Бисептол, 120 мг, таблетки №20, пачка из картона, Adamed
Торговое наименование
Бисептол
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки 120 мг, 480 мг
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Сульфаниламиды и триметоприм. Сульфаниламиды в комбинации с триметопримом и его производными. Ко-тримоксазол.
Код АТХ J01EE01
Показания к применению
Бисептол предназначен для взрослых, подростков и детей старше 6 лет.
Перед принятием решения о начале лечения средством Бисептол, следует учитывать официальные рекомендации по правильному применению антибактериальных средств. Лечение инфекционно-воспалительных заболеваний, вызванных чувствительными к препарату микроорганизмами:
– инфекции мочевыводящих путей
Внимание: инфекции мочевыводящих путей без осложнений следует сначала лечить одним антибактериальным препаратом
– острый средний отит
– обострение хронического бронхита
– желудочно-кишечная инфекция, вызванная палочками Shigella
–микробиологически подтвержденная пневмония, вызванная Pneumocystis jirovecii, и профилактика заражения этим микроорганизмом у пациентов с ослабленным иммунитетом (например, при СПИДе)
– лечение и профилактика токсоплазмоза
– нокардиоз
– диарея путешественников
– холера (в дополнение к восполнению жидкости и электролитов)
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к препарату, его компонентам, препаратам из группы ко-тримоксазола
- тяжелые повреждения паренхимы печени, гипербилирубинэмия (у детей)
- острая почечная недостаточность, при которой невозможно определить концентрацию лекарственного средства в плазме крови
- заболевания крови (апластическая анемия, В12-дефицитная анемия, агранулоцитоз, лейкопения)
- одновременный прием с дофетилидом
- нехватка дегидрогеназы глюкозо-6-фосфатной (вероятность появления гемолиза)
- беременность и период лактации
- детский возраст до 6 лет
- с осторожностью назначают препарат при дефиците фолиевой кислоты в организме, бронхиальной астме, заболеваниях щитовидной железы
- мегалобластную анемию, вызванную дефицитом фолиевой кислоты
Необходимые меры предосторожности при применении
Описаны редкие случаи опасных для жизни осложнений, связанных с приемом сульфаниламидов, в том числе синдрома Стивенса-Джонсона, синдрома Лайелла, острого некроза печени, апластической анемии, других повреждений костного мозга и сенсибилизации дыхательных путей.
Если во время лечения Бисептолом появятся симптомы, указывающие на возможность осложнений, особенно сыпь, боль в горле, повышенная температура, боли в суставах, кашель, удушье или гепатит, следует прекратить прием препарата и немедленно обратиться к врачу.
Не рекомендуется применять при тонзиллитах, фарингитах, вызванных бета-гемолитическим стрептококком группы А из-за широко распространенной резистентности штаммов.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Дофетилид может стать причиной желудочковых аритмий с удлинением интервала QT, включая torsades de рointes, которые непосредственно связаны с концентрацией дофелитида в плазме крови.
При одновременном приеме некоторых диуретиков (в основном, тиазидов), повышается риск развития тромбоцитопении, особенно у больных пожилого и старческого возраста.
Бисептол может усиливать эффект антикоагулянтов в степени, требующей модификации дозы.
Бисептол тормозит метаболизм фенитоина. У пациентов, принимающих оба препарата, продолжительность периода полувыведения фенитоина увеличивается примерно на 39%, а клиренс фенитоина снижается примерно на 27%.
Бисептол увеличивает концентрацию свободной фракции метотрексата в сыворотке за счет вытеснения его из связей с белками.
Влияние на результаты лабораторных исследований.
Триметоприм может влиять на результаты определения концентрации метотрексата в сыворотке энзиматическим методом, но не влияет на них, если определение проводится радиоиммунологическими методами.
Бисептол может завышать примерно на 10% результаты теста Яффе с основным пикратом на креатинин.
Бисептол может потенцировать действие принимаемых одновременно гипогликемических лекарственных препаратов, производных сульфонилмочевины, и таким образом повышать риск развития гипогликемии.
Бисептол может повышать концентрацию дигоксина в плазме у некоторых пациентов пожилого возраста.
Бисептол может снижать эффективность трициклических антидепрессантов.
У пациентов после трансплантации почки, леченных Бисептолом и циклоспорином, наблюдаются транзиторные нарушения функции трансплантированной почки, манифестирующие повышение уровня креатинина в сыворотке, что вероятно обусловлено действием триметоприма.
Бисептол с пириметамином может вызывать мегалобластную анемию.
Сульфаниламиды проявляют химическое сходство с некоторыми антитиреоидными препаратами, мочегонными препаратами (ацетазоламидом и тиазидами), а также пероральными противодиабетическими препаратами, что может быть причиной перекрестной аллергии.
- В некоторых ситуациях сопутствующее лечение зидовудином может увеличить риск возникновения гематологических побочных реакций на ко-тримоксазол. Если сопутствующее лечение необходимо, следует рассмотреть возможность мониторинга гематологических показателей.
- Одновременное применение рифампицина и ко-тримоксазола приводит к укорочению периода полувыведения триметоприма из плазмы через период около одной недели. Это не считается клиническим значением.
- Когда триметоприм вводят одновременно с лекарственными средствами, которые образуют катионы при физиологическом рН, а также частично выводятся из организма посредством активной почечной секреции (например, прокаинамид, амантадин ), существует возможность конкурентного торможения этого процесса, которое может привести к увеличению концентрации в плазме крови. один или оба препарата.
- Введение триметоприма / сульфаметоксазола 160 мг / 800 мг (котримоксазола) вызывает увеличение воздействия ламивудина на 40% из-за компонента триметоприма. Ламивудин не влияет на фармакокинетику триметоприма или сульфаметоксазола.
- Триметоприм может увеличить воздействие репаглинида, что может привести к гипогликемии.
- Оральные контрацептивы были зарегистрированы с антибиотиками. Механизм этого эффекта не выяснен. Женщины, проходящие лечение антибиотиками, должны временно использовать барьерный метод в дополнение к оральным контрацептивам или выбрать другой метод контрацепции.
- Существуют противоречивые клинические сообщения о взаимодействиях между азатиоприном и триметоприм-сульфаметоксазолом, что приводит к серьезным гематологическим нарушениям.
Специальные предупреждения
Использование с осторожностью необходимо при назначении ко-тримоксазола пациентам с дефицитом фолиевой кислоты (пожилые люди, лица страдающие алкогольной зависимостью, синдром мальабсорбции), порфирией, нарушениями функции щитовидной железы, бронхиальной астмой и аллергическими реакциями в анамнезе. При появлении кожной сыпи или диареи на фоне лечения бисептолом, его прием следует немедленно прекратить.
У больных с дефицитом глюкозо-6-фосфата дегидрогеназы Бисептол может вызвать гемолиз.
У больных пожилого возраста увеличивается риск тяжелых побочных эффектов Бисептола, в том числе повреждения почек или печени. Чаще всего описываемыми тяжелыми побочными эффектами Бисептола у пожилых пациентов являются сильные кожные реакции, угнетение костного мозга, а также тромбоцитопения с пурпурой или без пурпуры. Совместный прием Бисептола и мочегонных препаратов увеличивает риск пурпуры.
У больных СПИДом, принимающих Бисептол по поводу заболеваний вызванных Pneumocystis carinii, чаще появляются нежелательные эффекты, особенно сыпь, лихорадка, лейкопения, повышение уровня аминотрансфераз в сыворотке, гипокалиемия и гипонатриемия.
При назначении Бисептола больным, которые уже получают антикоагулянты, следует помнить о возможном усилении противосвертывающего эффекта. В таких случаях необходимо повторно определить время свертывания крови.
Препарат не следует назначать пациентам с наследственной непереносимостью фруктозы.
Необходимимо соблюдать осторожность у больных с порфирией или нарушением функции щитовидной железы.
У больных, принимающих Бисептол в высоких дозах, нужно регулярно контролировать содержание калия в сыворотке. Большие дозы Бисептола, какие используются при лечении пневмоцистной пневмонии, могут привести к прогрессирующему, но обратимому повышению содержания калия в сыворотке у значительного числа больных. Гиперкалиемию может вызвать даже прием рекомендуемых доз препарата, если его назначают на фоне нарушений калиевого обмена, почечной недостаточности или одновременного приема препаратов, провоцирующих гиперкалиемию.
При лечении большими дозами Бисептола следует учитывать возможность развития гипогликемии, обычно через несколько дней после начала лечения. Риск гипогликемии выше у больных с нарушениями функции почек, заболеваниями печени, недостаточным питанием.
Во время приема Бисептола (так же, как во время приема других антибактериальных средств) может развиться псевдомембранозный энтероколит разной степени выраженности от легкой до угрожающей жизни, поэтому важна своевременная диагностика этого заболевания у пациентов, у которых в ходе применения антибактериального лекарственного препарата появилась диарея.
Лечение антибактериальными средствами влияет на изменение физиологической флоры ободочной кишки и может вызывать избыточное увеличение количества анаэробных палочек. Токсины, продуцируемые Clostridium difficile, являются одной из главных причин развития энтероколита.
В случаях легкого течения псевдомембранозного энтероколита обычно бывает достаточно отмены лекарственного препарата, в более тяжелых случаях необходима коррекция водно-электролитного баланса, введение белков и антибактериальных средств, активных в отношении Clostridium difficilе (метронидазол или ванкомицин). Не следует вводить лекарственные препараты, угнетающие перистальтику, или другие препараты, обладающие вяжущим действием. Продукт содержит парагидроксибензоаты, которые могут вызывать аллергические реакции (сыпь, зуд) а также пропиленгликоль который может вызывать симптомы, подобные состоянию после приема спиртных напитков.
Следует избегать чрезмерного солнечного и УФ-облучения.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортном средством и потенциально опасными механизмами.
При применении препарата возможно появление таких побочных эффектов как: головная боль, головокружение, судороги, нервозность и чувство усталости, поэтому следует проявить осторожность при управлении транспортным средством и потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Детям от 6 до 12 лет: 240-480 мг 2 раза в сутки через 12 часов. Для детей младше 6 лет существуют препараты в виде суспензии.
Взрослые и дети старше 12 лет: 480 мг 2 раза в сутки. Суточная доза не должна превышать 1920 мг (4 таблетки по 480 мг).
Дозирование в особых случаях
Детям до 6 лет: использование таблеток не рекомендуется из-за риска аспирации; для детей младше 6 лет существуют препараты в виде суспензии.
При инфекциях мочевыводящих путей, желудочно-кишечных инфекциях и обострении хронического бронхита у взрослых и подростков (старше 12 лет): обычно вводится перорально 960 мг ко-тримоксазола (8 таблеток Бисептола 120 или 2 таблетки Бисептола 480) два раза в день; при инфекциях мочевыводящих путей препарат обычно применяют в течение 10-14 дней, при остром хроническом бронхите – в течение 14 дней, при инфекции желудочно-кишечного тракта– в течение 5 дней.
При инфекциях мочевыводящих путей, желудочно-кишечных инфекциях и остром среднем отите у детей: обычно вводится 6 мг триметоприма и 30 мг сульфаметоксазола /кг м. т./ в сутки в 2 дозах через каждые 12 часов.
Средняя доза для детей в возрасте 6-12 лет составляет 480 мг ко-тримоксазола каждые 12 часов.
Не следует превышать дозу, рекомендуемую для взрослых.
При инфекциях мочевыводящих путей и при остром среднем отите препарат обычно применяют в течение 10 дней, при желудочно-кишечных инфекциях– в течение 5 дней.
Пневмония, вызванная Pneumocystis jirovecii у взрослых и детей:
Рекомендуемая доза в случае подтвержденной инфекцией составляет 90-120 мг котримоксазола на кг м. т. в сутки, разделенного на дозы, каждые 6 часов в течение 21 дня.
Таблица 1. Максимальные дозы Бисептола в зависимости от массы тела пациентов с пневмонией, вызванной Pneumocystis jirovecii.
|
Масса тела [кг] |
Доза, вводимая каждые 6 часов [мг
котримоксазола] |
|
16 24 32 40 48 64 80 |
480 720 960 1200 1440 1920 2400 |
Профилактика инфекций Pneumocystis jirovecii:
Взрослые и подростки: 960 мг ко-тримоксазола (8 таблеток Бисептола 120 или 2 таблетки Бисептола 480) один раз в день в течение 7 дней. В случае плохой переносимости препарата можно рассмотреть возможность снижения суточной дозы до 480 мг.
Дети: 960 мг ко-тримоксазола/м2 ППТ в сутки в 2 равных дозах через каждые 12 часов в течение следующих 3 дней недели.
Таблица 2. Дозы Бисептола, рекомендуемые детям при профилактике пневмонии, вызванной Pneumocystis jirovecii.
|
Площадь тела [м2] |
Доза, вводимая каждые 12 часов [мг
котримоксазола] |
|
0,53 1,06 |
240 480 |
Максимальная суточная доза составляет 1920 мг ко-тримоксазола (8 таблеток Бисептола 120мг или 4 таблетки Бисептола 480 мг).
Диарея путешественников у взрослых, вызванная энтерогенными штаммами E. coli:
Рекомендуемая доза составляет 960 мг (8 таблеток Бисептол 120 или 2 таблетки Бисептол 480) каждые 12 часов.
Дозировка у пациентов с почечной недостаточностью:
У пациентов с клиренсом креатинина 15-30 мл/мин дозу следует уменьшить вдвое; если клиренс креатинина составляет менее 15 мл/мин, применение ко-тримоксазола не рекомендуется.
Способ введения:
Таблетки не следует разделять.
Препарат вводят перорально во время еды или сразу после еды. Во время приема препарата пациент должен пить много жидкости.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Неизвестно какая доза котримоксазола может быть опасна для жизни.
Передозировка сульфонамидами сопровождается: отсутствием аппетита, колическими болями, тошнотой, рвотой, головокружением, головной болью, сонливостью, потерей сознания. Может возникнуть лихорадка, гематурия и кристаллурия. В позднем периоде могут развиться нарушения работы костного мозга и желтуха. Сильная передозировка триметоприма может вызвать тошноту, рвоту, головокружение, головную боль, депрессию, нарушения сознания и замедление работы костного мозга. Лечение состоит в удалении препарата из желудочно-кишечного тракта (промывание желудка или рвота), а также введения большого количества жидкости, если диурез недостаточен, а почки работают должным образом. Подкисление мочи ускоряет выведение триметоприма, однако может увеличить риск кристаллизации сульфонамида в почках. Следует наблюдать за формулой крови, составом электролита плазмы и другими биохимическими показателями пациента. В случае повреждения костного мозга или желтухи, должны быть предприняты стандартные процедуры. Гемодиализ при этом умеренно эффективен, а перитональный диализ неэффективен.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Наиболее частыми являются нарушения работы пищеварительной системы (тошнота, диарея, рвота) и изменения на поверхности кожи (сыпь, крапивница).
Категория частоты определяется для каждого вида нежелательной реакции в соответствии с частотой, зарегистрированной на основе данных клинических исследований: Очень часто (≥1/10), Часто (≥1/100 до <1/10), Нечасто (≥1/1000 до <1/100), Редко (≥1/10000 до <1/1000), Очень редко (<1/10000)
Инфекционные и паразитарные заболевания
Часто: Чрезмерно быстрый рост грибков
Очень редко: Псевдомембранозный колит.
Нарушения кроветворной и лимфатической системы
Очень редко: лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз, анемия (апластическая, гемолитическая или мегалобластная), метгемоглобинемия, эозинофилия, нейтропения, пурпура, гемолиз у некоторых гиперчувствительных пациентов с дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы.
Нарушения иммунной системы
Очень редко: синдром сывороточной болезни, анафилактические реакции (в том числе тяжелые, угрожающие жизни), аллергический миокардит, аллергический васкулит, напоминающий болезнь Шенлейна-Геноха, зелковый периартериит, системная красная волчанка. Тяжелые реакции гиперчувствительности, связанные с пневмоцистной пневмонией (ПП)*, сыпью, лихорадкой, нейтропенией, тромбоцитопенией, усилением печеночного фермента, гиперкалиемией, гипонатриемией, рабдомиолизом.
Нарушения обмена веществ и системы питания
Очень часто: гиперкалиемия.
Очень редко: гипогликемия, гипонатриемия, отсутствие аппетита, метаболический ацидоз.
Психические расстройства
Очень редко: депрессия, галлюцинации.
Неизвестно: Психическое расстройство.
Расстройства нервной системы
Часто: головная боль
Очень редко: асептический менингит*, судороги, периферический невропатия, атаксия, головокружение.
Нарушения со стороны органа слуха и равновесия
Очень редко:
Пространственная дезориентация (вертиго), шум в ушах
Нарушения со стороны органа зрения
Очень редко
Увеит
Нарушения дыхательной функции грудной клетки и средостения
Очень редко: одышка*, кашель*, инфильтрация в легких*.
Желудочно-кишечные расстройства
Часто: тошнота, диарея.
Не очень часто:рвота
Очень редко: воспаление языка (глоссит), стоматит, панкреатит.
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей
Очень редко: Увеличение уровня трансаминаз, увеличение уровня билирубина в крови, холестатическая желтуха, некроз печени
Заболевания кожи и подкожной ткани
Часто: кожная сыпь
Очень редко: Реакция светочувствительности (фотосенибилизация), ангиодема, эксфолиативный дерматит, стойкая лекарственная эритема, полиморфная эритема, синдром Стивенса-Джонсона (ССД) *, токсический эпидермальный некролиз (ТЭН) *.
Неизвестно: Лекарственная сыпь с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS).
Нарушения опорно-двигательного аппарата и соединительной ткани.
Очень редко: артралгия, миалгия.
Нарушения функции почек и мочевыводящих путей
Очень редко: нарушение функции почек (иногда отмечается как почечная недостаточность), тубулоинтерстициальный нефрит и синдром увеита, почечный канальцевый ацидоз.
* См. раздел «Описание выбранных нежелательных реакций»
Описание выбранных нежелательных реакций
Асептический менингит
Асептический менингит представлял собой быстро обратимую нежелательную реакцию, после отмены приема лекарственного препарата, но при этом проявлялся вновь в ряде случаев при повторном применении либо ко-тримоксазола, либо только триметоприма.
Большинство гематологических изменений имеют незначительную степень тяжести и являются обратимыми, после прекращения лечения. Большинство изменений не вызывают клинических симптомов, хотя они могут иметь серьезную степень тяжести в единичных случаях, особенно у людей пожилого возраста, у лиц с нарушениями функции печени или почек, либо у лиц с плохим состоянием уровня фолиевой кислоты. Случаи со смертельным исходом были зарегистрированы среди пациентов из группы риска, в связи с чем эти пациенты должны быть тщательно осмотрены.
В тех случаях, когда ко-тримоксазол применяется у пациентов пожилого возраста либо у пациентов, принимающих высокие дозы ко-тримоксазола, рекомендуется проводить тщательное наблюдение, поскольку эти пациенты могут быть более подвержены риску развития гиперкалиемии и гипонатриемии.
Реакции гиперчувствительности в легких
Кашель, одышка и инфильтрация легких могут быть ранними признаками развития респираторной гиперчувствительности, которая, хотя и очень редко, но все же приводит к летальному исходу.
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей
Холестатическая желтуха и некроз печени могут иметь летальный исход.
Тяжелая кожная нежелательная реакция (SCAR)
Были получены отчеты с сообщением о развитии синдрома Стивенса-Джонсона (ССД) и токсического эпидермального некролиза (ТЭН).
Нежелательные реакции, связанные с медикаментозным лечением пневмоцистной пневмонией (ПП).
Очень редко: тяжелые реакции гиперчувствительности, кожная сыпь, лихорадка, нейтропения, тромбоцитопения, увеличение печеночных ферментов, гиперкалиемия, гипонатриемия, рабдомиолиз.
При высоких дозировках лекарственного препарата, применяемых для лечения ПП, были зарегистрированы тяжелые реакции гиперчувствительности, требующие прекращения терапии. При появлении признаков подавления деятельности костного мозга пациенту следует назначать добавку кальция фолината (5-10 мг/сутки). В полученных отчетах сообщалось о возникновении тяжелых реакций гиперчувствительности у пациентов с пневмоцистной пневмонией (ПП) при повторном применении ко- тримоксазола, иногда после интервала дозировки в несколько дней.
Кроме того сообщалось о возникновении рабдомиолиза у ВИЧ-позитивных пациентов, получавших лечение комбинацией триметоприм+сульфаметоксазол для профилактики или лечения ПП.
Вы также можете сообщить о побочных эффектах представителю держателя регистрационного удостоверения.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активные вещества: триметоприм 20 мг, 80 мг;
сульфаметоксазол 100 мг, 400 мг,
вспомогательные вещества: крахмал картофельный, тальк, магния стеарат, спирт поливиниловый.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки от белого до белого с желтоватым оттенком цвета, круглой формы, с плоской поверх-ностью, с фаской, с гравировкой «Bs» на одной стороне, диаметром от 7.8 до 8.3 мм (для дозировки 120 мг).
Таблетки от белого до белого с желтоватым оттенком цвета, круглой формы, с плоской поверхностью, с фаской, риской и гравировкой «Bs» над риской на одной стороне, диаметром от 12.80 до 13.40 мм (для дозировки 480 мг).
Форма выпуска и упаковка
По 20 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
1 контурную упаковку вместе с инструкцией по применению на казахском и русском языках помещают в картонную пачку.
Срок хранения
5 лет.
Не использовать по истечении срока годности.
Условия храненияХранить при температуре не выше 250С.Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту врача
Саудалық атауы
Бисептол
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозасы
Таблеткалар 120 мг, 480 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Сульфаниламидтер және триметоприм. Триметоприммен және оның туындыларымен біріктірілген сульфаниламидтер. Ко-тримоксазол.
АТХ коды J01EE01
Қолданылуы
Бисептол ересектерге, жасөспірімдерге және 6 жастан асқан балаларға арналған.
Бисептол дәрісімен емдеуді бастау туралы шешім қабылдардың алдында, бактерияға қарсы дәрілерді дұрыс қолдану жөніндегі ресми нұсқауларды ескеру керек. Препаратқа сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекциялық-қабыну ауруларын емдеу үшін:
– несеп шығару жолдарының инфекцияларында
Назар аударыңыз: несеп шығару жолдарының асқынуларсыз инфекцияларын алдымен, бактерияға қарсы бір препаратпен емдеп алу керек.
– жедел ортаңғы отитте
– созылмалы бронхиттің өршуінде
– Shigella таяқшалары туғызған асқазан-ішек инфекциясында
–микробиологиялық тұрғыдан расталған, Pneumocystis jirovecii туындаған пневмонияда, және иммунитеті әлсіреген пациенттердегі (мысалы, ЖИТС кезінде) осы микроорганизмді жұқтырудың профилактикасы үшін
– токсоплазмозда емі мен профилактикасы үшін
– нокардиозда
– саяхатшылар диареясында
–тырысқақта (сұйықтық пен электролиттердің орнын толтыруға қосымша)
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препаратқа, оның компоненттеріне, ко-тримоксазол тобының препараттарына жоғары сезімталдық
- бауыр паренхимасының ауыр зақымданулары, гипербилирубинемия (балаларда)
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі, бұл жағдайда дәрілік заттың қан плазмасындағы концентрациясын анықтау мүмкін емес
- қан аурулары (аплазиялық анемия, В12 тапшылығымен анемия, агранулоцитоз, лейкопения)
- дофетилидпен бір мезгілде қабылдау
- глюкоза-6-фосфаттық дегидрогеназа жетіспеушілігі (гемолиз пайда болуы ықтимал)
- жүктілік және лактация кезеңі
- 6 жасқа дейінгі балаларға
- препаратты организмдегі фолий қышқылының тапшылығы кезінде, бронх демікпесі, қалқанша без аурулары кезінде сақтықпен тағайындайды
- фолий қышқылының тапшылығынан туындаған мегалобласттық анемияны емдеу үшін
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Сульфаниламидтерді қабылдаумен байланысты, өмірге қауіп төндіретін асқынулардың, соның ішінде, Стивенс-Джонсон синдромының, Лайелл синдромының, бауырдың жедел некрозының, аплазиялық анемияның, сүйек кемігінің басқа зақымдануларының және тыныс жолдары сенсибилизациясының сирек жағдайлары сипатталған.
Егер Бисептолмен емдеу кезінде асқынулар мүмкіндігін білдіретін симптомдар, әсіресе, бөртпе, тамақтың ауыруы, температура жоғарылауы, буындардың ауыруы, жөтел, тұншығу немесе гепатит пайда болса, препаратты қабылдауды тоқтату және дереу дәрігерге жүгіну керек.
Штамдар резистенттілігінің кеңінен таралғандығына байланысты, А тобының бета-гемолиздік стрептококтары туғызған тонзиллиттер, фарингиттер кезінде қолдану ұсынылмайды.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Дофетилид torsades de рointes қоса, QT аралығының ұзаруымен жүретін қарыншалық аритмияларға себеп болуы мүмкін, олар дофелитидтің қан плазмасындағы концентрациясымен тікелей байланысты.
Кейбір диуретиктерді (негізінен, тиазидтерді), бір мезгілде қабылдағанда, әсіресе, егде жастағы және қарт науқастарда тромбоцитопенияның даму қаупі жоғарылайды.
Бисептол антикоагулянттардың әсерін, дозасын модификациялау қажет болатындай дәрежеде күшейтуі мүмкін.
Бисептол фенитоиннің метаболизмін тежейді. Екі препаратты да қабылдап жүрген пациенттерде фенитоиннің жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығы шамамен 39%-ға артады, ал фенитоиннің клиренсі шамамен 27%-ға төмендейді.
Бисептол метотрексатты ақуыздармен байланыстан ығыстырудың есебінен, оның сарысудағы бос фракциясының концентрациясын арттырады.
Зертханалық зерттеулер нәтижелеріне ықпалы.
Триметоприм метотрексаттың сарысудағы концентрациясын энзиматикалық әдіспен анықтау нәтижелеріне әсер етуі мүмкін, бірақ егер анықтау радиоиммунологиялық әдістермен жүргізілсе, оларға әсер етпейді.
Бисептол негізінен креатининге негізделген Яффе тестісінің нәтижелерін шамамен 10%-ға арттыруы мүмкін.
Бисептол бір мезгілде қабылданатын гипогликемиялық дәрілік препараттардың, сульфонилмочевина туындыларының әсерін күшейтуі, және сол себепті, гипогликемияның даму қаупін арттыруы мүмкін.
Бисептол егде жастағы кейбір пациенттерде дигоксинің плазмадағы концентрациясын жоғарылатуы мүмкін.
Бисептол трициклдық антидепрессанттардың тиімділігін төмендетуі мүмкін.
Бүйрек трансплантациясынан кейінгі, Бисептолмен және циклоспоринмен емделген пациенттерде трансплантацияланған бүйрек функциясының транзиторлық бұзылулары, сарысудағы креатинин деңгейінің манифестацияланатын жоғарылауы байқалады, бұған триметопримнің әсері түрткі болуы ықтимал.
Бисептол пириметаминмен біріккенде мегалобласттық анемияны туғызуы мүмкін.
Сульфаниламидтер кейбір антитиреоидтық препараттармен, несеп айдайтын препараттармен (ацетазоламидпен және тиазидтермен), сондай-ақ, диабетке қарсы пероральді препараттармен химиялық тұрғыдан ұқсас, бұл айқаспалы аллергияға себеп болуы мүмкін.
- Кей жағдайларда зидовудинмен қатарлас емдеу, ко-тримоксазолға жағымсыз гематологиялық реакциялардың туындау қаупін арттыруы мүмкін. Егер қатарлас емдеу қажет болса, гематологиялық көрсеткіштерді мониторингілеу мүмкіндігін қарастыру керек.
- Рифампицин мен ко-тримоксазолды бір мезгілде қолдану, шамамен бір аптадай мерзімнен соң триметопримнің плазмадан жартылай шығарылу кезеңінің қысқаруына алып келеді. Бұл клиникалық тұрғыдан маңызды болып саналмайды.
- Тиметоприм физиологиялық рНжағдайындакатиондардытүзетін, сондай-ақ, ішінара организмнен бүйректің белсенді секрециясы жолымен шығарылатын (мысалы, прокаинамид, амантадин)дәрілік заттарменбір мезгілде енгізілгенде, аталған үдерісті бәсекелесе тежеуі мүмкін, ол препараттардың біреуінің немесе екеуінің де қан плазмасындағы концентрацияларының артуына алып келуі мүмкін.
- Триметопримді / сульфаметоксазолды 160 мг / 800 мг (котримоксазолды) енгізу, триметоприм компонентіне байланысты, ламивудин әсерінің 40 %-ға артуын туғызады. Ламивудин триметопримнің немесе сульфаметоксазолдың фармакокинетикасына әсер етпейді.
- Триметоприм репаглинидтің әсерін арттыруы мүмкін, ол гипогликемияға алып келуі мүмкін.
- Оральді контрацептивтер антибиотиктермен қатар тіркелген. Бұл әсерінің механизмі анық емес. Антибиотиктермен емделіп жүрген әйелдер оральді контрацептивтерге қосымша бөгеттік әдісті уақытша пайдалануы немесе контрацепцияның басқа әдісін таңдауы тиіс.
- Азатиоприн мен триметоприм-сульфаметоксазоларасындағы, гематологиялық бұзылуларға алып келетін өзара әрекеттесулер туралы қарама-қайшы клиникалық хабарлар бар.
Арнайы ескертулер
Ко-тримоксазолды анамнезінде фолий қышқылының тапшылығы бар (егде жастағы адамдар, алкогольге тәуелділікке шалдыққан пдамдар, мальабсорбция синдромы), порфириясы, қалқанша без функциясының бұзылулары, бронх демікпесі және аллергиялық реакциялары бар пациенттерге тағайындағандасақтықпен пайдалану қажет. Бисептолмен емдеу аясында тері бөртпесі немесе диарея пайда болған жағдайда, оны қабылдауды дереу тоқтату керек.
Глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы бар науқастарда Бисептол гемолиз туғызуы мүмкін.
Егде жастағы науқастарда Бисептолдың ауыр жағымсыз әсерлерінің, соның ішінде, бүйрек немесе бауыр зақымдануларының қаупі арта түседі. Бисептолдың егде жастағы пациенттерде жиірек сипатталатын ауыр жағымсыз әсерлері терідегі күшті реакциялар, сүйек кемігінің бәсеңдеуі, сондай-ақ, пурпурамен немесе пурпурасыз жүретін тромбоцитопения болып табылады. Бисептол мен несеп айдайтын препараттарды бірге қабылдау пурпура қаупін арттырады.
ЖИТСке шалдыққан, Бисептолды Pneumocystis cariniiтуғызған ауруларға қатысты қабылдап жүрген науқастарда, жағымсыз әсерлер, әсіресе, бөртпе, қызба, лейкопения, сарысудағы аминотрансферазалар деңгейінің жоғарылауы, гипокалиемия және гипонатриемия жиірек пайда болады.
Бисептолды бұрыннан антикоагулянттарды қабылдап жүрген науқастарға тағайындағанда, ұюға қарсы әсерінің күшеюі мүмкіндігін есте ұстау керек. Ондай жағдайларда, қанның ұю уақытын қайтадан анықтау қажет.
Препаратты тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы бар пациенттерге тағайындамау керек.
Порфириясы немесе қалқанша без функциясының бұзылуы бар науқастарда сақтық таныту қажет.
Бисептолды жоғары дозаларында қабылдап жүрген науқастарда, сарысудағы калий мөлшерін жүйелі түрде бақылап отыру керек. Бисептолдың пневмоцистік пневмонияны емдеуде пайдаланылатын жоғары дозалары науқастардың елеулі санында сарысудағы калий мөлшерінің үдей түсетін, бірақ қайтымды жоғарылауына алып келуі мүмкін. Гиперкалиемияны тіпті, егер препарат калий алмасуының бұзылулары, бүйрек жеткіліксіздігі немесе гиперкалиемияға түрткі болатын препараттарды бір мезгілде қабылдау аясында тағайындалса, оның ұсынылған дозаларын қабылдау да туғызуы мүмкін.
Бисептолдың жоғары дозаларымен емдеген кезде, әдетте, емдеуді бастағаннан кейін бірнеше күннен соң гипогликемияның дамуы мүмкіндігін ескеру керек. Бүйрек функциясының бұзылулары, бауыр аурулары бар, жеткіліксіз тамақтанатын науқастарда гипогликемия қаупі жоғарырақ.
Бисептолды қабылдау кезінде (бактерияға қарсы басқа дәрілерді қабылдаған кездегі сияқты) айқындық дәрежесі жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейінгі, әр түрлі жалғанжарғақшалы энтероколит дамуы мүмкін, сондықтан, бактерияға қарсы дәрілік препаратты қолдану барысында диарея пайда болған пациенттерде аталған ауруға дер кезінде диагностика жүргізу маңызды.
Бактерияға қарсы дәрілермен емдеу жиекті ішектің физиологиялық флорасының өзгеруіне әсер етеді және анаэробты жасушалар санының шамадан тыс көбеюін туғызуы мүмкін. Clostridium difficile өндіретін токсиндер, энтероколит дамуының негізгі себептерінің бірі болып табылады.
Жалғанжарғақшалы энтероколит ағымы жеңіл болған жағдайда, әдетте, дәрілік препаратты тоқтату жеткілікті болады, ауырырақ жағдайларда су-электролит теңгерімін түзету, ақуыздарды және бактерияға қарсы, Clostridium difficilе қатысты белсенді дәрілерді (метронидазол немесе ванкомицин) енгізу қажет. Перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік препараттарды, немесе тұтқырлайтын әсері бар басқа препараттарды енгізбеу керек. Өнімнің құрамында аллергиялық реакцияларды (бөртпе, қышыну) туғызуы мүмкін парагидроксибензоаттар, сондай-ақ, спирттік ішімдіктерді қабылдағаннан кейінгі жағдайларға ұқсас симптомдарды туғызуы мүмкін пропиленгликоль бар.
Шамадан тыс күн сәулесі мен УК сәуледен қорғану керек.
Дәрілік заттың көлік құралы мен қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.
Препаратты қолданғанда: бас ауыруы, бас айналуы, құрысулар, күйгелектік және шаршау сезімі сияқты жағымсыз әсерлер пайда болуы мүмкін, сондықтан, көлік құралы мен қауіптілігі зор механизмдерді басқарғанда сақтық таныту керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
6 жастан 12 жасқа дейінгі балаларға: тәулігіне 2 рет, 12 сағат сайын 240-480 мг. 6 жасқа толмаған балалар үшін суспензия түріндегі препараттар бар.
Ересектер және 12 жастан асқан балалар: тәулігіне 2 рет 480 мг. Тәуліктік дозасы 1920 мг (480 мг-ден 4 таблетка) аспауы тиіс.
Ерекше жағдайлардағы дозалары
6 жасқа дейінгі балаларға: аспирация қаупіне байланысты таблеткаларды пайдалану ұсынылмайды; 6 жасқа толмаған балалар үшін суспензия түріндегі препараттар бар.
Ересектер мен жасөспірімдердегі (12 жастан асқан) несеп шығару жолдарының инфекциялары, асқазан-ішек инфекциялары және созылмалы бронхиттің өршуі кезінде: әдетте, 960 мг ко-тримоксазол (Бисептол 120 препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 препаратының 2 таблеткасы) күніне екі рет ішу арқылы қабылданады; несеп шығару жолдарының инфекциялары кезінде препарат, әдетте, 10-14 күн бойы, жедел созылмалы бронхит кезінде – 14 күн бойы, асқазан-ішек жолының инфекциясы кезінде – 5 күн бойы қолданылады.
Балалардағы несеп шығару жолдарының инфекциялары, асқазан-ішек инфекциялары және жедел ортаңғы отит кезінде: әдетте, әр 12 сағат сайынғы 2 дозасымен кг дене салмағына тәулігіне 6 мг триметоприм мен 30 мг сульфаметоксазол енгізіледі.
6-12 жас шамасындағы балаларға арналған орташа дозасы әр 12 сағат сайын 480 мг ко-тримоксазолды құрайды.
Ересектер үшін ұсынылған дозасын арттырмау керек.
Несеп шығару жолдарының инфекциялары кезінде және жедел ортаңғы отит кезінде препарат, әдетте, 10 күн бойы, асқазан-ішек инфекциялары жағдайында – 5 күн бойы қолданылады.
Ересектер мен балалардағы Pneumocystis jirovecii-ден туындаған пневмония:
Инфекциялар расталған жағдайда, кг дене салмағына ұсынылатын дозасы 21 күн бойы әр 6 сағат сайынғы дозаларына бөлінген 90-120 мг ко-тримоксазолды құрайды.
1 кесте. Бисептолдың Pneumocystis jirovecii-ден туындаған пневмониясы бар пациенттердің дене салмағына байланысты ең жоғарғы дозалары.
|
Дене салмағы [кг] |
Әр 6 сағат сайын енгізілетін дозасы [мг
котримоксазол] |
|
16 24 32 40 48 64 80 |
480 720 960 1200 1440 1920 2400 |
Pneumocystis jirovecii инфекцияларының профилактикасы:
Ересектер мен балалар: 7 күн бойы күніне бір рет 960 мг ко-тримоксазол (Бисептол 120 препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 препаратының 2 таблеткасы). Препараттың жағымдылығы нашар болған жағдайда, тәуліктік дозасын 480 мг дейін төмендету мүмкіндігін қарастыруға болады.
Балалар: тәулігіне ДБА 960 мг ко-тримоксазол/м2 аптаның келесі 3 күні бойына әр 12 сағат сайын тең бөлінген 2 дозасында.
2 кесте. Бисептолдың балаларғаPneumocystis jirovecii-ден туындаған пневмонияның профилактикасы кезінде ұсынылатын дозалары.
|
Дене беткейінің ауданы [м2] |
Әр 12 сағат сайын енгізілетін дозасы [мг
котримоксазол] |
|
0,53 1,06 |
240 480 |
Ең жоғарғы тәуліктік дозасы 1920 мг ко-тримоксазолды құрайды (Бисептол 120 мг препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 мг препаратының 4 таблеткасы).
Ересектерде E. coliэнтерогенді штаммдарынан туындаған сахатшылар диареясы:
Ұсынылатын дозасы әр 12 сағат сайын 960 мг құрайды (Бисептол 120 препаратының 8 таблеткасы немесе Бисептол 480 препаратының 2 таблеткасы).
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттердегі дозасы:
Креатинин клиренсі 15-30 мл/минут пациенттерде дозасын екі есе азайту керек; егер креатинин клиренсі 15 мл/минуттан аз құраса, ко-тримоксазолды қолдану ұсынылмайды.
Енгізу тәсілі:
Таблеткаларды бөлмеу керек.
Препарат тамақтану кезінде немесе тамақтан кейін бірден ішу арқылы қабылданады. Препаратты қабылдау кезінде пациент сұйықтықты көп ішуі тиіс.
Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
Ко-тримоксазоладың қандай дозасы өмірге қауіп төндіруі мүмкін екендігі белгісіз.
Сульфонамидтермен артық дозалану келесілермен: тәбеттің болмауымен, шаншып ауырумен, жүрек айнуымен, құсумен, бас айналуымен, бас ауыруымен, ұйқышылдықпен, естен танумен қатар жүреді. Қызба, гематурия және кристаллурия туындауы мүмкін. Кейінгі кезеңінде сүйек кемігі жұмысының бұзылулары мен сарғаю дамуы мүмкін. Триметопримнің қатты артық дозалануы жүрек айнуын, құсуды, бас айналуын, бас ауыруын, депрессияны, сана бұзылуларын және сүйек кемігі жұмысының баяулауын туғызуы мүмкін. Емі препаратты асқазан-ішек жолынан шығарудан (асқазанды шаю немесе құстыру), сондай-ақ, егер диурез жеткіліксіз, ал бүйрек тиісінше жұмыс істеп тұрған жағдайда, сұйықтықты көп мөлшерде енгізуден тұрады. Несептің қышқылдануы триметопримнің шығарылуын жеделдетеді, алайда, сульфонамидтің бүйректе кристалдану қаупін арттыруы мүмкін. Пациенттің қан формуласын, плазма электролиттері құрамын және басқа биохимиялық көрсеткіштерін қадағалау керек. Сүйек кемігінің зақымдануы немесе сарғаю жағдайында, стандартты емшаралар қолданылуы тиіс. Бұл жағдайда гемодиализдің тиімділігі орташа, ал перитональді диализ тиімсіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болса)
Анағұрлым жиі кездесетіндері ас қорыту жүйесі жұмысының бұзылулары (жүрек айнуы, диарея, құсу) және тері беткейіндегі өзгерістер (бөртпе, есекжем) болып табылады.
Жиілік санаты жағымсыз реакцияның әр түрі үшін клиникалық зерттеулер деректерінің негізінде тіркелген жиілігіне сәйкес анықталады: Өте жиі (≥1/10), Жиі (≥1/100 - <1/10 дейін), Жиі емес (≥1/1000 - <1/100 дейін), Сирек (≥1/10000 - <1/1000 дейін), Өте сирек (<1/10000)
Инфекциялық және паразиттік аурулар
Жиі: Зеңдердің шамадан тыс жылдам көбеюі
Өте сирек: Жалғанжарғақшалы колит.
Қан түзу және лимфа жүйесінің бұзылулары
Өте сирек: лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз, анемия (аплазиялық, гемолиздік немесе мегалобласттық), метгемоглобинемия, эозинофилия, нейтропения, пурпура, аса жоғары сезімталдығы, глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар кейбір пациенттердегі гемолиз.
Иммундық жүйенің бұзылулары
Өте сирек: сарысу құю ауруы синдромы, анафилаксиялық (соның ішінде ауыр, өмірге қауіп төндіретін) реакциялар, аллергиялық миокардит, Шенлейн-Генох ауруын еске түсіретін аллергиялық васкулит, түйінді периартериит, жүйелі қызыл жегі. Пневмоцистік пневмониямен (ПП) байланысты аса жоғары сезімталдықтың бөртпемен, қызбамен, нейтропениямен, тромбоцитопениямен, бауыр ферменттерінің күшеюімен, гиперкалиемиямен, гипонатриемиямен, рабдомиолизбен жүретін ауыр реакциялары*.
Зат алмасу және тамақтану жүйесінің бұзылулары
Өте жиі: гиперкалиемия.
Өте сирек: гипогликемия, гипонатриемия, тәбеттің болмауы, метаболизмдік ацидоз.
Психикалық бұзылыстар
Өте сирек: депрессия, елестеулер.
Белгісіз: Психикалық бұзылыс.
Жүйке жүйесінің бұзылыстары
Жиі: бас ауыруы
Өте сирек: асептикалық менингит*, құрысулар, шеткері невропатия, атаксия, бас айналуы.
Есту мүшесі мен тепе- теңдік тарапынан бұзылулар
Өте сирек:
Кеңістіктегі бағдарсыздық (вертиго), құлақтағы шуыл
Көру мүшесі тарапынан бұзылулар
Өте сирек
Увеит
Тыныс алу функциясы, кеуде қуысы және көкірекорта бұзылулары
Өте сирек: ентігу*, жөтел*, өкпедегі инфильтрация *.
Асқазан-ішек бұзылыстары
Жиі: жүрек айнуы, диарея.
Өте жиі емес: құсу
Өте сирек: тілдің қабынуы (глоссит), стоматит, панкреатит.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар
Өте сирек: Трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, холестаздық сарғаю, бауыр некрозы
Тері және теріасты тіндерінің аурулары
Жиі: тері бөртпесі
Өте сирек: Жарыққа сезімталдық реакциясы (фотосенсибилизация), ангиодема, эксфолиативтік дерматит, тұрақты дәрілік эритема, полиморфты эритема, Стивенс-Джонсон синдромы (ССД)*, уытты эпидермалық некролиз (УЭН)*.
Белгісіз: Эозинофилиямен және жүйелі көріністерімен жүретін дәрілік бөртпе (DRESS).
Тірек-қимыл аппараты мен дәнекер тіндердің бұзылулары.
Өте сирек: артралгия, миалгия.
Бүйрек функциясы мен несеп шығару жолдарының бұзылулары
Өте сирек: бүйрек функциясының бұзылуы (кейде бүйрек жеткіліксіздігі ретінде білінеді), тубулоинтерстициальді нефрит және увеит синдромы, бүйрек өзекшелерінің ацидозы.
*«Кейбір жағымсыз реакцияларының сипаттамасы» бөлімін қараңыз
Кейбір жағымсыз реакцияларының сипаттамасы
Асептикалық менингит
Асептикалық менингит дәрілік препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейінгі қайтымдылығы жылдам жағымсыз реакция болып табылады, бірақ, сонымен қатар, бірқатар жағдайларда, ко-тримоксазолды, не болмаса тек триметопримді қайтадан қолданғанда, қайтадан көрініс берген.
Гематологиялық өзгерістердің көпшілігінің ауырлық дәрежелері елеусіз және емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды болып табылады. Өзгерістердің көпшілігі клиникалық симптомдарды туғызбайды, әйтсе де, бірен-саран жағдайларда, әсіресе, егде жастағы адамдарда, бауыр немесе бүйрек функцииясының бұзылулары бар адамдарда, не болмаса фолий қышқылы деңгейінің жағдайы нашар адамдарда олардың дәрежелері ауыр болуы мүмкін. Өлімге соқтырған жағдайлар қауіп тобындағы пациенттер арасында тіркелген, осыған байланысты, ондай пациенттер мұқият тексерілуі тиіс.
Ко-тримоксазол егде жастағы пациенттерде, не болмаса ко-тримоксазолдың жоғары дозаларын қабылдап жүрген пациенттерде қолданылған жағдайларда, мұқият қадағалау жүргізу ұсынылады, өйткені, аталған пациенттер гиперкалиемия мен гипонатриемияның даму қаупіне бейімірек болуы мүмкін.
Өкпедегі аса жоғары сезімталдық реакциялары
Жөтел, ентігу және өкпедегі инфильтрация респираторлық аса жоғары сезімталдықтың дамуының бастапқы белгілері болуы мүмкін, ол өте сирек болса да, өлімге соқтыруы мүмкін.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар
Холестаздық сарғаю мен бауыр некрозы өлімге соқтыруы мүмкін.
Терінің ауыр жағымсыз реакциясы (SCAR)
Стивенс-Джонсон синдромы (ССД) мен уытты эпидермалық некролиздің (УЭН) дамығаны туралы хабарланған есептер келді.
Пневмоцистік пневмонияның (ПП) дәрі-дәрмектік емімен байланысты жағымсыз реакциялар.
Өте сирек: аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары, тері бөртпесі, қызба, нейтропения, тромбоцитопения, бауыр ферменттерінің жоғарылауы, гиперкалиемия, гипонатриемия, рабдомиолиз.
Дәрілік препараттың ПП емдеу үшін қолданылған жоғары дозалары жағдайында, аса жоғары сезімталдықтың емдеуді тоқтатуды қажет ететін ауыр реакциялары тіркелген. Сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі белгілері пайда болса, пациентке кальций фолинаты қоспасын (тәулігіне 5-10 мг) тағайындау керек. Алынған есептерде пневмоцистік пневмониясы (ПП) бар пациенттерде ко-тримоксазолды қайталап қолданғанда, кейде дозалаудың бірнеше күн аралығынан соң аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары туындағаны туралы хабарланды.
Бұдан өзге, ПП профилактикасы немесе емі үшін триметоприм+сульфаметоксазол біріктірілімімен ем қабылдаған, АИТВ-оң пациенттерде рабдомиолиздің туындағаны туралы хабарланды.
Сонымен қатар сіз жағымсыз әсерлер туралы тіркеу куәлігін ұстаушысының өкіліне хабарлай аласыз.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: триметоприм 20 мг, 80 мг;
сульфаметоксазол 100 мг, 400 мг,
қосымша заттар: картоп крахмалы, тальк, магний стеараты, поливинил спирті.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақтан сарғыштау реңді ақ түске дейінгі, дөңгелек пішінді, беткейі тегіс, бір жағында ойығы, «Bs» өрнегі бар, диаметрі 7.8-ден 8.3 мм дейінгі таблеткалар (120 мг дозасы үшін).
Ақтан сарғыштау реңді ақ түске дейінгі, дөңгелек пішінді, беткейі тегіс, бір жағында ойығы, сызығы және сызығының үстінде «Bs» өрнегі бар, диаметрі 12.80-нен 13.40 мм дейінгі таблеткалар (480 мг дозасы үшін).
Шығарылу түрі және қаптамасы
20 таблеткадан поливинилхлоридті үлбір мен алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған. 1 пішінді қаптаманы қолданылуы жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады.
Сақтау мерзімі
5 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.
Сақтау шарттары
250С- ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шартары
Дәрігердің рецептісі арқылы