Цефтриаксон, 1 гр, пор. д/п р-ра д/ин. №1, флакон, БЗМП
Торговое наименование
Цефтриаксон
Международное непатентованное название
Цефтриаксон
Лекарственная форма, дозировка
Порошок для приготовления раствора для инъекций 0,5 г и 1,0 г
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Бета-лактамные антибактериальные препараты другие. Цефалоспорины третьего поколения. Цефтриаксон.
Код АТХ J01DD04
Показания к применению
Препарат показан для лечения следующих инфекций у взрослых и детей, включая доношенных новорожденных: бактериальные менингиты, негоспитальные и госпитальные пневмонии, острый средний отит, инфекции брюшной полости, осложненные инфекции мочевыводящих путей, инфекции костей и суставов, осложненные инфекции кожи и мягких тканей, гонорея, сифилис, бактериальный эндокардит.
Препарат может быть использован:
- для лечения обострения хронических обструктивных болезней легких у взрослых;
- для лечения диссеминированного боррелиоза Лайма ранней (II) и поздней (III) стадии у взрослых и детей, включая новорожденных с 15 дня жизни;
- для предоперационной профилактики хирургической инфекции;
- для лечения пациентов с нейтропенией и лихорадкой, которая предположительно связана с бактериальной инфекцией;
- в лечении пациентов с бактериемией, которая развилась при инфекциях, перечисленных выше.
Цефтриаксон можно назначать совместно с другими антибактериальными средствами, когда возможный диапазон этиологических факторов не соответствует спектру его действия. Следует учитывать официальные руководства по надлежащему использованию антибактериальных средств.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
– гиперчувствительность к Цефтриаксону, другим цефалоспоринам
– тяжелые реакции гиперчувствительности (например, анафилактические реакции) на любой другой тип бета-лактамных антибактериальных препаратов (пенициллины, монобактамы, карбапенемы) в анамнезе.
Цефтриаксон противопоказан:
– недоношенным новорожденным до возраста 41 неделя (гестационный возраст, хронологический возраст);
– доношенным новорожденным (до 28 дней жизни): а) при наличии гипербилирубинемии, желтухи, гипоальбуминемии или ацидоза, состояний, при которых возможно нарушение связывания билирубина,
б) если им требуется (или может потребоваться) внутривенное введение кальция или содержащих кальций растворов из-за риска образования преципитатов кальциевой соли цефтриаксона.
* Исследования in vitro показали, что цефтриаксон может вытеснить билирубин из его связи с сывороточным альбумином, что увеличивает риск билирубиновой энцефалопатии у таких пациентов.
Перед внутримышечным введением Цефтриаксона, когда в качестве растворителя используется лидокаин, следует учесть противопоказания для лидокаина (смотреть информацию в инструкции по медицинскому применению лекарственного средства Лидокаин). Растворы Цефтриаксона, содержащие лидокаин, не следует вводить внутривенно.
Необходимые меры предосторожности при применении
Цефтриаксон следует применять с осторожностью у пациентов, имеющих в анамнезе указания на нетяжелые реакции гиперчувствительности к другим бета-лактамным антибиотикам (пенициллины, монобактамы, карбапенемы).
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Фармацевтически несовместим с амсакрином, ванкомицином, лабеталолом, флуконазолом и аминогликозидами.
In vitroбыл обнаружен антагонизм между хлорамфениколом и цефтриаксоном.
Пробенецид не влияет на выведение цефтриаксона.
Кальцийсодержащие разбавители, такие как раствор Рингера или раствор Хартмана, не следует использовать для восстановления Цефтриаксона или для дальнейшего разбавления восстановленного раствора для внутривенного введения, так как может образовываться осадок. Осаждение цефтриаксона-кальция может также произойти, когда цефтриаксон смешивается с растворами, содержащими кальций, в той же самой инфузионной системе для внутривенного введения. Цефтриаксон нельзя вводить одновременно с внутривенными растворами, содержащими кальций, включая непрерывные инфузии, содержащие кальций, такие как парентеральное питание через Y-коннектор. Однако у пациентов, кроме новорождённых, цефтриаксон и растворы, содержащие кальций, могут вводиться последовательно друг за другом, если инфузионные системы тщательно промываются между инфузиями совместимой жидкостью. Исследования in vitro с использованием плазмы крови взрослых и плазмы пуповинной крови новорожденных показали, что у новорожденных отмечался повышенных риск осаждения цефтриаксона-кальция.
Отсутствует информация о взаимодействии между цефтриаксоном и пероральными кальцийсодержащими средствами или взаимодействиях между цефтриаксоном для внутримышечного введения и кальцийсодержащими средствами (для внутривенного введения или перорального приема).
Использование цефтриаксона с пероральными антикоагулянтами может увеличить антагонистический по отношению к витамину К эффект и риск кровотечений. Следует контролировать Международное Нормализованное Отношение (MHO) во время и после лечения цефтриаксоном.
Аминогликозиды:существуют противоречивые данные о потенциальном повышении нефротоксичности аминогликозидов при совместном использовании с цефалоспорином. В таких случаях следует строго соблюдать рекомендуемый мониторинг концентраций аминогликозидов (и функций почек) в клинической практике.
Лидокаин является субстратом ферментов CYP450 CYP1A2 и CYP3A4. Следовательно, метаболизм лидокаина можно ингибировать одновременным введением ингибиторов CYP (например, итраконазола, вориконазола, флуконазола, кларитромицина, эритромицина, циметидина) и увеличивать одновременным введением индукторов ферментов (например, барбитуратов, карбамазепина, примитифин, фенитофин).
Одновременное использование активных веществ, которые структурно связаны с местными анестетиками амидного типа (например, антиаритмические средства, такие как мексилетин или токаинид), может усиливать системные токсические эффекты. Поэтому инъекцию Rocephin (с лидокаинсодержащим растворителем) следует назначать с осторожностью пациентам, получающим такие лекарственные средства.
Эффект миорелаксантов можно усилить с помощью лидокаина.
Специальные предупреждения
Как и по поводу других бета-лактамных антибактериальных препаратов, поступали сообщения о серьезных и внезапных смертельных реакциях гиперчувствительности на цефтриаксон. В случае тяжелых реакций гиперчувствительности лечение цефтриаксоном следует немедленно прекратить и начать проведение адекватных лечебных мероприятий. Перед началом лечения следует установить, имеются ли у пациента в анамнезе тяжелые реакции гиперчувствительности на цефтриаксон, на другие цефалоспорины или на другие бета-лактамы. С осторожностью следует применять цефтриаксон пациентам с нетяжелыми реакциями гиперчувствительности на другие бета-лактамные препараты в анамнезе. Поступали сообщения о тяжелых кожных побочных реакциях (синдром Стивенса-Джонсона или токсический эпидермальный некролиз), однако, частота этих реакций неизвестна.
Регистрировались сообщения о случаях со смертельным исходом вследствие осаждения кальций-цефтриаксон преципитатов в легких и почках у недоношенных и доношенных новорожденных в возрасте менее 1 месяца.
По меньшей мере, в одном из случаев цефтриаксон и кальций были введены в разное время и с помощью разных капельниц. В имеющихся научных данных нет сообщений о подтвержденных внутрисосудистых преципитатах у больных, кроме новорожденных, получавших цефтриаксон и кальцийсодержащие растворы или другие кальцийсодержащие продукты.
Исследования in vitroпоказали, что новорожденные имеют повышенный риск образования преципитатов цефтриаксона с кальцием по сравнению с другими возрастными группами. У пациентов любого возраста цефтриаксон не следует смешивать или вводить одновременно с кальцийсодержащими растворами, даже через разные инфузионные системы или в разных местах инфузии. Тем не менее, пациентам старше 28 дней цефтриаксон и кальцийсодержащие препараты можно вводить последовательно через разные инфузионные системы в разные вены или если инфузионные системы заменены или тщательно промыты между инфузиями физиологическим солевым раствором с целью предупреждения преципитации. У больных, требующих продолжительной инфузии кальцийсодержащих препаратов для парентерального питания, следует рассматривать альтернативную антибактериальную терапию, не связанную с риском преципитации. Если использование цефтриаксона признано необходимым у пациентов, нуждающихся в непрерывном парентеральном питании, допускается введение цефтриаксона и препаратов в разных инфузионных системах в разные вены. Кроме того, введение парентерального питания может быть приостановлено на время инфузии цефтриаксона.
Сообщалось об ассоциированном с антибактериальным средством колите и псевдомембранозном колите в случае применения почти всех антибактериальных средств, включая цефтриаксон. Степень тяжести колита может варьировать от лёгкой до опасной для жизни. Поэтому важно учитывать этот диагноз у пациентов, у которых наблюдается диарея во время или после лечения цефтриаксоном. Следует рассматривать вопрос о прекращении терапии цефтриаксоном и назначении специфического лечения Clostridium difficile. В данном случае не следует применять лекарственные средства, которые подавляют перистальтику.
Как и в случае применения других антибактериальных средств на фоне лечения цефтриаксоном могут отмечаться суперинфекции, вызванные нечувствительными микроорганизмами.
Иммунноопосредованная гемолитическая анемия наблюдалась у пациентов, получавших цефалоспорины, включая цефтриаксон. О случаях тяжелой гемолитической анемии, в том числе фатальных, сообщалось у взрослых пациентов и детей. При развитии анемии при применении цефтриаксона необходимо исключить анемию, вызванную цефтриаксоном, и отменить препарат до установления этиологии анемии.
При применении цефтриаксона у пациентов с тяжелой почечной и печеночной недостаточностью необходим клинический контроль за безопасностью и эффективностью препарата.
При длительном лечении следует регулярно проводить развернутый анализ крови.
Во время лечения цефтриаксоном в желчном пузыре может образовываться осадок и затем определяться на УЗИ в виде затемнений. В случае выявления теней при ультразвуковом исследовании желчного пузыря следует учитывать возможность образования преципитатов кальциевой соли цефтриаксона. Тени, которые были обнаружены при эхографии желчного пузыря и ошибочно приняты за камни, более часто наблюдались при введении цефтриаксона в дозах 1 г в сутки и выше. Особую осторожность следует соблюдать при использовании цефтриаксона у детей. Такие осадки исчезают после прекращения терапии цефтриаксоном.
Выпадение в осадок солей кальция цефтриаксона редко проявлялось симптоматически. В клинически выраженных случаях рекомендуется консервативное нехирургическое лечение и прекращение введения цефтриаксона.
При применении препарата возможно искажение результатов серологических тестов. Цефалоспорины склонны абсорбироваться на поверхности эритроцитов и вступать в реакцию с антителами, вырабатывающимися против препаратов, результатом чего является ложноположительный тест Кумбса. Препарат, как и другие антибиотики, может приводить к ложноположительным тестам на галактоземию. Кроме того, неферментные методы определения глюкозы в моче могут давать ложноположительные результаты, поэтому определение глюкозы в моче в период лечения цефтриаксоном следует проводить ферментными методами.
У больных, которым вводили цефтриаксон, описаны единичные случаи панкреатита, развившегося, возможно, вследствие обструкции желчевыводящих путей. Большинство из этих больных имели факторы риска застоя в желчевыводящих путях, например лечение в анамнезе, тяжелые заболевания и полностью парентеральное питание. Нельзя исключить активирующую или кофакторную роль цефтриаксона в образовании преципитата в желчи. Во время длительного лечения необходимо регулярно контролировать картину крови. Не следует превышать установленные дозы.
Сообщалось о случаях образования камней в почках, которые были обратимыми при прекращении применения цефтриаксона. В симптоматических случаях следует проводить сонографию. Применение цефтриаксона у пациентов с образованием камней в почках в анамнезе или гиперкальциурией должно рассматриваться врачом на основании индивидуальной оценки риска и пользы.
После лечения цефтриаксоном у некоторых пациентов с инфекцией, вызванной спирохетами может возникнуть реакция Яриша-Герксгеймера (JHR). Реакция обычно проходит самостоятельно, или может быть купирована симптоматическим лечением. В случае возникновения реакции, лечение антибиотиками прекращать не следует.
При внутримышечных инъекциях сразу же после укола следует оттянуть поршень шприца (не должна появляться кровь), чтобы убедиться, что игла не попала в кровеносный сосуд. Рекомендуется использовать свежеприготовленные растворы.
В 1 г препарата содержится 3,6 ммоль натрия (≈83 мг). Это необходимо учитывать пациентам, которые придерживаются диеты с контролируемым содержанием поваренной соли.
Со стороны пищеварительной системы:
Стоматит, глоссит, неоформленный кал или диарея, тошнота, рвота, панкреатит (возможно, вызванный обструкцией желчных протоков). Такие побочные реакции, как правило, легкие и часто исчезают в течение или после прекращения лечения. Большинство из этих больных имели факторы риска застоя в желчевыводящих путях, например, лечение в анамнезе, тяжелые заболевания и полностью парентеральное питание. При этом нельзя исключать роль преципитатов в развитии панкреатита, образовавшихся под действием цефтриаксона в желчевыводящих путях. Псевдомембранозный колит, в основном вызванный Clostridium difficile.
Со стороны гепатобилиарной системы:
Ядерная желтуха, наблюдалась преципитация цефтриаксона кальциевой соли в желчном пузыре, чаще у пациентов, получавших лечение дозами, превышающими рекомендуемую стандартную дозу. У детей в проспективных исследованиях при внутривенном применении препарата наблюдалась разная частота образования преципитата, в некоторых исследованиях – более 30 %. Частота образования преципитата меньше при проведении медленной инфузии (20-30 мин). Этот эффект, как правило, бессимптомный, но в редких случаях преципитация сопровождается такими клиническими симптомами как боль, тошнота и рвота. В этих случаях рекомендуется симптоматическое лечение. Преципитация, как правило, является обратимой после прекращения применения цефтриаксона. Увеличение количества ферментов печени в сыворотке крови (ACT, АЛТ, щелочная фосфатаза).
Меры предосторожности, касающиеся лидокаина (содержится в растворителе для инъекций)
Риск серьезных нежелательных эффектов от местных анестетиков, таких как лидокаин, увеличивается в следующих ситуациях:
·Пожилых пациентов с
·Пациенты с плохим общим здоровьем
·AV - блок (так как местные анестетики могут привести к задержке в проведении)
·Тяжелые заболевания печени
·Тяжелая почечная недостаточность
В этих случаях, инъекцию rocephin (с растворителем лидокаина ) следует проводить с особой осторожностью.
Пациенты, получающие антиаритмические средства класса III (например, амиодарон), должны подвергаться мониторингу, а мониторинг ЭКГ, рассматриваемый как сердечный эффект, может быть аддитивным.
Инъекции растворов, содержащих лидокаин, в область головы и шеи, если они случайно сделаны внутриартериально, могут вызывать симптомы центральной нервной системы даже в низких дозах.
Во время беременности или лактации
Цефтриаксон проникает через плацентарный барьер. В экспериментальных исследованиях на животных не обнаружено тератогенных и эмбриотоксических эффектов цефтриаксона, но безопасность применения цефтриаксона у беременных женщин не установлена. Во время беременности, особенно в первом триместре, Цефтриаксон следует назначать только в том случае, если пользы превышает риск.
Цефтриаксон выделяется в материнское молоко в низких концентрациях, при терапевтических дозах цефтриаксона никакого воздействия на грудных детей не ожидается. Однако не исключается риск диареи и грибковой инфекции слизистых оболочек у новорождённых детей. Следует также учитывать возможность сенсибилизации. Необходимо принять решение либо о прекращении грудного вскармливания, либо о прекращении/воздержании от терапии цефтриаксоном, принимая во внимание пользу грудного вскармливания для ребёнка и пользу терапии для женщины.
Репродуктивные исследования не показали никаких доказательств неблагоприятного воздействия на плодовитость мужчин и женщин.
Применение в педиатрии
Безопасность и эффективность цефтриаксона у новорождённых, младенцев и детей установлена для доз, описанных в разделе «Способ применения и дозы». Исследования показали, что цефтриаксон, как и некоторые другие цефалоспорины, может вытеснять билирубин из связи с сывороточным альбумином. Применение цефтриаксона противопоказано у недоношенных и доношенных новорождённых с риском развития билирубиновой энцефалопатии.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Во время лечения цефтриаксоном могут возникать нежелательные эффекты (например, головокружение), которые будут влиять на способность управлять машинами. Пациентам следует проявлять осторожность при управлении транспортными средствами или другими механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Доза зависит от типа, локализации и тяжести инфекции, чувствительности возбудителя, от возраста пациента и состояния функций его печени и почек.
Дозы, указанные в таблицах, приведенных ниже, являются рекомендованными дозами для применения при этих показаниях. В особенно тяжелых случаях следует рассматривать целесообразность назначения самых высоких доз из указанных диапазонов.
Взрослые и дети старше 12 лет (масса тела ≥50 кг)
|
Доза* |
Кратность применения** |
Показания |
|
1-2
г |
1 раз в сутки |
Внегоспитальные пневмонии. Обострение хронических обструктивных болезней
легких. Интраабдоминальные инфекции. Осложненные инфекции мочевыводящих путей (в том
числе пиелонефрит). |
|
2 г |
1 раз в сутки |
Внутрибольничные пневмонии. Осложненные инфекции кожи и
мягких тканей. Инфекции костей и суставов. |
|
2-4
г |
1 раз в сутки |
Пациентам
с нейтропенией и лихорадкой, вызванной бактериальной инфекцией. Бактериальный
эндокардит. Бактериальный
менингит. |
*При установленной бактериемии рассматриваются наиболее высокие дозы из приведенного диапазона.
**При назначении препарата в дозе более чем 2 г в сутки рассматривается возможность применения препарата 2 раза в сутки.
Показания для взрослых и детей старше 12 лет (≥50 кг), которые требуют специального режима введения препарата:
Острый средний отит: как правило, достаточно однократного внутримышечного введения препарата в дозе 1-2 г. Ограниченные данные свидетельствуют о том, что в тяжелых случаях или при отсутствии эффекта от предшествующей терапии, может быть эффективно внутримышечное введение цефтриаксона в дозе 1-2 г в сутки в течение 3 дней.
Предоперационная профилактика хирургических инфекций: однократное введение перед операцией в дозе 2 г.
Гонорея: однократное введение в дозе 0,5 г.
Сифилис: рекомендованные дозы 0,5 г или 1 г один раз в день увеличивают до 2 г один раз в день при нейросифилисе, продолжительность лечения 10-14 дней. Рекомендации по дозировке при сифилисе, в том числе при нейросифилисе, основаны на ограниченных данных. Необходимо принимать во внимание национальные и местные руководства.
Диссеминированный Лайм-боррелиоз (ранняя (II) и поздняя (III) стадия):применять в дозе 2 г один раз в сутки в течение 14-21 дня. Рекомендуемая продолжительность лечения варьирует. Необходимо принимать во внимание национальные и местные руководства.
Применение у детей
Новорожденные, младенцы и дети от 15 дней до 12 лет (<50 кг)
|
Доза* |
Кратность применения** |
Показания |
|
50-80
мг/кг массы тела |
1 раз в сутки |
Интраабдоминальная инфекция. Осложненные инфекции
мочевыводящих путей (включая пиелонефрит). Внегоспитальная пневмония. Госпитальная пневмония. |
|
50-100 мг/кг массы тела
(максимальная доза - 4 г) |
1 раз в сутки |
Осложненные инфекции кожи и мочевыводящих путей. Инфекции костей и суставов. Пациентам с нейтропенией с
лихорадкой, вызванной бактериальной инфекцией. |
|
80-100 мг/кг массы тела
(максимальная доза - 4 г) |
1 раз в сутки |
Бактериальный менингит. |
|
100 мг/кг массы тела (максимальная доза - 4 г) |
1 раз в сутки |
Бактериальный
эндокардит. |
*При установленной бактериемии рассматриваются наиболее высокие дозы из приведенного диапазона.
**При назначении дозы более чем 2 г в сутки рассматривается возможность применения препарата 2 раза в сутки.
Показания для новорожденных, младенцев и детей от 15 дней до 12 лет (<50 кг), которые требуют специального режима введения препарата
Острый средний отит: как правило, достаточно однократного внутримышечного введения лекарственного средства в дозе 50 мг/кг массы тела.
Ограниченные данные свидетельствуют о том, что в тяжелых случаях или при отсутствии эффекта от предшествующей терапии, может быть эффективно внутримышечное введение цефтриаксона в дозе 50 мг/кг в сутки в течение 3 дней.
Предоперационная профилактика хирургических инфекций: однократное введение перед операцией в дозе 50-80 мг/кг массы тела.
Сифилис: рекомендованные дозы 75-100 мг/кг массы тела один раз в сутки, продолжительность лечения 10-14 дней. Рекомендации о дозировке при сифилисе, в том числе при нейросифилисе, основаны на ограниченных данных. Необходимо принимать во внимание национальные и местные руководства.
Диссеминированный Лайм-боррелиоз (ранняя (II) и поздняя (III) стадия): применять в дозе 50-80 мг/кг массы тела один раз в сутки на протяжении 14-21 дня. Рекомендуемая продолжительность лечения варьирует. Необходимо принимать во внимание национальные и местные руководства.
Новорожденные в возрасте 0-14 дней
Цефтриаксон противопоказан недоношенным новорожденным в возрасте до 41 недели (гестационный возраст + хронологический возраст).
|
Доза* |
Кратность применения* |
Показания |
|
20-50
мг/кг массы тела |
1 раз в сутки |
Интраабдоминальные инфекции. Осложненные инфекции кожи и
мягких тканей. Осложненные инфекции
мочевыводящих путей (включая пиелонефрит). Негоспитальные пневмонии. Госпитальные пневмонии. Инфекции костей и суставов. Пациентам с нейтропенией и лихорадкой,
вызванной бактериальной инфекцией. |
|
50 мг/кг массы тела |
1 раз в сутки |
Бактериальный менингит. Бактериальный эндокардит. |
*При установленной бактериемии рассматриваются наиболее высокие дозы из приведенного диапазона. Не превышать максимальную суточную дозу 50 мг/кг массы тела.
Показания для новорожденных в возрасте 0-14 дней, которые требуют специального режима введения препарата:
Острый средний отит: как правило, достаточно однократного внутримышечного введения лекарственного средства в дозе 50 мг/кг массы тела.
Предоперационная профилактика хирургических инъекций: однократное введение перед операцией в дозе 20-50 мг/кг массы тела.
Сифилис: рекомендованная доза 50 мг/кг массы тела один раз в сутки, продолжительность лечения 10-14 дней. Рекомендации по дозировке при сифилисе, в том числе при нейросифилисе, основаны на ограниченных данных. Необходимо принимать во внимание национальные и местные руководства.
Продолжительность терапии: продолжительность терапии зависит от течения заболевания. Применение цефтриаксона следует продолжать в течение 48-72 ч после нормализации температуры тела пациента или подтверждения эрадикации возбудителя.
Применение у лиц пожилого возраста: при условии нормального функционирования почек и печени коррекция дозы для пациентов пожилого возраста не требуется.
Применение у пациентов с нарушением функции печени: имеющиеся данные не указывают на необходимость коррекции дозы цефтриаксона при легком или умеренном нарушении функции печени при условии нормальной функции почек. Исследования по применению препарата у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью не проводились.
Применение у пациентов с нарушением функции почек: имеющиеся данные не указывают на необходимость коррекции дозы цефтриаксона у пациентов с нарушениями функции почек при условии, что функция печени не нарушена. В случаях претерминальной почечной недостаточности (клиренс креатинина <10 мл/мин) доза цефтриаксона не должна превышать 2 г в сутки. У пациентов, находящихся на диализе, дополнительного введения препарата после процедуры не требуется. Цефтриаксон не выводится путем перитонеального гемодиализа. Необходим клинический контроль за безопасностью и эффективностью препарата.
Применение у пациентов с тяжелой печеночной и почечной недостаточностью: при применении цефтриаксона у пациентов с тяжелой почечной и печеночной недостаточностью необходим клинический контроль за безопасностью и эффективностью препарата.
Метод и путь введения
Цефтриаксон следует применять в виде внутривенной инфузии в течение не менее 30 мин (предпочтительный путь), внутривенно струйно медленно в течение 5 мин или внутримышечно (глубокие инъекции).
Внутривенное струйное введение следует осуществлять в течение 5 мин предпочтительно в большие вены.
Внутривенные дозы 50 мг/кг или более у младенцев и детей до 12 лет следует вводить путем инфузии. У новорожденных продолжительность инфузии должна составлять более 60 мин, чтобы уменьшить потенциальный риск билирубиновой энцефалопатии.
Внутримышечное введение следует осуществлять в крупные мышцы, в одну мышцу вводить не более 1 г. Цефтриаксон следует вводить внутримышечно в случаях, когда ввести препарат внутривенно нет возможности или внутримышечный путь введения является предпочтительным для пациента.
Цефтриаксон противопоказан новорожденным (≤ 28 дней) при необходимости введения препаратов кальция или кальцийсодержащих растворов из-за риска образования преципитатов цефтриаксон-кальция в легких и почках.
Из-за риска образования осадка для растворения цефтриаксона не следует использовать кальцийсодержащие препараты (раствор Рингера, раствор Хартмана).
Также возникновение преципитатов кальциевых солей цефтриаксона может происходить при смешивании препарата с растворами, содержащими кальций, в одной инфузионной системе для внутривенного введения. Поэтому не следует смешивать или одновременно применять цефтриаксон и растворы, содержащие кальций.
Для предоперационной профилактики хирургических инфекций цефтриаксон следует вводить за 30-90 мин до операции.
Приготовления растворов.
Для внутримышечной инъекции 1 г растворяют в 3,5 мл воды для инъекций; инъекцию делают глубоко в ягодичную мышцу. Рекомендуется вводить не более 1 г в одну ягодицу. Концентрация для внутривенных инъекций: 100 мг/мл. Для внутривенной инъекции растворяют 1 г цефтриаксона в 10 мл воды для инъекций. Концентрация для внутривенных инфузии: 50 мг/мл. Для приготовления раствора для инфузии следует растворить 2 г цефтриаксона в 40 мл одного из следующих инфузионных растворов, свободных от ионов кальция: 0,9% раствор хлорида натрия, раствор хлорида натрия 0,45% + раствор глюкозы 2,5%, раствор глюкозы 5% или 10%, раствор декстрана 6% в растворе глюкозы 5%, 6-10% гидроксиэтилированный крахмал. Учитывая возможную несовместимость, растворы, содержащие цефтриаксон, нельзя смешивать с растворами, содержащими другие антибиотики, как при приготовлении, так и при введении.
Лидокаин запрещается использовать в качестве растворителя для препаратов с международным непатентованным наименованием «Цефтриаксон» детям до 15 лет.
Раствор цефтриаксона следует вводить внутримышечно в случаях, когда внутривенное введение невозможно или внутримышечный путь введения является предпочтительным для пациента.
Внутримышечное введение следует осуществлять в крупные мышцы, в одну мышцу вводить не более 1 г.
Для доз, превышающих 2 г, следует использовать внутривенный способ введения.
При использовании лидокаина в качестве растворителя внутривенное введение полученного раствора цефтриаксона противопоказано!
При использовании лидокаина в качестве растворителя у лиц старше 15 лет рекомендуется провести внутрикожную аллергическую пробу на лидокаин.
При использовании лидокаина в качестве растворителя перед введением раствора следует исключить у пациента противопоказания к применению лидокаина, а также учитывать аллергические реакции на лидокаин в анамнезе.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Дозу препарата Цефтриаксон и продолжительность его введения определяет лечащий врач в зависимости от типа, тяжести и течения заболевания. Цефтриаксон обычно вводится врачом или медсестрой, так как для его введения требуется внутримышечная инъекция или введение путем инъекции или инфузии непосредственно в вену. При намерении прекратить прием препарата Цефтриаксон следует обратиться к лечащему врачу за консультацией.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Часто (≥ 1/100 - <1/10)Редко (≥ 1/1000 - <1/100)Очень редко (≥ 1/10000 - <1/1000)
неизвестно (по имеющимся данным оценка невозможна)
Наиболее часто (≥ 1/10) сообщалось о таких побочных реакциях на цефтриаксон: эозинофилия, лейкопения, тромбоцитопения, диарея, сыпь и повышение концентрации печеночных ферментов.
Инфекции: Часто микоз половых путей. Редко возможна суперинфекция различной локализации, вызванная грибками или другими резистентными микроорганизмами.
Со стороны иммунной систем: Очень редко реакции гиперчувствительности, анафилактические реакции, в том числе анафилактический шок, анафилактоидные реакции. Неизвестно: реакция Яриша-Герксгеймера (JHR)
Со стороны нервной системы: Редко головная боль, головокружение, судороги.
Со стороны крови и лимфатической системы: Редко нейтропения, лейкопения, гранулоцитопения, эозинофилия, тромбоцитопения, анемия (включая гемолитическую анемию). Очень редко наблюдались случаи агранулоцитоза (преимущественно возникают после 10 дней лечения и после применения общей дозы цефтриаксона 20 г и выше). Во время длительного лечения необходимо регулярно контролировать картину крови.
Со стороны пищеварительной системы: Стоматит, глоссит, неоформленный кал или диарея, тошнота, рвота, панкреатит (возможно, вызванный обструкцией желчных протоков).
Со стороны гепатобилиарной системы: Ядерная желтуха.
Со стороны кожи и подкожной клетчатки: Часто аллергические кожные реакции, такие как макулопапулезная сыпь или экзантема. Редко крапивница, аллергический дерматит, зуд, отек. Очень редко мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла/токсический эпидермальный некролиз. Неизвестно: лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS-синдром),
Со стороны мочевыделительной системы: Редко глюкозурия, гематурия. Очень редко олигурия. Преципитат в почках, преимущественно у детей от 3 лет, леченных высокими суточными дозами (80 мг/кг/сутки и более) или общими дозами, превышающими 10 г, а также с другими факторами риска, такими как дегидратация или иммобилизация. Это событие может быть симптоматическим или бессимптомным, может привести к почечной недостаточности и анурии. Образование преципитата в почках является обратимым после прекращения применения цефтриаксона.
Общие нарушения: Редко озноб, пирексия.
Реакции в месте введения: Может развиваться флебит и боль в месте инъекции после введения, что можно минимизировать медленной инъекцией в течение не менее 2-4 мин.
Влияние на результаты лабораторных исследований: Часто пролонгация протромбинового времени, повышение уровня креатинина в сыворотке крови, нарушения коагуляции. Очень редко положительный тест Кумбса. Как и другие антибиотики, цефтриаксон может вызывать ложноположительный результат пробы на галактоземию. Ложноположительные результаты могут быть получены и при определении глюкозы в моче, поэтому при лечении цефтриаксоном глюкозурию следует определять только ферментным методом.
Взаимодействие с кальцием
У недоношенных и доношенных новорожденных (в возрасте < 28 дней), которые получали лечение цефтриаксоном и препаратами, содержащими кальций, внутривенно, редко отмечались тяжелые, а в некоторых случаях, фатальные, побочные реакции. У них после вскрытия обнаруживали осадки цефтриаксон-кальциевой соли в лёгких и почках. Высокий риск выпадения осадков у новорожденных обусловлен низким объёмом крови и более продолжительным периодом полувыведения цефтриаксона у них по сравнению со взрослыми.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Один флакон содержит:
активное вещество– цефтриаксон (в виде цефтриаксона натриевой соли) – 0,5 г или 1,0 г
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Почти белый или желтоватый кристаллический порошок.
Форма выпуска и упаковка
По 0,5 или 1,0 г порошка во флаконы вместимостью 10 мл.
На каждый флакон наклеивают этикетку из бумаги для многокрасочной печати или бумаги офсетной, или этикетку самоклеющуюся.
По 1 флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона хром-эрзац.
По 10 флаконов вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона с картонным вкладышем для фиксации флаконов.
По 270 флаконов (без вложения в пачку) вместе с соответствующим количеством инструкций по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в коробку из картона гофрированного.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в защищённом от света месте, при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Цефтриаксон
Халықаралық патенттелмеген атауы
Цефтриаксон
Дәрілік түрі, дозасы
Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған 0,5 г және 1,0 г ұнтақ
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бактерияға қарсы басқа бета-лактамды препараттар. Үшінші буын цефалоспориндері. Цефтриаксон.
АТХ коды J01DD04
Қолданылуы
Препарат ересектердегі және мерзімі жетіп туған нәрестелерді қоса, балалардағы келесі инфекцияларды емдеу үшін қолданылады: бактериялық менингиттерде, ауруханалық емес және ауруханалық пневмонияда, жедел ортаңғы отитте, құрсақ қуысының инфекцияларында, несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында, сүйектер мен буындардың инфекцияларында, тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында, созда, мерезде, бактериялық эндокардитте.
Препаратты:
- ересектердегі өкпенің созылмалы обструкциялық ауруының өршулерін емдеу үшін;
- ересектердегі және 15 күнінен бастап жаңа туған нәрестелерді қоса, балалардағы диссеминацияланған Лайм боррелиозының бастапқы (II) және кейінгі (III) сатысын емдеу үшін;
- операция алдындахирургиялық инфекцияның профилактикасы үшін;
- нейтропениясы және бактериялық инфекциямен байланысты болуы мүмкін қызбасы барпациенттерді емдеу үшін;
- жоғарыда атап келтірілгенинфекциялар кезінде дамығанбактериемиясы бар пациенттерді емдеуде пайдалануға болады.
Этиологиялық факторлардың ықтимал ауқымы оның әсер ету ауқымына сәйкес келмейтін жағдайда, Цефтриаксонды бактерияға қарсы басқа дәрілермен бірге тағайындауға болады. Бактерияға қарсы дәрілерді тиісінше пайдалану жөніндегі ресми нұсқаулықтарды ескеру керек.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
– Цефтриаксонға,басқа цефалоспориндерге аса жоғары сезімталдық
– анамнездегі, бактерияға қарсы бета-лактамдық препараттардың кез келген басқа типіне (пенициллиндер, монобактамдар, карбапенемдер) аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары (мысалы, анафилаксиялық реакциялар).
Цефтриаксонды:
– 41 апта мерзімге (гестациялық жасы, хронологиялық жасы) дейінгі шала туған нәрестелерге;
– мерзімі жетіп туылған нәрестелерге (өмірінің 28 күніне дейінгі):
а) гипербилирубинемия, сарғаю, гипоальбуминемия немесе ацидоз, билирубиннің байлансуы бұзылуы мүмкін жағдайлар болса
б) цефтриаксонның кальций тұзы преципитаттарының түзілу қаупіне байланысты, егер оларға кальцийді немесе құрамында кальций бар ерітінділерді вена ішіне енгізу қажет болса (немесе қажет болуы мүмкін болса), қолдануға болмайды.
* Іn vitro зерттеулер, цефтриаксонның билирубинді сарысу альбуминімен байланысынан ығыстырып шығаруы мүмкін екендігін көрсетті бұл ондай пациенттерде билирубиндік энцефалопатия қаупін арттырады.
Цефтриаксонды бұлшықет ішіне енгізер алдында, еріткіш ретінде лидокаин пайдаланылса, лидокаинге қарсы көрсетілімдерді ескеру керек (Лидокаин дәрілік затын медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтағы ақпараттарды қараңыз). Құрамында лидокаин бар Цефтриаксон ерітінділерін вена ішіне енгізбеу керек.
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Цефтриаксонды анамнезінде басқа бета-лактамдық антибиотиктерге (пенициллиндер, монобактамдар, карбапенемдер) аса жоғары сезімталдықтың ауыр емес реакциялар болғаны көрсетілген пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Фармацевтикалық тұрғыдан амсакринмен, ванкомицинмен, лабеталолмен, флуконазолмен және аминогликозидтермен үйлесімсіз.
In vitro хлорамфеникол мен цефтриаксон арасында антагонизм анықталды.
Пробенецид цефтриаксонның шығарылуына әсер етпейді.
Цефтриаксонды қалпына келтіру немесе қалпына келтірілген ерітіндіні вена ішіне енгізу мақсатында ары қарай сұйылту үшін Рингер ерітіндісі немесе Хартман ерітіндісі сияқты құрамында кальций бар сұйылтқыштарды пайдаланбаған дұрыс, өйткені шөгінді түзілуі мүмкін. Цефтриаксон-кальций шөгіндісі, цефтриаксон құрамында кальций бар ерітінділермен вена ішіне енгізуге арналған бір инфузиялық жүйеде араластырылған жағдайда түзілуі мүмкін. Цефтриаксонды Y-коннектор арқылы парентеральді қоректендіру сияқты құрамында кальций бар үздіксіз инфузияларды қоса, құрамында кальций бар венаішілік ерітінділермен бір мезгілде енгізуге болмайды. Алайда, жаңа туған нәрестелерден басқа пациенттерде, егер инфузиялық жүйелер инфузиялар арасында үйлесімді сұйықтықпен мұқият жуылып-шайылатын болса, цефтриаксон мен құрамында кальций бар ерітінділерді бірінен соң бірін енгізуге болады. Ересектердегі қан плазмасы және жаңа туған нәрестелердің кіндік қанының плазмасы пайдаланылған in vitro зерттеулер, жаңа туған нәрестелерде цефтриаксон-кальций шөгінділерінің түзілу қаупі байқалғанын көрсетті.
Цефтриаксон мен құрамында кальций бар пероральді дәрілер арасындағы өзара әрекеттестік немесе бұлшықет ішіне енгізуге арналған цефтриаксон мен құрамында кальций бар дәрілер (вена ішіне енгізуге немесе пероральді қабылдауға арналған) арасындағы өзара әрекеттесулер туралы ақпарат жоқ.
Цефтриаксондыпероральді антикоагулянттармен пайдалану К дәруменіне қатысты антагонистік әсері мен қан кетулер қаупін арттыруы мүмкін. Цефтриаксонмен емдеу кезінде және емдеуден кейін Халықаралық Қалыптастырылған Қатынасты (ХҚҚ) бақылау керек.
Аминогликозидтер: цефалоспоринмен бірге қолданғанда, аминогликозидтердің нефроуыттылығыныңкүшеюі ықтималдығы туралы қарама-қайшы деректер бар. Ондай жағдайларда, клиникалық тәжірибе жағдайларында ұсынылатын, аминогликозидтер концентрацияларына(және бүйрек функциясына) мұқият мониторинг жүргізілуін қатаң сақтау керек.
Лидокаин CYP450 CYP1A2 және CYP3A4 ферменттерінің субстраты болып табылады. Сәйкесінше, лидокаин метаболизмін CYP тежегіштерін (мысалы, итраконазолды, вориконазолды, флуконазолды, кларитромициді, эритромицинді, циметидинді) бір мезгілде енгізу арқылы тежеуге және ферменттер индукторларын (мысалы, барбитураттарды, карбамазепинді, примитифин, фенитофин) бір мезгілде енгізу арқылы арттыруға болады.
Амидтік типті жергілікті анестетиктермен құрылымдық байланысы бар белсенді заттарды (мысалы, мексилетин немесе токаинид сияқты аритмияға қарсы дәрілер), бір мезгілде пайдалану жүйелі уытты әсерлерін күшейтуі мүмкін. Сондықтан, ондай дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерге Rocephin инъекциясын (құрамында лидокаин бар еріткішпен) сақтықпен тағайындау керек.
Миорелаксанттардың әсерін лидокаиннің көмегімен күшейтуге болады.
Арнайы ескертулер
Бактерияға қарсы басқа бета-лактамды препараттарға қатысты жағдайдағы сияқты, цефтриаксонға ауыр және кенеттен өлім туғызатын аса жоғары сезімталдық реакциялары туралы хабарламалар келіп түскен. Аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары жағдайында цефтриаксонмен емдеуді дереу тоқтату және талапқа сай емдеу шараларын жүргізу керек. Емдеуді бастар алдында пациенттің анамнезінде, цефтриаксонға, басқа цефалоспориндерге немесе басқа бета-лактамдарға аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары болған-болмағандығын анықтап алу керек.Цефтриаксонды анамнезінде басқа бета-лактамдық препараттарғааса жоғары сезімталдықтың ауыр емес реакциялары болған пациенттерге сақтықпен қолдану керек. Терінің ауыр жағымсыз реакциялары (Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермальді некролиз) туралы хабарламалар келіп түскен; алайда, ол реакциялардың жиіліктері белгісіз.
Шала туылған және мерзімі жетіп туылған, 1 айға толмаған нәрестелерде өкпе мен бүйректе кальций-цефтриаксонның преципитаттары түзілуі салдарынан өлімге соқтырған жағдайлар туралы хабарлар тіркелген.
Осы жағдайлардың кем дегенде біреуінде, цефтриаксон мен кальций әр түрлі уақытта және түрлі тамшылатқыштардың көмегімен енгізілген. Қолда бар ғылыми деректерде, цефтриаксон мен құрамында кальций бар ерітінділерді немесе құрамында кальций бар басқа өнімдерді қабылдаған енгізілген жаңа туған нәрестелерден өзге науқастарда тамырішілік преципитаттарының түзілгені расталғаны туралы хабарламалар жоқ.
In vitro зерттеулер, басқа жас топтарымен салыстырғанда, жаңа туған нәрестелерде цефтриаксонның кальциймен преципитатарының түзілу қаупі жоғары екенін көрсетті. Кез келген жастағы пациенттерде цефтриаксонды араластырмау немесе кальций бар ерітінділермен тіпті түрлі инфузиялық жүйелер арқылы да немесе түрлі инфузия орындарына да бір мезгілде енгізбеу керек. Дегенмен, өмірінің 28 күнінен асқан пациенттерге, преципитаттарының алдын алу үшін, препараттар дененің түрлі бөліктеріне енгізілетін немесе аталған препараттарды енгізулердің арасында, цефтриаксон мен құрамында кальций бар ерітінділерді түрлі инфузиялық жүйелер арқылы түрлі веналарға немесе егер инфузия жүйесі ауыстырылатын немесе инфузиялары арасында физиологиялық тұзды ерітіндімен мұқият жуылып-шайылатын болса, бірінен кейін бірін енгізуге болады. Құрамында кальций бар, парентеральді тамақтандыруға арналған препараттардың үздіксіз инфузияларын қажет ететін науқастарда бактерияға қарсы баламалы, преципитацияқаупімен байланыссыз емді қарастыру керек. Егер үздіксіз парентеральді тамақтандыруды қажет ететін пациенттерге цефтриаксонды пайдалану қажет деп табылса, цефтриаксон мен препараттарды түрлі инфузия жүйелері арқылы және түрлі веналарға енгізуге болады. Бұдан өзге, цефтриаксон инфузиясы кезінде парентеральді қоректендіруге арналған ерітінділерді енгізуді тоқтата тұруға болады.
Цефтриаксонды қоса, бактерияға қарсы дәрілердің барлығын дерлік қолданған жағдайда, бактерияға қарсы дәрімен астасқан колит пен жалғанжарғақшалы колит туралы хабарланған. Колиттің ауырлық дәрежесі жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін ауытқып отыруы мүмкін. Сондықтан, цефтриаксонмен емдеу кезінде немесе емдеуден кейін диарея байқалған пациенттерде осы диагнозды ескерудің маңызы бар. Цефтриаксонмен емдеуді тоқтату және Clostridium difficile арнайы емін тағайындау туралы мәселені қарастыру керек. Бұл жағдайда перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік заттарды қолданбаған дұрыс.
Цефтриаксонмен емдеу аясында бактерияға қарсы басқа дәрілерді қолданған жағдайдағы сияқты, сезімтал емес микроорганизмдерден туындаған суперинфекциялар білінуі мүмкін.
Цефтриаксонды қоса, цефалоспориндерді қабылдаған пациенттерде иммунитет түрткі болған гемолиздік анемия байқалды. Ересек пациенттер мен балаларда ауыр, соның ішінде фатальді, гемолиздік анемия жағдайлары туралы хабарланған. Цефтриаксонды қолданғанда анемия дамыған жағдайда, цефтриаксоннан туындаған анемияның бар-жоқтығын анықтау, және анемияның шығу тегі анықталғанға дейін препаратты тоқтата тұру қажет.
Бүйрек пен бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде цефтриаксонды қолданғанда, препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне клиникалық бақылау жүргізу қажет.
Ұзақ уақыт емдегенде жүйелі түрде қанның толық талдауын жүргізіп отыру керек.
Цефтриаксонмен емдеу кезінде өт қалтасында шөгінді түзілуі және содан соң УДЗ-да қарайған дақтар түрінде анықталуы мүмкін. Өт қалтасының ультрадыбыстық зерттеулері кезінде көлеңкелер анықталған жағдайда, цефтриаксонның кальций тұзы преципитаттарының түзілуі мүмкіндігін ескеру керек. Өт қалтасының эхографиясы кезінде анықталған және қателесіп тастар деп бағаланған көлеңкелер цефтриаксонды тәулігіне 1 г және одан жоғары дозаларда енгізген кезде жиірек байқалған. Цефтриаксонды балаларда пайдаланғанда ерекше сақтық таныту керек. Ондай шөгінділер цефтриаксонмен емдеу тоқтатылғаннан кейін жоғалады.
Цефтриаксонның кальций тұздары шөгінділерінің түзілуі сирек жағдайда симптоматикасымен көрініс берген. Клиникалық тұрғыдан айқын жағдайларда дағдылы хирургиялық емес ем және цефтриаксонды енгізуді тоқтату ұсынылады.
Препаратты қолданғанда серологиялық тестілердің нәтижелері бұрмалануы мүмкін. Цефалоспориндер эритроциттердің беткейіне сіңірілуге және препараттарға қарсы түзілетін антиденелермен реакцияға түсуге бейім, Кумбстің жалған оң тестісі соның нәтижесі болып табылады. Препарат, басқа антибиотиктер сияқты, галактоземияға жүргізілген тестінің жалған оң нәтижелеріне алып келуі мүмкін. Бұдан өзге, несептегі глюкозаны анықтаудың ферменттік емес әдістері жалған оң нәтижелерді беруі мүмкін, сондықтан, цефтриаксонмен емдеу кезінде несептегі глюкозаны анықтауды ферменттік әдістермен жүргізу керек.
Цефтриаксон енгізілген науқастарда өт шығару жолдарының обструкциясы салдарынан дамуы мүмкін панкреатиттің бірен-саран жағдайлары сипатталған. Ондай науқастардың көпшілігінде өт шығару жолдарындағы іркілістің қауіп факторлары, мысалы анамнездегі ем, ауыр аурулар және толықтай парентеральді тамақтану болған. Цефтриаксонның өтте преципитат түзілуін белсендіретін немесе кофакторлық рөлін жоққа шығаруға болмайды. Ұзақ уақыт емдеген кезде қан көрінісін жүйелі түрде бақылап отыру қажет. Тағайындалған дозаларын арттырмау керек.
Бүйректе тастар түзілген, олар цефтриаксонды қолдануды тоқтатқанда қайтымды болған жағдайлар туралы хабарланды. Симптоматикалық жағдайларда сонография жүргізу керек. Анамнезінде бүйректе тас түзілуі немесе гиперкальциурия болған пациенттерде цефтриаксонның қолданылуын дәрігер, қаупі мен пайдасын жекелей бағалаудың негізінде қарастыруы тиіс.
Цефтриаксонмен емдеуден кейін спирохеттерден туындаған инфекциясы бар кейбір пациенттерде Яриш-Герксгеймер реакциясы (JHR) туындауы мүмкін. Реакция әдетте өздігінен басылады, немесе симптоматикалық ем жүргізу арқылы басуға болады. Реакция туындаған жағдайда, антибиотиктермен емдеуді тоқтатпаған дұрыс.
Бұлшықетішілік инъекциялары кезінде иненің қан жүретін тамырға түспегендігіне көз жеткізу үшін, шприцтің поршенін ине салғаннан кейін бірден кері тартып алу керек (қан шықпауы тиіс). Жаңа дайындалған ерітінділерді пайдалану ұсынылады.
1 г препараттың құрамында 3,6 ммоль натрий (≈83 мг) бар. Ас тұзының мөлшері бақыланатын диета ұстап жүрген пациенттер бұны ескеруі қажет.
Ас қорыту жүйесі тарапынан:
Стоматит, глоссит, үлкен дәреттің сұйылуы немесе диарея, жүрек айнуы, құсу, панкреатит (өт жодарының обструкциясынан туындауы мүмкін). Ондай жағымсыз реакциялар, әдетте, оңай және көбіне, емдеу кезінде немесе емдеуді тоқтатқаннан кейін жоғарылп кетеді. Аталған науқастардың көпшілігінде өт шығару жолдарындағы іркілістің қауіп факторлары, мысалы, анамнездегі ем, ауыр аурулар және толықтай парентеральді тамақтану болған. Сонымен қатар, цефтриаксонның өт шығару жолдарындағы әсерінен түзілген преципитаттардың панкреатит дамуындағы ролін жоққа шығаруға болмайды. Негізінен Clostridium difficile туғызған жалғанжарғақшалы колит.
Гепатобилиарлық жүйе тарапынан:
Көбінесе, ұсынылған стандартты дозасынан артық дозаларымен ем қабылдаған пациенттерде өт қалтасында цефтриаксон кальций тұзының преципитациясы байқалған ядролық сарғаю. Балаларда проспективтік зерттеуерде препаратты вена ішіне қолданғанда преципитат түзілуінің түрлі, кейбір зерттеулерде – 30 %-дан асатын жиіліктері байқалған. Инфузияны баяу (20-30 мин) жүргізгенде преципитаттың түзілу жиілігі азырақ. Бұл әсері, әдетте, симптомсыз, бірақ сирек жағдайларда преципитация ауыру, жүрек айнуы және құсу сияқты клиникалық симптомдарымен қатар жүреді. Мұндай жағдайларда симптоматикалық ем ұсынылады. Преципитация, әдетте, цефтриаксонды қолдануды тоқтатқаннан кейін қайтымды болып табылады. Қан сарысуындағы бауыр ферменттері мөлшеріні жоғарылауы (ACT, АЛТ, сілтілік фосфатаза).
Лидокаинге қатысты сақтық шаралары (инъекцияға арналған еріткіштің құрамында болады)
Лидокаин сияқты жергілікті анестетиктердің ауыр жағымсыз әсерлерінің қаупі келесі жағдайларда жоғарылай түседі:
·Егде жастағы пациенттер
·Жалпы денсауық жағдайы нашар пациенттер
·AV - блок (жергілікті анестетиктер енгізудің кідіртілуіне алып келуі мүмкін болғандықтан)
·Бауырдың ауыр аурулары
·Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі
Мұндай жағдайларда, rocephin инъекциясын (лидокаин еріткішімен) ерекше сақтықпен жүргізу керек.
Аритмияға қарсы III класты дәрілерді (мысалы, амиодаронды) қабылдап жүрген пациенттерге мониторинг жүргізілуі тиіс, ал жүрекке әсері ретінде қарастырылатын ЭКГ мониторингі аддитивті болуы мүмкін.
Егер құрамында лидокаин бар ерітінділердің бас пен мойын аймағына инъекциялары байқаусызда артерия ішіне енгізіліп кетсе, тіпті, өте төмен дозаларында да орталық жүйке жүйесі симптомдарын туғызуы мүмкін.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Цефтриаксон плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Оның жүкті әйелдерде қолданылуы туралы мәліметтер шектеулі. Жануарларға жүргізілген эксперименттік зерттеулерден цефтриаксонның тератогенділік және эмбриоуытты әсерлері анықталған жоқ, бірақ цефтриаксонды жүкті әйелдерде қолданудың қауіпсіздігі анықталмады. Жүктілік кезінде, әсіресе, бірінші триместрінде, Цефтриаксонды тек, егер пайдасы қаупінен асып түсетін болса ғана тағайындау керек.
Цефтриаксон ана сүтіне төмен концентрацияларда бөлініп шығады, цефтриаксонның емдік дозаларында емшектегі балаларға ешқандай әсері күтілмейді. Алайда, жаңа туған балаларда диареяның және шырышты қабықтардың зеңдік инфекциясының дамуы қаупін жоққа шығаруға болмайды. Сенсибилизация мүмкіндігін де ескеру керек. Сәби үшін емшек емудің артықшылығын және әйел үшін емнің пайдасын ескере отырып, емшекпен қоректендіруді тоқтату немесе цефтриаксонмен емді тоқтату/бас тарту туралы шешім қабылдау қажет.
Репродуктивтік зерттеулер ерлер мен әйелдердегі ұрпақ өрбіту қабілетіне жағымсыз әсер ететіндігінің ешқандай дәлелдерін көрсетпеді.
Педиатрияда қолданылуы
Жаңа туған нәрестелерде, сәбилер мен балаларда цефтриаксонның қауіпсіздігі мен тиімділігі «Қолдану тәсілі және дозалары»бөлімінде сипатталған дозалары үшін анықталған. Зерттеулер, цефтриаксонның, кейбір басқа цефалоспориндер сияқты, билирубинді сарысу альбуминімен байланыстан ығыстырып шығаруы мүмкін екендігін көрсетті. Шала туған және мерзімі жетіп туған нәрестелерде цефтриаксонды қолдану билирубиндік энцефалопатияның даму қаупімен байланыстырылады.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Цефтриаксонмен емделу кезінде машиналарды басқару қабілетіне ықпал етуі мүмкін жағымсыз әсерлер (мысалы, бас айналуы) туындауы мүмкін. Пациенттер көлік құралдарын немесебасқа механизмдерді басқару кезінде сақтық танытуы керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Дозасы инфекцияның орналасуы мен ауырлығына, қоздырғышының сезімталдығына, пациенттің жасына және оның бауыры мен бүйрегі функциясының жай-күйіне тәуелді.
Төмендегі кестелерде келтірілген дозалары аталған көрсетілімдер кезінде қолдану үшін ұсынылғандозалары болып табылады. Аса ауыр жағдайларда көрсетілген ауқымдағы ең жоғары дозаларын тағайындаудың талапқа сай болуын қарастыру керек.
Ересектер және 12 жастан асқан балалар (дене салмағы ≥ 50 кг)
|
Дозасы* |
Қолдану жиілігі** |
Көрсетілімдері |
|
1-2
г |
тәулігіне 1 рет |
Ауруханадан тыс пневмонияда. Өкпенің созылмалы обструкциялық ауруларының өршуінде. Интраабдоминальді инфекцияларда. Несеп шығару
жолдарының асқынған инфекцияларында (соның ішінде пиелонефритте). |
|
2 г |
тәулігіне 1 рет |
Ауруханаішілік пневмонияда. Тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында. Сүйектер мен
буындардың инфекцияларында. |
|
2-4
г |
тәулігіне 1 рет |
Бактериялық
инфекциядан туындаған қызбамен жүретін нейтропениясы бар
пациенттерге. Бактериялық
эндокардитте. Бактериялық
менингитте. |
*Бактериемия анықталған жағдайда, келтіріліп отырған ауқымынан анағұрлым жоғары дозалары қарастырылады.
**Препаратты тәулігіне 2 г асатын дозада тағайындаған жағдайда, препаратты тәулігіне 2 рет қолдану мүмкіндігі қарастырылады.
Арнайы дозалау режимін қажет ететін ересектер мен 12 жаста асқан балалар(≥50 кг) үшін көрсетілімдері:
Жедел ортаңғы отит: әдетте, препаратты бұлшықет ішіне 1-2 г дозада бір рет енгізу жеткілікті. Шектеулі деректер, ауыр жағдайларда немесе осының алдындағы емнің әсері болмаған жағдайда, цефтриаксонды 3 күн бойы тәулігіне 1-2 г дозада бұлшықет ішіне енгізу тиімді болуы мүмкіндігін көрсетіп отыр.
Операция алдында хирургиялық инфекциялардың профилактикасы үшін: операция алдында 2 г дозада бір рет енгізу.
Соз: 0,5 г дозада бір рет енгізу.
Мерез: нейромерез кезіндеұсынылған, күніне бір рет 0,5 г немесе 1 г дозалары күніне бір рет 2 г дейін арттырылады, емдеу ұзақтығы 10-14 күн. Мерез, соның ішінде нейромерез жағдайындағы нұсқаулар шектеулі деректерге негізделген. Ұлттық және жергілікті нұсқаулықтарды ескеру қажет.
Диссеминацияланған Лайм-боррелиоз (бастапқы (ІІ) және кейінгі (III) сатылары): 14-21 күн бойы тәулігіне бір рет 2 г дозада қолдану керек. Емдеудің ұсынылатын ұзақтығы ауытқып тұрады. Ұлттық және жергілікті нұсқаулықтарды ескеру қажет.
Балаларда қолданылуы
15 күндіктен 12 жасқа дейінгі жаңа туған нәрестелер, сәбилер және балалар (<50 кг)
|
Дозасы* |
Қолдану жиілігі** |
Көрсетілімдері |
|
Дене салмағына 50-80
мг/кг |
тәулігіне 1 рет |
Интраабдоминальді инфекцияда. Несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында (пиелонефритті қоса). Ауруханадан тыс пневмонияда. Ауруханалық пневмонияда. |
|
Дене салмағына 50-100 мг/кг (ең
жоғарғы дозасы - 4 г) |
тәулігіне 1 рет |
Терінің және
несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында. Сүйектер мен
буындардың инфекцияларында. Бактериялық инфекциядан туындаған
қызбамен жүретін нейтропениясы бар пациенттерге. |
|
Дене салмағына 80-100 мг/кг (ең
жоғарғы дозасы - 4 г) |
тәулігіне 1 рет |
Бактериялық менингитте. |
|
Дене салмағына 100 мг/кг (ең
жоғарғы дозасы - 4 г) |
тәулігіне 1 рет |
Бактериялық
эндокардитте. |
*Бактериемия анықталған жағдайда, келтіріліп отырған ауқымынан анағұрлым жоғары дозалары қарастырылады.
** Тәулігіне 2 г асатын дозасын тағайындаған жағдайда, препаратты тәулігіне 2 рет қолдану мүмкіндігі қарастырылады.
Препаратты енгізудің арнайырежимін қажет ететін, 15 күндігінен 12 жасқа дейінгі сәбилер мен балалар (< 50 кг) үшін көрсетілімдері
Жедел ортаңғы отит: әдетте, дәрілік затты, бұлшықет ішіне дене салмағына тәулігіне 50 мг/кг дозада бір рет енгізу жеткілікті.
Шектеулі деректер, ауыр жағдайларда немесе осының алдындағы емнің әсері болмаған жағдайда, цефтриаксонды 3 күн бойы тәулігіне 50 мг/кг дозада бұлшықет ішіне енгізу тиімді болуы мүмкіндігін көрсетіп отыр.
Операция алдында хирургиялық инфекциялардың профилактикасы үшін: операция алдында дене салмағына 50-80 мг/кг дозада бір рет енгізу.
Мерез: ұсынылатын дозалары дене салмағына тәулігіне бір рет 75-100 мг/кг, емдеу ұзақтығы 10-14 күн. Мерез, соның ішінде нейромерез кезіндегі дозалары жөніндегі нұсқаулар шектеулі деректерге негізделген. Ұлттық және жергілікті нұсқаулықтарды ескеру қажет.
Диссеминацияланған Лайм-боррелиоз (бастапқы (ІІ) және кейінгі (III) сатылары): 14-21 күн бойы тәулігіне бір рет, дене салмағына 50-80 мг/кг дозада қолдану керек. Емдеудің ұсынылатын ұзақтығы ауытқып тұрады. Ұлттық және жергілікті нұсқаулықтарды ескеру қажет.
0-14 күн мерзіміндегі жаңа туған нәрестелер
Цефтриаксонды 41 апта мерзімге (гестациялық жасы + хронологиялық жасы) дейінгі шала туылған балаларға қолдануға болмайды.
|
Дозасы* |
Қолдану жиілігі** |
Көрсетілімдері |
|
Дене салмағына 20-50
мг/кг |
тәулігіне 1 рет |
Интраабдоминальді инфекцияларда. Тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында. Несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында
(пиелонефритті қоса). Ауруханалық емес пневмонияда. Ауруханалық пневмонияда. Сүйектер мен
буындардың инфекцияларында. Бактериялық
инфекциядан туындаған қызбамен жүретін нейтропениясы бар
пациенттерге. |
|
Дене салмағына 50 мг/кг |
тәулігіне 1 рет |
Бактериялық менингитте. Бактериялық эндокардитте. |
*Бактериемия анықталған жағдайда, келтіріліп отырған ауқымынан анағұрлым жоғары дозалары қарастырылады. Дене салмағына ең жоғарғы тәуліктік 50 мг/кг дозасынан асырмау керек.
Препаратты енгізудің арнайы режимін қажет ететін, 0-14 күн мерзіміндегі жаңа туған нәрестелер үшін көрсетілімдері:
Жедел ортаңғыотит: әдетте, дәрілік затты, бұлшықет ішіне дене салмағына тәулігіне50 мг/кг дозада бір рет енгізу жеткілікті.
Операция алдында хирургиялық инфекциялардың профилактикасы үшін: операция алдында дене салмағына 20-50 мг/кг дозада бір рет енгізу.
Мерез: ұсынылатын дозалары дене салмағына тәулігіне бір рет 50 мг/кг, емдеу ұзақтығы 10-14 күн. Мерез, соның ішінде нейромерез жағдайындағы нұсқаулар шектеулі деректерге негізделген. Ұлттық және жергілікті нұсқаулықтарды ескеру қажет.
Емдеу ұзақтығы: емдеу ұзақтығы аурудың ағымына тәуелді. Цефтриаксонды қолдануды пациенттің дене температурасы қалыпқа түскеннен кейін және/немесе қоздырғыш эрадикациясы расталғаннан кейін 48-72 сағат бойы жалғастыру керек.
Егде жастағы адамдарда қолданылуы: бүйрек және бауыр функциясы қалыпты болған жағдайда, егде жастағы пациенттер үшін дозасын түзету қажет емес.
Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде қолданылуы: қолда бар деректер, бүйрек функциясы қалыпты болған жағдайда, бауыр функциясының жеңіл немесе орташа бұзылуы кезінде цефтриаксон дозасын түзету қажеттілігін көрсетпейді. Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде препараттың қолданылуын зерттеулер жүргізілмеген.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде қолданылуы: қолда бар деректер, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде бауыр функциясы бұзылмаған болса, цефтриаксонның дозасын түзету қажеттілігін көрсетпейді. Бүйректің претерминальді жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі < 10 мл/мин) жағдайында цефтриаксонның дозасы тәулігіне 2 г аспауы тиіс. Диализдегі пациенттерде, емшарадан кейін препаратты қосымша енгізу қажет емес. Цефтриаксон перитонеальді гемодиализ арқылы шығарылмайды. Препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне клиникалық бақылау жүргізу қажет.
Бауыр мен бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолданылуы: цефтриаксонды бүйрек пен бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолданғанда препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне клиникалық бақылау жүргізу қажет.
Енгізу әдісі және жолы
Цефтриаксонды венаішілік инфузия түрінде кемінде 30 минут бойы (енгізудің ең дұрыс тәсілі), венаішілік баяу сорғалатып 5 минут бойы немесе бұлшықет ішіне (терең инъекциялары) қолдану керек.
Венаішіне сорғалатып енгізуді 5 минут бойы, дұрысы, ірі веналарға жүргізу керек.
Сәбилер мен 12 жасқа дейінгі балалардағы 50 мг/кг немесе одан жоғары венаішілік дозаларын инфузия жолымен енгізу керек. Жаңа туған нәрестелерде билирубиндік энцефалопатияның ықтимал қаупін азайту үшін, инфузиясының ұзақтығы 60 минуттан аспауы тиіс.
Бұлшықет ішіне енгізуді ірі бұлшықеттерге жүргізу керек, бір бұлшықетке 1 г асырмай енгізу керек. Препаратты вена ішіне енгізуге мүмкіндік болмаған немесе бұлшықетішілік енгізу жолы пациент үшін қолайлы болып табылатын жағдайларда, цефтриаксондыбұлшықет ішіне енгізу керек.
Кальций препараттарын немесе құрамында кальций бар ерітінділерді енгізу қажет болса, өкпе мен бүйректе цефтриаксон-кальций преципитаттарының түзілуі қаупіне байланысты, цефтриаксонды жаңа туған нәрестелерге (≤ 28 күн) қолдануға болмайды.
Шөгінді түзілу қаупіне байланысты Цефтриаксонды еріту үшін құрамында кальций бар препараттарды (Рингер ерітіндісі, Хартман ерітіндісі) пайдаланбау керек.
Сонымен қатар, цефтриаксонның кальций тұздары преципитаттарының туындауы препаратты құрамында кальций бар ерітінділермен, вена ішіне енгізуге арналған бір инфузиялық жүйеде араластырған кезде орын алуы мүмкін. Сондықтан, цефтриаксон мен құрамында кальций бар ерітінділерді араластырмау немесе бір мезгілде қолданбау керек.
Операция алдында хирургиялық инфекциялардың профилактикасы үшін цефтриаксонды операцияға дейін 30-90 минут бұрын енгізу керек.
Ерітінділерін дайындау.
Бұлшықетішілік инъекциясы үшін, инъекцияға арналған 3,5 мл суда 1 г ерітеді; инъекцияны бөксе бұлшықетіне терең енгізеді. Бір бөксеге 1 г асырмай енгізу ұсынылады. Венаішілік инъекцияларына арналған концентрациясы: 100 мг/мл. Венаішілік инъекциясы үшін 1 г цефтриаксонды инъекцияға арналған 10 мл суда ерітеді. Венаішілік инфузиясына арналған концентрациясы: 50 мг/мл. Инфузияға арналған ерітіндісін дайындау үшін 2 г цефтриаксонды құрамында кальций иондары жоқ келесі инфузиялық ерітінділердің біреуінің 40 мл-сінде еріту керек: натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісі, натрий хлоридінің 0,45% ерітіндісі + глюкозаның 2,5% ерітіндісі, глюкозаның 5% немесе 10% ерітіндісі, глюкозаның 5% ерітіндісіндегі 6% декстран ерітіндісі, 6-10% гидроксиэтилденген крахмал. Үйлесімсіз болуы мүмкіндігін ескере отырып, құрамында цефтриаксон бар ерітінділерді дайындаған кезде де, енгізген кезде де құрамында басқа антибиотиктер бар ерітінділермен араластыруға болмайды.
Лидокаинді 15 жасқа дейінгі балаларға халықаралық патенттелмеген атауы «Цефтриаксон» деп аталатын препараттар үшін еріткіш ретінде пайдалануға тыйым салынады.
Вена ішіне енгізу мүмкін болмаған немесе пациент үшін бұлшықетішілік енгізу жолы қолайлы болып табылатын жағдайларда, цефтриаксон ерітіндісін бұлшықет ішіне енгізу керек.
Бұлшықет ішіне енгізуді ірі бұлшықеттерге жүргізген дұрыс, бір бұлшықетке 1 г асырмай енгізу керек.
2 г асатын дозалары үшін, венаішілік енгізу тәсілін пайдалану керек.
Еріткіш ретінде лидокаин пайдаланылған жағдайда, алынған цефтриаксон ерітіндісін вена ішіне енгізуге болмайды!
15 жастан асқан адамдарда еріткіш ретінде лидокаинді пайдаланғанда, лидокаинге теріішілікаллергия сынамасын жүргізу ұсынылады.
Еріткіш ретінде лидокаинді пайдаланғанда, ерітіндіні енгізер алдында пациентте лидокаинді қолдануға қарсы көрсетілімдердің бар-жоқтығын анықтау, сондай-ақ, анамнезіндегі лидокаинге аллергиялық реакцияларды ескеру керек.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Цефтриаксон препаратының дозасын және оны енгізудің ұзақтығын емдеуші дәрігер аурудың типіне, ауырлығы мен ағымына байланысты белгілейді. Цефтриаксонды, әдетте, дәрігер немесе медбике енгізеді, өйткені оны енгізу үшін бұлшықетішілік инъекциясы немесе инъекция немесе инфузия жолымен тікелей венаға енгізу қажет. Цефтриаксон препаратын қабылдауды тоқтату жоспарланған жағдайда, емдеуші дәрігердің кеңесіне жүгіну керек.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жиі (≥ 1/100 - <1/10)Сирек (≥ 1/1000 - <1/100)Өте сирек (≥ 1/10000 - <1/1000)
белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)
Анағұрлым жиі (≥ 1/10) цефтриаксонға: эозинофилия, лейкопения, тромбоцитопения, диарея, бөртпе және бауыр ферменттері концентрациясының жоғарылауы сияқты жағымсыз реакциялар туралы хабарланған.
Инфекциялар: Көбіне, жыныс жолдарының микозы. Сирек жағдайда, орналасулары әр түрлі, зеңдерден немесе басқарезистентті микроорганизмдерден туындаған суперинфекция болуы мүмкін.
Иммундық жүйелер тарапынан: Өте сирек жағдайда, аса жоғары сезімталдық реакциялары, анафилаксиялық реакциялар, соның ішінде анафилаксиялық шок, анафилактоидтық реакциялар. Белгісіз: Яриш-Герксгеймер реакциясы(JHR)
Жүйке жүйесі тарапынан: Сирек жағдайда бас ауыруы, бас айналуы, құрысулар.
Қан және лимфа жүйесі жүйесі тарапынан: Сирек жағдайда нейтропения, лейкопения, гранулоцитопения, эозинофилия, тромбоцитопения, анемия (гемолиздік анемияны қоса). Өте сирек жағдайдаагранулоцитоз жағдайлары байқалған (көбінесе, 10 күн емдеуден жәнецефтриаксонның 20 г және одан жоғары жалпы дозасын қолданғаннан кейін туындайды). Ұзақ уақыт емдеген кездеқан көрінісін жүйелі түрде бақылап отыру қажет.
Ас қорыту жүйесі тарапынан: Стоматит, глоссит, үлкен дәреттің сұйылуы немесе диарея, жүрек айнуы, құсу, панкреатит (өт жолдарыныңобструкциясынан туындауы мүмкін).
Гепатобилиарлық жүйе тарапынан: Ядролық сарғаю.
Тері және теріасты шелмайы тарапынан: Жиі кездесетіндері макулопапулалық бөртпе немесе экзантема сияқты терінің аллергиялық реакциялары. Сирек жағдайда есекжем, аллергиялық дерматит, қышыну, ісіну. Өте сирек жағдайдамультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелла синдромы /уытты эпидермальді некролиз. Белгісіз: эозинофилиямен және жүйелі симптомдарымен жүретін дәрілік реакция (DRESS-синдром),
Несеп шығару жүйесі тарапынан: Сирек жағдайда глюкозурия, гематурия. Өте сирек жағдайда олигурия. Көбінесе 3 жастан асқан, жоғары дозаларымен (тәулігіне 80 мг/кг және одан көп) немесе, 10 г асатын жалпы дозаларымен емделген, сондай-ақ, дегидратация немесе иммобилизация сияқты басқа да қауіп факторлары бар балаларда бүйректегі преципитат. Бұл құбылыс симптоматикалық немесе симптомсыз жүруі, бүйрек жеткіліксіздігі мен анурияға әкеп соқтыруы мүмкін. Бүйректе преципитат түзілуі цефтриаксонды қолдануды тоқтатқаннан кейін қайтымды болып табылады.
Жалпы бұзылулар: Сирек жағдайда қалтырау, пирексия.
Енгізген жердегі реакциялар: Енгізгеннен кейін инъекция орнында флебит дамуы және ауыруы мүмкін, оны кемінде 2-4 минут бойғы баяу инъекция арқылы азайтуға болады.
Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне ықпалы: Көбінесе протромбин уақыты ұзаруы, қан сарысуындағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, коагуляция бұзылулары. Өте сирек жағдайда Кумбс тестісінің оң нәтижесі. Басқа антибиотиктер сияқты, цефтриаксон, галактоземияға жүргізілген сынаманың жалған оң нәтижесін туғызуы мүмкін.
Жалған оң нәтижелер несептегі глюкозаны анықтау кезінде де алынуы мүмкін, сондықтан, цефтриаксонмен емдеу кезінде глюкозурияны тек ферменттік әдіспен анықтау керек.
Кальциймен өзара әрекеттесуі
Шала туған және мерзімі жетіп туған (< 28 күндік), цефтриаксонмен және құрамында кальций бар препараттармен венаішілік ем қабылдаған нәрестелерде, сирек жағдайларда ауыр, ал кей жағдайларда өлімге соқтырған жағымсыз реакциялар білінген. Оларды ашып тексерген кезде өкпесі мен бүйрегінде цефтриаксон-кальций тұзының шөгінділері анықталған. Жаңа туған нәрестелерде шөгінділерінің түзілу қаупінің жоғарылауына, оларда ересектермен салыстырғанда қан көлемінің төмендігі және цефтриаксонның жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтау болуы түрткі болуы мүмкін.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір құтының ішінде:
белсенді зат– цефтриаксон (цефтриаксон натрий тұзы түрінде) – 0,5 г немесе 1,0 г
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ дерлік немесе сарғыштау кристалл ұнтақ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Сыйымдылығы 10 мл құтыда 0,5 немесе 1,0 г ұнтақтан.
Әр құтыға көп бояулы баспаға арналған қағаздан немесе офсеттік қағаздан жасалған заттаңба, немесе өздігінен желімденетін заттаңба жабыстырылады.
1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге хром-эрзац картоннан жасалған қорапшаға салынады.
10 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге, құтыларды бекітуге арналған картон астары бар, картоннан жасалған қорапшаға салынады.
270 құтыдан (қорапшаға салмай) медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықтардың тиісінше санымен бірге, гофрланған картоннан жасалған қорапқа салынады.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы