ЦИПРОФЛОКСАЦИН
Ципрофлоксацин
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 250 мг и 500 мг
Противоинфекционные препараты для системного применения. Антибактериальные препараты для системного применения. Противомикробные препараты – производные хинолона. Фторхинолоны. Ципрофлоксацин.
Код АТХ J01MA02
Показания к применению
Инфекционно-воспалительные заболевания, вызванные чувствительными микроорганизмами:
- инфекции нижних дыхательных путей, вызванные грамотрицательными микроорганизмами (обострение хронической обструктивной болезни легких, бронхолегочные инфекции при муковисцидозе или при бронхоэктазах, пневмония)
- хронический гнойный средний отит, синусит
- инфекции мочевыводящих путей
- инфекции половых органов (гонококковый уретрит и цервицит, эпидидимоорхит, вызванные чувствительными штаммами Neisseria gonorrhoeae; воспалительные заболевания органов малого таза, включая случаи, вызванные чувствительными штаммами Neisseria gonorrhoeae)
- инфекции брюшной полости (бактериальные инфекции желудочно-кишечного тракта)
- интраабдоминальные инфекции
- инфекции костей и суставов (остеомиелит, септический артрит)
- инфекции кожи и мягких тканей
- профилактика инвазивных инфекций, вызванных Neisseria meпiпgitidis
- профилактика и лечение легочной формы сибирской язвы.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к ципрофлоксацину или другим препаратам из группы фторхинолонов, а также к вспомогательным веществам
- одновременное применение ципрофлоксацина и тизанидина из-за клинически значимых побочных эффектов (артериальная гипотензия, сонливость), связанных с увеличением концентрации тизанидина в плазме крови
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- поражение центральной нервной системы с пониженным судорожным порогом (после черепно-мозговых травм, инсульта, воспалительных процессов мозга и мозговых оболочек)
- тендинит (в том числе и в анамнезе)
- беременность (нельзя полностью исключить риск поражения хрящевых точек роста у плода)
- период лактации (нельзя полностью исключить риск поражения хрящевых точек роста костей у ребенка)
- поражение сухожилий при ранее проводившемся лечении фторхинолонами
- псевдомембранозный колит
- поражения сухожилий (включая тендовагинит), разрыв сухожилий, поражения мышц (рабдомиолиз)
Необходимые меры предосторожности при применении
Фторхинолоновые антибиотики следует использовать с особой осторожностью, особенно у пожилых людей, пациентов с заболеваниями почек; пациентов, получающих терапию системными кортикостероидами; пациентов после трансплантации органов. У этих больных повышен риск повреждения сухожилия, который может возникнуть в результате лечения фторхинолоновыми и хинолоновыми антибиотиками.
Аневризма и/или расслоение аорты
В эпидемиологических исследованиях сообщалось о повышенном риске развития аневризмы и расслоения аорты после применения фторхинолонов, особенно у пожилых пациентов. У пациентов с аневризмой в анамнезе, либо имеющих аневризму и/или расслоение аорты, а также другие факторы риска или состояния, предрасполагающие к развитию аневризмы и расслоения аорты (например, синдром Марфана, синдром Элерса-Данло сосудистого типа, артериит Такаясу, гигантоклеточный артериит, болезнь Бехчета, артериальная гипертензия, атеросклероз), фторхинолоны следует применять только после тщательной оценки соотношения польза-риск и рассмотрения других возможных вариантов терапии.
В случае появления внезапных болей живота, груди или спины пациентам следует немедленно обратиться к врачу в отделение неотложной помощи.
Фторхинолоновые антибиотики не должны использоваться:
- при лечении инфекций, которые не являются тяжелыми и могут пройти без антибактериальной терапии (например, инфекции ротоглотки);
- при лечении небактериальных инфекций, например, небактериального (хронического) простатита;
- для предотвращения диареи путешественника или повторных инфекций нижних мочевых путей (инфекции, которые не распространяются за пределы мочевого пузыря);
- для лечения умеренных бактериальных инфекций, если другие обычно рекомендуемые антибактериальные лекарства, не могут быть использованы.
Тяжелые инфекции и инфекции, обусловленные грамположительными и анаэробными бактериями
Монотерапия ципрофлоксацином не является подходящим методом лечения тяжелых инфекций, в том числе при подозрении на инфекцию, вызванную грамположительными и/или анаэробными микроорганизмами. В таких случаях, необходимо назначение соответствующих антибактериальных препаратов.
Инфекции, обусловленные Strерtососсиs рпеитопiае
Препарат не рекомендуется использовать для лечения инфекций, вызванных Streptococcus pneumoniae, из-за его ограниченной эффективности в отношении возбудителя.
Инфекции мочеполовой системы
При лечении пациентов с уретритом, цервицитом, эпидидимоорхитом и воспалительными заболеваниями органов таза следует учитывать, что данные инфекции могут быть вызваны штаммами Neisseria gonorrhoeae, резистентными к фторхинолонам. Таким образом, назначение ципрофлоксацина для лечения гонококкового уретрита или цервицита допустимо только в случае исключения штаммов Neisseria gonorrhoeaeрезистентных к ципрофлоксацину. Эмпирическое назначение ципрофлоксацина для лечения таких пациентов возможно только в комбинации с другими антибактериальными препаратами, активными в отношении данного возбудителя (например, цефалоспоринами). Если на фоне терапии ципрофлоксацином в течение 3 суток не отмечено клинического улучшения состояния пациента, терапия должна быть изменена.
При назначении ципрофлоксацина пациентам с инфекциями мочевыводящих путей следует учитывать локальные данные по резистентности к фторхинолонам Escherichia сoli (наиболее частый возбудитель инфекций мочевыводящих путей). Единичная доза ципрофлоксацина, которая может использоваться для лечения неосложненных циститов у женщин в предменопаузальном периоде, может сопровождаться более низкой эффективностью, чем длительное лечение. Это следует принимать во внимание в отношении увеличения резистентности штаммов Escherichia сoli к хинолонам.
Инфекции костей и суставов
При лечении инфекций указанной локализации ципрофлоксацин следует назначать в комбинации с другими антибактериальными препаратами с учетом результатов микробиологического исследования.
Легочная форма сибирской язвы
Данные по применению препарата для лечения заболевания у людей ограничены, следует обращаться к национальным или международным рекомендациям.
Гиперчувствительность
Иногда уже после приема первой дозы ципрофлоксацина может развиться гиперчувствительность к препарату, в том числе аллергические реакции, о чем следует немедленно сообщить лечащему врачу. В редких случаях, после первого применения могут возникнуть анафилактические реакции вплоть до анафилактического шока. В этих случаях применение ципрофлоксацина следует немедленно прекратить и провести соответствующее лечение.
Опорно-двигательный аппарат
Пациентам с тяжелой миастенией следует применять препарат с осторожностью, так как возможно обострение симптомов.
При первых признаках тендинита (болезненный отек в области сустава, воспаление) применение препарата следует прекратить, исключить физические нагрузки, а также проконсультироваться с врачом.
При приеме препарата могут отмечаться случаи тендинита и разрыва сухожилий (преимущественно ахиллового сухожилия) иногда билатерально, уже в течение первых 48 часов после начала терапии. Воспаление и разрыв сухожилия могут возникнуть даже через несколько месяцев после прекращения лечения ципрофлоксацином. У пожилых пациентов и у пациентов с заболеваниями сухожилий, одновременно получающих лечение кортикостероидами, существует повышенный риск возникновения тендинопатии.
Ципрофлоксацин не следует принимать пациентам, имеющим в анамнезе указания на заболевания сухожилий, связанные с приемом хинолонов. Однако, в очень редких случаях после микробиологического контроля патогенного микроорганизма и оценки риск/польза, ципрофлоксацин может быть назначен таким пациентам для лечения тяжелых инфекций, в частности при невозможности проведения стандартной терапии или бактериальной резистентности, когда микробиологические данные оправдывают применение ципрофлоксацина.
Зрительные расстройства
В случае возникновения зрительных расстройств следует незамедлительно обратиться к специалисту.
Фотосенсибилизация
Ципрофлоксацин способен вызывать реакции фотосенсибилизации. Пациенты, принимающие ципрофлоксацин, должны быть предупреждены о необходимости избегать прямых солнечных лучей во время лечения ципрофлоксацином.
Нервная система
Ципрофлоксацин, как и другие фторхинолоны, может провоцировать судороги и снижать порог судорожной готовности. Пациентам с эпилепсией и перенесшим заболевания ЦНС (например, снижение порога судорожной готовности, судорожные припадки в анамнезе, нарушения мозгового кровообращения, органические поражения головного мозга или инсульт) в связи с угрозой развития побочных реакций со стороны ЦНС, ципрофлоксацин следует применять только в тех случаях, когда ожидаемый клинический эффект превосходит возможный риск развития побочного действия препарата.
При применении ципрофлоксацина сообщалось о случаях развития эпилептического статуса. При возникновении судорог применение препарата следует прекратить. Психические реакции могут возникнуть даже после первого применения фторхинолонов, включая препарат ципрофлоксацин. В редких случаях депрессия или психотические реакции могут прогрессировать до суицидальных мыслей и суицидальных попыток, в том числе завершенных. Если у пациента развивается одна из этих реакций, следует прекратить прием препарата ципрофлоксацин и сообщить об этом врачу.
У пациентов, принимающих фторхинолоны, включая препарат ципрофлоксацин, отмечались случаи сенсорной или сенсомоторной полинейропатии, гипестезии, дизестезии или слабости. При возникновении таких симптомов как боль, жжение, покалывание, онемение, слабость, пациентов следует проинформировать врача прежде, чем продолжить применение препарата.
Сердечно-сосудистая система
Применение ципрофлоксацина связывают со случаями удлинения QT интервала, поэтому следует применять этот препарат с большой осторожностью у следующих пациентов:
- с врожденным удлинением интервала QT;
- одновременный прием с препаратами, удлиняющими интервал QT (например, антиаритмические препараты классаIА или класса III, трициклические антидепрессанты, макролиды, нейролептики);
- нарушения водно-электролитного баланса (например, гипокалиемия, гипомагниемия);
- сердечные нарушения (например, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия).
Пожилые пациенты и женщины наиболее подвержены удлинению интервала QT, поэтому применение фторхинолонов у таких пациентов должно происходить под тщательным наблюдением.
Гипогликемия
Как и при приеме других хинолонов, гипогликемия наблюдалась в основном у пациентов, страдающих сахарным диабетом, чаще – у пожилых. Следует проводить мониторинг уровня сахара в крови у пациентов, страдающих сахарным диабетом.
Желудочно-кишечный тракт
При возникновении во время или после лечения ципрофлоксацином тяжелой и длительной диареи следует исключить диагноз псевдомембранозного колита, который требует немедленной отмены препарата и назначения соответствующего лечения (ванкомицин внутрь в дозе 250 мг 4 раза в сутки). В данной ситуации противопоказано применение препаратов, подавляющих перистальтику кишечника.
Кристаллуpия
Так как ципрофлоксацин выводится преимущественно почками, у пациентов с нарушением функции почек необходима коррекция дозы препарата. При применении ципрофлоксацина сообщалось о случаях развития кристаллурии. Во избежание развития кристаллурии недопустимо превышение рекомендованной суточной дозы, необходимо также достаточное потребление жидкости и поддержание кислой реакции мочи.
Нарушения функции почек
Так как ципрофлоксацин в значительной степени выводится из организма почками, для пациентов с нарушенной функцией почек требуется корректировка дозы, чтобы избежать увеличения побочных реакций препарата вследствие накопления ципрофлоксацина.
Гепатобилиарная система
При применении ципрофлоксацина отмечались случаи некроза печени и жизнеугрожающей печеночной недостаточности. При наличии следующих признаков заболевания печени, таких как анорексия, желтуха, темная моча, зуд, болезненный живот - прием ципрофлоксацина следует прекратить.
Дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы (Г-6-ФДГ)
У пациентов с дефицитом Г-6-ФДГ, получающих ципрофлоксацин, отмечались гемолитические реакции. Назначение ципрофлоксацина данной категории пациентов возможно только в том случае, когда потенциальная польза от применения препарата превышает возможный риск. Необходим тщательный контроль над состоянием пациентов.
Резистентность
Во время или после завершения курса лечения ципрофлоксацином возможны явления избыточного роста штаммов резистентных микроорганизмов, в том числе без клинических признаков суперинфекции. Риск появления резистентных штаммов особенно высок в случае проведения длительных курсов терапии, лечении нозокомиальных (внутри больничных) инфекций и/или в случае инфекций, вызванных представителями Staphylococcus spp. и Pseudomonas spp.
Цитохром Р450
Известно, что ципрофлоксацин является умеренным ингибитором изофермента CYP1А2 цитохрома Р450. Следует соблюдать осторожность при одновременном применении препарата Ципрофлоксацин Экоцифол® и препаратов, метаболизируемых данными ферментами, таких как тизанидин, теофиллин, метилксантин, кофеин, дулоксетин, ропинирол, клозапин, оланзапин. Следует наблюдать за состоянием пациентов, принимающих эти препараты совместно с ципрофлоксацином для исключения клинических проявлений передозировки. Может потребоваться контроль сывороточной концентрации (например, теофиллина). Совместное применение ципрофлоксацина и тизанидина противопоказано.
Бактериологическое исследование Мусоbасtеriит tиbеrсиlоsis
В условиях in vitro ципрофлоксацин может мешать бактериологическому исследованию Mycobacterium tиbercиlosis, подавляя ее рост, что может приводить к ложноотрицательным результатам при диагностике данного возбудителя у пациентов, принимающих препарат.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Лекарственные препараты, вызывающие удлинение интервала QT
Следует соблюдать осторожность при одновременном применении ципрофлоксацина, как и других фторхинолонов, пациентам, получающим лекарственные препараты, вызывающие удлинение интервала QT (например, антиаритмические препараты класса IА или класса III, трициклические антидепрессанты, макролиды, нейролептики).
Образование хелатных соединений
Одновременный прием таблетированных форм ципрофлоксацина и катион-содержащих препаратов, минеральных добавок, содержащих кальций, магний, алюминий, железо, сукральфата, антацидов, полимерных фосфатных соединений (таких как севеламер, карбонат лантана) и препаратов с большой буферной емкостью (таких как таблетки диданозина), содержащих магний, алюминий или кальций, снижает всасывание ципрофлоксацина. В таких случаях, ципрофлоксацин следует принимать либо за 1-2 часа до, либо через 4 часа после приема этих препаратов.
Это ограничение не относится к лекарственным препаратам, принадлежащим к классу блокаторов Н2-гистаминовых рецепторов.
Прием пищи и молочных продуктов
Следует избегать одновременного применения ципрофлоксацина и молочных продуктов или напитков, обогащенных кальцием (например, молоко, йогурт, обогащенный кальцием апельсиновый сок), поскольку при этом всасывание ципрофлоксацина может уменьшаться. Однако кальций, входящий в состав других пищевых продуктов, существенно не влияет на всасывание ципрофлоксацина.
Теофuллин
Одновременное применение ципрофлоксацина и препаратов, содержащих теофиллин, может вызвать нежелательное повышение концентрации теофиллина в плазме крови и, соответственно, возникновение теофиллин-индуцированных неблагоприятных явлений; в очень редких случаях эти неблагоприятные явления могут быть угрожающими для жизни пациента. Если одновременное применение этих двух препаратов неизбежно, то рекомендуется проводить постоянный контроль концентрации теофиллина в плазме крови и, если необходимо, снизить дозу теофиллина.
Метоклопрамид
Метоклопрамид усиливает всасывание ципрофлоксацина, в результате чего за короткое время достигается максимальная концентрация в плазме крови. Влияния на биоэквивалентность ципрофлоксацина не наблюдалось.
Омепразол
Одновременное назначение ципрофлоксацина и омепразола приводят к небольшому снижению Сmax и AUC ципрофлоксацина.
Другие производные ксантина
Одновременное применение ципрофлоксацина и кофеина или пентоксифиллина (оксипентифиллин) может приводить к увеличению концентрации производных ксантина в сыворотке крови.
Циклоспорин
При одновременном применении ципрофлоксацина и препаратов, содержащих циклоспорин, наблюдалось кратковременное преходящее повышение концентрации креатинина в плазме крови. В таких случаях, необходимо два раза в неделю определять концентрацию креатинина в крови.
Пробенецuд
Пробенецид замедляет скорость выведения ципрофлоксацина почками. Одновременное применение ципрофлоксацина и препаратов, содержащих пробенецид, приводит к повышению концентрации ципрофлоксацина в плазме крови.
Фенuтоин
При одновременном применении ципрофлоксацина и фенитоина наблюдалось изменение (повышение или понижение) содержания фенитоина в плазме крови. Рекомендуется осуществлять контроль над терапией фенитоином у пациентов, принимающих оба препарата, включая определение содержания фенитоина в плазме крови в течение всего периода одновременного применения обоих препаратов и непродолжительное время после завершения комбинированной терапии.
Метотрексат
При одновременном применении метотрексата и ципрофлоксацина может замедляться почечно-канальцевый транспорт метотрексата, что может сопровождаться повышением концентрации метотрексата в плазме крови. При этом может увеличиваться вероятность развития побочных эффектов метотрексата. В связи с этим, одновременное применение метотрексата и ципрофлоксацина не рекомендуется.
Тuзанидин
Выявлено увеличение концентрации тизанидина в сыворотке крови при одновременном применении тизанидина и ципрофлоксацина: увеличение максимальной концентрации (Сmах) в 7 раз (от 4 до 21 раза), увеличение показателя AUC (площадь под фармакокинетической кривой «концентрация-время») в 10 раз (от 6 до 24 раз). Увеличение концентрации тизанидина в сыворотке крови может вызвать снижение артериального давления и сонливость. Таким образом, одновременное применение ципрофлоксацина и препаратов, содержащих тизанидин, противопоказано. Увеличение концентрации тизанидина в сыворотке может потенцировать гипотензивный и седативный эффекты.
Дулоксетин
Одновременное применение дулоксетина и мощных ингибиторов изофермента CYP1А2 цитохрома Р450 (таких как флувоксамин) может привести к увеличению AUC и Сmах дулоксетина. Несмотря на отсутствие клинических данных о возможном взаимодействии с ципрофлоксацином, можно предвидеть вероятность подобного взаимодействия при одновременном применении ципрофлоксацина и дулоксетина.
Ропинирол
Одновременное применение ропинирола и ципрофлоксацина, умеренного ингибитора изофермента CYP1А2 цитохрома Р450, приводит к увеличению Сmах и AUC ропинирола на 60 и 84 %, соответственно. Следует контролировать неблагоприятные эффекты ропинирола во время его совместного применения с ципрофлоксацином и в течение короткого времени после завершения комбинированной терапии.
Лидокаин
Одновременное применение лидокаина и ципрофлоксацина, умеренного ингибитора изофермента CYP1А2 цитохрома Р450, может снижать венозный клиренс лидокаина до 22 %. Тем не менее, лечение лидокаином хорошо переносится, возможно возникновение побочных эффектов ципрофлоксацина при совместном введении препаратов.
Клозапин
При одновременном применении клозапина и ципрофлоксацина в дозе 250 мг в течение 7 дней наблюдалось увеличение сывороточных концентраций клозапина и N-десметилклозапина на 29 % и 31 %, соответственно. Следует контролировать состояние пациента и при необходимости проводить коррекцию режима дозирования клозапина во время его совместного применения с ципрофлоксацином и в течение короткого времени после завершения комбинированной терапии.
Силденафил
При одновременном применении 50 мг силденафила и 500 мг ципрофлоксацина Сmax и AUС силденафила возросла примерно в два раза. Следует учитывать соотношение риск/польза при совместном назначении силденафила и ципрофлоксацина.
Антагонисты витамина К
Совместное применение ципрофлоксацина и антагонистов витамина К (например, варфарина, аценокумарола, фенпрокумона, флуиндона) может приводить к усилению их антикоагулянтного действия. Величина этого эффекта может изменяться в зависимости от сопутствующих инфекций, возраста и общего состояния пациента, поэтому сложно оценить влияние ципрофлоксацина на увеличение МНО (международное нормализованное отношение). Следует достаточно часто контролировать МНО во время совместного применения ципрофлоксацина и антагонистов витамина К, а также в течение короткого времени после завершения комбинированной терапии.
Золпидем
Совместное применение ципрофлоксацина и золпидема может увеличивать концентрацию в крови золпидема, таким образом, совместное применение не рекомендуется.
Агомелатин
Флувоксамин, как сильный ингибитор изофермента CYP1А2 цитохрома Р450, ингибирует метаболизм агомелатина, что приводит к 60-кратному увеличению воздействия агомелатина.
Специальные предупреждения
Применять с осторожностью при следующих состояниях:
Выраженный атеросклероз сосудов головного мозга, нарушение мозгового кровообращения, психические заболевания (депрессия, психоз), эпилепсия, органические поражения головного мозга или инсульт, снижение порога судорожной готовности (или судорожные припадки в анамнезе), выраженная почечная и/или печеночная недостаточность, пожилой возраст, поражение сухожилий при ранее проводившемся лечении хинолонами, повышенный риск удлинения интервала QT или развития аритмии типа «пируэт» (например, синдром врожденного удлинения интервала QT, заболевания сердца (сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия), электролитный дисбаланс (например, при гипокалиемии, гипомагниемии), одновременное применение лекарственных препаратов, удлиняющих интервал QT (в т.ч. антиаритмические IA и III классов, трициклические антидепрессанты, макролиды, нейролептики), одновременное применение с ингибиторами изоферментов 1A2 цитохрома CYP450 (в том числе теофиллин, метилксантин, кофеин, дулоксетин, клозапин, ропинирол, оланзапин), миастения gravis, дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы.
Применение в педиатрии
Терапия осложнений, вызванных Pseudomonas aeruginosa у детей с муковисцидозом легких от 5 до 17 лет. Профилактика и лечение легочной формы сибирской язвы (инфицирование Bacillus anthracis).
Беременность и период лактации
Безопасность применения ципрофлоксацина у беременных не установлена. В качестве мер предосторожности, ципрофлоксацин не следует назначать беременным женщинам. Ципрофлоксацин выделяется в грудное молоко. Из-за потенциального риска повреждения суставных хрящей новорожденных, ципрофлоксацин не следует назначать кормящим женщинам.
Особые указания, касающиеся вспомогательных веществ
ЦИПРОФЛОКСАЦИН, содержащий лактозу противопоказан лицам с наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом фермента Lapp (ЛАПП)-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы.
Пропиленгликоль, входящий в состав ЦИПРОФЛОКСАЦИНА вызывает эффекты, подобные действию алкоголя.
Во время лечения следует воздерживаться от управления транспортными средствами и обслуживания машин и механизмов, требующих повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.
При применении ципрофлоксацина следует избегать прямых солнечных лучей и интенсивного ультрафиолетового излучения. В случае возникновения фоточувствительности (появления ожогоподобных кожных реакций) прием препарата следует прекратить.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
При отсутствии других назначений рекомендуется соблюдать следующий режим дозирования:
Таблица 1. Рекомендуемая суточная доза препарата Ципрофлоксацин, таблетки, покрытые оболочкой
Показания |
Суточная доза ципрофлоксацина (мг) |
Общая продолжитель-ность лечения |
|
инфекции нижних дыхательных путей |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
от 7 до 14 дней |
|
инфекции верхних дыхательных путей |
обострение хронического синусита |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
от 7 до 14 дней |
хронический гнойный средний отит |
от
2×500 мг до 2×750 мг |
от 7 до 14 дней |
|
инфекции мочеполовой системы |
неосложненные циститы |
от 2×250 мг до 2×500 мг |
3 дня |
у женщин до менопаузы допускается использование 1×500 мг |
|||
осложненные циститы, неосложненные пиелонефриты |
2×500 мг |
7 дней |
|
осложненные пиелонефриты |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
минимум 10 дней. Лечение может быть продлено до 21 дня в особых случаях (таких как абсцесс) |
|
простатит |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
от 2 до 4 недель (острый), от 4 до 6 недель (хронический) |
|
инфекции половых органов Neisseria gonorrhoeae) |
гонококковый
уретрит и цервицит |
1×500 мг |
1 день |
эпидидимоорхит,
воспалительные заболевания органов малого таза |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
минимум 14 дней |
|
инфекции желудочно-кишечного тракта и интра-абдоминальные инфекции |
диарея, вызванная патогенными бактериями, исключая Shigella spp., Shigella dysenteriae типа 1, и эмпирическое лечение диареи путешественников |
2×500 мг |
1 день |
диарея, вызванная Shigella
dysenteriae типа 1 |
2×500 мг |
5 дней |
|
диарея, вызванная Vibrio cholerae |
2×500 мг |
3 дня |
|
брюшной тиф |
2×500 мг |
7 дней |
|
Интраабдоминаль-ные инфекции, вызванные
грамотрицательными бактериями |
от 2×500мг до 2×750мг |
от 5 до 14 дней |
|
инфекции кожи и мягких тканей |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
от 7 до 14 дней |
|
инфекции костей и суставов |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
не более 3 месяцев |
|
пациенты с лихорадкой,
предположительно вызванной бактериальной инфекцией, страдающие нейтропенией. Ципрофлоксацин следует назначать вместе с
соответствующим антибактериальным средством в соответствии с официальными
рекомендациями. |
от 2×500 мг до 2×750 мг |
терапию следует продолжать в течение всего периода нейтропении |
|
профилактика
инвазивных инфекций, вызванных Neisseria meningitidis |
1×500 мг |
1 день |
|
профилактика и лечение легочной формы
сибирской язвы у лиц, способных получать лечение перорально. Лечение следует начинать как можно раньше. |
2×500 мг |
60 дней с момента подтверждения воздействия Bacillus anthracis |
Метод и путь введения
Таблетки следует принимать внутрь, независимо от приема пищи, не разжевывая, запивая небольшим количеством жидкости. Если препарат применяется натощак, активная субстанция всасывается быстрее. В этом случае таблетки не следует запивать молочными продуктами или напитками, обогащенными кальцием (например, молоко, йогурт, соки с повышенным содержанием кальция). Кальций, содержащийся в обычной пище, не влияет на всасывание ципрофлоксацина.
Если из-за тяжести состояния или по иным причинам пациент лишен возможности принимать таблетки, ему рекомендуется проводить парентеральную терапию инфузионным раствором ципрофлоксацина, а после улучшения состояния перейти на прием таблетированной формы препарата.
Частота применения с указанием времени приема
См. раздел «Режим дозирования»
Режим дозирования у пациентов пожилого возраста (после 65 лет)
Пациентам пожилого возраста следует назначать более низкие дозы ципрофлоксацина в зависимости от тяжести заболевания и показателя клиренса креатинина.
Режим дозирования при нарушениях функции почек или печени
Таблица 2. Рекомендуемые дозы для пациентов с почечной недостаточностью
Клиренс креатинина (мл/мин/1,73 м2) |
Креатинин плазмы (мг/100 мл) |
Максимальная суточная доза ципрофлоксацина при пероральном приеме |
больше 60 |
<1,4 |
обычный режим дозирования |
от 30 до 60 |
от 1,4 до 1,9 |
250-500 мг каждые 12 часов |
ниже 30 |
>2,0 |
250-500 мг каждые 24 часа |
пациенты на гемодиализе |
>2,0 |
250-500 мг каждые 24 часа (после гемодиализа) |
пациенты на перитониальном диализе |
>2,0 |
250-500 мг каждые 24 часа |
Длительность лечения
Продолжительность терапии
Продолжительность лечения зависит от тяжести заболевания, клинического и бактериологического контроля. Важно продолжать лечение систематически, не менее 3-х дней после исчезновения лихорадки или других клинических симптомов.
Средняя продолжительность лечения:
- 1 день при острой неосложненной гонорее и цистите;
- до 7 дней при инфекциях мочевыводящих путей, органов брюшной полости;
- весь период нейтропении у пациентов с ослабленным иммунитетом;
- от 7 до 14 дней при других инфекциях.
При инфекциях, вызванных Chlamydia spp., лечение следует продолжать не менее 10 дней.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Сообщалось, что передозировка вследствие приема 12 г препарата приводила к симптомам легкой токсичности. Острая передозировка вследствие приема 16 г приводила к развитию острой почечной недостаточности.
Симптомы: головокружение, тремор, головная боль, чувство усталости, судороги, галлюцинации, спутанность сознания, неприятные ощущения в животе, почечную и печеночная недостаточность, обратимая нефротоксичность, кристаллурия и гематурия.
Лечение - специфического антидота нет. Необходимо тщательно контролировать состояние больного, обеспечить достаточное поступление жидкости и провести другие меры неотложной помощи (например, промывание желудка с последующим введением активированного угля). Рекомендуется контролировать функцию почек, в частности определение pH мочи и, при необходимости, повышение ее кислотности, для предотвращения кристаллурии. Кальций или магний содержащие антациды могут теоретически уменьшить всасывание ципрофлоксацина при передозировке.
С помощью гемодиализа или перитонеального диализа выводится только небольшое количество ципрофлоксацина (<10%).
В случае передозировки, следует провести симптоматическое лечение. Из-за возможности пролонгации интервала QT следует проводить мониторинг ЭКГ.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
Если Вы забыли принять очередную дозу, примите ее как можно быстрее. Однако если уже наступило время приема очередной дозы препарата, опустите прием пропущенной дозы и продолжайте прием, как обычно. Не принимайте двойную дозу, чтобы восполнить пропущенную!
Указание на наличие риска симптомов отмены
Не прекращайте принимать препарат, если Ваш врач не говорит Вам об этом.
Не прекращайте прием препарата только потому, что чувствуете себя лучше. Если Вы остановите прием слишком рано, Ваше состояние может ухудшиться.
Продолжайте принимать препарат до тех пор, пока прописанный курс не будет завершен.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
При возникновении каких-либо дополнительных вопросов по применению данного препарата проконсультируйтесь со своим лечащим врачом.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Нижеперечисленные нежелательные эффекты классифицированы в соответствии с частотой встречаемости. Частотные категории определены в соответствии с обозначениями MedDRA (Медицинского словаря терминов регуляторной деятельности): очень часто (≥1/10); часто (≥1/100 до <1/10); нечасто (≥1/1000 до <1/100); редко (≥1/10000 до <1/1000); очень редко (<1/10000); неизвестно (не может быть оценено по имеющимся данным).
Часто
- тошнота, диарея
Нечасто
- грибковые суперинфекции
- эозинофилия
- снижение аппетита и количества принимаемой пищи
- психомоторная гиперактивность/ажитация
- головная боль
- головокружение
- нарушение сна
- нарушения вкуса
- рвота, боль в животе, диспепсия, метеоризм
- повышение активности «печеночных» трансаминаз, повышение концентрации билирубина
- кожная сыпь, кожный зуд, крапивница
- костно-мышечная боль (например, боль в конечностях, боль в спине, боль в груди), артралгия
- нарушение функции почек
- болевой синдром неспецифической этиологии, общее недомогание, лихорадка
- повышение активности щелочной фосфатазы в плазме крови
Редко
- лейкопения, анемия, нейтропения, лейкоцитоз, тромбоцитопения, тромбоцитемия
- аллергические реакции, аллергический отек/ангионевротический отек
- гипергликемия, гипогликемия
- спутанность сознания и дезориентация, тревожность, нарушение сновидений (ночные кошмары), депрессия (усиление поведения с целью самоповреждения, такое как суицидальные поступки/мысли, а также попытка суицида или удавшийся суицид), галлюцинации
- парестезия и дизестезия, гипестезия, тремор, судороги (включая приступы эпилепсии), вертиго
- расстройства зрения (диплопия)
- шум в ушах, потеря слуха, нарушения слуха
- тахикардия
- вазодилатация, снижение артериального давления, ощущение «приливов» крови к коже лица
- нарушение дыхания (включая бронхоспазм)
- псевдомембранозный колит (в очень редких случаях с возможным смертельным исходом)
- нарушения функции печени, желтуха, гепатит (неинфекционный)
- фотосенсибилизация, образование волдырей
- миалгия, артрит, повышение мышечного тонуса, мышечные судороги
- почечная недостаточность, гематурия, кристаллурия, тубулоинтерстициальный нефрит
- отеки, повышенное потоотделение
- повышение уровней амилазы
Очень редко
- гемолитическая анемия, агранулоцитоз, панцитопения (угрожающая жизни), угнетение костного мозга (угрожающее жизни)
- анафилактические реакции, анафилактический шок (угрожающий жизни),
сывороточная болезнь
- психотические реакции (усиление поведения с целью самоповреждения, такое как суицидальные поступки/мысли, а также попытка суицида или удавшийся суицид)
- мигрень, нарушение координации движений, нарушение обоняния, гиперестезия, внутричерепная гипертензия и идиопатическая (доброкачественная) внутричерепная гипертензия и псевдоопухоль головного мозга;
- нарушение цветового восприятия
- васкулит
- панкреатит
- некроз тканей печени (в крайне редких случаях прогрессирующий до угрожающей жизни печеночной недостаточности)
- петехии, мультиформная эритема малых форм, узловатая эритема, синдром Стивенса-Джонсона (злокачественная экссудативная эритема), в том числе потенциально угрожающий жизни Синдром Лайелла (токсический эпидермальный некролиз), в том числе потенциально угрожающий жизни
- мышечная слабость, тендинит, разрыв сухожилий (преимущественно ахилловых), обострение симптомов миастении
Частота неизвестна
- мания, гипомания
- периферическая нейропатия и полинейропатия
- удлинение интервала QT, желудочковые аритмии, в том числе типа «пируэт» (чаще у пациентов, имеющих предрасположенность к развитию удлинения интервала QT)
- острая генерализованная пустулезная экзантема, лекарственные реакции с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS-синдром)
- синдром неадекватной секреции антидиуретического гормона (SIADH).
- повышение международного нормализованного отношения (МНО) (у пациентов, получающих антагонисты витамина К).
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - ципрофлоксацина гидрохлорида моногидрат 295 мг и 590 мг, (в пересчете на ципрофлоксацин) 250 мг и 500 мг,
вспомогательные вещества:
состав ядра: крахмал кукурузный, крахмал прежелатинизированный, кросповидон, лактозы моногидрат, целлюлоза микрокристаллическая, тальк, магния стеарат,
состав оболочки: гипромеллоза, макрогол-4000, пропиленгликоль, тальк, коповидон, титана диоксид Е171.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток (для дозировки 250 мг) и 5 таблеток (для дозировки 500 мг) в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
1 контурную ячейковую упаковку (10 таблеток), 2 контурные ячейковые упаковки (5 таблеток) с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачки из картона.
5 лет
Не применятьпо истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в защищенном от света месте при температуре не выше 25ºС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
ЦИПРОФЛОКСАЦИН
Ципрофлоксацин
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар 250 мг және 500 мг
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Микробқа қарсы препараттар – хинолон туындылары. Фторхинолондар. Ципрофлоксацин.
АТХ коды J01MA02
Қолданылуы
Сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекциялық-қабыну ауруларында:
- грамтеріс микроорганизмдерден туындаған төменгі тыныс алу жолдарының инфекцияларында (өкпенің созылмалы обструкциялық ауруының өршуі, муковисцидозда немесе бронхоэктазаларда бронхөкпе инфекциялары, пневмония)
- созылмалы іріңді ортаңғы отитте, синуситте
- несеп шығару жолдарының инфекцияларында
- жыныс мүшелерінің инфекцияларында (Neisseria gonorrhoeae сезімтал штаммдарынан туындаған гонококктік уретрит және цервицит, эпидидимоорхит; кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары, Neisseria gonorrhoeae сезімтал штаммдарынан туындаған жағдайларды қоса)
- құрсақ қуысының инфекцияларында (асқазан-ішек жолының бактериялық инфекциялары)
- интраабдоминальді инфекцияларда
- сүйектер мен буындардың инфекцияларында (остеомиелит, сепсистік артрит)
- терінің және жұмсақ тіндердің инфекцияларында
- Neisseria meпiпgitidis әсерінен туындаған инвазиялық инфекциялардың профилактикасында
- сібір ойық жарасының өкпелік түрінің профилактикасында және емінде.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- ципрофлоксацинге немесе фторхинолондар тобының басқа препараттарына, сондай-ақ қосымша заттарға жоғары сезімталдық
- қан плазмасындағы тизанидин концентрациясының ұлғаюымен байланысты клиникалық тұрғыдан маңызды жағымсыз әсерлер (артериялық гипотензия, ұйқышылдық) себебінен ципрофлоксацин мен тизанидинді бір уақытта қолдану
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер
- төмен құрысу шегімен орталық жүйке жүйесінің зақымдануы (бассүйек-ми жарақатынан, инсульттен, ми мен ми қабықтарының қабыну үдерістерінен кейін)
- тендинит (оның ішінде анамнезде)
- жүктілік (шаранада шеміршектік өсу нүктесінің зақымдану қаупін толық жоққа шығаруға болмайды)
- лактация кезеңі (балада шеміршектік өсу нүктесінің зақымдану қаупін толық жоққа шығаруға болмайды)
- фторхинолондармен бұрын жүргізілген емдеу кезінде сіңірлердің зақымдануы
- жалған жарғақшалы колит
- сіңірлердің зақымдануы (тендовагинитті қоса), сіңірлердің үзілуі, бұлшықет зақымдануы (рабдомиолиз)
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Фторхинолондық антибиотиктерді ерекше сақтықпен пайдалану керек, әсіресе егде адамдарда, бүйрегі ауыратын пациенттерде; жүйелі кортикостероидтармен емделіп жүрген пациенттерде; ағзалары трансплантацияланған пациенттер. Бұл науқастарда сіңірдің зақымдану қаупі жоғары, ол фторхинолондық және хинолондық антибиотиктермен емдеу нәтижесінде туындауы мүмкін.
Аневризма және/немесе аортаның ыдырауы
Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондарды, әсіресе егде пациенттерде қолданғаннан кейін аневризманың және аорта ыдырауының жоғарғы қаупі туралы хабарланды. Анамнезінде аневризмасы, не аневризмасы және/немесе аортаның ыдырауы, сондай-ақ басқа қауіп факторлары немесе аневризманың және аорта ыдырауының дамуына бейім жағдайлары (мысалы, Марфан синдромы, тамырлық типті Элерс-Данло синдромы, Такаясу артерииті, ірі жасушалы артериит, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, атеросклероз) бар пациенттерде фторхинолондарды пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан және емнің мүмкін болатын басқа нұсқаларын қарастырғаннан кейін ғана қолдану керек.
Іште, кеудеде немесе арқада кенеттен аурулар пайда болғанда пациенттерге шұғыл көмек бөлімшелеріндегі дәрігерге дереу қаралу керек.
Фторхинолондық антибиотиктер мына кездерде пайдаланылмауы тиіс:
- ауыр емес және бактерияға қарсы емсіз қайтуы мүмкін инфекцияларды (мысалы, ауызжұтқыншақ инфекциясы) емдегенде;
- бактериялық емес инфекцияларды, мысалы, бактериялық емес (созылмалы) простатитті емдегенде;
- саяхатшылар диареясының немесе төменгі несеп жолдарының қайталанатынинфекцияларының (несеп шегінен ары таралмайтын инфекциялар) алдын алу үшін;
- орташа бактериялық инфекцияларды емдеу үшін, егер басқа әдетте ұсынылатын бактерияға қарсы дәрілерді пайдалану мүмкін болмағанда.
Ауыр инфекциялар және грамоң және анаэробты бактерияларға негізделген инфекциялар
Ципрофлоксацинмен монотерапия ауыр инфекцияларды, оның ішінде грамоң және/немесе анаэробты микроорганизмдерден туындаған инфекцияға күдік болғанда емдеудің қолайлы әдісі болып табылмайды. Мұндай жағдайларда тиісті бактерияға қарсы препараттарды тағайындау қажет.
Strерtососсиs рпеитопiае негізделген инфекциялар
Препарат қоздырғышқа қатысты тиімділігінің шектеулілігі себебінен Streptococcus pneumoniae туындатқан инфекцияларды емдеу үшін пайдалануға ұсынылмайды.
Несеп-жыныс жүйесінің инфекциялары
Уретриті, цервициті, эпидидимоорхиті және жамбас ағзаларының қабыну аурулары бар пациенттерді емдегенде осы инфекциялар фторхинолондарға резистентті Neisseria gonorrhoeae штаммдары туындатуы мүмкін екенін ескеру керек. Осылайша, гонококктық уретритті немесе цервицитті емдеу үшін ципрофлоксацин тағайындауға ципрофлоксацинге резистентті Neisseria gonorrhoeae штаммдарын анықтаған жағдайда ғана жол беріледі. Мұндай пациенттерді емдеу үшін ципрофлоксацинді эмпирикалық тағайындауға осы қоздырғышқа қатысты белсенді басқа антибактериялық препараттармен (мысалы, цефалоспориндермен) біріктіргенде ғана жол беріледі. Егер ципрофлоксацинмен емдеу аясында 3 тәулік ішінде пациент жағдайының клиникалық жақсаруы байқалмаса, ем өзгертілуі тиіс.
Несеп шығару жолдарының инфекциялары бар пациенттерге ципрофлоксацинді тағайындағанда Escherichia coli (несеп шығару жолдары инфекцияларының ең жиі қоздырғышы) фторхинолондарына резистенттілік бойынша жергілікті деректерді ескеру керек. Менопауза алдындағы кезеңде әйелдерде асқынбаған циститтерді емдеу үшін пайдаланылуы мүмкін ципрофлоксациннің бір реттік дозасы ұзақ емге қарағанда анағұрлым төмен тиімділікпен қатар жүруі мүмкін. Мұны Escherichia coli штаммдарының хинолондарға резистенттілігін арттыруға қатысты назарға алу керек.
Сүйек және буын инфекциялары
Аталған жердегі инфекцияларды емдеу үшін ципрофлоксацинді микробиологиялық зерттеу нәтижелерін ескере отырып, басқа антибактериялық препараттармен біріктіріп тағайындау керек.
Сібір ойықжарасының өкпедегі түрі
Препаратты адамдардың ауруын емдеу үшін қолдану бойынша деректер шектеулі, ұлттық немесе халықаралық нұсқауларға жүгіну керек.
Аса жоғары сезімталдық
Кейде тіпті ципрофлоксациннің бірінші дозасын қабылдағаннан кейін-ақ препаратқа аса жоғары сезімталдық, оның ішінде аллергиялық реакциялар дамуы мүмкін, бұл туралы дереу емдеуші дәрігерге хабарлау керек. Сирек жағдайларда, бірінші қолданудан кейін анафилаксиялық шокқа дейін анафилаксиялық реакциялар туындауы мүмкін. Бұл жағдайларда ципрофлоксацин қолдануды дереу тоқтату және тиісті ем жүргізу керек.
Тірек-қимыл аппараты
Ауыр миастениясы бар пациенттерге препаратты сақтықпен қолдану керек, өйткені симптомдардың өршуі ықтимал.
Тендиниттің алғашқы белгілерінде (буын маңындағы ауыртатын ісіну, қабыну) препаратты қолдануды тоқтату, дене жүктемелерін істемеу, сондай-ақ дәрігерден кеңес алу керек.
Препаратты қабылдағанда тендинит және сіңірдің үзілу (көбінесе ахилл сіңірі) оқиғалары белгіленуі мүмкін, кейде билатеральді, ем басталғаннан кейін алғашқы 48 сағат ішінде. Сіңірдің қабынуы және үзілуі тіпті ципрофлоксацинмен емдеуді тоқтатқаннан кейін бірнеше айдан соң туындауы мүмкін. Кортикостероидтармен бір уақытта ем алатын егде пациенттерде және сіңір аурулары бар пациенттерде тендинопатия туындауының жоғарғы қаупі бар.
Ципрофлоксацин анамнезінде хинолондар қабылдаумен байланысты сіңір ауруларына нұсқаулар бар пациенттерге қабылдамаған жөн. Алайда, өте сирек жағдайларда патогенді микроорганизмді микробиологиялық бақылаудан және пайда/қауіпті бағалаудан кейін, атап айтқанда стандартты ем жүргізу мүмкіндігі болмағанда немесе микробиологиялық деректер ципрофлоксацин қолдануды мақұлдаған кезде бактериялық резистенттілік кезінде ципрофлоксацинді ауыр инфекцияларды емдеу үшін осындай пациенттерге тағайындауға болады.
Көруге қатысты бұзылыстар
Көруге қатысты бұзылыстар туындаған жағдайда дереу маманға бару керек.
Фотосенсибилизация
Ципрофлоксацин фотосенсибилизация реакциясын туындатуға қабілетті. Ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттер ципрофлоксацинмен емделу уақытында тікелей күн сәулесінен аулақ болу қажеттілігі туралы ескертілуі тиіс.
Жүйке жүйесі
Ципрофлоксацин, басқа да фторхинолондар сияқты құрысуға түрткі болуы және құрысу дайындығының шегін төмендетуі мүмкін. Эпилепсиясы және ОЖЖ ауруларын бастан өткерген (мысалы, құрысу дайындығы шегінің төмендеуі, анамнездегі құрысу ұстамалары, ми қан айналымының бұзылуы, мидың органикалық зақымдануы немесе инсульт) пациенттерге ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялардың даму қатеріне байланысты ципрофлоксацинді күтілетін клиникалық әсер препараттың жағымсыз әсерінің ықтимал даму қаупінен басым болатын жағдайларда ғана қолдану керек.
Ципрофлоксацинді қолданғанда эпилепсиялық статустың даму оқиғалары туралы хабарланды. Құрысу туындаған кезде препарат қолдануды тоқтату керек. Психикалық реакциялар ципрофлоксацин препаратын қоса, фторхинолондарды алғаш қолданғаннан кейін-ақ туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоздық реакциялар суицидтік ойлар мен суицидтік, оның ішінде аяқталған әрекеттерге дейін өршуі мүмкін. Егер пациентте осы реакциялардың біреуі дамыса ципрофлоксацин препаратын қабылдауды тоқтату және бұл туралы дәрігерге хабарлау керек.
Ципрофлоксацин препаратын қоса, фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде сенсорлық немесе сенсомоторлық полинейропатия, гипестезия, дизестезия немесе әлсіздік оқиғалары байқалды. Ауыру, шымылдату, шаншу, ұю, әлсіздік сияқты симптомдар туындағанда пациенттер препарат қолдануды жалғастырудан бұрын дәрігерге хабарлау керек.
Жүрек-қантамыр жүйесі
Ципрофлоксацин қолдануды QT аралығының ұзару жағдайларымен байланыстырады, сондықтан бұл препаратты келесі пациенттерде аса сақтықпен қолдану керек:
- туа біткен QT аралығының ұзаруы бар;
- QT аралығын ұзартатын препараттармен (мысалы, IА класты немесе III класты аритмияға қарсы препараттар, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, нейролептиктер) бір уақытта қабылдау;
- су-электролиттік теңгерімнің бұзылуы (мысалы, гипокалиемия, гипомагниемия);
- жүрекке қатысты бұзылуы (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфаркті, брадикардия).
Егде пациенттер мен әйелдер QT аралығының ұзаруына анағұрлым бейім, сондықтан фторхинолондарды мұндай пациенттерде қолдану мұқият қадағалаумен жүруі тиіс.
Гипогликемия
Басқа да хинолондарды қабылдағандағыдай гипогликемия негізінен қант диабетінен зардап шегетін пациенттерде байқалды, жиірек – егде адамдарда. Қант диабетінен зардап шегетін пациенттерде қандағы қант деңгейіне мониторинг жүргізу керек.
Асқазан-ішек жолы
Ципрофлоксацинмен емдеу уақытында немесе одан кейін ауыр және ұзақ диарея туындаған кезде жалған жарғақшалы колит диагнозын анықтау керек, ол препарат қолдануды дереу тоқтатуды және тиісті ем (ванкомицин тәулігіне 4 рет 250 мг дозада ішке) тағайындауды талап етеді. Бұл жағдайда ішек перистальтикасын бәсеңдететін препараттарды қолдануға болмайды.
Кристаллуpия
Ципрофлоксацин көбінесе бүйрекпен шығарылатындықтан бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде препарат дозасын түзету қажет. Ципрофлоксацинді қолданғанда кристаллурияның даму оқиғалары хабарланды. Кристаллурияның дамуына жол бермеу үшін ұсынылған тәуліктік дозадан асыруға болмайды, жеткілікті сұйықтық қабылдау және несептің қышқылды реакциясын ұстап тұру қажет.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Ципрофлоксацин организмнен едәуір дәрежеде бүйрек арқылы шығарылатындықтан ципрофлоксациннің жинақталу салдарынан препараттың жағымсыз реакцияларының ұлғаюын болдырмау үшін бүйрек функциясы бұзылған пациенттер үшін дозаны түзету керек.
Гепатобилиарлық жүйе
Ципрофлоксацинді қолданғанда бауыр некрозы және өмірге қауіпті бауыр жеткіліксіздігі оқиғалары байқалды. Анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну, іш ауыруы сияқты бауыр аурының келесі белгілері болғанда - ципрофлоксацин қабылдауды тоқтату керек.
Глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа (Г-6-ФДГ) тапшылығы
Ципрофлоксацин қабылдайтын Г-6-ФДГ тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар байқалды. Препарат қолданудан келетін потенциалды пайда ықтимал қауіптен басым кезде ғана ципрофлоксацинді осы санаттағы пациенттерге тағайындауға болады. Пациенттердің жағдайларын мұқият бақылау қажет.
Резистенттілік
Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін резистентті микроорганизмдер штаммдарының шамадан тыс өсу құбылыстары, оның ішінде суперинфекцияның клиникалық белгілерінсіз болуы мүмкін. Резистентті штаммдарының пайда болу қаупі әсіресе ұзақ емдеу курстарын жүргізген, нозокомиальді (ауруханаішілік) инфекцияларды емдеген жағдайда және/немесе Staphylococcus spp.және Pseudomonas sppөкілдері туындатқан инфекциялар жағдайында жоғары.
Цитохром Р450
Ципрофлоксацин Р450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің орташа тежегіші екені белгілі. Ципрофлоксацин Экоцифол® препараты мен тизанидин, теофиллин, метилксантин, кофеин, дулоксетин, ропинирол, клозапин, оланзапин сияқты осы ферменттермен метаболизденетін препараттармен бір уақытта қолданғанда сақтық таныту керек. Артық дозаланудың клиникалық белгілерін болдырмау үшін осы препараттарды ципрофлоксацинмен бірге қабылдайтын пациенттердің жағдайын қадағалау керек. Сарысулық концентрацияны бақылау керек болуы мүмкін (мысалы, теофиллин). Ципрофлоксацин мен тизанидинді бірге қолдануға болмайды.
Мусоbасtеriит tиbеrсиlоsis бактериологиялық зерттеу
in vitro жағдайында ципрофлоксацин оның өсімін баса отырып, Mycobacterium tиbercиlosis бактериологиялық зерттеуге кедергі жасауы мүмкін, бұл препаратқабылдайтын пациенттерде осы қоздырғышқа диагностика жасау кезінде жалған теріс нәтижелерге әкелуі мүмкін.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
QTаралығын ұзартатын дәрілік препараттар
QT аралығының ұзаруын туындататын дәрілік препараттарды (мысалы, IА класты немесе III класты антиаритмиялық препараттар, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, нейролептиктер) қабылдайтын пациенттерге басқа фторхинолондар сияқты ципрофлоксацинді бір уақытта қолданғанда сақтық таныту керек.
Хелаттық қосылыстардың түзілуі
Ципрофлоксациннің таблеткалық түрлері мен құрамында катион бар препараттарды, құрамында кальций, магний, алюминий, темір, сукральфат, антацидтер, полимерлік фосфаттық қосылыстар (севеламер, лантан карбонаты сияқты) бар минералды қоспаларды және құрамында магний, алюминий немесе кальций бар буферлік сыйымдылығы үлкен препараттарды (диданозин таблеткасы сияқты) бір уақытта қабылдау ципрофлоксациннің сіңуін төмендетеді. Мұндай жағдайларда, ципрофлоксацинді бұл препараттарды қабылдауға дейін 1-2 сағат бұрын, не қабылдағаннан кейін 4 сағаттан соң қабылдау керек.
Бұл шектеу Н2-гистаминдік рецепторлар блокаторларының класына жататын дәрілік препараттарға қатысты емес.
Ас пен сүт өнімдерін қабылдау
Ципрофлоксацин мен сүт өнімдерін немесе кальциймен құнарланған сусындарды (мысалы, сүт, йогурт, кальциймен құнарланған апельсин шырыны) бір уақытта қолданудан аулақ болу керек, өйткені бұл ретте ципрофлоксациннің сіңуі төмендеуі мүмкін. Алайда басқа тағам өнімдерінің құрамына кіретін кальций ципрофлоксациннің сіңуіне елеулі әсер етпейді.
Теофuллин
Ципрофлоксацин мен құрамында теофиллин бар препараттарды бір уақытта қолдану қан плазмасындағы теофиллин концентрациясының жағымсыз жоғарылауы мүмкін, тиісінше теофиллин-индукцияланған жағымсыз құбылыстардың туындауы мүмкін; өте сирек жағдайларда бұл жағымсыз құбылыстар пациенттің өміріне қатерлі болуы мүмкін. Егер осы екі препаратты бір уақытта қолданудан басқа амал болмаса, онда қан плазмасындағы теофиллин концентрациясын тұрақты бақылаған жөн және егер қажет болса, теофиллин дозасын азайту керек.
Метоклопрамид
Метоклопрамид ципрофлоксациннің сіңірілуін күшейтеді, осының нәтижесінде қысқа уақыт ішінде қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрацияға жетеді. Ципрофлоксациннің биоэквиваленттілігіне әсері байқалмады.
Омепразол
Ципрофлоксацин мен омепразолды бір уақытта тағайындау ципрофлоксацин Сmax және AUC аздап төмендеуіне әкеледі.
Ксантиннің басқа туындылары
Ципрофлоксацин мен кофеинді немесе пентоксифиллинді (оксипентифиллин) бір уақытта қолдану қан сарысуындағы ксантин туындылары концентрациясының ұлғаюына әкелуі мүмкін.
Циклоспорин
Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар препараттарды бір уақытта қолдану кезінде қан плазмасындағы креатинин концентрациясының қысқа мерзімді өтпелі жоғарылауы байқалды. Мұндай жағдайларда, қандағы креатинин концентрациясын аптасына екі рет анықтап отыру қажет.
Пробенецuд
Пробенецид ципрофлоксациннің бүйрекпен шығарылу жылдамдығын баяулатады. Ципрофлоксацин мен құрамында пробенецид бар препараттарды бір уақытта қолдану қан плазмасындағы ципрофлоксацин концентрациясының жоғарылауына әкеледі.
Фенuтоин
Ципрофлоксацин мен фенитоинды бір уақытта қолданғанда қан плазмасындағы фенитоин мөлшерінің өзгеруі (жоғарылауы немесе төмендеуі) байқалды. Екі препаратты да қабылдайтын пациенттерде екі препаратты бір уақытта қолдану барысында және біріктірілген ем аяқталғаннан кейінгі қысқа уақытта қан плазмасындағы фенитоин мөлшерін анықтауды қоса, фенитоинмен емдеуге бақылау жүргізу ұсынылады.
Метотрексат
Метотрексат пен ципрофлоксацинді бір уақытта қолданғанда метотрексаттың бүйрек-өзекшелік тасымалы баяулауы мүмкін, бұл қан плазмасындағы метотрексат концентрациясының жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін. Бұл ретте метотрексаттың жағымсыз әсерлерінің даму ықтималдығы ұлғаюы мүмкін. Осыған байланысты, метотрексат пен ципрофлоксацин бір уақытта қолдану ұсынылмайды.
Тuзанидин
Тизанидин мен ципрофлоксацин бір уақытта қолдану кезінде қан сарысуындағы тизанидин концентрациясының ұлғаюы анықталды: ең жоғарғы концентрацияның (Сmах) 7 есе (4-тен 21 есеге дейін) ұлғаюы, AUC көрсеткішінің («концентрация-уақыт» фармакокинетикалық қисық астындағы ауданы) 10 есе (6-дан 24 есеге дейін) ұлғаюы. Қан сарысуындағы тизанидин концентрациясының ұлғаюы артериялық қысымның төмендеуін және ұйқышылдық туындатуы мүмкін. Осылайша, ципрофлоксацин мен құрамында тизанидин бар препараттарды бір уақытта қолдануға болмайды. Сарысудағы тизанидин концентрациясының ұлғаюы гипотензиялық және седативті әсерлерді күшейтуі мүмкін.
Дулоксетин
Дулоксетин мен Р450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіштерін (флувоксамин сияқты) бір уақытта қолдану дулоксетин AUC және Сmах ұлғаюына әкелуі мүмкін. Ципрофлоксацинмен ықтимал өзара әрекеттесу туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан ципрофлоксацин мен дулоксетинді бір уақытта қолданғанда осындай өзара әрекеттесу ықтималдығын болжауға болады.
Ропинирол
Ропинирол мен Р450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің орташа тежегіші ципрофлоксацинді бір уақытта қолдану ропинирол Сmах және AUC тиісінше 60 және 84 %-ға ұлғаюына әкелді. Ропиниролды ципрофлоксацинмен бірге қолдану кезінде және біріктірілген ем аяқталғаннан кейін қысқа уақыт ішінде оның жағымсыз әсерлерін бақылау керек.
Лидокаин
Лидокаин мен Р450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің орташа тежегіші ципрофлоксацинді бір уақытта қолдану лидокаиннің веналық клиренсін
22%-ға төмендетуі мүмкін. Дегенмен, лидокаинмен емдеу жақсы жағымды, препараттарды бірге енгізгенде ципрофлоксациннң жағымсыз әсерлерінің туындауы ықтимал.
Клозапин
Клозапин мен ципрофлоксацинді 7 күн бойы 250 мг дозада бір уақытта қолданғанда клозапин мен N-десметилклозапиннің сарысулық концентрациядарының тиісінше 29 % және 31 % ұлғаюы байқалды. Пациенттің жағдайын бақылау және қажет болса клозапинді ципрофлоксацинмен бірге қолдану уақытында және біріктірілген ем аяқталғаннан кейін қысқа уақыт ішінде оны дозалау режимін түзету керек.
Силденафил
50 мг силденафил мен 500 мг ципрофлоксацинді бір уақытта қолданғанда силденафилдің Сmax және AUС шамамен екі есе өсті. Силденафил мен ципрофлоксацинді бірге тағайындағанда қауіп/пайда арақатынасын ескеру керек.
К дәруменінің антагонистері
Ципрофлоксацин мен К дәруменінің антагонистерін (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон, флуиндон) бірге қолдану олардың антикоагулянтты әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Бұл әсердің шамасы қатарлас инфекцияларға, пациенттің жасына және жағдайына байланысты өзгеруі мүмкін, сондықтан ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) ұлғаюына деген әсерін бағалау күрделі. Ципрофлоксацин мен К дәруменінің антагонистерін бірге қолдану уақытында ХҚҚ барынша жиі бақылау, сондай-ақ біріктірілген ем аяқталғаннан кейін қысқа уақыт ішінде оны дозалау режимін түзету керек.
Золпидем
Ципрофлоксацин мен золпидемді бірге қолдану золпидемнің қандағы концентрациясын ұлғайтуы мүмкін, осылайша, бірге қолданбаған жөн.
Агомелатин
Флувоксамин, Р450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіші ретінде агомелатин метаболизмін тежейді, бұл агомелатин әсерінің 60 есе ұлғаюына әкеледі.
Арнайы ескертулер
Келесі жағдайларда сақтықпен қолдану керек:
Ми тамырларының айқын атеросклерозы, ми қан айналымының бұзылуы, психикалық аурулар (депрессия, психоз), эпилепсия, мидың органикалық зақымдануы немесе инсульт, құрысу дайындығы шегінің төмендеуі (немесе анамнездегі құрысу ұстамалары), айқын бүйрек жеткіліксіздігі және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі, егде жас, бұрын жүргізілген хинолондармен емдеу кезінде сіңір зақымдануы, QT аралығының ұзару қаупінің жоғарылауы немесе «пируэт» типті аритмияның дамуы (мысалы, QT аралығының туа біткен ұзару синдромы, жүрек ауруы (жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфаркті, брадикардия), электролиттік дисбаланс (мысалы, гипокалиемия, гипомагниемия кезінде), QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттарды (оның ішінде IA және III класты антиаритмиялық, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, нейролептиктер) бір уақытта қолдану, CYP450 цитохромы 1A2 изоферменттерінің тежегіштерімен (оның ішінде теофиллин, метилксантин, кофеин, дулоксетин, клозапин, ропинирол, оланзапин) бір уақытта қолдану, миастения gravis, глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы.
Педиатрияда қолдану
Өкпе муковисцидозы бар 5-17 жас аралығындағы балаларда Pseudomonas aeruginosa туындатқан асқынулардың терапиясы. Сібір ойықжарасының өкпедегі түрін (Bacillus anthracis жұқтырған) емдеу және оның профилактикасы.
Жүктлік және лактация кезеңі
Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерде қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған. Сақтық шарасы ретінде, ципрофлоксацинді жүкті әйелдерге тағайындамаған жөн. Ципрофлоксацин емшек сүтіне бөлініп шығады. Нәрестелердің буын шеміршегінің зақымдану қаупіне байланысты ципрофлоксацинді бала емізетін әйелдерге тағайындамаған жөн.
Қосымша заттарға қатысты айрықша нұсқаулар
Құрамында лактоза бар ЦИПРОФЛОКСАЦИН тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолдануға болмайды.
ЦИПРОФЛОКСАЦИННІҢ құрамына кіретін пропиленгликоль алкогольдің әсеріне ұқсас әсерлер тудырады.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Емделу уақытында көлік құралдарын басқарудан және аса назар аударуды және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін механизмдермен жұмыс істеуден бас тарту тұрған жөн.
Ципрофлоксацинді қолданғанда тікелей күн сәулесінен және қарқынды ультракүлгін сәуледен аулақ болу керек. Фотосезімталдық (күюге ұқсайтын тері реакцияларының пайда болуы) туындаған жағдайда препарат қабылдауды тоқтату керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Басқа тағайындаулар болмағанда келесі дозалау режимін сақтау ұсынылады:
1-кесте. Қабықпен қапталған таблеткалар, Ципрофлоксацин препаратының ұсынылған тәуліктік дозасы
Қолданылуы
|
Ципрофлоксациннің
тәуліктік дозасы (мг) |
Емнің
жалпы ұзақтығы |
|
төменгі тыныс алу
жолдарының инфекциялары |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
7
күннен 14 күнге дейін |
|
жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциялары |
созылмалы синуситтің
өршуі |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
7
күннен 14 күнге дейін |
созылмалы
іріңді ортаңғы отит |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
7
күннен 14 күнге дейін |
|
несеп-жыныс жүйесінің инфекциялары |
асқынбаған цистит |
2×250 мг-нан 2×500 мг-ға
дейін |
3 күн |
менопаузаға дейін
әйелдерде
1×500 мг пайдалануға жол беріледі |
|||
асқынған цистит, асқынбаған пиелонефрит |
2×500 мг |
7 күн |
|
асқынған пиелонефрит |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
кемінде 10 күн. Ем айрықша жағдайларда (абсцесс
сияқты) 21 күнге дейін созылуы мүмкін |
|
простатит |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
2 аптадан 4 аптаға
дейін (жедел), 4 аптадан 6
аптаға дейін (созылмалы) |
|
жыныс мүшелерінің инфекциялары (Neisseria
gonorrhoeae) |
гонококктық уретрит және цервицит |
1×500 мг |
1 күн |
эпидидимоорхит, кіші жамбас
ағзаларының қабыну аурулары |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға дейін |
кемінде
14 күн |
|
асқазан-ішек жолының инфекциялары және интра-абдоминальді инфекциялар |
патогенді бактериялар туындатқан диарея, Shigella
spp., 1 типті Shigella dysenteriae қоспағанда,
және саяхатшылар диареясын эмпирикалық емдеу |
2×500 мг |
1 күн |
1 типті Shigella
dysenteriae туындатқан
диарея |
2×500 мг |
5 күн |
|
Vibrio cholerae туындатқан диарея |
2×500 мг |
3 күн |
|
іш сүзегі |
2×500 мг |
7 күн |
|
грамтеріс бактериялар туындатқан интраабдоминальді инфекциялар |
2×500мг-нан 2×750мг-ға дейін |
5
күннен 14 күнге дейін |
|
тері мен жұмсақ тіндер
инфекциялары |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
7
күннен 14 күнге дейін |
|
сүйек және буын
инфекциялары |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
3 айдан
артық емес |
|
нейтропениядан
зардап шегетін бактериялық инфекциядан туындауы ықтимал
қызбасы бар пациенттер. Ципрофлоксацинді ресми нұсқауларға
сәйкес тиісті
антибактериялық дәрімен
бірге тағайындау керек. |
2×500 мг-нан 2×750 мг-ға
дейін |
емді бүкіл нейтропения барысында
жалғастыру керек |
|
Neisseria meningitidis
туындатқан инвазивті инфекциялардың
профилактикасы |
1×500 мг |
1 күн |
|
емді пероральді түрде қабылдауға қабілетті адамдарда сібір
ойықжарасының өкпедегі формасын емдеу және оның профилактикасы. Емді барынша ерте бастау керек. |
2×500 мг |
Bacillus anthracis әсері
расталған сәттен бастап 60 күн |
Енгізу жолы және тәсілі
Таблетканы, тамақтануға қарамастан, шайнамай, аз мөлшердегі сұйықтықпен ішке қабылдау керек. Егер препарат аш қарынға қолданылса, белсенді субстанция жылдамырақ сіңіріледі. Бұл жағдайда таблетканы сүт өнімдерімен немесе кальциймен құнарланған сусындармен (мысалы, сүт, йогурт, кальций мөлшері жоғары шырындар) ішу керек. Әдеттегі тамақ құрамындағы кальций ципрофлоксациннің сіңірілуіне әсер етпейді.
Егер жағдайдың ауырлығына немесе өзге себептер бойынша пациент таблетканы қабылдау мүмкіндігінен айрылса, оған ципрофлоксациннің инфузиялық ерітіндісімен парентеральді емдеу жүргізу, ал жағдай жақсарғаннан кейін препараттың таблеткалық түріне көшу керек.
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
«Дозалау режимі» бөл.қ.
Егде жастағы (65 жастан кейін) пациенттердегі дозалау режимі
Егде жастағы пациенттерге аурудың ауырлығына және креатинин клиренсінің көрсеткішіне байланысты ципрофлоксациннің анағұрлым төмен дозаларын тағайындау керек.
Бүйрек немесе бауыр функциясы бұзылғанда дозалау режимі
2-кесте. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін ұсынылған дозалар
Креатининнің
клиренсі (мл/мин/1,73 м2) |
Плазма креатинині (мг/100 мл) |
Пероральді
қабылдау кезінде ципрофлоксациннің
ең жоғарғы тәуліктік дозасы |
60 астам |
<1,4 |
әдеттегі дозалау режимі |
30-дан 60-қа дейін |
1,4-тен 1,9-ға дейін |
12 сағат сайын 250-500 мг |
30-дан төмен |
>2,0 |
24 сағат сайын 250-500 мг |
гемодиализдегі пациенттер |
>2,0 |
24 сағат сайын 250-500 мг (гемодиализден
кейін) |
перитониальді диализдегі пациенттер |
>2,0 |
24 сағат сайын 250-500 мг |
Емдеу ұзақтығы
Терапияның ұзақтығы
Емдеу ұзақтығы аурудың ауырлығына, клиникалық және бактериологиялық бақылауға байланысты. Емді жүйелі түрде, қызба немесе басқа да клиникалық симптомдар кеткеннен кейін кемінде 3 күн жалғастыру маңызды.
Емнің орташа ұзақтығы:
- жедел асқынбаған гонорея және цистит кезінде 1 күн;
- несеп шығару жолдарының, көкірек қуысы ағзаларының инфекцияларында 7 күнге дейін;
- иммунитеті төмен пациенттердегі нейтропенияның бүкіл кезеңі;
- басқа инфекцияларда 7 күннен 14 күнге дейін.
Chlamydia spp. туындатқан инфекцияларда емді кемінде 10 күн жалғастыру керек.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажеті шаралар
12 г препаратты қабылдау салдарынан артық дозалану жеңіл уыттылық симптомдарына әкелгені хабарланды. 16 г қабылдау салдарынанжедел артық дозалану жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына әкелді.
Симптомдары: бас айналуы, тремор, бас ауыруы, шаршау сезімі, құрысу, елестеу, сананың шатасуы, іштегі жайсыз сезім, бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі, қайтымды нефроуыттылық, кристаллурия және гематурия.
Емі - спецификалық антидоты жоқ. Науқастың жағдайын мұқият бақылау, сұйықтықтың жеткілікті түсуін қамтамасыз ету және басқа да шұғыл көмек шараларын (мысалы, белсендірілген көмір енгізумен жалғасатын асқазанды шаю) жүргізу қажет. Бүйрек функциясын, атап айтқанда несеп pH анықтау және қажет болса, кристаллурияның алдын алу үшін оның қышқылдығын арттыру ұсынылады. Құрамында кальций немесе магний бар антацидтер артық дозаланғанда ципрофлоксациннің сіңірілуін теориялық тұрғыдан төмендетуі мүмкін.
Гемодиализдің немесе перитонеальді диализдің көмегімен ципрофлоксациннің аздаған мөлшері (<10%) ғана шығарылады.
Артық дозалану жағдайында симптоматикалық ем жүргізу керек. QTаралығының ұзару мүмкіндігіне байланысты ЭКГ мониторинг жүргізу керек.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар
Егер сіз кезекті дозаны қабылдауды ұмытып кетсеңіз, оны мүмкіндігінше тезірек қабылдаңыз. Алайда, егер препараттың кезекті дозасын қабылдау уақыты келіп қойса, қабылданбаған дозаны қабылдауды жіберіңіз және әдеттегі қабылдауды жалғастырыңыз. Жіберіп алған дозаның орнын толтыру үшін қосарлы дозаны қабылдамаңыз!
Тоқтату симптомдарының болу қаупіне нұсқау
Егер дәрігеріңіз айтпаса препарат қабылдауды тоқтатпаңыз.
Өзіңізді жақсы сезінгеніңіз үшін ғана препарат қабылдауды тоқтатпаңыз. Егер Сіз қабылдауды тым ерте тоқтатсаңыз Сіздің жағдайыңыз нашарлауы мүмкін.
Препарат қабылдауды жазылған курс аяқталғанша жалғастырыңыз.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Осы препаратты қолдану бойынша қандай да бір қосымша сұрақтар туындаса өзіңіздің емдеуші дәрігеріңізбен кеңесіңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Төменде тізілген жағымыз әсерлер кездесу жиілігіне сәйкес жіктелген. Жиілік санаттары MedDRA (Реттеу қызметі терминдерінің медициналық сөздігі) белгілеріне сәйкес анықталған: өте жиі (≥1/10); жиі (≥1/100 <1/10 дейін); жиі емес (≥1/1000 <1/100 дейін); сирек (≥1/10000 <1/1000 дейін); өте сирек (<1/10000); белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалануы мүмкін емес).
Жиі
- жүрек айнуы, диарея
Жиі емес
- зеңдік суперинфекциялар
- эозинофилия
- тәбеттің және қабылданатын ас мөлшерінің төмендеуі
- психомоторлық аса жоғары белсенділік /ажитация
- бас ауыруы
- бас айналуы
- ұйқының бұзылуы
- дәм сезудің бұзылуы
- құсу, іш ауыруы, диспепсия, метеоризм
- «бауыр» трансаминазалар белсенділігінің жоғарылауы, билирубин концентрациясының жоғарылауы
- тері бөртпесі, тері қышымасы, есекжем
- сүйек-бұлшықет ауыруы (мысалы, қол-аяқтың ауыруы, арқаның ауыруы, кеуденің ауыруы), артралгия
- бүйрек функциясының бұзылуы
- спецификалық емес этиологиядағы ауыру синдромы, жалпы дімкәстік, қызба
- қан плазмасындағы сілтілік фосфатаза белсенділігінің жоғарылауы
Сирек
- лейкопения, анемия, нейтропения, лейкоцитоз, тромбоцитопения, тромбоцитемия
- аллергиялық реакциялар, аллергиялық ісіну/ангионевроздық ісіну
- гипергликемия, гипогликемия
- сананың шатасуы және дезориентация, үрей, түс көрудің бұзылуы (түнде қорқынышты түстер көру), депрессия (суицидтік әрекеттер/ойлар, сондай-ақ суицид әрекеті немесе орындалған суицид сияқты өзін-өзі зақымдау мақсатындағы мінез-құлықтың күшеюі), елестеу
- парестезия және дизестезия, гипестезия, тремор, құрысу (эпилепсия ұстамаларын қоса), вертиго
- көрудің нашарлауы (диплопия)
- құлақтың шулауы, естімей қалу, естудің нашарлауы
- тахикардия
- вазодилатация, артериялық қысымның төмендеуі, қанның бет терісіне «тебу» сезімі
- тыныс алудың бұзылуы (бронх түйілуін қоса)
- жалған жарғақшалы колит (өтесирек жағдайларда өліммен аяқталуы ықтимал)
- бауыр функциясының бұзылуы, сарғаю, гепатит (инфекциялық емес)
- фотосенсибилизация, күлдіреуіктің түзілуі
- миалгия, артрит, бұлшықет тонусының жоғарылауы, бұлшықеттің құрысуы
- бүйрек жеткіліксіздігі, гематурия, кристаллурия, тубулоинтерстициальді нефрит
- ісіну, қатты тершеңдік
- амилаза деңгейлерінің жоғарылауы
Өте сирек
- гемолиздік анемия, агранулоцитоз, панцитопения (өмірге қауіпті), сүйек кемігінің бәсеңдеуі (өмірге қауіпті)
- анафилаксиялық реакциялар, анафилаксиялық шок (өмірге қауіпті), сарысу құю ауруы
- психоздық реакциялар (суицидтіәк әрекеттер/ойлар, сондай-ақ суицид әрекеті немесе орындалған суицид сияқты өзін-өзі зақымдау мақсатындағы мінез-құлықтың күшеюі)
- бас сақинасы, қимыл үйлесімінің бұзылуы, иіс сезудің бұзылуы, гиперестезия, бассүйекішілік гипертензия және идиопатиялық (қатерсіз) бассүйекішілік гипертензия және мидың жалған ісігі;
- түсті ажырату қабілетінің бұзылуы
- васкулит
- панкреатит
- бауыр тіндерінің некрозы (аса сирек жағдайларда өмірге қауіпті бауыр жеткілкісіздігіне дейін өршитін)
- петехия, шағын түрлердің мультиформалы эритемасы, түйіндік эритема, Стивенс-Джонсон синдромы (қатерлі экссудативті эритема), оның ішінде өмірге қауіпті Лайелл синдромы (уытты эпидермальді некролиз), оның ішінде өмірге қауіпті
- бұлшықет әлсіздігі, тендинит, сіңірлердің үзілуі (көбінесе ахилл), миастения симптомдарының өршуі
Жиілігі белгісіз
- мания, гипомания
- шеткері нейропатия және полинейропатия
- QT аралығының ұзаруы, қарыншалық аритмия, оның ішінде «пируэт» типті (көбінесе QT аралығының ұзаруына бейімділік бар пациенттерде)
- жедел жайылған пустулездік экзантема, эозинофилиямен және жүйелі белгілермен дәрілік реакциялар (DRESS-синдром)
- антидиурездік гормонның адекватты емес секреция синдромы (SIADH).
- халықаралық қалыптасқан қатынастың (ХҚҚ) жоғарылауы (К дәруменінің антагонистерін қабылдайтын пациенттерде).
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - ципрофлоксацин гидрохлориді моногидраты 295 мг және 590 мг, (ципрофлоксацинге шаққанда) 250 мг және 500 мг,
қосымша заттар:
ядро құрамы: жүгері крахмалы, желатинденген крахмал, кросповидон, лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, тальк, магний стеараты,
қабық құрамы: гипромеллоза, макрогол-4000, пропиленгликоль, тальк, коповидон, титанның қостотығы Е171.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан (250 мг доза үшін) және 5 таблеткадан (500 мг доза үшін) поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан (10 таблетка), 2 пішінді ұяшықты қаптамадан (5 таблетка) қазақ және орыс тілдеріндегі медициналық қолдану жөнінде нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
5 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы