Торговое название
ДЕКСТАНОЛ
Международное непатентованное название
Декскетопрофен
Лекарственная формаРаствор для внутривенного и внутримышечного введения, 50 мг/2 мл
Состав
Одна ампула содержит
активное вещество - декскетопрофена трометамол 73.80 мг (эквивалентно декскетопрофену 50 мг),
вспомогательные вещества: натрия хлорид, натрия гидроксид, спирт этиловый 96 %, вода для инъекций
Описание
Прозрачный, бесцветный раствор.
Фармакотерапевтическая группа
Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Пропионовой кислоты производные.
Декскетопрофен.
Код АТХ M01AE17
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Пиковая плазменная концентрация (26,4+5,4 мкг/мл) достигается через 4-5 минут после внутривенной инфузии, через 20 минут – после внутримышечной инъекции и сохраняется в течение 2 часов. Биодоступность составляет 90% и увеличивается последовательно с увеличением дозы препарата. Декскетопрофен на 99% связывается с белками плазмы крови, преимущественно с альбуминовой фракцией. Объем распределения составляет 0,25 л/кг. В синовиальной жидкости концентрация декскетопрофена достигает 50% от плазменной концентрации (1,5 мкг/мл); выводится из синовиальной жидкости медленно – в течение 24 часов. Подвергается метаболизму в печени, где он конъюгирует с глюкуроновой кислотой. Около 80% декскетопрофена выделяется с мочой, преимущественно в виде конъюгата с глюкуроновой кислотой. Менее 10% выводится в неизмененном виде с калом. Период полувыведения декскетопрофена варьируется от 1 до 2,7 часов. У пациентов с почечной недостаточностью декскетопрофен выводится медленнее, а его период полувыведения продлевается на 1 час.
Фармакодинамика
ДЕКСТАНОЛ, pаствор для инъекций, oбладает противовоспалительным, обезболивающим и жаропонижающим действием и входит в группу нестероидных противовоспалительных препаратов. Механизм действия препарата связан со снижением простагландинового синтеза путем ингибирования биосинтеза простагландинов и лейкотриенов за счет подавления активности фермента циклооксигеназы (циклооксигеназа-1 и циклооксигеназа-2), который катализирует синтез простагландинов из арахидоновой кислоты. Кетопрофен стабилизирует липосомальную мембрану, оказывает тормозящий эффект на синтез лейкотриена и обладает антибрадикининовой активностью. Клинические исследования, проведенные на нескольких болевых моделях, проявили анальгезирующее действие декскетопрофен трометамола. В ходе исследований, анальгезирующие действие препарата было быстрым, и пик анальгезирующего эффекта проявлялся в течение первых 45 минут. Длительность обезболивающего эффекта после введения 50 мг декскетопрофена обычно составляет 8 часов.
Показания к применению
- кратковременное симптоматическое лечение острой боли средней и высокой степени интенсивности в случаях, когда пероральное применение препарата нецелесообразно – например, при послеоперационных болях, почечной колике и болях в нижней части спины (пояснице)
Способ применения и дозы
Для внутривенного и внутримышечного введения.
Взрослые: Содержимое одной ампулы Декстанола (2 мл) вводят путем медленной инъекции глубоко в мышцу каждые 8-12 часов. При необходимости, прием препарата может проводиться каждые 6 часов. Общая доза не должна превышать 150 мг в день. Декстанол назначается на короткий период лечения и ограничивается только острым симптоматическим периодом (не более двух дней). Пациенты по возможности должны перейти на пероральные анальгетики.
Рекомендуемая суточная доза Декстанола для внутривенных инъекций составляет 100 – 150 мг и не должна превышать 150 мг. Для внутривенного вливания необходимо растворить содержимое одной ампулы (2 мл) Декстанола в 100 мл раствора натрия хлорида и вводить в течение 10-30 минут каждые 8-12 часов. Раствор должен быть подготовлен в стерильных условиях, защищен от попадания прямых солнечных лучей из-за светочувствительности препарата и применен сразу после приготовления.
Побочные действия
Часто: тошнота и/ или рвота, боли в месте введения препарата, местные реакции в области инъекции, включая воспаление, синяки или кровотечения
Иногда: анемия, бессонница, головные боли, головокружения, сонливость
- нечеткость зрения
- гипотензия, гиперемия
- боли в животе, диарея, диспепсия, констипация, гематемезис, сухость в полости рта
- дерматит, кожный зуд, сыпь, повышенное потоотделение
- гипертермия, усталость, боли, озноб
Редко: отек гортани
- гипергликемия, гипогликемия, гипертриглицеридемия, анорексия
- парестезия, обмороки
- звон в ушах
- экстрасистола, тахикардия
- гипертензия, тромбофлебит
- брадипноэ
- пептическая язва, кровотечение пептической язвы, прободение пептической язвы, язвенный стоматит, обострения колита и болезни Крона, гепатит, разлитие желчи
- аллергическая сыпь, угри
- ригидность мышц, скованность в суставах, мышечные судороги, боли в спине
- острая почечная недостаточность, полиурия, боли в области почек, кетонурия, протеинурия
- нарушение менструального цикла, простатические нарушения
- дрожь и периферический отек
- нарушение функциональных проб печени
Очень редко: нейтропения, тромбоцитопения
- пурпура, апластическая и гемолитическая анемия, агранулоцитоз, гипоплазия костного мозга
- реакция анафилаксии, включая анафилактический шок, бронхоспазм, затруднение дыхания
- панкреатит, гастрит, гепатоцеллюлярные повреждения
- синдром Стивенса – Джонсона, токсический некролиз (синдром Лайелла), отек Квинке, отек лица, светочувствительность
- нефрит или нефротический синдром
Противопоказания
- гиперчувствительность у пациентов к препарату, другие нестероидные
анальгетики / противовоспалительные препараты (НПВП)
-язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки в фазе обострения
- желудочно-кишечные кровотечения или другие формы активных кровотечений
- тяжелые нарушения функции печени и почек (клиренс креатинина <50мл/мин)
- воспалительные заболевания кишечника в фазе обострения, болезнь Крона
-геморрагический диатез и другие нарушения свертывания крови
- бронхиальная астма
- беременность и период лактации
- сердечная недостаточность
- детский возраст до 18 лет
Лекарственные взаимодействия
Следующие средства: не рекомендуется применять совместно с Декстанолом.
-другие НПВС, включая салицилаты в высоких дозах (> 3 г/сутки): при совместном применении двух и более НПВС повышается риск развития язвы и желудочно-кишечного кровотечения вследствие взаимно усиливающегося действия этих препаратов;
-антикоагулянты: Декстанол усиливает действие антикоагулянтов, например, варфарина, вследствие высокой степени связывания декскетопрофена с белками плазмы, а также подавления функции тромбоцитов и повреждения слизистой желудка и двенадцатиперстной кишки. Если совместное применение необходимо, оно должно проходить под тщательным наблюдением врача и контролем лабораторных показателей;
-гепарины: повышается риск кровотечений (из-за подавления функции тромбоцитов и повреждения слизистой желудка и двенадцатиперстной кишки). Если совместное применение необходимо, оно должно проходить под тщательным наблюдением врача и контролем лабораторных показателей;
-кортикостероиды: повышается риск развития язвы и желудочно-кишечного кровотечения;
-литий: Декстанол повышает концентрацию лития в крови, что может привести к интоксикации (снижение выведения лития почками). Поэтому в начале применения декскетопрофена, при коррекции дозы и отмене препарата необходим контроль концентрации лития;
-метотрексат в высоких дозах (15 мг в неделю или выше): за счет уменьшения почечного клиренса метотрексата на фоне применения противовоспалительных средств, в целом, усиливается его токсическое воздействие на систему крови;
-производные гидантоина и сульфонамиды: возможно усиление токсических свойств этих веществ.
Совместное назначение Декстанола и нижеследующих лекарственных средств требует осторожности:
-диуретики, ингибиторы АКФ, антибактериальные аминогликозиды и антагонисты рецепторов ангиотензина II: Декскетопрофен ослабляет действие диуретиков и других гипотензивных средств. У некоторых пациентов с нарушением функции почек (например, при обезвоживании или у пожилых пациентов с нарушением почечной функции) применение средств, оказывающих подавляющее действие на циклооксигеназу, совместно с ингибиторами АПФ, антагонистами рецепторов ангиотензина II или антибиотиками-аминогликозидного ряда может усугубить состояние, что, как правило, носит обратимый характер. При назначении декскетопрофена одновременно с диуретиком крайне необходимо удостовериться в том, что пациент получает достаточно жидкости, а также контролировать функцию почек в начале лечения;
-метотрексат в низких дозах, менее 15 мг в неделю: за счет уменьшения почечного клиренса метотрексата на фоне применения противовоспалительных средств усиливается его токсическое действие на систему крови в целом. В первые недели совместного применения необходимо еженедельно делать анализ крови. Даже при незначительном нарушении функции почек, а также у больных пожилого возраста лечение следует проводить под строгим наблюдением врача;
-пентоксифиллин: повышается риск кровотечений. Необходимо усилить контроль и чаще проверять время кровотечения;
-зидовудин: существует риск усиления токсического воздействия на эритроциты за счет влияния на ретикулоциты, что после первой недели применения Декстанол может приводить к тяжелой анемии. В течение одной-двух недель после начала применения Декстанол следует сделать общий анализ крови и проверить содержание ретикулоцитов;
-препараты сульфонилмочевины: НПВС способны усиливать гипогликемическое действие препаратов сульфонилмочевины за счет замещения их в соединениях с белками плазмы.
Следует учесть возможные взаимодействия при использовании следующих средств:
-бета-блокаторы: Декстанол способен ослаблять их гипотензивное действие за счет подавления синтеза простагландинов;
-циклоспорин и такролимус: возможно усиление нефротоксичности за счет воздействия декскетопрофена на почечные простагландины. При комбинированной терапии следует контролировать функцию почек;
-тромболитические средства: повышается риск кровотечений;
-антиагреганты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС): повышается риск желудочно-кишечных кровотечений;
-пробенецид: возможно увеличение концентрации декскетопрофена в плазме, что, вероятно, обусловлено подавлением канальцевой секреции и коньюгации препарата с глюкуроновой кислотой и требует коррекции дозы декскетопрофена;
-сердечные гликозиды: Декстанол способен увеличивать концентрацию гликозидов в плазме;
-мифепристон: существует теоретический риск изменения эффективности мифепристона под действием ингибиторов простагландин-синтетазы: Декстанол не следует применять в течение 8-12 дней после назначения мифепристона;
-антибиотики хинолонового ряда: результаты исследований на животных показали, что применение производных хинолона в высоких дозах в сочетании с Декстанол повышает риск развития судорог.
Особые указания
Безопасность применения у детей и подростков не подтверждена.
С осторожностью принимать у больных с аллергическими реакциями в анамнезе. Избегать применения препарата Декстанол в сочетании с другими НПВС, в том числе селективными ингибиторами циклооксигеназы-2. Побочные действия можно свести до минимума за счет использования наименьшей эффективной дозы в течение минимального времени, необходимого для улучшения состояния. Декстанол нельзя смешивать в растворе для инфузий с прометазином и пентазоцином. Дестанол нельзя смешивать в малых объемах (например в шприце) с растворами допамина, прометазина, пентазоцина, петидина и гидрокортизона поскольку образуется белый осадок. Желудочно-кишечное кровотечение, образование или перфорация язвы, в некоторых случаях со смертельным исходом, сообщались при терапии всеми НПВС на разных этапах лечения, независимо от наличия симптомов-предвестников или наличия в анамнезе серьезной патологии со стороны ЖКТ. При развитии желудочно-кишечного кровотечения на фоне применения Декстанола препарат следует отменить. Риск желудочно-кишечного кровотечения, образования или перфорации язвы повышается с увеличением дозы НПВС у больных с язвой в анамнезе, особенно осложненной кровотечением или перфорацией, а также у пожилых пациентов. Пациенты пожилого возраста: у пациентов пожилого возраста повышена частота возникновения побочных действий нестероидных противовоспалительных препаратов, особенно таких, как желудочно-кишечное кровотечение и прободение язвы, которые могут представлять угрозу для жизни. Лечение этих пациентов следует начинать с наименьшей возможной дозы. Перед началом лечения декскетопрофена трометомолом - как и в случаях других НПВС- следует опросить пациента на предмет наличия эзофагита, гастрита и/или язвенной болезни в анамнезе и убедиться, что эти заболевания полностью излечимы. У больных с наличием симптомов или патологии со стороны ЖКХ и с желудочно-кишечными заболеваниями в анамнезе необходимо проводить контроль на предмет нарушений со стороны пищеварительного тракта, особенно на предмет желудочно-кишечного кровотечения. Декстанол следует с осторожностью назначать больным с желудочно-кишечными заболеваниями в анамнезе (язвенный колит, болезнь Крона), поскольку существует риск обострения данных заболеваний. Для этих пациентов, а также пациентов, которые нуждаются в сопутствующем лечении аспирином в низких дозах или в приеме других препаратов, увеличивающих риск возникновения нарушений со стороны желудочно-кишечного тракта, следует рассмотреть возможность применения комбинированной терапии с препаратами-протекторами, например, мизопростолом или ингибиторами протонных насосов. Пациенты, особенно пожилого возраста, у которых в анамнезе имели место побочные действия со стороны ЖКТ, должны сообщать обо всех необычных симптомах, связанных с пищеварительной системой (в частности о желудочно-кишечных кровотечениях), особенно на начальных этапах лечения. Следует с осторожностью назначать препарат пациентам, одновременно принимающим средства, которые могут увеличить риск возникновения язвы или кровотечения, такие как пероральные кортикостероиды, антикоагулянты (например, варфарин), селективные ингибиторы обратного захвата серотонина или антиагреганты, например аспирин. Как и другие не селективные НПВС, Декстанол может ингибировать агрегацию тромбоцитов и удлинять время кровотечения в связи с ингибированием синтеза простагландинов. Следовательно, применение декскетопрофена трометомола у пациентов, получающих другие медикаменты, влияющие на свертываемость крови, такие как варфарин или другие препараты кумаринового ряда или гепарины, не рекомендовано. Как все НПВС, препарат способен повышать концентрацию азота мочевины и креатинина в плазме крови. Подобно другим ингибитором синтеза простагландинов, его применение может сопровождаться побочными действиями со стороны почек, приводящими к гломерулонефриту, интерстициальному нефриту, папиллярному некрозу, нефротическому синдрому и острой почечной недостаточности.
Аналогично другим НПВС, препарат может вызывать временное и незначительное увеличение некоторых печеночных показателей, а также выраженное повышение активности АСТ и АЛТ. При соответствующем увеличении указанных показателей терапию следует прекратить.
Декстанол следует назначать с осторожностью у пациентов, страдающих нарушениями кроветворения, системной красной волчанкой или смешанными коллагенозами. Как и другие НПВС, декскетопрофен может маскировать симптомы инфекционных заболеваний. Осторожность следует соблюдать у пациентов с нарушенной функцией печени и/или почек, а также у пациентов с гипертонией и/или сердечной недостаточностью в анамнезе. У таких пациентов применение НПВС может приводить к ухудшению почечной функции, задержке жидкости в организме и отекам. Также следует соблюдать осторожность у пациентов, получающих терапию диуретиками, и у пациентов с риском гиповолемии, поскольку у таких пациентов повышен риск токсических эффектов препарата на почки. Особую осторожность следует соблюдать у пациентов с сердечными заболеваниями в анамнезе, в особенности при наличии эпизодов сердечной недостаточности в прошлом, поскольку препарат может приводить к усугублению сердечной недостаточности. Пожилые пациенты чаще страдают нарушениями со стороны почек, сердечнососудистой системы или печени. Применение НПВС было, в редких случаях, связано с серьезными кожными реакциями, иногда с летальным исходом, включая такие реакции, как эксофолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический некролиз эпидермиса. Риск развития данных состояний наибольший в начальной фазе терапии, в большинстве случаев начало реакций имело место в течение первого месяца лечения. При первых признаках кожной сыпи, поражения слизистых или других указаниях на гиперчувствительность, Декстанол следует немедленно отменить. Как и другие НПВС, декскетопрофена трометамол может оказывать отрицательные эффекты на женскую фертильность и, следовательно, применение препарата не рекомендовано у женщин, пытающихся забеременеть. У женщин с проблемами в отношении зачатия и женщин, проходящих обследования по поводу нарушений фертильности, следует рассмотреть возможность отмены декскетопрофена трометомола.
У пациентов с гипертонией и/или застойной сердечной недостаточностью легкой до средней степени в анамнезе следует проводить тщательное наблюдение и консультации, поскольку применение Декстанол может быть связано с задержкой жидкости в организме и развитием отеков. Согласно результатам клинических исследований и эпидемиологическим данным, применение некоторых НПВС, особенно в высоких дозах и в течение длительного времени, может сопровождаться некоторым повышением риска артериальных тромбозов (например, инфаркт миокарда или инсульт). Данных для исключения такой опасности при применении декскетопрофена трометомола недостаточно. При неконтролируемой артериальной гипертензии, застойной сердечной недостаточности, ишемической болезни сердца, заболеваниях периферических артерий и/или сосудов головного мозга декскетопрофена трометомол следует назначать только после тщательной оценки состояния больного. То же самое относится к пациентам с факторами риска сердечнососудистых заболеваний (например, гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение) перед началом длительного лечения.
Период беременности и кормление грудью. Применение препарата Декстанол противопоказано в III триместр беременности и в период кормления грудью. Угнетение синтеза простагландинов может отрицательно влиять на течение беременности и/или развитие плода. Согласно результатам эпидемиологических исследований при применении препаратов, подавляющих синтез простагландинов, на ранних сроках беременности повышается риск выкидыша, возникновения у плода порока сердца и незаращения передней брюшной стенки. Абсолютный риск развития аномалий сердечно-сосудистой системы повышался с <1% до приблизительно 1,5%. Считают, что опасность возникновения таких явлений увеличивается с повышением дозы препарата и продолжительности терапии. Назначение декскетопрофена трометамола вI и II триместр беременности возможно только при крайней необходимости. При назначении декскетопрофена трометамола женщинам, планирующим беременность, или I и II триместр беременности необходимо применять минимальную эффективную дозу на протяжении по возможности кратчайшего срока лечения. В III триместр все ингибиторы синтеза простагландинов вызывают следующее:
Риски для плода:
•кардиопульмональный токсический синдром (с облитерацией артериального протока и легочной гипертензией);
•нарушение функции почек, которые может прогрессировать до почечной недостаточности с развитием олигогидроамниона.
Риски для матери и ребенка в конце беременности:
•удлинение времени кровотечения (эффект угнетения агрегации тромбоцитов), что возможно даже при условии применения в низких дозах;
•задержка сокращений матки с соответствующей задержкой родов и затяжными родами.
Данных о проникновении декскетопрофена в грудное молоко нет.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
На фоне применения препарата Декстанол возможны головокружение и сонливость, поэтому не исключается слабое или умеренное влияние на способность к управлению транспортными средствами и работе с другими механизмами. Поэтому пациенты должны это учитывать и объективно оценивать свою способность к выполнению таких работ.
Передозировка
Симптомы: передозировки препарата не известны. Передозировка похожими препаратами выражается в желудочно-кишечных (рвота, отсутствие аппетита, боль в области живота) и неврологических (сонливость, головокружение, дезориентация, головная боль) нарушениях.
Лечение: при случайной передозировке или приеме слишком большой дозы следует незамедлительно начать симптоматическое лечение в соответствии с состоянием больного. При приеме более 5мг/кг взрослым или ребенком необходимо в течение часа дать внутрь активированный уголь.
Декскетопрофена трометамол удаляется из организма с помощью диализа.
Форма выпуска и упаковка
По 2 мл препарата помещают в ампулу из темного стекла с линией для разлома. На ампулу наносят текст методом глубокой печати быстро-закрепляющейся краской.
По 6 ампул вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную пачку.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С в защищенном от света месте.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
ДЕКСТАНОЛ
Халықаралық патенттелмеген атауы
Декскетопрофен
Дәрілік түріВена ішіне және бұлшықет ішіне енгізуге арналған ерітінді, 50 мг/2 мл
Құрамы
Бір ампуланың ішінде: белсенді зат - 73.80 мг декскетопрофен трометамолы (50 мг декскетопрофенге баламалы),
қосымша заттар: натрий хлориді, натрий гидроксиді, этил спирті96 %, инъекцияға арналған су
Сипаттамасы
Мөлдір, түссіз ерітінді.
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Пропион қышқылының туындылары. Декскетопрофен
АТХ коды M01AE17
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Плазмадағы ең жоғарғы концентрациясына (26,4+5,4 мкг/мл) вена ішіне инфузиядан кейін 4-5 минуттан соң, бұлшықет ішіне инъекциядан кейін – 20 минуттан соң жетеді және 2 сағат бойы сақталады. Биожетімділігі 90% құрайды және препарат дозасы артқан сайын біртіндеп көбейеді. Декскетопрофен қан плазмасы ақуыздарымен 99%-ға, көбінесе альбуминдік фракциясымен байланысады. Таралу көлемі 0,25 л/кг құрайды. Синовиальді сұйықтықта декскетопрофеннің концентрациясы плазмадағы концентрациясының 50%-ына жетеді (1,5 мкг/мл); синовиальді сұйықтықтан баяу – 24 сағат ішінде шығарылады. Бауырда метаболизмге ұшырайды, ол жерде ол глюкурон қышқылымен конъюгацияланады. 80%-ға жуық декскетопрофен несеппен, көбінесе глюкурон қышқылымен конъюгат түрінде бөлініп шығады. 10%-дан азы өзгеріссіз күйде нәжіспен шығарылады. Декскетопрофеннің жартылай шығарылу кезеңі 1-ден 2,7 сағатқа дейін ауытқып тұрады. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде декскетопрофен баяуырақ шығарылады, ал оның жартылай шығарылу кезеңі 1 сағатқа ұзарады.
Фармакодинамикасы
ДЕКСТАНОЛ, инъекцияға арналған ерітінді, қабынуға қарсы, ауыруды басатын және ыстықты түсіретін әсері бар және стероидты емес қабынуға қарсы препараттар тобына жатады. Препараттың әсер ету механизмі простагландин синтезінің простагландиндердің арахидон қышқылынан синтезделуін катализдейтін циклооксигеназа ферменті (циклооксигеназа-1 және циклооксигеназа-2) белсенділігін бәсеңдетудің есебінен, простагландиндер мен лейкотриендердің биосинтезін тежеуімен байланысты. Кетопрофен липосома жарғақшасын тұрақтандырады, лейкотриен синтезіне тежегіштік әсер береді және антибрадикининдік белсенділікке ие. Бірнеше ауыру модельдеріне жүргізілген клиникалық зерттеулер декскетопрофен трометамолының ауыруды басатын әсерін көрсетті. Зерттеулер барысында, препараттың ауыруды басатын әсері жылдам болды және ауыруды басатын әсерінің шыңы алғашқы 45 минут ішінде білінеді. Ауыруды басатын әсерінің ұзақтығы 50 мг декскетопрофенді енгізгеннен кейін әдетте, 8 сағатты құрайды.
Қолданылуы
- препаратты пероральді түрде қабылдау мақсатқа сай болмаған жағдайда қарқындылығы орташа және жоғары дережедегі жедел ауыруды қысқа мерзімде симптоматикалық емдеуде
Қолдану тәсілі және дозалары
Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізу үшін.
Ересектер: Декстанолдың (2 мл) бір ампуласының ішіндегісін баяу инъекция жолымен әр 8-12 сағат сайын бұлшықетке терең енгізеді. Қажет болса, препаратты қабылдау әр 6 сағат сайын жүргізілуі мүмкін. Жалпы дозасы күніне 150 мгаспауы тиіс. Декстанол қысқа мерзімді емдеуге тағайындалады және тек жедел симптоматикалық кезеңмен (екі күннен аспайтын) шектеледі. Пациенттер мүмкіндігінше пероральді анальгетиктерге көшуі тиіс.
Декстанолдың вена ішіне инъекциялар үшін ұсынылатын тәуліктік дозасы 100 – 150 мг құрайды және 150 мг аспауы тиіс. Вена ішіне құю үшін Декстанолдың бір ампуласының ішіндегісін (2 мл) 100 мл натрий хлоридінің ерітіндісінде еріту және әр 8-12 сағат сайын 10-30 минут бойы енгізу қажет. Ерітінді стерильді жағдайларда дайындалуы, препараттың жарыққа сезімталдығына байланысты тікелей күн сәулесінің түсуінен қорғалуы және дайындалғаннан кейін бірден қолданылуы тиіс
Жағымсыз әсерлері
Жиі: жүрек айнуы және/немесе құсу, препаратты енгізген жердің ауыруы, инъекция аймағындағы жергілікті реакциялар, қабынуды, көгерген және қанталаған жерлерді қоса
Кейде: анемия, ұйқысыздық, бас ауыруы, бас айналуы, ұйқышылдық
- көрудің бұлыңғырлығы
- гипотензия, гиперемия
- іштің ауыруы, диарея, диспепсия, констипация, гематемезис, ауыз қуысының құрғауы
- дерматит, терінің қышынуы, бөртпе, қатты терлеу
- гипертермия, шаршау, ауыру, қалтырау
Сирек: көмейдің ісінуі
- гипергликемия, гипогликемия, гипертриглицеридемия, анорексия
- парестезия, естен танулар
- құлақтағы шуыл
- экстрасистола, тахикардия
- гипертензия, тромбофлебит
- брадипноэ
- пептидтік ойық жара, пептидтік ойық жарадан қан кету, пептидтік ойық жараның тесілуі, ойық жаралы стоматит, колиттің және Крон ауруының өршуі, гепатит, өт құйылуы
- аллергиялық бөртпе, безеу
- бұлшықеттердің сіресуі, буындардың құрысуы, бұлшықет құрысулары, арқаның ауыруы
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі, полиурия, бүйрек тұсының ауыруы, кетонурия, протеинурия
- етеккір оралымының бұзылуы, простата бұзылулары
- діріл және шеткері ісіну
- бауырдың функционалдық сынамаларының бұзылулары
Өте сирек: нейтропения, тромбоцитопения
- пурпура, апластикалық және гемолитикалық анемия, агранулоцитоз, сүйек кемігінің гипоплазиясы
- анафилаксиялық шокты қоса,анафилаксия реакциясы, бронх түйілуі, тыныстың тарылуы
- панкреатит, гастрит, гепатоцеллюлярлық зақымданулар
- Стивенс – Джонсон синдромы, уытты некролиз (Лайелл синдромы), Квинке ісінуі, беттің ісінуі,жарыққа сезімталдық
- нефрит немес нефроздық синдром
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препаратқа, басқа анальгетиктерге/қабынуға қарсы стероидты емес перпараттарға (ҚҚСП) аса жоғары сезімталдық
- асқазан мен он екі елі ішектің өршу фазасындағы ойық жаралы ауруы
-асқазан-ішектен қан кетулер немесе қатты қан кетудің басқа да түрлері
-бауыр және бүйрек қызметтерінің ауыр бұзылулары (креатинин клиренсі <50мл/мин)
-ішектің өршу фазасындағы қабыну аурулары, Крон ауруы
- геморрагиялық диатез және қан ұюының басқа да бұзылулары
- бронх демікпесі
- жүктілік және лактация кезеңі
- жүрек жеткіліксіздігі
- 18 жасқа дейінгі балалар
Дәрілермен өзара әрекеттесулері
Төмендегі дәрілерді: Декстанолмен бірге қолдану ұсынылмайды.
- басқа ҚҚСП, жоғары дозалардағы (тәулігіне > 3 г)салицилаттарды қоса: екі және одан да көп ҚҚСП бірге қолданғанда, бұл препараттардың өзара әсерлерінің күшеюі салдарынан ойық жараның және асқазан-ішектен қан кетулердің қаупі артады;
- антикоагулянттарды: Декстанол декскетопрофеннің плазма ақуыздарымен байланысу дәрежесінің жоғарылығы сондай-ақ тромбоциттер қызметін бәсеңдетуі және асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығын зақымдауы салдарынан антикоагулянттардың, мысалы, варфариннің әсерін күшейтеді. Егер бірге қолдану қажет болса, ол дәрігердің мұқият қадағалауымен және зертханалық көрсеткіштердің бақылануымен жүргізілуі тиіс;
- гепариндерді: қан кетулер қаупі артады (тромбоциттер қызметінің бәсеңдеуі және асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығының зақымдануына байланысты). Егер бірге қолдану қажет болса, ол дәрігердің мұқият қадағалауымен және зертханалық көрсеткіштердің бақылануымен жүргізілуі тиіс;
- кортикостероидтарды: ойық жара және асқазан-ішектік қан кетудің даму қаупі артады;
- литийді: Декстанол қандағы литий концентрациясын арттырады, бұл уыттануға алып келуі мүмкін (литийдің бүйрекпен шығарылуының төмендеуі). Сондықтан декскетопрофенды қолданудың басында, дозасын түзеткенде және препаратты тоқтатқанда литий концентрациясын бақылауға алу қажет;
- жоғары дозалардағы метотрексат (аптасына 15 мг немесе одан жоғары): қабынуға қарсы дәрілерді қолдану аясында метотрексаттың бүйректік клиренсін азайтудың есебінен, тұтас алғанда, оның қан жүйесіне уытты әсері күшейеді;
- гидантоин туындылары мен сульфаномидтер: бұл заттардың уытты әсері күшеюі мүмкін.
Декстанол мен төмендегі дәрілік заттарды бірге тағайындау сақтықты талап етеді:
- диуретиктер, АӨФ тежегіштері, бактерияға қарсыаминогликозидтер және ангиотензинII рецепторларының антагонистері: Декскетопрофен диуретиктердің және басқа гипотензивтік дәрілердің әсерін әлсіретеді. Бүйрек қызметінің бұзылуы бар кейбір пациенттерде (мысалы, сусыздану кезінде немесе бүйрек қызметі бұзылған егде жастағы пациенттерде) циклооксигеназаға бәсеңдеткіш әсер беретін дәрілерді, АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен немесе аминогликозидтік қатардың антибиотиктерімен бірге қолдану әдетте қайтымды сипатта болатын жағдайды ушықтыруы мүмкін. Декскетопрофенды диуретикпен бір мезгілде тағайындағанда пациенттің жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішіп жүргеніне көз жеткізу, сондай-ақ емдеудің басында бүйрек қызметін бақылап отыру аса қажет;
- аптасына 15 мг-ден аз, төмен дозалардағы метотрексат: қабынуға қарсы дәрілерді қолдану аясында метотрексаттың бүйректік клиренсін азайтудың есебінен, тұтас алғанда, оның қан жүйесіне уытты әсері күшейеді. Бірге қолданудың алғашқы апталарында апта сайын қан талдауын жасау қажет. Бүйрек қызметінің тіпті болар-болмас бұзылуында да, сондай-ақ егде жастағы науқастарда емдеуді дәрігердің қатаң қадағалауымен жүргізу керек;
- пентоксифиллин: қан кетулер қаупі артады. Бақылауды күшейту және қан кету уақытын жиі бақылап отыру қажет;
- зидовудин: ретикулоциттерге әсерінің есебінен эритроциттерге уытты әсерінің күшеюі қаупі бар, ол Декстанол қолданылған бірінші аптадан кейін ауыр анемияға алып келуі мүмкін. Декстанолды қолдануды бастағаннан кейін бір-екі апта бойы жалпы қан талдауын жүргізу және ретикулоциттердің құрамын тексеру керек;
- сульфонилмочевина препараттары: ҚҚСП плазма ақуыздарымен қосылыстарында сульфонилмочевина препараттарының орнын басудың есебінен олардың гипогликемиялық әсерін күшейтуге қабілетті.
Төмендегі дәрілерді пайдаланғанда болуы мүмкін өзара әрекеттесулерді ескеру керек:
- бета-блокаторлар: Декстанол простагландиндер синтезін бәсеңдетудің есебінен олардыңгипотензивтік әсерін әлсіретуге қабілетті;
- циклоспорин және такролимус: декскетопрофенның бүйрек простагландиндеріне әсерінің есебінен, нефроуыттылығы күшеюі мүмкін. Біріктірілген емдеу кезінде бүйрек қызметін бақылауға алу керек;
- тромболитикалық дәрілер: қан кетулер қаупі артады;
- антиагрегантар және серотониннің кері қармауының селективті тежегіштері (СКҚСТ): асқазан-ішектен қан кетулер қаупі артады;
- пробенецид: плазмадағыдекскетопрофен концентрациясы жоғарылауы мүмкін бұған өзекшелік секреция пен препараттың глюкурон қышқылымен коньюгациялануының бәсеңдеуі түрткі болуы мүмкін және декскетопрофенның дозасын түзетуді қажет етеді;
- жүрек гликозидтері: Декстанол плазмадағы гликозидтердің концентрациясын арттыруға қабілетті;
- мифепристон: теориялық тұрғыдан простагландин-синтетаза тежегіштерінің әсерінен мифепристонның тиімділігін өзгерту қаупі бар: Декстанолды мифепристон тағайындалғаннан кейін 8-12 күн бойы қолданбау керек;
- хинолондік қатар антибиотиктері: жануарларға жүргізілген зерттеулер нәтижелері хинолон туындыларын жоғары дозаларда Декстанолмен бірге қолдану құрысулардың даму қаупін арттыратынын көрсетті.
Айрықша нұсқаулар
Балалар мен жасөспірімдерде қолданылуының қауіпсіздігі дәлелденбеген.
Анамнезінде аллергиялық реакциялары бар науқастарда сақтықпен қабылдау керек. Декстанол препаратының басқа ҚҚСП-мен, соның ішінде циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерімен қолданылуын болдырмау керек. Жағымсыз әсерлерін жағдайды жақсарту үшін қажетті ең төменгі тиімді дозасын азғантай уақыт ішінде пайдаланудың есебінен төмендетуге болады. Декстанолды инфузияға арналған ерітіндіде прометазинмен және пентазоцинмен араластыруға болмайды. Дестанолды азғантай көлемде (мысалы шприцте) допамин, прометазин, пентазоцин, петидин және гидрокортизон ерітінділерімен араластыруға болмайды, өйткені ақ тұнба түзіледі. Асқазан-ішектен қан кетулер, кей жағдайларда өліммен аяқталатын ойық жараның түзілуі немесе тесілуі, ізашар симптомдарының болуына немесе анамнезінде АІЖ тарапынан күрделі патологиясының болуына байланыссыз, барлық ҚҚСП-мен емдеу кезінде емдеудің түрлі сатыларында хабарланған. Декстанолды қолдану аясында асқазан-ішектен қан кету дамыған жағдайда, препаратты тоқтату керек. Асқазан-ішектен қан кету, ойық жараның түзілу немесе тесілу қаупі анамнезінде ойық жарасы бар, әсіресе асқынған қан кету немесе ойылу бар науқастарда, сондай-ақ егде жастағы пациенттерде ҚҚСП дозасын арттырғанда жоғарылайды. Егде жастағы пациенттер: егде жастағы пациенттерде стероидты емес қабынуға қарсы препараттардың жағымсыз әсерлерінің, әсіресе, асазан-ішектен қан кету немесе ойық жараның тесілуі сияқтылардың туындау жиілігі артады, ол өмірге қауіп төндіруі мүмкін. Мұндай пациенттерде емдеуді мүмкін болатын өте аз дозасынан бастау керек. Декскетопрофен трометомолымен емдеуді бастар алдында - басқа ҚҚСП жағдайларындағы сияқты - пациенттің анамнезінде эзофагит, гастрит және/немесе ойық жаралы аурудың болған-болмағанын сұрау және бұл аурулардың толығымен емделгеніне көз жеткізу қажет. АІЖ тарапынан симптомдары немесе патологиясы және анамнезінде асқазан-ішек аурулары бар науқастарда асқорыту жолының, әсіресе асқазан-ішектен қан кету бұзылыстарына бақылау жүргізу қажет. Декстанолды анамнезінде асқазан-ішек аурулары (ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар науқастарға сақтықпен тағайындау керек, өйткені бұл аурулардың өршу қаупі бар. Ондай пациенттер, сондай-ақ, төмен дозаларда аспиринмен қатарлас емдеуді немесе асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулардың туындау қаупін арттыратын басқа препараттарды қабылдауды қажет ететін пациенттер үшін протектор препараттармен, мысалы, мизопростолмен немесе протондық сорғы тежегіштерімен біріктірілген емді қолдану мүмкіндігін қарастыру керек. Анамнезінде АІЖ тарапынан жағымсыз әсерлер орын алған, әсіресе егде жастағы пациенттер асқорыту жүйесімен байланысты (атап айтқанда, асқазан-ішектен қан кетулер туралы), әсіресе емдеудің алғашқы сатыларындағы әдеттен тыс симптомдардың барлығы туралы хабарлап отыруы тиіс. Препаратты пероральді кортикостероидтар, антикоагулянттар (мысалы, варфарин), серотониннің кері қармауының селективті тежегіштері немесе антиагреганттар, мысалы аспирин сияқты ойық жараның немесе қан кетудің туындау қаупін арттыруы мүмкін дәрілерді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Басқа да селективті емес ҚҚСП сияқты, Декстанол простагландиндер синтезін тежей отырып, тромбоциттер агрегациясын тежеуі және қан кету уақытын ұзартуы мүмкін. Соған орай, декскетопрофен трометомолын қан ұйығыштығына әсер ететін, варфарин немесе басқа кумариндік қатар препараттары немесе гепариндер сияқты басқа дәрі-дәрмектерді қабылдап жүрген пациенттерде қолдану ұсынылмаған.
Барлық ҚҚСП сияқты, препарат мочевина азотының концентрациясы мен қан плазмасындағы креатининді арттыруға қабілетті. Простагландиндер синтезінің басқа тежегіштері сияқты, оны қолдану бүйрек тарапынан гломерулонефритке, интерстициальді нефритке, папиллярлық некрозға, нефротикалық синдромға және бүйректің жедел жеткіліксіздігіне алып келетін жағымсыз әсерлермен қатар жүруі мүмкін.
Басқа ҚҚСП сияқты, препарат бауыр көрсеткіштерінің уақытша және болар-болмас артуын, сондай-ақ АСТ және АЛТ белсенділігінің айқын артуын тудыруы мүмкін. Аталған көрсеткіштер сәйкесінше артса, емдеуді тоқтату керек.
Декстанолды қан түзілу бұзылуларынан, жүйелі қызыл жегіден немесе араласколлагеноздардан зардап шегетін пациенттер сақтықпен тағайындау керек. Басқа ҚҚСП сияқты, декскетопрофен инфекциялық аурулардың симптомдарын бүркемелеуі мүмкін. Бауыр және/немесе бүйрек қызметі бұзылған пациенттерде, сондай-ақ анамнезіндегипертониясы және/немесе жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ерекше сақ болу қажет. Мұндай пациенттерде ҚҚСП қолдану бүйрек қызметінің нашарлауына, организмде сұйықтықтың іркілуіне және ісінулерге алып келуі мүмкін. Сонымен қатар, диуретиктермен емделіп жүрген пациенттерде және гиповолемия қаупі бар пациенттерде сақ болу керек, өйткені мұндай пациенттерде препараттың бүйрекке уытты әсерінің қаупі жоғары. Анамнезінде жүрек аурулары бар пациенттерге, әсіресе бұрын жүрек жеткіліксіздігінің көріністері болса, аса сақ болу қажет, өйткеніпрепарат жүрек жеткіліксіздігінің ушығуына алып келуі мүмкін. Егде жастағы пациенттер бүйрек, жүрек-қантамыр жүйесі немесе бауыр тарапынан болатын бұзылулардан жиі зардап шегеді.
ҚҚСП қолдану сирек жағдайларда эксофолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы және эпидермистің уытты некролизі сияқты реакцияларды қоса, кейде өліммен аяқталатын күрделі тері реакцияларымен байланысты болды. Бұл жағдайлардың даму қаупі емдеудің алғашқы фазасында өте жоғары, көп жағдайларда реакциялардың басталуы емдеудің бірінші айы бойына орын алған. Тері бөртпесінің, шырышты қабықтардың зақымдалуы және аса жоғары сезімталдықты көрсететін басқа да жағдайлардың алғашқы белгілері кезінде, Декстанолды дереу тоқтату керек. Басқа ҚҚСП сияқты, декскетопрофен трометамолы әйелдердегі фертильділікке теріс әсер етуі мүмкін және соған орай, препаратты бала көтеруге тырысып жүрген әйелдерде қолдану ұсынылмайды. Бала көтеруге қатысты қиындықтары бар және фертильділіктің бұзылуына байланысты тексеруден өтіп жүрген әйелдерде декскетопрофен трометомолын тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.
Гипертониясы және/немесе анамнезінде жеңілден орташа дәрежеге дейінгі іркілісті жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде мұқият қадағалау және кеңес беру жұмыстарын жүргізу керек, өйткені Декстанолды қолдану организмде сұйықтықтың іркілуімен және ісінулердің дамуымен байланысты болуы мүмкін. Клиникалық зерттеу нәтижелеріне және эпидемиологиялық деректерге сәйкес, кейбір ҚҚСП, әсіресе жоғары дозаларда ұзақ уақыт бойы қолдану артериялық тромбоздар қаупінің (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) біраз артуымен қатар жүруі мүмкін. Декскетопрофен трометомолын қолданғандағы мұндай қауіпті жоққа шығару үшін мәліметтер жеткіліксіз.Бақыланбайтын артериялық гипертензия, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, жүректің ишемиялық ауруы, шеткері артериялардың және/немесе ми қантамырларының аурулары кезінде декскетопрофен трометомолын тек науқастың жағдайына мұқият баға бергеннен кейін ғана тағайындау керек. Бұл ұзақ емдеудің алдында жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторлары (мысалы, гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу) бар пациенттерге де қатысты.
Жүктілік кезеңі және бала емізу.
Декстанол препаратын жүктіліктің III триместрінде және бала емізу кезінде қолдану қарсы көрсетілімді. Простагландиндер синтезінің бәсеңдеуі жүктілік ағымына және/немесе ұрықтың дамуына теріс әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеулер нәтижелеріне сәйкес, простагландиндер синтезін бәсеңдететін препараттарды жүктіліктің бастапқы мерзімінде қолданғанда түсік тастау, ұрықта жүрек ақауының туындауы және алдыңғы құрсақ қуысының жетілмей қалу қаупі артады. Жүрек-қантамыр жүйесі ауытқулары дамуының абсолюттік қаупі шамамен <1%-ден 1,5%-ға артқан. Мұндай құбылыстардың туындау қаупі препараттың дозасын және емдеу ұзақтығын арттырғанда жоғарылайды деп есептеледі. Декскетопрофен трометамолын жүктіліктің Iжәне IIтриместрінде тек аса қажеттілік жағдайында ғана тағайындауға болады. Декскетопрофен трометамолын жүктілікті жоспарлап жүрген, немесе жүктіліктің I және II триместріндегі әйелдерге емдеудің мүмкіндігінше өте қысқа мерзімі бойына ең төменгі тиімді дозасын қолдану қажет. III триместрде простагландиндер синтезінің барлық тежегіштері төмендегілерді туғызады:
Шарана үшін қауіптер:
• кардиопульмональді уытты синдром (артериялық жолдың облитерациясымен және өкпе гипертензиясымен);
• бүйрек қызметінің бұзылуы, ол олигогидроамнион дамуымен бүйрек жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін.
Жүктіліктің соңындағы ана мен бала үшін қауіптер:
• қан кету уақытының ұзаруы(тромбоциттер агрегациясын бәсеңдету әсері), бұл тіпті төмен дозаларда қолданғанда да болуы мүмкін;
• жатырдың жиырылуының тежелуіне сәйкес босанудың кідіруі және ұзаққа созылған босанулар.
Декскетопрофеннің емшек сүтіне өтуі туралы мәліметтер жоқ.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Декстанол препаратын қолдану аясында бас айналуы және ұйқышылдық болуы мүмкін, сондықтан көлік құралдарын басқаруға және басқа механизмдермен жұмыс жасауға әлсіз немесе орташа әсері болуы мүмкін. Сондықтан пациенттер мұны ескеруі және өзінің мұндай жұмыстарды орындауға қабілеттілігін объективті тұрғыдан бағалауы тиіс.
Артық дозалануы
Симптомдары: препараттың артық дозалануы белгісіз. Осыған ұқсас препараттармен артық дозалану асқазан-ішектік (құсу, тәбеттің болмауы, іш тұсының ауыруы) және неврологиялық (ұйқышылдық, бас айналуы, бағдарсыздық, бас ауыруы) бұзылулармен білінеді.
Емі: байқаусызда артық дозаланғанда немесе тым көп дозасы қабылданғанда, науқастың жағдайына сәйкес кідіртпей симптоматикалық емді бастау қажет. 5мг/кг артық қабылданғанда ересектерге немесе балаға бір сағат ішінде ішке қабылдауға белсенділендірілген көмір беру қажет. Декскетопрофен трометамолы организмнен диализдің көмегімен шығарылады.
Шығарылу түрі және қаптамасы
2 мл препараттан күңгірт шыныдан жасалған, сындыруға арналған сызығы бар ампулаға құяды. Ампулаға тез қататын бояумен терең басу әдісімен мәтін жазылыды.
6 ампуладан медициналық қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады.
Сақтау шарттары
25°С-ден аспайтын температурада, жарықтан қорғалған жерде сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардын босатылу шарттары
Рецептарқылы