Торговое название
Цефамед
Международное непатентованное название
Цефтриаксон
Лекарственная форма
Порошок для приготовления раствора для инъекций, 0.5 г. или 1.0 г в комплекте с растворителем (лидокаина гидрохлорида, 1% раствор для инъекций)
Состав
Один флакон содержит
активное вещество - цефтриаксон (в виде цефтриаксона натрия) 500 мг или 1000 мг,
состав растворителя
1 ампула растворителя содержит
активное вещество - лидокаина гидрохлорид 20 мг или 35 мг,
вспомогательные вещества: натрия гидроксид или кислота хлороводородная,
вода для инъекций
Описание
Кристаллический порошок белого или желтоватого цвета, слегка гигроскопичен.
Растворитель:бесцветная, прозрачная жидкость.
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты для системного использования. Бета – лактамные антибактериальные препараты другие. Цефалоспорины третьего поколения. Цефтриаксон.
Код АТХJ01DD04
Фармакологические свойства
Фармакокинетика цефтриаксона носит нелинейный характер. Все основные фармакокинетические параметры, основанные на общих концентрациях препарата, за исключением периода полувыведения, зависят от дозы.
Всасывание
Максимальная концентрация в плазме после однократного внутримышечного введения 1 г препарата составляет около 81 мг/л и достигается в пределах 2-3 часов после введения. Площади под кривой «концентрация в плазме – время» после внутривенного и внутримышечного введения одинаковы. Это означает, что биодоступность цефтриаксона после внутримышечного введения составляет 100%.
Распределение
Объем распределения цефтриаксона составляет 7-12 л.
После введения в дозе 1-2 г цефтриаксон хорошо проникает в ткани и жидкости организма. В течение более 24 часов его концентрации намного превышают минимальные подавляющие концентрации для большинства возбудителей инфекций более чем в 60 тканях и жидкостях (в том числе в легких, сердце, желчных путях, печени, миндалинах, среднем ухе и слизистой носа, костях, а также спинномозговой, плевральной и синовиальной жидкостях и секрете предстательной железы). При повторном введении концентрация в плазме (С max) увеличивается в среднем на 8-15%.
Связывание с белками
Цефтриаксон обратимо связывается с альбумином, причем степень связывания уменьшается с ростом концентрации, снижаясь, например, с 95% при концентрации в плазме менее 100 мг/л до 85% при концентрации 300 мг/л. Благодаря меньшей концентрации альбумина в тканевой жидкости, доля свободного цефтриаксона в ней выше, чем в плазме.
Цефтриаксон проникает через воспаленные мозговые оболочки. Средние пиковые концентрации цефтриаксона в спинномозговой жидкости у пациентов с бактериальным менингитом на 25% выше уровня концентрации пациентов с асептическим менингитом. Пиковые концентрации цефтриаксона в спинномозговой жидкости достигаются примерно через 4-6 часов после введения.
Цефтриаксон проходит через плацентарный барьер и в малых концентрациях попадает в грудное молоко.
Метаболизм
Цефтриаксон не подвергается системному метаболизму, а превращается в неактивные метаболиты под воздействием кишечной микрофлоры.
Выведение
Общий плазменный клиренс цефтриаксона составляет 10-22 мл/мин. Почечный клиренс равняется 5-12 мл/мин. 50-60% цефтриаксона выводится в неизмененном виде с мочой, а 40-50% - в неизмененном виде с желчью. Период полувыведения цефтриаксона составляет у взрослых около 8 часов.
Фармакокинетика у особых групп пациентов
У больных с нарушением функции почек или печени фармакокинетика цефтриаксона изменяется незначительно, отмечается лишь небольшое увеличение периода полувыведения. Если нарушена только функция почек, возрастает выведение с желчью, если нарушена только функция печени, возрастает выведение через почки.
Пациенты старше 75 лет
У лиц старше 75 лет период полувыведения цефтриаксона, в среднем, в два или в три раза больше, чем у взрослых молодого возраста.
Дети
У новорожденных детей около70% дозы выводится через почки. У грудных детей в первые 8 дней жизни, в среднем, в два или в три раза больше, чем у взрослых.
Фармакодинамика
Бактерицидная активность цефтриаксона обусловлена подавлением синтеза клеточных мембран. Цефтриаксон обладает широким спектром действия в отношении грамотрицательных и грамположительных микроорганизмов. Высокоустойчив к большинству β-лактамаз (как пенициллиназ, так и цефалоспориназ), вырабатываемых грамположительными и грамотрицательными бактериями.
Цефтриаксон обычно активен в отношении следующих микроорганизмов:
Грамположительные аэробы:
Staphylococcus aureus (метициллиночувствительный), Staphylococci coagulase-negative, Streptococcus pyogenes (ß-гемолитический, группы A), Streptococcus agalactiae (ß-гемолитический, группы B), ß-гемолитические стрептококки (группы ни А, ни В), Streptococcus viridans, Streptococcus pneumoniae.
Примечание. Метициллиноустойчивые Staphylococcus spp.резистентны к цефалоспоринам, в том числе к цефтриаксону. Как правило, Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium и Listeria monocytogenes также устойчивы.
Грамотрицательные аэробы:
Acinetobacter lwoffi, Acinetobacter anitratus(главным образом, A. baumanii)*, Aeromonas hydrophila, Alcaligenes faecalis, Alcaligenes odorans, алкалигеноподобные бактерии, Borrelia burgdorferi, Capnocytophaga spp., Citrobacter diversus (включая C. amalonaticus),Citrobacter freundii*, Escherichia coli, Enterobacter aerogenes*, Enterobacter cloacae*, Enterobacter spp. (прочие)*, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Hafnia alvei, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae**,Moraxella catarrhalis (ранее Branhamella catarrhalis), Moraxella osloensis, Moraxella spp. (прочие), Morganella morganii, Neisseria gonorrhoea, Neisseria meningitidis, Pasteurella multocida, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus penneri*, Proteus vulgaris*, Pseudomonas fluorescens*, Pseudomonas spp. (прочие)*, Providentia rettgeri*, Providentia spp. (прочие), Salmonella typhi, Salmonellaspp. (нетифоидные), Serratia marcescens*, Serratia spp. (прочие)*, Shigella spp., Vibriospp., Yersinia enterocolitica, Yersiniaspp. (прочие).
* Некоторые изоляты этих видов устойчивы к цефтриаксону, главным образом, вследствие образования лактамаз, кодируемых хромосомами.
** Некоторые изоляты этих видов устойчивы вследствие образования целого ряда плазмидо-опосредованных лактамаз.
Примечание. Многие штаммы вышеуказанных микроорганизмов, полирезистентные к другим антибиотикам, таким, как аминопенициллины и уреидопенициллины, цефалоспорины первого и второго поколения и аминогликозиды, чувствительны к цефтриаксону.
Treponema pallidum чувствительна к цефтриаксону in vitro и в экспериментах на животных. Клинические испытания показывают, что цефтриаксон обладает хорошей эффективностью в отношении первичного и вторичного сифилиса. За очень небольшими исключениями, клинические изоляты P. aeruginosa устойчивы к цефтриаксону.
Анаэробы:
Bacteroides spp. (желчечувствительные)*, Clostridium spp. (за исключением C. difficile), Fusobacterium nucleatum, Fusobacterium spp. (прочие), Gaffkia anaerobica (ранее Peptococcus), Peptostreptococcus spp.
* Некоторые изоляты этих видов устойчивы к цефтриаксону из-за образования β-лактамаз.
Примечание. Многие штаммы β-лактамазообразующихBacteroides spp. (в частности, B. fragilis) устойчивы. Устойчив и Clostridium difficile.
Показания к применению
Инфекции, вызванные чувствительными к препарату цефтриаксон возбудителями:
- бактериальный менингит
- внебольничная пневмония
- внутрибольничная пневмония
- острый средний отит
- интраабдоминальная инфекция
- осложненные инфекции почек и мочевыводящих путей (включая пиелонефрит)
- инфекции костей и суставов
- осложненные инфекции мягких тканей и кожи
- генитальные инфекции, включая гонорею
- сифилис
- бактериальный эндокардит
- рецидивы хронических обструктивных заболеваний легких у взрослых пациентов
- диссеминированная болезнь Лайма (ранний (стадия II), и поздний (стадия III)) у взрослых и детей, включая новорожденных с 15 –дневного возраста
- предоперационная профилактика инфекционных осложнений
- лечение пациентов с нейтропенией страдающих лихорадкой, вызванной бактериальной инфекцией
- при лечении пациентов с бактериемией, которые встречаются в связи с подозрением или связаны с ними, любая из перечисленных выше инфекций
- препарат следует назначать в комбинации с другими антибактериальными препаратами в случаях, когда предполагаемый ряд возбудителей не входит в спектр действия цефтриаксона.
Способ применения и дозы
Доза препарата и способ введения определяются с учетом степени тяжести инфекции, чувствительности возбудителя заболевания и состояния пациента. Терапевтический эффект обычно достигается при введении препарата ежедневно один раз в сутки. Курс лечения зависит от течения заболевания. Лечение необходимо продолжить еще в течение 48-72 часов после получения результатов анализов об эрадикации микроорганизма или отсутствия температуры у пациента.
Дозы, рекомендуемые для данных показаний к применению. В особенно тяжелых случаях возможно назначение доз в верхнем пределе рекомендуемого диапазона.
Взрослые и дети старше 12лет(≥50 кг)
Показания |
Дозировка* |
Частота
лечения** |
Внебольничная пневмония |
1-2 г |
1 раз в сутки |
Рецидивы хронических обструктивных заболеваний легких пациентов |
||
Интраабдоминальная инфекция |
||
Осложненные инфекции почек и мочевыводящих путей (включая пиелонефрит) |
||
Внутрибольничная пневмония |
2 г -//- |
1 раз в сутки -//- |
Осложненные инфекции кожи и мягких тканей |
||
Инфекции костей и суставов |
||
Лечение пациентов с нейтропенией страдающих лихорадкой, вызванной бактериальной инфекцией |
2-4 г |
1 раз в сутки |
Бактериальный эндокардит |
||
Бактериальный менингит |
*При подтвержденной бактериемии,назначается доза в верхнем пределе рекомендованного диапазона.
**Возможно введение два раза в день (каждые 12 часов) при назначении дозы,превышающей 2 г ежедневно.
Острый средний отит: по 1-2 г 1 раз в сутки в/м.
В случае если пациентнаходится в тяжелом состоянии или предыдущая терапия была неэффективной, Цефамед может быть назначен внутримышечно в дозе 1-2 г в сутки в течение 3 дней.
Предоперационнаяпрофилактика хирургических инфекций 2 г в виде однократной инъекции перед оперативным вмешательством.
Гонорея - 500 мг однократно в/м.
Сифилис - обычно рекомендуемая доза 500мг - 1г 1 раз в сутки; для лечения нейросифилиса доза может быть увеличена до 2 г 1 раз в сутки в течение
10-14 дней. Данные по дозированию Цефамеда при сифилисе, в том числе нейросифилисе, ограничены. Поэтому следует придерживаться национального или местного руководств по лечению, если таковые имеются.
Рассеянный боррелиоз Лайма (начальная[стадия II] и конечная[стадия III] стадии) - 2г 1 раз в сутки в течение 14-21 дня. Рекомендуемая продолжительность лечения варьируется.Следует придерживаться национальногоилиместного руководств по лечению, если таковые имеются.
Дети
Новорожденные, младенцы идети от 15 дней до 12 лет (<50 кг)
Показания |
Дозировка
* |
Частота
лечения** |
Интраабдоминальная инфекция |
50-80 мг / кг |
1 раз в сутки |
Осложненные инфекции мочевыводящих путей (в том числе пиелонефрит)
|
||
Внебольничная пневмония |
||
Внутрибольничная пневмония
|
||
Осложненные инфекции кожи и мягких тканей Инфекции костей и суставов |
50-100 мг / кг (макс 4 г) |
1 раз в сутки |
Лечение пациентов с нейтропенией страдающих лихорадкой, вызванной бактериальной инфекцией. |
||
Бактериальный менингит |
80-100 мг / кг (максимум 4 г) |
1 раз в сутки |
Бактериальный эндокардит |
100 мг / кг (максимум 4г) |
1 раз в сутки |
*При подтвержденной бактериемии, назначается доза в верхнем пределе рекомендованного диапазона.
** Возможно введение два раза в сутки (каждые 12 часов) приназначении дозы,превышающей 2 г ежедневно.
Показания для новорожденных, младенцев и детей от 15 дней до 12 лет (<50 кг), которыетребуют особого режима дозирования:
Острый средний отит
В начале лечения острого среднего отита, Цефамед вводится в виде однократной внутримышечнойинъекции в дозе 50 мг/кг. В случае еслиребенок находится в тяжелом состоянии или предыдущая терапия была неэффективной, Цефамед можно вводить внутримышечно в дозе50 мг/кг в суткив течение 3 дней.
Предоперационнаяпрофилактика хирургических инфекций - 50-80 мг/кг в виде однократной инъекции перед оперативным вмешательством.
Гонорея - 500 мг в виде однократной внутримышечной инъекции.
Сифилис - обычная рекомендуемая доза 75-100 мг/кг (максимально 4 г) один раз в сутки в течение 10-14 дней. Данные по дозированию Цефамеда при сифилисе, в томчисле нейросифилисе, ограниченны. Поэтому следует придерживаться национального или местного руководств по лечению, если таковые имеются.
Рассеянный боррелиоз Лайма (начальная[стадия II] и конечная[стадия III] стадии) 50 - 80 мг/кг один раз в сутки в течение 14-21 дней. Рекомендуемый курслечения варьируется.Следует придерживаться национального или местного руководств по лечению, если таковые имеются.
Новорожденные 0-14 дней
Цефтриаксон противопоказан недоношеннымноворожденным в возрасте до 41 неделиучитывая срок внутриутробного развития (гестационный возраст + возраст после рождения).
Показания |
Дозировка * |
Частота лечения** |
Интраабдоминальная инфекция |
20-50 мг/ кг |
1 раз в сутки |
Осложненные инфекции мочевыводящих путей (в том числе пиелонефрит) |
||
Внебольничная пневмония |
||
Внутрибольничная пневмония |
||
Осложненные инфекции кожи и мягких тканей Инфекции костей и суставов |
||
Лечение пациентов с нейтропенией. страдающих лихорадкой, вызванной бактериальной инфекцией. |
||
Бактериальный менингит |
50 мг/кг |
1 раз в сутки |
Бактериальный эндокардит |
*Приподтвержденной бактериемии, назначается доза в верхнем пределе рекомендованного диапазона.
Острый средний отит
В начале лечения острого среднего отита, Цефамед вводится в виде однократной внутримышечной инъекции в дозе 50 мг/кг.
Предоперационная профилактика хирургических инфекций - 20-50 мг/кг в виде однократной инъекции перед оперативным вмешательством.
Сифилис - обычная рекомендуемая доза 50 мг/кг один раз в сутки в течение 10-14 дней. Данные по дозированию Цефамеда при сифилисе, в томчисле нейросифилисе, ограниченны. Поэтому следует придерживаться национального или местного руководств по лечению, если таковые имеются.
Пожилые пациенты
Дляпожилых пациентов коррекция дозы не требуется при условии, что почечная и печеночная функции являются удовлетворительными.
Почечная и печеночная недостаточность:
Снижение дозировки Цефамеда для пациентов, с почечной недостаточностью не требуется, если функции печени не нарушены. В случае почечной недостаточности тяжелой степени (клиренс креатинина <10 мл в минуту) суточная доза не должна превышать 2 г.
Снижение дозировки Цефамеда для пациентов с печеночной недостаточностью не требуется, если функция почек не нарушена.
Пациентам с острой почечной недостаточностью, сопровождаемой недостаточностью функции печени, необходимо снизить дозировку препарата и контролировать его концентрацию в плазме крови.
Пациенты, находящиеся на диализе
Введение дополнительной дозы препарата после диализа не требуется. Возможно снижение скорости его выведения, поэтому следует контролировать концентрацию Цефамеда в плазме и в случае необходимости откорректировать дозу. Цефтриаксон не выводится при перитонеальном диализе или гемодиализе.
Пациентам с тяжелой печеночной и почечной недостаточностьюследует регулярно определять концентрацию цефтриаксона в плазме и при необходимости корректировать его дозу.
Способ введения
Цефамед вводят путем глубокой внутримышечной в большуюягодичную мышцу. Если дозировка превышает 1 г, ее необходимо разделить и вводить в обе ягодицы.
Использование лидокаина в качестве растворителя для внутривенного введения раствора цефтриаксона противопоказано!
При использовании лидокаина в качестве растворителя для в/м введения раствора, перед введением следует исключить у пациента противопоказания к применению лидокаина (см. инструкцию по применению лидокаина), а также учитывать аллергические реакции на лидокаин в анамнезе.
Детям до 15 лет запрещается использовать лидокаин в качестве растворителя.
У детей старше 15 лет, при использовании лидокаина в качестве растворителя, рекомендуется провести внутрикожную аллергическую пробу на лидокаин.
Цефтриаксон противопоказан новорожденным (≤ 28 дней), если требуется (ожидается, что потребуется) лечение кальцийсодержащими внутривенными растворами, включая непрерывные инфузии кальция (парентеральное питание), из-за риска осажденияцефтриаксон-кальция.
Для предоперационной профилактики хирургических инфекций, цефтриаксон вводится за 30-90минут до операции.
Приготовление раствора для инъекций:
Приготовление раствора проводят в соответствующих условиях, во избежание микробного загрязнения. Следует использовать только свежеприготовленные растворы. Готовый раствор можно хранить в течение 6 часов при температуре ниже 25°C, и до 24 часов при температуре от 2 до 8°C.
Цвет приготовленного раствора варьирует от бледно желтого до янтарного. Если в готовом растворе визуально отмечаются посторонние примеси, использовать его нельзя.
Порошок, разведенный в растворе лидокаина, нельзя вводить внутривенно!
Флакон препарата Цефамед предназначен только для однократного использования, оставшийся раствор/порошок следует утилизировать.
Побочные действия
Для описания частоты нежелательных реакций в данном разделе используется следующая классификация: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ 1/100 - <1/10), нечасто (≥ 1/1000 - < 1/100), редко (≥ 1/10000 - <1/1000), частота неизвестна (не может быть вычислена на основе имеющихся данных).
Часто
- эозинофилия, лейкопения, тромбоцитопения
- диарея, жидкий стул
- повышение уровня печеночных ферментов
- высыпания
Нечасто
-головная боль, головокружение
-гранулоцитопения, анемия, коагулопатия
- развитие грибковой инфекции половых органов
- тошнота, рвота
- зуд
- в месте инъекции боль, флебит, лихорадка
- повышенный уровень креатинина в крови
Редко
- псевдомембранозный колит
- бронхоспазм
- крапивница
- гематурия, глюкозурия
- отек в месте введения
- водянка, озноб
Частота неизвестна
- супринфекция
- гемолитическая анемия
- агранулоцитоз
- анафилактическая, анафилактоидная реакции, повышенная
чувствительность, анафилактический шок
- судороги
- головокружение
- вертиго
- стоматит, глоссит, панкреатит
- преципитация (осаждение кальция) в желчном пузыре, билирубиновая
энцефалопатия
- острый генерализованный экзантематозный пустулез, синдром Стивенса-
Джонсона, токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла),
мультиформная эритема
- олигоурия, преципитация (осаждение кальция) в почках (обратимая)
- ложноположительные результаты пробы Кумбса, теста на галактозимию,
неферментативных методов определения глюкозы в моче.
- лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS–синдром)
- реакция Яриша-Герксгеймера (JHR)
Противопоказания
Цефтриаксон
- повышенная чувствительность к цефтриаксону, цефалоспоринам или к одному из вспомогательных веществ препарата
- тяжелые реакции гиперчувствительности (например, анафилактические реакции) к бета-лактамным антибактериальным препаратам (пенициллины, монобактамы и карбапенемы) в анамнезе
- недоношенные новорожденные в возрасте до 41 недели (учитывая срок внутриутробного развития (недели беременности) + недели после рождения)
- доношенные новорожденные (≤ 28-дневного возраста):
- гипербилирубинемия, желтуха или ацидоз, гипоальбуминемия у новорожденных (цефтриаксон может вытеснять билирубин из связи с сывороточным альбумином, повышая риск развития билирубиновой энцефалопатии у таких пациентов).
- внутривенное введение кальцийсодержащих растворов новорожденным. Новорожденные (≤ 28 дней), которым уже назначено или предполагается внутривенное лечение кальцийсодержащими растворами, включая продолжительные кальцийсодержащие инфузии, например, при парентеральном питании, из-за риска образования преципитатов кальциевых солей цефтриаксона
Лидокаин
- повышенная чувствительность к лидокаину или другим анестетикам амидного ряда
- полная атриовентрикулярная блокада
- гиповолемия
- детский возраст до 15 лет
Растворы цефтриаксона, содержащие лидокаин нельзя вводить внутривенно!
Лекарственные взаимодействия
Кальцийсодержащие растворители(раствор Рингера или раствор Гартмана), не используются для восстановления или дальнейшего разбавления для внутривенного введения, из-за возможного осаждения. Появление осадка цефтриаксон-кальция возможно при смешивании цефтриаксона с растворами, содержащими кальций в одномкатетере для внутривенного введения. Цефтриаксон не вводится одновременно скальцийсодержащими внутривенными растворами, включая непрерывные инфузии кальций содержащих растворов, такие как парентеральное питаниечерез Y-образныйинъекционный порт. Однако возможно введение цефтриаксона и кальцийсодержащих растворов последовательно, друг за другом, (за исключением применения у новорожденных, так как у них повышенный риск образования преципитатацефтриаксон кальция),если катетеры для инфузии тщательно промываются междуинфузиями соответствующими жидкостями. При одновременном применении пероральных антикоагулянтов и цефтриаксона повышается риск развития дефицита витамина K, что может привести к кровотечению. Следует тщательно контролировать МНО (международное нормализованное отношение) и использовать адекватную коррекцию дозы витамина K во время и после лечения цефтриаксоном.
Нет данных о взаимодействии междуцефтриаксоном и пероральными кальцийсодержащими препаратами или взаимодействии между цефтриаксоном для внутримышечного ведения и кальцийсодержащими препаратами (введенными внутривенно или перорально).
Имеются противоречивые данные о вероятности повышения нефротоксичности аминогликозидов при их применении с цефалоспоринами, поэтому необходимо проводить мониторинг почечной функции и концентрации аминогликозидов в крови.
После одновременного введения большой дозы цефтриаксона и петлевых диуретиков (например, фуросемид)ухудшенияфункции почек ненаблюдалось.
Одновременное введение пробенецида не уменьшает выведение цефтриаксона.
При совместном приеме хлорамфеникола и цефтриаксона наблюдается антагонистический эффект.
Цефтриаксоннесовместим с амсакрином, ванкомицином, флуконазолом и аминогликозидами.
В редких случаях цефтриаксон может вызвать ложноположительные результаты при пробе Кумбса, определении галактоземии, определении глюкозы в моче неферментативным методом. Поэтому, определение уровня глюкозы в моче во время терапии с цефтриаксоном рекомендуется проводить ферментативным методом.
Особые указания
Реакции гиперчувствительности
Как и при применении других бета-лактамных антибиотиков, были зарегистрированы тяжелые реакции гиперчувствительности, в том числе со смертельным исходом. При развитии тяжелой реакции гиперчувствительности терапию препаратом Цефамед необходимо немедленно отменить и провести соответствующие неотложные лечебные мероприятия. Перед началом терапии препаратом Цефамед необходимо установить наблюдались ли у пациента реакции гиперчувствительности к цефтриаксону, цефалоспоринам или тяжелые реакции гиперчувствительности к другим бета-лактамным антибиотикам (пенициллины, монобактамы и карбапенемы). Необходимо соблюдать осторожность при применении цефтриаксона у пациентов с нетяжелыми реакциями гиперчувствительности к другим бета-лактамным антибиотикам (пенициллины, монобактамы и карбапенемы) в анамнезе.
Сообщалось о случаях развития кожных реакций гиперчувствительности (синдром Стивенса-Джонсона или синдром Лайелла/токсический эпидермальный некролиз). Частота развития подобных реакций неизвестна.
Вскоре после лечения цефтриаксоном у некоторых пациентов с инфекцией, вызванной спирохетами, может возникнуть реакция Яриша-Герксгеймера (JHR). Реакция обычно проходит самостоятельно, или может быть купирована симптоматическим лечением. В случае возникновения реакции, лечение антибиотиками прекращать не следует.
Взаимодействие с кальцийсодержащими препаратами
Описаны случаи фатальных реакций в результате отложения цефтриаксон-кальциевых преципитатов в легких и почках новорожденных.
Для всех групп пациентов, кроме новорожденных, возможно последовательное введение препарата Цефамед и кальцийсодержащих растворов при тщательном промывании инфузионных систем между вливаниями физиологическим раствором.
С целью предотвращения образования преципитатов при необходимости назначения кальцийсодержащих растворов для парентерального питания следует рассмотреть возможность назначения альтернативного антибиотика. В случаях, когда введение цефтриаксона пациентам, получающим парентеральное питание необходимо, препарат Цефамед и кальцийсодержащие растворы для парентерального питания вводят одновременно, используя различные венозные доступы. Кроме того, на период инфузии цефтриаксона введение кальцийсодержащих растворов для парентерального питания может быть приостановлено.
Применение у детей
Безопасность и эффективность препарата Цефамед у новорожденных, грудных детей и детей младшего возраста были определены для дозировок, описанных в разделе «Способ применения и дозы». Исследования показали, что подобно другим цефалоспоринам цефтриаксон может вытеснять билирубин из связи с сывороточным альбумином. Препарат Цефамед нельзя применять у новорожденных, особенно недоношенных, у которых есть риск развития билирубиновой энцефалопатии.
Гемолитическая анемия
Как и при применении других цефалоспоринов, при лечении препаратом Цефамед возможно развитие аутоиммунной гемолитической анемии. Зарегистрированы случаи тяжелой гемолитической анемии у взрослых и детей, в том числе со смертельным исходом. При развитии у пациента, находящегося на лечении цефтриаксоном, анемии нельзя исключить диагноз цефалоспорин-ассоциированной анемии и необходимо отменить лечение до выяснения причины.
Длительное лечение
При длительном лечении необходимо регулярно контролировать картину периферической крови, показатели функционального состояния печени и почек.
Колит / Суперинфекции
Как и при применении большинства других антибактериальных препаратов, при лечении цефтриаксоном зарегистрированы случаи развития диареи, вызванной Clostridium difficile (C. difficile), различной тяжести: от легкой диареи до колита со смертельным исходом.
Лечение антибактериальными препаратами подавляет нормальную микрофлору толстой кишки и провоцирует рост C. difficile. В свою очередь, C. difficile образует токсины А и B, которые являются факторами патогенеза диареи, вызванной C. difficile. Штаммы С. difficile, гиперпродуцирующие токсины, являются возбудителями инфекций с высоким риском осложнений и смертности, вследствие возможной их устойчивости к антимикробной терапии, лечение же может потребовать колэктомии. Необходимо помнить о возможности развития диареи, вызванной C. difficile, у всех пациентов с диареей после антибиотикотерапии. Необходим тщательный сбор анамнеза, т.к. отмечены случаи возникновения диареи, вызванной C. difficile, спустя более чем 2 месяца после терапии антибиотиками.
При подозрении или подтверждении диареи, вызванной C. difficile, возможно потребуется отмена текущей не направленной на С.difficile антибиотикотерапии. В соответствии с клиническими показаниями должно быть назначено соответствующее лечение с введением жидкости и электролитов, белков, антибиотикотерапия в отношении С. difficile, хирургическое лечение. Нельзя применять лекарственные средства, тормозящие перистальтику кишечника.
Как и при лечении другими антибактериальными препаратами, могут развиваться суперинфекции.
При сочетании тяжелой почечной и печеночной недостаточности следует тщательно наблюдать за эффективностью и безопасностью применения препарата.
Серологические исследования
При лечении цефтриаксоном могут отмечаться ложноположительные результаты пробы Кумбса, пробы на галактоземию, при определении глюкозы в моче (глюкозурию рекомендуется определять только ферментным методом).
Содержание натрия
В 1 г препарата Цефамеда содержится 3.6 ммоль натрия. Это следует принять во внимание пациентам, находящимся на диете с контролем натрия.
Спектр действия цефтриаксона
Цефтриаксон обладает ограниченным спектром действия и монотерапия препаратом Цефамед может быть неэффективна в отношении некоторых типов бактерий, за исключением случаев, когда патогенный агент идентифицирован. При полимикробной инфекции с присутствием резистентных к цефтриаксону штаммов, Цефамед следует назначать одновременно с другими антибиотиками.
Как и при применении других цефалоспоринов, были зарегистрированы анафилактические реакции, в том числе со смертельным исходом, даже в случаях, когда у пациента не было аллергических реакций в анамнезе.
Как и при применении других цефалоспоринов, при лечении препаратом Цефамед возможно развитие аутоиммунной гемолитической анемии. Зарегистрированы случаи тяжелой гемолитической анемии у взрослых и детей, в том числе со смертельным исходом.
При развитии у пациента, находящегося на лечении цефтриаксоном, анемии нельзя исключить диагноз цефалоспорин-ассоциированной анемии и необходимо отменить лечение до выяснения причины.
Лидокаин
Растворы цефтриаксона, содержащие лидокаин, следует вводить только внутримышечно. Противопоказания к применению лидокаина приведены в инструкции по медицинскому применению лидокаина. Раствор лидокаина нельзя вводить внутривенно.
Образование преципитатов кальциевых солей цефтриаксона в желчном пузыре
После применения цефтриаксона, обычно в дозах, превышающих стандартные рекомендованные (1 г в сутки и более), при ультразвуковом исследовании желчного пузыря выявлялись преципитаты кальциевой соли цефтриаксона, образование которых наиболее вероятно у пациентов детского возраста. Преципитаты редко дают какую-либо симптоматику и исчезают после завершения или прекращения терапии препаратом Цефамед. В случае если эти явления сопровождаются клинической симптоматикой, рекомендуется консервативное нехирургическое лечение, а решение об отмене препарата оставляется на усмотрение лечащего врача и должно основываться на индивидуальной оценке пользы и риска.
Панкреатит
У пациентов, получавших препарат Цефамед, описаны редкие случаи панкреатита, развивавшегося, возможно, вследствие обструкции желчных путей. У большинства из этих пациентов уже до этого имелись факторы риска застоя в желчных путях, например, ранее проводившаяся терапия, тяжелые заболевания и полностью парентеральное питание. При этом нельзя исключить пусковую роль в развитии панкреатита образовавшихся под влиянием препарата Цефамед преципитатов в желчных путях.
Образование преципитатов кальциевых солей цефтриаксона в почках
Сообщалось о случаях образования преципитатов в почках, имевших обратимый характер и исчезавших после прекращения терапии препаратом. При появлении клинических симптомов рекомендуется ультразвуковое обследование. Назначение препарата пациентам с образованиями в почках или гиперкальциурией в анамнезе требует оценки пользы и риска.
Беременность и период лактации
Цефтриаксон проникает через плацентарный барьер. Безопасность применения при беременности не установлена.
Применение препарата Цефамед в II и IIIтриместрах беременности возможно
только по строгим показаниям в тех случаях, когда предполагаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода.
При необходимости применения препарата Цефамед в период лактации следует решить вопрос о прекращении грудного вскармливания.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Учитывая побочные эффекты препарата (головокружение, головная боль) следует соблюдать осторожность при управлении транспортом или другими потенциально опасными механизмами.
Передозировка
Симптомы: усиление симптомов побочных реакций, описанные выше.
Лечение: симптоматическая и поддерживающая терапия.
Гемодиализ или перитонеальный диализ неэффективны.
Специального антидота не существует.
Форма выпуска и упаковка
По 0.5 г и 1.0 г препарата помещают во флаконы из бесцветного стекла, укупоренные пробкой из бромбутилкаучука и обжатые алюминиевым колпачком типа flip-off.
По 2.0 мл или 3.5 мл 1% раствора лидокаина гидрохлорида для инъекций разливают в ампулы из стекла, герметично запаянные.
По 1 флакону и 1 ампуле с растворителем с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в коробку из картона с картонным ячейковым разделителем.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Цефамед
Халықаралық патенттелмеген атауы
Цефтриаксон
Дәрілік түрі
0.5 г немесе 1.0 г инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ еріткішімен жиынтықта (лидокаин гидрохлориді, инъекцияға арналған 1% ерітіндісі)
Құрамы
Бір құтының ішінде
белсенді зат - 500 мг немесе 1000 мг цефтриаксон (цефтриаксон натрий түрінде),
еріткіштің құрамы
1 ампула еріткіштің құрамында
белсенді зат - 20 мг немесе 35 мг лидокаин гидрохлориді,
қосымша заттар: натрийгидроксиді немесе хлорсутек қышқылы, инъекцияға арналған су
Сипаттамасы
Ақ немесе сарғыштау түсті кристалды ұнтақ, сәл гигроскопиялы.
Еріткіш: түссіз, мөлдір сұйықтық.
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бактерияға қарсы басқа бета-лактамды препараттар. Үшінші буын цефалоспориндері. Цефтриаксон.
АТХ кодыJ01DD04
Фармакологиялық қасиеттері
Цефтриаксонның фармакокинетикасы дозаға тәуелсіз сипатқа ие. Жартылай шығарылу кезеңінен басқа, препараттың жалпы концентрацияларына негізделген барлық негізгі фармакокинетикалық параметрлері дозасына тәуелді.
Сіңуі
1 г препаратты бұлшықет ішіне бір рет енгізгеннен кейінгі плазмадағы ең жоғарғы концентрациясы 81 мг/л жуықты құрайды және енгізгеннен кейін 2-3 сағат шегінде жетеді. Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізгеннен кейінгі «плазмадағы концентрациясы – уақыт» қисығы астындағы ауданы бірдей. Бұл, цефтриаксонның бұлшықет ішіне енгізгеннен кейінгі биожетімділігі 100% құрайтынын білдіреді.
Таралуы
Цефтриаксонның таралу көлемі 7-12 л құрайды.
1-2 г дозада енгізгеннен кейін цефтриаксон организмнің тіндері мен сұйықтықтарына жақсы өтеді. 24 сағаттан астам уақыт бойы оның концентрациялары тіндер мен сұйықтықтардағы (соның ішінде, өкпе, жүрек, өт жолдарындағы, бауырдағы, бадамша бездердегі, ортаңғы құлақ пен мұрынның шырышты қабығындағы, сүйектердегі, сондай-ақ, жұлын, плевра және синовиальді сұйықтықтардағы және қуықасты безінің секретіндегі) 60-тан астам инфекция қоздырғыштарының көпшілігі үшін ең төменгі бәсеңдеткіш концентрацияларынан едәуір артық болады. Қайта енгізген кезде плазмадағы (С max) концентрация орташа 8-15%-ға артады.
Ақуыздармен байланысуы
Цефтриаксон альбуминмен қайтымды байланысады, сонымен қатар байланысу дәрежесі концентрациясының артуына қарай, мысалы, плазмадағы 100 мг/л аз концентрациясы кезінде 95%-дан 300 мг/л концентрациясы кезінде 85%-ға дейін төмендей отырып азаяды. Альбуминнің тіндер сұйықтығындағы концентрациясының аздығы арқасында, ондағы бос цефтриаксонның үлесі плазмадағыға қарағанда жоғары.
Цефтриаксон қабынған ми қабыршықтары арқылы өтеді. Бактериялық менингиті бар пациенттерде жұлын сұйықтығындағы цефтриаксонның орташа шыңдық концентрациясы асептикалық менингиті бар пациенттерге қарағанда концентрация деңгейі 25% жоғары. Жұлын сұйықтығындағы цефтриаксонның шыңдық концентрациясына енгізгеннен кейін шамамен 4-6 сағаттан соң жетеді.
Цефтриаксон плацентарлық бөгет арқылы өтеді және азғантай концентрацияларда емшек сүтіне өтеді.
Метаболизмі
Цефтриаксон жүйелі метаболизмге ұшырамайды, ішек микрофлорасының әсерінен белсенді емес метаболиттерге айналады.
Шығарылуы
Цефтриаксонның жалпы плазмалық клиренсі 10-22 мл/минутты құрайды. Бүйректік клиренсі 5-12 мл/минутқа тең болады. Цефтриаксонның 50-60%-ы өзгеріссіз күйде несеппен, ал 40-50%-ы - өзгеріссіз күйде өтпен шығарылады. Цефтриаксонның жартылай шығарылу кезеңі ересектерде 8 сағатты құрайды.
Пациенттердің ерекше топтарындағы фармакокинетикасы
Бүйрек немесе бауыр функциясының бұзылуы бар науқастарда цефтриаксонның фармакокинетикасы болар-болмас өзгереді, жартылай шығарылу кезеңінің аздап артқаны ғана білінеді. Егер тек бүйрек функциясы бұзылған болса, өтпен шығарылуы артады, егер тек бауыр функциясы бұзылса, бүйрек арқылы шығарылуы артады.
75 жастан асқан пациенттер
75 жастан асқан адамдарда цефтриаксонның жартылай шығарылу кезеңі жастау ересектерге қарағанда орташа алғанда, екі немесе үш есе жоғары.
Балалар
Жаңа туған балаларда дозасының 70%-ға жуығы бүйрек арқылы шығарылады. Емшектегі балаларда өмірінің алғашқы 8 күнінде, орташа алғанда, ересектерге қарағанда екі немесе үш есе жоғары.
Фармакодинамикасы
Цефтриаксонның бактерицидтік белсенділігіне жасуша жарғақшалары синтезінің бәсеңдеуі түрткі болады. Цефтриаксонның грамтеріс және грамоң микроорганизмдерге қатысты әсер ету ауқымы кең. Грамоң және грамтеріс бактериялардан өндіріліп шығатын β-лактамазалардың көпшілігіне (пенициллиназаларға да, сондай-ақ цефалоспориназаларға да) төзімділігі жоғары.
Цефтриаксон әдетте келесі микроорганизмдерге қатысты белсенді:
Грамоң аэробтар:
Staphylococcus aureus (метициллинге сезімтал), Staphylococci coagulase-negative, Streptococcus pyogenes (ß-гемолиздік, A тобының), Streptococcus agalactiae (ß-гемолиздік, B тобының), ß-гемолиздік стрептококтар (А тобы да, В тобы да емес), Streptococcus viridans, Streptococcus pneumoniae.
Ескертпе. Метициллинге төзімді Staphylococcus spp. цефалоспориндерге, соның ішінде цефтриаксонға резистентті. Әдетте, Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium және Listeria monocytogenes те төзімді.
Грамтеріс аэробтар:
Acinetobacter lwoffi, Acinetobacter anitratus(негізінен, A. baumanii)*, Aeromonas hydrophila, Alcaligenes faecalis, Alcaligenes odorans, алкалиген тәрізді бактериялар, Borrelia burgdorferi, Capnocytophaga spp., Citrobacter diversus (C. amalonaticusқоса), Citrobacter freundii*, Escherichia coli, Enterobacter aerogenes*, Enterobacter cloacae*, Enterobacterspp. (басқа да)*, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Hafnia alvei, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae**, Moraxella catarrhalis(бұрын Branhamella catarrhalisаталған), Moraxella osloensis, Moraxella spp. (басқа да), Morganella morganii, Neisseria gonorrhoea, Neisseria meningitidis, Pasteurella multocida, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus penneri*,Proteus vulgaris*, Pseudomonas fluorescens*, Pseudomonas spp. (басқа да)*, Providentia rettgeri*, Providentia spp. (басқа да), Salmonella typhi, Salmonella spp. (тифоидтық емес), Serratia marcescens*, Serratia spp. (басқа да)*, Shigella spp., Vibriospp., Yersinia enterocolitica, Yersiniaspp. (басқа да).
* Бұл түрлердің кейбір изоляттары цефтриаксонға, негізінен, хромосомалармен кодталатын лактамазалардың түзілуі салдарынан төзімді.
** Бұл түрлердің кейбір изоляттары плазмидтер түрткі болған лактамазалардың біртұтас қатарының түзілуі салдарынан төзімді.
Ескертпе. Жоғарыда аталған микроорганизмдердің көптеген штамдары аминопенициллиндер мен уреидопенициллиндер сияқты басқа антибиотиктерге полирезистентті, бірінші және екінші буынның цефалоспориндері мен аминогликозидтер цефтриаксонға сезімтал.
Treponema pallidum цефтриаксонға in vitro және жануарларға жүргізілген іс-тәжірибеде де сезімталдық көрсетті. Клиникалық сынақтар, цефтриаксонның бастапқы және екінші сатыдағы мерезге қатысты тиімділігі жақсы екендігін көрсетеді. Аздаған шектеулері болмаса, P. aeruginosa клиникалық изоляттары цефтриаксонға төзімді.
Анаэробтар:
Bacteroides spp. (өтке сезімтал)*, Clostridium spp. (C. difficile қоспағанда), Fusobacterium nucleatum, Fusobacterium spp. (басқа да), Gaffkia anaerobica (бұрын Peptococcus аталған), Peptostreptococcus spp.
* Бұл түрлердің кейбір изоляттары цефтриаксонға β-лактамазалардың түзілуіне байланысты төзімді.
Ескертпе. Bacteroides spp. (атап айтқанда, B. fragilis) β-лактамаза түзетін көптеген штамдары төзімді. Clostridium difficile де төзімді.
Қолданылуы
Цефтриаксон препаратына сезімтал қоздырғыштардан туындаған инфекцияларда:
– бактериялық менингите
– ауруханадан тыс пневмонияда
– ауруханаішілік пневмонияда
– жедел ортаңғы отитте
– интраабдоминальді инфекцияда
– бүйрек пен несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында (пиелонефритті қоса)
– сүйектер мен буындардың инфекцияларында
– жұмсақ тіндер мен терінің асқынған инфекцияларында
– созды қоса, гениталий инфекцияларында
– мерезде
– бактериялық эндокардитте
– ересек пациенттердегі өкпенің созылмалы обструкциялық ауруларында қайталануларында
– 15 күндік жаңа туылғандарды қоса, ересектер мен балаларда диссеминацияланған Лайм ауруында (бастапқы (ІІ саты) және кейінгі (ІІІ саты)
– инфекциялы асқынулардың операция алдындағы профилактикасы үшін
– бактериялық инфекциядан туындаған қызбадан зардап шегіп жүрген, нейтропениясы бар пациенттерді емдеуде
– бактериемиясы бар, күмәнді немесе сонымен байланысты, жоғарыда атап келтірілген инфекциялардың кез келгені кездесетін пациенттерді емдеуде
– болжамды қоздырғыштар қатары цефтриаксонның әсер ету ауқымына кірмейтін жағдайда, препаратты басқа да бактерияларға қарсы препараттармен біріктіріп тағайындау керек.
Қолдану тәсілі және дозалары
Препараттың дозасы мен енгізу тәсілі инфекцияның ауырлығын, ауру қоздырғышының сезімталдығы мен пациенттің жай-күйін ескере отырып белгіленеді. Емдік әсеріне, әдетте, препаратты күн сайын тәулігіне бір рет енгізген кезде жетеді. Емдеу курсы аурудың ағымына тәуелді. Емдеуді микроорганизм эрадикациясы туралы талдаулардың нәтижесі алынғаннан кейін немесе пациентте температура жоғарылауы басылғаннан кейін тағы 48-72 сағат бойы жалғастыру қажет.
Төменде келтірілген кестелерде көрсетілген дозалары аталған көрсетілімдерде қолдану үшін ұсынылған дозалары болып табылады. Аса ауыр жағдайларда көрсетілген ауқымдарынан ең жоғары дозаларын тағайындауға болады.
Ересектер мен 12 жастан асқан балалар (дене салмағы >50 кг)
Қолданылуы |
Дозасы* |
Емдеу
жиілігі** |
Ауруханадан тыс пневмонияда |
1-2 г |
Тәулігіне
1 рет |
Пациенттердегі өкпенің созылмалы обструкциялық ауруларының қайталануларында |
||
Интраабдоминальді инфекцияда |
||
Бүйрек пен несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында (пиелонефритті қоса) |
||
Ауруханаішілік пневмонияда |
2 г -//- |
Тәулігіне
1 рет -//- |
Тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында |
||
Сүйектер мен буындардың инфекцияларында |
||
Бактериялық инфекциядан туындаған
қызбадан зардап шегіп жүрген,
нейтропениясы бар пациенттерді емдеуде |
2-4 г |
Тәулігіне
1 рет |
Бактериялық эндокардитте |
||
Бактериялық менингитте |
*Бактериемия расталған жағдайда, ұсынылған ауқымының жоғарғы шегіндегі дозасы тағайындалады.
** Күнделікті 2 г асатын дозасы тағайындалған жағдайда, күніне екі рет (әр 12 сағат сайын) енгізуге болады.
Жедел ортаңғы отитте: тәулігіне 1 рет б/і 1-2 г.
Егерпациенттің жағдайы ауыр болса немесе алдыңғы ем тиімсіз болса, Цефамедті 3 күн бойы бұлшықет ішіне тәулігіне 1-2 г дозада тағайындауға болады.
Хирургиялық инфекциялардың операция алдындағы профилактикасы үшін операциялық араласым алдында бір реттікинъекция түрінде 2 г.
Созда - б/і бір рет 500 мг.
Мерезде – әдетте ұсынылатын дозасы 500мг - тәулігіне 1 рет 1г; нейромерезді емдеу үшін дозасын 10-14 күн бойы тәулігіне 1 рет 2 г дейін арттыруға болады. Мерез, соның ішінде нейромерез кезінде Цефамедті дозалау жөніндегі мәліметтер шектеулі. Сондықтан, егер бар болса, емдеу жөніндегі ұлттық немесе жергілікті нұсқаулықтарды басшылыққа алу керек.
Жайылған Лайм боррелиозында (бастапқы [II сатысы] және ақырғы [III сатысы] сатыларында) - 14-21 күн бойы тәулігіне 1 рет 2 г. Ұсынылатын емдеу ұзақтығы ауытқып тұрады. Егер бар болса, емдеу жөніндегі ұлттық немесе жергілікті нұсқаулықтарды басшылыққа алу керек.
Балалар
Жаңа туған нәрестелер, 15 күндіктен12 жасқа дейінгі сәбилер мен балалар (<50 кг)
Қолданылуы |
Дозасы* |
Емдеу
жиілігі** |
Интраабдоминальді инфекцияда |
50-80 мг / кг |
Тәулігіне
1 рет
|
Несеп шығару жолдарының
асқынған инфекцияларында (пиелонефритті қоса) |
||
Ауруханадан тыс пневмонияда |
||
Ауруханаішілік пневмонияда |
||
Тері мен жұмсақ тіндердің
асқынған инфекцияларында |
50-100 мг / кг (ең көбі 4 г) |
Тәулігіне
1 рет |
Сүйектер мен буындардың инфекцияларында |
||
Бактериялық инфекциядан туындаған
қызбадан зардап шегіп жүрген,
нейтропениясы бар пациенттерді емдеуде |
||
Бактериялық менингитте |
80-100 мг / кг (ең көбі 4 г) |
Тәулігіне
1 рет |
Бактериялық эндокардитте |
100 мг / кг (ең көбі 4г) |
Тәулігіне
1 рет |
*Бактериемия расталған жағдайда, ұсынылған ауқымының жоғарғы шегіндегі дозасы тағайындалады.
** Күнделікті 2 г асатын дозасы тағайындалған жағдайда, күніне екі рет (әр 12 сағат сайын) енгізуге болады.
Жаңа туған нәрестелер, 15 күндіктен 12 жасқа дейінгі сәбилер мен балаларға (<50 кг)арналған, айрықша дозалау режимін қажет ететін көрсетілімдері:
Жедел ортаңғы отитте
Жедел ортаңғы отитті емдеудің басында, Цефамед 50 мг/кг дозада бір реттік бұлшықетішілік инъекция түрінде енгізіледі. Егер баланың жағдайы ауыр болса немесе алдыңғы ем тиімсіз болған жағдайда, Цефамедті 3 күн бойы тәулігіне 50 мг/кг дозадабұлшықет ішіне енгізуге болады.
Хирургиялық инфекциялардың операция алдындағы профилактикасы үшін - операциялық араласым алдында бір реттік инъекция түрінде 50-80 мг/кг.
Созда - бір реттік бұлшықетішілк инъекция түрінде 500 мг.
Мерезде – әдеттегі ұсынылатын дозасы 10-14 күн бойы тәулігіне бір рет 75-100 мг/кг (ең көбі 4 г). Мерез, соның ішінде нейромерез кезінде Цефамедті дозалау жөніндегі мәліметтер шектеулі. Сондықтан, егер бар болса, емдеу жөніндегі ұлттық немесе жергілікті нұсқаулықтарды басшылыққа алу керек.
Жайылған Лайм боррелиозында (бастапқы[IIсатысы] және ақырғы [III сатысы]сатыларында) - 14-21 күн бойы тәулігіне бір рет 50 - 80 мг/кг. Ұсынылатын емдеу ұзақтығы ауытқып тұрады. Егер бар болса, емдеу жөніндегі ұлттық немесе жергілікті нұсқаулықтарды басшылыққа алу керек.
Жаңа туған 0-14 күндік нәрестелер
Цефтриаксонды, құрсақішілік даму мерзімін қоса, 41 апталық мерзімге дейінгі шала туылған нәрестелерге (гестациялық жасы + туылғаннан кейінгі жасы) қолдануға болмайды.
Қолданылуы |
Дозасы* |
Емдеу
жиілігі** |
Интраабдоминальді инфекцияда |
20-50 мг / кг |
Тәулігіне
1 рет
|
Несеп шығару жолдарының
асқынған инфекцияларында (пиелонефритті қоса) |
||
Ауруханадан тыс пневмонияда |
||
Ауруханаішілік пневмонияда |
||
Тері мен жұмсақ тіндердің
асқынған инфекцияларында |
||
Сүйектер мен буындардың инфекцияларында |
||
Бактериялық инфекциядан туындаған
қызбадан зардап шегіп жүрген,
нейтропениясы бар пациенттерді емдеуде |
||
Бактериялық менингитте |
50 мг / кг |
Тәулігіне
1 рет |
Бактериялық эндокардитте |
*Бактериемия расталған жағдайда, ұсынылған ауқымының жоғарғы шегіндегі дозасы тағайындалады.
Жедел ортаңғы отитте
Жедел ортаңғы отитті емдеудің басында, Цефамед 50 мг/кг дозада бір реттік бұлшықетішілік инъекция түрінде енгізіледі.
Хирургиялық инфекциялардың операция алдындағы профилактикасы үшін - операциялық араласым алдында бір реттік инъекция түрінде 20-50 мг/кг.
Мерезде – әдеттегі ұсынылатын дозасы 10-14 күн бойы тәулігіне бір рет 50мг/кг. Мерез, соның ішінде нейромерез кезінде Цефамедті дозалау жөніндегі мәліметтер шектеулі. Сондықтан, егер бар болса, емдеу жөніндегі ұлттық немесе жергілікті нұсқаулықтарды басшылыққа алу керек.
Егде жастағы пациенттер
Бүйрек және бауыр функциялары қанағаттанарлық болып табылатын жағдайларда, егде жастағыпациенттер үшін дозасын түзету қажет емес.
Бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі:
Егер бауыр функциясы бұзылмаған болса, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін Цефамедтің дозасын төмендету қажет емес. Ауыр дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі минутына < 10 мл)жағдайында тәуліктік дозасы 2 г аспауы тиіс.
Егер бүйрек функциясы бұзылмаған болса, бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін Цефамедтің дозасын төмендету қажет емес.
Бауыр функциясының жеткіліксіздігімен қатар жүретін бүйректің жедел жеткіліксіздігі бар пациенттерге препараттың дозасын төмендету және оның қан плазмасындағы концентрациясын бақылау қажет.
Диализ жүргізілетін пациенттер
Диализден кейін препараттың қосымша дозасын енгізу қажет емес.Оның шығарылу жылдамдығы төмендеуі мүмкін, сондықтан,плазмадағы Цефамед концентрациясын бақылау және қажет болған жағдайда, дозасын түзетукерек. Цефтриаксон перитонеальді диализ немесе гемодиализ кезінде шығарылмайды.
Бауыр мен бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге цефтриаксонның плазмадағы концентрациясын жүйелі түрде анықтап отыру және қажет болған жағдайда, оның дозасын түзету керек.
Енгізу тәсілі
Цефамедтерең бұлшықет іші арқылы бөксенің үлкен бұлшықетіне енгізіледі. Егер дозасы 1 г асатын болса, оны бөлу және екі бөксеге енгізу қажет.
Цефтриаксон ерітіндісін вена ішіне енгізу үшін еріткіш ретінде лидокаинді пайдалануға болмайды!
Ерітіндіні б/і енгізу үшін еріткіш ретінде лидокаинді пайдаланғанда, енгізер алдында пациентте лидокаинді қолдануға қарсы көрсетілімнің бар-жоқтығын анықтау (лидокаинді қолдану жөніндегі нұсқаулықты қараңыз), сондай-ақ анамнездегі лидокаинге аллергиялық реакцияларды ескеру керек.
15 жасқа дейінгі балаларға еріткіш ретінде лидокаинді пайдалануға тыйым салынады.
15 жастан асқан балаларда, еріткіш ретінде лидокаинді пайдаланғанда, лидокаинге тері ішінеаллергиялық сынама жүргізу ұсынылады.
Жаңа туған нәрестелерге (≤ 28 күн), кальцийдің үздіксіз инфузияларын (парентеральді қоректендіруді) қоса, құрамында кальций бар вена ішіне арналған ерітінділермен емдеу қажет болса (қажет болады деп күтілсе), цефтриаксон-кальцийдің шөгінді түзу қаупіне байланысты, цефтриаксонды қолдануға болмайды.
Хирургиялық инфекциялардың операция алдындағы профилактикасы үшін, цефтриаксон операцияға дейін 30-90 минут бұрын енгізіледі.
Инъекцияға арналған ерітіндісін дайындау:
Ерітіндіні дайындау, микробпен ластануын болдырмау үшін сәйкесінше жағдайларда жүргізіледі. Тек жаңа дайындалған ерітінділерді ғана пайдалану керек. Дайын ерітіндіні 25°C-ден төмен температурада 6 сағат бойы, және 2°C-ден 8°C-ге дейінгі температурада 24 сағатқа дейін сақтауға болады.
Дайындалған ерітіндінің түсі бозғылт сарыдан янтарь түстеске дейін ауытқып тұрады. Егер дайын ерітіндіде көзге көрінетін бөгде қоспалар байқалса, оны пайдалануға болмайды.
Лидокаин ерітіндісінде сұйылтылған ұнтақты вена ішіне енгізуге болмайды!
Цефамед препаратының құтысы тек бір рет пайдалануға арналған, қалған ерітіндіні/ұнтақты жойып жіберу керек.
Жағымсыз әсерлері
Осы бөлімдегі жағымсыз реакциялардың жиілігін сипаттау үшін келесі жіктеу қолданылады: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100 - <1/10), жиі емес (≥ 1/1000 - < 1/100), сирек (≥ 1/10000 - <1/1000), жиілігі белгісіз (қол жетімді мәліметтер негізінде есептеу мүмкін емес).
Жиі
- эозинофилия, лейкопения, тромбоцитопения
- диарея, нәжістің сұйылуы
-бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
-бөртпелер
Жиі емес
- бас ауыруы, бас айналуы
- гранулоцитопения, анемия, коагулопатия
-жыныс мүшелерінің зеңдік инфекциясының дамуы
-жүрек айнуы, құсу
-қышыну
- инъекция орнының ауыруы, флебит, қызба
-қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы
Сирек
- жалғанжарғақшалы колит
- бронх түйілуі
- есекжем
- гематурия, глюкозурия
-енгізген жердің ісінуі
-шемен, қалтырау
Жиілігі белгісіз
- суперинфекция
- гемолиздік анемия
- агранулоцитоз
- анафилаксиялық, анафилактоидтық реакциялар, жоғары сезімталдық, анафилаксиялық шок
-құрысулар
-бас айналуы
- вертиго
- стоматит, глоссит, панкреатит
-өт қалтасындағы преципитациясы (кальцийдің шөгуі), билирубиндік
энцефалопатия
-жедел жайылған экзантематоздық пустулез, Стивенс-Джонсон синдромы, уыттыэпидермальді некролиз (Лайелл синдромы), мультиформалы эритема
- олигоурия, бүйректегі (кальцийдің шөгуі) преципитациясы (қайтымды)
- Кумбс сынамасына, галактоземияға жүргізілген тестінің, несептегі глюкозаныанықтаудың ферментативтік емес әдістерінің жалған оң нәтижелері.
- эозинофилия және жүйелік симптомдары бар дәрілік реакция (DRESS синдромы)
- Яриша-Герксгеймер (JHR) реакциясы
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Цефтриаксон
- цефтриаксонға, цефалоспориндерге немесе препараттың қосымша заттарының біріне жоғары сезімталдық
- анамнездегі бактерияға қарсы бета-лактамды препараттарға (пенициллиндер, монобактамдар және карбапенемдер) аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары (мысалы, анафилаксиялық реакциялар)
- 41 аптаға дейінгі жасты қоса (гестациялық және тұрақтанған жас қосындысы) шала туған нәрестелер
- шала туған нәрестелер (≤ 28-күндік жастағы):
- жаңа туған нәрестелердегі гипербилирубинемия, сарғаю немесе ацидоз, гипоальбуминемия (ондай пациенттерде цефтриаксонның билирубин энцефалопатиясының даму қаупін арттырып, сарысу альбуминімен байланысудан билирубинді ығыстыруы мүмкін).
- жаңа туған нәрестелерге құрамында кальций бар ерітінділерді вена ішіне енгізу. Мысалы, парентеральді қоректендіру кезінде цефтриаксонның кальций тұздары преципитаттарының түзілу қаупіне байланысты, ұзаққа созылатын құрамына кальций қосылған инфузияларды қоса, құрамында кальций бар ерітінділермен венаішілік емдеу тағайындалып қойған немесе көзделетін жаңа туған нәрестелер (≤ 28 күн)
Лидокаин
- лидокаинге немесе амид қатарындағы басқа анестетиктерге жоғары сезімталдық
- толық атриовентрикулярлы блокада
- гиповолемия
- 15 жасқа дейінгі балаларға
Құрамында лидокаин бар цефтриаксон ерітінділерін вена ішіне енгізуге болмайды!
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Құрамында кальций бар еріткіштер (Рингер ерітіндісі немесе Гартман ерітіндісі), шөгінді түзілу мүмкіндігіне байланысты қалпына келтіру немесе вена ішіне енгізу үшін ары қарай сұйылтуда қолданылмайды. Цефтриаксонды вена ішіне енгізуге арналған бір катетерде құрамында кальций бар ерітінділермен араластырғанда цефтриаксон-кальций шөгіндісі пайда болуы мүмкін. Цефтриаксонды Y-тәріздіинъекциялық порт арқылы парентеральді қоректену секілді құрамында кальций бар ерітінділердің үздіксіз инфузиясын қоса, құрамында кальций бар вена ішіне енгізуге арналған ерітінділермен бір мезгілде енгізуге болмайды. Алайда,егер инфузияға арналған катетерлер сәйкес сұйықтықпен инфузиялар арасында мұқият шайылса цефтриаксон мен құрамында кальций бар ерітінділерді бірінен кейін бірін (жаңа туғандарда қолдануды қоспағанда, өйткені оларда цефтриаксонкальцийпреципитаты түзілуінің қаупі жоғары) енгізуге болады.
Пероральді антикоагулянттар мен цефтриаксонды бір мезгілде қолданғанда K дәруменінің тапшылығының даму қаупі артады, ол қан кетуіне әкелуі мүмкін. ХҚҚ (халықаралық қалыптастырылған қатынас) мұқият бақылау және цефтриаксонмен емдеу кезінде және емдеуден кейін K дәруменінің талапқа сай түзетілген дозасын қолдану керек.
Цефтриаксонмен пероральді құрамында кальций бар препараттар арасында өзара әрекеттесу туралы немесе бұлшықет ішіне енгізуге арналған цефтриаксон мен құрамында кальций бар препараттар (вена ішіне немесе пероральді енгізілген) арасында өзара әрекеттесу туралы деректер жоқ.
Аминогликозидтерді цефалоспориндермен қолданғанда олардың нефроуыттылығының арту ықтималдығы туралы қарама-қайшы деректер бар, сондықтан бүйрек функциясына және қандағы аминогликозидтер концентрациясына мониторинг өткізу қажет.
Цефтриаксонмен ілмектік диуретиктердің үлкен дозасын бір мезгілде енгізгеннен кейін (мысалы, фуросемид)бүйрек функциясының нашарлауы байқалған жоқ.
Бір мезгілде пробенецидті енгізу цефтриаксонның шығарылуын азайтпайды.
Хлорамфеникол мен цефтриаксонды бір мезгілде қабылдағанда антагонистік әсер байқалады.
Цефтриаксон амсакринмен, ванкомицинмен, флуконазолмен және аминогликозидтермен сыйымсыз.
Сирек жағдайларда цефтриаксон Кумбс сынамасында, галактоземияны анықтауда, ферментативтік емес тәсілмен несепте глюкозаны анықтауда жалған оң нәтижелер туындатуы мүмкін. Сондықтан, цефтриаксонмен емдеу кезінде несептегі глюкоза деңгейін анықтауды ферментативтік әдіспен жүргізу ұсынылады.
Айрықша нұсқаулар
Аса жоғары сезімталдық реакциялары
Басқа бета-лактамдық антибиотиктер қолданған кездегі сияқты, аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары, соның ішінде өліммен аяқталғаны тіркелген. Аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциясы дамыған кезде Цефамед препаратымен емдеуді дереу тоқтату және тиісті шұғыл емдеу шараларын жүргізу қажет. Цефамед препаратымен емдеуді бастамас бұрын пациентте цефтриаксонға, цефалоспоринге аса жоғары сезімталдық реакциялары немесе басқа бета-лактамды антибиотиктерге (пенициллиндер, монобактамалар және карбапенемалар) аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары байқалғанын анықтау қажет. Анамнезінде басқа бета-лактамды антибиотиктерге (пенициллиндер, монобактамалар және карбапенемалар) сезімталдықтың аса жоғары емес реакциялары бар пациенттерде цефтриаксонды қолданған кезде сақ болу керек.
Аса жоғары сезімталдық тері реакцияларының даму жағдайлары туралы хабарланған (Стивенс-Джонсон синдромы немесе Лайелла синдромы/уытты эпидермальды некролиз). Мұндай реакциялардың даму жиілігі белгісіз. Көп ұзамай цефтриаксонмен емделгеннен кейін спирохетадан туындаған инфекциялары бар кейбір пациенттерде Яриш-Герксгеймер (JHR) реакциясы туындауы мүмкін. Реакция әдетте өз бетінше өтеді немесе симптоматикалық еммен басылуы мүмкін. Реакция пайда болған жағдайда антибиотиктермен емдеуді тоқтатуға болмайды.
Құрамында кальций бар препараттармен өзара әрекеттесуі
Жаңа туған нәрестелердің өкпесінде және бүйректерінде цефтриаксон-кальций преципитаттардың түзілуі нәтижесінде өлімге әкелетін реакциялар жағдайлары сипатталған.
Жаңа туған нәрестелерден басқа, пациенттердің барлық топтары үшін физиологиялық ерітіндімен құю арасындағы инфузиялық жүйені мұқият шаю кезінде әрі қарай цефамед препаратын және құрамында кальций бар ерітінділер енгізілуі мүмкін.
Парентеральді тамақтану үшін құрамында кальций бар ерітінділерді тағайындау қажет болған кезде преципитаттардың түзілуін болдырмау мақсатында балама антибиотикті тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек.
Парентеральді қоректендірілетін пациенттерге цефтриаксонды енгізу қажет болған жағдайда, Цефамед препараты мен парентеральді қоректендіруге арналған, құрамында кальций бар ерітінділерді, венаға енгізудің әртүрлі жолдарын пайдалана отырып бір мезгілде енгізеді. Бұдан басқа, цефтриаксонның инфузиясы кезеңінде парентеральді қоректендіруге арналған құрамында кальций бар ерітінділерді енгізу тоқтатылуы мүмкін.
Балаларда қолдану
Цефамед препаратының қауіпсіздігі мен тиімділігі жаңа туған нәрестелерде, емшектегі балалар мен кіші жастағы балаларда "Қолдану тәсілі және дозалары" бөлімінде сипатталған дозалар үшін анықталды. Зерттеулер көрсеткендей, басқа цефалоспориндер сияқты цефтриаксон сарысулық альбуминмен байланысты билирубинді ығыстыра алады. Цефамед препаратын жаңа туған нәрестелерде, әсіресе, билирубин энцефалопатиясының даму қаупі бар шала туған нәрестелерде қолдануға болмайды.
Гемолиздік анемия
Басқа цефалоспориндерді қолданғандағыдай, Цефамед препаратымен емдеу кезінде аутоиммундық гемолиздік анемия дамуы мүмкін. Ересектер мен балаларда, оның ішінде өліммен аяқталған ауыр гемолиздік анемия жағдайлары тіркелді. Цефтриаксонмен емдеуде жүрген пациентте анемия дамыған кезде цефалоспорин-астасқан анемия диагнозын алып тастауға болмайды және себебін анықтағанға дейін емдеуді тоқтату қажет.
Емдеу ұзақтығы
Ұзақ емдеуде шеткері қан көрінісін, бауыр мен бүйректің функционалдық жай-күйінің көрсеткіштерін үнемі бақылау қажет.
Колит / Суперинфекция
Көптеген басқа бактерияға қарсы препараттарды қолданғандағыдай, цефтриаксонмен емдеу кезінде Clostridium difficile (C.difficile)тудырған диареяның әртүрлі ауырлықтағы даму жағдайлары тіркелген: жеңіл диареядан өліммен аяқталған колитке дейін.
Бактерияға қарсы препараттармен емдеу тоқ ішектің қалыпты микрофлорасын басады және C.difficileөсуін тудырады. C. difficile өз кезегінде С. difficile тудырған диарея патогенезінің факторлары болып табылатын А және B токсиндерін түзейді. токсиндерді аса көп өндіретін С. difficile штаммдар, асқынулар мен өлімнің жоғары қаупі бар инфекциялардың қоздырғыштары болып табылады, олардың микробқа қарсы емге төзімділігінің болуы салдарынан, емдеу колэктомияны талап етуі мүмкін. Антибиотикпен емдегеннен кейін диарея бар барлық пациенттерде C. difficileтудырған диареяның даму мүмкіндігін есте сақтау қажет. Антибиотиктермен емдеуден кейін 2 айдан астам уақыт өткен соң C. difficileтудырған диарея пайда болу жағдайлары байқалғандықтан анамнезді мұқият жинау қажет.
C. difficile тудырған диареяны күдік немесе растау кезінде С. difficile-ге бағытталмаған антибиотикпен емдеуді тоқтату қажет болуы мүмкін. Клиникалық көрсеткіштерге сәйкес C. difficile қатысты антибиотикпен емдеу, хирургиялық емдеу, сұйықтықтар мен электролиттерді, ақуыздарды енгізумен тиісті ем тағайындалуы керек. Ішек жиырылуын тежейтін дәрілік затты қолдануға болмайды.
Бактерияға қарсы басқа препараттармен емдегендегідей суперинфекция дамуы мүмкін.
Бүйректің және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі үйлескен кезде препаратты қолданудың тиімділігі мен қауптілігін мұқият бақылау керек.
Серологиядық зерттеулер
Цефтриаксонмен емдеу кезінде Кумбс сынамасының жалған оң нәтижелері, галактоземияға сынамалар, несептегі глюкозаны анықтау кезінде (глюкозурияны тек ферменттік әдіспен анықтау ұсынылады) байқалуы мүмкін.
Натрий құрамы
Цефамед препаратының 1 г-де 3.6 ммоль натрий бар. Бұл натрий бақылауындағы диетада жүрген пациенттерге назар аудару керек.
Цефтриаксон әсерінің спектірі
Патогенді агент сәйкестендірілген жағдайларды қоспағанда, цефтриаксон шектеулі әсер ету спектріне ие және Цефамед препаратымен монотерапия бактериялардың кейбір түрлеріне қатысты тиімсіз болуы мүмкін. Цефтриаксонға резистентті штамдары бар полимикробты инфекция кезінде Цефамедті басқа антибиотиктермен бір мезгілде тағайындау керек.
Басқа цефалоспориндерді қолданғанда да, оның ішінде өліммен аяқталған, тіпті пациентте анамнезінде аллергиялық реакциялар болмаған жағдайларда да анафилактикалық реакциялар тіркелген.
Басқа цефалоспориндерді қолданғандағыдай, Цефамед препаратымен емдеу кезінде аутоиммундық гемолиздік анемия дамуы мүмкін.
Ересектер мен балаларда, оның ішінде өліммен аяқталған ауыр гемолиздік анемия жағдайлары тіркелді.
Цефтриаксонмен емдеуде жүрген пациентте анемия дамыған кезде цефалоспорин-астасқан анемия диагнозын жоққа шығаруға болмайды және себебін анықтағанға дейін емдеуді тоқтату қажет.
Лидокаин
Құрамында лидокаин бар цефтриаксон ерітінділерін тек бұлшықет ішіне ғана енгізу керек. Лидокаинді қолдануға қарсы көрсетілімдер лидокаинді медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықта келтірілген. Лидокаин ерітіндісін вена ішіне енгізуге болмайды.
Өт қабында цефтриаксонның кальций тұздары преципитаттарының түзілуі
Цефтриаксонды қолданғаннан кейін, әдетте ұсынылған стандартты дозадан (тәулігіне 1 г және одан да көп) асырғанда өт қабын ультрадыбыстық зерттеу кезінде цефтриаксонның кальций тұзының преципитаттары анықталды, олардың түзілуі балалар жасындағы пациенттерде болуы ықтимал. Преципитаттар сирек қандай да бір симптоматиканы береді және Цефамед препаратымен ем аяқталғаннан немесе тоқтатылғаннан кейін қайтады. Егер бұл құбылыстар клиникалық симптоматикамен қатар жүрсе, консервативті хирургиялық емес емдеу ұсынылады, ал препаратты тоқтату туралы шешім емдеуші дәрігердің қарауына қалдырылады және пайда мен қауіп-қатерді жеке бағалауға негізделуі тиіс.
Панкреатит
Цефамед препаратын алған пациенттерде өт жолдарының обструкциясы салдарынан пайда болған панкреатиттің сирек жағдайлары сипатталған. Осы пациенттердің көпшілігінде бұған дейін өт жолдарында іркілу қаупі факторлары болған, мысалы, бұрын жүргізілген ем, ауыр аурулар және толық парентеральді қоректену. Бұл ретте өт жолдарында Цефамед преципитат препаратының әсерінен пайда болған панкреатиттің дамуындағы іске қосу рөлін болдырмауға болмайды.
Бүйректе цефтриаксонның кальций тұздары преципитаттарының түзілуі
Қайтымды сипаты бар және препаратпен емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтатын бүйректерде преципитаттардың түзілу жағдайлары туралы хабарланған. Клиникалық симптомдар байқалған кезде ультрадыбыстық тексеру ұсынылады. Препаратты бүйректе түзілуі немесе анамнезінде гиперкальциуриясы бар пациенттерге тағайындауда пайда мен қауіп-қатерді бағалауды талап етеді.
Жүктілік және лактация кезеңі
Цефамед плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздігі анықталмаған.
Цефамед препаратын жүктіліктің II және III триместрлерінде тек, анасы үшін күтілетін пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен асып түсетін жағдайларда, қатаң көрсетілімдері бойынша ғана қолдануға болады.
Цефамед препаратын лактация кезеңінде қолдану қажет болған жағдайда, бала емізуді тоқтату туралы мәселені шешіп алу керек.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препараттың жағымсыз әсерлерін (бас айналуын, бас ауыруын) ескере отырып, көлік немесе қауіптілігі зор басқа механизмдерді басқарғанда сақтық таныту керек.
Артық дозалануы
Симптомдары: жоғарыда сипатталған жағымсызреакциялары симптомдарының күшеюі.
Емі: симптоматикалық және демеуші ем.
Гемодиализ немесе перитонеальді диализ тиімсіз.
Арнайы антидоты жоқ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
0.5 г және 1.0 г препараттан бромбутилкаучуктен жасалған тығынмен тығындалған және flip-off типті алюминий қалпақшамен қаусырылған түсіз шыны құтыға салынған.
2.0 мл-ден немесе 3.5 мл-ден инъекцияға арналған 1% лидокаин гидрохлориді ерітіндісін герметикалық дәнекерленген, шыныдан жасалған ампулаларға құяды.
1 құтыдан және еріткіші бар 1 ампуладан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған ұяшықты бөлгіші бар картон қорапқа салады.
Сақтау шарттары
25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы