г. AptekaOnline
Каталог

Фобос, 50 мг, капсулы №7, пачка картонная

Действующее вещество :
Флуконазол
Дозировка:
50 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
4 года
Цена от 3 660
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2020-01-13
Действующее вещество
Флуконазол
Дозировка
50 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00007553
Лекарственная форма
Капсулы кишечнорастворимые
Описание упаковки
№7
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№020489
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
4 года
Торговое название
Фобос
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 7 капсул в контурной ячейковой упаковке. По 1 контурной ячейковой упаковке в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Фобос

 

Международное непатентованное название

Флуконазол

 

Лекарственная форма

Капсулы 50 мг, 150 мг и 200 мг

 

Состав

Одна капсула содержит

активное вещество – флуконазол 50 мг, 150 мг и 200 мг,

вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, крахмал кукурузный, кремния диоксид коллоидный безводный, магния стеарат, натрия лаурилсульфат,

оболочка: желатин, синий патентованный V (Е131), хинолиновый желтый (Е104), железа (III) оксид красный (Е172), титана диоксид (Е171), железа (III) оксид желтый (Е172) (для дозировки 50 мг),

оболочка: желатин, титана диоксид (Е171) (для дозировки 150 мг),

оболочка: желатин, титана диоксид (Е171) (для дозировки 200 мг).

 

Описание

Твердые желатиновые капсулы размером №2, с корпусом и крышечкой темно-зеленого цвета (для дозировки 50 мг).

Твердые желатиновые капсулы размером №1, с корпусом и крышечкой белого цвета (для дозировки 150 мг).

Твердые желатиновые капсулы размером №0, с корпусом и крышечкой белого цвета (для дозировки 200 мг).

Содержимое капсул - белый гомогенный порошок.

 

Фармакотерапевтическая группа

Противоинфекционные препараты для системного использования. Противогрибковые препараты для системного применения. Триазола производные. Флуконазол.

Код АТХ J02AC01

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Фармакокинетические свойства флуконазола подобны при внутривенном или пероральном введении.

Абсорбция: хорошо всасывается в желудочно-кишечном тракте (пища не влияет на скорость всасывания), биодоступность – 90 %. Время достижения максимальной концентрации (Сmax) после приема внутрь, натощак 150 мг – 0,5-1,5 часа. Концентрация в плазме крови находится в прямой пропорциональной зависимости от дозы. Равновесная концентрация достигается к 4-5 дню приема.

Распределение: объем распределения приближается к общему количеству воды в организме. Связь с белками 11-12 %. Хорошо проникает во все жидкости организма. Концентрации активного вещества в грудном молоке, суставной жидкости, слюне, мокроте и перитонеальной жидкости аналогичны таковым в плазме. Постоянные значения в вагинальном секрете достигаются через 8 ч после приема внутрь и удерживаются на этом уровне не менее 24 ч. При грибковом менингите концентрация в спинномозговой жидкости составляет около 80% от таковой в плазме. В потовой жидкости, эпидермисе и в роговом слое кожи достигаются концентрации, превышающие сывороточные (селективное накопление). При приеме дозы 50 мг один раз в день, концентрация флуконазола через 12 дней составила 73 мкг/г, а через 7 дней после прекращения лечения - 5,8 мкг/г. После приема внутрь 150 мг на 7 день, концентрация в роговом слое дермы составляет 23,4 мкг/г, а через неделю после приема второй дозы – 7,1 мкг/г. Концентрация в здоровых ногтях после 4 месяцев применения в дозе 150 мг 1 раз в неделю – 4,05 мкг/г, в пораженных ногтях - 1,8 мкг/г.

Биотрансформация: флуконазол метаболизируется лишь в незначительной степени. При введении радиоактивной дозы, только 11% выводится с мочой в измененном виде. Флуконазол является селективным ингибитором изоферментов CYP2C9 и CYP3A4, также он является ингибитором изофермента CYP2C19.

Элиминация: период полувыведения (Т1/2) – 30 часов. Выводится преимущественно почками, 80% в неизмененном виде. Клиренс флуконазола пропорционален клиренсу креатинина (КК). Фармакокинетика флуконазола существенно зависит от функционального состояния почек, при этом существует обратно пропорциональная зависимость между Т1/2 и КК. После гемодиализа в течение 3 часов, концентрация флуконазола в плазме крови снижается на 50%.  Длительный период полувыведения дает возможность принимать однократную дозу при лечении вагинального кандидоза и принимать препарат один раз в день или один раз в неделю при лечении по другим показаниям.

Фармакокинетика при почечной недостаточности: у больных с тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <20 мл / мин), период полувыведения удлиняется с 30 до 98 часов, следовательно, снижения дозы не требуется. Флуконазол удаляется с помощью гемодиализа и в меньшей степени перитонеального диализа. Через три часа сеанса гемодиализа, около 50% флуконазола выводится из крови.

Фармакокинетика у пожилых (от 65 лет и старше): при приёме одной пероральной дозы флуконазола - 50 мг, Cmax флуконазола составляла 1,54 мкг/мл в течение 1,3 ч после приема дозы. Среднее значение AUC составляло 76,4 ± 20,3 мкг·ч/мл, а средний конечный период полувыведения составил 46,2 часов. Совместное назначение с диуретиками, существенно не изменяет AUC или Cmax флуконазола, кроме того, клиренс креатинина составлял 74 мл/мин, процент выведения неизмененного лекарственного препарата с мочой (0-24 часа, 22%). Почечный клиренс флуконазола у пожилых людей (0,124 мл/мин/кг), как правило, ниже, чем у более молодых. Таким образом, изменение скорости выведения флуконазола у пожилых, связано с ухудшением функции почек.

Фармакодинамика

Флуконазол является триазолом, противогрибковым средством. Угнетает активность ферментов грибка, зависимых от цитохрома Р450; останавливает превращение ланостерола грибковой клетки в мембранный липид эргостерол. В результате этого, повышается проницаемость клеточной мембраны, нарушается ее рост и репликация. Флуконазол в дозе 50 мг в день, при приеме до 28 дней, не оказывал влияния на концентрацию тестостерона в плазме у мужчин и концентрацию стероида у женщин фертильного возраста. Флуконазол в дозе от 200 мг до 400 мг в сутки, не оказывал клинически значимого влияния на уровень эндогенных стероидов или стимулированную АКТГ реакцию у здоровых мужчин. Взаимодействия с антипирином показывают, что одна или несколько доз флуконазола 50 мг не влияет на его метаболизм.

Изучение чувствительности в лабораторных условиях: в пробирке, флуконазол показывает противогрибковую активность против большинства клинически распространенных видов Candida(включая C. Albicans, С. parapsilosis, С. tropicalis). С. glabrataпоказывает широкий диапазон чувствительности, в то время как С. krusei устойчив к флуконазолу.

Флуконазол также проявляет активность в лабораторных условиях против Cryptococcus neoformans и Cryptococcus gattii,а также эндемичных форм Blastomyces dermatiditis, Coccidioides, Histoplasma capsulatum и Paracoccidioides Brasiliensis.

Фармакокинетическая/фармакодинамическая зависимость: существует взаимосвязь между значениями минимальной ингибирующей концентрации (МИК) и эффективностью при микозах, вызванных возбудителем из группы Candida SPP. Существует линейная зависимость (почти 1:1) между AUC и дозой флуконазола. Существует также прямая, хотя несовершенная связь между AUC/дозой и успешным клиническим ответом при лечении орального кандидоза и в меньшей степени при кандидемии (менее характерна она для инфекций, вызванных штаммами с высокой МИК флуконазола).

Механизмы резистентности: Candida SPP имеет целый ряд механизмов резистентности к азолу противогрибковых препаратов. Грибковые штаммы, приобрели один или несколько механизмов устойчивости и как известно, обладают высокой МИК к флуконазолу, которая отрицательно сказывается на эффективности в клинических и естественных условиях. Имеются сообщения о суперинфекции другими (не C. Albicans) видами Candida,которые часто являются не чувствительными к флуконазолу (например, Candida krusei). В таких случаях может потребоваться альтернативная противогрибковая терапия.

 

Показания к применению

Фобос показан для лечения следующих заболеваний у взрослых:

- криптококковый менингит

- кокцидиоидомикоз

- инвазивный кандидоз

- кандидоз слизистых оболочек,в том числе орофарингеальный кандидоз, кандидоз пищевода, кандидурия и хронический кожно - слизистый кандидоз

- хронический атрофический кандидоз ротовой полости (связанный с использованием зубных протезов), когда соблюдения гигиены полости рта или местного лечения недостаточно

- вагинальный кандидоз, острый или рецидивирующий (когда местная терапия не применима)

- кандидозный баланит (когда местная терапия не применима)

- дерматомикозы, в том числе дерматофития стоп, дерматофития гладкой кожи туловища, паховая дерматофития, разноцветный лишай и кожные кандидозные инфекции (когда показано системное лечение); дерматофитии ногтей (онихомикоза), когда лечение другими препаратами неприемлимо.

Фобос показан для профилактики следующих заболеваний у взрослых:

-        рецидивов криптококкового менингита у пациентов с высоким риском рецидива орофарингеального кандидоза, у ВИЧ-инфицированных больных

-        для снижения частоты рецидивов вагинального кандидоза (4 или более случаев в год)

-        для профилактики кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией (например, при гематологических злокачественных новообразованиях, пациентам, получающим химиотерапию или трансплантацию гемопоэтических стволовых клеток)

-        для профилактики грибковых инфекций у больных со злокачественными новообразованиями, которые предрасположены к таким инфекциям, в результате цитотоксической химиотерапии или лучевой терапии. 

 

Способ применения и дозы

Препарат Фобос применяется у взрослых, капсулы следует принимать внутрь (проглатывать целиком), не зависимо от приема пищи.

При выборе дозы необходимо учитывать вид и тяжесть грибковой инфекции. Лечение инфекций, требующих приема многократных доз следует продолжать до тех пор, когда можно будет сделать заключение (на основании клинических данных или показателей лабораторных исследований), что активность грибковой инфекции снизилась. Недостаточная длительность лечения может привести к рецидиву заболевания.

Криптококкоз: лечение криптококкового менингита с нагрузочной дозой 400 мг в 1-й день, в последующие дни по 200 - 400 мг в день. При угрожающих жизни состояниях, суточная доза может быть увеличена до 800 мг. Обычная длительность лечения составляет 6 - 8 недель.

Поддерживающая терапия назначается для предупреждения рецидивов  криптококкового менингита: суточная доза - 200 мг в день. Может быть показан длительный прием дозы препарата 200 мг в день.

Кокцидиоидомикоз: суточная доза 200 - 400 мг в день. Длительность лечения 11 - 24 и более месяцев (в зависимости от состояния пациента). При некоторых инфекциях, особенно при менингите, могут быть показаны дозы до 800 мг в день.

Инвазивный кандидоз: в 1-й день нагрузочная доза составляет 800 мг. В последующие дни, по 400 мг в день. Рекомендуемая длительность терапии при кандидемии - 2 недели после первого отрицательного результата посева крови и исчезновения признаков и симптомов кандидемии.

Кандидоз слизистых оболочек

Орофарингеальный кандидоз: в 1-й день нагрузочная доза 200 - 400 мг, в последующие дни по 100 - 200 мг в день. Длительность лечения 7 - 21 день (до наступления ремиссии кандидоза ротоглотки). Более длительное применение показано пациентам с сильно ослабленным иммунитетом.

Кандидоз пищевода: в 1-й день нагрузочная доза 200 - 400 мг, в последующие дни по 100 -200 мг в день. Длительность лечения 14 - 30 дней (до наступления ремиссии кандидоза пищевода). Более длительное применение показано пациентам с сильно ослабленным иммунитетом.

Кандидурия: 200 - 400 мг в день, длительность лечения 7 - 21 день. Более длительное применение показано пациентам с сильно ослабленным иммунитетом.

Хронический атрофический кандидоз: по 50 мг в день, длительность лечения 14 дней.

Хронический кандидоз кожи и слизистых: по 50 - 100 мг в день, длительность лечения до 28 дней (зависит от тяжести заболевания или исходной сопротивляемости к инфекции).

Профилактика рецидивов кандидоза слизистых оболочек у пациентов, инфицированных ВИЧ, имеющих высокий риск развития рецидивов.

Орофарингеальный кандидоз и кандидоз пищевода: по 100 - 200 мг в день или по 200 мг 3 раза в неделю. Для пациентов с хроническим иммунодефицитом, длительность лечения определяет лечащий врач.

Генитальный кандидоз

Острый вагинальный кандидоз, кандидозный баланит: разовая доза 150мг.

Лечение и профилактика рецидивирующего вагинального кандидоза (4 и более эпизодов в год): по 150 мг каждый третий день в общей сложности

3 дозы (1, 4 и 7 дни), затем поддерживающую дозу 150 мг один раз в неделю. Длительность приема составляет 6 месяцев.

Дерматомикозы

Дерматомикозы стоп, гладкой кожи рук, ног, тела, паховых областей и подмышек, кандидозная инфекция: по 150 мг один раз в неделю или 50 мг один раз в день. Длительность лечения 2 - 4 недели, для лечения дерматомикоза стоп может потребоваться до 6 недель.

Отрубевидный (разноцветный) лишай: 300 - 400 мг один раз в неделю, длительность лечения 1 - 3 недели или по 50 мг один раз в день, длительность лечения 2 - 4 недели.

Грибковое поражение ногтей (онихомикоз): по 150 мг один раз в неделю. Лечение следует продолжать до тех пор, пока пораженный ноготь не заменится новым. На отрастание ногтей на руках обычно требуется от 3 до 6 месяцев, на ногах от 6 до 12 месяцев. Темпы роста могут варьировать в широких пределах (это зависит от человека, его возраста). После успешного лечения длительных хронических инфекций, иногда ногти остаются обезображенными.

Профилактика кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией: по 200 - 400 мг, лечение следует начинать за несколько дней до предполагаемой нейтропении и продолжать в течение 7 дней после восстановления приемлемого количества нейтрофилов (когда их количество поднимается выше 1000 клеток на мм3).

Пожилые пациенты: дозировка должна быть скорректирована с учетом функции почек.

Почечная недостаточность: корректировка однократной дозы препарата не требуется. У пациентов с нарушением функции почек, которым необходимо многократно принимать препарат Фобос, выбирается начальная доза от 50 мг до 400 мг, исходя из рекомендуемой суточной дозы для данного показания. После приема начальной нагрузочной дозы, суточная доза для дальнейшего применения (определяется в соответствии с показанием) должна при необходимости корректироваться в соответствии с клиренсом креатинина, см. таблицу ниже.

Клиренс креатинина (мл/мин)

Процент от рекомендуемой дозы

>50

100%

≤50 (без диализа)

50%

Регулярный диализ

100% после каждого сеанса диализа

Пациенты, получающие регулярный диализ, должны получать 100% от рекомендуемой дозы после каждого сеанса диализа. В те дни, когда диализ не проводится, пациенты должны получать уменьшенную дозу в соответствии с их клиренсом креатинина.

Печеночная недостаточность: имеются ограниченные данные о применении препарата у пациентов с нарушением функции печени, поэтому препарат Фобос следует назначать с осторожностью пациентам с нарушениями функции печени.

 

Побочные действия

Наиболее часто (> 1/10) сообщалось о таких побочных реакциях, как головная боль, боли в животе, диарея, тошнота, рвота, повышение в крови аланинаминотрансферазы, аспартатаминотрансферазы, щелочной фосфатазы, сыпь. Следующие побочные реакции наблюдались во время лечения флуконазолом со следующей частотой: очень часто (≥1/10); часто(≥1/100 до <1/10); нечасто (≥1/1000 до <1/100); редко (≥1/10000 до <1/1000); очень редко(<1/10000), не известно (не может быть оценено по имеющимся данным).

Часто

- головная боль, сыпь

-тошнота, рвота, боль в животе, диарея, повышения уровня щелочной фосфатазы, сывороточного уровня аминотрансфераз (АЛТ и АСТ).

Нечасто

- анемия, миалгия

- бессонница, сонливость, усталость, недомогание, слабость, лихорадка

- судороги, головокружение, парестезия, изменение вкуса, вертиго

- диспепсия, запор, метеоризм, сухость во рту, снижение аппетита

- холестаз, желтуха, повышения уровня билирубина

-зуд, лекарственная сыпь (включая стойкую медикаментозную сыпь), токсидермия, крапивница, повышенное потоотделение.

Редко

- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения

- анафилаксия, тремор

- гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, гипокалиемия

- трепетание/мерцание желудочков

- печеночная недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатит, гепатоцеллюлярные повреждения

- токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивена-Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит, ангионевротический отек, отек лица, алопеция.

Частота неизвестна

- лекарственная болезнь с эозинофилией и системными симптомами (синдром гиперчувствительности).

 

Противопоказания

- повышенная чувствительность к флуконазолу, другим компонентам препарата или азольным веществам со сходной с флуконазолом структурой;

- одновременный прием терфенадина во время многократного применения препарата Фобос в дозе 400 мг/сутки и более;

- одновременный прием лекарственных препаратов, удлиняющих интервал QT и метаболизирующихся посредством фермента CYP3A4, таких как цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин и эритромицин;

- наследственная непереносимость галактозы, недостаточность лактозы или глюкозо-галактозная мальабсорбция;

- беременность и период лактации;

- детский и подростковый возраст до 18 лет.

 

Лекарственные взаимодействия

Противопоказано одновременное применение с нижеперечисленными лекарственными препаратами.

Цизаприд: поступали сообщения о сердечно-сосудистых нарушениях, включая удлинение интервала QT у пациентов, которые одновременно получали флуконазол и цизаприд. Одновременное применение флуконазола в суточной дозе 200 мг и цизаприда по 20 мг четыре раза в день вызывает значительное увеличение концентрации цизаприда в плазме и удлинение интервала QT. Сопутствующее лечение флуконазолом и цизапридом противопоказано.

Терфенадин: у пациентов, получающих азолы имидазола в сочетании с терфенадином, развивались серьезные сердечные аритмии, связанные с удлинением интервала QTc. С применением суточной дозы флуконазола 200 мг, не отмечалось удлинения интервала QTc. В другом исследовании с применением суточной дозы флуконазола 400 мг и 800 мг было выявлено, что флуконазол в дозе 400 мг в сутки и более, при одновременном приеме, значительно повышает уровень в плазме крови терфенадина. Совместное применение флуконазола в дозах 400 мг или более с терфенадином противопоказано. Применение флуконазола в дозах ниже 400 мг в день совместно с терфенадином следует тщательно контролировать.

Астемизол: одновременное применение флуконазола с астемизолом может снижать клиренс астемизола, а повышение концентрации в плазме крови астемизола может привести к удлинению интервала QT и редко к появлению жизнеугрожающей аритмии.Совместное применение препарата Фобос и астемизола противопоказано.

Пимозид: хотя данное взаимодействие не изучалось в естественных условиях или в пробирке, сопутствующее применение препарата Фобос с пимозидом может привести к замедлению метаболизма пимозида. Повышение концентрации пимозида в плазме крови может привести к удлинению интервала QT и редко, к угрожающей жизни аритмии, в связи с чем совместное применение препарата Фобос и пимозида противопоказано.

Хинидин: хотя данное взаимодействие в естественных или лабораторных условиях не изучалось, одновременное применение флуконазола с хинидином может привести к замедлению метаболизма хинидина, что в свою очередь может вызывать удлинение интервала QT и в редких случаях к проявлению аритмии. Одновременное применение препарата Фобос и хинидина противопоказано.

Эритромицин: одновременное применение флуконазола и эритромицина может увеличить риск кардиотоксичности (удлинения интервала QT, трепетание/мерцание желудочков) и как следствие привести к внезапной смерти от остановки сердца. Совместное применение флуконазола и эритромицина противопоказано.

Не рекомендовано одновременное применение следующих лекарственных препаратов.

Галофантрин: из-за угнетающего эффекта на CYP3A4, флуконазол может повысить концентрацию галофантрина в плазме. Одновременное применение флуконазола (препарата Фобос) и галофантрина может повысить риск кардиотоксичности (удлинения интервала QT, трепетания/мерцания) и как следствие внезапной смерти от остановки сердца. Такого сочетания следует избегать.

Комбинации, которые следует применять с осторожностью.

Амиодарон: одновременное применение с амиодароном может привести к замедлению метаболизма амиодарона и вызывать удлинение интервала QT. Если одновременный прием флуконазола и амиодарона необходим, следует соблюдать осторожность, особенно при высоких дозах флуконазола (800 мг).

Одновременное применение лекарственных препаратов, требующее соблюдение мер предосторожности и при необходимости корректировки дозы препарата Фобос.

Гидрохлоротиазид: одновременное применение гидрохлоротиазида и флуконазола на 40% повышает концентрацию флуконазола в плазме, однако это повышение не требует изменения дозировки препарата Фобос у пациентов, получающих одновременно диуретики.

Рифампицин:одновременное применение флуконазола и рифампицина приводит к снижениюAUC (площадь под кривой концентрация/время) на 25% и на 20% снижение периода полувыведения флуконазола. У больных, получающих сопутствующую терапию рифампицином, может потребоваться увеличение дозы препарата Фобос.

Взаимодействия пероральных форм флуконазола при его одновременном приеме с пищей, циметидином, антацидами, а также после тотального облучения тела после пересадки костного мозга показали, что эти факторы не оказывают клинически значимого влияния на всасывание флуконазола(препарата Фобос).

Влияние препарата Фобос на другие лекарственные препараты.

Флуконазол  является мощным ингибитором изофермента цитохрома P450 (CYP) 2C9 и умеренным ингибитором фермента CYP3A4, кроме того он также является ингибитором изофермента CYP2C19. Кроме взаимодействий, указанных ниже, существует риск повышения плазменных концентраций других препаратов, метаболизирующихся ферментами CYP2C9 и CYP3A4 при одновременном применении с препаратом Фобос, поэтому, следует проявлять осторожность при использовании этих комбинаций, а за пациентами необходим тщательный контроль. Из-за длительного периода полувыведения, угнетающее действие флуконазола на ферментные системы сохраняется в течение 4-5 дней после прекращения его приема.

Альфентанил: при одновременной терапии с препаратом Фобос наблюдается снижение клиренса и объема распределения, а также удлинение (периода полувыведения) альфентанила. Возможным механизмом действия является угнетение флуконазолом фермента CYP3A4, что может потребовать коррекции дозы альфентанила.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Концентрация 5-нортриптилина и/или S-амитриптилина может быть измерена в начале комбинированной терапии и через неделю после начала лечения. При необходимости, дозы амитриптилина/нортриптилина должны быть скорректированы.

Амфотерицин B: при одновременном применении флуконазола с амфотерицином В, у пациентов с нормальным и ослабленным иммунитетом возможны следующие эффекты: небольшое дополнительное противогрибковое действие при системных инфекциях, вызванных C. Albicans; никакого взаимодействия при внутричерепной инфекции, вызванной Cryptococcus neoformans; антагонизм двух препаратов при системной инфекции, вызванной A. fumigatus. Клиническое значение этих эффектов точно не известно.

Антикоагулянты: при одновременном применении с варфарином, флуконазол вызывает удлинение протромбинового времени на 12%. Как и при применении других азольных противогрибковых препаратов, сообщалось об эпизодах кровотечений (гематом, кровотечений из носа, желудочно-кишечных кровотечений, гематурии и мелены), связанных с удлинением протромбинового времени у больных, получавших одновременно флуконазол, поэтому пациентам, принимающим  антикоагулянты кумаринового ряда необходим тщательный контроль протромбинового времени,при необходимости, коррекция дозы варфарина.

Бензодиазепины (короткого действия), т.е. мидазолам, триазолам: после перорального приема мидазолама, флуконазол вызывал существенное повышение концентрации мидазолама, проявляющееся в виде психомоторных эффектов. Одновременный пероральный прием флуконазола 200 мг и 7,5 мг мидазолама повышает AUC мидазолама в 3,7 раза, а его период полувыведения в 2,2 раза. При приеме флуконазола в ежедневной дозе 200 мг одновременно с пероральным приемом триазолама в дозе 0,25 мг, AUC триазолама повышался в 4,4 раза, а период полувыведения в 2,3 раза. Потенцирование и удлинение эффекта триазолама наблюдалось при его одновременном лечении с флуконазолом. При одновременном применении бензодиазепинов пациентами, получающими флуконазол, следует рассмотреть возможность снижения дозы бензодиазепинов, необходим надлежащий контроль за пациентами.

Карбамазепин: флуконазол угнетает метаболизм карбамазепина и на 30% повышает его концентрацию последнего в сыворотке крови. В связи с этим, существует риск развития карбамазепиновой токсичности и может потребоваться коррекция дозы карбамазепина в зависимости от его концентрации/эффекта.

Блокаторы кальциевых каналов: некоторые антагонисты кальциевых каналов (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются ферментом CYP3A4. Флуконазол может значительно повышать системное воздействие антагонистов кальциевых каналов, поэтому в период лечения рекомендуется частый мониторинг побочного действия препаратов.

Целекоксиб: при одновременной терапии препаратом Фобос (200 мг в сутки) и целекоксибом в дозе 200 мг, отмечалось повышение Cmax целекоксиба на 68 %, AUC на 134%. Учитывая это, при одновременном применении препарата Фобос с целекоксибом, может потребоваться уменьшение дозы целекоксиба в 2 раза.

Циклофосфамид:комбинированная терапия циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровней билирубина и креатинина в сыворотке крови. Эта комбинация может быть использована только при строгом контроле уровней билирубина и креатинина в сыворотке крови.

Фентанил: отмечался один смертельный случай от интоксикации фентанилом из-за возможного развития взаимодействия между фентанилом и флуконазолом. Было показано, что флуконазол значительно замедляет выведение фентанила. Повышенные концентрации фентанила могут привести к угнетению дыхания, это следует учитывать и тщательно следить за пациентом для своевременного выявления признаков угнетения дыхания, может также потребоваться корректировка дозировки фентанила.

Ингибиторы гидроксиметилглутарил-кофермента A-редуктазы (ГМГ-КоA-редуктазы): в случае одновременного применения флуконазола с ингибиторами гидроксиметилглутарил-коферментаA-редуктазы (ГМГ-КоA-редуктазы)  (аторвастатин, симвастатин) метаболизирующихся посредством CYP3A4, или CYP2C9 (флувастатин), повышается риск развития миопатии и острого некроза скелетных мышц (рабдомиолиза).  Если одновременная терапия этими препаратами необходима, пациент должен находиться под наблюдением для своевременного выявления симптомов миопатии и рабдомиолиза, а также должен проводиться контроль уровня креатинкиназы. Прием ингибиторов ГМГ-КоA-редуктазы следует прекратить, если отмечается значительное повышение уровня креатинкиназы, или если диагностирована или подозревается миопатия/рабдомиолиз.

Иммунодепрессанты (циклоспорин, эверолимус, сиролимус и такролимус и другие).

Циклоспорин: флуконазол значительно повышает концентрацию в плазме и AUC циклоспорина. При одновременной терапии флуконазолом в дозе 200 мг в день и циклоспорина (2,7 мг/кг/сут) отмечалось 1,8-кратное увеличение AUC циклоспорина. Такое сочетание может применяться только в случае снижения дозы циклоспорина в зависимости от его концентрации в плазме крови.

Эверолимус: флуконазол может повышать сывороточные концентрации эверолимуса путем угнетения CYP3A4.

Сиролимус: флуконазол повышает плазменную концентрацию сиролимуса, предположительно, путем угнетения метаболизма сиролимуса с участием ферментных систем CYP3A4 и Р-гликопротеина. Эта комбинация может применяться, если проводится коррекция дозы сиролимуса в зависимости от показателей эффекта/концентрации.

Такролимус: за счет угнетения метаболизма в кишечнике с участием CYP3A4, флуконазол может до 5 раз повышать концентрацию перорального принятого такролимуса в сыворотке крови. В тех случаях, когда такролимус вводится внутривенно, существенных изменений фармакокинетики не наблюдалось (повышенные уровни такролимуса связаны с проявлениями его нефротоксичности). Дозу перорально вводимого такролимуса, в зависимости от его концентрации в крови, необходимо уменьшать.

Лозартан: флуконазол угнетает метаболизм лозартана и его активного метаболита (Е-31 74), отвечающего за антагонизм к рецепторам ангиотензина II, поэтому пациентам в период лечения необходимо постоянно контролировать артериальное давление.

Метадон: флуконазол повышает концентрацию метадона в сыворотке крови, поэтому может потребоваться коррекция дозы метадона.

Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП): фобос может усилить системное воздействие других НПВП, которые метаболизируются посредством CYP2C9 (например, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак). Рекомендуется частый мониторинг для раннего выявления нежелательных побочных действий и токсичности НПВП, также может потребоваться коррекция дозы НПВП.

Фенитоин:флуконазол угнетает печеночный метаболизм фенитоина. Сопутствующее повторное введение 200 мг флуконазола и 250 мг фенитоина внутривенно, вызвало увеличение AUC 24 фенитоина на 75% и Cminна 128%. При совместном приеме, сывороточные уровни концентрации фенитоина следует контролировать, чтобы избежать проявлений токсичности.

Преднизолон: зарегистрирован случай длительного (после трансплантации печени), одновременного лечения преднизолоном и флуконазолом, в результате которого после трех месяцев терапии и дальнейшей отмены флуконазола, развилась острая недостаточность коры надпочечников. Прекращение приема флуконазола, предположительно вызвало повышение активности CYP3A4, которое привело к усилению метаболизма преднизолона. Больным, получающим долгосрочное лечение флуконазолом и преднизолоном, после отмены приема флуконазола, необходимо тщательно контролировать функцию коры надпочечников.

Рифабутин: одновременное применение с флуконазолом приводит к повышению уровня рифабутина в сыворотке крови до 80%. Сообщалось о случаях развития увеита у пациентов, которым одновременно назначали флуконазол и рифабутин. Необходим тщательный контроль состояния пациентов, получающих одновременно препарат Фобос и рифабутин.

Саквинавир: за счет угнетения печеночного метаболизма саквинавира с участием CYP3A4 и ингибирования Р-гликопротеина, флуконазол увеличивает AUC саквинавира примерно на 50%, Cmax примерно на 55% и уменьшает клиренс саквинавира примерно на 50%. В случаях одновременного применения с препаратом Фобос, может потребоваться коррекция дозы саквинавира.

Сульфонилмочевина: при одновременном приеме, флуконазол удлиняет период полувыведения из сыворотки пероральных препаратов сульфонилмочевины (например, хлорпропамида, глибенкламида, глипизида, толбутамида). Рекомендуется частый контроль уровня глюкозы крови и соответствующее уменьшение дозы сульфонилмочевины.

Теофиллин:прием флуконазола в дозе 200 мг в течение 14 дней приводил к снижению средней скорости клиренса теофиллина на 18%. Необходимо тщательно наблюдать за пациентами, принимающими Фобос и теофиллин в высоких дозах, или за пациентами с повышенным риском токсического действия теофиллина, для своевременного выявления симптомов передозировки теофиллина и корректировки терапии.

Алкалоид Барвинка: флуконазол может повысить плазменные уровни алкалоида барвинка (например, винкристин и винбластин) и привести к нейротоксичности, из-за ингибирующего действия на CYP3A4.

Витамин А:эта комбинация может применяться, но требует тщательного наблюдения за пациентами с целью выявления побочных эффектов, связанных с ЦНС.

Вориконазол (ингибитор CYP2C9 и CYP3A4):одновременное применение перорального вориконазола (400 мг каждые 12 часов в 1 сутки, затем по 200 мг каждые 12 часов в течение 2,5 дней) и перорального флуконазола (400 мг в 1-й день, затем 200 мг каждые 24 часа в течение 4 дней) привело к повышению концентрации и AUC вориконазола в среднем на 57% (90% C1: 20%, 107%) и 79% (90% CI: 40%, 128%), соответственно. Уменьшение дозы и/или частоты приема вориконазола или флуконазола, которые позволяют устранить этот эффект не установлены. Если вориконазол назначается после флуконазола, для своевременного выявления нежелательных побочных эффектов, рекомендуется мониторинг.

Зидовудин: при пероральном приеме зидовудина, повышается концентрация зидовудина в плазме. Пациенты, получающие эту комбинацию должны наблюдаться с целью выявления побочных реакций, связанных с приемом зидовудина (в некоторых случаях может потребоваться уменьшение дозы зидовудина).

Азитромицин: не обнаружено никакого значимого фармакокинетического взаимодействия между флуконазолом иазитромицином.

Пероральные контрацептивы: не отмечено существенного влияния на уровень гормонов флуконазола в дозе 50 мг, в то время как суточная доза 200 мг вызывает увеличение на 40% и 24%, AUC (площади под кривой концентрация-время) этинилэстрадиола и левоноргестрела. Таким образом, многократное применение препарата Фобосв таких дозах вряд-ли может оказать влияние на эффективность комбинированных пероральных противозачаточных препаратов.

Ивакафтор: одновременное применение с ивакафтором, регулятором усиления трансмембранной проводимости при муковисцидозе, повышает его экспозицию в 3 раза, а его метаболита гидроксиметил- ивакафтора в 1.9 раз. Для пациентов, принимающих сопутствующую терапию умеренными ингибиторами CYP3A, такими как флуконазол и эритромицин рекомендуется уменьшение дозы ивакафтора до 150 мг один раз в день.

Тофаситиниб:повышается воздействие при совместном приеме тофаситиниба с лекарственными препаратами, умеренно угнетающими CYP3А4 и сильно угнетающими CYP2С9 (флуконазол).

 

Особые указания

Микоз гладкой кожи туловища (стригущий лишай): имеется опыт применения флуконазола при лечении стригущего лишая у детей. Было выявлено, что он не превосходит в эффективности гризеофульвин (общий показатель эффективности составляет менее 20%), поэтому флуконазол в капсулах не должен применяться для лечения стригущего лишая.

Криптококкоз: доказательства эффективности флуконазола при лечении криптококкоза другой локализации (например, легочный и кожный криптококкоз) ограничены, что не позволяет дать рекомендации по дозировке препарата.

Глубокие эндемические микозы: доказательства эффективности флуконазола при лечении других форм эндемичных микозов, таких как паракокцидиомикоз, кожная форма лимфоцитоза, споротрихоз и гистоплазмоз ограничены, что не позволяет дать точные рекомендации по дозировке.

Почечная система: Фобос следует назначать с осторожностью пациентам с нарушением функции почек.

Надпочечниковая недостаточность: кетоконазол, как известно, вызывает надпочечниковую недостаточность и это, хотя и редко, может быть применимо и к флуконазолу. Надпочечниковая недостаточность, вызванная сопутствующей терапией преднизолоном описана в разделе «Лекарственные взаимодействия».

Гепатобилиарная система: Фобос следует с осторожностью назначать пациентам с нарушением функции печени. Применение флуконазола в капсулах вызывало редкие случаи серьезной печеночной токсичности (даже со смертельным исходом), в первую очередь у больных, имеющих серьезные сопутствующие заболевания. В этих случаях, отсутствует достоверная связь с общей суточной дозой, длительностью терапии, полом или возрастом пациента. Гепатотоксичность флуконазола была обычно обратимой после прекращения терапии. Пациентов, имеющих в период лечения флуконазолом отклонения в тестах, характеризующих функцию печени, необходимо тщательно наблюдать для предупреждения более тяжелых повреждений печени. Пациента необходимо проинформировать о симптомах тяжелого поражения печени (астения, анорексия, постоянная тошнота, рвота и желтуха). В таких случаях, лечение препаратом Фобос следует немедленно прекратить и пациент должен обратиться к врачу.

Сердечно-сосудистая система: некоторые азолы, включая флуконазол, могут вызывать удлинение интервала QT на электрокардиограмме. В период постмаркетингового наблюдения, были отмечены очень редкие случаи удлинения интервала QT и мерцания/трепетания желудочков у пациентов, имеющих множественные факторы риска, такие как, органические заболевания сердца, нарушения электролитного баланса и сопутствующая терапия, способствующая развитию подобных нарушений. У пациентов с потенциально возможными проаритмическими состояниями, применять препарат Фобос следует с осторожностью.

Одновременное применение других лекарственных средств, способных вызвать удлинение интервала QT и метаболизироваться посредством цитохрома P450 (CYP) 3A4 противопоказано.

Галофантрин: было показано, что Галофантрин является субстратом CYP3A4 и может вызвать в рекомендуемых терапевтических дозировках удлинение интервала QTc, поэтому одновременное применение флуконазола и Галофантрина не рекомендуется

Дерматологические реакции: Фобос в редких случаях может вызывать анафилактические реакции. Во время лечения флуконазолом, у больных в редких случаях развивались эксфолиативные кожные реакции, такие как синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Больные СПИДом более склонны к развитию тяжелых кожных реакций при применении многих препаратов. При появлении у больного во время лечения поверхностной грибковой инфекции сыпи, которую можно связать с применением препарата Фобоса, его следует отменить. При появлении сыпи у больных с инвазивными/системными грибковыми инфекциями, их следует тщательно наблюдать и отменить препарат Фобос при появлении буллезных поражений или мультиформной эритемы.

Повышенная чувствительность: в редких случаях сообщалось о развитии анафилаксии.

Цитохром P450: флуконазол является сильным ингибитором CYP2C9, умеренным ингибитором CYP3А4 и оказывает влияние на CYP2C19. Больных, получающих лечение препаратом Фобос и одновременно принимающие лекарственные препараты с узким терапевтическим действием, метаболизирующихся посредством CYP2C9, CYP3А4 и CYP2C19, следует контролировать.

Терфенадин: совместное применение терфенадина с флуконазолом в дозах ниже 400 мг в день следует тщательно контролировать.

Вспомогательные вещества: препарат содержит лактозы моногидрат, поэтому пациенты с редкими наследственными заболеваниями, связанными с непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы Lapp-лактазы или глюкозо-галактозной мальабсорбцией не должны принимать Фобос.

При применении препарата Фобос 150 мг по поводу вагинального кандидоза, пациенты должны быть предупреждены, что улучшение симптомов обычно наблюдается через 24 часа, но для их полного исчезновения иногда требуется несколько дней. При сохранении симптомов в течение нескольких дней, следует обратиться к врачу.

Беременность: отмечался повышенный риск спонтанных абортов у женщин, принимавших флуконазол в первом триместре беременности. Описаны случаи множественных пороков развития у новорожденных (включая брахицефалию, дисплазию ушных раковин, чрезмерное увеличение переднего родничка, искривление бедра, плечелоктевой синостоз), матери которых в течение трех и более месяцев принимали флуконазол в высоких дозах (400-800 мг в день) для лечения кокцидиоидомикоза. Причинно-следственная взаимосвязь этих случаев с приемом флуконазола неясна, возможен риск репродуктивной токсичности. Флуконазол в стандартных дозах и для краткосрочного лечения не должен использоваться при беременности, за исключением случаев, когда ожидаемая польза существенно превышает риск. Флуконазол в высоких дозах и/или для длительного применения не следует использовать во время беременности, за исключением случаев потенциально угрожающих для жизни инфекций.

Период лактации: флуконазол проникает в грудное молоко и достигает концентраций ниже, чем в плазме крови. Грудное вскармливание можно продолжать после однократного приема стандартной дозы препарата Фобос 150 мг (или меньше). Не рекомендуется продолжать грудное вскармливание при необходимости многократного приема или приема большой дозы препарата Фобос.

Фертильность: флуконазол не влияет на фертильность.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.

Следует соблюдать осторожность при управлении автомобилем или использовании техники, поскольку могут возникнуть головокружение или судороги.

 

Передозировка

Симптомы: галлюцинации, параноидальное поведение.

Лечение: симптоматическое, промывание желудка, форсированный диурез. Гемодиализ в течение 3 ч снижает концентрацию в плазме приблизительно на 50 %.

 

Форма выпуска и упаковка

По 7 капсул (для дозировок 50 мг и 200 мг) или по 1 капсуле (для дозировки 150 мг) помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлорид/поливинилиденхлорид и фольги алюминиевой печатной лакированной.

По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.

 

Условия хранения

Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25°С. Хранить в недоступном для детей месте! 

 

Срок хранения

4 года

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту


Саудалық атауы

Фобос

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Флуконазол

 

Дәрілік түрі

50 мг, 150 мг және 200 мг капсулалар

 

Құрамы

Бір капсуланың құрамында

белсенді зат 50 мг, 150 мг және 200 мг флуконазол,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, жүгері крахмалы, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты, натрий лаурилсульфаты,

қабығы: желатин, патенттелген көк V (Е131), хинолинді сары (Е104), темірдің (III) қызыл тотығы (Е172), титанның қостотығы (Е171), темірдің (III) сары тотығы (Е172) (50 мг доза үшін),

қабығы: желатин, титанның қостотығы (Е171) (150 мг доза үшін),

қабығы:желатин, титанның қостотығы (Е171) (200 мг доза үшін).

 

Сипаттамасы

Өлшемі №2, корпусы және күңгірт-жасыл түсті қақпақшасы бар қатты желатинді капсулалар (50 мг доза үшін).

Өлшемі №1, корпусы және ақ түсті қақпақшасы бар қатты желатинді капсулалар (150 мг доза үшін).

Өлшемі №0, корпусы және ақ түсті қақпақшасы бар қатты желатинді капсулалар (200 мг доза үшін).

Капсуланың ішінде - ақ гомогенді ұнтақ.

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы препараттар. Триазол туындылары. Флуконазол.

АТХ коды J02AC01

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Флуконазолдың фармакокинетикалық қасиеттері вена ішіне енгізгенде немесе ішу арқылы қабылдағанда ұқсас.

Сіңуі:асқазан-ішек жолында жақсы сіңеді (ас ішу сіңу жылдамдығына әсер етпейді), биожетімділігі – 90 %. Ашқарынға 150 мг ішке қабылдағаннан кейін ең жоғары концентрациясына (Сmax) жету уақыты – 0,5-1,5 сағат. Қан плазмасындағы концентрациясы дозаға байланысты тікелей пропорционалды болады. Тепе-тең концентрациясына қабылдаудың 4-5 күніне қарай жетеді.

Таралуы: таралу көлемі организмдегі судың жалпы көлеміне жақын болады. Ақуыздармен байланысуы – 11-12 %.  Организмнің барлық сұйықтықтарына жақсы өтеді. Емшек сүтінде, буын сұйықтығында, сілекейде, қақырықта және перитонеальді сұйықтықтағы белсенді зат концентрациясы плазмадағы осындаймен ұқсас болады. Қынап сөліндегі тұрақты мәндеріне ішке қабылдағаннан кейін 8 сағаттан соң жетеді және осы деңгейде кемінде 24 сағат ұсталады. Зеңді менингитте жұлын сұйықтығындағы концентрациясы плазмадағысының 80% жуығын құрайды. Тер сұйықтығында, эпидермисте және мүйізгекті қабатында (селективті жиналу) сарысудағысынан асып кететін концентрацияларына жетеді.

Күніне бір рет 50 мг дозада қабылдағанда флуконазол концентрациясы 12 күннен кейін 73 мкг/г, ал ем тоқтатқаннан кейін 7 күннен кейін - 5,8 мкг/г құрады. Ішке 150 мг қабылдағаннан кейін 7 күні дерманың мүйізгекті қабатындағы концентрациясы – 23,4 мкг/г, ал екінші дозасын қабылдағаннан кейін апта өткенде – 7,1 мкг/г құрайды. Аптасына 1 рет 150 мг дозада 4 ай қолданғаннан кейінгі концентрациясы сау тырнақтарда – 4,05 мкг/г және зақымданған тырнақтарда – 1,8 мкг/г.

Биотрансформациясы: флуконазол елеусіз дәрежеде ғана метаболизденеді. Радиоактивті дозаны енгізгенде тек 11% ғана несеппен өзгермеген күйде шығарылады. Флуконазол CYP2C9 және CYP3A4 изоферменттерінің селективті тежегіші болып табылады, сондай-ақ ол CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады.

Элиминациясы: жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) – 30 сағат. Көбінесе бүйрек арқылы шығарылады, өзгермеген күйде - 80%. Флуконазол клиренсі креатинин клиренсіне (КК) пропорционал.  Флуконазол фармакокинетикасы бүйректің функциялық жағдайына елеулі тәуелденеді, осы орайда Т1/2 және КК арасында кері пропорционалды байланыс бар. Гемодиализден кейін 3 сағат ішінде қан плазмасындағы флуконазол концентрациясы 50% төмендейді.

Қынаптық кандидозды емдегенде ұзақ жартылай шығарылу кезеңі бір реттік доза қолдануға және басқа көрсетілімдер бойынша емдегенде препаратты күніне бір рет немесе аптасына бір рет қабылдауға мүмкіндік береді.

Бүйрек жеткіліксіздігіндегі фармакокинетикасы: ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда (ШСЖ <20 мл / мин) жартылай шығарылу кезеңі 30-дан 98 сағатқа дейін ұзарады, тиісінше дозаны төмендету талап етілмейді. Флуконазол гемодиализ көмегімен шығарылады және аз дәрежеде перитонеальді диализ көмегімен  шығарылады. Гемодиализдің үш сағат сеансынан кейін қаннан 50%-ға жуық флуконазол шығарылады.

Егде жастағылардағы фармакокинетика (65 жастан бастап және одан үлкен): флуконазолдың ішу арқылы қабылданатын бір дозасы - 50 мг. Флуконазолдың  Cmax доза қабылдағаннан кейін 1,3 сағат ішінде 1,54 мкг/мл құрайды. AUC орташа мәні 76,4 ± 20,3 мкг·сағ/мл, ал орташа ақырғы жартылай шығарылу кезеңі 46,2 сағатты құрады. Диуретиктермен бірге тағайындау флуконазолдың AUC немесе Cmax елеулі өзгертпейді, бұдан басқа  креатинин клиренсі 74 мл/мин, өзгермеген дәрілік препараттың несеппен шығарылу пайызы (0-24 сағат, 22%) құрады. Егде жастағы адамдардағы флуконазолдың бүйрек клиренсі (0,124 мл/мин/кг), әдетте бұл жасырақ адамдардағыдан төмен. Осылайша егде жастағыларда  флуконазол шығарылу жылдамдығындағы өзгерістер шамамен бүйрек функциясы нашарлауымен байланысты болды.

Фармакодинамикасы

Флуконазол зеңге қарсы  дәрі, триазол болып табылады. Р450 цитохромына тәуелді зеңді ферменттер белсенділігін тежейді; зеңді жасуша ланостеролының жарғақшалық липид – эргостеролға айналуын тоқтатады. Соның нәтижесінде жасуша жарғақшасының өткізгішітігі артады, оның өсуі мен репликациясы бұзылады. Флуконазол күніне 50 мг дозада 28 күнге дейін қабылдағанда еркектерде плазмадағы тестостерон концентрациясына және фертильді жастағы әйелдерде стероид концентрациясына әсер етпеген. Флуконазол тәулігіне 200 мг–ден 400 мг дейінгі дозада дені сау еркектерде эндогендік стероидтар деңгейіне немесе стимуляцияланған АКТГ реакциясына клиникалық елеулі әсер етпеген. Антипиринмен өзара әрекеттесулері 50 мг флуконазолдың бір немесе бірнеше дозасы оның метаболизміне  әсер етпейтіндігін көрсетті.

Зертхана жағдайындағы сезімталдығын зерттеу: пробиркада флуконазол клиникалық кең таралған Candida (C. Albicans, С. parapsilosis, С. tropicalis қоса) түрлерінің көпшілігіне қарсы зеңге қарсы белсенділігін көрсетеді. С. glabrata сезімталдықтың ауқымды диапазонын көрсетеді, бұл арада С. krusei флуконазолға төзімді.

Флуконазол сондай-ақ зертхана жағдайында Cryptococcus neoformans және Cryptococcus.Gattii, сондай-ақ эндемиялық түрлері Blastomyces dermatiditis, Coccidioides, Histoplasma capsulatum және Paracoccidioides Brasiliensisқарсы белсенділік көрсетеді.

Фармакокинетикалық / фармакодинамикалық тәуелділігі: ең төменгі тежегіш концентрациялар (ЕТК) мәндері мен Candida SPPтобындағы қоздырғыш туғызған микоздардағы тиімділігі арасында өзара байланыс бар. Флуконазолдың AUC және дозасы арасында дозаға тәуелділік (1:1 дерлік)  бар. Ауыз қуысы кандидозын емдегенде және аз дәрежеде кандидемияда (ол флуконазолдың ең жоғары ЕТК штаммдарынан туындаған инфекцияға аз сипатта) AUC/дозасының және  оң нәтижелі клиникалық жауап арасында сондай-ақ жетілмеген болса да тікелей байланыс бар.

Резистенттілік механизмі: Candida SPP зеңге қарсы азол препараттарына бірқатар резистенттілік механизмі бар. Зеңдік штаммдар төзімділік механизмінің бір немесе бірнешеуіне қол жеткізген және белгілі болғандай, клиникалық және табиғи жағдайлардағы тиімділігіне теріс әсер ететін, флуконазолға жоғары ЕТК иеленген. Candidaбасқа түрлерімен (C. Albicansемес) асқын инфекциясы туралы хабарламалар бар, олардың флуконазолға сезімтал болмауы жиі кездеседі (мысалы, Candida krusei). Бұндай жағдайларда баламалы зеңге қарсы ем талап етілуі мүмкін.

 

Қолданылуы

Фобос ересектердегі келесі ауруларды емдеу үшін көрсетілген:

- криптококкты менингит

- кокцидиоидомикоз

- инвазивті кандидоз

- шырышты қабықтың кандидозы, соның ішінде орофарингеальды кандидоз, өңеш кандидозы, кандидурия және созылмалы тері-шырышты кандидоз

- ауыз қуысының гигиенасын сақтау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болғанда ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозы (тіс протездерін пайдаланумен байланысты)

- қынаптық кандидоз, жедел немесе қайталанатын (жергілікті ем қолданылмаса)

- кандидоздық баланит (жергілікті ем қолданылмаса)

- дерматомикоздар, соның ішінде табанның дерматофитиясы, дененің тегіс терісінің дерматофитиясы, шап дерматофитиясы, түрлі-түсті теміреткі және терінің кандидозды инфекциялары (жүйелі ем көрсетілген кезде); тырнақтың дерматофитиясы (онихомикоз), басқа препараттармен емдеу қолайсыз болған кезде.

Фобос ересектердегі келесі аурулар профилактикасы үшін көрсетілген:

- орофарингеальді кандидоздың қайталану қаупі жоғары пациенттерде, АИТВ жұқтырған науқастарда криптокококкты менингиттің қайталануы

- қынаптық кандидоздың қайталану жиілігін төмендету үшін (жылына 4 немесе одан көп жағдайлар)

- ұзақ нейтропениясы бар пациенттерде кандидоздық инфекциялардың профилактикасы үшін (мысалы, гематологиялық қатерлі жаңа түзілімдерде, химиотерапия немесе гемопоэтикалық дің жасушаларын трансплантациялайтын пациенттерге)

- цитоуытты химиотерапия немесе сәулемен емдеу нәтижесінде осындай инфекцияларға бейім қатерлі жаңа түзілімдері бар науқастарда зеңдік инфекциялардың профилактикасы үшін.

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Фобос препараты ересектерде қолданылады, капсулаларды тамақ ішуге байланыссыз, ішке қабылдау керек (тұтас жұту керек).

Дозаны таңдағанда зеңдік инфекцияның түрін және ауырлығын ескеру керек. Көп реттік доза қабылдауды талап ететін инфекцияны емдеуді зеңдік инфекция белсенділігі төмендегені туралы қорытынды (клиникалық деректер немесе зертханалық зерттеулер көрсеткіштері негізінде) жасау мүмкін болғанға дейін жалғастыру керек. Емнің ұзақтығы жеткіліксіз болуы аурудың қайталануына әкелуі мүмкін.

Криптококкоз: 1-күні 400 мг жүктеме дозасы бар криптококкты менингитті емдеу, келесі күндері күніне 200 - 400 мг. Өмірге қауіп төнген жағдайларда тәуліктік доза 800 мг дейін арттырылуы мүмкін. Әдеттегі емдеу ұзақтығы 6-8 аптаны құрайды.

Демеуші ем криптоккты менингиттің қайталануының алдын алу үшін тағайындалады: тәуліктік доза - күніне 200 мг. Препараттың  күніне 200 мг дозасын ұзақ қабылдау көрсетілуі мүмкін.

Кокцидиоидомикоз: тәуліктік доза - күніне 200-400 мг. Емдеу ұзақтығы 11 - 24 және одан да көп ай (пациенттің жай-күйіне байланысты). Кейбір инфекцияларда, әсіресе менингитте күніне 800 мг-ге дейінгі доза көрсетілуі мүмкін.

Инвазивті кандидоз: 1-ші күні жүктеме дозасы 800 мг құрайды. Келесі күні күніне 400 мг-ден. Кандидемия кезінде ұсынылатын емдеу ұзақтығы-қан сеппесінің алғашқы теріс нәтижесінен және кандидемия белгілері мен симптомдары жоғалғаннан кейін 2 апта.

Шырышты қабықтың кандидозы

Орофарингеальді кандидоз: 1-ші күні жүктеме дозасы 200-400 мг, келесі күндері күніне 100-200 мг. Емдеу ұзақтығы 7 - 21 күн (ауыз-жұтқыншақ кандидозы ремиссиясы басталғанға дейін).  Едәуір ұзақ қолдану иммунитеті өте әлсіз пациенттерге көрсетілген.

Өңеш кандидозы: 1-ші күні жүктеме дозасы 200-400 мг, келесі күндері күніне 100 -200 мг. Емдеу ұзақтығы 14 - 30 күн (өңеш кандидозының ремиссиясы басталғанға дейін). Едәуір ұзақ қолдану иммунитеті өте әлсіз пациенттерге көрсетілген.

Кандидурия: күніне 200 - 400 мг, емдеу ұзақтығы 7 - 21 күн. Едәуір ұзақ қолдану иммунитеті өте әлсіз пациенттерге көрсетілген.

Созылмалы атрофиялық кандидоз: күніне 50 мг, емдеу ұзақтығы - 14 күн.

Терінің және шырышты қабықтың созылмалы кандидозы: күніне 50-100 мг, емдеу ұзақтығы 28 күнге дейін (аурудың ауырлығына немесе инфекцияға бастапқы қарсыласуына байланысты).

Қайталану қаупі жоғары АИТВ жұқтырған пациенттерде шырышты қабықтың кандидозы қайталануының профилактикасы.

Орофарингеальді кандидоз және өңеш кандидозы: күніне 100-200 мг немесе аптасына 3 рет 200 мг-ден. Созылмалы иммунтапшылығы бар пациенттер үшін емдеу ұзақтығын емдеуші дәрігер анықтайды.

Генитальді кандидоз

Жедел қынаптық кандидоз, кандидоздық баланит: бір реттік доза 150 мг.

Қайталанатын қынап кандидозын емдеу және профилактикасы (жылына 4 және одан да көп эпизод): 150 мг әр үшінші күні жалпы алғанда 3 доза (1, 4 және 7 күн), содан кейін аптасына бір рет 150 мг демеуші доза. Қабылдау ұзақтығы 6 айды құрайды.

Дерматомикоздар

Табанның, қолдың, аяқтың, дененің, шап аймақтары мен қолтықтың тегіс терілері дерматомикоздары, кандидоздық инфекция: аптасына бір рет 150 мг немесе күніне бір рет 50 мг. Емдеу ұзақтығы 2 - 4 апта, табан дерматомикозын емдеу үшін 6 аптаға дейін уақыт қажет болуы мүмкін.

Кебек тәрізді (түрлі - түсті) теміреткі: аптасына бір рет 300 - 400 мг, емдеу ұзақтығы 1-3 апта немесе күніне бір рет 50 мг, емдеу ұзақтығы 2 - 4 апта.

Тырнақтың зеңдік зақымдануы (онихомикоз): аптасына бір рет 150 мг-ден. Емдеуді зақымданған тырнақтың орнына жаңа тырнақ шыққанша жалғастыру керек.  Қолдағы тырнақтың өсуіне әдетте 3-тен 6 айға дейін, аяқтағы тырнақтың өсуіне 6-дан 12 айға дейін уақыт қажет. Өсу қарқыны кең ауқымда өзгеруі мүмкін (бұл адамға, оның жасына байланысты). Ұзақ созылмалы инфекцияларды сәтті емдегеннен кейін, кейде тырнақтардың сиқы бұзылады.

Ұзақ нейтропениясы бар пациенттерде кандидоздық инфекциялардың профилактикасы: 200 - 400 мг-ден, емдеуді болжанатын нейтропенияға дейін бірнеше күн бұрын бастаған жөн және нейтрофилдердің тиімді мөлшері қалпына келтірілгеннен кейін 7 күн ішінде (олардың саны 1000 жасушадан жоғары мм3 көтерілген кезде) жалғастыру керек.

Егде жастағы пациенттер:доза бүйрек функциясын ескере отырып, түзетілуі тиіс

Бүйрек жеткіліксіздігі: препараттың бір реттік дозасын түзету талап етілмейді. Бүйрек функциясы бұзылуы бар Фобос препаратын көп рет қабылдау қажет пациенттерде осы көрсетілім үшін ұсынылатын тәуліктік дозаға байланысты 50 мг-ден 400 мг дейінгі бастапқы доза таңдалады. Бастапқы жүктеме дозаны қабылдағаннан кейін одан әрі қолдануға арналған тәуліктік доза  (көрсетілімге сәйкес анықталады) және қажет болғанда креатинин клиренсіне сәйкес түзетілуі тиіс, төмендегі кестені қараңыз.

 

Креатинин клиренсі (мл/мин)

Ұсынылатын дозаның пайызы

>50

100%

≤50 (диализсіз)

50%

Жүйелі диализ

100% диализдің әр сеансынан кейін

 

Жүйелі диализ қабылдайтын пациенттер диализдің әр сеансынан кейін ұсынылатын дозаның 100% алуы тиіс. Диализ жүргізілмейтін күндері  пациенттер олардың креатинин клиренсіне сәйкес азайтылған дозасын алуы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі:бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде препаратты қолдану туралы шектеулі деректер бар, сондықтан бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттерге Фобос препаратын сақтықпен тағайындау керек.

 

Жағымсыз әсерлері

Бас ауыруы, іштің ауыруы, диарея, жүрек айнуы, құсу, қанда аланинаминотрансфераза, аспартатаминотрансфераза, сілтілік фосфатаза жоғарылауы, бөртпе сияқты жағымсыз реакциялар туралы көбірек жиілікпен (> 1/10) хабарланды. Флуконазолмен ем уақытында келесі жағымсыз реакциялар  төмендегі жиілікпен бақыланды: өте жиі (≥1 / 10); жиі (≥1 / 100 - <1/10 дейін); жиі емес (≥1 / 1000 - <1/100 дейін); сирек (≥1 / 10000 - <1/1000 дейін); өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер бойынша баға беру мүмкін емес).

Жиі

-    бас ауыруы, бөртпе

-        жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, диарея, сілтілікфосфатаза, сарысулықаминотрансферазалардың (АЛТ және АСТ) деңгейінің жоғарылауы

Жиі емес

- анемия, миалгия

- ұйқысыздық, ұйқышылдық, шаршау, дімкәстік, әлсіздік, қызба

- құрысулар, бас айналу, парестезия, дәм сезудің өзгеруі, вертиго

- диспепсия, іш қатуы, метеоризм, ауыздың кеберсуі, тәбеттің төмендеуі

- холестаз, сарғаю, билирубин деңгейінің жоғарылауы

- қышыну, дәрілік бөртпе (тұрақты дәрі-дәрмектік бөртпені қоса),токсидермия, есекжем, қатты терлеу,

Сирек

- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения

- анафилаксия, тремор

- гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, гипокалиемия

-  қарыншалардың жыпылықтауы/дірілдеуі

-бауыр жеткіліксіздігі,  гепатоцеллюлярлы некроз, гепатит, гепатоцеллюлярлы зақымданулар

- уытты эпидермальді некролиз, Стивен-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, эксфолиативті дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, алопеция.

Жиілігі белгісіз

- эозинофилия мен  жүйелік симптомдар бар  дәрілік ауру (аса жоғары сезімталдық синдромы).

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар     

  - флуконазолға, препараттың басқа компоненттеріне немесе флуконазолға ұқсас құрылымы бар азольді заттарға жоғары сезімталдық;

   - Фобос препаратын тәулігіне 400 мг және одан артық дозада көп рет қолдану кезінде терфенадинді бір мезгілде қабылдау;

- QT аралығын ұзартатын және цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин, амиодарон және эритромицин сияқты CYP3A4 ферменті арқылы метаболизденетін дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдау;

- тұқым қуалайтын галактоза көтере алмаушылығы, лактоза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы;

- жүктілік және лактация кезеңі;

- балаларға және18 жасқа дейінгі жасөспірімдік жас.

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Төменде келтірілген дәрілік препараттармен бір мезгілде қолдануға болмайды

Цизаприд: флуконазол және цизапридті бір мезгілде қабылдаған пациенттерде QT аралығының ұзаруын қоса, жүрек-қантамыр бұзылулары туралы хабарламалар түскен. Флуконазолды тәулігіне 200 мг және күніне төрт рет цизапридті 20 мг дозада бір мезгілде қолдану цизапридтің плазмадағы концентрациясының елеулі ұлғаюын және QT аралығының ұзаруын туындатады. Флуконазолмен және цизапридпен қатарлас емдеу  қарсы көрсетілімде.

Терфенадин: Имидазол азолын терфенадинмен үйлесімде қабылдайтын пациенттерде QTc аралығының ұзаруына байланысты күрделі жүрек аритмиясы дамыды. Флуконазолдың тәуліктік  200 мг дозасында қолданған бір зерттеуде QTc аралығының ұзаруы анықталмады. Флуконазолды тәулігіне 400 мг және 800 мг дозада пайдаланылған басқа зерттеулерде флуконазолды тәулігіне 400 мг және одан астам дозада бір мезгілде қабылдағанда терфенадиннің қан плазмасындағы деңгейін елеулі жоғарылататыны анықталды. Флуконазолды 400 мг немесе одан астам дозада терфенадинмен  бірге қолдану қарсы көрсетілімде. Күніне 400 мг төмен дозаларда флуконазолды терфенадинмен бірге қолдануды мұқият бақылау керек.

Астемизол: флуконазолды астемизолмен бір мезгілде қолдану астемизол клиренсін төмендетуі мүмкін, ал қан плазмасындағы астемизол концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және сирек болса да өмірге қауіпті аритмияға әкелуі мүмкін. Фобос препаратын және астемизолды бірге қолдану қарсы көрсетілімде.

Пимозид: берілген өзара әрекеттесулер табиғи жағдайларда немесе пробиркада зерттелмесе де, Фобос препаратын және пимозидті бірге қолдану пимозид метаболизмі баяулауына әкелуі мүмкін. Қан плазмасындағы пимозид концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайда өмірге қауіпті аритмияға әкелуі мүмкін, осыған байланысты Фобос препаратын және пимозидті бірге қолдану қарсы көрсетілімде.

Хинидин: бұл өзара әрекеттесу табиғи немесе зертхана жағдайында зерттелмесе де, флуконазол препаратын және хинидинді бір уақытта қолдану хинидин метаболизмі баяулауына әкелуі мүмкін, бұл өз кезегінде QT аралығының ұзаруын және сирек жағдайларда өмірге қауіпті аритмияның пайда болуын туындатуы мүмкін. Фобос препаратын және хинидинді бір уақытта қолдану қарсы көрсетілімде.

Эритромицин: флуконазол және эритромицинді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылығы қаупін ұлғайтуы (QT аралығының ұзаруы, қарыншалардыңдірілдеу/жыпылықтауы) және соның салдарынан жүрек тоқтауынан кенет болатын өлімге әкелуі мүмкін. Флуконазол және эритромицинді бірге қолдану қарсы көрсетілімде.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды

Галофантрин: флуконазол плазмада, CYP3A4-те бәсеңдеткіш әсеріне байланысты, галофантриннің концентрациясын арттыруы мүмкін.

Флуконазолды (Фобос препаратын) және галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылығын (QT аралығын ұзарту, дірілдеу/жыпылықтау) жоғарылатуы мүмкін, соның салдарынан жүрек тоқтауынан кенет болатын өлімге ұшыратады. Бұндай үйлесімнен аулақ болу керек.

Сақтықпен қолданылуы тиіс біріктірілімдер.

Амиодарон: амиодаронмен бір мезгілде қолдану амиодарон метаболизмінің баяулауына әкелуі және QT аралығының ұзаруын туындатуы мүмкін. Флуконазол препаратын және амиодаронды бір мезгілде қолдану қажет болса, онда сақтық шараларын сақтау қажет, әсіресе флуконазолдың жоғарғы дозаларында (800 мг).

Бір мезгілде қолдану сақтық шараларын және қажет болғанда Фобос препаратының дозасын түзетуді талап ететін дәрілік препараттар

Гидрохлоротиазид: гидрохлоротиазидті және флуконазолды бір мезгілде қолдану  плазмада флуконазол концентрациясын 40%-ға арттырады, алайда

бұл арттырудың әсері диуретиктерді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде Фобоспрепаратының дозасын өзгертуді қажет етпейді.

Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану AUC (концентрация-уақыт қисығы астындағы аудан) мәнінің 25%-ға төмендеуіне және флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңінің20%-ға төмендеуіне әкеледі. Рифампицинмен қатар ем қабылдап жүрген науқастарда Фобос препаратының дозасын арттыру талап етілуі мүмкін.

Флуконазолдың ішуге арналған түрлерінің өзара әрекеттесуі оны ас ішумен, циметидинмен, антацидтермен бір мезгілде қабылдағанда, сондай-ақ сүйек кемігін ауыстырып салудағы денені жаппай сәулеге шалдықтырудан кейін осы факторлардың флуконазолдың (Фобос препаратының) сіңуіне клиникалық елеулі ықпал етпейтінін көрсетті.

Фобос  препаратының басқа дәрілік препараттарға ықпалы

Флуконазол P450    (CYP) 2C9 цитохромы изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 ферментінің орташа тежегіші болады, бұдан басқа ол сондай-ақ CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады. Төменде көрсетілген өзара әрекеттесуден басқа, Фобоспрепаратымен бір мезгілде қолданғанда CYP2C9 және CYP3A4 ферменттерімен метаболизденетін басқа да препараттардың плазмалық концентрацияларының жоғарылау қаупі бар, сондықтан, осы біріктірілімдерді пайдаланғанда сақтық танытқан жөн, ал  пациенттерді мұқият бақылауға алу қажет. Жартылай шығарылу кезеңінің ұзақ болуына байланысты, флуконазол препаратының фермент жүйесіне бәсеңдеткіш әсері, оны қабылдауды тоқтатқаннан кейін 4-5 күн сақталады.

Альфентанил: Фобос препаратымен бір мезгілде емдегенде клиренсінің және таралу көлемінің төмендегені, сондай-ақ альфентанилдің (жартылай шығарылу кезеңі) ұзарғаны байқалады. Әсер етуінің ықтимал механизмі CYP3A4 ферментін флуконазолмен тежеу болып табылады, осыған байланысты альфентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилиннің және нортриптилиннің әсерін күшейтеді. 5-нортриптилин және/немесе S-амитриптилинбіріктірілген емнің басында және ем басталғаннан кейін бір аптадан кейін өлшенуі мүмкін. Қажет болса,амитриптилин/нортриптилин дозалары түзетілуі тиіс.

Амфотерицин В: флуконазол мен амфотерицин В иммунитеті қалыпты және әлсіреген пациенттерде бір мезгілде қолданғанда келесі әсерлер болуы мүмкін: C. Albicans әсерінен болған жүйелік инфекцияларда зеңге қарсы аздаған қосымша әсер,  Cryptococcus neoformans әсерінен болған бассүйекішілік инфекцияларда ешқандай өзара әрекеттесулер,  A. fumigatus әсерінен болған жүйелік инфекцияларда екі препараттың антагонизмі. Бұл әсерлердің маңыздылығы клиникалық тұрғыдан белгісіз.  

Антикоагулянттар: флуконазолдыварфаринмен бір мезгілде қолданғанда протромбин уақытының 12%-ға ұзаруын туындатады. Басқа да зеңге қарсы азольді препараттар қолданғандағы сияқты, бір мезгілде флуконазол қабылдаған науқастарда протромбин уақытының ұзаруымен байланысты қан кету көріністері (гематомалар, мұрыннан қан кетулер, асқазан-ішектік қан кетулер, гематурия және мелена) туралы хабарланды, сондықтан кумариндік қатардағы антикоагулянттар қабылдайтын пациенттерге протромбин уақытын мұқият бақылау қажет, қажетіне қарай варфарин дозасын түзету қажет.

Бензодиазепиндер (қысқа әсерлі), яғни мидазолам, триазолам: мидазоламды ішу арқылы қабылдағаннан кейін флуконазол психомоторлы әсерлер түрінде білінетін мидазолам концентрациясының елеулі артуын туындатты. 200 мг флуконазолды және 7,5 мг мидазоламды бір мезгілде ішу арқылы қабылдау мидазоламның AUC- 3,7 есеге, ал оның жартылай шығарылу кезеңін 2,2 есеге жоғарылатады. Флуконазолды күнделікті 200 мг дозада алуды триазоламның 0,25 мг дозасымен ішу арқылы бір уақытта қабылдағанда, триазоламның AUC - 4,4 есеге, ал жартылай шығарылу кезеңі - 2,3 есеге жоғарылаған. Триазолам әсерінің күшеюі және уақыты ұзаруы оның флуконазолмен бір мезгілдегі емінде бақыланды. Флуконазол қабылдайтын пациенттерде бензодиазепиндермен бір мезгілде қолданғанда бензодиазепиндер дозасын азайту мүмкіндігін қарастырған дұрыс, пациенттерді тиісінше бақылау қажет.

Карбамазепин: флуконазолкарбамазепиннің метаболизмін бәсеңдетеді және соңғысының қан сарысуындағы концентрациясын 30%-ға арттырады. Осыған байланысты карбамазепиндік уыттану қаупі бар және оның концентрациясына/әсеріне қарай, карбамазепин дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций өзекшелерінің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелік әсерін едәуір арттыруы мүмкін, сондықтан емдеу кезеңінде препараттардың жағымсыз әсеріне жиі мониторинг керек.  

Целекоксиб: Фобоспрепаратымен (тәулігіне 200 мг) және 200 мг дозадағы целекоксибпен бір уақытта емдеу кезінде, целекоксибтің Cmax68%-ға және AUC 134%-ға жоғарылағаны анықталды. Осыны ескере отырып, Фобос препаратымен біріктірілген целекоксибтің дозасын 2 есе азайту қажет болуы мүмкін.

Циклофосфамид: циклофосфамид және флуконазолдың біріктірілген емі қан сарысуында билирубин және креатинин деңгейінің жоғарылауына  әкеледі. Бұл біріктірілім қан сарысуындағы билирубин және креатинин деңгейлерін қатаң бақылауда ғана пайдаланылуы мүмкін.   

Фентанил: фентанил және флуконазол арасында өзара әрекеттесулер дамуы мүмкіндігінен  фентанилден уланудан бір өлім жағдайы анықталды. Флуконазолдың фентанил шығарылуын елеулі баяулататыны көрсетілген. Фентанил концентрациясының жоғарылауы тыныс алу қызметінің  бәсеңдеуіне әкеп соғуы мүмкін, бұны ескеру керек және   тыныс алу бәсеңдеуінің белгілерін уақытында анықтау үшін пациенттерді мұқият бақылау керек, сондай-ақ фентанил дозалануын түзету талап етілуі мүмкін.

A-редуктаза гидроксиметилглутарил-коферментінің (ГМГ-КоA-редуктазаның) тежегіштері: флуконазолды CYP3A4,  немесе CYP2C9 (флувастатин) арқылы метаболизденетін A-редуктазаның гидроксиметилглутарил-коферменті (ГМГ-КоA-редуктаза) тежегіштерімен (аторвастатин, симвастатин) бір мезгілде қолданғанда

миопатия және қаңқа бұлшықеттері жедел некрозының (рабдомиолиз) даму қаупі артады. Егер осы препараттармен бір уақыттағы ем қажет болса, пациент миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының болуын мезгілінде анықтау үшін  қадағалуда болуы тиіс, сондай-ақ креатинкиназа деңгейіне бақылау жүргізілуі тиіс. Егер креатинкиназа деңгейінің елеулі жоғарылауы байқалса немесе егер миопатия/рабдомиолиз дамуы диагностикаланса немесе күдік тудырса, ГМГ-КоA-редуктаза тежегіштерін қабылдауды тоқтату керек.

Иммунодепрессанттар (циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус және т.б.)

Циклоспорин: флуконазол циклоспориннің  плазмадағы концентрациясын және AUC мәнін едәуір арттырады. Күніне 200 мг дозада флуконазол  және циклоспоринмен ( тәулігіне 2,7 мг/кг) бір мезгілде емдегенде циклоспорин AUC 1,8-есеге ұлғайғаны анықталды. Бұл үйлесім тек циклоспориннің дозасын, оның қан плазмасындағы концентрациясына байланысты, төмендеткен жағдайда ғана қолданылуы мүмкін.  

Эверолимус:  флуконазол CYP3A4 бәсеңдету арқылы сарысудағы эверолимус концентрациясын жоғарылатуы мүмкін.

Сиролимус: флуконазол сиролимустың плазмалық концентрациясын, шамамен, сиролимус метаболизмін CYP3A4 және Р-гликопротеин фермент жүйелері қатысуымен  бәсеңдету арқылы арттырады. Бұл біріктірілім, егер тиімділігі/концентрациясы көрсеткіштеріне байланысты сиролимус дозасына түзету жүргізілсе қолданылуы мүмкін.  

Такролимус:.  CYP3A4 қатысуымен ішекте метаболизмін тежеу есебінен флуконазол ішу арқылы қабылдаған такролимустың қан сарысуындағы концентрациясын 5 есеге дейін арттыруы мүмкін. Такролимусты вена ішіне енгізгенде ешқандай елеулі фармакокинетикалық өзгерулер байқалған жоқ акролимус деңгейінің жоғары болуы оның нефроуыттылық көріністеріне  байланысты). Ішу арқылы қабылданған такролимустың дозасын оның қандағы концентрациясына байланысты төмендету керек.   

Лозартан: флуконазоллозартанның және ангиотензин ІІ рецепторлары антагонизміне жауапты оның белсенді метаболитінің (Е-31 74) метаболизмін бәсеңдетеді, сондықтан пациенттер емдеу кезеңінде артериялық қысымды ұдайы бақылап отыруы керек.  

Метадон: флуконазол қан сарысуында метадонның концентрациясын арттырады, сондықтан метадонның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): Фобос CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСП (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелік әсерін күшейтуі мүмкін. ҚҚСП-мен байланысты жағымсыз әсер мен уыттылыққа жиі мониторинг жүргізу ұсынылады, сондай-ақ ҚҚСП дозасын түзету қажет болуы мүмкін. 

Фенитоин: флуконазолфенитоиннің бауырлық метаболизмін бәсеңдетеді. 200 мг флуконазолды және 250 мг фенитоинді вена ішіне қатарлас қайталап енгізу фенитоиннің AUC24 -75%-ға және  C min - 128%-ға ұлғаюын туындатты. Бір мезгілде қолданғанда, уыттану белгілеріне жол бермеу үшін, фенитоинконцентрациясының сарысудағы деңгейі тексерілуі тиіс.

Преднизолон : преднизолонмен және  флуконазолмен бір мезгілде ұзақ емдеудің жағдайы (бауыр трансплантациясынан кейін) тіркелген, соның нәтижесінде үш ай емнен кейін, флуконазолды қабылдауды одан кейін тоқтатқан соң бүйрекүсті безі қыртысының жедел жеткіліксіздігі дамыған. Флуконазол қабылдауды тоқтату болжам бойынша  CYP3A4 белсенділігінің жоғарылауын туындатты, бұл преднизолон метаболизмінің күшеюіне әкелді. Флуконазолмен және преднизолонмен ұзақ уақыт ем алатын науқастарға флуконазол қабылдауды тоқтатқан соң бүйрек үсті безі қыртысының функциясын мұқият бақылау керек.

Рифабутин: флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуында  рифабутин деңгейінің 80%-ға дейін жоғарылауына әкеледі. Флуконазол мен рифабутин бір мезгілде тағайындалған пациенттерде увеит дамуы жағдайлары жөнінде мәлімделді. Фобос және рифабутин препаратын бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердің жағдайын мұқият бақылау қажет.

Саквинавир: CYP3A4 қатысуымен саквинавирдің бауырлық метаболизмін бәсеңдету және Р-гликопротеинді тежеу есебінен флуконазол саквинавирдің AUC мәнін шамамен 50%-ға, Cmax  шамамен 55%-ға арттырады және саквинавир клиренсін шамамен 50%-ға азайтады.

Фобос препаратымен бір мезгілде қолдану жағдайында, саквинавир дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Сульфонилмочевина: флуконазолсульфонилмочевинаның пероральді препараттарын (мысалы, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) бір мезгілде қабылдағанда сарысудан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Қан глюкозасы деңгейін жиі бақылау және сульфонилмочевина дозасын тиісінше азайту керек.

Теофиллин:флуконазолды 14 күн бойына 200 мг дозада қабылдау теофиллинклиренсінің орташа жылдамдығының 18%-ға төмендеуіне әкелді. Фобос пен теофиллинді жоғары дозаларда қабылдап жүрген пациенттерді, немесе теофиллиннің уытты әсерінің қаупі жоғары пациенттерді, теофиллиннің артық дозалану симптомдарын дер кезінде анықтау және дозаны түзету мақсатында, мұқият қадағалауға алу қажет (олар пайда болған жағдайда емдеуді тиісінше түзеткен жөн).

Қабіршөп алкалоидтары: флуконазолқабіршөп алкалоидтарының (мысалы, винкристин және винбластин) плазмалық деңгейлерін арттыруы және, CYP3A4 тежегіш әсеріне байланысты, нейроуыттылыққа әкеп соғуы мүмкін.

А дәрумені: бұл біріктірілім қолданылуы мүмкін, бірақ ОЖЖ байланысты  жағымсыз әсерлерді анықтау мақсатында пациенттерді мұқият бақылауды қажет етеді.    

Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): ішу арқылы қабылданатын вориконазолды (1-ші тәулікте әрбір 12 сағат сайын 400 мг, содан кейін 2,5 күн бойы әрбір 12 сағат сайын 200 мг) және пероральді  флуконазол препаратын (1-ші күні 400 мг, содан кейін 4 күн бойы әрбір 24 сағат сайын 200 мг) бір мезгілде қолдану вориконазол концентрациясының және AUC мәнінің орта есеппен тиісінше 57%-ға (90% C1: 20%, 107%) және 79%-ға (90% CI: 40%, 128%) артуына әкеледі. Бұл әсерді жоюға мүмкіндік беретін вориконазолдың немесе  или флуконазолдың дозасының және/немесе қабылдау жиілігінің азаюы анықталмады. Егер вориконазол флуконазолдан кейін тағайындалса қолайсыз жағымсыз әсерлерді мезгілінде анықтау үшін мониторинг жүргізу ұсынылады.

Зидовудин:. зидовудинді ішу арқылы қабылдағанда плазмада зидовудин концентрациясы жоғарылайды. Бұл біріктіруді қабылдайтын пациенттер зидовудинді қабылдауға байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында бақылануы тиіс (кейбір жағдайларда зидовудин дозасын азайту қажет болуы мүмкін).

Азитромицин: флуконазол мен азитромицин арасында ешқандай елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталған жоқ.

Пероральді контрацептивтер: флуконазол препаратының 50 мг дозасының гормондар деңгейіне ешқандай елеулі ықпалы анықталған жоқ, сол кезде тәуліктік 200 мг дозадағыдай, этинилэстрадиол мен левоноргестрелдің AUC (концентрация-уақыт қисығы астындағы аудан), тиісінше, 40%-ға және 24%-ға ұлғаюын туындатты. Осылайша, Фобос препаратын осындай дозаларда көп рет қолданудың ұрықтануға қарсы біріктірілген ішу арқылы қабылданатын препараттардың тиімділігіне ықпалын тигізуі екіталай.

Ивакафтор: муковисцидозда жарғақша аралық өткізгіштікті күшейтуді реттеуші ивакафтормен бір мезгілде қолдану оның экспозициясын 3 есе, ал оның метаболиті гидроксиметил- ивакафторды 1.9 есе жоғарылатады. Флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерімен қатарлас ем алатын пациенттер үшін ивакафтор дозасын күніне бір рет 150 мг дейін азайту ұсынылады.

Тофаситиниб: тофаситинибті CYP3А4 орташа бәсеңдететін және CYP2С9 (флуконазол) күшті бәсеңдететін дәрілік препараттармен бір мезгілде қабылдағанда әсері жоғарылайды.


Айрықша нұсқаулар

Дененің тегіс терісінің микозы (құрғақ теміреткі): балалардағы құрғақ теміреткі емінде флуконазол қолдану тәжірибесі бар. Оның тиімділігі жағынан гризеофульвиннен артықшылығы жоғы анықталды (тиімділігінің жалпы көрсеткіші 20% азды құрайды), сондықтан

флуконазол капсулаларда құрғақ теміреткіні емдеу үшін қолданылмауы тиіс.

Криптококкоз: орналасуы басқа криптококкозды емдегенде (мысалы, өкпе және терінің криптококкозы) флуконазол тиімділігінің айғағы шектеулі, бұл препаратты дозалау бойынша ұсыныстар беруге мүмкіндік бермейді.

Терең эндемиялық микоздар: паракокцидиомикоз, лимфоцитоз, споротрихоз және гистоплазмоздың терілік түрі сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдегенде флуконазол тиімділігінің айғағы шектеулі, бұл доза бойынша нақты ұсыныстар беруге мүмкіндік бермейді.

Бүйрек жүйесі: фобос препаратын бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігі: кетоконазол, бұрыннан белгілі болғандай, бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігін туындатады және бұл сирек болса да флуконазолға қолданылуы мүмкін. Преднизолонмен қатар жүретін емнен туындаған бүйрекүсті безінің жеткіліксіздігі «Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімінде сипатталған.

Гепатобилиарлық жүйе: Фобос препаратын бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Флуконазолды капсулаларда қолдану, бірінші кезекте қатарлас күрделі аурулары бар науқастарда күрделі бауыр уыттылығының сирек жағдайын (тіпті өліммен аяқталу жағдайын) туындатты. Бұл жағдайларда, жалпы тәуліктік дозамен, ем ұзақтығымен, жынысына немесе пациент жасына нақты байланысы жоқ. Флуконазолдың гепатоуыттылығы әдетте ем тоқтатқаннан кейін қайтымды болды. Флуконазолмен ем кезеңінде бауыр функциясын сипаттайтын тесттерде ауытқуы бар пациенттерді бауырдың ауырырақ зақымдануының алдын алу үшін мұқият бақылау керек. Пациент бауырдың ауыр зақымдануының симптомдары (астения, анорексия, тұрақты жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы хабардар болуы тиіс. Бұндай жағдайларда Фобос препаратымен емдеуді дереу тоқтатылуы және пациент дәрігерге қаралуы тиіс.  

Жүрек-қан тамырлары жүйесі: флуконазолды қоса, кейбір азолдар электрокардиограммадағы QТ аралығының ұзаруын туындатуы мүмкін. Маркетингтен кейінгі бақылау кезеңінде жүректің органикалық аурулары бар, электролиттік  теңгерімі бұзылуы сияқты көптеген қауіп факторлары бар пациенттерде QTаралығы ұзаруының және қарыншалық жыпылықтау/дірілдеуінің өте сирек жағдайлары және осыған ұқсас бұзылулар дамуына ықпал ететін қатарлас ем анықталған. Проаритмиялық жай-күйі мүмкіндігі ықтимал пациенттерде Фобос препаратын сақтықпен қолдану керек.

QT аралығының ұзаруын туындатуға және  P450 (CYP) 3A4 цитохромы арқылы метаболизденуге қабілетті басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Галофантрин: Галофантриннің CYP3A4 субстраты болып табылатыны көрсетілді және ұсынылатын емдік дозаларында QTc аралығының ұзаруын туындатуы мүмкін, сондықтан флуконазол және Галофантринді  бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Дерматологиялық реакциялар: Фобос сирек жағдайларда анафилаксиялық реакциялар туғызуы мүмкін. Флуконазолен емделу кезінде науқастарда сирек жағдайларда Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз сияқты эксфолиативті тері реакциялары дамыды. ЖИТС-пен науқастар көп препаратты қолданған кезде ауыр тері реакцияларының дамуына көбірек бейім. Науқаста Фобос препаратын қолданумен байланыстыруға болатын беткейлік зеңді бөртпе инфекциясын емдеу кезінде оны қабылдауды тоқтату керек. Инвазиялық/жүйелі зеңді инфекцияларға шалдыққан науқастарда бөртпе пайда болғанда оларды мұқият бақылауға алып және буллезді зақымданулар немесе мультиформалы эритема білінгенде Фобос препаратын қабылдауды тоқтату керек.

Жоғары сезімталдық: анафилаксия дамуы туралы сирек жағдайларда хабарланған.

P450 цитохромы: флуконазол CYP2C9 күшті тежегіші және  CYP3А4 орташа тежегіші болып табылады және CYP2C19 әсер етеді. Фобос препаратымен ем алатын және бір мезгілде CYP2C9, CYP3А4 және CYP2C19 метаболизденетін, емдік аясы тар дәрілік препараттарын қабылдайтын науқастарды бақылау керек.

Терфенадин: терфенадинді флуконазолмен күніне 400 мг төмен дозада бірге қолдануды мұқият бақылау керек.

Қосымша заттар:препарат құрамында лактоза моногидраты бар, сондықтан сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығымен, дефицитом Lapp-лактаза тапшылығы немесе  глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттер Фобос препаратын қабылдамауы тиіс.

Қынаптық кандидоз себебінен Фобос 150 мг препаратын қолданғанда пациенттерге симптомдарының жақсаруы әдетте 24 сағаттан кейін байқалатыны туралы, бірақ олардың толық жойылуы үшін кейде бірнеше күн қажет болатындығын ескерту керек. Бірнеше күн бойына симптомдары сақталғанда дәрігерге қаралу керек.

Жүктілік: жүктіліктің бірінші триместрінде флуконазол қабылдаған әйелдерде өздігінен болатын түсіктің жоғары қаупі байқалды. Аналары кокцидиоидомикоздан ем үшін флуконазолмен (күн сайын - 400-800 мг) жоғары дозаларда үш ай бойына және одан да көп айлар ем алған жаңа туған нәрестелердегі көптеген даму ақауының жағдайлары (брахицефалия, құлақ шұңқырының дисплазиясы, алдыңғы еңбегінің шамадан тыс ұлғаюы, сан сүйегінің қисаюы,  иық-шынтақ синостозы) сипатталған. Бұл жағдайлардың флуконазол қабылдаумен себеп-салдарлы өзара байланысы түсініксіз, репродуктивтік уыттылық қаупі болуы мүмкін. Стандартты дозалардағы және қысқа мерзімді емге арналған флуконазол жүктілік кезінде, күтілетін пайда қаупінен елеулі астам болатын жағдайларды қоспағанда, пайдаланылмауы тиіс. Флуконазолды жоғары дозаларда және/немесе ұзақ қолдану үшін өмірге әлеуетті қауіп тудыратын инфекциялар жағдайын қоспағанда, жүктілікте пайдалануға болмайды.

Лактация кезеңі: флуконазол емшек сүтіне өтеді және қан плазмасындағыдан төмен концентрацияға жетеді. Бала емізуді Фобос препаратының стандартты дозасын 150 мг (немесе одан аз) бір рет қабылдағаннан кейін жалғастыруға болады. Фобос препаратын көп рет қабылдау немесе үлкен дозасын қабылдау қажет болғанда бала емізуді жалғастыру ұсынылмайды.

Фертильділігі: флуконазол фертильділігіне әсер етпейді.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Бас айналу немесе құрысулар болуы мүмкіндігінен, автокөлік басқарғанда немесе техника пайдаланғанда сақтық шарасын қадағалау керек. 

 

Артық дозалануы

Симптомдары: елестеулер, параноидтық мінез-құлық.

Емі: симптоматикалық, асқазанды шаю, қарқынды диурез. Гемодиализ 3 сағат ішінде  плазмадағы концентрацияны шамамен 50 %төмендетеді.  

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

7 капсуладан (50 мг және 200 мг доза үшін) немесе 1 капсуладан (150 мг доза үшін) поливинилхлорид/поливинилиденхлоридүлбірінен және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.

1 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картонқорапшаға салынады.

 

Сақтау шарттары

Құрғақ,жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтынтемпературада сақтау керек. Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек! 

 

Сақтау мерзімі

4 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы