ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС
Цефтазидим
Порошок для приготовления раствора для инъекций 1,0 г и 2,0 г
активное вещество - цефтазидима пентагидрат (в пересчете на цефтазидим) – 1,0 г или 2,0 г,
вспомогательное вещество - натрия карбонат.
Белый или белый с желтоватым или желтовато-коричневатым оттенком порошок
Антибактериальные препараты для системного использования.
Бета-лактамные антибактериальные препараты прочие. Цефалоспорины третьего поколения. Цефтазидим
Код АТХ J01DD02
Фармакокинетика
Максимальная концентрация (Сmax) после внутримышечного (в/м) введения в дозе 1 г - 39 мг/л, время, необходимое для достижения максимальной концентрации (ТСmax)– 1 ч. Сmax после внутривенного (в/в) болюсного введения в дозах 1 г и 2 г – 69 мг/л и 170 мг/л соответственно. Терапевтически эффективные сывороточные концентрации сохраняются через 8-12 ч после внутривенного и внутримышечного введения. Связь с белками плазмы – не менее 10 %. Концентрации цефтазидима, превышающие минимальные подавляющие концентрации для большинства распространенных патогенных микроорганизмов, могут быть достигнуты в костной ткани, тканях сердца, желчи, мокроте, синовиальной жидкости, внутриглазной, плевральной и перитонеальной жидкостях. Цефтазидим легко проникает через плацентарный барьер, концентрация препарата в спинномозговой жидкости СМЖ) низкая. При менингите в спинномозговой жидкости достигаются терапевтические концентрации цефтазидима, составляющие 4-20 мг/л и выше.
Цефтазидим не метаболизируется в организме. Период полувыведения около 2 ч, у новорожденных – в 3-4 раза больше, чем у взрослых.
Цефтазидим выводится в неизмененном виде почками путем клубочковой фильтрации. Приблизительно 80-90 % дозы выделяется почками в течение 24 ч. Менее 1 % препарата выводится с желчью. При нарушении функции почек скорость выведения цефтазидима снижается. При гемодиализе период полувыведения составляет 3-5 ч.
Фармакодинамика
ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС является антибактериальным препаратом из группы цефалоспоринов III поколения. Действует бактерицидно (нарушает синтез клеточной стенки микроорганизмов). Обладает широким спектром действия. Устойчив к действию большинства бета-лактамаз. Действует на многие штаммы, устойчивые к ампициллину и другим цефалоспоринам.
Препарат активен в отношении грамотрицательных микроорганизмов: Pseudomonas spp., в т.ч. Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella spp., в т.ч. Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Escherichia coli, Enterobacter spp., включая Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae, Citrobacter spp., включая Citrobacter diversus, Citrobacter freundii, Pasteurella multocida, Neisseria meningitidis, Haemophillus influenzae (включая штаммы, устойчивые к ампициллину);
грамположительных бактерий: Staphylococcus aureus (продуцирующие и непродуцирующие пенициллиназу штаммы, чувствительные к метициллину), Streptococcus pyogenes (группа А бета-гемолитический стрептококк), Streptococcus agalactiae (группа В), Streptococcus pneumoniae; анаэробных микроорганизмов: Bacterioides spp. (многие штаммы Bacterioides fragilis резистентны).
Препарат неактивен в отношении устойчивых к метициллину Staphylococcus spp., Streptococcus faecalis, Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Campylobacter spp. и Clostridium difficile.
Активен in vitro против большинства штаммов следующих организмов (клиническое значение этой активности неизвестно): Clostridium perfingens, не включая Clostridium difficile, Acinetobacter spp., Haemophilus parainfluenzae, Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Providencia spp., Providencia rettgeri, Salmonella spp., Shigella spp., Staphylococcus epidermidis, Yersinia enterocolitica.
Показания к применению
- тяжелые инфекции, включая внутрибольничные (септицемия, бактериемия, перитонит, менингит, инфекции у пациентов со сниженным иммунитетом)
- инфекции дыхательных путей и инфекции у больных муковисцидозом
- хронический гнойный средний отит, злокачественный наружный отит
- инфекции мочевыводящих путей
- инфекции кожи и мягких тканей
- инфекции ЖКТ, желчевыводящих путей и брюшной полости
- инфекции костей и суставов
- осложненные интраабдоминальные инфекции
- инфекции, связанные с проведением диализа
- профилактика инфекционных осложнений при операциях на предстательной железе (трансуретральная резекция).
Способ применения и дозы
Внутримышечно и внутривенно. Доза препарата и курс лечения устанавливаются индивидуально, с учетом тяжести течения заболевания, локализации инфекции и чувствительности возбудителя, возраста и массы тела, функции почек.
Использование у взрослых и детей с массой тела ≥40 кг
Инфекция |
Дозировка |
Интермиттирующее введение |
|
Инфекции дыхательных путей у заболевших муковисцидозом |
100–150 мг/кг массы тела в сутки каждые 8 ч, максимально 9 г/сут1 |
Фебрильная нейтропения |
2 г каждые 8 ч |
Внутрибольничная пневмония |
|
Бактериальный менингит |
|
Бактериемия* |
|
Инфекции костей и суставов |
1–2 г каждые 8 ч |
Осложненные инфекции кожи и мягких тканей |
|
Осложенные интраабдоминальные инфекции |
|
Перитонит, связанный с непрерывным амбулаторным перитонеальным диализом |
|
Осложненные инфекции мочевыводящих путей |
1–2 г каждые 8 или 12 ч |
Профилактика инфекционных осложнений при операциях на предстательной железе (трансуретральная резекция) |
1 г во время индукции в анестезию, 1 г в момент удаления катетера |
Хронический средний отит |
1–2 г каждые 8 ч |
Злокачественный наружный отит |
|
Постоянная инфузия |
|
Фебрильная нейтропения |
Вводится нагрузочная дозировка 2 г с последующим постоянным инфузионным введением от 4 до 6 г каждые 24 ч1 |
Внутрибольничная пневмония |
|
Инфекции дыхательных путей у заболевших с муковисцидозом |
|
Бактериальный менингит |
|
Бактериемия* |
|
Инфекции костей и суставов |
|
Осложненные инфекции кожи и мягких тканей |
|
Осложненные интраабдоминальные инфекции |
|
Перитонит, связанный с непрерывным амбулаторным перитонеальным диализом |
|
1У пациентов с правильной функцией почек 9 г/сут применяли без побочных реакций. *Если это ассоциируется или имеется подозрение на ассоциирование с инфекциями, приведенными в разделе ПОКАЗАНИЯ. |
Использование у детей с массой тела <40 кг
Дети в возрасте >2 мес |
|
Инфекция |
Дозировка |
Интермиттирующее введение |
|
Осложненные инфекции мочевыводящих путей |
100–150 мг/кг массы тела в
сутки в 3 приема, максимально 6 г/сут |
Хронический средний отит |
|
Злокачественный наружный отит |
|
Нейтропения у детей |
150 мг/кг массы тела в сутки в
3 приема, максимально 6 г/сут |
Инфекции дыхательных путей у заболевших муковисцидозом |
|
Бактериальный менингит |
|
Бактериемия* |
|
Инфекции костей и суставов |
100–150 мг/кг массы тела в
сутки в 3 приема, максимально 6 г/сут |
Осложненные инфекции кожи и мягких тканей |
|
Осложенные интраабдоминальные инфекции |
|
Перитонит, связанный с непрерывным амбулаторным перитонеальным диализом |
|
Постоянная инфузия |
|
Фебрильная нейтропения |
Вводится нагрузочная дозировка
60–100 мг/кг массы тела с последующим постоянным инфузионным введением
100–200 мг/кг массы тела в сутки, максимально до 6 г/сут |
Внутрибольничная пневмония |
|
Инфекции дыхательных путей у заболевших муковисцидозом |
|
Бактериальный менингит |
|
Бактериемия* |
|
Инфекции костей и суставов |
|
Осложненные инфекции кожи и мягких тканей |
|
Осложненные интраабдоминальные инфекции |
|
Перитонит, связанный с непрерывным амбулаторным перитонеальным диализом |
|
Новорожденные и дети в возрасте ≤2 мес |
|
Интермиттирующее введение |
|
Большинство инфекций |
25–60 мг/кг массы тела в сутки в 2 приема1 |
1У новорожденных и детей в возрасте ≤2 мес T½ из плазмы крови может быть в 2–3 раза дольше, чем у взрослых. *Если это ассоциируется или
имеется подозрение на ассоциирование с инфекциями, приведенными в разделе
ПОКАЗАНИЯ. |
Дети. Безопасность и эффективность применения лекарства ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС путем постоянной в/в инфузии у новорожденных и детей в возрасте ≤2 мес не установлены.
Пациенты преклонного возраста. Учитывая снижение клиренса цефтазидима, для заболевших преклонного возраста, которые имеют острые
инфекции, суточная дозировка зачастую не должна превышать 3 г,
особенно у пациентов в возрасте >80 лет.
Печеночная недостаточность. Необходимости в изменении дозирования для заболевших с легкой и умеренной печеночной недостаточностью нет. Клинических исследований у заболевших с тяжелой печеночной недостаточностью не проводили. Рекомендуется клиническое наблюдение эффективности и безопасности применения.
Почечная недостаточность. Цефтазидим выделяется почками в неизмененном виде, поэтому пациентам с нарушениями функции почек дозу надлежит понизить. Начальная дозировка должна составлять 1 г. Определение поддерживающей дозировки должно базироваться на скорости гломерулярной фильтрации.
Рекомендуемые поддерживающие дозировки цефтазидима при почечной недостаточности — интермиттирующее введение
Взрослые и дети с массой тела ≥40 кг
Клиренс
креатинина, мл/мин |
Приблизительный
уровень креатинина в плазме крови, мкмоль/л (мг/дл) |
Рекомендуемая
одноразовая дозировка цефтазидима, г |
Частота
дозирования, ч |
50–31 |
150–200 (1,7–2,3) |
1 |
12 |
30–16 |
200–350 (2,3–4) |
1 |
24 |
15–6 |
350–500 (4–5,6) |
0,5 |
24 |
<5 |
>500 (>5,6) |
0,5 |
48 |
Пациентам с тяжелыми инфекциями разовую дозу возможно увеличить на 50% или, соответственно, увеличить частоту введения. У таких пациентов предлогается контролировать уровень цефтазидима в плазме крови.
У детей значение клиренса креатинина надлежит корригировать согласно отношению к площади поверхности или массе тела.
Дети с массой тела <40 кг
Клиренс
креатинина, мл/мин** |
Приблизительный
уровень креатинина* в плазме крови, мкмоль/л (мг/дл) |
Рекомендуемая
индивидуальная дозировка мг/кг массы тела |
Частота
дозирования, ч |
50–31 |
150–200 (1,7–2,3) |
25 |
12 |
30–16 |
200–350 (2,3–4) |
25 |
24 |
15–6 |
350–500 (4–5,6) |
12,5 |
24 |
<5 |
>500 (>5,6) |
12,5 |
48 |
*Уровень креатинина в плазме крови, рассчитанный в соответствии с рекомендациями, может точно не соответствовать уровню снижения
функции почек у всех пациентов с почечной недостаточностью.
**Клиренс креатинина, вычисленный на основании площади поверхности тела или определенный.
Рекомендуется тщательное клиническое наблюдение эффективности и безопасности применения.
Поддерживающие дозировки цефтазидима при почечной недостаточности — постоянная инфузия
Взрослые и дети с массой тела ≥40 кг
Клиренс
креатинина, мл/мин |
Приблизительный
уровень креатинина в плазме крови, мкмоль/л (мг/дл) |
Частота
дозирования, ч |
50–31 |
150–200 (1,7–2,3) |
Вводится нагрузочная дозировка 2 г с последующим постоянным инфузионным введением от 1 до 3 г каждые 24 ч |
30–16 |
200–350 (2,3–4) |
Вводится нагрузочная дозировка 2 г с последующим постоянным инфузионным введением 1 г каждые 24 ч |
≤15 |
>350 (4–5,6) |
Не исследовали |
Выбор дозировки надлежит проводить с осторожностью. рекомендуется тщательное клиническое наблюдение эффективности и безопасности
применения.
Дети с массой тела <40 кг. Безопасность и эффективность применения ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС путем постоянной внутривенной инфузии у детей с массой тела <40 кг с нарушенной функцией почек не установлены.
Предлагается тщательное клиническое наблюдение эффективности и
безопасности
применения.
Если у детей с нарушенной функцией почек нужно применить препарат путем постоянной внутривенной инфузии, надлежит корригировать
клиренс
креатинина в соответствии с площадью поверхности тела ребенка или
массы
тела.
Гемодиализ. T½ цефтазидима из плазмы крови во время гемодиализа
составляет 3–5 ч.
После каждого сеанса гемодиализа надлежит вводить поддерживающую дозу цефтазидима, рекомендуемую в таблице, приведенной ниже.
Перитонеальный диализ. Цефтазидим возможно использовать при
перитонеальном диализе в обычном режиме и при проведении длительного амбулаторного перитонеального диализа.
Кроме внутривенного применения, цефтазидим возможно включать в
состав диализной жидкости (зачастую от 125 до 250 мг на 2 л диализной жидкости).
Для пациентов с почечной недостаточностью, которым проводят длительный артериовенозный гемодиализ или высокопоточную гемофильтрацию в отделениях интенсивной терапии, рекомендуемая дозировка составляет 1 г/сут в виде разовой дозировки или в несколько приемов.
Для низкопоточной гемофильтрации надлежит использовать такие дозировки, как при нарушении функции почек.
Для пациентов, которым проводят веновенозную гемофильтрацию или
веновенозный гемодиализ, рекомендации по дозированию приведены в таблицах.
Рекомендации по дозированию цефтазидима для пациентов, которым проводят длительную веновенозную гемофильтрацию
Резидуальная функция почек
(клиренс креатинина), мл/мин |
Поддерживающая
дозировка в зависимости от скорости ультрафильтрации, мг* |
|||
5 мл/мин |
16,7 мл/мин |
33,3 мл/мин |
50 мл/мин |
|
0 |
250 |
250 |
500 |
500 |
5 |
250 |
250 |
500 |
500 |
10 |
250 |
500 |
500 |
750 |
15 |
250 |
500 |
500 |
750 |
20 |
500 |
500 |
500 |
750 |
*Поддерживающую дозу нужно вводить каждые 12 ч.
Рекомендации по дозированию цефтазидима у пациентов, которым проводят длительный веновенозный гемодиализ
Резидуальная
функция почек (клиренс креатинина), мл/мин |
Поддерживающая
дозировка для диализата при скорости потока, мг* |
|||||
1 л/ч |
2 л/ч |
|||||
Скорость
ультрафильтрации |
Скорость
ультрафильтрации |
|||||
0,5 л/ч |
1 л/ч |
2 л/ч |
0,5 л/ч |
1 л/ч |
2 л/ч |
|
0 |
500 |
500 |
500 |
500 |
500 |
750 |
5 |
500 |
500 |
750 |
500 |
500 |
750 |
10 |
500 |
500 |
750 |
500 |
750 |
1000 |
15 |
500 |
750 |
750 |
750 |
750 |
1000 |
20 |
750 |
750 |
1000 |
750 |
750 |
1000 |
*Поддерживающую дозу нужно вводить каждые 12 ч.
Введение. ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС вводят внутривенно инъекционно или инфузионно или путем глубокой в/м инъекции. Рекомендуемыми участками для внутримышечного введения являются верхний наружный квадрант большой ягодичной мышцы или латеральная часть бедра.
Растворы цефтазидима возможно вводить непосредственно в вену или в систему для внутривенной инфузий, если больной получает жидкости
парентерально.
Дозировка зависит от тяжести заболевания, чувствительности,
локализации и типа инфекции, а также от возраста и функции почек пациента.
Приобретенная резистентность к антибиотику отличается в разных
регионах и может изменяться со временем, а для отдельных штаммов
может значительно отличаться. Необходимо использовать местные
(локальные) данные о чувствительности к антибиотику, особенно при
лечении тяжелых инфекций.
Инструкция по приготовлению. ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС совместим с большинством широко используемых растворов для внутривенного
введения. Но не надлежит использовать в роли растворителя натрия бикарбонат для инъекций (см. Лекарственные взаимодействия).
Флаконы всех размеров производятся под пониженным давлением. По
мере растворения лекарства выделяется диоксид углерода и давление во флаконе повышается. Небольшие пузырьки диоксида углерода в растворенном препарате возможно не учитывать.
Вводимая
дозировка |
Необходимое
количество растворителя, мл |
Приблизительная
концентрация, мг/мл |
|
250 мг |
В/м |
1 |
210 |
В/в болюс |
2,5 |
90 |
|
500 мг |
В/м |
1,5 |
260 |
В/в болюс |
5 |
90 |
|
1 г |
В/м |
3 |
260 |
В/в болюс |
10 |
90 |
|
В/в инфузия |
50* |
20 |
|
2 г |
В/в болюс |
10 |
170 |
В/в инфузия |
50* |
40 |
*Растворение надлежит проводить в 2 этапа.
Цвет раствора варьирует от светло-желтого до янтарного в зависимости от концентрации, растворителя и условий хранения. При соблюдении
рекомендаций воздействие лекарства не зависит от вариации его окраски.
Цефтазидим в концентрации 1–40 мг/мл совместим с такими растворами: 0,9% раствор натрия хлорида; М/6 раствор натрия лактата; р-р Хартмана; 5% раствор глюкозы; 0,225% раствор натрия хлорида и 5% раствор
глюкозы; 0,45% раствор натрия хлорида и 5% раствор глюкозы; 0,9%
раствор натрия хлорида и 5% раствор глюкозы; 0,18% раствор натрия
хлорида и 4% раствор глюкозы; 10% раствор глюкозы; 10% раствор
глюкозы 40 и 0,9% раствор натрия хлорида; 10% раствор глюкозы 40 и 5% раствор глюкозы; 6% раствор декстрана 70 и 0,9% раствор натрия хлорида; 6% раствор декстрана 70 и 5% раствор глюкозы.
Цефтазидим в концентрации 0,05–0,25 мг/мл совместим с жидкостью для интраперитонеального диализа (лактат).
Цефтазидим для внутримышечного введения возможно растворять в 0,5% или 1% растворе лидокаина гидрохлорида.
Эффективность обоих препаратов сохраняется при смешивании
цефтазидима в дозе 4 мг/мл с такими веществами: гидрокортизон
(гидрокортизона натрия фосфат) 1 мг/мл в 0,9% раствор натрия хлорида для инъекций или 0,5% растворе глюкозы; цефуроксим (цефуроксим натрия) 3 мг/мл в 0,9% растворе натрия хлорида для инъекций;
клоксациллин (клоксациллин натрия) 4 мг/мл в 0,9% растворе натрия
хлорида для инъекций; гепарин 10 или 50 МЕ/мл в 0,9% растворе натрия хлорида для инъекций; калия хлорид 10 или 40 мэкв/л в 0,9% раствор натрия хлорида для инъекций.
Содержимое флакона ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС 500 мг, растворенное в 1,5 мл воды для инъекций, возможно добавить к раствору метронидазола (500 мг в 100 мл), при этом оба лекарства сохраняют свою активность.
Приготовление р-ров для в/м или в/в болюсной инъекции:
1. Вколоть иглу шприца через крышку флакона и ввести рекомендуемый объем растворителя.
2. Вынуть иглу шприца и встряхнуть флакон до получения прозрачного
раствора
3. Перевернуть флакон. При полностью введенном поршне шприца
вставить иглу во флакон. Набрать весь р-р в шприц, при этом игла все
время должна быть в растворе. На маленькие пузырьки углекислого газа возможно не обращать внимания.
Приготовление р-ров для внутривенных инфузии (флаконы 1,0 г и 2,0 г):
1.Вколоть иглу шприца через крышку флакона и ввести 10 мл
растворителя.
2. Вынуть иглу шприца и встряхнуть флакон до получения прозрачного
раствора.
3. Не вставлять иглу для воздуха до полного растворения лекарства.
Вставить иглу для воздуха через крышку во флакон для ослабления
внутреннего давления во флаконе.
4. Не вынимая иглу для воздуха, довести общий объем до 50 мл. Вынуть иглу для воздуха, встряхнуть флакон и наладить систему для инфузий, как зачастую.
Примечание. Чтобы обеспечить стерильность лекарства, очень важно не вставлять иглу для воздуха через крышку до растворения лекарства.
Приготовление растворов
Для внутримышечного введения 1,0 г или 2,0 г ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС растворяют в 3 мл воды для инъекций; для внутривенного введения –
растворяют в 10 мл воды для инъекций.
Для внутривенного капельного введения полученный вышеописанным способом раствор препарата дополнительно разводят в 50-100 мл
одного из следующих растворителей, предназначенных для
внутривенного введения:
- 0.9 % раствор натрия хлорида.
- раствор Рингера,
- 5 %, 10 % раствор глюкозы (декстрозы),
- 5 % раствор глюкозы (декстрозы) с 0.9% раствором натрия хлорида,
-5 % раствор натрия бикарбоната.
При растворении порошка выделяется двуокись углерода. После введения растворителя флакон необходимо встряхивать, чтобы получился
прозрачный раствор. В полученном готовом растворе препарата могут присутствовать небольшие пузырьки двуокиси углерода.
Полученный раствор может иметь цвет от светло-желтого до
темно-желтого. Если соблюдены все рекомендуемые правила разведения препарата, то его эффективность не зависит от оттенка.
Использовать только свежеприготовленный раствор!
Побочные эффекты классифицированы по частоте их возникновения –
часто (≥1/100 и <1/10); редко (≥1/1000 и <1/100); очень редко (<1/10000);
Часто
эозинофилия и тромбоцитоз
флебит или тромбофлебит в месте введения препарата
диарея
транзиторное повышение уровня одного или нескольких печеночных
ферментов
макулопапулезная сыпь
крапивница
боль и/или воспаление в месте инъекции
положительный тест Кумбса
Редко
кандидоз (включая вагинит и афтозный стоматит)
головокружение
головная боль
лейкопения
нейтропения
тромбоцитопения
тошнота
рвота
боль в животе
колит
лихорадка
транзиторное увеличение в крови содержания мочевины крови, азота
и/или креатинина
Очень редко
интерстициальный нефрит
острая почечная недостаточность
Неизвестно
агранулоцитоз
гемолитическая анемия
лимфоцитоз
анафилаксии (включая бронхоспазм и/или гипотензия)
неврологические осложнения
парестезия
нарушение вкуса
желтуха
токсический эпидермальный некролиз
синдром Стивенса-Джонсона
эритема
ангионевротический отек
реакция на лекарственный препарат с эозинофилией и системными
симптомами
- повышенная чувствительность к цефтазидиму, другим компонентам
препарата и цефалоспориновым антибиотикам.
C осторожностью: почечная недостаточность, беременность, период
новорожденности, колит в анамнезе, пациенты с синдромом
мальабсорбции (повышен риск снижения протромбиновой активности, особенно у лиц с выраженной почечной и/или печеночной
недостаточностью), период лактации.
Фармацевтически не совместим с аминогликозидами, гепарином,
ванкомицином. Нельзя использовать раствор натрия гидрокарбоната в
качестве растворителя. "Петлевые" диуретики, аминогликозиды,
ванкомицин, клиндамицин снижают клиренс, в результате чего возрастает риск нефротоксического действия. Бактериостатические антибиотики
(в т.ч. хлорамфеникол) снижают действие препарата.
Оба компонента сохраняют активность, если цефтазидим в концентрации 4 мг/мл добавляют к следующим растворам: гидрокортизон (гидрокортизона натрия фосфат) 1 мг/мл в растворе NaCl 0.9% или растворе декстрозы 5%; цефуроксим (цефуроксим натрия) 3 мг/мл в растворе NaCl 0.9%;
клоксациллин (клоксациллин натрия) 4 мг/мл в растворе NaCl 0.9%;
гепарин 10 МЕ/мл или 50 МЕ/мл в растворе NaCl 0.9%; KCl 10 мЭк/л или 40 мЭк/л в растворе NaCl 0.9%. При смешивании раствора цефтазидима (500 мг в 1.5 мл воды для инъекций) и метронидазола (500 мг/100 мл) оба компонента сохраняют свою активность.
Как и другие антибиотики, цефтазидим может влиять на флору кишечника, что приводит к уменьшению реабсорбции эстрогенов и снижению
эффективности комбинированных пероральных контрацептивов.
Цефтазидим не влияет на результаты определения глюкозурии энзимными методами, но небольшое воздействие на результаты анализа может
наблюдаться при использовании методов восстановления меди (Бенедикта, Фелинга, Клинитест).
Цефтазидим не влияет на щелочно-пикриновый метод определения
креатинина.
Исследования по взаимодействию с другими лекарственными средствами проводились с пробенецидом и фуросемидом. Одновременное введение высоких доз цефтазидима и нефротоксических препаратов может
оказывать неблагоприятное воздействие на функцию почек.
Хлорамфеникол in vitro является антагонистом цефтазидима и других
цефалоспоринов. Клиническое значение этого явления неизвестно, однако, если предлагается одновременное применение цефтазидима с
хлорамфениколом, следует учитывать возможность антагонизма.
Особые указания
Как и при использовании других β-лактамных антибиотиков, сообщалось о тяжелых и иногда летальных реакциях гиперчувствительности. В случае появления тяжелых реакций гиперчувствительности лечение
цефтазидимом надлежит срочно прекратить и принять соответствующие неотложные меры.
Перед началом лечения предлагается определить у пациента наличие в анамнезе тяжелых реакций гиперчувствительности к цефтазидиму,
цефалоспориновым антибиотикам или другим β-лактамным антибиотикам. С осторожностью прописывают пациентам, у которых были несерьезные реакции гиперчувствительности на другие β-лактамные антибиотики.
Цефтазидим имеет ограниченный спектр антибактерильной активности. Он не считается приемлемым препаратом для монотерапии неизвестных возбудителей, кроме случаев, когда существует большая вероятность того, что возможный возбудитель будет чувствителен к лечению цефтазидимом. Это особенно важно, когда решается вопрос о лечении пациентов с
бактериемией, бактериальным менингитом, инфекциями кожи и мягких тканей и инфекциями костей и суставов. Кроме того, цефтазидим
чувствителен к гидролизу некоторыми β-лактамазами с расширенным спектром действия. Поэтому при выборе цефтазидима для лечения
надлежит учитывать информацию о распространении микроорганизмов, продуцирующих β-лактамазы с широким спектром действия.
Одновременное лечение цефалоспоринами в высоких дозах с
нефротоксичными лекарствами, такими как аминогликозиды или
сильнодействующие диуретики (в частности фуросемид), может
неблагоприятно влиять на функцию почек. Опыт клинического
применения цефтазидима показал, что при соблюдении рекомендуемой
дозы это явление маловероятно. Нет данных, что цефтазидим
неблагоприятно влияет на функцию почек в обычных терапевтических дозах.
Цефтазидим выделяется почками, поэтому дозу надлежит снижать
соответственно степени поражения почек. Сообщалось о случаях
неврологических осложнений, когда дозировка не была соответственно снижена.
Как и при использовании других антибиотиков широкого спектра
действия, длительное лечение цефтазидимом может привести к
чрезмерному росту нечувствительных микроорганизмов (в частности Candida, Enterococci); в этом случае может потребоваться прекращение
лечения или использование других необходимых мероприятий. Очень важно постоянно контролировать состояние больного.
При использовании антибиотиков сообщалось о случаях
псевдомембранозного колита, который может быть разной степени
тяжести - от легкой до угрожающей жизни. Поэтому важно учесть
установление этого диагноза у пациентов, у которых возникла диарея во время или после применения антибиотика. В случае длительной и значительной диареи или если у пациента появляются спазмы, лечение надлежит срочно прекратить, провести дальнейшее исследование пациента и при необходимости назначить специфическое лечение Clostridium difficile. Не надлежит назначать лекарственные средства, замедляющие
перистальтику кишечника.
Как и при использовании других цефалоспоринов и пенициллинов широкого спектра действия, некоторые раньше чувствительные штаммы Enterobacter spp. и Serratia spp. могут стать резистентными во время
лечения цефтазидимом. В таких случаях надлежит периодически
проводить исследования на чувствительность.
Препарат в своем составе содержит натрий (1 флакон с 500 мг
цефтазидима содержит 26 мг натрия, флакон 1 г цефтазидима - 52 мг натрия, флакон 2 г цефтазидима - 104 мг натрия), что надлежит учитывать при лечении пациентов, которые находятся на натрий-контролируемой
диете.
Беременность и период лактации
Период беременности и кормления грудью. Экспериментальных
свидетельств эмбриотоксичного и тератогенного действия цефтазидима не выявлено, но, как и другие препараты, его следует назначать с осторожностью женщинам в I триместр беременности и детям грудного возраста. Цефтазидим в небольшом количестве проникает в грудное
молоко, поэтому его следует назначать с осторожностью в период
кормления грудью.
В период лечения следует соблюдать осторожность при управлении
транспортными средствами и занятии другими потенциально опасными видами деятельности, требующих повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций из-за риска возникновения
головокружения.
Симптомы: неврологические нарушения (в т.ч. энцефалопатия, судороги, кома).
Лечение: проведение симптоматической и поддерживающей терапии. Концентрация цефтазидима в сыворотке крови может быть снижена при проведении гемодиализа или перитонеального диализа.
Порошок для приготовления раствора для инъекций.
По 1,0 г, 2,0 г активного вещества во флаконы вместимостью 20 мл,
герметично укупоренные пробками резиновыми, обжатыми колпачками алюминиевыми, или колпачками комбинированными алюминиевыми с пластмассовыми крышками.
На пластмассовой крышке наносится товарный знак предприятия, выполненный методом литья под давлением.
1 флакон с инструкцией по медицинскому применению на
государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Хранить в защищенном от света месте, при температуре не выше 25 оС
Хранить в недоступном для детей месте!
3 года
Не использовать по истечении срока годности.
По рецепту
ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС
Цефтазидим
Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған 1,0 г және 2,0 г ұнтақ
белсенді зат - цефтазидим пентагидраты (цефтазидимге шаққанда) –
1,0 г немесе 2,0 г,
қосымша зат - натрий карбонаты.
Ақ немесе сарғыш немесе сарғыш-қоңырлау реңді ақ түсті ұнтақ
Жүйелі пайдалануға арналған бактерияға қарсы препараттар.
Басқа да бактерияға қарсы бета-лактамды препараттар. Үшінші буын
цефалоспориндері. Цефтазидим
АТХ коды J01DD02
Фармакокинетикасы
Бұлшықет ішіне (б/і) 1 г дозада енгізуден кейін ең жоғары концентрациясы (Сmax) – 39 мг/л, ең жоғары концентрациясына жетуге қажетті уақыт (ТСmax) – 1 сағат. 1 г және 2 г дозаларда вена ішіне (в/і) болюсті енгізуден кейінгі Сmax – тиісінше, 69 мг/л және 170 мг/л. Емдік тиімді сарысулық концентрациялары вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізуден кейін 8-12 сағаттан соң сақталады. Плазма ақуыздарымен байланысуы10%-дан аз емес. Кең таралған патогенді микроорганизмдердің көпшілігі үшін ең төмен бәсеңдететін концентрациялардан асып кететін цефтазидим концентрацияларына сүйек тінінде, жүрек тіндерінде, өт, қақырық, синовиальді сұйықтықта,көзішілік, плевралық және перитонеальді сұйықтықтарда жетуге болады. Цефтазидим плаценталықбөгет арқылы оңай өтеді, жұлын сұйықтығында (ЖС) препарат концентрациясы төмен. Менингитте цефтазидим жұлын сұйықтығында 4-20 мг/л және одан жоғары құрайтын емдік концентрацияларына жетеді.
Цефтазидим организмде метаболизденбейді. Жартылай шығарылу кезеңі 2 сағатқа жуық, жаңа туған нәрестелерде ересектердегіден 3-4 есе ұзағырақ.
Цефтазидим шумақтық сүзіліс арқылы бүйрекпен өзгеріссіз күйде шығарылады. Дозаның 80-90% шамасы 24 сағат ішінде бүйрекпен бөлінеді. Препараттың 1%-дан азы өтпен шығарылады. Бүйрек функциясының бұзылуында цефтазидимнің шығарылу жылдамдығы төмендейді. Гемодиализде жартылай шығарылу кезеңі 3-5 сағат құрайды.
Фармакодинамикасы
ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС – III буын цефалоспориндері тобына жататын бактерияға қарсы препарат. Бактерицидті әсер етеді (микроорганизмдердің жасушалық қабырға синтезін бұзады). Әсер ету ауқымы кең. Бета-лактамазалардың көпшілігінің әсеріне төзімді. Көптеген штаммдарға әсер етеді, ампициллинге және басқа цефалоспориндерге төзімді.
Препарат грамтеріс микроорганизмдерге қатысты белсенді: Pseudomonas spp., соның ішінде Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella spp., соның ішінде Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Escherichia coli, Enterobacter spp., Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae қоса, Citrobacter spp., Citrobacter diversus, Citrobacter freundii қоса, Pasteurella multocida, Neisseria meningitidis, Haemophillus influenzae (ампициллинге төзімді штаммдарды қоса);
грамоң бактериялар: Staphylococcus aureus (пенициллиназаны өндіретін және өндірмейтін метициллинге сезімтал штаммдар), Streptococcus pyogenes (бета-гемолиздік стрептококк, А тобы), Streptococcus agalactiae (В тобы), Streptococcus pneumoniae; анаэробты микроорганизмдер: Bacterioides spp. (Bacterioides fragilis көптеген штаммдары төзімді).
Препарат метициллинге төзімділерге қатысты белсенді емес: Staphylococcus spp., Streptococcus faecalis, Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Campylobacter spp. және Clostridium difficile.
Келесі организмдердің көптеген штаммдарына қарсы in vitro белсенді (осы белсенділіктің клиникалық мәні белгісіз): Clostridium perfingens, Clostridium difficile қоспағанда, Acinetobacter spp., Haemophilus parainfluenzae, Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Providencia spp., Providencia rettgeri, Salmonella spp., Shigella spp., Staphylococcus epidermidis, Yersinia enterocolitica.
Қолданылуы
- ауыринфекциялар, ауруханаішілік түрлерін қоса (септицемия, бактериемия, перитонит, менингит, иммунитеті түсіп кеткен пациенттердегі инфекциялар)
- тыныс жолдарының инфекциялары және муковисцидозбен науқастардағы инфекциялар
- созылмалы іріңді ортаңғы отит, қатерлі сыртқы отит
- несеп шығару жолдарының инфекциялары
- терінің және жұмсақ тіндердің инфекциялары
- АІЖ, өт шығару жолдарының және құрсақ қуысының инфекциялары
- сүйектер мен буындар инфекциялары
- асқынған интраабдоминальді инфекциялар
- диализ жүргізумен байланысты инфекциялар
- қуық асты безіне жасалатын операциялар (трансуретральдірезекция) кезіндегі инфекциялық асқынулар профилактикасы.
Қолдану тәсілі және дозалары
Бұлшықет ішіне және вена ішіне. Препарат дозасы мен емдеу курсы ауру ағымының ауырлығын, инфекцияның шоғырлануын және қоздырғыш сезімталдығын, жас шамасы мен дене салмағын, бүйрек функциясын ескере отырып, әркімге жеке белгіленеді.
Дене салмағы ≥ 40 кг ересектер мен балаларда пайдалану
Инфекция |
Дозалануы |
Интермиттирлеуші енгізу |
|
Муковисцидозға шалдығушыларда тыныс алу жолдарының инфекциялары |
тәулігіне әр 8 сағат сайын дене салмағына 100-150 мг/кг, ең жоғарысы 9 г/тәулік1 |
Фебрильді нейтропения |
әр 8 сағат сайын 2 г |
Ауруханаішілік пневмония |
|
Бактериялық менингит |
|
Бактериемия* |
|
Сүйектер мен буындар инфекциялары |
әр 8 сағат сайын 1-2 г |
Терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары |
|
Асқынған интраабдоминальді инфекциялар |
|
Үздіксіз амбулаторлық перитонеальді диализбен байланысты перитонит |
|
Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары |
әр 8 немесе 12 сағат сайын 1-2 г |
Қуық асты безіне жасалатын операциялар (трансуретральді резекция) кезінде инфекциялық асқынулар профилактикасы |
анестезияда индукциялау кезінде 1 г, катетерді алып тастаған сәтте 1 г |
Созылмалы ортаңғы отит |
әр 8 сағат сайын 1-2 г |
Қатерлі сыртқы отит |
|
Тұрақты инфузия |
|
Фебрильді нейтропения |
Әр 24 сағат сайын 4-тен 6 г дейін тұрақты инфузиялық енгізуге ұласатын 2 г жүктеме дозасы енгізіледі1 |
Ауруханаішілік пневмония |
|
Муковисцидозға шалдығушыларда тыныс алу жолдарының инфекциялары |
|
Бактериялық менингит |
|
Бактериемия* |
|
Сүйектер мен буындар инфекциялары |
|
Терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары |
|
Асқынған интраабдоминальді инфекциялар |
|
Үздіксіз амбулаторлық перитонеальді диализбен байланысты перитонит |
|
1Бүйрек функциясы дұрыс пациенттерде жағымсыз реакцияларсыз 9 г/тәулік қолданылды. *Егер бұл ҚОЛДАНЫЛУЫ бөлімінде келтірілген инфекциялармен астасатын болса немесе астасуына күдік туындаса. |
Дене салмағы <40 кг балаларда пайдалану
> 2 айлық жастағы балалар |
|
Инфекция |
Дозалануы |
Интермиттирлеуші енгізу |
|
Несеп
шығару жолдарының асқынған инфекциялары |
тәулігіне
3 қабылдауға
дене салмағына 100-150
мг/кг, ең жоғарысы 6
г/тәулік |
Созылмалы ортаңғы отит |
|
Қатерлі сыртқы отит |
|
Балалардағы нейтропения |
тәулігіне
3 қабылдауға
дене салмағына 150 мг/кг, ең жоғарысы 6 г/тәулік |
Муковисцидозға шалдығушыларда тыныс алу жолдарының инфекциялары |
|
Бактериялық менингит |
|
Бактериемия* |
|
Сүйектер мен буындар инфекциялары |
тәулігіне
3 қабылдауға
дене салмағына 100-150 мг/кг, ең жоғарысы 6 г/тәулік |
Терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары |
|
Асқынған интраабдоминальді инфекциялар |
|
Үздіксіз амбулаторлық перитонеальді диализбен байланысты перитонит |
|
Тұрақты инфузия |
|
Фебрильді нейтропения |
100-200
мг/кг тұрақты инфузиялық енгізуге ұласатын дене
салмағына 60-100
мг/кг жүктеме
дозасы енгізіледі, ең
жоғарысы 6 г/тәулікке дейін |
Ауруханаішілік пневмония |
|
Муковисцидозға шалдығушыларда тыныс алу жолдарының инфекциялары |
|
Бактериялық менингит |
|
Бактериемия* |
|
Сүйектер мен буындар инфекциялары |
|
Терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары |
|
Асқынған интраабдоминальді инфекциялар |
|
Үздіксіз амбулаторлық перитонеальді диализбен байланысты перитонит |
|
Жаңа туған нәрестелер және ≤ 2 айлық жастағы балалар |
|
Интермиттирлеуші енгізу |
|
Инфекциялардың көпшілігі |
тәулігіне
2 қабылдауға
дене салмағына 25-60
мг/кг 1 |
1 Жаңа
туған нәрестелер және ≤ 2 айлық жастағы балаларда қан плазмасынан T½
ересектердегіден 2-3 есе ұзақтау болуы мүмкін. * Егер бұл ҚОЛДАНЫЛУЫ
бөлімінде келтірілген инфекциялармен астасатын болса немесе астасуына күдік туындаса. |
Балалар. Жаңа туған нәрестелер мен ≤ 2 айлық жастағы балаларда тұрақты в/і инфузия арқылы ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС дәрісін қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі белгіленбеген.
Жасы ұлғайған пациенттер. Цефтазидим клиренсінің төмендеуін ескеріп, жасы ұлғайған жедел инфекцияларға шалдыққандар үшін, әсіресе, > 80 жастағы пациенттерде тәуліктік дозасы көбінесе 3 г-ден аспауы тиіс.
Бауыр жеткіліксіздігі. Жеңіл және орташа бауыр жеткіліксіздігіне шалдыққандар үшін дозалануын өзгерту қажет емес. Бауырдың ауыр жеткіліксіздігіне шалдыққандар үшін клиникалық зерттеулер жүргізілмеген. Қолдану тиімділігі мен қауіпсіздігін клиникалық қадағалау ұсынылады.
Бүйрек жеткіліксіздігі. Цефтазидим өзгеріссіз күйде бүйрекпен бөлінеді, сондықтан бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерге дозаны азайту керек. Бастапқы дозасы 1 г құрауы тиіс. Демеуші дозасын белгілеугломерулярлы сүзіліс жылдамдығына негізделуі тиіс.
Бүйрек жеткіліксіздігінде ұсынылатынцефтазидимнің демеуші дозалары — интермиттирлеуші енгізу
Дене салмағы ≥40 кг ересектер мен балалар
Креатинин клиренсі, мл/мин |
Қан плазмасында креатининнің жуық деңгейі,
мкмоль/л (мг/дл) |
Цефтазидимнің ұсынылатын бір реттік дозасы, г |
Дозалау жиілігі, сағат |
50-31 |
150-200 (1,7-2,3) |
1 |
12 |
30-16 |
200-350 (2,3-4) |
1 |
24 |
15-6 |
350-500 (4-5,6) |
0,5 |
24 |
< 5 |
> 500 (> ,6) |
0,5 |
48 |
Ауыр инфекциялары бар пациенттерге бір реттік дозаны 50% арттыруға немесе тиісінше енгізу жиілігін көбейтуге болады. Ондай пациенттерде қан плазмасында цефтазидим деңгейін бақылау ұсынылады.
Балалардакреатинин клиренсінің мәнін дене беткейі ауданына немесе салмағына қатынасына сай түзету керек.
Дене салмағы<40 кг балалар
Креатинин клиренсі, мл/мин** |
Қан плазмасында креатининнің жуық деңгейі*,
мкмоль/л (мг/дл) |
Әркімге жеке ұсынылатын дене
салмағына мг/кг дозалануы |
Дозалау жиілігі, сағат |
50-31 |
150-200 (1,7-2,3) |
25 |
12 |
30-16 |
200-350 (2,3-4) |
25 |
24 |
15-6 |
350-500 (4-5,6) |
12,5 |
24 |
< 5 |
> 500 (> 5,6) |
12,5 |
48 |
*Ұсынымдарға сәйкес есептелген қан плазмасындағы креатинин деңгейі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттердің бәрінде бүйрек функциясының төмендеу деңгейіне дәл сәйкес келмеуі мүмкін.
**Дене беткейі ауданының негізінде есептеп шығарылған немесе анықталған креатинин клиренсі.
Қолдану тиімділігі мен қауіпсіздігін мұқият клиникалық қадағалау ұсынылады.
Бүйрек жеткіліксіздігінде ұсынылатын цефтазидимнің демеуші дозалары — тұрақты инфузия
Дене салмағы ≥ 40 кг ересектер мен балалар
Креатинин клиренсі, мл/мин |
Қан плазмасында креатининнің жуық деңгейі, мкмоль/л (мг/дл) |
Дозалау жиілігі, сағат |
50-31 |
150-200 (1,7-2,3) |
Әр 24 сағат сайын 1-ден 3 г дейін тұрақты инфузиялық енгізуге ұласатын 2 г жүктеме дозасы енгізіледі |
30-16 |
200-350 (2,3-4) |
Әр 24 сағат сайын 1 г тұрақты инфузиялық енгізуге ұласатын 2 г жүктеме дозасы енгізіледі |
≤ 15 |
> (4-5,6) |
Зерттелмеген |
Дозасын таңдау сақтықпен жүргізілуі тиіс.Қолдану тиімділігі мен қауіпсіздігін мұқият клиникалық қадағалау ұсынылады.
Дене салмағы<40 кг балалар. Бүйрек функциясы бұзылған дене салмағы < 40 кг балаларда тұрақты в/і инфузия арқылыЦЕФТАЗИДИМ-АКОС қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Қолдану тиімділігі мен қауіпсіздігін мұқиятклиникалық қадағалау ұсынылады.
Егер бүйрек функциясы бұзылған балаларда препаратты тұрақтыв/і инфузия жолымен қолдану керек болса, сәбидің дене беткейі ауданына немесе дене салмағына сәйкес креатинин клиренсін түзетіп алу керек.
Гемодиализ. Гемодиализ кезінде қан плазмасынан цефтазидим T½ 3-5 сағат құрайды.
Әр гемодиализ сеансынан соң төменде берілген кестеде ұсынылатын
цефтазидимнің демеуші дозын енгізу керек.
Перитонеальді диализ. Цефтазидимдіперитонеальді диализдің әдеттегі режимінде және ұзаққа созылатынамбулаторлық перитонеальді диализ жүргізгенде пайдалануға болады.
В/і қолданудан тыс, цефтазидимді диализсұйықтығы құрамына қосуға болады (2 л диализ сұйықтығына көбінесе 125-тен 250 мг дейін).
Қарқынды ем бөлімдерінде ұзаққа созылатын артерия-веналықгемодиализ немесе жоғары ағынды гемофильтрация жүргізілетін бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге ұсынылатындозалануы бір реттік доза немесе бірнеше қабылдаулар түрінде 1 г/тәулік құрайды. Төмен ағынды гемофильтрацияда бүйрек функциясының бұзылуы кезіндегідей дозалары пайдаланылуы тиіс.
Вена-веналықгемофильтрация немесе вена-веналықгемодиализ жүргізілетін пациенттерге дозалануы туралы нұсқаулар кестелерде берілген.
Ұзақ уақыт вена-веналық гемофильтрация жүргізілетін пациенттергецефтазидимді дозалау жөніндегі нұсқаулар
Резидуальді бүйрек функциясы (креатинин клиренсі), мл/мин |
Ультрафильтрация жылдамдығына қарай демеуші дозасы, мг* |
|||
5 мл/мин |
16,7 мл/мин |
33,3 мл/мин |
50 мл/мин |
|
0 |
250 |
250 |
500 |
500 |
5 |
250 |
250 |
500 |
500 |
10 |
250 |
500 |
500 |
750 |
15 |
250 |
500 |
500 |
750 |
20 |
500 |
500 |
500 |
750 |
*Демеуші дозаны әр 12 сағат сайын енгізу керек.
Ұзақ уақыт вена-веналық гемодиализ жүргізілетін пациенттерде
цефтазидим дозалануы туралы нұсқаулар
Резидуальді бүйрек функциясы (креатинин клиренсі), мл/мин |
Ағын жылдамдығына қарай диализатқа арналған демеуші дозасы, мг* |
|||||
1 л/сағат |
2 л/сағат |
|||||
Ультрафильтрация жылдамдығы |
Ультрафильтрация жылдамдығы |
|||||
0,5 л/сағ. |
1 л/сағ. |
2 л/сағ. |
0,5 л/сағ. |
1 л/сағ. |
2 л/сағ. |
|
0 |
500 |
500 |
500 |
500 |
500 |
750 |
5 |
500 |
500 |
750 |
500 |
500 |
750 |
10 |
500 |
500 |
750 |
500 |
750 |
1000 |
15 |
500 |
750 |
750 |
750 |
750 |
1000 |
20 |
750 |
750 |
1000 |
750 |
750 |
1000 |
· Демеуші дозаны әр 12 сағат сайын енгізу керек.
Енгізу. ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС в/і инъекциялық немесе инфузиялық немесе терең б/і инъекция арқылы енгізіледі. Б/і енгізуге ұсынылатын жерлер үлкен бөксе бұлшықетінің жоғарғы сыртқы шаршысы немесе санның латеральді бөлігі болып табылады.
Цефтазидим ерітінділерін, егер науқас сұйықтықты парентеральді алса, тікелей венаға немесе в/і инфузияға арналған жүйеге енгізуге болады.
Дозалануы аурудың ауырлығына, инфекцияның сезімталдығына, шоғырлануы мен типіне, сондай-ақ пациенттің жас шамасы мен бүйрек функциясына байланысты.
Антибиотикке жүре пайда болатын төзімділік әртүрлі аймақтарда ерекшеленеді және уақыт өте өзгеруі мүмкін, ал жекелеген штаммдар үшін едәуір өзгешеленуі мүмкін. Антибиотикке сезімталдық туралы жергілікті (шоғырлану) деректерді, әсіресе, ауыр инфекцияларды емдеуде пайдаланған дұрыс.
Дайындау жөніндегі нұсқаулық. ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС в/і енгізуге кеңінен пайдаланылатын ерітінділердің көпшілігімен үйлесімді. Бірақ инъекцияларға арналған натрий бикарбонаты еріткіш рөлінде пайдалануға жатпайды (Дәрілермен өзара әрекеттесуін қараңыз).
Барлық көлемдегі құтылар төмен қысымда жасалады. Дәрінің ерітілуіне қарай көміртегі қостотығы бөлінеді және құтыдағы қысым артады. Ерітілген препараттағы көміртегі қостотығының аздаған көпіршіктерін ескермеуге болады.
Енгізілетін дозалануы |
Еріткіштің қажетті мөлшері,
мл |
Жуық концентрациясы, мг/мл |
|
250 мг |
Б/і |
1 |
210 |
В/і болюс |
2,5 |
90 |
|
500 мг |
Б/і |
1,5 |
260 |
В/і болюс |
5 |
90 |
|
1 г |
Б/і |
3 |
260 |
В/і болюс |
10 |
90 |
|
В/і инфузия |
50* |
20 |
|
2 г |
В/і болюс |
10 |
170 |
В/і инфузия |
50* |
40 |
*Еріту 2 сатыда жүргізілу керек.
Ерітіндінің түсі концентрациясына, еріткішке және сақтау шарттарына қарай ашық-сарыдан янтарь түсіне дейін өзгеріп отырады. Нұсқаулар қадағаланғанда дәрінің әсері оның реңінің құбылуына байланысты емес.
Цефтазидим 1-40 мг/мл концентрациясында мына ерітінділермен үйлеседі: 0,9% натрий хлориді ерітіндісі; М/6 натрий лактаты ерітіндісі; Хартман ерітіндісі; 5% глюкоза ерітіндісі; 0,225% натрий хлориді ерітіндісі және 5% глюкоза ерітіндісі; 0,45% натрий хлориді ерітіндісі және 5% глюкоза ерітіндісі; 0,9% натрий хлориді ерітіндісі және 5% глюкоза ерітіндісі; 0,18% натрий хлориді ерітіндісі және 4% глюкоза ерітіндісі; 10% глюкоза ерітіндісі; 10% глюкоза 40 ерітіндісі және 0,9% натрий хлориді ерітіндісі; 10% глюкоза 40 ерітіндісі және 5% глюкоза ерітіндісі; 6% декстран 70 ерітіндісі және 0,9% натрий хлориді ерітіндісі; 6% декстран 70 ерітіндісі және 5% глюкоза ерітіндісі.
Цефтазидим 0,05-0,25 мг/мл концентрациясында интраперитонеальді диализге (лактат) арналған сұйықтықпен үйлесімді.
Б/і енгізу үшін цефтазидимді 0,5% немесе 1% лидокаин гидрохлориді ерітіндісінде ерітуге болады.
Екі препараттың да тиімділігі 4 мг/мл дозадағы цефтазидимді мына заттармен араластырғанда сақталады: инъекцияға арналған 0,9% натрий хлориді ерітіндісінде немесе 0,5% глюкоза ерітіндісінде 1 мг/мл гидрокортизон (натрий фосфаты гидрокортизоны); инъекцияға арналған 0,9% натрий хлориді ерітіндісінде 3 мг/мл цефуроксим (натрий цефуроксимі); инъекцияға арналған 0,9% натрий хлориді ерітіндісінде 4 мг/мл клоксациллин (натрий клоксациллині); инъекцияға арналған 0,9% натрий хлориді ерітіндісінде 10 немесе 50 ХБ/мл гепарин; инъекцияға арналған 0,9% натрий хлориді ерітіндісінде 10 немесе 40 мэкв/л калий хлориді.
Инъекцияға арналған 1,5 мл суда ерітілген ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС 500 мг құтының ішіндегісін метронидазол ерітіндісіне қосуға болады (100 мл-де 500 мг), осы орайда екі дәрі де өз белсенділігін сақтайды.
Б/і немесе в/і болюстікинъекция үшін ерітінділер дайындау:
1.Құтының қақпағы арқылышприц инесін кіргізіп, ұсынылатын еріткіш көлемін енгізу.
2.Шприцтің инесін суырып алып, мөлдір ерітінді алынғанша құтыны сілку.
3.Құтыны төңкеру. Шприц поршені толық енгізілгенде инені құтыға орнату. Ерітіндіні түгелшприцке жинау, осы орайда ине үнемі ерітіндіге батып тұруы тиіс. Көмірқышқыл газының кішкене көпіршіктеріне көңіл бөлмеуге болады.
В/і инфузиялар үшін ерітінділер дайындау (1,0 г және 2,0 г құтылар):
1.Құтының қақпағы арқылышприц инесін кіргізіп, 10 мл еріткіш енгізу.
2. Шприц инесін суырып алып, мөлдір ерітінді алынғанша құтыны сілку.
3. Дәрі толық еріп кеткенше ауа соратын инені орнатпау. Құтыдағы ішкі қысымды әлсірету үшін құтыға қақпақ арқылы ауа соратын инені кіргізу.
4. Ауа соратын инені суырмастан, жалпы көлемді 50 мл дейін жеткізу. Ауа соратын инені суырып, құтыны сілкіп және көбіне қолданылатын инфузияға арналған жүйені іске қосу.
Ескертпе. Дәрінің стерильділігін қамтамасыз ету үшін дәрі еріп кеткенше қақпақ арқылы ауа соратын инені кіргізу өте маңызды.
Ерітінділер дайындау
Б/і енгізу үшін 1,0 г немесе 2,0 г ЦЕФТАЗИДИМ-АКОС инъекцияға арналған 3 мл суда ерітіледі; вена ішіне енгізу үшін инъекцияға арналған 10 мл суда ерітіледі.
Вена ішіне тамшылатып енгізу үшінжоғарыда сипатталған тәсілмен алынған препаратерітіндісі вена ішіне енгізуге арналған келесі 50-100 мл еріткіштердің біреуінде қосымша сұйылтылады:
- 0.9% натрий хлориді ерітіндісі.
- Рингер ерітіндісі,
- 5%, 10% глюкоза (декстроза) ерітіндісі,
- 0.9% натрий хлориді ерітіндісімен 5% глюкоза (декстроза) ерітіндісі,
- 5% натрий бикарбонаты ерітіндісі.
Ұнтақты еріткенде көміртегі қостотығы бөлінеді. Еріткішті енгізуден кейін мөлдір ерітінді алу үшін құтыны сілку қажет. Препараттың алынған дайын ерітіндісінде көміртегі қостотығының кішкене көпіршіктері болуы мүмкін.
Алынған ерітінді ашық-сарыдан күңгірт-сары түске дейін болуы мүмкін. Егер препаратты сұйылтуға ұсынылатын ережелердің бәрі қадағаланса, оның тиімділігі реңіне байланысты емес.
Жаңадан дайындалған ерітіндіні ғана пайдалану керек!
Жағымсыз әсерлері олардың туындау жиілігіне қарай жіктелген - жиі (≥1/100 және <1/10); сирек (≥1/1000 және <1/100); өте сирек (<1/10000);
Жиі
эозинофилия және тромбоцитоз
препаратты енгізген жердегі флебит немесе тромбофлебит
диарея
бір немесе бірнеше бауыр ферменттері деңгейініңтранзиторлы жоғарылауы
макулопапулезді бөртпе
есекжем
инъекция орнындағы ауыру және/немесе қабыну
оң Кумбс тестісі
Сирек
кандидоз (вагинит пен афтозды стоматитті қоса)
бас айналу
бас ауыру
лейкопения
нейтропения
тромбоцитопения
жүрек айну
құсу
іштің ауыруы
колит
қызба
қан мочевинасы, азоты және / немесе креатинин мөлшерінің қанда
транзиторлы жоғарылауы
Өте сирек
интерстициальді нефрит
жедел бүйрек жеткіліксіздігі
Белгісіз
агранулоцитоз
гемолиздік анемия
лимфоцитоз
анафилаксиялар (бронх түйілуін қоса және / немесе гипотензия)
неврологиялық асқынулар
парестезия
дәм сезудің бұзылуы
сарғаю
уытты эпидермалық некролиз
Стивенс-Джонсон синдромы
эритема
ангионевроздық ісіну
эозинофилиямен және жүйелі симптомдарымен дәрілік препаратқа болатын реакция
- цефтазидимге, препараттың басқа компоненттеріне және цефалоспориндікантибиотиктерге жоғары сезімталдық.
Cақтықпен:бүйрек жеткіліксіздігі, жүктілік, жаңа туылған кезең, анамнездегі колит, мальабсорбция синдромы бар пациенттер (протромбинбелсенділігінің, әсіресе, айқын бүйрек және/немесе бауыр жеткіліксіздігі бар тұлғаларда төмендеу қаупі жоғары), лактация кезеңі.
Фармацевтикалық тұрғыдааминогликозидтер,гепарин, ванкомицинмен үйлесімсіз. Натрий гидрокарбонаты ерітіндісін еріткіш ретінде пайдалануға болмайды. «Ілмекті»диуретиктер, аминогликозидтер, ванкомицин, клиндамицин клиренсті төмендетеді, соның нәтижесінде нефроуытты әсер ету қаупі артады. Бактериостатикалық антибиотиктер (соның ішінде хлорамфеникол) препарат әсерін төмендетеді.
Егер цефтазидим 4 мг/мл концентрациясында келесі ерітінділерге қосылса, екі компонент те белсенділігін сақтайды: 0.9% NaCl ерітіндісінде немесе 5% декстроза ерітіндісінде 1 мг/мл гидрокортизон (натрий фосфатыгидрокортизоны); 0.9% NaCl ерітіндісінде 3 мг/мл цефуроксим (натрий цефуроксимі); 0.9% NaCl ерітіндісінде 4 мг/мл клоксациллин (натрий клоксациллині); 0.9% NaCl ерітіндісінде 10 ХБ/мл немесе 50 ХБ/мл гепарин; 0.9% NaCl ерітіндісінде 10 мЭк/л немесе 40 мЭк/л KCl. Цефтазидим (инъекцияға арналған 1.5 мл суда 500 мг) және метронидазол (500 мг/100 мл) ерітіндісін араластырғанда екікомпонент те өз белсенділігін сақтайды.
Басқа да антибиотиктер сияқты, цефтазидим ішек флорасына ықпал етуі мүмкін, бұл эстрогендердің кері сіңірілуінің азаюына және біріктірілген ішуге арналған контрацептивтер тиімділігінің төмендеуіне әкеледі.
Цефтазидим энзимді әдістермен глюкозурияны анықтау нәтижелеріне ықпал етпейді, бірақ мысты қалыпқа келтіру әдістерін (Бенедикт, Фелинг, Клинитест)пайдаланғанда талдау нәтижелеріне аздап әсер етуін байқауға болады.
Цефтазидим креатининді анықтаудың сілті-пикрин әдісіне ықпал етпейді.
Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесу зерттеулері пробенецидпен және фуросемидпен жүргізілді. Цефтазидимнің жоғары дозаларын және нефроуытты препараттарды бір мезгілде енгізу бүйрек функциясына қолайсыз әсерін тигізуі мүмкін (4.4 бөлімін қараңыз).
Хлорамфеникол цефтазидим мен басқа цефалоспориндердің in vitro антагонисі болып табылады. Осы құбылыстың клиникалық мәні белгісіз, алайда, егер цефтазидимді хлорамфениколмен бір мезгілде қолдану ұсынылса, антагонизм мүмкіндігі ескерілу керек.
Айрықша нұсқаулар
Басқа β-лактамды антибиотиктер пайдалану кезіндегідей, ауыр және кейде өлімге ұшырататын аса жоғары сезімталдық реакциялары хабарланған.Аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары білінген жағдайдацефтазидиммен емдеу шұғыл тоқтатылып, кейінге қалдырмастан тиісті шаралар қабылдану керек.
Емдеуді бастар алдында пациент анамнезінде цефтазидимге, цефалоспориндікантибиотиктерге немесе басқа β-лактамды антибиотиктерге аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакцияларының бар-жоғын анықтау ұсынылады. Басқа β-лактамды антибиотиктерге аса жоғары сезімталдықтың күрделі емес реакциялары болған пациенттерге сақтықпен тағайындалады.
Цефтазидимнің бактерияға қарсы белсенділік ауқымы шектеулі. Ол болжамды қоздырғыштың цефтазидиммен емдеуге сезімтал болу ықтималдығы жоғары болатын жағдайлардан басқа, белгісіз қоздырғыштарды монотерапиямен емдеуге жарамдыпрепаратсаналмайды. Бұл бактериемия, бактериялық менингит, терінің және жұмсақ тіндердің инфекцияларына және сүйектер мен буындар инфекцияларына шалдыққан пациенттерді емдеу мәселесін шешкенде ерекше маңызды. Бұдан бөлек, цефтазидим әсер ету ауқымы кеңейген кейбір β-лактамазалармен гидролизденуге сезімтал. Сондықтан емдеу үшін цефтазидимді таңдау кезінде әсер ету ауқымы кең β-лактамаза өндіретін микроорганизмдер таралуы туралы ақпарат ескерілуі тиіс.
Жоғары дозаларда цефалоспориндермен, аминогликозидтер немесе күшті әсер ететін диуретиктер (атап айтқанда, фуросемид) сияқты нефроуытты дәрілермен бір мезгілде емделу бүйрек функциясына қолайсыз ықпал етуі мүмкін. Цефтазидимді клиникалық қолдану тәжірибесі ұсынылатын доза қадағаланғанда осы құбылыс ықтималдығы аз екенін көрсетті. Цефтазидимнің әдеттегі емдік дозаларда бүйрекфункциясына қолайсыз ықпал ететіні туралы деректер жоқ.
Цефтазидим бүйрекпен бөлінеді, сондықтан дозаны бүйректің зақымдану дәрежесіне сәйкес азайту керек. Дозалануы тиісінше азайтылмаған кезде неврологиялық асқынулар жағдайлары хабарланған.
Басқа әсер ету ауқымы кең антибиотиктер пайдалану кезіндегідей, цефтазидиммен ұзақ уақыт емдеу сезімтал емесмикроорганизмдерді (атап айтқанда Candida, Enterococci) шектен тыс көбейтуі мүмкін; бұл жағдайда емдеуді тоқтатуды немесе басқа қажетті шаралар пайдалануды талап етуге болады. Науқастың жай-күйін тұрақты бақылап отыру өте маңызды.
Антибиотиктер пайдалану кезінде ауырлығы жеңілден өмірге қатерлісіне дейін әртүрлі дәрежеде болуы мүмкін жалған жарғақшалы колит жағдайлары хабарланған. Сондықтан антибиотик қолдану кезінде немесе одан кейін диареясы туындаған пациенттерде осы диагноз анықталуын ескеру маңызды. Ұзаққа созылған және елеулі диарея жағдайында немесе егер пациентте түйілулер болса, емдеуді шұғыл тоқтатып, әріқарай пациентке зерттеу жүргізу және қажет болса спецификалық Clostridium difficile емін тағайындау керек. Ішек перистальтикасын баяулататын дәрілік заттарды тағайындауға болмайды.
Басқа әсер ету ауқымы кең цефалоспориндер мен пенициллиндер пайдалану кезіндегідей, бұрын сезімтал болған кейбір штаммдар - Enterobacter spp.және Serratia spp. цефтазидиммен емделу кезінде төзімді болып кетуі мүмкін. Ондай жағдайларда мезгіл-мезгіл сезімталдыққа зерттеу жүргізу керек.
Препараттың өз құрамында натрий болады (500 мг цефтазидиммен 1 құтының ішінде 26 мг натрий, 1 г цефтазидим құтысында 52 мг натрий, 2 г цефтазидим құтысында 104 мг натрий бар), оны натрий бақыланатын диетада жүрген пациенттерді емдегенде ескеру керек.
Жүктілік және лактация кезеңі
Жүктілік және бала емізу кезеңі. Цефтазидимнің эмбриоуытты және тератогенді әсерінің тәжірибелік айғақтары анықталмаған, бірақ, басқа да препараттар сияқты, оны әйелдерге жүктіліктің I триместрінде және емшек жасындағы балаларға абайлап тағайындау керек. Цефтазидим аздаған мөлшерде емшек сүтіне өтеді, сондықтан оны бала емізу кезеңінде сақтықпен тағайындау керек.
Емделу кезеңінде, бас айналуының туындау қаупіне орай, көлік құралдарын басқару және жоғары зейін қою мен психомоторлық реакциялар шапшаңдығын талап ететін аса қауіпті қызмет түрлерімен шұғылдану кезінде сақтық шарасын қадағалау керек.
Симптомдары: неврологиялық бұзылулар (соның ішінде энцефалопатия, құрысулар, кома).
Емі: симптоматикалық және демеуші ем жүргізу. Қан сарысуында цефтазидим концентрациясы гемодиализ немесе перитонеальді диализ жүргізілгенде төмендеуі мүмкін.
Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ.
Алюминий қалпақшалармен немесе пластмасса қақпақтармен біріктірілген алюминий қалпақшалармен қаусырылған, резеңке тығындармен герметикалық тығындалған сыйымдылығы 20 мл құтыларда 1,0 г, 2,0 г белсенді заттан.
Пластмасса қақпағына қысыммен құю әдісімен орындалған кәсіпорынның тауар белгісі түсіріледі.
Медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен 1 құты картон қорапшаға салынады.
Жарықтан қорғалған жерде, 25 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.
Рецепт арқылы