Торговое наименование
Флапрокс
Международное непатентованное название
Ципрофлоксацин
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 500 мг.
Фармакотерапевтическая группа Противоинфекционные препараты для системного применения. Антибактериальные препараты для системного применения. Противомикробные препараты – производные хинолона Фторхинолоны. Ципрофлоксацин.
Код АТХ J01MA02
Показания к применению
Препарат показан для лечения ряда инфекций, вызванных чувствительными к ципрофлоксацину микроорганизмами. Перед началом терапии особое внимание следует обратить на имеющуюся информацию об устойчивости микроорганизмов к ципрофлоксацину. Необходимо учитывать официальные руководства по надлежащему использованию антибиотиков.
Взрослые:
- инфекции нижних отделов дыхательных путей, вызванные грамотрицательными бактериями: обострения хронической обструктивной болезни легких; бронхолегочные заболевания при муковисцидозе или бронхоэктатической болезни; пневмония;
- хронический гнойный средний отит;
- обострение хронического синусита, особенно вызванного грамотрицательными бактериями;
- инфекции мочевыводящих путей;
- инфекции половых органов: гонококковый уретрит и цервицит, вызванный чувствительными микроорганизмами Neisseria gonorrhoeae; эпидидимоорхит, включая случаи, вызванные чувствительными микроорганизмами Neisseria gonorrhoeae; воспалительные заболевания органов малого таза, включая случаи, вызванные чувствительными микроорганизмами Neisseria gonorrhoeae;
- инфекции желудочно-кишечного тракта (например, диарея путешественников);
- интраабдоминальные инфекции;
- инфекции кожи и мягких тканей, вызванные грамотрицательными бактериями;
- злокачественный наружный отит;
- инфекции костей и суставов;
- профилактика инвазивных инфекций, вызываемых микроорганизмами Neisseria meningitidis;
- ингаляционная форма сибирской язвы (постконтактная профилактика и лечение заболевания).
Ципрофлоксацин может применяться при лечении пациентов с нейтропенией и лихорадкой, которая может быть вызвана бактериальной инфекцией.
Дети и подростки:
- бронхолегочные заболевания у детей с муковисцидозом, вызванные микроорганизмамиPseudomonas aeruginosa;
- осложненные инфекции мочевыводящих путей и пиелонефрит;
- ингаляционная форма сибирской язвы (постконтактная профилактика и лечение заболевания).
При необходимости ципрофлоксацин также может применяться для лечения тяжелых инфекций у детей и подростков.
Лечение может быть назначено только специалистом, имеющим опыт в лечении кистозного фиброза и/или тяжелых инфекций у детей и подростков.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к активному веществу, другим хинолонам или какому-либо из вспомогательных веществ препарата;
- одновременное применение ципрофлоксацина и тизанидина.
-беременность и период лактации
детский и подростковый возраст до 18 лет (за исключением бронхолегочных заболеваний на фоне муковисцидоза, а также профилактики и лечения легочной формы сибирской язвы, осложненных инфекции мочевыводящих путей)
Необходимые меры предосторожности при применении
Гиперчувствительность
После приема однократной дозы препарата могут возникнуть реакции гиперчувствительности, включая анафилактические и анафилактоидные реакции, которые могут быть опасны для жизни. В случае возникновения указанных реакций следует отменить прием препарата и назначить соответствующее лечение.
Фторхинолоновые антибиотики не должны использоваться:
- при лечении инфекций, которые не являются тяжелыми и могут пройти без антибактериальной терапии (например, инфекции ротоглотки);
- при лечении небактериальных инфекций, например, небактериального (хронического) простатита;
- для предотвращения диареи путешественника или повторных инфекций нижних мочевых путей (инфекции, которые не распространяются за пределы мочевого пузыря);
- для лечения умеренных бактериальных инфекций, если другие обычно рекомендуемые антибактериальные лекарства, не могут быть использованы.
Фторхинолоновые антибиотики следует использовать с особой осторожностью, особенно у пожилых людей, пациентов с заболеваниями почек; пациентов, получающих терапию системными кортикостероидами; пациентов после трансплантации органов. У этих больных повышен риск повреждения сухожилия, который может возникнуть в результате лечения фторхинолоновыми и хинолоновыми антибиотиками.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Влияние препаратов на ципрофлоксацин
Лекарственные средства, удлиняющие интервал QT
Ципрофлоксацин, как и другие фторхинолоны, необходимо с осторожностью применять у пациентов, принимающих препараты, удлиняющие интервал QT(например, антиаритмические препараты классов IAи III, трициклические антидепрессанты, макролиды, антипсихотические средства).
Образование хелатных комплексов
Одновременный прием ципрофлоксацина (внутрь) и препаратов, содержащих мультивалентные катионы и минеральные добавки (например, кальций, магний, алюминий, железо), полимерных препаратов, связывающих фосфаты (например, севеламера карбонат или лантана карбонат), сукральфата или антацидов, а также сильно буферизованных препаратов (например, таблетки диданозина), содержащих магний, алюминий или кальций, может вызывать снижение всасывания ципрофлоксацина. Следовательно, ципрофлоксацин следует назначать либо за 1-2 часа до приема, либо, по меньшей мере, через 4 часа после приема этих препаратов. Это ограничение не распространяется на антациды, относящиеся к классу блокаторов H2-рецепторов.
Продукты питания и молочные продукты
Кальций, содержащийся в продуктах питания, не оказывает существенного влияния на абсорбцию препарата. Тем не менее, следует избегать одновременного приема молочных продуктов или напитков, обогащенных минералами (например, молока, йогурта, обогащенного кальцием апельсинового сока), и ципрофлоксацина из-за возможного снижения всасывания последнего.
Пробенецид
Пробенецид влияет на почечную секрецию ципрофлоксацина. Одновременное применение пробенецида и ципрофлоксацина повышает сывороточную концентрацию ципрофлоксацина.
Метоклопрамид
Метоклопрамид ускоряет всасывание ципрофлоксацина (применяемого перорально), в результате максимальная концентрация в плазме достигается в более короткий промежуток времени. Биодоступность ципрофлоксацина не изменяется.
Омепразол
Одновременное применение ципрофлоксацина и омепразола незначительно снижает Cmax и AUC ципрофлоксацина.
Влияние ципрофлоксацина на другие лекарственные средства
Тизанидин
Тизанидин не следует принимать одновременно с ципрофлоксацином. В клиническом исследовании у здоровых добровольцев при одновременном применении ципрофлоксацина и тизанидина наблюдалось повышение сывороточной концентрации тизанидина (Cmax увеличивается в 7 раз, диапазон: 4-21, AUC увеличивается в 10 раз, диапазон: 6-24), что увеличивает риск проявления гипотензивного и седативного эффектов тизанидина.
Метотрексат
При одновременном применении с ципрофлоксацином почечный тубулярный транспорт метотрексата может подавляться, приводя к увеличению уровня метотрексата в плазме крови и риска развития связанных с метотрексатом токсических реакций. Одновременное применение не рекомендовано.
Теофиллин
Одновременное применение ципрофлоксацина и теофиллина может приводить к нежелательному повышению концентраций теофиллина в сыворотке крови и развитию нежелательных реакций, которые в редких случаях могут быть жизнеугрожающими или с летальным исходом. Во время применения указанной комбинации следует контролировать концентрации теофиллина в сыворотке крови и при необходимости уменьшать его дозу.
Другие производные ксантина
При одновременном применении ципрофлоксацина и кофеина или пентоксифиллина (окспентифиллина) сообщалось о повышенных сывороточных концентрациях указанных производных ксантина.
Фенитоин
Одновременное применение ципрофлоксацина и фенитоина может приводить к повышению или снижению сывороточного уровня фенитоина, поэтому требуется осуществлять контроль уровней препарата.
Циклоспорин
Наблюдалось преходящее повышение концентрации креатинина в сыворотке крови при одновременном применении ципрофлоксацина и циклоспорин-содержащих лекарственных препаратов. Поэтому необходимо часто (два раза в неделю) контролировать концентрацию креатинина в сыворотке крови у таких пациентов.
Антагонисты витамина K
При одновременном применении ципрофлоксацина с антагонистами витамина К может наблюдаться усиление антикоагулянтного эффекта. Этот риск может варьировать в зависимости от основных заболеваний, возраста и общего состояния пациента, поэтому оценить долю влияния ципрофлоксацина в увеличении МНО (международного нормализованного отношения) сложно. Необходимо часто контролировать МНО во время и вскоре после одновременного применения ципрофлоксацина с антагонистом витамина K (например, с варфарином, аценокумаролом, фенпрокумоном или флуиндионом).
Дулоксетин
Клинические исследования показали, что одновременное применение дулоксетина с сильными ингибиторами изоферментов CYP450 1A2, такими как флувоксамин, может приводить к увеличению AUC и Cmax дулоксетина. Хотя клинические данные о возможных взаимодействиях с ципрофлоксацином отсутствуют, подобные эффекты можно ожидать при одновременном применении.
Ропинирол
В клиническом исследовании было показано, что одновременное применение ропинирола и ципрофлоксацина (умеренного ингибитора изофермента CYP450 1A2) приводит к повышению Cmax и AUC ропинирола на 60% и 84% соответственно. Рекомендуется контролировать и корректировать дозу ронипирола во время и вскоре после терапии ципрофлоксацином.
Лидокаин
Было показано, что одновременное применение у здоровых добровольцев лидокаин-содержащих препаратов и ципрофлоксацина (умеренного ингибитора изофермента CYP450 1A2) уменьшает клиренс внутривенно введенного лидокаина на 22%. Несмотря на хорошую переносимость лидокаина, при одновременном применении возможно возникновение нежелательных эффектов.
Клозапин
После одновременного применения в течение 7 дней 250 мг ципрофлоксацина и клозапина наблюдали повышение концентрации клозапина и N-десметилклозапина на 29% и 31% соответственно. Во время и вскоре после лечения ципрофлоксацином рекомендовано наблюдение за состоянием пациента и в случае необходимости коррекция дозы клозапина.
Силденафил
Cmax и AUC силденафила увеличивались приблизительно в 2 раза у здоровых людей после приема внутрь 50 мг силденафила одновременно с 500 мг ципрофлоксацина. Следует соблюдать осторожность при одновременном назначении ципрофлоксацина и силденафила, учитывая риски и ожидаемую пользу.
Агомелатин
В клинических исследованиях было показано, что флувоксамин (сильный ингибитор изофермента CYP450 1A2) заметно тормозит метаболизм агомелатина, что приводит к 60-кратному увеличению его воздействия. Несмотря на отсутствие клинических данных о возможном взаимодействии с ципрофлоксацином (умеренным ингибитором изофермента CYP450 1A2), при одновременном применении можно ожидать развитие подобных эффектов.
Золпидем
Одновременное применение ципрофлоксацина и золпидема не рекомендуется. Так как в крови при совместном применении может наблюдаться увеличение уровня золпидема.
Специальные предупреждения
Тяжелые инфекционные заболевания и смешанные инфекционные процессы, вызванные грамположительной и анаэробной флорой
Монотерапия ципрофлоксацином не подходит для лечения тяжелых инфекций и заболеваний, которые могут быть вызваны грамположительными или анаэробными возбудителями. В указанных случаях ципрофлоксацин следует назначать одновременно с другими подходящими антибактериальными препаратами.
Стрептококковые инфекции (включая Streptococcus pneumoniae)
Ципрофлоксацин не рекомендован для лечения стрептококковых инфекций в связи с недостаточной эффективностью.
Инфекции половых органов
Гонококковый уретрит, цервицит, эпидидимоорхит и воспалительные заболевания органов малого таза могут быть вызваны фторхинолон-устойчивыми штаммами Neisseria gonorrhoeae. Следовательно, следует применять ципрофлоксацин для лечения гонококкового уретрита или цервицита, только когда ципрофлоксацин-резистентная Neisseria gonorrhoeae может быть исключена.
При эпидидимоорхите и воспалительных заболеваниях органов малого таза эмпирическое применение ципрофлоксацина может рассматриваться только в сочетании с другим подходящим антибактериальным средством (например, цефалоспорином), когда ципрофлоксацин-резистентная Neisseria gonorrhoeae может быть исключена. Если в течение 3 дней не наблюдается клинического улучшения, то лечение следует пересмотреть.
Инфекции мочевыводящих путей
Устойчивость к фторхинолонам Escherichia coli - наиболее распространенного возбудителя инфекций мочевыводящих путей - варьирует на различных территориях. Врачам, назначающим лечение, следует учитывать локальную распространенность устойчивых к фторхинолонам штаммов Escherichia coli.
Однократная доза ципрофлоксацина, которая может применяться при неосложненном цистите у женщин в период пременопаузы, менее эффективна, чем более продолжительное лечение. Это также следует учитывать в связи с возрастающей устойчивостью Escherichia coli к хинолонам.
Интраабдоминальные инфекции
Существуют ограниченные данные по эффективности ципрофлоксацина для лечения послеоперационных интраабдоминальных инфекций.
Диарея путешественников
При выборе ципрофлоксацина необходимо учитывать информацию о резистентности к ципрофлоксацину соответствующих патогенных микроорганизмов в посещаемых странах.
Инфекции костей и суставов
Ципрофлоксацин следует применять в сочетании с другими противомикробными препаратами в зависимости от результатов микробиологического исследования.
Ингаляционная форма сибирской язвы
Применение у человека основано на данных исследования чувствительности in vitro и результатах исследований на животных, а также ограниченных данных о применении у человека. Лечащему врачу следует ссылаться на национальные и/или международные документы, связанные с лечением сибирской язвы.
Бронхолегочные инфекции при муковисцидозе
Клинические исследования включали детей и подростков в возрасте 5-17 лет. Есть ограниченные данные, касающиеся лечения детей в возрасте от 1 года до 5 лет.
Осложненные инфекции мочевыводящих путей и пиелонефрит
Вопрос о лечении ципрофлоксацином следует рассматривать в случаях, когда лечение другими препаратами не является возможным, и только после проведения микробиологического анализа.
Клинические исследования включали детей и подростков в возрасте от 1 года до 17 лет.
Другие специфические тяжелые инфекции
При других тяжелых инфекциях препарат применяют согласно официальным протоколам лечения или после тщательной оценки соотношения польза/риск в случаях, когда нельзя применить другое лечение, или в случае неэффективности стандартной терапии, и только когда результаты микробиологического анализа подтверждают применение ципрофлоксацина.
Применение ципрофлоксацина при специфических тяжелых инфекциях, кроме тех, которые указаны выше, не оценивалось в клинических испытаниях. Клинический опыт ограничен. По этой причине рекомендуется соблюдать особую осторожность в лечении пациентов с такими инфекциями.
Скелетно-мышечная система
Ципрофлоксацин не следует назначать пациентам с заболеваниями сухожилий и нарушениями, связанными с лечением хинолонами, в анамнезе. Тем не менее, после микробиологического подтверждения возбудителя и тщательной оценки соотношения пользы и риска указанным пациентам можно назначить ципрофлоксацин для лечения некоторых тяжелых инфекций, особенно при неэффективности стандартной терапии или при бактериальной резистентности к использовавшимся антибиотикам при условии микробиологического подтверждения правильности выбора ципрофлоксацина.
Воспаление сухожилий и разрыв сухожилий (особенно ахиллово сухожилие), иногда двухстороннее, могут наступить уже в течение первых 48 часов после лечения ципрофлоксацином. Воспаление и разрывы сухожилий может наступить даже спустя несколько месяцев после окончания курса лечения ципрофлоксацином. Риск поражения сухожильного аппарата может быть повышен у пожилых пациентов или у пациентов, одновременно принимающих кортикостероиды.
Если отмечаются какие-либо симптомы воспаления сухожилия (например, болезненный отек, воспалительное состояние), следует прекратить лечение ципрофлоксацином. Необходимо обеспечить покой поврежденной конечности.
Следует соблюдать осторожность при применении ципрофлоксацина у пациентов с тяжелой миастенией, так как возможно обострение ее симптомов.
Аневризма и расслоение аорты
В эпидемиологических исследованиях сообщалось о повышенном риске развития аневризмы и расслоения аорты после применения фторхинолонов, особенно у пожилых пациентов. У пациентов с аневризмой в анамнезе, либо имеющих аневризму и/или расслоение аорты, а также другие факторы риска или состояния, предрасполагающие к развитию аневризмы и расслоения аорты (например, синдром Марфана, синдром Элерса-Данло сосудистого типа, артериит Такаясу, гигантоклеточный артериит, болезнь Бехчета, артериальная гипертензия, атеросклероз), фторхинолоны следует применять только после тщательной оценки соотношения польза/риск и рассмотрения других возможных вариантов терапии.
В случае появления внезапной боли в животе, груди или спине пациентам следует немедленно обратиться к врачу в отделение неотложной помощи.
Нарушения зрения
При возникновении нарушения зрения или других повреждений глаз необходимо незамедлительно обратиться к врачу.
Фоточувствительность
Было показано, что ципрофлоксацин вызывает реакции фоточувствительности. Пациентам, принимающим ципрофлоксацин, следует избегать прямого воздействия солнечного света или УФ-излучения.
Центральная нервная система (ЦНС)
Известно, что ципрофлоксацин, как и другие хинолоны, может инициировать судороги или понижать судорожный порог. Сообщалось о случаях эпилептического статуса.
Ципрофлоксацин следует с осторожностью применять у пациентов с заболеваниями ЦНС, предрасполагающими к развитию судорог, а в случае возникновения указанных явлений – отменить прием препарата. Психотические расстройства могут возникнуть даже после первого дня лечения ципрофлоксацином. В редких случаях депрессия или психоз могут развиться в суицидальные мысли, приводящие к попыткам самоубийства или к случаям фактического самоубийства. В таких случаях необходимо отменить лечение.
Сообщалось о случаях возникновения полинейропатии (основанной на неврологических симптомах, таких как боль, жжение, нарушение чувствительности или мышечная слабость, проявляющиеся самостоятельно или в сочетании) у пациентов, получавших ципрофлоксацин. В случае возникновения симптомов указанного заболевания, включая боль, жжение, покалывание, онемение и/или слабость, для предотвращения развития необратимого состояния прием препарат необходимо отменить.
Сердечно-сосудистая система
Следует с осторожностью применять фторхинолоны, включая ципрофлоксацин, у пациентов с известными факторами риска удлинения интервала QT, такими как:
- врожденный синдром удлинения QT;
- одновременное применение препаратов, которые, как известно, удлиняют интервал QT (например, антиаритмические средства классов IA и III, трициклические антидепрессанты, макролиды, антипсихотические средства);
- электролитные нарушения, например, нескорректированные гипокалиемия, гипомагниемия;
- заболевания сердца (например, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия).
Пожилые пациенты и женщины могут быть более чувствительными к препаратам, удлиняющим интервал QTc. По этой причине следует соблюдать осторожность при применении фторхинолонов, включая ципрофлоксацин, в этих группах пациентов.
Дисгликемия
При применении всех типов хинолонов сообщалось о нарушениях уровней глюкозы в крови, включая как гипергликемию, так и гипогликемию, обычно у пациентов с диабетом, принимающих гипогликемические лекарственные средства перорально (глибенкламид) или инсулин. Сообщалось о случаях гипогликемической комы. Больным сахарным диабетом рекомендуется тщательно следить за уровнем глюкозы в крови.
Желудочно-кишечный тракт
Наличие тяжелой и персистирующей диареи во время лечения или после лечения препаратом (включая несколько недель после лечения) может указывать на антибиотикоассоциированный колит (угрожающий жизни с возможным летальным исходом), требующий немедленного лечения. В таких случаях необходимо немедленно отменить ципрофлоксацин и начать соответствующую терапию. Назначение препаратов, подавляющих перистальтику, в данной ситуации противопоказано.
Почки и мочевыводящие пути
Во время лечения ципрофлоксацином во избежание развития кристаллурии необходимо обеспечить прием пациентом достаточного количества жидкости и избегать чрезмерного ощелачивания мочи.
Ограниченная функция почек
Поскольку ципрофлоксацин преимущественно выводится в неизмененной форме с мочой, пациентам с нарушением функции почек может требоваться коррекция дозы во избежание усиления неблагоприятных реакций из-за накопления ципрофлоксацина.
Печень и желчевыводящие пути
Сообщалось о случаях возникновения некроза печени и угрожающей жизни печеночной недостаточности, связанных с применением ципрофлоксацина. В случае появления каких-либо признаков или симптомов заболевания печени (таких как потеря аппетита, желтуха, темное окрашивание мочи, зуд, болезненный живот) лечение препаратом необходимо прекратить.
Резистентность
Во время или после курса лечения ципрофлоксацином могут быть выделены ципрофлоксацин-резистентные бактерии с клиническими проявлениями суперинфекции или без ее симптомов.
Существует потенциальный риск появления ципрофлоксацин-резистентных возбудителей при длительном лечении и лечении внутрибольничных инфекций и/или инфекций, вызванных Staphylococcus и Pseudomonas.
Цитохром P450
Ципрофлоксацин ингибирует CYP1A2, тем самым, вызывая повышение сывороточных концентраций одновременно применяемых веществ, которые метаболизируются этой системой (например, теофиллина, клозапина, оланзапина, ропинирола, тизанидина, дулоксетина, агомелатина). Пациенты, принимающие указанные средства одновременно с ципрофлоксацином, должны находиться под тщательным медицинским наблюдением с целью выявления клинических признаков передозировки. Кроме того, может потребоваться мониторинг концентрации в сыворотке этих веществ (например, теофиллина). Одновременное применение ципрофлоксацина и тизанидина противопоказано.
Метотрексат
Одновременное применение ципрофлоксацина и метотрексата не рекомендовано.
Взаимодействие с тестами
Приin vitro оценке активности ципрофлоксацина против Mycobacterium tuberculosis могут быть получены ложные отрицательные результаты бактериологического исследования в образцах, взятых у пациентов, принимающих ципрофлоксацин.
Дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы
У пациентов с дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы при применении ципрофлоксацина сообщалось о развитии гемолитических реакций. Необходимо избегать назначения препарата таким пациентам, за исключением случаев, когда потенциальная польза превышает возможный риск. В таких случаях необходимо контролировать потенциальную возможность развития гемолиза.
Периферическая невропатия
Зарегистрированы случаи сенсорной или сенсомоторной полиневропатии, приведшей к парестезии, гипестезии (пониженной чувствительности), дизестезии или слабости у пациентов, получающих хинолоны и фторхинолоны. Пациентам, которые применяют ципрофлоксацин, следует рекомендовать перед продожением лечения информировать своего врача, если развились симптомы невропатии, такие как боль, жжение, покалывание, онемение или слабость, чтобы предотвратить развитие потенциально необратимого состояния.
В очень редких случаях у пациентов, получающих хинолоны и фторхинолоны, независимо от их возраста и ранее существовавшие факторы риска были зарегистрированы длительная потеря трудоспособности (продолжающиеся несколько месяцев или лет), и потенциально необратимые серьезные побочные реакции, влияющие на различные, иногда на множественные системы организма (опорно-двигательный аппарат, нервная система, психическое состояние). При первых признаках или симптомах любой серьезной побочной реакции следует немедленно прекратить прием ципрофлоксацина,и пациентам следует проконсультироваться с врачом.
Применение в педиатрии
Ципрофлоксацин у детей и подростков следует применять в соответствии с официальными рекомендациями. Лечение может быть назначено только специалистом, имеющим опыт в лечении кистозного фиброза и/или тяжелых инфекционных заболеваний у детей и подростков.
Эксперименты на животных показали, что ципрофлоксацин вызывает артропатию суставов у незрелых животных. Данные по безопасности из рандомизированного клинического исследования, проводимого методом двойной слепой пробы, в котором оценивали применение ципрофлоксацина у детей (ципрофлоксацин: n= 335, средний возраст = 6,3 лет; препараты сравнения: n= 349, средний возраст = 6,2 лет; возрастной диапазон = от 1 до 17 лет) показывают следующую частоту проявления артропатии, вероятно связанной с применением препарата (по данным клинических исследований суставов):7,2% и 4,6% в день +42 подозреваемых случая лекарственной артропатии. Частота встречаемости заболевания за однолетний период наблюдения составила 9,0% и 5,7%. Повышение со временем частоты развития артропатии, вероятно зависимой от приема препарата, не было статистически значимым между группами. Лечение следует начинать только после тщательной оценки соотношения пользы и риска в связи с возможным неблагоприятным действием на суставы и/или окружающие ткани.
Применение во время беременности и лактации
Имеющиеся данные о применении ципрофлоксацина у беременных женщин указывают на отсутствие пороков развития или фето/неонатальной токсичности ципрофлоксацина. Исследования на животных не выявили прямого или косвенного вредного воздействия на репродуктивную систему. У молодых особей и у плодов, подвергавшихся воздействию хинолонов, наблюдалось воздействие на неразвитый хрящ. Поэтому не исключено, что препарат может вызывать повреждение суставного хряща плода/новорожденного ребенка. В качестве меры предосторожности ципрофлоксацин не следует применять при беременности.
Ципрофлоксацин выделяется с грудным молоком. Из-за потенциального риска повреждения суставного хряща не следует применять ципрофлоксацин в период кормления грудью.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
В связи с действием на нервную систему ципрофлоксацин может оказывать влияние на скорость реакции пациента, вследствие чего способность управлять автомобилем или заниматься иными видами деятельности, требующими повышенного внимания и быстроты психомоторных реакций, может быть нарушена.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Доза ципрофлоксацина зависит от вида, локализации и степени тяжести заболевания, чувствительности возбудителя(-ей) к ципрофлоксацину, функции почек у пациента, а у детей и подростков – также от массы тела.
Продолжительность лечения зависит от степени тяжести заболевания, результатов клинических и бактериологических исследований.
Для лечения инфекций, вызванных определенными микроорганизмами (например, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter или Staphylococci), может потребоваться применение более высоких доз ципрофлоксацина, а также одновременное назначение других подходящих антибактериальных средств.
При лечении некоторых инфекций (например, воспалительных заболеваний органов малого таза, интраабдоминальных инфекций, инфекций у пациентов с нейтропенией и инфекций костей и суставов) может быть назначена сопутствующая терапия соответствующими другими антибактериальными средствами в зависимости от возбудителя.
Взрослые
Показания к применению |
Дневная доза в мг |
Общая продолжительность лечения (с учетом терапии, начатой парентеральными формами ципрофлоксацина) |
|
Инфекции нижних отделов дыхательных путей |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
от 7 до 14 дней |
|
Инфекции верхних отделов дыхательных путей |
Обострение хронического синусита |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
от 7 до 14 дней |
Хронический гнойный средний отит |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
от 7 до 14 дней |
|
Злокачественный наружный отит |
750 мг 2 раза в день |
от 28 дней до 3 месяцев |
|
Инфекции мочевыводящих путей |
Неосложненный цистит |
от 250 мг до 500 мг 2 раза в день |
3 дня |
у женщин в период пременопаузы может применяться однократная доза 500 мг |
|||
Осложненный цистит, неосложненный пиелонефрит |
500 мг 2 раза в день |
7 дней |
|
Осложненный пиелонефрит |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
не менее 10 дней; в некоторых случаях (например, при абсцессах) лечение может длиться более чем 21 день |
|
Простатит |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
от 2-4 недель (острый) до 4-6 недель (хронический) |
|
Инфекции половых органов |
Гонококковый уретрит и цервицит |
однократная доза 500 мг |
1 день (однократная доза) |
Эпидидимоорхит и воспалительные заболевания органов малого таза |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
не менее 14 дней |
|
Инфекции желудочно-кишечного тракта и интраабдоминальные инфекции |
Диарея, вызванная бактериальной инфекцией, включая Shigella spp., за исключением Shigella dysenteriae тип 1, и эмпирическое лечение тяжелой диареи путешественников |
500 мг 2 раза в день |
1 день |
Диарея, вызванная Shigella dysenteriae тип 1 |
500 мг 2 раза в день |
5 дней |
|
Диарея, вызванная Vibrio cholerae |
500 мг 2 раза в день |
3 дня |
|
Брюшной тиф |
500 мг 2 раза в день |
7 дней |
|
Интраабдоминальные инфекции, вызванные грамотрицательными микроорганизмами |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
от 5 до 14 дней |
|
Инфекции кожи и мягких тканей |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
от 7 до 14 дней |
|
Инфекции костей и суставов |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
не более 3 месяцев |
|
Лечение инфекций у пациентов с нейтропенией и лихорадкой, когда подозревается, что лихорадка может быть вызвана бактериальной инфекцией (следует применять ципрофлоксацин совместно с подходящими антибактериальными средствами в соответствии с официальными руководствами) |
от 500 мг до 750 мг 2 раза в день |
лечение следует продолжать в течение всего периода нейтропении |
|
Профилактика инвазивных инфекций, вызванных
микроорганизмами Neisseria meningitidis |
однократная доза 500 мг |
1 день (однократная доза) |
|
Постконтактная профилактика и лечение ингаляционной формы сибирской язвы у пациентов, способных принимать препарат через рот, при клинической необходимости. Лечение следует начинать сразу после предполагаемого или подтвержденного инфицирования. |
500 мг 2 раза в день |
60 дней с момента подтверждения инфицирования Bacillus anthracis |
Дети и подростки
Показания к применению |
Дневная доза в мг |
Общая продолжительность лечения (с учетом терапии, начатой парентеральными формами ципрофлоксацина) |
Муковисцидоз |
20 мг/кг массы тела 2 раза в день; максимальная доза - 750 мг в один прием. |
от 10 до 14 дней |
Осложненные инфекции мочевыводящих путей и пиелонефрит |
от 10 мг/кг массы до 20 мг/кг массы тела 2 раза в день; максимальная доза - 750 мг в один прием. |
от 10 до 21 дня |
Постконтактная профилактика и лечение ингаляционной формы сибирской язвы у пациентов, способных принимать препарат через рот, при клинической необходимости. Лечение следует начинать сразу после предполагаемого или подтвержденного инфицирования. |
от 10 мг/кг массы тела до 15 мг/кг массы тела 2 раза в день; максимальная доза - 500 мг в один прием. |
60 дней с момента подтверждения инфицирования Bacillus anthracis |
Другие тяжелые инфекции |
20 мг/кг массы тела 2 раза в день; максимальная доза - 750 мг в один прием. |
в соответствии с типом инфекции |
Пациенты пожилого возраста
Пациентам пожилого возраста препарат назначают в зависимости от степени тяжести инфекции и клиренса креатинина.
Пациенты с нарушениями функции почек или печени
Рекомендованные начальные и поддерживающие дозы для пациентов с нарушением функции почек:
Клиренс креатинина [мл/мин/1,73 м2] |
Уровень креатинина в сыворотке крови [мкмоль/л] |
Пероральная доза [мг] |
> 60 |
< 124 |
См. обычную дозировку |
30-60 |
От 124 до 168 |
250-500 мг каждые 12 часов |
< 30 |
> 169 |
250-500 мг каждые 24 часа |
Пациенты, находящиеся на гемодиализе |
> 169 |
250-500 мг каждые 24 часа (после диализа) |
Пациенты, находящиеся на перитонеальном диализе |
> 169 |
250-500 мг каждые 24 часа |
Пациентам с нарушением функции печени не требуется коррекции дозы.
Особенности применения у детей с нарушением функции почек и/или печени не изучались.
Способ применения
Флапрокс следует проглатывать целиком, запивая жидкостью, независимо от приема пищи. Однако если препарат принимать натощак, то всасывание активного вещества будет происходить быстрее. Не следует принимать таблетки ципрофлоксацина вместе с молочными продуктами (например, молоком, йогуртом) или обогащенными минералами соками (например, апельсиновым соком, обогащенным кальцием).
В тяжелых случаях или, если пациент не способен принимать таблетки (например, пациенты, находящиеся на энтеральном питании), рекомендуется начинать лечение с внутривенного введения ципрофлоксацина с последующим переходом на пероральный прием препарата.
Передозировка
Имеется информация о передозировке при применении 12 г ципрофлоксацина, вызвавшей симптомы легкой токсичности, а также об острой передозировке при применении 16 г, которая привела к острой почечной недостаточности.
Симптомы: головокружение, тремор, головная боль, чувство усталости, судороги, галлюцинации, спутанность сознания, неприятные ощущения в животе, нарушение функции почек и печени, кристаллурия и гематурия. Сообщалось об обратимой нефротоксичности.
Лечение
Кроме обычных мер лечения передозировки (например, промывание желудка, применение активированного угля) рекомендуется осуществлять контроль функции почек, включая определение рН мочи и при необходимости подкисление для предотвращения кристаллурии. Пациентам необходимо обеспечивать достаточное поступление жидкости. Антациды, содержащие кальций или магний, теоретически могут уменьшать абсорбцию ципрофлоксацина при передозировке. Только небольшое количество ципрофлоксацина (<10%) выводится путем гемодиализа или перитонеального диализа.
В случае передозировки следует проводить симптоматическое лечение. Рекомендован мониторинг ЭКГ в связи с возможным удлинением интервала QT.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП
Наиболее частыми нежелательными реакциями являются тошнота, диарея.
Ниже приведены нежелательные реакции, установленные во время клинических исследований и постмаркетингового наблюдения эффектов ципрофлоксацина (пероральные и внутривенные формы, ступенчатое лечение), сгруппированные по частоте возникновения. Анализ частоты проявления представлен для двух лекарственных форм ципрофлоксацина, пероральной и внутривенной.
Параметры частоты нежелательных реакций определяются следующим образом: очень часто (≥ 1/10); часто (≥ 1/100, но < 1/10); нечасто (≥ 1/1000, но < 1/100); редко (≥ 1/10000, но < 1/1000); очень редко (< 1/10000); частота неизвестна (не может быть оценена по имеющимся данным).
Инфекционные и паразитарные заболевания: нечасто – грибковые суперинфекции.
Со стороны крови и лимфатической системы: нечасто– эозинофилия; редко – лейкопения, анемия, нейтропения, лейкоцитоз, тромбоцитопения, тромбоцитемия; очень редко – гемолитическая анемия, агранулоцитоз, панцитопения (жизнеугрожающая), угнетение функции костного мозга (жизнеугрожающее).
Со стороны иммунной системы: редко – аллергические реакции, аллергический отек/ангионевротический отек; очень редко – анафилактическая реакция, анафилактический шок (жизнеугрожающий), реакция по типу сывороточной болезни.
Cо стороны эндокринной системы: частота неизвестна – синдром неадекватной секреции антидиуретического гормона (SIADH).
Со стороны обмена веществ и питания: нечасто – снижение аппетита; редко – гипергликемия, гипогликемия.
Нарушения психики: нечасто – психомоторная гиперактивность, возбуждение; редко – спутанность сознания и дезориентация, тревога, патологические сновидения, депрессия (которая может привести к суицидальным мыслям или к попыткам самоубийства и фактическому самоубийству), галлюцинации; очень редко – психотические реакции (которые могут привести к суицидальным мыслям или к попыткам самоубийства и фактическому самоубийству); частота неизвестна – мания, включая гипоманию.
Со стороны нервной системы: нечасто – головная боль, головокружение, нарушение сна, нарушение вкуса; редко – парестезия, дизестезия, гипестезия, тремор, судороги (включая эпилептический статус), вертиго; очень редко – мигрень, нарушение координации, нарушение походки, нарушения обоняния, внутричерепная гипертензия и псевдоопухоль головного мозга; частота неизвестна – периферическая нейропатия и полинейропатия.
Со стороны органа зрения: редко – нарушение зрения (например, диплопия); очень редко – нарушения цветовосприятия.
Со стороны органа слуха и лабиринтные нарушения: редко – шум в ушах, потеря слуха/нарушение слуха.
Со стороны сердца: редко – тахикардия; частота неизвестна - желудочковая аритмия и тахикардия типа «пируэт» (наблюдались преимущественно у пациентов с факторами риска удлинения интервала QT), удлинение интервала QTна электрокардиограмме (ЭКГ).
Со стороны сосудов: редко - расширение сосудов, гипотензия, обморок; очень редко - васкулит.
Со стороны дыхательной системы, органов грудной клетки и средостения: редко -одышка (включая астматическое состояние).
Со стороны желудочно-кишечного тракта: часто - тошнота, диарея; нечасто - рвота, гастроинтестинальная и абдоминальная боли, диспепсия, метеоризм; редко – антибиотикоассоциированный колит (очень редко с возможным летальным исходом); очень редко - панкреатит.
Со стороны печени и желчевыводящих путей: нечасто -повышение уровней трансаминаз, повышение уровней билирубина; редко - нарушение функции печени, холестатическая желтуха, гепатит; очень редко - некроз печени (в очень редких случаях может прогрессировать до угрожающей для жизни печеночной недостаточности).
Со стороны кожи и подкожных тканей: нечасто - сыпь, зуд, крапивница; редко - реакции фоточувствительности; очень редко - петехии, многоформная эритема, узловатая эритема, синдром Стивенса-Джонсона (потенциально жизнеугрожающий), токсический эпидермальный некролиз (потенциально жизнеугрожающий); частота неизвестна - острый генерализованный экзантематозный пустулез, лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS).
Со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани: нечасто - костно-мышечная боль (например, боль в конечностях, спине, грудной клетке), боль в суставах; редко - миалгия, артрит, повышенный мышечный тонус и мышечные спазмы; очень редко - миастения, тендинит, разрыв сухожилия (преимущественно ахиллово сухожилие), обострение симптомов миастении гравис.
Со стороны почек и мочевыводящих путей: нечасто - нарушение функции почек; редко - почечная недостаточность, гематурия, кристаллурия, тубулоинтерстициальный нефрит.
Общие расстройства и нарушения, обусловленные способом применения: нечасто - астения, лихорадка; редко - отек, усиленное потоотделение (гипергидроз).
Влияние на результаты лабораторных и инструментальных исследований: нечасто -повышение уровней щелочной фосфатазы в крови; редко - повышение уровней амилазы; частота неизвестна - увеличение международного нормализованного отношения (у пациентов, принимающих антагонисты витамина K).
Дети и подростки
Случаи артропатий (артралгия, артрит), упомянутых выше, описаны в исследованиях со взрослыми. У детей артропатии отмечаются чаще.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - ципрофлоксацин 500 мг (в форме гидрохлорида моногидрата (582 мг)),
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая (Авицел рН101), крахмал кукурузный, кросповидон, натрия кроскармеллоза (Ац-ди-соль), кремния диоксид коллоидный безводный (Аэросил 200), магния стеарат.
оболочка Опадрай белый (Y-1-7000):гидроксипропилметилцеллюлоза, титана диоксид (Е171), полиэтиленгликоль 400.
Описание внешнего вида: таблетки круглой формы, с двояковыпуклой поверхностью, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, с риской на одной стороне.
Форма выпуска и упаковка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой по 500 мг.
По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной.
По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в коробку из картона.
Срок хранения
5 лет.
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25ᴼС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту.
Саудалық атауы
Флапрокс
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ципрофлоксацин
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 500 мг.
Фармакотерапиялық тобы:
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Микробқа қарсы препараттар – хинолон туындылары. Фторхинолондар. Ципрофлоксацин.
АТХ коды J01MA02
Қолданылуы
Препарат ципрофлоксацинге сезімтал микроорганизмдерден туындаған бірқатар инфекцияларды емдеуге арналған. Емдеуді бастар алдында микроорганизмдердіңципрофлоксацинге төзімділігі жөніндегі қолда бар ақпаратқа аса назар аударған жөн. Антибиотиктерді тиісінше қолдану бойынша ресми нұсқауларды ескеру керек.
Ересектер:
- грамтеріс бактериялардан туындаған тыныс алу жолдарының төменгі бөліктерінің инфекциялары: өкпенің созылмалы обструктивті ауруларының өршуі; муковисцидоздағы бронхөкпе аурулары немесе бронхоэктаздық аурулар; пневмония;
- созылмалы іріңді ортаңғы құлақ отиті;
- созылмалы синусит өршуі, әсіресе грамтеріс бактериялардан туындаған;
- несеп шығару жолдарының инфекциялары;
- жыныс мүшелерінің инфекциялары: сезімтал микроорганизмдерден Neisseria gonorrhoeae туындағангонококкты уретрит және цервицит; эпидидимоорхит, сезімтал микроорганизмдерден Neisseria gonorrhoeae туындаған жағдайларды қоса; кіші жамбас мүшелерінің қабыну аурулары, сезімтал микроорганизмдерден Neisseria gonorrhoeae туындаған жағдайларды қоса;
- асқазан-ішек жолдарының инфекциялары (мысалы, саяхатшылар диареясы);
- интраабдоминальді инфекциялар;
- грамтеріс бактерияларынан туындаған тері және жұмсақ тіндер инфекциялары;
- қатерлі сыртқы отит;
- сүйектер мен буындардың инфекциялары;
- Neisseria meningitidis микроорганизмдерден туындаған инвазивті инфекциялардың профилактикасы;
- сібір ойық жарасының ингаляциялық түрі(аурумен жанасудан кейінгі емі және профилактикасы).
Ципрофлоксацин бактериялық инфекциядан туындауы мүмкін нейтропениясы және қызбасы бар пациенттерде емдеуде қолданылуы мүмкін.
Балалар және жасөспірімдер:
- Pseudomonas aeruginosa микроорганизмдерден туындаған муковисцидозы бар балалардағы бронх-өкпе ауруларында;
- несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында және пиелонефритте;
- сібір ойық жарасының ингаляциялық түрінде (жанасудан кейінгі аурудың профилактикасы және емінде).
Қажет болған жағдайда ципрофлоксацин сондай-ақ балалар мен жасөспірімдердегі ауыр инфекцияларды емдеу үшін қолданылуы мүмкін.
Емді тек балалар мен жасөспірімдердегі кистозды фиброзды және/немесе ауыр инфекцияларды емдеуде тәжірибесі бар маман тағайындауы мүмкін
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді затқа, басқа хинолондарға немесе препараттың қандай да бір қосымша заттарына аса жоғары сезімталдық;
- ципрофлоксацин және тизанидинді бір мезгілде қабылдау.
-жүктілік және лактация кезеңі
-18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (муковисцидоз аясындағы бронх-өкпе ауруларын қоспағанда, сондай-ақ сібір ойық жарасының өкпедегі түрінің профилактикасы және емі, несеп шығару жолдарының асқынғанинфекциялары)
Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары
Аса жоғары сезімталдық
Препараттың бір реттік дозасын қабылдағаннан кейін өмір үшін қауіпті болуы мүмкінанафилаксиялық және анафилактоидтық реакцияларды қоса, аса жоғары сезімталдық реакциялары туындауы мүмкін. Аталған реакциялар туындаған жағдайда препарат қабылдауды тоқтату және тиісті ем тағайындалуы қажет.
Фторхинолонды антибиотиктер мына жағдайларда қолданылмайды:
- ауыр емес және бактерияға қарсы емсіз де қайтуы мүмкін (мысалы, ауыз-жұтқыншақ инфекциялары) инфекцияларды емдегенде;
- бактериялық емес инфекцияларды емдегенде, мысалы, бактериялық емес (созылмалы) простатит;
-саяхатшы диареясын болдырмау үшін немесе төменгі несеп жолдарының қайталанған инфекцияларын (қуық төңірегінен әрі қарай таралмайтын инфекциялар);
- орташа бактериялық инфекцияларды емдеуде, егер әдетте ұсынылатын басқа бактерияға қарсы дәрілер пайдалану мүмкіндігі болмаса.
Фторхинолондыантибиотиктерді, әсіресе егде жастағы адамдарда, бүйрек аурулары бар пациенттерде; жүйелі кортикостероидтармен ем қабылдайтын пациенттерде; органдар трансплантациясынан кейінгі пациенттерде аса сақтықпен қолдану керек. Бұл науқастарда фторхинолондыжәне хинолондыантибиотиктермен емдеу нәтижесінде туындауы мүмкін сіңір зақымдануының қаупі жоғары.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Препараттардың ципрофлоксацинге әсері
QT аралығын ұзартатын дәрілік заттар
Ципрофлоксацин, басқа фторхинолондар сияқты, QT аралығын ұзартатын препараттарды (мысалы, аритмияға қарсы IA және III класс препараттары, трициклді антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер) қабылдайтын пациенттерге сақтықпен қолдану керек.
Хелатты кешендердің түзілуі
Ципрофлоксацинді (ішке) және құрамында мультивалентті катиондар және минералды қоспалары (мысалы, кальций, магний, алюминий, темір) бар препараттарды, фосфаттарды байланыстыратын (мысалы, севеламер карбонаты немесе лантан карбонаты) полимерлі препараттарды, сукральфатты немесе антацидтерді, сондай-ақ құрамында магний, алюминий немесе кальций бар буферлік сыйымдылығы үлкен препараттарды (мысалы, диданозин таблеткалары) бір мезгілде қабылдау ципрофлоксациннің сіңуін төмендетуі мүмкін. Сондықтан ципрофлоксацинді осы препараттарды қабылдаудан 1-2 сағат бұрын уақытқа, немесе осы препараттарды қабылдағаннан кейін ең кемі 4 сағаттан соң қабылдауға тағайындау керек.
Бұл шектеу Н2- рецепторлар блокаторларының класына жататын антацидтерге қатысты емес.
Тамақ және сүт өнімдерін қабылдау
Тамақ өнімдері құрамындағы кальций препараттың сіңуіне елеулі әсер етпейді. Дегенмен, сүт өнімдерін немесе минералдармен байытылған сусындарды (мысалы, сүт, йогурт, кальциймен байытылған апельсин шырыны) және ципрофлоксацинді бір мезгілде қолдануға жол бермеген жөн, өйткені мұндайда соңғысының сіңуі азаюы мүмкін.
Пробенецид
Пробенецид ципрофлоксациннің бүйректік секрециясына ықпал етеді. Бір мезгілде пробенецид пен ципрофлоксацин қолдану сарысуда ципрофлоксацин концентрациясының жоғарылауына алып келеді.
Метоклопрамид
Метоклопрамид ципрофлоксациннің (пероральді қолданылатын) сіңуін тездетеді, нәтижесінде плазмадағы ең жоғары концентрацияға ең аз уақыт ішінде жетеді. Ципрофлоксацинбиожетімділігі өзгермейді.
Омепразол
Ципрофлоксацин мен омепразолды бір мезгілде қолдану ципрофлоксациннің
Cmax және AUC елеусіз азайтады.
Ципрофлоксациннің басқа дәрілік заттарға әсері
Тизанидин
Тизанидинді ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдауға болмайды. Дені сау еріктілердегі клиникалық зерттеулерде бір мезгілде ципрофлоксацин мен тизанидин қабылдағанда тизанидиннің сарысулық концентрациясының жоғарылауы байқалады (Cmax 7 есе артады, диапазон 4-21, AUC 10 есе ұлғаяды, диапазон 6-24), бұл тизанидиннің гипотензиялық және тыныштандыру әсерінің көрініс беру қаупін арттырады.
Метотрексат
Ципрофлоксацин бір мезгілде қолданылғанда метотрексаттың бүйректік тубулярлы тасымалдануы баяулауы мүмкін, бұл қан плазмасында метотрексат деңгейінің жоғарылауына және метотрексатпен байланысты уыттану реакцияларының даму қаупінің артуына алып келуі мүмкін. Бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Теофиллин
Ципрофлоксацин мен теофиллинді бірге қолдану қан сарысуында теофиллин концентрациясының қолайсыз жоғарылауына әкелуі мүмкін, осыған орай, сирек жағдайларда өмірге қатер төндіруі немесе өліммен аяқталуы мүмкін жағымсыз реакциялар пайда болуы мүмкін. Атап көрсетілген біріктірілімді қолдану кезінде теофиллиннің қан сарысуындағы концентрациясын бақылап және қажет болса, оның дозасын азайту қажет.
Басқа ксантин туындылары
Ципрофлоксацин мен кофеин немесе пентоксифиллинді (окспентифиллин) бір мезгілде қолданғанда көрсетілген ксантин туындыларының сарысулық концентрацияларының жоғарылауы туралы хабарланған.
Фенитоин
Бір мезгілде ципрофлоксацин мен фенитоин қолдану фенитоиннің сарысулық деңгейінің жоғарылауына немесе төмендеуіне әкелуі мүмкін, сондықтан препарат деңгейіне бақылау жүргізу талап етіледі.
Циклоспорин
Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттарды бір мезгілде қолданғанда қан сарысуында креатинин концентрациясының өтпелі жоғарылауы байқалды. Сондықтан осы пациенттерде қан сарысуында креатининконцентрациясын жиі (аптасына екі рет) бақылау қажет.
К дәрумені антагонистері
Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонистерімен бір мезгілде қолданғанда антикоагулянтты әсерінің күшеюі бақылануы мүмкін. Бұл қауіп негізгі ауру түріне, пациенттің жасына және жалпы жай-күйіне қарай өзгеруі мүмкін, сондықтан ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) мәнінің артуына әсерінің үлесін бағалау қиын. Ципрофлоксацин мен К дәрумені антагонистерін (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон немесе флуиндион) бір мезгілде қолдану кезінде және одан кейін бірден жиі ХҚҚ бақылауы керек.
Дулоксетин
Клиникалық зерттеулерде дулоксетинді флувоксамин сияқты CYP450 1А2 изоферменттерінің күшті тежегіштерімен бір мезгілде қолдану дулоксетин AUC және Сmах артуына алып келуі мүмкіндігін көрсетті. Ципрофлоксацинмен болуы мүмкін өзара әрекеттесуі туралы клиникалық деректер болмаса да, бірге қолдануда осыған ұқсас әсерлерін күтуге болады.
Ропинирол
Клиникалық зерттеулерде ропинирол мен ципрофлоксацинді (CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегішін) бір мезгілде қолдану ропинирол Сmах және AUC, тиісінше, 60% және 84% артуына алып келеді. Ципрофлоксацин емі кезінде және одан кейін ропинирол дозасын түзету және бақылау ұсынылады.
Лидокаин
Құрамында лидокаин бар дәрілік препараттар мен ципрофлоксацинді (CYP450 1А2 изоферменттерінің орташа тежегішін) дені сау еріктілерде бір мезгілде қолдану вена ішіне енгізілген лидокаин клиренсін 22% азайтатынын көрсетті. Лидокаинмен емдеу жағымдылығының қалыпты екеніне қарамастан, бір мезгілде қолданғанда жағымсыз әсерлері туындауы мүмкін.
Клозапин
250 мг ципрофлоксацин мен клозапинді 7 күн бойы бірге қолданудан кейін клозапин мен N-дезметилклозапин концентрациясының, тиісінше, 29% және 31% жоғарылауы бақыланды. Ципрофлоксацинмен ем кезінде және емнен кейін дереу пациенттің жай-күйін қадағалап және қажет болған жағдайда клозапин дозасын түзету керек.
Силденафил
Силденафил Сmах және AUC 50 мг силденафилді бір мезгілде 500 мг ципрофлоксацинмен ішке қабылдаудан кейін дені сау адамдарда шамамен екі есе артады. Сондықтан ципрофлоксацин мен силденафилді бір мезгілде тағайындағанда қаупі мен күтілетін пайдасын ескеріп, сақ болу керек
Агомелатин
Флувоксамин, (CYP450 1А2 изоферментінің қуатты тежегіші) агомелатин метаболизмін елеулі тежейді, бұл агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. Ципрофлоксацинмен (CYP450 1А2 орташа тежегіші) болуы мүмкін өзара әрекеттесуінің клиникалық деректері болмауына қарамастан, бір мезгілде қолданғанда осыған ұқсас әсерлер дамуын күтуге болады.
Золпидем
Ципрофлоксацин мен золпидемді бірге қолдану ұсынылмайды. Өйткені бірге қолданғанда қанда золпидем деңгейі артқаны бақылануы мүмкін.
Арнайы ескертулер
Ауыр инфекциялық аурулар және грамоң әрі анаэробты флора туғызған аралас инфекциялық үдерістер
Ципрофлоксацинмен монотерапия ауыр инфекцияларды және грамоң немесе анаэробты қоздырғыштар туындатуы мүмкін ауруларды емдеуге сай келмейді. Атап көрсетілген жағдайларда ципрофлоксацинді бактерияға қарсы басқа сәйкес препараттармен бір мезгілде тағайындау керек.
Стрептококктық инфекциялар (Streptococcus pneumoniae қоса)
Ципрофлоксацин тиімділігінің жеткіліксіздігіне байланысты стрептококктық инфекцияларды емдеуге ұсынылмайды.
Жыныс жолының инфекциялары
Гонококкты уретрит, цервицит, эпидидимоорхит және кіші жамбас мүшелерінің қабыну аурулары фторхинолон-төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдардан туындауы мүмкін. Тиісінше, ципрофлоксацин-резистентті Neisseria gonorrhoeae қоспаған жағдайда ғана, гонококкты уретрит немесе цервицитті емдеу үшін ципрофлоксацинді қолдану керек. Эпидидимоорхитте кіші жамбас мүшелерінің қабыну ауруларында ципрофлоксацинді эмпириялық қолдану ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae қоспаған жағдайларда, тек бактерияға қарсы басқа сәйкес дәрілермен (мысалы, цефалоспорин) үйлесімде қарастырылуы мүмкін. Егер 3 күн өткенде клиникалық жақсару басталмаса, емді қайта қарау керек.
Несеп шығару жолдарының инфекциялары
Escherichia coli -несеп шығару жолдарының кеңірек таралған қоздырғышының фторхинолондарға төзімділігі әртүрлі аймақта ауытқымалы. Ем тағайындайтын дәрігерлер Escherichia coli штаммдарының фторхинолондарға төзімділігінің оқшауланған таралуын ескеруі керек. Пременопауза кезеңінде әйелдерде асқынбаған циститтерде қолданылуы мүмкін ципрофлоксациннің бір реттік дозасының тиімділігі, ұзақ емдеуге қарағанда аздау. Мұны да хинолондарға Escherichia сoli төзімділігінің артуына қатысты ескеру керек.
Интраабдоминальді инфекциялар
Операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеу үшін ципрофлоксацин тиімділігінің деректері шектеулі.
Саяхатшылар диареясы
Ципрофлоксацинді таңдау кезінде сапарлап барған елдегі сәйкес патогенді микроорганизмнің ципрофлоксацингетөзімділігі туралы ақпаратты есепке алу қажет.
Сүйектер мен буындардың инфекциялық аурулары
Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай, ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктіріп тағайындау керек.
Сібір ойық жарасының өкпедегі түрі
Адамда қолдану in vitro сезімталдығыназерттеулер деректеріне және жануарлардағы зерттеулер нәтижелеріне, ондай-ақ адамда қолданылуының шектеулі деректеріне негізделген. Емдеуші дәрігер сібір ойық жарасын емдеу бойынша ұлттық және/немесе халықаралық құжаттарды жетекшілікке алу керек.
Муковисцидоздағы бронх-өкпе инфекциялары
Клиникалық зерттеулерге 5-17 жас аралығындағы балалар және жасөспірімдер қатыстырылды. 1 жастан 5 жасқа дейінгі балаларды емдеуге қатысты деректер шектеулі.
Несеп жолының асқынған инфекциялары және пиелонефрит
Несеп жолының инфекцияларын ципрофлоксацинмен емдеу мәселесін басқа препараттармен емдеу мүмкін болмайтын жағдайларда және тек микробиологиялық талдау жүргізуден кейін ғана қарастыру керек.
Клиникалық зерттеулерге 1-17 жас аралығындағы балалар және жасөспірімдер қатыстырылды.
Басқа спецификалық ауыр инфекциялар
Басқа ауыр инфекциялар тұсында препарат емнің ресми хаттамасына сәйкес немесе басқа емді қолдануға болмағанда немесе стандартты ем тиімсіз болған жағдайда және микробиологиялық талдау нәтижелері ципрофлоксацин қолдануды қолдағанда ғана, пайда/қаупін мұқият бағалаудан кейін қолданылады. Жоғарыда аталғандарынан тыс, спецификалық ауыр инфекцияларда ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтарда бағаланбаған. Клиникалық тәжірибе шектеулі. Сол себепті осындай инфекцияларға шалдыққан пациенттерді емдеуде ерекше сақ болу ұсынылады.
Қаңқа-бұлшықет жүйесі
Ципрофлоксацинді анамнезінде хинолондармен емделуге байланысты сіңірлердің аурулары және бұзылулары бар пациенттерге тағайындауға болмайды. Алайда, қоздырғышты микробиологиялық растаудан кейін аталған пациенттерге пайдасы мен қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ципрофлоксацин кейбір ауыр инфекцияларды емдеу үшін, әсіресе стандартты ем тиімсіздігінде немесе қолданылған антибиотиктерге бактериялық резистенттілікте, ципрофлоксацинді таңдау дұрыстығы микробиологиялық расталған жағдайда, тағайындалуы мүмкін.
Сіңірлер қабынуы және сіңірлердің (әсіресе, ахилл сіңірлерінің) кейде екі жақты үзілуі ципрофлоксацинмен емнен кейін алғашқы 48 сағатының ішінде басталуы мүмкін.
Сіңірлер қабынуы және үзілуі ципрофлоксацинмен емдеу курсы аяқталғаннан кейін тіпті бірнеше ай өткенде де болуы мүмкін. Сіңірлер аппаратының зақымдану қаупі егде жастағы пациенттерде немесе бір мезгілде кортикостероидтар алатын пациенттерде жоғары болуы мүмкін.
Егер сіңірлер қабынуының қандай да бір симптомдары (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну жай-күйі) анықталса ципрофлоксацинмен емді тоқтату керек. Зақымдалған аяқ-қолды тыныштықпен қамтамасыз ету керек.
Ципрофлоксацинді ауыр миастениясы бар пациенттерде қолдануда сақ болу керек, өйткені оның симптомдары өршуі мүмкін.
Аневризма және / немесе аорта ыдырауы
Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондар қабылдағаннан кейін, әсіресе егде жастағы пациенттерде аневризма дамуының және аорта ыдырауының жоғары қаупі туралы хабарланды. Анамнезінде аневризмасы немесе аневризмасы және/немесе аорта ыдырауы бар, сондай-ақ қауіптің басқа факторлары немесе аневризмасы және аорта ыдырауы дамуына бейімдейтін жай-күйі бар пациенттерде (мысалы, Марфан синдромы, тамырлық типті Элерса-Данло синдромы, Такаясу артерииті, жуан жасушалы артериит, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, атеросклероз), фторхинолондарды тек пайда-қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан және емнің басқа болжамды нұсқаларын қарастырудан кейін ғана қолдану керек. Іште, кеудеде немесе арқада кенеттен ауыру пайда болған жағдайда пациенттер шұғыл көмек бөлімшесіндегі дәрігерге дереу қаралуы керек.
Көру қабілетінің бұзылуы
Көрудің бұзылулары туныдағанда немесе көздің басқа зақымдануларында
дереу дәрігер кеңесіне жүгінген жөн.
Фотосезімталдық
Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туындататыны дәлелденген. Ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттер тіке түсетін күн сәулесінің әсерінен немесе УК-сәулеленуден аулақ болу керек.
Орталық жүйке жүйесі (ОЖЖ)
Ципрофлоксацин, басқа хинолондар сияқты, құрысу ұстамасын туындатады немесе құрысу шегін төмендетеді. Эпилепсиялық статус жағдайлары хабарланған. Ципрофлоксацин құрысу ұстамаларына түрткі болатын ОЖЖ аурулары бар пациенттерде сақтықпен қолданылу керек, атап көрсетілген құбылыстар туындаған жағдайда препарат қолдануды тоқтату керек. Тіпті ципрофлоксацин емінің алғашқы күнінен кейін де психоздық бұзылыстар туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидтік ойларға және өзін-өзі өлтіру немесе нақты өзін өзі өлтіру жағдайларына дейін үдеуі мүмкін. Осы жағдайларда емді тоқтату керек.
Ципрофлоксацин қабылдаған пациенттерде полинейропатия жағдайлары туындағаны туралы (өздігінен немесе үйлесімде білінетін ауыру, ашыту, сезімталдық бұзылуы немесе бұлшықет әлсіздігі) хабарланған. Ауыру, күйдіру, шаншу, ұю және/немесе әлсіздікті қоса, көрсетілген аурулардың симптомдары туындаған жағдайда, қайтымсыз жай-күй дамуын болдырмас үшін препаратты қолдануды тоқтату керек.
Жүрек-қантамыр жүйесі
Ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды төмендегідей QT аралығын ұзартатын белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде абайлап қолдану керек:
- туа біткен QT аралығының ұзару синдромы;
- QT аралығын ұзартатыны белгілі препараттарды бір мезгілде пайдалану (мысалы, аритмияға қарсы IA және III класс дәрілері, трициклді антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер);
- электролитті бұзылулар, мысалы, түзетілмеген гипокалиемия, гипомагниемия;
- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия).
Егде жастағы пациенттер және әйелдер QTc аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан пациенттердің осы тобында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды сақтықпен пайдалану керек.
Дисгликемия
Хинолондардың барлық типтерін қолданғанда гипергликемия, сондай-ақ гипогликемияны қоса, әдетте диабеті бар, гипогликемиялық дәрілік заттарды пероральді (глибенкламид) немесе инсулин қабылдайтын пациенттерде қандағы глюкоза деңгейінің бұзылулары туралы хабарланған. Гипогликемиялық кома жағдайлары туралы хабарланды. Қант диабеті бар науқастарға қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.
Асқазан-ішек жолы
Препаратпен емдеу кезінде немесе одан кейін (емдеуден кейінгі бірнеше аптаны қоса) ауыр және персистирленетін диареяның болуы дереу емдеуді талап ететін антибиотиктер қолданумен байланысты колитті (өмірге қатерлі, өліммен аяқталуы мүмкін) көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацинді дереу тоқтатып, тиісінше емдеуді бастау қажет. Аталған жағдайда перистальтикаға қарсы препараттарды тағайындау қарсы көрсетілімді.
Бүйрек және несеп шығару жүйесі
Ципрофлоксацинмен емдеу кезінде кристаллурия дамуынан аулақ болу үшін пациенттердің жеткілікті мөлшерде сұйықтық қабылдауын қамтамасыз ету керек және несептің шектен тыс сілтіленуінен сақтану керек.
Бүйрек функциясының шектеулі
Ципрофлоксацин көбіне өзгеріссіз күйде несеп арқылы шығарылатындықтан, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге ципрофлоксациннің жинақталуы салдарынан болатын жағымсыз реакциялар көбеюінен сақтану үшін, дозаны түзету талап етілуі мүмкін.
Бауыр және өт шығару жолдары
Ципрофлоксацин қабылдауға байланысты бауыр некрозының және өміріне қатерлі бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары туралы хабарланған. Бауыр ауруларының қандай да бір белгілері немесе симптомдары (тәбеттің жойылуы, сарғаю, несептің күңгірт түске боялуы, қышыну, іштің ауыруы) білінген жағдайда препаратпен емдеуді тоқтату керек.
Резистенттілігі
Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе оның симптомдары жоқ ципрофлоксацинге резистентті бактериялар бөлініп шығуы мүмкін. Инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas туындаған инфекциялар жағдайында ұзақ емдеуде немесе аурухана ішінде емдегенде ципрофлоксацин-резистентті қоздырғыштардың пайда болу қаупі аса жоғары.
Цитохром P450
Ципрофлоксацин CYP 1A2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы жүйемен метаболизденетін, бір мезгілде қабылданатын заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин, агомелатин) сарысулық концентрацияларының артуын туындатуы мүмкін.
Сондықтан атап көрсетілген заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттер артық дозаланудың клиникалық белгілерін анықтау мақсатында мұқият медициналық бақылауда болуы тиіс. Бұдан бөлек, бұл заттардың сарысулық концентрацияларының (мысалы, теофиллин) мониторингі қажеттілігі де туындауы мүмкін. Бір мезгілде ципрофлоксацин мен тизанидин қолдану қарсы көрсетілімді.
Метотрексат
Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.
Тесттермен өзара әрекеттесулері
Ципрофлоксациннің Mycobacterium tuberculosis қарсы in vitro белсенділігін бағалауда ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттерден алынған үлгілерде бактериологиялық зерттеулер жалған-теріс нәтиже болуы мүмкін.
Глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы
Ципрофлоксацинқолданғанда глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар дамығаны туралы хабарланды. Ықтимал пайдасы болуы мүмкін қаупінен астам жағдайларды қоспағанда, препаратты бұндай пациенттерге тағайындаудан аулақ болу керек. Мұндай жағдайларда гемолиз дамуының потенциалды мүмкіндігін бақылау керек.
Шеткері невропатия
Хинолондар және фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде Парестезияға, гипестезияға (сезімталдығы төмендеу), дизестезияға немесе әлсіздікке әкелетін сенсорлық немесе сенсомоторлық полиневропатия жағдайлары тіркелді.
Ципрофлоксацинқабылдайтын пациенттерге егер ауыру, ашыту, шаншу, ұю немесе әлсіздік сияқты невропатия симптомдары дамыса, потенциалды қайтымсыз жай-күй дамуын болдырмас үшін емді жалғастыру алдында өз дәрігеріне хабарласу ұсынылады.
Хинолондар және фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде олардың жасына байланыссыз және қауіптің бұрыннан бар факторлары өте сирек жағдайларда еңбек ету қабілетін ұзақ уақытқа жоғалту (бірнеше ай немесе жылға созылатын) және әртүрлі, кейде ағзаның көптеген жүйелеріне (тірек-қимыл қозғалыс аппараты, жүйке жүйесі, психиикалық жай-күй) әсер ететін потенциалды қайтымсыз жағымсыз реакциялар тіркелді. Кез келген күрделі жағымсыз реакцияның бірінші белгілері мен симптомдарында ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату керек және пациенттер дәрігермен кеңесуі тиіс.
Педиатрияда қолданылуы
Балалар мен жасөспірімдерде ципрофлоксацинді ресми ұсыныстарға сәйкес қолдану керек. Емді балалар мен жасөспірімдерде тек кистозды фиброзды және/немесе ауыр инфекциялық ауруларды емдеуде тәжірибесі бар мамандар тағайындауы тиіс. Жануарлардағы эксперименттер ципрофлоксациннің жетілмеген жануарлардағы буын артропатиясын туындататынын көрсетті.
Ципрофлоксацинді балаларда қолдану бағаланған қосарлы жасырын сынама әдісімен жүргізілген рандомизацияланған клиникалық зерттеулердің қауіпсіздік бойынша деректері (ципрофлоксацин: n = 335, орташа жас = 6,3 лет; салыстыру препараты: n = 349, орташа жас = 6,2 лет; жасының диапазоны = 1 жастан бастап 17 жасқа дейін) препарат қолдануға байланысты болуы мүмкін артропатияның пайда болуының келесі жиілігін көрсетеді (буынның клиникалық зерттеулерінің деректері бойынша):7,2% және 4,6% күніне +42 дәрілік артропатия жағдайына күдік болғанда. Бір жылдық кезеңдегі аурудың кездесуінің бақыланған жиілігі 9,0% және 5,7% құрады.
Артропатияның дамуының уақыт бойынша жиілігі артуы препарат қабылдауға байланысты болуының ықтималдығы топтар арасында статистикалық елеулі болмады. Буындарға және/немесе қоршаған тіндерге болжамды жағымсыз әсеріне байланысты пайдасы мен қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана емді бастау керек.
Жүктілік және лактация кезеңінде қолданылуы
Жүкті әйелдерге ципрофлоксацинді қолдану туралы қолда бар деректер даму ақауларының жоқтығын немесе ципрофлоксациннің фето/неонатальді уыттылығын көрсетеді. Жануарлардағы зерттеулер ұрпақ өрбіту жүйесіне тікелей немесе жанама зиянды әсерін анықтамады. Хинолондардың әсеріне ұшыраған жас аналықтар және шараналарда шеміршек дамымауына әсері бақыланды. Сондықтан препараттың шараналарда/жаңа туған нәрестелерде буын шеміршегінің зақымдалуын туындатуы жоққа шығарылмайды. Сақтық шарасы ретінде ципрофлоксацинді жүктілікте қолдануға болмайды.Ципрофлоксацин емшек сүтімен бөлінеді. Буын шеміршегінің зақымдалуының потенциалды қаупіне байланысты бала емізу кезеңінде ципрофлоксацині қолдануға болмайды.
Дәрілік заттардың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Ципрофлоксацинге жүйке жүйесінің әсер етуіне байланысты пациент реакцияларының жылдамдығына әсер етуі мүмкін, соның салдарынан жоғары зейін қоюды және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін автомобиль басқару немесе басқа қызмет түрлерімен айналысу қабілеті бұзылуы мүмкін.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Ц ипрофлоксациндозасы инфекцияның түріне, орналасқан жеріне және аурудың ауырлығының дәрежесіне, қоздырғыштардың ципрофлоксацинге сезімталдығына, пациенттің бүйрек функциясына, ал сондай-ақ балалар мен жасөспірімдерде дене салмағына сәйкес белгіленеді.
Емдеу ұзақтығы аурудың ауырлық дәрежесіне, клиникалық және бактериологиялық зерттеулердің нәтижелеріне байланысты.
Белгілі бір (мысалы, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter немесе Staphylococci)микроорганизмдер туғызған инфекцияларды емдеу үшін ципрофлоксациннің жоғарырақ дозаларын қолдану, сондай-ақ бактерияға қарсы басқа қажетті дәрілерді бір мезгілде тағайындауды талап етуі мүмкін. Кейбір инфекцияларды (мысалы, кіші жамбас мүшелерінің қабыну ауруларын, интраабдоминальді инфекцияларды, нейтропениясы бар пациенттердегі инфекцияларды және сүйек пен буын инфекцияларын) емдеуде қоздырғышқа байланысты тиісінше ем басқа бактерияларға қарсы дәрілермен тағайындалуы мүмкін.
Ересектер
Қолданылуы |
Күндік доза мг |
Емнің жалпы
ұзақтығы (ципрофлоксациннің парентеральді түрімен
басталған емді қоса) |
|
Тыныс жолдарының төменгі бөлігінің инфекциялары |
500
мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
7 күннен 14 күнге дейін |
|
Тыныс жолдарының жоғарғы бөлігінің
инфекциялары |
Созылмалы синуситтің өршуі |
500 мг - 750 мг дейін күніне 2 рет |
7 күннен 14 күнге дейін |
Ортаңғы құлақтың созылмалы
іріңді отиті |
500 мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
7 күннен 14 күнге дейін |
|
Қатерлі сыртқы отит |
750
мг күніне 2
рет |
28 күннен 3 айға
дейін |
|
Несеп шығару жолдарының инфекциялары |
Асқынбаған цистит |
250
мг - 500 мг дейін күніне 2
рет |
3
күн |
әйелдерде менопауза кезінде бір реттік доза 500 мг қолданылуы мүмкін |
|||
Асқынған цистит, асқынбаған пиелонефрит |
500
мг күніне 2
рет |
7 күн |
|
Асқынған пиелонефрит |
500 мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
10
күннен
кем емес; кейбір жағдайларда (мысалы абсцестерде) емі 21 күннен
әріге созылуы мүмкін |
|
Простатит |
500
мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
2-4
аптадан (жедел) - 4-6 аптаға дейін (созылмалы) |
|
Жыныс мүшелерінің инфекциялары |
Гонококкты уретрит және
цервицит |
бір реттік доза 500 мг |
1
күн (бір реттік доза) |
Эпидидимоорхит және кіші жамбас мүшелерінің қабыну аурулары |
500
мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
14
күннен
кем емес |
|
Асқазан-ішек
жолының инфекциялары және интраабдоминаль-ді инфекциялар |
Shigella spp. қоса, Shigella dysenteriae 1
типті қоспағанда, бактериялық инфекциядан туындаған диареяны және саяхатшылардың
ауыр диареясын эмпириялық емдеуде |
500 мг күніне 2 рет |
1 күн |
Shigella dysenteriae туындаған
1 типті диарея |
500 мг күніне 2 рет |
5 күн |
|
Vibrio cholera туындаған диарея |
500
мг күніне 2
рет |
3
күн |
|
Іш сүзегі |
500
мг күніне 2
рет |
7
күн |
|
Интраабдоминальді инфекциялар, грамтеріс микроорганизмдерден туындаған |
500
мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
5
күннен
14 күнге дейін |
|
Терінің және жұмсақ тіндердің инфекциялары |
500
мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
7 күннен 14 күнге дейін |
|
Сүйектердің және буындардың инфекциялары |
500
мг - 750 мг дейін күніне 2
рет |
3
айдан
асырмай |
|
Нейтропениясы
және қызбасы бар пациенттерде, қызба бактериялық
инфекциядан туындауына күдік болғанда, инфекцияны емдеуде (ципрофлоксацинді ресми
нұсқауларға сәйкес бактерияларға қарсы
жағымды дәрілермен бірге қолдану керек) |
500 мг -750 мг дейін Күніне 2 рет |
ем бүкіл нейтропения кезеңі бойына жалғастырылуы тиіс |
|
Neisseria Meningitidis микроорганизмдерден туындаған инвазиялық
инфекциялардың
профилактикасы |
бір реттік доза 500
мг |
1
күн (бір реттік доза) |
|
Клиникалық қажет жағдайда препартты
ауыз арқылы қабылдай алатын пациенттердегі сібір ойық
жарасының ингаляциялық түрінің жанасудан кейінгі профилактикасы және емі.
Емді болжамды
немесе расталған инфекция жұқтырудан кейін дереу бастау
керек. |
500
мг Күніне 2
рет |
Bacillus anthracis инфекция жұқтыруы айғақталған
сәттен бастап 60 күн |
Балалар және жасөспірімдер
Қолданылуы |
Күндік дозасы, мг |
Емнің жалпы
ұзақтығы (ципрофлоксациннің парентеральді түрімен
басталған емді қоса) |
Муковисцидоз |
дене салмағына қарай 20
мг/кг күніне 2 рет; ең жоғары доза - 750 мг бір рет қабылдауға. |
10-нан 14 күнге
дейін |
Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары
және пиелонефрит |
дене салмағына қарай 10
мг/кг - дене салмағына
қарай 20 мг/кг дейін күніне 2 рет; ең жоғары доза - 750 мг бір рет қабылдауға. |
10-нан 21 күнге дейін |
Клиникалық қажет жағдайда препартты
ауыз арқылы қабылдай алатын пациенттердегі сібір ойық
жарасының ингаляциялық түрінің жанасудан кейінгі профилактикасы және емі.
Емді болжамды
немесе расталған инфекция жұқтырудан кейін дереу бастау
керек. |
дене
салмағына қарай 10 мг/кг - дене
салмағына қарай
15 мг/кг дейін күніне 2 рет; ең
жоғары доза
- 500 мг бір рет қабылдауға. |
Bacillus anthracis инфекция жұқтыруы айғақталған
сәттен бастап 60 күн |
Басқа да ауыр инфекциялар |
дене
салмағына қарай 20 мг/кг күніне 2
рет; ең
жоғары доза
- 750 мг бір рет қабылдауға. |
инфекциялар түрі
бойынша |
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерге препаратты инфекция ауырлығының дәрежесіне және креатинин клиренсіне сәйкес тағайындалады.
Бүйрек немесе бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттер
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге ұсынылатын бастапқы және демеуші дозалар:
Креатинин клиренсі
[мл/мин/1,73 м2] |
Қан сарысуындағы креатинин деңгейі [мкмоль/л] |
Пероральді доза [мг] |
>
60 |
<
124 |
Әдетте дозалануын қараңыз |
30-60 |
124
- 168 дейін |
250-500
мг әр 12 сағатта |
<
30 |
>
169 |
250-500
мг әр 24 сағатта |
Гемодиализдегі
пациенттер |
>
169 |
250-500
мг әр 24 сағатта
(диализден
кейін) |
Перитонеальді диализдегі пациенттер |
>
169 |
250-500
мг әр 24 сағатта |
Бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттерде дозаны түзету қажет емес.
Бүйрек және/немесе бауыр функциясының бұзылуы бар балаларда қолдану ерекшелігі зерттелмеген.
Қолдану тәсілі
Флапрокс препаратын тамақ ішуге байланыссыз сумен іше отырып тұтас жұту керек. Алайда егер препараташқарынға қабылданса, белсенді заттың сіңірілуі жылдамырақ жүреді. Ципрофлоксацинтаблеткаларын сүт өнімдерімен бірге (мысалы,сүтпен, йогуртпен) немесе минералдармен байытылған шырынмен (мысалы, кальциймен байытылған апельсин шырынымен) қабылдауға болмайды.
Ауыр жағдайларда немесе егер пациенттің таблеткаларды қабылдау мүмкіндігі болмағанда (мысалы, энтеральді қоректенетін пациенттер) емдеуді кейін препаратты ішу арқылы қолдануға көше отырып, ципрофлоксацинді вена ішіне енгізу емінен бастау ұсынылады.
Артық дозалануы
12 г ципрофлоксацин қабылдау салдары артық дозаланудың жеңіл уыттану симптомдарын тудырғаны туралы, сондай-ақ 16 г қабылдаудан жедел артық дозалану жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына әкелгені хабарланған.
Симптомдары: бас айналу, тремор, бас ауыру, шаршау сезімі, құрысулар, елестеулер, сананың шатасуы, іштегі жағымсыз сезінулер, бүйрек және бауыр функциясының бұзылуы, кристаллурия және гематурия. Қайтымды нефроуыттану туралы хабарланған.
Емі
Артық дозалануының әдеттегі шараларынан (мысалы, асқазанды шаю, белсендірілген көмір қолдану) басқа, бүйрек функциясын бақылау, атап айтқанда, несепте pH мөлшерін анықтау, қажет болса, кристаллурияны болдырмау үшін оның қышқылдандыру ұсынылады. Пациенттерге сұйықтықтың жеткілікті түсуін қамтамасыз ету қажет. Құрамында кальций немесе магний бар антацидтер артық дозаланғанда ципрофлоксацин сіңуін теориялық тұрғыда азайтуы мүмкін. Гемодиализ немесе перитонеальді диализ көмегімен ципрофлоксациннің аздаған мөлшері ғана шығарылады (<10%).
Артық дозалану жағдайында симптоматикалық ем жүргізген жөн. QT аралығының ұзару мүмкіндігіне орай, ЭКГ мониторингін өткізу керек.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы
Көбірек жиілікпен кездесетін жағымсыз реакциялар жүрек айнуы, диарея болып табылады.
Төменде туындау жиілігі бойынша топтастырылған, ципрофлоксациннің (пероральді және вена ішіне енгізу түрлері, сатылы ем) әсеріне клиникалық зерттеулер және постмаркетингтік бақылау кезінде анықталған жағымсыз реакциялар келтірілген. Біліну жиілігінің талдауы ципрофлоксациннің екі дәрілік, пероральді және венаішілік түрі үшін берілген.
Жағымсыз реакциялардың жиілігінің параметрлері келесі түрде анықталады: өте жиі (≥ 1/10); жиі (≥ 1/100, бірақ < 1/10); жиі емес (≥ 1/1000, бірақ < 1/100); сирек (≥ 1/10000, бірақ < 1/1000); өте сирек (< 1/10000); жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес).
Инфекциялық және паразиттік аурулар: жиі емес – зеңдік суперинфекциялар.
Қан және лимфа жүйесі тарапынан: жиі емес – эозинофилия; сирек – лейкопения, анемия, нейтропения, лейкоцитоз, тромбоцитопения, тромбоцитемия; өте сирек – гемолиздік анемия, агранулоцитоз, панцитопения (өмірге қауіп төндіретін), сүйек кемігі функциясының бәсеңдеуі (өмірге қауіп төндіретін).
Иммундық жүйе тарапынан: сирек – аллергиялық реакциялар, аллергиялық ісіну/ангионевроздық ісіну; өте сирек – анафилаксиялықреакция, анафилаксиялық шок (өмірге қауіп төндіретін), сарысу құю ауруы типі бойынша реакция.
Эндокриндік жүйе тарапынан: жиілігі белгісіз – антидиуретиктік гормонның адекватты емес секрециялану синдромы (SIADH).
Зат алмасу және тамақтану тарапынан: жиі емес – тәбет төмендеуі; сирек – гипергликемия, гипогликемия.
Психиканың бұзылуы: жиі емес – психомоторлық аса жоғары белсенділік, қозу; сирек – сананың шатасуы және бағдардан жаңылу, үрейлену, патологиялық түстер көру, депрессия (суицидтік ойларға немесе өзін өлтіруге әрекет етуге және нақты өзін өзі өлтіруге әкелуі мүмкін), елестеулер; өте сирек – психоздық реакциялар (суицидтік ойларға немесе өзін өлтіруге әрекет етуге және нақты өзін өзі өлтіруге әкелуі мүмкін); жиілігі белгісіз – мания, гипоманияны қоса.
Жүйке жүйесі тарапынан: жиі емес – бас ауыруы, бас айналуы, ұйқының бұзылуы, дәм сезу бұзылуы; сирек – парестезия, дизестезия, гипестезия, тремор, құрысулар(эпилепсиялықстатусты қоса), вертиго; өте сирек – бас сақинасы, қозғалыс қимыл үйлесімінің бұзылуы, жүріс бұзылуы, иіс сезу бұзылуы, бассүйекішілік гипертензияжәне мидың жалған ісігі; жиілігі белгісіз – шеткері нейропатия жәнеполинейропатия.
Көру мүшелері тарапынан: сирек – көрудің бұзылуы (мысалы, диплопия); өте сирек – түсті айырудың бұзылуы.
Көру мүшелері тарапынан және лабиринттік бұзылулар: сирек – құлақтағы шуыл, естімей қалу /естудің бұзылуы.
Жүрек тарапынан: сирек – тахикардия; жиілігі белгісіз – қарыншалық аритмия және «пируэт»типті тахикардия (көбіне QT аралығы ұзару қаупінің факторы бар пациенттерде бақыланды), электрокардиограммада (ЭКГ) QT аралығы ұзаруы.
Тамырлар тарапынан: сирек – тамырлар кеңеюі, гипотензия, естен тану; өте сирек - васкулит.
Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы мүшелері тарапынан: сирек – ентігу (демікпе жай-күйін қоса).
Асқазан-ішек жолы тарапынан: жиі – жүрек айнуы, диарея; жиі емес - құсу, гастроинтестинальді және іш аумағының ауыруы, диспепсия, метеоризм; сирек– антибиотикпен астасқан колит (өте сирек өліммен аяқталу мүмкіндігі бар); өте сирек - панкреатит.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан: жиі емес - трансаминаза деңгейінің жоғарылауы, билирубин деңгейінің жоғарылауы; сирек - бауыр функциясының бұзылуы, холестаздық сарғаю, гепатит; өте сирек - бауыр некрозы (өте сирек жағдайларда өмір үшін қауіпті бауыр жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін).
Тері және тері асты тіндері тарапынан: жиі емес – бөртпе, қышыну, есекжем; сирек– фотосезімталдық реакциялары; өте сирек - петехийлер, көп формалы эритема,түйіндіэритема, Стивенс-Джонсон синдромы (өмірге қауіпті болуы ықтимал), уытты эпидермальді некролиз (өмірге қауіпті болуы ықтимал); жиілігі белгісіз – жедел жайылған экзантематозды пустулез, эозинофилиясы және жүйелік симптомдары бар дәрілік реакция (DRESS).
Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіндер тарапынан: жиі емес – сүйек-бұлшықет ауыруы (мысалы, аяқ-қолдың арқаның, кеуденің ауыруы), буындардағы ауыру; сирек - миалгия, артрит, бұлшықет тонусының артуы және бұлшықет түйілулері; өте сирек - миастения, тендинит, сіңірлер үзілуі (көбіне ахилл сіңірі), миастения гравис симптомдарының өршуі.
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан: жиі емес – бүйрек функциясы бұзылуы; сирек– бүйрек жеткіліксіздігі, гематурия, кристаллурия, тубулоинтерстициальді нефрит.
Жалпы бұзылыстар және қолдану тәсілімен шартталған бұзылулар: жиі емес - астения, қызба; сирек – ісіну, қатты тершеңдік (гипергидроз).
Зертханалық және құралдармен зерттеулердегі нәтижелерге әсері: жиі емес - қандағы сілтілік фосфатаза деңгейінің артуы; сирек - амилаза деңгейінің артуы; жиілігі белгісіз – халықаралық қалыптасқан қатынастың ұлғаюы (K дәруменінің антагонистерін қабылдайтын пациенттерде).
Балалар және жасөспірімдер
Жоғарыда ескерілген артропатия жағдайлары (артралгия, артрит) ересектер зерттеулерінде сипатталған. Артропатия балаларда жиі анықталады.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - ципрофлоксацин 500 мг (гидрохлорид моногидраты түрінде (582 мг)),
қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза (Авицел рН101), жүгері крахмалы, кросповидон, натрий кроскармеллозасмы (Ац-ди-соль), сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы (Аэросил 200), магний стеараты.
қабығы Опадрай ақ (Y-1-7000): гидроксипропилметилцеллюлоза, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль 400.
Сыртқы түрінің сипаттамасы: дөңгелек пішінді, екі жағы дөңес, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған, бір бетінде сызығы бар таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Үлбірлі қабықпен қапталған 500 мг таблеткалар.
Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.
Медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа 1 пішінді қаптамадан салынған.
Сақтау мерзімі
5 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25ᴼС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы.