г. AptekaOnline
Каталог

Диклотол, 100 мг, таблетки №30, пачка из картона

Действующее вещество :
Ацеклофенак
Дозировка:
100 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 2 835
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Ацеклофенак является нестероидным противовоспалительным препаратом, обладающим противовоспалительным и обезболивающим эффектом. Механизм действия связан с ингибированием синтеза простагландинов.
Влияет на патогенез воспаления, возникновения боли и лихорадки. При ревматических заболеваниях противовоспалительное и анальгезирующее действие ацеклофенака способствует значительному уменьшению выраженности боли, утренней скованности, припухлости суставов, что улучшает функциональное состояние пациента.
Показания к применению: боли и воспаления при остеоартрите, ревматоидном артрите и анкилозирующем спондилите.

Генерик
Да
Дата регистрации
2019-08-19
Действующее вещество
Ацеклофенак
Дозировка
100 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00007599
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№020560
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Диклотол
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 1, 3, 10 контурных ячейковых упаковок в пачке из картона. По 14 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 2 контурные ячейковые упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

ДИКЛОТОЛ

 

Международное непатентованное название

Ацеклофенак

 

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 100 мг

 

Состав

Одна таблетка содержит

активное вещество - ацеклофенак   100 мг,

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая РН 102, натрия кроскармеллоза, кремния диоксид коллоидный, кислота стеариновая, спирт изопропиловый (2-пропанол)**, метиленхлорид**

состав оболочки: Opadry-YS-1-7027 белый (гидроксипропилметилцеллюлоза, титана диоксид (Е 171), триацетин).

**- Может не присутствовать в конечном продукте

 

Описание

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, круглой формы, с двояковыпуклой поверхностью.

 

Фармакотерапевтическая группа

Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные препараты, нестероидные. Уксусной кислоты производные и родственные соединения. Ацеклофенак.

Код АТХ М01АВ16

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

После перорального приема ацеклофенак быстро всасывается, его биодоступность составляет почти 100%. Пик концентрации в плазме достигается через 1,25-3 ч после приема. Время достижения максимальной концентрации (Tmax) замедляется при одновременном приеме пищи, в то время как на степень поглощения это не влияет.

Распределение. Ацеклофенак в высокой степени связан с белками плазмы (> 99,7%). Ацеклофенак проникает в синовиальную жидкость, где концентрация достигает примерно 60% от концентрации в плазме. Объем распределения приблизительно 30 л.

Выведение. Средний период полувыведения составляет 4-4,3 часа. Клиренс составляет в 5 литров в час. Примерно две трети принятой дозы выводится с мочой, преимущественно в виде конъюгированных гидроксиметаболитов. Только 1% единичной пероральной дозы выводится в неизмененном виде. Ацеклофенак, вероятно, метаболизируется с помощью CYP2С9 до основного метаболита 4-ОН-ацеклофенака, клиническое действие которого несущественно. Диклофенак и 4-ОН-диклофенак были обнаружены среди многих метаболитов.

Характеристики по пациентам. У пожилых пациентов не выявлено изменений фармакокинетики ацеклофенака. У пациентов с нарушением функции печени отмечалось более медленное выведение ацеклофенака после приема единичной дозы. В исследованиях с многократным приемом при употреблении 100 мг ежедневно, разницы по фармакокинетическим параметрам между пациентами с циррозом печени легкой и средней тяжести и здоровыми пациентами не было. У пациентов с легкой или средней степенью почечной недостаточности, клинически значимых различий в фармакокинетике после приема единичной дозы не наблюдалось.

Фармакодинамика

Ацеклофенак является нестероидным противовоспалительным препаратом, обладающим противовоспалительным и обезболивающим эффектом. Механизм действия связан с ингибированием синтеза простагландинов.

Влияет на патогенез воспаления, возникновения боли и лихорадки. При ревматических заболеваниях противовоспалительное и анальгезирующее действие ацеклофенака способствует значительному уменьшению выраженности боли, утренней скованности, припухлости суставов, что улучшает функциональное состояние пациента.

 

Показания к применению

- для облегчения боли и воспаления при остеоартрите, ревматоидном артрите и анкилозирующем спондилите

 

Способ применения и дозы

Таблетки ДИКЛОТОЛ принимают внутрь во время еды, запивая достаточным количеством воды.

Обычная доза 100 мг 2 раза в сутки.

Максимальная рекомендованная доза составляет 200 мг в сутки в два приема по 100 мг (одна таблетка – утром, одна – вечером).

При нарушении функции печени - 100 мг/сутки.

Пациентам, с нарушениями функции почек принимать с осторожностью.

Продолжительность курса лечения устанавливается индивидуально.

Пожилым пациентам снижение дозы не требуется.

 

Побочные действия

Большинство обычно наблюдаемых побочных явлений – это нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта. Могут возникнуть язва желудка, прободение или кровотечение из ЖКТ, иногда приводящие к летальному исходу, особенно у пожилых пациентов.

Применение некоторых нестероидных противовоспалительных препаратов (НПВП), в высоких дозах и при длительном применении может приводить к повышению риска развития артериальных тромботических нарушений (например, к инфаркту миокарда или инсульту).

Часто (≥1/100, <1/10)

- головокружение

- тошнота, диспепсия, боль в животе, диарея

- повышение печеночных ферментов

Нечасто (≥1/1,000, <1/100)

- рвота, метеоризм, запор, изъязвления в ротовой полости, гастрит

- зуд,  кожная сыпь, экзантема, дерматит, крапивница

- повышение уровня мочевины и креатинина в крови

Редко (≥1/10,000, <1/1,000)

- анемия

- анафилактические реакции (включая шок), ангионевротический отек

- нарушения зрения

- артериальная гипертензия (в том числе осложненная)

- сердечная недостаточность

- одышка

- мелена (включая геморрагическую диарею), изъязвления в области желудочно-кишечного тракта, геморрагии в желудочно-кишечном тракте,  желудочно-кишечные кровотечения

Очень редко/ отдельные случаи (<1/10000)

- гранулоцитопения, тромбоцитопения, нейтропения, гемолитическая анемия

- гиперкалиемия

- депрессия, необычные сны, бессонница

-парестезия, тремор, сонливость, головная боль, дисгевзия (извращение вкуса)

- вертиго, звон в ушах

- учащенное сердцебиение

-  гиперемия кожи, приливы, васкулит

- бронхоспазм

- стоматит

- кровавая рвота, язва желудка, панкреатит, ухудшение течения болезни Крона и язвенного колита

- гепатит

- геморрагическая сыпь, экзема, тяжелые кожно-слизистые реакции (включая синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз)

 -нефротический синдром, почечная недостаточность, интерстициальный    нефрит

- отек, повышенная утомляемость, судороги в ногах

- повышение уровня щелочной фосфатазы

- увеличение веса

В особых случаях, наблюдались серьезные кожные инфекции и инфекции мягких тканей при приеме НПВП во время заболевания ветряной оспой.

 

Противопоказания

-         гиперчувствительность к ацеклофенаку или к любому из вспомогательных компонентов препарата

-        нарушения кроветворения и коагуляции

-        пациентам, у которых препараты с аналогичным действием (например, ацетилсалицилаты и другие нестероидные противовоспалительные средства) вызывают приступы бронхиальной астмы, бронхоспазм, острый ринит или крапивницу, отек Квинке

-        эрозивно-язвенное поражение желудочно-кишечного тракта или подозрение на желудочно-кишечные кровотечения

-        сердечная недостаточность (функциональный класс II-IV по NYHA), ишемическая болезнь сердца, заболевания периферических артерий или цереброваскулярные заболевания.

-        тяжелая нарушения функции печени или почек

-        беременность и период лактации

-        детский и подростковый возраст до 18 лет

 

Лекарственные взаимодействия

Исследований лекарственных взаимодействий не проводилось, за исключением исследований взаимодействия с варфарином.

Ацеклофенак метаболизируется в системе цитохрома P450 2C9 и может ингибировать этот фермент. Поэтому возможен риск фармакокинетического взаимодействия с фенитоином, циметидином, толбутамидом, фенилбутазоном, амиодароном, миконазолом и сульфафеназолом. Как и в случае других препаратов группы НПВП, существует также риск фармакокинетических взаимодействий с другими препаратами, активно выводящимися почками, такими как метотрексат и литий. Ацеклофенак практически полностью связывается с белками плазмы крови, следовательно, существует вероятность взаимодействия с другими препаратами, обладающими высоким сродством к белкам плазмы крови по типу замещения, которую следует учитывать.

Так как имеющихся данных по ацеклофенаку недостаточно, приведенная ниже информация основана на опыте применения других НПВП:

Следует избегать следующих комбинаций препаратов

Метотрексат: НПВП ингибируют канальцевую секрецию метотрексата, кроме того, может иметь место незначительное лекарственное взаимодействие, приводящее к снижению клиренса метотрексата, поэтому во время лечения высокими дозами метотрексата всегда следует избегать назначения НПВП.

Мифепристон:НПВП не следует применять в течение 8-12 дней после введения мифепристона, поскольку НПВП могут снижать действие мифепристона.

Литий и дигоксин: некоторые НПВП ингибируют почечный клиренс лития и дигоксина, что приводит к увеличению концентраций этих препаратов в сыворотке крови. Следует избегать данной комбинации препаратов, за исключением случаев, когда возможен частый мониторинг концентраций лития и дигоксина.

Антикоагулянты: НПВП ингибируют агрегацию тромбоцитов и повреждают слизистую оболочку желудочно-кишечного тракта, что может привести к повышению активности антикоагулянтов и увеличить риск желудочно-кишечного кровотечения у пациентов, принимающих антикоагулянты. Следует избегать назначения комбинации ацеклофенака и антикоагулянтов кумариновой группы для приема внутрь, тиклопидина, тромболитических препаратов и гепарина, за исключением случаев, когда осуществляется тщательный мониторинг.

Антиагрегантные препараты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина в комбинации с НПВП могут увеличить риск желудочно-кишечного кровотечения.

Хинолоновые антибиотики:одновременное применение НПВП и хинолоновых антибиотиков, приводит повышенному риску развития судорог.

Приведенные ниже комбинации препаратов могут потребовать коррекции дозы и соблюдения осторожности

Метотрексат:Следует также учитывать возможные взаимодействия между НПВП и метотрексатом при лечении низкими дозами метотрексата, особенно у пациентов с почечной недостаточностью. В случаях, когда необходимо применять комбинированное лечение, следует контролировать функцию почек. Необходимо соблюдать осторожность в случаях, когда и  НПВП, и метотрексат вводятся совместно в течение 24 часов, так как концентрация метотрексата может повыситься, что приведет к увеличению его токсичности.

Циклоспорин, такролимус: Считается, что одновременное применение НПВП и циклоспорина или такролимуса увеличивает риск почечной токсичности из-за снижения синтеза простациклина почками. Поэтому очень важно тщательно контролировать функцию почек во время комбинированного лечения.

Кортикостероиды: возрастает риск возникновения язвы или кровотечения из желудочно-кишечного тракта.

Диуретики:Ацеклофенак, как и другие НПВП, может ингибировать активность диуретиков, снижать диуретический эффект фуросемида, буметанида и гипотензивный эффект тиазидов. Одновременное лечение калийсберегающими диуретиками может быть связано с увеличением содержания калия, следовательно, необходимо контролировать содержание калия в сыворотке крови.

Было показано, что ацеклофенак не влияет на контроль артериального давления при одновременном введении с бендрофлуаметиазидом, несмотря на то, что лекарственные взаимодействия с другими диуретиками нельзя исключить.

Гипотензивные препараты: НПВП также могут снижать эффективность определенных гипотензивных препаратов. Ингибиторы АКФ или антагонисты рецепторов ангиотензина II в комбинации с НПВП могут привести к нарушению функции почек. У некоторых пациентов со сниженной функцией почек, например, у пациентов пожилого возраста или пациентов с обезвоживанием, может иметь место риск острой почечной недостаточности, которая обычно обратима. Следовательно, необходимо соблюдать осторожность при комбинированном применении этих препаратов с НПВП, особенно при лечении пожилых пациентов или пациентов с обезвоживанием. Пациенты должны быть гидратированы в достаточной степени, кроме того, рекомендуется учитывать необходимость мониторинга функции почек после начала комбинированного лечения, а также периодически впоследствии.

Было показано, что ацеклофенак не оказывает влияния на контроль артериального давления при одновременном введении с бендрофлуазидом, несмотря на то, что взаимодействия с другими диуретиками исключать нельзя.

Гипогликемические препараты: Диклофенак может применяться одновременно с гипогликемическими препаратами для приема внутрь, не влияя на их клиническую эффективность. Однако имеются отдельные сообщения о гипогликемическом и гипергликемическом действии этого препарата. Следовательно, в отношении ацеклофенака, следует учитывать возможность коррекции дозы препаратов, которые могут вызывать гипогликемию.

Зидовудин: При одновременном применении НПВП и зидовудина повышается риск гематологической токсичности. Имеются данные об увеличении риска гемартроза и образования гематом у ВИЧ-положительных пациентов, страдающих гемофилией, и получающих сопутствующее лечение зидовудином и ибупрофеном.

Другие НПВП: Одновременное применение ацетилсалициловой кислоты и других нестероидных противовоспалительных препаратов может увеличить частоту нежелательных явлений, поэтому следует соблюдать осторожность.

 

Особые указания

Следует избегать применения препарата ДИКЛОТОЛ одновременно с другими НПВП, включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2.

Влияние на желудочно-кишечный тракт

Имеются сообщения о желудочно-кишечном кровотечении, формировании язвы желудка или кишечника или прободении язвы, которые могут приводить к смерти, при приеме любых НПВП, в любое время на фоне лечения, сопровождающихся или не сопровождающихся тревожными симптомами, независимо от наличия в анамнезе серьезных желудочно-кишечных осложнений.

Риск желудочно-кишечного кровотечения, образования язвы или прободения язвы выше при лечении высокими дозами НПВП у пациентов с язвой желудка или кишечника в анамнезе, особенно если она осложнена кровотечением или прободением, а также у пожилых пациентов. Лечение этих пациентов следует начинать с наименьшей эффективной дозы. Также, при лечении этих групп пациентов и пациентов, которым требуется одновременное применение ацетилсалициловой кислоты в малых дозах или других препаратов, которые могут увеличивать риск развития желудочно-кишечных осложнений, следует рассматривать возможность комбинированной терапии с препараты-протекторы (например, мизопростол или ингибиторы протонной помпы).

Пациенты с желудочно-кишечной токсичностью в анамнезе, в первую очередь пожилые, должны сообщать о любых необычных симптомах в области живота (особенно о желудочно-кишечном кровотечении), уделяя максимум внимания симптомам на ранних стадиях лечения. Необходимо соблюдать осторожность при лечении пациентов, получающих сопутствующие лекарственные препараты, которые могут увеличить риск образования язвы или кровотечения, таких как кортикостероиды системного действия, антикоагулянты, например, варфарин, селективные ингибиторы обратного захвата серотонина или антиагрегантные препараты, такие как ацетилсалициловая кислота.

В случае появления желудочно-кишечного кровотечения или образования язвы у пациентов, принимающих ДИКЛОТОЛ, лечение следует отменить.

Ацеклофенак следует назначать с осторожностью и под тщательным медицинским наблюдением пациентам с заболеваниями, перечисленными ниже, так как может произойти ухудшение их течения:

- симптомы, указывающие на желудочно-кишечные заболевания, включая верхний и нижний отделы желудочно-кишечного тракта

- язва, кровотечение или прободение язвы желудка или кишечника в анамнезе

- язвенный колит

- Болезнь Крона

- гематологические заболевания, системная красная волчанка (СКВ), порфирия и нарушения кроветворения

Влияние на сердечно-сосудистую систему и кровоснабжение головного мозга

При лечении пациентов с артериальной гипертензией и/или застойной сердечной недостаточностью от слабой до умеренной выраженности необходимо проводить соответствующее наблюдение и давать рекомендации, так как имеются сообщения о развитии задержки жидкости и отеков на фоне лечения НПВП.

У пациентов с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью (функциональный класс I по NYHA),

с факторами риска для сердечно-сосудистой системы (например, артериальная гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет и курение) следует соблюдать особую осторожность при применении ацеклофенака.

Также следует соблюдать осторожность и осуществлять тщательное медицинское наблюдение при назначении ацеклофенака пациентам с церебро-васкулярным кровотечением в анамнезе.

Влияние на печень и почки

Лечение НПВП может вызывать зависимое от дозы уменьшение синтеза простагландинов и провоцировать почечную недостаточность. Необходимо принимать во внимание важность простагландинов для поддержания почечного кровотока у пациентов с нарушениями функции сердца или почек, дисфункцией печени, пациентов, получающих лечение диуретиками или восстанавливающихся после полостной операции, а также пожилых пациентов.

Следует соблюдать осторожность при лечении пациентов с нарушениями функции печени или почек, а также пациентов с другими заболеваниями, предрасполагающими к задержке жидкости. У этих пациентов лечение НПВП может привести к нарушению функции почек и к задержке жидкости в организме. Также необходимо соблюдать осторожность при назначении препарата пациентам, получающим лечение диуретиками, или, напротив, пациентам с риском гиповолемии. Следует назначать минимально эффективную дозу и проводить регулярный контроль почечной функции. Влияние препарата на функцию почек обычно обратимо после отмены ацеклофенака.

Следует отменить лечение ацеклофенаком в случае, если отклонения показателей функциональных тестов печени от нормальных значений сохраняются или увеличиваются при появлении клинических симптомов, соответствующих развитию печеночной недостаточности, или в случае появления иных проявлений (например, эозинофилии, сыпи).

Гепатит может развиться без предшествующих симптомов.

У пациентов с печеночной порфирией применение НПВП может спровоцировать обострение заболевания.

Гиперчувствительность и кожные реакции

Как и в случае применения других НПВП, при ранней экспозиции препарата могут появиться аллергические реакции, включая анафилактические/анафилактоидные реакции. В очень редких случаях наблюдались серьезные кожные реакции, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз, некоторые из них могут приводить к смерти. Пациенты подвержены наиболее высокому риску развития этих реакций в начале курса лечения, в большинстве случаев реакции манифестируют в первый месяц лечения. При первых признаках кожной сыпи, повреждения слизистых оболочек или любых других симптомов гиперчувствительности необходимо отменить лечение препаратом ДИКЛОТОЛ®.

В исключительно редких случаях ветряная оспа может спровоцировать серьезные инфекционные осложнения со стороны кожи и мягких тканей. В настоящий момент нельзя исключить роль НПВП в ухудшении течения этих инфекционных заболеваний. Следовательно, рекомендуется избегать назначения препарата ДИКЛОТОЛ при ветряной оспе.

Влияние на гематологические показатели

Ацеклофенак может обратимо ингибировать агрегацию тромбоцитов.

Нарушения со стороны дыхательной системы

Необходимо соблюдать осторожность при назначении препарата пациентам, страдающим бронхиальной астмой, или с бронхиальной астмой в анамнезе, так как имеются сообщения о том, что НПВП могут вызывать бронхоспазм у таких пациентов.

Пациенты пожилого возраста

Следует соблюдать осторожность при лечении пациентов пожилого возраста, так как в этой возрастной группе повышена частота нежелательных явлений, связанных с лечением НПВП, особенно желудочно-кишечные кровотечения и прободения язвы, которые могут приводить к смерти. Кроме того, пациенты пожилого возраста в большей степени подвержены почечной, печеночной или сердечно-сосудистой недостаточности.

Длительное лечение

Необходимо тщательно наблюдать всех пациентов, получающих длительное лечение нестероидными противовоспалительными препаратами, регулярно выполняя общий анализ крови, функциональные тесты печени и почек.

Особенности влияния  лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Пациенты, которые испытывают слабость, головокружение, дезориентацию или другие нарушения со стороны центральной нервной системы во время лечения препаратом, не должны управлять транспортными средствами и работать с механизмами.

 

Передозировка  

Симптомы:тошнота, рвота, боль в желудке, головокружение, сонливость и головная боль.

Лечение: прием антацидов при необходимости и другой поддерживающей и симптоматической терапии таких осложнений, как артериальная гипотензия, почечная недостаточность, судороги, раздражение слизистой оболочки желудочно-кишечного тракта и угнетение дыхания.

Лечение острых отравлений при приеме ацеклофенака внутрь должно заключаться в предотвращении всасывания препарата с помощью промывания желудка и применения активированного угля (повторные дозы) в наиболее короткие сроки после передозировки. Форсированный диурез, диализ или гемоперфузия могут быть недостаточно эффективными для выведения НПВП из-за высокой степени связывания НПВП с белками и экстенсивного метаболизма.

 

Формы выпуска и упаковка

По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке из алюминиевой фольги.

По 1, 3 или 10 контурных ячейковых упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона №10, № 30 (10´3) или №100 (10´10).

По 14 таблеток в контурной ячейковой упаковке из алюминиевой фольги.

По 2 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона №28 (14´2).

 

Условия хранения

Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше

25ºС.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту


Саудалық атауы

ДИКЛОТОЛ

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Ацеклофенак

 

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар 100 мг

 

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 100 мг ацеклофенак,

қосымша заттар: микрокристалды  целлюлоза РН 102, натрий кроскармеллозасы, коллоидты кремнийдің қостотығы, стеарин қышқылы, изопропил спирті, (2-пропанол)**, метиленхлорид**

қабықтың құрамы: Opadry-YS-1-7027 ақ: (гидроксипропилметилцеллюлоза, титанның қостотығы (Е 171), триацетин).

**- Соңғы өнімде болмауы мүмкін

 

Сипаттамасы

Екі беті дөңес, дөңгелек пішінді, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

 

Фармакотерапиялық тобы

Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Сірке қышқылының туындылары және тектес қосылыстар. Ацеклофенак.

АТХ коды М01АВ16

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Пероральді қабылдағаннан кейін ацеклофенак тез сіңіріледі, оның биожетімділігі шамамен  100% құрайды. Плазмадағы концентрация шегіне қабылдағаннан кейін 1,25-3 сағаттан соң жетеді. Ең жоғары концентрациясына жету уақыты  (Tmax) бір мезгілде ас ішкенде баяулайды, ал сіңу дәрежесіне бұл әсер етпейді.  

Таралуы. Ацеклофенак плазма ақуыздарымен жоғары дәрежеде байланысқан(> 99,7%). Ацеклофенак синовиальді сұйықтыққа өтеді, онда  концентрациясы плазмадағы концентрациясынан шамамен 60% жетеді.Таралу көлемі 30 л-ге жуық.

Шығарылуы. Орташа жартылай шығарылу кезеңі 4-4,3 сағатты құрайды. Клиренс сағатына 5 литрқұрайды. Қабылдаған дозаның шамамен үштен екісі көбінесе конъюгацияланған гидроксиметаболиттер түрінде несеппен шығарылады. Жеке  пероральді дозаның тек 1%-ы өзгермеген күйде шығарылады. Ацеклофенак клиникалық әсері елеусіз 4-ОН-ацеклофенактың негізгі метаболитіне дейін  CYP2С9 көмегімен метаболизденуі мүмкін. Диклофенак және 4-ОН-диклофенак көптеген метаболиттер ішінде анықталды.

Пациенттер бойынша сипаттамасы. Егде жастағы пациенттерде  ацеклофенак фармакокинетикасының өзгерістері анықталған жоқ. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде бір дозаны қабылдағаннан кейін ацеклофенактың баяуырақ шығарылуы байқалған. Күнделікті 100 мг қолданғанда көп рет қабылдаумен жүргізілген зерттеулерде жеңіл және орташа ауырлықтағы бауыр циррозы бар пациенттер мен дені сау пациенттер арасында  фармакокинетикалық  параметрлері бойынша айырмашылық болған жоқ. Жеңіл немесе орташа дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде бір дозаны қабылдағаннан кейін фармакокинетикасында клиникалық елеулі айырмашылықтар байқалған жоқ.  

Фармакодинамикасы

Ацеклофенак қабынуға қарсы және ауыруды басатын әсері бар қабынуға қарсы стероидты емес препарат болып табылады. Әсер ету механизмі  простагландиндер синтезін тежеумен байланысты.  

Қабыну патогенезіне, ауырудың және қызбаның туындауына әсер етеді. Ревматизмдік ауруларда ацеклофенактың қабынуға қарсы және ауыруды басатын әсері ауыру айқындылығының, таңертеңгі қарысудың, буындар домбығуының айтарлықтай төмендеуіне ықпал етеді, бұл пациенттің функционалдық жай-күйін жақсартады.  

 

Қолданылуы

- остеоартрит, ревматоидты артрит және шорбуынданатын  спондилитте ауыру мен қабынуды жеңілдетуде

 

Қолдану тәсілі мен дозалары

ДИКЛОТОЛ таблеткаларын жеткілікті мөлшердегі сумен іше отырып, тамақтанған кезде ішке қабылдайды. 

Әдеттегі доза тәулігіне 2 рет 100 мг.

Ең жоғары ұсынылатын доза 100 мг-ден екі қабылдауға тәулігіне  200 мг құрайды (бір таблетка – таңертең, біреуі – кешке).

Бауыр функциясы бұзылған кезде – тәулігіне 100 мг.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге сақтықпен қабылдау керек.

Емдеу курсының ұзақтығы жекелей белгіленеді.

Егде пациенттерге дозаны төмендету қажет емес.

 

Жағымсыз әсерлері

Әдетте бақыланатын жағымсыз әсерлердің көпшілігі – бұл асқазан-ішек жолы тарапынан болатын бұзылулар. Асқазанның ойық жарасы, тесілуі немесе әсіресе егде жастағы пациенттерде кейде өлімге әкелетін АІЖ-дан қан кету туындауы мүмкін.

Кейбір қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) жоғары дозаларда және ұзақ уақытта қолдану  артериялық тромбоздық бұзылуларға (мысалы, миокард инфарктіне немесе инсультқа) әкелуі мүмкін.

Жиі  (≥1/100, <1/10)

- бас айналу

- жүрек айнуы, диспепсия, іштің ауыруы, диарея

- бауыр ферменттерінің жоғарылауы

Жиі емес (1/1000, <1/100)

- құсу, метеоризм, іш қату, ауыз қуысының ойық жаралануы, гастрит

- қышыну,  тері бөртпесі, экзантема, дерматит, есекжем

- қандағы мочевина және креатинин деңгейінің жоғарылауы

Сирек (≥1/10000, <1/1000)

- анемия

- анафилаксиялық реакциялар (шокты қоса), ангионевроздық ісіну

- көрудің бұзылуы

-артериялық  гипертензия (соның ішінде асқынған)

- жүрек жеткіліксіздігі

- ентігу

- мелена (геморрагиялық диареяны қоса), асқазан-ішек жолы аумағының ойық жаралануы, асқазан-ішек жолындағы геморрагиялар,  асқазан-ішектен қан кету

Өте сирек/ жекелеген жағдайлар (<1/10000)

- гранулоцитопения, тромбоцитопения, нейтропения, гемолитикалық анемия - гиперкалиемия

- депрессия, әдеттен тыс түс көру,ұйқысыздық

-парестезия, тремор, ұйқышылдық, бас ауыруы, дисгевзия (дәм сезудің бұрмалануы)

- вертиго, құлақтың шыңылдауы

- жүректің жиі қағуы

-  тері гиперемиясы, қан кернеулері, васкулит

- бронх түйілуі

- стоматит

- қан аралас құсу,асқазанның ойық жарасы, панкреатит, Крон ауруы ағымының және ойық жаралы колиттің нашарлауы

- гепатит

- геморрагиялық бөртпе, экзема, ауыр тері-шырышты реакциялар(Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермальдінекролизді қоса)

 -нефроздық синдром, бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді     нефрит

- ісіну, қатты шаршау,аяқтың құрысуы

-сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы

-салмақтың артуы

Ерекше жағдайларда желшешекпен ауырған кезде ҚҚСП қабылдағанда күрделі тері инфекциялары және жұмсақ тіндердің инфекциялары байқалған.

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-        ацеклофенакқа немесе препараттың қосымша компоненттерінің  кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

-         қан түзілуінің және  коагуляцияның бұзылуы

- осыған ұқсас әсері бар препараттар (мысалы, ацетилсалицилаттар және басқа да қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер) бронх демікпесі ұстамаларын, бронх түйілуін, жедел ринит немесе есекжемді, Квинке ісінуін туындататын пациенттерге

-        асқазан-ішек жолдарының эрозиялық-ойық жаралы зақымдануы немесе асқазан-ішек қан кетулеріне күдік болуы

-        жүрек жеткіліксіздігі (NYHA бойынша II-IV функционалдық класс), жүректің ишемиялық ауруы, шеткері артериялар аурулары немесе   цереброваскулярлық аурулар.

-        бауыр немесе бүйрек функциясының ауыр бұзылуы

- жүктілік және лактация кезеңі

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Варфаринмен өзара әрекеттесуіне зерттеулерлерді қоспағанда, дәрілермен өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілмеген.

Ацеклофенак P450 2C9 цитохромы арқылы метаболизденеді, ал  in vitro деректері ацеклофенактың осы фермент тежегіші бола алатынын көрсетеді. Осылайша, фенитоин, циметидин, толбутамид, фенилбутазон, амиодарон, миконазол және сульфафеназолмен бір мезгілде қабылдау кезінде фармакокинетикалық өзара әрекеттесу қаупі болуы мүмкін. ҚҚСП тобындағы басқа препараттар жағдайындағы сияқты, организмнен белсенді бүйрек секрециясы арқылы шығарылатын метотрексат және литий препараттары сияқты басқа препараттармен фармакокинетикалық өзара әрекеттесу қаупі де артады. Ацеклофенак плазма альбуминімен толық дерлік байланысады, демек ақуыздармен байланысатын басқа препараттармен ығыстыру типі бойынша өзара әрекеттесу мүмкіндігі бар. Ацеклофенак іс жүзінде плазма альбуминдерімен толық байланысады және соған байланысты ақуыздармен байланысатын басқа да препараттармен ығыстыру типі бойынша өзара байланысу мүмкіндігі бар.   

Ацеклофенак бойынша деректер жеткіліксіздігіне орай, келесі ақпарат басқа ҚҚСП туралы деректерге негізделген:

төмендегі препараттардың біріктірілімінен аулақ болу керек

Метотрексат: ҚҚСП метотрексаттың өзекшелік секрециясын тежейді;  оның үстіне, метотрексат клиренсінің азаюына алып келетін аздаған метаболизмдік өзара әрекеттесуді байқауға болады. Сондықтан, метотрексаттың жоғары дозаларын қолданғанда ҚҚСП тағайындалмау керек.  

Мифепристон: ҚҚСП мифепристон енгізуден кейін 8-12 күн ішінде қолдануға болмайды, ҚҚСП мифепристон әсерін азайтуы мүмкін.

Литий және дигоксин: кейбір ҚҚСП литий мен дигоксиннің бүйректік клиренсін тежейді, бұл екі заттың қан сарысуындағы концентрациясын арттырады. Егер литий және дигоксин концентрацияларына жиі мониторинг жасалмаса, бірге қолданудан аулақ болу керек.

Антикоагулянттар: ҚҚСП тромбоциттер агрегациясын тежейді және асқазан-ішек жолының шырышты қабығын зақымдайды, бұл антикоагулянттар қабылдап жүрген пациенттерде антикоагулянттардың әсерін күшейтуі және асқазан-ішек жолынан қан кету қаупін арттыруы мүмкін. Тиянақты мониторинг жасалмаса, ацеклофенак пен кумариндік топтың ішуге арналған антикоагулянттарын, тиклопидин, тромболитик препараттарды және гепаринді біріктірілімде тағайындаудан аулақ болу керек.

Антиагрегантты препараттар және серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштерді ҚҚСП-мен біріктірілімінде асқазан-ішектен қан кету қаупін арттыруы мүмкін.

Хинолонды антибиотиктер: ҚҚСП және хинолонды антибиотиктерді бір мезгілде қолдану құрысулар дамуы қаупінің артуына әкеледі.

Төменде келтірілген препараттардың біріктірілімдері дозаны  түзетуді және сақ болуды талап етуі мүмкін:    

Метотрексат: Сондай-ақ ҚҚСП мен метотрексаттың өзара әрекеттесуі, әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, тіпті метотрексаттың төмен дозасымен  емдегенде  мүмкін екенін ескерген жөн. Біріктірілген ем қолдану қажет болған жағдайларда  бүйрек функциясын бақылау керек. Егер ҚҚСП мен метотрексат, 24 сағат ішінде қабылданса сақ болу керек, өйткені метотрексат концентрациясы жоғарылауы мүмкін, бұл осы препараттың уыттылығын арттырады.

Циклоспорин, такролимус: ҚҚСП және циклоспорин немесе такролимусті бір мезгілде қабылдау бүйректе простациклин синтезінің төмендеуі салдарынан бүйрек уыттануы қаупін ұлғайтады деп саналады. Сондықтан біріктірілген ем кезінде  бүйрек функциясын мұқият бақылау өте маңызды.

Кортикостероидтар: асқазан-ішек жолынан ойық жараның немесе қан кетудің пайда болу қаупі артады.

Диуретиктер: Ацеклофенак, басқа да ҚҚСП сияқты, диуретиктер белсенділігін тежеуі мүмкін, фуросемид пен буметанидтің диурездік әсерін  және тиазидтердің гипотензиялық әсерін азайта алады. Калий жинақтаушы диуретиктермен бірге емдеу калий мөлшері артуымен байланысты болуы мүмкін; демек, қан сарысуындағы калий мөлшерін бақылау қажет.  

Ацеклофенак бендрофлуаметиазидпен бірге қолданғанда, басқа диуретиктермен дәрілік өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмаса да, артериялық қысымның бақылануына ықпал етпегені көрсетілген.

Гипотензиялық препараттар: Сондай-ақ ҚҚСП белгілі бір гипотензиялық препараттар әсерін де азайтуы мүмкін. АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин ІІ рецепторлары антагонистерін ҚҚСП біріктірілімде қабылдау бүйрек функциясының  бұзылуына әкелуі мүмкін. Бүйрек функциясының төмендеуі бар кейбір пациенттерде, мысалы, егде жастағы немесе сусызданған пациенттерде, әдетте, қайтымды сипатта болатын жедел бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі болады. Сондықтан, ҚҚСП-мен бұл препараттарды біріктірілімде қолданғанда, әсіресе, егде жастағы пациенттерді немесе  сусызданған пациенттерді емдегенде сақ болу керек. Пациенттер сұйықтықтың жеткілікті мөлшерін ішуі тиіс, одан бөлек біріктірілген ем басталғаннан кейін, сондай-ақ мезгіл-мезгіл кейін де бүйрек функциясын мониторингтеу керектігін ескеру қажет.

Ацеклофенак бендрофлуазидпен бір мезгілде енгізгенде басқа диуретиктермен өзара әрекеттесулері жоққа шығарылмауына қарамастан, артериялық қысымды бақылауға әсер етпейтіні көрсетілді.

Гипогликемиялық препараттар: Диклофенакты ішуге арналған гипогликемиялық препараттармен олардың клиникалық әсеріне ықпал етпестен бірге қолдануға болады. Алайда бұл препараттың  гипогликемиялық және гипергликемиялық әсерлері жөнінде жекелеген хабарламалар бар. Осылайша, ацеклофенакқа қатысты гипогликемия туындатуы мүмкін препараттардың дозалары түзетілуі  ықтималдығын ескеру керек.

  Зидовудин: ҚҚСП мен зидовудинді бір мезгілде қабылдағанда  гематологиялық уыттылық қаупі артады. Зидовудин және ибупрофенмен қатарлас ем алатын, гемофилиядан зардап шегетін, мен АИТВ-оң пациенттерде гемартроздар мен гематомалардың пайда болу қаупінің жоғарылауы жөнінде деректер бар.

Басқа ҚҚСП: бір мезгілде ацетилсалицил қышқылын және басқа қабынуға қарсы стероидты емес препараттардықабылдағанда жағымсыз құбылыстардың жиілігін арттыруы мүмкін, сондықтан сақ болу керек.

 

Айрықша нұсқаулар

Бір мезгілде ДИКЛОТОЛ  препаратын циклооксигеназа-2селективті тежегіштерін қоса, басқа ҚҚСП қолданудан аулақ болу керек.

Асқазан-ішек жолына әсері

Кез келген ҚҚСП қабылдағанда, ем аясында кез келген уақытта, үрейлі симптомдармен бірге жүретін немесе онсыз,  анамнезінде күрделі асқазан-ішек асқынулары болуына байланыссыз, өлімге соқтыруы мүмкін асқазан-ішек қан кетулері, асқазан немесе ішектің ойық жарасы түзілуі немесе ойық жараның тесілуі туралы хабарламалар бар. Анамнезінде асқазан немесе ішектің ойық жарасы бар пациенттерде, әсіресе егер ол қан кетулермен немесе тесілумен асқынса, сондай-ақ егде жастағы пациенттерде ҚҚСП жоғары дозаларымен емдегенде асқазан-ішек қан кетулерінің, ойық жарасы түзілуі немесе ойық жараның тесілуінің қаупі бар. Бұл пациенттерді емдеуді ең төмен тиімді дозасынан бастау керек. Сондай-ақ бұл топтағы пациенттерді және ацетилсалицил қышқылын аз дозада немесе асқазан-ішек асқынуларының даму қаупін ұлғайтуы мүмкін басқа препараттарды бір мезгілде қолдану  талап етілген пациенттерді емдегенде протектор-препараттармен (мысалы, мизопростол немесе протонды помпа тежегіштері) біріктірілген ем мүмкіндігін қарастыру қажет.

Анамнезінде асқазан-ішек уыттануы бар пациенттер, бірінші кезекте егде жастағылар, емнің ерте сатысында симптомдарға өте мұқият зейін қоя отырып, іш аумағындағы кез келген әдеттен тыс симптомдар (әсіресе асқазан-ішек қан кетулері туралы) туралы хабарлауы тиіс. Ойық жара түзілуінің немесе  қан кетуінің қаупін ұлғайтуы мүмкін жүйелі әсері бар кортикостероидтар, антикоагулянттар, мысалы варфарин, серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер немесе ацетилсалицил қышқылы сияқтыантиагрегантты препараттарды қатарлас қабылдайтын пациенттерді емдегенде сақ болу керек.

ДИКЛОТОЛ қабылдайтын пациенттерде асқазан-ішек жолының қан кетулері немесе ойық жара түзілуі пайда болған жағдайда емді тоқтату керек.

Ацеклофенакты төменде аталған аурулары бар пациенттерге сақтанумен және медициналық мұқият қадағалаумен тағайындау керек, өйткені олардың барысының жай-күйі нашарлауы мүмкін:

 

- асқазан-ішек жолының жоғарғы және төменгі бөлімдерін қоса, асқазан-ішек жолы ауруларының бар екенін айғақтайтын симптомдар

- ойық жараның, қан кетудің немесе асқазанда немесе ішекте ойық жараның тесілуінің анамнезде болуы

- ойық жаралы колит

- Крон ауруы

- гематологиялық аурулар,  жүйелі қызыл жегі (ЖҚЖ), порфирия және қан түзілу бұзылуы

Жүрек-қантамыр жүйесіне және миды қанмен қамтуға әсері

Артериялық  гипертензиясы және/немесе әлсізден орташа айқындыққа дейінгі іркілісті жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдегенде тиісінше бақылау жүргізу және ұсыныстар беру керек, өйткені ҚҚСП емдеу аясында сұйықтық іркілісі және ісінулер дамуы туралы хабарламалар болған. Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі (NYHA бойынша I функциональдық класс) бар, жүрек-қантамыр жүйесінің қауіп факторлары (мысалы, артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті және шылым шегу) бар пациенттерге ацеклофенак қолданғанда ерекше сақтану керек. Сондай-ақ анамнезінде церебро-васкулярлық қан кетулері бар пациенттерге ацеклофенак тағайындағанда сақ болу және медициналық мұқият бақылау керек.

Бауырға және бүйрекке әсері

ҚҚСП емі простагландин синтезінің дозаға тәуелді азаюын туындатуы және күрт бүйрек жеткіліксіздігіне түрткі болуы мүмкін. Жүрек немесе бүйрек функциясы бұзылған, бауыр дисфункциясы бар пациенттерде, диуретиктермен ем алатын немесе құрсақ қуысына хирургиялық араласудан кейінгі қалпына келудегі пациенттерде, сондай-ақ егде жастағы пациенттерде бүйректік қан ағымын  демеу үшін простагландиннің маңызды екенін ескеру керек. Бауыр немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерді, сондай-ақ сұйықтықтың іркілуіне бейімдендіретін басқа аурулары бар пациенттерді емдегенде сақ болу керек. Осы пациенттерде ҚҚСП  емдеу бүйрек функциясының бұзылуына және организмде сұйықтық іркілісіне әкелуі мүмкін. Сонымен қатар препаратты диуретиктермен емқабылдайтын пациенттерге немесе керісінше гиповолемия қаупі бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек. Ең төмен тиімді доза тағайындау және бүйрек функциясына жүйелі бақылау қажет. Бүйрек функциясына препарат тарапынан болатын әсер, әдетте, ацеклофенак қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайтымды. Егер бауыр функциональдық тест көрсеткіштерінің  қалыпты мәннен ауытқулары сақталса немесе бауыр жеткілісіздігі дамуына сәйкес клиникалық симптомдар пайда болғанда ұлғайса, немесе  басқа білінулер (мысалы, эозинофилия, бөртпелер) пайда болған жағдайда ацеклофенакпен емді тоқтату керек. Гепатит алдын ала симптомдарсыз дамуы мүмкін. Бауыр порфириясы бар пациенттерде  ҚҚСП  қолдану аурудың өршуіне түрткі болуы мүмкін.

Аса жоғары сезімталдық және тері реакциялары

Басқа ҚҚСП қолданған жағдайлардағы сияқты препараттың ерте экспозициясындаанафилаксиялық/анафилактоидты реакцияларды қоса, аллергиялық реакциялар пайда болуы мүмкін.

Өте сирек жағдайларда эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролизді қоса, күрделі тері реакциялары, олардың кейбірі өлімге әкелуі мүмкін, байқалған. Пациенттер осы реакциялар дамуының ең жоғары қаупіне емдеу курсының басында ұшырауға бейім, реакциялар көп жағдайларда емнің бірінші айында көп  білінеді.  Тері бөртпесінің бірінші белгілерінде, шырышты қабығының зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа симптомдарында ДИКЛОТОЛ®препаратымен емді тоқтату керек.

Айрықша сирек жағдайларда желшешек терінің және жұмсақ тіндердің тарапынан күрделі инфекциялардың түрткісі болуы мүмкін. Қазіргі уақытта осы  инфекциялық аурулардың ағымын нашарлатуда атқаратын ҚҚСП рөлін жоққа шығаруға болмайды. Сондықтан желшешекте ДИКЛОТОЛ препаратын тағайындаудан аулақ болу керек.

Гематологиялық көрсеткіштерге әсері

Ацеклофенак тромбоциттер агрегациясын қайтымды тежеуі мүмкін.

Тыныс алу жүйесі тарапынан бұзылулар

Бронх демікпесінен зардап шегуші немесе анамнезінде бронх демікпесі бар пациенттерге препарат тағайындағанда сақ болу керек, өйткені ҚҚСП қабылдау ондай пациенттерде бронх түйілуін туындатуы мүмкіндігі туралы мәлімдеулер бар.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерді емдегенде сақ болу керек, өйткені бұл жастағы топтарда ҚҚСП еміне байланысты әсіресе, өлімге әкелуі мүмкін асқазан-ішек жолынан қан кету және ойық жараның тесілуі сияқты жағымсыз құбылыстар жиілігі жоғары. Оның үстіне, егде жастағы пациенттер бүйрек, бауыр немесе жүрек-қантамыр жеткіліксіздігіне көп ұшырауға бейім.

Ұзақ уақыт  емделу

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен ұзақ уақыт ем алатын барлық пациенттер жалпы қан талдауы, функционалдық бауыр және бүйрек тестілерін ұдайы орындаумен, мұқият бақылануы тиіс. 

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері  

Препаратпен ем кезінде әлсіздік, бас айналу, бағдардан жаңылу немесе орталық жүйке жүйесі тарапынан басқа бұзылулары болған пациенттер автокөлікті немесе басқа қауіпті механизмдерді басқармауы тиіс.

 

Артық дозалануы

Симптомдары: жүрек айнуы, құсу, асқазанның ауыруы, бас айналу, ұйқышылдық және бас ауыруы.

Емі: қажет болғанда антацидтер қабылдау және  артериялық гипотензия, бүйрек жеткіліксіздігі, құрысулар, асқазан-ішек жолының шырышты қабығының тітіркенуі және тыныстың тарылуы сияқты асқынулардың басқа демеуші және симптоматикалық емін қабылдау.

Ацеклофенакты ішке қабылдау кезіндегі жедел улануларды емдеу артық дозаланудан кейінгі ең қысқа мерзімде асқазанды шаю, белсендірілген көмір қолданудың (қайталама дозалар) көмегімен препараттың сіңуін болдырмаумен жүзеге асуы тиіс. ҚҚСП-ның ақуыздармен жоғары дәрежеде байланысуы және қарқынды метаболизмі салдарынан, жеделдетілген диурез, диализ немесе гемоперфузияның ҚҚСП шығару үшін тиімділігі жеткіліксіз болуы мүкін.  

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

1, 3 немесе 10  пішінді ұяшықтықаптамадан  медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге №10, № 30 (10´3) немесе №100 (10´10) картон қорапшаға салынған.

14 таблеткадан алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.Медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге №28 (14´2)  2 пішінді ұяшықты қаптама картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы