Торговое наименование
Энам®
Международное непатентованное название
Эналаприл
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки 2,5 мг, 5 мг и 10 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ)ингибиторы, простые. Ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) ингибиторы, простые. Эналаприл
Код АТХ C09AA02.
Показания к применению
- различные формы артериальной гипертензии, включая реноваскулярную гипертензию
- хроническая сердечная недостаточность (в составе комбинированной терапии)
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к эналаприлу, другим компонентам
препарата
- наличие в анамнезе ангионевротического отека, связанного с лечением
ингибиторами АПФ
- беременность и период лактации
- лейкопения и тромбоцитопения
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- двухсторонний стеноз почечных артерий или стеноз артерий
единственной почки
- наследственный или идиопатический отек
- наследственная непереносимость лактозы, дефицит лактозы Лаппа или
мальабсорбция глюкозы-галактозы
Необходимые меры предосторожности при применении
С особой осторожностью применяют у пациентов с аутоиммунными заболеваниями, сахарным диабетом, нарушениями функции печени, тяжелой формой стеноза аорты, субаортальным мышечным стенозом неясного генеза, гипертрофической кардиомиопатией, при потере жидкости и солей. В случае предшествующего лечения салуретиками, в частности у пациентов с хронической сердечной недостаточностью, повышается риск развития ортостатической гипотензии, поэтому перед началом лечения эналаприлом необходимо компенсировать потерю жидкости и солей.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
При одновременном назначении Энама с нестероидными противовоспалительными препаратами (НПВП) возможно снижение гипотензивного эффекта эналаприла; с калийсберегающими диуретиками – возможна гиперкалиемия; с солями лития – замедление выведения лития.
Одновременный прием Энама с жаропонижающими и болеутоляющими препаратами может уменьшить эффективность Энама.
Энам ослабляет действие препаратов, содержащих теофиллин.
Циметидин удлиняет действие Энама.
Антигипертензивное действие эналаприла усиливает диуретики, β-аденоблокаторы.
При одновременном применении с иммунодепрессантами, цитостатиками повышается риск развития лейкопении.
При одновременном применении калийсберегающих диуретиков (в т.ч. спиронолактона, триамтерена, амилорида), препаратов калия, заменителей соли и БАД к пище, содержащих калий, возможно развитие гиперкалиемии (особенно у пациентов с нарушениями функции почек), т.к. ингибиторы АПФ уменьшают содержание альдостерона, что приводит к задержке калия в организме на фоне ограничения выведения калия или его дополнительного поступления в организм.
При одновременном применении опиоидных анальгетиков и средств для наркоза усиливается антигипертензивное действие эналаприла.
При одновременном применении "петлевых" диуретиков, тиазидных диуретиков усиливается антигипертензивное действие. Имеется риск развития гипокалиемии. Повышение риска нарушения функции почек.
При одновременном применении с азатиоприном возможно развитие анемии, что обусловлено угнетением активности эритропоэтина под влиянием ингибиторов АПФ и азатиоприна.
Описан случай развития анафилактической реакции и инфаркта миокарда при применении аллопуринола у пациента, получающего эналаприл.
Ацетилсалициловая кислота в высоких дозах может уменьшать антигипертензивное действие эналаприла.
Окончательно не установлено, уменьшает ли ацетилсалициловая кислота терапевтическую эффективность ингибиторов АПФ у пациентов с ИБС и сердечной недостаточностью. Характер этого взаимодействия зависит от течения заболевания.
Ацетилсалициловая кислота, ингибируя ЦОГ и синтез простагландинов, может вызывать вазоконстрикцию, что приводит к уменьшению сердечного выброса и ухудшению состояния пациентов с сердечной недостаточностью, получающих ингибиторы АПФ.
При одновременном применении бета-адреноблокаторов, метилдопы, нитратов, блокаторов кальциевых каналов, гидралазина, празозина возможно усиление антигипертензивного действия.
При одновременном применении с НПВС (в т.ч. с индометацином) уменьшается антигипертензивное действие эналаприла, по-видимому, вследствие ингибирования под влиянием НПВС синтеза простагландинов (которые, как полагают, играют определенную роль в развитии гипотензивного эффекта ингибиторов АПФ). Повышается риск развития нарушений функции почек; редко наблюдается гиперкалиемия.
При одновременном применении инсулина, гипогликемических средств производных сульфонилмочевины возможно развитие гипогликемии.
При одновременном применении ингибиторов АПФ и интерлейкина-3 существует риск развития артериальной гипотензии.
При одновременном применении с клозапином имеются сообщения о развитии синкопе.
При одновременном применении с кломипрамином сообщается об усилении действия кломипрамина и развитии токсических эффектов.
При одновременном применении с ко-тримоксазолом описаны случаи развития гиперкалиемии.
При одновременном применении с лития карбонатом увеличивается концентрация лития в сыворотке крови, которая сопровождается симптомами интоксикации литием.
При одновременном применении с орлистатом уменьшается антигипертензивное действие эналаприла, что может привести к значительному повышению АД, развитию гипертонического криза.
Полагают, что при одновременном применении с прокаинамидом возможно повышение риска развития лейкопении.
При одновременном применении с эналаприлом уменьшается действие препаратов, содержащих теофиллин.
Имеются сообщения о развитии острой почечной недостаточности у пациентов после пересадки почки при одновременном применении с циклоспорином.
При одновременном применении с циметидином увеличивается T1/2 эналаприла и повышается его концентрация в плазме крови.
Полагают, что возможно уменьшение эффективности антигипертензивных средств при одновременном применении с эритропоэтинами.
При одновременном применении с этанолом увеличивается риск развития артериальной гипотензии.
В период лечения запрещается употреблять алкогольные напитки, так как алкоголь усиливает гипотензивное действие препарата.
Специальные предупреждения
При длительном лечении эналаприлом необходимо периодически контролировать картину периферической крови. Внезапное прекращение приема эналаприла не вызывает резкого повышения АД.
При хирургических вмешательствах в период лечения эналаприлом возможно развитие артериальной гипотензии, которую следует корригировать введением достаточного количества жидкости.
Перед исследованием функции паращитовидных желез эналаприл следует отменить.
Применение в педиатрии
Безопасность и эффективность применения эналаприла у детей не установлены.
Не применять лицам, не переносящим лактозу.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Необходима осторожность при управлении транспортными средствами или выполнении другой работы, требующей повышенного внимания, т.к. возможно головокружение, особенно после приема начальной дозы эналаприла
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Энам назначают внутрь независимо от времени приема пищи.
Для пациентов не получающих диуретики - рекомендуемая начальная доза 5 мг в сутки. Далее доза подбирается индивидуально. Обычно требуется доза от 10 до 40 мг в сутки в один или два приема.
Для пациентов получающих диуретики - с целью профилактики гипотензии, за 1 - 2 дня до назначения Энама, диуретик следует отменить. В случае невозможности отменить диуретик, рекомендуемая начальная доза Энама - 2,5 мг.
При хронической сердечной недостаточности
Начинать лечение лучше с дозы 2,5 мг 1 раз в сутки. Эффект от приема препарата следует ожидать 3 - 4 дня. Необходим постоянный контроль артериального давления. Затем рекомендуется прием 2,5 мг 2 раза в сутки в течении 3 - 4 дней.
Начиная со второй недели, дозу при необходимости увеличивают до 10 мг 1 раз в сутки.
На 3 - 4 неделе дозу увеличивают до 20 мг в один или два приема, если систолическое давление не ниже 100 мм рт.ст. Максимальная суточная доза – 40 мг.
Подбор дозы и дальнейшее лечение может проводиться амбулаторно, при этом необходимо оценивать состояние больного не менее 1 раза в месяц (только при подборе дозы осмотр и контроль врача требуется каждые 10 дней), проводить контроль содержания креатинина и электролитов крови. Наличие артериальной гипотензии до 80/60 мм рт.ст. на фоне поддерживающей терапии при отсутствии жалоб у больного не является поводом для отмены препарата.
При артериальной гипертензии, вызванной нефропатией у больных сахарным диабетом
Дозировка препарата зависит от того, сопровождается или нет диабетическая нефропатия артериальной гипертензией. Если диабетическая нефропатия протекает на фоне нормального артериального давления, то используют небольшие дозы Энама - 2,5 или 5 мг в сутки. Если нефропатия сопровождается артериальной гипертензией, то дозы подбирают так же, как и при артериальной гипертензии (максимально до 40 мг в сутки).
При почечной недостаточности
Для пациентов, у которых клиренс креатинина выше 30 мл/мин (уровень креатинина в крови не выше 3 мл/мин) коррекция дозы не требуется.
При клиренсе креатинина менее 30 мл/мин рекомендуемая начальная доза не более 2, 5 мг в сутки.
Далее подбор дозы осуществляется индивидуально под контролем уровня креатинина и электролитов крови. Для пациентов, находящихся на гемодиализе, начальная доза и доза в дни диализа не должна превышать 2,5 мг в сутки. Длительность лечения зависит от эффективности терапии. При выраженной снижении артериального давления дозу Энама постепенно уменьшают.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: чрезмерная гипотензия, развитие инфаркта миокарда, острого нарушения мозгового кровообращения и тромбоэмболических осложнений на фоне резкого снижения АД.
Лечение: внутривенное введение изотонического раствора натрия хлорида и при возможности - инфузия ангиотензина II; возможно выведение эналаприлата с помощью гемодиализа.
Обратитесь к врачу или фармацевту за советом прежде, чем принимать лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций
Очень часто (≥1/10)
- затуманенное зрение
- головокружение
- кашель
- тошнота
- астения
Часто (от ≥1/100 до <1/10):
- головная боль, депрессия
- гипотензия (включая ортостатическую гипотензию), обморок, боли
в груди, нарушения ритма, стенокардия, тахикардия
- одышка
- диарея, боль в животе, изменение вкуса
- сыпь, гиперчувствительность/ангионевротический отек лица,
конечностей, губ, языка, голосовой щели и/или гортани
- усталость
- гиперкалиемия, увеличение креатинина в плазме крови
Нечасто (от ≥1/1,000 до <1/100)
- анемия (в т.ч. апластическая и гемолитическая)
- гипогликемия
- спутанность сознания, сонливость, бессонница, нервозность, парестезии,
головокружение
- сердцебиение, инфаркт миокарда или церебрально-сосудистые осложнения,
у пациентов с повышенным риском
- ринорея, боль в горле, охриплость, бронхоспазм/астма
- кишечная непроходимость, панкреатит, рвота, диспепсия, запор,
анорексия, раздражение желудка, сухость во рту, пептическая язва
- потоотделение, зуд, крапивница, алопеция
- нарушение функции почек, почечная недостаточность, протеинурия
- импотенция
- судороги, приливы крови, шум в ушах, общее недомогание,
лихорадка
- увеличение мочевины в плазме, гипонатриемия
Редко (от ≥1/10,000 до <1/1,000)
- нейтропения, гипогемоглобинемия, снижение гематокритного числа,
тромбоцитопения, агранулоцитоз, угнетение функции костного мозга,
панцитопения, лимфаденопатия, аутоиммунные заболевания
- бессонница, нарушение сна
- феномен Рейно
- инфильтраты в легких, ринит, аллергический альвеолит/эозинофильная
пневмония
- стоматит/афтозные язвы, глоссит
- печеночная недостаточность, гепатиты, в том числе гепатоцеллюлярный или холестатический гепатит, включая некроз, холестаз, желтуха
- мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, эксфолиативный
дерматит, токсический эпидермальный некролиз, пузырчатка, эритродер- мия
- олигурия
- гинекомастия
- увеличение ферментов печени, увеличение билирубина в плазме крови
Очень редко (<1/10,000)
- ангионевротический отек кишечника
Неизвестно (не может быть оценен на основе имеющихся данных)
- синдром неадекватной секреции антидиуретического гормона (СНСАДГ) (Синдром Пархона)
Отмечался комплекс симптомов: лихорадка, серозит, васкулит, миалгия/миозит, артралгия/артрит, положительный тест на антинуклеарные антитела (ANA), ускорение СОЭ, эозинофилия и лейкоцитоз. Также могут произойти сыпь, фотосенсибилизация и другие дерматологические проявления.
При возникновении серьёзных побочных эффектов, лечение следует прекратить.
Дополнительные сведения
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество - эналаприла малеат 2,5 мг
вспомогательные вещества: лактоза безводная, кислота малеиновая, цинка стеарат
Одна таблетка содержит
активное вещество - эналаприла малеат 5 мг
вспомогательные вещества: лактоза безводная, кислота малеиновая, цинка стеарат
Одна таблетка содержит
активное вещество - эналаприла малеат 10 мг
вспомогательные вещества: лактоза безводная, цинка стеарат
Описание
Таблетки круглой формы, белого или почти белого цвета, с фаской, с выбитой надписью «ЕМТ» на одной стороне и «2.5» и с риской - на другой стороне (для дозировки 2.5 мг)
Таблетки круглой формы, белого цвета, с фаской, с выбитой надписью «ЕМТ» на одной стороне и «5» и с риской - на другой стороне (для дозировки 5 мг)
Таблетки круглой формы, белого или почти белого цвета, с фаской, с выбитой надписью «ЕМТ» на одной стороне и «10» и с риской - на другой стороне (для дозировки 10 мг)
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток в контурную безъячейковую упаковку или по 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 2 или 3 безъячейковых упаковки или 2 или 3 ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона коробочного.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25 °С. Хранить в местах, недоступных для детей!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Энам®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Эналаприл
Дәрілік түрі, дозалануы
2,5 мг, 5 мг және 10 мг таблеткалар
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, қарапайымдар. Эналаприл
АТХ коды C09AA02.
Қолданылуы
- реноваскулярлық гипертензияны қоса, артериялық гипертензияның алуан түрлері
- жүректің созылмалы жеткіліксіздігі (біріктірілген ем құрамында)
Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- эналаприлге, препараттың басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық
- анамнезде АӨФ тежегіштерімен емдеумен байланысты ангионевроздық ісінудің болуы
- жүктілік және лактация кезеңі
- лейкопения жәнетромбоцитопения
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге
- бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы
- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ісіну
- тұқым қуалайтын лактоза жақпаушылығы, Лапп лактозасы тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы
Қолдану кезіндегіқажетті сақтандыру шаралары
Аутоиммундық аурулары, қант диабеті, бауыр функциясының бұзылулары, қолқа стенозының ауыр түрі, шығу тегі белгісіз субаортальді бұлшықет стенозы, гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар пациенттерде сұйықтықтар мен тұздарды жоғалту кезінде ерекше сақтықпен қолданады. Осының алдында салуретиктермен емделген жағдайда, атап айтқанда, жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде ортостаздық гипотензияның даму қаупі жоғарылайды, сондықтан эналаприлмен емдеуді бастар алдында жоғалтқан сұйықтықтар мен тұздардың орнын толтыру қажет.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Энам қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен (ҚҚСП) бір мезгілде тағайындалғанда эналаприлдің гипотензиялық әсері төмендеуі мүмкін; калий жинақтаушы диуретиктермен гиперкалиемия болуы; литий тұздарымен литийдің шығарылуы баяулауы мүмкін.
Энамды ыстық түсіретін және ауыруды басатын препараттармен бір мезгілде қабылдау Энам тиімділігін азайтуы мүмкін.
Энам құрамында теофиллин бар препараттардың әсерін әлсіретеді.
Циметидин Энам әсерін ұзартады.
Эналаприлдің гипертензияға қарсы әсерін диуретиктер, β-аденоблокаторлар күшейтеді.
Иммунодепрессанттармен, цитостатиктермен бір мезгілде қолданғанда лейкопенияның даму қаупі артады.
Калий жинақтаушы диуретиктер (оның ішінде спиронолактон, триамтерен, амилорид), калий препараттары, құрамында калий бар тұз алмастырғыштары мен тағамдық ББҚ бір мезгілде қолданылғанда гиперкалиемия дамуы мүмкін (әсіресе, бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде), өйткені АӨФ тежегіштері альдостерон мөлшерін азайтады, ол калий шығарылуының шектелуі немесе оның организмге қосымша түсуі аясында организмде калийдің іркілуіне алып келеді.
Апиындық анальгетиктер мен наркозға арналған дәрілерді бір мезгілде қолданғанда эналаприлдің гипертензияға қарсы әсері күшейеді.
«Ілмектік» диуретиктерді, тиазидтік диуретиктерді бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы әсері күшейеді. Гипокалиемияның даму қаупі бар. Бүйрек функциясының бұзылу қаупі артады.
Азатиопринмен бір мезгілде қолданғанда анемия дамуы мүмкін, оған АӨФ тежегіштері мен азатиоприн әсерінен эритропоэтин белсенділігінің бәсеңдеуі түрткі болады.
Эналаприл қабылдап жүрген пациентте аллопуринол қолданғанда анафилаксиялық реакция мен миокард инфарктісі дамыған жағдай сипатталды.
Жоғары дозалардағы ацетилсалицил қышқылы эналаприлдің гипертензияға қарсы әсерін азайтуы мүмкін.
Ацетилсалицил қышқылы ЖИА және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде АӨФ тежегіштерінің емдік тиімділігін азайту-азайтпауы түбегейлі анықталмаған. Бұл өзара әрекеттесу сипаты аурудың ағымына тәуелді.
Ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ және простагландиндер синтезін тежей отырып, вазоконстрикция туғызуы мүмкін, ол жүрек лықсуының азаюына және жүрек жеткіліксіздігімен АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттер жағдайының нашарлауына алып келеді.
Бета-адреноблокаторлар, метилдопа, нитраттар, кальций өзекшелерінің блокаторлары, гидралазин, празозин бір мезгілде қолданылғанда гипертензияға қарсы әсері күшеюі мүмкін.
ҚҚСД(оның ішінде индометацин) бір мезгілде қолданғанда эналаприлдіңгипертензияға қарсы әсері азаяды, бұл шамасы ҚҚСД әсерінен простагландиндер (АӨФ тежегіштері гипотензиялық әсер дамуында белгілі бір рөл атқарады деп шамаланатын) синтезінің тежелуі салдарынан болуы мүмкін. Бүйрек функциясы бұзылуларының даму қаупі артады; сирек жағдайда гиперкалиемия байқалады.
Инсулин, гипогликемиялық дәрілер, сульфонилмочевина туындылары бір мезгілде қолданылғанда гипогликемия дамуы мүмкін.
АӨФ тежегіштері мен интерлейкин-3 бір мезгілде қолданғанда артериялық гипотензияның даму қаупі бар.
Клозапинмен бір мезгілде қолданғанда синкопе дамуы туралы хабарламалар болған.
Кломипраминмен бір мезгілде қолданғанда кломипрамин әсерінің күшеюі және уытты әсерлерінің дамуы хабарланды.
Ко-тримоксазолмен бір мезгілде қолданғанда гиперкалиемияның даму жағдайлары сипатталған.
Литий карбонатымен бір мезгілде қолданғанда қан сарысуында литий концентрациясы жоғарылайды, ол литиймен уыттану симптомдарымен қатар жүреді.
Орлистатпен бір мезгілде қолданғанда эналаприлдің гипертензияға қарсы әсері азаяды, бұл елеулі АҚ көтерілуіне, гипертониялық криз дамуына алып келуі мүмкін.
Прокаинамидпен бір мезгілде қолданғанда лейкопенияның даму қаупі артуы мүмкін деп шамаланады.
Эналаприлмен бір мезгілде қолданғанда құрамында теофиллин бар препараттар әсері азаяды.
Циклоспоринмен бір мезгілде қолданғанда пациенттерде бүйректі ауыстырып қондырудан кейін бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуы туралы хабарламалар бар.
Циметидинмен бір мезгілде қолданғанда эналаприл T1/2 ұзарады және қан плазмасында оның концентрациясы жоғарылайды.
Эритропоэтиндермен бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы дәрілердің тиімділігі азаюы мүмкін деп шамаланады.
Этанолмен бір мезгілде қолданғанда артериялық гипотензияның даму қаупі артады.
Емделу кезінде алкоголь ішімдіктерін қолдануға тыйым салынады, өйткені алкоголь препараттың гипотензиялық әсерін күшейтеді.
Арнайы ескертулер
Эналаприлмен ұзақ уақыт емделгенде шеткері қан көрінісін жүйелі түрде бақылап отыру қажет. Эналаприл қабылдауды кенеттен тоқтату АҚ күрт көтерілуін туындатпайды.
Эналаприлмен емдеу кезіндегі хирургиялық араласулар жағдайында артериялық гипотензия дамуы мүмкін, оны сұйықтықтың жеткілікті мөлшерін енгізу арқылы түзету керек.
Қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеу алдында эналаприлді тоқтату керек.
Педиатрияда қолдану
Эналаприлді балаларда қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.
Лактоза жақпаущылығы бар адамдарға қолдануға болмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Көлік құралдарын басқару немесе зейін қоюды талап ететін басқа жұмысты орындау кезінде сақтық шарасын қадағалау қажет, өйткені, әсіресе, эналаприлдің бастапқы дозасын қабылдаудан кейін бас айналуы мүмкін.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалану режимі
Энам ас ішу уақытына байланыссыз ішке тағайындалады.
Диуретиктер қабылдамайтын пациенттер үшін - ұсынылатын бастапқы доза тәулігіне 5 мг. Әріқарай доза әркімге жеке таңдалады. Әдетте, тәулігіне бір немесе екі рет қабылданатын 10-нан 40 мг дейінгі дозасы қажет болады.
Диуретиктер қабылдайтын пациенттер үшін - гипотензия профилактикасы мақсатында Энам тағайындауға дейін 1-2 күн бұрын диуретикті тоқтату керек. Диуретикті тоқтату мүмкін болмаған жағдайда Энамның ұсынылатын бастапқы дозасы - 2,5 мг.
Жүректің созылмалы жеткіліксіздігінде
Емдеуді тәулігіне 1 рет 2,5 мг дозадан бастаған дұрыс. Препаратты қабылдаудың әсерін 3-4 күн күту керек. Артериялық қысымды тұрақты түрде бақылап отыру қажет. Содан соң 3-4 күн бойы тәулігіне 2 рет 2,5 мг қабылдау ұсынылады.
Екінші аптадан бастап дозасын қажеттілігіне қарай тәулігіне 1 рет 10 мг дейін артырады.
3-4 аптада егер систолалық қысым 100 мм сын. бағ. төмендемесе, дозасын бір немесе екі бөліп қабылданатын 20 мг дейін арттырады. Ең жоғары тәуліктік дозасы - 40 мг.
Дозасын таңдауды және әріқарай емдеуді амбулаторияда жүргізуге болады, сонымен қатар, науқастың жағдайын кемінде айына 1 рет бағалап отыру (дозасын таңдағанда ғана, дәрігердің тексеруі мен бақылауы әр 10 күн сайын қажет болады), қандағы креатинин мен электролиттер мөлшерін бақылауды жүргізу қажет. Демеуші ем аясында науқастан шағымдар болмағанда 80/60 мм сын. бағ. дейінгі артериялық гипотензияның болуы препаратты тоқтатуға себеп бола алмайды.
Қант диабетімен науқастарда нефропатиядан туындаған артериялық гипертензияда
Препарат дозасы диабеттік нефропатияның артериялық гипертензиямен қатар жүргізілуіне тәуелді. Егер диабеттік нефропатия қалыпты артериялық қысым аясында өтіп жатса, онда Энамның тәулігіне 2,5 немесе 5 мг шағын дозалары пайдаланылады. Егер нефропатия артериялық гипертензиямен қатар жүрсе, онда дозалары артериялық гипертензия кезіндегідей (ең көбі тәулігіне 40 мг дейін) таңдалады.
Бүйрек жеткіліксіздігінде
Креатинин клиренсі 30 мл/минуттан жоғары (қанда креатинин деңгейі 3 мл/минуттан аспайтын) пациенттер үшін дозасын түзету қажет емес.
Креатинин клиренсі 30 мл/минуттан аз болғанда ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне 2,5 мг аспайды.
Әріқарай дозасын таңдау қандағы креатинин мен электролиттер деңгейін бақылаумен әркімде жеке жүзеге асырылады. Гемодиализ жүргізілетін пациенттер үшін бастапқы доза мен диализ күндеріндегі доза тәулігіне 2,5 мг аспауы тиіс. Емдеу ұзақтығы ем тиімділігіне тәуелді. Артериялық қысым айқын төмендеген жағдайда Энам дозасын біртіндеп азайтады.
Артық дозалану жағдайында қолдану қажет болатын шаралар
Симптомдары: шамадан тыс гипотензия, миокард инфарктісінің, ми қан айналымының жедел бұзылуы және АҚ күрт төмендеуі аясында тромбоэмболиялық асқынулардың дамуы.
Емі: натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісін вена ішіне енгізу және мүмкін болса - ангиотензин II инфузиясы; эналаприлатты гемодиализдің көмегімен шығаруға болады.
Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігердің немесе фармацевттің кеңесіне жүгініңіз.
Жағымсыз реакциялар сипаттамасы
Өте жиі (≥1/10)
- бұлыңғыр көру
- бас айналу
- жөтел
- жүрек айну
- астения
Жиі (≥1/100 -<1/10 дейін):
- бас ауыру, депрессия
- гипотензия (ортостаздық гипотензияны қоса),естен тану, кеуденің ауыруы, ырғақ бұзылулары, стенокардия, тахикардия
- ентігу
- диарея, іштің ауыруы, дәм сезудің өзгеруі
- бөртпе, аса жоғары сезімталдық/бет, аяқ-қолдар, ерін, тіл, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі
- шаршау
- гиперкалиемия, қан плазмасында креатининнің жоғарылауы
Жиі емес (≥1/1,000 - <1/100 дейін)
- анемия (оның ішінде аплазиялық және гемолиздік)
- гипогликемия
- сананың шатасуы, ұйқышылдық,ұйқысыздық, күйгелектік, парестезиялар,бас айналу
- жүрек қағу, миокард инфарктісі немесе қауіп жоғарылығы бар пациенттерде церебральді-қантамырлық асқынулар
- ринорея, тамақтың ауыруы, қырылдау, бронх түйілуі/демікпе
- ішек бітелуі, панкреатит, құсу, диспепсия, іш қату, анорексия, асқазанның тітіркенуі, ауыздың кеберсуі, пептидтік ойық жара
- тершеңдік, қышыну, есекжем, алопеция
- бүйрек функциясының бұзылуы,бүйрек жеткіліксіздігі, протеинурия
- импотенция
- құрысулар, қан тебулер, құлақтағы шуыл, жалпы дімкәстану, қызба
- плазмада мочевина жоғарылауы, гипонатриемия
Сирек (≥1/10,000 -<1/1,000 дейін)
- нейтропения, гипогемоглобинемия, гематокрит санының азаюы,
тромбоцитопения, агранулоцитоз, сүйек кемігіфункциясының бәсеңдеуі,
панцитопения, лимфаденопатия, аутоиммундық аурулар
- ұйқысыздық, ұйқының бұзылуы
- Рейно феномені
- өкпедегі инфильтраттар, ринит, аллергиялық альвеолит/эозинофилиялық
пневмония
- стоматит/афтозды ойық жаралар, глоссит
- бауыр жеткіліксіздігі, гепатиттер, соның ішінде некрозды қоса, гепатоцеллюлярлық немесехолестаздық гепатит, холестаз, сарғаю
- мультиформалыэритема, Стивенс-Джонсон синдромы, эксфолиативтік
дерматит, уытты эпидермалық некролиз, күлбіреуік, эритродермия
- олигурия
- гинекомастия
- бауырферменттерінің жоғарылауы, қанплазмасында билирубиннің жоғарылауы
Өте сирек (<1/10,000)
- ішектің ангионевроздық ісінуі
Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)
- антидиурездік гормонның қалыптан тыс секрециясы синдромы(АДГҚСС) (Пархон синдромы)
Симптомдар кешені: қызба, серозит, васкулит, миалгия/миозит, артралгия/артрит, антинуклеарлық антиденелерге(ANA) оң тест, ЭШЖ жеделдеуі, эозинофилия және лейкоцитоз білінген.Сонымен қатар, бөртпе, фотосенсибилизация және басқадерматологиялық көріністер орын алуы мүмкін.
Ауыр жағымсыз әсерлер туындаған жағдайда емдеуді тоқтату керек.
Қосымша мәліметтер
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 2,5 мг эналаприл малеаты
қосымша заттар: сусыз лактоза, малеин қышқылы, мырыш стеараты
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 5 мг эналаприл малеаты
қосымша заттар: сусыз лактоза, малеин қышқылы, мырыш стеараты
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 10 мг эналаприл малеаты
қосымша заттар: сусыз лактоза, мырыш стеараты
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, ақ немесе ақ дерлік түсті, бір жағында ойығы, ойып жазылған «ЕМТ» жазуы және келесі жағында «2.5» таңбасы мен сызығы бар таблеткалар (2.5 мг доза үшін)
Дөңгелек пішінді, ақ түсті, бір жағында ойығы, ойып жазылған «ЕМТ» жазуы және келесі жағында «5» таңбасы мен сызығы бар таблеткалар (5 мг доза үшін)
Дөңгелек пішінді, ақ немесе ақ дерлік түсті, бір жағында ойығы, ойып жазылған «ЕМТ» жазуы және келесі жағында «10» таңбасы мен сызығы бар таблеткалар (10 мг доза үшін)
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға немесе 10 таблеткадан пішінді ұяшықсыз қаптамаға салынған.
2 немесе 3 ұяшықсыз қаптама немесе 2 немесе 3 ұяшықты қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге қораптық картоннан жасалған қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
3 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы