г. AptekaOnline
Каталог

Фламакс, 50 мг/мл, р-р для в/м введ. 2 мл, №10, пачка картонная

Действующее вещество :
Кетопрофен
Дозировка:
50 мг/мл
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
5 лет
Цена от 2 860
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2019-05-08
Действующее вещество
Кетопрофен
Дозировка
50 мг/мл
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00003360
Лекарственная форма
Раствор для внутримышечного введения
Описание упаковки
2 мл, №10
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№012867
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
5 лет
Торговое название
Фламакс
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 2 мл в ампуле. По 5 ампул в контурной ячейковой упаковке. По 1 или 2 контурных ячейковых упаковок в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Фламакс®

 

Международное непатентованное название

Кетопрофен

 

Лекарственная форма, дозировка

Раствор для внутримышечного введения, 50 мг/мл

 

Фармакотерапевтическая группа

Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные и противоревматические препараты, нестероидные. Пропионовой кислоты производные. Кетопрофен.

Код АТХ: M01AE03

 

Показания к применению

Фламакс®показан к применению у взрослых и детей в возрасте от 15 лет.

Болевой синдром:

-      посттравматический

-      послеоперационный

-      боль при метастазах в кости у пациентов с онкологическими заболеваниями

-      альгодисменорея

Ревматические заболевания:

-      ревматоидный артрит

-      серонегативные спондилоартриты (анкилозирующий спондилоартрит, псориатический артрит, реактивный артрит)

-      подагра, псевдоподагра

-      остеоартроз

-      внесуставной ревматизм (тендинит, бурсит, капсулит плечевого сустава)

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

-       гиперчувствительность к действующему веществу или к любому из вспомогательных веществ, перечисленных в разделе «Состав лекарственного препарата»)

-       индивидуальная повышенная чувствительность к другим нестероидным противовоспалительным препаратам

-       эрозивно-язвенные поражения желудочно-кишечного тракта (ЖКТ) (в фазе обострения), дивертикулит

-       кровотечения из желудочно-кишечного тракта, воспалительные заболевания кишечника в фазе обострения (неспецифический язвенный колит, болезнь Крона)

-       тяжелая печеночная недостаточность или заболевания печени в острый период

-       тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина (КК) менее 30 мл/мин)

-       прогрессирующие заболевания почек

-       гиперкалиемия

-       полное или неполное сочетание бронхиальной астмы, рецидивирующего полипоза носа и околоносовых пазух и непереносимости ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных противовоспалительных препаратов (в т.ч. в анамнезе)

-       нарушение кроветворения, нарушения гемостаза (в т.ч. гемофилия)

-       период после проведения аортокоронарного шунтирования

-       беременность III триместр и период кормления грудью

-       детский и подростковый возраст до 15 лет

Необходимые меры предосторожности при применении

Следует избегать одновременного применения кетопрофена с другими нестероидными противовоспалительными препаратами (НПВП), включая селективные ингибиторы циклооксигеназы 2 (ЦОГ-2).

Нежелательные реакции можно минимизировать путем применения наименьшей эффективной дозы в течение кратчайшего периода лечения, необходимого для контроля симптомов (см. раздел «Рекомендации по применению»).

Пациенты с бронхиальной астмой, ассоциированной с хроническим ринитом, хроническим синуситом и/или полипозом носа, имеют более высокий риск аллергических проявлений при приеме ацетилсалициловой кислоты и/или НПВП, чем остальная часть населения. Введение кетопрофена может привести к возникновению приступа астмы или бронхоспазма у пациентов с аллергией на ацетилсалициловую кислоту или НПВП (см. раздел «Противопоказания»).

Пациенты пожилого возраста

У пациентов пожилого возраста может быть повышена частота нежелательных реакций на НПВП — особенно таких, как кровотечение и перфорация в желудочно-кишечном тракте, которые в некоторых случаях может представлять угрозу для жизни (см. раздел «Рекомендации по применению»).

Желудочно-кишечные эффекты

В отношении всех НПВП сообщалось о кровотечении, язве и перфорации в желудочно-кишечном тракте, которые могут иметь место в любой момент лечения и представлять угрозу для жизни пациента — с симптомами-предвестниками или без них, с присутствием в анамнезе серьезных нарушений со стороны желудочно-кишечного тракта или без таковых.

Некоторые эпидемиологические данные свидетельствуют о том, что кетопрофен может быть связан с более высоким риском серьезной желудочно-кишечной токсичности, по сравнению с другими НПВП, особенно в высоких дозах (см. разделы «Рекомендации по применению» и «Противопоказания»).

Риск возникновения кровотечения, язвы или перфорации в желудочно-кишечном тракте повышается при повышении дозы НПВП, при наличии у пациентов в анамнезе язвы, особенно осложненной кровотечением или перфорацией (см. подраздел «Противопоказания»), а также у пациентов пожилого возраста. У таких пациентов лечение следует начинать с наименьшей возможной дозы. В отношении этих пациентов, а также пациентов, которые одновременно принимают аспирин в низких дозах или другие препараты, повышающие риск возникновения патологии со стороны желудочно-кишечного тракта, следует рассмотреть возможность терапии в комбинации с препаратами-протекторами, например, мизопростолом или ингибиторами протонного насоса (см. подраздел «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»).

Пациенты с наличием в анамнезе патологии желудочно-кишечного тракта токсического характера, особенно люди пожилого возраста, должны сообщать о любых нежелательных симптомах со стороны желудочно-кишечного тракта (особенно о кровотечениях в желудочно-кишечном тракте). Это особенно важно на начальных стадиях лечения.

Особое внимание следует уделять пациентам, получающим сопутствующую терапию препаратами, которые могут повышать риск возникновения язвы или кровотечения, например, глюкокортикоиды, пероральные антикоагулянты, такие как варфарин, селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС), антиагреганты тромбоцитов, такие как ацетилсалициловая кислота, и никорандил (см. подраздел «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»).

Препарат Фламакс® следует отменить при обострении пептической язвы или желудочно-кишечного кровотечения.

В случае появления кровотечения или изъязвления у пациента, получающего кетопрофен лечение следует прекратить.

НПВП необходимо применять с осторожностью пациентам с желудочно-кишечными заболеваниями в анамнезе (язвенный колит, болезнь Крона) из-за возможного обострения данных заболеваний (см. раздел «Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении лекарственного препарата и меры, которые следует принять в этом случае»).

Влияние на сердечно-сосудистую систему и цереброваскулярные явления

Пациентам с артериальной гипертензией и/или с застойной сердечной недостаточностью от легкой до средней степени тяжести в анамнезе рекомендуется тщательное наблюдение, поскольку при терапии НПВП наблюдались задержка жидкости и отеки.

Клинические исследования и эпидемиологические данные позволяют сделать вывод о том, что применение некоторых НПВП — особенно, в высоких дозах и при длительном применении – может быть связано с незначительным повышением риска артериального тромбоза (например, инфаркт миокарда или инсульт). Данных для исключения такого риска при применении кетопрофена недостаточно.

Пациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью, диагностированной ишемической болезнью сердца, заболеванием периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями следует проводить терапию кетопрофеном только после тщательной оценки состояния пациента. Подобную оценку следует провести до начала долгосрочного лечения пациентов с факторами риска развития сердечно-сосудистого заболевания (в их числе гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение).

Сообщалось о повышенном риске развития артериальных тромботических событий у пациентов, получавших НПВП (за исключением ацетилсалициловой кислоты) для лечения послеоперационных болей при аорто-коронарном шунтировании.

Кожные реакции

Очень редко на фоне применения НПВП наблюдались тяжелые кожные реакции, некоторые из которых закончились летальным исходом, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона, а также токсический эпидермальный некролиз (см. раздел «Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении лекарственного препарата и меры, которые следует принять в этом случае»). По-видимому, наибольшему риску появления этих реакций пациенты подвержены в начале лечения, и чаще всего эти реакции имеют место в течение первого месяца лечения. При появлении кожной сыпи, признаков поражения слизистых оболочек или других симптомов гиперчувствительности кетопрофен следует отменить.

Функциональная почечная недостаточность

НПВП, ингибируя сосудорасширяющее действие почечных простагландинов, могут вызвать функциональную почечную недостаточность из-за снижения скорости клубочковой фильтрации. Это нежелательная реакция является дозозависимой. В начале лечения или после увеличения дозы рекомендуется тщательно проверить функцию почек, в том числе объем диуреза у пациентов со следующими факторами риска:

-      пациенты пожилого возраста;

-      сопутствующее лечение, например, ингибиторами АПФ, сартанами, диуретиками;

-      гиповолемия (независимо от причины);

-      сердечная недостаточность;

-      хроническая почечная недостаточность;

-      нефротический синдром;

-      волчаночная нефропатия;

-      цирроз печени.

Задержка натрия и воды

НПВП могут вызывать задержку натрия, калия и воды и мешать натрийуретическому действию диуретиков. Более того, может иметь место снижение действия антигипертензивных препаратов (см. подраздел «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»). В результате у пациентов, может развиться или обостриться отек, сердечная недостаточность или гипертензия. Для пациентов группы риска рекомендуется клинический мониторинг.

Гиперкалиемия

Возможно развитие гиперкалиемии, особенно у пациентов с сахарным диабетом. У таких пациентов следует тщательно контролировать уровень калия.

Прием кетопрофена может отрицательно сказаться на репродуктивной способности пациенток женского пола и не рекомендуется женщинам, предпринимающим попытки зачать ребенка. Женщинам, которые испытывают трудности с зачатием или которые проходят обследование по поводу бесплодия, следует рассмотреть возможность отмены кетопрофена (см. подраздел «Специальные предупреждения»).

Применение НПВП, в том числе кетопрофена, при инфекционном заболевании может маскировать признаки прогрессирования развития инфекции, такие как лихорадка.

Пациенты с реакциями светочувствительности или фототоксичности в анамнезе должны находиться под тщательным наблюдением.

Пациентам с нарушением функции печени или с заболеваниями печени в анамнезе рекомендуется регулярный контроль уровня трансаминаз, особенно во время длительного лечения.

При применении кетопрофена описаны редкие случаи желтухи и гепатита.

Во время длительного лечения рекомендуется контролировать формулу крови, функции печени и почек.

При появлении нарушений зрения, например, нечеткости зрения, лечение следует прекратить.

Следует избегать приема этого препарата совместно с другими НПВП, пероральными антикоагулянтами, литием, ацетилсалициловой кислотой в обезболивающих, жаропонижающих или противовоспалительных дозах, метотрексатом в дозах, выше 20 мг в неделю, с низкомолекулярными и родственными гепаринами и нефракционированными гепаринами (в лечебных дозах и/или у пожилых людей), с пеметрекседом, у пациентов с плохой или умеренной функцией почек (см. подраздел «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»).

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Внимание! Не смешивать Фламакс®,раствор для внутримышечного введения, и трамадол в одном флаконе во избежание образования осадка.

Риски, связанные с гиперкалиемией

Некоторые лекарственные средства или терапевтические группы могут способствовать развитию гиперкалиемии, например, калиевые соли, калийсберегающие диуретики, ингибиторы ангиотензинпревращающего фермента (АПФ), антагонисты ангиотензина II, нестероидные противовоспалительные препараты, гепарины (низкомолекулярные или нефракционированные), циклоспорин, такролимус и триметоприм. Комбинация этих препаратов увеличивает риск гиперкалиемии. Этот риск особенно повышают калийсберегающие диуретики, в частности, когда они сочетаются друг с другом или с солями калия, в то время, как комбинация ингибитора АПФ и НПВП, например, представляет меньший риск при соблюдении рекомендуемых мер предосторожности. Однако, они могут действовать как факторы, способствующие гиперкалиемии, в сочетании с другими препаратами, такими как упомянутые выше.

В случае необходимости одновременного применения необходим тщательный контроль за состоянием пациента и регулярный мониторинг лабораторных показателей.

Нежелательные комбинации

Другие НПВП (включая высокие дозы ацетилсалициловой кислоты): одновременное применение нескольких НПВП вследствие синергического эффекта повышает риск развития желудочно-кишечного кровотечения и язвы.

Для ацетилсалициловой кислоты речь идет о противовоспалительных дозах (≥ 1 г на прием и/или ≥ 3 г в день) и обезболивающих или жаропонижающих дозах (≥ 500 мг на прием и/или 3 г в день).

Антикоагулянты: антагонисты витамина К (например, варфарин), ингибиторы тромбина (например, дабигатран), прямые ингибиторы фактора Ха (например, апиксабан, ривароксабан, эдоксабан): повышенный риск кровотечения. В случае необходимости одновременного применения необходим тщательный контроль за состоянием пациента и регулярный мониторинг лабораторных показателей.

Нефракционные, низкомолекулярные и родственные гепарины (в лечебных дозах и/или у пожилых людей): повышенный риск желудочно-кишечных кровотечений (поражение слизистой оболочки желудка и двенадцатиперстной кишки НПВП).

В случае необходимости одновременного применения необходим тщательный контроль за состоянием пациента.

С препаратами лития: НПВП повышает концентрацию лития в плазме крови вплоть до токсической, в связи с чем, данный показатель необходимо контролировать при одновременном применении с кетопрофеном, изменении дозировки, а также после отмены НПВП.

Метотрексат, применяемый в дозах выше 20 мг/в неделю: повышение гематологической токсичности метотрексата (снижение почечного клиренса метотрексата противовоспалительными препаратами). Между введением кетопрофена (прекращением или началом лечения) и приемом метотрексата должно пройти не менее 12 часов.

Пеметрексед (пациенты с выраженными и умеренно выраженными нарушениями почечной функции с клиренсом креатинина от 45 мл/мин до 80 мл/мин): риск повышенной токсичности пеметрекседа (снижение почечного клиренса пеметрекседа при одновременном применении с НПВП).

Комбинации, требующие осторожности

Ингибиторы АПФ, антагонисты рецепторов ангиотензина II: одновременное применение с НПВП связано с риском развития острой почечной недостаточности у пациентов группы риска (пожилые пациенты, пациенты с обезвоживанием, лечение диуретиками, нарушение функции почек) за счет снижения клубочковой фильтрации (ингибирование сосудорасширяющих простагландинов за счет НПВП). Эти эффекты обычно обратимы.

Возможно снижение антигипертензивного эффекта. При одновременном применении кетопрофена и данных препаратов необходимо убедиться, что у пациента отсутствуют признаки обезвоживания, а также в начале лечения и регулярно во время лечения контролировать функцию почек.

Диуретики: острая почечная недостаточность у пациентов из группы риска (пожилые лица и/или пациенты с обезвоживанием) вследствие снижения клубочковой фильтрации (ингибирование вазодилатирующих простагландинов НПВП). При одновременном применении с гипотензивными препаратами НПВП могут уменьшать антигипертензивный эффект.

При одновременном применении кетопрофена и диуретиков необходимо убедиться, что у пациента отсутствуют признаки обезвоживания, а также в начале лечения контролировать функцию почек.

Метотрексат, применяемый в низких дозах (не более 20 мг/в неделю): повышение гематологической токсичности метотрексата (снижение почечного клиренса метотрексата противовоспалительными препаратами).

Необходим еженедельный контроль гемограммы в течение первых недель одновременного применения. При наличии нарушения функции почек даже легкой степени, а также у пациентов пожилого возраста, необходимо тщательное медицинское наблюдение.

Пеметрексед (пациенты с нормальной функцией почек): риск повышенной токсичности пеметрекседа (снижение почечного клиренса пеметрекседа при одновременном применении с НПВП). Необходим мониторинг функции почек.

Циклоспорин и такролимус: НПВП могут увеличивать нефротоксичность, особенно у пожилых пациентов. При одновременном применении необходимо контролировать функцию почек.

Тенофовир дизопроксил: риск увеличения нефротоксичности тенофовира, особенно при высоких дозах НПВП или при наличии факторов риска почечной недостаточности. При одновременном применении необходимо контролировать функцию почек.

Сердечные гликозиды: фармакокинетическое взаимодействие между кетопрофеном и дигоксином не было продемонстрировано. Однако при их совместном применении рекомендуется соблюдать осторожность, особенно у пациентов с почечной недостаточностью, поскольку НПВП могут снижать функцию почек и уменьшать почечный клиренс сердечных гликозидов.

Комбинации, которые необходимо принимать во внимание

Ацетилсалициловая кислота в антиагрегантных дозах (от 50 мг до 375 мг в день в 1 или несколько приемов): повышенный риск желудочно-кишечных и язвенных кровотечений.

Глюкокортикоиды (кроме гидрокортизона в заместительной терапии): увеличение риска развития желудочно-кишечных язв и кровотечений.

Антиагреганты: повышенный риск желудочно-кишечных кровотечений.

Селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС): повышение риска желудочно-кишечного кровотечения.

Нефракционные, низкомолекулярные гепарины (в профилактических дозах): повышение риска развития кровотечения.

Деферазирокс: повышенный риск желудочно-кишечных и язвенных кровотечений.

Бета-блокаторы (кроме эсмолола): при одновременном применении с НПВП может уменьшаться антигипертензивный эффект β-адреноблокаторов вследствие ингибирования синтеза простагландинов.

Пентоксифиллин: возможно повышение риска развития кровотечения. Необходим тщательный клинический мониторинг и регулярная проверка времени кровотечения (времени свертываемости крови).

Другие гиперкалиемические средства: риск повышенной гиперкалиемии, потенциально летальный.

Никорандил: у пациентов, получающих одновременно никорандил и НПВП, существует повышенный риск серьезных осложнений, таких как развитие желудочно-кишечных язв, перфораций и кровотечений.

Специальные предупреждения

В состав препарата входит 40 мг бензилового спирта, препарат противопоказан недоношенным, новорожденным и детям до 3 лет. Может вызывать анафилактоидные реакции.

Фламакс® в каждой дозе (2 мл) содержит 200 мг этанола (спирт этиловый 95 % в пересчете на 100 % вещество), препарат противопоказан для лиц, страдающих алкоголизмом, эпилепсией, детям, беременным и кормящим женщинам, пациентам с заболеваниями печени.

Применение в педиатрии

Фламакс® противопоказан у детей в возрасте до 15 лет.

Во время беременности или лактации

Беременность

Фламакс®может назначаться в I-II триместре беременности только в случае, если ожидается превышение пользы от ожидаемого терапевтического эффекта над риском для матери и/или плода. Применение кетопрофена у беременных женщин во время III триместра противопоказано.

Кормление грудью

Отсутствуют данные о выделении кетопрофена в грудное молоко, поэтому при необходимости назначения кетопрофена кормящей матери, следует решить вопрос о прекращении грудного вскармливания.

Фертильность

Прием кетопрофена может ухудшить женскую фертильность и не рекомендуется для женщин, которые хотят забеременеть.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

В период лечения необходимо соблюдать осторожность при вождении автотранспорта и занятии другими потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

По 100 мг (1 ампула) 1-2 раза в день.

Максимальная суточная доза (включая все лекарственные формы) не должна превышать 200 мг кетопрофена.

Наименьшая эффективная доза должна применяться в течение кратчайшего периода времени, необходимого для облегчения симптомов.

Метод и путь введения

Внутримышечно. Инъекции следует делать глубоко внутримышечно.

Длительность лечения

Длительность лечения определяется врачом, не рекомендуется продолжать лечение инъекционной формой кетопрофена более 3-х дней.

Особые группы пациентов

Дети

Препарат противопоказан к применению у детей и подростков младше 15 лет (см. подраздел «Противопоказания»).

Пациенты пожилого возраста

У пожилых пациентов лечение следует начать с низкой дозы кетопрофена и проводить поддерживающее лечение минимальной эффективной дозой препарата.

Пациенты с печеночной недостаточностью

У пациентов с хроническим заболеванием печени (со сниженным уровнем альбумина в сыворотке крови) следует уменьшить дозу кетопрофена.

Пациенты с почечной недостаточностью

У пациентов с почечной недостаточностью с клиренсом креатинина ниже 20 мл/мин следует уменьшить дозу кетопрофена.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы и признаки

Возможно головокружение, рвота, головная боль, одышка, боли в животе, кровотечения, нарушения функции печени и почек.

Лечение

Симптоматическое.

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

Всегда применяйте данный препарат в точном соответствии с рекомендациями вашего лечащего врача. При возникновении любых сомнений обращайтесь к лечащему врачу.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении лекарственного препарата и меры, которые следует принять в этом случае

Часто

- диспепсия, тошнота, рвота, абдоминальные боли, боли в желудке;

Нечасто

- головная боль, головокружение, сонливость;

отеки;

диарея, запор, метеоризм, гастрит;

кожная сыпь, зуд;

- усталость;

Редко

- спутанность сознания, расстройства настроения;

- парестезия;

ухудшение зрения;

шум в ушах;

приступ бронхиальной астмы;

- стоматит, язва желудка и двенадцатиперстной кишки, колит;

- повышение уровня трансаминаз, гепатит, повышение уровня билирубина (связанное с нарушениями функции печени);

- увеличение массы тела;

Частота неизвестна/не установлена

агранулоцитоз, тромбоцитопения, недостаточность костного мозга, гемолитическая анемия, лейкопения;

- ангионевротический отек, анафилактические реакции (включая анафилактический шок);

- асептический менингит, судороги, головокружение, нарушение вкуса;

сердечная недостаточность;

- артериальная гипертензия, вазодилатация, васкулит (включая лейкоцитокластический васкулит);

- бронхоспазм (особенно у людей с аллергией на ацетилсалициловую кислоту и др. НПВП), ринит;

- обострение колита и болезни Крона, желудочно-кишечное кровотечение, перфорации, панкреатит;

крапивница, обострение хронической крапивницы, алопеция, буллезные дерматозы (синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла);

- задержка натрия и воды, гиперкалиемия (см. разделы «Необходимые меры предосторожности при применении» и «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»). Функциональная острая почечная недостаточность (ОПН) у пациентов с факторами риска (см. раздел «Необходимые меры предосторожности при применении»). Органические поражения почек, которые могут привести к ОПН: сообщалось об отдельных случаях интерстициального нефрита, острого канальцевого некроза, нефротического синдрома, папиллярного некроза. Нарушения функции почек.

- реакции в месте инъекции, синдром Николау. Сообщалось о нескольких случаях боли в месте инъекции.


Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна ампула содержит

активное вещество - кетопрофен 100 мг,

вспомогательные вещества - пропиленгликоль, этанол (спирт этиловый 95 % в пересчете на 100 % вещество), бензиловый спирт, 1 М раствор натрия гидроксида, вода для инъекций.

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Прозрачный бесцветный или слегка окрашенный раствор.

 

Форма выпуска и упаковка

Раствор для внутримышечного введения, 50 мг/мл.

По 2 мл в ампулы светозащитного стекла тип I с цветным кольцом разлома или с цветной точкой и насечкой. На ампулы дополнительно наносят одно, два или три цветных кольца и/или двухмерный штрих-код, и/или буквенно-цифровую кодировку или без дополнительных цветных колец, двухмерного штрих-кода, буквенно-цифровой кодировки.

По 5 ампул помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой или пленки полимерной, или без фольги и без пленки.

1 или 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках в пачке из картона.

 

Срок хранения

5 лет

Не применять по истечении срока годности!

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 25 °С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Фламакс®

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Кетопрофен

 

Дәрілік түрі, дозасы

Бұлшықет ішіне енгізуге арналған ерітінді, 50 мг/мл

 

Фармакотерапиялық тобы

Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы, стероидты емес препараттар. Пропион қышқылының туындылары. Кетопрофен.

АТХ коды: М01АЕ03

 

Қолданылуы

Фламакс® ересектер мен 15 жастан асқан балаларда қолдануға көрсетілген:

Ауыру синдромы:

-     жарақаттан кейінгі

-     операциядан кейінгі

-    онкологиялық аурулары бар пациенттердің сүйегіндегі метастаздар кезіндегі ауыру

-     альгодисменорея

Ревматизмдік аурулар:

-      ревматоидтық артрит

-      серонегативтіспондилоартриттер (шорбуынданатын спондилоартрит, псориаздық артрит, реактивті артрит)

-      подагра, жалған подагра

-      остеоартроз

-      буыннан тыс ревматизм (тендинит, бурсит, иық буынының капсулиті)

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-      әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың, «Дәрілік препараттың құрамы» бөлімшесінде аталған кез келгеніне, аса жоғары сезімталдық

-      басқа қабынуға қарсы стероидты емес препараттарға жекелей жоғары сезімталдық

-      асқазан-ішек жолының (АІЖ) эрозиялы-ойық жаралы аурулары (өршу сатысындағы), дивертикулит

-      асқазан-ішек жолынан қан кетулер, ішектің өршу сатысындағы қабыну аурулары (спецификалық емес ойық жаралы колит, Крон ауруы)

-      бауырдың ауыр жеткіліксіздігі немесе жедел кезеңдегі бауыр аурулары

-      бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі (КК) 30 мл/мин аз)

-      бүйректің үдемелі аурулары

-      гиперкалиемия

-      бронх демікпесінің, қайталанатын мұрын  мен мұрын маңы қойнауларының полипозының және ацетилсалицил қышқылын немесе қабынуға қарсы стероидты емес басқа препараттарды көтере алмаушылықтың толық немесе толық емес бірігуі (соның ішінде анамнезде)

-      қан түзілу бұзылулары, гемостаз бұзылуы (соның ішінде гемофилия)

-      аортокоронарлық шунттау жүргізілгеннен кейінгі кезең

-      жүктіліктің III триместрі және емізу кезеңі

-       15 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Кетопрофенді циклооксигеназа 2 (ЦОГ-2) селективті тежегіштерін қоса, басқа қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен (ҚҚСП) бір уақытта қолданудан аулақ болу керек.

Симптомдарды бақылауға алу үшін қажетті емнің ең қысқа кезеңі ішінде ең аз тиімді дозаны қолдану арқылы жағымсыз реакцияларды азайтуға болады («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімді қараңыз).

Тұрғындардың қалған бөлігіне қарағанда, созылмалы ринит, созылмалы синусит және/немесе мұрын полипозымен астасқан бронх демікпесінен зардап шегетін пациенттерде ацетилсалицил қышқылын және/немесе басқа да ҚҚСП қабылдаған кезде  аллергиялық көріністердің жоғарырақ қаупі туындауы мүмкін. Кетопрофенді енгізу ацетилсалицил қышқылына немесе ҚҚСП аллергиясы бар пациенттерде демікпе ұстамасының немесе бронх түйілуінің дамуына әкелуі мүмкін («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде ҚҚСП жағымсыз реакциялар жиілігі жоғарылауы мүмкін – әсіресе, асқазан-ішек жолынан қан кету және перфорация сияқты реакциялар кейбір жағдайларда өмірге қауіп төндіруі ықтимал («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Асқазан-ішек әсерлері

Барлық ҚҚСП қолдануына қатысты асқазан-ішектен қан кетулер, ойық жаралар және перфорация туралы хабарламалар болды, олар хабаршы симптомдары немесе онсыз, анамнезде осының алдына басқа күрделі құбылыстар болған немесе болмаған жағдайда, емдеу үдерісінде кез келген сәтте туындауы мүмкін және пациент өміріне қатер тудыруы ықтимал.

Кейбір эпидемиологиялық деректер кетопрофеннің басқа ҚҚСП салыстырғанда, әсіресе жоғары дозаларда, асқазан-ішек уыттылығының аса жоғары қаупімен байланысты болуы мүмкін екендігін растайды («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» және «Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімдерін қараңыз).

Асқазан-ішек жолынан қан кету, ойық жараның немесе перфорацияның пайда болу қаупі ҚҚСП дозасын арттырған кезде, пациенттердің анамнезінде ойық жара болған кезде, әсіресе ол қан кетумен немесе перфорациямен асқынған кезде («Қолдануға болмайтын жағдайлар» қосалқы бөлімін қараңыз), сондай ақ егде жастағы пациенттерде артады. Мұндай пациенттерде емдеуді ең аз ықтимал дозадан бастау керек. Осы пациенттерге, сондай-ақ асқазан-ішек жолы тарапынан патологияның пайда болу қаупін арттыратын төмен дозаларда аспиринді немесе басқа да препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге қатысты протектор-препараттармен, мысалы, мизопростолмен немесе протонды сорғы тежегіштерімен біріктірілген емді қарастыру керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» қосалқы бөлімін қараңыз).

Анамнезінде уытты сипаттағы асқазан-ішек жолы патологиясы бар пациенттер, әсіресе егде жастағы адамдар, асқазан-ішек жолы тарапынан кез келген жағымсыз симптомдар туралы (әсіресе асқазан-ішек жолында қан кетулер туралы) хабарлауы тиіс. Бұл әсіресе емдеудің бастапқы кезеңдерінде маңызды.

Ойық жара немесе қан кетудің түзілу қаупін ұлғайтуы мүмкін препараттармен мысалы, глюкокортикоидтар, варфарин сияқты пероральді антикоагулянттар, серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері (СКҚСТ), ацетилсалицил қышқылы сияқты тромбоциттер антиагреганттары, және никорандилмен қатар ем алатын пациенттерге ерекше назар аудару керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» қосалқы бөлімін қараңыз).

Фламакс® препаратын  асқазан-ішектен қан кету немесе пептикалық ойық жара асқынған кезде тоқтату керек.

Кетопрофен қабылдайтын пациентте қан кету немесе ойық жаралану пайда болған жағдайда емдеуді тоқтату керек.

ҚҚСП анамнезінде асқазан-ішек аурулары (ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттерге осы аурулардың ықтимал өршуіне байланысты сақтықпен қолдану қажет («Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көріністелетін жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдануы тиіс шаралар» қосалқы бөлімді қараңыз).

Жүрек-қантамыр жүйесіне әсері және цереброваскулярлық құбылыстар

Артериялық гипертензиясы және/немесе анамнезінде ауырлығы жеңілден ауырлығы орташа дәрежедегі жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар пациенттерді мұқият қадағалау ұсынылады, өйткені ҚҚСП емдеу кезінде организмде сұйықтықтың іркілуі және ісінулер байқалған. 

Клиникалық зерттеулер мен эпидемиологиялық деректер кейбір ҚҚСП қабылдаған жағдайда, әсіресе, жоғары дозаларда және ұзақ уақыт қолданғанда – артерия тромбозы даму қаупінің шамалы артуымен (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) байланысты болуы мүмкін деген қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Кетопрофенді қолдану кезінде мұндай қауіпті жоққа шығару үшін деректер жеткіліксіз.

Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі, жүректің ишемиялық ауруы диагнозы анықталған, шеткері артерия аурулары және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге кетопрофенмен емді пациенттің жай-күйін мұқият бағалағаннан кейін ғана жүргізу керек. Осындай бағалауды жүрек-қантамыр ауруларының даму қаупі факторларымен (оның ішінде гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, темекі шегу) пациенттерді ұзақ мерзімді емдеу басталғанға дейін жүргізген жөн.

Аортокоронарлық шунттау жүргізілген операциядан кейінгі ауыруларды емдеу үшін ҚҚСП (ацетилсалицил қышқылын қоспағанда) қабылдаған пациенттерде артерия тромбозы оқиғаларының даму қаупінің жоғарылауы туралы хабарланды.

Тері реакциялары

ҚҚСП қолдану аясында аса сирек жағдайларда өте сирек тері тарапынан ауыр реакциялар байқалды, олардың кейбіреулері эксфолиативтік дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын, сондай-ақ уытты эпидермалдық некролизді қоса алғанда, өліммен аяқталды («Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көріністелетін жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдануы тиіс шаралар»). Шамасы, бұл реакциялардың пайда болу қаупіне пациенттер емдеудің басында өте жоғары қаупіне ұшырайды және көбінесе бұл реакциялар емдеудің бірінші айында туындайды. Тері бөртпесі, шырышты қабықтардың зақымдану белгілері немесе аса жоғары сезімталдықтың басқа симптомдары пайда болған кезде кетопрофенді қолдануды тоқтату керек.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

ҚҚСП бүйрек простагландиндерінің тамыр кеңейтетін әсерін тежейтіндіктен шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуіне байланысты бүйректің функционалды жеткіліксіздігі туындауы мүмкін. Бұл жағымсыз реакция дозаға тәуелді болып табылады. Емдеудің басында немесе дозаны арттырған кейін бүйрек функциясын, оның ішінде мынадай қауіп факторлары бар пациенттердегі диурез көлемін мұқият тексеру ұсынылады:

-      егде жастағы науқастар;

-      қатар қолданылатыр ем, мысалы, АӨФ тежегіштерімен, сартандармен, диуретиктермен;

-      гиповолемия (шығу тегіне байланыссыз);

-      жүрек жеткіліксіздігі;

-      созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі;

-      нефроздық синдром;

-      жегілік нефропатия;

-      бауыр циррозы.

Натрий және судың іркілуі

ҚҚСП натрий, калий және судың іркілуін тудыруы мүмкін және диуретиктердің натрийуретикалық әсеріне кедергі келтіруі мүмкін. Сонымен қатар, гипертензияға қарсы препараттардың әсері төмендеуі мүмкін («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» қосалқы бөлімін қараңыз). Нәтижесінде пациенттерде ісіну, жүрек жеткіліксіздігі немесе гипертензия дамуы немесе өршуі мүмкін. Қауіп тобындағы пациенттер үшін клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.

Гиперкалиемия

Гиперкалиемияның дамуы мүмкін, әсіресе қант диабеті бар пациенттерде. Осындай пациенттерде калий деңгейін мұқият бақылау керек.

Кетопрофенді қабылдау әйел жынысты пациенттердің репродуктивтік қабілетіне теріс әсер етуі мүмкін және бала көтеруге әрекет жасап жүрген әйелдерге ұсынылмайды. Бала көтеруде қиындықтар туындаған немесе бедеулікке байланысты тексеруден өттіп жүрген әйелдер кетопрофенді қабылдауды тоқтату мүмкіндігін қарастыруы керек («Арнайы ескертулер» қосалқы бөлімін қараңыз).

Инфекциялық ауру кезінде ҚҚСП, оның ішінде кетопрофенді қолдану инфекция дамуындағы өршу белгілерін, мысалы, қызбаны бүркемелеуі мүмкін.

Анамнезінде жарыққа сезімталдық немесе фотоуыттылық реакциялары бар пациенттер мұқият бақылауда болуы тиіс.

Анамнезінде бауыр функциясы бұзылған немесе бауыр аурулары бар пациенттерге, әсіресе ұзақ емделу кезінде, трансаминазалар деңгейін тұрақты бақылау ұсынылады.

Кетопрофенді қолданғанда сарғаю мен гепатиттің сирек жағдайлары сипатталған.

Ұзақ емдеу кезінде қан формуласын, бауыр мен бүйрек функциясын бақылау ұсынылады.

Көру бұзылыстары пайда болған кезде, мысалы, көрудің бұлыңғырлануында емдеуді тоқтату керек.

Басқа ҚҚСП-мен, пероральді антикоагулянттармен, литиймен, ацетилсалицил қышқылымен бірге ауырсынуды басатын, ыстықты түсіретін немесе қабынуға қарсы дозаларда, метотрексатпен аптасына 20 мг жоғары дозаларда, төмен молекулалы және тектес гепариндермен және фракцияланбаған гепариндермен (емдік дозаларда және/немесе егде жастағы адамдарда), пеметрекседпен, бүйрек функциясы нашар немесе орташа пациенттерде бұл препаратты қабылдаудан аулақ болу керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» қосалқы бөлімін қараңыз).

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Назар аударыңыз! Шөгінді түзілуін болдырмас үшін, бұлшықет ішіне енгізуге арналған Фламакс® ерітіндісі мен трамадолды бір құтыда араластыруға болмайды.

Гиперкалиемиямен байланысты қауіптер

Кейбір дәрілік заттар немесе емдік топтар гиперкалиемияның дамуына ықпал етуі мүмкін, мысалы, калий тұздары, калий сақтайтын диуретиктер, ангиотензин өзгететін фермент (АӨФ) тежегіштері, ангиотензин II антагонистері, стероидты емес қабынуға қарсы препараттар, гепариндер (төмен молекулалы немесе фракцияланбаған), циклоспорин, такролимус және триметоприм. Осы препараттардың біріктірілімі гиперкалиемия қаупін арттырады. Бұл қауіпті калий сақтайтын диуретиктер, атап айтқанда, олар бір-бірімен немесе калий тұздарымен біріктірілген кезде арттырады, ал АӨФ тежегіштері мен ҚҚСП біріктірілімі, мысалы, ұсынылған сақтық шараларын ұстану кезінде аз қауіп тудырады. Алайда, олар жоғарыда аталған сияқты басқа препараттармен бірге гиперкалиемияға ықпал ететін факторлар ретінде әрекет ете алады.

Бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда пациенттің жай-күйін мұқият бақылау және зертханалық көрсеткіштерге тұрақты мониторинг жүргізу қажет.

Орынсыз деп табылатын біріктірілімдер

Басқа ҚҚСП (ацетилсалицил қышқылының жоғары дозаларын қоса): синергиялық әсері салдарынан бірнеше ҚҚСП бір мезгілде қолдану асқазан-ішектен қан кету мен ойық жараның даму қаупін арттырады.

Ацетилсалицил қышқылы үшін қабынуға қарсы дозалар (бір қабылдауға ≥ 1 г және/немесе күніне ≥ 3 г) және ауыруды басатын  немесе ыстықты түсіретін дозалар (бір қабылдауға ≥ 500 мг және/немесе күніне 3 г) туралы айтылады.

Антикоагулянттар: К дәруменінің антагонистері (мысалы, варфарин), тромбин тежегіштері (мысалы, дабигатран), Ха факторының тікелей тежегіштері (мысалы, апиксабан, ривароксабан, эдоксабан): қан кету қаупінің жоғарылауы. Бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда пациенттің жай-күйін мұқият бақылау және зертханалық көрсеткіштерге тұрақты мониторинг жүргізу қажет.

Фракцияланбаған, төмен молекулалы және тектес гепариндер (емдік дозаларда және / немесе егде жастағы адамдарда):асқазан-ішектен қан кету қаупінің жоғарылауы (ҚҚСП асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығының зақымдалуы).

Бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда пациенттің жай-күйін мұқият бақылау қажет.

Литий препараттарымен: ҚҚСП қан плазмасындағы литий концентрациясын уыттылыққа дейін арттырады, осыған байланысты бұл көрсеткішті кетопрофенмен бір мезгілде қолданғанда, дозаланғанда, сондай-ақ ҚҚСП тоқтатқаннан кейін бақылау қажет.

Аптасына 20 мг жоғары дозаларда қолданылатын Метотрексат:метотрексаттың гематологиялық уыттылығының жоғарылауы (қабынуға қарсы препараттармен метотрексаттың бүйрек клиренсінің төмендеуі). Кетопрофенді енгізу (емдеуді тоқтату немесе бастау) мен метотрексатты қабылдау арасында кемінде 12 сағат өтуі тиіс.

Пеметрексед (креатинин клиренсі 45 мл/мин-ден  80 мл/мин-ге дейін бүйрек функциясының айқын және айқындығы орташа бұзылулары бар пациенттер): пеметрексед уыттылығы қаупі артуы (ҚҚСП-мен бір мезгілде қолданған кезде пеметрекседтің бүйрек клиренсінің төмендеуі).

Қолдану кезінде сақтықты талап ететін біріктірілімдер

АӨФ тежегіштері, ангиотензин II антагонистерінің рецепторлары: ҚҚСП бір мезгілде қолдану қауіп тобындағы пациенттерде (егде пациенттер, сусызданған пациенттер, диуретиктермен емдеу, бүйрек функциясының бұзылуы) шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуіне байланысты (ҚҚСП бүйрек простагландиндерінің тамыр кеңейтетін әсерін тежейтіндіктен) жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупін арттырады. Бұл әсерлер әдетте қайтымды.

Гипертензияға қарсы әсердің төмендеуі мүмкін. Кетопрофенді және осы препараттарды бір мезгілде қолданған кезде пациентте сусыздану белгілерінің жоқтығына, сондай-ақ емдеудің басында және емдеу кезінде бүйрек функциясын тұрақты бақылау жүргізу қажет.

Диуретиктер: шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуі (ҚҚСП вазодилатациялайтын простагландиндерді тежейтіндіктен) салдарынан қауіп тобындағы пациенттерде (егде жастағы адамдар және/немесе сусызданған пациенттер) жедел бүйрек жеткіліксіздігі. Гипотензиялық препараттармен бір мезгілде қолданғанда ҚҚСП гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін.

Кетопрофен мен диуретиктерді бір мезгілде қолданған кезде пациентте сусыздану белгілерінің жоқтығына көз жеткізу, сондай-ақ емдеудің басында бүйрек функциясын бақылау қажет.

Метотрексат, төмен дозаларда қолданылатын (аптасына 20 мг/в дозасынан көп емес): метотрексаттың гематологиялық уыттылығының жоғарылауы (қабынуға қарсы препараттармен метотрексаттың бүйрек клиренсі азаюы).

Бір мезгілде қолданудың алғашқы апталарында гемограмманы апта сайын бақылау қажет. Бүйрек функциясының тіпті жеңіл дәрежедегі бұзылуы болған кезде де, сондай-ақ егде жастағы пациенттерде де мұқият медициналық бақылау қажет.

Пеметрексед (бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде):пеметрексед уыттылығының арту қаупі (ҚҚСП-мен бір мезгілде қолданғанда пеметрекседтің бүйрек клиренсі азаюы). Бүйрек функциясына мониторинг жүргізу қажет.

Циклоспорин және такролимус:ҚҚСП, әсіресе егде жастағы пациенттерде, нефроуыттылықты арттыруы мүмкін. Бір мезгілде қолданған кезде бүйрек функциясын бақылау қажет.

Тенофовир дизопроксилі: тенофовир нефроуыттылығының арту қаупі, әсіресе ҚҚСП жоғары дозаларында немесе бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің қауіп факторлары болған кезде. Бір мезгілде қолданған кезде бүйрек функциясын бақылау қажет.

Жүрек гликозидтері: кетопрофен және дигоксин арасындағы фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі көріністелген жоқ.   Алайда, оларды бірге қолданған кезде, әсіресе бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақ болу керек, өйткені ҚҚСП бүйрек функциясын төмендетіп, жүрек гликозидтерінің бүйрек клиренсін азайтуы мүмкін.

Назарға алынуы керек біріктірілімдер

Антиагрегантты дозадағы ацетилсалицил қышқылы ( 50 мг-ден  375 мг-ге дейін күніне 1 рет немесе бірнеше қабылдауға): асқазан-ішектік және ойық жаралардан қан кету қаупінің жоғарылауы.

Глюкокортикоидтар (гидрокортизонмен орын алмастыру емін қоспағанда): асқазан-ішек ойық жаралары және қан кетулердің даму қаупінің жоғарлауы.

Антиагреганттар: асқазан-ішектік қан кету қаупінің жоғарылауы Серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері (СКҚСТ): асқазан-ішектік қан кету қаупінің жоғарылауы.

Фракцияланбаған, төмен молекулалы гепарин (профилактикалық дозаларда): қан кету қаупі дамуының жоғарылауы.

Деферазирокс: асқазан-ішектен және ойық жаралардан қан кету қаупінің жоғарылауы.

Бета-блокаторлар (эсмололдан басқа):ҚҚСП-мен бір мезгілде қолданған кезде простагландиндер синтезінің тежелуі салдарынан β-адреноблокаторлардың гипертензияға қарсы әсері төмендеуі мүмкін.

Пентоксифиллин: қан кету қаупінің жоғарылауы мүмкін. Мұқият клиникалық мониторинг жүргізу және қан кету уақытын (қанның ұю уақытын) жүйелі түрде тексеру қажет.

Басқа гиперкалиемиялық дәрілер:гиперкалиемиямың жоғары қаупі, потенциальді летальді болуы мүмкін.

Никорандил: никорандил мен ҚҚСП бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде асқазан-ішек ойық жараларының, перфорациялардың және қан кетулердің дамуы сияқты ауыр асқынулардың жоғары қаупі бар.

Арнайы ескертулер

Препараттың құрамына 40 мг бензил спирті кіреді, препарат шала туған, жаңа туған және 3 жасқа дейінгі балаларға қарсы көрсетілімде. Анафилактоидты реакциялар тудыруы мүмкін.

Фламакс® препаратының әр дозасында (2 мл) 200 мг этанол (95% этил спирті 100 % затқа шаққанда) бар, препаратты маскүнемдіктен зардап шегіп жүрген адамдарға, эпилепсиямен,  балалар, жүкті әйелдер мен бала емізетін әйелдер, бауыр аурулары пациенттерге қолдануға болмайды.

Педиатрияда қолдану

15 жасқа дейінгі балаларға Фламакс® қарсы көрсетілімде.

Жүктілік немесе лактация кезеңі

Жүктілік

Фламакс® препаратын жүктіліктің I-II триместрінде тек, егер күтілетін емдік әсерінің пайдасы ана және/немесе шарана үшін қаупінен асып түсетіндігі күтілетін болса ғана тағайындауға болады. Кетопрофенді жүкті әйелдерде жүктіліктің III триместрі кезінде қолдануға болмайды.

Емшекпен емізу

Кетопрофеннің емшек сүтіне бөлініп шығатындығы туралы мәліметтер жоқ, сондықтан, кетопрофенді бала емізетін анаға тағайындау қажет болған жағдайда, бала емізуді тоқтату мәселесін шешіп алу керек.

Фертильділік

Кетопрофенді қабылдау әйелдің фертильділігін нашарлатуы мүмкін және жүкті болғысы келетін әйелдерге ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емдеу кезінде автокөлік жүргізгенде және жоғары зейін қою мен психомоторлық реакциялар жылдамдығын қажет ететін қауіптілігі зор басқа қызмет түрлерімен шұғылданғанда сақ болу қажет.

 

Қолдану бойынша ұсынымдар

Дозалау режимі

Күніне 1-2 рет 100 мг (1 ампула).

Ең жоғарғы тәуліктік дозасы (барлық дәрілік түрлерін қоса) 200 мг кетопрофеннен аспауы тиіс.

Ең төмен тиімді доза симптомдарды жеңілдету үшін қажетті ең қысқа уақыт кезеңі ішінде қолданылуы тиіс.

Енгізу әдісі және жолы

Бұлшықет ішіне енгізу. Инъекцияларды бұлшықет ішіне терең енгізу керек.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу ұзақтығын дәрігер анықтайды, кетопрофеннің инъекциялық түрімен  емдеуді 3 күннен артық жалғастыру ұсынылмайды.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Препарат 15 жастан кіші балалар мен жасөспірімдерде қолдануға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар» қосалқы бөлімін қараңыз).

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде емдеуді  кетопрофеннің төменгі дозасынан бастау және  демеуші емді препараттың ең төменгі тиімді дозасымен жүргізу керек. 

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауырдың созылмалы ауруы бар (қан сарысуындағы альбумин деңгейі төмендеген) пациенттерде кетопрофеннің дозасын азайту керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Креатинин клиренсі 20 мл/мин төмен бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде кетопрофеннің дозасын азайту керек.

 

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет шаралар

Симптомдары және белгілері

Бас айналуы, құсу, бас ауыруы, ентігу, іштің ауыруы, қан кетулер, бауыр және бүйрек қызметтерінің бұзылулары болуы мүмкін.

Емі

Симптоматикалық.

 

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алу үшін жүгіну бойынша ұсынымдар

Бұл препаратты әрдайым емдеуші дәрігердің ұсыныстарына сәйкес қолданыңыз. Егер күмән туындаса, емдеуші дәрігерге хабарласыңыз.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Жиі

- диспепсия, жүрек айнуы, құсу,  абдоминальді ауыруылар, асқазан ауыруы; 

Жиі емес

- бас ауыруы, бас айналуы, ұйқышылдық;

- ісінулер;

- диарея, іш қатуы, метеоризм, гастрит;

- тері бөртпесі, қышыну;

- шаршау; 

Сирек                                                                    

- сананың шатасуы, көңіл-күйдің бұзылуы;

- парестезия;

- көру нашарлауы;

- құлақтағы шуыл;       

- бронх демікпесінің ұстамасы;

- стоматит, асқазан және он екі елі ішектің ойықжарасы, колит;

- трансаминазалар деңгейінің артуы, гепатит, билирубин деңгейінің артуы (бауыр функциясы бұзылуымен байланысты);

- дене салмағының артуы;

Жиілігі белгісіз/ анықталмаған

- агранулоцитоз, тромбоцитопения, сүйек кемігінің жеткіліксіздігі, гемолитикалық анемия, лейкопения;

- ангионевроздық ісіну, анафилаксиялық реакция (анафилаксиялық шокты қоса);

- асептикалық менингит, құрысулар, бас айналуы, дәм сезу бұзылуы;

- жүрек жеткіліксіздігі;

- артериялық гипертензия, вазодилатация, васкулит (лейкоцитокластикалық васкулитті қоса);

- бронх түйілуі (әсіресе ацетилсалицил қышқылы және басқа да ҚҚСП аллергиясы бар адамдардар), ринит;

- колит пен Крон ауруының өршуі, асқазан-ішектен қан кету, перфорация, панкреатит;

- есекжем, созылмалы есекжемнің өршуі, алопеция, буллезді дерматоздар (Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы);

- натрий мен судың іркілуі, гиперкалиемия («Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары» және «Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімдерін қараңыз). Қауіп факторлары бар пациенттерде функционалдық жедел бүйрек жеткіліксіздігі (ЖБЖ) («Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары» бөлімін қараңыз). ЖБЖ әкелуі мүмкін бүйректің органикалық зақымдануы: интерстициальды нефриттің, жедел өзекшелі некроздың, нефроздық синдромның, папиллярлық некроздың жекелеген жағдайлары туралы хабарланды. Бүйрек функциясының бұзылуы.

- инъекция орнындағы реакциялар, Николау синдромы.

Инъекция орнында ауырсынудың бірнеше жағдайы туралы хабарланды.


Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір ампуланың ішінде

белсенді зат -кетопрофен 100 мг,

қосымша заттар: пропиленгликоль, этанол (95% этил спирті 100 % затқа шаққанда), бензил спирті, 1М натрий гидроксиді ерітіндісі, инъекцияға арналған су.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Мөлдір түссіз немесе сәл боялған ерітінді. 

 

Шығарылу түрі және қаптамасы 

Бұлшықет ішіне енгізуге арналған ерітінді, 50 мг/мл.

Түрлі-түсті сындыру сақинасы немесе түрлі-түсті нүктесі және кертігі бар жарықтан қорғағыш шыныдан жасалған I типті ампулаларда 2 мл-ден. Ампулаға қосымша бір, екі немесе үш түрлі түсті сақина және/немесе екі өлшемді штрих-код, және/немесе әріптік-сандық код жапсырылады немесе қосымша түрлі түсті сақинасыз, екі өлшемді штрих-кодсыз, әріптік-сандық кодсыз болады. 

5 ампуладан поливинилхлоридті үлбір мен алюминий фольгадан немесе полимер үлбірден немесе фольгасыз және үлбірсіз  пішінді ұяшықты қаптамада.

1 немесе 2 пішінді ұяшықты қаптама медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшада.

 

Сақтау мерзімі

5 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы