г. AptekaOnline
Каталог

Диклофенак ШТАДА, 50 мг, суппозитории ректал. №10, пачка картонная

Действующее вещество :
Диклофенак натрия
Дозировка:
50 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
5 лет
Цена от 1 460
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2018-04-26
Действующее вещество
Диклофенак натрия
Дозировка
50 мг
Код товара
00-00013860
Лекарственная форма
Суппозитории ректальные
Описание упаковки
№10
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№010512
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
5 лет
Торговое название
Диклофенак ШТАДА
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 5 суппозиториев в контурной ячейковой упаковке. По 2 контурные ячейковые упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Диклофенак ШТАДА®

 

Международное непатентованное название

Диклофенак

 

Лекарственная форма, дозировка 

Суппозитории, 50 мг и 100 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные и противоревматические препараты, нестероидные. Уксусной кислоты производные и родственные соединения. Диклофенак.

Код АТХ M01AB05

 

Показания к применению

-  острые артриты (включая приступы подагры)

-  хронические артриты, в том числе ревматоидный артрит (хронический полиартрит)

-  анкилозирующий спондилоартрит (болезнь Бехтерева) и другие воспалительные ревматоидные заболевания позвоночника

-  артроз и спондилоартроз

-  воспалительные ревматические поражения мягких тканей

-  посттравматические воспаления мягких тканей и опорно-двигательного аппарата

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

-   гиперчувствительность к диклофенаку или любому другому компоненту препарата

-   невыясненные нарушения гемопоэза

-   наличие желудочно-кишечных язв или кровотечений, либо рецидивы в анамнезе (по меньшей мере, 2 отдельных эпизода подтвержденного образования язв или кровотечения)

-   желудочно-кишечные кровотечения или перфорации в анамнезе, связанные с предшествующей терапией НПВС

-   цереброваскулярные или другие кровотечения

-   гиперчувствитель­ность к анальгетическим или антиревматическим средствам из группы НПВС/анальгетиков в анамнезе (бронхоспазм, аспириновая астма, ринит, ангионевротический отек или крапивница)

-   пациенты с аутоиммунными заболеваниями (системная красная волчанка, смешанные коллагенозы)

-   гипертония или диагностированная застойная сердечная недостаточность (NYHA II-IV), ишемическая болезнь сердца, заболевание периферических артерий и/или цереброваскулярное заболевание

-   нарушения функции почек

-   тяжелая почечная и печеночная недостаточность

-   III триместр беременности

-   период лактации

-   проктит

-   детский и подростковый возраст до 18 лет

Необходимые меры предосторожности при применении

С целью уменьшения риска возникновения нежелательных явлений препарат следует применять в наименьшей эффективной дозе, в течение наиболее короткого периода, необходимого для облегчения симптомов.

Следует избегать одновременного применения диклофенака с другими системными НПВП, включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2, из-за отсутствия какого-либо синергического действия и возможности развития дополнительных побочных эффектов.

Применение НПВП, включая диклофенак, может быть связано с повышенным риском развития несостоятельности желудочно-кишечного анастомоза при применении диклофенака после желудочно-кишечной операции, в связи с чем рекомендуется тщательное медицинское наблюдение и настороженность в послеоперационном периоде.

Следует соблюдать осторожность при назначении препарата пациентам пожилого возраста. Следует использовать наименьшую эффективную дозу у ослабленных пожилых пациентов и пациентов с низкой массой тела.

Диклофенак, как и другие НПВП, может вызывать аллергические реакции, включая анафилактические/анафилактоидные реакции, даже в случае, если препарат ранее пациентом не применялся. Реакции гиперчувствительности могут приводить к развитию синдрома Коуниса, серьезной аллергической реакции, которая может привести к инфаркту миокарда. Симптомы таких реакций могут включать боль в груди, возникающую в связи с аллергической реакцией на диклофенак.

Как и другие НПВП, диклофенак, благодаря своим фармакодинамическим свойствам, может маскировать признаки и симптомы инфекции.

Влияние на желудочно-кишечный тракт

Диклофенак, как и другие НПВП, может вызывать такие явления как кровотечения, изъязвления или перфорации желудочно-кишечного тракта (ЖКТ), в ряде случаев со смертельным исходом. Данные явления могут возникнуть в любое время при применении препарата у пациентов с наличием или отсутствием предшествующих симптомов и серьезными желудочно-кишечными заболеваниями в анамнезе или без них. Как правило, такие явления наиболее опасны для пациентов пожилого возраста. При развитии желудочно-кишечного кровотечения или изъязвления препарат следует отменить. Необходимо тщательное медицинское наблюдение при назначении диклофенака пациентам с симптомами нарушения функции ЖКТ или с наличием желудочно-кишечных язв, кровотечений или перфораций в анамнезе. Риск желудочно-кишечных кровотечений, изъязвления или перфорации повышается при повышении дозы НПВП, включая диклофенак, а также у пациентов с язвами ЖКТ в анамнезе, особенно если они осложнялись кровотечением или перфорацией.

У пациентов пожилого возраста чаще развиваются побочные эффекты при применении НПВП, особенно это касается кровотечений из ЖКТ и перфораций, которые могут иметь летальный исход.

Для снижения риска токсического действия на желудочно-кишечный тракт следует применять препарат в минимальной эффективной дозе в течение максимально короткого времени, в особенности это касается пациентов с язвенным поражением ЖКТ, особенно осложненным кровотечением или перфорацией в анамнезе, а также пожилых пациентов. Для таких пациентов, а также для пациентов, получающих сопутствующую терапию ацетилсалициловой кислотой или другими лекарственными средствами, которые могут усилить риск развития побочных эффектов со стороны ЖКТ, необходимо рассмотреть вопрос о комбинированном лечении с применением гастропротекторных средств (например, мизопростола или ингибиторов протонного насоса).

Пациентам с поражением ЖКТ в анамнезе, особенно пожилым, следует сообщать врачу обо всех симптомах со стороны пищеварительной системы (особенно о кровотечении из желудочно-кишечного тракта).

Рекомендуется с осторожностью применять диклофенак у пациентов, получающих сопутствующую терапию препаратами, которые могут повысить риск изъязвления или кровотечения, в том числе системными кортикостероидами, антикоагулянтами (в т.ч. варфарином), селективными ингибиторами обратного захвата серотонина (СИОЗС) или антитромбоцитарными средствами (в т.ч. ацетилсалициловой кислотой).

У пациентов с язвенным колитом и болезнью Крона в связи с возможностью обострения заболевания следует применять диклофенак с осторожностью и осуществлять тщательное медицинское наблюдение.

Влияние на функцию печени

При назначении диклофенака пациентам с нарушением функции печени необходимо тщательное медицинское наблюдение в связи с возможностью обострения заболевания. При применении диклофенака может отмечаться повышение активности одного или нескольких «печеночных» ферментов. При продолжительной терапии показано регулярное исследование функции печени. При сохранении и прогрессировании нарушений печеночной функции или возникновении признаков заболеваний печени или других симптомов (например, эозинофилии, сыпи и пр.) прием препарата необходимо отменить. Следует иметь в виду, что гепатит на фоне применения диклофенака может развиваться без продромальных явлений. Осторожность необходимо соблюдать при применении диклофенака у пациентов с печеночной порфирией, поскольку препарат может провоцировать приступы порфирии.

Влияние на функцию почек

В связи с тем, что имеются сообщения о случаях задержки жидкости и отеков, ассоциированных с применением НПВП, включая диклофенак, следует проявлять особую осторожность при назначении препарата пациентам с сердечной или почечной недостаточностью, гипертонической болезнью, пожилым пациентам, пациентам, принимающим диуретики или другие препараты, влияющие на почечную функцию, а также пациентам, у которых по какой-либо причине наблюдается снижение объема циркулирующей крови (например, после обширного хирургического вмешательства). Если в таких случаях назначают диклофенак, рекомендуют в качестве меры предосторожности контролировать функцию почек. После прекращения терапии препаратом обычно отмечается нормализация показателей почечной функции до исходных значений.

Кожные реакции

При применении НПВП, включая диклофенак, очень редко сообщалось о тяжелых, в ряде случаев летальных, кожных реакциях, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Наибольшие риск и частота развития тяжелых дерматологических реакций отмечались в первый месяц лечения диклофенаком. При развитии у пациентов, получающих препарат, первых признаков кожной сыпи, поражения слизистых оболочек или других симптомов гиперчувствительности диклофенак должен быть отменен.

Системная красная волчанка (СКВ), системные заболевания соединительной ткани

У пациентов с СКВ и системными заболеваниями соединительной ткани может быть повышен риск развития асептического менингита.

Влияние на сердечно-сосудистую систему

Пациентам со значительными факторами риска развития сердечно-сосудистых осложнений (например, артериальная гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение) назначать диклофенак следует только после тщательной оценки соотношения польза/риск. Вследствие возможного повышения риска сердечно-сосудистых событий при длительном применении препарата или применении егов высокой дозе, диклофенак следует назначать в минимальной эффективной дозе на самое короткое время, необходимое для уменьшения выраженности симптомов. Следует периодически проводить повторную оценку необходимости облегчения симптомов и эффективности лечения.

В связи с тем, что сообщалось о случаях задержки жидкости и отеков при применении НПВП, включая диклофенак, пациентам с артериальной гипертензией и/или легкой или умеренной сердечной недостаточностью необходимо проводить тщательный мониторинг состояния.

Клинические исследования и эпидемиологические данные свидетельствуют о возможном повышении риска артериального тромбоза (например, инфаркта миокарда или инсульта) при применении диклофенака, особенно при продолжительном применении или применении в высоких дозах (150 мг в сутки).

Пациентам с неконтролируемой гипертензией, застойной сердечной недостаточностью, установленной ишемической болезнью сердца, заболеваниями периферических артерий и/или цереброваскулярной болезнью следует назначать диклофенак только после тщательной оценки соотношения польза/риск.

Влияние на гематологические показатели

При длительном курсе лечения диклофенаком, как и другими НПВП, необходим мониторинг гематологических показателей. Диклофенак может обратимо ингибировать агрегацию тромбоцитов. Необходимо тщательное наблюдение за пациентами с нарушениями гемостаза, геморрагическим диатезом или гематологическими нарушениями.

Пациенты с бронхиальной астмой

У пациентов с бронхиальной астмой, сезонным аллергическим ринитом, отеком слизистой оболочки носа (в т.ч. с носовыми полипами), хроническими обструктивными заболеваниями легких или хроническими инфекциями дыхательных путей (особенно ассоциированными с аллергическими ринитоподобными симптомами) чаще, чем у других пациентов, при применении НПВП развиваются нежелательные реакции по типу бронхоспазма (так называемая непереносимость ацетилсалициловой кислоты или других НПВП, «аспириновая» астма), отека Квинке или крапивницы. Применять препарат у данных пациентов следует с особой осторожностью (необходима готовность к оказанию экстренной медицинской помощи). Данные рекомендации касаются также пациентов, у которых в анамнезе были аллергические реакции на другие лекарственные препараты (сыпь, зуд, крапивница). Как и другие препараты, ингибирующие активность циклооксигеназы, диклофенак и другие НПВП могут вызывать бронхоспазм у пациентов, имеющих бронхиальную астму в анамнезе.

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Препараты лития

Диклофенак может повышать концентрацию лития в плазме крови. Рекомендуется мониторинг концентрации лития в плазме при одновременном применении с диклофенаком.

Дигоксин

Диклофенак может повышать концентрацию дигоксина в плазме крови. Рекомендуется мониторинг концентрации дигоксина в плазме при одновременном применении с диклофенаком.

Диуретические и гипотензивные препараты

Диклофенак может снижать гипотензивное действие диуретических и гипотензивных препаратов (например, бета-адреноблокаторов, ингибиторов ангиотензин-конвертирующего фермента - АКФ) за счет подавления синтеза сосудорасширяющих простагландинов. Пациентам, особенно пожилого возраста, эти комбинации необходимо назначать с осторожностью и регулярно контролировать артериальное давление. Пациенты должны быть адекватно гидратированы. После начала и периодически во время лечения, особенно при одновременном назначении диуретических средств и ингибиторов АПФ, необходимо контролировать функцию почек из-за повышенного риска нефротоксичности.

Препараты, способные вызывать гиперкалиемию

Одновременное применение диклофенака с калийсберегающими диуретиками, циклоспорином, такролимусом или триметопримом может приводить к повышению концентрации калия в сыворотке крови (в случае применения такой комбинации лекарственных средств данный показатель следует регулярно контролировать).

Антикоагулянты и антиагреганты

Необходимо с осторожностью комбинировать диклофенак с препаратами этих групп из-за риска развития кровотечений. Хотя в клинических исследованиях не было установлено влияния диклофенака на действие антикоагулянтов, существуют отдельные сообщения о повышении риска кровотечений у пациентов, принимавших данную комбинацию препаратов. Поэтому, в случае такого сочетания лекарственных средств рекомендуется регулярное и тщательное наблюдение за пациентами. Как и другие нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП) диклофенак может обратимо ингибировать агрегацию тромбоцитов.

Другие НПВП и кортикостероиды

Одновременное системное применение диклофенака и других НПВП, включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2, или кортикостероидов может повышать риск развития желудочно-кишечных кровотечений и изъязвлений.Следует избегать одновременного применения двух и более НПВП.

Селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС)

Одновременное применение диклофенака и препаратов из группы СИОЗС повышает риск развития желудочно-кишечных кровотечений.

Гипогликемические препараты

В клинических исследованиях установлено, что при совместном применении диклофенак не влияет на эффективность гипогликемических препаратов. Однако, известны отдельные сообщения о развитии в таких случаях как гипогликемии, так и гипергликемии, что требовало изменения дозы гипогликемических препаратов во время терапии диклофенаком. Поэтому во время совместного применения диклофенака и гипогликемических препаратов рекомендуется проводить мониторинг концентрации глюкозы крови.

Метотрексат

Необходимо соблюдать осторожность при назначении диклофенака менее чем за 24 ч до или через 24 ч после приема метотрексата, т.к. в таких случаях может повышаться концентрация метотрексата в крови (в связи с нарушением почечного клиренса) и усиливаться его токсическое действие (сообщалось о случаях серьезной токсичности).

Циклоспорин

Влияние диклофенака на синтез простагландинов в почках может усиливать нефротоксичность циклоспорина. Поэтому применяемые дозы диклофенака должны быть ниже, чем у пациентов, не применяющих циклоспорин.

Такролимус

Возможно повышение нефротоксичности при одновременном применении с диклофенаком.

Антибактериальные средства (производные хинолона)

Имеются отдельные сообщения о развитии судорог у пациентов (в т.ч. не имеющих в анамнезе указаний на эпилепсию или судороги), получавших одновременно хинолоновые производные и диклофенак.

Фенитоин

При одновременном применении фенитоина и диклофенака необходимо контролировать концентрацию фенитоина в плазме крови из-за возможного усиления его системного воздействия.

Колестипол и колестирамин

Данные препараты могут замедлять или уменьшать абсорбцию диклофенака, поэтому рекомендуется принимать диклофенак, по меньшей мере, за один час до или через 4-6 ч после приема колестипола или колестирамина.

Сердечные гликозиды

Одновременное применение сердечных гликозидов и НПВП может вызвать обострение сердечной недостаточности, привести к снижению скорости клубочковой фильтрации и повышению концентрации сердечных гликозидов в плазме крови.

Мифепристон

НПВП не следует использовать в течение 8-12 дней после применения мифепристона в связи с возможным снижением эффекта мифепристона.

Мощные ингибиторы изофермента CYP2C9

Следует соблюдать осторожность при совместном назначении диклофенака и мощных ингибиторов изофермента CYP2C9 (таких как вориконазол) из-за возможного увеличения концентрации диклофенака в сыворотке крови вследствие угнетения его метаболизма и усиления системного действия.

Специальные предупреждения

Применение в педиатрии

Противопоказано применение у детей и подростков в возрасте до 18 лет.

Беременность

Диклофенак ШТАДА® противопоказан в последние три месяца беременности, т.к. он может вызвать ослабление родовой деятельности, удлинение продолжительности кровотечений, преждевременное закрытие артериального боталлова протока, легочную гипертензию и нарушение функции почек у плода.

В первый и второй триместр беременности Диклофенак ШТАДА® следует применять только в случае крайней необходимости, в самой низкой дозе, краткосрочно и лишь после тщательного сопоставления пользы и риска при его употреблении.

Кормление грудью

При необходимости проведения лечения диклофенаком в период лактации, следует прекратить грудное вскармливание.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

При применении Диклофенака ШТАДА®возможны побочные эффекты со стороны ЦНС, такие как усталость и головокружение, особенно при применении больших доз или в сочетании с алкоголем, что следует иметь в виду пациентам, управляющим транспортным средством или потенциально опасными механизмами.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Рекомендуемая доза составляет от 50 до 150 мг диклофенака натрия в сутки, в зависимости от тяжести заболевания. Максимальная суточная доза диклофенака составляет 150 мг.

Диклофенак ШТАДА®, суппозитории 50 мг

Взрослым назначают по 1 суппозиторию Диклофенака ШТАДА 50 мг, 1-3 раза в сутки.

Возраст

Разовая доза

Общая суточная доза

Взрослые

1 суппозиторий (т.е. 50 мг диклофенака натрия)

1-3 суппозитория (т.е. 50-150 мг диклофенака натрия)

Диклофенак ШТАДА®, суппозитории 100 мг

Взрослым назначают по 1 суппозиторию Диклофенака ШТАДА®100 мг (соответствует 100 мг диклофенака натрия) 1 раз в сутки.

При необходимости Диклофенак ШТАДА® суппозитории ректальные можно комбинировать с применением диклофенака в других лекарственных формах (например, таблетки), при этом общая суточная доза диклофенака не должна превышать 150 мг.

Метод и путь введения

Суппозиторий вводят в прямую кишку, по возможности после дефекации.

Длительность лечения

Длительность курса лечения определяет врач в зависимости от тяжести заболевания.

Ревматические состояния могут потребовать более длительной терапии Диклофенаком ШТАДА®.

Риск развития нежелательных явлений можно значительно уменьшить, если применять препарат в наименьшей эффективной дозе в течение самого короткого периода времени, необходимого для облегчения симптомов.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы:нарушения со стороны ЦНС, включающие головную боль, головокружение, сонливость и бессознательное состояние (у детей также миоклонус). Могут также появиться боль в животе, тошнота, рвота, гипотензия, угнетение дыхания и цианоз. Возможны желудочно-кишечные кровотечения и нарушения функции печени и почек.

Лечение: симптоматическое. Специфического антидота не существует.

Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата

Если Вы забыли применить препарат в назначенное время, введите суппозиторий, как только вы об этом вспомните, а далее применяйте в соответствии с рекомендациями врача. Не применяйте двойную дозу, чтобы возместить пропущенную дозу.

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

Если у Вас есть дополнительные вопросы по применению этого лекарственного средства, обратитесь к медицинскому работнику.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Часто (от ≥ 1/100 до < 1/10)

-   головная боль, головокружение

-   вертиго

-   тошнота, рвота, диарея, диспепсия, абдоминальная боль, метеоризм, анорексия (потеря аппетита)

-  повышение уровня сывороточных трансаминаз

-  кожная сыпь

Нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100)

-   инфаркт миокарда, сердечная недостаточность, учащенное сердцебиение, боль в груди

Редко (от ≥ 1/10000 до < 1/1000)

-      гиперчувствительность, анафилактические и анафилактоидные реакции (включая артериальную гипотензию и шок)

-      сонливость, усталость

-      астма (включая одышку)

-      гастрит, желудочно-кишечное кровотечение, кровавая рвота, диарея с кровью, мелена, язва желудка или кишечника с кровотечением и/или прободением (иногда с летальным исходом, особенно у пожилых пациентов)

-      гепатит, желтуха, нарушение функции печени

-      крапивница

-      раздражение в месте введения, отек

Очень редко (< 1/10000)

-  тромбоцитопения, анемия (в т.ч. гемолитическая и апластическая анемия), лейкопения, агранулоцитоз

-  ангионевротический отек (включая отек лица)

-  дезориентация, депрессия, бессонница, ночные кошмары, раздражительность, психотические реакции

-  парестезия, нарушение памяти, судороги, тревожность, тремор, асептический менингит, расстройство вкусового восприятия, цереброваскулярное событие

-  нарушение зрения (расплывчатость видения или двоение в глазах)

-  шум или звон в ушах, нарушение слуха

-  артериальная гипертензия, артериальная гипотензия, васкулит

-  пневмонит

-  колит (включая геморрагический колит, обострение болезни Крона или язвенного колита), запор, стоматит (в том числе язвенный стоматит), глоссит (воспаление языка), поражения пищевода, диафрагмоподобные стриктуры в кишечнике, панкреатит

-  фульминантный (молниеносный) гепатит, некроз печени, печеночная недостаточность

-  буллезная сыпь, экзема, эритема, мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), эксфолиативный дерматит, выпадение волос, реакции фотосенсибилизации, пурпура, аллергическая пурпура, зуд

-  интерстициальный нефрит, нефротический синдром, некроз почечных сосочков, острая почечная недостаточность, протеинурия, гематурия

-  импотенция

Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

-    спутанность сознания, галлюцинации, нарушение восприятия, недомогание

-    неврит зрительного нерва

-    ишемический колит

-    синдром Коуниса

 

При возникновении нежелательных лекарственных реакций обращаться к медицинскому работнику, фармацевтическому работнику или напрямую в информационную базу данных по нежелательным реакциям (действиям) на лекарственные препараты, включая сообщения о неэффективности лекарственных препаратов

РГП на ПХВ «Национальный Центр экспертизы лекарственных средств и медицинских изделий» Комитет контроля качества и безопасности товаров и услуг Министерства здравоохранения Республики Казахстан

http://www.ndda.kz

 

Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Один суппозиторий содержит

активное вещество диклофенак натрия, 50 мг или 100 мг,

вспомогательное вещество – жир твердый.

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Однородные суппозитории от белого цвета до цвета слоновой кости.

 

Форма выпуска и упаковка

По 5 суппозиториев в контурную ячейковую упаковку из пленки белой поливинилхлоридной, ламинированной прозрачным полиэтиленом низкой плотности.

По 2 контурных упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственноми русском языках вкладывают в пачку из картона.

 

Срок хранения

5 лет.

Не применять по истечении срока годности.

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 25 °С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Диклофенак ШТАДА®

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Диклофенак

 

Дәрілік түрі, дозалануы

Суппозиторийлер, 50 мг және 100 мг

 

Фармакотерапиялық тобы

Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар, стероидты емес. Сірке қышқылы туындылары және байланысты қосылыстар. Диклофенак.

АТХ коды  M01AB05

 

Қолданылуы

-  жедел артриттерде (подагра ұстамасын қоса)

-  созылмалы артриттерде, соның ішінде ревматоидты артритте (созылмалы полиартрит)

-  шорбуынданатын спондилоартритте (Бехтерев ауруы) және омыртқа бағанының басқа ревматизмдік қабыну ауруларында

-  артрозда және спондилоартрозда

-  жұмсақ тіндердің қабынған ревматизмдік зақымдануларында

-  жұмсақ тіндердің және тірек-қимыл аппаратының жарақаттан кейінгі қабынуларында

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-   диклофенакқа немесе препараттың кез келген басқа компонентіне аса жоғары сезімталдық

-   гемопоэздың анықталмаған бұзылулары

-  асқазан-ішектік ойық жара ауруының немесе қан кетудің болуы, болмаса анамнезіндегі қайталаулар (ойық жара түзілуі немесе қан кетудің  нақтыланған кемінде 2 жеке эпизоды)

-  алдындағы ҚҚСП емдеуге байланысты анамнезіндегі асқазан-ішектік қан кету немесе тесілу

-  цереброваскулярлық немесе басқа қан кетулер

-  анамнезде ҚҚСД/анальгетиктер тобына жататын анальгетикалық немесе ревматизмге қарсы дәрілерге аса жоғары сезімталдық, (бронх түйілуі, аспиринді демікпе, ринит, ангионевроздық ісіну немесе есекжем)

-   аутоиммунды аурулары бар пациенттер (жүйелі қызыл жегі, аралас коллагеноздар)

-   гипертония немесе диагностикаланған іркілісті жүрек жеткіліксіздігі

(NYHA II-IV), жүректің ишемиялық ауруы, шеткері артерия ауруы және/немесе цереброваскулярлық ауру

-   бүйрек функциясының бұзылуы

-  бүйрек және бауыр қызметінің ауыр жеткіліксіздігі

-  жүктіліктің III триместрі

-  лактация кезеңі

-  проктит

-  18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Жағымсыз құбылыстардың туындау қаупін азайту мақсатында препаратты симптомдарды жеңілдету үшін қажетті ең аз мөлшердегі тиімді дозаны өте аз уақыт кезеңі ішінде қолдану керек.

Қандай да бір синергиялық әсері және қосымша жағымсыз әсерлері дамуы мүмкіндігі болмағандықтан, диклофенакты циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерін қоса, басқа жүйелік ҚҚСП бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Диклофенакты қоса, ҚҚСП препараттарын қолдану асқазан-ішек хирургиясынан кейін диклофенакты қолдану кезінде асқазан-ішек жолдары анастомозының бұзылу қаупінің жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін, сондықтан операциядан кейінгі кезеңде мұқият медициналық бақылау және ескерту ұсынылады.

Препаратты егде жастағы пациенттерге тағайындаған кезде сақ болу керек. Егде жастағы әлсіреген пациенттерге және дене салмағы төмен пациенттерге ең төмен тиімді дозаны  пайдалану керек.

Диклофенак, басқа ҚҚСП сияқты, егер тіпті пациент препаратты бұрын қабылдамаған жағдайда, анафилаксиялық/анафилактоидты реакцияларды қоса, аллергиялық реакциялар туындатуы мүмкін. Жоғары сезімталдық реакциялары Коунис синдромының, аллергиялық реакция дамуына әкелуі мүмкін, бұл миокард инфарктісіне әкелуі мүмкін. Мұндай реакциялардың белгілері диклофенакқа аллергиялық реакциямен байланысты кеудедегі ауырсынуды қамтуы мүмкін.

Басқа ҚҚСП сияқты, өзінің фармакодинамикалық қасиеттеріне байланысты, диклофенак инфекциялардың белгілері мен симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

Асқазан-ішек жолдарына әсері

Диклофенак, басқа да ҚҚСП сияқты, бірқатар жағдайларда өліммен аяқталған, асқазан-ішек жолдарынан (АІЖ) қан кету, ойық жаралану немесе тесілу тәрізді құбылыстар туындатуы мүмкін. Бұл жағдайлар ескерту симптомдары бар немесе онсыз және анамнезінде күрделі асқазан-ішек жолдарының аурулары бар немесе онсыз пациенттерде препаратты қолданғанда кез келген уақытта туындауы мүмкін. Бұл құбылыстар әдетте егде жастағы пациенттер үшін қауіптірек. Асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жаралану дамығанда препаратты тоқтату қажет. Анамнезінде асқазан-ішек ойық жаралары, қан кетулер немесе тесілулер болған немесе АІЖ функциясының бұзылу симптомдары бар пациенттерге диклофенактағайындағанда мұқият медициналық қадағалау керек. Диклофенакты қоса, ҚҚСП дозасын арттырғанда анамнезінде АІЖ ойық жарасы, әсіресе, егер олар қан кету немесе тесілу түріндегі асқынулары бар пациенттерде, сондай-ақ асқазан-ішек қан кетулерінің, ойық жаралану немесе тесілуінің қаупі жоғарылайды.

Егде жастағы пациенттерде ҚҚСП қолданғанда жағымсыз әсерлері жиі дамиды, әсіресе бұл АІЖ қан кетулерге және өліммен аяқталуы мүмкін перфорацияларға қатысты.

Асқазан-ішек жолдарына уыттылық әсерінің қаупін азайту үшін  препаратты ең қысқа мерзім ішіндегі ең төмен тиімді дозада қолдану керек, бұл әсіресе анамнезінде АІЖ ойық жаралы зақымдануы, әсіресе асқынған қан кетулері немесе тесілулері бар пациенттерге, сондай-ақ егде жастағы пациенттерге қатысты. Бұндай пациенттер үшін, сондай-ақ АІЖ тарапынан жағымсыз әсерлері дамуының қаупін күшейтуі мүмкін ацетилсалицил қышқылымен немесе басқа дәрілік заттармен қатарлас ем алатын пациенттер үшін гастропротекторлық дәрілік заттар (мысалы, мизопростол немесе протонды насос тежегіштері) қолданумен біріктірілген ем туралы мәселені қарастыру керек.

Анамнезінде АІЖ зақымдануы бар пациенттер, әсіресе егде жастағыларға ас қорыту жүйесі тарапынан болатын барлық симптомдар (әсіресе асқазан-ішек жолдарынан қан кетулері) туралы дәрігерге хабарлау керек.

Ойық жаралану немесе қан кетулер қаупін жоғарылатуы мүмкін препараттармен, оның ішінде жүйелі кортикостероидтармен, антикоагулянттармен (оның ішінде варфаринмен), серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштерімен (СКҚСТ) немесе антитромбоцитарлық дәрілермен  (оның ішінде ацетилсалицил қышқылымен) қатарлас ем алатын пациенттерде диклофенакты сақтықпен қолдану керек.

Ойық жаралы колит және Крон ауруы бар пациенттерде ауру өршуі мүмкіндігіне байланысты диклофенакты сақтықпен қолдану керек және мұқият медициналық бақылау қойылу қажет.

Бауыр функциясына әсері

Диклофенак бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге тағайындалған жағдайда, аурудың жағдайы өршуі мүмкіндігіне байланысты мұқият медициналық бақылау қажет. Диклофенакқолданғанда бір немесе бірнеше «бауыр» ферменттерінің белсенділігі артқаны анықталуы мүмкін. Ұзақ уақыт емделу кезінде бауыр функциясына жүйелі бақылау қолданылады. Бауыр функциясының бұзылуы сақталатын және үдейтін болса немесе бауыр ауруларының белгілері немесе басқа симптомдары (мысалы, эозинофилия, бөртпе, т.б.) туындағанда  препарат қабылдауды тоқтату керек. Диклофенак қолдану аясындагепатит продромальді құбылыстарсыз дамуы мүмкін. Диклофенак

бауыр порфириясы бар пациенттерде қолданылған жағдайда, порфирия ұстамасына түрткі болуы ықтималдығынан сақ болу қажет.

Бүйрек функциясына әсері

Диклофенакты қоса, ҚҚСПқолданумен астасқан сұйықтық іркілісі жағдайлары мен ісінулер жөнінде хабарламалар болуына байланысты препаратты жүрек немесе бүйрек жеткіліксіздігі, гипертониялық аурулары бар пациенттерге, егде жастағы пациенттерге, диуретиктер немесе бүйрек функциясына ықпал ететін басқа препараттар қабылдайтын пациенттерге, сондай-ақ қандай да бір себептермен айналымдағы қан көлемі төмендеуі бақыланатын (мысалы, ауқымдыхирургиялық араласымдар) пациенттерге тағайындағанда ерекше сақ болу керек. Егер бұндай жағдайларда диклофенак тағайындалса, сақтық шаралары ретінде бүйрек функциясын бақылау ұсынылады. Әдетте препаратпен ем тоқтатқаннан кейін бүйрек функциясының көрсеткіштері бастапқы мәніне дейін қалыпқа түсетіні анықталды.

Тері реакциялары

Диклофенакты қоса, ҚҚСП қолдануда ауыр, эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальдінекролизді қоса, бірқатар жағдайларда өлімге дейін апаратын ауыр тері реакциялары туралы өте сирек хабарланды. Ауыр дерматологиялық реакциялардың дамуының көбірек қаупі және жиілігі диклофенакпен емнің алғашқы айында анықталды. Препарат қабылдайтын пациенттерде тері бөртпесінің, шырышты қабықтың зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың басқа симптомдары дамығанда диклофенак тоқтатылуы тиіс.

Жүйелі қызыл жегі (ЖҚЖ), дәнекер тіндердің жүйелі аурулары

ЖҚЖ және дәнекер тіндердің жүйелі аурулары бар пациенттердеасепсистік менингит даму қаупі жоғары болуы мүмкін.

Жүрек-қантамырлар жүйесіне әсері

Жүрек-тамырлық асқынулар даму қаупінің елеулі факторы (мысалы, артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу) бар пациенттерге диклофенакты тек пайда/қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана тағайындау керек. Препаратты ұзақ қолданғанда немесе оны жоғары дозаларда қолданғанда жүрек-тамырлық жағдайлардың болжамды жоғарылау қаупі салдарынан диклофенакты ең қысқа мерзімге симптомдар айқындығын азайтуға қажетті ең аз тиімді дозада тағайындау керек. Мезгіл-мезгіл симптомдарды жеңілдету және ем тиімділігіне қайталап бағалау жүргізу керек.

Диклофенакты қоса, ҚҚСП қолданғанда сұйықтық іркілуі және ісіну жағдайлары туралы мәлімделуіне байланысты артериялық гипертензиясы және/немесе жеңіл немесе орташа жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттердің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізу керек.

Клиникалық зерттеулер және эпидемиологиялық деректер диклофенак қолданғанда, әсіресе жоғары дозаларында (тәулігіне 150 мг)ұзағырақ қолдануда артериялық тромбоздың (мысалы, миокард инфаркті немесе инсульт) болжамды жоғары қаупі туралы айғақтайды.

Бақыланбайтынгипертензиясы, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, анықталған ишемиялық жүрек ауруы, шеткері артерия ауруы және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге диклофенакты тек пайда/қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана тағайындау керек.

Гематологиялық көрсеткіштерге әсері

Басқа ҚҚСП сияқты, диклофенакпен ұзақ емдеу курсында гематологиялық көрсеткіштерге мониторинг қажет. Диклофенак тромбоциттер агрегациясын қайтымды тежеуі мүмкін. Гемостаз бұзылулары, геморрагиялық диатезі немесе гематологиялық бұзылулары бар пациенттерге мұқият қадағалау керек.

Бронх демікпесі бар пациенттер

Бронх демікпесімен, маусымдық аллергиялық ринитпен, мұрын шырышты қабығының ісінуімен (оның ішінде мұрын полиптері), өкпенің созылмалы обструкциялық ауруларымен немесе тыныс алу жолдарының созылмалыинфекцияларымен (әсіресе, риниттерге ұқсас аллергиялық симптомдармен байланысты) пациенттерде ҚҚСП қолданғанда бронх түйілуі типті (ацетилсалицилқышқылының жағымсыздығы немесе басқа ҚҚСП, «аспирин демікпесі» деп аталатын), Квинке ісінуі немесе есекжем сияқты жағымсыз реакциялар, басқа пациенттерге қарағанда, жиірек туындайды. Осындай пациенттерде препарат қолдану аса сақтықпен жүргізілуі керек (шұғыл медициналық көмек көрсетілуіне дайын болу) ұсынылады. Бұл ұсыныстар анамнезінде басқа дәрілік препараттарға аллергиялық реакциялары (бөртпе, қышыну, есекжем) бар пациенттерге де қатысты. Циклооксигеназа белсенділігін тежейтін басқа да препараттар сияқты диклофенак және ҚҚСП анамнезінде бронх түйілуі бар пациенттерде бронх түйілуін туындатуы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Литий препараттары

Диклофенак қан плазмасында литий концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Диклофенакпен бір мезгілде қолданғанда плазмадағы литий концентрациясын мониторингтеу ұсынылады.

Дигоксин

Диклофенак қан плазмасында дигоксин концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Диклофенакпен бір мезгілде қолданғанда плазмадағы дигоксин концентрациясын мониторингтеу ұсынылады.

Диуретиктер және гипотензиялық препараттар

Диклофенак диуретиктер және гипотензиялық препараттардың (мысалы, бета-адреноблокаторлар, ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштері - АӨФ) гипотензиялық әсерін тамыр кеңейтетін простагландиндер синтезін бәсеңдету есебінен төмендетуі мүмкін. Пациенттерге, әсіресе егде жастағыларға, бұл біріктірілімдерді сақтықпен тағайындау және артериялық қысымды мезгіл-мезгіл бақылап отыру қажет. Пациенттер талапқа сай гидратациялануы тиіс. Емді бастағаннан кейін және емдеу барысында мезгіл-мезгіл, әсіресе диуретик дәрілерді және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде тағайындаған кезде, нефроуыттылық қаупі жоғары болғандықтан бүйрек функциясын бақылау қажет.

Гиперкалиемияны туындатуға ықпалды препараттар

Калий сақтаушы диуретиктермен, циклоспоринмен, такролимуспен немесе триметоприммен бір мезгілде қабылдау қан сарысуында калий концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін (дәрілік заттың осындай біріктірілімін қолданған жағдайда бұл көрсеткішті ұдайы бақылау керек).

Антикоагулянттар және антиагреганттар

Диклофенакты осы топтардың препараттарымен қан кету дамуы қаупінен сақтықпен біріктірілуі керек. Клиникалық зерттеулер диклофенактың антикоагулянттар әсеріне ықпалын айғақтамаса да, препараттың бұл біріктірілімін қабылдаған пациенттерде қан кету қаупінің артқаны туралы жекелеген деректер бар. Сондықтан дәрілік заттардың мұндай үйлесімі жағдайында пациенттерге үнемі және мұқият бақылау керек. Қабынуға қарсы стероидты емес басқа да препараттар (ҚҚСП) сияқты диклофенак тромбоциттердіңагрегациясын қайтымды тежеуі мүмкін.

Басқа ҚҚСП және кортикостероидтар

Диклофенакты жәнециклооксигеназа-2 селективті тежегіштерін немесе кортикостероидтарды қоса, басқа ҚҚСП бір мезгілде жүйелі қолдану асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жаралану даму қаупін жоғарылатуы мүмкін.Екі немесе одан көп ҚҚСП бір мезгілде қолдануға болмайды.

Серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері (СКҚІТ)

Диклофенакты және СКҚІТ тобының препараттарын бір мезгілде қолдану

асқазан-ішектен қан кету дамуының қаупін арттырады.

Гипогликемиялық препараттар

Клиникалық зерттеулерде, бірге қолданғанда диклофенак гипогликемиялық препараттардың тиімділігіне әсер етпейтіні анықталды. Алайда, гипогликемия сияқты, гипергликемия жағдайларының дамығаны туралы жекелеген хабарламалар белгілі, бұлар диклофенакпен ем кезінде гипогликемиялық препараттардың дозасын өзгертуді талап етеді. Сондықтан диклофенакты және гипогликемиялық препараттарды бірге қабылдаған кезде қандағы глюкоза концентрациясын мониторингтеу ұсынылады.

Метотрексат

Диклофенак тағайындағанда метотрексатты қабылдағанға дейін 24 сағат немесе 24 сағатан кейін ішінде сақ болу қажет, өйткені мұндай жағдайларда қандағы метотрексат концентрациясы жоғарылауы (бүйрек клиренсі бұзылуына байланысты) және оның уыттылық әсері күшеюі мүмкін (күрделі уыттылық жағдайлары туралы хабарланған).

Циклоспорин

Диклофенактың бүйректегі простагландиндер синтезіне әсері циклоспориннің нефроуыттылығын күшейтуі мүмкін. Осыған байланысты, қолданылатын диклофенак дозасы циклоспорин қабылдамайтын пациенттерге қарағанда төмен болуы тиіс.

Такролимус

Диклофенакпен бір мезгілде қолданған кезде нефроуыттылық қаупі жоғарылауы мүмкін.

Бактерияға қарсы дәрілер (хинолон туындылары)

Хинолон туындылары және диклофенакты бір мезгілде қабылдаған пациенттерде құрысулардың дамығаны туралы жекелеген хабарламалар бар (оның ішінде анамнезінде эпилепсияға немесе құрысуларға көрсетілімі жоқ).

Фенитоин

Фенитоинді және диклофенакты бір мезгілде қабылдаған кезде оның жүйелік әсері ұлғаюы мүмкіндігінен, қан плазмасындағы фенитоин концентрациясын бақылау керек.

Колестипол және колестирамин

Бұл препараттар диклофенактың сіңірілуін баяулатуы немесе азайтуы мүмкін,  сондықтан диклофенакты колестипол немесе колестирамин қабылдаудан ең кемі бір сағат бұрын немесе қабылдағаннан кейін 4-6 сағаттан соң қабылдау ұсынылады.

Жүрек гликозидтері

Жүрек гликозидтерін және ҚҚСП бір мезгілде қолдану жүрек жеткіліксіздігі өршуін туындатуы мүмкін, шумақтық сүзілу жылдамдығы төмендеуіне және қан плазмасындағы жүрек гликозидтері концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Мифепристон

Мифепристонды қолданғаннан кейін 8-12 күн бойы ҚҚСП пайдалануға болмайды, өйткені мифепристонның әсері төмендеуінің ықтималдығы бар.

CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіштері

Диклофенакты және CYP2C9 изоферменті күшті тежегіштерін (вориконазол сияқтыларды) бір мезгілге тағайындағанда, оның метаболизмін бәсеңдетуінен және жүйелік әсерінің күшеюінен қан сарысуындағы диклофенак концентрациясының ұлғаюы мүмкіндігінен сақ болған жөн.

Арнайы ескертулер

Педиатрияда қолдану

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде қолдануға болмайды.

Жүктілік

Диклофенак ШТАДА® препаратын жүктіліктің соңғы үш айында қолдану қарсы көрсетілімде, өйткені ол босану қызметінің әлсізденуін, қан кету мерзімі ұзақтығы ұзаруын, артериялық боталл түтігінің мерзімінен бұрын жабылуын, өкпе гипертензиясын және шарананың бүйрек функциясы бұзылуын туындатуы мүмкін. 

Жүктіліктің алғашқы және екінші триместрінде Диклофенак ШТАДА®препаратын аса қажет жағдайда, ең аз дозада, қысқа жедел мерзімде ғана және оны пайдаланудың пайдасы мен қаупін мұқият салыстырудан кейін ғана қолдану керек.

Бала емізу кезінде

Лактация кезеңінде диклофенакпен емдеу қажет болған кезде бала емізуді тоқтата тұрған жөн.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Диклофенак ШТАДАÒ-ны қолданған кезде, әсіресе үлкен дозаларды қолданғанда немесе алкогольмен біріккенде ОЖЖ тарапынан шаршау және бас айналу сияқты жағымсыз әсерлер болуы мүмкін, мұны көлік құралдарын немесе аса қауіпті механизмдерді басқаратын пациенттердің ескергені жөн.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ұсынылатын дозасы аурудың ауырлығына байланысты тәулігіне 50-ден 150 мг дейінгі натрий диклофенагын құрайды. Диклофенактың ең жоғары тәуліктік дозасы 150 мг құрайды.

Диклофенак ШТАДА®, 50 мг суппозиторийлер

Ересектерге 50 мг Диклофенак ШТАДАÒ-ның 1 суппозиторийін, тәулігіне 1-3 реттен тағайындайды.

Жасы

Бір реттік доза

Жалпы тәуліктік доза

Ересектер

1 суппозиторий (яғни 50 мг натрий диклофенагы)

1-3 суппозиторий (яғни 50-150 мг натрий диклофенагы)

Диклофенак ШТАДА®, 100 мг суппозиторийлер

Ересектерге 1 суппозиторийден Диклофенак ШТАДА®-ның 100 мг (100 мг натрий диклофенагына сай) тәулігіне 1 рет тағайындайды.

Қажет болғанда Диклофенак ШТАДА® ректальді суппозиторийін басқа дәрілік түрдегі (мысалы, таблеткалар) диклофенак қолданумен біріктіруге болады, бұл арада диклофенактың тәуліктік дозасы 150 мг аспауы тиіс.

Енгізу әдісі және жолы

Суппозиторийді тік ішекке, мүмкіндігінше, дефекациядан кейін, енгізеді.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу курсының ұзақтығын дәрігер аурудың ауырлығына байланысты белгілейді.

Ревматизмдік жай-күй Диклофенак ШТАДА®-мен ұзақ уақыт емдеуді талап етуі мүмкін.

Егер препаратты ең аз тиімді дозада симптомдарды жеңілдету үшін қажетті ең қысқа мерзім уақыт ішінде қолданса жағымсыз құбылыстар дамуының қаупін елеулі азайтуға болады.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажетті шаралар

Симптомдары: бас ауыруды, бас айналуды, ұйқышылдық және естен тану жағдайын қоса алғандағы ОЖЖ тарапынан болатын бұзылулар (сондай-ақ балаларда миоклонус). Сондай-ақ іштің ауыруы, жүрек айнуы және құсу, гипотензия, тыныстың тарылуы және цианоз пайда болуы мүмкін. Асқазан-ішектен қан кетуі және бауыр мен бүйрек функциясының бұзылуы мүмкін.

Емі: симптоматикалық. Спецификалық антидоты жоқ.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозаларын өткізіп жіберген кезде қажет шаралар

Егер Сіз препаратты белгіленген уақытта қолдануды ұмытып кетсеңіз, суппозиторийді бұл туралы есіңізге түскен мезетте тез арада енгізіңіз, содан кейін оны дәрігердің ұсыныстарына сәйкес қолданыңыз. Өткізілген дозаны толтыру үшін екі еселік дозаны қолданбаңыз.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Егер Сізде осы препаратты қолдану бойынша қосымша сұрақтар туындаса, дәрігерге немесе мейірбикеге кеңес алу үшін хабарласыңыз.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар

Жиі (≥ 1/100-ден < 1/10-ға дейін)

-  бас ауыру,бас айналу

-  вертиго

-  жүрек айнуы, құсу, диарея, диспепсия,абдоминальді ауыру, метеоризм, анорексия (тәбет жоғалту)

-   сарысулық трансаминазалар деңгейі жоғарылауы

-   тері бөртпесі

Жиі емес (≥ 1/1000-нан < 1/100-ге дейін)

-  миокард инфаркті, жүрек жеткіліксіздігі, жиілеген жүрек қағуы, кеудедегі ауыру

Сирек (≥ 1/10000-нан < 1/1000-ға дейін)

-      аса жоғарысезімталдық, анафилаксиялықжәне анафилактоидты реакциялар (артериялық гипотензияны және шокты қоса)

-      ұйқышылдық, қажу

-      демікпе (ентігуді қоса)

-      гастрит, асқазан ішек қан кетулері, қан құсу, қанды диарея, мелена, асқазанның ойық жаралануы немесе ішектің қан кетулері және/немесе тесілуімен (кейде өліммен аяқталатын, әсіресе егде жастағы пациенттерде)

-      гепатит, сарғаю, бауыр функциясының бұзылуы

-       есекжем

-       енгізу орнындағы тітіркену, ісіну

Өте сирек (< 1/10000)

-  тромбоцитопения, анемия (оның ішінде гемолиздік және апластикалық анемия), лейкопения, агранулоцитоз

-  ангионевроздық ісіну (беттің ісінуін қоса)

-  бағдардан жаңылу, депрессия, ұйқысыздық, түнгі қорқынышты түстер, ашушаңдық, психоздық реакциялар

-  парестезия, есте сақтаудың бұзылуы, құрысулар, үрейлену, тремор, асептикалық менингит, дәм сезу бұзылыстары, цереброваскулярлық жағдай

-  көрудің бұзылуы (көрудің бұлыңғырлануы немесе қосарланып көріну)

-  құлақтағы шуыл немесе шыңылдау, естудің бұзылуы

-  артериялық гипертензия, артериялық гипотензия, васкулит

-  пневмонит

-  колит (геморрагиялық колитті, Крон ауруының немесе ойық жаралы колиттің өршуін қоса), іш қатуы, стоматит(оның ішінде ойық жаралы стоматит), глоссит (тіл қабынуы), өңеш зақымдануы, ішектегі диафрагмаға ұқсас стриктуралар, панкреатит

-  фульминантты (шұғыл) гепатит, бауыр некрозы, бауыр жеткіліксіздігі

-  буллезді бөртпе, экзема, эритема, мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальдінекролиз (Лайелл синдромы), эксфолиативті дерматит, шаш түсуі, фотосенсибилизация реакциялары, пурпура, аллергиялық пурпура, қышыну

-  интерстициальді нефрит, нефроздық синдром, бүйрек бүртікшелерінің некрозы, бүйректің жедел жеткіліксіздігі, протеинурия, гематурия

-  импотенция

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

-   сананың шатасуы, елестеулер, қабылдаудың бұзылуы, дімкәстік

-   көру жүйкесінің невриті

-   ишемиялық колит

-   Коунис синдромы

 

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаса медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласыңыз

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қауіпсіздігін бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

 

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір суппозиторийдің құрамында

белсенді зат – натрий диклофенагы, 50 мг немесе 100 мг,

қосымша зат –қатты май.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ түстен піл сүйегі түсіне дейін болатын біртекті суппозиторийлер.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Тығыздығы төмен полиэтилен поливинилхлоридті, ламинацияланған мөлдір ақ үлбірден жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 5 суппозиторийден.

2 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау мерзімі

5 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары

25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы