Цефазолин-Акос, 1 гр., пор. д/п р-ра в/в и в/м введ. №50, коробка из картона, Синтез
Торговое наименование ЦЕФАЗОЛИН-АКОС
Международное непатентованное название Цефазолин
Лекарственная форма, дозировка Порошок для приготовления раствора для внутривенного и внутримышечного введения, 1 г
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Бета-лактамные антибактериальные препараты другие. Цефалоспорины первого поколения. Цефазолин.
Код АТХ J01DВ04
Показания к применению
Инфекции, вызванные чувствительными к препарату микроорганизмами:
- острый и хронический бронхит, инфицированные бронхоэктазы, бактериальная пневмония и бронхопневмония, эмпиема и абсцесс легких
- острый и хронический пиелонефрит, цистит, уретрит, простатит
- мастит, рожистые воспаления, карбункул, инфицированная гангрена, флегмона, раневые, ожоговые и послеоперационные инфекции
- остеомиелит, септический артрит
- эндокардит
- сепсис
- перитонит
- средний отит
- сифилис, гонорея
- профилактика хирургических инфекций в пред- и послеоперационном периоде
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к препаратам группы цефалоспоринов и другим беталактамным антибиотикам
- беременность и период лактации
- новорожденные (до 1 месяца)
- блокада сердца
Необходимые меры предосторожности при применении
С осторожностью: почечная и/или печеночная недостаточность; заболевания кишечника (в т.ч. колит в анамнезе); детский возраст (до 1 года); пациенты с бронхиальной астмой, высыпаниями или эпизодами крапивницы в анамнезе; в случаях недостаточности или нарушения питания, при проведении парентерального питания или пациенты с выраженной потерей сил (данные пациенты могут страдать дефицитом витамина К, им необходимо проводить тщательный мониторинг).
С осторожностью использовать пациентам пожилого возраста и обращать особое внимание на дозы и интервалы между введениями доз. В связи со сниженными физиологическими функциями у пожилых пациентов, есть вероятность появления нежелательных явлений как потенциальное кровотечение, вызываемое дефицитом витамина К.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Антикоагулянты.Цефалоспорины могут в редких случаях привести к расстройствам коагуляции и кровотечению. Поэтому, когда вводятся антикоагулянты (например, варфарин или гепарин), следует контролировать показатели коагуляции.
Витамин К. Некоторые цефалоспорины, такие как цефамандол, цефазолин и цефотетан, нарушают обмен витамина К1, особенно в случаях дефицита витамина К1. Это может потребовать заместительной терапии витамином К1.
Пробенецид. Из-за его ингибирующего влияния на почечный диурез (канальцевую секрецию), применение пробенецида приводит к увеличению концентрации и времени удерживания Цефазолина в крови.
Аминогликозиды/Диуретики.Нельзя исключить, что Цефазолин усиливает действие нефротоксических аминогликозидов и быстродействующих диуретиков (например, фуросемид). Поэтому во время сопутствующей терапии этими препаратами рекомендуется контролировать функцию почек.
Специальные предупреждения
Реакции гиперчувствительности: Как и в случае с другими бета-лактамными антибактериальными средствами, имеются сообщения о серьезных и внезапных смертельных реакциях гиперчувствительности на Цефазолин. В случае развития тяжелых реакций гиперчувствительности лечение Цефазолином, следует немедленно прекратить и начать проведение адекватных лечебных мероприятий. Перед началом лечения следует установить, имеются ли у пациента в анамнезе тяжелые реакции гиперчувствительности на Цефазолин, другие цефалоспорины или другие бета-лактамы. С осторожностью следует применять Цефазолин пациентам с нетяжелыми реакциями гиперчувствительности на другие бета-лактамные препараты в анамнезе.
У пациентов, имевших в анамнезе аллергические реакции на пенициллины, карбапенемы, может наблюдаться повышенная чувствительность к цефалоспориновым антибиотикам.
Необходимо соблюдать осторожность при применении Цефазолина у пациентов в анамнезе которых были любые формы аллергических реакций (бронхиальная астма, аллергический ринит).
Лечение антибактериальными препаратами, особенно при тяжелых заболеваниях у людей пожилого возраста, а также у ослабленных пациентов, детей, может привести к возникновению антибиотик-ассоциированной диареи, колитов, в том числе псевдомембранозного колита. Поэтому, при возникновении диареи во время или после лечения Цефазолином, необходимо исключить эти диагнозы, в том числе псевдомембранозный колит. Применение Цефазолина необходимо прекратить в случае тяжелого и/или с примесью крови поноса и провести соответствующую терапию.
Длительное применение Цефазолина может привести к развитию нечувствительности микроорганизмов (резистентность). Тщательное клиническое наблюдение пациента крайне необходимо.
Возможно возникновение судорог у пациентов с нарушенной функцией почек при нецелесообразном назначении высоких доз.
У больных со сниженной функцией почек необходим подбор дозы и интервалов между введениями Цефазолина в зависимости от тяжести функционального поражения почек. В случае нестабильного функционирования почек постоянное наблюдение за уровнями Цефазолина в сыворотке крови позволит обеспечить безопасность применения препарата.
Цефалоспорины могут вызывать снижение протромбиновой активности. В группу риска входят пациенты с почечной или печеночной недостаточностью, или плохим алиментарным статусом, а также пациенты, проходящие длительный курс антибактериальной терапии и пациенты, ранее стабилизированные на антикоагулянтной терапии. За протромбиновым временем или МНО необходимо наблюдать у пациентов группы риска. При необходимости следует вводить витамин К (10 мг в неделю).
Могут отмечаться ложноположительные результаты лабораторных анализов на содержание сахара в моче, если они проводятся с использованием раствора Бенедикта, раствора Фелинга или таблеток Клинитест. Вместе с тем Цефазолин не влияет на результаты анализов на содержимое сахара в моче, произведённых с помощью ферментных методов. Кроме того, могут отмечаться ложноположительные результаты прямого и непрямого теста Кумбса, например, у новорожденных, матери которых лечились Цефазолином.
Один флакон Цефазолина 1000 мг содержит 2,1ммоль/л (или 48 мг) натрия. Эти данные необходимо принимать во внимание для пациентов, находящихся на диете с низким содержанием натрия.
Применение в педиатрии
В связи с тем, что безопасность использования у недоношенных детей и новорожденных не была установлена, применение препарата у данных пациентов не рекомендуется.
Во время беременности или лактации
Применение во время беременности и в период лактации противопоказано.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Средняя суточная доза для взрослых – 1-4 г; кратность введения – 2-4 раза в сутки. Максимальная суточная доза – 6 г. Средняя продолжительность лечения составляет 7-10 дней.
Для профилактики послеоперационной инфекции - внутривенно, 1 г за 0.5-1 ч до операции, 0.5-1 г – во время операции и по 0.5-1 г– каждые 8 ч в течение первых суток после операции.
Больным с нарушениями функции почек требуется изменение режима дозирования в соответствии со значениями клиренса креатинина (КК): при КК 55 мл/мин и более или при концентрации креатинина в плазме 1,5 мг% и менее можно вводить полную дозу; при КК 54-35 мл/мин или концентрации креатинина в плазме 3-1.6 мг% можно вводить полную дозу, но интервалы между инъекциями необходимо увеличить до 8 ч; при КК 34-11 мл/мин или концентрации креатинина в плазме 4.5-3.1 мг% - ½ дозы с интервалами 12 ч; при КК 10 мл/мин и менее или при концентрации креатинина в плазме 4.6 мг % и более – ½ обычной дозы каждые 18-24 ч. Все рекомендуемые дозы вводят после начальной дозы 0.5 г.
Детям 1 мес и старше – 25-50 мг/кг/сут; при тяжелом течение инфекции доза может быть увеличена до 100 мг/кг/сут. Кратность введения – 3-4 раза в сутки. У детей с нарушениями функции почек коррекцию режима дозирования проводят в зависимости от значений КК: при КК 70-40 мл/мин – 60 % от средней суточной дозы и вводят каждые 12 ч; при КК 40-20 мл/мин – 25 % средней суточной дозы с интервалом в 12 ч; при КК 5-20 мл/мин – 10 % средней суточной дозы каждые 24 ч. Все рекомендуемые дозы вводят после начальной дозы.
Для внутримышечного введения 0.5 г препарата растворяют в 2-3 мл изотонического раствора натрия хлорида или воды для инъекций, 1 г – в 4-5 мл изотонического раствора натрия хлорида или воды для инъекций. Полученный раствор вводят глубоко в мышцу.
Для внутривенного струйного введения разовую дозу препарата разводят в 10 мл изотонического раствора натрия хлорида 0.9 % и вводят медленно, в течение 3-5 мин.
При внутривенном капельном введении препарата (0.5 г и 1 г) разводят в 100-250 мл изотонического раствора натрия хлорида 0.9 % или раствора декстрозы 5 % и вводят в течение 20-30 минут (скорость введения 60-80 капель в 1 минуту).
Во время разведения флаконы необходимо энергично встряхивать до полного растворения.
Метод и путь введения
Внутривенно (струйно и капельно), внутримышечно.
Частота применения с указанием времени приема
Кратность введения – 2-4 раза в сутки.
Длительность лечения
Средняя продолжительность лечения составляет 7-10 дней.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы:сонливость, парестезии, головная боль, возможны судороги, особенно у пациентов с почечной недостаточностью. Изменения лабораторных показателей при передозировке: повышение уровня креатинина в сыворотке крови, изменение функциональных печеночных тестов, положительная проба Кумбса, тромбоцитоз, тромбоцитопения, эозинофилия, лейкопения, удлинение протромбинового времени.
Лечение- симптоматическая терапия. В случае тяжелой передозировки, особенно у больных с почечной недостаточностью, применяют гемодиализ и гемосорбцию.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
Не описано.
Указание на наличие риска симптомов отмены
Не описано.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
При наличии вопросов по применению препарата обратитесь к лечащему врачу или работнику аптеки.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Часто:
- тошнота, рвота, потеря аппетита, диарея
- боль и уплотнение в месте инъекции
Нечасто:
- кандидозный стоматит (при длительном лечении), дисбактериоз
- мультиформная эритема, кожная сыпь, зуд, крапивница
- медикаментозная лихорадка, ангиодистрофия
- отмечались случаи развития флебита при внутривенном введении
- судороги (у пациентов с почечной недостаточностью, при применении высоких доз препарата)
Редко:
- гипергликемия, гипогликемия, лейкопения, гранулоцитопения, нейтропения, тромбоцитопения, лейкоцитоз, моноцитоз, лимфоцитопения, базофилия, эозинофилия, гранулоцитоз
- злокачественная экссудативная эритема (синдром Стивенса-Джонсона), токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла)
- головокружение, общая слабость, кошмарные сновидения, гиперактивность,тревожные состояния, нервозность, бессонница, сонливость, нарушенное цветовое зрение, спутанность сознания
- кашель, ринит, бронхоспазм, плевральный выпот, боль в груди, одышка или респираторный дистресс-синдром
- транзиторное повышение уровня АЛТ, АСТ, билирубина, щелочной фосфатазы
- транзиторный гепатит и холестатическая желтуха
- генитальный кандидоз, вагинит, артралгия
- нарушение функции почек (транзиторное повышение уровня азота мочевины в крови, гиперкреатининемия) без клинических признаков почечной недостаточности. Редко сообщалось об интерстициальном нефрите и других нарушениях функций почек, боль в животе
- при длительном применении может развиться суперинфекция, вызванная устойчивыми к препарату возбудителями
Очень редко:
- снижение гемоглобина и/или гематокрита
- геморрагии, апластическая анемия, панцитопения, гемолитическая анемия, агранулоцитоз, тромбоцитоз, анафилактический шок
- отек Квинке,тахикардия, гипотензия, отек языка и лица
- аногенитальный зуд
- псевдомембранозный энтероколит
Неизвестно: судороги
Один флакон содержит
активное вещество – цефазолин натрия (в пересчете на цефазолин) 1 г
Порошок белого или белого с желтоватым оттенком цвета.
Форма выпуска и упаковка
1 г активного вещества во флаконы бесцветного стекла вместимостью 10 мл, герметично укупоренные пробками резиновыми, обжатыми колпачками алюминиевыми или колпачками комбинированными алюминиевыми с пластмассовыми крышками.
1 флакон с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
50 флаконов с равным количеством инструкций по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в коробку из картона для поставки в стационары.
Срок хранения 3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения Хранить в защищенном от света месте при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту.
Саудалық атауы
ЦЕФАЗОЛИН-АКОС
Халықаралық патенттелмеген атауы
Цефазолин
Дәрілік түрі, дозасы
Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған 1 г ұнтақ
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бактерияға қарсы басқа бета-лактамды препараттар. Бірінші буын цефалоспориндері. Цефазолин
АТХ коды J01DВ04
Қолданылуы
Препаратқа сезімтал микроорганизмдер туындатқан инфекцияларда:
- жедел және созылмалы бронхит, инфекция жұқтырылған бронхоэктаза, бактериялық пневмония және бронхопневмония, эмпиемада және өкпе абсцесі
- жедел және созылмалы пиелонефрит, цистит, уретрит, простатит
- мастит, тілмелі қабыну, карбункул, инфекция жұқтырылған гангрена, флегмона, жарақат, күйік инфекциялары және операциядан кейінгі инфекциялар
- остеомиелит, септикалық артрит
- эндокардит
- сепсис
- перитонит
- ортаңғы отит
- мерез, соз
- операция алдындағы және операциядан кейінгі кезеңдегі хирургиялық инфекциялар профилактикасы
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- цефалоспорин тобындағы препараттарға және басқа да беталактамды антибиотиктерге жоғары сезімталдық
- жүктілік және лактация кезеңі
- жаңа туған нәрестелер (1 айға дейінгі)
- жүрек блокадасы
Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары
Сақтықпен:бүйрек және/немесе бауыр жеткіліксіздігі; ішек аурулары (оның ішінде анамнездегі колит); балалар жасы (1 жасқа дейін); бронх демікпесі бар пациенттер, анамнездегі бөртулер немесе есекжем көріністері болғанда; тамақтанудың жеткіліксіздігі немесе бұзылуы жағдайларында, парентеральді тамақтану жүргізілгенде немесе күшін айқын жоғалтқан пациенттерге (бұл пациенттер К дәрумені тапшылығымен зардап шегуі мүмкін, оларға мұқият мониторинг жүргізу қажет).
Егде жастағы пациенттерге сақтықпен пайдаланып, дозаларға және дозаларды енгізу арасындағы аралықтарға айрықша көңіл аудару керек. Физиологиялық функциялары төмендеуіне байланысты егде пациенттерде К дәрумені тапшылығы туындататын әлеуетті қан кету сияқты жағымсыз құбылыстардың пайда болуы ықтимал.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Антикоагулянттар. Цефалоспориндер сирек жағдайларда коагуляцияның бұзылуына және қан кетуге әкелуі мүмкін. Сондықтан, антикоагулянттар (мысалы, варфарин немесе гепарин) енгізілген кезде коагуляция көрсеткіштерін бақылау керек.
К дәрумені. Цефамандол, цефазолин және цефотетан сияқты кейбір цефалоспориндер әсіресе К1 дәруменінің тапшылығы жағдайында К1 дәруменінің алмасуын бұзады. Бұл К1 дәруменімен орын басу емін қажет етуі мүмкін.
Пробенецид. Оның бүйрек диурезіне тежегіш әсеріне (өзекшелік секрециясын) байланысты пробенецидті қолдану қандағы Цефазолиннің сақталу уақыты мен концентрациясының артуына әкеп соқтырады.
Аминогликозидтер/Диуретиктер. Цефазолин нефроуытты аминогликозидтер мен тез әсер ететін диуретиктердің (мысалы, фуросемид) әсерін күшейтетінін жоққа шығаруға болмайды. Сондықтан осы препараттармен бірге емдеу кезінде бүйрек функциясын бақылау ұсынылады
Арнайы ескертулер
Аса жоғары сезімталдық реакциялары: Басқа бета-лактамды бактерияға қарсы дәрілер жағдайындағыдай, Цефазолинге ауыр және кенеттен өлімге әкелетін аса жоғары сезімталдық реакциялары туралы хабарламалар бар. Аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары дамыған жағдайда Цефазолинмен емдеуді дереу тоқтату және талапқа сай емдік іс-шараларды жүргізуді бастау керек. Емдеуді бастамас бұрын пациентте анамнезінде Цефазолинге, басқа да цефалоспориндерге немесе басқа бета-лактамдарға аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары бар-жоғын анықтау керек. Анамнезінде басқа бета-лактамды препараттарға ауыр емес аса жоғары сезімталдық реакциялары бар пациенттерге Цефазолинді сақтықпен қолданған жөн.
Анамнезінде пенициллиндерге, карбапенемге аллергиялық реакциялары болған пациенттерде цефалоспориндік антибиотиктерге жоғары сезімталдық байқалуы мүмкін.
Анамнезінде аллергиялық реакциялардың (бронх демікпесі, аллергиялық ринит) кез келген түрі болған пациенттерде Цефазолинді қолданған кезде сақ болу қажет.
Бактерияға қарсы препараттармен емдеу, әсіресе егде жастағы адамдарда ауыр ауруларда, сондай-ақ әлсіз пациенттерде, балаларда антибиотикпен астасқан диареяның, колиттердің, оның ішінде жалған жарғақшалы колиттің пайда болуына әкелуі мүмкін. Сондықтан, Цефазолинмен емдеу кезінде немесе одан кейін диарея туындаған кезде осы диагноздарды, оның ішінде жалған жарғақшалы колитті жоққа шығару керек. Цефазолинді қолдануды ауыр және/немесе қан аралас іш өту жағдайында тоқтату және тиісті ем жүргізу қажет.
Цефазолинді ұзақ қолдану микроорганизмдердің сезімталдығының (төзімділік) дамуына әкелуі мүмкін. Пациентті мұқият клиникалық бақылау өте қажет.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде жоғары дозаларды мақсатқа сай емес тағайындағанда құрысу туындауы мүмкін.
Бүйрек функциясы төмендеген науқастарда бүйректің функционалдық зақымдануының ауырлығына байланысты Цефазолин енгізулері арасындағы дозалар мен аралықтарды дұрыс таңдау қажет. Бүйрек тұрақсыз жұмыс істеген жағдайда қан сарысуындағы Цефазолин деңгейін тұрақты бақылау препаратты қолдану қауіпсіздігін қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.
Цефалоспориндер протромбин белсенділігінің төмендеуін тудыруы мүмкін. Қауіп тобына бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар немесе алиментарлық статусы нашар пациенттер, сондай-ақ бактерияға қарсы емнің ұзақ курсынан өткен пациенттер және бұрын антикоагулянттық емге тұрақтанған пациенттер кіреді. Қауіп тобындағы пациенттерде протромбин уақытын немесе ХҚҚ бақылау қажет. Қажет болған жағдайда К дәруменін енгізу керек (аптасына 10 мг).
Егер олар Бенедикт ерітіндісін, Фелинг ерітіндісін немесе Клинитест таблеткаларын пайдалана отырып жүргізілсе, несептегі қант құрамына зертханалық талдаулардың жалған оң нәтижелері байқалуы мүмкін. Сонымен қатар, Цефазолин ферменттік әдістер арқылы өндірілген несептегі қант мөлшеріне талдау нәтижелеріне әсер етпейді. Сонымен қатар, Кумбстың тікелей және тікелей емес тестінің жалған оң нәтижелері байқалуы мүмкін, мысалы, анасы Цефазолинмен емделген нәрестелерде.
Цефазолиннің 1000 мг бір құтысында 2,1 ммоль/л (немесе 48 мг) натрий бар. Бұл деректерді құрамында аз мөлшерде натрий бар диетадағы пациенттер үшін назарға алу қажет.
Педиатрияда қолдану
Шала туған нәрестелерде және жаңа туған нәрестелерде пайдалану қауіпсіздігі анықталмаған, мұндай пациенттерде препаратты қолдану ұсынылмайды.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Жүктілік немесе лактация кезінде қолдануға болмайды.
Препараттың көлік құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері
Цефазолин-АКОС препаратын қолданған кезде пайда болуы мүмкін: бас айналу, құрысулар, жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, осыларға байланысты емдеу кезінде көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқарудан бас тарту қажет.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Ересектерге арналған орташа тәуліктік доза – 1-4 г; енгізу жиілігі – тәулігіне 2-4 рет. Ең жоғары тәуліктік доза – 6 г. Емдеудің орташа ұзақтығы 7-10 күнді құрайды.
Операциядан кейінгі инфекция профилактикасы үшін - вена ішіне, операцияға дейін 0,5-1 сағат бұрын 1 г, 0,5-1 г – операция кезінде және операциядан кейін алғашқы тәулікте әр 8 сағат сайын 0,5-1 г.
Бүйрек функциясы бұзылған науқастарға креатинин клиренсінің (КК) мәніне сай дозалау режимін өзгерту талап етіледі: КК 55 мл/мин және одан көп немесе плазмада креатинин концентрациясы 1,5 мг % және аз болғанда толық дозаны енгізуге болады; КК 54-35 мл/мин немесе плазмада креатинин концентрациясы 3-1.6 мг % болғанда толық дозаны енгізуге болады, бірақ инъекция арасындағы аралықты 8 сағатқа дейін ұзарту керек; КК 34-11 мл/мин немесе плазмада креатинин концентрациясы 4,5-3,1 мг% кезінде - ½ дозаны 12 сағ аралықпен; КК 10 мл/мин және одан аз немесе плазмада креатинин концентрациясы 4,6 мг % және көп болса – әр 18-24 сағатта ½ әдеттегі дозаны енгізуге болады. Барлық ұсынылатын дозалар алғашқы 0,5 г дозадан кейін енгізіледі.
1 айлық және одан үлкен балаларға – 25-50 мг/кг/тәул; инфекция ауыр болған кезде доза 100 мг/кг/тәул арттырылуы мүмкін. Енгізу жиілігі – тәулігіне 3-4 рет. Бүйрек функциясы бұзылған балаларға дозалау режимін түзету КК мәніне байланысты жүргізіледі: КК 70-40 мл/мин болғанда – орташа тәуліктік дозаның 60% және әр 12 сағатта енгізеді; КК 40-20 мл/мин болғанда – 12 сағаттық аралықпен орташа тәуліктік дозаның 25%; КК 5-20 мл/мин болғанда – әр 24 сағатта орташа тәуліктік дозаның 10%. Барлық ұсынылатын дозаны алғашқы дозадан кейін енгізеді.
Бұлшықет ішіне енгізу үшін 0,5 г препаратты натрий хлоридінің изотониялық 2-3 мл ерітіндісінде немесе инъекцияға арналған суда, 1 г – натрий хлоридінің изотониялық 4-5 мл ерітіндісінде немесе инъекцияға арналған суда ерітеді. Алынған ерітіндіні бұлшықетке терең етіп енгізеді.
Вена ішіне сорғалатып енгізу үшін препараттың бір реттік дозасын
0.9 % натрий хлоридінің изотониялық 10 мл ерітіндісінде сұйылтып 3-5 минут бойы баяу енгізеді.
Вена ішіне препаратты тамшылатып енгізген кезде (0.5 г және 1 г)
0.9 % натрий хлоридінің изотониялық 100-250 мл ерітіндісінде немесе 5 % декстроза ерітіндісінде сұйылтып, 20-30 мин бойы енгізеді (енгізу жылдамдығы 1 минутта 60-80 тамшы).
Құты ішіндегісін сұйылтқан кезде толық ерігенге дейін жақсылап сілку қажет.
Енгізу әдісі мен жолы
Вена ішіне (сорғалатып және тамшылатып), бұлшықет ішіне.
Қабылдау уақытын көрсете отырып қолдану жиілігі
Енгізу жиілігі – тәулігіне 2-4 рет.
Емдеу ұзақтығы
Орташа емдеу ұзақтығы 7-10 күнді құрайды.
Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар
Симптомдары: ұйқышылдық, парестезия, бас ауыруы, әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде құрысулар болуы мүмкін. Артық дозалану кезіндегі зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: қан сарысуындағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, бауырдың функционалдық тестілерінің өзгеруі, Кумбстың оң сынамасы, тромбоцитоз, тромбоцитопения, эозинофилия, лейкопения, протромбин уақытының ұзаруы.
Емі - симптоматикалық ем. Ауыр артық дозаланған жағдайда, әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда гемодиализ және гемосорбция қолданылады.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алған кезде қажетті шаралар
Сипатталмаған.
Тоқтату симтопдары қаупінің болуын көрсету
Сипатталмаған.
Дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алуға жүгіну жөніндегі нұсқаулар
Препаратты қолдану жөнінде сұрақтар туындаған кезде емдеуші дәрігерге немесе дәріхана қызметкеріне жүгініңіз.
ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар (қажет болған жағдайда)
Жиі:
- жүрек айнуы, құсу, тәбеттің жоғалуы, диарея
- инъекция орнының ауырсынуы және қатаюы
Жиі емес:
- кандидозды стоматит (ұзақ емдеген кезде), дисбактериоз
- мультиформалы эритема, тері бөртпесі, қышыну, есекжем
- дәрі-дәрмектік қызба, ангиодистрофия
- вена ішіне енгізу кезінде флебиттің даму жағдайлары байқалды
- құрысулар (бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, препараттың жоғары дозаларын қолданғанда)
Сирек:
- гипергликемия, гипогликемия, лейкопения, гранулоцитопения, нейтропения, тромбоцитопения, лейкоцитоз, моноцитоз, лимфоцитопения, базофилия, эозинофилия, гранулоцитоз
- қатерлі экссудативті эритема (Стивенс-Джонсон синдромы), уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы)
- бас айналу, жалпы әлсіздік, қорқынышты түстер, аса жоғары белсенділік, үрейлі жай-күйлер, күйгелектік, ұйқысыздық, ұйқышылдық, түстерді ажырату қабілетінің бұзылуы, сананың шатасуы
- жөтел, ринит, бронх түйілуі, плевралық жалқық, кеуденің ауыруы, ентігу немесе респираторлық дистресс-синдром
- АЛТ, АСТ, билирубин, сілтілі фосфатаза деңгейінің транзиторлық жоғарылауы
- транзиторлық гепатит және холестаздық сарғаю
- генитальді кандидоз, вагинит, артралгия
- бүйрек жеткіліксіздігінің клиникалық белгілерінсіз бүйрек функциясының бұзылуы (қандағы мочевина азоты деңгейінің транзиторлы жоғарылауы, гиперкреатининемия). Интерстициальді нефрит және бүйрек функциясының басқа да бұзылулары, іштің ауыруы туралы сирек хабарланған
- ұзақ қолданғанда препаратқа төзімді қоздырғыштардан туындаған суперинфекция өршуі мүмкін
Өте сирек:
- гемоглобиннің және / немесе гематокриттің төмендеуі
- геморрагиялар, апластикалық анемия, панцитопения, гемолитикалық анемия, агранулоцитоз, тромбоцитоз, анафилаксиялық шок
- Квинке ісінуі, тахикардия, гипотензия, тіл мен беттің ісінуі
- аногенитальді қышыну
- жалған жарғақшалы энтероколит
Белгісіз: құрысулар
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір құтының ішінде
белсенді зат – 1 г натрий цефазолині (цефазолинге шаққанда)
Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті ұнтақ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
1 г белсенді зат резеңке тығынмен герметикалық тығындалған, алюминий қалпақшамен немесе пластмасса қақпағы бар біріктірілген алюминий қалпақшамен қаусырылған сыйымдылығы 10 мл түссіз шыны құтыда.
1 құты медициналық қолданылуы жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
50 құты медициналық қолданылуы жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықтың тең санымен стационарға жеткізуге арналған картон қорапқа салынады.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы