Торговое название
Флуконазол
Международное непатентованное название
Флуконазол
Лекарственная форма
Капсулы 50 мг и 150 мг
Состав
Одна капсула содержит:
активное вещество: флуконазол – 50 мг или 150 мг;
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, магния стеарат, натрия лаурилсульфат, повидон, крахмал картофельный;
состав капсулы: желатин, титана диоксид (Е 171), метилпарагидроксибен- зоат (Е 218), пропилпарагидроксибензоат (Е 216).
Описание
Капсулы твердые желатиновые № 1 цилиндрической формы с полусферическими концами, белого цвета.
Содержимое капсул – смесь порошка и гранул белого или белого с желтоватым оттенком цвета.
Фармакотерапевтическая группа
Антибактериальные препараты для системного использования.
Противогрибковые препараты для системного использования.
Производные триазола. Флуконазол.
Код АТХ J02АС01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Всасывание
После приема внутрь хорошо всасывается. Прием пищи на всасывание флуконазола не влияет. Биодоступность препарата превышает 90 %. Связь с белками плазмы крови – 11-12 %. Концентрация в плазме крови находится в прямой зависимости от дозы. Равновесная концентрация достигается на 4-5 сутки приема (при приеме препарата 1 раз в сутки). В случае приема препарата 2 раза в сутки концентрация в крови достигает состояния 90 % равновесного насыщения уже на второй день.
Распределение
Флуконазол хорошо проникает во все жидкости организма. Концентрация флуконазола в слюне и мокроте сходны с его концентрацией в плазме крови. Концентрация флуконазола в слюне, мокроте и плазме здоровых добровольцев одинакова. При грибковом менингите концентрация в спинномозговой жидкости составляет примерно 80 % от концентрации в крови. В роговом слое кожи, эпидермисе и потовой жидкости достигаются концентрации, превышающие сывороточные. Флуконазол накапливается в роговом слое кожи. В ходе ежедневного приёма в дозировке 50 мг уровень флуконазола в роговом слое через 12 дней составляет 73 мкг/г, а через 7 дней после окончания лечения - 5,8 мкг/г. После двухнедельного курса, состоящего из еженедельного приёма в дозировке 150 мг препарата, концентрация флуконазола в роговом слое составляет 23,4 мкг/г, а ещё через 7 дней - 7,1 мкг/г.
При грибковых поражениях ногтей по окончании 4-месячного курса с еженедельными приёмами в дозировке 150 мг концентрация флуконазола в здоровых ногтях добровольцев составляет 4,05 мкг/г, в то время как в поражённых - 1,8 мкг/г. Наличие флуконазола в ногтевых пластинках можно обнаружить и по истечении 6 месяцев с момента окончания терапии.
Метаболизм
Флуконазол метаболизируется в незначительной степени. При исследовании с использованием радиоактивных меток, только 11 % препарата выделялось с мочой в измененном виде. Флуконазол является селективным ингибитором изоферментов CYP2C9 и CYP3A4. Кроме того, флуконазол ингибирует изофермент CYP2C19.
Выведение
Период полувыведения флуконазола из плазмы крови составляет примерно 30 часов. Флуконазол выводится из организма главным образом через почки, при этом в моче обнаруживается 80 % препарата в неизменном состоянии. Клиренс флуконазола пропорционален клиренсу креатинина.
Благодаря продолжительному периоду полувыведения, однократный приём препарата обеспечивает лечение вагинального кандидоза, а при некоторых других грибковых поражениях оказывается достаточным приём флуконазола один раз в неделю.
Фармакокинетика препарата у пациентов с почечной недостаточностью
У пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (скорость клубочковой фильтрации менее 20 мл/мин) период полувыведения препарата увеличивается с 30 до 98 часов. Как следствие, требуется коррекция дозы препарата. Флуконазол удаляется при гемодиализе и, в меньшей степени, при перитонеальном диализе. После трех часов гемодиализа из крови выводится около 50 % флуконазола.
Фармакокинетические параметры препарата при применении у детей
После введения флуконазола в дозе 2 - 8 мг/кг детям в возрасте от 9 месяцев до 15 лет, значение AUC около 38 мкг∙час/мл было зарегистрировано при дозе 1 мг/кг. Среднее значение периода полувыведения флуконазола из плазмы крови находилось в интервале от 15 часов до 18 часов, а объем распределения после многократного приема составлял около 880 мл/кг. При однократном приеме флуконазола был зарегистрирован более длительный период полувыведения, который составлял 24 часа.
Средний период полувыведения в первый день составил 72 часа (интервал 44 - 185), со временем (на 7 день) он снизился до среднего значения 53 часа (интервал 30 - 131), а на 13 день до 47 часов (интервал 27 - 68). Среднее значение площади под кривой (мкг∙час/мл) в первый день составляло 271 (интервал 173 - 385), со временем (на 7 день) оно увеличилось до среднего значения 490 (интервал 292 - 734), а на 13 день снизилось до среднего значения 360 (интервал 167 - 566). Средний объем распределения (мл/кг) в первый день составил 1183 (интервал 1070 - 1470), который со временем (на 7 день) увеличился до среднего значения 1184 (интервал 510 - 2130), а на 13 день до 1328 (интервал 1040 - 1680).
Фармакокинетика у пациентов пожилого возраста
У пожилых пациентов фармакокинетические параметры были выше по сравнению с аналогичными значениями, зарегистрированными при приеме препарата взрослыми. Совместный прием диуретиков и флуконазола значимо не изменял показатели AUC или Сmах. Кроме того, клиренс креатинина (74 мл/мин), процент лекарственного препарата, выводимого в неизменном виде с мочой (0 - 24 часа, 22 %), а также оцениваемый уровень выведения флуконазола почками (0,124 мл/мин/кг) у более пожилых пациентов в целом был ниже по сравнению с указанными показателями более молодых добровольцев. Таким образом, изменение распределения флуконазола у пожилых пациентов, вероятно, связано со снижением функции почек, у данной группы пациентов.
Фармакодинамика
Флуконазол – противогрибковое средство класса триазольных соединений, селективный ингибитор синтеза стеролов в клетках грибов. Препарат оказывает специфическое действие на грибковые ферменты, зависимые от цитохрома Р450. Обладает высокоспецифичным действием, ингибируя активность ферментов грибов, зависимых от цитохрома Р450. Блокирует превращение ланостерола клеток грибов в эргостерол; увеличивает проницаемость клеточной мембраны, нарушает ее рост и репликацию. Флуконазол, являясь высокоизбирательным для цитохрома Р450 грибов, практически не угнетает эти ферменты в организме человека (в сравнении с итраконазолом, клотримазолом, эконазолом и кетоконазолом в меньшей степени подавляет зависимые от цитохрома Р450 окислительные процессы в микросомах печени человека).
Было показано, что прием 50 мг флуконазола в течение 28 дней не оказывал влияния на концентрацию тестостерона в плазме крови у мужчин или стероидных гормонов у женщин детородного возраста. Флуконазол в дозе 200 мг и 400 мг в сутки не оказывает клинически значимого эффекта на эндогенные уровни стероидов или на отклик, стимулированный адренокортикотропными гормонами надпочечников. В ходе исследования по изучению взаимодействия было показано, что однократный или многократный прием флуконазола в дозе 50 мг не влияет на метаболизм антипирина.
Активность в исследованиях in vitro:
В ходе исследований in vitro флуконазол проявлял активность в отношении большинства наиболее часто встречаемых клинических штаммов грибов рода Candida (в том числе С.albicans, С.parapsilosis, С.tropicalis). Степень чувствительности С.glabrata изменяется в широком диапазоне, а С.krusei устойчив к действию флуконазола.
Кроме того, в исследованиях in vitro флуконазол был активен в отношении Cryptococcus neoformans и Cryptococcus gattii, а также в отношении эндемичных грибов видов Blastomyces dermatiditis, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum и Paracoccidioides brasiliensis.
Механизмы устойчивости
Грибы рода Candida spp выработали большое количество механизмов устойчивости к противогрибковым препаратам из группы азолов. Известно, что штаммы грибов, которые имеют один или более из указанных механизмов, обладают высокой минимальной подавляющей концентрации в отношении флуконазола, что отрицательно сказывается на эффективности препарата in vivo и при клиническом применении.
Сообщалось о случаях суперинфекций, вызванных видами грибов Candida, не относящимися к С.albicans, которые часто по своей природе не чувствительны к флуконазолу (например, Candida krusei). В таких случаях может потребоваться альтернативная противогрибковая терапия.
Пограничные значения (в соответствии с руководством EUCAST-AFST)
Они были разделены на невидоспецифичные пограничные значения, которые, как правило, определены на основании соотношения ФК/ФД и являются независимыми распределениями МПК конкретных штаммов, а также видоспецифичные пограничные значения у данных видов, наиболее часто связанные с инфекционными заболеваниями человека. Эти пограничные значения приведены в таблице ниже:
Противогрибковое средство |
Видоспецифичные
пограничные значения (S≤/R>) |
Невидоспецифичные
пограничные значения* S≤/R> |
||||
|
Candida albicans |
Candida glabrata |
Candida krusei |
Candida parapsilosis |
Candida tropicalis |
|
Флуконазол |
2/4 |
IE |
- |
2/4 |
2/4 |
2/4 |
S – чувствительны, R - устойчивы
* = невидоспецифичные пограничные значения были определены в основном на основании соотношения ФК/ФД и не зависят от распределений МПК конкретных видов микроорганизмов. Они используются только в отношении организмов, которые не имеют специфических пограничных значений.
- = анализ чувствительности не рекомендован, поскольку данные виды не являются целевыми для данного лекарственного препарата.
IE = отсутствует достаточное количество доказательств того, что данные виды являются мишенью для лечения этим лекарственным препаратом.
Распространенность приобретенной устойчивости может изменяться географически и со временем для отдельных видов возбудителей, поэтому необходимо учитывать местную информацию об устойчивости возбудителей.
Показания к применению
Взрослым:
– криптококковый менингит
– кокцидиоидомикоз
– инвазивный кандидоз
– кандидозы слизистых оболочек, включая кандидоз ротоглотки, кандидоз пищевода, кандидурия, хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек
– хронический атрофический кандидоз полости рта (стоматит зубных протезов), в случае, если средства гигиены полости рта или средства для местного лечения являются недостаточными
– вагинальный кандидоз в острой или рецидивирующей форме, в случае, если местное лечение не применимо
– кандидозный баланит, в случае, если местное лечение не применимо
– дерматомикозы, в том числе, дерматомикоз стоп, дерматомикоз туловища, паховый дерматомикоз, отрубевидный лишай и другие кожные инфекции, когда показано системное лечение
– дерматофитный онихомикоз (онихомикоз), в случае, если другие варианты лечения признаны неподходящими
– рецидив криптококкового менингита у пациентов с высоким риском рецидива
– рецидив кандидоза ротоглотки или пищевода у пациентов, инфицированных ВИЧ, входящих в группу высокого риска возникновения рецидива
– для уменьшения частоты обострений у пациентов с рецидивирующим вагинальным кандидозом (4 или более обострений в год)
– профилактика кандидозных инфекций у пациентов с продолжительной нейтропенией (например, пациенты с злокачественными гематологическими заболеваниями, получающие химиотерапию, или пациенты, перенесшие трансплантацию костного мозга)
Детям в возрасте от 6 лет и подросткам в возрасте до 18 лет:
– лечение кандидоза слизистых оболочек (кандидоз ротоглотки, пищевода), инвазивного кандидоза, криптококкового менингита и профилактики кандидозных инфекций у пациентов с ослабленным иммунитетом
– применение в качестве поддерживающей терапии для предотвращения рецидива криптококкового менингита у детей с высоким риском рецидива.
Лечение может начинаться еще до тех пор, пока станут известны культуры возбудителей или результаты других лабораторных исследований; однако, тогда, когда данные результаты станут известны, антибактериальная терапия должна быть скорректирована соответствующим образом.
Следует учитывать официальные руководства по надлежащему использованию противогрибковых средств.
Способ применения и дозы
Капсулы принимают внутрь целиком, вне зависимости от приема пищи. Суточная доза зависит от природы и тяжести грибковой инфекции и определяется индивидуально. Длительность лечения зависит от клинического и микологического эффекта.
Неверно подобранная длительность лечения может привести к развитию рецидива инфекции.
Взрослые
Показания |
Дозы |
Продолжительность лечения |
|
Криптококкоз |
Лечение криптококкового менингита |
Нагрузочная доза: 400 мг в первый день Последующие дозы: от 200 мг до 400 мг в сутки |
Как правило, в течение не менее 6-8 недель В случае угрожающих жизни инфекционных заболеваний
дневная доза может быть увеличена до 800 мг |
Поддерживающая терапия для предотвращения рецидива
криптококкового менингита у пациентов с высоким риском рецидива |
200 мг в сутки |
Без ограничений, в суточной дозе 200 мг |
|
Кокцидиоидомикоз |
|
От 200 мг до 400 мг |
От 11 до 24 месяцев или дольше, в зависимости от
состояния пациента. При некоторых инфекциях, особенно при менингите, доза
может быть увеличена до 800 мг в сутки |
Инвазивный кандидоз |
|
Нагрузочная доза: 800 мг в первый день Последующие дозы: 400 мг в сутки |
Как правило, терапию кандидемии рекомендуется
продолжать в течение 2 недель после получения отрицательного результата
анализа крови на наличие грибковой инфекции и исчезновения клинических
признаков и симптомов, присущих кандидемии |
Лечение кандидоза слизистых оболочек |
Кандидоз ротоглотки |
Нагрузочная доза: от 200 мг до 400 мг в первый день Последующие дозы: от 100 мг до 200 мг в сутки |
От 7 до 21 дня (до исчезновения симптомов кандидоза
ротоглотки) У пациентов с сильно ослабленным иммунитетом может
быть использован более длительный период лечения |
Кандидоз пищевода |
Нагрузочная доза: от 200 мг до 400 мг в первый день Последующие дозы: от 100 мг до 200 мг в сутки |
От 14 до 30 дней (до исчезновения симптомов
кандидоза пищевода). У пациентов с сильно ослабленным иммунитетом период
лечения может быть удлинен |
|
Кандидурия |
От 200 мг до 400 мг в сутки |
От 7 до 21 дня. У пациентов с сильно ослабленным
иммунитетом период лечения может быть удлинен |
|
Хронический атрофический
кандидоз |
50 мг в сутки |
14 дней |
|
Хронический кандидоз,
поражающий кожу и слизистые оболочки |
От 50 мг до 100 мг в сутки |
До 28 дней. Период лечения может быть удлинен в
зависимости от серьезности инфекции либо сопутствующего инфекции снижения
иммунного статуса |
|
Профилактика рецидивов
кандидоза слизистой оболочки у пациентов, инфицированных ВИЧ, входящих в
группу высокого риска возникновения рецидива |
Кандидоз ротоглотки |
От 100 мг до 200 мг в сутки или 200 мг три раза в неделю |
Срок применения препарата у пациентов с хроническим
иммунодепрессивным состоянием не ограничен |
Кандидоз пищевода |
От 100 мг до 200 мг в сутки или 200 мг три раза в
неделю |
Срок применения препарата у пациентов с хроническим
иммунодепрессивным состоянием не ограничен |
|
Генитальный кандидоз |
Острый вагинальный кандидоз Кандидозный баланит |
150 мг |
Однократно |
Лечение и профилактика обострений у пациентов с
рецидивирующим вагинальным кандидозом (4 или более обострений в год) |
По 150 мг каждые три дня, всего 3 дозы (в 1, 4 и 7
день), в дальнейшем принимают поддерживающую дозу 150 мг один раз в неделю |
Поддерживающая доза: 6
месяцев |
|
Дерматомикозы |
Дерматофития стоп Дерматомикоз туловища Дерматомикоз паховой области Инфекции, вызванные грибами рода Candida |
150 мг один раз в неделю или 50 мг один раз в сутки |
От 2 до 4 недель, дерматофития стоп может
потребовать лечения вплоть до 6 месяцев |
Отрубевидный лишай |
От 300 мг до 400 мг один раз в неделю |
От 1 до 3 недель |
|
50 мг один раз в сутки |
От 2 до 4 недель |
||
Дерматофитный онихомикоз |
150 мг один раз в неделю |
Лечение должно продолжаться вплоть до замещения
инфицированного ногтя (до вырастания неинфицированного ногтя). До вырастания
новой ногтевой пластины на пальцах рук и стоп в норме требуется 3-6 и 6-12
месяцев, соответственно. Однако скорость роста может широко варьироваться в
зависимости от особенностей организма и от возраста. После успешного лечения
длительных хронических инфекций, иногда ногти могут оставаться искривленными |
|
Профилактика кандидозных
инфекций у пациентов с продолжительной нейтропенией |
|
От 200 мг до 400 мг |
Лечение следует начинать за несколько дней до
предполагаемого наступления нейтропении и продолжать в течение 7 дней после нормализации уровня
нейтрофилов, после достижения уровня нейтрофилов 1000 клеток в мм3 |
Пациенты пожилого возраста
Доза препарата должна быть скорректирована с учетом почечной функции пациента.
Почечная недостаточность
В случае однократного приема коррекция дозы не требуется. У пациентов с почечной недостаточностью (в том числе у пациентов детского возраста), у которых планируется терапия с многократным приемом флуконазола, начальная доза препарата, основанная на рекомендованной суточной дозе для конкретного показания, должна составлять от 50 мг до 400 мг. После начальной нагрузочной дозы, дневная доза (в соответствии с показаниями) должна быть рассчитана на основании информации в приведенной ниже таблице:
Клиренс
креатинина (мл/мин) |
Процент
рекомендованной дозы |
>50 |
100 % |
≤50
(без диализа) |
50 % |
Постоянный диализ |
100 % после каждого
диализа |
Пациенты, находящиеся на постоянном диализе, должны получать 100 % рекомендованной дозы после каждого диализа. В те дни, когда диализ не проводится, пациенты должны получать сниженную в соответствии с их уровнем клиренса креатинина дозу препарата.
Печеночная недостаточность
Недостаточно информации о применении препарата у пациентов с нарушением функции печени, поэтому следует соблюдать осторожность при назначении флуконазола пациентам с печеночной недостаточностью.
Дети младшего и старшего возраста (от 6 до 12 лет)
Максимальная суточная доза для детей не должна превышать 400 мг.
Аналогично инфекциям у взрослых, длительность терапии должна основываться на клиническом ответе и чувствительности грибковой инфекции к препарату. Препарат следует принимать один раз в сутки.
Фармакокинетика флуконазола у пациентов детского возраста с почечной недостаточностью не изучалась.
Показание |
Дозы |
Рекомендации |
Кандидоз слизистых оболочек |
Начальная доза: 6 мг/кг Последующие дозы:
3 мг/кг один раз в сутки |
Начальная доза может быть принята в первый день для
более быстрого достижения устойчивых уровней препарата в крови |
Инвазивный кандидоз Криптококковый менингит |
Доза: от 6 до 12 мг/кг один раз в сутки |
В зависимости от тяжести заболевания |
Поддерживающая терапия для предотвращения рецидива
криптококкового менингита у детей с высоким риском рецидива |
Доза: 6 мг/кг один раз в сутки |
В зависимости от тяжести заболевания |
Профилактика кандидоза у пациентов с
иммунодепрес-сивным состоянием |
Доза: от 3 до 12 мг/кг один раз в сутки |
В зависимости от степени и длительности
индуцированной нейтропении |
Подростки (от 12 до 18 лет)
В зависимости от массы и пубертатного развития, необходимо определить, какой режим дозирования (взрослым или детям) наиболее подходит для конкретного пациента. Клинические данные свидетельствуют о том, что у детей флуконазол выводится быстрее, чем у взрослых. Для получения сопоставимого системного воздействия доза 100 мг, 200 мг и 400 мг у взрослых должна соответствовать дозе 3 мг/кг, 6 мг/кг и 12 мг/кг у детей.
Безопасность и эффективность применения препарата у детей для лечения генитального кандидоза не установлена. В случае, если требуется лечение генитального кандидоза у подростков (от 12 до 18 лет), препарат следует назначать согласно режиму дозирования, который используется для взрослых пациентов.
Побочные действия
Используется следующая классификация частоты развития побочных реакций при приеме лекарственного препарата Флуконазол:
- очень часто (≥1/10)
- часто (от ≥1/100 до <1/10)
- нечасто (от ≥1/1000 до <1/100)
- редко (≥1/10000 до <1/1000)
- очень редко (<1/10000)
- не известно (не может быть оценено по имеющимся данным)
Система
органов |
Часто |
Нечасто |
Редко |
Со
стороны системы крови и лимфатической системы |
|
Анемия |
Агранулоцитоз,
лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения |
Нарушения со стороны иммунной системы |
|
|
Анафилаксия |
Нарушения метаболизма и расстройства питания |
|
Снижение аппетита |
Гиперхолестеринемия,
гипертриглицеридемия, гипокалиемия |
Психические расстройства |
|
Сонливость, бессоница |
|
Нарушения со стороны нервной системы |
Головная боль |
Конвульсии,
парестезия, головокружение, извращение вкуса |
Тремор |
Нарушения со стороны органов слуха и вестибулярного
аппарата |
|
Головокружение |
|
Нарушения со стороны сердечной системы |
|
|
Пируэтная
желудочковая тахикардия, увеличение интервала QT |
Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта |
Боли
в животе, рвота, тошнота, диарея |
Запоры,
нарушение пищеварения, чувство вздутия живота, сухость во рту |
|
Нарушения гепатобилиарной системы |
Увеличение
активности аланинаминотрансферазы, аспартатаминотрансферазы, щелочной
фосфатазы в крови |
Холестаз, желтуха,
увеличение концентрации билирубина |
Печеночная
недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатит, гепатоцеллюлярные
повреждения |
Заболевания кожи и подкожной ткани |
Сыпь |
Медикаментозная
сыпь*, крапивница, зуд, гипергидроз, аллергические реакции замедленного типа** |
Токсический
эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, острый генерализованный
экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит, отек Квинке, отек лица,
алопеция. |
Нарушения со стороны опорно-двигательного аппарата и
соединительной ткани |
|
Мышечные боли |
|
Общие нарушения и реакции в месте введения |
|
Повышенная
утомляемость, плохое самочувствие, слабость, повышение температуры |
|
*включая стойкую медикаментозную сыпь
**в связи с наличием в препарате метилпарагидроксибензоата (Е 218) и пропилпарагидроксибензоата (Е 216).
Дети
Профиль и частота развития нежелательных явлений и лабораторных отклонений, зафиксированных в ходе клинических исследований у детей, за исключением случаев применения препарата для лечения генитального кандидоза, сопоставимы с таковыми у взрослых.
Противопоказания
– повышенная чувствительность к лекарственному средству или близким по структуре азольным соединениям, а также вспомогательным веществам лекарственного средства
– совместное применение с терфенадином, в случае если доза флуконазола превышает 400 мг/сут
– совместный прием флуконазола и цизаприда, астемизола, эритромицина, пимозида, хинидина, галофантрина, а также других средств, удлиняющих интервал QT на ЭКГ и метаболизирующихся через систему цитохрома CYP3A4 (см. разделы «Фармакокинетика» и «Особые указания»)
- противопоказано лицам с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- детский возраст до 6 лет
Лекарственные взаимодействия
Противопоказано совместно применять со следующими препаратами:
– цизаприд: у пациентов, одновременно принимавших флуконазол и цизаприд, наблюдалось развитие нежелательных реакций со стороны сердца, в том числе пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт (torsade de pointes). В ходе контролируемого исследования одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг 1 раз в сутки и цизаприда в дозе 20 мг 4 раза в сутки приводило к значительному повышению концентрации цизаприда в плазме крови и удлинению интервала QTc. Одновременное применение флуконазола и цизаприда противопоказано.
– терфенадин: в связи с развитием тяжелых сердечных аритмий, вызванных удлинением интервала QTc, у пациентов, применявших противогрибковые лекарственные средства из группы азолов одновременно с терфенадином, были проведены исследования взаимодействияэтих препаратов в одном исследовании при применении флуконазола в дозе 200 мг/сут удлинения интервала QTc выявлено не было. В другом исследовании с применением флуконазола в дозе 400 мг/сут и 800 мг/сут было продемонстрировано, что флуконазол в дозах 400 мг/сут или выше значительно повышает уровень терфенадина в плазме крови при одновременном применении этих препаратов. Сочетанное применение флуконазола в дозах 400 мг или выше с терфенадином противопоказано. При применении флуконазола в дозе менее 400 мг/сут одновременно с терфенадином следует проводить тщательный мониторинг состояния пациента.
– астемизол:совместное применение флуконазола и астемизола может привести к снижению клиренса астемизола. Вызванное этим повышение концентрации астемизола в плазме крови может, в свою очередь, привести к удлинению интервала QT и в редких случаях к развитию пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт (torsade de pointes). Одновременное применение флуконазола и астемизола противопоказано.
– пимозид: несмотря на то, что соответствующие исследования in vitroили in vivo не проводились, считается, что совместное применение флуконазола и пимозида может приводить к ингибированию метаболизма пимозида. В свою очередь, повышение концентрации пимозида в плазме крови может приводить к удлинению интервала QTи, в редких случаях, к развитию пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт (torsade de pointes). Одновременное применение флуконазола и пимозида противопоказано.
– эритромицин: одновременное применение эритромицина и флуконазола повышает риск развития кардиотоксичности (удлинение интервала QT, развитие пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт (torsade de pointes)) и, вследствие этого, внезапной коронарной смерти. Одновременное применение флуконазола и эритромицина противопоказано.
Не рекомендуется совместно применять со следующими препаратами:
– галофантрин: флуконазол может повышать концентрацию галофантрина в плазме крови за счет угнетающего действия на CYP3A4. Одновременное применение флуконазола и галофантрина может повышать риск развития кардиотоксичности (удлинение интервала QT, развитие пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт (torsade de pointes)) и, вследствие этого, внезапной коронарной смерти. Следует избегать применения комбинации данных лекарственных средств.
Совместное применение со следующими лекарственными препаратами требует соблюдения мер предосторожности и коррекции дозы:
Влияние других лекарственных препаратов на флуконазол
– рифампицин: одновременное применение флуконазола и рифампицина приводило к 25 % уменьшению AUC и 20 % сокращению периода полувыведения флуконазола. У пациентов, принимающих рифампицин, следует рассмотреть вопрос о повышении дозы флуконазола.
Исследования по изучению лекарственного взаимодействия показали, что пероральное применение флуконазола во время приема пищи, совместно с циметидином, антацидами или после проведения тотального облучения всего тела (при подготовке к пересадке костного мозга) не оказывает клинически значимого влияния на абсорбцию флуконазола.
Влияние флуконазола на другие лекарственные средства
Флуконазол является мощным ингибитором изофермента CYP2C9 цитохрома Р450 и умеренным ингибитором CYP3A4. Кроме того, флуконазол является ингибитором изофермента CYP2C19. Помимо выявленных/установленных взаимодействий (приведенных далее), существует риск повышения концентрации в плазме крови других препаратов, которые метаболизируются посредством CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4 при их одновременном применении с флуконазолом. Следовательно, применять такие комбинации препаратов следует с осторожностью; при этом необходимо тщательно контролировать состояние пациентов. В связи с длительным периодом полувыведения флуконазола его ингибирующее действие на ферменты сохраняется в течение 4-5 суток после окончания лечения.
– алфентанил: у здоровых добровольцев одновременное применение флуконазола (в дозе 400 мг) и алфентанила (в дозе 20 мкг/кг внутривенно) приводило к двукратному увеличению AUC10 алфентанила (вероятно за счет ингибирования изофермента CYP3A4). Может потребоваться коррекция дозы алфентанила.
– амитриптилин, нортриптилин: флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Концентрации 5-нортриптилина и/или S-амитриптилина рекомендуется определять в начале комбинированной терапии и по прошествии первой недели лечения. При необходимости следует откорректировать дозу амитриптилина/нортриптилина.
– амфотерицин В: при одновременном применении флуконазола и амфотерицина В у инфицированных мышей с нормальным и сниженным иммунитетом были получены следующие результаты: небольшой аддитивный противогрибковый эффект при системной инфекции, вызванной С. albicans; отсутствие взаимодействия при внутричерепной инфекции, вызванной Cryptococcus neoformans; и антагонизм двух препаратов при системной инфекции, вызванной Aspergillus fumigatus. Клиническая значимость результатов, полученных в данных исследованиях, неизвестна.
– антикоагулянты: в период пострегистрационного наблюдения поступали сообщения о развитии кровотечений (образовании гематом, носовом кровотечении, желудочно-кишечном кровотечении, гематурии и мелене), обусловленных удлинением протромбинового времени при одновременном применении варфарина и флуконазола. Подобные явления наблюдались и при применении других противогрибковых средств из группы азолов. При одновременном применении флуконазола и варфарина отмечалось двукратное увеличение протромбинового времени, вероятно, вследствие угнетения метаболизма варфарина, опосредованного изоферментом CYP2C9. У пациентов, принимающих антикоагулянты кумаринового ряда совместно с флуконазолом, рекомендуется тщательно контролировать протромбиновое время. При необходимости следует откорректировать дозу варфарина.
– бензодиазепины (короткого действия), например мидазолам, триазолам: после перорального применения мидазолама и флуконазола наблюдалось существенное повышение концентрации мидазолама в сыворотке крови и усиление психомоторных эффектов. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг и мидазолама в дозе 7,5 мг внутрь приводило к повышению AUC и удлинению периода полувыведения мидазолама в 3,7 и 2,2 раза, соответственно. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг/сут и триазолама в дозе 0,25 мг внутрь приводило к увеличению AUC и удлинению периода полувыведения триазолама в 4,4 и 2,3 раза, соответственно. При одновременном применении флуконазола и триазолама отмечалось потенцирование и пролонгирование эффектов триазолама. Если пациентам, получающим флуконазол, необходимо одновременно провести терапию бензодиазепинами, следует рассмотреть вопрос о снижении дозировки последних и установить надлежащее наблюдение за состоянием пациентов.
– карбамазепин: флуконазол угнетает метаболизм карбамазепина и способствует повышению концентрации карбамазепина в плазме крови на 30 %, что, в свою очередь, может сопровождаться развитием токсических эффектов карбамазепина. Может потребоваться коррекция дозы карбамазепина в зависимости от уровня его концентрации в крови и степени выраженности терапевтического эффекта.
– блокаторы кальциевых каналов: некоторые блокаторы кальциевых каналов (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются с помощью изофермента CYP3A4. Флуконазол способен повышать системную экспозицию блокаторов кальциевых каналов. Рекомендуется проводить тщательный мониторинг на предмет выявления нежелательных реакций.
– целекоксиб: при одновременном применении флуконазола (в дозе 200 мг/сут) и целекоксиба (в дозе 200 мг) отмечалось повышение максимальной концентрации и AUC целекоксиба на 68 % и 134 %, соответственно. При одновременном применении целекоксиба и флуконазола может потребоваться снижение дозы целекоксиба в два раза.
– циклофосфамид: одновременное применение циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровня билирубина и креатинина в сыворотке крови. Эти препараты можно применять одновременно, принимая во внимание возможный риск повышения концентрации билирубина и креатинина в сыворотке крови.
– фентанил: сообщалось об одном случае интоксикации фентанилом с летальным исходом вследствие возможного взаимодействия между фентанилом и флуконазолом. Кроме того, в исследовании на здоровых добровольцах было продемонстрировано, что флуконазол значительно замедлял элиминацию фентанила. Повышение концентрации фентанила может приводить к угнетению дыхания. Следует тщательно контролировать состояние пациентов с целью выявления потенциального риска угнетения дыхания. Может потребоваться коррекция дозы фентанила.
– ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы: одновременное применение флуконазола и ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизируемых CYP3A4 (таких как аторвастатин и симвастатин), или ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизируемых CYP2C9 (таких как флувастатин), повышает риск развития миопатии и рабдомиолиза. В случае необходимости одновременного применения этих препаратов следует тщательно наблюдать за состоянием пациента на предмет выявления симптомов миопатии и рабдомиолиза и проводить мониторинг уровня креатинкиназы. При выраженном повышении уровня креатинкиназы, а также при подозрении или выявлении миопатии/ рабдомиолиза следует прекратить приём ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы.
– циклоспорин: флуконазол значительно повышает концентрацию и AUC циклоспорина. При одновременном применении флуконазола в дозе 200 мг/сут и циклоспорина (в дозе 2,7 мг/кг/сут) отмечалось повышение AUC циклоспорина в 1,8 раза. Эти препараты можно применять одновременно при условии снижения дозы циклоспорина в зависимости от его концентрации.
– эверолимус: несмотря на то, что соответствующие исследования in vivo и in vitro не проводились, считается, что флуконазол способен повышать концентрации эверолимуса в сыворотке крови за счет угнетения CYP3A4.
– сиролимус: флуконазол повышает концентрации сиролимуса в плазме крови, вероятно, путем угнетения метаболизма сиролимуса CYP3A4 и Р-гликопротеина. Данная комбинация может применяться при условии коррекции дозы сиролимуса в зависимости от уровня концентрации и выраженности терапевтического эффекта.
– такролимус: флуконазол способен повышать концентрации такролимуса в сыворотке крови до 5 раз при его пероральном применении путем ингибирования метаболизма такролимуса ферментом CYP3A4 в кишечнике. При внутривенном применении такролимуса значительных изменений фармакокинетики отмечено не было. Повышение концентрации такролимуса в сыворотке крови ассоциировалось с развитием нефротоксичности. Дозу такролимуса для приема внутрь необходимо снижать в зависимости от его концентрации в крови.
– лозартан: флуконазол угнетает метаболизм лозартана до его активного метаболита (Е-3174), который отвечает за большую часть эффектов, связанных с антагонизмом к рецепторам ангиотензина II при приеме лозартана. Рекомендуется осуществлять постоянный мониторинг артериального давления у пациентов в течение всего периода лечения.
– метадон: флуконазол способен повышать концентрацию метадона в сыворотке крови. Может потребоваться коррекция дозы метадона.
– нестероидные противовоспалительные средства (НПВС): при одновременном применении с флуконазолом Сmax и AUCфлурбипрофена повышались на 23 % и 81 % соответственно по сравнению с аналогичными показателями при применении только флурбипрофена. Аналогичным образом, при одновременном применении флуконазола и рацемического ибупрофена (в дозе 400 мг) Сmax и AUC фармакологически активного изомера S-(+)-ибупрофена повышались на 15 % и 82 %, соответственно, по сравнению с аналогичными показателями при применении только рацемического ибупрофена.
Несмотря на отсутствие целенаправленных исследований, известно, что флуконазол способен увеличивать системную экспозицию других НПВС, которые метаболизируются изоферментом CYP2C9 (например, напроксена, лорноксикама, мелоксикама, диклофенака). В случае совместного применения данных препаратов рекомендуется проводить частый мониторинг на предмет выявления нежелательных реакций и токсических проявлений, связанных с приемом НПВС. Может потребоваться коррекция дозы НПВС.
– фенитоин: флуконазол ингибирует метаболизм фенитоина в печени. Одновременное многократное применение флуконазола в дозе 200 мг и фенитоина в дозе 250 мг внутривенно приводило к увеличению AUC и Cmin фенитоина на 75 % и 128 %, соответственно. При одновременном применении этих лекарственных средств следует осуществлять мониторинг концентрации фенитоина в плазме крови для исключения развития токсического действия фенитоина.
– преднизолон: имеется сообщение о развитии острой недостаточности коры надпочечников у пациента после трансплантации печени на фоне отмены флуконазола после 3-месячного курса терапии. Предположительно, прекращение терапии флуконазолом вызвало повышение активности изофермента CYP3A4, что привело к усилению метаболизма преднизона. Пациенты, длительно получающие комбинированную терапию преднизоном и флуконазолом, должны находиться под тщательным медицинским наблюдением при отмене приема флуконазола с целью выявления недостаточности коры надпочечников.
– рифабутин: флуконазол повышает концентрации рифабутина в сыворотке крови, что приводит к увеличению AUC рифабутина до 80 %. При одновременном применении флуконазола и рифабутина описаны случаи развития увеита. При применении такой комбинации лекарственных средств необходимо принимать во внимание симптомы токсического действия рифабутина.
– саквинавир: флуконазол повышает AUCи Сmaxсаквинавира приблизительно на 50 % и 55 %, соответственно, за счет ингибирования метаболизма саквинавира в печени изоферментом CYP3A4 и ингибирования Р-гликопротеина. Исследования взаимодействия между флуконазолом и саквинавиром/ритонавиром не проводились, поэтому оно может носить еще более выраженный характер. Может потребоваться коррекция дозы саквинавира.
– сульфонилмочевина: исследования с участием здоровых добровольцев показали, что одновременное применение флуконазола с пероральными производными сульфонилмочевины (например, хлорпропамидом, глибенкламидом, глипизидом, толбутамидом) приводило к удлинению их периода полувыведения. При одновременном применении с флуконазолом необходим регулярный контроль уровня глюкозы в крови и, при необходимости, своевременное снижение дозы препаратов сульфонилмочевины.
– теофиллин: в плацебо-контролируемом исследовании лекарственного взаимодействия при приеме флуконазола в дозе 200 мг в течение 14 дней средняя скорость плазменного клиренса теофиллина снижалась на 18 %. При назначении флуконазола пациентам, применяющим теофиллин в высоких дозах или имеющим повышенный риск развития токсичных проявлений теофиллина, необходимо наблюдать за появлением симптомов токсического действия теофиллина. При появлении признаков токсичности следует провести соответствующую коррекцию терапии.
– алкалоиды барвинка: несмотря на отсутствие целенаправленных исследований, считается, что флуконазол способен повышать концентрации алкалоидов барвинка в плазме крови (например, винкристина и винбластина) и, таким образом, приводить к развитию нейротоксичности, что, возможно, может быть связано с ингибированием изофермента CYP3А4.
– витамин А: имеется сообщение об одном случае развития нежелательных реакций со стороны ЦНС в виде псевдоопухоли головного мозга при одновременном применении полностью трансретиноевой кислоты (кислотной формы витамина А) и флуконазола, которые разрешились после отмены флуконазола. Применение данной комбинации возможно, но следует помнить о возможности развития нежелательных реакций со стороны ЦНС.
– вориконазол: (ингибитор CYP2C9, CYP2C19 иCYP3A4): одновременное пероральное применение вориконазола (по 400 мг каждые 12 ч в первый день, затем по 200 мг каждые 12 ч в течение 2,5 дней) и флуконазола (400 мг в первый день, затем по 200 мг каждые 24 ч в течение 4 дней) у 8 здоровых добровольцев мужского пола приводило к повышению Сmax и AUC вориконазола в среднем на 57 % (90 % ДИ: 20 %, 107 %) и 79 % (90 % ДИ: 40 %, 128 %), соответственно. Неизвестно, приводит ли снижение дозы и/или частоты применения вориконазола или флуконазола к устранению данного эффекта. При применении вориконазола совместно с флуконазолом рекомендуется контролировать состояние пациентов на предмет развития нежелательных явлений, связанных с применением вориконазола.
– зидовудин: при пероральном применении флуконазол снижает клиренс зидовудина примерно на 45 % и повышает Сmахи AUCзидовудина на 84 % и 74 %, соответственно. Кроме того, при одновременном применении с флуконазолом отмечалось удлинение периода полувыведения зидовудина примерно на 128 %. Пациенты, получающие такую комбинацию лекарственных средств, должны находиться под наблюдением с целью выявления нежелательных реакций, связанных с применением зидовудина. При необходимости возможно снижение дозы зидовудина.
– азитромицин: при одновременном приеме азитромицина в дозе 1200 мг совместно с флуконазолом в дозе 800 мг значимого фармакокинетического взаимодействия между флуконазолом и азитромицином выявлено не было.
– пероральные контрацептивы: при применении флуконазола в дозе 50 мг существенного влияния на уровень гормонов установлено не было, тогда как при ежедневном приеме флуконазола в дозе 200 мг AUC этинилэстрадиола и левоноргестрела увеличивалась на 40 % и 24 %, соответственно. Таким образом, многократное применение флуконазола в указанных дозах вряд ли может оказать влияние на эффективность комбинированных пероральных контрацептивных средств.
– ивакафтор: одновременное применение с ивакафтором - потенциатором гена регулятора трансмембранной проводимости при муковисцидозе (CFTR), повышало экспозицию ивакафтора в 3 раза, а гидроксиметил-ивакафтора (Ml) – в 1,9 раза. Пациентам, одновременно принимающим умеренные ингибиторы CYP3A, такие как флуконазол и эритромицин, рекомендуется снижать дозу ивакафтора до 150 мг один раз в сутки.
Особые указания
Почки
У пациентов с нарушением функции почек препарат следует применять с осторожностью.
Сахарный диабет
Пациентам с сахарным диабетом препарат следует применять с осторожностью.
Гепатобилиарная система
В редких случаях применение флуконазола может сопровождаться развитием серьезных токсических реакций со стороны печени, в том числе с летальным исходом. Риск развития подобных реакций увеличивается при наличии у пациента тяжелых сопутствующих заболеваний. В случаях, когда развитие гепатотоксичности было связано с применением флуконазола, корреляции между состоянием пациента и суточной дозой препарата, длительностью лечения, возрастом и полом пациента выявлено не было. Гепатотоксическое действие флуконазола обычно носило обратимый характер.
Необходимо наблюдать за состоянием пациентов, у которых во время лечения флуконазолом нарушаются показатели функции печени, с целью выявления признаков более серьезного поражения печени.
Пациентов следует проинформировать о симптомах, которые могут свидетельствовать о серьезном поражении печени (выраженная слабость, анорексия, постоянная тошнота, рвота и желтуха). При возникновении указанных выше симптомов следует немедленно прекратить применение флуконазола и проконсультироваться с врачом.
Сердечно-сосудистая система
Прием некоторых азолов, в том числе и флуконазола, ассоциировался с удлинением интервала QT на электрокардиограмме. В период пострегистрационного наблюдения у пациентов, применявших флуконазол, отмечались очень редкие случаи удлинения интервала QT и развития пароксизмальной желудочковой тахикардии по типу пируэт (torsade de pointes). Данные случаи регистрировались у пациентов с тяжелыми заболеваниями при сочетании многих факторов риска, таких как структурные заболевания сердца, нарушения электролитного баланса, а также при одновременном применении других лекарственных средств, которые также могли вызвать развитие данных осложнений.
Флуконазол следует с осторожностью применять у пациентов с проаритмогенными состояниями. Одновременное применение с флуконазолом других лекарственных средств, которые пролонгируют интервал QT и метаболизируются при помощи изоферментаCYP3A4 цитохрома Р450, противопоказано.
Галофантрин
Установлено, что галофантрин является субстратом изофермента CYP3A4 и пролонгирует интервал QTc при применении в рекомендуемых терапевтических дозах. В связи с чем, одновременное применение галофантрина и флуконазола не рекомендуется.
Дерматологмческие реакции
В редких случаях при применении флуконазола у пациентов развивались эксфолиативные кожные реакции по типу синдрома Стивенса-Джонсона и токсического эпидермального некролиза.
ВИЧ-инфицированные пациенты более склонны к развитию тяжелых кожных реакций при применении многих лекарственных средств. Если у пациента с поверхностной грибковой инфекцией при приеме флуконазола появляется кожная сыпь, следует прекратить дальнейшее применение препарата. Если у пациента с инвазивной/системной грибковой инфекцией появляется сыпь на коже, следует тщательно наблюдать за его состоянием, а в случае развития буллезных высыпаний или многоформной эритемы необходимо прекратить применение флуконазола.
Повышенная чувствительность
В редких случаях сообщалось о развитии анафилактических реакций.
Цитохром Р450
Флуконазол является мощным ингибитором изофермента CYP2C9 и умеренным ингибитором изофермента CYP3A4. Помимо этого, флуконазол является ингибитором изофермента CYP2C19. В связи с этим следует тщательно контролировать состояние пациентов, одновременно принимающих Флуконазол и препараты с узким терапевтическим окном, которые метаболизируются при участии изоферментов CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4.
Терфенадин
Следует тщательно наблюдать за состоянием пациента при одновременном применении терфенадина и флуконазола в дозах <400 мг в сутки.
Беременность
Результаты обсервационного исследования показали повышенный риск спонтанных абортов у женщин, принимающих флуконазол во время первого триместра беременности.
Описаны случаи множественных врожденных пороков развития у новорожденных (включая брахицефалию, дисплазию ушных раковин, чрезмерное увеличение переднего родничка, искривление бедра, плечелоктевой синостоз), матери которых в течение трех и более месяцев принимали флуконазол в высоких дозах (400-800 мг/сут) для лечения кокцидиоидомикоза, хотя причинно-следственная связь этих случаев с приемом флуконазола неясна.
Флуконазол в стандартных дозах и для краткосрочного лечения не должен использоваться при беременности, за исключением случаев, когда ожидаемая польза существенно превышает риск.
Флуконазол в высоких дозах и/или для длительного применения не следует использовать во время беременности, за исключением случаев потенциально жизнеугрожающих инфекций.
Лактация
Флуконазол проникает в грудное молоко, при этом его концентрация в грудном молоке ниже, чем в плазме крови. Можно продолжать грудное вскармливание после разового применения флуконазола в стандартной дозе 200 мг или меньше. Не рекомендуется кормить грудью при многократном применении флуконазола или при его применении в высоких дозах.
Фертильность
Флуконазол не оказывал влияние на фертильность.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Исследования влияния препарата на способность к вождению автотранспорта и обслуживанию механического оборудования не проводились.
Однако пациентов следует проинформировать о возможности развития головокружения или судорог при применении препарата и рекомендовать при развитии любого из этих симптомов не садиться за руль автомобиля и не приступать к работе с механическим оборудованием.
Передозировка
Имеются сообщения о передозировке, сопровождавшейся галлюцинациями и параноидальным поведением.
В случае передозировки может быть достаточно проведения симптоматической терапии (в том числе поддерживающих мер и промывания желудка).
Флуконазол выводится в основном с мочой, поэтому форсированный диурез, вероятно, может ускорить его выведение. Сеанс гемодиализа длительностью 3 часа снижает уровень флуконазола в плазме крови примерно на 50 %.
Форма выпуска и упаковка
1 капсула (для дозировки 150 мг) или 7 капсул (для дозировки 50 мг) в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной или пленки из непластифицированного ПВХ и гибкой упаковки на основе алюминиевой фольги, или фольги алюминиевой печатной лакированной, или материала комбинированного.
1 контурную ячейковую упаковку вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Флуконазол
Халықаралық патенттелмеген атауы
Флуконазол
Дәрілік түрі
50 мг және 150 мг капсулалар
Құрамы
Бір капсуланың құрамында:
белсенді зат: флуконазол – 50 мг немесе 150 мг;
қосымша заттар: лактоза моногидраты, магний стеараты, натрийлаурилсульфаты, повидон, картоп крахмалы;
капсула құрамы: желатин, титанның қостотығы (Е171), метилпарагидроксибензоат (Е 218), пропилпарагидроксибензоат (Е 216).
Сипаттамасы
Ұштары жартылай сфера түріндегі цилиндр пішінді, ақ түсті № 1 желатинді қатты капсулалар.
Капсула ішіндегісі – ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті түйіршік пен ұнтақ қоспасы.
Фармакотерапиялық тобы
Бактерияларға қарсы жүйелі пайдалануға арналған препараттар.
Зеңдерге қарсы жүйелі пайдалануға арналған препараттар.
Триазол туындылары. Флуконазол.
АТХ коды J02АС01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңуі
Ішке қабылдағаннан кейін жақсы сіңеді. Тамақтану флуконазолдың сіңуіне әсер етпейді. Препараттың биожетімділігі 90%-дан асады. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы - 11-12%. Қан плазмасындағы концентрациясы дозаға тікелей тәуелді. Тепе - тең концентрациясына қабылдаудың 4-5- ші тәулігіне қарай жетеді (препаратты тәулігіне 1 рет қабылдағанда). Препаратты тәулігіне 2 рет қабылдаған жағдайда қандағы концентрациясы 90% тепе-тең қанығу күйіне екінші күні-ақ жетеді.
Таралуы
Флуконазол организмнің барлық сұйықтықтарына жақсы өтеді. Флуконазолдың сілекейдегі және қақырықтағы концентрациясы оның қан плазмасындағы концентрациясымен ұқсас. Флуконазолдың сілекейдегі, қақырықтағы және плазмадағы концентрациясы дені сау еріктілерде бірдей. Зеңдік менингитте жұлын сұйықтығындағы концентрациясы қандағы концентрациясынан 80% құрайды. Терінің мүйізгекті қабатында, эпидермисте, және тер сұйықтығында сарысудағыдан асатын концентрацияға жетеді. Флуконазол терінің мүйізгекті қабатында жинақталады. Күнделікті 50 мг дозаларын қабылдау барысында мүйізгек қабаттағы флуконазол деңгейі 12 күн өткенде 73 мкг/г, ал ем аяқталған соң 7 күн өткенде 5,8 мкг/г құрайды. Апта сайын 150 мг препарат қабылдаудан тұратын екі апталық курстан кейін мүйізгекті қабаттағы флуконазол концентрациясы 23,4 мкг/г, ал тағы 7 күн өткен соң 7,1 мкг/г құрайды.
Тырнақтардың зеңді зақымдануларында апта сайын 150 мг дозалар қабылданатын 4 айлық курс аяқталған соң флуконазол концентрациясы еріктілердің сау тырнақтарында 4,05 мкг/г, ал зақымданған тырнақтарда - 1,8 мкг/г құрайды. Ем аяқталған сәттен бастап 6 ай өткен соң да тырнақ пластинкаларында флуконазол барын анықтауға болады.
Метаболизмі
Флуконазол елеусіз дәрежеде метаболизденеді. Радиоактивті таңбаларды пайдаланып зерттеу кезінде, препараттың 11%-ы ғана несеппен өзгерген күйде бөлініп шықты. Флуконазол CYP2C9 және CYP3A4 изоферменттерінің іріктелген тежегішіне жатады. Бұдан бөлек, флуконазол CYP2C19 изоферментін тежейді.
Шығарылуы
Флуконазолдың қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі шамамен 30 сағатты құрайды. Флуконазол организмнен негізінен бүйрек арқылы шығарылады, бұл кезде несепте 80% препаратөзгермеген күйде анықталады. Флуконазол клиренсі креатинин клиренсіне пропорционал.
Жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығы арқасында, препаратты бір рет қабылдау қынаптық кандидозды емдеуді қамтамасыз етеді, ал кейбір басқа зеңдік зақымдануларда флуконазолды аптасына бір рет қабылдау жеткілікті болады.
Препараттың бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттердегі фармакокинетикасы
Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (шумақтық сүзіліс жылдамдығы
20 мл/минуттан аз) пациенттерде препараттың жартылай шығарылу кезеңі 30 сағаттан 98 сағатқа дейін ұзарады. Соның салдары ретінде, препараттың дозасын түзету қажет болады. Флуконазол гемодиализде және азырақ дәрежеде, перитонеальді диализ кезінде шығарылады. Үш сағат гемодиализден кейін қаннан 50% жуық флуконазол шығарылады.
Препараттың балаларда қолданудағы фармакокинетикалық параметрлері
Флуконазолды 2 - 8 мг/кг дозада9 айдан 15 жасқа дейінгі балаларға енгізгеннен кейін, 38 мкг∙сағ/мл жуықAUC мәні 1 мг/кг дозада тіркелді. Флуконазолдың қан плазмасынан жартылай шығарылуының орташа мәні 15 сағаттан 18 сағатқа дейінгі аралықта болды, ал көп рет қабылдаудан кейінгі таралу көлемі 880 мл/кг жуықты құрады. Флуконазолды бір рет қабылдаған кезде жартылай шығарылуының ұзағырақ кезеңі тіркелді, ол 24 сағатты құрады.
Жартылай шығарылуының орташа кезеңі бірінші күні 72 сағатты (аралығы 44 - 185)құрады, уақыт өте келе (7-ші күні) ол 53 сағат (аралығы 30 - 131)орташа мәнге дейін, ал 13-ші күні 47 сағатқа дейін (аралығы 27 - 68)төмендеді. Қисық астындағы ауданының орташа мәні (мкг∙сағ/мл) бірінші күні 271 (аралығы 173 - 385) құрады, уақыт өте келе (7-ші күні) ол 490 орташа мәнге дейін ұлғайды (аралығы 292 - 734), ал 13-ші күні 360 орташа мәнге дейін төмендеді (аралығы 167 - 566). Орташа таралу көлемі (мл/кг) бірінші күні 1183құрады (аралығы 1070 - 1470), ол уақыт өте келе (7-ші күні) 1184 орташа мәнге дейін (аралығы 510 - 2130), ал 13-ші күні 1328 дейін ұлғайды (аралығы 1040 - 1680).
Егде жастағы пациенттердегі фармакокинетикасы
Егде пациенттерде фармакокинетикалықпараметрлері препаратты ересектер қабылдаған кезде тіркелген осындай мәндермен салыстырғанда жоғары болды. Диуретиктерді және флуконазолды бірге қабылдау AUC немесе Сmах көрсеткіштерін елеулі өзгерткен жоқ. Бұдан басқа, креатинин клиренсі (74 мл/мин), несеппен өзгермеген күйде шығарылған препараттың пайызы (0 - 24 сағат, 22 %), сондай-ақ флуконазолдың бүйрекпен шығарылуының бағаланатын деңгейі (0,124 мл/мин/кг) жасы егделеупациенттерде жалпы алғанда жасырақ еріктілердегі көрсетілген көрсеткіштермен салыстырғанда төменірек болды. Осылайша, флуконазолдың егдепациенттерде таралуының өзгеруі, сірә, пациенттердің осы тобындағы бүйрек функциясының төмендеуімен байланысты.
Фармакодинамикасы
Флуконазол -триазольді қосылыстар класының зеңдерге қарсы дәрісі, зеңдер жасушасындағы стеролдар синтезінің іріктелген тежегіші болып табылады. Препарат Р450 цитохромына тәуелді зеңдік ферменттерге спецификалық әсер етеді. Р450 цитохромына тәуелді зеңдік ферменттер белсенділігін тежей отырып, жоғары спецификалық әсерге ие. Зеңдік жасушалары ланостеролдың эргостеролға өзгеруін бөгейді; жасуша жарғақшасының өткізгіштігін ұлғайтады, оның өсуін және репликациясын бұзады. Флуконазол, Р450 цитохромы зеңдері үшін жоғары таңдамалы бола отырып, организмде іс жүзінде бұл ферменттерді бәсеңдетпейді (итраконазолмен, клотримазолмен, эконазолмен және кетоконазолмен салыстырғанда аз дәрежеде адам бауыры микросомаларында Р450 цитохромына тәуелді тотығу үдерісін бәсеңдетеді).
50 мг флуконазолды 28 күн бойы қабылдау еркектерде қан плазмасындағы тестостерон концентрациясына немесе бала туу жасындағы әйелдерде стероидты гормондарға ықпал етпегені көрсетілді. Флуконазол тәулігіне 200 мг және 400 мг дозада стероидтардың эндогендік деңгейлеріне немесе бүйрекүсті бездерінің адренокортикотропты гормондары стимуляциялаған жауапқа клиникалық мәні бар әсер көрсетпейді. Өзара әрекеттесуін зерттеу барысында флуконазолды 50 мг дозада бір рет немесе көп рет қабылдау антипириннің метаболизміне ықпал етпейтіні көрсетілді.
In vitro зерттеулердегі белсенділігі:
In vitro зерттеу барысында флуконазол Candida тектес зеңдердің ең жиі кездесетін клиникалық штаммдарының (оның ішінде С.albicans, С.parapsilosis, С.tropicalis) көпшілігіне қатысты белсенділік көрсетті. С.glabrata сезімталдық дәрежесі кең ауқымда өзгереді, ал С.krusei флуконазолдың әсеріне төзімді.
Бұдан басқа, in vitro зерттеулерде флуконазол Cryptococcus neoformans және Cryptococcus gattii-ке қатысты, сондай-ақ эндемиялық зеңдердің Blastomyces dermatiditis, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum және Paracoccidioides brasiliensis түрлеріне қатысты белсенді болды.
Төзімділік механизмдері
Candida spp тектес зеңдер азолдар тобындағы зеңге қарсы препараттарға төзімділіктің көп мөлшердегі механизмдерін шығарған. Аталған механизмдердің біреуіне немесе одан көбіне ие зеңдердің штаммдарындафлуконазолға қатысты жоғары ең аз бәсеңдеткіш концентрация бар, бұл клиникалық қолдануда препараттың in vivo тиімділігіне теріс әсер етеді.
Табиғаты жағынан көбінесе флуконазолға сезімтал емес, С.albicans-ке жатпайтын Candida зеңдерінің түрлері (мысалы, Candida krusei) тудырған асқын инфекция жағдайлары туралы хабарланған. Мұндай жағдайларда зеңге қарсы баламалы ем қажет болуы мүмкін.
Шектік мәндер(EUCAST-AFST нұсқаулығына сәйкес)
Олар түр-спецификалы емес шектік мәндерге бөлінді, олар, әдетте, ФК/ФД арақатынасы негізінде анықталған және нақты штаммдардың ЕБК тәуелсіз бөлінуі болып табылады, сондай-ақ осы түрлердегі адамның инфекциялық ауруларымен неғұрлым жиі байланысы бар түр-спецификалық шектік мәндер. Бұл шектік мәндер төмендегі кестеде берілген:
Зеңге қарсы дәрі |
Түр-
спецификалық шектік мәндер (S≤/R>) |
Түр-
спецификалық емес шектік
мәндер * S≤/R> |
||||
|
Candida albicans |
Candida glabrata |
Candida krusei |
Candida parapsilosis |
Candida tropicalis |
|
Флуконазол |
2/4 |
IE |
- |
2/4 |
2/4 |
2/4 |
S – сезімтал, R - төзімді
* = түр-спецификалы шектік мәндер негізіненФК/ФД арақатынасы негізінде анықталды және микроорганизмдердің нақты түрлерінің ЕБК бөлінуіне тәуелді емес. Олар спецификалы шектік мәндері бар организмдерге қатысты ғана пайдалданылады.
- = сезімталдығын талдау ұсынылмаған, өйткені бұл түрлер осы дәрілік препаратүшін мақсатты емес.
IE = бұл түрлер осы дәрілік препаратпен емдеу үшін нысана екеніне жеткілікті мөлшерде дәлелдер жоқ.
Жүре пайда болған төзімділіктің таралғандығы географиялық тұрғыда және уақыт өте келе жекелеген қоздырғыш түрлері үшін өзгеруі мүмкін, сондықтан қоздырғыштардың төзімділігі туралы жергілікті ақпаратты ескеру қажет.
Қолданылуы
Ересектерге:
– криптококктық менингит
– кокцидиоидомикоз
– инвазиялық кандидоз
– ауыз жұтқыншақ кандидозын, өңеш кандидозын қоса, шырышты қабықтардың кандидозы, кандидурия, созылмалы тері және шырышты қабықтар кандидозы;
– ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозы (тіс протездерінің стоматиті), егер, ауыз қуысы гигиенасының құралдары немесе жергілікті емдеуге арналған дәрілер жеткіліксіз болып табылса
–жедел немесе қайталанатын формадағы қынап кандидозы, егер жергілікті ем қолданылмаса
– кандидозды баланит, егер жергілікті ем қолданылмаса
– дерматомикоздар, соның ішінде, табан дерматомикозы, арқа дерматомикозы, шап дерматомикозы, кебектәрізді теміреткі және терінің басқа инфекциялары, жүйелі емдеу көрсетілген жағдайда
– дерматофиттік онихомикоз (онихомикоз), емдеудің басқа нұсқалары жарамсыз деп танылған жағдайда
– қайталанулар қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингит қайталанулары
–қайталанудың қаупі жоғары топқа кіретін АИТВ инфекцияланған пациенттерде ауыз жұтқыншақ кандидозының және өңеш кандидозының қайталануы
– қынаптық кандидоз қайталанатын пациенттерде өршудің жиілігін азайту (жылына 4 немесе одан көп өршу)
– ұзаққа созылатын нейтропениясы бар пациенттердегі (мысалы, химиялық емнен өтетін қатерлі гематологиялық аурулары бар пациенттер немесе сүйек кемігінің трансплантациясы жасалған пациенттер) кандидоздық инфекциялар профилактикасы.
6 жастан бастап балаларға және 18жасқа дейінгі жасөспірімдерге:
–шырышты қабықтар кандидозын (ауыз жұтқыншақ, өңеш кандидозы), инвазиялықкандидозды, криптококктықменингитті емдеу және иммунитеті әлсіреген пациенттердекандидоздықинфекциялардың профилактикасы
– қайталану қаупі жоғары балаларда криптококктық менингиттің қайталануын болдырмау үшін демеуші ем ретінде қолдану.
Қоздырғыштардың өсірінділері немесе басқа зертханалық зерттеулердің нәтижелері белгілі болғанға дейін де емдеуді бастауға болады; алайда, бұл нәтижелер белгілі болған кезде, бактерияға қарсы ем тиісінше түзетілуі тиіс.
Зеңге қарсы дәрілерді дұрыс пайдалану жөніндегі ресми нұсқаулықтарды ескеру керек.
Қолдану тәсілі және дозалары
Капсулаларды ішке бүтіндей, тамақ ішуге байланыссыз қабылдайды. Тәуліктік дозасы зеңдік инфекцияның табиғатына және ауырлығына байланысты және әр адамға жекелей анықталады.Емдеу ұзақтығы клиникалық және микологиялық әсеріне байланысты болады.
Емдеу ұзақтығы дұрыс таңдап алынбаса инфекцияның қайталануына әкелуі мүмкін.
Ересектер
Қолданылуы |
Дозалары |
Емдеу
ұзақтығы |
|
Криптококкоз |
Криптококктік менингитті емдеу |
Жүктеме доза: алғашқы
күні 400 мг Кейінгі дозалар: тәулігіне 200
мг- ден 400 мг дейін |
Әдетте кем дегенде 6 - 8
апта Өмірге қауіпті инфекциялар бар болғанда тәуліктік
дозаны 800 мг-ге дейін арттыруға болады. |
Аурудың қайталану
қаупі жоғары пациенттерде криптококктік менингиттің
қайталануына жол бермеу үшін демеуші ем |
Тәулігіне 200 мг |
200 мг тәуліктік дозада,
шектеусіз |
|
Кокцидиоидомикоз |
|
200 мг-ден 400 мг дейін |
Пациенттің жай-күйіне байланысты 11 -ден 24 айға дейін немесе одан ұзағырақ Кейбір инфекцияларда, әсіресе менингитте доза күніне 800
мг-ге дейін арттырылуы мүмкін. |
Инвазиялық кандидоз |
|
Жүктеме доза: алғашқы
күні 800 мг Кейінгі дозалар: тәулігіне 400
мг |
Әдетте, кандидемияны емдеуді зеңдік инфекцияға
қатысты қан талдауының теріс нәтижесін алғаннан
кейін және кандидемияға байланысты белгілер мен симптомдар
жоғалғаннан кейін 2 апта бойы
жалғастыру ұсынылады. |
Шырышты қабықтардың кандидозын емдеу |
Ауыз жұтқыншақ кандидозы |
Жүктеме доза: бірінші күні 200 мг-ден 400 мг дейін Кейінгі дозалар: тәулігіне 100 мг-ден 200 мг дейін |
7-ден 21 күн күнге дейін (ауыз
жұтқыншақ кандидозының симптомдары
жойылғанға дейін). Иммунитеті қатты әлсіреген пациенттерге емдеу кезеңі ұзартылуы мүмкін. |
Өңеш кандидозы |
Жүктеме доза: бірінші күні 200 мг-ден 400 мг дейін Кейінгі дозалар: тәулігіне 100
мг-ден 200 мг дейін |
14-тен 30 күн күнге дейін (өңеш кандидозы симптомдары жойылғанға дейін). Иммунитеті қатты әлсіреген пациенттерге емдеу кезеңі ұзартылуы мүмкін. |
|
Кандидурия |
Тәулігіне 200 мг-ден 400 мг дейін |
7-ден 21 күнге дейін. Иммунитеті қатты әлсіреген пациенттерге емдеу кезеңі ұзартылуы мүмкін. |
|
Созылмалы атрофиялық кандидоз |
Тәулігіне 50 мг |
14
күн |
|
Теріні және шырыштарды зақымдайтын созылмалы кандидоз |
Тәулігіне 50 мг-ден 100 мг дейін |
28 күнге дейін. Емдеу кезеңі инфекцияның күрделілігіне немесе
инфекциямен қатар жүретін иммундық статустың
төмендеуіне байланысты ұзартылуы мүмкін |
|
Қайталану қаупі жоғары
топқа жататын АИТВ инфекцияланған пациенттерде шырышты
қабықтардың кандидозының қайталануының
профилактикасы |
Ауыз жұтқыншақ кандидозы |
Тәулігіне 100 мг-ден 200 мг дейін
немесе аптасына 3 рет 200 мг |
Созылмалы иммунодепрессивті жай-күйдегі пациенттерде препаратты қолдану мерзімі шектелмеген |
Өңеш кандидоз |
Тәулігіне 100 мг-ден 200 мг дейін немесе аптасына 3 рет 200 мг |
Созылмалы иммунодепрессивті жай-күйдегі пациенттерде препаратты қолдану мерзімі шектелмеген |
|
Генитальді кандидоз |
Жедел
қынаптық кандидоз Кандидозды
баланит |
150
мг |
Бір
рет |
Қайталанған
қанаптық кандидозы бар пациенттерде өршуді емдеу және
профилактикасы (жылына
4 немесе
одан көп өршу) |
Әр үш күнде 150 мг, барлығы 3
доза (1-ші, 4-ші және 7-ші күн), осыдан кейін аптасына бір рет
150 мг демеуші доза қабылдайды |
Демеуші доза: 6 ай |
|
Дерматомикоздар |
Табан дерматофитиясы Арқа дерматомикозы Шап аймағының дерматомикозы Candida тектес зеңдерден туындаған инфекциялар |
Аптасына бір рет 150 мг немесе тәулігіне бір рет
50 мг |
2-ден 4 аптаға дейін; табан дерматофитиясын 6 айға дейін емдеу қажет болуы
мүмкін |
Кебек тәрізді теміреткі |
Аптасына
бір рет 300-ден 400 мг дейін |
1-ден
3 аптаға дейін |
|
Тәулігіне
бір рет 50 мг |
2-ден
4 аптаға дейін |
||
Дерматофиттік онихомикоз |
Аптасына бір рет 150 мг |
Емдеуді инфекцияланған тырнақ
алмасқанша (сау тырнақ өсуі) жалғастырылуы тиіс. Қол-аяқ саусақтарында жаңа
тырнақ пластинасы өскенге дейін әдетте сәйкесінше 3-
6 және 6- 12 айға дейін қажет. Алайда, өсу жылдамдығы организмге және жасқа қарай әр
алуан болуы мүмкін. Ұзаққа созылған созылмалы
инфекцияларды ойдағыдай емдеуден кейін тырнақ кейде
қисайған күйінде қалады. |
|
Нейтропениясы
ұзаққа созылған пациенттерде кандидозды
инфекциялардың профилактикасы |
|
200-ден 400 мг дейін |
Емдеуді нейтропенияның
болжамды ұстамасынан бірнеше күн бұрын бастау және
нейтропениядан кейін нейтрофилдер саны 1000 жасуша мм3 шамасынан асқаннан кейін 7 күн бойы жалғастыру қажет. |
Егде жастағы пациенттер
Препараттың дозасы пациенттің бүйрек функциясын ескере отырып түзетілуі тиіс.
Бүйрек жеткіліксіздігі
Бір реттік қолдану жағдайында дозаны түзету талап етілмейді. Флуконазолды көп рет қабылдайтын емді жоспарлаған бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде (оның ішінде бала жастағы пациентерде) препараттың нақты көрсетілім үшін ұсынылған тәуліктік дозаға негізделген бастапқы дозасы 50 мг-ден 400 мг дейін болуы тиіс. Бастапқы жүктеме дозасынан кейін күндізгі дозасы (көрсетілімдері бойынша) төмендегі кестеде келтірілген ақпарат негізінде есептелуі тиіс:
Креатинин клиренсі
(мл/мин) |
Ұсынылатын доза
пайызы |
>50
|
100% |
≤50
(диализсіз) |
50% |
Тұрақты диализ |
100%
әрбір диализден кейін |
Тұрақты диализде жүрген пациенттер әр диализден кейін ұсынылатын дозасының 100%-ын қабылдауы тиіс. Диализ жасалмайтын күндері пациенттер препаратты өздерінің креатинин клиренсінің деңгейіне сәйкес азайтылған дозасын қабылдауы тиіс.
Бауыр жеткіліксіздігі
Препаратты бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде қолдану туралы деректер жеткіліксіз, сондықтан бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге флуконазолды сақтықпен тағайындаған жөн.
Кіші және ересек жастағы балалар (6-дан 12 жасқа дейін)
Балалар үшін ең жоғарғы тәуліктік доза 400 мг-ден аспауы тиіс.
Ересектердегі инфекциялар сияқты, емнің ұзақтығы клиникалық жауапқа және препараттың зеңдік инфекцияға сезімталдығына негізделуі тиіс. Препаратты тәулігіне бір рет қабылдау керек.
Флуконазолдың фармакокинетикасы бүйрек жеткіліксіздігі бар бала жастағы пациенттерде зерттелген жоқ.
Көрсетілім3 |
Дозалары |
Ұсыным |
Шырышты
қабықтардың кандидозы |
Бастапқы доза: 6 мг/кг Кейінгі дозалар: тәулігіне бір рет
3 мг/кг |
Бастапқы дозаны препараттың
қандағы тұрақты деңгейлеріне жылдам жету
үшін бірінші күні қабылдауға болады |
Инвазиялық кандидоз Криптококктық менингит |
Доза: 6-дан 12 мг/кг дейін тәулігіне
бір рет |
Аурудың
ауырлығына байланысты |
Қайталану
қаупі жоғары балаларда
криптококктық менингиттің
қайталануының алдын алу үшін демеуші ему |
Доза: 6 мг/кг тәулігіне бір рет |
Аурудың
ауырлығына байланысты |
Иммунодепрессивтік жай-күйдегі пациенттерде
кандидоздың профилактикасы |
Доза: 3-тен 12 мг/кг дейін тәулігіне
бір рет |
Индукцияланған
нейтропенияның дәрежесі мен ұзақтығына
байланысты |
Жасөспірімдер (12-ден 18 жасқа дейін)
Салмағына және пубертаттық дамуға байланысты, нақты пациент үшін дозалаудың қандай режимі (ересектерге және балаларға) қолайлы екенін анықтау қажет. Клиникалық деректер флуконазолдың ересектерге қарағанда балаларда жылдамырақ шығарылатынын айғақтайды. Салыстырымды жүйелі әсерін алу үшін ересектерде 100 мг, 200 мг және 400 мг доза балалардағы 3 мг/кг, 6 мг/кг және 12 мг/кг дозаға сәйкес келуі тиіс.
Препараттың балаларда генитальді кандидозды емдеу үшін қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Жасөспірімдерде (12-ден 18 жасқа дейін) генитальді кандидозды емдеу қажет болған жағдайда, препаратты ересек пациенттерде пайдаланылатын дозалау режиміне сәйкес тағайындау керек.
Жағымсыз әсерлері
Флуконазол дәрілік препаратын қабылдаған кезде жағымсыз реакциялардың даму жиілігінің мынадай жіктемесі пайдаланылады:
- өте жиі(≥1/10)
- жиі (≥1/100 - <1/10 дейін)
- жиі емес ( ≥1/1000 - <1/100 дейін)
- сирек(≥1/10000 - <1/1000 дейін)
- өте сирек(<1/10000)
- белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)
Ағзалар жүйесі |
Жиі |
Жиі емес |
Сирек |
Қан түзу және лимфа
жүйесі тарапынан |
Анемия |
Агранулоцитоз, лейкопения,
тромбоцитопения, нейтропения |
|
Имундық жүйе тарапынан
бұзылыстар |
Анафилаксия |
||
Метаболизм бұзылыстары және тамақтанудың
бұзылуы |
Тәбеттің нашарларуы |
Гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия,
гипокалиемия |
|
Психикалық бұзылыстар |
Ұйқышылдық, ұйқысыздық |
||
Жүйке жүйесі тарапынан бұзылыстар |
Бас ауыру |
Конвульсиялар,
парестезия, бас айналу, дәм сезудің бұзылуы |
Тремор |
Есту ағзасы және вестибулярлық аппарат тарапынан бұзылыстар |
Бас айналу |
||
Жүрек жүйесі тарапынан бұзылыстар |
Пируэтті
қарыншалық тахикардия, QT аралығының
ұзаруы |
||
Асқазан-ішек жолы тарапынан
бұзылыстар |
Іштің ауыруы, құсу, жүрек айну, диарея |
Іш қату, ас
қорытудың бұзылуы, іштің кебу сезімі, ауыздың
құрғауы |
|
Гепатобилиарлы жүйе бұзылыстары |
Аланинаминотрансфераза,
аспартатаминотрансфераза, қандағы сілтілік фосфатаза
белсенділігінің артуы |
Холестаз, сарғаю, билирубин концентрациясының артуы |
Бауыр жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлы некроз,
гепатит, гепатоцеллюлярлы зақымданулар |
Тері және теріасты тінінің аурулары |
Бөртпе |
Дәрі-дәрмектік бөртпе*, есекжем, қышыну, гипергидроз, баяу типтегі аллергиялық
реакциялар** |
Уытты эпидермалық
некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды
пустулёз, эксфолиативті дерматит, Квинке ісінуі, беттің ісінуі,
алопеция |
Тіре-қимыл аппараты және дәнекер тіні тарапынан бұзылыстар |
Бұлшықет ауыруы |
||
Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі реакциялар |
Қатты қажу, өзін нашар сезіну, әлсіздік, температураның жоғарылауы |
*тұрақты дәрі-дәрмектік бөртпені қоса
** препаратта метилпарагидроксибензоат (Е 218) жәнепропилпарагидроксибензоат (Е 216) болуына байланысты.
Балалар
Клиникалық зерттеулер кезінде балаларда тіркелген жағымсыз құбылыстардың және зертханалық ауытқулардың бейіні мен даму жиілігі, препаратты генитальді кандидозды емдеуге қолдануды қоспағанда, ересектердегі осындайлармен салыстырымды.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
–дәрілік затқа немесе құрылымы жағынан ұқсас азольді қосылыстарға, сондай-ақ дәрілік заттың қосымша заттарына жоғары сезімталдық
–терфенадинмен бірге қолдану, флуконазолдың дозасы тәулігіне 400 мг-ден асатын жағдайда
– флуконазол мен цизапридті, астемизолды, эритромицинді, пимозидті, хинидинді, галофантринді, сондай-ақ ЭКГ-де QT аралығын ұзартатын және CYP3A4 цитохромы жүйесі арқылы метаболизденетін («Фармакокинетикасы» және «Айрықша нұсқаулар» бөлімдерін қараңыз) басқа да дәрілерді бірге қабылдау
– тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолданылмайды
- 6 жасқа дейінгі балалар
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Келесі препараттармен бірге қолдануға болмайды:
– цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде жүрек тарапынан жағымсыз реакциялардың, оның ішінде «пируэт» типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияның (torsade de pointes) дамуы байқалды. Бақыланатын зерттеу барысында флуконазолды 200 мг дозада тәулігіне 1 рет және 20 мг дозада цизапридті тәулігіне 4 рет бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы цизаприд концентрациясының елеулі жоғарылауына және QТс аралығының ұзаруына әкелді. Флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолдануға болмайды.
– терфенадин: QTc аралығы ұзаруынан туындаған ауыр жүрек аритмияларының даму жағдайларымен байланысты, зеңге қарсы азолдар тобындағы дәрілік заттарды терфенадинмен бір мезгілде қолданған пациенттерде осы препараттардың өзара әрекеттесуіне жүргізілген бір зерттеуде тәулігіне 200 мг дозада флуконазол қолдану кезінде QTc аралығының ұзаруы байқалмаған. Басқа зерттеуде тәулігіне 400 және 800 мг дозаларда флуконазол қолдану кезінде флуконазолды тәулігіне 400 мг немесе одан жоғары дозаларда қолданудың осы препараттарды бір мезгілде қолданғанда қан плазмасында терфенадин деңгейін едәуір арттыратынын көріністеді. Флуконазолды 400 мг немесе одан жоғары дозаларда терфенадинмен біріктіріп қолдануға болмайды. Флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден төмен дозаларда терфенадинмен бір мезгілде қолданғанда пациент жағдайына мұқият мониторинг жүргізген жөн.
– астемизол: флуконазолды және астемизолды бірге қолдану астемизолдың клиренсін төмендетуі мүмкін. Осыдан туындайтын қан плазмасындағы астемизол концентрациясының жоғарылауы, өз кезегінде, QТаралығының ұзаруына және сирек жағдайларда «пируэт» типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияға (torsade de pointes) әкеліп соғуы мүмкін. Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдануға болмайды.
– пимозид: тиісті in vitro немесе in vivo зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, флуконазол мен пимозидті бірге қолдану пимозидтің метаболизмін тежеуі мүмкін деп саналады. Өз кезегінде, пимозидтің қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауы QТ аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда «пируэт» типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияға (torsade de pointes) әкеліп соғуы мүмкін. Флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдануға болмайды.
– эритромицин: эритромицин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың даму қаупінің жоғарылауына (QТ аралығының ұзаруы, пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардия (torsade de pointes) дамуы), соның салдарынан, кенет коронарлық өлімге әкелуі мүмкін. Флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.
Келесі препараттармен бірге қолдану ұсынылмайды:
– галофантрин: флуконазол СYР3А4-ке бәсеңдету әсері есебінен галофантриннің қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың даму қаупінің жоғарылатуы (QТаралығының ұзаруы, пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияның (torsadede pointes) дамуы), соның салдарынан кенет коронарлық өлімге әкелуі мүмкін. Бұл дәрілік заттардың біріктірілімін қолданудан аулақ болу керек.
Келесі дәрілік препараттармен бірге қолдану сақ болуды және дозаны түзетуді талап етеді:
Басқа дәрілік препараттардың флуконазолға ықпал етуі
– рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазолдың AUC мәнінің 25%-ға азаюына және жартылай шығарылу кезеңінің 20%-ға қысқаруына әкелді. Рифампицин қабылдап жүрген пациенттерде флуконазолдың дозасын жоғарылату мәселесін қарастырған жөн.
Дәрілермен өзара әрекеттесулеріне жүргізілген зерттеулер флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен немесе бүкіл денені сәулелендіруден кейін (сүйек кемігін ауыстырып салуға дайындағанда) ішу арқылы қабылдау флуконазолдың сіңірілуіне клиникалық маңызды ықпал етпейтінін көрсетті.
Флуконазолдың басқа дәрілік заттарға ықпал етуі
Флуконазол Р450 (цитохромының CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және СYР3А4 орташа тежегіші болып табылады. Бұдан бөлек, флуконазол СYР2С19 тежегішіне де жатады. Анықталған/белгіленген өзара әрекеттесулерге қоса (төменде келтірілген), флуконазолмен бір мезгілде қолданған кезде СYР2С9, СYР2С19 және СYР3А4 арқылы метаболизденетін басқа препараттардың қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылау қаупі бар. Сондықтан препараттардың мұндай біріктірілімдерін сақтықпен қолдану керек; мұндайда пациенттердің жай-күйін мұқият бақылау қажет. Флуконазолдың ферменттерді тежегіш әсері жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығына байланысты емдеу аяқталғаннан кейін 4-5 тәулік бойы сақталады.
– алфентанил: дені сау еріктілерде флуконазолды (400 мг дозада) және альфентанилді (20 мкг/кг дозада вена ішіне) бір мезгілде қолдану АUС10 екі есе ұлғаюына әкелді (СYР3А4 изоферментінің тежелуінен болуы ықтимал). Альфентанилдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
– амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилиннің және нортриптилиннің әсерін күшейтеді. Біріктірілген емнің басында және емдеудің бірінші аптасы өткен соң 5-нортриптилин және/немесе S-амитриптилин концентрацияларын өлшеу ұсынылады. Қажет болған жағдайда амитриптилин/нортриптилин дозасын түзету керек.
– амфотерицин В: иммунитеті қалыпты және төмен, инфекция жұқтырған тышқандарға флуконазол мен В амфотерицинді бір мезгілде қолданғанда мынадай нәтижелер алынды: C. аlbicansтудырған жүйелі инфекциясында зеңге қарсы аздаған аддитивті әсері білінді; Cryptococcus neoformans туындатқан бассүйекішілік инфекцияларында өзара әрекеттесулер болған жоқ; Aspergillus fumigatus туындатқан жүйелі инфекцияларында екі препараттың антагонизмі. Осы зерттеулер барысында алынған нәтижелердің клиникалық маңызы белгісіз.
– антикоагулянттар: тіркеуден кейінгі бақылау кезеңінде флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қолданған кезде проторомбин уақытының ұлғаюынан туындаған қан кетулер жағдайының дамуы туралы (қанталаулар, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия және мелена) хабарланған. Осындай құбылыстар азолдар тобындағы басқа да зеңге қарсы дәрілерді қолданған кезде байқалған. Флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қолданған кезде протромбин уақытының екі есе ұлғаюы байқалған, бұл СYР2С9 арқылы варфариннің метаболизмінің бәсеңдеуі салдарынан болуы ықтимал. Кумариндік қатардағы антикоагулянттарды флуконазолмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде протромбин уақытын мұқият бақылау ұсынылады. Қажет болған жағдайда варфариннің дозасын түзету керек.
– бензодиазепиндер (қысқа әсерлі), мысалы, мидазолам, триазолам: мидазоламды және флуконазолды ішу арқылы қолданудан кейін қан сарысуында мидазолам концентрациясының едәуір жоғарылауы және психомоторлық әсерлері байқалды. Флуконазолды 200 мг дозада және мидазоламды 7.5 мг дозада ішке бір мезгілде қолдану, тиісінше, мидазоламның AUC және жартылай шығарылу кезеңінің 3.7 және 2.2 есе артуына әкелді. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада және 0.25 мг триазоламды ішке қолдану триазоламның AUC және жартылай шығарылу кезеңінің, тиісінше, 4.4 және 2.3 есе артуына әкелді. Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда триазолам әсерлерінің күшеюі және ұзаққа созылуы байқалды. Егер флуконазол қабылдайтын пациенттерге бензодиазепиндермен бір мезгілде ем жүргізу керек болса, соңғысының дозасын азайтып, пациент жағдайына тиісті бақылау орнату мәселесін қарастыру керек.
– карбамазепин: флуконазол карбамазепиннің метаболизмін бәсеңдетеді және қан плазмасындағы карбамазепин концентрациясының 30% жоғарылауына жағдай жасайды, бұл өз кезегінде, карбамазепиннің уыттылық әсерлерінің дамуымен қатар жүруі мүмкін. Карбамазепиннің қандағы концентрация деңгейіне және емдік әсерінің айқындық дәрежесіне байланысты оның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
– кальций өзекшелерінің блокаторлары: кейбір кальций өзекшелерінің блокаторлары (нифедипин, исрадипин, амлодипин және фелодипин) CYP3A4 ферментінің көмегімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері блокаторларының жүйелі экспозициясын арттыруға қабілетті. Жағымсыз реакцияларды анықтауға қатысты мұқият мониторинг өткізу ұсынылады.
– целекоксиб: флуконазолды (тәулігіне 200 мг дозада) және целекоксибті (200 мг дозада) бір мезгілде қолданғанда целекоксибтің ең жоғарғы концентрациясыныңжәне AUC, тиісінше, 68% және 134% жоғарылауы байқалды. Целекоксиб пен флуконазолды бір мезгілде қолданғанда целекоксиб дозасын екі есе азайту қажет болуы мүмкін.
– циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолды бір мезгілде қолдану қан сарысуында билирубин және креатинин деңгейінің жоғарылауына әкеледі. Бұл препараттарды, қан сарысуында билирубин мен креатинин концентрацияларының жоғарылау қаупін ескеріп, бір мезгілде қолдануға болады.
– фентанил: фентанил мен флуконазолдың өзара әрекеттесу мүмкіндігі салдарынан фентанилмен уыттанудан өлімге соқтырған бір жағдай хабарланды. Оның үстіне, дені сау еріктілердегі зерттеуде фентанил элиминациясын флуконазолдың едәуір баяулатуы көріністелді. Фентанил концентрациясының жоғарылауы тыныстың тарылуына әкелуі мүмкін. Тыныс тарылуының әлеуетті қаупін анықтау мақсатында пациенттердің жағдайын мұқият бақылау қажет. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
–ГМГ-КоА-редуктаз тежегіштері: флуконазолды және CYP3A4 арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (аторвастатин және симвастатин сияқтылар), немесе CYP2C9 арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (флувастатин сияқтылар) бір мезгілде қолдану миопатияның және рабдомиолиздің даму қаупін арттырады. Осы препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болғанда миопатия және рабдомиолиз симптомдарының пайда болуына қатысты пациентті мұқият қадағалаған және креатинкиназа деңгейіне мониторинг жүргізген жөн. Креатинкиаза деңгейі айқын жоғарылаған жағдайда, сондай-ақ миопатия/рабдомиолиз диагностикаланғанда немесе оған күдіктенгенде ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қолдануды тоқтату керек.
– циклоспорин: флуконазол циклоспорин концентрациясын және AUC мәнін едәуір жоғарылатады. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада және циклоспоринді (тәулігіне 2.7 мг/кг дозада) бір мезгілде қолданғанда циклоспорин AUC 1.8 есе артуы байқалды. Бұл препараттарды циклоспорин дозасын оның концентрациясына қарай азайтқан жағдайда бір мезгілде қолдануға болады.
– эверолимус: тиісті in vitro және in vivo зерттеулер жүргізілмесе де, флуконазол CYP3А4 бәсеңдеуімен байланысты қан сарысуында эверолимус концентрациясын арттыруы мүмкіндеп саналады.
– сиролимус: флуконазолCYP3A4 ферментімен және P-гликопротеинмен сиролимус метаболизмін бәсеңдету арқылы, ықтималды түрде, қан плазмасында сиролимус концентрациясын арттырады. Бұл біріктірілімді сиролимус дозасын концентрация деңгейіне және емдік әсердің айқындығына қарай түзеткен жағдайда қолдануға болады.
– такролимус: флуконазол такролимусты ішу арқылы қолданған кезде такролимустың метаболизмін СYР3А4 ферментімен ішекте тежеу арқылы оның қан сарысуындағы концентрациясын 5 есеге дейін жоғарылата алады. Такролимусты вена ішіне қолданған кезде фармакокинетиканың елеулі өзгерістері байқалған жоқ. Такролимустің қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылығы нефроуыттылықпен дамуымен астасады. Ішке қабылдауға арналған такролимус дозасын оның қандағы концентрациясына байланысты төмендету керек.
– лозартан: флуконазол лозартанның метаболизмін оның белсенді метаболитіне дейін (Е-3174) бәсеңдетеді, бұл лозартанды қолданған кездегі ангиотензин II рецепторларына антагонизммен байланысты әсерлердің үлкен бөлігіне жауап береді. Бүкіл емдеу кезеңінде пациенттердің артериялық қысымына ұдайы мониторинг жүргізу ұсынылады.
– метадон: флуконазол қан плазмасында метадон концентрациясын арттыра алады. Метадон дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
– қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД): флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда флурбипрофенСmax және AUC мәндері, тек флурбипрофен қолдану кезіндегі сәйкес көрсеткіштермен салыстырғанда, тиісінше, 23% және 81% жоғарылады. Осыған ұқсас, флуконазол мен рацемиялық ибупрофенді (400 мг дозада) бір мезгілде қолданғанда ибупрофеннің фармакологиялық белсенді S-(+) изомерініңСmax және AUC мәндері, тек рацемиялық ибупрофен қолдану кезіндегі сәйкес көрсеткіштермен салыстырғанда, тиісінше, 15% және 82% жоғарылады.
Мақсатты зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, флуконазолдың CYP2C9 изоферменті арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСД (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелі экспозициясын арттыру қабілеті белгілі.Бұл препараттарды бірге қолданған жағдайда ҚҚСД қабылдаумен байланысты жағымсыз реакцияларды және уытты көріністерді анықтау үшін жиі-жиі мониторинг өткізу ұсынылады. ҚҚСД дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
– фенитоин: флуконазол бауырда фенитоинның метаболизмін тежейді. 200 мг дозада флуконазолды және 250 мг дозада фенитоинды вена ішіне көп рет бір мезгілде қолдану фенитоинның AUC және Сminтиісінше 75% және 128%-ға артуына әкелді. Осы дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда фенитоинның уытты әсерінің дамуының бар-жоқтығын анықтау үшін қан плазмасында фенитоинның концентрациясына мониторинг жүргізген жөн.
– преднизолон:бауыр трансплантациясынан кейін пациентте 3 айлық емдеу курсынан кейін флуконазолды тоқтату аясында бүйрекүсті безі қыртысының жедел жеткіліксіздігінің дамуы жөнінде хабарлар бар. Болжам бойынша, флуконазолмен емді тоқтату CYP3A4 белсенділігінің жоғарылауына әкелген, бұл преднизонның метаболизмін күшейтеді. Преднизонмен және флуконазолмен ұзақ уақыт бойы біріктірілген ем алушы пациенттер флуконазолды қабылдауды тоқтатқан кезде бүйрекүсті безі қыртысы жеткіліксіздігін анықтау мақсатында мұқият медициналық бақылауда болуы тиіс.
– рифабутин: флуконазол рифабутиннің қан сарысуындағы концентрациясын жоғарылатады, бұл рифабутиннің АUС 80% дейін ұлғаюына әкеледі. Флуконазолды және рифабутинді бір мезгілде қолданған кезде увеиттің дамыған жағдайлары баяндалған. Дәрілік заттардың мұндай біріктірілімін қолданған кезде рифабутиннің уыттылық әсерінің симптомдарын ескеру керек.
– саквинавир: флуконазол CYP3A4 изоферментімен бауырдағы саквинавир метаболизмін тежеуге байланысты және P-гликопротеин тежелісіне байланысты саквинавирдіңAUC және Cmax мәндерін, тиісінше, шамамен 50% және 55% арттырады. Флуконазол мен саквинавир/ритонавир арасындағы өзара әрекеттесу зерттелмеген, сондықтан олар бұдан да айқын сипатта болуы мүмкін. Саквинавир дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
– сульфонилмочевина: дені сау еріктілердің қатысуымен жүргізілген зерттеулер флуконазолды ішілетін сульфонилмочевина туындыларымен (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, тольбутамид) бір мезгілде қолдану олардың жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруына әкелетінін көрсетті. Флуконазолмен бір мезгілде қолданған кезде қандағы глюкоза деңгейін тұрақты бақылау және қажет болса, сульфонилмочевина препараттарының дозасын дер кезінде төмендету керек.
– теофиллин:дәрілік өзара әрекеттесуіне жүргізілген плацебо-бақыланатын зерттеулерде 14 күн бойы 200 мг дозадағы флуконазолды қабылдағанда теофиллиннің плазмадағы клиренсінің орташа жылдамдығы18%-ға төмендеді. Теофиллинді жоғары дозаларда қолданып жүрген немесе теофиллиннің уытты біліністерінің даму қаупі жоғарылаған пациенттерге флуконазолды тағайындаған кезде теофиллиннің уытты әсерлерінің симптомдары білінуін бақылау қажет. Уыттылық белгілері пайда болған кезде емге тиісті түзету жүргізу керек.
– қабіршөп алкалоидтары: мақсатты зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, флуконазол қабіршөп алкалоидтарының қан плазмасындағы концентрациясын (мысалы, винкристиннің және винбластиннің) жоғарылатуға қабілетті, осылайша нейроуыттылықтың дамуына әкеліп соғады деп саналады, бұл СYР3А4 изоферментін тежеумен байланысты болуы мүмкін.
– А дәрумені: трансретиной қышқылын (А дәруменінің қышқыл түрі) толығымен және флуконазолды бір мезгілде қолданғанда ОЖЖ тарапынан мидың жалған ісігі түріндегі жағымсыз реакциялардың дамыған бір жағдайы туралы хабарланды, ол флуконазолды тоқтатудан кейін басылған. Бұл біріктірілімді қолдануға болады, бірақ ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялардың туындау қаупі барын есте ұстау қажет.
– вориконазол: (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): вориконазолды ішу арқылы (1-ші күні әр 12 сағат сайын 400 мг-ден, содан соң 2,5 күн бойы әр 12 сағат сайын 200 мг-ден) және флуконазолды ішу арқылы (бірінші күні 400 мг, содан соң 4 күн бойы әр 24 сағат сайын 200 мг-ден) еркек жынысты 8 дені сау еріктілер бір мезгілде қолданғанда вориконазолдың Сmax және АUС тиісінше орта есеппен 57 % (90 % СА: 20 %, 107%) және 79 % (90% СА: 40 %, 128%) жоғарылауына әкелді. Вориконазолды немесефлуконазолды қолдану дозасын және/немесе жиілігін азайту мұндай әсердің жойылуына әкеле ме, жоқ па белгісіз. Вориконазолды флуконазолмен бірге қолданғанда пациенттердің жай-күйіне вориконазол қолданумен байланысты жағымсыз әсерлердің дамуы бойынша бақылау жүргізу керек.
– зидовудин: ішу арқылы қолданған кезде флуконазол зидовудиннің клиренсін шамамен 45%-ға төмендетеді және зидовудиннің Сmax пен AUC мәндерін, сәйкесінше, 84%-ға және 74%-ға арттырады. Бұдан басқа, флуконазолмен бір мезгілде қолданған кезде зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңінің шамамен 128%-ға ұзарғаны байқалды. Дәрілік заттардың осындай біріктірілімін қабылдап жүрген пациенттер зидовудинді қолданумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында бақылауға алынуы тиіс. Қажет болса зидовудиннің дозасын төмендетуге болады.
– азитромицин: 1200 мг дозадағы азитромицинді 800 мг дозадағы флуконазолмен бірге бір мезгілде қолданғанда флуконазол мен азитромициннің арасындағы маңызды фармакокинетикалық әрекеттесулер анықталмады.
– пероральді контрацептивтер: флуконазолды 50 мг дозада қолданған кезде гормондар деңгейіне елеулі ықпалы байқалған жоқ, ал флуконазолды 200 мг дозада күн сайын қабылдаған кезде этинилэстрадиолдың және левоноргестрелдің АUС сәйкесінше 40% және 24% ұлғайды. Осылайша, флуконазолды көрсетілген дозаларда көп рет қолдану біріктірілген ішілетін контрацептивтердің тиімділігіне ықпал ете қоймайтынын айғақтайды.
– ивакафтор: муковисцидоз кезінде жарғақша арқылы өткізгіштіктің реттеушісімен (CFTR) – ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың экспозициясын 3 есе, ал гидроксиметил-ивакафтордың (M1) экспозициясын – 1,9 есе арттырды. Флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттер үшін ивакафтордың дозасын тәулігіне бір рет 150 мг дейін төмендету ұсынылады.
Айрықша нұсқаулар
Бүйрек
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге препаратты сақтықпен тағайындау керек.
Қант диабеті
Қант диабеті бар пациенттерге препаратты сақтықпен қолдану керек.
Гепатобилиарлы жүйе
Флуконазолды қолдану сирек жағдайларда бауыр тарапынан күрделі уытты реакциялардың, оның ішінде өліммен аяқталуды қоса, дамуымен қатар жүруі мүмкін. Мұндай реакциялардың даму қаупі пациенттерде ауыр қатарлас аурулар болған жағдайда ұлғаяды. Гепатоуыттылықтың дамуы флуконазолды қолданумен байланысты жағдайларда, пациенттің жай-күйі және препараттың тәуліктік дозасы, емдеу ұзақтығы, пациенттің жынысы мен жасы арасында корреляция болған жоқ. Әдетте флуконазолдың гепатоуыттылық әсері қайтымды сипатта болды.
Флуконазолмен емдеу кезінде бауыр функциясының көрсеткіштері бұзылатын пациенттердің жай-күйін бауыр зақымдануының күрделірек белгілерін анықтау мақсатында бақылау қажет.
Бауырға күрделі зақымдануын білдіретін сиптомдар (айқын әлсіздік, анорексия, ұдайы жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы пациенттерге мәлімделуі тиіс. Жоғарыда аталған симптомдар пайда болған жағдайда флуконазолды қолдануды дереу тоқтатып, дәрігермен кеңесу қажет.
Жүрек-қантамыр жүйесі
Кейбір азолдарды, оның ішінде флуконазолды да қабылдау, электрокардиограммада QТ аралығының ұзаруымен астасады. Тіркеуден кейінгі бақылау кезеңінде флуконазолды қолданған пациенттерде QТ аралығы ұзаруының және пируэт типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияның (torsade de pointes) өте сирек жағдайлары байқалған. Мұндай жағдайлар жүректің құрылымдық аурулары, электролиттік теңгерімнің бұзылуы, сондай-ақ осы асқынуларды дамытуы мүмкін басқа да дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану сияқты көптеген қауіп факторлары ұштасқан ауыр науқасты пациенттерде тіркелді.
Флуконазолды проаритмогендік жай-күйдегі пациенттерге сақтықпен қолдану керек. QТ аралығын ұзартатын және Р450 цитохромының СYР3А4 изоферментінің көмегімен метаболизденетін басқа дәрілік заттарды флуконазолмен бір мезгілде қолдануға болмайды.
Галофантрин
Галофантрин СYР3А4 ферментінің субстраты болып табылатыны және ұсынылған емдік дозаларда қолданған кезде QТс аралығын ұзартатыны анықталды. Осыған байланысты, галофантрин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Дерматологиялық реакциялар
Сирек жағдайларда флуконазолды қолданғанда пациенттерде Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз типі бойынша эксфолиативтік тері реакциялары дамыды.
АИТВ-инфекцияланған пациенттер көптеген дәрілік заттарды қолданған кезде ауыр тері реакцияларының дамуына неғұрлым бейім болады. Егер беткейлік зеңдік инфекциясы бар пациентте флуконазолды қабылдаған кезде тері бөртпесі пайда болса, препаратты әрі қарай қабылдауды тоқтату керек. Егер инвазиялық/жүйелі зеңдік инфекциялы пациентте терідегі бөртпелер пайда болса, оның жай-күйін мұқият бақылау керек, ал буллездік бөртпелер немесе мультиформалы эритема дамыған жағдайда флуконазолды қолдануды тоқтату қажет.
Жоғары сезімталдық
Сирек жағдайларда анафилаксиялық реакциялардың дамығаны хабарланды.
Р450 цитохромы
Флуконазол CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3А4 изоферментінің орташа тежегіші болып табылады. Сонымен қатар, флуконазол CYP2C19 изоферментінің де тежегіші. Осыған байланысты Флуконазолды және CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерінің қатысуымен метаболизденетін, емдік аясы тар препараттарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердің жағдайын мұқият бақылау керек.
Терфенадин
Терфенадинді және флуконазолды тәулігіне <400 мг дозаларда бір мезгілде қолданғанда пациенттің жағдайын мұқият қадағалау керек.
Жүктілік
Обсервациялық зерттеу нәтижелері жүктіліктің бірінші триместрі кезінде флуконазолқабылдаған әйелдерде өздігінен түсік тастау қаупі жоғарылағанын көрсетті.
Аналары кокцидиоидозды емдеу үшін флуконазолды жоғары дозаларда (тәулігіне 400-800 мг) үш ай немесе одан ұзақ қабылдаған жаңа туған нәрестелердегі көптеген туа біткен даму ақаулары туралы (брахицефалияны, құлақ қалқанының дисплазиясын, алдыңғы еңбектің шектен тыс ұлғаюын, жамбастың қисаюын, иық-шынтақ синостозын қоса) баяндалды, дегенмен флуконазолды қолдану мен осы жағдайлардың арасындағы себеп-салдарлық байланыс анық емес.
Күтілетін пайдасы қаупінен едәуір артық болған жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде флуконазолды стандартты дозаларда және қысқа уақыттық ем ретінде қолданбау керек.
Өмір үшін әлеуетті қауіпті инфекциялар жағдайларын қоспағанда, жүктілік кезінде флуконазолды жоғары дозаларда және/немесе ұзақ қолдану үшін пайдаланбау керек.
Лактация
Флуконазол емшек сүтіне өтеді, бұл кезде оның қан плазмасындағыға қарағанда емшек сүтіндегі концентрациясы төменірек. Флуконазолды 200 мг немесе одан аз стандартты дозасын бір рет қолданудан кейін бала емізуді жалғастыруға болады. Флуконазолды көп рет қолданғанда немесе оны жоғары дозаларда қолдану кезінде бала емізбеген жөн.
Фертильділік
Флуконазол фертильділікке ықпал еткен жоқ.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Препараттың автокөлікті жүргізу және механикалық құралдармен жұмыс істеу қабілетіне ықпал етуіне зерттеулер жүргізілмеген.
Алайда пациенттерді препаратты қолдану кезінде бас айналудың немесе құрысудың дамуы мүмкін екенінен хабардар ету және осы симптомдардың кез келгені дамығанда автокөлік рөліне отырмауды және механикалық құралдармен жұмыс істемеуді ұсыну керек.
Артық дозалануы
Елестеулермен және параноидальді мінез-құлықпен астасқан артық дозалану жөнінде мәлімдемелер бар.
Артық дозаланған жағдайда симптоматикалық ем жүргізу (оның ішінде демеуші шаралар және асқазанды шаю) жеткілікті болуы мүмкін.
Флуконазол негізінен несеппен шығарылады, сондықтан қарқындатылған диурез оның шығарылуын жылдамдатуы мүмкін. Ұзақтығы 3 сағаттық гемодиализ сеансы флуконазолдың қан плазмасындағы деңгейін шамамен 50%-ға төмендетеді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
1 капсуладан (150 мг доза үшін) немесе 7 капсуладан (50 мг доза үшін) поливинилхлоридті үлбірден немесе пластиктелмеген ПВХ үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольга немесе алюминий фольга немесе біріктірілген материал негізіндегі иілгіш қаптамадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салады.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы