Торговое наименование
Добросон®
Международное непатентованное название
Зопиклон
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 7,5 мг
Фармакотерапевтическая группа
Нервная система. Психолептики. Снотворные и седативные средства. Бензодиазепиноподобные средства. Зопиклон
Код АТХ N05CF01
Показания к применению
Добросон® применяется только для краткосрочного лечения серьезных нарушений сна у взрослых:
- периодическая бессонница
- преходящая бессонница
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к зопиклону или любому другому компоненту препарата
- тяжелая дыхательная недостаточность
- синдром апноэ во сне
- тяжелая острая или хроническая печеночная недостаточность (риск развитияэнцефалопатии)
- миастения
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- лицам с наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы лопарей или глюкозо-галактозной мальабсорбцией
Необходимые меры предосторожности при применении
Толерантность к лекарственному препарату
При применении бензодиазепинов и бензодиазепиноподобных веществ в течение нескольких недель седативный или снотворный эффект может постепенно уменьшаться, несмотря на применение той же дозы.
Зависимость
Применение зопиклона может приводить к злоупотреблению и/или к физической и психической лекарственной зависимости.
Риск лекарственной зависимости увеличивается с повышением дозы и продолжительности лечения. Риск злоупотребления и зависимости выше у пациентов с психическими расстройствами и/или алкогольной, лекарственной зависимостью или приемом запрещенных веществ в анамнезе. Зопиклон следует назначать с особой осторожностью пациентам с существующей или имеющейся в анамнезе алкогольной, лекарственной зависимостью, а также с зависимостью от запрещенных веществ.
Лекарственная зависимость может возникнуть при применении препарата в терапевтических дозах и/или у пациентов без специфических факторов риска. Очень редко встречаются случаи развития зависимости к зопиклону при приеме препарата в терапевтических дозах.
При появлении физической зависимости резкое прекращение лечения будет сопровождаться симптомами абстиненции, к которым относятся головная боль, мышечная боль, сильное беспокойство, напряжение, ажитация, спутанность сознания и раздражительность. В тяжелых случаях могут появиться следующие симптомы: дереализация, деперсонализация, гиперакузия, покалывание и онемение конечностей, гиперчувствительность к свету, шуму и физическому контакту, галлюцинации и эпилептические приступы. Симптомы отмены могут проявляться в течение нескольких дней после прекращения лечения. При применении бензодиазепинов короткого действия, особенно в больших дозах, симптомы отмены могут проявиться даже в период между приемом двух доз.
Одновременное применение нескольких бензодиазепинов при тревожных расстройствах или нарушении сна может повысить риск развития лекарственной зависимости. Описаны отдельные случаи злоупотребления препаратом.
Рикошетная бессонница
Этот транзиторный синдром может проявляться в виде обострения бессонницы (феномен рикошета), которая являлась исходной причиной лечения бензодиазепинами или их производными.
Нарушение психомоторной функции
Как и все седативные/снотворные средства, зопиклон является препаратом, оказывающим угнетающее действие на центральную нервную систему (ЦНС). Нарушение психомоторной функции может появиться в течение нескольких часов после приема препарата.
Риск появления нарушений психомоторной функции, включая способность управлять транспортным средством, повышается в следующих случаях:
− применение лекарственного средства менее чем за 12 часов перед выполнением действий, требующих концентрации внимания;
− превышение рекомендованной дозы препарата;
− совместное применение с другими препаратами, оказывающими угнетающее действие на ЦНС, алкоголем, запрещенными веществами или другими препаратами, которые увеличивают концентрацию зопиклона в крови.
После приема зопиклона, в особенности в течение первых 12 часов после его приема, пациентам необходимо отказаться от занятий опасными видами деятельности, требующими полной концентрации внимания или быстроты психомоторных реакций, такими как работа с механизмами или управление транспортными средствами.
Амнезия
Антероградная амнезия может возникнуть в течение нескольких часов после применения препарата. В целях снижения риска пациенту следует принимать таблетку непосредственно перед сном или в постели, и убедиться, что условия являются максимально благоприятными для нескольких часов непрерывного сна (7-8 часов).
Расстройство поведения
У некоторых пациентов бензодиазепины и их производные могут вызывать синдром нарушения сознания, нарушения поведения и расстройства памяти различной степени, при котороммогут развиваться:
- обострение бессонницы, ночные кошмары, ажитация, нервозность
- бред, галлюцинации, спутанность сознания и ониризм, психозоподобные симптомы
- потеря контроля импульсивности
- эйфория, раздражительность
- антероградная амнезия
- внушаемость
Этот синдром может сопровождаться следующими нарушениями, которые потенциально опасны для пациента или других лиц:
- аномальное для пациента поведение
- аутоагрессия или агрессия в отношении других лиц, особенно если члены семьи или друзья пытаются помешать больному делать то, что он желает
- автоматическое поведение с последующей амнезией
При таких симптомах требуется прекратить лечение препаратом.
Сомнамбулизм и связанное с ним поведение
У пациентов, получающих лечение зопиклоном, наблюдались эпизоды сложного поведения, такие как управление автомобилем в состоянии сна (т.е. управление транспортным средством в состоянии неполного пробуждения после приема снотворного-седативного средства) с последующей амнезией.
Хотя нарушения поведения, связанные с сомнамбулизмом, могут возникать при монотерапии зопиклоном в терапевтических дозах, одновременное употребление алкоголя и прием других средств, угнетающих ЦНС, повышает риск возникновения такого поведения, также, как и применение зопиклона в дозах, превышающих максимальную рекомендованную дозу.
Пациентам, у которых развились расстройства, связанные с сомнамбулизмом, рекомендуется прекратить прием зопиклона, т.к. это может быть опасно для самих больных и для окружающих.
Риск кумуляции лекарственного средства
Бензодиазепины и их производные (как и любой другой препарат) остаются в организме в течение времени, равному примерно 5 периодам полувыведения.
У пожилых пациентов и больных с печеночной недостаточностью период полувыведения может значительно увеличиваться. После применения повторных доз зопиклон или его метаболиты достигают равновесного состояния намного позже и более высокого уровня. Эффективность и безопасность препарата оцениваются после достижения равновесного состояния. Может потребоваться коррекция дозы препарата.
Клинические исследования зопиклона не выявили кумуляции у пациентов с почечной недостаточностью.
Риск при совместном применении с опиоидами
Совместный прием бензодиазепинов и других седативных-снотворных средств, включая зопиклон, вместе с опиоидами может приводить к седации, угнетению дыхания, коме и смерти. Принимая во внимание эти риски, совместное назначение опиоидов и бензодиазепинов возможно только у пациентов, для которых альтернативные методы лечения не применимы.
Если принимается решение об одновременном назначении зопиклона и опиоидов, следует применять наименьшие эффективные дозы и продолжительность одновременного применения должна быть насколько возможно короткой. Пациенты должны находиться под тщательным наблюдением на предмет выявления каких-либо признаков угнетения дыхания и седации.
Пожилые пациенты
Бензодиазепины и их производные следует применять с осторожностью у пациентов пожилого возраста в связи с риском седативного и/или миорелаксирующего эффекта, что может стать причиной падений, часто имеющих серьезные последствия для данной категории пациентов, а также в связи с повышенной частотой возникновения поведенческих расстройств.
Особые меры предосторожности при применении
Рекомендуется соблюдать особую осторожность при применении препарата у пациентов с алкоголизмом в анамнезе или зависимостью к лекарственным препаратам или другим веществам. Во всех случаях перед назначением снотворного средства необходимо проводить систематическую оценку бессонницы пациента и оказать воздействие на основные причины болезни.
Бессонница может быть признаком основного физического или психического расстройства. Клинический диагноз следует пересмотреть, если бессонница сохраняется или ухудшается после короткого периода лечения.
Продолжительность лечения
Продолжительность лечения должна быть четко определена для каждого пациента, в зависимости от типа бессонницы.
Суицид – депрессия – основной депрессивный эпизод
Некоторые эпидемиологические исследования показали повышенную частоту случаев суицидальных мыслей, попыток суицида и суицида у пациентов с депрессией или без нее, получавших бензодиазепины и другие снотворные, включая зопиклон. Однако причинно-следственная связь не установлена.
Так как бессонница может быть симптомом депрессии, необходимо назначить соответствующее лечение. Если бессонница сохраняется, необходимо повторно обследовать пациента и пересмотреть клинический диагноз.
Пациентам с тяжелым депрессивным эпизодом бензодиазепины и их производные не должны назначаться в монотерапии в связи с возможностью дальнейшего развития депрессии, которая сопровождается постоянным или повышенным риском суицида. С учетом риска суицида пациентам данных групп следует назначать наименьшее количество таблеток зопиклона (препарат отпускается по рецепту) для того, чтобы свести к минимуму риск умышленной передозировки.
Постепенная отмена лечения
Пациенты должны быть четко проинструктированы о том, как постепенно прекратить процесс лечения.
В дополнение к необходимости постепенного уменьшения дозы пациенты должны быть предупреждены о риске возобновления расстройства (феномен рикошета) для сведения к минимуму риска бессонницы, которая потенциально может возникнуть в качестве одного из симптомов абстиненции, вызванной прекращением лечения, даже постепенного.
Пациенты должны быть проинформированы о возможном проявлении дискомфорта во время постепенного снижения дозы препарата.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Седативные средства
Следует принимать во внимание, что многие лекарственные средства или вещества могут оказывать дополнительные эффекты в отношении подавления деятельности ЦНС и снижения концентрации внимания. В результате снижения концентрации внимания управление транспортным средством и работа с механизмами могут быть опасными. К данным веществам относятся производные морфина (опиоиды) (анальгетики, противокашлевые и средствазаместительной терапии), нейролептические средства, барбитураты,бензодиазепины, седативные, анксиолитические средства, помимо бензодиазепинов (например, мепробамат), другие снотворные средства, седативные антидепрессанты (амитриптилин, доксепин, миансерин, миртазапин, тримипрамин), антигистаминные средства с седативным эффектом (блокаторы H1-гистаминовых рецепторов), противоэпилептические препараты, анестетики, антигипертензивные средства центрального действия, баклофен, талидомид.
Снотворные средства
Часто назначаемыми снотворными средствами являются бензодиазепины, их производные (золпидем, зопиклон) или блокаторы H1-гистаминовых рецепторов. При одновременном применении зопиклона с другими депрессантами ЦНС (например, бензодиазепинами, морфиноподобными веществами или фенобарбиталом), или одновременном приеме алкоголя, помимо увеличения седативного эффекта, возможно потенцирование эффекта угнетения дыхания, что особенно важно иметь виду в случае применения у пожилых людей.
Опиоиды
Совместный прием бензодиазепинов и других седативных и снотворных средств, включая зопиклон, и опиоидов увеличивает риск седации, угнетения дыхания, комы и смерти из-за усиления угнетающего эффекта на ЦНС. Дозы и продолжительность одновременного применения бензодиазепинов и опиоидов должны быть ограничены.
Нерекомендуемые комбинации
Алкоголь (алкогольные напитки или лекарственные средства, содержащие спирт)
Седативный эффект бензодиазепинов и их производных усиливается при одновременном приеме алкоголя. При снижении концентрации внимания управление автомобилем или работа с механизмами могут стать опасными.
Пациентам следует избегать приема спиртных напитков и лекарственных средств, содержащих алкоголь.
Натрий (оксибат)
Усиливает угнетение ЦНС. Снижение концентрации внимания может сделать управление транспортными средствами и работу с механизмами опасными.
Комбинации, требующие принятия мер предосторожности при применении
Рифампицин
Снижает плазменную концентрацию иэффективность зопиклона вследствие усиленного метаболизма в печени.Требуется клинический мониторинг. Если необходимо, можно применять другое снотворное средство.
Комбинации, которые следует принимать во внимание
Барбитураты
При одновременном применении зопиклона с барбитуратами возрастает опасность угнетения дыхания, которое в случаепередозировки может быть летальным.
Другие снотворные средства
Усиливают угнетение ЦНС.
Другие седативные средства
Усиливают угнетение ЦНС.
Снижение концентрации внимания может сделать управление транспортными средствами и работу с механизмами опасными.
Бупренорфин
При применении бупренорфина как заместительной терапии повышается риск угнетения дыхания, которое потенциально может привести к летальному исходу.
Соотношение пользы ивреда этой комбинации следует тщательно взвесить. Пациента следует предупредить о необходимости строго соблюдать назначенную дозу.
Клозапин
Повышается риск развития коллапса с остановкой дыхания и/или сердечнойдеятельности.
Кларитромицин, эритромицин, телитромицин, кетоконазол, итраконазол, вориконазол, нелфинавир, усиленный ритонавиром ингибитор протеаз
При совместном применении незначительное усиление седативных эффектов зопиклона.
Специальные предупреждения
Пациенты с дыхательной недостаточностью
Угнетающее действие бензодиазепинов и их производных на дыхательный центр должно быть принято во внимание при их назначении пациентам с дыхательной недостаточностью (особенно при появлении тревожности и ажитации, которые могут быть предупредительными признаками дыхательной декомпенсации, требующей перевода пациента в отделение интенсивной терапии).
Пожилые пациенты и почечная недостаточность
После длительного применения не было обнаружено кумуляции зопиклона. Тем не менее, в качестве меры предосторожности рекомендуется сократить вдвое обычную рекомендуемую дозу препарата.
Лактоза
Добросон® содержит лактозу. Пациентам с редко встречающейся наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы лопарей или глюкозо-галактозной мальабсорбцией не следует принимать этот препарат.
Применение в педиатрии
Безопасность и эффективность зопиклона у детей и подростков в возрасте до 18 лет не установлена. В связи с этим зопиклон не рекомендуется применять в данной популяции.
Беременность
Рекомендуется избегать применения препарата Добросон® во время беременности. Женщинам детородного возраста, которым назначен препарат, необходимо обратиться к своему лечащему врачу, если они планируют беременность или если у них ранняя стадия беременности, с целью пересмотра необходимости лечения. Если существует абсолютная необходимость в лечении зопиклоном, следует избегать применения высоких доз и тщательно наблюдать за состоянием плода и новорожденного.
Кормление грудью
Добросон®противопоказан к применению в период кормления грудью.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Зопиклон может оказать значительное влияние на способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами. Пациенты, которые управляют транспортными средствами и работают с механизмами, должны принимать во внимание, что также, как и при применении других снотворных средств, при применении зопиклона возможны сонливость, замедление скорости реакций, головокружение, вялость, нечеткость зрения или двоение в глазах, снижение концентрации внимания, что приводит к снижению способности управлять транспортным средством, в особенности в течение первых 12 часов после применения зопиклона.
Для того, чтобы минимизировать вышеуказанные риски, рекомендуется управлять транспортными средствами, работать с механизмами или проводить высотные работы по истечении 12 часов после приема зопиклона.
Снижение способности управлять транспортными средствами и риск засыпания за рулем возможны при приеме зопиклона в монотерапии и в терапевтических дозах.
Риск нежелательных эффектов зопиклона повышается при одновременном приеме с алкоголем или другими депрессантами ЦНС. Не рекомендуется употреблять алкоголь или другие психоактивные вещества во время приема зопиклона.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Лечение всегда следует начинать с наименьшей эффективной дозы; не следует превышать максимальную рекомендуемую дозу. Таблетки следует принимать однократно на ночь непосредственно перед отходом ко сну или в постели и не повторять прием в течение одной и той же ночи.
Рекомендуемые дозы:
- для взрослых до 65 лет: 7,5 мг в сутки (1 таблетка препарата Добросон®);
- для пациентов старше 65 лет рекомендуемая суточная доза составляет 3,75 мг (½ таблетки препарата Добросон®); в исключительных случаях дозу можно увеличить до 7,5 мг в сутки;
- для пациентов с печеночной недостаточностью или умеренной дыхательной недостаточностью рекомендуемая суточная доза составляет 3,75 мг (½ таблетки препарата Добросон®);
- для пациентов с почечной недостаточностью: лечение рекомендуется начинать с дозы 3,75 мг в сутки (½ таблетки препарата Добросон®).
Во всех случаях суточная доза не должна превышать 7,5 мг.
Педиатрическая популяция
Безопасность и эффективность зопиклона при применении у детей и подростков в возрасте до 18 лет не доказаны. В связи с этим, применение зопиклона у данной популяции не рекомендуется.
Метод и путь введения
Препарат Добросон® следует принимать внутрь. Таблетки необходимо проглатывать, запивая достаточным количеством жидкости.
Длительность лечения
Лечение должно быть максимально коротким и не должно превышать 4-х недель, включая период снижения дозы.
Следует сообщать пациентам продолжительность лечения:
- от 2 до 5 дней в случае периодической бессонницы (например, во время поездки);
- от 2 до 3 недель в случае преходящей бессонницы (например, вызванной каким-либо серьезным событием).
В некоторых случаях может возникнуть необходимость в продлении периода лечения на срок, превышающий максимально рекомендуемый. Увеличение продолжительности лечения, выходящее за пределы максимального периода лечения, возможно только после повторной оценки статуса пациента, так как риск злоупотребления и зависимости увеличивается вместе с увеличением продолжительности лечения.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Передозировка может быть опасна для жизни, особенно в случае одновременной передозировки несколькими депрессантами центральной нервной системы (включая алкоголь).
Симптомы: При приеме большого количества зопиклона передозировка проявляется, главным образом, признаками угнетения центральной нервной системы, которые могут варьироваться, в зависимости от полученной дозы, от состояния сонливости до комы. В легких случаях симптомы включают летаргию, спутанность сознания; в более тяжелых случаях - атаксию, мышечную гипотонию, артериальную гипотензию, угнетение дыхания, иногда летальный исход.
Лечение: Если передозировка произошла менее, чем за 1 час, у пациента, находящегося в сознании, можно вызвать рвоту; в противном случае следует проводить промывание желудка с защитой дыхательных путей. После этого может быть полезным введение активированного угля, чтобы уменьшить абсорбцию препарата.
Рекомендуется тщательное наблюдение за сердечной и дыхательной функцией в специализированном отделении.
При лечении передозировки проведение гемодиализа нецелесообразно, поскольку зопиклон имеет большой объем распределения.
Для диагностики и/или лечения случайной или умышленной передозировки бензодиазепинов может быть полезным введение флумазенила в инъекциях. Антагонизм флумазенила в отношении эффектов бензодиазепинов может способствовать неврологическим расстройствам (судороги), особенно у пациентов с эпилепсией.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Если у Вас есть дополнительные вопросы по применению этого лекарственного средства, обратитесь к медицинскому работнику.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Часто (от ≥ 1/100 до < 1/10)
– сухость во рту
– снижение концентрации внимания, сонливость (особенно у пожилых пациентов)
– дисгевзия (нарушение вкусового восприятия).
Нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100)
- ночные кошмары, ажитация
- головокружение, головная боль
- астения
- тошнота
Редко (от ≥ 1/10000 до < 1/1000)
- спутанность сознания, изменение либидо, раздражительность, агрессивность, агрессия, галлюцинации
- антероградная амнезия, которая может возникать при приеме терапевтических доз (риск повышается пропорционально дозе)
- диспноэ
- кожная сыпь, кожный зуд, крапивница
- падение (особенно у пожилых людей)
Очень редко (< 1/10000)
– ангионевротический отек, анафилактические реакции
– повышение уровня «печеночных» трансаминаз и/или щелочной фосфатазы крови, в исключительных случаях клиническая картина поражения печени
Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
- атаксия, парестезия, когнитивные расстройства, такие как нарушения памяти, внимания, речи.
- мышечная гипотония
- диплопия (двоение в глазах)
- диспепсия, рвота
- угнетение дыхания
- нарушения поведения, бред, приступы гнева, нервозность, сомнамбулизм; физическая и психическая зависимость, даже при приеме в терапевтических дозах, с симптомами отмены или рикошетной бессонницей после прекращения лечения; спутанность сознания, бессонница, напряженность
Симптомы отмены после прекращения лечения могут возникнуть в случае развития зависимости к зопиклону при приеме в терапевтических дозах.
При приеме бензодиазепинов и их производных возможны психотические симптомы, неадекватное поведение и другие поведенческие нарушения. В редких случаях эти проявления могут быть очень серьезными; чаще наблюдаются у пожилых пациентов и у детей.
Депрессия
Скрытая депрессия может проявиться во время лечения бензодиазепинами и их производными.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Один таблетка содержит
активное вещество – зопиклон, в пересчете на 100 % вещество, 7,5 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, кальция гидрофосфата дигидрат, крахмал кукурузный, натрия кроскармеллоза, магния стеарат,
оболочка: титана диоксид (Е 171), гипромеллоза (метилгидроксипропилцеллюлоза).
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, круглой формы, с двояковыпуклой поверхностью, с гравировкой «ZOC 7.5» на одной стороне и риской на обеих сторонах, без запаха.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлорид/поливинилиденхлорид и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 2 контурных упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
4 года.
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Добросон®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Зопиклон
Дәрілік түрі, дозалануы
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 7,5 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйке жүйесі. Психолептиктер. Ұйықтататын және тыныштандыратын дәрілер. Бензодиазепинге ұқсас дәрілер. Зопиклон
АТХ коды N05CF01
Қолданылуы
Добросон® ересектердегі ұйқының ауыр бұзылуларын қысқа мерзімді емдеу үшін ғана қолданылады:
- мерзімді ұйқысыздық
- уақытша ұйқысыздық
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- зопиклонға немесе препараттың кез келген басқа компонентіне аса жоғары сезімталдық
- тыныс алу функциясының ауыр жеткіліксіздігі
- ұйқы кезіндегі апноэ синдромы
- жедел немесе созылмалы бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі (энцефалопатияның даму каупі)
- миастения
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер
- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лопар лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Дәрілік препаратқа толеранттылық
Бензодиазепиндерді және бензодиазепин тәріздес заттарды бірнеше апта бойы қолданғанда, белгілі бір дозада қолданғанына қарамастан, седативтік немесе ұйықтататын әсер біртіндеп азаюы мүмкін.
Тәуелділік
Зопиклонды қолдану нашақорлықтың және/немесе физикалық және психикалық тәуелділікке әкелуі мүмкін.
Дәрілік тәуелділік қаупі дозаның жоғарылауымен және емдеу ұзақтығымен артады. Психикасының бұзылуы және/немесе алкогольдік, дәрілік тәуелділігі немесе сыртартқысында тыйым салынған заттарды қабылдауы бар пациенттерде теріс пайдалану және тәуелділік қаупі жоғары. Зопиклонды бұрыннан бар немесе сыртартқысында алкогольдік, дәрілік тәуелділігі бар, сондай-ақ тыйым салынған заттарға тәуелділігі бар пациенттерге аса сақтықпен тағайындау керек.
Дәріге тәуелділік препаратты емдік дозаларда пайдаланған кезде және/немесе спецификалық қауіп факторларынсыз туындауы мүмкін. Препаратты емдік дозаларда қабылдағанда зопиклонға тәуелділіктің даму жағдайлары өте сирек кездеседі.
Физикалық тәуелділік пайда болған кезде емдеуді күрт тоқтату бас ауруы, бұлшықет ауыруы, қатты мазасыздық, шиеленіс, ажитация, естің шатасуы және тітіркену сияқты абстиненция белгілерімен қатар жүреді. Ауыр жағдайларда келесі белгілер пайда болуы мүмкін: дереализация, деперсонализация, гиперакузия, аяқтың шаншуы және ұйюы, жарыққа, шу мен физикалық жанасуға жоғары сезімталдық, галлюцинация және эпилепсиялық ұстамалар. Тоқтату симптомдары емдеуді аяқтағаннан кейін бірнеше күн ішінде көрініс беруі мүмкін. Қысқа әсерлі бензодиазепиндерді қолданған кезде, әсіресе үлкен дозаларда, абстиненция симптомдары тіпті екі дозаны қабылдау арасында кезеңде көрініс беруі мүмкін.
Үрейлі бұзылыстарда немесе ұйқы бұзылғанда бірнеше бензодиазепиндерді бір мезгілде қолдану дәріге тәуелділіктің даму қаупін арттыруы мүмкін. Препаратты шамадан тыс пайдаланудың жекелеген жағдайлары сипатталған.
Рикошетті ұйқысыздық
Бұл транзиторлық синдром бензодиазепиндермен немесе олардың туындыларымен емдеудің бастапқы себебі болған ұйқысыздықтың өршуі (рикошет феномені) түрінде көрінуі мүмкін.
Психомоторлы функцияның бұзылуы
Барлық седативтік/ұйықтататын дәрілер сияқты, зопиклон орталық жүйке жүйесіне (ОЖЖ) бәсеңдеткіш әсер беретін препарат болып табылады. Психомоторлы функцияның бұзылуы препаратты қабылдағаннан кейін бірнеше сағат ішінде пайда болуы мүмкін.
Көлік құралын басқаруды қоса, психомоторлы функциялардың пайда болу қаупі келесі жағдайларда жоғарылайды:
− зейін қоюды қажет ететін әрекеттерді жасар алдында дәрілік затты 12 сағатқа жеткізбей қолдану;
− препараттың ұсынылған дозадан асып кетуі;
− ОЖЖ бәсеңдететін әсер беретін басқа препараттармен, алкогольмен, тыйым салынған заттармен немесе қандағы зопиклон концентрациясын арттыратын басқа препараттармен бірге қолдану.
Зопиклонды қабылдағаннан кейін, әсіресе оны қабылдағаннан кейінгі алғашқы 12 сағат ішінде пациенттер зейін толық шоғырландыруды немесе механизмдермен жұмыс істеу немесе көлік құралдарын басқару сияқты психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысудан бас тартуы қажет.
Амнезия
Антероградтық амнезия препаратты қолданғаннан кейін бірнеше сағат ішінде туындауы мүмкін. Қауіпті төмендету мақсатында пациент таблетканы тура ұйқыға жатар алдында немесе төсекте қабылдауы керек, және үзіліссіз бірнеше сағат (7-8 сағат) ұйықтау барынша ең жоғары жағымды жағдай болып табылатындығына көз жеткізген жөн.
Мінез-құлықтың бұзылуы
Кейбір пациенттерде бензодиазепиндер және олардың туындылары сананың бұзылу синдромын, мінез-құлықтың бұзылуын және жадының әртүрлі дәрежеде бұзылыстарын туындатуы мүмкін, мұндайда мыналар дамуы мүмкін:
- ұйқысыздықтың өршуі, түнгі қорқыныштар, ажитация, күйгелектік
- сандырақтау, елестеулер, сананың шатасуы және ониризм, психоз тәріздес симптомдар
- импульсивтіліктібақылауды жоғалту
- эйфория,ашушаңдық
- антероградтықамнезия
- иланғыштық
Бұл синдром пациент және басқа да адамдар үшін потенциалды қауіпті келесі факторлармен қатар жүруі мүмкін:
- пациент үшін аномальді мінез-құлық
- аутоозбырлық немесе басқа адамдарға озбырлық, әсіресе егер отбасы мүшелері немесе достары науқастың қалаған ісін жасауға кедергі жасауға әрекеттенсе
- кейіннен ұмытып қалатын автоматты әрекеттер
Мұндай симптомдарда препаратпен емдеуді тоқтату қажет етіледі.
Сомнамбулизм және онымен байланысты мінез-құлық
Зопиклонмен ем қабылдап жүрген пациенттерде ұйқы күйінде автомобильді басқару (яғни ұйықтататын-седативтік дәрілерді қабылдағаннан кейін толық оянбаған күйінде көлік құралын басқару) сияқты күрделі мінез-құлық байқалды, кейіннен ол мұны есіне түсіре алмайды.
Сомнамбулизммен байланысты мінез-құлық бұзылулары зопиклонмен емдік дозадағы монотерапияда, алкогольді бір мезгілде пайдаланғанда және ОЖЖ дәрілерді қабылдаған кезде туындауы мүмкін болса да, осындай мінез-құлықтың туындау қаупі ұсынылған ең жоғары дозадан асып кететін зопиклонды қолданған кездегідей артады.
Сомнамбулизммен байланысты бұзылыстар дамыған пациенттерге зопиклонды қабылдауды тоқтату ұсынылады, өйткені бұл науқастардың өзі және олардың айналасындағылар үшін қауіпті болуы мүмкін.
Дәрілік заттың жиналып қалу қаупі
Бензодиазепиндер және олардың туындылары (кез келген басқа препарат сияқты) организмде шамамен 5 жартылай шығарылу кезеңіне тең уақыт бойы қалады.
Егде жастағы пациенттерде және бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар науқастарда жартылай шығарылу кезеңі едәуір ұлғаюы мүмкін. Дозаларды қайталап қолданғаннан кейін зопиклон немесе оның метаболиттері тепе-тең жағдайға анағұрлым кешірек және өте жоғары деңгейге жетеді. Препараттың тиімділігіне және қауіпсіздігіне тепе-тең жағдайға жеткеннен кейін баға беріледі. Препараттың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Зопиклонның клиникалық зерттеулері бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде кумуляцияны анықталмаған.
Опиоидтармен бірге қолдану қаупі
Бензодиазепиндерді және басқа седативті-ұйықтататын дәрілерді, зопиклонды қоса алғанда, опиоидтармен бірге қабылдау седацияға, тыныс алудың ауырлауына, комаға және өлімге әкелуі мүмкін. Осы қауіптерді назарға ала отырып, опиоидтар мен бензодиазепиндерді бірге тағайындау емдеудің баламалы әдістері қолданылмайтын пациенттерде ғана мүмкін болады.
Егер зопиклон мен опиоидтарды бір мезгілде тағайындау туралы шешім қабылданса, ең аз тиімді дозаларды қолдану керек және бір мезгілде қолдану ұзақтығы мүмкіндігінше қысқа болуы тиіс. Пациенттер тыныс алудың ауырлауы мен седацияның қандай да бір белгілерін анықтау үшін мұқият бақылауда болуы тиіс.
Егде жастағы пациенттер
Бензодиазепиндер мен олардың туындыларын егде жастағы пациенттерде седативтік және/немесе миорелаксациялық әсер ету қаупіне байланысты сақтықпен қолдану керек, бұл пациенттердің осы санаты үшін жиі ауыр зардаптары бар құлауға себеп болуы мүмкін, сондай-ақ мінез-құлық бұзылыстарының туындау жиілігінің жоғарылауына байланысты.
Қолданған кездегі ерекше сақтық шаралары
Маскүнемдігі анамнезінде көрсетілген немесе дәрілік препараттарға немесе басқа заттарға тәуелділігі бар пациенттерге препаратты қолдағанда аса сақтық таныту ұсынылады. Барлық жағдайларда ұйықтататын дәрілерді тағайындау алдында пациенттің ұйқысыздығына жүйелі түрде баға беру және аурудың негізгі себептеріне қатысты әрекет ету қажет.
Ұйқысыздық негізгі физикалық немесе психикалық бұзылыстардың себебі болуы мүмкін. Егер қысқа емдеу кезеңі ішінде ұйқысыздық сақталса немесе нашарласа, клиникалық диагнозды қайта қарау керек.
Емдеу ұзақтығы
Емдеу ұзақтығы ұйқысыздық түріне байланысты әрбір пациент үшін нақты белгіленуі тиіс.
Суицид – депрессия – негізгі депрессиялық эпизод
Кейбір эпидемиологиялық зерттеулер депрессиясы бар немесе онсыз, бензодиазепиндер мен басқа да ұйықтататын дәрілерді, соның ішінде зопиклонды қабылдаған пациенттерде суицидтік ойлар, суицид пен суицид әрекеттері жағдайларының жоғары жиілігін көрсетті. Алайда себеп-салдарлық байланыс анықталмаған.
Ұйқысыздық депрессия симптомы болуы мүмкін, сондықтан тиісті ем тағайындау қажет. Егер ұйқысыздық сақталса, пациентті қайта тексеріп, клиникалық диагнозды қайта қарау керек.
Ауыр депрессиялық эпизоды бар пациенттерге, тұрақты немесе жоғарылаған суицид қаупімен қатар жүретін депрессияның әрі қарай дамуы мүмкін болғандықтан, бензодиазепиндер және олардың туындылары монотерапия түрінде тағайындалмауы тиіс. Суицид қаупін ескеріп осы топқа жататын пациенттерге, байқамай артық дозалану қаупін барынша ең төменге азайту үшін зопиклон таблеткаларының (препарат рецепт арқылы босатылады) өте аз мөлшерін тағайындау керек.
Емдеуді біртіндеп алып тастау
Пациенттерге емдеу үдерісін біртіндеп қалай тоқтату керектігі жөнінде нақты нұсқау берілуі тиіс.
Дозаны біртіндеп азайту қажеттілігіне қосымша ретінде, емдеуді тоқтатудан, тіпті біртіндеп тоқтатудан туындаған абстиненция симптомдарының бірі ретінде потенциалды түрде пайда болуы мүмкін ұйқысыздық қаупін барынша ең төменге азайтуға мәлімет беру үшін, бұзылудың қайталану қаупі (рикошет феномені) туралы пациенттерге алдын ала ескертілуі тиіс.
Пациенттер препарат дозасын біртіндеп төмендету кезінде жайсыздықтың көрініс беруі мүмкін екендігі жөнінде хабардар болуы тиіс.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Седативтік дәрілер
Көптеген дәрілік заттардың ОЖЖ қызметін басуға және зейін қоюды төмендетуге қатысты қосымша әсер беруі мүмкін екендігіне назар аударған жөн. Зейін қоюдың нашарлауы нәтижесінде көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс жасау қауіпті болуы мүмкін. Осы заттарға морфиннің туындылары (опиоидтар) (анальгетиктер, жөтелге қарсы дәрілер және орнын басу емінің дәрілері), нейролептикалық дәрілер, барбитураттар, бензодиазепиндер, бензодиазепиндермен қатар седативтік, анксиолитикалық дәрілер (мысалы, мепробамат), ұйықтататын басқа да дәрілер, седативтік антидепрессанттар (амитриптилин, доксепин, миансерин, миртазапин, тримипрамин), седативтік әсері бар антигистаминдік дәрілер (H1-гистаминдік рецепторлардың блокаторлары), эпилепсияға қарсы препараттар, анестетиктер, гипертензияға қарсы орталық әсері бар дәрілер, баклофен, талидомид жатады.
Ұйықтататын дәрілер
Жиі тағайындалатын ұйықтататын дәрілер бензодиазепиндер, олардың туындылары (золпидем, зопиклон) немесе H1-гистаминдік рецепторлардың блокаторлары болып табылады. Зопиклонды ОЖЖ-нің басқа депрессанттарымен (мысалы, бензодиазепиндермен, морфин тәріздес заттармен немесе фенобарбиталмен) бір мезгілде қолданғанда, немесе алкогольді бір мезгілде қабылдағанда, седативтік әсерінің артуымен қатар, тыныстың тарылуы әсерінің потенциялануы мүмкін, мұны егде жастағы адамдарға қолданған жағдайда ескеру аса маңызды.
Опиоидтар
Бензодиазепиндерді және Зопиклонды қоса, басқа седативті және ұйықтататын дәрілерді және опиоидтарды бірге қабылдау ОЖЖ-ға бәсеңдеткіш әсерінің күшеюінен седация, тыныс алудың ауырлауы, кома және өлім қаупін арттырады. Бензодиазепиндерді және опиоидтардың дозасы және бір мезгілде қолдану ұзақтығы шектеулі болуы тиіс.
Ұсынылмайтын біріктірілімдер
Алкоголь (алкогольдік ішімдіктері немесе құрамында спирт бар дәрілік заттар)
Бензодиазепиндердің және олардың туындыларының седативтік әсері алкогольді бір мезгілде қабылдағанда күшейеді. Зейін қою нашарлаған кезде автомобильді басқару немесе механизмдермен жұмыс жасау қауіпті болуы мүмкін.
Пациенттер спирт ішімдіктерін және құрамында алкоголь бар дәрілік заттарды қабылдауға жол бермеуі керек.
Натрий (оксибат)
ОЖЖ-нің бәсеңдеуін күшейтеді. Зейін қоюдың нашарлауы көлік құралдарын басқаруды және механизмдермен жұмыс жасауды қауіпті етеді.
Қолданған кезде сақтық шараларын қажет ететін біріктірілімдер
Рифампицин
Бауырдағы метаболизмнің жоғарылауына байланысты плазмадағы концентрация мен зопиклонның тиімділігін төмендетеді. Клиникалық мониторингті қажет етеді. Қажет болса, ұйықтататын басқа дәріні қолдану мүмкін.
Назар аударуды керек ететін біріктірілімдер
Барбитураттар
Зопиклонды барбитураттармен бір мезгілде қолданғанда тыныс алудың тарылу қаупі ұлғаяды, артық дозаланған жағдайда өлімге әкеп соғуы мүмкін.
Ұйықтататын басқа да дәрілер
ОЖЖ-нің бәсеңдеуі күшейеді.
Басқа да седативтік дәрілер
ОЖЖ-нің бәсеңдеуін күшейтеді.
Зейін қоюдың нашарлауы көлік құралдарын басқаруды және механизмдермен жұмыс жасауды қауіпті етеді.
Бупренорфин
Орнын алмастыратын ем ретінде бупренорфинді қолданғанда тыныстың тарылу қаупі ұлғаяды, ол потенциалды түрде өліммен аяқталуға әкелуі мүмкін.
Осы біріктірілімнің пайдасы мен зиянының арақатынасын мұқият таразылаған жөн. Пациентке тағайындалған дозаны қатаң сақтау қажеттілігін алдын ала ескерту керек.
Клозапин
Тыныстың және/немесе жүрек қызметінің тоқтап қалуымен жүретін коллапстың даму қаупі ұлғаяды.
Кларитромицин, эритромицин, телитромицин, кетоконазол, итраконазол, вориконазол, нелфинавир, ритонавирімен күшейтетін протеаза тежегіші
Бірге қолданған кезде зопиклонның седативті әсерінің шамалы жоғарылауы байқалады.
Арнайы ескертулер
Тыныс алу функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бензодиазепиндердің және олардың туындыларының тыныс алу орталығын бәсеңдететін әсеріне, оларды тыныс алу функциясының жеткіліксіздігі бар (әсіресе пациентті қарқынды емдеу бөліміне ауыстыруды қажет ететін тыныс алудың декомпенсациясының алдын ала ескертілетін белгілері болуы мүмкін үрейлену және ажитация пайда болғанда) пациенттерге тағайындағанда назар аударылуы тиіс.
Егде жастағы пациенттер және бүйрек жеткіліксіздігі
Ұзақ қолданудан кейін зопиклонның жиналып қалуы байқалған жоқ. Дегенмен сақтық шаралары ретінде препараттың әдеттегі ұсынылатын дозасын екі есе қысқару ұсынылады.
Лактоза
Добросон® құрамында лактоза бар. Сирек кездесетін тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лопар лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге бұл препаратты қабылдамаған жөн.
Педиатрияда қолданылуы
18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде зопиклонның қауіпсіздігі және тиімділігі анықталмаған. Сондықтан зопиклонды осы популяцияда қолдануға ұсынылмайды.
Жүктілік
Добросон®препаратын жүктілік кезінде қолданудан аулақ болу ұсынылады. Препарат тағайындалған бала туу жасындағы әйелдер, егер олар жүктілікті жоспарласа немесе жүктіліктің ерте кезеңі болса, емдеу қажеттілігін қайта қарау мақсатында өздерінің емдеуші дәрігеріне жүгінуі қажет. Егер зопиклонмен емдеудің абсолютті қажеттілігі болса, жоғары дозаларды қолданудан аулақ болу және ұрық пен жаңа туған нәрестенің жағдайын мұқият бақылау керек.
Емшек емізу
Добросон® емшек емізу кезінде қолдануға болмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Зопиклон көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне елеулі әсер етуі мүмкін. Көлік құралдарын басқаратын және механизмдермен жұмыс істейтін пациенттер, сондай-ақ зопиклонды басқа ұйықтататын дәрілерді қолданғанда ұйқышылдық, реакциялар жылдамдығының баяулауы, бас айналу, летаргия, көздің анық көрмеуі немесе қосарлауы, зейін концентрациясының төмендеуі мүмкін екенін назарға алуы тиіс, бұл әсіресе зопиклонды қолданғаннан кейінгі алғашқы 12 сағат ішінде көлік құралын басқару қабілетінің төмендеуіне әкеледі.
Жоғарыда аталған тәуекелдерді азайту үшін көлік құралдарын басқару, механизмдермен жұмыс істеу немесе биіктік жұмыстарын жүргізуді зопиклонды қабылдағаннан кейін 12 сағат өткен соң ұсынылады.
Көлік құралдарын басқару қабілетінің төмендеуі және рульде ұйықтап қалу қаупі зопиклонды монотерапияда және емдік дозаларда қабылдаған кезде мүмкін болады.
Зопиклонның жағымсыз әсерінің қаупі алкогольмен немесе ОЖЖ басқа депрессанттарымен бір мезгілде қабылдағанда жоғарылайды. Зопиклон қабылдау кезінде алкогольді немесе басқа психоактивті заттарды тұтыну ұсынылмайды.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалану режимі
Емдеуді әрқашан ең аз тиімді дозадан бастау керек; ең жоғары ұсынылған дозадан асырмау керек. Таблеткаларды ұйқыға кетер алдында немесе төсекте түнге бір рет қабылдау керек және қабылдауды бір түн ішінде қайталамау керек.
Ұсынылатын дозалар:
- 65 жасқа дейінгі ересектер үшін: тәулігіне 7,5 мг (Добросон® препаратының 1 таблеткасы);
- 65 жастан асқан пациенттер үшін ұсынылатын тәуліктік доза 3,75 мг (Добросон® препаратының ½ таблеткасы) құрайды; ерекше жағдайларда дозаны тәулігіне 7,5 мг дейін арттыруға болады;
- бауыр жеткіліксіздігі немесе орташа тыныс алу жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін ұсынылатын тәуліктік доза 3,75 мг құрайды (Добросон® препаратының ½ таблеткасы);
- бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін: емдеуді тәулігіне 3,75 мг дозадан бастау ұсынылады (Добросон®препаратының ½ таблеткасы).
Барлық жағдайларда тәуліктік доза 7,5 мг-нан аспауы тиіс.
Педиатриялық популяциясы
18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде қолдану кезіндегі зопиклонның қауіпсіздігі мен тиімділігі дәлелденбеген. Осыған байланысты осы популяцияда зопиклонды қолдану ұсынылмайды.
Енгізу жолы және тәсілі
Добросон® препаратын ішке қабылдау керек. Таблетканы сұйықтықтың жеткілікті мөлшерімен ішіп жұту қажет.
Емдеу ұзақтығы
Емдеу барынша қысқа болуы тиіс және дозаны төмендету кезеңін қоса алғанда, 4 аптадан аспауы тиіс.
Пациенттерге емдеу ұзақтығын хабарлау керек:
-мерзімді ұйқысыздық жағдайында 2-ден 5 күнге дейін (мысалы, сапар кезінде);
- өтпелі ұйқысыздық жағдайында 2-ден 3 аптаға дейін (мысалы, қандай да бір ауыр оқиғадан туындаған).
Кейбір жағдайларда емдеу кезеңін ең жоғары ұсынылғаннан асатын мерзімге ұзарту қажеттілігі туындауы мүмкін. Емдеудің ең жоғары кезеңінің шегінен шығатын емдеу ұзақтығының артуы пациенттің мәртебесін қайта бағалағаннан кейін ғана мүмкін болады, өйткені теріс пайдалану және тәуелділік қаупі емдеу ұзақтығының ұлғаюымен бірге артады.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажетті шаралар
Артық дозалану өмірге қауіпті болуы мүмкін, әсіресе орталық жүйке жүйесінің бірнеше депрессанттары бір уақытта дозаланғанда (алкогольді қоса).
Симптомдары: Зопиклонның көп мөлшерін қабылдаған кезде артық дозалану, негізінен, алынған дозаға байланысты ұйқышылдық жағдайынан комаға дейін өзгеруі мүмкін орталық жүйке жүйесінің ауырлауы белгілерімен көрінеді. Жеңіл жағдайларда симптомдарға летаргия, шатасу жатады; неғұрлым ауыр жағдайларда - атаксия, бұлшықет гипотониясы, артериялық гипотензия, тыныс алудың ауырлауы, кейде өлім жатады.
Емі: Егер артық дозалану 1 сағаттан аз уақыт ішінде пайда болса, ес-түсіндегі пациентте құсуды тудыру мүмкін; әйтпесе тыныс алу жолдарын қорғаумен асқазанды шаю керек. Осыдан кейін препараттың сіңуін азайту үшін белсендірілген көмірді енгізу пайдалы болуы мүмкін.
Мамандандырылған бөлімшеде жүрек және тыныс алу қызметін мұқият бақылау ұсынылады.
Артық дозалануды емдеу кезінде гемодиализ жүргізу орынсыз, өйткені зопиклонның таралу көлемі үлкен.
Бензодиазепиндердің кездейсоқ немесе қасақана артық дозалануын диагностикалау және/немесе емдеу үшін инъекцияларда флумазенил енгізу пайдалы болуы мүмкін. Флумазенилдің бензодиазепиндердің әсеріне қатысты антагонизмі неврологиялық бұзылуларға (құрысуларға), әсіресе эпилепсиясы бар пациенттерде ықпал етуі мүмкін.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге консультация алу үшін жүгіну бойынша ұсынымдар
Егер Сізде осы препаратты қолдану бойынша қосымша сұрақтар туындаса, медициналық қызметкерге кеңес алу үшін хабарласыңыз.
Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Жиі (≥ 1/100-ден < 1/10-ға дейін)
- ауыз ішінің құрғауы
- зейіннің концентрацияны төмендеуі, ұйқышылдық (әсіресе егде жастағы пациенттерде)
- дисгевзия (дәм сезуді бұзылуы)
Жиі емес (≥ 1/1000-нан < 1/100-ге дейін)
- түнгі қорқыныштар, ажитация
- бас айналу, бас ауыру
- астения
- жүректің айнуы
Сирек (≥ 1/10000-нан < 1/1000-ға дейін)
- сананың шатасуы, либидоның өзгеруі, ашушаңдық, озбырлық, агрессия, елестеулер
- антероградты амнезия, терапевтік дозаларда пайда болуы мүмкін (қауіп дозаға пропорционалды жоғарылайды)
- диспноэ
- тері бөртпесі, тері қышыну, есекжем
- құлау (әсірісе егде жастағы адамдарда)
Өте сирек (< 1/10000)
- ангионевроздық ісіну, анафилаксиялық реакциялар
- «бауыр» трансаминазалары және / немесе қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің жоғарылауы, ерекше жағдайларда бауыр зақымдануының клиникалық көрінісі
Белгісіз (қолда бар мәліметтер негізінде бағалау мүмкін емес)
- атаксия, парестезия, жадының, зейін қоюдың, сөйлеудің бұзылулары сияқты когнитивтік бұзылулар
- бұлшықет гипотониясы
- диплопия (көзге заттың қосарланып көрінуі)
- диспепсия, құсу
- тыныстың тарылуы
- мінез-құлықтың бұзылулары, сандырақтау, ашу ұстамалары, нервоздық, сомнамбулизм; емдеуді тоқтатқаннан кейін тоқтату симптомдары немесе рикошеттік ұйқысыздық бар емдік дозаларда қабылдағанда да физикалық және психикалық тәуелділік; сананың шатасуы, ұйқысыздық, шиеленіс
Емдеуді тоқтатқаннан кейін тоқтату симптомдары емдік дозаларда қабылдағанда зопиклонға тәуелділік дамыған жағдайда туындауы мүмкін.
Бензодиазепиндер мен олардың туындыларын қабылдаған кезде психотикалық белгілер, орынсыз мінез-құлық және басқа да мінез-құлықтың бұзылыстары пайда болуы мүмкін. Сирек жағдайларда бұл көріністер өте ауыр болуы мүмкін; егде жастағы пациенттерде және балаларда жиі байқалады.
Депрессия
Жасырын депрессия бензодиазепиндермен және олардың туындыларымен емдеу кезінде көрінуі мүмкін.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат –зопиклон, 100 % затқа шаққанда, 7,5 мг,
қосымша заттар: лактозамоногидраты, кальцийгидрофосфатыдигидраты,жүгері крахмалы, натрийкроскармеллозасы, магнийстеараты,
қабығы: титанныңқостотығы (Е 171), гипромеллоза (метилгидроксипропилцеллюлоза).
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған, дөңгелек пішінді, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетінде «ZOC 7.5» өрнегі және екі жақ бетінде сызығы бар, иісі жоқ таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлорид/поливинилиденхлорид үлбірден және лакталған баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салынған.
Пішінді 2 қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
4 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы