г. AptekaOnline
Каталог

Флуконазол, 150 мг, таблетки №1, пачка картонная, Технолог

Действующее вещество :
Флуконазол
Дозировка:
150 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 405
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2016-11-30
Действующее вещество
Флуконазол
Дозировка
150 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00000586
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые оболочкой с пролонгированным высвобождением
Описание упаковки
№1
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№000027
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Флуконазол
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 1, 2 таблетки в контурной ячейковой упаковке. По 1, 2 контурные ячейковые упаковки (по 1 таблетке) или по 1 контурной ячейковой упаковки (по 2 таблетки) в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Флуконазол

 

Международное непатентованное название

Флуконазол

 

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые оболочкой, 50 мг, 100 мг, 150 мг

 

Состав

активное вещество: флуконазол 50 мг, 100 мг или 150 мг;

вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, крахмал картофельный, повидон, кремния диоксид коллоидный безводный, натрия кроскармеллоза, магния стеарат; состав оболочки: гипромеллоза (гидроксипропилметилцеллюлоза), титана диоксид (Е 171), тальк, полиэтиленгликоль 6000 (макрогол 6000), полисорбат 80.

 

Описание

Таблетки круглой формы, покрытые оболочкой, белого или почти белого цвета, верхняя и нижняя поверхности которых выпуклые. На разломе при рассматривании под лупой видно ядро, окруженное одним сплошным слоем.

 

Фармакотерапевтическая группа

Противогрибковые средства для системного применения. Производные триазола. Флуконазол.

Код АТХ J02А C01

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Фармакокинетические свойства флуконазола подобны при внутривенном и пероральном применении.

Абсорбция

Флуконазол хорошо всасывается при пероральном применении, а уровень препарата в плазме крови и системная биодоступность превышают 90% уровня флуконазола в плазме крови, что достигается при внутривенном введении препарата. Одновременный прием пищи не влияет на всасывание препарата при его пероральном применении. Максимальная концентрация в плазме крови достигается через 0,5-1,5 часа после приема препарата. Концентрация препарата в плазме крови пропорциональна дозе. Равновесная концентрация на уровне 90% достигается к 4-5-му дню при многократном приеме 1 раз в сутки. Равновесная концентрация на уровне 90 % достигается на 2-й день лечения при применении в 1-й день ударной дозы, вдвое превышающей обычную суточную дозу.

Распределение

Объем распределения приблизительно равен общему содержанию воды в организме. Связывание с белками плазмы крови низкое (11-12%).

Флуконазол хорошо проникает во все исследуемые жидкости организма. Уровень флуконазола в слюне и мокроте подобен концентрации препарата в плазме крови. У больных грибковым менингитом уровень флуконазола в спинномозговой жидкости достигает 80% концентрации в плазме крови.

Высокие концентрации флуконазола в коже, превышающие плазменные, достигаются в роговом слое, эпидермисе, дерме и поте. Флуконазол накапливается в роговом слое. При применении дозы 50 мг 1 раз в сутки концентрация флуконазола после 12 дней лечения составила 73 мкг/г, а через 7 дней после завершения лечения концентрация все еще 5,8 мкг/г. При применении дозы 150 мг 1 раз в неделю концентрация флуконазола на 7-й день лечения составляла 23,4 мкг/г, через 7 дней после применения следующей дозы концентрация все еще составляла 7,1 мкг/г.

Концентрация флуконазола в ногтях после 4 месяцев применения 150 мг 1 раз в неделю составляла 4,05 мкг/г у здоровых добровольцев и 1,8 мкг/г – у лиц с заболеваниями ногтей; флуконазол определялся в образцах ногтей через 6 месяцев после завершения терапии.

Биотрансформация (метаболизм)

Флуконазол метаболизируется незначительно. При введении дозы, меченной радиоактивными изотопами, лишь 11% флуконазола экскретируется с мочой в измененном виде. Флуконазол является селективным ингибитором изоферментов СYР2С9 и СYР3А4, а также ингибитором изофермента 2С19.

Экскреция

Период полувыведения флуконазола из плазмы крови составляет около 30 часов. Большая часть препарата выводится почками, причем 80% введенной дозы выявляют в моче в неизмененном виде. Клиренс флуконазола пропорционален клиренсу креатинина. Циркулирующих метаболитов не выявлено.

Длительный период полувыведения из плазмы крови позволяет однократно применять препарат при вагинальном кандидозе, а также 1 раз в неделю при других показаниях.

 

Почечная недостаточность

У пациентов с почечной недостаточностью тяжелой степени (скорость клубочковой фильтрации < 20 мл/мин) период полувыведения увеличивается с 30 часов до 98 часов. Поэтому этой категории пациентов необходимо снизить дозу флуконазола. Флуконазол удаляется путем гемодиализа, в меньшей степени интраперитонеального диализа. Сеанс гемодиализа продолжительностью 3 часа снижает уровень флуконазола в плазме крови приблизительно на 50%.

Пациенты пожилого возраста

Изменения фармакокинетики у пациентов пожилого возраста зависят от параметров функции почек.

Фармакодинамика

Механизм действия.

Флуконазол, противогрибковое средство класса триазолов мощный и селективный ингибитор грибковых ферментов, необходимых для синтеза эргостерола. Первичным механизмом его действия является подавление грибкового 14 альфа-ланостерол-деметилирования, опосредованного цитохромом Р450, что является неотъемлемым этапом биосинтеза грибкового эргостерола. Аккумуляция 14 альфа-метил-стеролов коррелирует с последующей потерей эргостерола мембраной грибковой клетки и может отвечать за противогрибковую активность флуконазола. Флуконазол является более селективным к грибковым ферментам цитохрома Р450, чем к разнообразным системам цитохрома Р450 млекопитающих.

Применение флуконазола в дозе 50 мг в сутки в течение 28 дней не влияет на уровень тестостерона в плазме крови у мужчин или на уровень эндогенных стероидов у женщин репродуктивного возраста. Флуконазол в дозе 200-400 мг в сутки не оказывает клинически значимого влияния на уровень эндогенных стероидов или ответа на стимуляцию АКТГ у здоровых добровольцев мужского пола.

Исследования взаимодействия с антипирином продемонстрировало, что применение 50 мг флуконазола разово или многократно не влияет на метаболизм антипирина.

Чувствительность in vitro

Флуконазол in vitro демонстрирует противогрибковую активность в отношении видов Сапdida, наиболее часто встречающихся (включая С.аlbiсаns, С.раrарsilosis, С.trорicalis). С.glabrata демонстрирует широкий диапазон чувствительности к флуконазолу, тогда как С.krиsеi к нему резистентна.

Также флуконазол in vitro демонстрирует активность как против Сryptососсus пеоfоrтаns и Сryptососсus gattii, так и против эндемичных плесневых грибов Blastomices dermatitidis, Соссidioides immitis, Нistoрlasma сарsulatum и Раrасоссidiоides brаsiliensis.

Взаимосвязь фармакокинетики и фармакодинамики

Механизм резистентности

Микроорганизмы рода Сапdida демонстрируют многочисленные механизмы резистентности к азольным противогрибковым средствам. Флуконазол проявляет высокую минимальную ингибирующую концентрацию против штаммов грибов, которые имеют один или более механизмов резистентности, что негативно влияет на эффективность in vivo и в клинической практике. Сообщалось о случаях развития суперинфекции Сапdida spp., вызванной отличными от С. аlbicans видами, часто нечувствительными к флуконазолу (например, Сапdida krusei). Для лечения таких случаев следует применять альтернативные противогрибковые средства.

 

Показания к применению

Лечение таких заболеваний у взрослых, как:

-     криптококковый менингит;

-     кокцидиоидоз;

-     инвазивные кандидозы;

-     кандидоз слизистых оболочек, включая кандидоз ротоглотки и кандидоз пищевода, кандидурия, хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек;

-     хронический атрофический кандидоз (кандидоз, вызванный использованием зубных протезов) при неэффективности местных стоматологических гигиенических средств;

-     вагинальный кандидоз, острый или рецидивирующий, когда местная терапия не уместна;

-     кандидозный баланит, когда местная терапия не уместна;

-     дерматомикозы, включая микоз стоп, микоз гладкой кожи, паховый дерматомикоз, разноцветный лишай и кандидозные инфекции кожи, когда системная терапия не уместна;

-     дерматофитный онихомикоз, когда применение других лекарственных средств не является уместным.

Профилактика таких заболеваний у взрослых, как:

-     рецидив криптококкового менингита у пациентов с высоким риском его развития;

-     рецидив кандидоза ротоглотки или пищевода у пациентов с ВИЧ с высоким риском его развития;

-     снижение частоты рецидивов вагинального кандидоза (4 или более случаев в год);

-     профилактика кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией (например, пациентов со злокачественными заболеваниями крови, которые получают химиотерапию, или больных, у которых применена трансплантация гемопоэтических стволовых клеток).

Дети

Применять препарат обычно возможно в возрасте от 6 лет.

Флуконазол применяют у детей для лечения кандидоза слизистых оболочек (кандидоз ротоглотки, кандидоз пищевода), инвазивных кандидозов, криптококкового менингита и для профилактики кандидозных инфекций у пациентов со сниженным иммунитетом. Препарат можно применять как поддерживающую терапию для предупреждения рецидива криптококкового менингита у детей с высоким риском его развития.

Терапию препаратом можно начинать до получения результатов культуральных и других лабораторных исследований. После получения результатов антибактериальную терапию следует скорректировать соответствующим образом.

 

Способ применения и дозы

Суточная доза флуконазола зависит от вида и тяжести грибковой инфекции. Для большинства случаев вагинального кандидоза достаточно однократного применения препарата.

При необходимости многократного применения препарата лечение инфекций следует продолжать до исчезновения клинических и лабораторных проявлений активности грибковой инфекции. Недостаточная продолжительность лечения может привести к возобновлению активного инфекционного процесса.

Взрослые

Криптококкоз

- Лечение криптококкового менингита: нагрузочная доза составляет 400 мг в первый день. Последующая доза 200-400 мг/сут. Продолжительность лечения обычно составляет не менее 6-8 недель. При инфекциях, угрожающих жизни, суточную дозу можно увеличить до 800 мг.

- Поддерживающая терапия для предупреждения рецидива криптококкового менингита у пациентов с высоким риском его развития: рекомендуемая доза составляет 200 мг/сутки в течение неограниченного времени.

Кокцидиоидоз

Рекомендуемая доза составляет 200-400 мг/сутки. Продолжительность лечения составляет 11-24 месяца или дольше в зависимости от состояния пациента. Для лечения некоторых форм инфекций, особенно для лечения менингита, может быть целесообразным применение дозы 800 мг/сутки.

Инвазивные кандидозы

Нагрузочная доза составляет 800 мг в первый день. Поддерживающая доза 400 мг/сутки. Обычно рекомендуемая продолжительность лечения кандидемии составляет 2 недели после первых отрицательных результатов культуры крови и исчезновения признаков и симптомов кандидемии.

Кандидоз слизистых оболочек

-     Кандидоз ротоглотки: нагрузочная доза составляет 200-400 мг в первый день, поддерживающая доза 100-200 мг/сутки. Продолжительность лечения составляет 7-21 день (до достижения ремиссии), но может быть увеличена в пациентов с тяжелым иммунодефицитом.

-  Кандидоз пищевода: нагрузочная доза составляет 200-400 мг в первый день, поддерживающая доза 100-200 мг/сутки. Продолжительность лечения составляет 14-30 дней (до достижения ремиссии), но может быть увеличена у пациентов с тяжелым иммунодефицитом.

-   Кандидурия:рекомендуемая доза составляет 200-400 мг/сутки в течение
7-21 дней. Для пациентов с тяжелым иммунодефицитом длительность лечения можно увеличить.

-     Хронический атрофический кандидоз: рекомендуемая доза составляет 50 мг/сутки в течение 14 дней.

-     Хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек: рекомендуемая доза составляет 50-100 мг/сутки. Продолжительность лечения составляет до 28 дней, но может быть увеличена в зависимости от тяжести и вида инфекции или снижения иммунитета.

Предупреждение рецидива кандидоза слизистых оболочек у пациентов с ВИЧ, которые имеют высокий риск его развития

-     Кандидоз ротоглотки, кандидоз пищевода: рекомендуемая доза составляет
100-200 мг/сутки или 200 мг 3 раза в неделю. Продолжительность лечения является неограниченной для пациентов с хроническим сниженным иммунитетом.

Профилактика кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией

Рекомендуемая доза составляет 200-400 мг. Лечение следует начинать за несколько дней до ожидаемого развития нейтропении и продолжать в течение 7 дней после повышения числа нейтрофилов более 1000/мм3.

Генитальные кандидозы

-     Острый вагинальный кандидоз, кандидозный баланит: рекомендуемая доза составляет 150 мг однократно.

- Лечение и профилактика рецидивирующих вагинальных кандидозов (4 или более случаев в год): рекомендуемая доза составляет 150 мг 1 раз в 3 дня. Всего следует применить 3 дозы (1 день, 4 день и 7 день). После этого следует применять поддерживающую дозу 150 мг 1 раз в неделю в течение 6 месяцев.

Дерматомикозы

-     Микоз стоп, микоз гладкой кожи, паховый дерматомикоз, кандидозные инфекции кожи: рекомендуемая доза составляет 150 мг 1 раз в неделю или 50 мг 1 раз в сутки. Продолжительность лечения составляет 2-4 недели. Лечение микоза стоп может длиться до 6 недель.

-   Разноцветный лишай: рекомендуемая доза составляет 300-400 мг 1 раз в неделю в течение 1-3 недель или 50 мг 1 раз в день в течение 2-4 недель.

-   Дерматофитный онихомикоз: рекомендуемая доза составляет 150 мг 1 раз в неделю. Лечение следует продолжать до тех пор, пока инфицированный ноготь не будет изменен здоровым. Для отрастания здоровых ногтей на руках и на больших пальцах ног обычно необходимо 3-6 месяцев и 6-12 месяцев соответственно. Однако скорость роста ногтей у пациентов может быть разной и зависеть от возраста. После успешного лечения длительных хронических инфекций форма ногтя иногда остается измененной.

Дети

Применять препарат обычно возможно в возрасте от 6 лет.

Не следует превышать максимальную суточную дозу 400 мг.

Как и при аналогичных инфекциях у взрослых, длительность лечения зависит от клинического и микологического ответа. Флуконазол применяют 1 раз в сутки.

Дозировка препарата детям с нарушением функции почек приведена ниже.

Фармакокинетику флуконазола не исследовали у детей с почечной недостаточностью.

 

Дети старше 12 лет.

В зависимости от массы тела и пубертатного развития врачу следует оценить, какая доза (для взрослых или для детей) является оптимальной для пациента. У детей клиренс флуконазола выше по сравнению с взрослыми. Применение доз 100, 200 и 400 мг у взрослых и доз 3, 6 и 12 мг/кг у детей приводит к достижению сопоставимой системной экспозиции.

Эффективность и безопасность применения препарата для лечения генитальных кандидозов у детей не установлены. Если существует настоятельная необходимость в применении препарата у подростков (в возрасте от 12 до 17 лет), следует применять обычные дозы для взрослых.

Дети возрастом от 6 до 12 лет.

Кандидозы слизистых оболочек: начальная доза составляет 6 мг/кг/сутки, поддерживающая доза 3 мг/кг/сутки. Начальную дозу можно применять в первый день с целью более быстрого достижения равновесной концентрации.

Инвазивные кандидозы, криптококковый менингит: доза составляет
6-12 мг/кг/сутки в зависимости от степени тяжести заболевания.

Поддерживающая терапия для предупреждения рецидива криптококкового менингита у детей с высоким риском его развития: доза составляет 6 мг/кг/сутки в зависимости от степени тяжести заболевания.

Профилактика кандидозов у пациентов с иммунодефицитом: доза составляет
3-12 мг/кг/сутки в зависимости от выраженности и продолжительности индуцированной нейтропении (см. дозы для взрослых).

Пациенты пожилого возраста

Дозу необходимо подбирать в зависимости от состояния функции почек.

Патенты с почечной недостаточностью

При разовом применении препарата корректировать дозу у данной категории пациентов не требуется.

Пациентам (включая детей) с нарушением функции почек при необходимости многократного применения препарата в первый день лечения следует применять начальную дозу 50-400 мг в зависимости от показаний. После этого суточную дозу (в зависимости от показаний) следует рассчитывать в соответствии с нижеуказанной таблицей:

Клиренс креатинина (мл/мин)

Процент от рекомендованной дозы

> 50

100%

< 50 (без диализа)

50%

Регулярный диализ

100% после каждого диализа

Пациенты, находящиеся на регулярном диализе, должны получать 100% рекомендуемой дозы после каждого диализа. В день, когда диализ не проводится, пациент должен получать дозу, откорректированную в зависимости от клиренса креатинина.

Пациентам с нарушением функции печени

Флуконазол следует применять с осторожностью у лиц с нарушениями функций печени, поскольку информации о применении флуконазола у этой категории пациентов недостаточно.

 

Способ применения

Флуконазол применяют перорально или путем внутривенной инфузии. Способ применения зависит от клинического состояния пациента. Нет необходимости в коррекции суточной дозы при изменении пути его применения с перорального на внутривенный и наоборот.

Таблетки следует глотать целыми. Прием препарата не зависит от приема пищи.

 

Побочные действия

Наиболее частыми (>1/10) зарегистрированными побочными реакциями являются головная боль, боли в брюшной полости, диарея, тошнота, рвота, повышение уровней аланинаминотрансферазы и аспартатаминотрансферазы, а также щелочной фосфатазы в крови и сыпь.

Побочные реакции классифицированы по частоте возникновения: очень часто (≥1/10), часто (≥1/100 - <1/10), нечасто (≥ 1/1000 - <1 / 100), редко (≥ 1/10 000 - <1/1000), очень редко (<1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основе имеющихся данных).

 

Класс системы органов

Часто

Нечасто

Редко

Нарушения со стороны системы крови и лимфатической системы

 

Анемия

Агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения

Нарушения со стороны иммунной системы

 

 

Анафилаксия

Метаболические и алиментарные расстройства

 

Снижение аппетита

Гиперхолестеринемия, гипертриглицериде-мия, гипокалиемия

Нарушения со стороны психики

 

Бессонница, сонливость

 

Нарушения со стороны нервной системы

Головная боль

Судороги, парестезия, головокруже-ние, нарушение вкуса

Тремор

Нарушения со стороны органов слуха и вестибулярного аппарата

 

Вертиго

 

Нарушения со стороны сердца

 

 

Пароксизмальная желудочковая тахикардия типа «пируэт», удлинение интервала QТ

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта

Боль в животе, тошнота, рвота, диарея

Запор, диспепсия, метеоризм, сухость во рту

 

Нарушения со стороны гепатобилиарной системы

Повыше-ние уров-ней алани-намино-трансфера-зы (АЛТ), аспартата-мино-трансфера-зы (АСТ), щелочной фосфатазы

Холестаз, желтуха, повышение уровня билирубина

Печеночная недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатиты, гепатоцеллюлярное поражение

Нарушения со стороны кожи и подкожной ткани

Сыпь

Медикаментоз-ный дерматит, крапивница, зуд, повышенное потоотделение

Токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит, ангионевротический отек, отек лица, алопеция

Нарушения со стороны опорно-двигательного аппарата и соединительной ткани

 

Миалгия

 

Общие нарушения и реакции в месте введения

 

Повышенная утомляемость, недомогание, астения, лихорадка

 

Дети

Частота и характер побочных реакций и отклонений от нормы результатов лабораторных анализов в ходе клинических испытаний с участием детей сопоставимы с таковыми у взрослых, за исключением показания кандидоз половых органов.

 

Противопоказания

Гиперчувствительность к флуконазолу, другим азольным соединениям или любому из вспомогательных веществ препарата.

Одновременное применение флуконазола и терфенадина у пациентов, которые применяют флуконазол многократно в дозе 400 мг/сутки и выше (согласно результатам исследования взаимодействия многократного применения).

Одновременное применение флуконазола и других лекарственных средств, удлиняющих интервал QТ и метаболизирующихся с помощью фермента СYР3А4 (например, цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин, амиодарон и эритромицин).

Детский возраст до 6 лет.

Период лактации.

Наследственная непереносимость галактозы, недостаточность лактазы Лаппа и мальабсорбция глюкозы-галактозы.

 

Лекарственные взаимодействия

Противопоказано совместное применение флуконазола и нижеуказанных лекарственных средств

Цизаприд. Сообщалось о развитии побочных реакций со стороны сердца, в том числе о пароксизмальной желудочковой тахикардии типа «пируэт» у пациентов, одновременно принимающих флуконазол и цизаприд. Одновременное применение 200 мг флуконазола 1 раз в сутки и 20 мг цизаприда 4 раза в сутки приводило к значительному повышению уровня цизаприда в плазме крови и удлинению интервала QТ. Одновременное применение флуконазола и цизаприда противопоказано (см. раздел «Противопоказания»).

Терфенадин. Сообщалось о случаях развития тяжелых сердечных аритмий, вызванных удлинением интервала QТс, у пациентов, которые применяют азольные противогрибковые лекарственные средства одновременно с терфенадином. При применении флуконазола в дозе 200 мг в сутки не было выявлено удлинения интервала QТс. Применения флуконазола в дозах 400 мг и 800 мг в сутки продемонстрировали, что прием флуконазола в дозе 400 мг и выше значительно повышает уровень терфенадина в плазме крови при одновременном применении этих препаратов. Совместное применение флуконазола в дозе 400 мг и выше с терфенадином противопоказано (см. раздел «Противопоказания»). При применении флуконазола в дозе ниже 400 мг одновременно с терфенадином следует проводить тщательный мониторинг состояния пациента.

Астемизол. Совместное применение флуконазола и астемизола может снизить клиренс астемизола. Вызванное этим повышение концентрации астемизола в плазме крови может привести к удлинению интервала QТ и в редких случаях к пароксизмальной желудочковой тахикардии типа «пируэт». Одновременное применение флуконазола и астемизола противопоказано.

Пимозид и хинидин. Совместное применение флуконазола и пимозида или хинидина может приводить к угнетению метаболизма пимозида или хинидина. Повышение концентрации пимозида или хинидина в плазме крови может вызывать удлинение интервала QТ и в редких случаях приводить к развитию пароксизмальной желудочковой тахикардии типа «пируэт». Одновременное применение флуконазола и пимозида или хинидина противопоказано.

Эритромицин. Одновременное применение эритромицина и флуконазола потенциально может приводить к повышению риска развития кардиотоксичности (удлинение интервала QТ, пароксизмальная желудочковая тахикардия типа «пируэт») и, как следствие, к внезапной сердечной смерти. Применение комбинации данных лекарственных средств противопоказано.

Не рекомендуется одновременное применение флуконазола и нижеуказанных лекарственных средств.

Галофантрин. Флуконазол может вызвать повышение концентрации галофантрина в плазме крови за счет угнетения СYР3А4. Одновременное применение этих лекарственных средств потенциально может приводить к повышению риска развития кардиотоксичности (удлинение интервала QТ, пароксизмальная желудочковая тахикардия типа «пируэт») и, как следствие, к внезапной сердечной смерти. Следует избегать применения комбинации данных лекарственных средств.

Совместное применение флуконазола и нижеуказанных лекарственных средств требует осторожности и коррекции дозы

Влияние других лекарственных средств на флуконазол

Одновременный прием пищи, применение циметидина, антацидов или облучение всего тела для пересадки костного мозга не имеет клинически значимого влияния на абсорбцию флуконазола при его пероральном применении.

Рифампицин. Одновременное применение флуконазола и рифампицина приводило к уменьшению АUС на 25% и сокращению периода полувыведения флуконазола на 20%. Поэтому для пациентов, принимающих рифампицин, следует рассмотреть целесообразность повышения дозы флуконазола.

Влияние флуконазола на другие лекарственные средства

Флуконазол является мощным ингибитором изофермента 2С9 цитохрома Р450 (СYР) и умеренным ингибитором СYР3А4. Также флуконазол является ингибитором СYР2С19. Кроме отмеченных/документально подтвержденных взаимодействий, описанных ниже, при одновременном применении с флуконазолом существует риск повышения в плазме крови концентраций других соединений, которые метаболизируются СYР2С9 и СYР3А4. Поэтому применять такие комбинации препаратов следует с осторожностью; при этом необходимо тщательно наблюдать за состоянием пациентов. Угнетающее действие флуконазола на ферменты сохраняется в течение 4-5 суток после его применения в связи с его длительным периодом полувыведения.

Альфентанил. При одновременном применении альфентанила в дозе 20 мкг/кг и флуконазола в дозе 400 мг отмечали двукратное увеличение АUС10, возможно, из-за ингибирования СYР3А4. Может быть необходима коррекция дозы альфентанила.

Амитриптилин, нортриптилин. Флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Рекомендуется определять концентрации 5-нортриптилина и/или S-амитриптилина в начале комбинированной терапии и через 1 неделю лечения. При необходимости следует откорректировать дозу амитриптилина/нортриптилина.

Амфотерицин В. Одновременное применение флуконазола и амфотерицина В у инфицированных мышей с нормальным и сниженным иммунитетом привело к следующим результатам: небольшой аддитивный противогрибковый эффект при системной инфекции С. аlbiсаns, отсутствие взаимодействия при внутричерепной инфекции Сryрtососсus пеоfоrтаns и антагонизм двух препаратов при системной инфекции А. fuтigаtus. Клиническое значение результатов, полученных в ходе этих исследований, неизвестно.

Антикоагулянты. Как и при применении других азольных противогрибковых средств, при одновременном приеме флуконазола и варфарина сообщалось о развитии кровотечений (гематомы, носовое кровотечение, желудочно-кишечные кровотечения, гематурия и мелена) в сочетании с увеличением протромбинового времени. При одновременном применении флуконазола и варфарина отмечали двукратное увеличение протромбинового времени, вероятно, вследствие угнетения метаболизма варфарина посредством СYР2С9. Следует тщательно контролировать протромбиновое время у пациентов, одновременно принимающих антикоагулянты кумаринового ряда. Может потребоваться коррекция дозы варфарина.

Бензодиазепины короткого действия, например, мидазолам, триазолам. Назначение флуконазола после перорального применения мидазолама приводило к значительному повышению концентрации мидазолама и усилению психомоторных эффектов. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг и мидазолама в дозе 7,5 мг перорально приводило к увеличению АUС и периода полувыведения в 3,7 и 2,2 раза соответственно. Применение флуконазола в дозе 200 мг/сутки и 0,25 мг триазолама перорально приводило к увеличению АUС и периода полувыведения в 4,4 и 2,3 раза соответственно. При одновременном применении флуконазола и триазолама отмечали потенцирование и пролонгацию эффектов триазолама.

Если пациенту, который проходит курс лечения флуконазолом, необходимо одновременно назначить терапию бензодиазепинами, дозу последних следует снизить и тщательно наблюдать за состоянием пациента.

Карбамазепин. Флуконазол угнетает метаболизм карбамазепина и вызывает повышение уровня карбамазепина в плазме крови на 30%. Существует риск развития проявлений токсичности со стороны карбамазепина. Может быть, необходима коррекция дозы карбамазепина в зависимости от уровня его концентрации и действия препарата.

Блокаторы кальциевых каналов. Некоторые антагонисты кальция (нифедипин, исрадипин, амлодипин и фелодипин) метаболизируются ферментом СYР3А4. Флуконазол потенциально может повышать системную экспозицию блокаторов кальциевых каналов. Рекомендуемый тщательный мониторинг развития побочных реакций.

Целекоксиб. При одновременном применении флуконазола (200 мг в сутки) и целекоксиба (200 мг) Сmах и АUС целекоксиба увеличивались на 68% и 134% соответственно. При одновременном применении целекоксиба и флуконазола может потребоваться снижение дозы целекоксиба вдвое.

Циклофосфамид. Одновременное применение циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровня билирубина и креатинина в плазме крови. Эти препараты можно применять одновременно, несмотря на риск повышения концентрации билирубина и креатинина в плазме крови.

Фентанил. Сообщалось об одном летальном случае интоксикации фентанилом из-за возможного взаимодействия фентанила и флуконазола. К тому же было продемонстрировано, что флуконазол значительно замедлял элиминацию фентанила. Повышение концентрации фентанила может привести к угнетению дыхания, поэтому следует тщательно контролировать состояние пациента. Может потребоваться коррекция дозы фентанила.

Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы. Одновременное применение флуконазола и ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, которые метаболизируются СYР3А4 (аторвастатин и симвастатин), или ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, которые метаболизируются СYР2С9 (флувастатин), повышает риск развития миопатии и рабдомиолиза. При необходимости одновременного применения этих препаратов следует тщательно наблюдать пациента относительно возникновения симптомов миопатии и рабдомиолиза и проводить мониторинг уровня креатинкиназы. В случае повышения уровня креатинкиазы, а также при диагностировании или подозрении на миопатию/рабдомиолиз применение ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы следует прекратить.

Иммуносупрессоры (например, циклоспорин, эверолимус, сиролимус и такролимус).

Циклоспорин. Флуконазол значительно повышает концентрацию и АUС циклоспорина. При одновременном применении флуконазола в дозе 200 мг/сутки и циклоспорина в дозе 2,7 мг/кг/сутки регистрировали увеличение АUС циклоспорина в 1,8 раза. Эти препараты можно применять одновременно при условии уменьшения дозы циклоспорина в зависимости от его концентрации.

Эверолимус. Флуконазол может повышать концентрацию эверолимуса в плазме крови через угнетение СНР3А4.

Сиролимус. Флуконазол повышает концентрацию сиролимуса в плазме крови, вероятно, путем угнетения метаболизма сиролимуса ферментом СYР3А4 и Р-гликопротеином. Эти препараты можно применять одновременно при условии коррекции дозы сиролимуса в зависимости от уровня концентрации и эффектов препарата.

Такролимус. Флуконазол может повышать концентрацию такролимуса в плазме крови в 5 раз при его пероральном применении посредством угнетения метаболизма такролимуса ферментом СYР3А4 в кишечнике. При внутривенном применении такролимуса не отмечено значительных изменений фармакокинетики. Повышенный уровень такролимуса ассоциируется с нефротоксичностью. Дозу такролимуса для перорального применения следует снижать в зависимости от концентрации такролимуса.

Лозартан. Флуконазол угнетает метаболизм лозартана до его активного метаболита (Е-31 74), что в основном обусловливает антагонизм к рецепторам ангиотензина II при применении лозартана. Рекомендуется осуществлять постоянный мониторинг артериального давления у пациентов.

Метадон. Флуконазол может повышать концентрацию метадона в плазме крови. При одновременном применении метадона и флуконазола может быть необходима коррекция дозы метадона.

Нестероидные противовоспалительные препараты, При одновременном применении с флуконазолом Сmах и АUС флурбипрофена повышались на 23% и 81% соответственно по сравнению с аналогичными показателями при применении только флурбипрофена. При одновременном применении флуконазола с рацемическим ибупрофеном (400 мг) Сmах и АUС фармакологически активного изомера S-(+)-ибупрофена повышались на 15% и 82% соответственно по сравнению с аналогичными показателями при применении только рацемического ибупрофена.

Флуконазол потенциально способен повышать системную экспозицию других НПВП, которые метаболизируются СYР2С9 (например, напроксена, лорноксикама, мелоксикама, диклофенака). Рекомендуется периодически осуществлять мониторинг побочных реакций и токсических проявлений, связанных с НПВП. Может понадобиться корректировка дозы НПВП.

Фенитоин. Флуконазол угнетает метаболизм фенитоина в печени. Одновременное многократное применение 200 мг флуконазола и 250 мг фенитоина внутривенно приводит к увеличению АUС24 фенитоина на 75% и Сmin на 128%. При одновременном применении этих лекарственных средств следует проводить мониторинг концентрации фенитоина в плазме крови для исключения развития токсического действия фенитоина.

Преднизон. Сообщалось о случае, когда у пациента после трансплантации печени на фоне применения преднизона развилась острая недостаточность коры надпочечников после прекращения трехмесячного курса терапии флуконазолом. Прекращение применения флуконазола, вероятно, вызвало повышение активности СYР3А4, что привело к ускорению метаболизма преднизона. Следует тщательно наблюдать пациентов, которые в течение длительного времени одновременно применяют флуконазол и преднизон, с целью предупреждения развития недостаточности коры надпочечников после отмены флуконазола.

Рифабутин. Флуконазол повышает концентрацию рифабутина в плазме крови, что приводит к увеличению АUС рифабутина до 80%. При одновременном применении флуконазола и рифабутина сообщалось о случаях развития увеита. При применении такой комбинации лекарственных средств следует учитывать симптомы токсического действия рифабутина.

Саквинавир. Флуконазол повышает АUС и Сmах саквинавира примерно на 50% и 55% соответственно путем угнетение метаболизма саквинавира в печени ферментом СYР3А4 и через ингибирования Р-гликопротеина. Взаимодействий между флуконазолом и саквинавиром/ритонавиром не исследовали, поэтому они могут быть более выраженными. Может потребоваться коррекция дозы саквинавира.

Производные сульфонилмочевины. При одновременном применении флуконазол пролонгирует период полувыведения пероральных производных сульфонилмочевины (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид и тольбутамид) при их применении. Рекомендуется проводить регулярный контроль сахара в крови и соответствующим образом снижать дозу производных сульфонилмочевины при одновременном применении с флуконазолом.

Теофиллин. Применение флуконазола по 200 мг в течение 14 дней приводило к снижению среднего клиренса теофиллина в плазме крови на 18%. Пациентов, применяющих теофиллин в высоких дозах или которые имеют повышенный риск развития токсических проявлений теофиллина по другим причинам, следует тщательно наблюдать на предмет выявления признаков токсического действия теофиллина. Терапию следует изменить при появлении признаков токсичности.

Алкалоиды барвинка. Флуконазол, вероятно, путем ингибирования СYР3А4, может вызывать повышение концентрации алкалоидов барвинка в плазме крови (например, винкристина и винбластина), что приводит к развитию нейротоксических эффектов.

Витамин А. Сообщалось, что у пациента, который одновременно применял трансретиноевую кислоту (кислотная форма витамина А) и флуконазол, возникали побочные реакции со стороны ЦНС в форме псевдотумора головного мозга, который исчез после отмены флуконазола. Эти лекарственные средства можно применять одновременно, но следует помнить о риске возникновения побочных реакций со стороны ЦНС.

Вориконазол (ингибитор СYР2С9 и СYР3А4). Одновременное применение вориконазола перорально (по 400 мг каждые 12 часов в течение 1-го дня, затем по 200 мг каждые 12 часов в течение 2,5 дней) и флуконазола перорально (400 мг в первый день, затем по 200 мг каждые 24 часа в течение 4 дней) у 8 здоровых добровольцев мужского пола привело к повышению Сmax и АUСτ вориконазола в среднем до 57% (90% доверительный интервал 20-107%) и 79% (90% доверительный интервал 40-128%) соответственно. Неизвестно, приводит ли снижение дозы и/или частоты применения вориконазола или флуконазола к устранению такого эффекта. При применении вориконазола после флуконазола следует осуществлять наблюдение относительно развития побочных эффектов, ассоциированных с вориконазолом.

Зидовудин. Флуконазол повышает Сmax и АUС зидовудина на 84% и 74% соответственно, что обусловлено снижением клиренса зидовудина примерно на 45% при его пероральном применении. Период полувыведения зидовудина был также продлен примерно на 128% после применения комбинации флуконазола и зидовудина. Пациентов, применяющих такую комбинацию лекарственных средств, следует наблюдать на предмет развития побочных реакций, связанных с применением зидовудина. Можно рассмотреть целесообразность снижения дозы зидовудина.

Азитромицин. Никаких значимых фармакокинетических взаимодействий между ними обнаружено не было.

Пероралъные контрацептивы. При применении флуконазола в дозе 50 мг влияния на уровень гормонов не отмечено, тогда как при применении флуконазола в дозе 200 мг в сутки зарегистрировано увеличение АUС этинилэстрадиола на 40% и левоноргеетрела на 24%. Это свидетельствует о том, что многократное применение флуконазола в указанных дозах вряд ли может влиять на эффективность комбинированного перорального контрацептива.

 

Особые указания

Дерматофития. Согласно результатам исследования флуконазола для лечения дерматофитии у детей, эффективность флуконазола не превышает таковую гризеофульвина, и общий показатель эффективности составляет менее 20%. Поэтому препарат не следует применять для лечения дерматофитии.

Криптококкоз. Доказательств эффективности флуконазола для лечения криптококкоза других локализаций (например, легочного криптококкоза и криптококкоза кожи) недостаточно, поэтому рекомендаций по дозированию для лечения таких заболеваний нет.

Глубокие эндемические микозы. Доказательств эффективности флуконазола для лечения других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, гистоплазмоз и кожно-лимфатический споротрихоз, недостаточно, поэтому рекомендаций по дозированию для лечения таких заболеваний нет.

Мочевыделительная система. У пациентов с нарушением функции почек препарат следует применять с осторожностью (см. раздел «Способ применения и дозы»).

Гепатобилиарная система. У пациентов с нарушением функции печени препарат следует применять с осторожностью. Применение флуконазола ассоциировалось с возникновением в редких случаях тяжелой гепатотоксичности, включая летальные исходы, главным образом у пациентов с тяжелыми основными заболеваниями. В случаях, когда развитие гепатотоксичности ассоциировалось с применением флуконазола, не отмечено ее явной зависимости от общей суточной дозы препарата, длительности терапии, пола или возраста пациента. Обычно гепатотоксичность, вызванная флуконазолом, обратима, а ее проявления исчезают после прекращения терапии.

Пациентов, у которых при применении флуконазола отмечают отклонения результатов функциональных проб печени, следует тщательно наблюдать относительно развития более тяжелого поражения печени.

Пациент должен быть проинформирован о наводящих симптомах серьезного воздействия на печень (в частности, об астении, отсутствии аппетита, постоянной тошноте, рвоте и желтухе). В таком случае применение флуконазола следует немедленно прекратить и проконсультироваться с врачом.

Сердечно-сосудистая система. Некоторые азолы, в том числе и флуконазол, ассоциируются с удлинением интервала QТ на электрокардиограмме. Сообщалось об очень редких случаях удлинения интервала QТ и пароксизмальной желудочковой тахикардии типа «пируэт» при применении флуконазола. Такие сообщения касались тяжелобольных пациентов с серьезными факторами риска, такими как структурные заболевания сердца, нарушение электролитного обмена и одновременное применение других лекарственных средств, влияющих на интервал QТ.

Препарат следует с осторожностью применять у пациентов с риском развития аритмий. Одновременное применение с лекарственными средствами, которые пролонгируют интервал QТс и метаболизируются с помощью фермента СYР3А4 цитохрома Р450, противопоказано.

Галофантрин. Галофантрин является субстратом фермента СYР3А4 и пролонгирует интервал QТс при применении в рекомендованных терапевтических дозах. Одновременное применение галофантрина и флуконазола не рекомендуется.

Дерматологические реакции. При применении флуконазола редко сообщалось о развитии таких эксфолиативных кожных реакций, как синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Пациенты со СПИДом более склонны к развитию тяжелых кожных реакций при применении многих лекарственных средств. Если у пациента с поверхностной грибковой инфекцией появляются высыпания, возможно, ассоциированные с применением флуконазола, дальнейший прием препарата следует прекратить. Если у пациента с инвазивной/системной грибковой инфекцией возникают высыпания на коже, за его состоянием нужно тщательно наблюдать, а в случае развития буллезных высыпаний или полиморфной эритемы применение флуконазола следует прекратить.

Гиперчувствительность. В редких случаях сообщалось о развитии анафилактических реакций.

Цитохром Р450. Флуконазол является мощным ингибитором фермента СYР2С9 и умеренным ингибитором фермента СYР3А4. Также флуконазол является ингибитором фермента СYР2С19. Следует наблюдать за состоянием пациентов, одновременно принимающих флуконазол и препараты с узким терапевтическим окном, которые метаболизируются при участии СYР2С9, СYР2С19 и СYР3А4.

Терфенадин. Следует тщательно наблюдать за состоянием пациента при одновременном применении терфенадина и флуконазола в дозе менее 400 мг в сутки.

Вспомогательные вещества. Препарат содержит лактозы моногидрат. Пациентам с редкими наследственными заболеваниями, такими как непереносимость галактозы, недостаточность лактазы Лаппа и мальабсорбция глюкозы-галактозы, не следует принимать этот препарат.

Применение в период беременности или лактации

Данные, полученные при разовом или повторном применении флуконазола в обычных дозах (< 200 мг/сут) у нескольких сотен беременных в течение I триместра беременности, не продемонстрировали нежелательного влияния на плод. Сообщалось о многочисленных врожденных патологиях у новорожденных (включая брадифрению, дисплазию ушной раковины, чрезмерное увеличение переднего родничка, искривление бедра, плечелоктевой синостоз), матери которых принимали флуконазол в высоких дозах (400-800 мг/сут) в течение 3 месяцев или более для лечения кокцидиоидоза. Связь между применением флуконазола и этими случаями не определена.

Исследования на животных продемонстрировали репродуктивную токсичность.

Не следует применять обычные дозы флуконазола и краткосрочные курсы лечения флуконазолом в период беременности, за исключением крайней необходимости.

Не следует применять флуконазол в высоких дозах и/или длительными курсами в период беременности, за исключением лечения инфекций, угрожающих жизни.

Флуконазол проникает в грудное молоко и достигает более низкой концентрации, чем в плазме крови. Кормление грудью можно продолжать после разового применения обычной дозы флуконазола, что составляет 200 мг или меньше.

Кормить грудью не рекомендуется при многократном применении флуконазола или в высоких дозах.

Дети

Применять препарат можно в возрасте от 6 лет.

Особенности влияния лекарственного препарата на способность управления автотранспортом или потенциально опасными механизмами

Исследований влияния флуконазола на способность управлять автотранспортом или работать с другими механизмами не проводили. Пациентов следует проинформировать о возможности развития головокружения или судорог при применении препарата. При развитии таких симптомов не рекомендуется управлять автотранспортом или работать с другими механизмами.

 

Передозировка

Существуют сообщения о передозировке флуконазолом; одновременно сообщалось о галлюцинациях и параноидальном поведении.

При передозировке необходимо провести симптоматическую поддерживающую терапию и при необходимости промыть желудок.

Флуконазол в значительной степени выводится с мочой; форсированный диурез может ускорить выведение препарата. Сеанс гемодиализа продолжительностью 3-4 часа снижает уровень флуконазола в плазме крови приблизительно на 50%.

 

Форма выпуска и упаковка

Таблетки, покрытые оболочкой, 50 мг, 100 мг, 150 мг.

По 10 таблеток (для дозировок 50 мг и 100 мг) в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и материала рулонного упаковочного на основе фольги алюминиевой.

По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках в пачке из картона.

По 1 или 2 таблетки (для дозировки 150 мг) в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и материала рулонного упаковочного на основе фольги алюминиевой.

По 1 или 2 контурной ячейковой упаковке по 1 таблетке, или по 1 контурной ячейковой упаковке по 2 таблетки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках в пачке из картона.

 

Условия хранения

Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 30 0С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года

Не использовать по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту.


Саудалық атауы

Флуконазол

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Флуконазол

 

Дәрілік түрі

Қабықпен қапталған 50 мг, 100 мг, 150 мг таблеткалар

 

Құрамы

Белсенді зат: флуконазол 50 мг, 100 мг немесе 150 мг;

қосымша заттар: лактоза моногидраты, картоп крахмалы, повидон, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты;  қабықтың құрамы: гипромеллоза (гидроксипропилметилцеллюлоза), титанның қостотығы (Е 171), тальк, полиэтиленгликоль 6000 (макрогол 6000), полисорбат 80.

 

Сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, ақ немесе ақ дерлік түстегі қабықпен қапталған, үстіңгі және астыңғы беттері дөңес таблеткалар. Сындырылған жерін үлкейткіш әйнекпен қарағанда тұтастай бір қабатпен қоршалған ядросы көрінеді.

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы дәрілер. Триазолтуындылары. Флуконазол.

АТХ коды J02А C01

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Вена ішіне және ішу арқылы қолданған кездегі флуконазолдың фармакокинетикалық қасиеттері.

Сіңуі

Флуконазол ішу арқылы қабылдаған кезде жақсы сіңеді, ал препараттың қан плазмасындағы деңгейі және жүйелі биожетімділігі препаратты вена ішіне енгізгендегі флуконазолдың қан плазмасында жететін деңгейінен 90% артады. Препаратты ішу арқылы қабылдағанда бір мезгілде ас ішу оның сіңуіне ықпал етпейді. Қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына препаратты қабылдаған соң 0,5-1,5 сағаттан кейін жетеді. Препараттың қан плазмасындағы концентрациясы дозаға пропорционал. 90% деңгейіндегі тепе-тең концентрацияға тәулігіне 1 рет көп мәрте қабылдаған кезде 4-5 күндері жетеді. 90% деңгейіндегі тепе-тең концентрацияға әдеттегі тәуліктік дозадан екі есе көп екпінді дозаны 1-ші күні қабылдаған кезде емдеудің 2-ші күнінде жетеді.

Таралуы

Таралу көлемі шамамен организмдегі жалпы су мөлшеріне тең. Қан плазмасының ақуыздарымен байланысуы төмен (11-12%).

Флуконазол организмнің барлық зерттелетін сұйықтықтарына жақсы өтеді. Флуконазолдың сілекейдегі және қақырықтағы деңгейі препараттың қан плазмасындағы концентрациясына ұқсас. Зеңдік менингитпен ауыратындарда флуконазолдың жұлын сұйықтығындағы деңгейі қан плазмасындағы концентрациясының 80%-на жетеді.

Флуконазол плазмадағыдан асып түсетін терідегі жоғары концентрацияларына мүйізді қабатта, эпидермисте, дермада және терде жетеді. Флуконазол мүйізді қабатта жинақталады. 50 мг дозаны тәулігіне 1 рет қабылдаған кезде флуконазолдың 12 күн емдеуден кейінгі концентрациясы 73 мкг/г құрады, ал емдеуді аяқтағаннан кейін 7 күн өткенде концентрация әлі де 5,8 мкг/г болды. 150 мг дозаны аптасына 1 рет қабылдаған кезде емдеудің 7-ші күніндегі флуконазолдың концентрациясы 23,4 мкг/г құрады, келесі дозаны қабылдағаннан кейін 7 күн өткенде концентрация әлі де 7,1 мкг/г құрады.

150 мг дозаны аптасына 1 рет 4 ай бойы қабылдағаннан кейін флуконазолдың тырнақтардағы концентрациясы дені сау еріктілерде 4,05 мкг/г және тырнақ аурулары бар адамдарда – 1,8 мкг/г құрады; емді аяқтағаннан кейін 6 ай өткен соң флуконазол тырнақ үлгілерінен анықталды.

Биотрансформациясы (метаболизмі)

Флуконазолмардымсыз метаболизденеді. Радиоактивті изотоптармен таңбаланған дозаларды енгізгенде, флуконазолдың 11% ғана өзгерген күйде несеппен шығарылады. Флуконазол СYР2С9 және СYР3А4 изоферменттерінің іріктелген тежегіші, сондай-ақ 2С19 изоферментінің тежегіші болып табылады.

Шығарылуы

Флуконазолдың қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі 30 сағатқа жуық. Препараттың басым бөлігі бүйрекпен шығарылады, бұл кезде енгізілген дозаның 80%-ы өзгермеген күйде несептен анықталады. Флуконазолдың клиренсі креатинин клиренсіне пропорционал. Айналымдағы метаболиттер анықталмаған.

Қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі ұзақ болғандықтан препаратты қынаптық кандидоз кезінде бір рет қолдануға, сондай-ақ басқа көрсетілімдерде аптасына 1 рет қолдануға мүмкіндік бар.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Ауыр дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде (шумақшалық сүзіліс жылдамдығы < 20 мл/мин) жартылай шығарылу кезеңі 30 сағаттан 98 сағатқа дейін ұзарады. Сондықтан пациенттердің бұл санатына флуконазол дозасын азайту қажет. Флуконазол гемодиализ арқылы шығарылады, аз дәрежеде интраперитонеальді диализ арқылы шығарылады. 3 сағатқа созылған гемодиализ флуконазолдың қан плазмасындағы деңгейін шамамен 50% төмендетеді.

Егде пациенттер

Егде пациенттердегі фармакокинетикасының өзгерістері бүйрек функциясының параметрлеріне байланысты.

Фармакодинамикасы

Әсер ету механизмі.

Флуконазол, триазолдар класындағы зеңге қарсы дәріэргостерол синтезіне қажетті зеңдік ферменттердің күшті әрі іріктелген тежегіші. Оның әсерінің бастапқы механизмі Р450 цитохромының қатысы бар зеңдік 14 альфа-ланостерол-деметилденуді басу болып табылады, бұл зеңдік эргостеролдың биосинтезінің ажырамас сатысына жатады. 14 альфа-метил-стеролдардың аккумуляциясы одан кейін зең жасушасының жарғақшасының эргостеролды жоғалтуымен корреляцияланады және флуконазолдың зеңге қарсы белсенділігіне жауап беруі мүмкін. Флуконазол сүтқоректілердің Р450 цитохромының әр алуан жүйелеріне қарағанда Р450 цитохромының зеңдік ферменттеріне біршама селективті болады.

Флуконазолды тәулігіне 50 мг дозада 28 күн бойы қолдану ұрпақ өрбіту жасындағы еркектердің қан плазмасындағы тестостерон деңгейіне немесе әйелдердегі эндогендік стероидтердің деңгейіне ықпал етпейді. Флуконазол тәулігіне 200-400 мг дозада еркек жынысты дені сау еріктілердегі эндогендік стероидтердің деңгейіне немесе АКТГ стимуляциялау жауабына клиникалық елеулі ықпал етпейді.

Антипиринмен өзара әрекеттесулерін зерттеу көрсеткендей, 50 мг флуконазолды бір рет немесе көп рет қолдану антипириннің метаболизміне ықпал етпейді.

In vitro сезімталдық

Флуконазол неғұрлым жиі кездесетін Сапdida-ға (С.аlbiсаns, С.раrарsilosis,С.trорicalis қоса) қатысты зеңге қарсы in vitro белсенділік көрсетеді. С.glabrata флуконазолға сезімталдықтың кең ауқымын көрсетеді, ал С.krиsеi болса бұған төзімді.

Сондай-ақ флуконазол Сryptососсus пеоfоrтаns және Сryptососсus gattii қарсы, сол сияқты Blastomices dermatitidis, Соссidioides immitis, Нistoрlasma сарsulatum және Раrасоссidiоides brаsiliensis эндемиялық өңездік зеңдерге қарсы in vitro белсенділік көрсетеді.

Фармакокинетикасы мен фармакодинамикасының өзара байланысы

Төзімділік механизмі

Сапdida тектес микроорганизмдер азольді зеңге қарсы дәрілерге төзімділіктің көп түрлі механизмдерін көрсетеді. Флуконазолдың бір немесе одан көп төзімділік механизмдері бар зеңдердің штамдарына қарсы ең аз тежегіштік концентрациясы жоғары болады, бұл клиникалық тәжірибеде in vivo тиімділікке теріс ықпал етеді. Флуконазолға көбінесе сезімтал емес С. Аlbicans-тен басқаша түрлерден (мысалы, Сапdida krusei) туындайтын Сапdida spp суперинфекциясының дамыған жағдайлары туралы хабарланған. Мұндай жағдайларды емдеу үшін баламалы зеңге қарсы дәрілерді қолдану керек.

 

Қолданылуы

Ересектердегі мынадай ауруларды емдеуге:

-     криптококкті менингит;

-     кокцидиоидоз;

-     инвазиялық кандидоздар;

-     шырышты қабықтардың кандидозы, ауыз-жұтқыншақ кандидозын және өңеш кандидозын қоса, кандидурия, терінің және шырышты қабықтардың созылмалы кандидозы;

-     созылмалы атрофиялық кандидоз (тіс протездерін пайдаланудан туындайтын кандидоз) жергілікті стоматологиялық гигиеналық дәрілер тиімсіз болғанда;

-     жедел немесе қайталанған қынаптық кандидоз, жергілікті ем қолайсыз болған кезде;

-     кандидоздық баланит, жергілікті ем  қолайсыз болған кезде;

-     дерматомикоздар,табан микозын, тегіс тері микозын,шап дерматомикозын қоса, әртүрлі түсті теміреткі және терінің кандидоздық инфекциялары, жүйелі ем қолайсыз болған кезде;

-     дерматофиттіконихомикоз, басқа дәрілік заттарды қолдану қолайсыз болған кезде.

Ересектердегі мынадай аурулардың профилактикасы:

-    аурудың даму қаупі жоғары пациенттерде криптококты менингиттің қайталануы;

-    аурудың даму қаупі жоғары АИТВ бар пациенттерде жұтқыншақ немесе өңеш кандидозының қайталануы;

-    қынаптық кандидоздың қайталану жиілігін төмендету (жылына 4 немесе одан көп жағдайлар);

-    ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде кандидоздық инфекциялардың профилактикасы (мысалы, химиялық ем алатын қатерлі қан аурулары бар пациенттер немесе гемопоэтикалық діңгекті жасушаларды ауыстырып салу қолданылған пациенттер).

Балалар

Препаратты әдетте 6 жастан асқандарға қолдануға болады.

Флуконазолды балаларға шырышты қабықтардың кандидозын (жұтқыншақ кандидозы, өңеш кандидозы), инвазиялық кандидоздарды, криптококты менингитті емдеуге және иммунитеті төмендеген пациенттерде кандидоздық инфекциялардың профилактикасына қолданады. Препаратты криптококты менингиттің даму қаупі жоғары балаларда аурудың қайталануының алдын алу үшін демеуші ем ретінде қолдануға болады.

Препаратпен емді културалдық және басқа зертханалық зерттеу нәтижелерін алғанға дейін бастай беруге болады. Нәтижелер алынған соң бактерияға қарсы емді тиісті түрде түзету керек.

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Флуконазолдың тәуліктік дозасы зеңдік инфекцияның түріне және ауырлығына байланысты. Қынаптық кандидоздың көптеген жағдайлары үшін препаратты бір рет қолдану жеткілікті.

Препаратты көп рет қолдану қажет болған кезде инфекцияны емдеуді белсенді зеңдік инфекцияның  клиникалық және зертханалық көріністері жойылғанға дейін жалғастыру керек. Емдеу ұзақтығының жеткіліксіз болуы белсенді инфекциялық үдерістің қайталануына әкеліп соғуы мүмкін.

Ересектер

Криптококкоз

- Криптококты менингитті емдеу: жүктеме доза бірінші күні 400 мг құрайды. Одан кейінгі доза 200-400 мг/тәулік. Емдеу ұзақтығы әдетте
6-8 аптадан кем болмайды. Өмірге қауіпті инфекцияларда тәуліктік дозаны 800 мг дейін ұлғайтуға болады.

- Аурудың даму қаупі жоғары пациенттерде криптококты менингиттің қайталануының алдын алу үшін демеуші ем: ұсынылатын доза шектеусіз уақыт бойы тәулігіне 200 мг құрайды.

Кокцидиоидоз

Ұсынылатын доза тәулігіне 200-400 мг. Емдеу ұзақтығы 11-24 ай немесе пациенттің жай-күйіне байланысты одан да ұзақ. Инфекциялардың кейбір түрлерін, әсіресе менингитті емдеу үшін, тәулігіне 800 мг дозаны қолдану орынды болуы мүмкін.

Инвазиялық кандидоздар

Жүктеме доза бірінші күні 800 мг құрайды. Демеуші доза 400 мг/тәулік. Әдетте кандидемияны емдеудің ұсынылатын ұзақтығы қан өсіріндісінің және кандидемия симптомдарының алғашқы теріс нәтижелерінен кейін 2 аптаны құрайды.

Шырышты қабықтардың кандидозы

-     Жұтқыншақ кандидозы: жүктемедоза бірінші күні 200-400 мг құрайды, демеуші доза 100-200 мг/тәулік. Емдеу ұзақтығы 7-21 күн (ремиссияға жеткенге дейін),бірақ ауыр иммунитет тапшылығы бар пациенттерге ұлғайтылуы мүмкін.

-   Өңеш кандидозы: жүктеме доза бірінші күні 200-400 мг құрайды, демеуші доза 100-200 мг/тәулік. Емдеу ұзақтығы 14-30 күн (ремиссияға жеткенге дейін), бірақ ауыр иммунитет тапшылығы бар пациенттерге ұлғайтылуы мүмкін.

-   Кандидурия:ұсынылатын доза 7-21 күн бойы тәулігіне 200-400 мг құрайды. Ауыр иммунитет тапшылығы бар пациенттерге емдеу ұзақтығын арттыруға болады.

-     Созылмалы атрофиялық кандидоз: ұсынылатын доза 14 күн бойы тәулігіне 50 мг құрайды.

-     Терінің және шырышты қабықтардың созылмалы кандидозы: ұсынылатын доза тәулігіне 50-100 мг құрайды. Емдеу ұзақтығы 28 күнге дейін,бірақ инфекция түрінің ауырлығына немесе иммунитеттің төмендеуіне байланысты ұлғайтылуы мүмкін.

Аурудың даму қаупі жоғары АИТВ бар пациенттерде шырышты қабықтар кандидозының қайталануының алдын алу

-     Жұтқыншақ кандидозы, өңеш кандидозы: ұсынылатын доза
тәулігіне 100-200 мг немесе аптасына 3 рет 200 мг құрайды. Емдеу ұзақтығы иммунитеті созылмалы төмендеген пациенттер үшін шектеусіз.

Ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттердегі кандидоздық инфекциялардың профилактикасы

Ұсынылатын доза 200-400 мг құрайды. Емдеуді нейтропенияның болжамды дамуынан бірнеше күн бұрын бастап, нейтрофилдер саны 1000/мм3 астамға жоғарылағаннан кейін 7 күн бойы жалғастыру керек.

Генитальді кандидоздар

-     Жедел қынаптық кандидоз, кандидоздық баланит: ұсынылатын доза бір рет 150 мг құрайды.

- Қайталанатын қынаптық кандидоздарды емдеу және профилактикасы (жылына 4 және одан көп жағдайлары): ұсынылатын доза 3 күнде 1 рет 150 мг құрайды. Барлығы 3 дозаны қабылдау керек
(1-күн, 4-күн және 7-күн). Осыдан кейін 6 ай бойы аптасына 1 рет 150 мг демеуші дозаны қолдану керек.

Дерматомикоздар

-     Табан микозы, тегіс терінің микозы, шапдерматомикозы, терінің кандидоздық инфекциялары: ұсынылатын доза аптасына 1 рет 150 мг немесе тәулігіне 1 рет 50 мг құрайды. Емдеу ұзақтығы 2-4 апта. Табан микозын емдеу 6 аптаға дейін созылуы мүмкін.

-   Түрлі-түсті теміреткі: ұсынылатын доза 1-3 апта бойы аптасына 1 рет300-400 мг немесе 2-4 апта бойы күніне 1 рет 50 мг құрайды.

-  Дерматофиттік онихомикоз: ұсынылатын доза аптасына 1 рет 150 мг құрайды. Инфекцияланған тырнақ сау тырнаққа ауысқанға дейін емдеуді жалғастыру керек. Қолға және аяқтың үлкен бақайларына сау тырнақтар өсіп шығуы үшін әдетте тиісінше 3-6 ай және 6-12 ай қажет. Алайда пациенттерде тырнақтардың өсу жылдамдығы әртүрлі болуы және жасқа байланысты болуы мүмкін.Ұзаққа созылған созылмалы инфекцияны сәтті емдегеннен кейін  тырнақтардың пішіні кейде өзгермеген күйде қалады.

Балалар

Препаратты әдетте 6 жастан асқандарға қолдануға болады.

400 мг ең жоғары тәуліктік дозадан асырмау керек.

Ересектердегі осындай инфекциялар сияқты, емдеу ұзақтығы клиникалық және микологиялық жауапқа байланысты. Флуконазолды тәулігіне 1 рет қолданады.

Препараттың бүйрек функциясы бұзылған балаларға қолданылуы төменде келтірілген.

Флуконазолдың бүйрек жеткіліксіздігі бар балалардағы фармакокинетикасы зертелмеген.

12 жастан асқан балалар.

Дене салмағына және пубертаттық дамуға байланысты дәрігер пациент үшін қандай доза (ересектерге немесе балалар үшін) тиімді болатынын бағалауы керек. Балаларда флуконазолдың клиренсі ересектермен салыстырғанда жоғарырақ. Ересектерде 100, 200 және 400 мг дозаларды және балаларда 3, 6 және 12 мг/кг дозаларды қолдану салыстырмалы жүйелі экспозицияға жеткізеді.

Препаратты балалардағы генитальдік кандидоздарды емдеуге қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған. Егер препаратты жасөспірімдерге (12-ден 17 жасқа дейін) қолдану өте қажет болып тұрса, ересектерге арналған әдеттегі дозаларды қолдану керек.

6-дан 12 жасқа дейінгі балалар.

Шырышты қабықтардың кандидоздары: бастапқы доза тәулігіне 6 мг/кг құрайды, демеуші доза 3 мг/кг/тәулік. Бастапқы дозаны бірінші күні тепе-тең концентрацияға неғұрлым тезірек жету үшін қолдануға болады.

Инвазиялық кандидоздар, криптококты менингит: доза аурудың ауырлық дәрежесіне байланысты тәулігіне 6-12 мг/кг құрайды.

Аурудың даму қаупі жоғары балалардағы криптококты менингиттің қайталануының алдын алу үшін демеуші ем: доза аурудың ауырлық дәрежесіне байланысты тәулігіне 6 мг/кг құрайды.

Иммунитет тапшылығы бар пациенттердегі кандидоздың профилактикасы: доза индукцияланған нейтропенияның айқындығы мен ұзақтығына байланысты тәулігіне 3-12 мг/кг құрайды (ересектерге арналған дозаларды қараңыз).

Егде пациенттар

Дозаны бүйрек функциясының жай-күйіне байланысты таңдау қажет.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Пациенттердің бұл санатында препаратты бір рет қолданған кезде дозаны түзету қажет емес.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге (балаларды қоса) препаратты көп рет қолдану қажет болған кезде емдеудің бірінші күні көрсеткіштерге байланысты 50-400 мг бастапқы дозаны қолдану керек. Осыдан кейін тәуліктік дозаны (көрсеткіштерге байланысты) төменде келтірілген кестеге сәйкес есептеу керек:

Креатинин клиренсі (мл/мин)

Ұсынылған дозаның пайызы

> 50

100%

< 50 (диализсіз)

50%

Тұрақты диализ

100% әрбір диализден кейін

Тұрақты диализдегі пациенттер әрбір диализден кейін 100% ұсынылғандозаны алуы тиіс. Диализжүргізілмеген күні, пациент креатинин клиренсіне байланысты түзетілген дозаны алуы тиіс.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерге

Флуконазолды бауыр функциясы бұзылған тұлғаларға сақтықпен қолдану керек, өйткені флуконазолды пациенттердің бұл санатына қолдану туралы ақпарат жеткіліксіз.

Қолдану тәсілі

Флуконазол пероральді немесе вена ішіне инфузия түрінде қолданады. Қолдану тәсілі пациенттің клиникалық жай-күйіне байланысты. Оны қолдану жолын пероральді тәсілден вена ішілік тәсілге өзгерту кезінде және керісінше, тәуліктік дозаны түзету қажеттілігі жоқ.

Таблеткаларды тұтастай жұту керек. Препаратты қабылдау ас қабылдауға байланысты емес.

 

Жағымсыз әсерлері

Неғұрлым жиі (>1/10) тіркелген жағымсыз реакцияларға бас ауыруы, құрсақ қуысындағы ауырулар, диарея, жүрек айну, құсу, аланинаминотрансфераза және аспартатаминотрансфераза деңгейлерінің, сондай-ақ қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің жоғарылауы және бөртпе жатады.

Жағымсыз реакциялар пайда болу жиілігі бойынша жіктелген: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100 - <1/10), жиі емес (≥ 1/1000 - <1/100), сирек (≥ 1/10 000 - <1/1000), өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).

 

Ағзалар жүйесінің класы

Жиі

Жиі емес

Сирек

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылыстар

 

Анемия

Агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения

Иммундық жүйе тарапынан бұзылыстар

 

 

Анафилаксия

Метаболизмдік және алиментарлық бұзылыстар

 

Тәбеттің төмендеуі

Гиперхолестери-немия, гипертриглицери-демия, гипокалиемия

Психика тарапынан бұзылыстар

 

Ұйқысыздық, ұйқышылдық

 

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылыстар

Бас ауыруы

Құрысулар, парестезия, бас айналу, дәм сезудің бұзылуы

Тремор

Есту ағзалары және вестибулярлық аппарат тарапынан бұзылыстар

 

Вертиго

 

Жүрек тарапынан бұзылыстар

 

 

Пароксизмдік «пируэт» типті қарыншалық тахикардия, QТ аралығының ұзаруы

Асқазан-

ішек жолы тарапынан бұзылыстар

Іштің ауыруы, жүрек айну, құсу, диарея

Іш қату, диспепсия, метеоризм, ауыздың құрғауы

 

Гепатобилиар-лық жүйе тарапынан бұзылыстар

Алани-намино-трансфераза (АЛТ), аспартата-мино-трансфераза (АСТ), сілтілік фосфатаза деңгейлерінің жоғарылауы

Холестаз, сарғаю, билирубин деңгейінің жоғарылауы

Бауыр жеткіліксіздігі, гепатоцеллю-лярлық некроз, гепатиттер, гепатоцеллю-лярлық зақымдану

Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылыстар

Бөртпе

Дәрі-

дәрмектік дерматит, есекжем, қышыну, тершеңдік

Уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематоздық пустулез, эксфолиативтік дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, алопеция

Тірек-қимыл аппараты және дәнекер тіні тарапынан бұзылыстар

 

Миалгия

 

Жалпы бұзылыстар және енгізу орнындағы реакциялар

 

Қатты шаршағыштық, дімкәстік, астения, қызба

 

 

Балалар

Балалар қатысқан клиникалық сынақтар барысындағы жағымсыз реакциялардың және зертханалық талдау нәтижелерінің қалыптан ауытқу жиілігі мен сипаты, жыныс ағзалары кандидозы көрсеткіштерін қоспағанда, ересектердегі осындайлармен бірдей.

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- флуконазолға, басқа азольдік қосылыстарға немесе препараттың кез келген қосымша затына аса жоғары сезімталдық

- флуконазолды көп рет тәулігіне 400 мг және одан жоғары дозада қолданатын пациенттерге флуконазолды және терфенадинді бір мезгілде қолдану (көп реттік қолданудағы өзара әрекеттесулерді зерттеу нәтижелеріне сәйкес)

- флуконазолды QТ аралығын ұзартатын әрі СYР3А4 ферментінің көмегімен метаболизденетін (мысалы, цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин, амиодарон және эритромицин) басқа дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану

- 6 жасқа дейінгі балаларға

- лактация кезеңі

- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза жеткіліксіздігі және глюкоза-галактоза мальабсорбциясы.

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Флуконазолды төменде көрсетілген дәрілік заттармен бірге қолдануға болмайды

Цизаприд. Жүрек тарапынан жағымсыз реакциялардың, оның ішінде флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде «пируэт» типті пароксизмдік қарыншалық тахикардияның дамуы туралы хабарланған. 200 мг флуконазолды тәулігіне 1 рет және 20 мг цизапридті тәулігіне 4 рет бір мезгілде қабылдау қан плазмасындағы цизаприд деңгейінің елеулі жоғарылауына және QТ аралығының ұзаруына әкеліп соқты. Флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолдануға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

Терфенадин. Азольдік зеңге қарсы дәрілік заттарды терфенадинмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде QТс аралығының ұзаруынан туындаған ауыр жүрек аритмиясының даму жағдайлары туралы хабарланған. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада қолданған кезде QТс аралығының ұзаруы анықталған жоқ. Флуконазолды тәулігіне 400 мг және 800 мг дозаларда қолдану  көрсеткендей, флуконазолды 400 мг және одан жоғары дозада қолдану осы препарттарды бір мезгілде қолданған кезде қан плазмасындағы терфенадин деңгейін елеулі түрде жоғарылатады. Флуконазолды 400 мг одан жоғары дозада терфенадинмен бірге қолдануға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз). Флуконазолды 400 мг-ден төмен дозада терфенадинмен бір мезгілде қолданған кезде пациенттің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізу керек.

Астемизол. Флуконазолды және астемизолды бірге қолдану астемизолдың клиренсін төмендетуі мүмкін. Осыдан туындайтын қан плазмасындағы астемизол концентрациясының жоғарылауы QТ аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда «пируэт» типті пароксизмдік қарыншалық тахикардияға әкеліп соғуы мүмкін. Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пимозид және хинидин. Флуконазол мен пимозидті немесе хинидинді бірге қолдану пимозидтің немесе хинидиннің метаболизмін бәсеңдетуі мүмкін. Пимозидтің немесе хинидиннің қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауы QТ аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда «пируэт» типті пароксизмдік қарыншалық тахикардияға әкеліп соғуы мүмкін. Флуконазол мен пимозидті немесе хинидинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Эритромицин. Эритромицин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың даму қаупінің жоғарылауына (QТ аралығының ұзаруы, «пируэт» типті пароксизмдік қарыншалық тахикардия), соның салдарынан, кенет жүректен өлуге әкелуі мүмкін әлеуетті қаупі бар. Бұл дәрілік заттардың біріктірілімін қолдануға болмайды.

Флуконазолды және төменде келтірілген дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Галофантрин. Флуконазол СYР3А4 бәсеңдету есебінен галофантриннің қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Бұл дәрілік заттарды бір мезгілде қолданудың кардиоуыттылықтың даму қаупінің жоғарылауына (QТ аралығының ұзаруы, «пируэт» типті пароксизмдік қарыншалық тахикардия), соның салдарынан, кенет жүректен өлуге әкелуі мүмкін әлеуетті қаупі бар. Бұл дәрілік заттардың біріктірілімін қолданудан аулақ болу керек.

Флуконазол мен төмендегі дәрілік заттарды бірге қолдану сақ болуды және дозаны түзетуді талап етеді

Басқа дәрілік заттардың флуконазолға ықпалы

Бір мезгілде ас ішу, циметидинді, антацидтерді қолдану немесе сүйек кемігін ауыстырып салу үшін бүкіл денені сәулелендіру флуконазолды ішу арқылы қабылдаған кезде оның сіңуіне клиникалық елеулі ықпал етпейді.

Рифампицин. Флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазолдың АUС 25% азаюына және жартылай шығарылу кезеңінің 20% қысқаруына әкелді. Сондықтан рифампицинді қабылдайтын пациенттер үшін флуконазолдың дозасын жоғарылатудың мақсатқа сәйкестігін қарастыру керек.

Флуконазолдың басқа дәрілік заттарға ықпалы

Флуконазол Р450 (СYР) цитохромының 2С9 изоферментінің күшті тежегіші және СYР3А4 орташа тежегіші болып табылады. Сондай-ақ флуконазол СYР2С19 тежегішіне де жатады. Төменде сипатталған белгіленген/құжаттармен расталған өзара әрекеттесулерден бөлек, флуконазолмен бір мезгілде қолданған кезде СYР2С9 және СYР3А4 метаболизденетін басқа қосылыстардың қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылау қаупі бар. Сондықтан препараттардың мұндай біріктірілімдерін сақтықпен қолдану керек; мұндайда пациенттердің жай-күйін мұқият бақылау қажет. Флуконазолдың ферменттерді бәсеңдетуші әсері оны қолданғаннан кейін жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығына байланысты 4-5 тәулік бойы сақталады.

Альфентанил. Альфентанилді 20 мкг/кг дозада және флуконазолды 400 мг дозада бір мезгілде қолданған кезде АUС10 екі есе ұлғаюы байқалған, бұл СYР3А4 тежелуінен болуы ықтимал. Альфентанилдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Амитриптилин, нортриптилин. Флуконазол амитриптилиннің және нортриптилиннің әсерін күшейтеді. 5-нортриптилиннің және/немесе S-амитриптилиннің біріктірілген емнің басындағы және емдеудің 1 аптасы өткеннен кейінгі концентрацияларын анықтау ұсынылады. Қажет болса амитриптилиннің/нортриптилиннің дозасын түзету керек.

Амфотерицин В. Флуконазол мен амфотерицин В-ны қалыпты және төмендеген иммунитетпен инфекция жұқтырған тышқандарға бір мезгілде қолдану мынадай нәтижелерге әкелді: С. Аlbiсаns жүйелі инфекциясы кезінде аздаған аддитивтік зеңге қарсы әсер, Сryрtососсus пеоfоrтаns бассүйекішілік инфекциясы кезінде өзара әрекеттесудің болмауы және и А. fuтigаtusжүйелі инфекциясы кезінде екі препараттың антагонизмі. Бұл зерттеулердің барысында алынған нәтижелердің клиникалық мәні белгісіз.

Антикоагулянттар. Басқа да зеңге қарсы азольдік дәрілерді қолдану кезіндегідей, флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қабылдаған кезде протормбин уақытының ұлғаюымен ұштасқан қан кетулердің дамуы туралы (қанталаулар, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия және мелена) хабарланған. Флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қолданған кезде протромбин уақытының екі есе ұлғаюы байқалған, бұл СYР2С9 арқылы варфариннің метаболизмінің бәсеңдеуі салдарынан болуы ықтимал. Кумарин қатарындағы антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде протромбин уақытын мұқият бақылау керек. Варфариннің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қысқа мерзімдік әсер ететін бензодиазепиндер, мысалы, мидазолам, триазолам. Мидазоламды ішу арқылы қабылдағаннан кейін флуконазолды тағайындау мидазолам концентрациясының елеулі түрде жоғарылауына және психомоторлық әсерлердің күшеюіне әкелді. Флуконазолды 200 мг дозада және мидазоламды 7,5 мг дозада ішу арқылы бір мезгілде қолданғанда АUС және жартылай шығарылу кезеңі тиісінше 3,7 және 2,2 есе ұлғайды. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада және 0,25 мг триазоламды ішу арқылы қолдану АUС және жартылай шығарылу кезеңін тиісінше 4,4 және 2,3 есе ұлғайтты. Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданған кезде триазоламның әсерін көтермелегені және ұзартқаны байқалды.

Егер флуконазолмен емдеу курсынан өтіп жүрген пациентке бензодиазепиндермен емді бір мезгілде тағайындау қажет болса, соңғыларының дозасын төмендету және пациенттің жай-күйін мұқият бақылау керек.

Карбамазепин. Флуконазол карбамазепиннің метаболизмін бәсеңдетеді және қан плазмасындағы карбамазепин деңгейін 30% ұлғайтады. Карбамазепин тарапынан уыттылық көріністерінің даму қаупі бар. Карбамазепиннің концентрация деңгейіне және препараттың әсеріне байланысты оның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары. Кальцийдің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин және фелодипин) СYР3А4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзектерінің блокаторларының жүйелі экспозициясын әлеуетті жоғарылатуы мүмкін. Жағымсыз реакциялардың дамуына мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Целекоксиб. Флуконазолды (тәулігіне 200 мг) және целекоксибті (200 мг) бір мезгілде қолданған кезде целекоксибтің Сmах және АUС тиісінше 68% және 134% ұлғайды. Целекоксиб пен флуконазолды бір мезгілде қолданған кезде целекоксиб дозасын екі есе азайту қажет болуы мүмкін.

Циклофосфамид.Циклофосфамид пен флуконазолды бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы билирубин және креатинин деңгейін жоғарылатады. Бұл препараттарды қан плазмасындағы билирубин және креатинин концентрацияларының жоғарылау қаупіне қарамастан бір мезгілде қолдануға болады.

Фентанил. Фентанил мен флуконазолдың өзара әрекеттесуінен болуы мүмкін фентанилмен уланудан бір өлім жағдайы туралы хабарланған. Сонымен қатар, флуконазол фентанилдің элиминациясын елеулі түрде баяулатқаны көрсетілген. Фентанил концентрациясының жоғарылауы тыныс алуды бәсеңдетуі мүмкін, сондықтан пациенттің жай-күйін мұқият бақылау керек. Фентанилдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері. Флуконазолды және СYР3А4 метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (аторвастатин және симвастатин) немесе СYР2С9 метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (флувастатин) бір мезгілде қолдану миопатия және рабдомиолиздің даму қаупін жоғарылатады. Бұл препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болғанда пациентті миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының пайда болуына қатысты мұқият бақылау және креатинкиназа деңгейіне мониторинг жүргізу керек. Креатинкиаза деңгейі жоғарылаған жағдайда, сондай-ақ миопатия/рабдомиолиз диагностикаланғанда немесе күдік туғанда ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қолдануды тоқтату керек.

Иммуносупрессорлар (мысалы, циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус).

Циклоспорин. Флуконазол циклоспориннің концентрациясы мен АUС елеулі түрде жоғарылатады. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада және циклоспоринді тәулігіне 2,7 мг/кг дозада бір мезгілде қолданған кезде циклоспориннің АUС 1,8 есе ұлғайғаны тіркелген. Бұл препараттарды циклоспориннің дозасын оның концентрациясына байланысты азайтқан жағдайда ғана бір мезгілде қолдануға болады.

Эверолимус. Флуконазол қан плазмасындағы эверолимустың концентрациясынСНР3А4 бәсеңдету арқылы жоғарылатуы мүмкін.

Сиролимус. Флуконазол сиролимус метаболизмін СYР3А4 ферментімен және Р-гликопротеинмен бәсеңдету арқылы қан плазмасындағы сиролимустың концентрациясын жоғарылатуы ықтимал. Бұл препараттарды сиролимустың дозасын концентрация деңгейіне және препараттың әсерлеріне байланысты түзеткен жағдайда ғана бір мезгілде қолдануға болады.

Такролимус. Флуконазол такролимусты ішу арқылы қабылдаған кезде такролимустың  метаболизмін СYР3А4 ферментімен ішекте бәсеңдету арқылы оның қан плазмасындағы концентрациясын 5 есе жоғарылатуы мүмкін. Такролимусты вена ішіне қолданған кезде фармакокинетиканың мардымды өзгерістері байқалған жоқ. Такролимус деңгейінің жоғарылығы нефроуыттылықпен астасады. Ішуге арналған такролимус дозасын такролимустың концентрациясына байланысты төмендету керек.

Лозартан. Флуконазол лозартанның метаболизмін оның белсенді метаболитіне дейін (Е-31 74) бәсеңдетеді, бұл негізінен лозартанды қолданған кездегі ангиотензин II рецепторларына антагонизмнен туындайды. Пациенттердің артериялық қысымына ұдайы мониторинг жүргізу ұсынылады.

Метадон. Флуконазол метадонның қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Метадон мен флуконазолды бір мезгілде қолданған кезде метадонның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Тек қана флурбипрофенді қолданғандағы осындай көрсеткіштермен салыстырғанда, флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда флурбипрофеннің Сmахжәне АUС тиісінше 23% және 81% жоғарылады. Флуконазолдырацемиялық ибупрофенмен (400 мг) бір мезгілде қолданған кезде, тек қана рацемиялық ибупрофенді қолданғандағы осындай көрсеткіштермен салыстырғанда фармакологиялық белсенді изомер S-(+)-ибупрофеннің Сmахжәне АUС тиісінше 15% және 82% жоғарылады.

Флуконазолдың СYР2С9 метаболизденетін басқа СҚҚП (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелі экспозициясын жоғарылатуға әлеуетті қабілеті бар. СҚҚП байланысты жағымсыз реакцияларға және уыттылық көріністеріне мезгіл-мезгіл мониторинг жүргізіп отыру ұсынылады. СҚҚП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Фенитоин. Флуконазол фенитоиннің бауырдағы метаболизмін бәсеңдетеді. 200 мг флуконазолды және 250 мг фенитоинді вена ішіне бір мезгілде көп рет қолдану фенитоиннің АUС24  75% және Сmin128% ұлғаюына әкеледі. Бұл дәрілік заттарды бір мезгілде қолданған кезде фенитоиннің уытты әсерінің дамуын болдырмау үшін қан плазмасындағы фенитоин концентрациясына мониторинг жүргізу керек.

Преднизон. Пациентке бауырды ауыстырып салғаннан кейін преднизонды қолдану аясында  флуконазолмен емнің үш айлық курсын тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті бездерінің жедел жеткіліксіздігі дамыған жағдайы туралы хабарланған. Флуконазолды қолдануды тоқтату СYР3А4 белсенділігін жоғарылатуы, ал бұл преднизонның метаболизмінің жылдамдауына әкелуі ықтимал. Флуконазолды тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті бездерінің жеткіліксіздігі дамуының алдын алу мақсатында, Флуконазол мен преднизонды ұзақ уақыт бойы бір мезгілде қолданатын пациенттерді мұқият бақылау керек.

Рифабутин. Флуконазол рифабутиннің қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатады, бұл рифабутиннің АUС 80% дейін ұлғаюына әкеледі. Флуконазолды және рифабутинді бір мезгілде қолданған кезде увеиттің дамыған жағдайлары туралы хабарланған. Дәрілік заттардың мұндай біріктірілімін қолданған кезде рифабутиннің уыттылық әсерінің симптомдарын ескеру керек.

Саквинавир. Флуконазол саквинавирдің бауырдағы метаболизмін СYР3А4 ферментімен бәсеңдету жолымен және Р-гликопротеинді тежеу арқылы саквинавирдің АUС және Сmах тиісінше шамамен 50% және 55% жоғарылатады. Флуконазол және саквинавир/ритонавир арасындағы өзара әрекеттесулер зерттелмеген, сондықтан олар біршама айқын болуы мүмкін. Саквинавирдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Сульфонилмочевина туындылары. Бір мезгілде қолдану кезінде флуконазол ішілетін сульфонилмочевина туындыларының (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид және тольбутамид) жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Флуконазолмен бір мезгілде қолданған кезде қандағы қантты тұрақты бақылау және сульфонилмочевина туындыларының дозасын тиісті түрде төмендету ұсынылады.

Теофиллин. Флуконазолды 200 мг-ден 14 күн бойы қолдану теофиллиннің қан плазмасындағы орташа клиренсін 18% төмендетті. Теофиллинді жоғары дозаларда қолданатын немесе басқа себептер бойынша теофиллиннің уыттылық көріністерінің даму қаупі жоғары пациенттерді теофиллиннің уыттылық әсерінің белгілерін анықтау үшін мұқият бақылау керек. Уыттылық белгілері байқалған кезде емді өзгерту керек.

Қабіршөп алкалоидтары. Флуконазол СYР3А4 тежеу жолымен қабіршөп алкалоидтарының қан плазмасындағы концентрациясының (мысалы, винкристиннің және винбластиннің) жоғарылауын тудыруы ықтимал, бұл нейроуытты әсерлердің дамуына әкеліп соғады.

А дәрумені. Трансретиной қышқылын (А дәруменінің қышқылдық түрі) және флуконазолды бір мезгілде қолданған пациентте ОЖЖ тарапынан мидың жалған туморы түріндегі жағымсыз реакциялар пайда болғаны хабарланған, ол флуконазолды тоқтатқаннан кейін жойылған. Бұл дәрілік заттарды бір мезгілде қолдануға болады, бірақ ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупін есте ұстау керек.

Вориконазол (СYР2С9 және СYР3А4 тежегіші). Вориконазолды ішу арқылы (1-ші күні әр 12 сағат сайын 400 мг-ден, содан соң 2,5 күн бойы әр 12 сағат сайын 200 мг-ден)және флуконазолды ішу арқылы (бірінші күні 400 мг, содан соң 4 күн бойы әр 24 сағат сайын 200 мг-ден)еркек жынысты дені сау еріктілер бір мезгілде қолданғанда вориконазолдың Сmax және АUСτ  тиісінше орта  есеппен 57% дейін (90% сенімділік аралығы 20-107%) және 79% (90% сенімділік аралығы 40-128%)жоғарылауына әкелді. Вориконазолды немесе флуконазолды қолдану дозасын және/немесе жиілігін азайту мұндай әсердің жойылуына әкеле ме, жоқ па белгісіз. Вориконазолды флуконазолдан кейін қолданғанда вориконазолмен астасқан жағымсыз әсерлердің дамуына қатысты бақылау жүргізу керек.

Зидовудин. Флуконазол зидовудиннің Сmax және АUС тиісінше 84% және 74% жоғарылатады, бұл зидовудинді ішу арқылы қабылдаған кезде оның клиренсінің шамамен 45% төмендеуіне байланысты. Флуконазол мен зидовудиннің біріктірілімін қолданғаннан кейін зидовудиннің жартылай шығару кезеңі де шамамен 128% ұзарды. Дәрілік заттардың мұндай біріктірілімін қолданатын пациенттерді зидовудинді қолдануға байланысты жағымсыз реакциялардың дамуына қатысты бақылау керек. Зидовудиннің дозасын төмендетудің мақсатқа сәйкестігін қарастыруға болады.

Азитромицин.Олардың арасында ешқандай елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

Ішілетін контрацептивтер. Флуконазолды 50 мг дозада қолданған кезде гормондар деңгейіне ықпалы байқалған жоқ, ал флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада қолданған кезде этинилэстрадиолдың АUС 40% және левоноргестрелдікі 24% ұлғайғаны тіркелген. Бұл флуконазолды көрсетілген дозаларда көп рет қолдану біріктірілген ішілетін контрацептивтің тиімділігіне ықпал ете қоймайтынын айғақтайды.

 

Айрықша нұсқаулар

Дерматофития.Балалардағы дерматофитияны емдеу үшін флуконазолды зерттеу нәтижелеріне сәйкес, флуконазолдың тиімділігі гризеофульвиндегі осындайдан жоғары емес, жалпы тиімділік көрсеткіші 20%-дан аз. Сондықтан препаратты дерматофитияны емдеуге қолданбау керек.

Криптококкоз.Флуконазолдың  басқалай орналасқан криптококкозды (мысалы, өкпе криптококкозын және тері криптококкозын) емдеудегі тиімділігіне дәлелдер жеткіліксіз, сондықтан мұндай ауруларды емдеу үшін дозалау жөніндегі ұсыныстар жоқ.

Терең эндемиялық микоздар. Флуконазолдың  паракокцидиоидомикоз, гистоплазмоз және тері-лимфалық споротрихоз сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдеуге тиімділігінің дәлелдері жеткіліксіз, сондықтан мұндай ауруларды емдеу үшін дозалау жөніндегі ұсыныстар жоқ.

Несеп шығару жүйесі. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану керек («Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімін қараңыз).

Гепатобилиарлық жүйе. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану керек. Флуконазолды қолдану сирек жағдайларда әсіресе негізгі аурулары ауыр күйдегі пациенттерде өлімге ұшыратуды қоса, ауыр  гепатоуыттылықтың туындауымен астасты. Гепатоуыттылықтың дамуы флуконазолды қолданумен астасқан жағдайларда, оның препараттың жалпы тәуліктік дозасына, емнің ұзақтығына, пациенттің жасына немесе жынысына байланыстылығы белгіленбеген. Әдетте флуконазолдан туындаған гепатоуыттылық қайтымды болады, ал оның көріністері емді тоқтатқаннан кейін жойылады.

Флуконазолды қолданған кезде бауырдың функционалдық сынамаларының нәтижесінде ауытқулар байқалған пациенттерді бауырдың бұдан да ауыр зақымдалуының дамуына қатысты мұқият бақылау керек.

Бауырға маңызды әсерді аңғартатын сиптомдар (оның ішінде, астения, тәбеттің болмауы, ұдайы жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы пациентке мәлімделуі тиіс. Мұндай жағдайда флуконазолды қолдануды дереу тоқтатып, дәрігермен кеңесу қажет.

Жүрек-қантамыр жүйесі. Кейбір азолдар, оның ішінде флуконазол да, электрокардиограммада QТ аралығының ұзаруымен астасады. Флуконазолды қолданған кезде QТ аралығы ұзаруының және «пируэт» типті пароксизмдік қарыншалық тахикардияның өте сирек жағдайлары туралы хабарланған. Мұндай хабарлар жүректің құрылымдық аурулары, электролиттік алмасудың бұзылуы және QТ аралығына ықпал ететін басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану сияқты маңызды қауіп факторлары бар ауыр науқасты пациенттерге қатысты болды.

Препаратты  аритмияның даму қаупі бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек. QТс аралығын ұзартатын және Р450 цитохромының СYР3А4 ферментінің көмегімен метаболизденетін дәрілік заттармен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Галофантрин. Галофантрин СYР3А4 ферментінің субстраты болып табылады және ұсынылған емдік дозаларда қолданған кезде QТс аралығын ұзартады. Галофантрин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Дерматологиялық реакциялар. Флуконазолды қолданғанда Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз сияқты эксфолиативтік тері реакцияларының дамуы туралы сирек хабарланған. ЖИТС-пен ауыратын пациенттер көптеген дәрілік заттарды қолданған кезде ауыр тері реакцияларының дамуына неғұрлым бейім болады. Егер беткейлік зеңдік инфекциямен пациентте флуконазолды қолданумен астасуы мүмкін бөртпелер пайда болса, препаратты әрі қарай қабылдауды тоқтату керек. Егер инвазиялық/жүйелі зеңдік инфекциялы пациентте терідегі бөртпелер пайда болса, оның жай-күйін мұқият бақылау керек, ал буллездік бөртпелер дамыған жағдайда немесе полиморфтық эритемада флуконазолды қолдануды тоқтату қажет.

Аса жоғары сезімталдық. Сирек жағдайларда анафилаксиялық реакциялардың дамығаны туралы хабарланған.

Р450 цитохромы. Флуконазол СYР2С9 ферментінің күшті тежегіші және СYР3А4 ферментінің орташа тежегіші болып табылады. Сондай-ақ флуконазол СYР2С19 ферментінің де тежегішіне жатады. Флуконазолды және СYР2С9, СYР2С19 және СYР3А4 қатысуымен метаболизденетін емдік аясы тар препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттердің жай-күйін бақылау керек.

Терфенадин. Терфенадин мен флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден аз дозада бір мезгілде қолданған кезде пациенттің жай-күйін мұқият бақылау керек.

Қосымша заттар. Препараттың құрамында лактоза моногидраты бар. Галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза жеткіліксіздігі және глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты тұқым қуалайтын сирек аурулары бар пациенттер бұл препаратты қабылдамағаны жөн.

Жүктілік және лактация кезеңінде қолдану

Бірнеше жүз жүкті әйелдерде жүктіліктің І триместрі кезінде флуконазолды әдеттегі дозаларда (< 200 мг/тәулік) бір рет немесе қайталап қолданғанда алынған деректер шаранаға қолайсыз ықпалды көрсеткен жоқ. Аналары кокцидиоидозды емдеу үшін флуконазолды жоғары дозаларда (400-800 мг/тәулік) 3 ай бойы немесе одан көп уақыт қабылдаған жаңа туған нәрестелердегі көптеген туа біткен патологиялар туралы хабарланды (брадифренияны, құлақ қалқанының дисплазиясын, алдыңғы еңбектің шектен тыс ұлғаюын, жамбастың қисаюын, иық-шынтақ синостозын қоса). Флуконазолды қолдану мен осы жағдайлардың арасындағы байланыс анықталған жоқ.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер ұрпақ өрбітуге уыттылығын көрсетті.

Флуконазолдың әдеттегі дозаларын және флуконазолмен емдеудің қысқа мерзімдік курстарын жүктілік кезеңінде, өте қажет болған кездерді қоспағанда, қолданбау керек.

Өмірге қауіп төндіретін инфекцияларды емдеуді қоспағанда, флуконазолды жоғары дозаларда және/немесе ұзақ курстармен жүктілік кезеңінде қолданбау керек.

Флуконазол емшек сүтіне өтеді және қан плазмасындағыға қарағанда неғұрлым төмен концентрацияға жетеді. Флуконазолдың 200 мг немесе одан аз болатын әдеттегі дозасын бір рет қолданғаннан кейін емшек емізуді жалғастыруға болады.

Флуконазолды көп рет немесе жоғары дозаларда қолданған кезде емшек емізу ұсынылмайды.

Балалар

Препаратты 6 жастан бастап қолдануға болады.

Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Флуконазолдың автокөлікті басқару немесе басқа механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне ықпалына зерттеу жүргізілмеген. Препаратты қолданған кезде бас айналудың немесе құрысулардың дамуы мүмкін екені жөнінде пациенттерге мәлімдеу керек. Мұндай симптомдар дамыған кезде автокөлікті басқару немесе басқа механизмдермен жұмыс істеу ұсынылмайды.

 

Артық дозалануы

Флуконазолмен артық дозалану туралы хабарлар бар; бір мезгілде елестеулер және параноидальді мінез-құлық туралы хабарланған.

Артық дозаланғанда симптоматикалық демеуші ем жүргізу және қажет болса асқазанды шаю керек.

Флуконазол елеулі дәрежеде несеппен шығарылады; жеделтетілген диурез препараттың шығарылуын жылдамдатуы мүмкін. 3-4 сағатқа созылған гемодиализ сеансы флуконазолдың  қан плазмасындағы деңгейін шамамен 50% төмендетеді.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Қабықпен қапталған 50 мг, 100 мг, 150 мг таблеткалар.

10 таблеткадан (50 мг және 100 мг дозалары үшін) поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольга негізіндегі орамдық қаптамалық материалдан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға  салынған.

1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

1 немесе 2 таблеткадан (150 мг дозасы үшін) поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольга негізіндегі орамдық қаптамалық материалдан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.

1 немесе 2 пішінді ұяшықты қаптамада 1 таблеткадан, немесе 1 пішінді ұяшықты қаптамада 2 таблеткадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 300С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы