г. AptekaOnline
Каталог

Эксфорж, 5 мг/160 мг, таблетки №28, пачка картонная

Действующее вещество :
Валсартан
Дозировка:
5 мг/160 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 8 540
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Действующее вещество
Валсартан
Действующее вещество 2
Амлодипина бесилат (в пересчете на амлодипин)
Дозировка
5 мг/160 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00021153
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№28
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№014821
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Эксфорж
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 14 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 1, 2 контурных упаковок в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название 

Эксфорж®

 

Международное непатентованное название

Нет

 

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 5 мг/80 мг, 5 мг/160 мг, 10 мг/160 мг

 

Состав

Одна таблетка содержит

активные вещества: амлодипина бесилат (эквивалентно 5 мг или 10 мг амлодипина), валсартан 80 мг или 160 мг

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, кросповидон, магния стеарат, кремния диоксид коллоидный безводный,

состав оболочки: основная покрывающая смесь белая*,основная покрывающая смесь желтая** (для дозировки 5мг/80мг и 5мг/160мг), основная покрывающая смесь белая*,основная покрывающая смесь желтая** и основная покрывающая смесь красная*** (для дозировки 10мг/160мг).

* гипромеллоза (гидроксипропилметилцеллюлоза), титана диоксид (Е 171), полиэтиленгликоль 4000 (макрогол 4000), тальк

** гипромеллоза, железа оксид желтый (Е 172), полиэтиленгликоль 4000 (макрогол 4000), тальк

*** гипромеллоза, железа оксид красный (Е 172), полиэтиленгликоль 4000 (макрогол 4000), тальк

 

Описание

Таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой темно-желтого цвета, с фаской, гравировкой «NVR» на одной стороне и «NV» на другой стороне таблетки (для дозировки 5 мг/80 мг).

Таблетки овальной формы, покрытые пленочной оболочкой темно-желтого цвета, с фаской, гравировкой «NVR» на одной стороне и «ЕСЕ» на другой стороне таблетки (для дозировки 5 мг/160 мг).

Таблетки овальной формы, покрытые пленочной оболочкой светло-желтого цвета, с фаской, гравировкой «NVR» на одной стороне и «UIC» на другой стороне таблетки (для дозировки 10 мг/160 мг)

 

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензина II антагонисты, комбинации. Ангиотензина ІІ антагонисты и блокаторы кальциевых каналов. Валсартан и амлодипин.

Код АТХ С09DB01

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Фармакокинетика препарата Эксфорж® характеризуются линейностью. Поскольку фармакокинетическое взаимодействие между валсартаном и амлодипином отсутствует, ниже приведена фармакокинетика для каждого препарата в отдельности.

Амлодипин

После приема внутрь амлодипина в терапевтических дозах максимальная концентрация амлодипина в плазме крови достигается через 6-12 часов. Значения абсолютной биодоступности по расчетам находятся между 64% и 80%. Прием пищи не влияет на биодоступность амлодипина. Объем распределения составляет приблизительно 21 л/кг.  Около 97.5% циркулирующего препарата связывается с белками плазмы. Амлодипин интенсивно (90%) метаболизируется в печени с образованием неактивных метаболитов. Выведение амлодипина из плазмы носит двухфазный характер с терминальным периодом полувыведения от 30 до 50 часов. Равновесные концентрации в плазме достигаются после непрерывного применения в течение 7-8 дней. Десять процентов неизмененного амлодипина и 60% метаболитов амлодипина выводится с мочой.

Валсартан

После приема внутрь одного валсартана максимальная концентрация валсартана достигается через 2-3 часа. Средняя абсолютная биодоступность составляет 23%. Валсартан имеет мультиэкспоненциальный характер параметров выведения (t 1/2α <1 ч и t 1/2 ß около 9 ч). Пища снижает биодоступность (по значению AUC) валсартана на 40% и максимальную концентрацию в плазме крови (Cmax) почти на 50%, хотя почти через 8 ч после приема концентрации валсартана в плазме крови одинаковы как при приеме пищи, так и натощак. Это уменьшение AUC, тем не менее, не сопровождается клинически значимым уменьшением терапевтического эффекта; валсартан, таким образом, можно назначать или с приемом пищи или натощак. В равновесном состоянии объем распределения валсартана после внутривенного введения составляет 17 л, что указывет на отсутствие экстенсивного распределения валсартана в ткани. Валсартан в высокой степени связывается с белками сыворотки (94-97%), главным образом с альбуминами сыворотки. Валсартан не подвергается выраженному метаболизму, т.к. только около 20% дозы определяется в виде метаболитов. Гидроксильный метаболит определяется в плазме в низких концентрациях (менее чем 10% от AUC валсартана) и фармакологически неактивен. Васартан выводится в основном в неизмененном виде с фекалиями (около 83% дозы) и с мочой преимущественно в неизмененном виде  (около 13% дозы). После внутривенного введения плазменный клиренс валсартана составляет около 2 л/ч и его почечный клиренс составляет 0.62 л/ч (около 30% общего клиренса). Период полувыведения валсартана составляет 6 часов.

Эксфорж®

После приема внутрь препарата Эксфорж®максимальные концентрации валсартана и амлодипина достигаются через 3 и 6-8 часов, соответственно. Скорость и степень абсорбции препарата Эксфорж® эквивалентны биодоступности валсартана и амлодипина при приеме каждого из них в виде отдельных таблеток.

Фармакодинамика

Препарат Эксфорж® является комбинацией двух антигипертензивных веществ с дополняющим друг друга механизмом контроля артериального давления у пациентов с эссенциальной гипертензией: амлодипин относится к классу антагонистов кальция и валсартан - к классу препаратов антагонистов ангиотензина II. Комбинация этих ингредиентов обладает аддитивным антигипертензивным эффектом, уменьшая артериальное давление в большей степени, чем каждый компонент в отдельности.

Амлодипин.

Амлодипин ингибирует трансмембранное поступление ионов кальция в сердечную и сосудистую гладкую мускулатуру. Механизм антигипертензивного действия амлодипина обусловлен прямым релаксирующим действием на гладкую мускулатуру сосудов, что приводит к снижению периферического сосудистого сопротивления и артериального давления. После введения терапевтических доз для пациентов с гипертонией амлодипин вызывает расширение сосудов и приводит к снижению артериального давления в состояниях лежа и стоя. Снижение артериального давления не сопровождается значительным изменением частоты сердечных сокращений или уровня катехоламинов в крови при постоянном применении. У больных с артериальной гипертонией с нормальной функцией почек амлодипин в терапевтических дозах приводит к снижению почечного сосудистого сопротивления и увеличению скорости клубочковой фильтрации и эффективного почечного кровотока плазмы без изменений фильтрации или протеинурии.

Валсартан.

Валсартан является специфическим антагонистом рецепторов ангиотензина II. Он действует избирательно на АТ1 подтип рецепторы, которые отвечают за активность ангиотензина II.

Валсартан не ингибирует ангиотензин-превращающий фермент (АПФ), известный также как кининаза II, который превращает ангиотензин I в ангиотензин II и снижает уровень брадикинина.

Применениевалсартана у пациентов с артериальной гипертензией снижает артериальное давление без влияния на частоту пульса.

При приеме однократной дозы валсартана гипотензивный эффект сохраняется в течение 24 ч. При соблюдении режима повторного дозирования максимальное снижение артериального давления с применением любой дозы, как правило, достигается в течение 2–4 недель и сохраняется при длительной терапии. Внезапная отмена валсартана не сопровождается быстрым повышением артериального давления.

Валсартан продемонстрировал значительное снижение числа госпитализаций у пациентов с хронической сердечной недостаточностью (II-IV класс по классификации Нью-Йоркской кардиологической ассоциации). Наибольшая польза наблюдалась у пациентов, не получавших АПФ ингибиторы или бета-блокаторы. Валсартан также показал снижение показателя смертности от сердечно-сосудистых заболеваний у клинически стабильных пациентов с левожелудочковой недостаточностью или дисфункцией левого желудочка после перенесенного инфаркта миокарда.

 

Показания к применению

-лечение эссенциальной гипертензии при неэффективности монотерапии

 

Способ применения и дозы

Пациенты, у которых артериальное давление не поддается адекватному контролю при монотерапии, могут быть переведены на комбинированную терапию препаратом Эксфорж®. Рекомендуемая доза - 1 таблетка в сутки (5 мг амлодипна и 80 мг валсартана или 5 мг амлодипина и 160 мг валсартана, или 10 мг амлодипина и 160 мг валсартана). При клиническом соответствии может быть рассмотрен прямой переход от монотерапии к комбинации с фиксированной дозой.

Для начальной терапии обычная стартовая доза составляет 5 мг/80 мг 1 раз в день. Дозировка может быть увеличена через 1 – 2 недели до максимальной дозы 10 мг/320 мг 1 раз в день по мере необходимости контроля артериального давления. Эксфорж® не рекомендуется в качестве начальной терапии у пациентов с дефицитом объема циркулирующей крови.

Максимальная суточная доза амлодипина и валсартана составляет 10 мг/320 мг соответственно.

Для удобства пациенты, получающие валсартан и амлодипин в отдельных таблетках, могут быть переведены на Эксфорж®, содержащий эти компоненты в тех же дозах. Эксфорж® можно принимать с пищей или независимо от приема пищи с небольшим количеством воды.

Особые группы пациентов

Нарушение функции почек

Корректировка дозы для пациентов с легким и умеренным нарушением функции почек не требуется.

Нарушение функции печени

Больным с нарушением функции печени или обструктивными нарушениями желчевыводящих путей следует соблюдать осторожность при приеме препарата Эксфорж®. Лечение следует начинать с наименьшей дозыамлодипина. Наименьшая дозировка препарата Эксфорж® содержит 5 мг амлодипина.

Дети младше 18 лет

Препарат Эксфорж® не рекомендован пациентам младше 18 лет ввиду отсутствия данных по безопасности и эффективности.

Пациенты в возрасте 65 лет и старше

Поскольку оба компонента одинаково хорошо переносятся при применении в аналогичных дозах у пожилых (в возрасте 65 лет или старше) или молодых пациентов, корректировка начальной дозы не требуется. Лечение следует начинать с наименьшейдозы амлодипина. Наименьшая дозировка препарата Эксфорж® содержит 5мг амлодипина.

 

Побочные действия

При оценке частоты возникновения побочных реакций использованы следующие критерии: очень часто (≥1 / 10); часто (≥1 / 100, <1/10), нечасто (≥1 / 1000, <1/100), редко (≥1 / 10000, <1/1000), очень редко (<1/10 000), неизвестно (частоту нельзя оценить по имеющимся данным).

Часто

-     назофарингит1, гриппоподобные симптомы1

-     гипокалиемия1

-     головокружение2

-     головная боль1,2

-     сонливость2

-     ощущение сердцебиения2

-     отеки1,2, отек лица1, пастозность1, отек нижних конечностей1, утомляемость1,2, гиперемия1, «приливы»2, астения

-     абдоминальный дискомфорт и боль в верхних участках живота2

-     тошнота2

-     припухлость голеностопного сустава2

Нечасто

-     анорексия1

-     гиперкальциемия1, гиперлипидемия1, гиперурикемия1, гипонатриемия1

-     депрессия2, бессоница2/расстройство сна2, перепады настроения2

-     нарушение координации1, головокружение1, сонливость1, постуральноe головокружение1, дисгевзия2, парестезия1,2

-     обморок2, тремор2, гипестезия2

-     нарушение зрения1,2

-     звон в ушах2, вертиго1,3

-     тахикардия1, учащенное сердцебиение1

-     гипотензия2, ортостатическая гипотензия1

-     кашель1,3, боль в горле и гортани1

-     ринит2

-     диарея1,2, тошнота1, абдоминальная боль в верхних областях живота1,3, изменение ритма дефекации2, запор1, сухость во рту1,2, диспепсия2, рвота2

-     алопеция2, эритема1, экзантема2, гипергидроз2, реакция фоточувствительности2, зуд2, пурпура2, сыпь1,2, обесцвечивание кожи

-     артралгия1,2, боль в спине1,2, припухлость суставов1, мышечные судороги2, миалгия2расстройство мочеиспускания2, ноктурия2, полиакиурия2

-     импотенция2, гинекомастия2

-     астения2, дискомфорт2, недомогание2, боль в груди, не связанная с сердцем2, боль2

-     увеличениевеса2, уменьшение веса2

Редко

-     гиперчувствительность1

-     нарушение зрения1

-     тревожность1, спутанность сознания1

-     шум в ушах1

-     обморок1

-     артериальная гипотензия1

-     экзантема1, гипергидроз1, зуд1

-     мышечные спазмы1, ощущение тяжести1

-     поллакиурия1, полиурия1

-     эректильная дисфункция1

Очень редко

-    лейкопения2, тромбоцитопения, иногда с пурпурой2

-    гиперчувствительность2

-    гиперкликемия2

-    гипертония2, периферическая невропатия/невропатия2

-    аритмия2 (в т.ч. брадикардия, желудочковая тахикардия, фибриляция предсердий), инфаркт миокарда2

-    васкулит2

-    кашель2

-    гастрит2, гиперплазия десен2, панкреатит2

-    атипичные пробы функции печени, включая повышение уровня билирубина в крови*2, гепатит2, внутрипеченочный холестаз2, желтуха2

Неизвестно

-    снижение уровня гемоглобина и гематокрита3, нейтропения3, тромбоцитопения, иногда с пурпурой3

-    гиперчувствительность3

-    экстрапирамидные симптомы3

-    васкулит3

-    атипичные пробы функции печени, включая повышение уровня гемоглобина в крови3

-    ангионевротический отек3, буллезный дерматит3, зуд3, сыпь3, токсический эпидермальный некролиз3

-    миалгия3

-    повышенный уровень креатинина в крови3, почечная недостаточность и нарушение функции почек3

-    увеличение уровня калия в крови3  

 * - в основном связано с холестазом

1-     нежелательные реакции, возникающие при применении препарата Эксфорж®

2-     нежелательные реакции, возникающие при применении амлодипина

3-     нежелательные реакции, возникающие при применении валсартана

 

Противопоказания

-        гиперчувствительность к активным веществам, а также другим производным дигидропиридина или любому из вспомогательных веществ

-        нарушения функции печени тяжелой степени, билиарный цирроз и холестаз

-        одновременное применение препарата Эксфорж® с лекарственными препаратами, содержащими алискирен у пациентов с сахарным диабетом или у пациентов с нарушением функции почек (рРСКФ <60 мл/мин/1,73 м2)

-        второй и третий триместры беременности

-        тяжелая гипотензия

-        шок (включая кардиогенный шок)

-        обструкция выносящего тракта левого желудочка (гипертоническая обструктивная кардиомиопатия или выраженный стеноз аорты)

-        гемодинамически нестабильная сердечная недостаточность после острого инфаркта миокарда

-        детский и подростковый возраст до 18 лет

 

Лекарственные взаимодействия

Амлодипин

Симвастатин

Сопутствующее введение многократных доз 10 мг амлодипина и 80 мг симвастатина приводило к 77%-му увеличению экспозиции симвастатина по сравнению с применением только одного симвастатина. Рекомендуется ограничить дозу симвастатина до 20 мг в сутки у пациентов, принимающих амлодипин.

Ингибиторы CYP3A4

Сопутствующее введение суточной дозы 180 мг дилтиазема и 5 мг амлодипина у пожилых пациентов с гипертонической болезнью приводило к 1,6-кратному увеличению системной экспозиции амлодипина. Тем не менее, сильные ингибиторы CYP3A4 (например, кетоконазол, итраконазол, ритонавир) могут повысить концентрации амлодипина в плазме крови в большей степени, чем дилтиазем. Поэтому следует проявлять осторожность при совместном применении амлодипина с ингибиторами CYP3A4.

Грейпфрутовый сок

Воздействие амлодипина может быть увеличено при одновременном применении с грейпфрутовым соком за счет ингибирования CYP3A4. Тем не менее, совместное применение 240 мл грейпфрутового сока с однократной дозой амлодипина 10 мг внутрь у 20 здоровых добровольцев не оказало существенного влияния на фармакокинетику амлодипина.

Индукторы CYP3A4

Нет доступной информации о количественных эффектах индукторов CYP3A4 в отношении амлодипина. Пациентов следует контролировать относительно адекватного клинического эффекта при одновременном применении амлодипина с индукторами CYP3A4.

При монотерапии амлодипином не установлены клинически значимые лекарственные взаимодействия со следующими препаратами: тиазидные диуретики, бета-блокаторы, ингибиторы АПФ, нитраты продолжительного действия, сублингвальный нитроглицерин, дигоксин, варфарин, аторвастатин, силденафил, маалокс (алюминия гидроксида гель, магния гидроксид, симетикон), циметидин, НПВС, антибиотики, пероральные гипогликемические средства.

Дантролен (в/в введение)

После приема внутрь верапамила и в/в введения дантролена наблюдались случаи фибрилляции желудочков и сердечно-сосудистой недостаточности, ассоциированной с гиперкалиемией. Учитывая риск развития гиперкалиемии, следует избегать одновременного применения БКК, в т.ч. амлодипина, у пациентов, склонных к развитию злокачественной гипертермии, и при лечении злокачественной гипертермии.

Валсартан

Двойная блокада ренин-ангиотензиновой системы (РАС) антагонистами рецепторов ангиотензина, ингибиторами АПФ или алискиреном Одновременное применение антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, с другими веществами, действующими на РАС связано с увеличением количества случаев гипотензии, гиперкалиемии и изменений функции почек по сравнению с монотерапией. Рекомендуется контролировать артериальное давление, функцию почек и уровень электролитов у больных, применяющих Эксфорж® и другие вещества, влияющие на РАС.

Следует избегать одновременного применения антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АПФ с алискиреном, у пациентов с тяжелым нарушением функции почек (СКФ <30 мл/мин).

Одновременное применение антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АПФ с алискиреном противопоказано у пациентов с сахарным диабетом 2 типа.

Калий: Одновременное применение с калиевыми добавками, калийсберегающими диуретиками, солевыми заменителями, которые содержат калий, или другими препаратами, которые могут повышать уровень калия (гепарин и др.), требует осторожности. Следует проводить частый контроль уровня содержания калия.

Нестероидные противовоспалительные средства (НПВС), включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2 ингибиторы)

При одновременном введении антагонистов ангиотензина II с НПВС может иметь место ослабление гипотензивного эффекта. Кроме того, у пациентов пожилого возраста со сниженным объёмом жидкости (в том числе у пациентов на терапии диуретиками) или с нарушенной функцией почек одновременное применение антагонистов ангиотензина II и НПВС может привести к повышенному риску ухудшения функции почек. Таким образом, рекомендуется проводить контроль функции почек в начале или при изменении лечения пациентов валсартаном, принимающих одновременно НПВС.

Препараты лития

Было зарегистрировано обратимое повышение сывороточной концентрации лития и токсичности во время совместного применения препаратов лития и ингибиторов АПФ или антагонистов рецепторов ангиотензин II.  В связи с этим рекомендуется тщательный мониторинг уровня сывороточного лития во время совместного их применения. Риск токсичности препаратов лития может быть также повышен при совместном применении диуретиков и препарата Эксфорж®.

Транспортеры

Валсартан является субстратом транспортера печеночного захвата OATP1B1 и субстратом транспортера печеночного оттока MRP2. Одновременное назначение ингибиторов транспортера захвата (например, рифампицин, циклоспорин) или транспортера оттока (например, ритонавир) могут увеличить системное воздействие валсартана.

При монотерапии валсартаном не установлены клинически значимые лекарственные взаимодействия со следующими препаратами: циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлоротиазид, амлодипин, глибенкламид.

 

Особые указания

Безопасность и эффективность амлодипина у пациентов с гипертоническим кризом не была установлена.

Беременность

Антагонисты рецепторов ангиотензина II (АРАII) противопоказаны во время беременности. Кроме случаев, когда необходимо продолжать терапию АРАII, пациенток, планирующих беременность, необходимо перевести на альтернативные антигипертензивные препараты, которые имеют проверенный профиль безопасности для применения во время беременности. Лечение препаратами АРАII следует прекратить сразу после наступления беременности, и при необходимости, назначается альтернативная терапия.

Пациенты с дефицитом натрия и/или уменьшением ОЦК (объем циркулирующей крови)

У пациентов с активированной ренин-ангиотензин-альдостероновой системой (в таких случаях как дефицит ОЦК и/или солей у пациентов, получающих диуретики в высоких дозах), которые получают блокаторы ангиотензиновых рецепторов, возможно развитие симптоматической артериальной гипотензии. Рекомендуется коррекция этого состояния до назначения препарата Эксфорж®  или тщательное медицинское наблюдение в начале терапии. Если при приеме препарата Эксфорж®наблюдается гипотензия, то пациента следует поместить в горизонтальное положение, при необходимости назначить внутривенную инфузию физиологического раствора. Лечение следует продолжать до момента стабилизации артериального давления.

Гиперкалиемия

При одновременном применении с биологически активными добавками, содержащими калий, калийсберегающими диуретиками, калийсодержащими заменителями соли, или с другими препаратами, которые могут вызывать повышение концентрации калия в крови (например, с гепарином), требуется осторожность и частое определение концентрации калия в крови.

Стеноз почечной артерии

Эксфорж®должен применяться с осторожностью для лечения гипертензии у пациентов с односторонним или двусторонним стенозом почечной артерии, стенозом единственной почки в виду возможного увеличения уровня мочевины и креатинина в плазме крови у таких пациентов.

Нарушение функции почек

У больных с легкими и умеренными нарушениями функции почек коррекции дозы препарата не требуется (СКФ>30мин/мин/1,73 м2). У пациентов с умеренными нарушениями функции почек рекомендуется мониторинг уровней калия в крови.

Трансплантация почки

Опыт безопасного применения препарата Эксфорж® у пациентов с недавно перенесенной трансплантацией почки отсутствует.

Нарушения функции печени

Валсартан выводится, главным образом, в неизмененном состоянии с желчью. Период полувыведения амлодипина удлиняется и показатель AUC выше у пациентов с нарушениями функции печени; рекомендации по дозировке не установлены. Следует соблюдать осторожность при назначении Эксфоржа пациентам с легкими или умеренными заболеваниями печени или обструктивными заболеваниями желчных путей.

У пациентов со слабо или умеренно выраженной печеночной недостаточностью без признаков холестаза максимально рекомендуемая доза валсартана не должна превышать 80 мг.

Первичный гиперальдостеронизм

Пациентов с первичным гиперальдостеронизмом не следует лечить антагонистом ангиотензина II валсартаном, поскольку у них не активирована система ренин-ангиотензин.

Ангионевротический отек

Имеются сообщения об ангионевротическом отеке, включающем отек гортани и голосовой щели, приводящих к обструкции дыхательных путей и/или к отеку лица, губ, глотки и/или языка у пациентов, принимающих валсартан. В анамнезе некоторых из этих пациентов имеется указание о развитии ангионевротического отека, вызванного другими препаратами, в том числе ингибиторами АПФ. Эксфорж® необходимо немедленно отменить пациентам, у которых развивается ангионевротический отек, и этот препарат не следует назначать повторно.

Пациенты с сердечной недостаточностью/после перенесенного инфаркта миокарда

У пациентов с тяжелым нарушением сердечно-сосудистой функции, у которых функция почек зависит преимущественно от активности системы ренин-ангиотензин-альдостерон, лечение ингибиторами АПФ или антагонистами рецепторов ангиотензина II может вызвать олигурию и/или прогрессирующую азотемию или в редких случаях острую почечную недостаточность. Сообщалось о похожих исходах на фоне применения валсартана. Оценка состояния пациентов с сердечной недостаточностью или постинфарктным состоянием всегда должна включать оценку состояния почечной функции.

Блокаторы кальциевых каналов, включая амлодипин, должны использоваться с осторожностью у пациентов с тяжелой сердечной недостаточностью, т.к. могут повысить риск развития сердечно-сосудистых событий и смертность.

Пациенты с острым инфарктом миокарда

Ухудшение стенокардии и острый инфаркт миокарда могут развиться после приема начальной дозы амлодипина или ее увеличения, особенно у пациентов с тяжелым обструктивным заболеванием коронарной артерии.

Стеноз аортального и митрального клапанов, обструктивная гипертрофическая кардиомиопатия

Особая осторожность показана для пациентов, страдающих аортальным или митральным стенозом, или обструктивной гипертрофической кардиомиопатией.

Двойная блокада ренин-ангиотензиновой системы (РАС)

Имеются данные о том, что одновременное применение ингибиторов АПФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена увеличивает риск развития гипотонии, гиперкалиемии и снижение функции почек (включая острую почечную недостаточность). Поэтому двойная блокада РААС путем комбинированного применения ингибиторов АПФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена не рекомендуется.

Если терапия с двойной блокадой считается абсолютно необходимой, то это должно происходить только под присмотром специалиста и при частом тщательном мониторинге функции почек, электролитов и артериального давления. Ингибиторы АПФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II не должны применяться одновременно у пациентов с диабетической нефропатией.

Действие препарата Эксфорж® изучалось только в группах пациентов с гипертензией.

Детский и подростковый возраст до 18 лет

Эксфорж® не рекомендован пациентам моложе 18 лет ввиду отсутствия данных по безопасности и эффективности.

Пациенты пожилого возраста.

Требуется соблюдать осторожность при применении препарата у лиц пожилого возраста. При переводе удовлетворяющих критериям пожилых пациентов с гипертензией на амлодипин или Эксфорж®необходимо использовать самую низкую допустимую дозу амлодипина в режиме монотерапии или компонента амлодипина, соответственно.

Беременность

Амлодипин

Безопасность и эффективность амлодипина при беременности не установлена. Применение во время беременности рекомендуется только если отсутствует более безопасный альтернативный препарат и если само заболевание несет больший риск для матери и плода.

Валсартан

Не рекомендуется применять антагонисты рецепторов ангиотензина II во время первого триместра беременности. Применение антагонистов рецепторов ангиотензина II противопоказано во время второго и третьего триместров беременности.

В случае необходимости продолжения терапии АРАII, пациенток, планирующих беременность, необходимо перевести на альтернативные антигипертензивные препараты, которые имеют установленный профиль безопасности для применения во время беременности. При наступлении беременности лечение AРАII следует немедленно прекратить, и, при необходимости, должна быть начата альтернативная терапия.

Применение AРАII в течение второго и третьего триместров, как известно, обладает токсическим воздействием на плод (снижение функции почек, маловодие, замедление окостенения черепа) и новорожденного (почечная недостаточность, артериальная гипотензия, гиперкалиемия).

При применении AРАII со второго триместра беременности, рекомендуется проведение УЗИ и проверка функции почек и черепа.

Младенцы, матери которых принимали AРАII, должны наблюдаться на предмет гипотонии.

Кормление грудью

Амлодипин выделяется с грудным молоком человека. Процент материнской дозы, полученной младенцем, варьирует в пределах 3-7%, максимум 15%. Влияние амлодипина на младенцев неизвестно. Информация по использованию препарата Эксфорж® в период грудного вскармливания отсутствует. Так, в период грудного вскармливания рекомендуется применять не Эксфорж®, а альтернативные средства терапии с лучшими профилями безопасности, особенно в период вскармливания новорожденного или недоношенного младенца.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

При управлении транспортными средствами или работе с механизмами следует учитывать возможность возникновения головокружения или слабости у пациентов, принимающих Эксфорж®.

Амлодипин оказывает умеренное влияние на способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами. Если пациенты при применении амлодипина испытывают головокружение, головную боль, усталость или тошноту, их реакция может нарушаться.

 

Передозировка

До настоящего времени случаев передозировки препаратаЭксфорж®не наблюдалось.

Основные симптомы: выраженная гипотензия с головокружением. Передозировка амлодипином могут вызвать нарастающую периферическую вазодилатацию  и, возможно, рефлекторную тахикардию.

Сообщалось о значительной и потенциально пролонгированной системной гипотензии, вплоть до шока и фатального исхода.

Лечение: если прием препарата произошел недавно, следует вызвать рвоту или провести промывание желудка. Всасывание препарата Эксфорж® значительно снижается при использовании активированного угля сразу же или в течение 2-х часов после приема.

Клинически значимая артериальная гипотензия, вызванная передозировкой препарата Эксфорж®, требует активной поддержки состояния сердечно-сосудистой системы, включая постоянный контроль сердечной и дыхательной функции, подъем конечностей и внимания к объему циркулирующей жидкости и мочеиспускания. Для восстановления сосудистого тонуса и кровяного давления может оказаться полезным вазоконстриктор, при учете отсутствия противопоказаний для его использования. Для снятия блокады кальциевых каналов может быть целесообразным внутривенное введение кальция глюконата.

Выведение валсартана и амлодипина с помощью гемодиализа маловероятно.

 

Форма выпуска и упаковка

По 14 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлорид/поливинилиденхлорид и фольги алюминиевой или полиамид/алюминий/поливинилхлорид и фольги алюминиевой.

По 1 или 2 контурных упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в пачку из картона.

 

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 30°С, в защищенном от влаги месте.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

Саудалық атауы 

Эксфорж®

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

 

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған 5 мг/80 мг, 5 мг/160 мг, 10 мг/160 мг таблеткалар

 

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: амлодипин бесилаты (5 мг немесе 10 мг амлодипинге баламалы), 80 мг немесе 160 мг валсартан

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, кросповидон, магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы,

қабықтың құрамы: негізгі жабынды ақ қоспа*, негізгі жабынды сарықоспа** (5мг/80мг және 5мг/160мг доза үшін), негізгі жабынды ақ қоспа *, негізгі жабынды сары қоспа ** және негізгі жабынды қызыл қоспа*** (10мг/160мг доза үшін).

* гипромеллоза (гидроксипропилметилцеллюлоза), титанның қостотығы (Е 171), полиэтиленгликоль 4000 (макрогол 4000), тальк

** гипромеллоза, темірдің сары тотығы (Е 172), полиэтиленгликоль 4000 (макрогол 4000), тальк

*** гипромеллоза, темірдің қызыл тотығы (Е 172), полиэтиленгликоль 4000 (макрогол 4000), тальк

 

Сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, күңгірт сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ойығы, таблетканың бір жағында «NVR» және екінші жағында «NV» өрнегі бар (5 мг/80 мг доза үшін) таблеткалар

Сопақша пішінді, күңгірт-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ойығы, таблетканың бір жағында «NVR» және екінші жағында «ЕСЕ» өрнегі бар (5 мг/160 мг доза үшін) таблеткалар.

Сопақша пішінді, ақшыл-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ойығы, таблетканың бір жағында «NVR» және екінші жағында «UIC» өрнегі бар (10 мг/160 мг доза үшін) таблеткалар

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин II антагонистері, біріктірілімдер. Ангиотензин II антагонистері және кальций өзекшелерінің блокаторлары. Валсартан және амлодипин.

АТХ коды С09D B01

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Эксфорж® препаратының фармакокинетикасы дозаға байланысты сипатталады. Валсартан мен амлодипин арасында өзара  фармакокинетикалық әрекеттесулер жоқ болуына байланысты төменде әр препаратқа жеке фармакокинетика келтірілген.

Амлодипин

Амлодипинді емдік дозаларында ішке қабылдағаннан кейін амлодипин қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына 6-12 сағаттан кейін жетеді.Абсолюттік биожетімділігінің мәні есеп бойынша 64% және 80% арасында болады. Тамақ ішу амлодипин биожетімділігіне әсер етпейді. Таралу көлемі шамамен 21 л/кг құрайды. Айналымдағы препараттың 97.5% плазма ақуыздарымен байланысады. Амлодипин бауырда белсенді емес метаболиттер түзе отырып қарқынды (90%)  метаболизденеді. Амлодипиннің плазмадан шығарылуы 30-дан 50 сағатқа дейінгі терминальді жартылай шығарылуы бар екі фазалы сипатта болады. Плазмадағы тепе теңдік концентрациясына 7-8 күн бойына ұзақ уақыт қолданудан кейін жетеді. Өзгермеген амлодипиннің он пайызы және метаболиттер түріндегі 60% амлодипин несеппен шығарылады.

Валсартан

Бір валсартанды ішке қабылдағаннан кейін валсартан ең жоғары концентрациясына 2-3 сағаттан кейін жетеді. Орташа абсолютті биожетімділігі 23% құрайды. Валсартан параметрлерінің шығарылу сипаты

(t 1/2α <1 сағат және t 1/2 ß - 9 сағатқа жуық) мультиэкспоненциальді болып келеді. Тамақ ішу валсартан биожетімділігін (AUC мәні бойынша) 40% және қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясын (Cmax)

50%-ға дерлік азайтады, алайда қан плазмасындағы валсартан концентрациясы қабылдағаннан кейін 8 сағат шамасы өткенде тамақ ішкеннен кейін де, ашқарында да бірдей болады. AUC осылай азаюы алайда емдік әсерінің клиникалық елеулі азаюымен бірге жүрмейді; валсартанды, осылайша, тамақ ішумен бірге де немесе аш қарынға да тағайындауға болады. Вена ішіне енгізгеннен кейін валсартанның таралу көлемі тепе теңдік жай-күйінде 17 л құрайды, бұл валсартанның тіндерде экстенсивті таралмайтынын көрсетеді. Валсартан сарысу ақуыздарымен жоғары дәрежеде (94-97%), ең бастысы сарысу альбуминдерімен байланысады. Валсартан айқын метаболизмге ұшырамайды, өйткені дозаның тек 20% жуығы метаболиттер түрінде анықталады. Гидроксильді метаболит плазмадағы төмен концентрацияларда (валсартанның AUC 10% азырағы) анықталады және фармакологиялық түрде белсенді емес. Васартан негізінен өзгермеген түрде нәжіспен шығарылады (дозаның 83% жуығы) және негізінен өзгермеген түрде несеппен шығарылады (дозаның 13% жуығы). Вена ішіне енгізгеннен кейін, валсартанның плазмалық клиренсі шамамен 2 л/сағат құрайды және оның бүйрек клиренсі 0.62 л/сағат құрайды (жалпы клиренстің 30% жуығы). Валсартанның жартылай шығарылу кезеңі 6 сағатты құрайды.

Эксфорж®

Эксфорж®препаратын ішке қабылдағаннан кейін валсартан жәнеамлодипин ең жоғары концентрациясына тиісінше 3 және 6-8 сағаттан кейін жетеді. Эксфорж®препаратының сіңірілуінің жылдамдығы мен дәрежесі олардың әрқайсысын таблетка түрінде қабылдағандағы валсартан және амлодипиннің биожетімділігіне баламалы болды.

Фармакодинамикасы

Эксфорж® препараты эссенциалдық гипертензиясы бар пациенттерде бірін бірі артериялық қысым бақылау механизмімен толықтыратын екі антигипертензиялық заттың біріктірілімі болып табылады: амлодипин кальций антагонистерінің класына және валсартан ангиотензин II антагонистері препаратының класына жатады. Бұл ингредиенттердің біріктірілімінің, әр компоненті жеке-дара болғанға қарағанда, артериялық қысымды үлкен дәрежеде азайтатын аддитивті антигипертензивті әсері бар.

 

Амлодипин. Амлодипин жүрек және тамырдың тегіс бұлшықетіне  кальций йондарының трансжарғақшалық түсуін тежейді. Амлодипиннің гипертензияға қарсы механизмі тамырлар тегіс бұлшықеттеріне тіке босаңсытқыш әсер етуіне байланысты,  бұл шеткері тамыр кедергісінің және артериялық қысымның төмендеуіне әкеледі. Гипертониясы бар пациенттер үшін емдік дозаны енгізгеннен кейін  амлодипин тамырлардың кеңеюін туындатады және жатқан және түрегеп тұрған жағдайдағы артериялық қысымның төмендеуіне әкеледі. Артериялық қысымның төмендеуі жүрек жиырылу жиілігінің  немесе тұрақты қолданғанда қандағы катехоламиндер деңгейінің елеулі өзгеруімен қатар жүрмейді. Бүйрек функциясы қалыпты  артериялық гипертониясы бар науқастарда емдік дозаларда амлодипин бүйректің тамырлық кедергісінің төмендеуі мен шумақтық сүзілу жылдамдығының артуына және сүзілтуді немесе протеинурияны өзгертпестен плазманың тиімді бүйректік қан ағысына әкеледі.

Валсартан. Валсартан ангиотензин ІІ рецепторларының спецификалық  антогонисі болып табылады. Ол ангиотензин ІІ-нің белсенділігі үшін жауапты АТ1 қосалқы рецепторларға іріктеп әсер етеді.

Валсартан ангиотензин І-ді ангиотензин ІІ-ге айналдырушы және брадикинин деңгейін төмендетуші киназа ІІ ретінде белгілі, ангиотензин-өзгертуші ферментті (АӨФ) тежемейді.

Валсартанды  артериялық гипертензиясы бар пациенттерде қолдану тамыр соғу жиілігіне әсер етпестен артериялық қысымды төмендетеді.

Валсартанның бір реттік дозасын қабылдағанда гипотензиялық тиімділігі 24 сағат бойы сақталады. Қайталап дозалау режимін сақтағанда кез-келген дозаның қолданылуымен артериялық қысымның барынша төмендеуіне 2-4 аптаның ішінде қол жетеді және ұзақ емдеу кезінде сақталатын болады. Валсартанды кенеттен тоқтату артериялық қысымның жылдам көтерілуімен қатар жүрмейді.

Валсартан (Нью-Йорк кардиологиялық ассоциациясының жіктемесі бойынша ІІ-ІV класс) созылмалы жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттердің ауруханаға жатқызылу санының елеулі төмендейтінін көрсетті. АӨФ тежегіштерін немесе бета-блокаторлар алмаған пациенттерде едәуір жоғары пайдасы байқалған. Валсартан сондай-ақ сол жақ қарыншалық жеткіліксіздігі немесе миокард инфарктын өткергеннен кейігі сол жақ қарынша дисфункциясы бар клиникалық тұрғыда тұрақты пациенттердің жүрек қан-тамыры ауруларынан болатын өлімінің көрсеткіші төмендегенін де көрсетті.

 

Қолданылуы

- монотерапия тиімсіз болғандағы эссенциалды гипертензияны емдеу

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Артериялық қысымы моноемде талапқа сай бақылауға келмейтін пациенттер Эксфорж® препаратымен біріктірілген емге ауыстырылуы мүмкін. Ұсынылатын доза – тәулігіне 1 таблетка (5 мг амлодипин және 80 мг валсартан немесе 5 мг амлодипин және 160 мг валсартан, немесе 10 мг амлодипин және 160 мг валсартан). Клиникалық сәйкестікте монотерапиядан бекітілген дозаға тікелей өту қарастырылуы мүмкін.

Бастапқы ем үшін әдеттегі старттық доза күніне 1 рет 5 мг/80 мг құрайды. Дозалау артериялық қысымды бақылау үшін қажет болуына қарай 1-2 аптадан кейін ең жоғары дозасы 10 мг/320 мг дейін күніне 1 рет ұлғайтылуы мүмкін. Айналымдағы қан көлемі тапшы пациенттер үшін Эксфорж® бастапқы ем ретінде ұсынылмайды.

Амлодипин және валсартанның ең жоғары тәуліктік дозасы тиісінше 10 мг/320 мг құрайды.

Ыңғайлы болуы үшін, валсартан мен амлодипинді жеке дара таблеткаларда қабылдайтын пациенттер құрамындағы осы компоненттер дәл сол дозадағы Эксфорж® препаратына ауыстырылуы мүмкін. Эксфорж®препаратын тамақпен немесе тамақ ішуге байланыссыз аздаған мөлшердегі сумен қабылдауға болады.

 

Пациенттердің айрықша тобы

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясы жеңіл және орташа бұзылған пациенттер үшін дозаны түзету қажет емес.

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауыр функциясының бұзылуы немесе өт шығару жолдарының тарылған бұзылулары бар науқастар Эксфорж®препаратын қабылдағанда абай болулары тиіс. Емдеуді амлодипиннің ең аз дозасынан бастау керек. Эксфорж® препаратының ең аз дозасының құрамында 5 мг амлодипин бар.

18 жастан кіші балалар

Қауіпсіздігі мен тиімділігі жөніндегі деректерінің болмауына байланысты Эксфорж®препараты 18 жастан кіші пациенттерге ұсынылмайды.

65 жастағы және одан үлкен пациенттер

Егде (65 жастағы немесе одан үлкен) немесе жас пациенттерге соған ұқсас дозаларда қолданғанда екі компонентін де жақсы көтере алатындықтан бастапқы дозаны түзету қажет емес. Емдеуді амлодипиннің ең аз дозасынан бастау керек. Эксфорж® препаратының ең аз дозасының құрамында 5 мг амлодипин бар.

 

Жағымсыз әсерлері

Жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі бағаланғанда келесі критерийлер пайдаланылды: өте жиі (≥1 / 10); жиі (≥1 / 100, <1/10), жиі емес (≥1 / 1000, <1/100), сирек (≥1 / 10000, <1/1000), өте сирек (<1/10 000), белгісіз (жиілігін қолда бар деректермен анықтауға болмайды).

Жиі

-     назофарингит1, тұмау тәріздісимптомдар1

-     гипокалиемия1

-     бас айналуы2

-     бас ауыруы1,2

-     ұйқышылдық2

-    жүрек қағын сезіну2

-     ісіну1,2, беттің ісінуі1, пастоздылық1, аяқтың ісінуі1, қажу1,2, гиперемия1, «қан тебу»2, астения

-     абдоминальді жайсыздық және іштің үстіңгі жағының ауыруы2

-     жүрек айнуы2

-     тобық буынының ісінуі2

Жиі емес

-     анорексия1

-     гиперкальциемия1, гиперлипидемия1, гиперурикемия1, гипонатриемия1

-     депрессия2, ұйқысыздық2/ұйқының бұзылуы2, көңіл-күйдің ауытқуы2

-     қимылүйлесімінің бұзылуы1, басайналуы1, ұйқышылдық1, постуральдібасайналуы1, дисгевзия2, парестезия1,2

-     естен тану2, тремор2, гипестезия2

-     көрудің нашарлауы1,2

-     құлақтың шулауы2, вертиго1,3

-     тахикардия1,жүрек қағуының жиілеуі1

-     гипотензия2, ортостаздық гипотензия1

-     жөтел1,3, тамақтың және көмейдің ауыруы1

-     ринит2

-     диарея1,2, жүрек айнуы1, іштіңүстіңгі жағының абдоминальдіауыруы1,3, дефекацияритмінің өзгеруі2, ішқатуы1, ауыздыңқұрғауы1,2, диспепсия2, құсу2

-     алопеция2, эритема1, экзантема2, гипергидроз2, фотосезімталдықреакциясы2, қышыну2, пурпура2, бөртпе1,2, терініңтүссізденуі

-     артралгия1,2, арқаның ауыруы1,2, буынның ісінуі1, бұлшықет құрысуы2, миалгия2,несепшығарудың бұзылуы2, ноктурия2, полиакиурия2

-     импотенция2, гинекомастия2

-     астения2, жайсыздық2, дімкәстік2, жүреккеқатысы жоқ кеуденіңауыруы2, ауыру2

-     салмақтың ұлғаюы2, салмақтың азаюы2

Сирек

-     аса жоғары сезімталдық1

-     көрудің нашарлауы 1

-     үрей1, сананың шатасуы1

-     құлақтың шулауы 1

-     естен тану1

-     артериялықгипотензия1

-     экзантема1, гипергидроз1, қышыну1

-     бұлшықет түйілуі1, ауырлық сезімі1

-     поллакиурия1, полиурия1

-     эректильдідисфункция1

Өте сирек

-    лейкопения2, тромбоцитопения, кейде пурпурамен2

-    аса жоғары сезімталдық2

-    гиперкликемия2

-    гипертония2,шеткері невропатия/невропатия2

-    аритмия2 (оның ішінде брадикардия, қарыншалық тахикардия, жүрекшелер фибриляциясы), миокард инфаркті2

-    васкулит2

-    жөтел2

-    гастрит2, қызыл иек гиперплазиясы2, панкреатит2

-    бауыр функциясының атипиялық сынамалары, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауын қоса*2, гепатит2, бассүйекішілік холестаз2, сарғаю2

Белгісіз

-    гемоглобин және гематокрит деңгейінің төмендеуі3, нейтропения3, тромбоцитопения, кейде пурпурамен3

-    аса жоғары сезімталдық 3

-    экстрапирамидалық симптомдар3

-    васкулит3

-    бауыр функциясының атипиялық сынамалары, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауын қоса3

-    ангионевроздық ісіну3, буллездік дерматит3, қышыну3, бөртпе3, уытты эпидермальді некролиз3

-    миалгия3

-    қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы3, бүйрек жеткіліксіздігі және бүйрек функциясының бұзылуы3

-    қандағы калий деңгейінің ұлғаюы3  

 * - негізінен холестазбен байланысты

1-     Эксфорж® препаратын қолданғанда туындайтын жағымсыз реакциялар

2-     амлодипинді қолданғанда туындайтын жағымсыз реакциялар

3-     валсартанды қолданғанда туындайтын жағымсыз реакциялар

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-        белсенді заттарға, сондай-ақ дигидропиридиннің басқа туындыларына немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

-        бауыр функциясының ауыр дәрежеде бұзылуы, билиарлық цирроз және холестаз

-        Эксфорж® препаратын қант диабеті бар пациенттерде немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (ШСЖрР <60 мл/мин/1,73 м2) құрамында алискирен бар дәрілік препараттармен бір уақытта қолдану

-        жүктіліктің екінші және үшінші триместрлері

-        ауыр гипотензия

-        шок (кардиогенді шокты қоса)

-        сол жақ қарыншаның шығаратын жолының обструкциясы (гипертониялық обструктивті кардиомиопатия немесе аортаның айқын стенозы)

-        жедел миокард инфарктінен кейінгі гемодинамиялық тұрғыдан тұрақсыз жүрек жеткіліксіздігі

-      балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Амлодипин

Симвастатин

10 мг амлодипин және 80 мг симвастатиннің көп реттік дозаларын бірге енгізу бір ғана симвастатин қолданумен салыстырғанда симвастатин экспозициясының 77%-ға артуына алып келді.

Амлодипин қабылдайтын пациенттерде симвастатин дозасын тәулігіне 20 мг дейін шектеу ұсынылады.

CYP3A4 тежегіштері

Гипертониялық ауруы бар егде пациенттерде 180 мг дилтиазем мен 5 мг амлодипиннің тәуліктік дозасын бірге енгізу амлодипиннің жүйелік экспозициясының 1,6-есеге артуына алып келді. Дегенмен, CYP3A4 күшті тежегіштері (мысалы, кетоконазол, итраконазол, ритонавир) дилтиаземге қарағанда қан плазмасында амлодипин концентрациясын үлкен дәрежеде жоғарылатуы мүмкін. Сондықтан CYP3A4 тежегіштерімен амлодипинді бірге қолданғанда сақ болу керек.

Грейпфурт шырыны

Грейпфурт шырынымен бір мезгілде қолданғанда CYP3A4 тежелуі есебінен амлодипиннің әсері жоғарылауы мүмкін. Дегенмен, 240 мл грейпфурт шырынын амлодипиннің бір реттік 10 мг дозасын біріктіріп ішу арқылы қолдану денсаулығы жақсы 20 еріктілерде амлодипин фармакокинетикасына  елеулі ықпал етпеген.

CYP3A4 индукторлары

Амлодипинге қатысты CYP3A4 индукторларының әсерінің мөлшері туралы қол жетімді ақпарат жоқ. Амлодипинді CYP3A4 индукторларымен бірге қолданудың талапқа сай клиникалық әсеріне қатысты пациенттерді бақылау керек.

Амлодипинмен моноемде келесі препараттармен клиникалық елеулі дәрілік өзара әрекеттесулері анықталмаған: тиазидті диуретиктер, бета-блокаторлар, АӨФ тежегіштері, ұзақ әсер ететін нитраттар, сублингвальді нитроглицерин, дигоксин, варфарин, аторвастатин, силденафил, маалокс (алюминий гидроксиді гелі, магний гидроксиді, симетикон), циметидин, ҚҚСД, антибиотиктер, пероральді гипогликемиялық дәрілер.

Дантролен (в/і енгізу)

Верапамилді ішке қабылдағаннан және дантроленді в/і енгізгеннен кейін қарыншалар фибрилляциясы және гиперкалиемиямен астасқан жүрек-қантамыр жеткіліксіздігі оқиғалары байқалды. Гиперкалиемияның даму қаупін ескере отырып, қатерлі гипертермия дамуына бейім пациенттерде және қатерлі гипертермияны емдеу кезінде БКК, оның ішінде амлодипинді бір уақытта қолданудан аулақ болу керек.

Валсартан

Ренин-ангиотензинді жүйенің (РАЖ) ангиотензин рецепторлары антагонистерімен, АӨФ тежегіштерімен немесе алискиренмен қосарлы блокадасы

Ангиотензин рецепторлары антагонистерін, оның ішінде валсартанды, РАЖ әсер етуші басқа заттармен бірге қолдану моноемдеумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия жағдайлары саны артуымен және бүйрек функциясы өзгерістерімен байланысты. Эксфорж® препаратын және РАЖ әсер етуші басқа да заттарды қолданатын науқастарда артериялық қысымды, бүйрек функциясын және электролиттер деңгейін бақылау керек.

Ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде (ШСЖ<30 мл/мин)  ангиотензин рецепторлары антагонистерін, оның ішінде валсартанды, немесе АӨФ тежегіштерін алискиренмен бірге қолданудан аулақ болу керек.

2 типті қант диабеті бар пациенттерде ангиотензин рецепторлары антагонистерін, оның ішінде валсартанды немесе АӨФ тежегіштерін алискиренмен бірге қолдануға болмайды.

Калий: Құрамында калий бар калий қоспаларымен, калий жинақтаушы диуретиктермен, тұз алмастырғыштармен, немесе калий деңгейін жоғарылатуы мүмкін (гепарин және басқалары) басқа препараттармен бір мезгілде қолдану сақ болуды талап етеді. Құрамындағы калий деңгейіне жиі бақылау жүргізу керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерін (ЦОГ-2 тежегіштері) қоса

Ангиотензин II антагонистерін ҚҚСД бір мезгілде енгізу гипотензиялық әсерді әлсіретуі мүмкін. Бұдан басқа, егде жастағы сұйықтық көлемі төмендеуі бар (оның ішінде диуретиктермен емдеудегі пациенттерде) немесе бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттерде ангиотензин II антагонистерін және ҚҚСД бір мезгілде қолдану бүйрек функциясының күрт нашарлауының қаупі жоғарылауына алып келуі мүмкін. Осылайша, валсартан және ҚҚСД бір мезгілде қолданатын пациенттерде ем басында немесе емді өзгерткенде бүйрек функциясына бақылау жүргізу ұсынылады.

Литий препараттары

Литий препараттарын және АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II рецепторлары антагонистерін бірге қолдану кезінде литийдің сарысулық концентрациясының және уыттылығының қайтымды жоғарылауы тіркелген. Осыған байланысты оларды бірге қолданғанда литий сарысуы деңгейіне мұқият мониторинг ұсынылады. Литий препараттарының уыттылық қаупі диуретиктерді және Эксфорж® препаратын бірге қолданғанда да жоғарылауы мүмкін.

Транспортерлер

Валсартан OATP1B1 бауырлық қармау транспортер субстраты және бауырлық MRP2 ағын транспортер субстраты болып табылады. Қармау транспортер тежегіштерін (рифампицин, циклоспорин) немесе ағын транспортерін (мысалы, ритонавир) бір мезгілде тағайындау валсартанның жүйелік әсерін арттыруы мүмкін.

Валсартанмен моноемде келесі препараттармен: циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлоротиазид, амлодипин, глибенкламидпен клиникалық елеулі дәрілік өзара әрекеттесулер анықталмаған.

 

Айрықша нұсқаулар

Гипертониялық кризбен пациенттерде амлодипиннің қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Жүктілік

Ангиотензин II рецепторларының антагонистерін (АРАII) жүктілік уақытында қолдануға болмайды. АРАII емдеуді жалғастыру қажет болатын жағдайларды қоспағанда жүктілікті жоспарлап жүрген пациенттерді жүктілік кезінде қолдану үшін қауіпсіздік бейіні тексерілген альтернативті гипертензияға қарсы препараттарға ауыстыру қажет. АРАII препараттарымен емдеуді жүктілік басталғаннан кейін бірден тоқтату және қажет болса, альтернативті ем тағайындау керек.

Натрий тапшылығы және/немесе АҚК (айналымдағы қан көлемі) азаюы бар пациенттер

Ренин-ангиотензин-альдостеронды жүйесі белсендірілген (диуретиктерді жоғары дозаларда қабылдайтын бұндай пациенттердегі АҚК және/немесе тұз тапшылығы жағдайларында), ангиотензин рецепторлары блокаторларын қабылдайтын пациенттерде симптоматикалық артериялық гипотензия дамуы мүмкін. Эксфорж® препаратын тағайындағанға дейін осы жай-күйді түзету керек немесе ем басында мұқият медициналық бақылау ұсынылады. Егер Эксфорж® препаратын қабылдау барысында гипотензия байқалса, онда емделушіні көлденең жатқызу керек, қажет болса вена ішіне физиологиялық ерітіндінің инфузиясын жүргізу тағйындалады. Емдеуді артериялық қысым тұрақтанған сәтке дейін жалғастыру керек.

Гиперкалиемия

Құрамында калий бар биологиялық белсенді қоспалар, калий жинақтаушы диуретиктер, құрамында калий бар тұз алмастырғыштары, немесе қандағы калий концентрациясының жоғарылауын туындатуы мүмкін басқа да препараттармен (мысалы, гепаринмен) бірге қолданғанда сақ болу керек және қандағы калий концентрациясын жиі анықтау керек.

Бүйрек артериясының стенозы

Эксфорж бүйрек артериясының бір жақты немесе екі жақты стенозы, жалғыз бүйрек стенозы бар пациенттерде бұндай пациенттерде қан плазмасындағы мочевина және креатинин деңгейі артуы мүмкіндігінен гипертензияны емдеу үшін қолданылуы тиіс.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының көрсеткіштері жеңіл және орташа (ШСЖ>30мин/мин/1,73 м2) науқастарда препарат дозасын түзету керек емес. Бүйрек функциясы орташа бұзылған пациенттерде қандағы калий деңгейлеріне мониторинг жүргізген жөн.

Бүйрек трансплантациясы

Бүйрек трансплантациясын жуырда өткерген пациенттерде Эксфорж®  препаратын қолданудың қауіпсіздік тәжірибесі жоқ.

Бауыр функциясы бұзылуы

Валсартан негізінен, өзгермеген күйде өтпен шығарылады. Амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңі ұзарады және AUC көрсеткіші бауыр функциясы бұзылған пациенттерде жоғары; дозалау бойынша ұсынымдар анықталмаған. Эксфоржды жеңіл немесе орташа ауыр аурулары немесе өт жолдарының обструктивті аурулары бар пациенттерде тағайындағанда сақтық таныту керек.

Холестаз белгілерінсіз айқындығы әлсіз немесе орташа бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде валсартанның ең жоғарғы ұсынылған дозасы 80 мг аспауы тиіс.

Бастапқы гиперальдостеронизм

Бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациенттерді ангиотензин II антагонисті валсартанмен емдеу керек емес, өйткені оларда ренин-ангиотензин жүйесі іске қосылмаған.

Ангионевроздық ісіну

Валсартан қабылдайтын пациенттерде тыныс алу жолдарының обструкциясына және/немесе бет, ерін, жұтқыншақ және/немесе тіл ісінуіне алып келетін, көмей және дауыс саңылауы ісінуін қоса, ангионевроздық ісінулер туралы хабарламалар болған.Бұл пациенттердің кейбіреулерінің анамнезінде басқа препараттардан туындаған, оның ішінде АӨФ тежегіштері бар, ангионевроздық ісіну дамығаны туралы көрсетулер бар. Ангионевроздық ісіну дамыған пациенттерде Эксфорж® препаратын дереу тоқтату керек, және бұл препаратты қайта тағайындауға болмайды.

Жүрек жеткіліксіздігі бар/ миокард инфарктісін өткергеннен кейінгі пациенттер

Бүйрек функциясы көбінесе ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне байланысты болатын жүрек-қантамыр функциясы ауыр бұзылған пациенттерде АӨФ тежегіштерімен немесе ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен емдеу олигурия және/немесе өршімелі азотемия немесе сирек жағдайларда жедел бүйрек жеткіліксіздігін туындатуы мүмкін. Валсартан қолдану аясында ұқсас оқиғалар хабарланған. Жүрек жеткіліксіздігі бар немесе инфаркттен кейінгі жағдайдағы пациенттердің жағдайын бағалауға әрқашан бүйрек функциясының жағдайын бағалау кіруі тиіс.

Амлодипинді қоса, кальций өзекшелерінің блокаторлары жүрек жеткіліксіздігі ауыр пациенттерде сақтықпен пайдалану керек, өйткені жүрек-қантамыр оқиғаларының және өлімнің даму қаупін арттыруы мүмкін.

Жедел миокард инфарктісі бар пациенттер

Әсіресе ауыр обструктивті коронарлық артерия ауруы бар пациенттерде амлодипиннің бастапқы дозасын қабылдағаннан кейін немесе оны арттырғаннан кейін стенокардия нашарлауы және жедел миокард инфарктісі дамуы мүмкін.

Аорталық және митралдық клапандар стенозы, обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия

Аорталық немесе митралдық стенозы, обструктивті гипертрофиялықкардиомиопатиядан зардап шегетін пациенттер үшін ерекше сақ болу көрсетілген.

Ренин-ангиотензин жүйесінің қосарлы блокадасы (РАЖ)

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір уақытта қолдану гипотония, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеу (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) қаупін ұлғайтады деген деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Егер қосарлы блокадамен емдеу абсолютті түрде қажет деп есептелсе, мұны мамандардың қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен артериялық қысымды жиі мониторингілеумен жүргізу қажет. АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бір уақытта пайдалануға болмайды.

Эксфорж® препаратының әсері гипертензиясы бар пациенттер тобында ғана зерттелді.

18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер

Қауіпсіздігі мен тиімділігі бойынша деректер болмауына байланысты Эксфорж® 18 жастан кіші пациенттерге ұсынылмайды.  

Егде жастағы пациенттер

Препаратты егде жастағы адамдарға қолданғанда сақ болу керек. Критерийлерге сай келетін гипертензиясы бар егде пациенттерді амлодипинге немесе Эксфоржға® ауыстырғанда тиісінше монотерапия режимінде амлодипиннің ең төменгі рұқсат етілген дозасын немесе амлодипин компонентін пайдалану қажет.

Жүктілік

Амлодипин

Жүктілі кезінде амлодипиннің қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Анағұрлым қауіпсіз альтернативті препарат болмаса және егер аурудың өзі ана мен шарана үшін үлкен қауіп төндірсе ғана жүктілік уақытында қолдануға болады.

Валсартан

Жүктіліктің бірінші триместрі кезінде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қолданбаған жөн. Ангиотензин II рецепторларының антагонистерін жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде қолдануға болмайды.

АРАII емдеуді жалғастыру қажет жағдайда жүктілікті жоспарлап жүрген пациенттерді жүктілік кезінде қолдану үшін қауіпсіздік бейіні анықталған альтернативті гипертензияға қарсы препараттарға ауыстыру қажет. Жүктілік басталған кезде АРАII препараттарымен емдеуді дереу тоқтату және қажет болса, альтернативті ем басталуы тиіс.

AРАII екінші және үшінші триместрлерде қолдану, белгілі болғандай, шаранаға (бүйрек функциясының төмендеуі, қағанақ суының аздығы, бассүйек сүйектенуінің баяулауы) және нәрестеге (бүйрек жеткіліксіздігі, артериялық гипотензия, гиперкалиемия) қатысты уытты әсерге ие.

AРАII жүктіліктің екінші триместрінен бастап қолданғанда УДЗ жүргізу және бүйрек функциясы мен бассүйекті тексеру ұсынылады.

Аналары AРАII қабылдаған балалар гипотонияға қатысты қадағалануы тиіс.

Емшек емізу

Амлодипин адамның емшек сүтімен бөлініп шығады. Сәбиге өткен аналық дозаның пайызы ең жоғарғысы 15% ауытқуымен 3-7% шегінде болады. Амлодипиннің сәбилерге ықпалы белгісіз. Эксфорж® препаратын емшек емізу кезеңінде пайдалану бойынша ақпарат жоқ. Осылайша, әсіресе, нәрестені немесе мерзімі жетпей туған сәбиді емізу кезеңінде емшек емізу кезеңінде Эксфорж® емес, қауіпсіздік бейіні жақсырақ альтернативті емдеу құралдарын қолдану қажет.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Көлік құралдарын басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу кезінде Эксфорж® қабылдайтын пациенттерде бас айналуы немесе әлсіздік туындау ықтималдығын ескеру керек.

Амлодипин көлік құралдарын басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне орташа әсер етеді. Егер пациенттер амлодипин қолданғанда бас айналуын, бас ауыруын, шаршау немесе жүрек айнуын сезінсе олардың реакциясы бұзылуы мүмкін.

 

Артық дозалануы

Қазіргі уақытқа дейін Эксфорж® препаратының артық дозалану жағдайлары байқалмаған.

Негізгі симптомдары: бас айналуы бар айқын гипотензия. Амлодипинмен артық дозалану өрбитін шеткері вазодилатацияны және рефлекторлық тахикардияны туындатуы ықтимал.

Шок және өліммен аяқталғанға дейінгі елеулі және әсер етуі ұзартылған жүйелік гипотензия туралы хабарланған.

Емі: егер препартты жуырда қабылдаса, құстыру керек немесе асқазан шаюды жүргізу керек. Қабылдағаннан кейін дереу немесе 2 сағат ішінде белсендірілген көмір пайдалануда Эксфорж® препаратының сіңуі елеулі төмендейді.

Эксфорж®препаратының артық дозалануынан туындаған клиникалық елеулі артериялық гипотензия жүрек және тыныс алу функциясына үнемі бақылауды қоса, жүрек-қан тамырлары жүйесінің жай-күйін белсенді демеуді, аяқтарын көтеруді және айналымдағы қан сұйықтығына және несеп бөлінуіне назар аударуды талап етеді. Тамыр тонусын және қан қысымын қалпына келтіру үшін, оны пайдалануға қарсы көрсетілім болмауын ескере отырып, вазоконстриктор пайдалы болуы мүмкін. Кальций өзекшелерінің бөгетін болдырмау үшін кальций глюконатын вена ішіне енгізу дұрыс болуы мүмкін.

Валсартан және амлодипин гемодиализ көмегімен шығарылмайды.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы 

14 таблеткадан поливинилхлорид/поливинилиденхлорид үлбірден және алюминий фольгадан немесе полиамид/алюминий/поливинилхлорид үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.

1 немесе 2 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау шарттары

Ылғалдан қорғалған жерде, 30°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы