показатели AUC и Т1/2 увеличивались на 62 и 65 % соответственно со снижением плазменного клиренса надропарина на 67 %.

Фармакодинамика

Активным веществом препарата является надропарин кальций – низкомолекулярный гепарин, полученный путем деполимеризации стандартного гепарина в специальных условиях. Он представляет собой глюкозаминогликан со средней молекулярной массой примерно 4300 дальтон. Фраксипарин проявляет высокое сходство с антитромбином протеина плазмы. Это приводит к ускоренному подавлению фактора Ха, который стимулирует высокий антитромбический потенциал Фраксипарина.

Другие механизмы усиления антитромбической активности включают в себя стимулирование ингибитора тканевого фактора, активацию фибринолиза путем прямого высвобождения тканевого плазмогенного активатора из эндотелиальных клеток и модификацию гемореологических параметров (уменьшение вязкости крови и повышение количества тромбоцитов, переменчивости мембраны гранулоцитов).

Препарат характеризуется более выраженной анти-Ха-факторной активностью по сравнению с анти-IIa-факторной активностью. Отношения между двумя активностями для Фраксипарина находятся в пределах 2.5-4. Он обладает как немедленным, так и пролонгированным антитромбическим действием.

По сравнению с нефракционными гепаринами, Фраксипарин оказывает меньшее воздействие на функцию и агрегацию тромбоцитов и незначительное действие на общий гемостаз.

 

Показания к применению

- профилактика тромбоэмболических осложнений (связанных с общей или ортопедической хирургией, у нехирургических больных – при острой дыхательной недостаточности, респираторной инфекции и/или острой сердечной недостаточности в условиях отделения интенсивной терапии)

- профилактика свертывания крови во время гемодиализа

- лечение тромбоэмболий

- лечение нестабильной стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q

 

Способ применения и дозы

Инструкция по введению препарата

Для подкожного введения (кроме случая гемодиализа). Не применять внутримышечно. Эта форма выпуска подходит для применения у взрослых.

1мл ФРАКСИПАРИНА эквивалентен приблизительно 9500 анти-Ха МЕ надропарина.

1.  Вымойте руки с мылом и высушите их полотенцем.

Сядьте или лягте в удобное положение. Фраксипарин вводят подкожно в область живота на 1,5-2 см ниже пупка. Выберете левую или правую область, как показано на рисунке. В качестве альтернативы препарат может вводиться в бедро.

2.   Протрите предполагаемое место введения спиртовым тампоном.

3.   Снимите с иглы защитный колпачок. Если количество раствора в шприце превышает дозу, рекомендованную Вашим врачом, удалите избыточное количество. Осторожно нажмите на поршень шприца, доведя количество раствора до уровня, рекомендованного Вашим доктором. Избегайте соприкосновений иглы с другими поверхностями до момента введения. Небольшое количество пузырьков в растворе является нормальным, нет необходимости их удалять.

4.   Осторожно захватите кожу в складку между большим и указательным пальцами.

5.   Иглу следует вводить перпендикулярно, а не под углом, в защемленную складку кожи, которую следует держать между большим и указательным пальцами в течение всего периода введения.

6.   Введитевсе количество раствора, которое находится в шприце.

Удалите иглу из места введения. Место введения инъекции не следует тереть.

7.   В целях безопасности наденьте защитный колпачок на иглу после проведения инъекции. Уничтожьте использованный шприц в соответствии с рекомендациями Вашего врача.

 

Фраксипарин не должен применяться в виде взаимозаменяемого препарата с другими низкомолекулярными гепаринами в течение курса терапии.

В течение всего лечения необходимо проводить мониторинг количества тромбоцитов.

Профилактика венозных тромбоэмболических осложнений при хирургических вмешательствах

Эти рекомендации обычно применимы во время хирургических вмешательств, выполняемых под общей анестезией.

В случае спинномозговой и  эпидуральной анестезии необходимо оценить преимущества предоперационной инъекции по отношению к теоретическому повышенному риску интраспинальной гематомы (см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению").

Частота применения

1 инъекция в сутки.

Вводимая доза: зависит от индивидуального риска у каждого пациента, ассоциированного с видом хирургического вмешательства.

Ситуации с умеренным тромбогенным риском

При хирургических операциях, представляющих умеренный тромбогенный риск, а также у больных без повышенного риска тромбоэмболии, эффективная профилактика тромбоэмболической болезни достигается введением дозы инъекции 2850 анти-Xa МЕ в сутки (0.3 мл).

Исследовавшийся режим лечения включал в себя начальную инъекцию за 2 часа до операции.

Ситуации с повышенным тромбогенным риском

Операции на бедре или колене

Дозу надропарина корректируют в зависимости от массы тела пациента с применением инъекции один раз в сутки следующим образом:

-38 анти-Xa МЕ/кг

перед операцией: т.е. за 12 часов до операции;

после операции: через 12 часов после завершения операции, а затем – один раз в сутки до 3-х дней после операции включительно.

-57 анти-Xa МЕ/кг в течении 4-х дней после операции.

Общие инструкции по дозированию в соответствии с массой тела пациента следующие:

Масса тела (кг)

Объем ФРАКСИПАРИНА на одну инъекцию и в сутки

Перед операцией и за 3 дня

Объем ФРАКСИПАРИНА на одну инъекцию и в сутки

После  4-го дня

<51

0.2 мл

0.3 мл

51-70

0.3 мл

0.4 мл

>70

0.4 мл

0.6 мл

Прочие ситуации

В случаях повышенного тромбоэмболического риска, связанного с типом операции (особенно при онкологических операциях) и/или с индивидуальными особенностями пациента (особенно при тромбоэмболической болезни в анамнезе), достаточно бывает дозы 2850 МЕ (0.3 мл) надропарина.

Продолжительность лечения

Лечение НМГ, в комбинации с техникой традиционной эластичной компрессии нижних конечностей, должно продолжаться до полного восстановления двигательной функции пациента:

- В общей хирургии лечение НМГ должно продолжаться менее 10 дней, при отсутствии особого риска венозной тромбоэмболии, связанного с индивидуальными характеристиками пациента (см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению": мониторинг количества тромбоцитов);

- Если риск венозных тромбоэмболических осложнений присутствует по истечении рекомендованного срока лечения, необходимо продолжить профилактическое лечение, прежде всего с помощью пероральных антикоагулянтов.

Однако клиническая польза от длительного лечения низкомолекулярными гепаринами или витамином К к настоящему времени не оценена.

Профилактика свертывания крови в системе экстракорпорального кровообращения/гемодиализа

ВНУТРИСОСУДИСТОЕ ВВЕДЕНИЕ (в артериальный шунт петли диализа).

У пациентов, получающих регулярные сеансы гемодиализа, профилактика коагуляции в экстракорпоральной петле очистки достигается путем введения начальной дозы 65 МЕ/кг в артериальную линию петли диализа в начале сеанса

Эта доза, применяемая как однократное внутрисосудистое болюсное введение, подходит только для сеансов диализа, продолжающихся не более 4 часов, и впоследствии доза может быть скорректирована в зависимости от индивидуальной реакции пациента, которая изменяется в значительной степени как у отдельного пациента, так и у различных пациентов.

Общие инструкции по дозированию в соответствии с массой тела пациента следующие:

Масса тела

Объем ФРАКСИПАРИНА на один сеанс

< 51  кг

51-70  кг

> 70  кг

0.3 мл

0.4 мл

0.6 мл

Затем дозу следует корректировать в соответствии с индивидуальными потребностями пациента и техническими условиями диализа. У пациентов с повышенным риском кровотечения сеансы диализа могут проводиться с использованием только половинной дозы препарата.

Лечение тромбоза глубоких вен (ТГВ)

Любое подозрение на ТГВ должно сразу же быть подтверждено результатами соответствующих анализов и обследований.

Частота применения

2 инъекции в сутки (т.е. каждые 12 часов).

Вводимая доза

Доза одной инъекции составляет 85 анти-Xa МЕ/кг.

Дозировка НМГ не изучалась в зависимости от массы тела пациентов с массой тела свыше 100 кг или ниже 40 кг. У пациентов с массой тела более 100 кг, эффективность НМГ может быть снижена, или, с другой стороны у пациентов с массой тела менее 40 кг, риск кровотечений может повышаться. В таких случаях требуется специальный клинический мониторинг.

Общие инструкции по дозированию в соответствии с массой тела пациента – 0.1 мл/10  кг каждые 12 часов, и они представлены в следующей таблице:

Масса тела

Объем ФРАКСИПАРИНА на одну инъекцию

40-49  кг

50-59  кг

60-69  кг

70-79  кг

80-89  кг

90-99  кг

≥100  кг

0.4 мл

0.5 мл

0.6 мл

0.7 мл

0.8 мл

0.9 мл

1.0 мл

Объем корректируют соответствующим движением поршня, удерживая шприц в вертикальном положении.

Продолжительность лечения ТГВ

Лечение НМГ следует быстро заменить пероральными антикоагулянтами, за исключением тех случаев, когда они противопоказаны. Продолжительность лечения НМГ не должна превышать 10 дней, включая период перехода на антагонисты витамина К (АВК), за исключением тех случаев, когда возникают трудности стабилизации МНО (см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению": мониторинг количества тромбоцитов). Таким образом, лечение пероральными антикоагулянтами должно быть начато как можно раньше.

Лечение нестабильной стенокардии / ОИМ без зубца Q

Надропарин применяют в виде двух подкожных инъекций в сутки (с интервалом 12 ч), каждая в дозе 86 анти-Xa МЕ/кг, в комбинации с аспирином (рекомендованные дозы: 75–325 мг перорально после минимальной ударной дозы 160 мг в начале).

Начальную дозу следует вводить в виде в/в болюсной инъекции, а затем – в виде п/к в дозе 86 анти-Xa МЕ/кг.

Рекомендуемая продолжительность лечения составляет около 6 дней до стабилизации состояния пациента в дозах, скорректированных в соответствии с массой тела пациента таким образом, как показано далее:


Масса тела (кг)

Объем ФРАКСИПАРИНА на одну инъекцию

Начальная в/в болюсная инъекция

П/к инъекция (каждые 12 часов)

<50

50-59

60-69

70-79

80-89

90-99

≥100

0.4 мл

0.5 мл

0.6 мл

0.7 мл

0.8 мл

0.9 мл

1.0 мл

0.4 мл

0.5 мл

0.6 мл

0.7 мл

0.8 мл

0.9 мл

1.0 мл

Если потребуется тромболитическая терапия, то, при отсутствии клинических данных по одновременному применению надропарина и тромболитических средств, рекомендуется остановить лечение надропарином и продолжить лечение пациента обычным подходящим образом.

 

Побочные действия

Частоты нежелательных эффектов (от очень частых до очень редких) определялись на основании данных, полученных во многочисленных проведенных клинических испытаниях. В других случаях, частоты нежелательных эффектов (такие как, эффекты с частотой <1/10000) определялись на основании данных постмаркетингового опыта применения, и они в большей степени отражают частоты сообщения о таких эффектах, чем фактические частоты их появления.

Расстройства со стороны кровеносной и лимфатической системы

Очень часто ( ≥ 1/10)

- кровотечения, которые могут появляться в различных местах, и которые, в основном, развиваются в присутствии следующего:

۰Ассоциированные факторы риска: органические поражения с вероятностью появления кровотечений, определенные комбинации лекарственных средств (см. раздел "Противопоказания" и раздел "Взаимодействие с другими лекарственными средствами и другие формы взаимодействия"), возраст, почечная недостаточность, низкая масса тела.

۰Несоблюдение режима лечения, включая продолжительность лечения и корректировку доз в соответствии с массой тела (см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению" – пункт "Риск кровотечений").

Редко (≥ 1/10000 до ˂1/1000)

 - интраспинальные гематомы, которые могут появляться при применении НМГ во время спинномозговой анестезии, эпидуральной анестезии или аналгезии.

 Очень редко (˂1/10000)

- Тромбоцитопения (см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению"). Существуют два ее типа:

 ۰наиболее частый – тип I: обычно умеренная по своей тяжести (> 100 000/мм3), появляется на ранней стадии (до 5 дня) и не требует приостановления лечения,

۰изредка сообщалось о тяжелой иммуноаллергической тромбоцитопении (ГИТ) типа II, иногда осложненной венозным или артериальным тромбозом. Частота ее появления еще надлежащим образом не оценена (см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению").

-  Асимптоматическое и обратимое повышение уровня тромбоцитов.

 эозинофилия – единичные случаи, или ассоциированная с кожными эффектами; обратима после приостановления лечения.

Расстройства со стороны иммунной системы

Очень редко (˂1/10000)

 - немедленные реакции повышенной чувствительности (включая кожные реакции, ангионевротический отек, бронхоспазм и даже анафилактический шок), при которых, в некоторых случаях, может потребоваться прекратить лечение.

Расстройства со стороны обмена веществ и алиментарные расстройства

Очень редко (˂1/10000)

 - обратимая гиперкалиемия вследствие гепарин-индуцированной супрессии альдостерона, в частности, у пациентов из группы риска (см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению").

Гепатобилиарные расстройства

 Часто ( ≥ 1/100 до˂1/10)

- временные повышения печеночных трансаминаз.

Скелетно-мышечные и системные расстройства

- остеопороз, (появлялся при применении нефракционированных гепаринов при продолжительном лечении).

Расстройства в месте применения препарата

Очень часто ( ≥ 1/10)

 - гематомы в месте введения препарата. (Они становятся более тяжелыми при несоблюдении правильной техники введения препарата или при использовании ненадлежащих инъекционных материалов. Могут появляться плотные узелки, которые исчезают в течение нескольких дней и являются отражением воспалительного процесса, и при их появлении нет необходимости приостанавливать лечение.)

Часто ( ≥ 1/100 до˂1/10)

- реакции в месте введения препарата (включая воспаление, зуд, эритему).

Реже сообщалось о реакциях повышенной чувствительности типа IV или замедленного типа, которые проявлялись в виде контактной экземы.

Очень редко (˂1/10000)

 -кальциноз в месте введения препарата, в основном, у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью.

 - некроз кожи в месте введения препарата.

Этим реакциям могут предшествовать пурпура или болезненные инфильтрационные эритематозные бляшки. В таких случаях, лечение необходимо немедленно приостановить.

Сообщения о подозреваемых нежелательных реакциях

Важным является сообщение о подозреваемых нежелательных реакциях в период после регистрации лекарственного средства. Это позволяет вести непрерывный мониторинг баланса пользы/риска лекарственного средства. Медицинских работников просят сообщать о любых подозреваемых нежелательных реакциях.

 

Противопоказания

Независимо от дозы (при терапевтическом или профилактическом применении), НЕЛЬЗЯ применять этот препарат в следующих случаях:

- повышенная чувствительность к надропарину или вспомогательным веществам

- серьезная гепарин-индуцированная тромбоцитопения (ГИТ) типа II, вызванная препаратами нефракционированного гепарина (НФГ) или НМГ в анамнезе (несмотря на то, что концентрацию различных препаратов НМГ выражают в международных единицах активности анти-Ха, их эффективность не ограничивается активностью анти-Ха. Замена дозировочного режима одного НМГ другим НМГ или другим синтетическим полисахаридом опасна и недопустима, т.к. каждый режим был проверен специальными клиническими испытаниями. Поэтому необходима особая осторожность и соблюдение конкретных инструкций по применению для каждого лекарственного препарата.)

При применении в терапевтических дозах, НЕЛЬЗЯ применять этот препарат в следующих случаях:

- внутричерепное кровоизлияние;

- при отсутствии соответствующих данных, тяжелая почечная недостаточность (определяемая как клиренс креатинина около 30 мл/мин. в соответствии с уравнением Кокрофта (Cockroft)), за исключением применения во время гемодиализа. В случаях тяжелой почечной недостаточности применяют нефракционированный гепарин. Необходимо использовать последнее значение массы тела пациента для вычисления клиренса креатинина по формуле Кокрофта;

- более того, никогда нельзя применять эпидуральную или спинномозговую анестезию у пациентов, проходящих терапию НМГ.

При применении в терапевтических дозах, ОБЫЧНО НЕ РЕКОМЕНДУЕТСЯ применять этот препарат в следующих случаях:

- острые фазы обширного ишемического инсульта с
потерей сознания или без нее. Если инсульт эмболического происхождения, то необходимо подождать 72 часа перед применением препарата. Однако, к настоящему моменту времени, не установлены признаки эффективности терапевтических доз НМГ независимо от причины, степени (обширности) и клинической тяжести ишемического инсульта;

- острый инфекционный эндокардит (за исключением некоторых эмболигенных болезней сердца);

- легкая или умеренная почечная недостаточность (клиренс креатинина > 30 и <60 мл/мин.).

Более того, у всех пациентов независимо от их возраста терапевтические дозы этого препарата ОБЫЧНО НЕ РЕКОМЕНДУЕТСЯ применять в комбинации со следующим препаратами:

1.    Ацетилсалициловая кислота (аспирин) в аналгезирующих, жаропонижающих и противовоспалительных дозах;

2.   НСПВС (нестероидные противовоспалительные средства) (системное применение);

3.   Декстран 40 (парентеральное применение).

При применении в профилактических дозах, ОБЫЧНО НЕ РЕКОМЕНДУЕТСЯ применять этот препарат в следующих случаях:

-тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина около 30 мл/мин. в соответствии с уравнением Кокрофта) – см. раздел "Особые предупреждения и особые предостережения по применению"),

-в первые 24 часа после кровоизлияния в мозг.

Более того, профилактические дозы этого препарата ОБЫЧНО НЕ РЕКОМЕНДУЕТСЯ применять у пожилых пациентов возрастом старше 65 лет в комбинации со следующим препаратами:

1.       Аспирин в аналгезирующих, жаропонижающих и противовоспалительных дозах;

2.       НСПВС (системное применение);

3.       Декстран 40 (парентеральное применение).

 

Лекарственные взаимодействия

Некоторые классы лекарственных средств или отдельные лекарственные средства могут вызывать гиперкалиемию – это: соли калия, калийсберегающие диуретики, ингибиторы превращения ферментов, блокаторы рецепторов ангиотензина II, нестероидные противовоспалительные средства, гепарины (низкомолекулярные или нефракционированные), циклоспорин и такролимус, триметоприм.

Развитие гиперкалиемии может зависеть от присутствия ассоциированных факторов риска.

Риск развития гиперкалиемии повышается при комбинации вышеупомянутых средств с Фраксипарином.

У пациентов возрастом 65 лет, получающих терапевтические дозы НМГ, и у пожилых пациентов (возрастом > 65 лет) независимо от дозы НМГ

Не рекомендуемые комбинации

Аспирин в анальгезирующих, жаропонижающих и противовоспалительных дозах (и с экстраполяцией на другие салицилаты)

Повышенный риск кровотечений (ингибирование функции тромбоцитов и повреждение слизистой оболочки желудка и двенадцатиперстно кишки под действием салицилатов).

Применение несалицилатных жаропонижающих аналгезирующих средств (парацетамолового типа).

При лечении нестабильной стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q, надропарин следует применять в комбинации с аспирином в дозах не выше 325 мг в сутки (см. раздел “Дозирование и способ применения”).

НСПВС (системное применение)

Повышенный риск кровотечений (ингибирование функции тромбоцитов и повреждение слизистой оболочки желудка и двенадцатиперстно кишки под действием нестероидных противовоспалительных средств).

Если нельзя избежать применения этой комбинации, то необходимо вести внимательный клинический мониторинг.

Декстран 40 (парентеральное применение)

Повышенный риск кровотечений (ингибирование функции тромбоцитов под действием декстрана 40).

Комбинации, при применении которых требуется соблюдать меры предосторожности

Пероральные антикоагулянты

Усиление антикоагулянтного действия.

При переходе с гепарина на пероральные антикоагулянты необходимо усилить клинический мониторинг.

Комбинации, которые необходимо применять с осторожностью

Антитромбоцитарные средства (отличные от аспирина в аналгезирующих, жаропонижающих и противовоспалительных дозах; НСПВС): абциксимаб, аспирин в антитромбоцитарных дозах при кардиологических и неврологических показаниях, берапрост, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан.

Повышенный риск кровотечений.

У пациентов возрастом младше 65 лет, получающих профилактические дозы НМГ

Комбинации, которые необходимо применять с осторожностью

Совместное применение с препаратами, которые на различных уровнях влияют на гемостаз, повышает риск кровотечений. Поэтому, независимо от возраста пациента, комбинации профилактических доз НМГ с пероральными антикоагулянтами, антитромбоцитарными средствам (абциксимаб, НСПВС, аспирин независимо от дозы, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан) и тромболитическими средствами необходимо применять при клиническом и, возможно, биологическом мониторинге.

 

Особые указания

Несмотря на то что концентрацию различных препаратов НМГ выражают в международных единицах активности анти-Ха, их эффективность не ограничивается активностью анти-Ха. Замена дозировочного режима одного НМГ другим НМГ или другим синтетическим полисахаридом опасна и недопустима, т.к. каждый режим был проверен специальными клиническими испытаниями. Поэтому необходима особая осторожность и соблюдение конкретных инструкций по применению для каждого лекарственного препарата.

Риск кровотечений

Очень важно соблюдать рекомендованные терапевтические режимы (дозировки и продолжительность лечения). В противоположном случае могут возникать кровотечения, особенно у пациентов групп риска (пожилые люди, пациенты, страдающие почечной недостаточностью).

Серьезные кровотечения, в частности, наблюдались:

       у пожилых пациентов, в особенности в связи с ослаблением функции почек, связанной с возрастом;

       при почечной недостаточности;

       у пациентов с массой тела менее 40 кг;

       в случае продолжительности лечения, превышающей рекомендованную среднюю продолжительность, т.е. 10 дней;

       в случае несоблюдения рекомендованных условий лечения (в особенности продолжительности лечения и корректировки доз на основе массы тела при терапевтическом применении);

       при комбинации с препаратами, усиливающими риск кровотечения (см. раздел "Взаимодействие с другими лекарственными средствами и другие формы взаимодействия").

Во всех случаях необходим особый контроль у пожилых пациентов и/или пациентов, страдающих почечной недостаточностью, а также при продолжительности применения препарата свыше 10 дней.

Для выявления накопления препарата, в некоторых случаях может быть полезно измерить активность анти-Ха.

Риск гепарин-индуцированной тромбоцитопении (ГИТ)

В случае, если у пациента, получающего лечение НМГ (в терапевтических или профилактических дозах), отмечаются тромботические осложнения, такие как:

       отрицательная динамика тромбоза, по поводу которого пациент лечится

       флебит

       эмболия легких

       острая ишемия нижних конечностей

       или даже инфаркт миокарда или инсульт

их следует рассматривать как проявления гепарин-индуцированной тромбоцитопении (ГИТ), и необходимо немедленно провести анализ количества тромбоцитов (см. соответствующий пункт раздела 4.4 "Особые предупреждения и особые предостережения по применению").

Применение у детей

Ввиду отсутствия данных, применение НМГ у детей не рекомендуется.

Особые предостережения по применению

Функция почек

Надропарин выводится, в основном, через почки, что приводит к повышенной инфильтрации надропарина у пациентов с почечной недостаточностью (см. раздел "Фармакокинетические свойства" – пункт "Почечная недостаточность"). Лечение у пациентов с почечной недостаточностью, имеющих повышенный риск кровотечений, необходимо проводить с осторожностью.

Перед началом лечения НМГ необходимо провести оценку функции почек, особенно у пожилых пациентов в возрасте старше 75 лет. Клиренс креатинина (КлКр) рассчитывают по формуле Кокрофта и на основе фактической массы тела пациента:

       у мужчин: КлКр = (140 - возраст) × масса тела / (0.814 × сывороточный креатинин), выражая возраст в годах, массу тела в кг, а сывороточный креатинин в мкмоль/л.

У женщин эта формула корректируется умножением результата на 0.85. Если креатинин выражается в мг/мл, умножают на 8.8.

Тяжелая почечная недостаточность (КлКр приблизительно 30 мл/мин.) является противопоказанием для применения НМГ в терапевтических целях (см. раздел “Противопоказания”).

Биологический мониторинг

Мониторинг количества тромбоцитов у пациентов, получающих НМГ, и риск гепарин-индуцированной тромбоцитопении (или ГИТ типа II)

НМГ может вызвать ГИТ типа II, тяжелую иммунную тромбоцитопению, ответственную за артериальные или венозные тромбоэмболические осложнения, которые могут угрожать жизни или ухудшать функциональный прогноз пациентов (см. также раздел “Побочные действия”). Для оптимального обнаружения ГИТ, необходимо вести мониторинг у пациентов за следующими показателями:

При недавно перенесенных травмах или хирургических операциях (в течение 3 месяцев):

Необходим системный биологический мониторинг независимо от вида лечения – профилактического или терапевтического – у всех пациентов, учитывая, что частота ГИТ составляет > 0.1% или > 1% и хирургической и травматологической практике. Такой контроль включает в себя мониторинг количества тромбоцитов:

                  до начала лечения НМГ или самое позднее – в течение 24 часов после начала лечения,

                  затем – два раза в неделю в течение 1 месяца (период максимального риска),

                  после этого – один раз в неделю вплоть до завершения лечения в период продолжительной терапии.

Состояния, отличные от недавно перенесенных хирургических операций или травм (в течение 3 месяцев):

Необходим системный биологический мониторинг независимо от вида лечения – профилактического или терапевтического – у всех пациентов с соблюдением таких же инструкций, как и в отношении хирургических операций и травм (см. выше):

                  если пациенты получали НФГ или НМГ в течение последних 6 месяцев, учитывая, что частота ГИТ составляет > 0.1% или > 1%

                  если у пациентов есть серьезные другие одновременно присутствующие заболевания, учитывая потенциальную серьезность ГИТ у таких пациентов.

В других случаях, учитывая более низкую частоту ГИТ (<0.1%), частоту мониторинга количества тромбоцитов можно снизить следующим образом:

              одно определение количества тромбоцитов в начале лечения НМГ или самое позднее – в течение 24 часов после начала лечения

              еще одно определение количества тромбоцитов в случае появления любых клинических симптомов, указывающих на ГИТ (любые новые артериальные и/или венозные тромбоэмболические осложнения, любые болезненные поражения кожи в месте введения препарата, любые аллергические или анафилактоидные осложнения в период лечения). Пациенту необходимо сообщить о возможности появления таких осложнений и о том, что о них следует сообщить своему легчающему врачу.

Следует подозревать появление ГИТ в случае, если количество тромбоцитов составляет < 150000/мм3 (или 150 гига/л), и/или наблюдается относительное падение количества тромбоцитов на приблизительно 50% или даже 30% по отношению к уровню до лечения. Она развивается в основном между 5 и 21 днем после начала лечения гепарином (с максимальной частотой – около 10 дня).

Однако она может проявляться и значительно раньше при наличии в анамнезе пациента тромбоцитопении, связанной с лечением гепарином, и, в единичных случаях – и после 21 дня. По этой причине, сбор такого анамнеза следует систематически проводить в ходе собеседования с пациентом до начала лечения.

Во всех случаях, начало ГИТ представляет собой неотложную ситуацию и требует специализированного внимания и лечения.

Любое значительное падение количества тромбоцитов (на 30–50% от исходного значения) должно рассматриваться как тяжелое и считаться сигналом тревоги еще до достижения критических пороговых значений.В случае, если наблюдается падение количества тромбоцитов, необходимо:

1) Немедленно проконтролировать количество тромбоцитов;

2) Приостановить введение гепарина, если падение тромбоцитов подтверждено или выявлено при этом контроле, и если нет никакой другой ясной этиологии.

Образцы крови необходимо отбирать в цитратную пробирку для проведения исследования агрегации тромбоцитов in vitro и иммунологического анализа. Однако, в таких ситуациях, неотложные меры не зависят от результатов агрегации тромбоцитов in vitro и иммунологического анализа, поскольку эти анализы проводятся лишь несколькими специализированными лабораториями, и, в лучшем случае, результаты могут быть получены лишь по истечении нескольких часов. Несмотря на это, анализы должны быть проведены для установления точного диагноза осложнения, так как при продолжении лечения гепарином риск тромбоза очень высок.

3) Осуществить профилактику и лечение тромботических осложнений ГИТ.

Если продолжение антикоагулянтного лечения считается важным, то гепарин необходимо заменить на препарат другого класса антитромботических средств: данапароид натрия или лепирудин, назначенным в профилактических или терапевтических дозах, в зависимости от ситуации.

Замену на антагонист витамина К (АВК) следует проводить только после нормализации количества тромбоцитов в связи с риском усиления тромботического эффекта, оказываемого АВК.

Замена гепарина на АВК

Следует усилить клинический и биологический мониторинг (международное время, выраженное в виде МНО (международного нормализационного отношения) для наблюдения за эффектами АВК.

Поскольку полное действие АВК проявляется не сразу, гепарин следует продолжать вводить в эквивалентной дозе, пока это необходимо для достижения требуемого при данном показании уровня МНО в двух последовательных анализах.

Анализ активности анти-Xa

Поскольку большинство клинических испытаний, продемонстрировавших эффективность НМГ, проводилось в дозах, установленных с учетом массы тела пациента и без какого-либо специфического лабораторного контроля, ценность такого типа контроля для оценки эффективности НМГ не установлена. Однако лабораторный контроль путем определения активности анти-Ха может быть полезен при риске кровотечений в некоторых клинических ситуациях, часто ассоциированных с повышенным риском передозировки. Эти ситуации могут касаться, в основном, показаний для терапевтического применения НМГ, в связи с примененными дозами, т.е.:

         при легкой и умеренной почечной недостаточности (ориентировочный клиренс, рассчитанный по формуле Кокрофта,  на уровне 30–60 мл/мин): действительно, в противоположность нефракционированному стандартному гепарину, НМГ выводится, в основном, почками, и нарушенная функция почек может вести к относительной передозировке. Что касается тяжелой почечной недостаточности, она представляет собой противопоказание применению НМГ в терапевтических целях  (см. раздел “Противипоказания”);

         при экстремальной массе тела (пониженная масса тела или даже катексия (крайнее истощение), ожирение);

         при необъяснимом кровотечении.

В противоположность этому, биологический мониторинг не рекомендуется при применении профилактических доз НМГ, если лечение соответствует рекомендациям (особенно в отношении продолжительности лечения) и при гемодиализе.

В целях выявления возможного накопления препарата после нескольких введений, рекомендуется брать кровь у пациента, по возможности, при максимальной активности препарата (в соответствии с имеющимися данными), т.е.:

         примерно через 4 часа после третьего введения, если препарат применяется в форме двух п/к инъекций в сутки,

         примерно через 4 часа после второго введения, если препарат применяется в форме одной п/к инъекции в сутки.

Повторное определение активности анти-Ха для измерения уровня гепарина в крови (например, каждые 2 или 3 дня) следует рассматривать в каждом отдельном случае в зависимости от результатов предыдущего анализа, и, при необходимости, модифицируя дозировку НМГ.

Для каждого НМГ и для каждого терапевтического режима генерируемая активность анти-Ха различна.

Например, в соответствии с имеющимися данными, средняя активность (± СО (стандартное отклонение)), наблюдаемая через 4 часа после введения надропарина в дозе 83 МЕ/кг при его применении в виде двух инъекций каждые 24 часа, составляла 1.01 ± 0.18 МЕ, а в дозе 168 МЕ/кг при его применении в виде одной инъекции каждые 24 часа, составляла 1,34 ± 0,15 МЕ.

Эти средние значения наблюдались в ходе клинических испытаний по определению активности анти-Ха, проводившихся с использованием хромогенного (амидолитического) метода.

Активированное частичное тромбопластиновое время (АЧТВ)

Некоторые НМГ умеренно удлиняют АЧТВ. При отсутствии установленной клинической значимости этого явления, не целесообразен любой мониторинг лечения на основании этих данных.

Проведение спинномозговой/эпидуральной анестезии в случае профилактического применения НМГ

При применении НМГ, а также других антикоагулянтов, в ходе спинномозговой или эпидуральной анестезии, отмечались редкие случаи интраспинальной гематомы, ведущей к длительному или стойкому параличу. Риск интраспинальной гематомы, по-видимому, более высок при использовании эпидурального катетера, чем при применении эпидуральных катетеров, чем при спинномозговой анестезии. Риск появления этого редкого осложнения может увеличиваться при длительном применении эпидуральных катетеров после хирургического вмешательства.

Если предоперационное лечение НМГ необходимо (длительная иммобилизация (постельный режим), травма), а преимущества местно-регионарной спинномозговой анестезии тщательно оценены, эту технику можно применить у пациентов, получивших до операции инъекцию НМГ, если между инъекцией гепарина и применением спинномозгового анестетика прошел период не менее 12 часов. В связи с риском появления интраспинальной гематомы, необходим тщательный неврологический контроль. Почти во всех случаях, профилактическое лечение НМГ может быть начато в течение 6–8 часов после завершения процедуры или извлечения катетера, и при тщательном неврологическом контроле. Особое внимание требуется в случае применения в комбинации с другими препаратами, влияющими на гемостаз (а именно, нестероидными противовоспалительными средствами, аспирином).

Ситуации, представляющие риск

Мониторинг лечения следует усилить в следующих случаях:

         при печеночной недостаточности,

         при наличии в анамнезе язв желудка и двенадцатиперстной кишки  или любых других органических поражений, обуславливающих вероятность кровотечений,

         при хориоретинальных сосудистых заболеваниях,

         в послеоперационном периоде после операций на головном и спинном мозге,

         возможность выполнения люмбальной пункции следует обсуждать с учетом риска интраспинального кровотечения. Проведение этой процедуры, если возможно, следует отложить,

         гепарин может подавлять секрецию альдостерона и приводить к гиперкалиемии. В частности, это явление наблюдалось у пациентов с повышенным калием в крови или у пациентов с риском повышения содержания калия в крови (например, пациенты с диабетом, хронической почечной недостаточностью, предсуществующим метаболическим ацидозом или пациенты, принимающие препараты, которые могут вызывать гиперкалиемию, такие как ингибиторы АПФ (ангиотензин-превращающего фермента) и НСПВС). Риск гиперкалиемии повышается при длительной терапии, но обычно обратим. В случае продолжительного лечения, у пациентов, находящихся в группе риска, следует контролировать уровень калия в крови.

Аллергия на латекс

Колпачок иглы предварительно наполненного шприца содержит натуральный каучук латекс, который может вызывать аллергические реакции у людей с повышенной чувствительностью к латексу.

Беременность

В исследованиях у животных не было показано тератогенное действие надропарина.

При отсутствии тератогенного действия у животных, не ожидается появление пороков развития у человека. К настоящему времени в исследованиях, проводившихся у двух видов животных, было показано, что вещества, ответственные за пороки развития у человека, были тератогенными у животных.

Профилактическое применение в 1-й триместр беременности и терапевтическое применение

С клинической точки зрения, в настоящее время нет достаточных данных для оценки возможных пороков развития или фетотоксического действия надропарина при его применении в профилактических дозах в течение 1-го триместра беременности, или в терапевтических дозах в течение всего периода беременности.

Следовательно, в качестве меры предосторожности, не следует применять профилактические дозы надропарина в первый триместр беременности, а также терапевтические дозы этого препарата в течение всего периода беременности.

Профилактическое применение во 2-й и 3-й триместры беременности

С клинической точки зрения, к настоящему времени опыт применения надропарина у ограниченного количества беременных женщин (2-й и 3-1 триместры) не выявил признаков специфического тератогенного или фетотоксического действия. Однако необходимо провести дополнительные исследования для полной оценки последствий влияния препарата в таких условиях.

Следовательно, не следует применять профилактические дозы надропарина во 2-й и 3-й триместры беременности, за исключением случая выраженной необходимости в таком применении.

Если планируется эпидуральная анестезия, то, когда это возможно, необходимо приостановить лечение гепарином за, как минимум, 12 часов до анестезии в случаях, когда этот препарат применяется в терапевтических целях.

Грудное вскармливание

Желудочно-кишечное всасывание у младенцев теоретически считается маловероятным, и поэтому лечение надропарином не противопоказано в период грудного вскармливания.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Отсутствуют данные о влиянии Фраксипарина на способность управлять транспортными средствами и другими механизмами.

 

Передозировка

Симптомы: кровотечение. В таких случаях следует определить число тромбоцитов и другие коагуляционные параметры. Малые кровотечения редко требуют особого вмешательства.

Лечение:показано медленное внутривенное введение протамина сульфата. 0,6 мл протамина сульфата нейтрализует около 1,0 мл Фраксипарина. Следует учитывать, что полностью нейтрализовать анти-Ха факторную активность Фраксипарина невозможно. При необходимости может потребоваться введение рассчитанной дозы в несколько приемов (2-4) в течение суток.

 

Форма выпуска и упаковка

По 0,4 мл помещают в стеклянные, градуированные, силиконизированные шприцы вместимостью 1 мл, снабженные иглой инъекционной из нержавеющей стали, прикрепленной к цилиндру шприца и защищенной колпачком из резины. По 2 предварительно наполненных шприца помещают в контурные ячейковые упаковки из ПВХ, закрытые прозрачной пластиковой пленкой. По 5 контурных упаковок вместе с инструкцией по применению на государственном и русском языках помещают в картонную коробку.

 

 

Условия хранения

При температуре не выше 30 °С. Не замораживать.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту


Саудалық атауы

Фраксипарин

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Кальций надропарині

 

Дәрілік түрі

Инъекцияға арналған ерітінді, 3800 ХБ анти-Ха/0,4 мл № 10

 

Құрамы

1 шприцтің ішінде

белсенді зат –3800 ХБ анти-Ха калий надропарині,

қосымша заттар: кальций гидроксидінің ерітіндісі немесе рН 5-7,5 дейін сұйылтылған хлорсутек қышқылы, инъекцияға арналған су 0,4 мл дейін.

 

Сипаттамасы

Мөлдір немесе сәл бозаңданатын, түссіз немесе сәл сарғыш, немесе аздап қоңырлау, немесе сәл қою-сары ерітінді

 

Фармакотерапиялық тобы

Антикоагулянттар. Тікелей антикоагулянттар (гепарин және оның туындылары). Надропарин.

АТX коды B01AB06

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Надропариннің фармакокинетикалық қасиеттері биологиялық белсенділігіне, яғни анти-Ха факторлы белсенділігінің өзгеруіне негізделеді.

Анти-Ха белсенділігің (Cmax) ең жоғары деңгейіне Фраксипаринді тәулігіне 2 рет теріастына енгізгеннен кейін 3-4 сағаттан соң, тәулігіне 1 рет қолданғанда –  4-6 сағаттан соң жетеді. Биожетімділігі іс жүзінде толық (88%-ға жуық) болады.

Вена ішіне енгізгеннен кейін плазмада анти-Ха белсенділігі ең жоғары деңгейіне 10 минут ішінде жетеді, ал жартылай шығарылу кезеңі 2 сағатқа жуықты құрайды. Метаболизмі, негізінен, бауырда жүреді (десульфаттану, деполимеризация).Көбіне бүйрек арқылы шығарылады.

Анти-Ха белсенділігі препаратты енгізгеннен кейін 18 сағат бойы сақталады.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағылар

Бүйрек функциясының төмендеуі мүмкін болғандықтан, егде жастағы пациенттерде надропариннің шығарылуы баяулайды. Препаратты тағайындар алдында бүйрек функциясына баға беру және тағайындалатын дозаны сәйкесінше түзету қажет.   

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Бүйрек функциясының әртүрлі дәрежедегі бұзылулары бар пациенттерде надропариннің фармакокинетикасына жүргізілген клиникалық зерттеулерде надропарин клиренсі мен креатинин клиренсі арасында дозаға байланыстылық байқалды. Бүйрек функциясының орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 36-43 мл/мин) пациенттерде AUC және Т1\2  көрсеткіштері, сәйкесінше, 52 және 39%-ға артып, надропариннің плазмалық клиренсі 63%-ға төмендеді. Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 10-20 мл/мин) пациенттерде AUC және Т1/2 көрсеткіштері, сәйкесінше, 95 және 112%-ға артып, надропариннің плазмалық клиренсі 50%-ға төмендеді. Креатинин клиренсі 3-6 мл/мин немесе гемодиализде жүрген пациенттерде AUC және Т1/2 көрсеткіштері, сәйкесінше, 62 және 65%-ға артып, надропариннің плазмалық концентрациясы 67%-ға төмендеді.

Фармакодинамикасы

Препараттың белсенді заты арнайы жағдайларда стандартты гепаринді деполимеризациялау жолымен алынған төмен молекулалы гепарин – кальций надропарині болып табылады. Ол  орташа молекулалық массасы шамамен 4300 дальтон болатын глюкозаминогликан. Фраксипарин плазма протеинінің антитромбинімен жоғары ұқсастық танытады. Бұл Фраксипариннің тромбозға қарсы жоғары потенциалын стмуляциялайтын Ха фактордың тездетіп басылуына әкеледі.

Тромбозға қарсы белсенділіктің күшеюінің басқа механизмдері өзіне тіндік фактор тежегішінің стимуляциялануын, эндотелиальді жасушалардан тіндік плазмогендік белсендіргіштің тікелей босап шығуы жолымен фибринолиздің белсенділенуін және гемореологиялық параметрлердің модификациясын (қанның қоюлығының азаюы және тромбоциттер санының ұлғаюы, гранулоциттер жарғақшаларының өзгергіштігі) қамтиды.

Препарат, анти-IIa-факторлық белсенділікпен салыстырғанда, өте айқынырақ анти-Ха-факторлық белсенділігімен сипатталады. Фраксипарин үшін екі белсенділік арасындағы қатынас 2.5-4 шегінде болады. Оның тромбозға қарсы баяу да, сонымен қатар ұзаққа созылатын  да әсері бар. 

Фракциялық емес гепаринмен салыстырғанда, Фраксипарин тромбоциттердің функциясына және агрегациясына азырақ әсерін және жалпы гемодиализге мардымсыз әсерін тигізеді. 

 

Қолданылуы

- тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасында (жалпы немесе ортопедиялық хирургиямен байланысты, хирургиялық емес науқастарда – қарқынды емдеу бөлімі жағдайындағы тыныс алу функциясының жедел жеткіліксіздігінде, респираторлық инфекцияларда және/немесе жүрек функциясының жедел жеткіліксіздігінде)

-  гемодиализ кезінде қанның ұюының профилактикасында

- тромбоэмболияларды емдеуде

- тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесіз миокард инфарктісінде  

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Препаратты енгізу жөніндегі нұсқаулар

Тері астына енгізуге арналған (гемодиализ жағдайынан басқасында). Бұлшықет ішіне қолдануға болмайды. Бұл шығарылу түрі ересектерге қолдану үшін ыңғайлы.

1 мл ФРАКСИПАРИН шамамен 9500 анти-Ха ХБ надропаринге баламалы.

1.  Қолыңызды сабындап жуып, сүлгімен құрғатыңыз. 

Өзіңізге ыңғайлы күйде отырыңыз немесе жатыңыз. Фраксипаринді іш тұсына кіндіктен 1,5-2 см төмен аймақтағы тері астына енгізеді. Суретте көрсетілгендей, сол немесе оң жақ аумақты таңдаңыз. Препаратты балама ретінде санға да енгізуге болады. 

2.  Енгізуге көзделген жерді спирт тампонмен сүртіңіз.

3.  Инеден қорғаныш қалпақшасын алыңыз. Егер шприцтегі ерітінді мөлшері Сіздің дәрігеріңіз ұсынған дозадан асып кетсе, артық мөлшерін жойыңыз. Шприцтің поршенін абайлап басып, ерітіндінің мөлшерін Сіздің докторыңыз ұсынған деңгейге дейін жеткізіңіз. Енгізуге дейін иненің басқа заттарға тиіп кетуіне жол бермеңіз. Ерітіндідегі көпіршіктердің аздаған мөлшері қалыпты болып табылады, оларды қоюдың қажеті жоқ. 

4.  Теріні бас бармақ пен сұқ саусақ арасында абайлап бүріп ұстаңыз. 

5.   Инені енгізудің бүкіл кезеңі ішінде бас бармақ пен сұқ саусақ арасында қысып ұсталған тері қыртысына бұрыштап емес, тігінен енгізген жөн.

6.   Шприцтегі ерітінді мөлшерінің барлығын енгізіңіз.

Енгізген жерден инені алып тастаңыз. Инъекция жасалған жерді ысқылап сүртпеу керек.

7.   Қауіпсіздік мақсатында инъекция жүргізгеннен кейін инеге қалпақшасын кигізіңіз. Пайдаланылған шприцті Сіздің дәрігеріңіздің нұсқауларына сәйкес жойыңыз. 

 

Фраксипарин емдеудің бүкіл курсы ішінде төмен молекулалы басқа гепариндермен өзара алмасатын препарат түрінде қолданылмауы тиіс.

Емнің бүкіл кезеңі ішінде тромбоциттер мөлшеріне мониторинг жүргізу қажет.

Хирургиялық араласымдарда веноздық тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы 

Бұл нұсқаулар әдетте жалпы анестезиямен жасалатын хирургиялық араласым кезінде қолдануға қолайлы.

Жұлын-ми және эпидуральді анестезия жағдайында интраспинальді гематоманың теориялық жоғары қаупіне қатысты операция алдындағы инъекцияның артықшылығына баға беру қажет ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөлімін қараңыз).

Қолдану жиілігі 

Тәулігіне 1 инъекция.

Енгізілетін доза: хирургиялық араласымның түрімен астасқан әрбір пациенттегі жекелей қауіпке байланысты. 

Орташа тромбогендік қаупі бар жағдайлар

Орташа тромбогендік қауіп төндіретін хирургиялық операцияларда, сондай-ақ тромбоэмболия қаупі жоғарыламаған науқастарда тромбоэмболиялық аурудың тиімді профилактикасына тәулігіне 2850 анти-Xa ХБ  (0.3 мл) инъекция дозасын енгізу арқылы қол жеткізіледі.

Зерттелген емдеу режимі операциядан 2 сағат бұрын жасалған, хирургиялық араласым түрімен астасқан бастапқы инъекцияны қамтиды.

Жоғары тромбогендік қаупі бар жағдайлар

Санға немесе тізеге операциялар

Надропариннің дозасын пациенттің дене салмағына байланысты инъекцияны тәулігіне бір рет қолдана отырып, былайша түзетеді: 

-38 анти-Xa ХБ/кг

операция алдында: яғни операциядан 12 сағат бұрын;

операциядан кейін: операция аяқталғаннан кейін 12 сағаттан соң, ал содан кейін – операциядан кейінгі 3 күнге дейінді қоса, тәулігіне бір рет.

-57 анти-Xa ХБ/кг  операциядан кейін 4 күн ішінде. Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар мыналар:

Дене салмағы (кг)

Тәулігіне бір инъекциядағы ФРАКСИПАРИН көлемі 

 Операция алдында және одан 3 күн бұрын

Бір инъекциядағы және тәуліктегі ФРАКСИПАРИН көлемі

4-ші күннен кейін

<51

0.2 мл

0.3 мл

51-70

0.3 мл

0.4 мл

>70

0.4 мл

0.6 мл

Басқа да жағдайлар

Операция типіне (әсіресе онкологиялық операцияларда) және пациенттің жекелей ерекшеліктеріне байланысты тромбоэмболиялық жоғары қауіп жағдайларында (әсіресе анамнезіндегі тромбоэмболиялық ауруларда) надропариннің 2850 ХБ (0.3 мл) дозасы жеткілікті болады.

Емдеу ұзақтығы

Аяқты ТМГ емдеуді дәстүрлі эластикалық компрессия техникасымен біріктіріп қолдану пациенттің қимыл-қозғалыс функциясы толық қалпына келгенше жалғастырылуы тиіс:

- Жалпы хирургияда ТМГ-мен емдеу, пациенттің жекелей сипаттамаларымен байланысты веноздық тромбоэмболияның ерекше қаупі болмағанда, 10 күннен аз уақытқа жалғастырылуы тиіс ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөліміндегі: тромбоциттер санына мониторингті қараңыз);

- Егер веноздық тромбоэмболиялық асқынулар қаупі  ұсынылған емдеу мерзімі өткеннен кейін де бар болса, ең алдымен, пероральді антикоагулянттардың жәрдемімен профилактикалық емді жалғастыру қажет.  

Алайда төмен молекулалы гепаринмен немесе К дәруменімен емдеудің клиникалық пайдасына қазіргі таңда баға берілген жоқ. 

Экстракорпоральді қан айналымы/гемодиализ жүйесіндегі қан ұюдың профилактикасы   

ҚАНТАМЫРІШІЛІК ЕНГІЗУ (диализ ілмегінің артериялық шунтына).

Гемодиализ сеансын жүйелі қабылдап жүрген пациенттерде тазалаудың экстракорпоральді ілмегіндегі коагуляцияның профилактикасына сеанстың басында диализ ілмегінің артериялық желісіне бастапқы 65 ХБ/кг дозаны енгізу жолымен қол жеткізіледі.

Қантамыр ішіне бір реттік болюстік енгізу ретінде қолданылатын осы доза ұзақтығы 4 сағаттан аспайтын диализ сеансы үшін ғана қолайлы, және нәтижесінде доза пациенттің жекелей реакциясына байланысты түзетілуі мүмкін, ол жеке пациенттер де, сонымен қатар әртүрлі пациенттерде де елеулі дәрежеде өзгереді.

Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар мыналар: 

Дене салмағы

Бір сеанстағы ФРАКСИПАРИН көлемі 

< 51  кг

51-70  кг

> 70  кг

0.3 мл

0.4 мл

0.6 мл

Содан кейін дозаны пациенттің жекелей қажетіне сәйкес және диализдің техникалық жағдайларына сәйкес түзеткен жөн. Қан кету қаупі жоғарылаған пациенттерде диализ сеанстары тек препараттың жарты дозасын пайдаланып жүргізілуі мүмкін. 

Терең веналардың тромбозын (ТВТ) емдеу

ТВТ-ке кез келген күмән тиісті талдаулар және тексерулер нәтижелерімен дәлелденуі тиіс. 

Қолдану жиілігі

Тәулігіне 2 инъекция (яғни әрбір 12 сағат сайын).

Енгізілетін доза

Бір инъекцияның дозасы 85 анти-Xa ХБ/кг құрайды.

ТМГ дозалау дене салмағы 100 кг-ден асатын немесе 40 кг-ден төмен болатын пациенттердің дене салмағына байланысты зерттелген жоқ. Дене салмағы 100 кг-ден көбірек болатын пациенттерде ТМГ тиімділігі төмендеуі мүмкін, немесе, басқа жағынан алғанда, дене салмағы 40 кг-ден азырақ пациенттерде қан кету қаупі жоғарылауы мүмкін. Мұндай жағдайларда арнайы клиникалық мониторинг қажет болады.

Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар – әрбір 12 сағат сайын 0.1 мл/10  кг, және олар келесі кестеде берілген:

Дене салмағы

Бір инъекциядағы ФРАКСИПАРИН көлемі 

40-49  кг

50-59  кг

60-69  кг

70-79  кг

80-89  кг

90-99  кг

≥100  кг

0.4 мл

0.5 мл

0.6 мл

0.7 мл

0.8 мл

0.9 мл

1.0 мл

Көлемін, тігінен ұсталған шприцтің поршенін сәйкесінше қозғалта отырып, түзетеді. 

ТВТ емдеу ұзақтығы 

ТМГ емдеуді, оларды қолдануға болмайтын жағдайларды қоспағанда, пероральді антикоагулянттармен тез алмастырған жөн. ТМГ-мен емдеу ұзақтығы, ХҚҚ тұрақтану қиындығы пайда болатын жағдайларды қоспағанда, К (АВК) дәруменінің антагонистеріне ауысу кезеңіне қоса, 10 күннен аспауы тиіс ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөліміндегі: тромбоциттер санына мониторингті қараңыз). Сондықтан пероральді антикоагулянттармен емдеу мүмкіндігінше ерте басталуы тиіс.

Тұрақсыз стенокардияны емдеу /  Q тіссіз ЖМИ

Надропаринді тәулігіне теріастына екі инъекция түрінде (12 сағат аралықпен) қолданады,  әрбір доза 86 анти-Xa ХБ/кг болады, ол аспиринмен біріктірілген (ұсынылған дозадар: басындағы ең аз екпінді 160 мг дозадан кейін пероральді түрде 75–325 мг).   

Бастапқы дозаны в/і болюсті инъекция түрінде енгізу, ал содан кейін т/а түрінде 86 анти-Xa ХБ/кг дозада енгізу керек.

Ұсынылатын емдеу ұзақтығы, әрі қарай көрсетілгендей, пациенттің дене салмағына сәйкес түзетілген дозаларда пациенттің жағдайы тұрақталғанша 6 күнге жуықты құрайды:


Дене салмағы (кг)

Бір инъекцияға ФРАКСИПАРИН көлемі

Бастапқы в/і болюстік инъекция

Т/а инъекция (әрбір 12 сағат сайын)

<50

50-59

60-69

70-79

80-89

90-99

≥100

0.4 мл

0.5 мл

0.6 мл

0.7 мл

0.8 мл

0.9 мл

1.0 мл

0.4 мл

0.5 мл

0.6 мл

0.7 мл

0.8 мл

0.9 мл

1.0 мл

Егер тромболитикалық ем қажет болса, надропаринді және тромболитикалық дәрілерді бір мезгілде қолдану жөнінде клиникалық деректер жоқ болған жағдайда, надропаринмен емдеуді тоқтату және пациентті емдеуді әдеттегідей жалғастыру ұсынылады.

 

Жағымсыз әсерлері

Жағымсыз әсерлердің жиілігі (өте жиіден өте сирекке дейін) жүргізілген көптеген клиникалық сынақтардан алынған деректер негізінде анықталды. Басқа жағдайларда жағымсыз әсерлердің жиілігі (<1/10000 жиіліктегі әсерлер сияқты) постмаркетингтік қолдану тәжірибесінің деректері негізінде анықталды, және олардың пайда болуының нақты жиілігіне қарағанда, осы әсерлер жөніндегі мәлімдемелер жиілігінің үлкен дәрежеде болуынан көрінеді.

Қан түзу және лимфалық жүйе тарапынан бұзылыстар   

Өте жиі ( ≥ 1/10)

- қан кетулер, олар әртүрлі жерлерде пайда болуы мүмкін, және олар негізінен келесі жағдайлар болған кезде дамиды: 

۰ Астасқан қауіп факторлары: қан кетулер пайда болуы ықтимал органикалық зақымданулар, дәрілік заттардың белгілі бір біріктірілімдері ("Қолдануға болмайтын жағдайлар" бөлімін және "Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі және басқа да өзара әрекеттесу түрлері" бөлімін қараңыз), жас, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, дене салмағының төмендігі.  

۰ Емдеу ұзақтығын және дозаны дене салмағына сәйкес түзетуді қоса, емдеу режимін сақтамау ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөліміндегі – "Қан кетулер қаупі" бөлімін қараңыз).

Сирек (≥ 1/10000-нан ˂1/1000 дейін)

 - интраспинальдігематомалар, олар жұлын-ми анестезиялары, эпидуральдіанестезияларнемесе аналгезиялар кезінде пайда болуы мүмкін.

 Өте сирек (˂1/10000)

- Тромбоцитопения ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөлімін қараңыз). Оның екі типі бар:

 ۰өте жиі – I тип: әдетте өзінің ауырлығы бойынша орташа (> 100 000/мм3), ерте сатыда (5 күнге дейін) пайда болады және емдеуді тоқтатуды қажет етпейді, 

۰ ІІ типті ауыр иммуноаллергиялық тромбоцитопения (ГИТ) жөнінде сирек мәлімделді, кейде асқынған веноздық немесе артериялық тромбозбен бірге. Оның пайда болу жиілігі әлі де тиісінше бағаланған жоқ  ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөлімін қараңыз).

-  Тромбоциттердің асимптоматикалық және қайтымды жоғарылауы.  

 эозинофилия – жекелеген, немесе тері әсерлерімен астасқан жағдайлар; емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды. 

Иммундық жүйе тарапынан бұзылыстар  

Өте сирек(˂1/10000)

 - жоғары сезімталдықтың дереу пайда болатын реакциялары (теріреакцияларын, ангионевроздық ісінуді, бронхтың түйілуін және тіпті анафилаксиялық шокты қоса), ондайда кейбір жағдайларда емдеуді тоқтату қажет болады.  

Зат алмасу тарапынан бұзылыстар және алиментарлы бұзылыстар 

Өте сирек(˂1/10000)

 -  альдостероннің гепарин-индукцияланған супрессиясы салдарынан, атап айтқанда, қауіп тобындағы пациенттерде қайтымды гиперкалиемия ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөлімін қараңыз).

Гепатобилиарлық бұзылыстар

 Жиі ( ≥ 1/100 до˂1/10)

- бауыр трансаминазаларының уақытша жоғарылауы.

Қаңқа-бұлшықет бұзылыстары  

- остеопороз, (ұзақ емделгенде фракцияланбаған гепариндерді қолданғанда пайда болды). 

Препаратты қолданған жердегі бұзылыстар

Өте жиі ( ≥ 1/10)

 - препаратты енгізген жерде гематомалар. (Олар препаратты дұрыс енгізу техникасын орындамағанда немесе тиісті емес инъекциялықматериалдарды пайдаланғанда өте ауыр болады. Қатты түйіндер пайда болуы мүмкін, олар бірнеше күн ішінде жоғалады және қабыну үдерісінің көрінісі болып табылады, және олар пайда болғанда емдеуді тоқтату қажеттілігі жоқ).  

Жиі ( ≥ 1/100-ден ˂1/10 дейін)

- препаратты енгізген жерде реакциялар (қабынуды, қышынуды, эритеманы қоса).   

 Жанаспалы экзема түрінде көрініс берген IV типті немесе баяу типті жоғары сезімталдық реакциялары жөнінде сирек мәлімделді.   

Өте сирек(˂1/10000)

 -препаратты енгізген жерде, негізінен, бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде, кальциноз.  

 - препаратты енгізген жерде тері некрозы.

Бұл реакциялардың алдында пурпура немесе ауыртатын инфильтрациялық эритематозды түйіндақтар болуы мүмкін. Мұндай жағдайларда емдеуді дереу тоқтату қажет.

Күмәнді жағымсыз реакциялар жөніндегі мәлімдемелер 

Дәрілік затты тіркегеннен кейінгі кезеңде күмәнді жағымсыз реакциялар жөніндегі мәлімдеме маңызды болып табылады. Бұл дәрілік заттың пайда/қаупі теңгеріміне үздіксіз мониторинг жүргізуге мүмкіндік береді. Медицина қызметкерлерінен кез келген күмәнді жағымсыз реакцияларды мәлімдеп отыруды сұраймыз.

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

Дозаға байланысты емес (емдік немесе профилактикалық қолданған кезде), бұл препаратты келесі жағдайларда қолдануға БОЛМАЙДЫ:

- надропаринге немесе қосымша заттарына жоғары сезімталдық

- анамнезде фракцияланбаған гепарин (ФЕГ)немесе ТМГ препараттарының әсеріне туындаған ІІ типті күрделі гепарин-индукцияланған тромбоцитопения (ГИТ) ТМГ әртүрлі препараттарының концентрациясы анти-Ха белсенділігінің халықаралық бірліктерінен білінетініне қарамастан, олардың тиімділігі анти-Ха белсенділігімен шектелмейді. Бір ТМГ-ні басқа ТМГ-ге немесе басқа синтетикалық полисахаридтерге алмастыру қауіпті және жол берілмейді, өйткені әрбір режим арнайы клиникалық сынақтармен тексерілді. Сондықтан аса сақтық және әрбір дәрілік препаратты қолдану жөніндегі нақты нұсқаулықты орындау қажет).

Емдік дозаларда қолданғанда, бұл препаратты келесі жағдайларда қолдануға БОЛМАЙДЫ:

-бассүйекішілік қан кету;

-тиісті деректер жоқ болған кезде бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (гемодиализ кезінде қолдануды қоспағанда, Кокрофт (Cockroft) деңгейіне сәйкес 30 мл/мин. жуықкреатинин клиренсі ретінде анықталатын). Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі жағдайларында фракцияланбаған гепаринді қолданады. Креатинин клиренсін Кокрофт формуласы бойынша есеептеу үшін пациенттің дене салмағының соңғы мәнін пайдалану қажет;

- бұдан басқа, ТМГ-мен емделіп жүрген пациенттерде эпидуральді немесе жұлын-ми анестезиясын енқашан қолдануға болмайды.   

Емдік дозаларда қолданған кезде, бұл препарат келесі жағдайларда ӘДЕТТЕ ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

- есінен айырылатын немесе онсыз ауқымды ишемиялық инсульттің жедел фазалары. Егер шығу тегі эмболиялық инсульт болса, онда препаратты қолданар алдында 72 сағат күте тұру қажет. Алайда, қазіргі таңда ишемиялық инсульттің себептеріне, дәрежесіне (ауқымдылығы) және клиникалық ауырлығына қарамай-ақ,  ТМГ емдік дозалары тиімділігінің белгілері анықталған жоқ;

- жедел инфекциялық эндокардит (жүректің кейбір эмболиягенді ауруларын қоспағанда); 

- бүйрек функциясының жеңіл немесе орташа жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі > 30 және <60 мл/мин.).

Сонымен қатар, барлық пациенттерде олардың жасына қарамай, осы препараттың емдік дозаларын келесі препараттармен біріктіріп қолдану ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

1.    Ауыруды басатын, қызуды түсіретін және қабынуға қарсы дозалардағы ацетилсалицил қышқылымен (аспирин); 

2.   ҚҚСД (қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер) (жүйелік қолдану);

3.   Декстран 40 (парентеральді қолдану).

Профилактикалық дозаларда қолданған кезде, бұл препаратты келесі жағдайларда қолдану ӘДЕТТЕ ҰСЫНЫЛМАЙДЫ: 

- бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі Кокроф теңдеуіне сәйкес минутына 30 мл-ге жуық) – ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөлімін қараңыз).  

- миға қан құйылудан кейін алғашқы 24 сағат ішінде.

Сонымен қатар, 65 жастан асқан егде жастағы пациенттерде осы препараттың профилактикалық дозаларының келесі препараттарымен біріктірілімі ӘДЕТТЕ ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

1.      Ауыруды басатын, қызуды түсіретін және қабынуға қарсы дозалардағы аспирин;  

2.       ҚҚСД (жүйелік қолдану);

3.       Декстран 40 (парентеральді қолдану).

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Дәрілік заттардың кейбір кластары немесе жекелеген дәрілік заттар гиперкалиемияны туындатуы мүмкін – бұлар: калий тұздары, калий жинақтайтын диуретиктер, ферменттерді өзгерту тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторлары, қабынуға қрасы стероидты емес дәрілер, гепариндер (төмен молекулалы немесе фракцияланбаған), циклоспорин және такролимус, триметоприм.

Гиперкалиемияның дамуы астасқан қауіп факторларының болуымен байланысты болуы мүмкін. 

Гиперкалиемияның даму қаупі жоғарыда аталған дәрілердің Фраксипаринмен біріктірілімінде жоғарылайды.

ТМГ емдік дозаларын қабылдап жүрген 65 жастағы пациенттерде, және ТМГ дозасына қарамай-ақ егде жастағы ( > 65 жас) пациенттерде 

Ұсынылмайтын біріктірілімдер

Ауыруды басатын, қызуды түсіретін және қабынуға қарсы дозалардағы аспирин (және басқа салицилаттарға экстраполяциясы бар)

Қан кетулер қаупі жоғары (салицилаттардың әсер етуінен тромбоциттер функциясы тежеледі және асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығы зақымданады).

Қызуды түсіретін, ауыруды басатын салицилаттық емес дәрілерді (парацетамол типті) қолдану.

Тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесіз миокард инфарктісін емдеген кезде надропаринді тәулігіне 325 мг-ден аспайтын дозалардағы аспиринмен біріктіріп қолданған жөн   (“Дозалары және қолдану тәсілі” бөлімін қараңыз).

ҚҚСД(жүйелік қолдану)

Қан кетулер қаупі жоғары (қабынуға қарсы стероидты емес дәрілердің әсер етуінен тромбоциттер функциясы тежеледі және асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығы зақымданады). 

Егер осы біріктірілімді қолданбасқа болмаса, онда  мұқият клиникалық мониторинг жүргізу қажет. 

Декстран 40 (парентеральді қолдану)

Қан кетулерлер қаупі жоғары (декстран 40 әсер етуінен тромбоциттер функциясы тежеледі).

Қолданған кезде сақтық шараларын сақтауды қажет ететін біріктірілімдер  

Пероральді антикоагулянттар

Антикоагулянттық әсері күшейеді.

Гепариннен пероральдіантикоагулянттарға ауысқанда клиникалық бақылауды күшейту қажет.   

Сақтықпен қолдану қажет біріктірілімдер

Антитромбоцитарлы дәрілер (ауыруды басатын, қызуды түсіретін және қабынуға қарсы дозалардағы аспириннен; ҚҚСД айырмашылықтары бар): абциксимаб, кардиологиялық және неврологиялық көрсетілімдерде аспирин антитромбоцитарлы дозаларда, берапрост, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан.

Қан кетулер қаупі жоғары.

ТМГ профилактикалық дозаларын қабылдап жүрген, 65 жасқа толмаған пациенттерде

Сақтықпен қолдану қажет біріктірілімдер

Гемостазға әртүрлі деңгейлерде ықпалын тигізетін препараттармен бірге қолдану қан кетулер қаупін арттырады. Сондықтан пациенттің жасына қарамай-ақ, ТМГ профилактикалық дозаларын пероральді антикоагулянттармен, антитромбоцитарлық дәрілермен (абциксимаб, ҚҚСД, аспирин дозаға тәуелсіз, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан) және тромболитикалық дәрілермен біріктірілімін клиникалық және, ықтимал, биологиялық мониторингте қолдану қажет. 

 

Айрықша нұсқаулар

ТМГ әртүрлі препараттарының концентрациялары анти-Ха белсенділігінің халықаралық бірліктерінде көрінетіндігіне қарамастан, олардың тиімділігі анти-Ха белсенділігімен шектелмейді. Бір ТМГ-ні басқа ТМГ немесе басқа синтетикалық полисахаридтерге алмастыру қауіпті және оған жол берілмейді, өйткені әрбір режим арнайы клиникалық сынақтармен тексерілген. Сондықтан аса сақтық және әрбір дәрілік препаратты қолдану жөнінде нақты нұсқауларды орындау қажет.

Қан кетулер қаупі 

Ұсынылған емдік режимдерді (дозалары және емдеу ұзақтығы) орындау өте маңызды. Керісінше жағдайда, әсіресе қауіп тобындағы пациенттерде (егде жастағы адамдар, бүйрек функциясының жеткіліксіздігінен зардап шегіп жүрген пациенттер) қан кетулер пайда болуы мүмкін. 

Күрделі қан кетулер, атап айтқанда, мыналарда байқалды:

       егде жастағы пациенттерде, әсіресе жасына байланысты бүйрек функциясы әлсірегендіктен;   

       бүйрек функциясының жеткіліксіздігінде;

       дене салмағы 40 кг-ден аз пациенттерде;

       емдеу ұзақтығы ұсынылған орташа ұзақтығынан, яғни 10 күннен артық болған жағдайда;  

       емдеудің ұсынылған шарттарын (әсіресе емге қолданғанда емдеу ұзақтығын және дене салмағының негізінде дозаны түзетуді) оырндамаған жағдайда;   

       қан кету қаупін күшейтетін препараттармен біріктірілімінде ("Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі және өзара әрекеттесудің басқа да түрлері" бөлімін қараңыз).

Барлық жағдайларда егде жастағы пациенттерде және/немесе бүйрек функциясының жеткіліксіздігінен зардап шегіп жүрген пациенттерде, сондай-ақ препаратты қолдану ұзақтығын 10 күннен астам болғанда ерекше бақылау жүргізу қажет.

Препараттың жиналып қалғанын анықтау үшін, кейбір жағдайларда анти-Ха белсенділігін өлшеу пайдалы болуы мүмкін.

Гепаринмен индукцияланған тромбоцитопениялар (ГИТ)

ТМГ-мен ем (емдік немесе профилактикалық дозаларда) қабылдап жүрген пациенттерде мынадай тромбоздық асқынулар байқалған жағдайда:

       тромбоздың теріс динамикасы, осыған қатысты емделіп жүрген пациентте   

       флебит

       өкпе эмболиялары   

       аяқтардың жеделишемиясы

       немесе тіпті миокард инфарктісі немесеинсульт

оларды гепарин-индукцияланған тромбоцитопения (ГИТ) көріністері ретінде қарастырған жөн,және тромбоциттер санына дереуталдау жүргізу қажет ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөліміндегі тиісті4.4 бөлімін қараңыз).   

Баладарда қолдану

Дерек жоқ болғандықтан, ТМГ-ні балаларға қолдану ұсынылмайды. 

Қолдану жөнінде ерекше сақтандырулар 

Бүйрек функциясы

Надропарин, негізінен, бүйрек арқылы шығарылады, бұл бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде жоғары инфильтрацияға әкеледі ("Фармакокинетикалық қасиеттер" бөлімін – "Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі" бөлімін қараңыз). Қан кетулер қаупі жоғарылаған, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде емдеуді сақтықпен жүргізу қажет. 

ТМГ емдеуді бастар алдында, әсіресе 75 жастан асқан егде жастағы пациенттерде, бүйрек функциясына баға беру қажет. Креатинин клиренсін (КлКр) Кокрофт формуласы бойынша және пациенттің нақты дене салмағының негізінде есептейді: 

        еркектерде: КлКр = (140 - жасы) × дене салмағы / (0.814 × сарысулық креатинин), жасын жылмен, дене салмағын кг, ал сарысулық креатинінді мкмоль/л-мен көрсетеді.

Әйелдерде бұл формула нәтижесін 0.85-ке көбейту арқылы түзетеді. Егер креатинин мг/мл-мен көрсетілсе, 8.8-ге көбейтеді.

Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (КлКр шамамен 30 мл/мин.) ТМГ-ні емдік мақсатта қолдануға қарсы көрсетілім болып табылады (Қолдануға болмайтын жағдайлар бөлімін қараңыз).

Биологиялық мониторинг

ТМГ қабылдап жүрген пациенттерде тромбоциттер санына мониторинг, және гепарин-индукцияланған тромбоцитопения (немесе ІІ типті ГИТ) қаупі

ТМГ пациенттердің өміріне қауіп төндіруі немесе функциональді жағдайын нашарлатуы мүмкін ІІ типті ГИТ-ті, артериялық немесе веноздық тромбоэмболиялық асқынуларға жауапты ауыр иммундық тромбоцитопенияны туындатуы мүмкін (“Жағымсыз әсерлері” бөлімін де қараңыз). ГИТ-ті оңтайлы анықтау үшін пациенттерде келесі көрсеткіштерге мониторинг жүргізу қажет: 

Жақын арада (3 ай ішінде) бастан кешкен жарақаттарда немесе хирургиялық операцияларда:

Хирургиялық және жарақаттық іс тәжірибеде ГИТ жиілігі > 0.1% немесе > 1%  құрайтын барлық пациенттерде, емдеудің профилактикалық немесе емдік түрлеріне қарамай-ақ, жүйелік биологиялық мониторинг жүргізу қажет. Мұндай бақылау өзіне тромбоциттер санына мониторинг жүргізуді қамтиды:

    ТМГ емдеуді бастағанға дейін немесе өте кешірек – емдеуді бастағаннан кейін 24 сағат ішінде,

    содан кейін – 1 ай бойы аптасына екі рет (ең жоғары қауіп кезеңі),

    осыдан кейін – ұзақ емдеу кезеңі ішінде емдеуді аяқтағанға дейін аптасына бір рет. 

Жақында бастан кешкен хирургиялық операциялардан немесе жарақаттардан айырмашылығы бар жағдайлар ( 3 ай ішінде):

Хирургиялық операцияларға және жарақаттарға қатыстыдағы сияқты, нұсқауларды орындай отырып, барлық пациенттерде емдеудің профилактикалық немесе емдік түрлеріне қарамай-ақ, жүйелік биологиялық мониторинг жүргізу қажет (жоғарыдағыны қараңыз): 

                  егер пациенттер ГИТ жиілігі > 0.1% немесе > 1% құрайтынын ескеріп, соңғы 6 ай ішінде ФЕГ немесе ТМГ қабылдаса,

                  егер пациенттерде қатар жүретін күрделі басқа да аурулар бар болса, мұндай пациенттерде ГИТ-тің потенциалды күрделілігін ескере отырып жүргізу қажет.

Басқа жағдайларда ГИТ жиілігінің өте төмендігін (<0.1%) ескеріп, тромбоциттер санына мониторинг жүргізу санын былайша азайтуға болады:   

              ТМГ-мен емдеудің басында немесе өте кешірек – емдеуді бастағаннан кейін 24 сағат ішінде тромбоциттер санын бір рет анықтау

              ГИТ-ті көрсететін кез келген клиникалық симптомдар пайда болған жағдайда тромбоциттер санын тағы бір рет анықтау (кез келген жаңа артериялық және/немесе венозды тромбоэмболиялық асқынулар, препаратты енгізген жерде теріні ауыртатын кез келген зақымдары, емдеу кезеңінде кез келген аллергиялық немесе анафилактоидтық асқынулар). Пациентті осындай асқынулардың пайда болуы мүмкін екендігінен хабардар ету және оның бұл туралы өзінің емдеуші дәрігеріне мәлімдеуі керектігін  айту қажет. 

Егер тромбоциттер саны < 150000/мм3 (немесе 150 гига/л) құраса, және/немесе тромбоциттер саны емдеуге дейінгі деңгейіне қатысты шамамен 50%-ға немесе тіпті 30%-ға біршама түсіп кеткені байқалса, ГИТ-тің пайда болғанына күдіктенген жөн. Ол негізінен гепаринмен емдеуді бастағаннан кейін 5 және 21 күндер арасында дамиды (ең жоғары жиілігі – 10 күнге жуық).

Алайда ол пациенттің анамнезінде гепаринмен емдеуге байланысты тромбоцитопения бар болған кезде едәуір ертерек көрініс беруі мүмкін және, жекелеген жағдайларда – 21 күннен кейін де.Осы себепті осындай анамнезді жинауды емдеуді бастағанға дейін пациентпен әңгімелесу барысында жүйелі жүрде жүргізген жөн.  

Барлық жағдайларда, ГИТ басталуы шұғыл жағдай болып табылады және мамандандырылған көңіл аударуды және емдеуді қажет етеді.

Тромбоциттер санының кез келген елеулі төмендеуі (бастапқы мәнінен 30–50%-ға) ауыр жағдай ретінде қарастырылуы және ауыр шекті мәндерге жеткенге дейінгі үрейлену дабылы деп саналуы тиіс. Егер тромбоциттер санының төмендеуі байқалса, мыналар қажет:

1)  Тромбоциттер санын дереу бақылау;

2) Егер осы бақылауда тромбоциттердің түсіп кетуі айғақталса немесе байқалса, және егер ешқандай басқа айқын этиологиясы жоқ болса, гепарин енгізуді тоқтату.  

Қан үлгілерін тромбоциттердің агрегациясына in vitro зерттеулер және иммунологиялық талдау жүргізу үшін цитратты пробиркаға құйып алу қажет. Алайда, мұндай жағдайларда шұғыл шаралар тромбоциттердің in vitro агрегациясының нәтижелеріне және иммунологиялық талдауға байланысты емес, өйткені бұл талдаулар мамандандырылған бірнеше зертханаларда ғана жүргізіледі, және өте жақсы жағдайда, нәтижелері бірнеше сағат өткеннен соң ғана алынуы мүмкін. Осыған қарамастан, талдаулар асқынулардың дәл диагнозын анықтау үшін жүргізілуі тиіс, өйткені гепаринмен емдеуді жалғастырған кезде тромбоз қаупі өте жоғары. 

3) ГИТ тромбоздық асқынуларының профилактикасын және емдеуді жүзеге асыру қажет.

Егерантикоагулянттық емдеуді жалғастыру маңызды деп саналса, онда гепаринді тромбозға қарсы дәрілердің басқа класының препаратына: жағдайға байланысты профилактикалық немесе емдік дозаларда тағайындалған натрий данапароиды немеселепирудинге алмастыру қажет.

К (АВК) дәруменінің антагонисіне алмастыруды, АВК әсерінен тромбоздық әсерінің күшею қаупімен байланысты, тромбоциттер саны қалыпқа келгеннен кейін ғана жүргізген жөн.   

Гепаринді АВК-ге алмастыру

АВК әсерін бақылау үшін клиникалық және биологиялық мониторингті (ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) түрінде берілген халықаралық уақыт) күшейткен жөн. 

АВК-нің толық әсері бірден көрініс бермейтін болғандықтан, гепаринді баламалы дозада енгізуді жалғастырған жөн, бұл әзір кейінгі екі талдауда осы көрсетілімдерде қажет болатын ХҚҚ деңгейіне қол жеткізу үшін қажет.    

Анти-Xa белсенділігін талдау

ТМГ-нің тиімділігін көрсеткен клиникалық сынақтардың көбісі пациенттің дене салмағын ескеріп белгіленген дозаларда және қандай да болсын спецификалық зертханалық бақылаусыз жүргізілді, ТМГ тиімділігіне баға беру үшін бақылаудың мұндай типінің бағалылығы анықталған жоқ. Алайда анти-Ха белсенділігін анықтау жолымен зертханалық бақылау артық дозалану қаупінің жоғарылауымен жиі астасқан кейбір клиникалық жағдайларда қан кету қаупі кезінде пайдалы болуы мүмкін. Бұл жағдайлар, негізінен, қолданылған дозаларға байланысты, ТМГ емдік қолдану үшін көрсетілімдерге қатысты болуы мүмкін, яғни:   

         бүйрек функциясының жеңіл және орташа жеткіліксіздігінде (Кокрофт формуласы бойынша есептелген нысаналы клиренсі 30–60 мл/мин деңгейінде): шынында да, фракцияланбаған стандартты гепаринге керісінше, ТМГ негізінен бүйрек арқылы шығарылады, және бүйректің бұзылған функциясы салыстырмалы артық дозалануға әкеп соғуы мүмкін. Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігіне қатысты айтатын болсақ, ол емдік мақсатта ТМГ қолдануға қарсы көрсетілім болып табылады (“Қолдануға болмайтын жағдайлар” бөлімін қараңыз);

         экстремальді дене салмағында (дене салмағы төмен немесе тіпті катексия (қатты арықтау), семіздік);

         түсініксіз қан кетуде.

Бұған керісінше, егер емдеу нұсқауларға сәйкес келсе (әсіресе емдеу ұзақтығына қатысты) және гемодиализде, ТМГ профилактикалық дозалары қолданғанда биологиялық мониторинг ұсынылмайды.

         егер препарат тәулігіне т/а екі инъекция түрінде қолданылса, үшінші енгізуден кейін шамамен 4 сағаттан соң, 

         егер препарат тәулігіне т/а бір инъекция түрінде қолданылса, екінші енгізуден кейін шамамен 4 сағаттан соң.

Қандағы гепарин деңгейін (мысалы, әрбір 2 немесе 3 күн сайын) өлшеу үшін анти-Ха белсенділігін қайталап анықтауды әрбір жағдайда алдыңғы талдау нәтижелеріне байланысты, және, қажет болса, ТМГ дозасын модификациялай отырып, қарастырған жөн.    

Әрбір ТМГ үшін және әрбір емдік режим үшін  анти-Ха генерацияланған белсенділігі әртүрлі.

Мысалы, қолда бар деректерге сәйкес, надропаринді әрбір 24 сағат сайын екі инъекция түрінде қолданғанда, оны 83 ХБ/кг дозада енгізгеннен кейін 4 сағаттан соң байқалатын орташа белсенділік (± СО (стандартты ауытқу)) 1.01 ± 0.18 ХБ, ал оны әрбір 24 сағат сайынбір инъекция түрінде 168 ХБ/кг дозада қолданғанда 1,34 ± 0,15 ХБ  құрады.

Осы орташа мәндер анти-Ха белсенділігін анықтауға хромогендік(амидолитикалық) әдісті пайдаланып жүргізілген клиникалық сынақтар барысында байқалды.

Белсендірілген ішінара тромбопластин уақыты (БІТУ)

Кейбір ТМГ БІТУ-діорташа ұзартады. Осы құбылыстың клиникалық маңыздылығы жоқ болған кезде осы деректердің негізінде емдеудің кез келген мониторингі мақсатқа сай болмайды. 

ТМГ-ні профилактикалық қолдану жағдайында жұлынми/эпидуральді анестезия жүргізу

Жұлынми немесе эпидуральді анестезия барысында ТМГ, сондай-ақ басқа антикоагулянттарды қолданған кезде ұзақ немесе тұрақты салдануға әкелетін интраспинальді гематоманың сирек жағдайлары  байқалды. Эпидуральді катетерді пайдаланған кезде интраспинальді гематома қаупі, сірә, жұлынми анестезиясында эпидуральді катетерлерді қолданған кездегіге қарағанда, өте жоғары. Осы сирек асқынулардың пайда болу қаупі хирургиялық араласымнан кейін эпидуральді катетерлерді ұзақ қолданған кезде ұлғаюы мүмкін. 

Егер операция алдында ТМГ-мен емдеу қажет болса (ұзақ иммобилизация (төсек тарту режимі, жарақат), ал жергілікті-аумақтың жұлынми анестезиясының артықшылығы мұқият бағаланған, егер гепарин инъекциясы мен жұлынми анестетигін қолдану арасында кем дегенде 12 сағаттық кезең өтсе, бұл техниканы операцияға дейін ТМГ инъекциясын қабылдаған пациенттерде қолдануға болады. Интраспинальді гематоманың пайда болу қаупіне байланысты, мұқият неврологиялық бақылау қажет болады. Барлық жағдайда дерлік, ТМГ профилактикалық емдеу емшара аяқталғаннан кейін немесе катетерді алғаннан кейін 6-8 сағат ішінде, және мұқият неврологиялық бақылаумен басталуы мүмкін. Гемостазға ықпал ететін басқа препараттармен (атап айтқанда, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен, аспиринмен) біріктіріп қолданған жағдайда, бұған ерекше назар аудару қажет болады.   

Қауіп танытатын жағдайлар 

Емдеуге мониторингті келесі жағдайларда күшейткен жөн:

         бауыр функциясының жеткіліксіздігінде,

         анамнездеасқазанның және он екі елі ішектің ойық жарасы немесе қан кетуге себеп болуы мүмкін басқа да кез келген органикалық зақымдар бар болғанда,

         хориоретинальді қантамырлық ауруларда,

         миға және жұлын-миға операция жүргізгеннен соң операциядан кейінгі кезеңде,

         люмбальдіпункцияны орындау мүмкіндігін интраспинальді қан кетулер қаупін ескеріп талқылаған жөн. Осы емшараны жүргізуді, егер мүмкін болса, кейінге қалдыру керек, 

         гепарин альдостероннің секрециясын басуы және гиперкалиемияға әкеп соғуы мүмкін. Атап айтқанда, бұл құбылыс қанда калий мөлшері жоғарылаған пациенттерде немесе қанда калий мөлшерінің жоғарылау қаупі бар пациенттерде (мысалы,диабеті, бүйрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі, алдында болатын метаболизмдік ацидозы бар пациенттер немесе гиперкалиемияны туындатуы мүмкін АӨФ (ангиотензин-өзгертуші фермент) тежегіштері және ҚҚСД сияқты препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде) байқалды. Гиперкалиемия қаупі ұзақ емдеген кезде жоғарылайды, бірақ әдетте қайтымды. Ұзақ емделген жағдайда, қауіп тобындағы пациенттерде қандағы калий деңгейін бақылаған жөн.

Латекске аллергия

Алдын ала толтырылған шприцтің инесі қалпақшасының құрамында табиғи каучук латекс бар, ол латекске жоғары сезімтал адамдарда аллергиялық реакцияларды туындатуы мүмкін. 

Жүктілік

Жануарларға жүргізілген зерттеулерде надропарин тератогендік әсер көрсеткен жоқ.

Жануарларда тератогендік әсер жоқ болған кезде адамда кемістіктердің дамуы пайда болады деп күтілмейді. Қазіргі таңда жануарлардың екі түріне жүргізілген зерттеулерде адамда даму кемістігіне жауапты заттардың жануарларда тератогенді болатындығын көрсеткен.

Жүктіліктің 1-шітриместрінде профилактикалық қолдану және емдік қолдану 

Клиникалық көзқарас тұрғысынан, қазіргі таңда надропариннің, оны жүктіліктің 1-ші триместрі ішінде профилактикалық дозаларда, немесе жүктіліктің бүкіл кезеңі ішінде емдік дозаларда қолданғанда, даму кемістіктерінің ықтималдығына немесе фетоуыттық әсер етуіне баға беру үшін жеткілікті деректер жоқ. 

Демек, сақтық шаралары ретінде жүктіліктің алғашқы триместрінде надропариннің профилактикалық дозаларын, сондай-ақ жүктіліктің бүкіл кезеңі ішінде осы препараттың емдік дозаларын қолданбау керек.

Жүктіліктің2-ші және3-ші триместрлерінде профилактикалық қолдану

Клиникалық көзқарас тұрғысынан қазіргі таңда надропаринді жүкті әйелдердің (2-ші және 3-1 триместрлер) шектеулі санында қолдану тәжірибесі спецификалық тератогендік немесефетоуыттық әсердің белгілерін байқаған жоқ. Алайда осындай жағдайларда препараттың ықпал ету салдарына толық баға беру үшін қосымша зерттеулер жүргізу қажет.

Демек,надропариннің профилактикалық дозаларын, мұндай қолданудың айқын қажеттілігін қоспағанда, жүктіліктің 2-ші және 3-ші триместрлерінде қолданбаған жөн.   

Егер эпидуральдіанестезия жоспарланса, онда, бұл препаратты емдік мақсатта қолданған жағдайларда, бұл мүмкін болса, гепаринмен емдеуді анестезияға дейін, ең кемінде, 12 сағат бұрын тоқтату қажет.

Бала емізу

Асқазан-ішектен сіңуі сәбилерде теориялық тұрғыдан екіталай болып саналады, және сондықтан емшек емізу кезеңінде  надропаринмен емдеуді қолдануға болады.

Көлік құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері   

Көлік құралдарын және басқа да механизмдерді басқару қабілетінеФраксипариннің ықпал етуі жөнінде деректер жоқ.

 

Артық дозалануы

Симптомдары: қан кету. Мұндай жағдайларда тромбоциттердің санын және басқа да коагуляциялықпараметрлерді анықтаған жөн. Кіші қан кетулер ерекше араласымды сирек қажет етеді. 

Емі: протамин сульфатын вена ішіне баяу енгізу қолданылады. 0,6 мл протамин сульфаты 1,0 мл-ге жуық Фраксипаринді бейтараптандырады. Фраксипариннің анти-Ха факторлы белсенділігін толық бейтараптандыру мүмкін еместігін ескерген жөн. Қажет болғанда тәулік ішінде бірнеше (2-4) қабылдауға есептелген дозаны енгізу қажет болуы мүмкін. 

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Резеңкеден жасалған қалпақшамен қорғалған және шприцтің цилиндріне бекітілген, даттанбайтын болаттан жасалған инъекциялық инемен жабдықталған, сыйымдылыы 1 мл шыны, градуирленген, силикондалған шприцтерге 0,4 мл-ден құйылған. Алдын ала толтырылған 2 шприц мөлдір пластик үлбірмен жабылған, ПВХ-ден жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған. Пішінді 5 қаптама қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған. 

 

Сақтау шарттары

30 °С-ден аспайтын температурада. Мұздатып қатыруға болмайды.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды. 

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы