г. AptekaOnline
Каталог

Дексилант, 30 мг, капсулы №14, пачка из картона

Действующее вещество :
Декслансопразол
Дозировка:
30 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
2 года
Цена от 4 460
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2019-10-03
Действующее вещество
Декслансопразол
Дозировка
30 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00007821
Лекарственная форма
Капсулы с модифицированным высвобождением
Описание упаковки
№14
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№020861
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
2 года
Торговое название
Дексилант
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 14 капсул в контурной ячейковой упаковке. По 1, 2 контурных упаковок в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Дексилант®

 

Международное непатентованное название

Декслансопразол

 

Лекарственная форма, дозировка

Капсулы с модифицированным высвобождением, 30 мг и 60 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Пищеварительный тракт и обмен веществ. Препараты для лечения заболеваний, связанных с нарушением кислотности. Противоязвенные препараты и препараты для лечения гастроэзофагеальнойрефлюксной болезни. Протонового насоса ингибиторы. Декслансопразол.

Код АТХ А02ВС06

 

Показания к применению

Применение препарата Дексилант®показано для взрослых по следующим показаниям:

-      лечение эрозивного рефлюкс эзофагита;

-      поддерживающая терапия пролеченного эрозивного рефлюкс-эзофагита и облегчение проявлений изжоги;

-      кратковременное облегчение симптомов изжоги и отрыжки, связанной с симптоматической неэрозивной гастроэзофагеальной рефлюксной болезнью (ГЭРБ). 

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

-      повышенная чувствительность к любому из компонентов препарата

-      детский и подростковый возраст до 18 лет.

Необходимые меры предосторожности при применении

При назначении Дексилант®следует исключить возможность злокачественного новообразования, поскольку лечение декслансопразолом может сгладить симптоматику и отсрочить постановку диагноза.

Снижение внутрижелудочной кислотности, в том числе при приеме ингибиторов протонной помпы (ИПП), к которым относится и декслансопразол, приводит к повышению обсемененности слизистой оболочки желудка бактериями, в норме населяющими желудочно-кишечный тракт. При лечении ИПП может возрастать риск инфекций желудочно-кишечного тракта, вызванных бактериями Salmonella, Campylobacter и Clostridium difficile.

Данные о безопасности применения препарата более 1 года ограничены, поэтому следует регулярно проводить тщательную оценку соотношения риск/польза.

Имеются сообщения о случаях тяжелой гипомагниемии при длительности приема декслансопразола и других ИПП по крайней мере три месяца, в большинстве случаев в течение года. Могут наблюдаться такие серьезные проявления гипомагниемии, как утомляемость, делирий, судороги, головокружение и желудочная аритмия, тем не менее они могут начинаться незаметно и их могут не распознать. В большинстве случаев состояние пациентов улучшается после заместительной терапии магнием и прекращения лечения ИПП. При назначении длительной терапии ИПП, а также при одновременном применении ИПП с дигоксином или другими препаратами, которые могут вызвать гипомагниемию (например, диуретики), следует определять уровень магния перед началом приема ИПП и периодически в процессе лечения.

Влияние на абсорбцию витамина В12

Декслансопразол, как все препараты, блокирующие кислоту, может снизить абсорбцию витамина В12(цианокобаламин) из-за гипо или ахлоргидрии. Данная информация должна быть взята во внимание у пациентов с применением препаратов, снижающих человеческий резерв или с фактором риска снижения абсорбции витамина В12 при длительном лечении, или при выявлении клинических симптомов.

Очень редко сообщалось о случаях колита при лечении лансопразолом. При терапии декслансопразолом также возможно развитие этого нежелательного эффекта. В случае тяжелой и/или упорной диареи следует рассмотреть возможность прекращения терапии.

Прием высоких доз ингибиторов протонной помпы в течение длительного периода времени (более 1 года) может привести к умеренному увеличению риска переломов костей бедра, запястья и позвоночника у пожилых пациентов или при наличии других общепризнанных факторов риска остеопороза. При приеме ИПП общий риск остеопоротических переломов может возрастать на 10-40%. Подобное увеличение риска может быть связано с другими факторами. Пациентам, находящимся в группе риска, следует назначить профилактическое лечение с учетом современных клинических рекомендаций, включая прием витамина Д и кальция в адекватных дозах.

Поскольку в состав Дексилант®входит сахароза, его не следует назначать пациентам с редкой наследственной непереносимостью фруктозы, синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы или сахаразно-изомальтазной недостаточностью.

В состав Дексилант® входит Краситель FD & C синий № 2 алюминиевый лак (E132), который противопоказан детям и подросткам до 18 лет.

Подострая кожная красная волчанка (ПККВ)

Применение ингибиторов протонной помпы связано с очень редким развитием случаев ПККВ. Пациент должен обратиться за медицинской помощью к врачу, а врач, в свою очередь, рассмотреть возможность отмены препарата Дексилант® при возникновении у пациента повреждений (особенно на участках кожи, подвергшихся солнечному воздействию) и артралгии. ПККВ, индуцированная предыдущим применением ИПП, может увеличивать риск развития рецидива при приеме других ИПП.

Влияния показания на лабораторные анализы

Повышенный уровень сывороточного хромогранина А (CgA) может помешать при исследовании нейроэндокринных новообразований. Для того, чтобы избежать данное взаимодействие, лечение Дексилант® должно быть прекращено как минимум за 5 дней до исследования CgA. Если уровни CgA и гастрина не пришли в норму после первого исследования, исследование должно быть повторено через 14 дней после прекращения лечения ИПП.

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Влияние других медицинских препаратов на декслансопразол

В метаболизме декслансопразола участвуют изоферменты CYP2C19 и CYP3A4.

Ингибиторы изофермента CYP2C19

Ингибиторы изофермента CYP2C19 (например, флувоксамин) могут способствовать увеличению системного воздействия декслансопразола.

Индукторы изоферментов CYP2C19 и CYP3A4

Индукторы изоферментов CYP2C19 и CYP3A4, такие как рифампицин и препараты зверобоя продырявленного (Hypericum perforatum) могут способствовать снижению концентрации декслансопразола в плазме крови.

Другие препараты

Сукральфат/антациды

Сукральфат/антациды могут уменьшать биодоступность декслансопразола, поэтому их следует назначать не менее чем за час до приема данного препарата.

Влияние декслансопразола на другие медицинские препараты

Лекарственные препараты с pH-зависимой абсорбцией

Декслансопразол может влиять на абсорбцию медицинских препаратов, биодоступность которых зависит от pH среды желудка.

Ингибиторы ВИЧ протеаз

Совместное применение декслансопразола не рекомендуется с ингибиторами ВИЧ протеаз, у которых абсорбция зависит от внутрижелудочного рН, таких как атазанавир или нелфинавир, из-за значительного снижения их биодоступности.

Кетоконазол, итраконазол и эрлотиниб

Для абсорбции кетоконазола, итраконазола и эрлотиниба из желудочно-кишечного тракта усиливается в присутствии желудочной кислоты. При совместном приеме декслансопразола концентрация кетоконазола, итраконазола и эрлотиниба может не достигать терапевтического уровня. Поэтому подобная комбинация не рекомендуется.

Дигоксин

При совместном приеме декслансопразола и дигоксина возможно повышение концентрации последнего в плазме крови. В связи с этим в начале и в конце лечения декслансопразолом следует проверить уровень дигоксина в плазме и при необходимости корректировать его дозу.

Лекарственные препараты, метаболизирующиеся изоферментами цитохрома P450

Дексилант®не оказывает ингибирующего действия на следующие изоформы цитохрома P450: 1A1, 1A2, 2A6, 2B6, 2C8, 2C9, 2D6, 2E1 и 3A4. Следовательно, клинически значимого взаимодействия с препаратами, метаболизирующимися при участии указанных изоформ, не ожидается. Кроме того, не выявлено влияния Дексилант® на фармакокинетику вводимого совместно фенитоина (субстрат CYP2C9) и теофиллина (субстрат CYP1A2). Взаимодействие теофиллина и декслансопразола проводили без определения генотипов цитохрома CYP1A2. Установлена потенциальная способность Дексилант® оказывать ингибирующее действие на CYP2C19. Однако влияние Дексилант® на фармакокинетику диазепама (субстрат CYP2C19) не установлено.

Такролимус

Совместное применение декслансопразола может способствовать повышению концентрации такролимуса (субстрат CYP3A и P-гликопротеина [P-gp]) в плазме крови, особенно, у пациентов, перенесших трансплантацию органов, с медленным и промежуточным метаболизмом CYP2C19. У таких пациентов необходимо контролировать концентрацию такролимуса в плазме крови в начале и в конце лечения декслансопразолом.

Варфарин

Не выявлено значимых различий фармакокинетики варфарина и величины международного нормализованного отношения (МНО) у пациентов, принимавших совместно Дексилант®и варфарин. Однако сообщалось о нескольких случаях клинически значимого повышения МНО и протромбинового времени при совместном применении ИПП и варфарина. В связи с этим рекомендуется мониторинг МНО и протромбинового времени в начале и в конце совместного применения этих препаратов, особенно при инициировании или прекращении соответствующего лечения.

Клопидогрел

Установлено, что совместное применение декслансопразола (60 мг один раз в сутки) и клопидогреля (75 мг) приводит к снижению воздействия активного метаболита клопидогреля (значения AUC и Cmax снижались примерно на 9% и 27%, соответственно). Клинически значимого влияния декслансопразола на фармакодинамику клопидогреля не выявлено. Коррекции дозы клопидогреля не требуется при назначении Дексилант® в зарегистрированных дозах.

Метотрексат

По данным сообщений о нежелательных реакциях и ретроспективных анализов, совместное применение ИПП и метотрексата (в основном, в высоких дозах – см. инструкцию по применению метотрексата) может приводить к повышению сывороточной концентрации и увеличению действия метотрексата и/или его метаболита гидроксиметотрексата, которые могут привести к токсичности метотрексата. Поэтому если необходимо назначение высоких доз метотрексата, необходимо рассмотреть временную отмену декслансопрозола. Однако взаимодействия ИПП и высокодозированного метотрексата не проводилось.

Лекарственные препараты, транспортируемые с помощью P-гликопротеина

Лансопразол ингибирует белок-переносчик P-гликопротеин (P-gp). При использовании декслансопразола возможен такой же эффект. Клиническая значимость этого потенциального взаимодействия не установлена.

Прочие препараты

Случаев клинически значимого взаимодействия декслансопразола с нестероидными противовоспалительными средствами не наблюдалось.

Специальные предупреждения

Беременность

Данные о применении декслансопразола в период беременности ограничены или отсутствуют. В качестве меры предосторожности, предпочтительно избегать применения Дексилант® в период беременности.

Лактация

Не существуют данных о том, проникает ли декслансопразол в грудное молоко. При использовании препарата кормящей матерью нельзя исключить риск неблагоприятного воздействия на организм новорожденного/грудного ребенка. Следует прекратить грудное вскармливание, если польза терапии декслансопразолом для матери преобладает над пользой грудного вскармливания для ребенка.

Фертильность

Данных о снижении фертильности при применении лансопразола не выявлено. Такие же результаты могут ожидаться с декслансопразолом.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.

Из-за вероятности возникновения головокружения и нарушения зрения следует воздержаться от управления транспортными средствами и другими механизмами, требующими повышенного внимания.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

- лечение эрозивного рефлюкс-эзофагита

Взрослые: Рекомендуемая доза - 60 мг один раз в сутки; курс лечения - 4 недели. При неполном заживлении эрозий, лечение может быть продолжено в той же дозировке в течение следующих 4 недель

- поддержание ремиссии эрозивного рефлюкс-эзофагита и купирования изжоги

Взрослые: Рекомендуемая доза - 30 мг один раз в сутки в течение 6 месяцев для пациентов, которым необходимо длительное подавление секреции кислоты.

- симптомное течение неэрозивной формы гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (ГЭРБ)

Взрослые: Рекомендуемая доза - 30 мг один раз в сутки; курс лечения – до 4 недель.

Особые группы пациентов

Пациенты пожилого возраста

Пациентам пожилого возраста может потребоваться коррекция дозы в связи с возрастным снижением клиренса декслансопразола. При отсутствии особых клинических показаний суточная доза у пожилых пациентов не должна превышать 60 мг.

Почечная недостаточность

Коррекции дозы не требуется для пациентов с почечной недостаточностью.

Печеночная недостаточность

Коррекции дозы не требуется для пациентов с легкой печеночной недостаточностью. При умеренной печеночной недостаточности суточная доза не должна превышать 30 мг; прием препарата осуществляется под постоянным наблюдением врача. Не рекомендуется назначать препарат пациентам с тяжелой печеночной недостаточностью.

Метод и путь введения

Препарат предназначен для приема внутрь.

Капсулы проглатывают целиком, запивая жидкостью. Дексилант® принимают независимо от приема пищи.

Капсулу можно открыть, а гранулы, содержащиеся внутри, смешать со столовой ложкой яблочного пюре. Получившуюся смесь принимают сразу после приготовления.

Не следует разжевывать гранулы.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Декслансопразол обладает предположительно низкой острой токсичностью у человека. Поскольку эффекты передозировки препарата у человека неизвестны, специфические рекомендации по лечению отсутствуют.

Случаев значительной передозировки Дексилант® не зарегистрировано. Повторный прием Дексилант® в дозе 120 мг и однократный прием Дексилант™ в дозе 300 мг не привели к летальному исходу или развитию тяжелых нежелательных явлений. При приеме Дексилант® в дозе 60 мг два раза в сутки отмечались серьезные нежелательные реакции в виде артериальной гипертензии, а также несерьезные реакции в виде приливов жара, кровоподтеков, боли в ротоглотке и снижение массы тела.

При передозировке Дексилант® необходимо наблюдение за состоянием пациента. Декслансопразол практически не выводится при проведении гемодиализа. При необходимости следует провести очищение желудка, назначить активированный уголь и симптоматическое лечение.

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

Перед применением препарата необходимо обязательно проконсультироваться с врачом.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Основными нежелательными реакциями являются диарея, боль в животе, головная боль, тошнота, неприятные ощущения в животе, метеоризм и запоры. Частота возникновения указанных реакций не зависит от пола, возраста и расовой принадлежности пациентов.

Перечень нежелательных реакций

Нежелательные реакции Дексилант® (в дозах 30 мг, 60 мг и 90 мг), зафиксированные в ходе применения препарата, представлены ниже в виде предпочтительных терминов медицинского словаря нормативно-правовой деятельности (MedDRA), сгруппированных по органам и системам, и распределены в соответствии с абсолютной частотой возникновения. Определение частоты нежелательных реакций: очень часто (≥1/10), часто (от ≥1/100 до <1/10), нечасто (от ≥1/1000 до <1/100), редко (от ≥1/10 000 до <1/1 000), очень редко (<1/10 000), частота неизвестна (невозможно оценить по имеющимся данным). В пределах каждой группы частоты нежелательные реакции располагаются в порядке убывания серьезности.

Часто

- головная боль

- диарея

- боль в животе

- тошнота

- дискомфорт в животе

- метеоризм

- запор

- железистые полипы фундальной области (доброкачественные)

Нечасто

- переломы костей бедра, запястья или позвоночника

- бессонница

- депрессия

- головокружение

- нарушение вкуса

- гипертензия

- приливы

- кашель

- рвота

- сухость во рту

- отклонение от нормы биохимических показателей функции печени

- крапивница

- зуд

- сыпь

- слабость

- изменение аппетита

Редко

- слуховые галлюцинации

- судороги

- парестезии

- нарушения зрения

- вертиго

- кандидоз

Неизвестно

- аутоиммунная гемолитическая анемия

- идиопатическая тромбоцитопеническая пурпура

- анафилактическая реакция

- повышенная чувствительность

- синдром Стивенса-Джонсона

- токсический эпидермальный некролиз

- анафилактический шок

- гипомагниемия

- нечеткость зрения

- глухота

- лекарственный гепатит

- подострая кожная красная волчанка

- зрительные галлюцинации

 

Описание отдельных нежелательных реакций

Диарея и боли в животе

В большинстве случаев эти реакции носят легкий или умеренный характер. Время начала диареи и болей в животе не зависит от длительности приема препарата. Дозозависимое увеличение частоты указанных реакций не наблюдается.

Повышенная чувствительность

Имеются пострегистрационные сообщения о случаях серьезных реакций гиперчувствительности, в основном, у женщин (74%). В большинстве случаев эти реакции были купированы после введения стероидных гормонов и/или антигистаминных препаратов и отмены декслансопразола. Зарегистрированы отдельные случаи тяжелых реакций повышенной чувствительности, в частности, синдром Стивенса-Джонсона (ССД) и токсический эпидермальный некролиз (ТЭН).

Гемолитическая анемия

Имеются отдельные пострегистрационные сообщения о серьезных случаях гемолитической анемии, развившейся примерно через 4-7 месяцев терапии декслансопразолом в дозе 60 мг.

 

Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна капсула содержит

активное вещество: декслансопразол, 30 мг или 60 мг

вспомогательные вещества: сахарная крупка*, магния карбонат, сахароза, гипролоза низкозамещенная, гипролоза, гипромеллоза 2910, тальк, титана диоксид (Е 171), дисперсия метакриловой кислоты сополимера**, макрогол 8000, полисорбат 80, кремния диоксид коллоидный безводный, метакриловой кислоты сополимер (тип В), метакриловой кислоты сополимер (тип А), триэтилцитрат

Оболочка капсулы для дозировки 30 мг: каррагинан, калия хлорид, титана диоксид (Е 171), краситель FD & C синий № 2 алюминиевый лак (E132), железа оксид черный (Е 172), гипромеллоза, чернила серые очищенные***

Оболочка капсулы для дозировки 60 мг: каррагинан, калия хлорид, титана диоксид (Е 171), краситель FD & C синий № 2 алюминиевый лак (E132), гипромеллоза, чернила серые очищенные***

* - состав сахарной крупки: сахароза, крахмал кукурузный;

** - состав дисперсии метакриловой кислоты сополимера: метакриловая кислота, этилакрилат, натрия лаурилсульфат, полисорбат 80;

*** - состав чернил серых очищенных: железа оксид красный (E 172), железа оксид желтый (E 172), краситель FD & C синий № 2 алюминиевый лак (E 132), воск карнаубский, шеллак, глицерина моноолеат.

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Капсулы с непрозрачной синей крышечкой и с непрозрачным серым корпусом. На крышечку тёмно-серыми чернилами нанесен логотип «ТАР», на корпус – надпись «30». Содержимое капсул - гранулы от белого до почти белого цвета (для дозировки 30 мг).

Капсулы с непрозрачной синей крышечкой и корпусом. На крышечку тёмно-серыми чернилами нанесен логотип «ТАР», на корпус - надпись «60». Содержимое капсул - гранулы от белого до почти белого цвета (для дозировки 60 мг).

 

Форма выпуска и упаковка

14 капсул помещают в термоформованную контурную ячейковую упаковку, состоящую из ламинированной формовочной пленки из поливинилхлорида (ПВХ) /полиэтилена (ПЭ)/100 мкм полихлортрифторэтилена (ПХТФЭ), и алюминиевой печатной фольги.

По 1 или 2 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в пачку картонную.

 

Срок хранения

2 года

Не применять по истечении срока годности! Условия хранения

Хранить в сухом месте при температуре не выше 25°С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Дексилант®

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Декслансопразол

 

Дәрілік түрі, дозасы

Модификацияланып босап шығатын капсулалар, 30 мг және 60 мг

 

Фармакотерапиялық тобы

Ас қорыту жүйесі және зат алмасу. Қышқылдықтың бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын емдеуге арналған препараттар. Протонды сорғы тежегіштері. Декслансопразол.

АТХ коды А02ВС06

 

Қолданылуы

Дексилант®препаратын ересектерге мынадай көрсетілімдер бойынша қолдануға болады:

- эрозиялық рефлюкс-эзофагитті емдеу;

- емделген эрозиялық рефлюкс-эзофагитті демеуші емдеу және қыжыл біліністерін жеңілдету;

- симптоматикалық эрозиялық емес гастроэзофагеальді рефлюксті ауруға байланысты (ГЭРА) қыжыл және кекіру симптомдарын  аз уақытқа жеңілдету. 

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер.

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Дексилантты®тағайындаған кезде ықтимал қатерлі жаңа түзілімнің жоқ екенін анықтау керек, өйткені декслансопразолмен емдеу симптоматикасын жасырып, диагноз қоюды кешіктіруі мүмкін.

Асқазанішілік қышқылдықтың төмендеуі, оның ішінде  протонды сорғы тежегіштерін (ПСТ) қабылдаған кезде, бұларға декслансопразол да жатады, асқазанның шырышты қабығының асқазан-ішек жолын қалыпты түрде мекендейтін бактериялармен тұқымдануына әкеледі. ППТ-ны емдеудеSalmonella, Campylobacter және Clostridium difficile бактерияларынан туындаған асқазан-ішек жолдарының инфекцияларының қаупі артуы мүмкін.

Препаратты қолдану қауіпсіздігі туралы деректер 1 жылдан астам шектеулі, сондықтан қауіп/пайда арақатынасына жүйелі түрде мұқият бағалау жүргізу керек.

Декслансопразолды және басқа ПСТ кем дегенде үш ай, көп жағдайларда жыл бойы ұзақ қабылдау кезіндегі ауыр гипомагниемия жағдайлары туралы хабарламалар бар. Гипомагниемияның, қажығыштық, делирий, құрысулар, бас айналу және асқазандық аритмия сияқты күрделі көріністері байқалуы мүмкін, дегенмен олар елеусіз басталуы және байқалмай қалуы мүмкін. Көп жағдайларда пациенттердің жай-күйі магниймен орын басу емінен және ПСТ емдеуді тоқтатқаннан кейін жақсарады. ПСТ ұзақ емін тағайындаған кезде, сондай-ақ ПСТ дигоксинмен немесе гипомагниемияны тудыра алатын басқа препараттармен (мысалы, диуретиктер) бірге қолданғанда, ПСТ қабылдауды бастар алдында және мезгіл-мезгіл емдеу барысында магний деңгейін анықтау керек.

В12 дәруменінің сіңірілуіне ықпалы

Декслансопразол, қышқылдықты бөгейтін барлық препараттар сияқты, гипо немесе ахлоргидрия салдарынан В12дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін  төмендетуі мүмкін. Бұл ақпаратқа адамдық резервті төмендететін немесе В12 дәруменінің сіңірілуін төмендету қауіп факторы бар пациенттерде, ұзақ емдеу кезінде, немесе клиникалық симптомдары анықталғанда назар аударылуы тиіс.

Лансопразолмен емдеу кезінде колит жағдайлары туралы өте сирек хабарланды. Декслансопразолмен емдегенде де осы жағымсыз әсердің дамуы мүмкін. Ауыр және/немесе тұрақты диарея жағдайында емді тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.

Протонды сорғы тежегіштерінің жоғары дозаларын ұзақ уақыт кезеңі бойы (1 жылдан астам) қабылдау егде жастағы пациенттерде немесе остеопороздың жалпыға белгілі басқа да қауіп факторлары бар болғанда ортан жілік, білезік және омыртқа сүйектерінің сыну қаупінің орташа артуына әкелуі мүмкін. ППТ қабылдаған кезде остеопороздық сынудың жалпы қаупі 10-40% - ға артуы мүмкін. Қауіптің мұндай артуы басқа факторларға байланысты болуы мүмкін. Қауіп тобындағы пациенттерге Д дәрімені мен кальцийді талапқа сай дозаларда қабылдауды қоса, қазіргі заманғы клиникалық ұсынымдарды ескере отырып, профилактикалық ем тағайындау керек.

Дексилант®құрамына сахароза кіретіндіктен, оны сирек тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылығы, глюкоза мен галактоза мальабсорбциясы синдромы немесе сахароза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар пациенттерге тағайындауға болмайды.

Дексилант®құрамына 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге қолдануға болмайтын FD & C көк № 2 алюминий лагы (E132) бояғышы кіреді.

Жеделге жуық терінің қызыл жегісі (ЖТҚЖ)       

Протонды сорғы тежегіштерін қолдану ЖТҚЖ жағдайының өте сирек дамуымен байланысты. Пациент медициналық көмек алу үшін дәрігерге жүгінуі тиіс, ал дәрігер өз кезегінде пациентте зақымданулар (әсіресе күн әсеріне ұшыраған тері учаскелерінде) және артралгия туындаған кезде Дексилант® препаратын тоқтату мүмкіндігін қарастыруы қажет. Алдыңғы ППТ қолдану арқылы индукцияланған ЖТҚЖ басқа ППТ қабылдау кезінде қайталанудың даму қаупін арттыруы мүмкін.

Зертханалық талдау көрсеткіштеріне ықпалы  

Сарысулық хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылауы нейроэндокриндік жаңа түзілімдерді зерттеуге кедергі келтіруі мүмкін. Осы өзара әрекеттесуді болдырмау үшін Дексилант® арқылы жүргізілген ем CgA зерттеуінен кемінде 5 күн бұрын тоқтатылуы тиіс. Егер алғашқы зерттеуден кейін CgA және гастрин деңгейлері қалпына келмесе, зерттеу ППТ емдеуді тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң қайталануы тиіс.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Басқа медициналық препараттардың декслансопразолға әсері

Декслансопразол метаболизміне CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттері қатысады.

CYP2C19 изоферментінің тежегіштері

CYP2C19 изоферментінің тежегіштері (мысалы, флувоксамин) декслансопразолдың жүйелік әсерінің артуына ықпал етуі мүмкін.

CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерінің индукторлары

Рифампицин және шілтер жапырақты шайқурай  (Hypericum perforatum) препараттары сияқты CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерінің индукторлары қан плазмасындағы декслансопразол концентрациясының төмендеуіне ықпал етуі мүмкін.

Басқа препараттар

Сукральфат/антацидтер

Сукральфат/антацидтер декслансопразолдың биожетімділігін төмендетуі мүмкін, сондықтан оларды осы препаратты қабылдағанға дейін кемінде бір сағат бұрын тағайындау керек.

Декслансопразолдың басқа медициналық препараттарға әсері

рН-тәуелді абсорбциясы бар дәрілік препараттар

Декслансопразол биожетімділігі асқазанның рН ортасына тәуелді медициналық препараттардың сіңірілуіне әсер етуі мүмкін.

АИТВ протеаза тежегіштері

Декслансопразолды биожетімділігінің едәуір төмендеуіне байланысты сіңуі атазанавир немесе нелфинавир сияқты асқазанішілік рН-ға тәуелді АИТВ протеаза тежегіштерімен бірлесе қолдану ұсынылмайды.

Кетоконазол, итраконазол және эрлотиниб

Кетоконазолды, итраконазолды және эрлотинибті асқазан-ішек жолынан сіңіру үшін асқазан қышқылының қатысуымен күшейеді. Декслансопразолды бірге қабылдағанда кетоконазол, итраконазол және эрлотиниб концентрациясы емдік деңгейге жетпеуі де мүмкін. Сондықтан мұндай біріктірілім ұсынылмайды.

Дигоксин

Декслансопразол мен дигоксинді бірге қабылдағанда соңғысының қан плазмасындағы концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Осыған байланысты декслансопразолмен ем жүргізу басында және соңында плазмадағы дигоксин деңгейін тексеру және қажет болған жағдайда, оның дозасын түзету керек.

P450 цитохромының изоферменттерімен метаболизденетін дәрілік препараттар

Дексилант® P450 цитохромының келесі изоформаларына: 1a1, 1A2, 2A6, 2B6, 2C8, 2C9, 2D6, 2E1 және 3A4 тежегіш әсер етпейді. Демек, аталған изоформалардың қатысуымен метаболизденетін препараттармен клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі күтілмейді. Бұдан басқа, Дексилант®бірге енгізілетін фенитоиннің (CYP2C9 субстраты) және теофиллиннің (CYP1A2 субстраты) фармакокинетикасына әсері анықталған жоқ. Теофиллин мен декслансопразолдың өзара әрекеттесуі CYP1A2 цитохромының генотиптерін анықтамай, жүргізілді. Дексилант® препаратының CYP2C19-ға тежегіш әсер ету потенциалдық қабілеті анықталды. Алайда Дексилант® диазепамның фармакокинетикасына (CYP2C19 субстраты) әсері анықталған жоқ.

Такролимус

Декслансопразолды бірге қолдану, әсіресе, CYP2C19 баяу және аралық метаболизмі бар ағзалар трансплантациясын басынан өткерген пациенттердің қан плазмасында такролимус концентрациясының (CYP3A және P-гликопротеин [P-gp] субстраты) жоғарылауына ықпал етуі мүмкін. Мұндай пациенттерде декслансопразолмен емдеудің басында және соңында қан плазмасындағы такролимус концентрациясын бақылау қажет.

Варфарин

Дексилант® және варфарин бірге қабылдаған пациенттерде варфарин фармакокинетикасының және халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ) шамасының елеулі айырмашылықтары анықталған жоқ. Алайда ППТ және варфаринді бірге қолданғанда ХҚҚ және протромбин уақытының клиникалық мәнді жоғарылауының бірнеше жағдайлары хабарланды. Осыған байланысты осы препараттарды бірге қолданудың басында және соңында, әсіресе тиісті емнің басталуы немесе тоқтатылуы кезінде ХҚҚ және протромбин уақытына мониторинг жүргізу ұсынылады.

Клопидогрел

Декслансопразолды (тәулігіне бір рет 60 мг) және клопидогрелді (75 мг) бірге қолдану клопидогрелдің белсенді метаболиті әсерінің төмендеуіне әкелетіні анықталды (AUC және Cmax мәндері тиісінше шамамен 9%-ға және 27%-ға төмендеді). Декслансопразолдың клопидогрелдің фармакодинамикасына клиникалық елеулі әсері анықталған жоқ. Тіркелген дозаларда Дексилант®тағайындағанда Клопидогрел дозасын түзету қажет емес.

Метотрексат

Жағымсыз реакциялар мен ретроспективті талдаулар туралы хабарламалардың деректері бойынша ППТ мен метотрексатты бірге қолдану (негізінен жоғары дозаларда – метотрексатты қолдану жөніндегі нұсқаулықты қараңыз) метотрексаттың уыттылығына әкелуі мүмкін, сарысулық концентрациясының жоғарылауына және метотрексаттың және/немесе оның метаболиті гидроксиметотрексаттың әсерінің артуына әкелуі мүмкін. Сондықтан, егер метотрексаттың жоғары дозаларын тағайындау қажет болса, декслансопрозолды уақытша тоқтатуды қарастыру қажет. Алайда ППТ мен жоғары дозаланған метотрексаттың өзара әрекеттесуі жүргізілген жоқ.

P-гликопротеин көмегімен тасымалданатын дәрілік препараттар

Лансопразол P-гликопротеинді (P-gp) тасымалдаушы ақуызды тежейді. Декслансопразолды қолданған кезде де осындай әсер болуы мүмкін. Бұл әлеуетті өзара әрекеттесудің клиникалық мәні анықталмаған.

Басқа препараттар

Декслансопразолдың қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен клиникалық мәнді өзара әрекеттесу жағдайлары байқалған жоқ.

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Декслансопразолды жүктілік кезеңінде қолдану туралы деректер шектеулі немесе жоқ. Сақтық шарасы ретінде жүктілік кезеңінде Дексилант®қолданудан аулақ болған жөн.

Лактация

Декслансопразолдың емшек сүтіне өтетіні туралы деректер жоқ. Препаратты бала емізетін ана қолданған кезде жаңа туған/ еметін баланың денесіне жағымсыз әсер ету қаупіне жол беруге болмайды. Егер декслансопразолмен жүргізілетін емнің ана үшін пайдасы бала үшін емшек емізудің пайдасынан басымырақ болса, бала емізуді тоқтату керек.

Фертильділік

Лансопразолды қолданғанда фертильділіктің төмендеуі туралы деректер анықталған жоқ. Дәл осындай нәтижелер декслансопразолоннан күтілуі мүмкін.

Дәрілік препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Бас айналу мен көрудің қабілетінің бұзылуы туындау ықтималдығына байланысты көлік құралдарын және жоғары назар аударуды талап ететін басқа да механизмдерді басқарудан бас тарту керек.

 

Қолдану бойынша ұсынымдар

Дозалау режимі

- эрозиялық рефлюкс-эзофагитті емдеу

Ересектер: Ұсынылатын доза - тәулігіне бір рет 60 мг; емдеу курсы - 4 апта. Эрозия толық емделмеген жағдайда емдеу келесі 4 апта ішінде бірдей дозада жалғасуы мүмкін

- эрозиялық рефлюкс-эзофагиттің ремиссиясын демеу және қыжылды басу

Ересектер: Ұсынылатын доза – қышқыл секрециясын ұзақ бәсеңдетуді қажет ететін пациенттер үшін 6 ай ішінде тәулігіне бір рет 30 мг.

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының (ГЭРА) эрозиялық емес түрінің симптоматикалық ағымы

Ересектер: Ұсынылатын доза - тәулігіне бір рет 30 мг; емдеу курсы - 4 аптаға дейін.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерге декслансопразол клиренсінің жасына байланысты төмендеуіне байланысты дозаны түзету қажет болуы мүмкін. Ерекше клиникалық көрсетілімдер болмаған кезде егде жастағы пациенттерде тәуліктік доза 60 мг-ден аспауы тиіс.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет емес.

Бауыр жеткіліксіздігі

Жеңіл бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет емес. Орташа бауыр жеткіліксіздігі кезінде тәуліктік доза 30 мг-дан аспауы тиіс; препаратты қабылдау дәрігердің тұрақты бақылауымен жүзеге асырылады. Препаратты бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге тағайындау ұсынылмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Препарат ішке қабылдауға арналған.

Капсулаларды бүтіндей, сұйықтықпен ішу арқылы жұтады. Дексилант® тамақ ішуге байланыссыз қабылданады.

Капсуланы ашып, ішіндегі түйіршіктерін бір ас қасық алма езбесімен араластыру керек. Алынған қоспаны дайындағаннан кейін бірден қабылданады.

Түйіршіктерді шайнауға болмайды.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Декслансопразолдың адамдағы жедел уыттылығы болжамды түрде төмен болып табылады. Адамда препараттың артық дозалану әсері белгісіз болғандықтан, емдеу жөнінде арнайы ұсынымдар жоқ.

Дексилант®елеулі артық дозалану жағдайлары тіркелген жоқ. 120 мг дозада Дексилант®қайталап қабылдау және 300 мг дозада Дексилант™ бір рет қабылдау өлімге немесе ауыр жағымсыз құбылыстардың дамуына әкелмеді. Дексилант® препаратын тәулігіне екі рет 60 мг дозада қабылдағанда артериялық гипертензия түріндегі күрделі жағымсыз реакциялар, сондай-ақ ысыну, қанталау, ауыз-жұтқыншақтың ауыруы және дене салмағының төмендеуі түріндегі ауыр емес реакциялар байқалды.

Дексилант® артық дозаланғанда пациенттің жағдайын бақылау қажет. Декслансопразол гемодиализ жүргізу кезінде іс жүзінде шығарылмайды. Қажет болса, асқазанды тазартып, белсендірілген көмір және симптоматикалық ем тағайындау керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне кеңес алу үшін жүгіну бойынша ұсынымдар

Препаратты қолданар алдында дәрігермен кеңесу керек.

 

ДП стандартты қолдану кезінде пайда болатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Негізгі жағымсыз реакциялар-диарея, іштің ауыруы, бас ауыру, жүрек айну, іштегі жайсыздық сезімі, метеоризм және іш қату. Көрсетілген реакциялардың туындау жиілігі пациенттердің жынысына, жасына және нәсіліне байланысты емес.

Жағымсыз реакциялардың тізбесі

Препаратты қолдану барысында тіркелген Дексилант® жағымсыз реакциялары (30 мг, 60 мг және 90 мг дозаларда) төменде ағзалар мен жүйелер бойынша топтастырылған нормативтік-құқықтық қызметтің медициналық сөздігінің (MedDRA) таңдаулы терминдері түрінде берілген және туындауының абсолюттік жиілігіне сәйкес бөлінген. Жағымсыз реакциялар жиілігін анықтау: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100-ден <1/10-ға дейін), жиі емес (≥1/1000-нан <1/100-ге дейін), сирек (≥1/10 000-нан <1/1 000-ға дейін), өте сирек (<1/10 000), жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес). Жиіліктің әрбір тобы шегінде жағымсыз реакциялар күрделілігінің кему ретімен орналасады.

Жиі

- бас ауыру

- диарея

- іштің ауыруы

- жүрек айну

- іштегі жайсыздық

- метеоризм

- іш қату

- фундальді аймақтағы безді полиптер (қатерсіз)

Жиі емес

- ортан жілік сүйегінің, білезіктің немесе омыртқаның сынуы

- ұйқысыздық

- депрессия

- бас айналу

- дәм сезудің бұзылуы

- гипертензия

- қан кернеуі

- жөтел

- құсу

- ауыздың құрғауы

- бауыр функциясының биохимиялық көрсеткіштерінің нормадан ауытқуы 

- уртикария

- қышыну

- бөртпе

- әлсіздік

- тәбеттің өзгеруі

Сирек

- құлаққа естілетін дыбыстар

- құрысулар

- парестезиялар

- көрудің бұзылуы

- вертиго

- кандидоз

Белгісіз

- аутоиммундық гемолиздік анемия

- идиопатиялық тромбоцитопениялық пурпура

- анафилаксиялық реакция

- жоғары сезімталдық

- Стивенс-Джонсон синдромы

- уытты эпидермальді некролиз

- анафилаксиялық шок

- гипомагниемия

- көру бұлыңғырлануы

- кереңдік

- дәрілік гепатит

- жеделге жуық терінің қызыл жегісі

- көрінетін елестеулер

 

Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

Диарея және іштің ауыруы

Көптеген жағдайларда бұл реакциялар жеңіл немесе орташа сипатқа ие болады. Диарея мен іш ауыруының басталу уақыты препаратты қабылдау ұзақтығына байланысты емес. Көрсетілген реакциялар жиілігінің дозаға тәуелді артуы байқалмайды.

Жоғары сезімталдық

Негізінен әйелдерде (74%) аса жоғары сезімталдықтың күрделі реакция жағдайлары туралы тіркеуден кейінгі хабарламалар бар. Көптеген жағдайларда бұл реакциялар стероидты гормондар және/немесе антигистаминдер енгізілгеннен кейін және декслансопразолды тоқтатқаннан кейін басылды. Жоғары сезімталдықтың ауыр реакцияларының жекелеген жағдайлары, атап айтқанда, Стивенс-Джонсон синдромы (СДС) және уытты эпидермальді некролиз (УЭН) тіркелген.

Гемолитикалық анемия

Декслансопразолмен 60 мг дозада шамамен 4-7 ай емдегеннен кейін дамыған гемолитикалық анемияның ауыр жағдайлары туралы тіркеуден кейінгі жеке хабарламалар бар.

 

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір капсуланың құрамында

белсенді зат: 30 мг немесе 60 мг декслансопразол

қосымша заттар: қант ұнтағы*, магний карбонаты, сахароза, орын басуы төмен гипролоза, гипролоза, гипромеллоза 2910, тальк, титанның қостотығы (Е 171), метакрил қышқылы сополимерінің дисперсиясы**, макрогол 8000, полисорбат 80, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, метакрил қышқылы сополимері (В типі), метакрил қышқылы сополимері (А типі), триэтилцитрат

30 мг доза үшін капсуланың қабығы: каррагинан, калий хлориді, титанның қостотығы (Е 171), алюминий лагы (E132) FD & C көк № 2 бояғыш, темірдің қара тотығы (Е 172), гипромеллоза, тазартылған сұр сия***

60 мг доза үшін капсула қабығы: каррагинан, калий хлориді, титан диоксиді (Е 171), FD & c бояғышы № 2 алюминий лак (E132), гипромеллоза, тазартылған сұр сия***

* - қант ұнтағының құрамы: сахароза, жүгері крахмалы;

** - метакрил қышқылы сополимері дисперсиясының құрамы: метакрил қышқылы, этилакрилат, натрий лаурилсульфаты, полисорбат 80;

*** - тазартылған сұр сия құрамы: темірдің қызыл тотығы (E 172), темірдің сары тотығы (E 172), алюминий лагы (E 132) FD & C көк № 2 бояғыш, карнауб  балауызы, шеллак, глицерин моноолеаты.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Мөлдір емес көк қақпақшасы және мөлдір емес сұр корпусы бар капсулалар. Қақпақшасына күңгірт-сұр сиямен «ТАР» логотипі, корпусына «30» деген жазу түсірілген. Капсуланың ішінде – ақтан ақ дерлік түске дейінгі түйіршіктер (30 мг доза үшін).

Мөлдір емес көк қақпақшасы мен корпусы бар капсулалар. Қақпақшасына күңгірт-сұр сиямен «ТАР» логотипі, корпусына «60» деген жазу түсірілген. Капсуланың ішінде – ақтан ақ дерлік түске дейінгі түйіршіктер (30 мг доза үшін).

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

14 капсуладан поливинилхлорид (ПВХ) /полиэтилен (ПЭ)/100 мкм полихлортрифторэтиленді (ПХТФЭ) ламинатталған қалыптық үлбірден және алюминий баспалық фольгадан тұратын термоформаланған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.

1 немесе 2 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады.

 

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Құрғақ жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босату шарттары

Рецепт арқылы