г. AptekaOnline
Каталог

Дикловит, капсулы №30, пачка картонная

Действующее вещество :
Диклофенак натрия
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
30 месяцев
Цена от 2 600
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2019-08-13
Действующее вещество
Диклофенак натрия
Действующее вещество 2
Тиамина гидрохлорид (витамин В1)
Действующее вещество 3
Пиридоксина гидрохлорид (витамин В6)
Действующее вещество 4
Цианокобаламин
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00004329
Лекарственная форма
Капсулы кишечнорастворимые
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№014873
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
30 месяцев
Торговое название
Дикловит
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 10 капсул в контурной ячейковой упаковке. По 3 контурные ячейковые упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Дикловит®

 

Международное непатентованное название

Нет

 

Лекарственная форма

Капсулы

 

Состав

Одна капсула содержит

Гранулят

активное вещество - диклофенак натрия 50 мг,

вспомогательные вещества: повидон, кислота метакриловая – этилакрилата сополимер (1:1) 30% дисперсия1, триэтилцитрат,  тальк,

Порошок

активные вещества: тиамина гидрохлорид 50 мг,

                                     пиридоксина гидрохлорид 50 мг,

                                     цианокобаламин (с 20 % избытком) 0.25 (0.30) мг,    

вспомогательное вещество – повидон,                       

состав оболочки капсулы

корпус: титана диоксид (Е171),  железа оксид красный (Е172),  железа оксид желтый (Е172),  желатин

крышечка: титана диоксид (Е 171), железа оксид красный (Е 172), желатин

1 18.67 мг суспензии соответствует 5.60 мг сухого вещества

 

Описание

Твердые желатиновые капсулы размером 1, с корпусом цвета слоновой кости и крышечкой цвета шведский оранжевый. Содержимое капсулы - смесь порошка розового цвета и гранулята белого цвета, с запахом витамина B1.

 

Фармакотерапевтическая группа

Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные и противоревматические препараты, нестероидные. Уксусной кислоты производные и родственные соединения. Диклофенак в комбинации с другими препаратами

Код АТХ   M01AB55

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

При приеме Дикловита внутрь диклофенак быстро и полностью всасывается из желудочно-кишечного тракта. Диклофенак подвергается метаболизму в печени при «первом» прохождении, в системный кровоток поступает около 50% принятого внутрь препарата. Максимальная концентрация в плазме достигается через 1-2 ч. Связь  с белками плазмы превосходит  99%. Препарат хорошо проникает в ткани и, что особенно важно, в синовиальную жидкость, где его концентрация растет медленнее, чем в плазме, но достигает более высоких значений.

Период полувыведения диклофенака из  плазмы  составляет около 2 ч,  из синовиальной жидкости - 3-6 ч. С мочой выводится около 60% дозы в виде метаболитов и менее 1% в неизмененном виде, около 30% препарата выводится с калом. Возраст, а также состояние функции почек и печени не оказывают существенного влияния на фармакокинетические параметры диклофенака.

Витамины, входящие в состав Дикловита, являются водорастворимыми, что исключает возможность их кумуляции в организме. Тиамин и пиридоксин всасываются в верхнем отделе тонкого кишечника, метаболизируются в печени и выводятся почками (около 8-10% - в неизмененном виде). Степень всасывания зависит от дозы, при передозировке значительно увеличивается выведение тиамина и пиридоксина через кишечник. Всасывание цианокобаламина зависит в большой степени от наличия в организме внутреннего фактора (в желудке и верхнем отделе тонкого кишечника), в дальнейшем доставка витамина в ткани определяется транспортным белком транскобаламином. После метаболизма в печени цианокобаламин выводится в основном с желчью, степень выведения почками вариабельна - от 6 до 30%.

Фармакодинамика

Диклофенак натрия обусловливает анальгетическое,  противовоспалительное и жаропонижающее действие Дикловита. Механизм действия диклофенака связан с угнетением синтеза простагландинов.

Тиамин (витамин В1) в организме человека в результате процессов фосфорилирования превращается в кокарбоксилазу, которая является коферментом многих ферментных реакций. Витамин В1 играет важную роль в углеводном, белковом и жировом обмене. Активно участвует в процессах проведения нервного возбуждения в синапсах.

Пиридоксин (витамин В6) необходим для нормального функционирования центральной и периферической нервной системы. В фосфорилированной форме  является коферментом в метаболизме аминокислот (декарбоксилирование, переаминирование и др.). Выступает в качестве кофермента важнейших ферментов, действующих в нервных тканях. Участвует в биосинтезе многих нейромедиаторов - таких как допамин, серотонин, норадреналин, адреналин, гистамин и ГАМК.

Цианокобаламин (витамин В12) необходим для нормального кроветворения и созревания эритроцитов, а также участвует в ряде биохимических реакций, обеспечивающих жизнедеятельность организма - в переносе метильных групп, в синтезе нуклеиновых кислот, белка, в обмене аминокислот, углеводов, липидов. Оказывает благоприятное влияние на процессы в нервной системе (синтез нуклеиновых кислот и  липидный состав цереброзидов и фосфолипидов). Коферментные формы цианокобаламина - метилкобаламин и аденозилкобаламин необходимы для репликации и роста клеток.

 

Показания к применению

Воспалительные и дегенеративные формы ревматических заболеваний:

- хронический полиартрит

- анкилозирующий спондилит (болезнь Бехтерева)

- артроз

- спондилоартрит

- острый  подагрический артрит

- неврит и невралгия, такие как цервикальный синдром, люмбаго, ишиалгии

 

Способ применения и дозы

Капсулы следует принимать во время еды, не разжевывая и запивая достаточным количеством жидкости.

Обычно назначают по 1 капсуле 1-3 раза в сутки.

Взрослым Дикловит назначают по 1 капсуле - в начале лечения 2-3 раза в сутки, в качестве поддерживающей дозы - 1-2 раза в сутки. Максимальная суточная доза не должна превышать 3 капсулы.

Продолжительность курса лечения, в зависимости от нозологии и тяжести заболевания, устанавливается врачом.

Пациенты пожилого возраста. Хотя фармакокинетика диклофенака не зависит от возраста, пациентам пожилого возраста дозу следует подбирать с осторожностью.

 

Побочные действия

В следующий список нежелательных эффектов включены эффекты, о которых сообщалось в связи с применением (как краткосрочным, так и долгосрочным) препарата Дикловит или других лекарственных форм диклофенака:

Побочные реакции распределены в следующем порядке, с учетом частоты возникновения: очень часто (≥1/10); часто (≥1/100 до <1/10); иногда (≥1/1000 до <1/100); редко (≥1/10000 до <1/1000); очень редко (<1/10000), включая отдельные сообщения; частота неизвестна - частота не может быть оценена по имеющимся данным.

Очень часто:

-диарея, тошнота, рвота, слабое кровотечение

Часто:

- головная боль, головокружение, сонливость, усталость

- боли в области живота, диспепсия, метеоризм, анорексия

-нарушение функции печени (повышение сывороточных уровней трансаминаз)

- кожный зуд, кожная сыпь

Редко:

-реакции гиперчувствительности, анафилактические реакции (включая снижение АД и анафилактический шок)

-шум в ушах, нарушение слуха

-астма, включая одышку

-гастрит, рвота с примесью крови, геморрагическая диарея, мелена,

язва желудка или кишечника с возможными осложнениями (кровотечение, перфорация)

-отек

Иногда:

- нечеткость зрения, диплопия

- гепатит, желтуха, поражение печени

- крапивница

Очень редко:

- сообщалось о временной связи между применением НПВП и обострением инфекционного воспалительного процесса

-анемия (в том числе гемолитическая и апластическая анемии), лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз

-дезориентация, депрессия, бессонница, ночные кошмары, раздражительность, психотические реакции.

-ангионевротический отек (включая отек лица)

-парестезии, нарушение памяти, судороги, тревога, тремор, асептический менингит, нарушение вкуса, цереброваскулярные нарушения

-учащенное сердцебиение, боль в грудной клетке, хроническая сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, повышение артериального давления (АД), васкулит

-пневмонит

-колит (включая неспецифический геморрагический колит, обострение язвенного колита или болезни Крона), запор, стоматит (включая язвенный стоматит), глоссит, нарушение моторики пищевода, панкреатит, диафрагмальные стриктуры кишечника (при использовании пероральных лекарственных форм диклофенака)

- молниеносный гепатит, некроз печени, печеночная недостаточность.

-буллезные высыпания, экзема, эритема, многоформная экссудативная эритема (в т.ч. синдром Стивенса-Джонсона), токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), эксфолиативный дерматит,

алопеция, реакция фотосенсибилизации, пурпура, аллергическая пурпура.

-острая печеночная недостаточность, нефротический синдром, протеинурия, гематурия, интерстициальный нефрит, папиллярный некроз

Неизвестно:

-длительное применение (свыше 6-12 месяцев) суточных доз витамина B6, превышающих 50 мг, может вызвать периферическую сенсорную нейропатию

-ишемический колит

 

Противопоказания 

- повышенная чувствительность к компонентам препарата (в том числе к другим нестероидным противовоспалительным препаратам)

- язва желудка и двенадцатиперстной кишки

- анамнестические данные о кровотечении, перфорации желудочно-кишечного тракта, связанные с применением ацетилсалициловой кислоты и других нестероидных противовоспалительных препаратов (НПВП)- внутричерепные кровотечения

- болезнь Крона

- язвенный колит

- анамнестические данные о приступах бронхиальной астмы, крапивнице, остром рините, связанные с применением ацетилсалициловой кислоты и других нестероидных противовоспалительных препаратов (НПВП)

- тяжелая сердечная недостаточность

- ишемическая болезнь сердца

- порфирия

- нарушение гемостаза (в том числе гемофилия), геморрагический диатез

- нарушения кроветворения

- острое тяжелое кровотечение

- тяжелая печеночная недостаточность

- тяжелая почечная недостаточность

- беременность и период лактации

- детский  и подростковый возраст до 18 лет

 

Лекарственные взаимодействия 

Одновременное применение Дикловита с дигоксином и препаратами лития может привести к повышению их концентрации в плазме. Рекомендован мониторинг, и при необходимости, коррекция дозы.

При одновременном применении Дикловита с калийсберегающими диуретиками возможно повышение уровня калия в крови.

Дикловит может уменьшить диуретический эффект «петлевых» диуретиков, а также снизить гипотензивное действие антигипертензивных средств. Уменьшает  эффект снотворных препаратов.

Сочетание Дикловита с другими нестероидными противовоспалительными препаратами, а также с глюкокортикоидами может повысить риск возникновения побочных эффектов со стороны желудочно-кишечного тракта, в частности, кровотечений.

Дикловит может способствовать повышению токсичности метотрексата, а также повышению нефротоксичности циклоспорина.

В некоторых случаях одновременного применения Дикловита и антикоагулянтов повышается риск возникновения кровотечений. Дикловит повышает эффективность антиагрегантов. Прием диклофенака с зидовудином повышает риск развития гематологической токсичности.

Имеются сообщения о развитии, как гипогликемии, так и гипергликемии у больных, принимавших пероральные антидиабетические препараты одновременно с Дикловитом. По этой причине рекомендуется во время терапии контролировать уровень глюкозы в крови. Одновременное применение диклофенака и колестипола или холестирамина уменьшает всасывание диклофенака примерно на 30% и 60% соответственно. Препараты следует принимать с интервалом в несколько часов. Препараты, которые стимулируют ферменты, например рифампицин, карбамазепин, фенитоин, зверобой (Hypericum perforatum)и другие, способны уменьшать концентрацию диклофенака в плазме. Влияние НПВП на синтез простагландинов в почках может усиливать нефротоксичность циклоспорина. Есть отдельные сообщения о развитии судорог у больных, получавших одновременно производные хинолона и НПВП.

При одновременном применении Дикловита и ацетилсалициловой кислоты  возможно снижение концентрации диклофенака в крови.

Дикловит снижает противопаркинсоническую эффективность леводопы.

Одновременное использование с парацетамолом повышает риск развития нефротоксических эффектов диклофенака.

Цефамандол, цефоперазон, цефотетан, вальпроевая кислота и пликамицин увеличивают частоту развития  гипопротромбинемии.

Циклоспорин и препараты золота повышают влияние диклофенака на синтез простагландинов в почках, что повышает нефротоксичность.

Одновременное назначение с этанолом, колхицином, кортикотропином, ингибиторами обратного захвата серотонина и препаратами зверобоя повышает риск развития кровотечения в желудочно-кишечном тракте.

Диклофенак усиливает действие препаратов, вызывающих фотосенсибилизацию.

Препараты, блокирующие канальцевую секрецию, повышают концентрацию в плазме диклофенака, тем самым повышая его токсичность.

Этанол резко снижает всасывание тиамина (уровень в крови может снизиться на 30%). Длительное лечение противосудорожными препаратами может привести к дефициту тиамина. Применение колхицина и бигуанидов снижает всасывание цианокобаламина.

Действие тиамина инактивируется 5- фторурацилом, поскольку последний конкурентно ингибирует фосфорилирование тиамина в тиамин-пирофосфат.

Антациды снижают всасывание тиамина. Петлевые диуретики, например, фуросемид, тормозящие канальцевую реабсорбцию, при длительной терапии могут вызвать повышение экскреции тиамина и, таким образом, уменьшить уровень тиамина.

Одновременный прием с антагонистами пиридоксина (например, изониазид, гидралазин, пеницилламин или циклосерин), пероральными контрацептивами может повышать потребность в витамине В6.

 

Особые указания

Возникновение побочных эффектов может быть снижено путем применения минимально эффективной дозы в течение кратчайшего времени, необходимого для контроля симптома.

С осторожностью следует применять препарат у пациентов с астмой, сезонным аллергическим ринитом, отеком слизистой оболочки носа (полипы носовой полости), хроническими обструктивными заболеваниями легких или хроническими инфекциями дыхательных путей (особенно, если они связаны с симптомами, подобными аллергическому риниту),  так как у них риск развития реакций на НПВП, включая обострения астмы (так называемая астма с непереносимостью анальгетиков), отек Квинке и крапивницу, выше, чем у других пациентов. По этой причине, к лечению таких пациентов следует подходить с особой осторожностью (готовность к оказанию экстренной медицинской помощи). Это относится также к пациентам, имеющим аллергию на другие вещества, которая может выражаться, в том числе, в виде кожных реакций, зуда или крапивницы.

Надлежащего надзора и консультации требуют пациенты с повышенным артериальным давлением в анамнезе и/или сердечной недостаточностью, поскольку при лечении НПВП сообщалось о задержке жидкости и отеках.

Пациентам с недостаточно контролируемой артериальной гипертензией, сердечной недостаточностью, существующей ишемической болезнью сердца, периферическими артериальными сосудистыми болезнями и/или цереброваскулярными болезнями лечение диклофенаком назначается после тщательного рассмотрения. Подобные факторы следует учитывать  перед началом приема препарата, если пациент склонен к сердечно-сосудистым заболеваниям (например, артериальная гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение).

Препарат повышает риск развития сердечнососудистых тромбозов, в том числе инфаркта миокарда и инсульта.

Осторожность необходима также при лечении Дикловитом больных с системными заболеваниями соединительной ткани, анемией, алкоголизмом и  после обширных хирургических вмешательств.

Осторожность необходимо соблюдать у больных, склонных к кровотечениям (нарушения свертываемости, тромбоцитопения).

Пациентам пожилого возраста Дикловит следует назначать в уменьшенных дозах.

При длительном лечении Дикловитом рекомендуется контролировать показатели периферической крови, функцию печени и почек, проводить исследование кала на наличие крови.

Пациенты с язвенной болезнью желудка и двенадцатиперстной кишки или диспептическими симптомами в анамнезе и пациенты с заболеваниями печени, почек, сердечной недостаточностью или артериальной гипертензией нуждаются в тщательном медицинском контроле.

Для всех НПВП характерны желудочно-кишечные язвы, кровотечения и перфорации (которые могут иметь летальный исход) и могли отмечаться в период лечения, на фоне предупредительных симптомов или в случае их отсутствия, или у пациентов с серьёзными желудочно-кишечными явлениями в анамнезе. В целом такие явления наиболее опасны для пациентов пожилого возраста. В отдельных случаях, когда у пациентов, которые принимают диклофенак, развиваются эти осложнения, препарат нужно отменить.

В связи с применением НПВП, включая диклофенак, очень редко сообщалось о тяжелых, даже с летальным исходом кожных реакциях, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Высокий риск этих реакций существует в начале терапии, а развитие этих реакций отмечается в большинстве случаев в первый месяц лечения. Следует отменить препарат при первых проявлениях кожной сыпи и язв слизистой оболочки или любых других проявлениях гиперчувствительности.

Диклофенак благодаря своим фармакодинамическим свойствам может маскировать симптомы, характерные для инфекционно-воспалительных заболеваний.

При введении витамина В12 клиническая картина, а также лабораторные анализы при фуникулярном миелозе или пернициозной анемии могут терять свою специфичность.

Прием  алкоголя и черного чая снижает абсорбцию тиамина. Употребление напитков, содержащих сульфиты (например, вино) повышает деградацию тиамина.

Пациентам с новообразованиями, за исключением случаев, сопровождающихся мегалобластной анемией и дефицитом витамина В12, не следует применять препарат.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Во время применения Дикловита возможно снижение скорости реакции, что следует иметь в виду при управлении транспортом и работе с механизмами.

 

Передозировка

Симптомы

Эпигастральная боль, головокружение, повышение артериального давления, кома.

Диклофенак

Рвота, желудочно-кишечное кровотечение, диарея, шум в ушах и судороги. В случае серьезного отравления возможны такие реакции, как острая почечная недостаточность, поражение печени, угнетение дыхания и цианоз.

Витамин B1

Очень высокие дозы тиамина (более 1 грамма) оказывают блокирующий эффект на ганглии и, аналогично кураре, подавляют проведение нервных импульсов.  

Витамин B6

Длительное применение (более 6-12 месяцев) витамина B6 в дозах, превышающих 50 мг/сут, может вызывать периферическую сенсорную нейропатию. Непрерывный прием витамина B6 в дозах свыше 1 г/сут в течение периода, превышающего 2 месяца, может приводить к нейротоксическим эффектам.

После приема витамина B6 в дозах свыше 2 г/сут сообщалось о случаях нейропатии с атаксией и нарушениями чувствительности, церебральными судорогами на фоне изменений ЭЭГ, а также об очень редких случаях гипохромной анемии и себорейного дерматита.

Витамин B12

После парентерального введения высоких доз витамина B12 (в редких случаях также после перорального введения) сообщалось об аллергических реакциях, экзематозных изменениях кожного покрова и доброкачественной форме угревой сыпи.

Лечение: симптоматическое и контроль жизненно важных функций, промывание желудка, назначение  активированного угля, форсированный диурез.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 капсул помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ПВХ/ ПЭ / ПВДХ и фольги алюминиевой.

По 3 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.

 

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 25°С, в сухом, защищенном от света месте.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

30 месяцев

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту                                             

                                                                                                                                           

Саудалық атауы

Дикловит®

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

 

Дәрілік түрі

Капсулалар

 

Құрамы

Бір капсуланың құрамында

Түйіршік

белсенді зат: 50 мг натрий диклофенагы,

қосымша заттар:повидон, метакрил қышқылы – этилакрилат сополимерінің (1:1) 30% дисперсиясы, триэтилцитрат, тальк, 

Ұнтақ

белсенді заттар: тиамин гидрохлориді 50 мг,

                             пиридоксин гидрохлориді 50 мг,

                             цианокобаламин (20 % артығымен) 0.25 (0.30) мг,    

қосымша зат – повидон.                       

капсула қабығының құрамы

корпус: титанның қостотығы (Е171), темірдің қызыл тотығы (Е172), темірдің сары тотығы (Е172), желатин 

қақпақша:титанның қостотығы (Е 171), темірдің қызыл тотығы (Е 172), желатин

1 18.67 мг суспензия 5.60 мг құрғақ затқа сәйкес келеді

 

Сипаттамасы

Піл сүйегі түсті корпусы және шведтік қызыл сары түсті қақпақшасы бар, өлшемі 1, қатты желатинді капсулалар. Капсуланың ішіндегісі – B1 дәруменінің дәмі бар, қызғылт түсті ұнтақ және ақ түсті түйіршік.

 

Фармакотерапиялық тобы

Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы стероидты емес препараттар. Сірке қышқылы туындылары және тектес заттар. Басқа препараттармен біріктірілген диклофенак.

АТХ коды  M01AB55

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Дикловитті ішке қабылдаған кезде диклофенак асқазан-ішек жолынан тез және толық сіңеді. Диклофенак бауырдан «алғаш» өткен кезде метаболизмге ұшырайды, жүйелі қан ағысына ішке қабылданған препараттың 50%-ға жуығы түседі. Плазмадағы ең жоғары концентрацияға 1-2 сағаттан соң жетеді. Плазма ақуыздарымен байланысы 99%-дан асады. Препарат тіндерге жақсы өтеді, бұл әсіресе синовиальді сұйықтық үшін маңызды, онда оның концентрациясы плазмадағыға қарағанда баяу өседі, бірақ жоғарырақ мәнге жетеді.

Диклофенактың плазмадан жартылай шығарылу кезеңі 2 сағатқа жуықты құрайды, синовиальді сұйықтықтан – 3-6 сағат. Несеппен бірге дозаның 60%-ға жуығы метаболиттер түрінде және 1%-дан азы өзгермеген күйінде шығарылады, препараттың 30%-ға жуығы нәжіспен бірге шығарылады. Науқастың жасы, сондай-ақ бүйрек пен бауыр функцияларының жағдайы диклофенактың фармакокинетикалық параметрлеріне елеулі ықпалын тигізбейді.

Дикловиттің құрамына кіретін дәрумендер суда ериді, ол олардың организмде жиналып қалуына жол бермейді. Тиамин және пиридоксин аш ішектің жоғарғы бөлігінде сіңеді, бауырда метаболизденеді және бүйректер арқылы (8-10%-ға жуығы өзгермеген күйінде) шығарылады. Сіңу дәрежесі дозаға байланысты, артық дозаланған кезде тиаминнің және пиридоксиннің ішек арқылы шығарылуы едәуір артады. Цианокобаламиннің сіңуі организмде ішкі фактордың болуына (асқазанда және аш ішектің жоғарғы бөлігінде) үлкен дәрежеде байланысты болады, әрі қарай дәруменнің тіндерге жеткізілуі тасымалдау ақуызы транскобаламинмен анықталады. Бауырда метаболизденгеннен кейін цианокобаламин негізінен өтпен бірге шығарылады, бүйрек арқылы шығарылу дәрежесі 6-дан 30%-ға дейін құбылып отырады.

Фармакодинамикасы

Натрий диклофенагы Дикловиттің ауыруды сездірмеу, қабынуға қарсы және ыстықты түсіру әсерін жүзеге асырады. Диклофенактың әсер ету механизмі простагландиндер синтезінің тежелуімен байланысты.

Тиамин (В1 дәрумені) адам организмінде фосфорлану үдерісінің нәтижесінде кокарбоксилазаға айналады, ол көптеген ферментті реакциялардың коферменті болып табылады. В1 дәрумені көмірсу, ақуыз және май алмасуында маңызды рөл атқарады. Синапстарда жүйке қозуын өткізу үдерісіне белсенді түрде қатысады.

Пиридоксин (В6 дәрумені) орталық және шеткері жүйке жүйесінің қалыпты қызмет атқаруы үшін қажет. Фосфорланған түрде амин қышқылдарының метаболизмінде (декарбоксилдену, қайта аминдену және басқа) кофермент болып табылады.  Жүйке тіндерінде әсер етуші маңызды ферменттердің коферменті ретінде қатысады. Көптеген нейромедиаторлардың – мысалы, допаминнің, серотониннің, норадреналиннің, адреналиннің, гистаминнің және ГАМҚ биосинтезіне қатысады.

Цианокобаламин (В12 дәрумені) қалыпты қан түзу және эритроциттердің жетілуі үшін қажет, сондай-ақ организмнің тіршілігін – метил топтарын тасымалдауды, нуклеин қышқылдарының, ақуыздың синтезін, амин қышқылдарының, көмірсулардың, липидтердің алмасуын қамтамасыз ететін бірқатар биохимиялық реакцияларға қатысады. Жүйке жүйесіндегі үдерістерге (нуклеин қышқылдарының синтезі және цереброзидтер мен фосфолипидтердің липидтік құрамы) жағымды ықпалын тигізеді. Цианокобаламиннің коферменттік түрлері – метилкобаламин және аденозилкобаламин жасушалардың репликациясы мен өсуі үшін қажет.

 

Қолданылуы

Ревматизмдік аурулардың қабыну және дегенеративтік түрлерінде:

- созылмалы полиартритте

- шорбуынданатын спондилитте (Бехтерев ауруы)

- артрозда

- спондилоартритте

- жедел подагралық артритте

- невритте және цервикальді синдром, люмбаго, ишиалгиялар сияқты невралгияда

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Капсулаларды тамақтану кезінде, шайнамай және мол сұйықтықпен ішіп қабылдаған жөн.

Әдетте тәулігіне 1-3 рет 1 капсуладан тағайындайды.

Ересектерге Дикловитті 1 капсуладан тағайындайды – емнің басында тәулігіне 2-3 рет, демеуші доза ретінде – тәулігіне 1-2 рет. Ең жоғары тәуліктік доза 3 капсуладан аспауы тиіс.

Емдеу курсының ұзақтығын дәрігер аурудың нозологиясына және ауырлығына байланысты белгілейді.

Егде жастағы пациенттер. Диклофенактың фармакокинетикасы жасқа байланысты болмаса да, егде жастағы пациенттерге дозаны абайлап таңдаған жөн

 

Жағымсыз әсерлері

Жағымсыз әсерлердің мына тізіміне, Дикловит препараты немесе диклофенактың басқа дәрілік түрлерін қолдануға байланысты хабарланған әсерлері қамтылған (қысқа мерзімді, ұзақ мерзімді):

Жағымсыз реакциялары туындау жиілігін есере отырып, мынадай тәртіппен бөлінген: өте жиі (≥1/10); жиі (≥1/100-ден <1/10 дейін); кейде (≥1/1000-нан <1/100 дейін); сирек (≥1/10000-нан <1/1000 дейін); өте сирек (<1/10000); жиілігі белгісіз – жиілігі қолда бар деректермен бағалау мүмкін емес.

Өте жиі:

- диарея, жүрек айнуы, құсу, аздаған қан кету

Жиі:

- бас ауыруы, бас айналуы, ұйқышылдық, шаршау

- іш аумағының ауыруы, диспепсия, метеоризм, анорексия

- бауыр функциясының бұзылуы (трансаминазалардың сарысулық деңгейінің жоғарылауы)

- тері қышымасы, тері бөртпесі

Сирек:

- аса жоғары сезімталдық реакциялары, анафилаксиялық реакциялар (АҚ төмендеуі мен анафилаксиялық шокты қоса)

- құлақтың шулауы, нашар есту

- демікпе, ентігуді қоса

- гастрит, қан құсу, геморрагиялық диарея, мелена, даму ықтималдығымен асқазан немесе ішек ойық жарасы (қан кету, тесілу)

- ісіну

Кейде:

- нашар көру, диплопия

- гепатит, сарғаю, бауырдың зақымдануы

- есекжем

Өте сирек:

- ҚҚСП қолдану мен инфекциялық қабыну үдерісінің өршуі арасындағы уақытша байланыс туралы хабарланды

- анемия (оның ішінде гемолитикалық және апластикалық анемия), лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз

- дезориентация, депрессия, ұйқысыздық, қорқынышты түс көру, ашушаңдық, психоздық реакциялар.

- ангионевроздық ісіну (беттің ісінуін қоса)

- парестезия, есте сақтаудың бұзылуы, құрысулар, үрей, тремор,асептикалық менингит,дәм сезудің бұзылуы, цереброваскулярлық бұзылу

- жиі жүрек қағуы, көкірек қуысының ауыруы, созылмалы жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфаркті, артериялық қысымның (АҚ) жоғарылауы, васкулит

- пневмонит

- колит (спецификалық емес геморрагиялық колитті, ойықжаралыколиттің өршуін немесе Крон ауруын қоса), іш қатуы, стоматит (ойықжаралы стоматитті қоса), глоссит, өңеш моторикасының бұзылуы, панкреатит, ішектің диафрагмальді стриктуралары (диклофенактың пероральді дәрілік түрлерін пайдаланғанда)

- шұғыл дамитын гепатит, бауыр некрозы, бауыр жеткіліксіздігі.

- буллезді бөртпелер, экзема, эритема, көп формалы экссудативті эритема (оның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы), уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы), эксфолиативті дерматит, алопеция, фотосенсибилизация реакциясы, пурпура, аллергиялық пурпура.

- бауырдың жедел жеткіліксіздігі, нефроздық синдром, протеинурия, гематурия, интерстициальді нефрит, папиллярлық некроз

Белгісіз:

- B6 дәруменінің 50 мг асатын тәуліктік дозаларын ұзақ (6-12 айдан астам) қолдану шеткері сенсорлық нейропатия туындатуы мүмкін

- ишемиялық колит

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-         препарат компоненттеріне (соның ішінде қабынуға қарсы стероидты емес басқа препараттарға) жоғары сезімталдық

-         асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы 

-         бассүйекішілік қан кету, ацетилсалицил қышқылын және қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді (ҚҚСП) қолдануға байланысты болатын қан кету, асқазан-ішек жолының тесілуі туралы анамнездік деректер

-         Крон ауруы

-         ойық жаралы колит

-         ацетилсалицил қышқылын және қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді (ҚҚСП) қолдануға байланысты болатын бронх демікпесінің ұстамасы, есекжем, жедел ринит туралы анамнездік деректер

-         жүректің ауыр жеткіліксіздігі

-         жүректің ишемиялық ауруы

-         порфирия

-         гемостаздың бұзылуы (соның ішінде гемофилия), геморрагиялық диатез

-         қан түзудің бұзылуы

-         жедел ауыр ағымды қан кету

-         бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

-         бүйректің ауыр жеткіліксіздігі

-         жүктілік және лактация кезеңі

-        18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Дикловитті дигоксинмен және литий препараттарымен бір мезгілде қолдану олардың плазмадағы концентрациясының артуына әкеп соқтыруы мүмкін. Мониторинг, қажет болғанда дозаны түзету ұсынылады.

Дикловитті калий жинақтаушы диуретиктермен бір мезгілде қолданған кезде қандағы калий деңгейі артуы мүмкін.

Дикловит «ілмектік» диуретиктердің диурездік әсерін азайтуы, сондай-ақ гипертензияға қарсы дәрілердің гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін. Ұйықтататын препараттардың әсерін азайтады.

Дикловиттің қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен, сондай-ақ глюкокортикоидтармен қатар тағайындау асқазан-ішек жолы тарапынан жағымсыз әсерлердің, атап айтқанда қан кетудің, пайда болу қаупін арттыруы  мүмкін.

Дикловит метотрексаттың уыттылығының жоғарылауына, сондай-ақ циклоспориннің нефроуыттылығының артуына мүмкіндік береді.

Кейбір жағдайларда Дикловитті және антикоагулянттарды бір мезгілде қолданғанда қан кетудің пайда болу қаупі артады. Дикловит антиагреганттардың тиімділігін арттырады.

Диклофенакты зидовудинмен қабылдау гематологиялық уыттылықтың даму қаупін арттырады. Диабетке қарсы пероральді препараттарды Дикловитпен бір мезгілде қабылдаған науқастарда гипогликемияның да, сонымен қатар гипергликемияның да пайда болғаны жөнінде мәлімдемелер бар. Осы себепті қандағы глюкоза деңгейін бақылап отыруға кеңес беріледі. Диклофенакты және колестиполды немесе холестираминді бір мезгілде қолдану диклофенактың сіңуін, тиісінше, шамамен 30%-ға және 60%-ға азайтады. Препараттарды бірнеше сағаттық аралықпен қабылдаған жөн. Ферменттерді стимуляциялайтын препараттар, мысалы, рифампицин, карбамазепин, фенитоин, шайқурай (Hypericum perforatum) және басқалар плазмадағы диклофенак концентрациясын азайтуға қабілетті. ҚҚСП бүйректерде простагландиндердің синтезіне ықпал етуі циклоспориннің нефроуыттылығын күшейтуі мүмкін. Хинолон туындылары мен ҚҚСП бір мезгілде қабылдап жүрген науқастарда құрысудың пайда болғаны жөнінде жекелеген мәлімдемелер бар.   

Дикловитті және ацетилсалицил қышқылын бір мезгілде қолданған кезде қандағы диклофенактың концентрациясы төмендеуі мүмкін.

Дикловит леводопаның паркинсонға қарсы тиімділігін төмендетеді.

Парацетамолмен бір мезгілде пайдалану диклофенактың нефроуыттық әсерінің пайда болу қаупін арттырады.

Цефамандол, цефоперазон, цефотетан, вальпрой қышқылы және пликамицин  гипопротромбинемияның пайда болу жиілігін арттырады.

Циклоспорин және алтын препараттары диклофенактың бүйректе простагландиндер синтезіне ықпалын арттырады, бұл нефроуыттылықты ұлғайтады. 

Этанолмен, колхицинмен, кортикотропинмен, серотонинді кері қармап қалатын тежегіштермен және шайқурай препараттарымен бір мезгілде тағайындау асқазан-ішек жолында қан кетудің пайда болу қаупін арттырады.

Диклофенак фотосенсибилизацияны тудыратын препараттардың әсерін күшейтеді.

Өзекшелік секрецияны бөгейтін препараттар плазмада диклофенактың концентрациясын арттырады, осынысымен оның уыттылығын ұлғайтады.  

Этанол тиаминнің сіңуін күрт төмендетеді (қандағы деңгейі 30%-ға төмендеуі мүмкін). Құрысуға қарсы препараттармен ұзақ уақыт емдеу тиаминнің тапшылығына әкеп соқтыруы мүмкін. Колхицинді және бигуанидтерді қолдану цианокобаламиннің сіңуін төмендетеді.

Тиамин әсерінің белсенділігі 5-фторурацилмен жойылады, өйткені соңғысы тиаминнің тиамин-пирофосфатқа фосфорлануын тежейді.

Антацидтер тиаминнің сіңуін төмендетеді. Ілмектік диуретиктер, мысалы, өзекшелік кері сіңуді тежейтін фуросемид,  ұзақ емдеген кезде тиаминнің шығарылуын арттырады, осылайша, тиаминнің деңгейін азайтуы мүмкін.

Пиридоксин антагонистерімен (мысалы, изониазид, гидралазин, пеницилламин немесе циклосерин), пероральді контрацептивтермен бір мезгілде қабылдау В6 дәруменіне қажеттілікті арттыруы мүмкін.

 

Айрықша нұсқаулар

Жағымсыз әсерлердің пайда болуы симптомды бақылау үшін қажетті қысқа мерзім ішінде тиімді ең төмен дозаны қолдану арқылы төмендетілуі мүмкін. 

Препаратты демікпесі, маусымдық аллергиялық риниті, мұрын шырышты қабығының ісінуі пішен қызбасы, мұрынның шырышты қабығының ісінуі (мұрын қуысы полиптері), өкпенің созылмалы обструктивті аурулары немесе тыныс жолдарының созылмалы инфекциялары бар (әсіресе, егер олар аллергиялық ринитке ұқсас симптомдармен байланысты болса) пациенттерге сақтықпен қолданған жөн, өйткені оларда демікпенің асқынуын (анальгетиктер жақпаушылығымен демікпе деп аталатын), Квинке ісінуі және есекжемді қоса, ҚҚСП-ға реакциялардың даму қаупі басқа пациенттерге қарағанда жоғары. Осы себептен мұндай пациенттерді емдеуге ерекше сақтықпен (шұғыл медициналық көмек беруге даярлық) қараған жөн. Бұл көрінуі мүмкін, басқа заттарға, оның ішінде тері реакциялары, қышыну немесе есекжем түріндегі аллергиясы бар пациенттерге де қатысты.

Артериялық қысымның жоғарылауы анамнезде бар және/немесе жүрек жеткіліксіздігімен ауыратын пациенттер тиісті қадағалауды және кеңес алуды қажет етеді, өйткені ҚҚСП емдеген кезде сұйықтықтың іркілуі және ісінулер жөнінде мәлімделді.

Жеткіліксіз бақыланатын артериялық гипертензиясы, жүрек жеткіліксіздігі, жүректің бұрыннан бар ишемиялық ауруы, анамнезде артериялық қантамырлық аурулары және/немесе цереброваскулярлы аурулары бар пациенттерді диклофенакпен емдеу мұқият қарастырылғаннан кейін тағайындалады. Ұқсас факторларды, егер пациент жүрек-қантамыр ауруларына (мысалы, артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, темекі тарту) бейім болса, препаратты қабылдар алдында ескерген жөн. Препарат жүрек-қантамыр тромбоздарының, оның ішінде миокард инфаркті мен инсульттің даму қаупін арттырады.

Дәнекер тіндерінің жүйелік аурулары, анемиясы, маскүнемдік аурулары бар науқастарды және ауқымды хирургиялық араласымдардан кейін Дикловитпен емдегенде сақтық қажет.

Қан кетуге бейім (қанның ұйығыштығы бұзылған, тромбоцитопения) науқастарда сақтық таныту қажет.     

Егде жастағы пациенттерге Дикловитті азайтылған дозаларда тағайындаған жөн.

Дикловитпен ұзақ уақыт емдеген кезде анамнезде қан көрсеткіштерін, бауыр және бүйрек функциясын бақылауға, нәжісте қанның бар-жоқтығына зерттеу жүргізуге кеңес беріледі.

Асқазанның және он екі елі ішектің ойық жара ауруы немесе анамнезінде диспепсиялық симптомдары бар пациенттер және бауыр, бүйрек аурулары, жүрек жеткіліксіздігі немесе артериялық гипертензиясы бар пациенттер мұқият медициналық бақылауды керек етеді.

Барлық ҚҚСП үшін асқазан-ішектік ойық жаралар, қан кетулер және перфорациялар тән (ол өлімге әкеп соғуы мүмкін) және емдеу кезеңінде, алдын ала ескертілетін симптомдар аясында немесе олар жоқ болған жағдайда, немесе анамнезде ауыр асқазан-ішек өзгерістері бар пациенттерде білінуі мүмкін. Жалпы алғанда, мұндай құбылыстар егде жастағы пациенттер үшін анағұрлым қауіпті. Жекелеген жағдайларда, диклофенак қабылдап жүрген пациенттерде осы асқынулар пайда болса, препаратты тоқтату керек.

ҚҚСП, диклофенакты қоса, қолданумен байланысты, ауыр, тіпті өлімге әкеп соғатын тері реакциялары, эксфолиативті дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермальді некролизді қоса, жөнінде өте сирек мәлімделді. Осы реакциялардың қаупі емнің басында болады, ал осы реакциялардың пайда болуы көп жағдайларда емнің алғашқы айында білінеді. Препаратты тері бөртпелері және шырышты қабықтардың ойық жарасы немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа көріністері алғаш білінген кезде тоқтатқан жөн. 

Диклофенак өзінің фармакодинамикалық қасиеттерінің арқасында жұқпалы-қабыну ауруларына тән симптомдарды бүркемелеуі мүмкін. 

В12 дәруменін енгізген кезде клиникалық көрініс, сондай-ақ зертханалық талдаулар фуникулярлы миелозда немесе пернициозды анемияда өзіне тән ерекшелігін жоғалтуы мүмкін.

Алкоголь және қара шай қабылдау тиаминнің сіңуін төмендетеді. Құрамында сульфиттер бар ішімдіктерді (мысалы, шарап) қолдану тиаминнің деградациясын арттырады.

Жаңа түзілімдері бар, мегалобласты анемиямен және В12 дәруменінің тапшылығымен қатар жүретін жағдайлардан басқасында, пациенттерге препаратты қолданбаған жөн.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Дикловитті қолдану кезінде реакция жылдамдығы азаюы мүмкін, мұны көлікті басқарғанда және механизмдермен жұмыс жасағанда есте ұстаған жөн.

 

Артық дозалануы

Симптомдары

Эпигастральді ауыру, бас айналуы, артериялық қысымның жоғарылауы, кома.

Диклофенак

Құсу, асқазан-ішектен қан кету, диарея, құлақтың шуылдауы және құрысу. Ауыр улану жағдайында жедел бүйрек жеткіліксіздігі, бауырдың зақымдануы, тыныс алудың бәсеңдеуі және цианоз сияқты реакциялар болуы мүмкін.

B1дәрумені

Тиаминнің өте жоғары дозалары (1 граммнан аса) ганглияға, курареге ұқсас бөгейтін әсер етеді, жүйке импульстерін жүргізуді бәсеңдетеді.     

B6дәрумені

B6 дәруменін тәулігіне 50 мг асатын дозада ұзақ қолдану (6-12 айдан аса) шеткері сенсорлық нейропатияны туындатуы мүмкін. B6 дәруменін тәулігіне 1 г асатын дозада 2 айдан асатын кезең ішінде үздіксіз қабылдау нейроуытты әсеріне әкелуі мүмкін.

B6 дәруменін тәулігіне 2 г асатын дозада қабылдағаннан кейін атаксиямен және сезімталдық бұзылуларымен нейропатия, ЭЭГ өзгерістері аясындағы церебральді құрысу жағдайлары, сондай-ақ гипохромды анемия мен себореялық дерматиттің сирек жағдайлары туралы хабарланған.

B12 дәрумені

B12 дәруменінің жоғары дозаларын парентеральді енгізгеннен кейін (сирек жағдайларда пероральді енгізуден кейін) аллергиялық реакциялар, тері жабынының экзематозды өзгерістері және безеу бөртпесінің қатерсіз түрі туралы хабарланған.

Емі: симптоматикалық және өмірлік маңызды функцияларды бақылау, асқазанды шаю, белсендірілген көмір тағайындау, қарқынды диурез. 

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 капсуладан ПВХ/ПЭ/ПВДХ үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.

3 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!  

 

Сақтау мерзімі

30 ай

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

 

Дәріханадан босатылу шарттары

Рецепт арқылы