Флуконазол-Здоровье, 150 мг, капсулы №2, пачка картонная
Инструкция по медицинскому применению
лекарственного препарата (Листок-вкладыш)
Торговое наименование
Флуконазол-Здоровье
Международное непатентованное название
Флуконазол
Лекарственная форма, дозировка
Капсулы, 150 мг
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Противогрибковые препараты для системного применения. Триазола производные. Флуконазол.
Код ATХ J02АС01
Показания к применению
Применяют у взрослых пациентов с целью лечения:
- криптококковый менингит
- кокцидиоидомикоз - инвазивный кандидоз
- слизистый кандидоз, в том числе кандидоз ротоглотки, пищевода, кандидурия, хронический кожно-слизистый кандидоз
- хронический атрофический кандидоз полости рта, связанный с ношением зубных протезов при недостаточной гигиене полости рта или недостаточном местном лечении
- острый или рецидивирующий вагинальный кандидоз, когда местное лечение невозможно
- кандидозный баланит, когда местная терапия неприменима
- дерматомикозы, включая микозы стоп, ног, туловища, разноцветный лишай и кожные кандидозы, когда показано системное лечение
- дерматофития ногтей (онихомикоз), когда лечение другими препаратами неприемлемо
Применяют у взрослых пациентов с целью профилактики:
- рецидив криптококкового менингита у пациентов с высоким риском рецидива
- рецидив кандидоза ротоглотки или пищевода у пациентов, инфицированных ВИЧ, которые подвержены высокому риску возникновения рецидива
- снижение частоты рецидивов вагинального кандидоза (4 или более эпизодов в год)
- профилактика кандидозной инфекции у пациентов с длительной нейтропенией (например, у пациентов с гематологическими злокачественными новообразованиями, проходящими химиотерапию, или у пациентов, перенесших трансплантацию гемопоэтических стволовых клеток).
Лечение может быть назначено до получения результатов бактериологического и других лабораторных исследований, однако, как только эти
результаты станут известны, противоинфекционное лечение следует скорректировать согласно полученным результатам.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к флуконазолу, другим компонентам препарата, азольным веществам со сходной флуконазолу структурой
- одновременный прием терфенадина на фоне продолжительного применения в дозе 400 мг/сут и более
- одновременный прием лекарственных препаратов, удлиняющих интервал QT или метаболизирующихся с участием цитохрома Р450 (изофермент CYP3A4), таких как цизаприд, астемизол, эритромицин, пимозид, амиодарон, хинидин
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- наследственная непереносимость галактозы, дефицит фермента Lapp (ЛАПП)-лактазы, мальабсорбция глюкозы-галактозы
Необходимые меры предосторожности при применении
Нет данных.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Противопоказано одновременное применение с флуконазолом следующих лекарственных средств:
цизаприд – флуконазол повышает концентрациюцизаприда в крови с пролонгацией интервала QT, развитием нарушений сердечного ритма, в том числе аритмии типа «пируэт»;
терфенадин - флуконазол повышает концентрацию терфенадина в крови с повышением риска развития побочных эффектов, в том числе пролонгации интервала QT, развития нарушений сердечного ритма, аритмии типа «пируэт»;
астемизол – флуконазол снижает клиренс астемизола с повышением его концентрации в крови, пролонгацией интервала QT, развитием нарушений сердечного ритма, в том числе аритмии типа «пируэт»;
пимозид – флуконазол ингибирует метаболизм пимозида, в результате повышается концентрация пимозида в крови, что приводит к пролонгации интервала QT и развитию аритмии типа «пируэт»;
хинидин – флуконазол ингибирует метаболизм хинидина, в результате повышается концентрация хинидина в крови, что приводит к пролонгации интервала QT и развитию аритмии типа «пируэт»;
эритромицин – одновременное применение с флуконазолом повышает риск развития кардиотоксических эффектов (пролонгация интервала QT, аритмия типа «пируэт») вплоть до остановки сердца;
амиодарон – флуконазол ингибирует метаболизм амиодарона, что приводит к пролонгации интервала QT с повышением кардиотоксических эффектов амиодарона.
Не рекомендуется одновременное применение с флуконазолом следующих лекарственных средств:
галофантрин – флуконазол может ингибировать метаболизм галофантрина, что приводит к повышению концентрации последнего в крови и развитию кардиотоксических эффектов (пролонгация интервала QT, аритмия типа «пируэт»), вплоть до остановки сердца.
Терапия флуконазолом может потребовать коррекции доз лекарственной терапии при одновременном назначении со следующими лекарственными средствами:
Влияние лекарственных средств на флуконазол:
рифампицин – уменьшает в среднем на 20 % период полувыведения и на 25 % площадь под фармакокинетической кривой флуконазола;
гидрохлоротиазид – у здоровых добровольцев увеличивал концентрацию флуконазола в плазме крови на 40 %.
Влияние флуконазола на другие лекарственные средства:
Флуконазол является мощным ингибитором изофермента CYP2C9 и умеренным ингибитором изоферментов CYP3A4 и CYP2C19 цитохрома Р450, что обуславливает при одновременном приеме с флуконазолом риск повышения в плазме крови концентрации других лекарственных средств, метаболизирующихся с участием изоферментов CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4. Ингибирующий эффект флуконазола сохраняется в течение 4-5 дней после отмены препарата в связи с длительным периодом полувыведения.
Алфентанил – пероральный прием флуконазола в дозе 400 мг и внутривенное введение алфентанила в дозе 20 мкг/кг вызывали у здоровых добровольцев повышение в 2 раза площади под фармакокинетической кривой и снижение клиренса алфентанила.
Амитриптилин и нортриптилин – при одновременном применении с флуконазолом возможно увеличение концентрации в крови указанных трициклических антидепрессантов с повышением их токсических эффектов.
Амфотерицин В – в экспериментальном исследовании одновременное применение флуконазола и амфотерицина В привело к таким результатам: небольшой аддитивный противогрибковый эффект при системной инфекции C. albicans, отсутствие взаимодействия при внутричерепной инфекции Cryptococcus neoformans и антагонизм двух препаратов при системной инфекции A. fumigatus. Клиническое значение результатов, полученных в ходе этих исследований, неизвестно.
Антикоагулянты – флуконазол, как и другие, противогрибковые производные триазола, повышает эффективность кумариновых антикоагулянтов (увеличивает протромбиновое время, например, для варфарина – до 2 раз) и риск развития внутренних кровотечений. У пациентов, получающих кумариновые антикоагулянты, необходимо постоянно контролировать протромбиновое время в период терапии и в течение 8 дней после одновременного применения.
Бензодиазепины короткого действия (мидазолам, триазолам) – флуконазол повышает концентрацию в крови мидазолама и триазолама с усилением их психомоторных эффектов. Одновременный прием флуконазола в дозе 200 мг и мидазолама в дозе 7,5 мг увеличивал в 3,7 раза площадь под фармакокинетической кривой и в 2,2 раза период полувыведения мидазолама. Одновременный прием флуконазола в дозе 200 мг и триазолама в дозе 0,25 мг увеличивал в 4,4 раза площадь под фармакокинетической кривой и в 2,3 раза период полувыведения триазолама.
Карбамазепин – флуконазол ингибирует метаболизм карбамазепина с повышением его концентрации в плазме крови до 30 % и усилением побочных эффектов.
Блокаторы кальциевых каналов – флуконазол является потенциальным ингибитором метаболизма ряда блокаторов кальциевых каналов, метаболизирующихся с участием изофермента CYP3A4 (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил, фелодипин), повышая их концентрации в крови и терапевтический эффект.
Целекоксиб – при одновременном применении флуконазола в дозе 200 мг/сутки и целекоксиба в дозе 200 мг максимальная концентрация и площадь под фармакокинетической кривой целекоксиба в крови повышались на 68 % и 134 % соответственно. При необходимости одновременного назначения флуконазола и целекоксиба дозу целекоксиба рекомендуется снизить в 2 раза.
Циклофосфамид – при одновременном применении с флуконазолом в крови повышается концентрация билирубина и креатинина.
Фентанил – флуконазол замедляет элиминацию фентанила с усилением его побочных эффектов вплоть до остановки дыхания.
Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы – флуконазол повышает концентрацию вкрови ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизирующихся с участием изофермента CYP3A4 (аторвастатин, симвастатин) и CYP2C9 (флувастатин) с усилением их побочных эффектов. При необходимости
одновременного назначения флуконазола и ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы следует контролировать появление симптомов миопатии или рабдомиолиза, активность креатинкиназы в крови. При одновременном назначении пациентам флуконазола и лозартана необходимо проводить мониторинг артериального давления.
Ибрутиниб — умеренные ингибиторы CYP3A4, такие как флуконазол, увеличивают концентрации ибрутиниба в плазме и могут повышать риск токсичности. Если применения препаратов в комбинации не удается избежать, необходимо на период применения ингибитора уменьшить дозу ибрутиниба до 280 мг один раз в сутки (2 капсулы) и обеспечить тщательный клинический мониторинг.
Иммуносупрессоры (например циклоспорин, эверолимус, сиролимус и такролимус)
Циклоспорин – флуконазол значительно повышает концентрацию и AUC циклоспорина. При одновременном применении флуконазола в дозе
200 мг/сутки и циклоспорина в дозе 2,7 мг/кг/сутки отмечали увеличение AUC циклоспорина в 1,8 раза. Эти препараты можно применять одновременно при условии снижения дозы циклоспорина в зависимости от его концентрации.
Эверолимус – хотя исследований in vitro и in vivo не проводили, флуконазол может повышать концентрацию эверолимуса в плазме крови в связи с угнетением CYP3А4.
Сиролимус – флуконазол повышает концентрацию сиролимуса в плазме крови, вероятно, путем угнетения метаболизма сиролимуса ферментом
CYP3A4 и P-гликопротеином. Эти препараты можно применять одновременно при условии коррекции дозы сиролимуса в зависимости от уровня концентрации и эффектов препарата.
Такролимус – флуконазол может повышать концентрации такролимуса в плазме крови до 5 раз при его пероральном применении в связи с угнетением метаболизма такролимуса ферментом CYP3A4 в кишечнике. При в/в применении такролимуса не отмечали значительных изменений фармакокинетики. Повышенные уровни такролимуса ассоциируются с нефротоксичностью. Дозу такролимуса для перорального применения следует снижать в зависимости от концентрации такролимуса.
Лозартан – флуконазол подавляет метаболизм лозартана до его активного метаболита (Е-3174), что обуславливает большую часть антагонизма к рецепторам ангиотензина II во время применения лозартана. Рекомендовано осуществлять постоянный мониторинг АД у пациентов.
Метадон - флуконазол может повышать концентрацию в крови метадона.
Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП)
При одновременном применении с флуконазолом Cmax и AUC флурбипрофена повышались на 23 % и 81 % соответственно по сравнению с аналогичными показателями при применении только флурбипрофена. Аналогично при одновременном применении флуконазола с рацемическим ибупрофеном (400 мг) Cmax и AUC фармакологически активного изомера S-(+)-ибупрофена повышались на 15 % и 82 % соответственно, по сравнению с соответствующими показателями при применении только рацемического ибупрофена.
Флуконазол потенциально способен повышать системную экспозицию других НПВП, которые метаболизируются CYP2C9 (например, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак). Рекомендовано периодически осуществлять мониторинг побочных реакций и токсических проявлений, связанных с НПВП. Может потребоваться коррекция дозы НПВП.
Фенитоин – флуконазол повышает концентрацию в крови фенитоина с увеличением риска развития побочных эффектов. Одновременный прием флуконазола в дозе 200 мг и внутривенное введение фенитоина в дозе 250 мг приводило к повышению максимальной концентрации и площади под
фармакокинетической кривой фенитоина в крови на 128 % и 75 % соответственно.
Преднизон – имеется сообщение о развитии у пациента, получавшего преднизон после трансплантации печени, острой недостаточности коры надпочечников через 3 месяца после окончания терапии флуконазолом. У пациентов, находящихся на длительной терапии флуконазолом и
преднизоном, следует тщательно мониторировать функцию коры надпочечников после окончания терапии флуконазолом.
Рифабутин – флуконазол повышает концентрацию в крови рифабутина с увеличением его площади под фармакокинетической кривой на 80 % и возрастанием риска развития побочных эффектов (при одновременном применении описаны случаи увеита).
Саквинавир - флуконазол повышает максимальную концентрацию в крови и площадь под фармакокинетической кривой саквинавира на 50 % и 55 % соответственно.
Производные сульфонилмочевины – флуконазол пролонгирует период полувыведения производных сульфонилмочевины (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид и толбутамид) у здоровых добровольцев, что требует мониторинга концентрации глюкозы в крови и, при необходимости, коррекции дозы гипогликемических средств.
Теофиллин – флуконазол при приеме в дозе 200 мг в течение 14 дней снижал на 18 % клиренс теофиллина, что может повышать риск усиления побочных эффектов теофиллина.
Алкалоиды барвинка – существует потенциальный риск повышения концентрации винкристина и винбластина в крови на фоне приема
флуконазола.
Витамин А – сообщалось, что у пациента, одновременно применявшего трансретиноевую кислоту (кислотная форма витамина А) и флуконазол, отмечали побочные реакции со стороны ЦНС в форме псевдотумора головного мозга, который исчез после отмены флуконазола. Эти
лекарственные средства можно применять одновременно, но необходимо помнить о риске возникновения побочных реакций со стороны ЦНС.
Вориконазол (ингибитор изоферментов CYP2C9, CYP2C19, CYP3A4) - одновременный пероральный прием вориконазола (400 мг в 1 день, 200 мг каждые 12 часов в последующие 2,5 дня) и флуконазола (400 мг в 1 день, затем 200 мг в течение 4 дней) вызывал у здоровых добровольцев повышение в крови концентрации вориконазола в среднем на 57 %. При необходимости совместного применения, рекомендуется назначать вориконазол после флуконазола.
Зидовудин - флуконазол повышает концентрацию в крови зидовудина с увеличением риска развития побочных эффектов. Одновременный прием флуконазола с зидовудином вызывал повышение максимальной концентрации и площади под фармакокинетической кривой зидовудина на 84 % и 74 % соответственно, снижение его клиренса на 45 %, пролонгацию периода полувыведения на 128 %.
Азитромицин – при оценке у 18 здоровых добровольцев влияния азитромицина и флуконазола на фармакокинетику друг друга при их одновременном пероральном разовом применении в дозах 1200 и 800 мг значимых фармакокинетических взаимодействий не выявлено.
Оральные контрацептивы - флуконазол в дозах до 200 мг не влияет существенно на эффективность комбинированных противозачаточных средств для перорального применения, тогда как при ежедневном приеме 200 мг флуконазола площадь под фармакокинетической кривой этинилэстрадиола и левоноргестрела увеличивалась на 40 % и 24 % соответственно. При приеме 300 мг флуконазола 1 раз/неделю площадь под фармакокинетической кривой этинилэстрадиола и норэтиндрона возрастала на 24 % и 13 % соответственно.
Ивакафтор – флуконазол повышает концентрацию в крови CFTR-потенциатора ивакафтора до 3 раз, а также его метаболита гидроксиметил ивакафтора.
Специальные предупреждения
Дерматофитии. При лечении дерматофитии у детей флуконазол по эффективности не превышал гризеофульвин. Поэтому флуконазол не рекомендуется применять для лечения дерматофитии у детей.
Криптококкоз. Доказательств эффективности флуконазола для лечения криптококкоза других локализаций (например, легочного криптококкоза и криптококкоза кожи) недостаточно, поэтому рекомендаций относительно дозового режима для лечения таких заболеваний нет.
Глубокие эндемические микозы. Доказательств эффективности флуконазола для лечения других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, гистоплазмоз и кожно-лимфатический споротрихоз, недостаточно, поэтому рекомендаций относительно дозового режима для лечения таких заболеваний нет.
Кандидоз. Исследования показали превалирование инфекций штаммов Candida над отличными от C. albicans.
Они часто проявляют устойчивость (например, C. krusei и C. auris) или пониженную восприимчивость к флуконазолу (C. glabrata). Такие инфекции могут потребовать альтернативной противогрибковой терапии, при неэффективном лечении флуконазолом. Врачам рекомендуется учитывать распространенность резистентности различных видов Candida к флуконазолу.
Почечная система. У пациентов с нарушением функций почек препарат следует применять с осторожностью.
Гепатобилиарная система. Пациентам с нарушением функций печени препарат следует назначать с осторожностью. Применение флуконазола
ассоциировалось с возникновением редких случаев развития тяжелой гепатотоксичности, включая летальные случаи, главным образом у пациентов с
тяжелыми основными заболеваниями. В случаях, когда развитие гепатотоксичности связано с применением флуконазола, не отмечено ее явной зависимости от общей суточной дозы препарата, продолжительности терапии, пола или возраста пациента.
Обычно гепатотоксичность, вызванная флуконазолом, обратима, а ее проявления исчезают после прекращения терапии.
Пациентам, у которых при применении флуконазола отмечены отклонения результатов функциональных печеночных проб, требуется тщательный контроль относительно развития более тяжелого поражения печени.
Пациентов следует проинформировать о симптомах, которые могут свидетельствовать о серьезном влиянии на печень (выраженная астения, анорексия, постоянная тошнота, рвота и желтуха). В таком случае применение флуконазола необходимо немедленно прекратить и проконсультироваться с врачом.
Сердечно-сосудистая система. Некоторые азолы, в том числе флуконазол, ассоциируются с удлинением интервала QТ на ЭКГ. Сообщалось об очень редких случаях удлинения
интервала QТ и пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу «пируэт» при применении флуконазола. Такие сообщения касались пациентов с тяжелыми заболеваниями при сочетании многих факторов риска, таких как структурные заболевания сердца, нарушение электролитного обмена и одновременное применение других лекарственных средств, которые влияют на интервал QТ.
Флуконазол следует с осторожностью применять у пациентов с риском развития аритмии. Одновременное применение с лекарственными средствами, которые пролонгируют интервал QT и метаболизируются с помощью фермента CYP3А4 цитохрома Р450, противопоказано.
Дерматологические реакции. При применении флуконазола сообщалось о развитии лекарственной реакции с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS). Имеются редкие сообщения о развитии на фоне применения флуконазола таких эксфолиативных кожных реакций, как синдром Стивенса - Джонсона и токсический эпидермальный некролиз.
ВИЧ-инфицированные пациенты более склонны к развитию тяжелых кожных реакций при применении многих лекарственных средств. Если у пациента с поверхностной грибковой инфекцией появляется сыпь, которую можно связать с применением флуконазола, дальнейшее применение препарата следует прекратить. Если у пациента с инвазивной/системной грибковой инфекцией появляется сыпь на коже, за его состоянием следует тщательно наблюдать, а в случае развития буллезных высыпаний или мультиформной эритемы применение флуконазола следует прекратить.
Гиперчувствительность. В редчайших случаях сообщалось о развитии анафилактических реакций.
Цитохром Р450. Флуконазол является мощным ингибитором фермента CYP2C9 и умеренным ингибитором фермента CYP3А4. Также флуконазол является ингибитором фермента CYP2C19. Следует наблюдать за состоянием пациентов, одновременно применяющих флуконазол и препараты с узким терапевтическим окном, которые метаболизируются при участии CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4.
Препарат содержит лактозу. С осторожностью назначают пациентам с сахарным диабетом.
Желтый закат Е 110, содержащийся в составе лекарственного средства, может вызывать аллергические реакции.
Применение в педиатрии
Применение детям до 18 лет противопоказано.
Во время беременности или лактации
Данные нескольких тысяч беременных женщин, получавших кумулятивную дозу флуконазола ≤ 150 мг, введенную в первом триместре, не показывают увеличения общего риска пороков развития плода. В одном крупном наблюдательном когортном исследовании воздействие перорального флуконазола в первом триместре было связано с небольшим повышенным риском развития пороков развития опорно-двигательного аппарата, что соответствует примерно 1 дополнительному случаю на 1000 женщин, получавших кумулятивное лечение дозы ≤ 450 мг по сравнению с женщинами, получавшими топические азолы, и примерно 4 дополнительным случаям на 1000 женщин, получавших кумулятивные дозы свыше 450 мг. Скорректированный относительный риск составил 1,29 (95 % ДИ 1,05 - 1,58) для 150 мг перорального флуконазола и 1,98 (95 % ДИ 1,23-3,17) для доз более 450 мг флуконазола. Результаты обсервационного исследования показали повышенный риск спонтанных абортов у женщин, принимающих флуконазол во время первого триместра беременности. Описаны случаи множественных пороков развития у новорожденных (включая брахицефалии, дисплазию ушных раковин, чрезмерное увеличение переднего родничка, искривление бедра, плечелоктевой синостоз), матери которых в течение трех и более месяцев принимали флуконазол в высоких дозах (400-800 мг в день) для лечения кокцидиоидомикоза. Причинно-следственная связь этих случаев с приемом флуконазола неясна.
Флуконазол в стандартных и высоких дозах, как для краткосрочного лечения, так и длительного применения, не должен использоваться при беременности, за исключением случаев потенциально жизнеугрожающих инфекций.
Флуконазол проникает в грудное молоко, достигая более низкой концентрации, чем в плазме крови. Кормление грудью можно продолжить после однократного применения флуконазола в обычной дозе, которая составляет 200 мг или меньше. Грудное вскармливание не рекомендуется при многократном применении флуконазола или при применении его в высоких дозах.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Исследований влияния флуконазола на способность управлять транспортными средствами или работать с другими механизмами не проводили. Пациентов следует проинформировать о возможности развития головокружения или судорог во время применения препарата.
При развитии таких симптомов не рекомендуется управлять транспортными средствами или работать с другими механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Суточная доза флуконазола зависит от характера и тяжести грибковой инфекции. При инфекциях, требующих повторного приема препарата, лечение следует продолжать до исчезновения клинических или лабораторных признаков активной грибковой инфекции.
Преждевременное прекращение терапии может привести к рецидиву инфекции.
Показания |
Дозы |
Продолжительность |
|
|
Криптококкоз |
Лечение криптококкового менингита |
Начальная: 400 мг в 1 день Последующая: 200-400 мг/день |
Обычно 6-8 недель. В случаях лечения угрожающих жизни инфекций суточную дозу можно увеличить до 800мг. |
|
Профилактика рецидивов
криптококкового менингита у больных с высоким риском рецидива |
200 мг/день |
Неопределенное время. |
|
|
Кокцидиоидомикоз |
|
200-400 мг/день |
11-24 месяцев или более в
зависимости от течения заболевания. Для некоторых инфекций, в особенности с
поражением мозговых оболочек, может рассматриваться доза 800 мг в сутки. |
|
Инвазивный кандидоз |
|
Начальная: 800 мг в 1 день Последующая: 400 мг/день |
Общая рекомендация по длительности
лечения кандидемии - 2 недели после первого отрицательного результата посева крови и исчезновения признаков и симптомов кандидемии. |
|
Слизистый кандидоз |
Орофарингеальный кандидоз |
Начальная: 200-400 мг в 1 день Последующая: 100-200 мг/день |
7-21 дней (до ремиссии кандидоза).
У пациентов с тяжелым нарушением функции иммунной системы можно использовать более длительные периоды терапии. |
|
Эзофагеальный кандидоз |
Начальная: 200-400 мг в 1 день Последующая: 100-200 мг/день |
14-30 дней (до ремиссии
кандидоза). У пациентов с тяжелым нарушением функции иммунной системы можно использовать более длительные периоды терапии. |
|
|
Кандидурия |
200-400
мг/день |
7-21 дней. У пациентов с тяжелым
нарушением функции иммунной системы можно использовать более длительные периоды терапии. |
|
|
Хронический атрофический кандидоз |
50 мг/день |
14 дней. |
|
|
Хронический кожно-слизистый
кандидоз |
50-100 мг/день |
До 28 дней. В зависимости от тяжести инфекции или сопутствующего нарушения иммунной функции и инфекции можно использовать более длительные периоды терапии. |
|
|
Профилактика рецидива кандидоза
ротоглотки или пищевода у пациентов, инфицированных ВИЧ, которые подвержены
высокому риску возникновения рецидива |
Орофарингеальный кандидоз |
100-200 мг/день или 200 мг/3 раза
в неделю |
В течение неопределенного периода
времени у пациентов с хронически пониженным иммунитетом. |
|
Эзофагеальный кандидоз |
100-200 мг/день или 200 мг/3 раза
в неделю |
В течение неопределенного периода
времени у пациентов с хронически пониженным иммунитетом. |
|
|
Дерматомикозы |
Микозы стоп, паха, туловища,
кандидозы |
150 мг 1 раз в неделю или 50 мг/день |
2-4 недели, но для лечения
дерматофитии стоп может потребоваться терапия продолжительностью до 6 недель. |
|
Разноцветный лишай |
300-400 мг 1 раз в неделю 50 мг/день |
1-3 недели. 2-4 недели. |
|
|
Онихомикоз |
Лечение следует продолжать до замещения инфицированного ногтя (вырастание неинфицированного ногтя). Для повторного роста ногтей на пальцах рук и стоп обычно требуется 3-6 месяцев или 6-12 месяцев соответственно. Однако скорость роста может варьировать в широких пределах у разных людей, а также в зависимости от возраста. После успешного лечения длительно сохранявшихся хронических инфекций иногда наблюдается изменение формы ногтей. | ||
Генитальный кандидоз |
Острый вагинальный кандидоз, кандидозный баланит |
150 мг |
Однократно. |
Лечение и профилактика рецидивов
вагинального кандидоза (4 или более эпизодов в год) |
150 мг через каждые три дня –всего 3 дозы (в 1, 4 и 7 день), затем поддерживающая доза 150 мг один раз в неделю. |
Поддерживающую дозу применять в течение 6 месяцев. |
|
|
Профилактика кандидозной инфекции
у пациентов с длительной нейтропенией |
|
200-400
мг 1 раз в сутки |
Применяют за несколько дней до
ожидаемого развития нейтропении и, после увеличения числа нейтрофиллов более
1000 в мм3, лечение продолжают еще 7 дней. |
Дети
Применение детям до 18 лет противопоказано.
Пациенты пожилого возраста Дозировку следует скорректировать, исходя из состояния функции почек.
Пациенты с печеночной недостаточностью
Флуконазол следует применять с осторожностью у пациентов с нарушениями функций печени, поскольку информации о применении флуконазола у этой категории пациентов недостаточно.
Дозы и длительность лечения определяются индивидуально.
Пациенты с почечной недостаточностью
Флуконазол преимущественно выводится с мочой в неизмененном иде. Для пациентов с почечной недостаточностью при однократном приеме изменение дозы не требуется. Пациентам с почечной недостаточностью при многократном приеме флуконазола препарат назначают в начальной дозе от 50 до 400 мг, в зависимости от рекомендуемой дозы для конкретного показания. После применения начальной дозы, суточную дозу определяют по таблице:
Клиренс
креатинина, мл/мин |
Процент
рекомендуемой дозы |
|
>50 |
100 % |
|
≤50 (без диализа) |
50 % |
|
Больные, регулярно находящиеся на диализе |
100 % после каждого диализа |
Пациенты, которые находятся на регулярном диализе, должны получать 100 % рекомендуемой дозы после каждого диализа. В день, когда диализ не проводится, пациенту назначают дозу, корригированную в зависимости от клиренса креатинина.
Метод и путь введения Для приема внутрь.
Частота применения с указанием времени приема
Препарат назначают независимо от приема пищи, капсулы следует проглатывать целиком.
Длительность лечения
Индивидуально, в зависимости от характера и тяжести грибковой инфекции.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: галлюцинации и параноидальное поведение.
Лечение: симптоматическая терапия (промывание желудка, поддерживающая терапия). Флуконазол в значительной степени экскретируется с мочой; форсированный диурез может ускорить выведение препарата. Сеанс гемодиализа продолжительностью 3 ч снижает уровень флуконазола в плазме крови приблизительно на 50 %.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
Нет данных.
Указание на наличие риска симптомов отмены
Нет данных.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Обратитесь к врачу или фармацевту за советом прежде, чем принимать лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Часто
- головная боль
- боль в животе, диарея, тошнота, рвота
- клинически значимое повышение уровня щелочной фосфатазы, сывороточного уровня аминотрансфераз (АЛТ и АСТ)
- кожная сыпь
Нечасто
- бессонница, сонливость, общая слабость, повышенная утомляемость
- головокружение
- парестезии, судороги
- стения, гипертермия
- вертиго
- снижение аппетита
- сухость слизистых оболочек ротовой полости, изменение вкуса, диспепсия, метеоризм, запор
- холестаз, желтуха, клинически значимое повышение общего билирубина в плазме крови
- анемия
- миалгия
- повышенная потливость, лекарственный дерматит, крапивница, зуд
Редко
- аритмия типа «пируэт», увеличение интервала QT
- тремор
- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения
- гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, гипокалиемия
- нарушения функции печени, гепатоцеллюлярный некроз, гепатит, повреждение печени
- алопеция
- эксфолиативный дерматит, токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), мультиформная экссудативная эритема (в том числе синдром Стивенса-Джонсона), острая генерализованная экзантематозная пустулезная сыпь, ангионевротический отек, отек лица
Частота неизвестна (невозможно установить на основании имеющихся данных)
- лекарственные реакции с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS).
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна капсула содержит
активное вещество: флуконазола в пересчете на 100 % вещество 150 мг;
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, 130.5 мг, крахмал картофельный, поливинилпирролидон низкомолекулярный медицинский, кальция стеарат;
состав оболочки: титана диоксид Е171, желатин, желтый закат Е110, бриллиантовый синий E133, хинолиновый желтый E104.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Твердые желатиновые капсулы № 1 с корпусом и крышкой зеленого непрозрачного цвета. На капсуле допускается наносить товарный знак предприятия.
Содержимое капсул – порошок белого с желтоватым оттенком цвета. Допускается наличие агломератов частиц порошка.
Форма выпуска и упаковка
По 1 или 3 капсулы помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 1, 2, или 3 контурных ячейковых упаковок по 1 капсуле или 1 контурную ячейковую упаковку по 3 капсулы вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
5 лет.
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту.
Дәрілік препаратты медициналық
қолдану
жөніндегі нұсқаулық (Қосымша
парақ)
Саудалық атауы
Флуконазол-Здоровье
Халықаралық патенттелмеген атауы
Флуконазол
Дәрілік түрі, дозалануы
Капсулалар, 150 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған
инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы
препараттар. Триазол туындылары. Флуконазол.
АТХ коды J02АС01
Қолданылуы
Ересек пациенттерде мыналарды
емдеу мақсатында қолданылады:
-
криптококкты менингит
-
кокцидиоидомикоз
-
инвазивті кандидоз
-
шырышты кандидоз, оның ішінде ауыз жұтқыншақ, өңеш
кандидозы; кандидурия, созылмалы тері-шырыш кандидозы
-
ауыз қуысының жеткіліксіз гигиенасында немесе жергілікті емдеу
жеткіліксіз болғандағы тіс протезін пайдалануға байланысты ауыз қуысының
созылмалы атрофиялық кандидозы
-
жедел немесе қайталанған қынаптық кандидоз, жергілікті
емдеу мүмкін болмағанда
-
кандидоздық баланит, жергілікті ем қолданылмайтын
болғанда
-
дерматомикоздар, табан, аяқ, дене микоздарын қоса,
түрлі-түсті теміреткі және тері кандидоздары, жүйелі емдеу көрсетілген кезде
-
тырнақ дерматофитиясы (онихомикоз), басқа препараттарды
қолдануға болмайтын кезде
Ересек пациенттерде профилактика
мақсатында қолданылады:
-
қайталанулар қаупі жоғары пациенттерде криптококкты
менингит қайталанулары
-
қайталану қаупі жоғары АИТВ инфекцияланған пациенттерде
ауыз жұтқыншақ және өңеш кандидозының қайталанулары
-
қынаптық кандидоздың қайталану жиілігін (жылына 4 немесе
одан көп эпизодтар) азайту
-
ұзаққа созылатын нейтропениясы бар пациенттердегі
кандидоздық инфекциялар профилактикасы (мысалы, химиялық емнен өтетін
гематологиялық қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттерде немесе гемопоэздік
діңді жасушалар трансплантациясы жасалған пациенттерде).
Емдеу бактериологиялық және басқа зертханалық зерттеулердің нәтижелерін алғанға дейін тағайындалуы мүмкін, алайда, бұл нәтижелер белгілі бола салысымен, инфекцияға қарсы емді алынған нәтижелерге сәйкес түзету керек.
Қолданудың
басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
-
флуконазолға, препараттың басқа компоненттеріне, құрылымы
флуконазолға ұқсас азольді заттарға жоғары сезімталдық
-
тәулігіне 400 мг және одан көбірек дозада ұзақ қолдану
аясында терфенадинді бір мезгілде қабылдау
-
QT аралығын ұзартатын немесе Р450 цитохромының (CYP3A4
изоферменті) қатысуымен метаболизденетін цизаприд, астемизол, эритромицин,
пимозид, амиодарон, хинидин сияқты дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдау
-
жүктілік және лактация кезеңі
-
18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер
-
тұқым қуалайтын галактоза
жақпаушылығы,
Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің жеткіліксіздігі, глюкоза-галактоза
мальабсорбциясы
Қолдану
кезіндегі қажетті сақтық шаралары
Деректер
жоқ.
Басқа дәрілік препараттармен өзара
әрекеттесуі
Флуконазолды
келесі дәрілік заттармен бір мезгілде қолдануға болмайды:
цизаприд – флуконазол қанда
цизаприд концентрациясын арттырып, QT
аралығын ұзартады, жүрек ырғағының бұзылуын, соның ішінде «пируэт» типті
аритмияны дамытады;
терфенадин - флуконазол қанда
терфенадин концентрациясын арттырып, жағымсыз әсерлердің, соның ішінде QT аралығының ұзару, жүрек ырғағының
бұзылу, «пируэт» типті аритмияның даму қаупін арттырады;
астемизол – флуконазол астемизолдың
клиренсін төмендетіп, оның қандағы концентрациясын арттырады, QT аралығын ұзартады, жүрек ырғағының
бұзылуын, соның ішінде «пируэт» типті аритмияны дамытады;
пимозид – флуконазол пимозидтің
метаболизмін тежейді, соның нәтижесінде пимозидтің қандағы концентрациясы
жоғарылайды, бұл QT аралығының ұзаруына
және «пируэт» типті аритмияның дамуына әкеледі;
хинидин – флуконазол хинидиннің
метаболизмін тежейді, нәтижесінде қанда хинидиннің концентрациясы жоғарылайды,
бұл QT аралығының ұзаруына және «пируэт»
типті аритмияның дамуына әкеледі;
эритромицин – флуконазолмен бір
мезгілде қолдану кардиоуытты әсерлердің (QT
аралығының ұзаруы, «пируэт» типті аритмия) жүректің тоқтап қалуына дейін
даму қаупін арттырады;
амиодарон - флуконазол
амиодаронның метаболизмін тежейді, бұл QT
аралығының ұзарып, амиодаронның кардиоуыттылық әсерлерінің жоғарылауына
әкеледі.
Келесі дәрілік заттарды
флуконазолмен бір мезгілде қолдану
ұсынылмайды:
галофантрин - флуконазол галофантриннің метаболизмін тежеуі
мүмкін, бұл
соңғысының қандағы концентрациясының жоғарылауына және кардиоуыттылық
әсерлердің (QT аралығының ұзаруы,
«пируэт» типті аритмия) жүректің тоқтап қалуына дейін жоғарылауына әкеледі.
Келесі дәрілік заттармен бір
мезгілде тағайындағанда флуконазолмен емдеу дәрілік емнің дозасын түзетуді
қажет етуі мүмкін:
Дәрілік заттардың
флуконазолға ықпалы:
рифампицин – флуконазолдың жартылай
шығарылу кезеңін орта есеппен 20 %-ға және фармакокинетикалық қисық астындағы
ауданын 25 %-ға азайтады;
гидрохлоротиазид – дені сау еріктілерде
қан плазмасындағы флуконазолдың концентрациясын 40 %-ға арттырды.
Флуконазолдың басқа дәрілік заттарға ықпалы:
Флуконазол
Р450 цитохромының CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 және CYP2C19
изоферменттерінің орташа тежегіші болып табылады, оған флуконазолмен бір
мезгілде қабылдағанда қан плазмасында CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4
изоферменттерінің қатысуымен метаболизденетін басқа дәрілік заттар
концентрацияларының жоғарылау қаупі себеп болады. Флуконазолдың тежегіш әсері, жартылай шығарылу
кезеңінің ұзақ болуымен байланысты, препаратты тоқтатқаннан кейін 4-5 күн бойы сақталады. Алфентанил – флуконазолды 400 мг дозада
пероральді түрде қабылдау және алфентанилді 20 мкг/кг дозада вена ішіне енгізу
дені сау еріктілерде алфентанилдің фармакокинетикалық қисық астындағы ауданының
2 есе артуын және клиренсінің төмендеуін туындатты.
Амитриптилин
және нортриптилин – флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда аталған трициклді
антидепрессанттардың қандағы концентрациясын арттырып, олардың уыттылық
әсерлерін ұлғайтуы мүмкін.
Амфотерицин
В - эксперименттік зерттеуде флуконазол мен амфотерицин В-ны
бір мезгілде қолдану мынадай нәтижелерге әкелді: С. аlbiсаns
жүйелі инфекциясы кезінде аздаған аддитивтік зеңге қарсы әсер, Сryрtососсus
пеоfоrтаns бассүйекішілік инфекциясы кезінде өзара әрекеттесудің
болмауы және A. fumigatus жүйелі
инфекциясы кезінде екі препараттың антагонизмі. Бұл зерттеулердің барысында
алынған нәтижелердің клиникалық мәні белгісіз.
Антикоагулянттар - флуконазол, триазолдың
зеңге қарсы басқа да туындылары сияқты, кумаринді антикоагулянттардың
тиімділігін (протромбин уақытын, мысалы, варфаринде 2 есе арттырады) және ішкі
қан кетулердің даму қаупін арттырады. Кумаринді антикоагулянттарды қабылдап жүрген
пациенттерде емдеу кезінде және бір мезгілде қолданудан кейін 8 күн бойы
протромбин уақытын үнемі бақылап отыру қажет.
Әсері қысқа бензодиазепиндер (мидазолам, триазолам) – флуконазол мидазоламның
және триазоламның қандағы концентрацияларын арттырып, олардың психомоторлы
әсерлерін күшейтеді. 200 мг доза флуконазолды және 7,5 мг доза мидазоламды бір
мезгілде қабылдау мидазоламның фармакокинетикалық қисық астындағы ауданын 3,7
есе және жартылай шығарылу кезеңін 2,2 есе арттырды. 200 мг доза флуконазолды
және 0,25 мг доза триазоламды бір мезгілде қабылдау триазоламның
фармакокинетикалық қисық астындағы ауданын 4,4 есе және жартылай шығарылу
кезеңін 2,3 есе арттырды.
Карбамазепин - флуконазол
карбамазепиннің метаболизмін тежеп, оның қан плазмасындағы концентрациясын 30
%-ға дейін арттырды және жағымсыз әсерлерін күшейтті.
Кальций
өзектерінің блокаторлары – флуконазол CYP3A4 изоферментінің қатысуымен
метаболизденетін кальций өзектерінің бірқатар блокаторларының (нифедипин,
исрадипин, амлодипин, верапамил, фелодипин) потенциальді тежегіші болып
табылады, олардың қандағы концентрацияларын және емдік әсерін арттырады.
Целекоксиб – тәулігіне 200 мг доза
флуконазолды және 200 мг доза целекоксибті бір мезгілде қолданғанда целекоксибтің қандағы ең жоғары
концентрациясы және фармакокинетикалық қисық астындағы ауданы, сәйкесінше, 68
%-ға және 134 %-ға жоғарылады. Флуконазол мен целекоксибті бір мезгілде
тағайындау қажет болғанда целекоксибтің дозасын 2 есе төмендету ұсынылады.
Циклофосфамид
–
флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда қандағы билирубиннің және креатининнің
концентрациясы жоғарылайды.
Фентанил – флуконазол фентанилдің
элиминациясын бәсеңдетіп, оны жағымсыз әсерлері тыныстың тоқтап қалуына дейін
күшейтеді.
ГМГ-КоА-редуктаза
тежегіштері – флуконазол қанда CYP3A4 изоферментінің (аторвастатин, симвастатин) және
CYP2C9 қатысуымен (флувастатин) метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза
тежегіштерінің концентрациясын арттырып, олардың жағымсыз әсерлерін күшейтеді.
Флуконазолды және ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін бір мезгілде тағайындау қажет
болғанда миопатия немесе рабдомиолиз симптомдарының пайда болуын, қандағы креатинкиназаның
белсенділігін бақылаған жөн. Пациенттерге флуконазол мен лозартанды бір
мезгілде тағайындағанда артериялық қысымға мониторинг жүргізу қажет.
Ибрутиниб - орташа CYP3A4 тежегіштері, мысалы, флуконазол, қан
плазмасындағы ибрутиниб концентрациясын жоғарылатады және уыттылық қаупін
арттыруы мүмкін. Егер дәрі-дәрмектерді біріктіріп қолданудан аулақ болу мүмкін
болмаса, ингибиторды қолдану кезеңінде ибрутиниб дозасын тәулігіне бір рет (2
капсула) 280 мг-ға дейін азайту және мұқият клиникалық бақылауды қамтамасыз ету
қажет.
Иммуносупрессорлар (мысалы,
циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус).
Циклоспорин - флуконазол циклоспориннің
концентрациясы мен АUС
елеулі түрде жоғарылатады. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада
және циклоспоринді
тәулігіне 2,7
мг/кг дозада бір мезгілде қолданған кезде циклоспориннің АUС 1,8 есе ұлғайғаны байқалған. Бұл препараттарды циклоспориннің
дозасын оның концентрациясына
байланысты азайтқан жағдайда ғана бір мезгілде қолдануға болады.
Эверолимус - in vitro және
in vivo
зерттеулері
жүргізілмегенмен флуконазол қан
плазмасындағы эверолимустың концентрациясын CYP3А4 бәсеңдетуге байланысты жоғарылатуы мүмкін.
Сиролимус
- флуконазол сиролимус метаболизмін, сірә, СYР3А4
ферментімен және Р-гликопротеинмен бәсеңдету арқылы, қан плазмасындағы
сиролимустың концентрациясын жоғарылатуы ықтимал. Бұл препараттарды
сиролимустың дозасын концентрация деңгейіне және препараттың әсерлеріне байланысты түзеткен
жағдайда ғана бір мезгілде қолдануға болады.
Такролимус
- флуконазол такролимусты ішу арқылы қабылдаған кезде
такролимустың метаболизмін СYР3А4
ферментімен ішекте бәсеңдету арқылы оның қан плазмасындағы концентрациясын 5
есе жоғарылатуы мүмкін. Такролимусты в/і қолданған кезде фармакокинетиканың
мардымды өзгерістері байқалған жоқ. Такролимус деңгейлерінің жоғарылығы
нефроуыттылықпен астасады. Ішуге арналған такролимус дозасын такролимустың
концентрациясына байланысты төмендету керек.
Лозартан
- флуконазол лозартанның метаболизмін оның белсенді
метаболитіне дейін (Е-3174) бәсеңдетеді, бұл лозартанды қолданған кездегі
ангиотензин II рецепторларына антагонизмнің үлкен бөлігінен туындайды.
Пациенттердің АҚ ұдайы мониторинг жүргізу ұсынылады.
Метадон
- флуконазол метадонның қан сарысуындағы концентрациясын
жоғарылатуы мүмкін.
Қабынуға қарсы
стероидты емес препараттар
(ҚҚСП)
Флуконазолмен бір мезгілде
қолданғанда флурбипрофеннің Cmax және AUC мәндері, тек флурбипрофенді
ғана қолданған кездегі осындай көрсеткіштермен
салыстырғанда, сәйкесінше, 23 %-ға және 81 %-ға жоғарылады. Осыған ұқсас,
флуконазолды рацемиялық ибупрофенмен (400 мг) бір мезгілде қолданғанда
фармакологиялық тұрғыдан белсенді изомердің S-(+)- ибупрофен Cmax
және AUC мәндері, тек рацемиялық ибупрофенді ғана қолданған кездегі
көрсеткіштермен салыстырғанда, сәйкесінше, 15 %-ға және 82 %-ға
жоғарылады.
Флуконазол CYP2C9
метаболизденетін басқа ҚҚСП (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам,
диклофенак) жүйелі экспозициясын арттыруға потенциальді түрде қабілетті.
ҚҚСП-пен байланысты жағымсыз реакцияларға және уыттылық көріністерге
мезгіл-мезгіл мониторинг жасау ұсынылады. ҚҚСП дозасын түзету қажет етілуі
мүмкін.
Фенитоин – флуконазол қанда фенитоинның концентрациясын арттырып,
жағымсыз әсерлердің даму қаупін ұлғайтады. 200 мг доза флуконазолды және вена
ішіне енгізілетін 250 мг доза фенитоинды бір мезгілде қабылдау қанда
фенитоинның ең жоғары концентрациясының және фармакокинетикалық қисық астындағы
ауданының, сәйкесінше, 128 %-ға және 75 %-ға артуына әкелді.
Преднизон - бауыр трансплантациясынан кейін преднизон қабылдаған
пациентте флуконазолмен емдеуді аяқтағаннан кейін 3 айдан соң бүйрекүсті безі
қыртысының жедел жеткіліксіздігінің дамығаны жөнінде мәлімдеме бар.
Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ емделіп жүрген пациенттерде флуконазолмен
емдеуді аяқтағаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысының функциясына мұқият
мониторинг жүргізген жөн.
Рифабутин - флуконазол қанда рифабутиннің концентрациясын
жоғарылатып, оның фармакокинетикалық қисық астындағы ауданын 80 %-ға арттырады
және жағымсыз әсерлерінің даму қаупін ұлғайтады (бір мезгілде қолданғанда увеит жағдайларының
болғаны сипатталған).
Саквинавир - флуконазол қанда саквинавирдің ең жоғары
концентрациясын және фармакокинетикалық қисық астындағы ауданын, сәйкесінше, 50
%-ға және 55 %-ға арттырады.
Сульфонилмочевина туындылары – флуконазол дені сау еріктілерде сульфонилмочевина
туындыларының (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид және толбутамид) жартылай
шығарылу кезеңін ұзартады, бұл қандағы глюкоза концентрациясына мониторинг
жүргізуді және қажет болғанда гипогликемиялық дәрілердің дозасын түзетуді қажет
етеді.
Теофиллин –
14 күн
бойы 200 мг доза қабылдаған кезде флуконазол теофиллиннің клиренсін 18 %-ға
төмендетті, бұл теофиллиннің жағымсыз әсерлерінің күшею қаупін арттыруы мүмкін.
Қабіршөп
алкалоидтары – флуконазолды қабылдау аясында қандағы винкристин және винбластин
концентрациялары жоғарылауының потенциальді қаупі бар.
А
дәрумені - трансретин қышқылы (А дәруменінің қышқылдық түрі) және
флуконазолды бір мезгілде қолданған пациентте ОЖЖ тарапынан мидың жалған туморы
түріндегі жағымсыз реакциялар байқалғаны хабарланған, ол флуконазолды
тоқтатқаннан кейін жойылған. Бұл дәрілік заттарды бір мезгілде қолдануға
болады, бірақ ОЖЖ тарапынан жағымсыз
реакциялардың пайда болу қаупін есте ұстау керек.
Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19, CYP3A4 изоферменттерінің тежегіші) -
вориконазолды (1 күн 400 мг, кейінгі күндері әрбір 12 сағат сайын 200 мг 2,5
күн) және флуконазолды (1 күн 400 мг,
содан кейін 4 күн бойы 200 мг) бір мезгілде пероральді түрде қабылдау дені сау
еріктілерде қандағы вориконазолдың концентрациясын орта есеппен 57 %-ға
арттырды. Бірге қолдану қажет болған кезде вориконазолды флуконазолдан кейін
тағайындау ұсынылады.
Зидовудин -
флуконазол қандағы
зидовудиннің концентрациясын арттырып, жағымсыз әсерлердің даму қаупін
ұлғайтады. Флуконазолды зидовудинмен бір мезгілде қабылдау зидовудиннің ең
жоғары концентрациясын және фармакокинетикалық қисық астындағы ауданын,
сәйкесінше, 84 %-ға және 74 %-ға арттырды, оның клиренсін 45 %-ға төмендетті,
жартылай шығарылу кезеңін 128 %-ға
ұзартты.
Азитромицин
- азитромицин
мен флуконазолдың бір-бірінің фармакокинетикасына ықпалына 18 дені сау еріктіде баға
берген кезде оларды 1200 мг және 800 мг дозаларда бір мезгілде бір рет
пероральді қолданғанда маңызды фармакокинетикалық әрекеттесулер анықталмады.
Ішуге арналған контрацептивтер - 200 мг-ге дейінгі
дозадағы флуконазол пероральді түрде қолданылатын, ұрықтануға қарсы
біріктірілген дәрілердің тиімділігіне елеулі ықпалын тигізген жоқ, ал 200 мг
флуконазолды күн сайын қабылдағанда этинилэстрадиолдың және левоноргестрелдің
фармакокинетикалық қисық астандағы ауданы, сәйкесінше, 40 %-ға және 24 %-ға артты. 300 мг флуконазолды
аптасына 1 рет қабылдағанда этинилэстрадиолдың және норэтиндронның фармакокинетикалық қисық астандағы ауданы,
сәйкесінше, 24 %-ға және 13 %-ға артты.
Ивакафтор – флуконазол қанда ивакафтордың CFTR-потенциаторының
концентрациясын 3 есеге дейін, сондай-ақ оның метаболиті
гидроксиметил-ивакафтордың концентрациясын арттырады.
Арнайы сақтандырулар
Дерматофитиялар. Балалардағы
дерматофитияны емдеген кезде флуконазол тиімділігі жағынан гризеофульвиннен
асқан жоқ. Сондықтан флуконазолды балалардағы дерматофитияны емдеуге қолдану
ұсынылмайды.
Криптококкоз. Флуконазолдың
басқалай орналасқан криптококкозды (мысалы, өкпе криптококкозын және
тері криптококкозын) емдеудегі тиімділігіне дәлелдер жеткіліксіз, сондықтан
мұндай ауруларды емдеу үшін дозалау режимдері жөніндегі ұсыныстар жоқ.Терең эндемиялық микоздар. Флуконазолдың паракокцидиоидомикоз, гистоплазмоз және
тері-лимфалық споротрихоз сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдеуге
тиімділігінің дәлелдері жеткіліксіз, сондықтан мұндай ауруларды емдеу үшін
дозалау режимдері жөніндегі ұсыныстар жоқ.
Кандидоз. Зерттеулер Candida
штамдарының инфекцияларының C. albicans-тен өзгеше екенін көрсетті. Олар
көбінесе тұрақтылықты көрсетеді (мысалы, C. krusei және C. auris)
немесе флуконазолға сезімталдықтың төмендеуі (C. glabrata). Мұндай
инфекциялар флуконазолмен тиімсіз емдеу кезінде балама антифункционалды
терапияны қажет етуі мүмкін. Дәрігерлерге әр түрлі Candida түрлерінің
флуконазолға төзімділігінің таралуын ескеру ұсынылады.
Бүйрек жүйесі. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде препаратты
сақтықпен қолдану керек.
Гепатобилиарлық жүйе. Бауыр функциясы бұзылған
пациенттерде препаратты сақтықпен тағайындау керек. Флуконазолды қолдану сирек
жағдайларда әсіресе негізгі аурулары ауыр күйдегі пациенттерде өлімге ұшыратуды
қоса, ауыр гепатоуыттылықтың дамуымен байланысты. Гепатоуыттылықтың дамуы
флуконазолды қолданумен байланысты болған жағдайларда, оның препараттың жалпы тәуліктік
дозасына, емнің ұзақтығына, пациенттің жасына және жынысына байланыстылығы
белгіленбеген. Әдетте флуконазолдан туындаған гепатоуыттылық қайтымды болады,
ал оның көріністері емді тоқтатқаннан кейін жойылады.
Флуконазолды қолданған кезде бауырдың функционалдық сынамаларының
нәтижесінде ауытқулар байқалған пациенттерді бауырдың бұдан да ауыр
зақымдалуының дамуына қатысты мұқият бақылауға алу керек.
Бауырға
күрделі ықпалын білдіретін сиптомдар (айқын астения, анорексия, тәбеттің
болмауы, ұдайы жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы пациентке мәлімделуі тиіс.
Мұндай жағдайда флуконазолды қолдануды дереу тоқтатып,
дәрігермен кеңесу қажет.
Жүрек-қантамыр жүйесі. Кейбір
азолдар, оның ішінде флуконазол, ЭКГ-де QТ
аралығының ұзаруымен астасады. Флуконазолды қолданған кезде QТ аралығы ұзаруының және «пируэт» типті
пароксизмальді қарыншалық тахикардияның өте сирек жағдайлары туралы
хабарланған. Мұндай хабарламалар жүректің құрылымдық аурулары, электролиттік
алмасудың бұзылуы және QТ аралығына
ықпал ететін басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану сияқты көптеген
факторлардың бірігуі кезінде ауыр науқасты пациенттерге қатысты болды.
Флуконазолды аритмияның даму қаупі бар пациенттерге
сақтықпен қолдану керек. QТ аралығын
ұзартатын және Р450 цитохромының СYР3А4 ферментінің көмегімен метаболизденетін
дәрілік заттармен бір мезгілде қолдануға болмайды.
Дерматологиялық реакциялар. Флуконазолды қолдану кезінде эозинофилиямен және жүйелік
көріністермен (DRESS) дәрілік реакцияның дамуы туралы хабарланды.
Флуконазолды қолдану аясында Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық
некролиз сияқты эксфолиативтік тері реакцияларының дамуы туралы сирек хабарлар
бар. АИТВ-инфекцияланған пациенттер көптеген дәрілік заттарды қолданған кезде
ауыр тері реакцияларының дамуына неғұрлым бейім болады. Егер беткейлік зеңдік инфекциясы бар пациентте
флуконазолды қолданумен байланыстыруға болатын бөртпелер пайда болса,
препаратты әрі қарай қабылдауды тоқтату керек. Егер инвазиялық/жүйелі зеңдік
инфекциялы пациентте терідегі бөртпелер пайда болса, оның жай-күйін мұқият
бақылау керек, ал буллездік бөртпелер немесе мультиформалы эритема дамыған
жағдайда флуконазолды қолдануды тоқтату қажет.
Аса жоғары сезімталдық. Өте
сирек жағдайларда анафилаксиялық реакциялардың дамығаны туралы хабарланған.
Р450 цитохромы. Флуконазол
СYР2С9 ферментінің күшті тежегіші және СYР3А4 ферментінің орташа тежегіші болып
табылады. Сондай-ақ флуконазол СYР2С19 ферментінің де тежегішіне жатады.
Флуконазолды және СYР2С9, СYР2С19 және
СYР3А4 қатысуымен метаболизденетін емдік аясы тар препараттарды бір мезгілде
қабылдайтын пациенттердің жай-күйін бақылау керек.
Препарат
құрамында лактоза бар. Қант диабеті бар пациенттерге сақтықпен тағайындалады.
Препараттың
құрамындағы E 110 сары күн батуы аллергиялық реакциялар тудыруы мүмкін.
Педиатрияда қолдану
18 жасқа дейінгі балаларды
қолдануға қарсы.
Жүктілік
және емшек емізу кезеңі
Бірінші триместрде
енгізілген флуконазолдың ≤ 150 мг кумулятивтік дозасын алған бірнеше мың жүкті
әйелдердің деректері ұрықтың даму кемістіктерінің жалпы қаупінің артуын
көрсетпейді. Бір ірі бақылау когортты зерттеуінде бірінші триместрде пероральді
флуконазолдың әсері тірек-қимыл аппаратының даму ақауларының даму қаупінің
шамалы жоғары болуымен байланысты болды, бұл топикалық азолдарды алған
әйелдерге қарағанда ≤ 450 мг дозасын кумулятивтік ем алған 1000 әйелге шамамен
1 қосымша жағдайға және 450 мг астам кумулятивтік доза алған 1000 әйелге
шамамен 4 қосымша жағдайға сәйкес келеді. Түзетілген салыстырмалы тәуекел 150
мг пероральді флуконазол үшін 1,29 (95% ДИ 1,05 - 1,58) және 450 мг астам
флуконазол дозалары үшін 1,98 (95% ДИ 1,23-3,17) құрады. Обсервациялық зерттеу нәтижелері жүктіліктің бірінші
триместрі кезінде флуконазол қабылдаған әйелдерде өздігінен түсік тастау қаупі
жоғарылағанын көрсетті. Аналары кокцидиоидомикозды емдеу
үшін флуконазолды жоғары дозаларда (күніне 400-800 мг) үш ай немесе одан
ұзақ қабылдаған жаңа туған нәрестелердегі көптеген туа біткен даму ақаулары
туралы (брахицефалияны, құлақ қалқанының дисплазиясын, алдыңғы еңбектің шектен
тыс ұлғаюын, жамбастың қисаюын, иық-шынтақ синостозын қоса) баяндалды.
Флуконазолды қолдану мен осы жағдайлардың арасындағы себеп-салдарлық байланыс
анық емес.
Өмірге зор қауіп
төндіретін инфекция жағдайларын қоспағанда, флуконазол стандартты және жоғары
дозаларда, қысқа мерзімдік ем үшін де, ұзақ қолдану үшін де, жүктілік кезінде
пайдаланылмауы тиіс.
Флуконазол
емшек сүтіне өтеді және қан плазмасындағыға қарағанда неғұрлым төмен концентрацияға
жетеді. Флуконазолдың 200 мг немесе одан аз болатын әдеттегі дозасын бір рет
қолданғаннан кейін емшек емізуді жалғастыруға болады.
Флуконазолды
көп рет қолданған кезде немесе жоғары дозаларда қолданған кезде емшек емізу
ұсынылмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі
зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Флуконазолдың
көлік құралдарын басқару немесе басқа механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне
ықпалына зерттеу жүргізілмеген. Флуконазолды қолданған кезде бас айналудың
немесе құрысулардың дамуы мүмкін екені жөнінде пациенттерге мәлімдеу керек.
Мұндай симптомдар дамыған кезде көлік құралдарын басқару немесе басқа
механизмдермен жұмыс істеу ұсынылмайды.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Флуконазолдың тәуліктік дозалары зеңдік инфекцияның сипаты мен ауырлығына
байланысты. Препаратты қайталап қолдануды қажет ететін инфекцияларда, емдеуді
белсенді зеңдік инфекцияның клиникалық немесе зертханалық белгілері жоғалғанға
дейін жалғастыру керек. Емді мезгілінен бұрын тоқтату инфекцияның қайталануына
әкеліп соғуы мүмкін.
|
Қолданылуы |
Дозалары |
Ұзақтығы |
|
|
Криптококкоз |
Криптококкты менингитті емдеу |
Бастапқы: 1-ші күні 400 мг Кейінгі: Күніне 200-400 мг |
Әдетте 6-8 апта. Өмірге қауіп төндіретін инфекцияларды емдеген жағдайда тәуліктік дозаны
800 мг-ге дейін арттыруға болады. |
|
Қайталану қаупі жоғары науқастарда криптококктық менингит қайталануының
профилактикасы |
Күніне 200 мг |
Уақыты анықталмаған. |
|
|
Кокцидиоидомикоз |
|
Күніне 200-400 мг
|
11 - 24 ай немесе одан ұзақтау, аурудың ағымына байланысты. Кейбір, әсіресе ми қабыршағының зақымдалуы бар инфекцияларда
тәулігіне 800 мг доза
қарастырылуы мүмкін. |
|
Инвазивті кандидоз |
|
Бастапқы: 1-ші күні 800 мг Кейінгі: Күніне 400 мг |
Кандидемияны
емдеу ұзақтығы бойынша жалпы нұсқаулар – қан сеппесінің алғашқы теріс
нәтижесінен кейін және кандидемия белгілері мен симптомдары жоғалған соң 2
апта. |
|
Шырышты кандидоз |
Орофарингеальді кандидоз |
Бастапқы: 1-ші күні 200-400
мг Кейінгі: Күніне 100-200 мг |
7-21 күн (кандидоз ремиссияға дейін). Иммундық
функциясы қатты бұзылған науқастарда терапияның ұзақ кезеңдерін қолдануға
болады. |
|
Эзофагеальді кандидоз |
Бастапқы: 1-ші күні 200-400
мг Кейінгі: Күніне 100-200 мг |
14-30 күн (кандидоз
ремиссияға дейін). Иммундық функциясы қатты бұзылған науқастарда терапияның
ұзақ кезеңдерін қолдануға болады. |
|
|
Кандидурия |
Күніне 200-400 мг |
7-21 күн. Иммундық жүйе функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде ұзағырақ емдеу
кезеңін пайдалануға болады. |
|
|
Созылмалы атрофиялық кандидоз |
Күніне 50 мг |
14 күн. |
|
|
Созылмалы тері-шырыш кандидозы |
Күніне 50-100 мг |
28 күнге дейін.
Инфекцияның ауырлығына немесе қатар жүретін иммундық дисфункция мен инфекцияға
байланысты терапияның ұзақ кезеңдерін қолдануға болады. |
|
|
Қайталану қаупі жоғары АИТВ инфекция жұқтырған пациенттерде
ауыз-жұтқыншақ немесе өңеш кандидозы қайталануының профилактикасы |
Орофарингеальді кандидоз |
Күніне 100-200 мг немесе аптасына
3 рет 200 мг |
Иммунитеті созылмалы
төмендеген пациенттерде анықталмаған уақыт кезеңі бойы. |
|
Эзофагеальді кандидоз |
Күніне 100-200 мг немесе аптасына
3 рет 200 мг |
Иммунитеті созылмалы
төмендеген пациенттерде анықталмаған уақыт кезеңі бойы. |
|
|
Дерматомикоздар
|
Табан, аяқ, шап, дене микоздары, кандидоздар |
Аптасына 1 рет 150 мг немесе күніне 50
мг |
2-4 апта, бірақ аяқтың
дерматофитозын емдеу 6 аптаға дейін терапияны қажет етуі мүмкін. |
|
Түрлі-түсті теміреткі |
Аптасына 1 рет 300-400 мг күніне 50 мг |
1-3 апта.
2-4 апта. |
|
|
Онихомикоз |
Аптасына 1 рет 150 мг |
Емдеуді инфекцияланған
тырнақ ауысуына (инфекцияланбаған тырнақтың өсіп шығуына) дейін жалғастыру
керек. Саусақтар мен бақайлардың тырнақтары қайтадан өсуі үшін әдетте тиісінше
3-6 ай немесе 6-12 ай қажет. Алайда әртүрлі
адамдарда, сондай-ақ жасына қарай өсу жылдамдығы кең ауқымда өзгеруі мүмкін. Ұзақ
сақталған созылмалы инфекцияларды табысты емдеуден кейін кейде тырнақ
пішінінің өзгеруі байқалады. |
|
|
Генитальді кандидоз |
Жедел қынаптық кандидоз Кандидоздық баланит |
150 мг |
Бір рет. |
|
|
Қынаптық кандидоздың
қайталануын емдеу және алдын-алу (жылына 4 немесе одан да көп эпизодтар) |
Әр үш күн сайын150 мг –
барлығы 3 доза (1, 4 және 7 күндері), содан соң аптасына бір рет демеуші доза
150 мг. |
6 ай ішінде күтім
дозасын қолданыңыз. |
|
Ұзаққа созылған
нейтропениясы бар пациенттердегі кандидоздық инфекцияның профилактикасы |
|
Тәулігіне 1 рет 200-400
мг |
Дамиды деп күтілген
нейтропениядан бірнеше күн бұрын қолданады, және нейтрофилдер саны мм3-де
1000-нан асқаннан кейін емдеуді тағы 7 күн жалғастырады. |
Балалар 18 жасқа дейінгі балаларға
қолдануға болмайды.
Егде
жастағы пациенттер
Дозаны
бүйрек функциясының күйіне қарай түзету керек.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Флуконазолды бауыр функциясы бұзылған пациенттерге сақтықпен қолдану керек,
өйткені флуконазолды пациенттердің бұл санатына қолдану туралы ақпарат
жеткіліксіз.
Дозалар мен
емдеу ұзақтығы жеке анықталады.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек
жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін бір реттік қабылдауда дозаны өзгерту қажет
емес. Флуконазолды қайталап тағайындаған бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастар
үшін препарат белгілі бір көрсеткішке ұсынылған дозаға байланысты 50-ден 400
мг-ға дейінгі бастапқы дозада тағайындалады. Бастапқы дозаны қолданғаннан кейін
тәуліктік доза кестеге сәйкес анықталады:
Креатинин клиренсі, мл/мин
|
Ұсынылатын дозаның пайызы
|
|
> 50 |
100 % |
|
≤ 50 (диализсіз) |
50 % |
|
Ұдайы диализде болатын науқастар |
Әрбір диализден кейін 100 % |
Тұрақты
диализдегі пациенттер әрбір диализден кейін 100 % ұсынылған дозаны алуы
тиіс. Диализ жүргізілмеген күні, пациент креатинин клиренсіне байланысты
түзетілген дозаны алуы тиіс.
Енгізу әдісі мен жолы
Ішке қабылдау үшін.
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Препаратты тамақтануға байланыссыз тағайындайды, капсулаларды тұтастай жұту
керек.
Емдеу ұзақтығы
Әр адамға жекелей, зең инфекцияларының сипаты мен ауырлығына байланысты.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын
шаралар
Симптомдары: елестеулер және
параноидальді мінез-құлық.
Емі: симптоматикалық ем
(асқазанды шаю, демеуші ем). Флуконазол елеулі дәрежеде несеппен шығарылады;
жеделтетілген диурез препараттың шығарылуын жылдамдатуы мүмкін. 3 сағатқа
созылған гемодиализ сеансы флуконазолдың
қан плазмасындағы деңгейін шамамен 50 % төмендетеді.
Дәрілік препараттың бір немесе
бірнеше дозасын өткізіп алған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
Деректер жоқ.
Тоқтату симптомдары қаупінің
болуына нұсқау
Деректер
жоқ.
Дәрілік
препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алуға
жүгіну бойынша ұсынымдар
Дәрілік
препаратты қабылдамас бұрын дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде
көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау
керек шаралар (қажет болғанда)
Жиі
-
бас ауыру
-
іштің ауыруы, диарея, жүректің айнуы, құсу
-
сілтілік фосфатаза деңгейінің, сарысулық аминотрансфераза
(АЛТ және АСТ) деңгейінің клиникалық тұрғыдан маңызды жоғарылауы
-
тері бөртпесі
-
ұйқысыздық, ұйқышылдық, жалпы әлсіздік, қатты
қажығыштық
-
бас айналу
-
парестезиялар, құрысулар
-
астения,
гипертермия
-
вертиго
-
тәбеттің нашарлауы
-
ауыз қуысының шырышты қабығының
құрғауы, дәмнің өзгеруі, диспепсия, метеоризм, іш қату
-
холестаз, сарғаю, қан плазмасындағы жалпы билирубиннің
клиникалық тұрғыдан маңызды жоғарылауы
-
анемия
-
миалгия
-
шамадан тыс терлеу, дәрілік
дерматит, есекжем, қышу
-
тремор
-
агранулоцитоз,
лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения
-
гипертриглицеридемия,
гиперхолестеринемия, гипокалиемия
-
бауыр функциясының бұзылулары, гепатоцеллюлярлы некроз,
гепатит, бауырдың зақымдануы
-
алопеция
-
эксфолиативті
дерматит, токсикалық эпидермальды некролиз (Лайелл синдромы), экссудативті эритема
көп формалы (соның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы), жедел жалпыланған
экзантематозды пустулярлы бөртпе, ангиодема, бет ісінуі
- эозинофилия және жүйелік белгілері бар дәрілік реакциялар (DRESS)
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір
капсуланың құрамындабелсенді зат: 100 % затқа шаққанда 150 мг
флуконазол;
қосымша заттар: лактоза моногидраты, 130.5 мг, картоп
крахмалы, төмен молекулярлы медициналық поливинилпирролидон, кальций стеараты;
қабықтың құрамы: титанның қостотығы Е171, желатин, күн батар түстес сары Е110, бриллиант көгі Е133, хинолинді сары Е104.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Мөлдір емес жасыл түсті корпусы
және қақпағы бар № 1 қатты желатинді капсулалар. Капсулаға кәсіпорынның
тауарлық белгісін жапсыруға рұқсат етіледі.
Капсуланың ішіндегісі – сарғыш
реңді ақ түсті ұнтақ. Ұнтақ бөлшектерінің агломераттарының болуына жол беріледі.
Шығарылу түрі және қаптамасы
1 немесе 3
капсуладан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді
ұяшықты қаптамаға салынады.
1 капсуладан 1,
2 немесе 3 пішінді ұяшықты қаптама немесе 3 капсуладан 1 пішінді ұяшықты
қаптама медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен
бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
5 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын
температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт
арқылы.