Торговое наименование
Допегитâ
Международное непатентованное название
Метилдопа
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, 250 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Антигипертензивные препараты. Антиадренергические препараты центрального действия. Метилдопа. Метилдопа (левовращающая).
Код АТХ C02AB01
Показания к применению
- артериальная гипертензия
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к активному или другим компонентам препарата
- нарушение функции печени, связанные с предыдущим применением метилдопы
- активная стадия заболевания печени (активный гепатит или активный цирроз)
- сопутствующая терапия ингибиторами моноаминооксидазы
- депрессия
- феохромоцитома
- детский возраст до 18 лет.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Допегит нельзя применять одновременно с ингибиторами моноаминооксидазы.
Одновременное применение со следующими препаратами требует особой осторожности:
· Препараты, снижающие гипотензивный эффект препарата Допегит:
- симпатомиметики (повышенная прессорная реакция)
- трициклические антидепрессанты
- фенотиазины (в то же время возможен и аддитивный гипотензивный эффект) - пероральные препараты железа (сульфат и глюконат железа/II) (могут снижать биодоступность метилдопы)
- нестероидные противовоспалительные препараты
- эстрогенные препараты
· Препараты, усиливающие гипотензивный эффект препарата Допегит:
- другие гипотензивные препараты (возможна суммация гипотензивных эффектов)
- анестетики
Допегит и следующие препараты могут изменить эффекты друг друга:
- препараты лития (возможно развитие интоксикации литием)
- леводопа (снижение противопаркинсонического действия и усиление нежелательного действия на центральную нервную систему)
- этанол и другие препараты, угнетающие центральную нервную систему (усиление угнетения центральной нервной системы)
- антикоагулянты (усиление антикоагулянтного эффекта, опасность кровотечения)
- бромокриптин (возможно нежелательное влияние на концентрацию пролактина)
- галоперидол (возможно нарушение когнитивных функций - дезориентация и замедление процесса мышления).
Специальные предупреждения
В процессе лечения препаратами, содержащими метилдопу, в редких случаях может развиться гемолитическая анемия. При развитии симптомов, указывающих на гемолитическую анемию, необходимо определить гематокрит и уровень гемоглобина. При подтверждении анемии, следует провести дальнейшие исследования, подтверждающие гемолиз. Если подтверждается гемолитическая анемия, необходимо немедленно отменить прием метилдопы. После отмены препарата гемолитическая анемия быстро прекращается без или с помощью лечения кортикостероидами. Однако в редких случаях наблюдались случаи с летальным исходом. Если гемолитическая анемия вызвана приемом метилдопы, пациент не должен в дальнейшем получать этот препарат.
У некоторых пациентов, при длительном приеме метилдопы, может наблюдаться положительный тест Кумбса. Положительный тест Кумбса, по литературным данным, может быть у 10 - 20% пациентов, получающих этот препарат. Положительный тест Кумбса редко наблюдается в течение первых 6 месяцев лечения. Если он не развивается на протяжении 12 месяцев, то его развитие маловероятно при дальнейшем применении этого препарата. Положительный тест Кумбса дозо-зависим, его развитие маловероятно при дозах менее 1 г/сутки. Положительный тест Кумбса, развившийся на фоне лечения метилдопой, может стать отрицательным лишь через несколько недель или месяцев после отмены препарата.
Перед началом курса лечения, а также на 6 и 12 месяц лечения метилдопой следует исследовать количество форменных элементов крови, и выполнить прямой тест Кумбса.
Само по себе наличие предыдущего положительного теста Кумбса или его появление у пациента на фоне лечения не является противопоказанием к терапии метилдопой. Если тест Кумбса становится положительным на фоне лечения препаратом Допегит, следует проверить наличие гемолитической анемии и степень клинической значимости положительного теста Кумбса.
Информация о наличии положительного теста Кумбса помогает при оценке перекрестной пробы на совместимость крови. При необходимости переливания крови пациенту, получающему метилдопу, следует выполнять прямой и непрямой тесты Кумбса. При отсутствии гемолитической анемии обычно бывает положительным только прямой тест Кумбса. Сам по себе прямой тест Кумбса не влияет на типирование или перекрестную совместимость крови. Если непрямой тест Кумбса также положителен, необходима консультация специалиста гематолога или трансфузиолога.
Во время лечения возможны редкие случаи лейкопении, гранулоцитопении и тромбоцитопении. Обычно количество гранулоцитов нормализуется после отмены метилдопы. Тромбоцитопения также носит обратимый характер.
В некоторых случаях, в течение первых трех недель лечения, может возникнуть лихорадка, сопровождающаяся эозинофилией и нарушениями функции печени. Также может развиться желтуха с или без повышения температуры. Эти симптомы обычно развиваются на 2-ом – 3-ем месяце лечения. В некоторых случаях было установлено, что симптомы были обусловлены холестазом. У некоторых пациентов с нарушениями функции печени брали биопсии. Гистологическое исследование выявило микроскопический фокальный некроз, характерный для реакции гиперчувствительности.
Перед началом лечения метилдопой и на протяжении первых 6–12 недель курса лечения, а также в любой момент времени при развитии лихорадки неизвестной этиологии, рекомендуется проведение тестов на определение функции печени, а также качественный и количественный анализ крови.
Поэтому при возникновении лихорадки, изменении активности печеночных ферментов или желтухи курс лечения метилдопой следует немедленно прекратить. Если это состояние вызвано реакцией гиперчувствительности, повышение температуры и изменения лабораторных параметров проходят после отмены препарата. Таким пациентам в дальнейшем нельзя назначать метилдопу.
Пациентам с заболеванием или нарушением функции печени в анамнезе данный препарат следует назначать с крайней осторожностью.
Пациентам, получающим Допегит, может потребоваться снижение доз анестетиков. Если во время анестезии возникает гипотензия, для ее коррекции можно вводить сосудосуживающие препараты. Адренергические рецепторы сохраняют чувствительность при применении метилдопы.
У некоторых пациентов во время приема Допегита могут возникнуть отеки или увеличение веса тела; при этих состояниях следует назначить диуретики. Лечение метилдопой нельзя продолжать при нарастании отеков или развитии симптомов сердечной недостаточности.
Метилдопа выводится при диализе. Поэтому после этой процедуры артериальное давление у пациентов, находящихся на гемодиализе, может повышаться.
У пациентов с тяжелым двусторонним поражением мозговых сосудов в редких случаях могут возникнуть непроизвольные хореоатетозные движения. В таком случае следует отменить лечение.
Чрезвычайная осторожность требуется при назначении метилдопы пациентам с печеночной порфирией или их близким родственникам.
Метилдопа может изменить результаты анализа на содержание мочевой кислоты в моче фосфовольфрамокислотным методом, на определение креатинина сыворотки щелочно-пикратным методом и на колориметрическое определение фермента АСТ. До настоящего времени отсутствуют данные о том, что метилдопа изменила результаты спектрофотометрического определения АСТ.
Поскольку метилдопа имеет флуоресценцию на той же длине волны, что и катехоламины, применение Допегита может дать ложноположительные результаты, в моче могут обнаруживаться высокие концентрации катехоламинов, что препятствует диагностике феохромоцитомы. Однако метилдопа не влияет на результаты измерения ВМК (ванилилминдальной кислоты) в моче.
В редких случаях наблюдается потемнение цвета мочи при контакте с воздухом, что, вероятно, связано с распадом метилдопы и ее метаболитов.
Во время лечения запрещаетсяупотребление алкоголя.
Во время беременности или лактации
При артериальной гипертензии у беременных препарат следует назначать после тщательного медицинского контроля пациенток. Имеющиеся данные не выявили признаков повреждения плода или новорожденного.
На основании данных литературы о применении метилдопы во время всех триместров беременности, вероятность повреждения плода кажется минимальной.
Несмотря на отсутствие однозначных данных о тератогенности, нельзя исключить возможности повреждений у плода.
Препарат можно назначать беременным, женщинам, планирующим беременность и женщинам, у которых имеется возможность беременности, только в случаях, когда ожидаемая польза лечения превосходит возможный риск. Метилдопа проходит через плаценту и определяется в крови пупочного канатика и в грудном молоке. Допегит можно назначать кормящим матерям только после тщательного сопоставления ожидаемой пользы лечения и возможного риска.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Допегит может обладать седативным эффектом, который, обычно, является преходящим и может наблюдаться либо в начале лечения, либо при повышении дозы. Если у пациентов развиваются симптомы, указывающие на развитие седативного эффекта, то им запрещено управление транспортным средством и выполнение работ, требующих концентрации внимания.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Взрослые
Рекомендуемая начальная доза - 250 мг 2-3 раза в сутки в течение первых двух дней. Затем суточная доза может быть повышена или снижена, в зависимости от степени снижения артериального давления, с двухдневными интервалами. Для уменьшения выраженности седативного эффекта, возможного в начале курса лечения и при повышении дозы, сначала увеличивают вечернюю дозу. Обычно рекомендуемая поддерживающая доза - 500-2000мг 2-4 раза в сутки.
Максимальная суточная доза составляет 3 г.
При недостаточной эффективности препарата в дозе 2г/сут рекомендуется применять комбинацию с другими гипотензивными препаратами.
После 2х – 3х месяцев лечения может развиться толерантность. Эффективный контроль артериального давления можно восстановить добавлением диуретика или повышением дозы метилдопы.
После отмены препарата Допегит артериальное давление устанавливается на исходный уровень через 48 часов без явления эффекта отдачи.
Допегит может применяться и у пациентов, которые уже принимают другие антигипертензивные препараты, постепенно отменяя предыдущий препарат. В таких случаях рекомендуемая начальная доза составляет 500 мг в сутки. Для достижения желаемого терапевтического эффекта дозу можно повышать с интервалами как минимум в два дня.
Если Допегит используется как дополнение к начатой гипотензивной терапии, то возможно, будет необходимо изменить дозу антигипертензивного препарата, чтобы переход к комбинированной терапии проходил без осложнений.
У пациентов пожилого возраста начальная доза должна быть ниже, не более одной таблетки 250 мг/сут. При необходимости дозу можно постепенно повышать каждые 2 суток до максимальной дозы 2г/сут, которую превышать нельзя.
Чаще наблюдаемые у пожилых пациентов синкопальные состояния (потеря сознания), вероятно, связанные с повышенной чувствительностью пожилых пациентов и с выраженным сужением просвета кровеносных сосудов, можно избежать, используя более низкие дозы.
При нарушении функции почек следует применять сниженные дозы, поскольку метилдопа выводится из организма почками. При нарушении функции почек легкой степени тяжести (скорость клубочковой фильтрации СКФ = 60-89 мл/мин/1,73 м2) следует выдерживать интервал между приемами 8 часов, при почечной недостаточности средней степени тяжести (СКФ = 30-59 мл/мин/1,73 м2) с интервалом 8-12 часов, а при почечной недостаточности тяжелой степени (СКФ < 30 мл/мин/1,73 м2) 12- 24 часов.
Поскольку метилдопа удаляется при гемодиализе, после этой процедуры пациенту следует назначить дополнительную дозу 250мг во избежание повышения артериального давления.
Дети и подростки в возрасте до 18 лет
Рекомендуемая начальная доза у детей составляет 10 мг/кг массы тела в сутки за 2 - 4 приема. При необходимости суточную дозу можно постепенно повышать (до 65 мг/кг массы тела) с интервалами не менее двух дней до достижения желаемого терапевтического ответа на лечение. Суточная доза не должна превышать 3 г.
Метод и путь введения
Таблетки для приема внутрь.
Частота применения с указанием времени приема
Таблетки можно принимать до или после еды.
Длительность лечения
Доза препарата и продолжительность лечения определяется врачом индивидуально в зависимости от клинического состояния пациента.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: острая артериальная гипотензия, брадикардия, сильная сонливость, слабость, головокружение, тошнота, рвота, атония кишечника, метеоризм, запор, диарея.
Лечение: симптоматическое лечение - промывание желудка, стимуляция рвоты (если прием препарата был недавно). Специфический антидот отсутствует. После всасывания препарата можно стимулировать его выведение почками с помощью введением жидкостей. Требуется контроль за частотой сердечных сокращений, минутным объемом крови и объемом циркулирующей крови, электролитным балансом, функциями кишечника и почек, а также функцией головного мозга. По показаниям назначают симпатомиметики (например, адреналин). При подозрении на хроническую передозировку, препарат Допегит следует отменить.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Либо в начале лечения, либо при повышении дозы метилдопы может развиться преходящий седативный эффект, проходящая головная боль, астения, слабость.
Кроме вышеприведенных, следующие побочные эффекты также наблюдались во время лечения метилдопой:
Частота побочных реакций определяется следующим образом: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ 1/100 до <1/10), нечасто (≥ 1/1000, <1/100), редко (≥ 1/10 000 и <1/1000), очень редко (<1/10 000), не известно (частота не может быть оценена на основании имеющихся данных).
В каждой частотной группе побочные реакции приводятся в порядке уменьшения серьезности.
Нарушения со стороны крови и лимфатической системы:
очень часто: положительный тест Кумбса
редко: гемолитическая анемия, лейкопения, гранулоцитопения, тромбоцитопения
частота неизвестна: угнетение костного мозга, положительный тест на антиядерные антитела, клетки красной волчанки (LE), положительная реакция на ревматоидный фактор;
Нарушения со стороны иммунной системы:
очень редко: миокардит, перикардит
частота неизвестна: васкулит, симптомы, характерные для системной красной волчанки, лихорадка, обусловленная приемом лекарственного средства, эозинофилия;
Нарушения со стороны эндокринной системы:
частота неизвестна: гиперпролактинемия, гинекомастия, галакторея, аменорея;
Нарушения психики:
частота неизвестна: кошмарные сны, обычно невыраженный, преходящий психоз или депрессия, понижение либидо;
Нарушения со стороны нервной системы:
очень редко: паркинсонизм
частота неизвестна: периферический парез лицевого нерва, вялость, непроизвольные хореоатетозные движения, симптомы недостаточности мозгового кровообращения (возможно, связанные с гипотензией), головная боль, седация (обычно преходящая), апатия, слабость, головокружение, парестезия;
Нарушения со стороны сердца:
очень редко: усиление стенокардии
частота неизвестна: застойная сердечная недостаточность;
Нарушения со стороны сосудов:
частота неизвестна: повышение чувствительности каротидного синуса, ортостатическая гипотензия (при этом рекомендуется понижение дозы), отёки, увеличение массы тела, синусовая брадикардия. Отеки и увеличение массы тела обычно хорошо поддаются лечению диуретиками. Если отеки становятся более выраженными, а также при появлении симптомов сердечной недостаточности лечение метилдопой следует отменить;
Нарушения со стороны дыхательной системы, органов грудной клетки и средостения:
частота неизвестна: заложенность носа;
Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта:
очень редко: панкреатит
частота неизвестна: колит, рвота, диарея, воспаление слюнных желез, болезненность или почернение языка, тошнота, запор, вздутие живота, метеоризм, сухость во рту;
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей:
очень редко: гепатит, некроз печени
частота неизвестна: холестаз, желтуха, нарушения функциональных проб печени;
Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей:
частота неизвестна: токсический эпидермальный некролиз, экзема, лихеноидные высыпания;
Нарушения со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани:
частота неизвестна: незначительная артралгия, с или без отека суставов, мышечная боль;
Нарушения со стороны репродуктивной системы и молочной железы:
частота неизвестна: импотенция, нарушения эякуляции
Влияние на результаты лабораторных и инструментальных исследований:
частота неизвестна: повышение остаточного азота крови.
При возникновении нежелательных лекарственных реакций обращаться к медицинскому работнику, фармацевтическому работнику или напрямую в информационную базу данных по нежелательным реакциям (действиям) на лекарственные препараты, включая сообщения о неэффективности лекарственных препаратов
РГП на ПХВ «Национальный Центр экспертизы лекарственных средств и медицинских изделий» Комитета контроля качества и безопасности товаров и услуг Министерства здравоохранения Республики Казахстан
http://www.ndda.kz
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - метилдопа безводная 250 мг (эквивалентно метилдопы сесквигидрата 282 мг),
вспомогательные вещества: крахмал кукурузный, этилцеллюлоза, тальк, натрия крахмала гликолят (тип А), кислота стеариновая, магния стеарат.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Белые или серовато-белые круглые плоские таблетки с фаской, на одной стороне гладкие, на другой стороне с гравировкой DOPEGYT, без или почти без запаха.
Форма выпуска и упаковка
По 50 таблеток помещают во флаконы из коричневого стекла с полиэтиленовой крышкой, с контролем первого вскрытия и снабженной амортизатором-гармошкой. По одному флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках в пачке из картона.
Срок хранения
5 лет
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25оС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Допегитâ
Халықаралық патенттелмеген атауы
Метилдопа
Дәрілік түрі, дозалануы
250 мг таблеткалар
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Гипертензияға қарсы препараттар. Орталықтық әсер ететін антиадренергиялықпрепараттар. Метилдопа. Метилдопа (солға айналатын).
АТХ коды C02AB01
Қолданылуы
- артериялықгипертензияда
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препараттың белсенді немесе басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық
- метилдопаны бұрын қолданумен байланысты бауыр функциясының бұзылуы
- бауыр ауруының белсенді сатысы (белсенді гепатит немесе белсенді цирроз)
- моноаминооксидаза тежегіштерімен қатар емдеу
- депрессия
- феохромоцитома
- 18 жасқа дейінгі балалар.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Допегитті моноаминооксидаза тежегіштерімен бір мезгілде қабылдауға болмайды.Келесі препараттармен бір мезгілде қолдану айрықша сақтықты талап етеді:
· Допегит препаратының гипотензивті әсерін төмендететін препараттар:
- симпатомиметиктер (жоғары пресорлық реакция)
- трициклдық антидепрессанттар
- фенотиазиндер (сонымен қатар аддитивті гипотензивті әсер мүмкін)
- темірдің пероральді препараттары (сульфат және темір глюконаты/II) (метилдопаның биожетімділігін төмендетуі мүмкін)
- стероидты емес қабынуға қарсы препараттар
- эстрогенді препараттар
· Допегит препаратының гипотензивті әсерін күшейтетін препараттар:
- басқа да гипотензивті препараттар (гипотензивті әсері жинақталуы мүмкін)
- анестетиктер
Допегит және келесі препараттар бір бірінің әсерін өзгертуі мүмкін:
- литий препараттары (литиймен уыттану дамуы мүмкін)
- леводопа (паркинсонға қарсы әсері төмендеуі және орталық жүйке жүйесіне жағымсыз әсері күшеюі мүмкін)
- этанол және орталық жүйке жүйесін бәсеңдететін басқа препараттар (орталық жүйке жүйесінің бәсеңдеуінің күшеюі)
- антикоагулянттар (антикоагулянттық әсерінің күшеюі, қан кету қаупі)
- бромокриптин (пролактин концентрациясына жағымсыз әсер етуі мүмкін)
- галоперидол (когнитивті функциясы бұзылуы мүмкін – бағдарсыздық және ойлау үдерісінің баяулауы).
Арнайы ескертулер
Құрамында метилдопа бар препараттармен емдеу үдерісінде сирек жағдайларда гемолиздік анемия дамуы мүмкін. Гемолиздік анемияға нұсқайтын симптомдар дамыған жағдайда гематокрит пен гемоглобин деңгейін анықтау керек. Анемия расталған жағдайда, әрі қарай гемолизді дәлелдейтін зерттеулер жүргізу керек. Егер гемолиздік анемия расталса, метилдопаны қабылдауды дереу тоқтату керек. Препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін гемолиздік анемия кортикостероидтармен емдеу көмегімен немесе онсыз тез қайтады. Алайда сирек жағдайларда өліммен аяқталу оқиғалары байқалды. Егер гемолиздік анемия метилдопа қабылдаудан туындаса, пациент әрі қарай осы препаратты қабылдауына болмайды. Метилдопаны ұзақ уақыт қабылдағанда кейбір пациенттерде Кумбстің оң тестісі байқалуы мүмкін. Кумбстің оң тестісі әдеби деректер бойынша осы препаратты қабылдайтын 10 - 20% пациентерде болуы мүмкін. Кумбстің оң тестісі емдеудің алғашқы 6 айының ішінде сирек кездеседі. Егер ол 12 ай ішінде дамымаса, осы препаратты әрі қарай қабылдағанда оның даму мүмкіндігі төмен. Кумбстің оң тестісі дозаға байланысты, тәулігіне 1 г-нан аз дозада оның даму мүмкіндігі төмен. Метилдопамен емдеу аясында дамыған Кумбстің оң тестісі препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін тек бірнеше аптадан немесе айдан кейін теріс болуы мүмкін.
Емдеу курсын бастар алдында, сондай-ақ метилдопамен емдеудің 6 және 12 айында қанның формалық элементтерінің санын тексеру және Кумбстің тікелей тестісін жасау керек.
Бұрын Кумбстің оң тестісінің болуы немесе оның емдеу аясында пациентте дамуы метилдопамен емдеу үшін өз алдына қарсы көрсетілім болып табылмайды. Егер Кумбс тестісі Допегит препаратымен емдеу аясында оң болса, гемолиздік анемияның барын және Кумбстің оң тестісінің клиникалық мәнін тексеру керек.
Кумбстің оң тестісінің бары туралы ақпарат қанның сыйымдылығына айқаспалы сынаманы бағалауда көмектеседі. Метилдопа қабылдайтын пациентке қан құю керек болғанда Кумбстің тікелей және тікелей емес тестісін жасау керек. Гемолиздік анемия болмаған жағдайда әдетте тек Кумбстің тікелей тестісі оң болады. Өздігінен Кумбстің оң тестісі қанның айқаспалы сыйымдылығына немесе типтелуіне әсер етпейді. Егер Кумбстің тікелей емес тестісі оң болса, гематолог немесе трансфузиолог маманның кеңесі керек.
Емдеу кезінде лейкопения, гранулоцитопения және тромбоцитопенияның сирек жағдайлары болуы мүмкін. Әдетте гранулоциттер саны метилдопаны қабылдауды тоқтатқаннан кейін қалпына келеді. Тромбоцитопения да өтпелі сипатқа ие.
Кейбір жағдайларда, емдеудің алғашқы үш аптасы ішінде, эозинофилия және бауыр функциясының бұзылуымен қатар жүретін қызба дамуы мүмкін. Сондай-ақ температураның жоғарылауымен немесе онсыз сарғаю дамуы мүмкін. Осы симптомдар әдетте емнің 2-ші – 3-ші айларында дамиды. Кейбір жағдайларда симптомдардың холестазбен байланысты болғаны анықталды. Бауыр функциясының бұзылуы бар кейбір пациенттерде биопсия алынды. Гистологиялық зерттеулер аса жоғары сезімталдық реакциясына тән микроскопиялық фокальді некрозды анықтады.
Метилдопамен емді бастар алдында және емдеу курсының алғашқы 6–12 аптасы бойы, сондай-ақ этиологиясы белгісіз қызба дамығанда кез келген уақытта бауыр функциясын анықтауға тестілер, сондай-ақ қанның сапалық және сандық талдауын жасау ұсынылады.
Сондықтан қызба пайда болған жағдайда, бауыр ферменттерінің белсенділігі өзгергенде немесе сарғаюда метилдопамен емдеу курсын дереу тоқтату керек. Егер осы жағдай аса жоғары сезімталдық реакциясымен туындаса, температураның жоғарылауы және зертханалық параметрлерінің өзгеруі препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайтады. Осындай пациенттерге бұдан былай Метилдопаны тағайындауға болмайды.
Анамнезінде бауыр ауруы немесе функциясының бұзылуы бар пациенттерге аталған препаратты аса сақтықпен тағайындау керек.
Допегит қабылдайтын пациенттерге анестетиктердің дозасын төмендету қажет болуы мүмкін. Егер анестезия кезінде гипотензия пайда болса, оны түзету үшін қантамырларды тарылтатын препараттарды енгізуге болады. Адренергиялық рецепторлар метилдопаны қолданғанда сезімталдықты сақтайды.
Кейбір пациенттерде Допегитті қабылдау кезінде ісінулер немесе дене салмағының артуы пайда болуы мүмкін; осындай жағдайларда диуретиктер тағайындау керек. Метилдопамен емдеуді ісінулер күшейгенде немесе жүрек жеткіліксіздігі симптомдары дамыған жағдайларда жалғастыруға болмайды.
Метилдопа диализ кезінде шығарылады. Сондықтан осы емшарадан кейін гемодиализдегі пациенттерде артериялық қысым жоғарылауы мүмкін.
Ми қантамырларының ауыр екі жақты зақымдануы бар пациенттерде сирек жағдайда ырықсыз хореоатетозды қимыл пайда болуы мүмкін. Бұл жағдайда емді тоқтату керек.
Метилдопаны бауыр порфириясы бар пациенттерге немесе олардың жақын туыстарына тағайындау айрықша сақтықты талап етеді.
Метилдопа фосфовольфрамқышқылды әдіспен несептегі несеп қышқылының құрамын, сілтілі-пикратты әдіспен сарысу креатининін анықтау және АСТ ферментін колориметриялық анықтаудың талдауларының нәтижелерін өзгертуі мүмкін. Қазіргі уақытқа дейін метилдопаның АСТ анықтаудың спектрофотометриялық нәтижесін өзгерткені туралы деректер жоқ.
Метилдопа катехоламиндердегідей толқын ұзындығында флуоресценция иеленгендіктен, Допегитті қолдану жалғаноң нәтижелер беруі мүмкін, несепте катехоламиндердің жоғары концентрациясы анықталуы мүмкін болғандықтан, ол феохромоцитоманы диагностикалауға кедергі етеді. Әйтсе де метилдопа несепте ВМҚ (ванилилминдаль қышқылы) өлшеу нәтижесіне әсер етпейді.
Сирек жағдайларда ауамен жанасқан кезде несеп түсінің қараюы байқалады, бұл, шамасы, метилдопаның және оның метаболиттерінің ыдырауымен байланысты.
Емдеу кезінде алкоголь пайдалануға тыйым салынады.
Жүктілік және лактация кезінде
Артериялық гипертензияда жүктілерде препаратты пациент әйелдерді мұқият медициналық бақылаудан кейін тағайындау керек. Қолда бар деректер шаранада немесе жаңа туғандарда зақымдану белгілерін анықтаған жоқ.
Метилдопаны жүктіліктің барлық триместрлері кезінде қолдану туралы әдебиет деректері негізінде, шарананың зақымдану ықтималдығы өте аз тәрізді.
Тератогенділігі туралы бір мағыналы деректердің жоқ екеніне қарамастан, шарананың зақымдану мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды.
Препаратты жүкті әйелдерге, жүктілікті жоспарлаған әйелдерге және жүкті болу мүмкіндігі бар әйелдерге, тек емнің күтілген пайдасы болуы мүмкін қауіптен артық болған жағдайда ғана тағайындауға болады. Метилдопа плацента арқылы өтеді және кіндікбау қанында және емшек сүтінде анықталады. Допегитті бала емізетін аналарға тек емнің күтілген пайдасы мен болуы мүмкін қаупін мұқият салыстырғаннан кейін тағайындауға болады.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Допегит седативті әсер иеленуі мүмкін, ол әдетте өтпелі болады және емнің басында немесе дозаны жоғарылатқанда байқалуы мүмкін. Егер пациентте седативті әсерінің дамуын аңғартатын симптомдар дамыса, онда оларға көлік құралдарын басқаруға және зейінді жұмылдыруды қажет ететін жұмыстарды істеуге тыйым салынады.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Ересектер
Ұсынылатын бастапқы доза - 250 мг тәулігіне 2-3 рет алғашқы екі күн ішінде. Содан кейін тәуліктік доза артериялық қысымның төмендеу дәрежесіне қарай, екі күндік аралықпен жоғарылатылуы немесе төмендетілуі мүмкін. Емдеу курсының басында болуы мүмкін седативті әсерінің айқындығын төмендету үшін және дозаны жоғарылатуда алдымен кешкі дозаны жоғарылатады. Әдетте ұсынылатын демеуші доза - 500-2000 мг тәулігіне 2-4 рет. Ең жоғарғы тәуліктік дозасы 3 г құрайды.
Тәулігіне 2 г дозада препараттың тиімділігі жеткіліксіз болғанда басқа гипотензивті препараттармен біріктірілімін қолдану ұсынылады.
2 – 3 ай емдегеннен кейін төзімділік дамуы мүмкін. Артериялық қысымды тиімді бақылауды диуретикті қосу арқылы немесе метилдопаның дозасын жоғарылатумен қалпына келтіруге болады.
Допегит препаратын тоқтатқаннан кейін артериялық қысым 48 сағаттан соң кері қайтару әсерінсіз бастапқы деңгейіне оралады.
Допегитті басқа гипертензияға қарсы препараттарды қабылдайтын пациенттерге алдыңғы препаратты біртіндеп тоқтата отырып қолдануға болады. Осындай жағдайларда ұсынылатын бастапқы доза тәулігіне 500 мг құрайды. Керек емдік әсерге қол жеткізу үшін дозаны кем дегенде екі күндік аралықпен жоғарылатуға болады.
Егер Допегит басталған гипотенгзивтік емге қосымша ем ретінде пайдаланылса, біріктірілген емге ауысу асқынусыз өту үшін, гипертензияға қарсы препараттың дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.
Егде жастағы пациенттерде бастапқы доза төмен, тәулігіне 250 мг бір таблеткадан аспауы тиіс. Қажет болғанда дозаны біртіндеп тәулігіне 2 г ең жоғары дозаға дейін, одан асырмай әрбір 2 тәулікте біртіндеп жоғарылатуға болады.
Егде жастағы пациенттердегі жоғары сезімталдықпен және қантамырлары қуысының айқын тарылуымен байланысты болуы мүмкін, егде жастағы пациенттерде жиі байқалатын синкопальді жағдайдан (естен тану) төмен дозаларды пайдаланып сақтануға болады.
Бүйрек функциясының бұзылуында төмендетілген дозаларды қолдану керек, өйткені метилдопа организмнен бүйрекпен шығарылады. Жеңіл дәрежедегі ауырлықта бүйрек функциясының бұзылуында (шумақтық сүзіліс жылдамдығы ШСЖ = 60-89 мл/мин/1,73 м2) қабылдау арасындағы 8 сағаттық аралықты, орташа дәрежедегі ауырлықтағы бүйрек жеткіліксіздігінде (ШСЖ = 30-59 мл/мин/1,73 м2) 8-12 сағат аралықты, ал ауыр дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігінде (ШСЖ < 30 мл/мин/1,73 м2) 12- 24 сағат аралықты сақтау керек.
Метилдопа гемодиализ кезінде шығарылатын болғандықтан, осы емшарадан кейін артериялық қысымның жоғарылауынан сақтану үшін пациентке 250 мг қосымша дозаны тағайындау керек.
18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер
Балалардағы ұсынылатын бастапқы доза 2-4 қабылдауға дене салмағына тәулігіне 10 мг/кг құрайды. Қажет болғанда тәуліктік дозаны емдеуге емдік жауаптың қалаған деңгейіне жеткенге дейін кем дегенде екі күн аралықпен біртіндеп жоғарылатуға (дене салмағына 65 мг/кг дейін) болады. Тәуліктік доза 3 г-нан аспауы тиіс.
Енгізу әдісі және жолы
Ішке қабылдауға арналған таблеткалар.
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Таблетканы тамақ ішуге дейін немесе кейін қабылдауға болады.
Емдеу ұзақтығы
Препараттың дозасын және емдеу ұзақтығын пациенттің клиникалық жағдайына байланысты дәрігер жекелей анықтайды.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажетті шаралар
Симптомдары: жедел артериялық гипотензия, брадикардия, қатты ұйқышылдық, әлсіздік, бас айналуы, жүрек айнуы, құсу, ішек атониясы, метеоризм, іш қату, диарея.
Емі: симптоматикалық емдеу – асқазанды шаю, құсық шақыру (егер препарат жуық арада қабылданса). Спецификалық антидоты жоқ. Препарат сіңгеннен кейін оның бүйрекпен шығарылуын сұйықтықтар енгізу көмегімен стимуляциялауға болады. Жүректің жиырылу жиілігін, қанның минуттық көлемін және айналымдағы қан көлемін, электролиттік теңгерім, ішек пен бүйрек функцияларын, сондай-ақ мидың функциясын бақылау талап етіледі. Көрсетілімдеріне қарай, симпатомиметиктер тағайындалады (мысалы, адреналин). Созылмалы артық дозалануға күдіктенгенде, Допегит препаратын қабылдауды тоқтату керек.
ДП стандартты қолдану кезінде білінетін жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және мұндай жағдайда қолдану керек болатын шаралар
Емдеудің бас кезінде, не болмаса метилдопаның дозасын жоғарылатқанда өтпелі седативтік әсер, өтпелі бас ауыруы, астения, әлсіздік дамуы мүмкін.
Жоғарыда аталғандардан басқа, келесі жағымсыз әсерлері де метилдопамен емдеу кезінде байқалды:
Жағымсыз реакциялардың жиілігі былайша анықталады: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1000, <1/100), сирек (≥ 1/10 000 және <1/1000), өте сирек (<1/10 000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде жиілігін бағалау мүмкін емес).
Әрбір жиілік тобында жағымсыз реакциялар күрделілігінің кему ретімен беріледі.
Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар:
өте жиі: Кумбстің оң тесті
сирек: гемолиздік анемия, лейкопения, гранулоцитопения, тромбоцитопения
жиілігі белгісіз: сүйек кемігінің бәсеңдеуі, антиядролық антиденелерге оң тест, қызыл жегі жасушалары (LE), ревматоидты факторға оң тест;
Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар:
өте сирек: миокардит, перикардит
жиілігі белгісіз: васкулит, жүйелі қызыл жегіге тән симптомдар, дәрілік затты қабылдаудан туындаған қызба, эозинофилия;
Эндокриндік жүйе тарапынан бұзылулар:
жиілігі белгісіз: гиперпролактинемия, гинекомастия, галакторея, аменорея;
Психиканың бұзылулары:
жиілігі белгісіз: әдетте айқын емес қорқынышты түстер көру, өтпелі психоз немесе депрессия, либидоның төмендеуі;
Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:
өте сирек: паркинсонизм
жиілігі белгісіз: бет жүйкесінің шеткері парезі, сылбырлық, ырықсыз хореоатетозды қимылдар, ми қанайналымы жеткіліксіздігінің симптомдары (гипотензиямен байланысты болуы мүмкін), бас ауыруы, седация (әдетте өтпелі), апатия, әлсіздік, бас айналуы, парестезия;
Жүрек тарапынан бұзылулар:
өте сирек: стенокардияның күшеюі
жиілігі белгісіз: іркілген жүрек жеткіліксіздігі;
Қантамырлар тарапынан бұзылулар:
жиілігі белгісіз: каротидті синус сезімталдығының жоғарылауы, ортостатикалық гипотензия (бұл кезде дозаны төмендету ұсынылады), ісінулер, дене самағының артуы, синустық брадикардия. Ісінулер және дене салмағының артуы әдетте диуретиктермен жақсы емделеді. Егер ісінулер айқынырақ байқалса, сондай-ақ жүрек жеткіліксіздігінің симптомдары пайда болса, метилдопамен емдеуді тоқтату керек;
Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан бұзылулар:
жиілігі белгісіз: мұрынның бітелуі;
Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар:
өте сирек: панкреатит
жиілігі белгісіз: колит, құсу, диарея, сілекей бездерінің қабынуы, тілдің ауыруы немесе қараюы, жүрек айнуы, іш қату, іштің кебуі, метеоризм, ауыздың құрғауы;
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар:
өте сирек: гепатит, бауыр некрозы
жиілігі белгісіз: холестаз, сарғаю, бауырдың функциональді сынамаларының бұзылуы;
Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар:
жиілігі белгісіз: уытты эпидермалық некролиз, экзема, лихеноидты бөртулер;
Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіні тарапынан бұзылулар:
жиілігі белгісіз: елеусіз артралгия, буындардың ісінуімен немесе онсыз, бұлшықет ауыруы;
Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт безі тарапынан бұзылулар:
жиілігі белгісіз: белсіздік, эякуляцияның бұзылуы
Зертханалық және аспаптық зерттеулердің нәтижелеріне ықпалы:
жиілігі белгісіз: қанның қалдық азотының жоғарылауы.
Жағымсыз дәрілік реакциялар пайда болғанда дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарлауларды қоса, медицина қызметкеріне, фармацевтикалық қызметкерге немесе тікелей дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына жүгініңіз
Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің «Дәрілік заттарды және медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК Тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қауіпсіздігін бақылау комитеті http://www.ndda.kz
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Біртаблетканың құрамында
белсенді зат - сусыз метилдопа 250 мг (282 мг метилдопа сесквигидратына баламалы),
қосымша заттар: жүгері крахмалы, этилцеллюлоза, тальк, натрий крахмалы гликоляты (А типі), стеарин қышқылы, магний стеараты.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ немесе сұрғылт ақ, жайпақ, ойығы бар, бір жағы тегіс, келесі жағында DOPEGYT ойылып жазылған, иіссіз немесе иіссіз дерлік дөңгелектаблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
50 таблеткадан амортизатор-қатпармен жабдықталған және алғашқы ашылуы бақыланатын полиэтилен қақпағы бар, қоңыр шыныдан жасалған құтыларға салынған. Бір құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
5 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептарқылы