Бисептол, 960 мг, таблетки №10, пачка из картона, Adamed
Торговое наименование
Бисептол, таблетки, 960 мг
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, 960 мг
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Сульфаниламиды и триметоприм. Сульфаниламиды в комбинации с триметопримом и его производными. Ко-тримоксазол.
Код ATХ: J01EE01
Показания к применению
Препарат Бисептол можно использовать после рассмотрения соотношения польза-риск, проверки эпидемиологических данных и устойчивости бактерий.
Лечебные показания ограничены инфекциями, вызванными чувствительными к микробам Ко-тримоксазол.
При принятии решения о лечении препарата необходимо учитывать официальные рекомендации по правильному использованию антибактериальных препаратов.
Бисептол следует использовать для лечения или профилактики инфекций, только в тех случаях, когда подтверждено или есть обоснованное подозрение, что они были вызваны бактериями или другими микроорганизмами, чувствительными к ко-тримоксазолу. При отсутствии таких данных в процесс эмпирического выбора правильной антибиотикотерапии должны быть включены местные эпидемиологические и лекарственно-чувствительные факторы микробов.
Бисептол предназначен для взрослых и подростков старше 12 лет.
инфекция дыхательных путей
обострение хронического бронхита, отит
желудочно-кишечная инфекция, в том числе брюшной тиф и диарея путешественников
лечение и профилактика (первичная и вторичная) пневмонии, вызванной Pneumocystis jirovecii у взрослых и подростков, особенно у людей с тяжелыми нарушениями иммунитета
инфекция мочевыводящих путей и мягкий шанкр
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
Повышенная чувствительность к действующему веществу или к какому-либо из вспомагательных веществ препарата.
Лекарственное средство противопоказано, если у пациента установлена:
- тяжелые повреждения паренхимы печени, гипербилирубинэмия (у детей)
- острая почечная недостаточность, при которой невозможно определить концентрацию лекарственного средства в плазме крови или пациентам с тяжелой почечной недостаточностью с клиренсом креатинина < 15 мл/мин
- заболевания крови (апластическая анемия, В12-дефицитная анемия, агранулоцитоз, лейкопения)
- одновременный прием с дофетилидом
- нехватка дегидрогеназы глюкозо-6-фосфатной (вероятность появления гемолиза)
- беременность и период лактации
- детский возраст до 12 лет
- с осторожностью назначают препарат при дефиците фолиевой кислоты в организме, бронхиальной астме, заболеваниях щитовидной железы
- мегалобластную анемию, вызванную дефицитом фолиевой кислоты
Ко-тримоксазол не следует применять у новорожденных в течение первых 6 недель жизни и детей в возрасте до 2 месяцев (риск развития желтухи базальных ганглиев)
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Лекарства, транспортируемые OCT2
Триметоприм является ингибитором органического транспортера катионов 2 (англ. Organic Cation Transporter 2, OCT2) и слабым ингибитором CYP2C8. Сульфаметоксазол является слабым ингибитором CYP2C9.
Общесистемное воздействие препаратов, транспортируемых OCT2, может увеличиваться при совместном введении с ко-тримоксазол (триметоприм-сульфаметоксазол). Примеры включают дофетилид, амантадин, мемантин и ламивудин.
Дофетилид
Ко-тримоксазол не следует вводить в комбинации с дофетилидом.
Было доказано, что триметоприм ингибирует почечную секрецию дофетилида. Комбинация триметоприма (160 мг) и сульфаметоксазола (800 мг), вводимая два раза в сутки вместе с дофетилидом в дозе 500 мкг, вводимым два раза в сутки в течение 4 дней, вызывала увеличение площади под кривой зависимости концентрации от времени (англ. AUC от Area Under the Curve) дофетилида на 103% и увеличение показателя максимальной концентрации (Cmax) на 93%. Дофетилид может вызывать тяжелые желудочковые аритмии, связанные с удлинением интервала QT, включая torsades de pointes, которые непосредственно связаны с концентрацией дофетилида в плазме крови.
Амантадин и мемантин
Пациенты, принимающие амантадин или мемантин, могут подвергаться повышенному риску неблагоприятных неврологических событий, например, делирия и миоклонии.
Лекарства, метаболизируемые в основном CYP2C8
Общесистемное воздействие препаратов, в основном метаболизируемых CYP2C8, может увеличиваться при совместном введении с ко-тримоксазолом. Примеры включают паклитаксел, амиодарон, дапсон, репаглинид, росиглитазон и пиоглитазон.
Паклитаксел и амиодарон имеют узкий терапевтический индекс. Поэтому их одновременное использование с ко-тримоксазолом не рекомендуется.
Дапсон
Как дапсон, так и ко-тримоксазол могут вызывать метгемоглобинемию, что приводит к возможности как фармакокинетических, так и фармакодинамических взаимодействий. Пациенты, получающие дапсон и ко-тримоксазол, должны проверяться на наличие метгемоглобинемии. Если возможно, следует рассмотреть альтернативные методы лечения.
Репаглинид, росиглитазон, пиоглитазон
Пациенты, получающие репаглинид, росиглитазон или пиоглитазон, должны регулярно проверяться на наличие гипогликемии.
Лекарства, метаболизируемые в основном CYP2C9
Общесистемное воздействие препаратов, в основном метаболизируемых CYP2C9, может увеличиваться при совместном введении с ко-тримоксазолом. Примеры включают кумарины (варфарин, аценокумарол, фенпрокумон), фенитоин и производные сульфонилмочевины (глибенламид, гликлазид, глипизид, хлорпропамид и толбутамид).
Кумарины
У пациентов, получающих кумарины, следует контролировать коагуляцию.
Взаимодействие с лабораторными тестами.
Триметоприм может повлиять на оценку креатинина в сыворотке / плазме крови при применении щелочной пикратной реакции. Такой результата может привести к выполнению повторной оценки креатинина в сыворотке / плазме крови порядка 10%. Клиренс креатинина снижается: секреция креатинина в почечных канальцах снижается с 23% до 9%, тогда как клубочковая фильтрация остается неизменной.
Зидовудин
В некоторых ситуациях сопутствующее лечение лекарственным препаратом зидовудин может увеличить риск возникновения гематологических нежелательных реакций на применение ко-тримоксазола. В случае, если сопутствующее лечение является необходимым, следует рассмотреть возможность осуществление мониторинга гематологических показателей.
Циклоспорин.
У пациентов, получавших лечение котримоксазолом и циклоспорином после трансплантации почки наблюдалось обратимое ухудшение почечной функции.
Рифампицин.
Сопутствующее применение рифампицина и ко-тримоксазола приводит к укорочению периода полувыведения триметоприма из плазмы крови через временной промежуток около одной недели. Это не считается клинически значимым.
В тех случаях, когда триметоприм вводят одновременно с лекарственными средствами, которые образуют катионы при физиологическом значении рН, а также частично выводятся из организма при активной секреции мочи (например, прокаинамид, амантадин), существует возможность конкурентного ингибирования данного процесса, которое может привести к увеличению концентрации в плазме крови одного или обоих лекарственных препаратов.
Диуретики (тиазиды).
У пациентов пожилого возраста, которые одновременно получает лечение диуретиками, главным образом тиазидами, существует повышенный риск развития тромбоцитопении с наличием или отсутствием пурпуры.
Пириметамин.
В периодически предоставляемых отчетах сообщается, что у пациентов, получающих лечение пириметамином в дозах, превышающих 25 мг в неделю, может развиться мегалобластная анемия, при сопутствующем назначении ко-тримоксазола.
Варфарин.
Было показано, что применение лекарственного средства ко-тримоксазол усиливает антикоагулянтную активность варфарина посредством стереоселективного ингибирования его метаболизма. Сульфаметоксазол может вытеснять варфарин из участков связывания альбумина плазмы крови в условиях in vitro. Рекомендуется тщательный контроль антикоагулянтной терапии во время лечения Ко-Тримоксазолом.
Фенитоин.
Применение ко-тримоксазола продлевает период полувыведения фенитоина, и при условии совместного введения может привести к чрезмерному воздействию фенитоина. Рекомендуется осуществлять тщательный мониторинг состояния пациента и уровня фенитоина в сыворотке крови.
Дигоксин.
Сочетанное применение триметоприма с дигоксином повышает уровень дигоксина в плазме крови у некоторых пациентов пожилого возраста.
Метотрексат.
Применение ко-тримоксазола может повышать уровень свободного метотрексата в плазме крови. В случае, если Ко-тримоксазол считается подходящей терапией у пациентов, получающих лечение другими лекарственными препараты с антифолатными свойствами, такими как метотрексат, следует рассмотреть добавление фолиевой кислоты в режим питания.
Триметоприм оказывает мешающее воздействие на результаты анализов для метотрексата в сыворотки крови, при условии использования дигидрофолатредуктазы из лактобактерии казеи (Lactobacillus casei) в анализе. Мешающее воздействие не возникает, в том случае, если значение метотрексата измеряется посредством радиоиммунного анализа.
Пириметамин
Иногда отмечается мегалобластная анемия у пациентов, получающих пириметамин для профилактики малярии в дозах, превышающих 25 мг в неделю, и одновременно принимающих ко-тримоксазол.
Калийсберегающие лекарственные препараты (ингибиторы ангиотензинпревращающего фермента, блокаторы рецепторов ангиотензина).
Из-за калийсберегающего действия ко-тримоксазола следует соблюдать осторожность при одновременном введении ко-тримоксазола с другими лекарственными препаратами, повышающими уровень калия в сыворотке, например, ингибиторами ангиотензинпревращающего фермента и блокаторами рецепторов ангиотензина, калийсберегающими диуретиками и преднизолоном.
Ламивудин.
Прием триметоприма / сульфаметоксазола 160 мг / 800 мг (ко-тримоксазола) вызывает увеличение воздействия ламивудина на 40% вследствие наличия компонента триметоприма. Ламивудин не оказывает воздействия на фармакокинетику триметоприма или сульфаметоксазола.
Взаимодействие с гипогликемическими средствами производными сульфонилмочевины является редким явлением, но при этом поступали сообщения об усилении действия лекарственного средства.
Гиперкалиемия.
Следует соблюдать осторожность у пациентов, принимающих любые другие лекарственные препараты, которые могут вызвать гиперкалиемию, например ингибиторы АПФ, блокаторы рецепторов ангиотензина и калийсберегающие диуретики, такие как спиронолактон. Сочетанное применение триметоприма + сульфаметоксазола (ко- тримоксазола) может привести к развитию клинически значимой гиперкалиемии.
Репаглинид.
Триметоприм может увеличить воздействие репаглинида, что может привести к развитию гипогликемии.
Фолиниевая кислота.
Было показано, что добавление фолиниевой кислоты оказывает воздействие на противомикробную эффективность триметоприма+сульфаметоксазола Такое проявление наблюдалось при профилактике и лечении пневмоцистной пневмонии Йировеца (Pneumocystis jirovecii pneumonia).
Противозачаточные средства.
Пероральные противозачаточные средства были отображены в отчетности в отношении сочетанного применения с антибиотиками. Механизм такого воздействия не выяснен. Женщины, получающее лечение антибиотиками, должны временно использовать барьерный метод контрацепции в дополнение к пероральным противозачаточным средствам либо же выбрать другой метод контрацепции.
Азатиоприн.
Существуют противоречивые результаты в клинических отчетах касательно наличия взаимодействия между азатиоприном и комбинацией триметоприм+сульфаметоксазол, что приводит к возникновению серьезных гематологических нарушений.
Гипогликемизирующие средства
Редко может возникать тяжелая гипогликемия. Следует предупредить пациента и рекомендовать более частый мониторинг уровня глюкозы в крови. Может потребоваться изменить дозу пероральных противодиабетических препаратов во время и после окончания использования препарата.
Специальные предупреждения
Зафиксированы редкие случаи опасных для жизни осложнений, связанных с применением сульфонамидов, в частности, острый некроз печени, апластической анемии, агранулоцитоза, других нарушений состава и реакции крови, а также гиперчувствительность со стороны дыхательной системы (инфильтраты на легких).
Сообщалось об опасных для жизни случаях кожных реакций: синдроме Стивенса-Джонсона (англ. SJS) и токсическом эпидермальном некрозе (англ. TEN) в связи с применением сульфаметоксазола.
Пациенты должны быть проинформированы о признаках и симптомах кожных реакций и необходимости их тщательного контроля. Наибольший риск развития SJS или TEN существует в первые недели лечения.
Лечение Бисептолом следует прекратить при появлении признаков или симптомов SJS или TEN (например, при прогрессирующей кожной сыпи, часто сопровождающейся волдырями, или при изменениях на слизистых оболочках).
Наилучшие результаты лечения SJS или TEN достигаются при ранней диагностике и немедленном прекращении приема препарата, который мог их вызвать. Чем раньше прекратить прием препарата, тем лучшие прогнозы по выздоровлению.
Если у пациента во время лечения Бисептолом возник синдром Стивенса-Джонсона или
токсический эпидермальный некроз, в будущем нельзя возобновлять лечение этим лекарственным средством.
Если во время лечения ко-тримоксазолом возникают: сыпь, боль в горле, высокая температура, боль в суставах, кашель, одышка или желтуха, это может указывать на очень редкие, но потенциально опасные побочные эффекты и должно быть сигналом для немедленного прекращения приема препарата.
Применение ко-тримоксазола при стрептококковом фарингите в относительно большом проценте не дает результатов, поскольку он не в состоянии удалить бактерии. Котримоксазол не подходит для лечения стрептококкового фарингита и тонзиллита.
Ко-тримоксазол следует с осторожностью применять пациентам с почечной недостаточностью, с дефицитом фолиевой кислоты (например, пожилым людям, алкозависимым, пациентам, получающим антиконвульсанты, людям с синдромом мальабсорбции или истощением), пациентам с тяжелыми аллергическими симптомами или с бронхиальной астмой.
Пожилые пациенты подвержены повышенному риску серьезных побочных реакций на ко-тримоксазол, включая почечную или печеночную недостаточность. Наиболее часто встречающимися серьезными побочными реакциями у пожилых людей являются тяжелые кожные реакции, миелосупрессия и тромбоцитопения с пурпурой или без нее. Одновременный прием диуретиков увеличивает риск развития пурпуры.
У больных СПИДом, получавших ко-тримоксазол из-за инфекции Pneumocystis jirovecii, чаще наблюдались побочные реакции, в частности, сыпь, лихорадка, лейкопения, увеличение сывороточных трансаминаз, гиперкалиемия и гипонатриемия.
При введении ко-тримоксазола (так же, как и при введении других антибактериальных средств) может возникнуть псевдомембранозный колит. Течение заболевания может проходить в степени от легкой до угрожающей жизни. Поэтому важно правильно диагностировать заболевание у пациентов, которые испытали диарею во время приема антимикробного препарата. Лечение бактерицидными средствами изменяет физиологическую флору толстой кишки и может вызвать чрезмерное увеличение количества анаэробных палочек. Токсины, вырабатываемые Clostridium difficile, являются одной из основных причин колита.
При легких случаях псевдомембранозного колита обычно достаточно прекратить прием препарата. В средних и тяжелых случаях пациентам следует назначать жидкости, электролиты, белки и антибактериальные средства, действующие на Clostridium difficile (метронидазол или ванкомицин). Не рекомендуется применять средства, которые подавляют перистальтику или адсорбенты.
Продукт содержит парагидроксибензоаты, которые могут вызывать аллергические реакции (возможны реакции замедленного типа).
Одновременный прием лекарственных средств, связанных с гиперкалиемией, в сочетании со спиронолактоном может привести к тяжелой гиперкалиемии.
Беременность
В экспериментах на животных очень высокие дозы котримоксазола вызывали пороки развития плода, характерные для тех, которые вызывают антагонисты фолиевой кислоты.
Точные и контролируемые исследования использования котримоксазола у беременных отсутствуют. Препарат можно применять во время беременности только в тех случаях, когда, по мнению врача, польза для матери превышает потенциальный риск для плода. Для беременных женщин, применяющих котримоксазол, рекомендуется одновременно вводить фолиевую кислоту.
Лактация
И триметоприм, и сульфаметоксазол выводятся с грудным молоком. Применение котримоксазола при кормлении грудью не рекомендуется.
Особенности влияния на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.
Препарат обычно не вызывает ухудшения психофизического состояния, способности управлять транспортными средствами и обслуживать машины.
Однако, в случае появления таких побочных эффектов, как головная боль, судороги, нервозность, чувство усталости, следует соблюдать осторожность при вождении автомобиля или эксплуатации машин.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Детям до 6 лет: использование таблеток не рекомендуется из-за риска аспирации; для детей младше 6 лет существуют препараты в виде суспензии. Взрослым и подросткам старше 12 лет с нормальной функцией почек 1 таблетка Бисептол вводится каждые 12 часов. При тяжелых инфекциях эта доза может быть увеличена до 1,5 таблетки Бисептол каждые 12 часов.При инфекциях мочевыводящих путей, желудочно-кишечных инфекциях и обострении хронического бронхита у взрослых и подростков (старше 12 лет): обычно вводится перорально 960 мг ко-тримоксазола (8 таблеток Бисептола 120 или 2 таблетки Бисептола 480 ) два раза в день; при инфекциях мочевыводящих путей препарат обычно применяют в течение 10-14 дней, при остром хроническом бронхите – в течение 14 дней, при инфекции желудочно-кишечного тракта– в течение 5 дней.При инфекциях мочевыводящих путей, желудочно-кишечных инфекциях и остром среднем отите у детей: обычно вводится 6 мг триметоприма и 30 мг сульфаметоксазола /кг м. т./ в сутки в 2 дозах через каждые 12 часов.Средняя доза для детей в возрасте 6-12 лет составляет 480 мг ко-тримоксазола каждые 12 часов.Не следует превышать дозу, рекомендуемую для взрослых.При инфекциях мочевыводящих путей и при остром среднем отите препарат обычно применяют в течение 10 дней, при желудочно-кишечных инфекциях– в течение 5 дней.Пневмония, вызванная Pneumocystis jirovecii у взрослых и детей:Рекомендуемая доза в случае подтвержденной инфекцией составляет 90-120 мг котримоксазола на кг м. т. в сутки, разделенного на дозы, каждые 6 часов в течение 21 дня. Таблица 1. Максимальные дозы Бисептола в зависимости от массы тела пациентов с пневмонией, вызванной Pneumocystis jirovecii.
|
Масса тела [кг] |
Доза, вводимая каждые 6 часов [мг
котримоксазола] |
|
16 24 32 40 48 64 80 |
480 720 960 1200 1440 1920 2400 |
При лечении следует использовать дозу не более 100 мг/кг массы тела/сутки сульфаметоксазола и 20 мг/кг массы тела/сутки триметоприма в равных разделенных дозах каждые 6 часов в течение 14 дней.Профилактика инфекций Pneumocystis jirovecii:Взрослые и подростки: 960 мг ко-тримоксазола (8 таблеток Бисептола 120 или 2 таблетки Бисептола 480) один раз в день. В случае плохой переносимости препарата можно рассмотреть возможность снижения суточной дозы до 480 мг.Дети: 960 мг ко-тримоксазола/м2 ППТ в сутки в 2 равных дозах через каждые 12 часов в течение следующих 3 дней недели. Таблица 2. Дозы Бисептола, рекомендуемые детям при профилактике пневмонии, вызванной Pneumocystis jirovecii.
|
|
Доза,
вводимая каждые 12 часов [мг котримоксазола] |
|
0,53 1,06 |
240 480 |
Максимальная суточная доза составляет 1920 мг ко-тримоксазола (8 таблеток Бисептола 120мг или 4 таблетки Бисептола 480 мг и 2 таблетки Бисептола 960).Диарея путешественников у взрослых, вызванная энтерогенными штаммами E. coli: Рекомендуемая доза составляет 960 мг (8 таблеток Бисептол 120 или 2 таблетки Бисептол 480 и 1 таблетка Бисептол 960) каждые 12 часов.Лечение однократной дозой при неосложненном остром воспалении мочевыводящих путей 2-3 таблетки препарата применяют однократно, принимаемые, по возможности, вечером после ужина или перед сном.Лечение мягкого шанкра1 таблетка препарата вводится два раза в сутки. Если через 7 дней не наблюдается никаких признаков улучшения, следует рассмотреть вопрос о введении лекарства в течение следующих 7 дней. Однако следует понимать, что отсутствие реакции на лечение может означать, что заболевание вызвано устойчивыми штаммами.Дозировка у пациентов с почечной недостаточностью:Рекомендуемая схема дозировки для пациентов с почечной недостаточностью:Клиренс креатинина > 30 мл/мин: стандартная дозировка.Клиренс креатинина 15-30 мл/мин: половина стандартной дозы.Клиренс креатинина <15 мл/мин: препарат противопоказан.Дозировка для людей, проходящих диализПациенты, проходящие гемодиализ, должны сначала получать нормальную насыщающую дозу ко-тримоксазола, а затем дополнительно половинную дозу после каждого гемодиализа.Перитонеальный диализ вызывает минимальное выведение ко-тримоксазола. Применение ко-тримоксазола не рекомендуется пациентам, проходящим перитонеальный диализ.Дозировка у пожилых пациентовУ пожилых пациентов с нормальной функцией почек следует использовать дозы, рекомендуемые для взрослых.Способ применения:Перорально. Таблетки не следует разделять.Препарат вводят перорально во время еды или сразу после еды. Во время приема препарата пациент должен пить много жидкости. Меры, которые необходимо принять в случае передозировки Симптомы: сонливость, головокружение, депрессия.
Лечение: уменьшение дозы или отмена препарата, после уменьшения дозы препарата эти симптомы полностью самостоятельно исчезают.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Наиболее частыми являются нарушения работы пищеварительной системы (тошнота, диарея, рвота) и изменения на поверхности кожи (сыпь, крапивница).
Категория частоты определяется для каждого вида нежелательной реакции в соответствии с частотой, зарегистрированной на основе данных клинических исследований: Очень часто (≥1/10), Часто (≥1/100 до <1/10), Нечасто (≥1/1000 до <1/100), Редко (≥1/10000 до <1/1000), Очень редко (<1/10000).
Инфекционные и паразитарные заболевания
Часто
- Чрезмерно быстрый рост грибков
Очень редко
- Псевдомембранозный колит.
Нарушения кроветворной и лимфатической системы
Очень редко
- лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз, анемия (апластическая, гемолитическая или мегалобластная), метгемоглобинемия, эозинофилия, нейтропения, пурпура, гемолиз у некоторых гиперчувствительных пациентов с дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы.
Нарушения иммунной системы
Очень редко
- синдром сывороточной болезни, анафилактические реакции (в том числе тяжелые, угрожающие жизни), аллергический миокардит, аллергический васкулит, напоминающий болезнь Шенлейна-Геноха, зелковый периартериит, системная красная волчанка. Тяжелые реакции гиперчувствительности, связанные с пневмоцистной пневмонией (ПП)*, сыпью, лихорадкой, нейтропенией, тромбоцитопенией, усилением печеночного фермента, гиперкалиемией, гипонатриемией, рабдомиолизом.
Нарушения обмена веществ и системы питания
Очень часто
- гиперкалиемия.
Очень редко
- гипогликемия, гипонатриемия, отсутствие аппетита, метаболический ацидоз.
Психические расстройства
Очень редко
- депрессия, галлюцинации.
Неизвестно
- психическое расстройство.
Расстройства нервной системы
Часто: головная боль
Очень редко
- асептический менингит*, судороги, периферический невропатия, атаксия, головокружение.
Нарушения со стороны органа слуха и равновесия
Очень редко
Пространственная дезориентация (вертиго), шум в ушах
Нарушения со стороны органа зрения
Очень редко
Увеит
Нарушения дыхательной функции грудной клетки и средостения
Очень редко
- одышка*, кашель*, инфильтрация в легких*.
Желудочно-кишечные расстройства
Часто
- тошнота, диарея.
Не очень часто
- рвота
Очень редко
- воспаление языка (глоссит), стоматит, панкреатит.
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей
Очень редко
- увеличение уровня трансаминаз, увеличение уровня билирубина в крови, холестатическая желтуха, некроз печени
Заболевания кожи и подкожной ткани
Часто
- кожная сыпь
Очень редко
- Реакция светочувствительности (фотосенибилизация), ангиодема, эксфолиативный дерматит, стойкая лекарственная эритема, полиморфная эритема, синдром Стивенса-Джонсона (ССД) *, токсический эпидермальный некролиз (ТЭН) *.
Неизвестно
- Лекарственная сыпь с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS).
Нарушения опорно-двигательного аппарата и соединительной ткани
Очень редко
- артралгия, миалгия.
Нарушения функции почек и мочевыводящих путей
Очень редко
- нарушение функции почек (иногда отмечается как почечная недостаточность), тубулоинтерстициальный нефрит и синдром увеита, почечный канальцевый ацидоз.
Описание выбранных нежелательных реакций
Асептический менингит
Асептический менингит представлял собой быстро обратимую нежелательную реакцию, после отмены приема лекарственного препарата, но при этом проявлялся вновь в ряде случаев при повторном применении либо ко-тримоксазола, либо только триметоприма.
Большинство гематологических изменений имеют незначительную степень тяжести и являются обратимыми, после прекращения лечения. Большинство изменений не вызывают клинических симптомов, хотя они могут иметь серьезную степень тяжести в единичных случаях, особенно у людей пожилого возраста, у лиц с нарушениями функции печени или почек, либо у лиц с плохим состоянием уровня фолиевой кислоты. Случаи со смертельным исходом были зарегистрированы среди пациентов из группы риска, в связи с чем эти пациенты должны быть тщательно осмотрены.
В тех случаях, когда ко-тримоксазол применяется у пациентов пожилого возраста либо у пациентов, принимающих высокие дозы ко-тримоксазола, рекомендуется проводить тщательное наблюдение, поскольку эти пациенты могут быть более подвержены риску развития гиперкалиемии и гипонатриемии.
Реакции гиперчувствительности в легких
Кашель, одышка и инфильтрация легких могут быть ранними признаками развития респираторной гиперчувствительности, которая, хотя и очень редко, но все же приводит к летальному исходу.
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей
Холестатическая желтуха и некроз печени могут иметь летальный исход.
Тяжелая кожная нежелательная реакция (SCAR)
Были получены отчеты с сообщением о развитии синдрома Стивенса-Джонсона (ССД) и токсического эпидермального некролиза (ТЭН).
Нежелательные реакции, связанные с медикаментозным лечением пневмоцистной пневмонией (ПП).
Очень редко: тяжелые реакции гиперчувствительности, кожная сыпь, лихорадка, нейтропения, тромбоцитопения, увеличение печеночных ферментов, гиперкалиемия, гипонатриемия, рабдомиолиз.
При высоких дозировках лекарственного препарата, применяемых для лечения ПП, были зарегистрированы тяжелые реакции гиперчувствительности, требующие прекращения терапии. При появлении признаков подавления деятельности костного мозга пациенту следует назначать добавку кальция фолината (5-10 мг/сутки). В полученных отчетах сообщалось о возникновении тяжелых реакций гиперчувствительности у пациентов с пневмоцистной пневмонией (ПП) при повторном применении ко- тримоксазола, иногда после интервала дозировки в несколько дней.
Кроме того сообщалось о возникновении рабдомиолиза у ВИЧ-позитивных пациентов, получавших лечение комбинацией триметоприм+сульфаметоксазол для профилактики или лечения ПП.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активные вещества: триметоприма – 160 мг, сульфаметаксазола - 800 мг,
вспомогательные вещества: крахмал картофельный, тальк, магния стеарат, натрия крахмал гликолят (тип А), спирт поливиниловый.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки круглой формы, с плоской поверхностью, от белого до белого с желтоватым оттенком цвета, с фаской, риской на одной стороне и диаметром от 14.55 до 15.45 мм.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по применению на казахском и русском языках помещают в картонную пачку.
Срок хранения
5 лет.
Не применять по истечении срока годности!
Условия храненияХранить при температуре не выше 25 ℃ Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
по рецепту
Саудалық атауы
Бисептол, таблеткалар, 960 мг
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозасы
Таблеткалар, 960 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Сульфаниламидтер және триметоприм. Триметоприммен және оның туындыларымен біріктірілген сульфаниламидтер. Ко-тримоксазол.
АТХ коды: J01EE01
Қолданылуы
Бисептол препаратын пайда-қауіп арақатынасын қарастырғаннан, эпидемиологиялық деректерді және бактериялардың төзімділігін тексергеннен кейін пайдалануға болады.
Емдік көрсеткіштер Ко-тримоксазол микробтарына сезімталдардан туындаған инфекциялармен шектеледі (5-бөлімді қараңыз).
Препаратты емдеу туралы шешім қабылдаған кезде бактерияға қарсы препараттарды дұрыс пайдалану жөніндегі ресми ұсынымдарды ескеру қажет.
Бисептолды инфекцияларды емдеу немесе профилактика үшін, олар ко-тримоксазолға сезімтал бактериялардан немесе басқа микроорганизмдерден туындағаны расталған немесе негізделген күдік болған жағдайларда ғана пайдалану керек. Мұндай деректер болмаған жағдайда дұрыс антибиотикалық емді эмпирикалық таңдау процесіне микробтардың жергілікті эпидемиологиялық және дәріге сезімтал факторлары енгізілуі керек.
Бисептол ересектерге және 12 жастан асқан жасөспірімдерге арналған.
тыныс жолдарының инфекциясы
созылмалы бронхиттың өршуі, отит
асқазан-ішек инфекциясы, оның ішінде іш сүзегі және саяхатшылар диареясы
ересектер мен жасөспірімдердеPneumocystis jirovecii туындаған пневмонияны емдеуде және профилактикасында, әсіресе иммунитеттері әлсіреген адамдарда
несеп шығару жүйесінің инфекциясы және жұмсақ шанкр
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Әсер етуші затына немесе препараттың қосымша заттарының қандай да біреуіне жоғары сезімталдық.
Егер пациентте келесілер анықталса, дәрілік затты қолдануға болмайды:
- бауыр паренхимасының ауыр зақымданулары, гипербилирубинемия (балаларда)
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі, бұл жағдайда дәрілік заттың қан плазмасындағы концентрациясын анықтау мүмкін емес немесе креатинин клиренсі < 15 мл/мин бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге
- қан аурулары (аплазиялық анемия, В12 тапшылығымен анемия, агранулоцитоз, лейкопения)
- дофетилидпен бір мезгілде қабылдау
- глюкоза-6-фосфаттық дегидрогеназа жетіспеушілігі (гемолиз пайда болуы ықтимал)
- жүктілік және лактация кезеңі
- 12 жасқа дейінгі балаларға
- препаратты организмдегі фолий қышқылының тапшылығы кезінде, бронх демікпесі, қалқанша без аурулары кезінде сақтықпен тағайындайды
- фолий қышқылының тапшылығынан туындаған мегалобласттық анемияны емдеу үшін
Ко-тримоксазолды жаңа туған нәрестелерде өмірінің алғашқы 6 аптасы ішінде және 2 айға дейінгі балаларға қолданбау керек (базальді ганглийлердің сарғаю қаупі бар).
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
OCT2 тасымалданатын дәрілер
Триметоприм катиондардың органикалық тасымалдауышының тежегіші болып табылады 2 (ағылш. Organic Cation Transporter 2, OCT2) және CYP2C8 әлсіз тежегіші. Сульфаметоксазол CYP2C9 әлсіз тежегіші болып табылады.
OCT2 тасымалданатын препараттардың жалпы жүйелік әсері ко-триметоксазолмен (триметоприм-сульфаметоксазол) бірге енгізгенде артуы мүмкін. Мысалдар дофетилид, амантадин, мемантин және ламивудинді қамтиды.
Дофетилид
Ко-тримоксазолды дофетилидпен біріктіріп енгізуге болмайды.
Триметоприм дофетилидтің бүйрек секрециясын тежейтіндігі дәлелденді, 4 күн ішінде тәулігіне екі рет енгізілетін 500 мкг дозадағы дофетилидпен бірге тәулігіне екі рет енгізілетін триметоприм (160 мг) және сульфаметоксазол (800 мг) біріктірілімі концентрацияның уақытқа тәуелділігі қисық асты ауданының ұлғаюын (ағыл. AUC (area Under the Curve) дофетилидтің 103%-ға өсуін және ең жоғары концентрация көрсеткішінің (Cmax) 93%-ға өсуін тудырды. Дофетилид torsades de рointes қоса, QT аралығының ұзаруымен жүретін қарыншалық аритмияларға себеп болуы мүмкін, олар дофелитидтің қан плазмасындағы концентрациясымен тікелей байланысты.
Амантадин және мемантин
Амантадин немесе мемантин қабылдайтын пациенттерде жағымсыз неврологиялық жағдайлардың, мысалы, делирий мен миоклонияның жоғары қаупі болуы мүмкін.
Негізінен CYP2C8 метаболизденетін дәрілер
CYP2C8 метаболизденетін препараттардың жалпы жүйелік әсері ко-тримоксазолмен бірге енгізгенде ұлғаяды. Мысалдар паклитаксел, амиодарон, дапсон, репаглинид, росиглитазон және пиоглитазонды қамтиды.
Паклитаксел мен амиодаронның емдік индексі тар. Сондықтан олар ко-тримоксазолмен бір мезгілде пайдалануға ұсынылмайды.
Дапсон
Дапсон да, ко-тримоксазол да метгемоглобинемияны тудыруы мүмкін, бұл фармакокинетикалық және фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер мүмкіндігіне әкеледі. Дапсон және ко-тримоксазол қабылдайтын пациенттер метгемоглобинемия болуына тексерілуі тиіс. Мүмкін болса, емдеудің балама әдістерін қарастыру керек.
Репаглинид, росиглитазон, пиоглитазон
Репаглинид, росиглитазон немесе пиоглитазон алатын пациенттер гипогликемияның болуына үнемі тексерілуі тиіс.
Негізінен CYP2C9 метаболизденетін дәрілер
Негізінен CYP2C9 метаболизденетін препараттардың жалпы жүйелік әсері ко-тримоксазолмен бірге енгізу кезінде артуы мүмкін. Мысалдар кумариндер (варфарин, аценокумарол, фенпрокумон), фенитоин және сульфонилмочевина туындыларын (глибенламид, гликлазид, глипизид, хлорпропамид және толбутамид) қамтиды.
Кумариндер
Кумариндер қабылдайтын пациенттерде коагуляцияны бақылау керек.
Зертханалық тестілермен өзара әрекеттесуі.
Триметоприм сілтілік пикраттық реакцияда қолданылғанда, қан сарысуындағы / плазмасындағы креатининнің бағалануына әсер етуі мүмкін. Мұндай нәтиже қан сарысуындағы / плазмасындағы креатининді бағалаудың 10%-дай қайта жүргізілуіне алып келуі мүмкін. Креатинин клиренсі төмендеді: бүйрек өзекшелеріндегі креатинин секрециясы 23%-дан 9%-ға дейін төмендейді, ал шумақтық сүзілісі өзгеріссіз күйінде қалады.
Зидовудин
Кей жағдайларда зидовудин дәрілік препаратымен қатарлас емдеу ко-тримоксазолды қолдануға жағымсыз гематологиялық реакциялардың туындау қаупін арттыруы мүмкін. Егер қатарлас емдеу қажет деп табылса, гематологиялық көрсеткіштерге мониторинг жүргізілуі мүмкіндігін қарастыру керек.
Циклоспорин.
Бүйрек трансплантациясынан кейін котримоксазолмен және циклоспоринмен ем қабылдаған пациенттерде бүйрек функциясының қайтымды нашарлауы байқалды.
Рифампицин.
Рифампицин мен ко-тримоксазолды қатарлас қолдану бір аптаға жуық аралықтан соң, триметопримнің қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңінің қысқаруына алып келеді. Бұл клиникалық тұрғыдан маңызды болып есептелмейді.
Триметоприм рН физиологиялық мәні жағдайында катиондарды түзетін, сондай-ақ, организмнен несептің белсенді секрециясы кезінде ішінара шығарылатын (мысалы, прокаинамид, амантадин)дәрілік заттармен бір мезгілде енгізілген жағдайларда, аталған үдерістің бәсекелесе тежелу мүмкіндігі бар, ол дәрілік препараттардың біреуінің немесе екеуінің де қан плазмасындағы концентрациясының артуына алып келеді.
Диуретиктер (тиазидтер).
Егде жастағы, диуретиктермен, негізінен тиазидтермен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде пурпурамен немесе пурпурасыз жүретін тромбоцитопенияның даму қаупі жоғары.
Пириметамин.
Мерзімдік есептерде, пириметаминмен аптасына 25 мг асатын дозаларда ем қабылдап жүрген пациенттерде ко-тримоксазолды қатарлас тағайындаған жағдайда, мегалобласттық анемия дамуы мүмкіндігі хабарланған.
Варфарин.
Ко-тримоксазол дәрілік затын қолдану варфариннің метаболизмін стереоселективті тежеуі арқылы, оның антикоагулянттық белсенділігін күшейтетіні көрсетілген. Сульфаметоксазол in vitro жағдайларда варфаринді қан плазмасы альбуминімен байланысқан бөліктерден ығыстыруы мүмкін. Ко-Тримоксазолмен емдеу кезінде антикоагулянттық емді мұқият бақылау ұсынылады.
Фенитоин.
Ко-тримоксазолды қолдану фенитоиннің жартылай шығарылу кезеңін ұзартады, және бірге енгізілген жағдайда фенитоиннің шамадан тыс әсер етуіне алып келуі мүмкін. Пациенттің жағдайына және қан сарысуындағы фенитоин деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.
Дигоксин.
Триметопримді дигоксинмен бірге қолдану егде жастағы кейбір пациенттерде дигоксиннің қан плазмасындағы деңгейін арттырады Метотрексат.
Ко-тримоксазолды қолдану қан плазмасындағы бос метотрексат деңгейін арттыруы мүмкін. Егер Ко-тримоксазол метотрексат сияқты антифолаттық қасиеттері бар басқа дәрілік препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде қолайлы ем болып есептелсе, тамақтану режиміне фолий қышқылын қосуды қарастыру керек.
Талдауда лактобактерия казеиден (Lactobacillus casei) алынған дигидрофолатредуктаза пайдаланылған жағдайда, триметоприм қан сарысуындағы метотрексат үшін талдау нәтижелеріне кедергі келтіреді. Егер метотрексаттың мәні радиоиммундық талдау жолымен өлшенсе, кедергі келтіруі туындамайды.
Пириметамин
Кейде аптасына 25 мг асатын дозаларда безгек профилкатикасы үшін пириметамин қабылдайтын және бір мезгілде ко-тримоксазол қабылдайтын пациенттерде мегалобласты анемия байқалады.
Калий жинақтайтын дәрілік препараттар (ангиотензин өзгертуші ферменттің тежегіштері, ангиотензин рецепторларының блокаторлары).
Ко-тримоксазолдың калий жинақтайтын әсеріне байланысты ко-тримоксазолды сарысудағы калий деңгейін арттыратын басқа дәрілік препараттармен, мысалы, ангиотензин өзгертуші ферменттің тежегіштерімен және ангиотензин рецепторларының блокаторларымен, калий жинақтайтын диуретиктермен және преднизолонмен бір мезгілде енгізгенде сақ болу керек.
Ламивудин.
Триметопримді / сульфаметоксазолды 160 мг / 800 мг (ко-тримоксазолды) қабылдау құрамында триметоприм компонентінің болуы салдарынан, ламивудин әсерінің 40%-ға артуын туғызады. Ламивудин триметопримнің немесе сульфаметоксазолдың фармакокинетикасына әсер етпейді.
Гипогликемиялық дәрілер мен сульфонилмочевина туындыларының өзара әрекеттесуі сирек құбылыс болып табылады, бірақ сонда да, дәрілік заттың әсері күшейгені туралы хабарламалар келіп түскен.
Гиперкалиемия.
Гиперкалиемияны туғызуы мүмкін кез келген басқа дәрілік препараттарды, мысалы АӨФ тежегіштерін, ангиотензин рецепторларының блокаторларын және спиронолактон сияқты калий жинақтаушы диуретиктерді қабылдап жүрген пациенттерде сақтық таныту керек. Триметоприм + сульфаметоксазолды (ко-тримоксазолды) бірге қолдану клиникалық тұрғыдан елеулі гиперкалиемияның дамуына алып келуі мүмкін.
Репаглинид.
Триметоприм репаглинидтің әсерін арттыруы мүмкін, ол гипогликемияның дамуына алып келуі мүмкін.
Фолиний қышқылы.
Фолиний қышқылын қосу триметоприм+сульфаметоксазолдың микробқа қарсы тиімділігіне әсер ететіндігі көрсетілген. Мұндай көрініс Йировецтің пневмоцистік пневмониясының (Pneumocystis jirovecii pneumonia) профилактикасы мен емі кезінде байқалды.
Ұрықтануға қарсы дәрілер.
Ұрықтануға қарсы пероральді дәрілер антибиотиктермен бірге қолданылуына қатысты есептерде көрініс берді. Бұл әсерінің механизмі анық емес. Антибиотиктермен емделіп жүрген әйелдер ұрықтануға қарсы пероральді дәрілерге қосымша бөгеттік әдісті уақытша пайдалануы немесе контрацепцияның басқа әдісін таңдауы тиіс.
Азатиоприн.
Клиникалық есептерде азатиоприн мен триметоприм-сульфаметоксазол біріктірілімі арасында гематологиялық бұзылуларға алып келетін өзара әрекеттесулердің бар екендігіне қатысты қарама-қайшы нәтижелер бар.
Гипогликемиялық дәрілер
Сирек ауыр гипогликемия болуы мүмкін. Пациентті ескерту және қандағы глюкоза деңгейінің жиі мониторингін ұсыну керек. Препаратты пайдалану кезінде және аяқталғаннан кейін диабетке қарсы пероральді препараттар дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.
Арнайы ескертулер
Сульфаниламидтерді қабылдаумен байланысты, өмірге қауіп төндіретін асқынулардың, атап айтқанда, бауырдың жедел некрозының, аплазиялық анемияның, агранулоцитоздың, қан құрамы мен реакциясының басқа бұзылуларының жағдайлары, сондай-ақ тыныс алу жүйесі тарапынан аса жоғары сезімталдық (өкпедегі инфильтраттар) туралы сирек жағдайлар тіркелді.
Сульфаметоксазолды қолданумен байланысты тері реакцияларының өмірге қауіп төндіретін жағдайлары: Стивенс-Джонсон синдромы (ағылш. SJS) және уытты эпидермалық некроз (ағылш. TEN) туралы хабарланды.
Пациенттер тері реакцияларының белгілері мен симптомдарынан және оларды мұқият бақылау қажеттілігінен хабардар болуы тиіс. SJS немесе TEN даму қаупінің анағұрлым зор қаупі емдеудің алғашқы апталарында болады.
SJS немесе TEN белгілері немесе симптомдары пайда болған жағдайда (мысалы, терінің көбінесе күлбіреуіктермен қатар жүретін үдемелі бөртпесі кезінде, немесе шырышты қабықтардағы өзгерістер кезінде), Бисептолмен емдеуді тоқтату керек.
SJS немесе TEN емдеудің үздік нәтижелеріне диагнозы ерте қойылған және оларды туғызуы мүмкін препаратты қабылдау дереу тоқтатылған жағдайда қол жеткізіледі. Препаратты қабылдау неғұрлым ерте тоқтатылса, сауығу болжамдары соғұрлым жақсырақ.
Егер пациентте Бисептолмен емдеу кезінде Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермалық некроз туындаса, болашақта бұл дәрілік затпен емдеуді қайта бастауға болмайды.
Егер ко-тримоксазолмен емдеу кезінде: бөртпе, тамақтың ауыруы, температура жоғарылауы, буындардың ауыруы, жөтел, ентігу немесе сарғаю туындаса, бұл өте сирек, бірақ қауіп төндіруі ықтимал жағымсыз әсерлерді білдіруі мүмкін және препаратты қабылдауды жылдам тоқтату үшін сигнал болуы тиіс.
Ко-тримоксазолды стрептококктық фарингит кезінде қолданудың салыстырмалы түрде көп пайызы нәтиже бермейді, өйткені ол бактерияларды жоюға қабілетсіз. Котримоксазол стрептококктық фарингит пен тонзиллитті емдеуге жарамайды.
Ко-тримоксазолды бүйрек жеткіліксіздігі бар, фолий қышқылының тапшылығы бар пациенттерге (мысалы, егде жастағы, алкогольге тәуелді адамдарға, антиконвульсанттарды қабылдап жүрген пациенттерге, мальабсорбция синдромы бар немесе азып-жүдеген адамдарға), ауыр аллергия симптомдары немесе бронх демікпесі бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек.
Егде жастағы пациенттер бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігін қоса, ко-тримоксазолға ауыр жағымсыз реакциялар қаупінің жоғарылауына бейім. Егде жастағы адамдарда анағұрлым жиі кездесетін ауыр жағымсыз реакциялар терінің ауыр реакциялары, миелосупрессия және пурпурамен немесе онсыз жүретін тромбоцитопения болып табылады. Диуретиктерді бір мезгілде қабылдау пурпураның даму қаупін арттырады.
ЖИТС-ке шалдыққан, ко-тримоксазолдыPneumocystis carinii инфекциясына қатысты қабылдаған науқастарда, жағымсыз реакциялар, атап айтқанда, бөртпе, қызба, лейкопения, сарысудағы аминотрансферазалар деңгейінің жоғарылауы, гипокалиемия және гипонатриемия жиірек байқалды.
Ко-тримоксазолды енгізгенде (бактерияға қарсы басқа дәрілерді енгізгендегі сияқты) жалғанжарғақшалы колит туындауы мүмкін. Аурудың ағымы жеңілден өмірге қауіп төндіретін дәрежеге дейін жүруі мүмкін. Сондықтан, микробқа қарсы препаратты қабылдаған кезде диареяны бастан өткерген пациенттерде ауру диагнозын дұрыс қою маңызды. Бактерицидтік дәрілермен емдеу тоқ ішектің физиологиялық флорасын өзгертеді және анаэробты таяқшалар санының шамадан тыс көбеюін туғызуы мүмкін. Clostridium difficile өндіретін токсиндер колиттің негізгі себептерінің бірі болып табылады.
Жалғанжарғақшалы колиттің жеңіл жағдайларында, әдетте, препаратты қабылдауды тоқтату жеткілікті. Орташа және ауыр жағдайларында пациенттерге сұйықтықтарды, электролиттерді, ақуыздарды және Clostridium difficile-ге әсер ететін бактерияға қарсы дәрілерді (метронидазол немесе ванкомицин) тағайындау керек. Перистальтиканы бәсеңдететін дәрілерді немесе адсорбенттерді қолдану ұсынылмайды.
Өнімнің құрамында парагидроксибензоаттар бар, олар аллергиялық реакцияларды туғызуы мүмкін (баяу типті реакциялар болуы мүмкін).
Гиперкалиемиямен байланысты дәрілік заттарды спиронолактонмен бір мезгілде қабылдау ауыр гиперкалиемияға алып келуі мүмкін.
Жүктілік
Жануарларға жүргізілген эксперименттерде котримоксазолдың өте жоғары дозалары шарана дамуында фолий қышқылының антагонистерінен туындайтындарға тән ақауларды туғызған.
Котримоксазолдың жүкті әйелдерде пайдаланылуына нақты және бақыланатын зерттеулер жүргізілмеген. Препаратты жүктілік кезінде тек, дәрігердің пікірінше, анасы үшін пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен асып түсетін жағдайларда ғана қолдануға болады. Котримоксазолды қолданып жүрген жүкті әйелдер үшін фолий қышқылын бір мезгілде енгізу ұсынылады.
Лактация
Триметоприм де, сульфаметоксазол да емшек сүтімен шығарылады. Емшек емізу кезінде котримоксазолды қолдану ұсынылмайды.
Көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.
Препарат әдетте, психофизикалық жай-күйдің, көлік құралдарын басқару және машиналармен жұмыс істеу қабілетінің нашарлауын туғызбайды.
Алайда, бас ауыруы, құрысулар, күйгелектік, шаршау сезімі сияқты жағымсыз әсерлер пайда болған жағдайда, автомобиль жүргізгенде немесе машиналарды пайдаланғанда сақтық таныту керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
6 жасқа дейінгі балаларға: аспирация қаупіне байланысты таблеткаларды пайдалану ұсынылмайды; 6 жасқа толмаған балалар үшін суспензия түріндегі препараттар бар.
Бүйрек функциясы қалыпты ересектер мен 12 жастан асқан жасөспірімдерге Бисептол таблеткасы 1 таблеткадан әр 12 сағат сайын енгізіледі.
Ауыр инфекцияларда әр 12 сағат сайын Бисептол дозасы 1,5 таблеткаға ұлғайтылуы мүмкін.
Ересектер мен жасөспірімдердегі (12 жастан асқан) несеп шығару жолдарының инфекциялары, асқазан-ішек инфекциялары және созылмалы бронхиттің өршуі кезінде: әдетте, 960 мг ко-тримоксазол (Бисептол 120 препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 препаратының 2 таблеткасы) күніне екі рет ішу арқылы қабылданады; несеп шығару жолдарының инфекциялары кезінде препарат, әдетте, 10-14 күн бойы, жедел созылмалы бронхит кезінде – 14 күн бойы, асқазан-ішек жолының инфекциясы кезінде – 5 күн бойы қолданылады.
Балалардағы несеп шығару жолдарының инфекциялары, асқазан-ішек инфекциялары және ортаңғы отит кезінде: әдетте, әр 12 сағат сайынғы 2 дозасымен кг дене салмағына тәулігіне 6 мг триметоприм мен 30 мг сульфаметоксазол енгізіледі.
6-12 жас шамасындағы балаларға арналған орташа дозасы әр 12 сағат сайын 480 мг ко-тримоксазолды құрайды.
Ересектер үшін ұсынылған дозасын арттырмау керек.
Несеп шығару жолдарының инфекциялары кезінде және жедел ортаңғы отит кезінде препарат, әдетте, 10 күн бойы, асқазан-ішек инфекциялары жағдайында – 5 күн бойы қолданылады.
Ересектер мен балалардағы Pneumocystis jirovecii-ден туындаған пневмония:
Инфекциялар расталған жағдайда, кг дене салмағына ұсынылатын дозасы 21 күн бойы әр 6 сағат сайынғы дозаларына бөлінген 90-120 мг ко-тримоксазолды құрайды.
1 кесте. Бисептолдың Pneumocystis jirovecii-ден туындаған пневмониясы бар пациенттердің дене салмағына байланысты ең жоғарғы дозалары.
|
Дене салмағы [кг] |
Әр 6 сағат сайын енгізілетін дозасы
[мг котримоксазол] |
|
16 24 32 40 48 64 80 |
480 720 960 1200 1440 1920 2400 |
Емдеу кезіндетәулігіне дене салмағына 100 мг/кгаспайтын сульфаметоксазол дозасынжәне тәулігіне денесалмағына 20 мг/кг триметоприм дозасын 14 күн ішіндеәр 6 сағат сайынтең бөлінген дозадапайдалану керек.
Pneumocystis jirovecii инфекцияларының профилактикасы:
Ересектер мен балалар: күніне бір рет 960 мг ко-тримоксазол (Бисептол 120 препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 препаратының 2 таблеткасы). Препараттың жағымдылығы нашар болған жағдайда, тәуліктік дозасын 480 мг дейін төмендету мүмкіндігін қарастыруға болады.
Балалар: ДБАтәулігіне 960 мг ко-тримоксазол/м2 аптаның келесі 3 күні бойына әр 12 сағат сайын тең бөлінген 2 дозасында.
2 кесте. Бисептолдың балаларғаPneumocystis jirovecii-ден туындаған пневмонияның профилактикасы кезінде ұсынылатын дозалары.
|
Дене беткейінің ауданы [м2] |
Әр 12 сағат сайын енгізілетін дозасы [мг
котримоксазол] |
|
0,53 1,06 |
240 480 |
Ең жоғарғы тәуліктік дозасы 1920 мг ко-тримоксазолды құрайды (Бисептол 120 мг препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 мг препаратының 4 таблеткасы және Бисептол 960 препаратының 2 таблеткасы).
Ересектерде E. coli энтерогенді штаммдарынан туындаған сахатшылар диареясы:
Ұсынылатын дозасы әр 12 сағат сайын 960 мг құрайды (Бисептол 120 препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 препаратының 2 таблеткасы немесе Бисептол 960 препаратының 1 таблеткасы).
Несеп шығару жолдарының асқынбаған жедел қабынуы кезінде бір реттік дозамен емдеуПрепараттың 2-3 таблеткалары бір рет, мүмкіндігінше кешкі астан кейін немесе ұйқы алдында қолданылады.
Жұмсақ шанкрді емдеу
Препараттың 1 таблеткасы тәулігіне екі рет енгізіледі. Егер 7 күннен кейін ешқандай жақсару белгілері байқалмаса, келесі 7 күн ішінде дәрі енгізу туралы мәселені қарастыру керек. Алайда, емге реакцияның болмауы аурудың тұрақты штаммдар тудырғанын білдіруі мүмкін екенін түсіну керек.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттердегі дозасы:
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін ұсынылатын доза сызбасы:Креатинин клиренсі > 30 мл/мин: стандартты доза.Креатинин клиренсі 15-30 мл/мин: стандартты дозаның жартысы.Креатинин клиренсі <15 мл/мин: препаратты қолдануға болмайды.Диализ өтетін адамдар үшін дозаГемодиализден өтетін пациенттер алдымен ко-тримоксазолдың қалыпты қанықтырғыш дозасын, содан кейін әрбір гемодиализден кейін қосымша жартылай дозаны алуы тиіс. Перитонеальді диализ ко-тримоксазолдың ең аз шығарылуын тудырады. Ко-тримоксазолды перитонеалды диализден өтетін пациенттерге қолдануға болмайды.
Егде жастағы пациенттерде дозалау
Бүйрек функциясы қалыпты егде жастағы пациенттерде ересектерге ұсынылатын дозаларды пайдалану керек.
Қолдану тәсілі
Пероральді. Таблеткаларды бөлмеу керек.
Препарат тамақтану кезінде немесе тамақтан кейін бірден ішу арқылы қабылданады. Препаратты қабылдау кезінде пациент сұйықтықты көп ішуі тиіс.
Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
Симптомдары: ұйқышылдық, бас айналуы, депрессия.
Емі: дозаны азайту немесе препаратты тоқтату, препарат дозасын азайтқаннан кейін бұл симптомдар толығымен өздігінен жоғалады.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болса)
Анағұрлым жиі кездесетіндері ас қорыту жүйесі жұмысының бұзылулары (жүрек айнуы, диарея, құсу) және тері беткейіндегі өзгерістер (бөртпе, есекжем) болып табылады.
Жиілік санаты жағымсыз реакцияның әр түрі үшін клиникалық зерттеулер деректерінің негізінде тіркелген жиілігіне сәйкес анықталады: Өте жиі (≥1/10), Жиі (≥1/100 - <1/10 дейін), Жиі емес (≥1/1000 - <1/100 дейін), Сирек (≥1/10000 - <1/1000 дейін), Өте сирек (<1/10000).
Инфекциялық және паразиттік аурулар
Жиі:
- Зеңдердің шамадан тыс жылдам көбеюі
Өте сирек:
- Жалған жарғақшалы колит.
Қан түзу және лимфа жүйесінің бұзылулары
Өте сирек:
- лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз, анемия (аплазиялық,
гемолиздік немесе мегалобласттық), метгемоглобинемия, эозинофилия, нейтропения, пурпура, аса жоғары сезімталдығы, глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар кейбір пациенттердегі гемолиз.
Иммундық жүйенің бұзылулары
Өте сирек:
- сарысу құю ауруы синдромы, анафилаксиялық (соның ішінде ауыр,
өмірге қауіп төндіретін) реакциялар, аллергиялық миокардит, Шенлейн-Генох ауруын еске түсіретін аллергиялық васкулит, түйінді периартериит, жүйелі қызыл жегі. Пневмоцистік пневмониямен (ПП)* байланысты аса жоғары сезімталдықтың бөртпемен, қызбамен, нейтропениямен, тромбоцитопениямен, бауыр ферменттерінің күшеюімен, гиперкалиемиямен, гипонатриемиямен, рабдомиолизбен жүретін ауыр реакциялары.
Зат алмасу және тамақтану жүйесінің бұзылулары
Өте жиі:
- гиперкалиемия.
Өте сирек:
- гипогликемия, гипонатриемия, тәбеттің болмауы, метаболизмдік
ацидоз.
Психикалық бұзылыстар
Өте сирек:
- депрессия, елестеулер.
Белгісіз: Психикалық бұзылыс.
Жүйке жүйесінің бұзылыстары
Жиі: бас ауыруы
Өте сирек: асептикалық менингит*, құрысулар, шеткері невропатия, атаксия, бас айналуы.
Есту мүшесі мен тепе-теңдік тарапынан бұзылулар
Өте сирек:
Кеңістіктегі бағдарсыздық (вертиго), құлақтағы шуыл
Көру мүшесі тарапынан бұзылулар
Өте сирек
Увеит
Кеуде қуысы және көкірек ортасы тыныс алу функциясының бұзылулары
Өте сирек:
- ентігу*, жөтел*, өкпедегі инфильтрация*.
Асқазан-ішек бұзылыстары
Жиі:
- жүрек айнуы, диарея.
Өте жиі емес:
- құсу
Өте сирек:
- тілдің қабынуы (глоссит), стоматит, панкреатит.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар
Өте сирек:
- трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, холестаздық сарғаю, бауыр некрозы
Тері және теріасты тіндерінің аурулары
Жиі:
- тері бөртпесі
Өте сирек:
- Жарыққа сезімталдық реакциясы (фотосенсибилизация), ангиодема, эксфолиативтік дерматит, тұрақты дәрілік эритема, полиморфты эритема, Стивенс-Джонсон синдромы (ССД)*, уытты эпидермалық некролиз (УЭН)*.
Белгісіз:
- Эозинофилиямен және жүйелі көріністерімен жүретін дәрілік бөртпе (DRESS).
Тірек-қимыл аппараты мен дәнекер тіндердің бұзылулары.
Өте сирек:
- артралгия, миалгия.
Бүйрек функциясы мен несеп шығару жолдарының бұзылулары
Өте сирек:
- бүйрек функциясының бұзылуы (кейде бүйрек жеткіліксіздігі ретінде білінеді), тубулоинтерстициальді нефрит және увеит синдромы, бүйрек өзекшелерінің ацидозы.
Кейбір жағымсыз реакцияларының сипаттамасы
Асептикалық менингит
Асептикалық менингит дәрілік препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейінгі қайтымдылығы жылдам жағымсыз реакция болып табылады, бірақ, сонымен қатар, бірқатар жағдайларда, ко-тримоксазолды, не болмаса тек триметопримді қайтадан қолданғанда, қайтадан көрініс берген.
Гематологиялық өзгерістердің көпшілігінің ауырлық дәрежелері елеусіз және емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды болып табылады. Өзгерістердің көпшілігі клиникалық симптомдарды туғызбайды, әйтсе де, бірен-саран жағдайларда, әсіресе, егде жастағы адамдарда, бауыр немесе бүйрек функцииясының бұзылулары бар адамдарда, не болмаса фолий қышқылы деңгейінің жағдайы нашар адамдарда олардың дәрежелері ауыр болуы мүмкін. Өлімге соқтырған жағдайлар қауіп тобындағы пациенттер арасында тіркелген, осыған байланысты, ондай пациенттер мұқият тексерілуі тиіс.
Ко-тримоксазол егде жастағы пациенттерде, не болмаса ко-тримоксазолдың жоғары дозаларын қабылдап жүрген пациенттерде қолданылған жағдайларда, мұқият қадағалау жүргізу ұсынылады, өйткені, аталған пациенттер гиперкалиемия мен гипонатриемияның даму қаупіне бейімірек болуы мүмкін.
Өкпедегі аса жоғары сезімталдық реакциялары
Жөтел, ентігу және өкпедегі инфильтрация респираторлық аса жоғары сезімталдықтың дамуының бастапқы белгілері болуы мүмкін, ол өте сирек болса да, өлімге соқтыруы мүмкін.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар
Холестаздық сарғаю мен бауыр некрозы өлімге соқтыруы мүмкін.
Терінің ауыр жағымсыз реакциясы (SCAR)
Стивенс-Джонсон синдромы (ССД) мен уытты эпидермалық некролиздің (УЭН) дамығаны туралы хабарланған есептер келді.
Пневмоцистік пневмонияның (ПП) дәрі-дәрмектік емімен байланысты жағымсыз реакциялар.
Өте сирек: аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары, тері бөртпесі, қызба, нейтропения, тромбоцитопения, бауыр ферменттерінің жоғарылауы, гиперкалиемия, гипонатриемия, рабдомиолиз.
Дәрілік препараттың ПП емдеу үшін қолданылған жоғары дозалары жағдайында, аса жоғары сезімталдықтың емдеуді тоқтатуды қажет ететін ауыр реакциялары тіркелген. Сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі белгілері пайда болса, пациентке кальций фолинаты қоспасын (тәулігіне 5-10 мг) тағайындау керек. Алынған есептерде пневмоцистік пневмониясы (ПП) бар пациенттерде ко-тримоксазолды қайталап қолданғанда, кейде дозалаудың бірнеше күн аралығынан соң аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары туындағаны туралы хабарланды.
Бұдан өзге, ПП профилактикасы немесе емі үшін триметоприм+сульфаметоксазол біріктірілімімен ем қабылдаған, АИТВ-оң пациенттерде рабдомиолиздің туындағаны туралы хабарланды.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: триметоприм – 160 мг, сульфаметаксазол - 800 мг, қосымша заттар: картоп крахмалы, тальк, магний стеараты, натрий крахмал гликоляты (А типті), поливинил спирті.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақтан сарғыштау реңді ақ түске дейінгі, дөңгелек пішінді, беткейі тегіс, бір жағында ойығы, сызығы және диаметрі 14.55-тен 15.45 мм дейінгі таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.
1 пішінді қаптамадан қолданылуы жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады.
Сақтау мерзімі
5 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
250С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
рецепт арқылы