Торговое название
Флузамед
Международное непатентованное название
Флуконазол
Лекарственная форма
Капсулы
Состав
Одна капсула содержит
активное вещество - флуконазол 150 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, целлюлоза микрокристаллическая, магния стеарат, натрия лаурилсульфат,
состав капсулы: желатин, титана диоксид (Е 171), бриллиантовый голубой
(Е 133), кармоизин (Е 122).
Описание
Твердые желатиновые капсулы, с корпусом белого цвета и крышечкой темно - голубого цвета, размером № 1. Содержимое капсул - порошок белого цвета.
Фармакотерапевтическая группа
Противомикробные препараты для системного использования. Противогрибковые препараты для системного использования.
Триазола производные. Флуконазол.
Код АТХ J02АС01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Препарат быстро всасывается из желудочно-кишечного тракта (ЖКТ) и достаточно полно (пища не влияет на скорость всасывания), биодоступность - 90%. Максимальная концентрация достигается через 0,5-1,5 ч после приема натощак.
Связывание с белками плазмы крови 11-12%. Хорошо проникает во все жидкости организма. Концентрация активного вещества в грудном молоке, суставной жидкости, слюне, мокроте и перитонеальной жидкости аналогичны таковым в плазме крови. Постоянные значения в вагинальном секрете достигаются через 8 ч после приема внутрь и удерживаются на этом уровне не менее 24 ч. При грибковом менингите концентрация в спинномозговой жидкости составляет около 80% от таковой в плазме крови. В потовой жидкости, эпидермисе и в роговом слое достигаются концентрации, превышающие сывороточные (селективное накопление). 80% в неизмененном виде выводится почками, остальное - в виде метаболитов. Циркулирующие метаболиты не обнаружены. Период полувыведения составляет около 30 ч.
Фармакокинетика флуконазола существенно зависит от функции почек, при этом существует обратно пропорциональная зависимость между временем полувыведения и клиренсом креатинина. После гемодиализа в течение 3 ч концентрация в плазме крови флуконазола снижается на 50%.
Фармакодинамика
Флузамед - противогрибковое средство группы триазола. Флуконазол - активное вещество препарата - является мощным селективным ингибитором синтеза стеролов в мембранах клетки грибов. Механизм действия обусловлен блокадой цитохрома Р450. Флуконазол блокирует превращение ланостерола клеток грибов в эргостерол увеличивает проницаемость клеточной мембраны, нарушает ее рост и репликацию. Являясь высокоизбирательным для цитохрома P450 грибов, практически не угнетает эти ферменты в организме человека (в сравнении с итраконазолом, клотримазолом, эконазолом и кетоконазолом в меньшей степени подавляет зависимые от цитохрома P450 окислительные процессы в микросомах печени человека). Не обладает антиадрогенной активностью.
Активен при оппортунистических микозах, в т.ч. вызванных Candida spp. (включая генерализованные формы кандидоза на фоне иммунодепрессии), Cryptococcus neoformansи Coccidioides immitis (включая внутричерепные инфекции), Microsporum spp. и Trichophyton spp.; при эндемических микозах, вызванных Blastomyces dermatidis, Histoplasma capsulatum (в т.ч. при иммунодепрессии). Для профилактики грибковых инфекций у больных со злокачественными новообразованиями при лечении их цитостатиками или проведение лучевой терапии; при пересадке органов и в других случаях, когда подавлен иммунитет и имеется опасность развития грибковой инфекции.
Показания к применению
Применение Флузамед показано при перечисленных ниже грибковых инфекциях.
Флузамедпоказан для лечения следующих заболеваний у взрослых:
• криптококкового менингита
• кокцидиоидомикоза
• инвазивного кандидоза
• кандидоза слизистых оболочек, в том числе орофарингеального кандидоза, кандидоза пищевода, кандидурии и хронического кандидоза кожи и слизистых оболочек
• хронического атрофического кандидоза полости рта (связанного с ношением зубных протезов) при недостаточной эффективности гигиены полости рта или местного лечения
• острого или рецидивирующего вагинального кандидоза, когда местная терапия не является подходящей
• кандидозного баланита, когда местная терапия не является подходящей;
• дерматомикозов, в том числе tinea pedis, tinea corporis, tinea cruris, tinea versicolor и кандидозных инфекций кожи при необходимости проведения системной терапии;
• tinea unguium (онихомикозе) в случае, когда назначение других лекарственных средств не приемлимо.
Флузамед показан для профилактики следующих заболеваний у взрослых:
• рецидивов криптококкового менингита у пациентов с высоким риском развития рецидивов;
• рецидивов орофарингеального кандидоза или кандидоза пищевода у ВИЧ- инфицированных пациентов с высоким риском развития рецидивов;
• для снижения частоты рецидивов вагинального кандидоза (4 или более эпизодов в год);
• для профилактики кандидозных инфекций у пациентов с продолжительной нейтропенией (например, у пациентов с гемобластозами, проходящих химиотерапию, или пациентов, перенесших трансплантацию гемопоэтических стволовых клеток
Способ применения и дозы
Капсулы принимают внутрь, не открывая и не разжевывая, вне зависимости от приема пищи.
Доза флуконазола зависит от природы и тяжести грибковой инфекции. При инфекциях, требующих повторного приема противогрибкового препарата, лечение следует продолжать до исчезновения клинических или лабораторных признаков активной грибковой инфекции. Недостаточная длительность лечения может привести к рецидиву грибковой инфекции.
Показания
к применению |
Дозы |
Продолжительность
лечения |
|
Криптококкоз |
-лечение криптококкового менингита |
Ударная
доза: 400 мг в первый день. Последующие
дозы: 200 мг- 400 мг в день |
Обычно
не менее 6 - 8 недель. При
наличии опасных для жизни инфекций, суточную дозу можно увеличить до 800 мг. |
-поддерживающая
терапия для предотвращения рецидивов криптококкового менингита у пациентов с
высоким риском рецидива |
200 мг в день |
Неопределенный
срок, в суточной дозе - 200 мг |
|
Кокцидиоидо-микоз
|
|
200
- 400 мг |
11
- 24 месяца или дольше, зависит от пациента. Можно
рассмотреть увеличение дозы до 800 мг при наличии некоторых инфекций, особенно
при менингите. |
Инвазивный
кандидоз |
|
Ударная
доза: 800 мг в первый день. Последующие
дозы: 400 мг в день |
Обычно,
рекомендуемая продолжительность лечения
кандидемии-2 недели после первого отрицательного результата посева крови и исчезновения
признаков и симптомов кандидемии. |
Лечение кандидоза
слизистых оболочек |
-орофаринге-альный
кандидоз |
Ударная
доза: 200-400 мг в первый день Последующие дозы: 100 -200
мг в день |
7-21 дней (до ремиссии кандидоза ротоглотки). Более длительное лечение
может потребоваться пациентам с серьезными нарушениями функции иммунной
системы. |
-эзофагеальный
кандидоз |
Ударная
доза: 200-400 мг в первый день. Последующие дозы: 100 -200
мг в день |
14 -30 дней (до ремиссии кандидоза пищевода). Более длительное лечение
может потребоваться пациентам с серьезными
нарушениями функции иммунной системы. |
|
-кандидурия |
200
- 400 мг в день |
7
- 21 дней. Более длительное лечение
может потребоваться пациентам с серьезными
нарушениями функции иммунной системы. |
|
-хронический атрофический кандидоз |
50
мг в день |
14
дней |
|
-хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек |
50
- 100 мг в день |
До
28 дней. Более длительное лечение зависит
от тяжести инфекции и нарушений
функции иммунной системы |
|
Профилактика рецидива
кандидоза слизистых оболочек |
-орофаринге-альный
кандидоз |
100
-200 мг в день или 200 мг 3 раза в неделю. |
Неопределенный период лечения у пациентов с хроническим
подавлением иммунитета |
-эзофагеальный
кандидоз |
100
-200 мг в день или 200 мг 3 раза в неделю. |
Неопределенный период лечения у пациентов с хроническим
подавлением иммунитета |
|
Генитальный
кандидоз |
-острый
вагинальный кандидоз -острый
кандидозный баланит |
150
мг |
однократно |
- лечение
и профилактика рецидивирующего вагинального кандидоза (4 или более случаев в
год) |
150 мг 1 раз в 3 дня. Всего следует принять 3 дозы (1-й,
4-й и 7-й день). После этого следует принимать поддерживающую дозу 150 мг 1 раз
в неделю |
Поддерживающая доза: 6 месяцев |
|
Дерматомикоз |
- микоз
стоп |
150 мг 1 раз в неделю или 50 мг 1 раз в сутки |
2–4 недели; Лечение микоза стоп может продолжаться до 6
недель |
- опоясывающий
лишай |
300-400
мг один раз в неделю |
1-3
недели |
|
50 мг 1 раз в сутки |
2-4
недели |
||
-дерматофитный
онихомикоз |
150 мг один раз в неделю |
Лечение
следует продолжать, пока инфицированный ноготь не будет заменен здоровым. Для
отрастания здоровых ногтей на руках и на больших пальцах ног обычно
необходимо 3–6 мес и 6–12 мес соответственно. Однако скорость роста ногтей у
пациентов может быть разной и зависеть от возраста. После успешного лечения
длительных хронических инфекций форма ногтя иногда остается измененной. |
|
Профилактика кандидозных инфекций у пациентов с
продолжительной нейтропенией |
|
200
- 400 мг |
Лечение необходимо начинать
за несколько дней до развития нейтропении и
продолжать в течение 7 дней после исчезновения нейтропении, после того, как количество
нейтрофилов превысит 1000 клеток/mm3. |
Отдельные группы пациентов
Пациенты пожилого возраста
Дозу необходимо подбирать в зависимости от состояния функции почек.
Почечная недостаточность
Пациентам с нарушениями функции почек при многократном применении доз флуконазола, рекомендуемая начальная суточная доза составляет от 50 до 400 мг, в зависимости от показаний. После применения начальной ударной дозы, суточную дозу (в зависимости от показаний) определяют в соответствии с нижеследующей таблицей:
Клиренс
креатинина (мл/мин) |
Процент
рекомендуемой дозы |
>50 |
100% |
<50 (без диализа) |
50% |
Больные, находящиеся на регулярном диализе |
100% после каждой процедуры диализа |
Пациентам, находящимся на регулярном диализе, необходимо после каждого сеанса принимать препарат в 100% рекомендуемой дозе. В дни свободные от диализа пациентам следует принимать меньшую дозу препарата, зависящую от величины клиренса креатинина.
Печеночная недостаточность
Данные у пациентов с нарушением функции печени ограничены; поэтому флуконазол пациентам с нарушениями функции печени, следует применять с осторожностью.
Побочные действия
Чаще всего (> 1/10) регистрировались такие нежелательные реакции как головная боль, боль в животе, диарея, тошнота, рвота, повышение уровня аланинаминотрансферазы, повышение уровня аспартатаминотрансферазы, повышение уровня щелочной фосфатазы в крови и сыпь.
При приеме Флузамеда наблюдалось развитие указанных ниже нежелательных реакций со следующей частотой: очень часто (> 1/10), часто (от> 1/100 до < 1/10), нечасто (от> 1/1000 до < 1/100), редко (от> 1/10 000 до < 1/1000), очень редко (<1/10 000) и неизвестно (невозможно установить по имеющимся данным).
Класс
систем органов |
Часто |
Нечасто |
Редко |
Нарушения
со стороны крови и лимфатической системы |
|
Анемия |
Агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения |
Нарушения
со стороны иммунной системы |
|
|
Анафилаксия |
Нарушения
со стороны обмена веществ и питания |
|
Снижение аппетита |
Гиперхолестеринемия,
гипертриглицеридемия, гипокалиемия |
Нарушения
психики |
|
Сонливость, бессонница |
|
Нарушения
со стороны нервной системы |
Головная боль |
Судороги, парестезии, головокружение,
извращение вкуса |
Тремор |
Нарушения
со стороны органа слуха и лабиринтные нарушения |
|
Вертиго |
|
Нарушения
со стороны сердца |
|
|
Пароксизмальная желудочковая
тахикардия по типу пируэт, удлинение интервала QT |
Нарушения
со стороны желудочно- кишечного тракта |
Боль в животе, рвота, диарея, тошнота |
Запор, диспепсия, метеоризм, сухость
во рту |
|
Нарушения
со стороны печени и желчевыводящих путей |
Повышение
уровня АЛТ, АСТ, щелочной фосфатазы |
Холестаз, желтуха,
повышение билирубина |
Печеночная недостаточность,
гепатоцелюлярный некроз, гепатит |
Нарушения
со стороны кожи и подкожных тканей |
Сыпь |
Токсидермия*, крапивница, зуд,
повышенное потоотделение |
Токсический эпидермальный некролиз, синдром
Стивенса — Джонсона,
острый генерализованный экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит,
ангионевротический отек, отек лица, алопеция |
Нарушения
со стороны скелетно- мышечной и соединительной ткани |
|
Миалгия |
|
Общие расстройства и нарушения в месте введения |
|
Повышенная утомляемость, недомогание астения, лихорадка |
|
* Включая стойкую лекарственную эритему |
Противопоказания
- повышенная чувствительность к флуконазолу, другим компонентам препарата или азольным веществам со сходной флуконазолу структурой
- одновременный прием терфенадина во время многократного применения Флузамеда в дозе 400 мг/сут и более
- одновременный прием лекарственных препаратов, удлиняющих интервал QT и метаболизирующихся посредством изофермента CYP3A4 цитохрома Р450, такие как цизаприд, астемизол, амиодарон, эритромицин, пимозид и хинидин
- больные с редкими наследственными проблемами непереносимости галактозы, лактозной недостаточностью или глюкозо-галактозной мальабсорбцией, т.к. капсулы флузамеда содержат лактозу
- беременность и период лактации
- детский возраст до 18 лет (в связи с содержанием в составе капсулы красящего вещества)
Лекарственные взаимодействия
Противопоказан совместный прием флуконазола и следующих лекарственных средств:
Цизаприд:одновременное применение флуконазола и цизаприда противопоказано.
Терфенадин:при применении флуконазола в дозе менее 400 мг/сут одновременно с терфенадином следует проводить тщательный мониторинг состояния пациента.
Астемизол:совместное применение флуконазола и астемизола может привести к снижению клиренса астемизола. Вызванное этим повышение концентрации астемизола в плазме крови может, в свою очередь, привести к удлинению интервала QT и в редких случаях к развитию пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт (torsade de pointes). Одновременное применение флуконазола и астемизола противопоказано.
Пимозид: совместное применение флуконазола и пимозида может приводить к ингибированию метаболизма пимозида. В свою очередь, повышение концентрации пимозида в плазме крови может приводить к удлинению интервала QT и, в редких случаях, к развитию пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт {torsade de pointes). Одновременное применение флуконазола и пимозида противопоказано.
Хинидин:совместное применение флуконазола и хинидина может приводить к ингибированию метаболизма последнего. Применение хинидина сопровождалось удлинением интервалаQT и, в редких случаях, развитием пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт {torsade de pointes). Одновременное применение флуконазола и хинидина противопоказано.
Эритромицин: Одновременное применение эритромицина и флуконазола повышает риск развития кардиотоксичности (удлинения интервала QT, пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт torsade de pointes) и вследствие этого, внезапной коронарной смерти. Одновременное применение флуконазола и эритромицина противопоказано.
Амиодарон:одновременное применение флуконазола в сочетании с амиодароном может привести к ингибированию метаболизма амиодарона. При применении амиодарона было выявлено удлинение интервала QT. Одновременное применение флуконазола с амиодароном противопоказано.
Не рекомендуется одновременное применение флуконазола и следующих лекарственных средств:
Галофантрин:флуконазол может повышать концентрацию галофантрина в плазме крови за счет угнетающего действия на CYP3A4. Одновременное применение флуконазола и галофантрина может повышать риск развития кардиотоксичности (удлинения интервала QT, пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт torsade de pointes) и вследствие этого, внезапной коронарной смерти. Следует избегать применения комбинации данных лекарственных средств.
Одновременное применение со следующими лекарственными средствами требует осторожности и коррекиии дозы:
Влияние других лекарственных средств на флуконазол
Рифампицин:одновременное применение флуконазола и рифампицина приводило к 25%- ному уменьшению AUC и 20%-ному сокращению периода полувыведения флуконазола. У пациентов, принимающих рифампицин, следует рассмотреть вопрос о повышении дозы флуконазола.
Антацидами или после проведения тотального облучения всего тела (при подготовке к пересадке костного мозга) не оказывает клинически значимого влияния на абсорбцию флуконазола.
Гидрохлортиазид: нет необходимости изменять дозировку флуконазола у пациентов, одновременно принимающих диуретики.
Влияние флуконазола на другие лекарственные средства
Флуконазол является мощным ингибитором изофермента- CYP2C9цитохрома Р450 и умеренным ингибитором CYP3A4. Кроме того, флуконазол является ингибитором изофермента CYP2C19. Помимо выявленных / установленных взаимодействий (приведенных далее), существует риск повышения концентрации в плазме крови других препаратов, которые метаболизируются посредством CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4 при их одновременном применении с флуконазолом. Следовательно, применять такие комбинации препаратов следует с осторожностью; при этом необходимо тщательно контролировать состояние пациентов. В связи с длительным периодом полувыведения флуконазола его ингибирующее действие на ферменты сохраняется в течение 4-5 суток после окончания лечения.
Алфентанил:одновременное применение флуконазола (в дозе 400 мг) и алфентанила (в дозе 20 мкг/кг внутривенно) приводило к двукратному увеличению AUC алфентанила (вероятно за счет ингибирования изофермента CYP3A4). Может потребоваться коррекция дозы алфентанила.
Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Концентрации 5-нортриптилина и/или S-амитриптилина рекомендуется определять в начале комбинированной терапии и после первой недели лечения. При необходимости следует откорректировать дозу амитриптилина/нортриптилина.
Амфотерицин В: при одновременном применении флуконазола и амфотерицина наблюдался небольшой аддитивный противогрибковый эффект при системной инфекции, вызванной С. albicans; отсутствие взаимодействия при внутричерепной инфекции, вызванной Cryptococcus neoformans; и антагонизм двух препаратов при системной инфекции, вызванной Aspergillus fumigatus.
Антикоагулянты: В период пострегистрационного наблюдения поступали сообщения о развитии кровотечений (образовании гематом, носовом кровотечении, желудочно-кишечном кровотечении, гематурии и мелене), обусловленных удлинением протромбинового времени при одновременном применении варфарина и флуконазола. Подобные явления наблюдались и при применении других противогрибковых средств из группы азолов. При одновременном применении флуконазола и варфарина отмечалось двукратное увеличение протромбинового времени, вероятно, вследствие угнетения метаболизма варфарина, опосредованного изоферментом CYP2C9. У пациентов, принимающих антикоагулянты кумаринового ряда или индандион совместно с флуконазолом, рекомендуется тщательно контролировать протромбиновое время. При необходимости следует откорректировать дозу антикоагулянта.
Бензодиазепины короткого действия, например мидазолам и триазолам:
после перорального применения мидазолама и флуконазола наблюдается существенное повышение концентрации мидазолама в сыворотке крови и усиление психомоторных эффектов. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг и мидазолама в дозе 7,5 мг внутрь приводило к повышению AUC и удлинению периода полувыведения мидазолама в 3,7 и 2,2 раза, соответственно. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг/сут и триазолама в дозе 0,25 мг внутрь приводило к увеличению AUC и удлинению периода полувыведения триазолама в 4,4 и 2,3 раза, соответственно. При одновременном применении флуконазола и триазолама отмечалось потенцирование и пролонгирование эффектов триазолама. Если пациентам, получающим флуконазол, необходимо одновременно провести терапию бензодиазепинами, следует рассмотреть вопрос о снижении дозировки последних и установить надлежащее наблюдение за состоянием пациентов.
Карбамазепин: Флуконазол угнетает метаболизм карбамазепина и способствует повышению концентрации карбамазепина в плазме крови на 30%, что, в свою очередь, может сопровождаться развитием токсических эффектов карбамазепина. Может потребоваться коррекция дозы карбамазепина в зависимости от уровня его концентрации в крови и степени выраженности терапевтического эффекта.
Блокаторы кальциевых каналов: некоторые блокаторы кальциевых каналов (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются с помощью изофермента CYP3A4. Флуконазол способен повышать системную экспозицию блокаторов кальциевых каналов. Рекомендуется проводить тщательный мониторинг на предмет выявления нежелательных реакций.
Целекоксиб:при одновременном применении целекоксиба и флуконазола может потребоваться снижение дозы целекоксиба в два раза.
Циклофосфамид: одновременное применение циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровня билирубина и креатинина в сыворотке крови. Эти препараты можно применять одновременно, принимая во внимание возможный риск повышения концентрации билирубина и креатинина в сыворотке крови.
Фентанил:сообщалось об одном случае интоксикации фентанилом с летальным исходом вследствие возможного взаимодействия между фентанилом и флуконазолом. Флуконазол значительно замедляет элиминацию фентанила. Повышение концентрации фентанила может приводить к угнетению дыхания. Следует тщательно контролировать состояние пациентов с целью выявления потенциального риска угнетения дыхания. Может потребоваться коррекция дозы фентанила.
Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы: одновременное применение флуконазола и ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизируемых CYP3А4 (таких как аторвастатин и симвастатин), или ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизируемых CYP2C9 (таких как флувастатин), повышает риск развития миопатии и рабдомиолиза. В случае необходимости одновременного применения этих препаратов следует тщательно наблюдать за состоянием пациента на предмет выявления симптомов миопатии и рабдомиолиза и проводить мониторинг уровня креатинкиназы. При выраженном повышении уровня креатинкиназы, а также при подозрении или выявлении миопатии / рабдомиолиза следует прекратить прием ингибиторов ГМГ-КоА- редуктазы/
Иммунодепрессанты (например, циклоспорин, эверолимус, сиролимус и такролимус):
Циклоспорин:эти препараты можно применять одновременно при условии снижения дозы циклоспорина в зависимости от его концентрации.
Эверолимус:флуконазол способен повышать концентрации эверолимуса в сыворотке крови за счет угнетения CYP3 А4.
Сиролимус: флуконазол повышает концентрации сиролимуса в плазме крови, вероятно, путем угнетения метаболизма сиролимуса CYP3A4 и Р-гликопротейна. Данная комбинация может применяться при условии коррекции дозы сиролимуса в зависимости от уровня концентрации и выраженности терапевтического эффекта.
Такролимус:флуконазол способен повышать концентрации такролимуса в сыворотке крови до 5 раз при его пероральном применении путем ингибирования метаболизма такролимуса ферментом CYP3A4 в кишечнике. При внутривенном применении такролимуса значительных изменений фармакокинетики отмечено не было. Повышение концентрации такролимуса в сыворотке крови ассоциировалось с развитием нефротоксичности. Дозу такролимуса для приема внутрь необходимо снижать в зависимости от его концентрации в крови.
Лозартан:Флуконазол угнетает метаболизм лозартана до его активного метаболита (Е-3174), который отвечает за большую часть эффектов, связанных с антагонизмом к рецепторам ангиотензина II при приеме лозартана. Рекомендуется осуществлять постоянный мониторинг артериального давления у пациентов в течение всего периода лечения.
Метадон:флуконазол способен повышать концентрацию метадона в сыворотке крови. Может потребоваться коррекция дозы метадона.
Нестероидные противовоспалительные лекарственные средства (НПВС):
флуконазол способен увеличивать системную экспозицию других НПВС, которые метаболизируются изоферментом CYP2C9 (например, напроксена, лорноксикама, мелоксикама, диклофенака). В случае совместного применения данных препаратов рекомендуется проводить частый мониторинг на предмет выявления нежелательных реакций и токсических проявлений, связанных с приемом НПВС. Может потребоваться коррекция дозы НПВС.
Фенитоин:флуконазол ингибирует метаболизм фенитоина в печени. при одновременном применении этих лекарственных средств следует осуществлять мониторинг концентрации фенитоина в плазме крови для исключения развития токсического действия фенитоина.
Преднизолон:имеется сообщение о развитии острой недостаточности коры надпочечников у пациента после трансплантации печени на фоне отмены флуконазола после 3-месячного курса терапии. Предположительно, прекращение терапии флуконазолом вызвало повышение активности изофермента CYP3A4, что привело к усилению метаболизма преднизолона. Пациенты, длительно получающие комбинированную терапию преднизолоном и флуконазолом, должны находиться под тщательным медицинским наблюдением при отмене приема флуконазола с целью выявления недостаточности коры надпочечников.
Рифабутин:при одновременном применении флуконазола и рифабутина описаны случаи развития увеита. При применении такой комбинации лекарственных средств необходимо принимать во внимание симптомы токсического действия рифабутина.
Саквинавир:флуконазол повышает AUC и Сmахсаквинавира приблизительно на 50% и 55%, соответственно, за счет ингибирования метаболизма саквинавира в печени изоферментом CYP3A4 и ингибирования Р-гликопротеина. Может потребоваться коррекция дозы саквинавира.
Препараты сульфонилмочевины: одновременное применение флуконазола с пероральными производными сульфонилмочевины (например, хлорпропамидом, глибенкламидом, глипизидом, толбутамидом) приводило к удлинению их периода полувыведения. При одновременном применении с флуконазолом необходим регулярный контроль уровня глюкозы в крови и, при необходимости, своевременное снижение дозы препаратов сульфонилмочевины.
Теофиллин:при назначении флуконазола пациентам, применяющим теофиллин в высоких дозах или имеющим повышенный риск развития токсичных проявлений теофиллина, необходимо наблюдать за появлением симптомов токсического действия теофиллина. При появлении признаков токсичности следует провести соответствующую коррекцию терапии.
Алкалоиды барвинка: несмотря на отсутствие целенаправленных исследований, считается, что флуконазол способен повышать концентрации алкалоидов барвинка в плазме крови (например, винкристина и винбластина) и, таким образом, приводить к развитию нейротоксичности, что, возможно, может быть связано с ингибированием изофермента CYP3А4.
Витамин А:имеется сообщение об одном случае развития нежелательных реакций со стороны ЦНС в виде псевдоопухоли головного мозга при одновременном применении полностью трансретиноевой кислоты (кислотной формы витамина А) и флуконазола, которые разрешились после отмены флуконазола. Применение данной комбинации возможно, но следует помнить о возможности развития нежелательных реакций со стороны ЦНС.
Вориконазол (ингибитор изоферментов CYP2C9. CYP2C19 и CYP3A4): при применении вориконазола совместно с флуконазолом рекомендуется контролировать состояние пациентов на предмет развития нежелательных явлений, связанных с применением вориконазола.
Зидовудин: пациенты, получающие такую комбинацию лекарственных средств, должны находиться под наблюдением с целью выявления нежелательных реакций, связанных с применением зидовудйна. При необходимости возможно снижение дозы зидовудина.
Азитромипин:значимого фармакокинетического взаимодействия между флуконазолом и азитромицином выявлено не было.
Пероральные контрацептивы: многократное применение флуконазола в указанных дозах вряд ли может оказать влияние на эффективность комбинированных пероральных контрацептивных средств.
Ивакафтор:Одновременное применение с ивакафтором - модулятором регулятора трансмембранной проводимости при муковисцидозе (CFTR), повышало экспозицию ивакафтора в 3 раза, а гидроксиметил-ивакафтора (Ml) - в 1,9 раза. Пациентам, одновременно принимающим умеренные ингибиторы CYP3A, такие как флуконазол и эритромицин, рекомендуется снижать дозу ивакафтора до 150 мг один раз в сутки.
Особые указания
Лечение флузамедом необходимо продолжать до появления клинико-гематологической ремиссии. Преждевременное прекращение лечения приводит к рецидивам.
Лечение можно начинать при отсутствии результатов посева или других лабораторных анализов, но при их наличии рекомендуется соответствующая коррекция фунгицидной терапии.
Криптококкоз
Доказательств эффективности флуконазола в лечении криптококкоза других локализаций (например, легочного криптококкоза и криптококкоза кожи) недостаточно, поэтому рекомендаций по дозированию для лечения таких заболеваний нет.
Глубокие эндемические микозы
Доказательств эффективности флуконазола для лечения других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, кожно-лимфатический споротрихоз и гистоплазмоз, недостаточно, поэтому рекомендаций по дозированию для лечения таких заболеваний нет.
Гепатобилиарная система
У пациентов с нарушением функции печени следует с осторожностью применять Флузамед. В редких случаях применение флуконазола может сопровождаться развитием серьезных токсических реакций со стороны печени, в том числе с летальным исходом. Риск развития подобных реакций увеличивается при наличии у пациента тяжелых сопутствующих заболеваний. В случаях, когда развитие гепатотоксичности было связано с применением флуконазола, корреляции между состоянием пациента и суточной дозой препарата, длительностью лечения, возрастом и полом пациента выявлено не было. Гепатотоксическое действие флуконазола обычно носило обратимый характер.
Необходимо наблюдать за состоянием пациентов, у которых во время лечения флуконазолом нарушаются показатели функции печени, с целью выявления признаков более серьезного поражения печени.
Пациентов следует проинформировать о симптомах, которые могут свидетельствовать о серьезном поражении печени (выраженная слабость, анорексия, постоянная тошнота, рвота и желтуха). При возникновении указанных выше симптомов следует немедленно прекратить применение флуконазола и проконсультироваться с врачом.
Сердечно-сосудистая система
Прием некоторых азолов, в том числе и флуконазола, ассоциировался с удлинением интервала QT на электрокардиограмме. В период пострегистрационного наблюдения у пациентов, применявших флуконазол, отмечались очень редкие случаи удлинения интервала QT и развития пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт {torsade de pointes). Данные случаи регистрировались у пациентов с тяжелыми заболеваниями при сочетании многих факторов риска, таких как структурные заболевания сердца, нарушения электролитного баланса, а также при одновременном применении других лекарственных средств, которые также могли вызвать развитие данных осложнений.
Флузамед следует с осторожностью применять у пациентов с проаритмогенными состояниями. Одновременное применение с флуконазолом других лекарственных средств, которые пролонгируют интервал QT и метаболизируются при помощи изоферментаCYP3A4 цитохрома Р450, противопоказано.
Галофантрин
Установлено, что галофантрин является субстратом изофермента CYP3A4 и пролонгирует интервал QTc при применении в рекомендуемых терапевтических дозах. В связи с чем, одновременное применение галофантрина и флуконазола не рекомендуется.
Почечная система
Флузамед следует применять с осторожностью у пациентов с почечной недостаточностью.
Дерматологические реакции
В редких случаях при применении флуконазола у пациентов развивались эксфолиативные кожные реакции по типу синдрома Стивенса-Джонсона и токсического эпидермального некролиза. Больные СПИДом более склонны к развитию тяжелых кожных реакций при применении многих лекарственных средств. Если у пациента с поверхностной грибковой инфекцией при приеме флуконазола появляется кожная сыпь, следует прекратить дальнейшее применение препарата. Если у пациента с инвазивной/системной грибковой инфекцией появляется сыпь на коже, следует тщательно наблюдать за его состоянием, а в случае развития буллезных высыпаний или многоформной эритемы необходимо прекратить применение флуконазола.
Цитохром Р450
Флуконазол является мощным ингибитором изофермента CYP2C9 и умеренным ингибитором изофермента CYP3A4. Помимо этого, флуконазол является ингибитором изофермента CYP2C19. В связи с этим следует тщательно контролировать состояние пациентов, одновременно принимающих Флузамед и препараты с узким терапевтическим окном, которые метаболизируются при участии изоферментов CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4
Терфенадин
Следует тщательно наблюдать за состоянием пациента при одновременном применении терфенадина и флуконазола в дозах <400 мг в сутки.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Пациентов следует проинформировать о возможности развития головокружения или судорог при применении Флузамеда и рекомендовать при развитии любого из этих симптомов не садиться за руль автомобиля и не приступать к работе с механическим оборудованием.
Передозировка
Симптомы: тошнота, рвота, диарея, в более тяжелых случаях судороги, галлюцинации.
Лечение: симптоматическое (в том числе поддерживающих мер и промывания желудка). Флуконазол выводится в основном с мочой, поэтому форсированный диурез, вероятно, может ускорить его выведение. Сеанс гемодиализа длительностью 3 часа снижает уровень флуконазола в плазме крови примерно на 50%.
Форма выпуска и упаковка
По 1 капсуле в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 1 контурной ячейковой упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25ºС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Флузамед
Халықаралықпатенттелмеген атауы
Флуконазол
Дәрілік түрі
Капсулалар
Құрамы
Бір капсуланың құрамында
белсенді зат - 150 мг флуконазол,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, магний стеараты, натрий лаурилсульфаты,
капсуланың құрамы:желатин, титанның қостотығы(Е 171), бриллиант көгі
(Е 133), кармоизин (Е 122).
Сипаттамасы
Корпусы ақ түсті және қақпақшасы күңгірт-көк түсті, өлшемі № 1 қатты желатинді капсулалар. Капсулалардың ішіндегісі – ақ түсті ұнтақ.
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған микробқа қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы препараттар.
Триазол туындылары. Флуконазол.
АТХ коды J02АС01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Препаратасқазан-ішек жолынан (АІЖ) жылдам және толығымен дерлік сіңіріледі (ас ішу сіңірілу жылдамдығына әсер етпейді), биожетімділігі - 90%. Ең жоғарғы концентрациясына аш қарында қабылдағаннан кейін 0,5-1,5 сағаттан соң жетеді.
Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы 11-12%. Организмнің барлық сұйықтықтарына жақсы өтеді. Белсенді затының емшек сүтіндегі, буын сұйықтығындағы, сілекейдегі, қақырық пен перитонеальді сұйықтықтағы концентрациясы қан плазмасындағы осындайларға ұқсас. Қынап секретіндегі тұрақты мәндеріне ішке қабылдағаннан кейін 8 сағаттан соң жетеді және осы деңгейінде кемінде 24 сағат сақталады. Зеңдік менингит кезінде жұлын-ми сұйықтығындағыконцентрациясы қан плазмасындағы осындайының 80%-ға жуығын құрайды. Тер сұйықтығында, эпидермисте және мүйізгектіі қабатта сарысудағысынан жоғары концентрацияларына жетеді(селективті жинақталады). 80%-ы өзгеріссіз күйінде бүйрек арқылы, қалғаны – метаболиттері түрінде шығарылады. Айналымдағыметаболиттері анықталмаған. Жартылай шығарылу кезеңі 30 сағатқа жуықты құрайды.
Флуконазолдың фармакокинетикасы бүйрек функциясына айтарлықтай тәуелді, сонымен қатар, жартылай шығарылу уақыты мен креатинин клиренсінің арасында кері пропорционал тәуелділік бар. Гемодиализден кейін 3 сағат ішінде флуконазолдың қан плазмасындағыконцентрациясы 50%-ға төмендейді.
Фармакодинамикасы
Флузамед – триазолтобына жататын зеңге қарсы дәрі. Препараттың белсенді заты - Флуконазол – зең жасушасы жарғақшаларындағы стеролдар синтезінің күшті селективті тежегіші болып табылады. Әсер ету механизміне Р450 цитохромының блокадасы түрткі болады. Флуконазол ланостеролдың зең жасушаларын эргостеролға айналдыруын бөгейді, жасуша жарғақшасының өткізгіштігін арттырады, оның көбеюі мен репликациясын бұзады. P450 цитохромы үшін зеңдерді іріктегіштігі жоғары бола отырып, іс жүзінде адам организміндегі бұл ферменттерді бәсеңдетпейді деуге болады (итраконазолмен, клотримазолмен, эконазолмен жәнекетоконазолмен салыстырғанда, адам бауырының микросомаларындағы P450 цитохромына тәуелді тотығу үдерістерін азғантай дәрежеде бәсеңдетеді). Антиадрогендік белсенділігі жоқ.
Оппортунистік микоздар, соның ішінде Candida spp. (иммунодепрессия аясындағы кандидоздың жайылған түрлерін қоса), Cryptococcus neoformans және Coccidioides immitis (бассүйекішілік инфекцияларды қоса),Microsporum spp. және Trichophyton spp. туғызған микоздар кезінде; эндемиялық Blastomyces dermatidis, Histoplasma capsulatum туғызған микоздар кезінде(соның ішінде, иммунодепрессияда) белсенді. Қатерлі жаңа түзілімдері бар науқастарда, оларды цитостатиктермен емдеу кезінде немесе сәулемен ем жүргізуде; ағзаларды ауыстырып салғанда және иммунитет бәсеңдеген және зең инфекциясының даму қаупі бар басқа жағдайларда зең инфекциясының профилактикасына арналған.
Қолданылуы
Флузамедті қолдану төменде атап келтірілген зең инфекциялары кезінде ұсынылады.
Флузамед ересектердегі келесі ауруларды емдеу үшін көрсетілімде:
• криптококтық менингитте
• кокцидиоидомикозда
• инвазивтік кандидозда
• шырышты қабықтардың кандидозында, соның ішінде, орофарингеальді кандидозда, өңешкандидозында, кандидурияда және тері мен шырышты қабықтардың созылмалы кандидозында
• ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозында (тіс протездерін тағумен байланысты) ауыз қуысының гигиенасы немесе жергілікті емнің тиімділігі жеткіліксіз болған жағдайда
• жедел және қайталанатын қынап кандидозында, жергілікті ем қолайлы болмаған жағдайда
• кандидоздық баланитте, жергілікті ем қолайлы болмаған жағдайда;
• дерматомикоздарда, соның ішінде tinea pedis, tinea corporis, tinea cruris, tinea versicolor және терінің кандидоздық инфекцияларында жүйелі ем жүргізу қажет болған жағдайда;
• tinea unguium (онихомикозда) басқа дәрілік заттарды тағайындау қолайсыз болған жағдайда.
Флузамед ересектердегі келесі аурулардың профилактикасы үшін көрсетілімде:
• қайталанулар қаупі жоғары пациенттерде криптококтық менингиттің қайталануларында;
• қайталанулар қаупі жоғары АИТВ-инфекциясы бар пациенттердегі орофарингеальді кандидозда немесе өңеш кандидозының қайталануларында;
• қынап кандидозының қайталану жиілігін азайту үшін (жылына 4 немесе одан да көп көрінісі);
• ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде (мысалы, гемобластоздары бар, химиотерапия қабылдап жүрген пациенттерде немесе, гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясын бастан өткергенпациенттерде) кандидоздық инфекциялардың профилактикасы үшін
Қолдану тәсілі және дозалары
Капсулаларды ішке, ашпай және шайнамай, ас ішуге байланыссыз қабылдайды.
Флуконазолдың дозасы зеңинфекциясының шығу тегі мен ауырлығына тәуелді. Зеңге қарсы препаратты қайталап қабылдауды қажет ететін инфекцияларда, емдеуді белсенді зең инфекциясының клиникалық немесе зертханалық белгілері жойылғанша жалғастыру керек. Емдеу ұзақтығының жеткіліксіздігі зең инфекциясының қайталануына алып келуі мүмкін.
Қолданылуы |
Дозалары |
Емдеу ұзақтығы |
|
Криптококкозда |
- криптококтық менингитті емдеуде |
Екпінді дозасы: бірінші күні 400
мг. Келесі дозалары: күніне 200
мг- 400 мг |
Әдетте
6 - 8 аптадан кем емес. Өмірге қауіп төндіретін
инфекциялар болған жағдайда, тәуліктік дозасын 800 мг дейін
арттыруға болады. |
- қайталану қаупі
жоғары пациенттерде криптококтық менингиттің қайталануларын
болдырмауға арналған демеуші ем |
күніне 200 мг |
Мерзімі белгісіз, тәуліктік дозасы - 200 мг |
|
Кокцидиоидо-микозда |
|
200
- 400 мг |
11
- 24 ай
немесе одан ұзақ, пациентке байланысты. Кейбір
инфекциялар
болғанда, әсіресе, менингит кезінде дозасын 800 мг дейін арттыруды
қарастыруға болады. |
Инвазивтік кандидозда |
|
Екпінді дозасы: бірінші күні 800
мг. Келесі дозалары: күніне 400
мг |
Әдетте,
Кандидемияны емдеудің
ұсынылатын ұзақтығы –
қан сеппесінің алғашқы теріс нәтижесінен
және кандидемияның белгілері
мен симптомдары жойылғаннан кейін 2 апта. |
Шырышты қабықтардың кандидозын емдеуде |
- орофарингеальді кандидозда |
Екпінді
дозасы: бірінші күні 200-400
мг Келесі дозалары: күніне 100
-200 мг |
7-21 күн (ауызжұтқыншақ кандидозының ремиссиясына дейін). Иммундық жүйе функциясының күрделірек бұзылулары бар пациенттерге
ұзағырақ емдеу қажет болуы мүмкін. |
- эзофагеальді кандидозда |
Екпінді дозасы: бірінші күні 200-400 мг. Келесі дозалары: күніне 100
-200 мг |
14 -30 күн (өңеш кандидозының ремиссиясына дейін). Иммундық жүйе функциясының күрделірек бұзылулары бар пациенттерге
ұзағырақ емдеу қажет болуы мүмкін. |
|
- кандидурияда |
күніне 200
- 400 мг |
7
- 21 күн. Иммундық жүйе функциясының күрделірек бұзылулары бар пациенттерге
ұзағырақ емдеу қажет болуы мүмкін. |
|
- созылмалы атрофиялық кандидозда |
күніне 50
мг |
14
күн |
|
- тері мен шырышты қабықтардың
созылмалы кандидозында |
күніне 50
- 100 мг |
28
күнге
дейін. Ұзағырақ емдеу инфекцияның ауырлығына
және иммундық жүйе функциясының бұзылуларына тәуелді |
|
Шырышты қабықтар кандидозының
қайталануының профилактикасы үшін |
- орофаринге-альді кандидозда |
күніне 100
-200 мг немесе
аптасына 3 рет 200 мг. |
Иммунитеттің созылмалы
бәсеңдеуі бар пациенттерде емдеу мерзімі
нақты анықталмаған |
- эзофагеальді кандидозда |
100-200
мг немесе аптасына 3 рет
200 мг. |
Иммунитеттің созылмалы
бәсеңдеуі бар пациенттерде емдеу мерзімі
нақты анықталмаған |
|
Гениталий кандидозында |
- жедел
қынап кандидозында - жедел
кандидоздық баланитте |
150
мг |
бір рет |
- қайталанатын
қынап кандидозын (жылына 4 немесе одан
көп жағдайын) емдеу
және профилактикасы
үшін |
3 күнде 1 рет 150 мг. Барлығы 3 дозасын
қабылдау керек
(1-ші, 4-ші
және 7-ші
күндері). Содан
кейін аптасына
1 рет 150 мг демеуші
дозасын қабылдау
керек |
Демеуші дозасы: 6 ай |
|
Дерматомикозда |
- табан микозында |
аптасына 1 рет 150 мг немесе
тәулігіне 1 рет 50 мг |
2–4 апта; Табан микозын емдеу 6 аптаға
дейін созылуы мүмкін |
- белдемелі
теміреткіде |
аптасына
бір рет 300-400 мг |
1-3
апта |
|
тәулігіне
1 рет 50 мг |
2-4
апта |
||
- дерматофиттік онихомикозда |
аптасына бір рет 150 мг |
Емдеуді, инфекция
жұққан тырнақтың орнын сау
тырнақ басқанша жалғастыру керек. Қол мен
аяқтың бас бармақтарында сау тырнақтар өсіп
шығуы үшін, әдетте, сәйкесінше
3–6 ай
және 6–12 ай
қажет. Алайда,
пациенттерде
тырнақтардың өсу жылдамдығы әр
түрлі болуы және жас шамасына байланысты болуы мүмкін. Ұзаққа
созылған созылмалы
инфекцияларды сәтті емдеуден кейін
тырнақтың пішіні кейде өзгерген күйі қалады. |
|
Ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттердегі кандидоздық инфекциялардың профилактикасы үшін |
|
200
- 400 мг |
Емдеуді нейтропения дамығанға дейін
бірнеше күн бұрын бастау және нейтропения жойылғаннан
кейін, нейтрофилдер саны 1000 жасуша/mm3 асқаннан кейін 7
күн бойы жалғастыру қажет. |
Пациенттердің жекелеген топтары
Егде жастағы пациенттер
Дозасын бүйрек функциясының жағдайын байланысты таңдау қажет.
Бүйрек жеткіліксіздігі
Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерге флуконазолдың дозаларын бірнеше рет қолданғанда, ұсынылатын бастапқы тәуліктік дозасы көрсетілімдеріне байланысты 50-ден 400 мг дейін құрайды. Бастапқы екпінді дозасын қолданғаннан кейін, тәуліктік дозасын (көрсетілімдеріне байланысты) төмендегі кестеге сәйкес анықтайды:
Креатинин клиренсі (мл/мин) |
Ұсынылатын дозасының пайызы |
>50 |
100% |
<50 (диализсіз) |
50% |
Жүйелі түрде диализ жүргізілетін науқастар |
Әрбір диализ емшарасынан кейін 100% |
Жүйелі түрде диализ жүргізіліп жүрген пациенттерге, әр сеанстан кейін препаратты ұсынылған 100% дозасында қабылдау қажет. Диализден бос күндері пациенттерге препараттың креатинин клиренсі шамасына тәуелдіазғантай дозасын қабылдау керек.
Бауыр жеткіліксіздігі
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттердегі мәліметтер шектеулі; сондықтан флуконазолды бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек.
Жағымсыз әсерлері
Көбінесе (> 1/10) бас ауыруы, іш ауыруы, диарея, жүрек айнуы, құсу, қандағы аланинаминотрансфераза деңгейінің жоғарылауы, аспартатаминотрансфераза деңгейінің жоғарылауы, сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы және бөртпе сияқты жағымсыз реакциялар тіркелген.
Флузамедті қабылдағанда төменде көрсетілген жағымсыз реакциялардыңкелесі жиіліктермен дамығаны байқалған: өте жиі (> 1/10), жиі (> 1/100 - < 1/10 дейін), жиі емес (> 1/1000 - < 1/100 дейін), сирек (> 1/10 000 - < 1/1000 дейін), өте сирек (<1/10 000) және белгісіз (қолда бар мәліметтер бойынша анықтау мүмкін емес).
Ағзалар жүйелері класы |
Жиі |
Жиі
емес |
Сирек |
Қан және лимфа жүйесі тарапынан
бұзылулар |
|
Анемия |
Агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения |
Иммундық
жүйе тарапынан бұзылулар |
|
|
Анафилаксия |
Зат алмасу мен тамақтану тарапынан
бұзылулар |
|
Тәбеттің
төмендеуі |
Гиперхолестеринемия,
гипертриглицеридемия, гипокалиемия |
Психика
бұзылулары |
|
Ұйқышылдық, ұйқысыздық |
|
Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар |
Бас
ауыруы |
Құрысулар,
парестезиялар, бас айналуы, дәм сезудің бұрмалануы |
Тремор |
Есту мүшелері тарапынан бұзылулар және
лабиринттік
бұзылулар |
|
Вертиго |
|
Жүрек тарапынан бұзылулар |
|
|
Пируэт типті пароксизмалық қарыншалық
тахикардия,
QT аралығының ұзаруы
|
Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар |
Іш
ауыруы, құсу, диарея, жүрек айнуы |
Іш
қатуы, диспепсия, метеоризм, ауыздың құрғауы |
|
Бауыр және өт шығару жолдары
тарапынан бұзылулар |
АЛТ, АСТ, сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы |
Холестаз, сарғаю, билирубин жоғарылауы |
Бауыр
жеткіліксіздігі, гепатоцелюлярлық некроз,
гепатит |
Тері және теріасты тіндері тарапынан
бұзылулар |
Бөртпе
|
Токсидермия*, есекжем, қышыну, қатты терлеу |
Уытты
эпидермальді некролиз, Стивенс — Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематоздық пустулез,
эксфолиативтік дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі,
алопеция |
Қаңқа-бұлшықет және
дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар |
|
Миалгия |
|
Жалпы бұзылыстар
және енгізген жердегі бұзылулар |
|
Қатты
қажу, дімкәстік астения, қызба |
|
* Тұрақты дәрілік эритеманы қоса |
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- флуконазолға, препараттың басқа компоненттеріне немесе құрылымы жағынан флуконазолға ұқсас азолдық заттарға жоғары сезімталдық
- Флузамедті тәулігіне 400 мг және одан артық дозасында бірнеше рет қолдану кезінде терфенадинаді бір мезгілде қабылдау
- QT аралығын ұзартатын және Р450 цитохромының CYP3A4 изоферменті арқылы метаболизденетін, цизаприд, астемизол, амиодарон, эритромицин, пимозид және хинидин сияқты дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдау
- флузамед капсулаларының құрамында лактоза бар болғандықтан, галактозаны көтере алмаушылықтың сирек тұқым қуалайтын қиындықтары, лактоза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар науқастарға
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балаларға (капсуланың құрамында бояғыш заттың болуына байланысты)
Дәрілермен өзара әрекеттесулері
Флуконазол мен келесі дәрілік заттарды бірге қабылдау қарсы көрсетілімді:
Цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолдануға болмайды.
Терфенадин: флуконазолды тәулігіне 400 мг аз дозада терфенадинмен қолданғанда пациенттің жағдайына мұқият мониторинг жүргізу керек.
Астемизол: флуконазол мен астемизолды бірге қолдану астемизол клиренсінің төмендеуіне алып келуі мүмкін. Осыдан туындаған қан плазмасындағы астемизол концентрациясының жоғарылауы, өз кезегінде, QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда, пируэт типті пароксизмалық қарыншалық тахикардияның (torsade de pointes) дамуына алып келуі мүмкін. Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдануға болмайды.
Пимозид: флуконазол мен пимозидті бірге қолдану пимозид метаболизмінің тежелуіне алып келуі мүмкін. Өз кезегінде, қан плазмасындағы пимозид концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және, сирек жағдайларда, пируэт типті пароксизмалық қарыншалық тахикардияның (torsade de pointes) дамуына алып келуі мүмкін. Флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдануға болмайды.
Хинидин: флуконазол мен хинидинді бірге қолдану соңғысының метаболизмінің тежелуіне алып келуі мүмкін. Хинидинді қолдану QT аралығының ұзаруымен және, сирек жағдайларда, пируэт типті пароксизмалық қарыншалық тахикардияның {torsade de pointes) дамуымен қатар жүрген. Флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдануға болмайды.
Эритромицин:Эритромицин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың(QT аралығының ұзаруы, пируэт типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия torsade de pointes) даму қаупін және соның салдарынан, кенеттен болатын коронарлық өлімді арттырады. Флуконазол менэритромицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.
Амиодарон:флуконазолдыамиодаронмен үйлестіріп бір мезгілде қолдану амиодарон метаболизмінің тежелуіне алып келуі мүмкін. Амиодаронды қолданғанда QT аралығының ұзаруы анықталмаған. Флуконазолды амиодаронмен бір мезгілде қолдануға болмайды.
Флуконазолмен келесі дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:
Галофантрин:флуконазол CYP3A4 бәсеңдету әсерінің есебінен, галофантриннің қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Флу коназол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылығының (QT аралығының ұзаруы, пируэт типтіпароксизмалық қарыншалық тахикардия torsade de pointes) даму қаупін және соның салдарынан, кенеттен болатын коронарлық өлімді арттыруы мүмкін. Аталған дәрілік заттар біріктірілімінің қолданылуын болдырмау керек.
Келесі дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану сақтықты және дозасын түзетуді қажет етеді:
Басқа дәрілік заттардың флуконазолға әсері
Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазолдың AUC 25%-ға азаюына және жартылай шығарылу кезеңінің 20%-ға қысқаруына алып келді. Рифампицинді қабылдап жүрген пациенттерде, флуконазолдың дозасын арттыру мәселесін қарастыру керек.
Антацидтермен немесе бүкіл денені түгелдей сәулелендіру жүргізілгеннен кейін (сүйек кемігін ауыстырып қондыруға дайындалу кезінде) флуконазолдың сіңірілуіне клиникалық елеулі әсер етпейді.
Гидрохлортиазид: диуретиктерді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде флуконазолдың дозасын өзгерту қажет емес.
Флуконазолдың басқа дәрілік заттарға әсері
Флуконазол - Р450 цитохромының CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 орташа тежегіші болып табылады. Бұдан өзге, флуконазол CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады. Айқындалған / анықталған өзара әрекеттесулерінен (жоғарыда келтірілген) бөлек, CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 арқылыметаболизденетін басқа препараттарды флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда, олардың қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылау қаупі бар. Сәйкесінше, препараттардың ондай біріктірілімдерін сақтықпен қолдану керек;сонымен қатар пациенттердің жағдайын мұқият бақылау қажет. Флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығына байланысты, оның ферменттерге тежегіштік әсері емдеу аяқталғаннан кейін 4-5 тәулік бойы сақталады.
Алфентанил:флуконазол (400 мг дозада) мен алфентанилді (20 мкг/кг дозада вена ішіне) бір мезгілде қолдану алфентанилдің AUC екі есе артуына алып келген (CYP3A4 изоферментін тежеуінің есебінен болуы ықтимал). Алфентанилдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсерін күшейтеді. 5-нортриптилиннің және/немесе S-амитриптилиннің концентрацияларын біріктіріп емдеудің басында және емдеудің алғашқы аптасынан кейін анықтау ұсынылады. Қажет болған жағдайда, амитриптилиннің/нортриптилиннің дозасын түзету керек.
Амфотерицин В: флуконазол мен амфотерицинді бір мезгілде қолданғанда С.albicans туғызған жүйелі инфекция кезінде зеңге қарсы аздаған аддитивтік әсері; Cryptococcus neoformans туғызған бассүйекішілік инфекция кезінде өзара әрекеттестіктің жоқтығы; және Aspergillus fumigatus туғызған жүйеліинфекция кезінде екі препараттың антагонизмі байқалған.
Антикоагулянттар: Тіркеуден кейінгі қадағалау кезеңінде, варфарин мен флуконазолды бір мезгілде қолданғанда протромбиндік уақыттың ұзаруы түрткі болған қан кетулердің дамығаны (гематомалардың түзілуі, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия және мелена) туралы хабарламалар түскен. Мұндай құбылыстар азолдар тобының зеңге қарсы басқа дәрілерін қолданғанда да байқалған. Флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қолданғанда протромбиндік уақыттың екі есе ұзарғаны білінген, бұл CYP2C9 изоферментінің әсерінен варфарин метаболизмінің бәсеңдеуі салдарынан болуы ықтимал. Кумариндік қатардың антикоагулянттарын, немесе индандионды флуконазолмен бірге қабылдап жұрген пациенттерде, протромбиндік уақытты мұқият бақылау ұсынылады. Қажет болған жағдайда, антикоагулянттың дозасын түзету керек.
Қысқа әсерлі бензодиазепиндер, мысалы мидазолам және триазолам:
мидазолам мен флуконазолды ішу арқылы қолданғаннан кейін, қан сарысуындағы мидазолам концентрациясының елеулі жоғарылауы және психомоторлық әсерлерінің күшейгені байқалады. Флуконазолды 200 мг дозада және мидазоламды 7,5 мг дозада бір мезгілде ішке қолдану мидазоламның AUC 3,7 есе артуына және жартылай шығарылу кезеңінің сәйкесінше 2,2 есе ұзаруына алып келген. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада және триазоламды 0,25 мг дозада бір мезгілде ішке қолдану триазолам AUC 4,4 есе артуына және жартылай шығарылу кезеңініңсәйкесінше 2,3 есе ұзаруына алып келген. Флуконазол ментриазоламды бір мезгілде қолданғанда триазоламәсерлерінің күшейгені мен ұзарғаны байқалған. Егер, флуконазолды қабылдап жүрген пациенттерге, бензодиазепиндермен бір мезгілде ем жүргізу қажет болса, соңғыларыныңдозасын төмендету туралы мәселені қарастыру және пациенттердің жағдайына тиісінше қадағалау жүргізу керек.
Карбамазепин: Флуконазол карбамазепиннің метаболизмін бәсеңдетеді және карбамазепиннің қан плазмасындағы концентрациясының 30%-ға жоғарылауына ықпал етеді, бұл өз кезегінде, карбамазепиннің уытты әсерлерінің дамуымен қатар жүруі мүмкін. Карбамазепиннің дозасын оның қандағы концентрациясының деңгейіне және емдік әсерінің айқындық дәрежесіне байланысты түзету қажет болуы мүмкін.
Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций өзекшелерінің кейбір блокаторлары (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил жәнефелодипин) CYP3A4 изоферментінің көмегімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері блокаторларының жүйеліэкспозициясын арттыруға қабілетті. Жағымсызреакцияларының анықталуына қатысты мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.
Целекоксиб:целекоксибпен флуконазолды бір мезгілде қолданғанда, целекоксибтің дозасын екі есе төмендету қажет болуы мүмкін.
Циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолды бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы билирубин мен креатинин деңгейінің жоғарылауына алып келеді. Бұл препараттарды бір мезгілде, қан сарысуындағы билирубин мен креатинин концентрациясының жоғарылауы қаупінің мүмкіндігін ескере отырып қолдануға болады.
Фентанил:фентанил менфлуконазол арасында өзара әрекеттесудің болуы мүмкіндігі салдарынан, фентанилмен уыттанудың өлімге соқтырған бір жағдайы туралы хабарланған. Флуконазол фентанилдің элиминациясын едәуір баяулатады. Фентанил концентрациясының жоғарылауы тыныстың тарылуына алып келуі мүмкін. Тыныстың тарылуының ықтимал қаупін анықтау мақсатында, пациенттердің жағдайын мұқият бақылау керек. Фентанилдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері: флуконазол мен CYP3А4 арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (аторвастатинмен симвастатин сияқты),немесе CYP2C9 арқылыметаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (флувастатин сияқты) бір мезгілде қолдану миопатия мен рабдомиолиздің даму қаупін арттырады. Аталғанпрепараттарды бр мезгілде қодану қажет болған жағдайда, пациенттің жағдайын миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының анықталуына қатысты мұқият қадағалау және креатинкиназа деңгейіне мониторинг жүргізу керек. Креатинкиназа деңгейі айқын жоғарылаған, сондай-ақ, миопатияға / рабдомиолизге күдік болған немесе анықталған жағдайда,ГМГ-КоА- редуктаза тежегіштерін қабылдауды тоқтату керек.
Иммунодепрессанттар (мысалы, циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус):
Циклоспорин:бұл препараттарды бір мезгілде, циклоспориннің дозасын концентрациясына байланысты төмендеткен жағдайда ғана қолдануға болады.
Эверолимус:флуконазол CYP3 А4 бәсеңдетудің есебінен, қан сарысуындағыэверолимус концентрациясын жоғарылатуға қабілетті.
Сиролимус: флуконазол сиролимустың қан плазмасындағы концентрациясын, сиролимустың CYP3A4 метаболизмі мен Р-гликопротеинді бәсеңдету арқылы арттыруы ықтимал. Бұл біріктірілімін, сиролимустың дозасын концентрациясының деңгейі мен емдік әсерінің айқындығына байланысты түзеткен жағдайда ғана қолдануға болады.
Такролимус:флуконазол қан сарысуындағы такролимус концентрациясын, оны ішу арқылы қолданғанда, такролимустың CYP3A4 ферменті арқылы жүретін ішектегі метаболизмін тежеу арқылы 5 есе арттыруға қабілетті. Такролимусты вена ішіне қолданғанда, фармакокинетикасының елеулі өзгерістері байқалмаған. Қан сарысуындағы такролимус концентрациясының жоғарылауы нефроуыттылығының дамуымен астасқан. Такролимустың ішке қабылдауға арналған дозасын, оның қандағы концентрациясына байланысты төмендету қажет.
Лозартан:Флуконазол лозартанның метаболизмін, лозартанды қабылдау кезіндегі ангиотензин II рецепторларына антагонизмімен байланысты әсерлерінің көп бөлігіне жауап беретін белсендіметаболитіне (Е-3174) дейін бәсеңдетеді. Пациенттерде барлық емдеу кезеңі бойына артериялық қысымға тұрақты мониторинг жүргізуді жүзеге асыру ұсынылады.
Метадон:флуконазол қан сарысуындағы метадон концентрациясын арттыруға қабілетті. Метадонның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік заттар (ҚҚСД):
флуконазол,CYP2C9 изоферменті арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСД (мысалы, напроксеннің, лорноксикамның, мелоксикамның, диклофенактың) жүйелі экспозициясын арттыруға қабілетті Аталғанпрепараттарды бірге қабылдаған жағдайда,ҚҚСД қабылдаумен байланысты жағымсызреакциялар мен уыттылық көріністерін анықтауға қатысты жиі мониторинг жүргізу ұсынылады. ҚҚСД дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Фенитоин:флуконазол фенитоиннің бауырдағы метаболизмін тежейді. Аталған дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда, фенитоиннің уытты әсері дамуының бар-жоқтығын анықтау үшін, фенитоиннің қанплазмасындағы концентрациясынмониторингтеуді жүзеге асыру керек.
Преднизолон:бауыр трансплантациясынан кейінгіпациентте 3 айлық емдеу курсынан кейін флуконазолды тоқтату аясында бүйрекүсті безі қыртысының жедел жеткіліксіздігші дамығаны туралы хабарлама бар. Флуконазолмен емдеуді тоқтау CYP3A4 изоферменті белсенділігінің жоғарылауын туғызған болуы ықтимал, бұл преднизолон метаболизмінің күшеюіне алып келген. Преднизолонмен жәнефлуконазолмен біріктірілген емді ұзақ уақыт қабылдап жүрген пациенттер, флуконазолды қабылдауды тоқтатқанда, бүйрекүсті бездері қыртысының жеткіліксіздігін анықтау мақсатында, мұқиятмедициналық қадағалауда болуы тиіс.
Рифабутин:флуконазолмен рифабутинді бір мезгілде қолданғанда увеит дамыған жағдайлар сипатталған. Дәрілік заттардың мұндай біріктірілімін қолданғанда, рифабутиннің уытты әсерінің симптомдарын ескеру қажет.
Саквинавир:саквинавирдің бауырдағыметаболизмін CYP3A4 изоферментінің тежеуі және Р-гликопротеиннің тежелуі есебінен, флуконазол саквинавирдің AUC пен Сmах сәйкесінше, шамамен 50% және 55%-ға арттырады. Саквинавирдіңдозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Сульфонилмочевина препараттары: флуконазолды сульфонилмочевинаның пероральді туындыларынмен (мысалы, хлорпропамидпен, глибенкламидпен, глипизидпен, толбутамидпен) бір мезгілде қолдану олардың жартылай шығарылу кезеңдерінің ұзаруына алып келген. Флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда, қандағы глюкоза деңгейін жүйелі түрде бақылау және, қажет болса, сульфонилмочевина препараттарының дозасын дер кезінде төмендету қажет.
Теофиллин:теофиллинді жоғары дозаларында қолданып жүрген немесе теофиллиннің уыттылық көріністерінің даму қаупі жоғары пациенттерге флуконазолды тағайындағанда, теофиллиннің уыттылық әсері симптомдарының білінуін қадағалау қажет. Уыттылық белгілері пайда болған жағдайда,емге сәйкесінше түзету жүргізу керек.
Қабіршөп алкалоидтары: арнайы мақсаттағы зерттеулер жүргізілмегендігіне қарамастан, флуконазол қабіршөп алкалоидтарының (мысалы, винкристин мен винбластиннің) қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатуға және сол арқылы, нейроуыттылықтың дамуына алып келуге қабілетті деп есептеледі, бұл, CYP3А4 изоферментінің тежелуімен байланысты болуы мүмкін.
А дәрумені: толықтай трансретинойқышқылы (А дәруменінің қышқылдық түрін) мен флуконазолды бір мезгілде қолданғанда,ОЖЖ тарапынан ми ісігі түріндегі жағымсыз реакциялар дамыған бір жағдай туралы хабарлама бар, олар флуконазолды тоқтатқаннан кейін басылған. Мұндай біріктірілімін қолдануға болады, бірақ, ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялардың дамуы мүмкіндігін естен шығармау керек.
Вориконазол (CYP2C9. CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерінің тежегіші): вориконазолды флуконазолмен бірге қолданғанда пациенттердің жағдайын вориконазолды қолданумен байланысты жағымсыз әсерлердің дамуына қатысты бақылау ұсынылады.
Зидовудин: дәрілік заттардың мұндай біріктірілімін қабылдап жүрген пациенттер, зидовудинді қолданумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында қадағалауда болуы тиіс. Қажет болған жағдайда, зидовудиннің дозасын төмендетуге болады.
Азитромипин:флуконазолмен азитромициннің арасында елеуліфармакокинетикалық өзара әрекеттестік анықталмаған.
Пероральді контрацептивтер: флуконазолды көрсетілген дозаларында бірнеше рет қолданудың, біріктірілген пероральді контрацептивтік дәрілердің тиімділігіне әсер ету ықтималдығы аз.
Ивакафтор:Муковисцидоз кезіндегі жарғақшаішілік өткізгіштік реттелісінің модуляторы (CFTR) - ивакафтормен бір мезгілде қолдану, ивакафтордың экспозициясын 3 есе, алгидроксиметил-ивакафтордың (Ml) экспозициясын - 1,9 есе жоғарылатты. Флуконазол және эритромицин сияқты, CYP3A орташа тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерге, ивакафтордың дозасын тәулігіне бір рет 150 мг дейін төмендету ұсынылады.
Айрықша нұсқаулар
Флузамедпен емдеуді клиникалық-гематологиялық ремиссия пайда болғанға дейін жалғастыру қажет. Емдеуді мерзімінен бұрын тоқтату қайталануларға алып келеді.
Емдеуді сеппе немесе басқа зертханалық талдаулардың нәтижелері жоқ болса да бастауға болады, бірақ олар болған жағдайда фунгицидтік емді сәйкесінше түзету ұсынылады.
Криптококкоз
Флуконазолдың басқа жерлерде орналасқан криптококкозды (мысалы, өкпе криптококкозы мен тері криптококкозын) емдеудегі тиімділігіне дәлелдер жеткіліксіз, сондықтан, ондай ауруларды емдеу үшін дозалау жөнінде ұсынымдар жоқ.
Терең эндемиялық микоздар
Флуконазолдың паракокцидиоидомикоз, тері-лимфа споротрихозы және гистоплазмоз сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдеу үшін тиімділігіне дәлелдер жоқ, сондықтан, ондай ауруларды емдеу үшін дозалау жөнінде ұсынымдар жоқ.
Гепатобилиарлық жүйе
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде Флузамедті сақтықпен қолдану керек. Сирек жағдайларда флуконазолды қолдану бауыр тарапынан күрделі, соның ішінде өлімге соқтыратын күрделі уытты реакциялардың дамуымен қатар жүруі мүмкін. Ондай реакциялардың даму қаупі пациентте қатарлас ауыр аурулар болған жағдайда арта түседі. Гепатоуыттылықтың дамуы флуконазолды қолданумен байланысты болған жағдайларда, пациенттің жағдайы мен препараттың тәуліктік дозасы, емдеу ұзақтығы, пациенттің жас шамасы мен жынысы арасында өзара байланыстылық анықталған жоқ. Флуконазолдың гепатоуыттылық әсері әдетте, қайтымды сипатта болған.
Бауырдың ауырырақ зақымдануы белгілерін анықтау мақсатында, флуконазолмен емделу кезінде бауыр функциясы бұзылатын пациенттердің жағдайын бақылау қажет.
Пациенттерге бауырдың ауыр зақымдануын білдіруі мүмкін симптомдар (айқын әлсіздік, анорексия, үздіксіз жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы ақпарат беру керек. Жоғарыда көрсетілген симптомдар туындаған жағдайда,флуконазолды қолдануды дереу тоқтату және дәрігермен кеңесу керек.
Жүрек-қантамыр жүйесі
Кейбір азолдарды, соның ішінде, флуконазолды да қабылдау, электрокардиограммадағы QT аралығынң ұзаруына астасқан. Тіркеуден кейінгі қадағалау кезеңінде флуконазолды қолданып жүрген пациенттерде, QT аралығының ұзаруы мен пируэт типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия {torsade de pointes) дамыған өте сирек жағдайлар байқалған. Аталған жағдайлар жүректің құрылымдық аурулары, электролит теңгерімінің бұзылулары сияқты көптеген қауіп факторлары бірігіп келетін ауыр аурулары бар пациенттерде, сондай-ақ, аталған асқынулардың дамуын туғызуы мүмкін басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда тіркелген.
Флузамедті проаритмогендік жағдайлары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек. QT аралығын ұзартатын және Р450 цитохромы CYP3A4 изоферментінің көмегімен метаболизденетін басқа дәрілік заттардыфлуконазолмен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.
Галофантрин
Галофантрин CYP3A4 изоферментінің субстраты болып табылатындығы және ұсынылған емдік дозаларында қолданғанда QTc аралығын ұзартатыны анықталған. Осыған байланысты, галофантрин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Бүйрек жүйесі
Флузамедті бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Дерматологиялықреакциялар
Сирек жағдайларда, флуконазолды қолданғанда пациенттерде терінің Стивенс-Джонсон синдромы мен уытты эпидермальді некролиз типтес эксфолиативтік реакциялары дамыған. ЖИТСпен науқастар көптеген дәрілік заттарды қолданғанда терінің ауыр реакцияларының дамуына бейімірек келеді. Егер беткейлік зең инфекциясы бар пациентте флуконазолды қабылдағанда тері бөртпесі пайда болса, препаратты ары қарай қолдануды тоқтату керек. Егер инвазивтік/жүйелі зең инфекциясы бар пациенттің терісінде бөртпе пайда болса, оның жағдайын мұқият қадағалау керек, албуллездік бөртпелер немесе көпформалыэритема дамыған жағдайда, флуконазолды қолдануды тоқтату қажет.
Р450 цитохромы
Флуконазол CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 изоферментінің орташа тежегіші болып табылады. Бұдан өзге, флуконазол CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады. Осыған байланысты, Флузамед пен емдеу аясы тар, CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерінің қатысуымен метаболизденетін препараттарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердің жағдайын мұқият қадағалау керек.
Терфенадин
Терфенадин мен тәулігіне <400 мг дозалардағы флуконазолды бір мезгілде қолданғанда, пациенттің жағдайын мұқият қадағалау керек.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Пациенттерге Флузамедті қолданғанда бас айналуы немесе құрысулардың дамуы мүмкіндігі туралы айту және аталған симптомдардың кез келгені дамыған жағдайда автомобиль руліне отырмауға және механикалық жабдықтармен жұмыс жасауға кіріспеуге кеңес беру керек.
Артық дозалануы
Симптомдары: жүрек айнуы, құсу, диарея, ауырырақ жағдайларда құрысулар, елестеулер.
Емі: симптоматикалық (соның ішінде демеуші шаралар мен асқазанды шаю). Флуконазол негізінен несеппен шығарылады, сондықтан, қарқынды диурез, оның шығарылуын жеделдетуі ықтимал. 3 сағатқа созылатын гемодиализ сеансы қан плазмасындағы флуконазол деңгейін шамамен 50%-ға төмендетеді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
1 капсуладан поливинилхлорид үлбір мен алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы