Торговое наименование
Ципролет
Международное непатентованное название
Ципрофлоксацин
Лекарственная форма, дозировка
Раствор для инфузий, 200 мг/ 100 мл
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Противомикробные препараты – производные хинолона. Фторхинолоны. Ципрофлоксацин.
Код ATХ J01MA02
Показания к применению
Взрослые
- инфекции нижних дыхательных путей вызванные грамотрицательными бактериями
- обострения хронической обструктивной болезни легких
- бронхо-легочные инфекции при муковисцидозе или бронхоэктазии
- пневмония
- хронический гнойный средний отит
- острое обострение хронического синусита, особенно если оно вызвано грамотрицательными бактериями
- инфекции мочевыводящих путей (включая пиелонефрит, цистит, простатит, аднексит, эндометрит)
- половых органов и инфекции органов малого таза (гонорея включая случаи из-за чувствительной Neisseria gonorrhoeae, мягкий шанкр, простатит, аднексит, сальпингит, оофорит, эндометрит, тубулярный абсцесс, пельвиоперитонит, хламидиоз)
- инфекции брюшной полости: бактериальные инфекции ЖКТ, желчных путей, перитонит, внутрибрюшные абсцессы, сальмонеллез, брюшной тиф, кампилобактериоз, иерсиниоз, шигеллез, холера
- инфекции кожи и мягких тканей инфицированные язвы, раны, ожоги (нагноившиеся атеромы, абсцесс, фурункулы)
- злокачественный наружный отит
- инфекции костей и суставов: остеомиелит, септический артрит, сепсис
- легочная форма сибирской язвы (постконтактная профилактика и лечебное лечение)
Ципрофлоксацин может быть использован при лечении нейтропенических пациентов с лихорадкой, которая предположительно вызвана бактериальной инфекцией.
Детский и подростковый возраст
- бронхо-легочные инфекции при муковисцидозе, вызванные Pseudomonas aeruginosa
- осложненные инфекции мочевыводящих путей и пиелонефрит
- легочная форма сибирской язвы (постконтактная профилактика и лечебное лечение)
Ципрофлоксацин может также использоваться для лечения тяжелых инфекций у детей и подростков, когда это считается необходимым.
Лечение должно начинаться только врачами, имеющими опыт лечения муковисцидоза и / или тяжелых инфекций у детей и подростков.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к ципрофлоксацину или другим хинолонам или к компонентам препарата
- одновременный прием ципрофлоксацина и тизанидина
- беременность и период лактации
- при лечении инфекций, которые не являются тяжелыми и могут пройти без антибактериальной терапии (например, инфекции ротоглотки);
- при лечении небактериальных инфекций, например, небактериального (хронического) простатита;
- для предотвращения диареи путешественника или повторных инфекций нижних мочевых путей (инфекции, которые не распространяются за пределы мочевого пузыря);
- для лечения умеренных бактериальных инфекций, если другие обычно рекомендуемые антибактериальные лекарства, не могут быть использованы.
Необходимые меры предосторожности при применении
нет необходимых мер предосторожностей при применении
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Реакция в месте введения препарата
Частота реакции на месте внутривенного введения ципрофлоксацина возрастает если продолжительность введения составляет 30 минут или менее. Реакции могут проявляться как местные кожные реакции, быстро исчезают после окончания инфузии. Дальнейшее внутривенное введение не противопоказано, если реакции не повторяются или Тизанидин нельзя назначать одновременно с ципрофлоксацином. В клиническом исследовании здоровых участников, наблюдалось увеличение концентрации тизанидина в сыворотке крови (увеличение Cmax: 7-кратное, диапазон: от 4 до 21 раз; Увеличение AUC: 10-кратное, диапазон: от 6 до 24 раз) при одновременном назначении с ципрофлоксацином. Повышенная концентрация тизанидина в сыворотке крови связана с усиленным гипотензивным и седативным действием.
Метотрексат
При одновременном назначении ципрофлоксацина возможно замедление тубулярной транспортировки метотрексата, что потенциально приводит к повышению концентрации метотрексата в плазме крови и повышенному риску возникновения токсических реакций, связанных с применением метотрексата. Сочетанное применение не рекомендуется.
Теофиллин
Одновременное применение ципрофлоксацина и теофиллина может привести к нежелательному повышению концентрации теофиллина в сыворотке крови. Это может привести к развитию побочных реакций, вызванных теофиллином, которые в редких случаях могут угрожать жизни или иметь летальный исход. При сочетанном применении следует контролировать концентрацию теофиллина в сыворотке крови и снижать дозу теофиллина при необходимости.
Другие производные ксантина
После одновременного применения ципрофлоксацина и средств, содержащих кофеин или пентоксифиллин (окспентифилин), сообщалось о повышении концентрации этих ксантинов в сыворотке крови.
Фенитоин
Одновременное назначение ципрофлоксацина и фенитоина может привести к повышению или снижению сывороточных концентраций фенитоина, поэтому рекомендуется проводить мониторинг уровней препарата.
Циклоспорин
При одновременном применении лекарственных препаратов, содержащих ципрофлоксацин и циклоспорин, наблюдалось транзиторное повышение концентрации сывороточного креатинина. Поэтому таким пациентам необходим регулярный контроль показателя концентрации сывороточного креатинина (дважды в неделю).
Антагонисты витамина K
При одновременном применении ципрофлоксацина и антагониста витамина К может усиливаться антикоагулянтное действие последнего. Степень риска может варьировать в зависимости от основного вида инфекции, возраста, общего состояния пациента, поэтому точно оценить влияние ципрофлоксацина на повышение значения МНО (международного нормализованного отношения) сложно. Следует проводить регулярный контроль МНО во время и сразу после одновременного введения ципрофлоксацина и антагониста витамина К (например, варфарина, аценокумарола, фенпрокумона или флуиндиона).
Дулоксетин
Клинические исследования показали, что одновременное применение дулоксетина с сильными ингибиторами CYP450 1А2, такими как флувоксамин, может привести к увеличению AUC и Cmax дулоксетина. Несмотря на отсутствие клинических данных о возможном взаимодействии с ципрофлоксацином, можно ожидать похожих эффектов при одновременном применении указанных препаратов/
Ропинирол
В ходе клинических исследований было обнаружено, что одновременное применение ропинирола с ципрофлоксацином, умеренным ингибитором изоэнзима CYP450 1А2 умеренного действия, приводит к повышению AUC и Сmax ропинирола на 60% и 84% соответственно. Мониторинг побочных эффектов ропинирола и соответствующие корректировки дозы рекомендуется осуществлять во время и сразу после совместного введения с ципрофлоксацином.
Лидокаин
Было показано, что у здоровых лиц одновременное применение ципрофлоксацина, умеренного ингибитора изоферментов цитохрома Р450 1А2. и внутривенных лекарственных средств, содержащих лидокаин, снижает клиренс лидокаина на 22%. Несмотря на нормальную переносимость лечения лидокаином, возможно взаимодействие при одновременном применении с ципрофлоксацином, которое ассоциируется с побочными реакциями.
Клозапин
После одновременного применения 250 мг ципрофлоксацина с клозапином течение 7 дней сывороточные концентрации клозапина и N-десметилклозапина повышались на 29% и 31% соответственно. Клиническое наблюдение и соответствующая коррекция дозы клозапина рекомендуется во время и сразу после одновременного применения с ципрофлоксацином.
Силденафил
Сmax и AUC силденафила выросли примерно в два раза у здоровых добровольцев после приема внутрь 50 мг силденафила и сопутствующего применения 500 мг ципрофлоксацина. Поэтому следует соблюдать осторожность при одновременном назначении препарата ципрофлоксацина с силденафилом, учитывая соотношение рисков и пользы.
Агомелатин
Клинические исследования продемонстрировали, что флувоксамин, как сильный ингибитор изоэнзима CYP450 1A2, заметно ингибирует метаболизм агомелатина, что приводит к 60-кратному увеличению воздействия агомелатина. Несмотря на отсутствие клинических данных о возможном взаимодействии с ципрофлоксацином, ингибитором CYP450 1A2 умеренного действия, можно ожидать похожих эффектов при одновременном применении указанных препаратов.
Золпидем
Одновременное назначение ципрофлоксацина может повысить уровень золпидема в крови, одновременное применением не рекомендуется.
Специальные предупреждения
Тяжелые инфекции и смешанные инфекции, вызванные грамположительными и анаэробными бактериями
Ципрофлоксацин не применяют в монотерапии для лечения тяжелых инфекций и инфекций, вызванных грамположительными и анаэробными бактериями. При таких инфекциях ципрофлоксацин следует применять одновременно с другими соответствующими антибактериальными препаратами.
Стрептококковые инфекции (включая Streptococcus pneumoniae)
Ципрофлоксацин не рекомендуется для лечения стрептококковых инфекций по причине недостаточной эффективности.
Инфекция половых путей
Орхоэпидидимит и воспалительные заболевания органов малого таза могут быть вызваны фторохинолон-резистентными штаммами Neisseria gonorrhoeae. Для лечения орхоэпидидимита и воспалительных заболеваний органов малого таза, эмпирическое лечение ципрофлоксацином следует рассматривать только в комбинации с другим антибактериальным препаратом (например, цефалоспорин), за исключением клинических ситуаций с исключением ципрофлоксацин-резистентных штаммов Neisseria gonorrhoeae. Если через 3 дня лечения улучшение клиническое улучшение не наступает, терапию следует пересмотреть.
Инфекция мочевыводящих путей
Резистентность Escherichia coli, врачам, назначающим лечение, рекомендуется принимать во внимание местную распространенность резистентности Escherichia coli к фторхинолонам.
Интраабдоминальные инфекции
Данные об эффективности ципрофлоксацина при лечении постоперационных интраабдоминальных инфекций ограничены.
Диарея путешественников
При выборе ципрофлоксацина следует принимать во внимание информацию о резистентности к ципрофлоксацину соответствующих микроорганизмов в странах, которые посещались.
Инфекции костей и суставов
Ципрофлоксацин следует применять в комбинации с другими противомикробными препаратами в зависимости от результатов микробиологического исследования. Врач должен действовать в согласовании с национальным и/или международным протоколом лечения сибирской язвы.
Детский и подростковый возраст
Применение ципрофлоксацина у детей и подростков следует осуществлять в соответствии с доступными официальными рекомендациями. Лечение ципрофлоксацином должен начинать только врач, имеющий опыт лечения кистозного фиброза и/или тяжелых инфекций у детей и подростков.
Показано, что ципрофлоксацин вызывал артропатию опорных суставов у неполовозрелых животных. Данные безопасности, полученные из рандомизированного двойного слепого исследования использования ципрофлоксацина у детей (ципрофлоксацин: n = 335, средний возраст = 6,3 года; препараты сравнения: n = 349, средний возраст = 6,2 года; возрастной диапазон = от 1 до 17 лет) выявили частоту подозреваемой лекарственной артропатии (установленную по клиническим признакам и симптомам, связанным с суставами) на 42 дне, составляющую 7,2% и 4,6%. Соответственно, частота лекарственной артропатии через 1 год наблюдения составила 9,0% и 5,7%. Увеличение случаев подозреваемой лекарственной артропатии с течением времени не было статистически значимым между группами. Лечение следует начинать только после тщательной оценки соотношения «польза/риск» по причине возможных нежелательных явлений со стороны суставов и/или окружающих тканей.
Бронхолегочные инфекции при кистозном фиброзе
Клинические испытания включали детей и подростков в возрасте 5-17 лет. Более ограниченный опыт существует в лечении детей от 1 до 5 лет.
Осложненные инфекции мочевыводящих путей и пиелонефрит
Следует рассмотреть возможность лечения инфекций мочевыводящих путей с применением ципрофлоксацина, когда другое лечение невозможно, при этом лечение должно основываться на результатах микробиологического исследования.
Клинические испытания включали детей и подростков в возрасте 1-17 лет.
Другие специфические тяжелые инфекции
Применение ципрофлоксацина может быть оправданным при наличии, по результатам микробиологического исследования, других инфекций, согласно официальным рекомендациям или после тщательной оценки соотношения «польза-риск», когда другое лечение применять нельзя или когда общепринятая терапия оказалась неэффективной.
Применение ципрофлоксацина в случае специфических тяжелых инфекций, кроме указанных выше, в ходе клинических испытаний не оценивалось, а клинический опыт ограничен. Соответственно, к лечению пациентов с такими инфекциями следует подходить с осторожностью.
Гиперчувствительность
В некоторых случаях гиперчувствительность и аллергические реакции, в том числе анафилактические и анафилактоидные реакции, могут возникать после однократной дозы и могут быть угрожающими для жизни. При возникновении таких реакций, следует прекратить прием ципрофлоксацина и провести адекватное медицинское лечение.
Скелетно-мышечная система
В целом ципрофлоксацин нельзя применять пациентам с заболеваниями сухожилий/расстройствами, связанными с применением хинолонов в анамнезе. Несмотря на это, в очень редких случаях после микробиологического исследования возбудителя и оценки соотношения «польза/риск» этим пациентам может быть назначен ципрофлоксацин для лечения отдельных тяжелых инфекционных процессов, а именно – случае неэффективности стандартной терапии или бактериальной резистентности, когда результаты микробиологических исследований оправдывают применение ципрофлоксацина.
При применении ципрофлоксацина может возникнуть тендинит или разрыв сухожилия (особенно ахиллова сухожилия), иногда двусторонний, даже в первые 48 ч лечения. Воспаление и разрывы сухожилий могут возникать даже в течение нескольких месяцев после прекращения терапии ципрофлоксацином. Риск тендинопатии может быть повышенным у пациентов пожилого возраста или у пациентов, которые одновременно принимают кортикостероиды.
При возникновении каких-либо признаков тендинита (например, болезненный отек, воспаление) применение ципрофлоксацина следует прекратить. Пораженной конечности следует обеспечить покой.
Ципрофлоксацин с осторожностью применяют у пациентов с миастенией гравис, поскольку выраженность симптомов может усилиться.
Нарушения зрения
При ухудшении зрения или возникновении какого-либо воздействия на глаза, следует немедленно обратиться к врачу-окулисту.
Фоточувствительность
Доказано, что ципрофлоксацин вызывает реакции фоточувствительности. Пациентам, принимающим ципрофлоксацин, следует избегать интенсивного солнечного света или ультрафиолетового облучения во время лечения.
Центральная нервная система
Известно, что ципрофлоксацин, как и другие хинолоны, вызывает судороги или снижает порог судорожной готовности. Сообщалось о случаях эпилептического статуса. Ципрофлоксацин следует с осторожность применять у пациентов с расстройствами ЦНС, которые предраспологают к возможному возникновению судорог. При возникновении судорог прием ципрофлоксацина прекращают. Психические реакции могут возникать даже после первого приема ципрофлоксацина. В редких случаях депрессия или психоз могут прогрессировать до суицидальных поступков/мыслей, завершающихся суицидом или попыткой суицида. В таких случаях прием ципрофлоксацина следует прекратить. У пациентов, принимавших ципрофлоксацин, наблюдались случаи полиневропатии (на основе неврологических симптомов, таких как боль, ощущение жжения, сенсорные расстройства или мышечная слабость, возникавших по отдельности или в сочетании). Введение ципрофлоксацина следует прекратить пациентам, имеющим симптомы невропатии, в частности боль, ощущение жжения, ощущение покалывания, онемение и/или слабость, с целью предупреждения развития необратимых состояний.
Нарушения со стороны сердца
Следует проявлять осторожность при применении фторхинолонов, включая ципрофлоксацин, у пациентов с известными факторами риска удлинения интервала QT, такими как, например:
- врожденный синдром удлиненного интервала QT;
- одновременное применение с препаратами, которые удлиняют интервал QT (например, антиаритмические препараты класса IA или III, трициклические антидепрессанты, макролиды, антипсихотики);
- нескорректированный электролитный дисбаланс (например, гипокалиемия, гипомагнезиемия);
- сердечные заболевания (например, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия).
Пациенты пожилого возраста и женщины могут быть более чувствительными к препаратам, удлиняющими скорректированный интервал QT. Поэтому следует проявлять осторожность при применении фторхинолонов, включая ципрофлоксацин, в данных группах пациентов.
Нарушения со стороны сосудов
В эпидемиологических исследованиях сообщается о повышенном риске развития аневризмы и расслоения аорты после приема фторхинолонов, особенно у пожилых людей. Поэтому фторхинолоны следует применять только после детальной оценки соотношения «польза-риск» и после рассмотрения других возможных методов лечения у пациентов с отягощенным аневризмой семейным анамнезом или у пациентов с аневризмой аорты в анамнезе и/или расслоением аорты, или при наличии других факторов риска или заболеваний, предрасполагающих к аневризме и расслоению аорты (например, синдром Марфана, синдром Элерса-Данлоса, артериит Такаясу, гигантоклеточный темпоральный артериит, болезнь Бехчета, гипертензия, известный атеросклероз).
В случае внезапной боли в животе, груди или спине пациентам следует немедленно обратиться к врачу в отделение неотложной помощи.
Гипогликемия
Как и при применении других хинолонов, чаще всего случаи гипогликемии наблюдались у пациентов с сахарным диабетом, в основном – у пожилых людей. У всех больных сахарным диабетом рекомендуется проводить тщательный мониторинг уровня глюкозы в крови.
Желудочно-кишечный тракт
Возникновение в течение или после лечения тяжелой и устойчивой диареи (даже через несколько недель после лечения) может указывать на антибиотик-ассоциированный колит (опасный для жизни с возможным летальным исходом), требующий немедленного лечения. В таких случаях прием ципрофлоксацина необходимо немедленно прекратить и начать применение соответствующей терапии. Лекарственные средства, которые подавляют перистальтику, в данном случае противопоказаны.
Почки и мочевыделительная система
Сообщалось о кристаллурии, связанной с применением ципрофлоксацина. Пациентам, принимающим ципрофлоксацин, следует получать достаточное количество жидкости и избегать чрезмерной щелочности мочи.
Нарушение функции почек
Поскольку ципрофлоксацин выводится из организма в основном в неизмененном виде через почки, необходимо проводить коррекцию дозы для пациентов с нарушениями функции почек с целью избежания увеличения нежелательных лекарственных реакций вследствие накопления ципрофлоксацина.
Гепатобилиарная система
При применении ципрофлоксацина сообщалось о случаях развития некроза печени и печеночной недостаточности с угрозой для жизни пациента. В случае появления каких-либо симптомов заболевания печени (таких как анорексия, желтуха, темная моча, зуд или напряженность передней брюшной стенки) лечение следует прекратить.
Дефицит глюкозо-6-фосфат дегидрогеназы
При применении ципрофлоксацина сообщалось о гемолитических реакциях у пациентов с дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы. Следует избегать применения ципрофлоксацина этими пациентами, за исключением случаев, когда потенциальная польза превышает потенциальный риск. В таком случае следует наблюдать за возможным появлением гемолиза.
Резистентность
Во время или после курса лечения ципрофлоксацином резистентные бактерии могут быть выделены, с клинически определенной суперинфекцией или без нее. Существует определенный риск выделения резистентных к ципрофлоксацину бактерий во время длительных курсов лечения и при лечении внутрибольничных инфекций и/или инфекций, вызванных видами Staphylococcus и Pseudomonas.
Цитохром Р450
Ципрофлоксацин подавляет CYP1А2 и поэтому может вызвать повышение концентрации в сыворотке крови одновременно назначенных веществ, которые также метаболизируются этим ферментом (например, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин). Поэтому, пациентов, принимающих эти вещества одновременно с ципрофлоксацином, следует внимательно наблюдать для выявления клинических признаков передозировки, также может потребоваться определение концентраций в сыворотке крови (например, теофиллина). Одновременный прием ципрофлоксацина и тизанидина противопоказан.
Метотрексат
Одновременное назначение ципрофлоксацина и метотрексата не рекомендуется. Влияние на результаты лабораторных анализов
Ципрофлоксацин in vitro может влиять на результаты посева на Mycobacterium tuberculosisпутем угнетения роста культуры микобактерий, что может привести к ложноотрицательным результатам анализа посева у пациентов, принимающих ципрофлоксацин.
Реакция в месте введения препарата
Сообщалось о реакциях в месте внутривенного введения ципрофлоксацина. Частота таких реакций возрастает если продолжительность введения составляет 30 минут или менее. Реакции могут проявляться как местные кожные реакции, быстро исчезают после окончания инфузии. Дальнейшее внутривенное введение не противопоказано, если реакции не повторяются или не становятся более интенсивными.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Дозировка определяется показаниями, тяжестью и местом заражения, а также чувствительностью к ципрофлоксацину предполагаемого возбудителя, почечной функцией пациента, а также зависит от массы тела детей и подростков.
Продолжительность лечения зависит от тяжести заболевания, а также от клинического и бактериологического течения.
После внутривенного начала лечения, можно продолжить переходя на пероральное лечение в виде препарата Ципролет 250 мг или 500 мг таблетки покрытые оболочкой.
В тяжелых случаях или если пациент не может принимать таблетки (например, пациенты, получающие энтеральное питание), рекомендуется начинать терапию внутривенным введением ципрофлоксацина до тех пор, пока не станет возможным переход на пероральное введение.
Лечение инфекций, вызванных некоторыми бактериями (например, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter или Staphylococci), может потребовать более высоких доз ципрофлоксацина и одновременного введения с другими подходящими антибактериальными средствами.
Лечение некоторых инфекций (например, воспалительных заболеваний органов малого таза, внутрибрюшных инфекций, инфекций у пациентов с нейтропенией и инфекций костей и суставов) может потребовать совместного введения с другими подходящими антибактериальными агентами в зависимости от вовлеченных патогенов.
Взрослые
Тип инфекции |
Суточная доза |
Продолжительность лечения (включая переод на табле-тированную форму) |
|
Инфекции нижних дыхательных путей |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
7 - 14 дней |
|
Инфекции верхних дыхательных путей |
Острое обострение хронического синусита |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
7 - 14 дней |
Хронический
гнойный средний отит |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
7 - 14 дней |
|
Злокачественный
наружный отит |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
От 28 дней до 3 месяцев |
|
Инфекции
мочевыводящих путей |
Осложненный
и неосложненный пиелонефрит |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
7 - 21
дней, при оп-ределенных обсто-ятельствах (например, при абсцесссе) его можно
продол-жать более 21 дня |
Простатит |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
2 - 4 недели |
|
Инфекции
половых органов |
Эпидидимо-орхит
и воспалительные заболевания органов малого таза |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
Не менее 14 дней |
Инфекции
ЖКТ и внутри-брюшной полости |
Диарея,
вызванная бактериальными патогенами, в том числе Shigella spp. кроме Shigella dysenteriae тип 1 и эмпирического лечения тяжелой диареи путешес-твенников |
400 мг два раза в день |
1 день |
Диарея,
вызванная Shigella dysenteriae тип 1 |
400 мг два раза в день |
5 дней |
|
Диарея, вызванная холерным вибрионом |
400 мг два раза в день |
3 дня |
|
Тиф брюшной |
400 мг два раза в день |
7 дней |
|
Внутрибрюшные
инфекции, вызванные грамотрицательными бактериями |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
5-14 дней |
|
Инфекции
кожи и мягких тканей |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
7 - 14 дней |
|
Инфекции
костей и суставов |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
Максимум. до 3 месяцев |
|
Нейтропенические пациенты с лихорадкой, которая предположительно связана
с бактериальной инфекцией. Ципрофлоксацин следует вводить совместно с соответствующими
антибактериальными средствами в соответствии с официальным руководством. |
400 мг два раза в день до 400 мг три раза в день |
Терапия должна быть продолжена в течение всего периода нейтропении |
|
Профилактика легочной формы сибирской язвы и лечебное
лечение лиц, нуждающихся в парентеральном лечении. Прием
препарата следует начинать как можно
скорее после предполагаемого или подтвержденного воздействия. |
400 мг два раза в день |
60 дней с момента подтверждения воздействия Bacillus anthracis |
Детский и подростковый период
Тип инфекции |
Суточная доза |
Продолжительность лечения (включая переод на табле-тированную форму) |
Кистозный
фиброз |
10 мг / кг
массы тела три раза в день с максимальной дозой 400 мг на дозу. |
10-14 дней |
Осложненные
инфекции мочевыводящих путей и пиелонефрит |
6 мг / кг
массы тела три раза в день до 10 мг / кг массы тела три раза в день с
максимумом 400 мг на дозу. |
10-21 дней |
лечение
легочной формы сибирской язвы после лечения для лиц, нуждающихся в
парентеральном лечении Прием
лекарств следует начинать как можно скорее после предполагаемого или
подтвержденного воздействия. |
10 мг / кг
массы тела два раза в день до 15 мг / кг массы тела два раза в день с
максимальной дозой 400 мг на дозу. |
60 дней с момента подтверждения воздействия Bacillus anthracis |
Другие
тяжелые инфекции |
10 мг / кг
массы тела три раза в день с максимальной дозой 400 мг на дозу. |
По типу инфекций |
Особые группы пациентов
Пациенты пожилого возраста
Пациенты пожилого возраста должны получать дозу, выбранную в соответствии с тяжестью инфекции и клиренсом креатинина пациента.
Пациенты с почечной и печеночной недостаточностью
Рекомендуемые начальные и поддерживающие дозы для пациентов с нарушенной функцией почек:
Клиренс
креатинина [мл/мин/1,73 м2] |
Креатинин
сыворотки крови [мкмоль/л] |
Внутривенная
доза [мг] |
> 60 |
< 124 |
См. обычная
дозировка. |
30-60 |
124 - 168 |
200-400 мг
каждые 12 ч |
< 30 |
> 169 |
200-400 мг
каждые 24 ч |
Пациенты на гемодиализе |
> 169 |
200-400 мг
каждые 24 часа (после диализа) |
Пациенты на
перитонеальном диализе |
> 169 |
200-400 мг
каждые 24 ч |
Ципролет в виде раствора для инфузий вводят один или два раза в день, внутривенно капельно медленно. Продолжительность инфузии должна составлять 30 мин при дозе 200 мг и 60 мин при дозе 400 мг. Ципролет для инфузий совместим со следующими инфузионными растворами: 0,9% раствор хлорида натрия, 5% раствор декстрозы, 2,5% раствор Рингера с декстрозой, комбинированными растворами для парентерального питания (аминокислоты, углеводы, электролиты).
Больным с нормальной функцией почек (клиренс креатинина>20 мл/минуту) можно рекомендовать следующий режим дозирования Ципролета для инфузий:
Острую гонорею и острый неосложненный цистит у женщин можно лечить разовой дозой в 200 мг (внутривенно). При инфекциях мочевыводящих путей, в том числе при острой неосложненной гонорее, Ципролет можно вводить внутривенно в дозе 100 мг 2 раза в сутки. При инфекциях дыхательных путей в зависимости от тяжести и возбудителя препарат вводят в дозе 200-400 мг 2 раза в сутки, при прочих инфекциях – по 200-400 мг 2 раза в сутки. В зависимости от состояния больного через несколько дней лечения можно перейти от внутривенного капельного введения на прием той же дозы препарата в форме, предназначенной для введения внутрь.
Больные с нарушением функции почек: при клиренсе креатинина менее 20 мл/мин назначают 2 раза в день половинную стандартную дозу или 1 раз в день полную стандартную дозу.
Больные с нарушением функции печени: подбора доз не требуется.
Длительность лечения зависит от тяжести заболевания, клинического течения и результатов бактериологического исследования. Рекомендуется продолжать лечение в течение не менее 3 дней после нормализации температуры или исчезновения клинических симптомов. Длительность лечения при острой неосложненной гонорее и цистите составляет 1 день. При инфекции почек, мочевых путей и брюшной полости – до 7 дней. При остеомиелите курс лечения может составлять до 2 месяцев. При остальных инфекциях курс лечения – 7-14 дней. У больных со сниженным иммунитетом лечение проводят в течение всего периода нейтропении.
Метод и путь введения
внутривенно
Частота применения с указанием времени приема
Смотрите раздел: «Режим дозирования»
Как и в случае всех остальных лекарственных средств, неиспользованный препарат следует утилизировать соответствующим образом согласно местным природоохранным правилам.
Длительность лечения
Длительность лечения зависит от типа и тяжести инфекции, а также чувствительности предполагаемого возбудителя.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Сообщалось, что передозировка при дозе 12 г приводила к симптомам умеренной токсичности. Острая передозировка при дозе 16 г приводила к развитию острой почечной недостаточности.
Симптомы: головокружение, тремор, головную боль, усталость, судороги, галлюцинации, спутанность сознания, абдоминальный дискомфорт, почечную и печеночную недостаточность, а также кристаллурию и гематурию. Сообщалось также об обратимой почечной токсичности.
Лечение: симптоматическое,рекомендовано контролировать функцию почек, в частности определение pH мочи и при необходимости повышения ее кислотности для предупреждения явлений кристаллурии. Пациенты должны получать достаточное количество жидкости. Кальций или магнийсодержащие антацидные средства теоретически могут уменьшить всасывание ципрофлоксацина при передозировках.
С помощью гемодиализа или перитонеального диализа выводится лишь небольшое количество ципрофлоксацина (<10%). В случае передозировки необходимо провести симптоматическое лечение. Необходимо контролировать показатели ЭКГ, поскольку интервал QT может увеличиться.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Класс системы органов |
Часто ≥ 1/100 до < 1/10 |
Нечасто ≥ 1/1,000 до < 1/100 |
Редко ≥ 1/10 000 до < 1/1 000 |
Очень редко < 1/10 000 |
Часто-та не -известна |
Инфекци-онные и
паразитар-ные заболева-ния |
|
грибковые
суперинфек-ции |
|
|
|
Нарушения со
стороны крови и лимфатиче-ской системы |
|
эозинофи-лия |
лейкопения,
анемия, ней-тропения, лейкоцитоз, тромбоцито-пения, тромбоците-мия |
Гемолити-ческая
ане-мия, агра-нулоцитоз, панцито-пения (опасная для жизни), угнетение костного мозга (опасное для
жизни) |
|
Нарушения со
стороны иммунной системы |
|
|
аллергичес-кие
реакции, аллергичес-кий/
ангио-невротичес-кий отек |
анафилак-тическая
реакция, анафилак-тический шок (опас-ный для жизни), реакции, подобные
сывороточ-ной болезни |
|
Нарушения со стороны
обмена веществ и питания |
|
снижение
аппетита |
гипергли-кемия, гипогликемия |
|
|
Психичес-кие расстрой-ства |
|
психомо-торная
возбуди-мость / тревож-ность |
спутанность
сознания и дезориента-ция, реакция тревожности, |
Психичес-кие
реакции (потен-циально может за-вершиться суицидаль-ными идея-ми/мысля-ми или
попытками само-убийства и завершен-ным суицидом) |
Мани-акаль-ное
состоя-ние, вклю-чая гипо-маниа-каль-ное сос-тоянии |
Нарушения со
стороны нервной системы |
|
головная
боль, голо-вокружение, расстройст-во
сна, нарушение вкуса |
пар- и
дизес-тезия, гипестезия, тремор, судороги (в том числе
эпилептичес-кий статус), вертиго |
мигрень,
нарушение координа-ции, нару-шение
по-ходки, на-рушения обонятель-ного нерва, внутриче-репная гипер-тензия и
доброкаче-ственная внутричерепная гипер-тензия |
Пери-ферическая
нейро-патия и поли-нейропатия |
Нарушения со
стороны органа зрения |
|
|
нарушения зрения
(например, двоение в глазах) |
нарушение
цветового восприятия |
|
Нарушения со
стороны органа слуха и равновесия |
|
|
тиннитус, потеря слуха /
нарушение слуха |
|
|
Нарушения со
стороны сердца |
|
|
тахикардия |
|
Желу-дочко-вая
арит-мия, пиру-этная желу-дочко-вая тахи-кар-дия (эти реак-ции наблю-дались
пре-имуществен-но у паци-ентов с фак-торами риска удли-нения интер-вала QT), Удли-нение интер-вала
QT на ЭКГ |
Нарушения со
стороны сосудов |
|
|
вазодилата-ция,
гипотен-зия, син-копальное состояние |
васкулит |
|
Нарушения со
стороны дыха-тельной системы, органов грудной клетки и средосте-ния |
|
|
одышка (включая
астматические состояния) |
|
|
Нарушения со
стороны желудочно-кишечного тракта |
тошнота, диарея |
рвота, боли в области желудка
и кишечника, расстройство
пищева-рения, метеоризм |
антибиоти- кассоцииро-ванный
колит (в очень ред-ких случаях с возможным летальным исходом) |
панкреатит |
|
Нарушения со
стороны печени и желчевыводящих путей |
|
повышение уровня
трансами-наз, повы-шение уров-ня билиру-бина |
нарушение
функции печени, холестати-ческая
желтуха, гепатит |
некроз печени (в
очень ред-ких слу-чаях прог-рессирую-щий до пече-ночной не-достаточности,
угро-жающей жизни) |
|
Нарушения со
стороны кожи и подкожной клетчатки |
|
сыпь, зуд, крапивница |
реакции
фоточувстви-тельности |
петехия,
мульти-формная эритема, узловатая эритема, синдром Стивенса-Джонсона (с
потен-циальной угрозой жизни), токсичес-кий эпидер-мальный некролиз (с
потенциальной угро-зой жизни) |
острый гене-рализован-ный
экзан-тематозный пусту-лез (AGEP), лекар-ствен-ная
сыпь с эози-нофи-лией и системными прояв-ления-ми (DRESS) |
Нарушения со
стороны скелетно-мышечной и соедини-тельной
ткани |
|
мышечно-скелетная
боль (на-пример, в конечнос-тях, в пояс-нице, боль в груди),
артралгия |
миалгия, артрит, повы- шение мышечного
тонуса и судо-роги мышц |
мышечная
слабость, тендинит, разрывы сухожилий (преимущественно ахиллова), обострение
симптомов миастении гравис |
|
Нарушения со
стороны почек и мочевыво-дящих путей |
|
нарушение
функции почек |
почечная
недостаточ-ность, гема-турия, крис-таллурия, тубулоин-терстициаль-ный
нефрит |
|
|
Общие расстройс-тва
и нарушения в месте введения |
реакции в месте
инъекции и инфузии (только при внут-ривенном введении) |
астения,
лихорадка |
отеки,
повы-шенная пот-ливость (гипергидроз) |
|
|
Лаборатор-ные и
инструмен-тальные данные |
|
повышение уровня
щелочной фосфатазы крови |
повышение уровня
амилазы |
|
Увели-чение
междуна-родно-го нор-мали-зован-ного отно-шения (у па-циен-тов, по-лучающих
антагонисты вита-мина K) |
Нижеприведенные нежелательные воздействия имеют более высокую частоту в подгруппах пациентов, получающих внутривенное или ступенчатое (внутривенное или пероральное) лечение:
Часто |
Рвота,
транзиторное повышение уровня трансаминаз, сыпь |
Нечасто |
Тромбоцитопения,
тромбоцитемия, спутанность сознания и дезориентация, галлюцинации, парестезии
и дизестезия, судороги, головокружение, нарушения зрения, потеря слуха,
тахикардия, вазодилатация, гипотензия, транзиторная печеночная
недостаточность, холестатическая желтуха, почечная недостаточность, отек |
Редко |
Панцитопения,
угнетение костного мозга, анафилактический шок, психотические реакции,
мигрень, нарушения обонятельного нерва, нарушение слуха, васкулит,
панкреатит, некроз печени, петехия, разрыв сухожилий |
Детский и подростковый возраст
Частота возникновения артропатии (артралгия, артрит), указанная выше, относится к данным, собранным в исследованиях со взрослыми. У детей артропатия наблюдалась часто.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
100 мл раствора содержат:
активное вещество – ципрофлоксацин 200 мг,
вспомогательные вещества: динатрия эдетат, кислота молочная, кислоты лимонной моногидрат, натрия гидроксид или кислота хлороводородная, натрия хлорид, вода для инъекций.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Прозрачная бесцветная или слегка желтоватая жидкость.
Форма выпуска и упаковка
По 100 мл в полиэтиленовый герметичный флакон (LDPE FFS пакеты).
На флакон наклеивают этикетку из бумаги самоклеющейся.
Каждый флакон вместе с инструкцией по применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С. Не замораживать.
Хранить в местах, недоступных для детей!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Ципролет
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ципрофлоксацин
Дәрілік түрі, дозасы
Инфузияға арналған 200 мг/ 100 мл ерітінді
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Микробқа қарсы препараттар – хинолон туындылары. Фторхинолондар.
Ципрофлоксацин.
ATХ коды J01MA02
Қолданылуы
Ересектер
- грамтеріс бактериялардан туындаған төменгі тыныс жолдарының инфекцияларында
- өкпенің обструктивті созылмалы ауруының өршуінде
-муковисцидоздағы бронх-өкпе инфекцияларында немесе бронхоэктазияда
- пневмонияда
- созылмалы іріңді ортаңғы отитте
- созылмалы синуситтің жедел өршуінде, әсіресе егер грамтеріс бактериялардан туындаған болса
- несеп шығару жолдарының инфекцияларында (пиелонефрит, цистит, простатит, аднексит, эндометритті қоса)
- жыныс ағзаларының және кіші жамбас ағзаларының инфекцияларында (Neisseria gonorrhoeae сезімталдығы жағдайларын қоса, созда,жұмсақ шанкр, простатит, аднексит, сальпингит, оофорит, эндометрит, тубулярлық іріңдік, пельвиоперитонит, хламидиозда)
- құрсақ қуысының инфекцияларында: АІЖ бактериялық, өт жолдарының инфекцияларында, перитонитте, құрсақішілік іріңдіктерде, сальмонеллезде, іш сүзегінде, кампилобактериозда, иерсиниозда, шигеллезде, тырысқақта
- тері және жұмсақ тіндердің инфекциялары инфекцияланған ойықжара, жаралар, күйіктерде (іріңдеген атеромада, іріңдіктерде, фурункулда)
-қатерлі сыртқы отитте
- сүйек пен буын инфекцияларында: остеомиелитте, септикалық артритте, сепсисте
- сібір ойық жарасының өкпедегі түрі (жанасудан кейінгі профилактика және емдік ем)
Ципрофлоксацин бактериялық инфекциялардан туындағаны болжанған қызбасы бар нейтропениялық пациенттерді емдеуде қолданылуы мүмкін.
Балалық және жасөспірімдік жас
- Pseudomonas aeruginosa туындаған муковисцидоздағы бронх-өкпе инфекцияларында
- несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында және пиелонефритте
- сібір ойық жарасының өкпедегі түрі (жанасудан кейінгі профилактика және емдік ем)
Ципрофлоксацин сондай-ақ қажет саналған кезде балалар мен жасөспірімдердегі ауыр инфекцияларды емдеу үшін қолданылуы мүмкін.
Емдеуді тек қана балалар мен жасөспірімдердегі муковисцидозді және/немесе ауыр инфекцияларды емдеуде тәжірибесі бар дәрігер бастауы тиіс.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- ципрофлоксацинге немесе басқахинолондарға немесе препарат
компоненттеріне аса жоғары сезімталдық
- ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде қолдану
- жүктілікте және лактация кезеңінде
- ауыр емес инфекцияларды немесе бактерияға қарсы емсіз жақсаруы мүмкін инфекцияларды емдегенде (мысалы, ауыз-жұтқыншақ инфекцияларын);
- бактериялық емес инфекцияларды емдегенде, мысалы бактериялық емес (созылмалы) простатитті;
- саяхатшылар диареясын немесе төменгі несеп шығару жолдарының қайталама инфекциясын (қуық шегінен тыс таралмайтын инфекциялар) болдырмау үшін;
- орташа бактериялық инфекцияларды емдеу үшін, егер басқа әдетте ұсынылған бактерияға қарсыдәрілер пайдаланылмаса.
Қолданудағы қажетті сақтық шаралары
Қолдануда қажетті сақтық шаралары жоқ
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Препаратты енгізу орнындағы реакция
Ципрофлоксацин вена ішіне енгізілген жердегі реакция жиілігі егер енгізу ұзақтығы 30 минут немесе одан аз болса, артады. Реакциялар жергілікті тері реакциялары ретінде көрінуі мүмкін, инфузия аяқталғаннан кейін тез жоғалады. Егер реакциялар қайталанбаса немесе Тизанидинді ципрофлоксацинмен бір мезгілде тағайындауға болмаса әрі қарай вена ішіне енгізуге қарсы көрсетілім жоқ.
Дені сау қатысушыларды клиникалық зерттеуде қан сарысуында тизанидин концентрациясының артуы байқалды (Cmax: 7 есе артуы, диапазоны: 4-тен 21 есеге дейін; AUC ұлғаюы: 10 есе, диапазон: 6-дан 24 есеге дейін) ципрофлоксацинмен бір мезгілде тағайындағанда. Қан сарысуындағы тизанидиннің жоғары концентрациясы күшейтілген гипотензивті және седативті әсермен байланысты.
Метотрексат
Ципрофлоксацинді бір мезгілде тағайындағанда метотрексатты тубулярлық тасымалдау баяулауы мүмкін, бұл қан плазмасындағы метотрексат концентрациясының жоғарылауына және метотрексатты қолданумен байланысты уытты реакциялардың пайда болу қаупінің жоғарылауына әкеп соғады. Қатар қолдану ұсынылмайды.
Теофиллин
Ципрофлоксацин мен теофиллинді бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы теофиллин концентрациясының жағымсыз жоғарылауына әкелуі мүмкін. Бұл сирек жағдайларда өмірге қауіп төндіруі немесе өлімге әкелуі мүмкін теофиллинмен туындаған жағымсыз реакциялардың дамуына әкелуі мүмкін. Бірге қолданғанда қан сарысуындағы теофиллиннің концентрациясын бақылау және қажет болған жағдайда теофиллиннің дозасын төмендету керек.
Ксантиннің басқа туындылары
Ципрофлоксацин мен құрамында кофеин немесе пентоксифиллин (окспентифилин) бар заттарды бір мезгілде қолданғаннан кейін қан сарысуындағы осы ксантиндердің концентрациясының жоғарылағаны туралы хабарланған.
Фенитоин
Ципрофлоксацин мен фенитоинді бір мезгілде тағайындау фенитоин сарысулық концентрациясының жоғарылауына немесе төмендеуіне әкелуі мүмкін, сондықтан препарат деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.
Циклоспорин
Құрамында ципрофлоксацин мен циклоспорин бар дәрілік препараттарды бір мезгілде қолданған кезде сарысулық креатинин концентрациясының транзиторлық артуы байқалды. Сондықтан мұндай пациенттерге сарысулық креатинин концентрациясының көрсеткішін тұрақты бақылау қажет (аптасына екі рет).
K дәруменінің антагонистері
Ципрофлоксацин мен К дәруменінің антагонисін бір мезгілде қолданғанда соңғысының антикоагулянттық әсері күшейе түседі. Қауіп дәрежесі инфекцияның негізгі түріне, жасына, пациенттің жалпы жағдайына байланысты өзгеруі мүмкін, сондықтан ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) мәнінің жоғарылауына әсерін дәл бағалау қиын. Ципрофлоксацин мен К дәруменінің антагонистін (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон немесе флуиндион) бір мезгілде енгізу кезінде және енгізуден кейін бірден ХҚҚ тұрақты бақылау жүргізу керек.
Дулоксетин
Клиникалық зерттеулер дулоксетинді флувоксамин сияқты CYP450 1А2 күшті тежегіштерімен бір мезгілде қолдану дулоксетиннің AUC және Cmax ұлғаюына әкелуі мүмкін екенін көрсетті. Ципрофлоксацинмен өзара болжамды әрекеттесуі туралы клиникалық деректердің болмауына қарамастан, аталған препараттарды бір мезгілде қолданған кезде ұқсас әсерлерді күтуге болады.
Ропинирол
Клиникалық зерттеулер барысында ропиниролды ципрофлоксацинмен, орташа әсер ететін CYP450 1А2 изоэнзимнің орташа тежегіштерімен бір мезгілде қолдану ропиниролдың AUC және Сmax тиісінше 60% және 84% - ға жоғарылауына әкеп соқтыратыны анықталды. Ропиниролдың жағымсыз әсерлерінің мониторингін және дозаны тиісті түзетуді ципрофлоксацинмен бірге енгізу кезінде және бірге енгізгеннен кейін бірден жүзеге асыру ұсынылады.
Лидокаин
Дені сау адамдарда ципрофлоксацинді, Р450 1А2 цитохромы изоферменттерінің орташа тежегішін және құрамында лидокаин бар венаішілік дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану лидокаин клиренсін 22% - ға төмендететіні көрсетілген. Лидокаинмен емдеудің қалыпты жағымдылығына қарамастан, жағымсыз реакциялармен астасатын ципрофлоксацинмен бір мезгілде қолданғанда өзара әрекеттесуі мүмкін.
Клозапин
Клозапинмен бір мезгілде 250 мг ципрофлоксацинді қолданғаннан кейін 7 күн бойы клозапин мен N-десметилклозапиннің сарысулық концентрациясы тиісінше 29% және 31% - ға артты. Клиникалық бақылау және клозапин дозасын тиісті түзету ципрофлоксацинмен бір мезгілде қолдану кезінде және қолданғаннан кейін бірден ұсынылады.
Силденафил
Силденафилдің Сmax және AUC 50 мг силденафил ішке қабылдағаннан және 500 мг ципрофлоксацинді қатарлас қолданғаннан кейін дені сау еріктілерде шамамен екі есе өсті. Сондықтан қаупі мен пайданың арақатынасын ескере отырып, ципрофлоксацин препаратын силденафилмен бір мезгілде тағайындағанда сақ болу керек.
Агомелатин
Клиникалық зерттеулер флувоксаминнің CYP450 1A2 изоэнзимінің күшті тежегіші ретінде агомелатин метаболизмін айтарлықтай тежейтінін көрсетті, бұл агомелатин әсерінің 60 есе өсуіне әкеледі. Ципрофлоксацинмен, орташа әсер ететін CYP450 1A2 тежегіштерімен өзара әрекеттесу мүмкіндігі туралы клиникалық деректердің болмауына қарамастан, аталған препараттарды бір мезгілде қолданған кезде ұқсас әсерлерді күтуге болады.
Золпидем
Ципрофлоксацинді бір мезгілде тағайындау қандағы золпидем деңгейін арттыруы мүмкін,бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Арнайы ескертулер
Ауыр инфекциялар және грамоң және анаэробты бактериялардан туындаған аралас инфекциялар
Ципрофлоксацинді грамоң және анаэробты бактериялардан туындаған ауыр инфекциялар мен инфекцияларды емдеу үшін монотерапияда қолданбайды. Мұндай инфекциялар кезінде ципрофлоксацинді басқа да тиісті бактерияға қарсы препараттармен бір мезгілде қолдану керек.
Стрептококк инфекциясы (Streptococcus pneumoniae қоса)
Тиімділігі жеткіліксіз болғандықтан, ципрофлоксацинді стрептококк инфекцияларын емдеуге қолдану ұсынылмайды.
Жыныс жолдарының инфекциясы
Орхоэпидидидимит және кіші жамбас мүшелерінің қабыну аурулары Neisseria gonorrhoeae фторохинолон-резистентті штаммдарынан туындауы мүмкін. Орхоэпидидимитті және кіші жамбас мүшелерінің қабыну ауруларын емдеу үшін Ципрофлоксацин-Neisseria gonorrhoeae резистентті штамдарын қоспағанда, ерекше клиникалық жағдайларда болмаса, ципрофлоксацинмен эмпирикалық емдеуді басқа бактерияға қарсы препаратпен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде қарау керек. Егер емдеудің 3 күнінен кейін клиникалық жақсару туындамаса, емді қайта қарау керек.
Несеп шығару жолдарының инфекциясы
Escherichia coli төзімділігі, ем тағайындайтын дәрігерлерге фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігінің жергілікті таралуын ескеруге кеңес беріледі.
Интраабдоминальді инфекциялар
Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеудегі тиімділігі туралы деректер шектеулі.
Саяхатшылар диареясы
Ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі сәйкесті микроорганизмдердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпаратты ескеру керек.
Сүйектер мен буындар инфекциялары
Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай, ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктіріп қолдану керек. Дәрігер сібір ойық жарасын емдеудің ұлттық және/немесе халықаралық хаттамасына сәйкес әрекет етуі тиіс.
Балалар мен жасөспірімдер
Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерде қолдануды қолжетімді ресми нұсқауларға сәйкес жүзеге асыру керек Ципрофлоксацинмен емдеуді балалар мен жасөспірімдерде кистоздық фиброзды және/немесе ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігер ғана бастауға тиіс.
Ципрофлоксацин жыныстық жағынан жетілмеген жануарларда тірек буындарының артропатиясын тудырғаны көрсетілген. Балаларда ципрофлоксацинді пайдалануды рандомизацияланған жасырын салыстырмалы зерттеуден алынған қауіпсіздік деректері (ципрофлоксацин: n = 335, орташа жас = 6,3 жас; салыстыру препараттары: n = 349, орташа жас = 6,2 жас; жас ауқымы = 1-ден 17 жасқа дейін) күдікті дәрілік артропатия жиілігін анықтады (буындармен байланысты клиникалық белгілері мен симптомдары бойынша белгіленген), 42 түбінде 7,2% және 4,6% құрайтын. Тиісінше, 1 жылдан кейін дәрілік артропатия жиілігі 9,0% және 5,7% құрады. Уақыт өте келе күдікті дәрілік артропатия жағдайларының көбеюі топтар арасында статистикалық маңызды болған жоқ. Буындар және/немесе айналасындағы тіндер тарапынан жағымсыз құбылыстардың болуы мүмкіндігі себепті, емдеуді тек«пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалаудан кейін бастау керек.
Кисталық фиброз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары
Клиникалық зерттеулерге 5-17 жас шамасындағы балалар мен жасөспірімдер де қамтылған. Шектеулілігі одан көбірек тәжірибе 1 жастан 5 жасқа дейінгі балаларды емдеу үшін.
Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары және пиелонефрит
Басқаша емдеу мүмкін болмағанда несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацин қолданумен емдеу мүмкіндігін қарастыру керек, осы орайда емдеу микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне негізделуі тиіс.
Клиникалық зерттеулерге 1-17 жас шамасындағы балалар мен жасөспірімдер де қамтылған.
Басқа спецификалық ауыр инфекциялар
Микробиологиялық зерттеу нәтижелері бойынша, ресми нұсқауларға сай немесе «пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалаудан кейін басқа инфекциялар болғанда, басқа емді қолдануға болмағанда немесе жалпыға ортақ ем тиімсіз болып шыққанда ципрофлоксацин қолдану өзін-өзі ақтайды.
Жоғарыда көрсетілгендерінен басқа, спецификалық ауыр инфекциялар жағдайында ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтар барысында бағаланбаған, ал клиникалық тәжірибесі шектеулі. Сәйкесінше, осындай инфекциялары бар пациенттерді емдеуге сақтықпен қарау керек.
Аса жоғары сезімталдық
Кейбір жағдайларда аса жоғары сезімталдық пен аллергиялық реакциялар, оның ішінде анафилаксиялық және анафилактоидтық реакциялар бір реттік дозасынан кейін туындауы және өмірге қатерлі болуы мүмкін. Ондай реакциялар туындағанда, ципрофлоксацин қабылдауды тоқтату және талапқа сай медициналық ем жүргізу керек.
Қаңқа-бұлшықет жүйесі
Жалпы, ципрофлоксацинді анамнезінде сіңірлердің аурулары/ хинолондар қолданумен байланысты бұзылыстары болған пациенттерге қолдануға болмайды. Соған қарамастан, өте сирек жағдайларда, қоздырғышының микробиологиялық зерттеуінен және «пайда/қауіп» арақатынасын бағалаудан кейін, осы пациенттерге жекелеген ауыр инфекциялық үдерістерді емдеу үшін, атап айтқанда – стандартты ем тиімсіз болған немесе бактериялық төзімділік болған жағдайда, микробиологиялық зерттеулер нәтижелері ципрофлоксацинді қолдануға болатынын көрсетсе, ципрофлоксацинді тағайындауға болады.
Ципрофлоксацинді қолданғанда тендинит немесе сіңірдің (әсіресе ахилл сіңірінің) кейде екіжақты үзілуі, тіпті емдеудің алғашқы 48 сағатында туындауы мүмкін.Сіңірлердің қабынуы және үзілуі ципрофлоксацинмен ем тоқтатылғаннан кейін тіпті бірнеше ай ішінде де туындауы мүмкін.
Егде жастағы пациенттерде немесе кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде тендинопатия қаупі жоғары болуы мүмкін.
Тендиниттің қандай да бір белгілері (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну) туындағанда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек. Зақымданған аяқ-қолдың тыныштық күйін қамтамасыз ету керек.
Ципрофлоксацинді гравис миастениясы бар пациенттерде сақтықпен қолданады, өйткені симптомдар айқындылығы күшеюі мүмкін.
Көру қабілетінің бұзылуы
Көру нашарлаған немесе көзге қандай да бір әсер ету болған жағдайда дереу окулист дәрігерге қаралу керек.
Фотосезімталдық
Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туғызатыны дәлелденген. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде қанық күн сәулесінен немесе ультракүлгін сәулеленуден сақтану керек.
Орталық жүйке жүйесі
Ципрофлоксациннің, басқа хинолондар сияқты, құрысулар туғызатыны немесе құрысуға дайындық шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары хабарланды. Құрысулардың туындауы мүмкіндігіне бейімдейтін ОЖЖ бұзылыстары бар пациенттерде ципрофлоксацин сақтықпен қолданылу керек. Құрысулар туындағанда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылады. Психоздық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидпен немесе суицидке әрекеттенумен аяқталатын суицидтік әрекеттерге/ойларға дейін үдеуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылу керек. Ципрофлоксацин қабылдаған пациенттерде полиневропатия жағдайлары байқалды (жеке немесе біріккен күйде туындаған ауыру, шымырлату сезімі, сенсорлық бұзылыстар немесе бұлшықет әлсіздігі сияқты неврологиялық симптомдар негізінде). Қайтымсыз жай-күйлер дамуының алдын алу мақсатында, невропатия симптомдары, атап айтқанда, ауыру, шымырлату сезімі, шаншу сезімі, ұю және/немесе әлсіздік болған пациенттерге ципрофлоксацин енгізуді тоқтату керек.
Жүрек тарапынан бұзылулар
QT ұзаруының төмендегідей белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек, мысалы:
- QT аралығы ұзаруының туа біткен синдромы;
- QT аралығын ұзартатын препараттармен (мысалы, аритмияға қарсы IA немесе III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) бір мезгілде қолдану;
- түзетілмеген электролиттік теңгерімсіздік (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия);
- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия).
Егде жастағы пациенттер мен әйелдер түзетілген QT аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан, пациенттердің осы топтарында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек.
Қан тамырлары тарапынан бұзылулар
Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондарды қабылдағаннан кейін, әсіресе егде адамдарда аневризманың дамуының және қолқаның қатпарлануының жоғары қаупі туралы хабарланады. Сондықтан фторхинолондарды "пайда-қаупі " арақатынасын егжей-тегжейлі бағалағаннан кейін және аневризмасы бар отбасылық анамнезі ауыр пациенттерде немесе анамнезінде қолқа аневризмасы бар және/немесе қолқаның қатпарлануы бар пациенттерде немесе аневризмге және қолқаның қатпарлануына бейім басқа да қауіп факторлары немесе аурулар болған кезде (мысалы, Марфан синдромы, Элерс-Данлос синдромы, Такаясу артерииті, алып жасушалы темпоральді артериит, Бехчет ауруы, гипертензия, белгілі атеросклероз) емдеудің басқа да ықтимал әдістерін қарағаннан кейін ғана қолданған жөн.
Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында дереу пациенттерге шұғыл көмек көрсету бөлімшесінің дәрігеріне жүгінуі керек.
Гипогликемия
Басқа хинолондар қолдану кезіндегідей, гипогликемия жағдайлары көбінесе қант диабеті бар пациенттерде, негізінен – егде жастағы адамдарда байқалды. Қант диабетімен науқастардың бәрінде қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг өткізу ұсынылады.
Асқазан-ішек жолы
Емдеу барысында немесе одан кейін ауыр және тұрақты диареяның туындауы (тіпті, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) дереу емдеуді талап ететін антибиотикпен астасқан колитті (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіпті) көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті ем қолдануды бастау қажет. Осы жағдайда перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік заттар қарсы көрсетілімді.
Бүйрек және несеп шығару жүйесі
Ципрофлоксацин қолданумен байланысты кристаллурия туралы хабарланды. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішуі және несептің шамадан тыс сілтіленуінен сақтануы керек.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Ципрофлоксацин организмнен негізінен, бүйрек арқылы өзгеріссіз күйде шығарылатындықтан, ципрофлоксацин жинақталуы салдарынан жағымсыз дәрілік реакциялардың артуын болдырмау мақсатында, бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет.
Гепатобилиарлы жүйе
Ципрофлоксацин қолданғанда пациенттің өміріне қатерлі бауыр некрозы мен бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір симптомдары (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақтың алдыңғы қабырғасының ширығуы сияқты) білінген жағдайда емдеуді тоқтату керек.
Глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы
Ципрофлоксацинді қолдану кезінде глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар туралы хабарланды. Ықтимал пайдасы ықтимал қаупінен асып түсетін жағдайлардан басқасында, осы пациенттер ципрофлоксацин қолданудан сақтану керек. Ондай жағдайда гемолиздің пайда болу мүмкіндігін қадағалау керек.
Төзімділік
Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе онсыз төзімді бактериялар бөлінуі мүмкін. Ұзаққа созылатын емдеу курстары кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcusжәне Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдеуде ципрофлоксацинге төзімді бактериялар бөлінуінің белгілі бір қаупі бар.
Р450 цитохромы
Ципрофлоксацин CYP1А2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы фермент арқылы метаболизденетін, бір мезгілде тағайындалған заттардың (мысалы теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин) қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауын туғызуы мүмкін. Сондықтан, артық дозалануының клиникалық белгілерін анықтау үшін, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерді мұқият қадағалау керек, сондай-ақ қан сарысуында концентрациясын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде қабылдауға болмайды.
Метотрексат
Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.
Зертханалық талдаулар нәтижелеріне әсері
Ципрофлоксацин микобактериялар өсіріндісінің көбеюін бәсеңдету арқылы Mycobacterium tuberculosisүшін сеппе нәтижелеріне in vitro әсер етуі мүмкін, бұл ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттерде сеппе талдауының жалған-теріс нәтижелеріне әкелуі мүмкін.
Препаратты енгізу орнындағы реакция
Ципрофлоксацин вена ішіне енгізілген жердегі реакциялар туралы хабарланған. Егер енгізу ұзақтығы 30 минут немесе одан аз болса, мұндай реакциялардың жиілігі артады. Реакциялар жергілікті тері реакциялары ретінде көрінуі мүмкін, инфузия аяқталғаннан кейін тез жоғалады. Егер реакциялар қайталанбаса немесе қарқынды болмаса, вена ішіне одан әрі енгізуге қарсы көрсетілім жоқ.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Доза қолданылу көрсеткіштерімен, ауырлығымен және инфекция жұқтыру орнымен, сондай-ақ болжамды қоздырғыштың ципрофлоксациніне сезімталдығымен, пациенттің бүйрек функциясымен анықталады, сондай-ақ балалар мен жасөспірімдердің дене салмағына байланысты болады.
Емдеу ұзақтығы аурудың ауырлығына, сондай-ақ клиникалық және бактериологиялық ағымға байланысты.
Емдеуді вена ішіне бастағаннан кейін, 250 мг Ципролет препараты немесе 500 мг қабықпен қапталған таблеткалар түрінде ішу арқылы емдеуге көшуді жалғастыруға болады.
Ауыр жағдайларда немесе егер пациент таблеткаларды қабылдай алмаса (мысалы, энтеральді тамақтануды алатын пациенттер), емдеуді пероральді енгізуге көшу мүмкін болғанша ципрофлоксацинді вена ішіне енгізумен бастау ұсынылады.
Кейбір бактериялар тудырған инфекцияларды емдеу (мысалы, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter немесе Staphylococci) ципрофлоксациннің жоғары дозасын және басқа да қолайлы бактерияға қарсы дәрілермен бір мезгілде енгізуді талап етуі мүмкін.
Кейбір инфекцияларды емдеу (мысалы, кіші жамбас мүшелерінің қабыну аурулары, құрсақ қуысы инфекциялары, нейтропениясы бар пациенттердегі инфекциялар және сүйектер мен буындардың инфекциялары) қамтылған патогендерге байланысты басқа да қолайлы бактерияға қарсы агенттермен бірге енгізуді талап етуі мүмкін.
Ересектер
Инфекция түрлері |
Тәуліктік доза |
Емнің
ұзақтығы (таблетка түріне ауысуды қоса) |
|
Төменгі тыныс жолдарының инфекциялары |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
7 - 14 күн |
|
Жоғарғы тыныс
жолдарының инфекциялары |
Созылмалы синуситтің жедел өршуі |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
7 - 14 күн |
Созылмалы іріңді ортаңғы отит |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
7 - 14 күн |
|
Қатерлі сыртқы отит |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
28 күннен 3 айға дейін |
|
Несеп шығару
жолдарының инфекциялары |
Асқынған және
асқынбаған пиелонефрит |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
7 – 21 күн, белгілі бір жағдайларда (мысалы абсцессте) оны 21
күннен астам жалғастыруға болады |
Простатит |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
2 - 4 апта |
|
Жыныс
мүшелерінің инфекциялары |
Эпидидимо-орхит
және кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
14 күннен кем емес |
АІЖ инфекциялары және
құрсақ қуысы ішілік инфекциялар |
Бактериялық патогондер
туғызған диарея,
оның ішінде Shigella spp,
I типті Shigella dysenteriae-ден басқа және саяхатшылардың
ауыр диареясын эмпирикалық емдеу |
Күніне екі рет 400 мг |
1 күн |
Shigella dysenteriae тип 1 туғызған диарея |
Күніне екі рет 400 мг |
5 күн |
|
тырысқақ вибрионы туғызған
диарея |
Күніне екі рет 400 мг |
3 күн |
|
Іш сүзегі |
Күніне екі рет 400 мг |
7 күн |
|
Грамтеріс бактериялар туындатқан құрсақішілік инфекциялар |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
5-14 күн |
|
Тері және жұмсақ тіндердің инфекциялары |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
7 - 14 күн |
|
Сүйек және буындардың инфекциялары |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
Ең көбі 3 айға дейін |
|
Болжамды түрде бактериялық инфекциямен
байланысты қызбасы бар нейтропениялық
пациенттер. Ципрофлоксацинді ресми нұсқауға сәйкес тиісті бактерияға қарсы дәрілермен бірге енгізу керек. |
Күніне екі рет 400 мг Күніне үш рет 400 мг дейін |
Терапия бүкіл нейтропения
кезеңі ішінде жалғастырылуы тиіс |
|
Сібір
жарасының өкпе түрінің профилактикасы және парентеральді емдеуді қажет ететін адамдарды емдеу. Препаратты
қабылдауды болжамды немесе расталған әсерден кейін
мүмкіндігінше тезірек бастау керек. |
Күніне екі рет 400 мг |
Bacillus anthracis әсерінің расталған сәтінен бастап 60 күн |
Балалар және жасөспірімдер кезеңі
Инфекция түрлері |
Тәуліктік доза |
Емнің
ұзақтығы (таблетка түріне ауысуды қоса) |
Кистозды фиброз |
10 мг / кг
дене салмағына күніне үш рет ең жоғары дозада
400 мг. |
10-14 күн |
Несеп жолдарының асқынған инфекциялары және
пиелонефрит |
6 мг / кг дене салмағына күніне үш рет 10 мг / кг дене
салмағына дейін күніне үш рет ең жоғары 400 мг
дозамен. |
10-21 күн |
парентеральді емдеуді қажет ететін адамдар үшін емдеуден
кейін сібір ойық жарасының өкпедегі түрін емдеу Дәрілерді қабылдауды болжамды немесе расталған
әсерден кейін мүмкіндігінше тезірек бастау керек. |
10 мг / кг дене салмағына күніне екі рет 15 мг / кг дейін
дене салмағына күніне екі рет ең жоғары дозаға
400 мг дозамен. |
Bacillus anthracis әсерінің
расталған сәтінен бастап 60 күн |
Басқа ауыр инфекциялар |
10 мг / кг дене салмағына күніне үш рет ең
жоғары дозада 400 мг. |
Инфекция түріне қарай |
Пациенттердің ерекше тобы
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттер инфекция ауырлығына және креатинин клиренсіне сәйкес таңдалған дозасын қабылдауы тиіс.
Бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер үшін ұсынылатын бастапқы және демеуші дозалар:
Креатинин клиренсі [мл/мин/1,73 м2] |
Қан сарысуындағы креатинин [мкмоль/л] |
Вена ішіне доза [мг] |
> 60 |
< 124 |
Әдеттегі дозасын қараңыз. |
30-60 |
124 - 168 |
Әр 12 сағат сайын 200-400 мг |
< 30 |
> 169 |
Әр 24 сағат сайын 200-400 мг |
Гемодиализде жүрген пациенттер |
> 169 |
Әр 24 сағат сайын 200-400 мг (диализден кейін) |
Перитонеальді диализде жүрген пациенттер |
> 169 |
Әр 24 сағат сайын 200-400 мг |
Ципролетті инфузияға арналған ерітінді түрінде күніне бір немесе екі рет вена ішіне баяу тамшылатып енгізеді. Инфузия ұзақтығы 200 мг дозада 30 минутты және 400 мг дозада 60 минутты құрауға тиіс. Инфузияға арналған ципролет келесі инфузиялық ерітінділермен үйлеседі: 0,9% натрий хлориді ерітіндісімен, 5% декстроза ерітіндісімен, 2,5% Рингер ерітіндісі декстрозамен, парентеральді түрде тамақтандыруға арналған жиынтық ерітінділермен (амин қышқылдарымен, көмірсулармен, электролиттермен).
Бүйрек функциясы қалыпты (креатинин клиренсі минутына >20 мл) науқастарға инфузияға арналған Ципролеттідозалаудың келесі тәртібін ұсынуға болады:
Әйелдерде жедел ағымды созды және асқынбаған жедел ағымды циститті бір реттік 200 мг дозамен (венаішіне) емдеуге болады. Несеп шығару жолдарының инфекцияларында, оның ішінде жедел ағымды асқынбаған созда Ципролетті венаішіне тәулігіне 2 рет 100 мг дозада енгізуге болады. Тыныс жолдарының инфекцияларында аурудың ауырлығына және қоздырғышына байланысты, препараты тәулігіне 2 рет 200-400 мг дозада, басқа инфекцияларда тәулігіне 2 рет 200-400 мг дозада енгізеді. Науқастың жағдайына байланысты бірнеше күн емдегеннен кейін ішке енгізуге арналған препарат түрінің сондай дозасын венаішіне тамшылатып енгізуге көшуге болады.
Бүйрек функциясы бұзылған науқастарға: креатинин клиренсі минутына 20 мл-ден кем болғанда стандартты дозаның жартысын күніне 2 рет немесе толық стандарты дозаны күніне 1 рет тағайындайды.
Бауыр функциясы бұзылған науқастарда: дозаны таңдау қажет етілмейді.
Емдеу ұзақтығы аурудың ауырлығына, клиникалық барысына және бактериологиялық зерттеу нәтижелеріне байланысты. Емдеуді температура қалыпқа келгеннен кейін немесе клиникалық симптомдар жоғалғаннан кейін кем дегенде 3 күн бойы жалғастыру керек. Асқынбаған жедел ағымды созда және цистите емдеу ұзақтығы 1 күнді құрайды. Бүйректің, несеп жолдарының және құрсақ қуысының инфекцияларында – 7 күнге дейін. Остеомиелитте емделу курсы 2 айға дейін болуы мүмкін. Қалған инфекцияларда емделу курсы – 7-14 күн. Иммунитеті төмендеген науқастарда емдеуді бүкіл нейтропения кезеңінде жүргізеді.
Енгізу әдісі мен жолы
вена ішіне
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Бөлімді қараңыз: "Дозалау режимі»
Қалған барлық дәрілік заттар сияқты, пайдаланылмаған препаратты жергілікті табиғат қорғау ережелеріне сәйкес тиісті түрде кәдеге жарату керек.
Емдеу ұзақтығы
Емдеу ұзақтығы инфекцияның түрі мен ауырлығына, сондай-ақ болжамды қоздырғыштың сезімталдығына байланысты.
Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
12 г дозада артық дозалануы орташа уыттылық симптомдарына әкеп соқты. 16 г дозада жедел артық дозалануы жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына алып келді.
Симптомдары: бас айналу, тремор, бас ауруы, шаршау, құрысу, елестеулер, сананың шатасуы, абдоминальді жайсыздық, бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі, сондай-ақ кристаллурия және гематурия. Сондай-ақ қайтымды бүйрек уыттылығы туралы хабарланған.
Емі: симптоматикалық, атап айтқанда, несептің pH анықтау және кристаллурия құбылыстарының алдын алу үшін оның қышқылдығын арттыру қажет болған жағдайда бүйрек функциясын бақылау ұсынылады. Пациенттер жеткілікті сұйықтық алуы тиіс. Кальций немесе құрамында магний бар антацидтік дәрілер ципрофлоксациннің артық дозалануы кезінде сіңірілуін теориялық түрде азайтуы мүмкін. Гемодиализ немесе перитонеалдық диализ көмегімен ципрофлоксациннің аз ғана мөлшері (<10%) шығарылады.Артық дозаланғанда симптоматикалық ем жүргізу қажет. ЭКГ көрсеткіштерін бақылау қажет, себебі QT аралығы артуы мүмкін.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін айқындау үшін медицина қызметкеріне кеңес алу үшін ұсынымдар
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда (қажет болса) қабылдау керек шаралар
Ағзалар
жүйесінің класы |
Жиі ≥ 1/100 - < 1/10 дейін |
Жиі емес ≥ 1/1,000 - < 1/100 дейін |
Сирек ≥
1/10 000 - <
1/1 000 дейін |
Өте сирек < 1/10 000 |
Жиілігі белгісіз |
Инфекциялық
және паразиттік аурулар |
|
зеңдік асқын инфекциялар |
|
|
|
Қан
және лимфа жүйелері тарапынан бұзылулар |
|
эозинофи-лия |
лейкопе-ния, анемия, ней-тропения, лейко-цитоз, тромбо-цито-пения, тромбо-цитемия |
Гемолиздік анемия, агра-нулоцитоз, панцитопения (өмірге
қауіпті), сүйек кемігінің семуі (өмірге қауіпті) |
|
Иммундық
жүйе тарапынан бұзылулар |
|
|
Аллергия-лық реакция-лар, аллергия-лық/ангио-невроздық
ісіну |
анафилак-сиялық реакция, анафилак-сиялық шок (өмірге
қауіпті), сарысу
құю ауруы сияқты реакциялар |
|
Зат алмасуы және тамақтану тарапынан
бұзылулары |
|
Тәбеттің
болмауы |
гипергли-кемия, гипогликемия |
|
|
Психика-лық
бұзылыс-тар |
|
психомо-торлық
қозу / үрейлену |
сананың
шатасуы және бағдарсыз-дық, үрейлену реакциясы, идеялармен немесе өзін өлтіруге
әрекетпен және аяқталған суицидпен аяқталуы мүмкіндігі
зор), елестеулер |
психоздық
реакциялар (суицидтік ойлармен/ идеялармен немесе өзін өлтіруге
әрекетпен және аяқталған суицидпен аяқталуы мүмкіндігі
зор) |
Мани-акальді жай-күй, гипо-маниа-кальді жай-күйді
қоса |
Жүйке
жүйесі тарапынан бұзылулар |
|
бас ауыру, бас
айналу, ұйқының бұзылуы, дәм сезудің
бұзылуы |
пар- және дизес-тезия, гипестезия, тремор, құрысулар (оның ішінде эпилесиялық статус), вертиго |
бас
сақинасы, қимыл-қозғалыс үйлесімінің
бұзылуы, жүріс-тұрыстың бұзылуы, иіс сезу жүйкесінің бұзылуы,
бассүйекішілік гипертен-зия және қатерсіз
бассүйекішілік гипертензия |
Шеткері нейро-патия және поли-нейро-патия |
Көру мүшелері тарапынан бұзылулар |
|
|
көру қабілетінің бұзылулары (мысалы көзге қосарланып көріну) |
түсті ажырату бұзылуы |
|
Есту және тепе теңдік сақтау
мүшелері тарапынан бұзылулар
|
|
|
тиннитус, естімей қалу/
естудің бұзылуы |
|
|
Жүрек
тарапынан бұзылулар |
|
|
тахикардия |
|
Қарынша-лық аритмия, және пируэтті қарынша-лық тахикардия (бұл
реакциялар көбінесе QT аралығы ұзаруының қауіп фактор-лары бар пациент-терде байқалды), ЭКГ-да QT
аралығы-ның
ұзаруы |
Тамырлар тарапынан бұзылулар |
|
|
вазодилатация,
гипотен-зия, син-копальді жай-күй |
васкулит |
|
Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысының
және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар |
|
|
ентігу (демікпе
жай-күйін қоса) |
|
|
Асқазан-ішек
тарапынан бұзылыс-тар |
жүрек айнуы,
диарея |
құсу,асқазан
мен ішек аумағанда ауырулар, ас қорыту бұзылыстары, метеоризм |
антибио-тик- пен астасқан колит (өте сирек
жағдай-ларда өліммен аяқталуы мүмкін) |
панкреатит |
|
Бауыр және өт шығару жолдары
тарапынан бұзылулар |
|
трансами-наза деңгейі
жоғарылауы, билиру-бин деңгейі
жоғарылауы |
бауыр функциясының бұзылуы, холестаздық
сарғаю, гепатит |
бауыр некрозы (өте сирек жағдайларда өмір үшін
қауіпті бауыр жетікліксіз-дігіне дейін үдемелі) |
|
Тері және тері асты шелмайы тарапынан
бұзылулар |
|
бөртпе,
қышыну, есекжем |
фотосезімталдық
реакциялары |
петехия,
мульти-формалы эритема, түйінді эритема, Стивенс-Джонсон синдромы (өмір үшін аса қауіпті), уытты эпидермальді некролиз (өмір
үшін қауіпті) |
жедел жайылған экзан-тематозды пустулез (AGEP), эози-нофилия-сы және
жүйелік білінулері бар дәрілік бөртпе (DRESS) |
Қаңқа-бұлшықет
жүйесі мен дәнекер тін тарапынан бұзылулар |
|
қаңқа-бұлшықет ауырулары (мысалы, аяқтың,
белдің кеуденің ауырулары ), артралгия |
миалгия, артрит, бұлшықет
тонусы артуы және бұлшықет құрысу-лары |
бұлшықет әлсіздігі, тендинит, сіңір
үзілуі (көбіне ахилл
сіңірі), миастения гравис симптомдары өршуі |
|
Бүйрек және несеп шығару жүйесі
тарапынан бұзылулар |
|
бүйрек функциясы бұзылуы |
бүйрек жеткілік-сіздігі, гема-турия,
крис-таллурия, тубулоин-терсти-циальді нефрит |
|
|
Жалпы бұзылыс-тар және енгізу орнының бұзылуы |
инъекция және
инфузия орнындағы реакция-лар (тек вена ішіне енгізуде
ғана) |
астения, қызба |
ісінулер, қатты тершеңдік (гипергидроз) |
|
|
Зертхана-лық және аспаптық деректер |
|
қандағы сілтілік фосфатаза деңгейі
жоғарылауы |
амилаза деңгейі
жоғары-лауы |
|
Халық-аралық қалыптас-қан
қатынас-ты арттыру (К дәрумені-нің антаго-нистерін қабылдай-тын пациент-терде)) |
Төменде келтірілген жағымсыз әсерлердің вена ішіне немесе сатылы (вена ішіне немесе пероральді) ем алатын пациенттердің кіші тобында неғұрлым жоғары жиілікке ие:
Жиі |
Құсу, трансаминазалар
деңгейінің транзиторлы жоғарылауы, бөртпе |
Жиі емес |
Тромбоцитопения, тромбоцитемия, сананың шатасуы
және бағдардан жаңылу, елестеулер, парестезия және дизестезия,
құрысулар, бас айналу, көру қабілетінің
бұзылуы, есту қабілетінің жоғалуы, тахикардия,
вазодилатация, гипотензия, транзиторлы бауыр жеткіліксіздігі,
холестаздық сарғаю, бүйрек жеткіліксіздігі, ісіну |
Сирек |
Панцитопения,
сүйек кемігінің бәсеңдеуі, анафилаксиялық шок, психоздық реакциялар, бас сақинасы,
иіс сезу жүйкесінің
бұзылуы, есту қабілетінің
бұзылуы, васкулит, панкреатит, бауыр некрозы, петехия,
сіңірдің үзілуі |
Балалық және жасөспірімдік жас
Жоғарыда көрсетілген артропатияның туындау жиілігі (артралгия, артрит) ересектермен зерттеулерде жиналған деректерге жатады. Балаларда артропатия жиі байқалды.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
100 мл ерітіндінің құрамында:
белсенді зат – 200 мг ципрофлоксацин,
қосымша заттар: динатрий эдетаты, сүт қышқылы, лимон қышқылының моногидраты, натрий гидроксиді немесе хлорсутек қышқылы, натрий хлориді, инъекцияға арналған су.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Мөлдір түссіз немесе әлсіз сарғыш сұйықтық .
Шығарылу түрі және қаптамасы
100 мл-ден герметикалық полиэтилен құтыда (LDPE FFS пакеттер).
Құтыға өздігінен желімденетін қағаз заттаңба жапсырылады.
Әр құты қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Жарамдылық мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Мұздатып қатыруға болмайды.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы