Доксициклин-ТК, 100 мг, капсулы №10, пачка картонная
Торговое название
Доксициклин – ТК
Международное непатентованное название
Доксициклин
Лекарственная форма
Капсулы 100 мг
Состав
Одна капсула содержит
активное вещество – доксициклин (в виде доксициклина хиклата) – 100 мг
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, магния стеарат
Состав капсулы: крышечка - пунцовый красный (Е 124), титана диоксид (Е 171), желатин; корпус - пунцовый красный (Е 124), титана диоксид (Е 171), желатин.
Описание
Твердые желатиновые капсулы размером № 3 цилиндрической формы, с корпусом и крышечкой розового цвета. Содержимое капсул – порошок желтого цвета.
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного применения. Антибактериальные препараты для системного применения. Тетрациклины. Доксициклин.
Код АТХ J01AA02
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Доксициклин быстро всасывается из пищеварительного тракта пропорционально принятой дозе. Процесс всасывания может замедляться пищевым содержимым, особенно молочными продуктами и препаратами, содержащими ионы металлов. После приема внутрь 200 мг препарата максимальную концентрацию в плазме, составляющую 2,6 мкг/мл доксициклин достигает через 2 часа.
Приблизительно 50% доксициклина метаболизируется в печени. Доксициклин с белками сыворотки связывается на 80 – 90%. Биологический период полувыведения препарата составляет от 18 до 22 часов и удлиняется приблизительно до 25 часов у больных с почечной недостаточностью. Благодаря продолжительному периоду полувыведения препарат можно принимать раз в сутки.
Доксициклин хорошо растворяется в жирах. Легко проникает в большинство биологических жидкостей и тканей организма. Препарат достигает высоких концентраций в водянистой влаге глаза, в предстательной железе, яичниках, матке, мочевом пузыре, желчи, печени, мышцах, зачатках зубов и костей, в отделяемом бронхиального дерева, легких, лимфатических узлах, околоносовых пазухах, нёбных миндалинах. Проходит через плаценту. Проникает в материнское молоко.
У пациентов с сохраненной функцией почек приблизительно 40% препарата выводится в неизмененном виде с мочой, а остальная часть препарата выводится с калом, преимущественно в виде метаболитов. Доксициклин не подвергается значительной кумуляции в организме пациентов с почечной недостаточностью. Биологический период полувыведения и значение AUC доксициклина не меняются. У пациентов с почечной недостаточностью не требуется коррекции дозировки, в связи с тем, что у таких пациентов повышается концентрация доксициклина в желчи, в результате чего увеличивается его выведение с калом. Гемодиализ не влияет на биологический период полувыведения препарата из сыворотки.
Фармакодинамика
Доксициклин-ТК является антибиотиком, принадлежащим к группе тетрациклинов. Обладает широким спектром действия в отношении грамотрицательных и грамположительных бактерий, а также простейших. Бактериостатический механизм действия препарата заключается в торможении синтеза белка на рибосомальном уровне.
Антибактериальная активность.
Доксициклинin vitroобладает антибактериальным действием в отношении:
- грамотрицательных бактерий
Neisseria gonorrhoeae, Campylobacter granulomatis, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Pasteurella pestis, Pasteurella tularensis, Vibrio cholerae, Bartonella bacilliformis, Brucella spp.;изменчивую чувствительность проявляют: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter aerogenes, Shigella spp., Mima spp., Herella spp., Bacteroides spp.
- грамположительных бактерий
Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus faecalis, Streptococcus faecium, Staphylococcus aureus, α- гемолитические стрептококки группы viridans
- Другие микроорганизмы
Rickettsia, Chlamydia psittaci, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Borrelia recurrentis, Treponema pallidum, Clostridium spp., Fusobacterium fusiforme, Actinomyces spp., Bacillus anthracis, Propinibacterium acnes, Entamoeba spp., Balantidium coli. Plasmodium falciparum. Устойчивость к доксициклину наблюдается среди многих штаммов, особенно среди грамположительных бактерий. Это явление характеризуется неоднородностью, т.к. часто наблюдаются большие различия в устойчивости бактерий в разных регионах мира. Механизм устойчивости к доксициклину связан со снижением способности препарата пенетрировать внутрь бактериальной клетки. Эта устойчивость обусловлена присутствием в клетке переносимых R-плазмидов.
Штаммы Streptococcus pneumoniae, устойчивые к доксициклину, проявляют также устойчивость к другим тетрациклинам, а часто к пенициллинам и макролидам (перекрёстная устойчивость). Наблюдается синергизм действия между доксициклином и макролидами.
Показания к применению
Доксициклинприменяют для лечения различных инфекций, вызванных чувствительными штаммами грамположительных и грамотрицательных бактерий и некоторых других микроорганизмов.
- Инфекции дыхательных путей: пневмония и другие инфекций нижних дыхательных путей, вызванные чувствительными штаммами Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Klebsiella pneumoniae и других организмов, микоплазменная пневмония, хронический бронхит, синусит.
- Инфекции мочеполовой системы: вызванные чувствительными штаммами видов Klebsiella, Enterobacter, Escherichia coli, Streptococcus faecalis и других микроорганизмов.
– Инфекции, передающиеся половым путем: инфекции, вызванные Chlamydia trachomatis, включая неосложненные уретральные, эндоцервикальные или ректальные инфекций. Негонококковый уретрит, вызванные Ureaplasma urealyticum (Т-микоплазмой), мягкий шанкр, паховая гранулёма и венерическая лимфогранулема.
Доксициклин является альтернативным препаратом в лечении гонореи и сифилиса.
Так как доксициклин относится к антибиотикам тетрациклинового ряда, то возможно его назначение при следующих инфекциях, отвечающих на лечение других тетрациклинов, например:
Инфекции органов зрения: Инфекции, вызванные чувствительными штаммами гонококков, стафилококков и Haemophilus influenzae. Трахома, хотя добиться элиминации возбудителя удается не всегда, о чем свидетельствуют результаты иммунофлуоресцентного исследования. Конъюнктивит с включениями, доксициклин можно применять внутрь в виде монотерапии или в комбинации с местными средствами.
Риккетсиозные инфекции: Пятнистая лихорадка скалистых гор, сыпной тиф и другие виды тифа, Ку-лихорадка, эндокардит, вызванный Ку-лихорадкой, и клещевые лихорадки.
Другие инфекции: Пситтакоз, бруцеллез (в комбинации со стрептомицином), холера, бубонная чума. Эпидемический возвратный тиф и клещевой возвратный тиф, туляремия, сап, мелиоидоз, тропическая малярия, устойчивая к хлорохину, и острый кишечный амебиаз (как дополнение к амебицидным средствам).
Доксициклин назначается как альтернативный препарат для лечения лептоспироза, газовой гангрены и столбняка.
В качестве средства профилактики доксициклин показан при следующих состояниях: Японская речная лихорадка (возбудитель: Orientia tsutsugamushi), диарея путешественников(энтеротоксигенная инфекция, вызванная Escherichia coli), лептоспироз и малярия. Так как
устойчивость к антибиотикам является одной из основных проблем, то профилактику малярии следует проводить в соответствии с действующими рекомендациями.
Способ применения и дозы
Обычная доза доксициклина у взрослых для лечения острых инфекций составляет 200 мг в первый день лечения (однократно или разделенная на два приема), а затем препарат назначают в поддерживающей дозе 100 мг/сут. При более тяжелых инфекциях препарат следует применять в дозе 200 мг/сут на протяжении всего курса лечения.
Дети старше 12 лет
Детям с массой тела менее 45 кг, с тяжелыми или угрожающими жизни инфекциями (например, пятнистая лихорадка скалистых гор), доксициклин назначается в дозе 2.2 мг/кг каждые 12 часов. У детей с массой тела более 45 кг доксициклин применяют в обычной для взрослых дозе. При менее тяжелых инфекциях (масса тела менее 45 кг), рекомендуемая доза составляет 4.4мг/кг в течение первых суток (в два приема), затем поддерживающая доза 2.2 мг/кг (однократно или в два приема). У детей с массой тела более 45 кг доксициклин применяют в обычной для взрослых дозе.
Рекомендации по дозировке для лечения различных инфекций:
Заболевания, передающиеся половым путем: для лечения следующих инфекций рекомендован прием 100 мг 2 раза в сутки в течение 7 дней: неосложненные гонококковые инфекции (за исключением аноректальных инфекции у мужчин), неосложненные уретральные, эндоцервикальные и ректальные инфекции, вызванные Chlamidia trachomatis', негонококковый уретрит, вызванный Ureaplasma urealyticum. При остром эпидидимо- орхите, вызванным Chlamidia trachomatis или Neisseria gonorrhoeae: 100 мг 2 раза в сутки в течение 10 дней. Первичный и вторичный сифилис: больным с аллергией на пенициллин может быть назначено 100 мг внутрь два раза в сутки в течение двух недель. Сифилис (продолжительность заболевания более года): больным с аллергией на пенициллин может быть назначено 100 мг внутрь два раза в сутки в течение четырех недель.
При эпидемическом возвратном тифе и клещевом возвратном тифе: Однократная доза 100 или 200 мг в зависимости от степени тяжести. Лечение малярии, вызванной хлорохинрезистентным Р. falciparum: 200 мг/сут в течение, по крайней мере, 7 дней. Учитывая потенциальную тяжесть инфекции, одновременно с доксициклином следует применять быстродействующий шизонтицидный препарат, например, хинин, рекомендуемые дозировки которого отличаются в разных регионах.Профилактика малярии: 100 мг/сут у взрослых и детей старше 12 лет. Профилактику можно начать за 1-2 дня до поездки в регион, где встречается малярия. Ее следует продолжать в течение всей поездки и 4 недель после возвращения. Действующие рекомендации по географической устойчивости и соответствующей химиопрофилактике приведены в соответствующих руководствах и референтных лабораторных данных.
Профилактика японской речной лихорадки: 200 мг однократно внутрь. Профилактика диареи путешественников у взрослых: 200 мг в первый день поездки (однократно или по 100 мг каждые 12 часов), а затем по 100 мг/сут на протяжении всего пребывания в регионе. Сведений о профилактическом применении препарата в течение
более 21 дня нет.
Профилактика лептоспироза: 200 мг внутрь еженедельно на протяжении всего пребывания в регионе и 200 мг после завершения поездки. Сведений о профилактическом применении препарата в течение более 21 дня нет. Применение у лиц пожилого возраста: Доксициклин можно назначать лицам пожилого возраста в обычных дозировках, дополнительные меры предосторожности не требуются. При наличии у пациента почечной недостаточности корректировка дозы не требуется.
Применение у пациентов с нарушением функции почек: Применение доксициклина в обычных рекомендованных дозах не приводило к накоплению антибиотика у пациентов с почечной недостаточностью.
Побочные действия
Побочные действия сгруппированы согласно частоте наступления: часто (≥1 / 100 до <1/10); не часто (≥1 / 1000 до <1/100); редко (≥1 / 10000 до <1/1000), когда частота не установлена, данные отмечены как «Частота не известна».
Инфекции и инвазии. Нечасто: вагинит. Редко: кандидоз.
Нарушения со стороны крови и лимфатической системы. Редко: гемолитическая анемия, нейтропения, эозинофилия, тромбоцитопения. Нарушения со стороны иммунной системы. Часто: анафилактоидные реакции (в т.ч. реакции гиперчувствительности, анафилактоидная пурпура, гипотония, перикардит, ангионевротический отек, обострение системной красной волчанки, одышка, сывороточная болезнь, периферические отеки, тахикардия и крапивница). Редко: лекарственная сыпь с эозинофилией системными проявлениями (DRESS- синдром). Частота не известна: реакция Яриша-Герксгеймера.
Эндокринные нарушения. Редко: окрашивание ткани щитовидной железы в коричнево - черный цвет при микроскопическом исследовании.
Нарушения метаболизма и питания. Редко: порфирия, снижение аппетита.
Нарушения со стороны нервной системы. Часто:головная боль. Редко: доброкачественная внутричерепная гипертензия (pseudotumor cerebri)* Выбухание родничков у новорожденных.
Нарушения со стороны органа слуха и лабиринтные нарушения. Редко: шум в ушах.
Нарушения со стороны сосудов. Редко: покраснение (лица).
Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта. Часто: тошнота / рвота. Нечасто: диспепсия (изжога/гастрит). Редко: панкреатит, псевдомембранозный колит, диарея вызванная С. difficile, изъязвление пищевода, эзофагит, энтероколит, воспалительные изменения (с избыточным ростом грибов рода кандида) в аногенитальной области, боли в животе, диарея, дисфагия, глоссит, стоматит, обесцвечивание зубов о. Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей. Редко: печеночная недостаточность, гепатотоксичность, гепатит, желтуха, изменение функциональных проб печени.
Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей. Часто: реакции фоточувствительности, высыпания, в т. ч. макулопапулярные и эритематозные. Редко: токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, многоформная эритема, эксфолиативный дерматит, фотоонихолизис.
Нарушения со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани. Редко: артралгия, миалгия.
Нарушения со стороны почек и мочевыводящих путей. Редко: увеличение мочевины в крови.
* Симптомы, возникающие при доброкачественной внутричерепной гипертензии, включали нечеткое зрение, скотомы и диплопию. Отмечены случаи стойкой потери зрения.
о Тетрациклины могут вызывать обесцвечивание зубов и гипоплазию эмали, как правило, при длительном применении.
Сообщение сведений о предполагаемых нежелательных реакциях
Сообщение сведений о побочных действиях после регистрации лекарственного препарата имеет важное значение для мониторинга соотношения пользы и риска применения препарата. Всем медицинским работникам и пациентам следует сообщать о любых нежелательных реакциях по адресу и телефонам, указанным в конце данной инструкции по медицинскому применению.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к доксициклину, другим тетрациклинам или к какому-либо веществу, входящему в состав препарата
- тяжёлая печёночная и почечная недостаточность
- детский возраст до 12 лет
- беременность и период лактации
- лицам с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы.
Лекарственные взаимодействия
Одновременное применение препаратов железа, препаратов, содержащих алюминий, кальций, магний, цинк или висмут нарушает всасывание доксициклина. Рекомендуется избегать одновременного приема данных препаратов.
Эрготамин и метисергид: существует повышенный риск эрготизма при одновременном применении доксициклина с эрготамином и метисергидом.
Метотрексат: доксициклин повышает риск токсичности метотрексата. Следует назначать с осторожностью пациентам, находящимся на лечении метотрексатом.
Каолин и сукральфат могут уменьшить всасывание доксициклина.
Хинаприл содержит карбонат магния и может уменьшить всасывание доксициклина.
Желательно избегать одновременного применения доксициклина в сочетании с пенициллином вследствие уменьшения поглощения доксициклина.
Применение доксициклина и варфарина вызывает удлинение протромбинового времени. Тетрациклины подавляют протромбиновую активность плазмы в связи с чем следует снизить дозу сопутствующих антикоагулянтов.
Одновременное применение барбитуратов, карбамазепина, фенитоина или примидона вызывает сокращение периода полувыведения доксициклина. В таких случаях следует рассмотреть вопрос об увеличении суточной дозы доксициклина.
Алкоголь может уменьшить период полувыведения доксициклина.
Доксициклин снижает эффективность оральной контрацепции и повышает частоту "прорывных" кровотечений при приеме эстрогенсодержащих пероральных контрацептивов.
Доксициклин может увеличивать концентрацию в плазме циклоспорина. Совместное введение данных препаратов следует проводить только под контролем врача.
Препараты, индуцирующие печеночные ферменты, такие как, рифампицин, могут ускорить выведение доксициклина, тем самым уменьшая его период полураспада, что может привести к субтерапевтической концентрации доксициклина в крови. В таких случаях рекомендуется врачебный контроль и в случае необходимости рассмотреть вопрос увеличения дозы доксициклина.
Следует избегать одновременного применения доксициклина с изотретиноином или другими системными ретиноидами в связи с повышенным риском развития доброкачественной внутричерепной гипертензии.
Одновременное использование тетрациклинов и метоксифлуранаповышает риск нефротоксичности с возможным смертельным исходом.
Следует избегать пероральную вакцинацию против тифа во время лечения доксициклином в связи с инактивацией антибиотиком.
При проведении флюоресцентного теста может наблюдаться ложное повышение уровня катехоламинов в моче.
Особые указания
Пациенты с нарушениями функции печени. Доксициклин следует с осторожностью применять у пациентов с печеночной недостаточностью, а также у лиц, получающих потенциально гепатотоксические препараты.
Нарушения функции печени, связанных с пероральным или парентеральным приемом тетрациклинов, включая доксициклин, наблюдались редко.
Пациенты с нарушениями функции почек. Экскреция доксициклина через почки составляет примерно 40% за 72 часа у лиц с сохраненной функцией почек. Этот диапазон может снизиться до 1-5% за 72 часа у лиц с тяжелой почечной недостаточностью (клиренс креатинина ниже 10 мл / мин). Значительной разницы в периоде полувыведения доксициклина из сыворотки крови у лиц с сохраненной и нарушенной функцией почек не выявлено. Гемодиализ не влияет на период полувыведения препарата из сыворотки крови. За счет антианаболического действия тетрациклины
могут вызвать увеличение уровня мочевины в крови. Антианаболический эффект не возникает при использовании Доксициклина у пациентов с нарушениями функции почек.
Реакции со стороны кожи.При приеме доксициклина отмечались случаи развития тяжелых кожных реакций, таких как эксфолиативный дерматит, многоформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, реакции на лекарственные средства, сопровождающиеся эозинофилией и системными симптомами (DRESS синдром). В случае появления серьезных побочных реакций необходимо немедленно прекратить прием доксициклина и назначить соответствующее лечение.
Фотосенсибилизация. У некоторых пациентов, принимающих тетрациклины, включая доксициклин, наблюдаются реакции светочувствительности. Во время лечения доксициклином, а также после окончания терапии в течение 4-5 дней рекомендуется защищать открытые участки тела от прямого солнечного света или ультрафиолетового света. Лечение тетрациклинами, в том числе доксициклином, должно быть немедленно прекращено при первых проявлениях на коже эритемы.
Избыточный рост микроорганизмов. Применение антибиотиков иногда приводит к избыточному росту нечувствительных микроорганизмов, включая Candida. При появлении устойчивого возбудителя следует отменить антибиотик и назначить соответствующее лечение.
Псевдомембранозный колит. Поступали сообщения о развитии псевдомембранозного колита при применении почти всех антибактериальных веществ, включая доксициклин. Тяжесть осложнения колебалась от легкой до жизнеугрожающей. Следует принять решение относительно прекращения терапии доксициклином, а при необходимости, провести соответствующее лечение (прием специфических антибиотиков и химиотерапевтических средств).
Лечение антибактериальными препаратами изменяет нормальную флору толстого кишечника, что приводит к избыточному росту нечувствительных микроорганизмов, включая Clostridium difficile. Зарегистрированы случаи диареи, вызванной Clostridium difficile, при применении почти всех антибактериальных препаратов. Пациенты, находящиеся на лечении антибактериальными препаратами, должны находиться под тщательным наблюдением в связи с риском развития диареи, вызванной Clostridium difficile, в течение двух месяцев после окончания курса терапии.
Эзофагит.Зарегистрированы случаи эзофагита и язв пищевода у пациентов, применявших капсулированные или таблетированные формы препаратов класса тетрациклинов, включая доксициклин. Большинство этих пациентов принимали препарат непосредственно перед сном или с недостаточным количеством жидкости.
Доброкачественная внутричерепная гипертензия. При лечении тетрациклинами отмечается выбухание родничков у новорожденных: Прием тетрациклинов, включая доксициклин, сопровождается доброкачественной внутричерепной гипертензией (pseudotumor cerebri). Как правило, симптомы доброкачественной внутричерепной гипертензии (pseudotumor cerebri) носят преходящий характер, тем не менее, отмечены случаи вторичной стойкой потери зрения на фоне доброкачественной внутричерепной гипертензии, связанной с приемом тетрациклинов, включая доксициклин. В случае развития зрительных нарушений во время лечения необходимо немедленное офтальмологическое обследование пациента. Поскольку внутричерепное давление может нарастать в течение нескольких недель после отмены лекарственного средства, пациента следует наблюдать до полной стабилизации состояния. Необходимо избегать совместного применения доксициклина с изотретиноином или другими системными ретиноидами, так как известна способность изотретиноина вызывать доброкачественную внутричерепную гипертензию (pseudotumor cerebri).
Порфирия. Редкие случаи возникновения порфирии наблюдались у пациентов, принимавших тетрациклин.
Лечение венерических болезней. При лечении венерических болезней с подозрением на сопутствующий сифилис должны быть использованы соответствующие диагностические процедуры, включая микроскопию в темном поле и другие анализы. В таких случаях должны проводиться ежемесячные серологические тесты протяжении не менее четырех месяцев.
Бета-гемолитический стрептококк. Курс лечения у пациентов с инфекциями, вызванными бета-гемолитическими стрептококками группы А, должен составлять не менее 10 дней.
Миастения гравис. Препараты группы тетрациклинов могут вызвать нейромышечную блокаду, поэтому необходимо соблюдать осторожность при применении доксициклина у пациентов с миастенией гравис.
Системная красная волчанка.Тетрациклины могут вызвать обострение системной красной волчанки.
Метоксифлуран.Следует соблюдать осторожность при одновременном применении метоксифлурана с тетрациклинами в связи с повышением нефротоксичности.
Реакция Яриша-Герксгеймера. У некоторых пациентов с инфекционными заболеваниями, вызванными патогенными спирохетами, вскоре после начала применения доксициклина может развиться реакция Яриша-Герксгеймера. Пациентов необходимо успокоить, что возникновение этой реакции является последствием антибиотикотерапии указанных инфекционных заболеваний, и как правило, проявления этой реакции исчезают самопроизвольно.
Особенности влияния лекарственного препарата на способность управлять транспортными средствами или потенциально опасными механизмами
Пока не будет выяснена индивидуальная реакция пациента на препарат, следует воздержаться от управления автотранспортом или другими механизмами, учитывая, что во время лечения доксициклином могут наблюдаться потеря зрения, нечеткость зрения, головокружение.
Передозировка
Симптомами передозировки доксициклином являются лихорадка, покраснение лица, головокружение, иногда может развиться коллапс.
Лечение: отмена препарата, промывание желудка, контроль основных жизненно важных функций (пульс, дыхание) и в случае необходимости -симптоматическое лечение.
Применение гемодиализа для устранения препарата из крови является неэффективным.
Форма выпуска и упаковка
По 10 капсул в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона для потребительской тары.
Допускается по согласованию с потребителем упаковка контурных ячейковых упаковок вместе с соответствующим количеством инструкций по медицинскому применению на государственном и русском языках в групповую тару без вложения в пачки.
Условия хранения
В сухом, защищённом от света месте, при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Неприменять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Доксициклин – ТК
Халықаралық патенттелмеген атауы
Доксициклин
Дәрілік түрі
Капсулалар 100 мг
Құрамы
Бір капсуланың құрамында
белсенді зат – 100 мг доксициклин (доксициклин хиклаты түрінде)
қосымша заттар: лактоза моногидраты, магний стеараты
Капсуланың құрамы: қақпағы – қан қызыл (Е 124), титанның қостотығы (Е 171), желатин; корпусы - қан қызыл (Е 124), титанның қостотығы (Е 171), желатин.
Сипаттамасы
Цилиндр пішінді, №3 өлшемді, корпусы және қақпағы қызғылт түсті қатты желатинді капсулалар. Капсуланың ішіндегісі – сары түсті ұнтақ.
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Тетрациклиндер. Доксициклин.
АТХ коды J01АА02
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Доксициклин ас қорыту жолынан қабылданған дозаға пропорционалды түрде тез сіңеді. Сіңу үдерісі тағамдық заттармен, әсіресе сүт өнімдерімен және құрамында металл иондары бар препараттармен бәсеңдеуі мүмкін. Ішке 200 мг препаратты қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң доксициклин плазмада 2,6 мкг/мл құрайтын ең жоғары концентрацияға жетеді.
Доксициклиннің шамамен 50%-ы бауырда метаболизденеді. Доксициклин сарысу ақуыздарымен 80-90%-ға байланысады.
Препараттың биологиялық жартылай шығарылу кезеңі 18-ден 22 сағатқа дейінді құрайды және бүйрек жеткіліксіздігіне шалдыққан науқастарда 25 сағатқа дейін созылады. Жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығының арқасында препаратты тәулігіне бір рет қабылдауға болады.
Доксициклин майларда жақсы ериді. Организмнің көптеген биологиялық сұйықтықтарына және тіндеріне жеңіл енеді. Препарат көздің сулы ылғалында, қуықасты безінде, аналық безде, жатырда, қуықта, өтте, бауырда, бұлшық еттерде, тіс пен сүйек бастамасында, бронх тармақтарының бөлінділерінде, өкпеде, лимфа түйіндерінде, мұрын маңы қуыстарында, таңдай бадамша безінде жоғары концентрацияға жетеді. Плацента арқылы өтеді. Ана сүтіне енеді.
Бүйрек функциясы сақталған пациенттерде препараттың шамамен 40%-ы өзгермеген күйінде несеппен бірге, ал препараттың қалған бөлігі нәжіспен бірге, көбінесе метаболиттер түрінде шығарылады.
Доксициклин бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде айтарлықтай жиналмайды. Доксициклиннің жартылай шығарылуының биологиялық кезеңі және АUС мәні өзгермейді. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, мұндай пациенттерде доксициклиннің өттегі концентрациясының жоғарылауына байланысты, дозаны түзету қажет емес, соның нәтижесінде оның нәжіспен бірге шығарылуы ұлғаяды.
Гемодиализ препараттың сарысудан жартылай шығарылуының биологиялық кезеңіне ықпал етпейді.
Фармакодинамикасы
Доксициклин-ТК тетрациклиндер тобына жататын антибиотик болып табылады. Грамтеріс және грамоң бактерияларға, сондай-ақ қарапайымдыларға әсер ету ауқымы кең. Препараттың әсер етуінің бактериостатикалық механизмі ақуыз синтезінің рибосомалық деңгейде тежелуі болып табылады.
Бактерияларға қарсы белсенділігі
Доксициклиннің in vitro төмендегілерге бактерияға қарсы әсері бар:
- грамтеріс бактериялар
Neisseria gonorrhoeae, Campylobacter granulomatis, Haemophilus ducreyi, Haemophilis influenzae, Pasteurella pestis, Pasteurella tularensis, Vibrio cholerae, Bartonella bacilliformis, Brucella spp.; өзгеретін сезімталдығы өзгеретіндер: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter aerogenes, Shigella spp., Mima spp., Herella spp., Bacteroides spp.
- грамоң бактериялар
Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus faecalis, Streptococcus faecium, Staphylococcus aureus; viridans тобының a-гемолиздік стрептококктары
- Басқа да микроорганизмдер
Rickettsia, Chlamydia psittaci, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Borrelia recurrentis, Treponema pallidum, Clostradium spp., Fusobacterium fusoforme, Actinomyces spp., Bacillus anthracis, Propinibacterium acnes, Entamoeba spp., Balantidium coli, Plasmodium falciparum. Доксициклинге төзімділік көптеген штаммдар арасында, әсіресе грамоң бактериялар арасында байқалады. Бұл құбылыс біркелкі еместігімен сипатталады, өйткені әлемнің әр түрлі аумағындағы бактериялардың төзімділігінде көптеген айырмашылықтар байқалады. Доксициклиннің төзімділік механизмі препараттың бактериялық жасуша ішінде пенетрациялау қабілетінің төмендеуімен байланысты. Бұл төзімділік жасушада тасымалданатын R-плазмидтермен жүзеге асады.
Доксициклинге төзімдіStreptococcus pneumoniae штаммдары басқа тетрациклиндерге, ал жиі – пенициллиндерге және макролидтерге (айқаспалы төзімділік) төзімділік білдіреді. Доксициклин мен макролидтер арасында синергизм байқалады.
Қолданылуы
Доксициклин грамоң және грамтеріс бактериялар мен кейбір басқа да микроорганизмдердің сезімтал штаммдары туындатқан әртүрлі инфекцияларды емдеу үшін қолданылады.
- тыныс алу жолдарының инфекциялары: пневмония және Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Klebsiella pneumoniae және басқа организмдердің сезімтал штаммдары туындатқан төменгі тыныс алу жолдарының басқа инфекциялары, микоплазмалық пневмония, созылмалы бронхит, синусит.
- Несеп-жыныс жүйесінің инфекциялары: Klebsiella species, Enterobacter species. Escherichia coli, Streptococcus faecalis түрлері және басқа микроорганизмдердің сезімтал штаммдары туындатқан инфекциялар;
- Жыныс жолымен берілетін инфекциялар: асқынбаған уретральді, эндоцервикальді немесе ректальді инфекцияларды қоса, Chlamydia trachomatis туындатқан инфекциялар,Ureaplasma urealyticum (Т-микоплазмалық) туындатқан гонококты емес уретрит, жұмсақ шанкр, шаптық гранулёма және венерологиялық лимфогранулема.
Доксициклин соз және мерезді емдеуде баламалы препарат болып табылады.
Доксициклин тетрациклиндік қатардағы антибиотиктерге жататындықтан, басқа тетрациклиндердің еміне жауап беретін келесі инфекцияларда тағайындауға болады, мысалы:
Көру ағзаларының инфекциялары: Гонококк, стафилококк және Haemophilus influenzae сезімтал штаммдары туындатқан инфекциялар. Трахома, алайда қоздырғыш элиминациясына үнемі қол жете бермейді, бұл туралы иммунофлуоресцентті зерттеу нәтижелері растайды. Конъюнктивит қосылыстармен, доксициклинді монотерапия түрінде немесе жергілікті дәрілермен біріктірілімде ішке қолдануға болады.
Риккетсиоздық инфекциялар:таулы қыраттың теңбіл қызбасы, бөртпелі сүзек және сүзектің басқа түрлері, Ку-қызба, Ку-қызба туындатқан эндокардит, және кене қызбасы.
Басқа инфекциялар: Пситтакоз, бруцеллез (стрептомицинмен біріктірілімде), холера, бубон обасы. Эпидемиялық қайтымды сүзек және қайтымды кене сүзегі, туляремия, сап, мелиоидоз, хлорохинге төзімді тропикалық сүзек және жедел ішек амебиазы (амебицидті дәрілерге қосымша).
Доксициклин лептоспирозды, газ гангренасын және сіреспені емдеуге арналған альтернативті препарат ретінде тағайындалады.
Профилактикалық дәрі ретінде доксициклин келесі жағдайларда қолданылады: Жапондық өзен қызбасы (қоздырғыш: Orientia tsutsugamushi), саяхатшылары диареясы (Escherichia coli туындатқанэнтеротоксигендікинфекция), лептоспироз және безгек. Антибиотиктерге төзімділік негізгі проблемалардың бірі болып табылатындықтан безгек профилактикасын қолданыстағы ұсыныстарға сәйкес жүргізу керек.
Қолдану тәсілі және дозалары
Жедел инфекцияларды емдеу үшін ересектердегі доксициклиннің әдеттегі дозасы емнің бірінші күні 200 мг (бір рет немесе екі қабылдауға бөлінген), сосын препаратты тәулігіне 100 мг демеуші дозада тағайындайды. Ауыр инфекцияларда препаратты бүкіл емдеу курсы ішінде тәулігіне 200 мг дозада қолдану керек.
12 жастан асқан балалар
Дене салмағы 45 кг төмен, ауыр немесе өміріне қауіп төндіретін инфекциялары бар (мысалы, таулы қыраттың теңбіл қызбасы) балаларға доксициклин 12 сағат сайын 2.2 мг/кг дозада тағайындалады. Дене салмағы 45 кг артық балаларда доксициклин ересектер үшін әдеттегі дозада қолданылады. Ауырлығы төмен инфекцияларда (дене салмағы 45 кг төмен) ұсынылған доза алғашқы тәуліктер ішінде 4.4 мг/кг құрайды (екі қабылдаумен), сосын демеуші доза 2.2 мг/кг (бір рет немесе екі қабылдаумен). Дене салмағы 45 кг артық балаларда доксициклин ересектер үшін әдеттегі дозада қолданылады.
Түрлі инфекцияларды емдеуге арналған дозалар бойынша ұсыныстар:
Жыныстық жолмен берілетін аурулар: келесі инфекцияларды емдеу үшін 7 күн бойы тәулігіне 2 рет 100 мг қабылдау ұсынылған: асқынбаған гонококктық инфекциялар (еркектердегі аноректальді инфекцияларды қоспағанда), асқынбаған уретральді, эндоцервикальді және Chlamidia trachomatis' туындатқан ректальді инфекциялар, Ureaplasma urealyticum туындатқан гонококктық емес уретрит. Chlamidia trachomatis немесе Neisseria gonorrhoeae туындатқан жедел эпидидимо- орхитте: 10 күн бойы тәулігіне 2 рет 100 мг. Бастапқы және салдарлы мерез: пенициллинге аллергиясы бар науқастарға екі апта бойы тәулігіне екі рет ішке 100 мг тағайындауға болады. Мерез (ауру ұзақтығы бір жылдан артық): пенициллинге аллергиясы бар науқастарға төрт апта бойы тәулігіне екі рет ішке 100 мг тағайындауға болады.
Эпидемиялық қайтымды сүзекте және қайтымды кене сүзегінде: ауырлық дәрежесіне байланысты бір реттік 100 немесе 200 мг доза. Хлорохинрезистентті Р. Falciparum туындатқан безгекті емдеу: кемінде 7 күн бойы 200 мг/тәул. Инфекцияның потенциалды ауырлығын ескере отырып, доксициклинмен бір уақытта жылдам әсер ететін шизонтицидті препарат, мысалы, ұсынылатын дозалары әр аймақта әрқалай хининді қолдану керек. Безгек профилактикасы: ересектер мен 12 жастан асқан балаларда 100 мг/сут. Профилактиканы безгек кездесетін аймаққа барғанға дейін 1-2 күн бұрын бастауға болады. Оны бүкіл сапар барысында және келгеннен кейін 4 апта жалғастыру керек. Географиялық тұрақтылығы және сай келетін химиопрофилактикасы бойынша қолданыстағы ұсыныстар тиісті нұсқаулықтарда және референтті зертханалық деректерде келтірілген.
Жапондық өзен қызбасының профилактикасы: 200 мг бір рет ішке. Ересектердегі саяхатшылар диареясының профилактикасы: сапардың бірінші күні 200 мг (бір рет немесе 12 сағат сайын 100 мг), сосын аймақта болу кезінде 100 мг/тәул. Препаратты профилактикалық қолдану туралы мәліметтер 21 күн бойы болмады.
Лептоспироздың профилактикасы: аймақта болу кезінде күнделікті ішке 200 мг және сапар аяқталғаннан кейін 200 мг. Препараттыпрофилактикалық қолдану туралы мәліметтер 21 күн бойы болмады.
Егде жастағы адамдарда қолдану: Доксициклинді егде жастағы адамдарға әдеттегі дозаларда тағайындауға болады, қосымша сақтық шаралары талап етілмейді. Пациентте бүйрек жеткіліксіздігі болғанда дозаны түзету керек емес.
Бүйрекфункциясы бұзылған пациенттерде қолдану: доксициклинді әдеттегі ұсынылған дозаларда қолдану бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде антибиотиктің жинақталуына әкелмеді.
Жағымсыз әсерлер
Жағымсыз әсерлер басталу жиілігіне сәйкес топтастырылған: жиі (≥1 / 100 <1/10 дейін); жиі емес (≥1 / 1000 <1/100 дейін); сирек (≥1 / 10000 <1/1000 дейін), жиілігі анықталмаса деректер «Жиілігі белгісіз» деп белгіленген.
Инфекциялар және инвазиялар. Жиі емес: вагинит. Сирек: кандидоз.
Қан және лимфа жүйесі тарапынан болатын бұзылыстар. Сирек: гемолиздік анемия, нейтропения, эозинофилия, тромбоцитопения. Иммундық жүйе тарапынан болатын бұзылыстар. Жиі: анафилактоидты реакциялар (оның ішінде аса жоғары сезімталдық реакциялары, анафилактоидты пурпура, гипотония, перикардит, ангионевроздық ісіну, жүйелі қызыл жегінің өршуі, ентігу, сарысу құю ауруы, шеткері ісінулер, тахикардия және есекжем). Сирек: дәріден болатын бөртпе, эозинофилиямен, жүйелі көріністермен (DRESS- синдром). Жиілігі белгісіз: Яриш-Герксгеймер реакциясы.
Эндокриндік бұзылыстар. Сирек: микроскопиялық зерттеу кезінде қалқанша без тінінің қоңыр-қара түске боялуы.
Метаболизм мен тамақтану бұзылыстары.Сирек: порфирия, тәбеттің төмендеуі.
Жүйке жүйесі тарапынан болатын бұзылыстар.Жиі: бас ауыруы. Сирек: қатерсіз бассүйекішілік гипертензия (pseudotumor cerebri)* Нәрестелердегі еңбектің ісінуі.
Есту мүшелері тарапынан болатын бұзылыстар және лабиринттік бұзылыстар. Сирек: құлақтың шулауы.
Тамырлар тарапынан болатын бұзылыстар. Сирек: қызару (беттің).
Асқазан-ішек жолы тарапынан болатын бұзылыстар.Жиі: жүрек айнуы / құсу. Жиі емес: диспепсия (қыжыл/гастрит). Сирек: панкреатит, жалған жарғақшалы колит, С. Difficile туындатқан диарея, өңештің ойықжаралануы, эзофагит, энтероколит, аногенитальді аумақтағы қабыну өзгерістері (кандида текті зеңдердің артық өсімімен), іш ауыруы, диарея, дисфагия, глоссит, стоматит, тістердің түссізденуі о.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан болатын бұзылыстар. Сирек: бауыр жеткіліксіздігі, гепатоуыттылық, гепатит, сарғаю, бауырдың функционалдық сынамаларының өзгеруі.
Тері және тері асты тіндері тарапынан болатын бұзылыстар. Жиі: фотосезімталдық реакциялары, бөртпелер, оның ішінде макулопапулярлық және эритематоздық. Сирек: уытты эпидермальді некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, көп формалы эритема, эксфолиативті дерматит, фотоонихолизис.
Бұлшықет-қаңқа және дәнекер тін тарапынан болатын бұзылыстар. Сирек: артралгия, миалгия.
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан болатын бұзылыстар. Сирек: қандағы мочевинаның ұлғаюы.
* Қатерсіз бассүйекішілік гипертензия кезінде туындайтын симптомдарға анық көрмеу, зағиптық және диплопия кіреді. Тұрақты көрмей қалу жағдайлары белгіленген.
о Тетрациклиндер әдетте, ұзақ қолданғанда тістердің түссізденуін және эмальдің гипоплазиясын туындатуы мүмкін.
Болжамды жағымсыз реакциялар туралы мәліметтерді хабарлау
Дәрілікпрепаратты тіркегеннен кейін жағымсыз әсерлер туралы мәліметтерді хабарлау препаратты қолданудың пайдасы мен қаупі арақатынасын мониторингілеу үшін маңызды орын алады. Барлық медицина қызметкерлеріне және пациенттерге кез келген жағымсыз реакциялар туралы медициналық қолдану жөніндегі осы нұсқаулықтың соңында көрсетілген мекенжай мен телефонға хабарлау керек.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- доксициклинге, басқа тетрациклиндерге немесе препараттың құрамына енетін қандай да бір затқа жоғары сезімталдық
- бүйрек және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
- 12 жасқа дейінгі балалар
- жүктілік және лактация кезеңі
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферменті тапшы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдар
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Темір препараттарын, құрамында алюминий, кальций, магний, мырыш немесе висмут бар препараттарды бір мезгілде қолдану доксициклиннің сіңуін бұзады. Бұл препараттарды бір мезгілде қолданбаған дұрыс.
Эрготаминжәне метисергид: доксициклинді эрготаминмен және метисергидпен бір мезгілде қолданғанда эрготизм қаупі жоғары болады.
Метотрексат: доксициклин метотрексаттың уыттылық қаупін арттырады. Метотрексатпен емделіп жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындаған жөн.
Каолин және сукральфат доксициклиннің сіңуін азайтуы мүмкін.
Хинаприл құрамында магний карбонаты бар және доксициклиннің сіңуін азайтуы мүмкін.
Доксициклиннің сіңуін азайтатындықтан мүмкіндігінше бір мезгілде доксициклинді пенициллинмен үйлесімде қолданбаған дұрыс.
Доксициклин мен варфаринді қолдану протромбин уақытын ұзартады. Тетрациклиндер плазманың протромбиндік белсенділігін бәсеңдетеді, осыған байланысты қатар жүретін антикоагулянттардың дозасын азайту керек.
Барбитураттар, карбамазепин, фенитоин немесе примидонды бір мезгілде қолдану доксициклиннің жартылай шығарылу кезеңін қысқартады. Мұндай жағдайларда доксициклиннің тәуліктік дозасын ұлғайту жайлы мәселені қарастырған жөн.
Алкоголь доксициклиннің жартылай шығарылу кезеңін азайтуы мүмкін.
Доксициклин ішілетін контрацептивтердің тиімділігін төмендетеді және құрамында эстроген бар пероральді контрацептивтерді қабылдағанда "құйылып" қан кету жиілігін арттырады.
Доксициклин плазмада циклоспориннің концентрациясын арттыруы мүмкін. Бұл препараттарды дәрігердің бақылауымен ғана бірге қолданған жөн.
Рифампицин сияқты бауыр ферменттерін индукциялайтын препараттар доксициклиннің шығарылуын жылдамдатуы, сонысымен оның жартылай ыдырау кезеңін азайтуы мүмкін, бұл қанда доксициклиннің субтерапиялық концентрациясына әкелуі ықтимал. Мұндай жағдайларда дәрігердің бақылауында болу және қажет болған жағдайда доксициклиннің дозасын арттыру мәселесін қарастыру ұсынылады.
Қатерсіз бассүйекішілік гипертензия дамуы қаупінің жоғарылауына байланысты доксициклинді изотретиноинмен немесе басқа да жүйелі ретиноидтармен бір мезгілде қолданбаған дұрыс.
Тетрациклиндер мен метоксифлуранды бір мезгілде қолдану өліммен аяқталу ықтималдығы бар нефроуыттылық қаупін арттырады.
Антибиотикпен белсенділігінің жойылуына байланысты доксициклинмен емдеу кезінде сүзекке қарсы пероральді вакцинация жасамаған жөн.
Флюоресцентті тест жүргізгенде несепте катехоламиндер деңгейінің жалған жоғарылауы байқалуы мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Бауыр функциясы бұзылған пациенттер. Доксициклинді бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ потенциальді гепатоуытты препараттар қабылдайтын адамдарда сақтықпен қолдану керек.
Доксициклинді қоса, тетрациклиндердіпероральді немесе парентеральді қабылдаумен байланысты бауыр функциясының бұзылуы сирек байқалды.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер. Доксициклиннің бүйрек арқылы шығарылуы бүйрек функциясы сақталған адамдарда 72 сағатта шамамен 40% құрайды. Бұл диапазон ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 10 мл / мин төмен) бар адамдарда 72 сағатта 1-5% дейін төмендеуі мүмкін. Доксициклиннің қан сарысуынан жартылай шығарылу кезеңіндегі елеулі айырмашылық бүйрек функциясы сақталған және бұзылған адамдарда анықталмады. Гемодиализ препараттың қан сарысуынан жыртылай шығарылу кезеңіне ықпал етпейді. Антианаболиялық әсерінің есебінен тетрациклиндер қандағымочевина деңгейінің ұлғаюын туындатуы мүмкін. Антианаболиялық әсер бүйрекфункциясы бұзылған пациенттерде Доксициклинді пайдаланғанда туындамайды.
Тері тарапынан болатын реакциялар. Доксициклин қабылдағанда эксфолиативті дерматит, көп формалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уыттыэпидермальді некролиз, эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS синдром) қатар жүретін дәрілік заттарға реакциялар сияқты ауыр тері реакцияларының даму жағдайлары белгіленді. Күрделі жағымсыз реакциялар пайда болған жағдайда доксициклин қабылдауды дерек тоқтату және тиісті ем тағайындау қажет.
Фотосенсибилизация. Доксициклинді қоса, тетрациклин қабылдайтын кейбір пациенттерде жарыққа сезімталдық реакциялары байқалды. Доксициклинмен емделу кезінде, сондай-ақ ем аяқталғаннан кейін 4-5 күн бойы дененің ашық жерлерін тікелей күн сәулесінен немесе ультракүлгін жарықтан қорғау ұсынылады. Тетрациклиндермен, оның ішінде доксициклинмен емделу теріде эритеманың алғашқы белгілері кезінде тоқтатылуы тиіс.
Микроорганизмдердің шамадан тыс өсімі. Антибиотиктер қолдану кейде Candida қоса, сезімтал емес микроорганизмдердің шамадан тыс өсіміне әкеледі. Тұрақты қоздырғыш пайда болғанда антибиотикті тоқтату және тиісті ем тағайындау керек.
Жалған жарғақшалы колит. Доксициклинді қоса, барлық дерлік бактерияға қарсы заттарды қолданғанда жалған жарғақшалы колиттің дамуы туралы хабарламалар келіп түсті.Асқыну ауырлығы жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін ауытқыды. Доксициклинмен емді тоқтатуға қатысты шешім қабылдау, ал қажет болса тиісті ем (спецификалық антибиотиктер және химиотерапиялық дәрілер қабылдау) жүргізу керек.
Бактерияға қарсы препараттармен емдеужуан ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, бұл Clostridium difficile қоса, сезімтал емес микроорганизмдердің шамадан тыс өсіміне әкеледі. Барлық дерлік бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда Clostridium difficile туындатқан диарея жағдайлары тіркелген. Бактерияға қарсыпрепараттармен емделіп жүрген пациенттер емдеу курсы аяқталғаннан кейін екі ай бойы Clostridium difficile туындатқан диареяның даму қаупімен байланысты мұқият қадағалануы тиіс.
Эзофагит.Доксициклинді қоса, тетрациклиндер класы препараттарының капсулаланған немесе таблеткаланған түрлерін қолданған пациенттерде эзофагит және өңеш ойықжарасы оқиғалары тіркелген. Бұл пациенттердің көпшілігі препаратты тура ұйықтар алдында немесе сұйықтықтың жеткіліксіз мөлшерімен қабылдаған.
Қатерсіз бассүйекішілік гипертензия. Тетрациклиндермен емделу кезінде нәрестелерде еңбектің ісінуі белгіленді: Доксициклинді қоса, тетрациклиндер қабылдау қатерсіз бассүйекішілік гипертензиямен (pseudotumor cerebri) қатар жүреді. Әдетте, қатерсіз бассүйекішілік гипертензия (pseudotumor cerebri) симптомдары өтпелі сипатқа ие, дегенмен, доксициклинді қоса, тетрациклиндер қабылдаумен байланысты қатерсіз бассүйекішілік гипертензия аясында салдарлы тұрақты көрмей қалу оқиғалары белгіленген. Емдеу кезінде көру бұзылыстары дамыған жағдайда пациентті дереу офтальмологиялық тексеру қажет. Бассүйекішілік қысым дәрілік затты тоқтатқаннан кейін бірнеше апта ішінде өсуі мүмкін болғандықтан пациентті жағдайы толық тұрақталғанға дейін қадағалау керек. Изотретиноинның қатерсіз бассүйекішілік гипертензия (pseudotumor cerebri) туындату қабілетіне байланысты доксициклинді изотретиноинмен немесе басқа да жүйелі ретиноидтармен бірге қолданудан аулақ болу керек.
Порфирия. Сирек порфирия туындау жағдайлары тетрациклин қабылдаған пациенттерде байқалды.
Венерологиялық ауруларды емдеу. Қатарлас мерезге күдігі бар венерологиялық ауруларды емдеу кезінде қараңғы алаңды микроскопиялауды және басқа да талдауларды қоса, тиісті диагностикалық емшаралар қолданылуы тиіс. Мұндай жағдайларда кемінде төрт ай бойы ай сайынғы серологиялық тесттер жүргізілуі тиіс.
Бета-гемолиздік стрептококк. А тобындағы бета-гемолиздікстрептококктар туындатқан инфекциялары бар пациенттерді емдеу курсы кемінде 10 күнді құрауы тиіс.
Миастения гравис. Тетрациклин тобының препараттары нейробұлшықеттік блокада туындатуы мүмкін, сондықтан доксициклинді миастения грависке шалдыққан пациенттерде сақтықпен қолдану қажет.
Жүйелі қызыл жегі. Тетрациклиндер жүйелі қызыл жегінің өршуін туындатуы мүмкін.
Метоксифлуран.Метоксифлурандітетрациклиндермен бір уақытта қолданғанданефроуыттылықтың жоғарылауына байланысты сақтық таныту керек.
Яриш-Герксгеймер реакциясы.Патогенді спирохеттер туындатқан инфекциялық аурулары бар кейбір пациенттерде доксициклинді қолдануды бастағаннан кейін көп ұзамай Яриш-Герксгеймер реакциясы дамуы мүмкін. Пациенттерді бұл реакцияның туындауыаталған инфекциялық ауруларды антибиотиктермен емдеудің салдары және әдетте, бұл реакцияның белгілері өздігінен жоғалатыны туралы айтып жұбату қажет.
Дәрілік препараттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Пациенттің препаратқа жеке реакциясы анықталғанша доксициклинмен емдеу кезіндегі көрмей қалуды, анық көрмеуді, бас айналуын ескере отырып, автокөлікті немесе басқа механизмдерді басқарудан бас тарту керек.
Артық дозалануы
Досициклиннің артық дозалану симптомдары қызба, беттің қызаруы, бас айналу болып табылады, кейде коллапс дамуы мүмкін.
Емі: препаратты тоқтату, асқазанды шаю, өмірлік маңызы бар негізгі қызметтерді (тамырдың соғуын, тыныс алуды) бақылау және қажет болған кезде – симптоматикалық ем.
Препаратты қаннан кетіру үшін гемодиализді қолдану тиімсіз.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 капсуладан поливинилхлоридті үлбірінен және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге тұтынушылар ыдысына арналған картон қорапшаға салынған.
Тұтынушының келісімімен пішінді ұяшықты қаптамаларды медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықтардың тиісті санымен қорапшаға салмай топтық ыдысқа қаптауға жол беріледі.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Жарамдылық мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы