г. AptekaOnline
Каталог

Бипрол, 2.5 мг, таблетки №30, пачка картонная

Действующее вещество :
Бисопролола фумарат
Дозировка:
2.5 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 525
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2017-06-02
Действующее вещество
Бисопролола фумарат
Дозировка
2.5 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00015434
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№023011
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Бипрол
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной. По 3 контурных упаковок в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Бипрол

 

Международное непатентованное название

Бисопролол

 

Лекарственная форма, дозировка 

Таблетки, покрытые плёночной оболочкой, 2,5 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая система. Бета-адреноблокаторы. Бета-адреноблокаторы селективные. Бисопролол.

Код ATХ C07AB07

 

Показания к применению

Лекарственный препарат показан к применению у взрослых.

- лечение стабильной хронической сердечной недостаточности со сниженной систолической функцией левого желудочка в дополнение к ингибиторам ангиотензинконвертирующего фермента, диуретикам, и, при необходимости, сердечным гликозидам

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

      гиперчувствительность к бисопрололу или любому из вспомогательных веществ

      острая сердечная недостаточность или хроническая сердечная недостаточность в стадии декомпенсации, требующие внутривенного введения лекарственных средств с положительным инотропным действием

      кардиогенный шок

      атриовентрикулярная блокада II или III степени (без электрокардиостимулятора)

      синдром слабости синусового узла

      синоатриальная блокада

      симптоматическая брадикардия

      симптоматическая гипотензия

      тяжёлые формы бронхиальной астмы или хронической обструктивной болезни лёгких

      тяжёлые формы окклюзионной болезни периферических артерий или тяжёлые формы синдрома Рейно

      нелеченная феохромоцитома

      метаболический ацидоз

      наследственная непереносимость галактозы, дефицит фермента Lapp (ЛАПП) – лактазы, мальабсорбция глюкозы-галактозы

   период кормления грудью

   детский и подростковый возраст до 18 лет

Необходимые меры предосторожности при применении

Лечение стабильной хронической сердечной недостаточности бисопрололом должно начинаться с проведения специальной фазы титрования (постепенного повышения дозы).

Лечение бисопрололом нельзя прерывать внезапно (если только к этому нет явных показаний), особенно у пациентов с ишемической болезнью сердца (ИБС), так как это может привести к временному ухудшению течения заболевания сердца.

На начальных этапах лечения бисопрололом и при прекращении терапии препаратом пациенты нуждаются в постоянном мониторинге.

В настоящее время недостаточно опыта применения бисопролола у пациентов с сердечной недостаточностью и следующими сопутствующими заболеваниями / состояниями:

·       инсулинозависимый сахарный диабет (тип I)

·       нарушение функции почек тяжелой степени

·       нарушение функции печени тяжелой степени

·       рестриктивная кардиомиопатия

·       врожденный порок сердца

·       гемодинамически значимое поражение клапанов сердца

·       инфаркт миокарда в течение последних 3-х месяцев

Бисопролол следует применять с осторожностью в следующих случаях:

·       бронхоспазм (бронхиальная астма, обструктивные заболевания дыхательных путей)

·       сахарный диабет со значительными колебаниями концентрации глюкозы в крови; симптомы гипогликемии могут маскироваться

·       строгая диета

·       проведение десенсибилизирующей терапии. Как и другие бета-адреноблокаторы, бисопролол может повышать чувствительность к аллергенам и тяжесть анафилактических реакций. Терапия эпинефрином (адреналином) не всегда дает ожидаемый терапевтический эффект

·       атриовентрикулярная (AV) блокада I степени

·       стенокардия Принцметала; наблюдались случаи коронароспазма. Несмотря на высокую бета1-селективность, приступы стенокардии нельзя полностью исключить при приеме бисопролола у пациентов со стенокардией Принцметала

·       облитерирующие заболевания периферических артерий; может возникнуть усугубление симптомов, особенно в начале терапии

·       общая анестезия

У пациентов, получающих общую анестезию, бета-адреноблокаторы уменьшают количество случаев аритмии и ишемии миокарда в период индукции и интубации, а также в послеоперационном периоде. В настоящее время рекомендуется не прекращать терапию бета-адреноблокаторами в периоперационном периоде. Анестезиолог должен знать о терапии бета-адреноблокаторами, так как это может привести к потенциальному взаимодействию с другими лекарственными средствами, появлению брадиаритмии, ослаблению рефлекторной тахикардии и снижению рефлекторной способности к компенсации потери крови. Если необходимо прекратить терапию бисопрололом перед хирургическим вмешательством, это следует делать постепенно и завершить примерно за 48 часов до проведения общей анестезии.

Комбинация бисопролола с антагонистами кальция типа верапамила или дилтиазема, с антиаритмическими препаратами I класса и с антигипертензивными средствами центрального действия обычно не рекомендуется.

Несмотря на то, что кардиоселективные (бета1) бета-адреноблокаторы могут оказывать меньший эффект на функцию легких по сравнению с неселективными бета- адреноблокаторами, их применения, как и применения других бета-адреноблокаторов, следует избегать у пациентов с обструктивными заболеваниями дыхательных путей, если только в этом нет явной клинической необходимости. В случае необходимости бисопролол следует применять у таких пациентов с осторожностью. У пациентов с хроническими обструктивными заболеваниями дыхательных путей лечение бисопрололом следует начинать с наименьшей возможной дозы, при этом за пациентами следует тщательно наблюдать на предмет возникновения новых симптомов (например, одышки, непереносимости физических нагрузок, кашля). При бронхиальной астме или других хронических обструктивных заболеваниях легких показано одновременное применение бронходилатирующих средств. У пациентов с бронхиальной астмой возможно повышение резистентности дыхательных путей, что может потребовать более высокой дозы бета2-адреномиметиков.

Пациентам с псориазом, в том числе в анамнезе, следует назначать бета-адреноблокаторы (например, бисопролол) только после тщательной оценки соотношения польза/риск.

У пациентов с опухолью надпочечников (феохромоцитомой) бисопролол может быть назначен только на фоне применения альфа-адреноблокаторов.

При лечении бисопрололом симптомы гиперфункции щитовидной железы (гипертиреоза) могут маскироваться.

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Нерекомендуемые комбинации

Антагонисты кальция типа верапамила и, в меньшей степени, типа дилтиазема оказывают отрицательный эффект на сократимость и атриовентрикулярную проводимость. Внутривенное введение верапамила пациентам, принимающим бета-адреноблокаторы, может привести к выраженной гипотензии и атриовентрикулярной блокаде.

Антиаритмические средства I класса (например, хинидин, дизопирамид; лидокаин, фенитоин; флекаинид, пропафенон): может усиливаться эффект на время атриовентрикулярной проводимости и увеличиваться отрицательный инотропный эффект.

Антигипертензивные препараты центрального действия (например, клонидин, метилдопа, моксонидин, рилменидин): одновременное применение с антигипертензивными препаратами центрального действия может избыточно снижать центральный симпатический тонус и может, таким образом, привести к снижению частоты сердечных сокращений и сердечного выброса, а также к вазодилатации. Резкая отмена, особенно перед отменой бета-адреноблокаторов, может увеличить риск «возвратной гипертензии».  

Комбинации, применяемые с осторожностью

Антагонисты кальция дигидропиридинового типа (например, фелодипин и амлодипин): одновременное применение может увеличить риск гипотензии, а также нельзя исключать увеличение риска дальнейшего ухудшения насосной функции желудочков у пациентов с сердечной недостаточностью.

Антиаритмические препараты III класса (например, амиодарон): может усиливаться эффект на время атриовентрикулярной проводимости. 

Местные бета-адреноблокаторы (например, глазные капли для лечения глаукомы) могут усиливать системный эффект бисопролола.

Парасимпатомиметики: одновременное применение может увеличивать время атриовентрикулярной проводимости и риск брадикардии.

Инсулин и пероральные противодиабетические средства: усиление гипогликемического действия. Блокада бета-адренорецепторов может маскировать симптомы гипогликемии.

Анестетики: ослабление рефлекторной тахикардии и увеличение риска гипотензии.

Дигиталисные гликозиды: увеличение времени атриовентрикулярной проводимости, снижение частоты сердечных сокращений.

Нестероидные противовоспалительные средства (НПВС) могут снижать гипотензивный эффект бисопролола.

Бета-адреномиметики (например, изопреналин, добутамин): комбинация с бисопрололом может снизить эффекты обоих средств.

Симпатомиметики, активирующие как бета-, так и альфа-адренорецепторы (например, норэпинефрин, эпинефрин): в комбинации с бисопрололом могут проявляться вазоконстрикторные эффекты этих средств, приводя к увеличению артериального давления и усугублению перемежающейся хромоты. Такое взаимодействие больше относится к неселективным бета-блокаторам.

Одновременное применение с антигипертензивными препаратами, а также с препаратами, обладающими способностью снижать артериальное давление (например, трициклические антидепрессанты, барбитураты, фенотиазины) может увеличивать риск гипотензии.

Комбинации, которые должны быть обоснованы

Мефлохин: увеличивается риск брадикардии.

Ингибиторы моноаминооксидазы (кроме ингибиторов МАО-B): усиливается гипотензивный эффект бета-адреноблокаторов, а также риск гипертонического кризиса.

Специальные предупреждения

Применение бисопролола может приводить к положительным результатам при допинг-контроле. Использование препарата Бипрол в качестве допинг-агента может представлять угрозу здоровью.

Применение в педиатрии

В связи с недостаточностью данных применение препарата Бипрол у детей и подростков до 18 лет не рекомендуется.

Во время беременности или лактации

Беременность

Некоторые фармакологические эффекты бисопролола могут оказывать негативное воздействие на беременность и/или плод/новорожденного. Обычно бета-адреноблокаторы снижают плацентарную перфузию, что может привести к замедлению роста плода, внутриутробной гибели плода, выкидышам или преждевременным родам. У плода и новорожденного ребёнка могут возникнуть такие патологические реакции, как гипогликемия, брадикардия. Если лечение бета-адреноблокатором необходимо, желательно, чтобы это был селективный блокатор бета1-адренорецепторов.

Бисопролол не следует применять во время беременности, за исключением тех случаев, когда польза для матери превышает риск развития побочных эффектов у плода и/или ребёнка. В том случае, когда лечение бисопрололом рассматривается в качестве необходимого, следует контролировать кровоток в плаценте и матке, а также наблюдать за ростом и развитием плода, и в случае появления нежелательных явлений в отношении беременности и/или плода применять альтернативные методы терапии. Следует тщательно обследовать новорожденного после родов; симптомы гипогликемии и брадикардии возникают, как правило, в течение первых 3 дней жизни.

Лактация

Данных о выделении бисопролола в грудное молоко нет, поэтому не рекомендуется приём препарата Бипрол в период грудного вскармливания. При необходимости применения препарата в период лактации следует прекратить грудное вскармливание.

Лактоза

Так как препарат Бипрол содержит лактозу, его не следует назначать при наследственной непереносимости галактозы, дефиците фермента Lapp (ЛАПП) – лактазы, мальабсорбции глюкозы-галактозы.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

В период лечения следует соблюдать осторожность при управлении транспортными средствами и выполнении других видов деятельности, требующих повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций. Вследствие индивидуальных реакций способность к управлению транспортными средствами и работе с технически сложными механизмами может быть нарушена. На это следует обратить особое внимание в начале лечения, после изменения дозы, а также в случае одновременного употребления алкогольных напитков.

 

Рекомендации по применению

Стандартная схема лечения хронической сердечной недостаточности (ХСН) включает применение ингибиторов ангиотензинконвертирующего фермента (АКФ) или других вазодилататоров (в случае непереносимости ингибиторов АКФ), бета-адреноблокаторов, диуретиков и, при необходимости, сердечных гликозидов.

Предварительными условиями для начала лечения препаратом Бипрол являются: стабильная хроническая сердечная недостаточность без признаков обострения в течение шести недель; лечение оптимальными дозами препаратов стандартной терапии ХСН; отсутствие изменений в стандартной терапии ХСН в предшествующие две недели.

Рекомендуется, чтобы лечащий врач имел опыт лечения ХСН.

Во время фазы титрования или после нее могут возникать временное ухудшение течения сердечной недостаточности, артериальная гипотензия и брадикардия.

Режим дозирования

Фаза титрования

Начало лечения препаратом Бипрол требует обязательного проведения специальной фазы титрования (подбора дозы) и регулярного врачебного контроля.

Лечение следует начинать с постепенного повышения дозы, согласно представленной ниже схеме:

·       1,25 мг (½ таблетки по 2,5 мг) один раз в сутки в течение 1 недели. Если данная доза хорошо переносится, увеличить дозу до

·       2,5 мг один раз в сутки в течение следующей недели. Если данная доза хорошо переносится, увеличить дозу до

·       3,75 мг один раз в сутки в течение следующей недели. Если данная доза хорошо переносится, увеличить дозу до

·       5 мг один раз в сутки в течение 4-х следующих недель. Если данная доза хорошо переносится, увеличить дозу до

·       7,5 мг один раз в сутки в течение 4-х следующих недель. Если данная доза хорошо переносится, увеличить дозу до

·       10 мг один раз в сутки в качестве поддерживающей дозы.

Максимальная рекомендуемая доза препарата Бипрол при хронической сердечной недостаточности составляет 10 мг один раз в день.

Во время фазы титрования необходим регулярный контроль частоты сердечных сокращений, артериального давления и признаков усугубления течения хронической сердечной недостаточности, которые могут развиться с первого дня применения препарата.

После приёма начальной дозы 1,25 мг (½ таблетки по 2,5 мг) пациента следует наблюдать в течение 4 часов (контроль частоты сердечных сокращений, артериального давления, нарушений проводимости, признаков усугубления течения сердечной недостаточности); при необходимости препарат отменяют.

Корректировка лечения

Каждое увеличение дозы должно осуществляться только при условии хорошей переносимости предыдущей дозы и стабильного состояния пациента. При сомнительной переносимости и чрезмерном снижении артериального давления дозу увеличивают 1 раз в 4 недели; при этом целевая доза может быть достигнута к 24-й неделе. Если нет возможности достичь целевой дозы, пациент должен получать максимально переносимую дозу. Если пациент плохо переносит максимальную рекомендованную дозу препарата, возможно постепенное снижение дозы.

В период титрования или поддерживающей терапии могут наблюдаться временное ухудшение течения сердечной недостаточности, артериальная гипотензия или брадикардия. В этих случаях рекомендуется сначала провести коррекцию доз препаратов сопутствующей терапии (диуретика и/или ингибитора АКФ); при неэффективности этой меры может потребоваться временное снижение, более медленное титрование дозы или отмена препарата Бипрол. Возобновление терапии и/или титрования дозы препарата Бипрол следует рассматривать только после стабилизации состояния пациента.

Не следует допускать внезапного прекращения приёма препарата Бипрол (как и любого бета-адреноблокатора), поскольку возможно развитие синдрома «отмены», который проявляется признаками декомпенсации ХСН. Поэтому отмену и снижение дозы препарата Бипрол следует проводить постепенно, под наблюдением врача, с учётом индивидуальных реакций пациента.

Особые группы пациентов

Дети

В связи с недостаточностью данных применение препарата Бипрол у детей и подростков до 18 лет не рекомендуется.

Пациенты пожилого возраста

Коррекции дозы не требуется.

Пациенты с печеночной и почечной недостаточностью

Фармакокинетические исследования у пациентов с хронической сердечной недостаточностью и нарушением печени или почек отсутствуют. В связи с этим увеличение дозы в данных группах пациентов должно осуществляться с дополнительной предосторожностью.

Метод и путь введения

Внутрь, с небольшим количеством жидкости. Таблетки не следует разжёвывать или растирать в порошок.

Частота применения с указанием времени приема

Препарат принимают один раз в сутки утром (до завтрака, во время или после него).

Длительность лечения

Препарат Бипрол обычно назначается для долговременной терапии, длительность которой определяется врачом.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы

При передозировке (например, суточной дозой 15 мг вместо 7,5 мг) сообщалось о развитии атриовентрикулярной блокады III степени, брадикардии и головокружении. Как правило, наиболее частыми симптомами передозировки бета-адреноблокаторами являются брадикардия, артериальная гипотензия, бронхоспазм, острая сердечная недостаточность и гипогликемия. Сообщалось о нескольких случаях передозировки бисопрололом (максимально 2000 мг) у пациентов с артериальной гипертензией и/или ИБС с развитием брадикардии и/или гипотензии; все пациенты выздоровели.

Индивидуальная чувствительность к высоким разовым дозам бисопролола показывает большой разброс. Пациенты с сердечной недостаточностью, вероятно, будут особенно чувствительны. Поэтому у пациентов с сердечной недостаточностью важно постепенно увеличивать дозу в соответствии с рекомендуемой схемой титрования дозы.

Лечение

В случае передозировки необходимо, прежде всего, прекратить прием препарата и начать поддерживающую и симптоматическую терапию. Ограниченные данные свидетельствуют о том, что бисопролол незначительно выводится при диализе. Основываясь на ожидаемых фармакологических эффектах и рекомендациях для других бета-адреноблокаторов, при необходимости следует принять следующие общие меры:

При выраженной брадикардии: внутривенное введение атропина. Если эффект недостаточный, с осторожностью можно ввести изопреналин или другое средство, обладающее положительным хронотропным действием. Иногда может потребоваться временная постановка искусственного водителя ритма.

При выраженном снижении артериального давления: внутривенное введение плазмозамещающих растворов и вазопрессорных препаратов, внутривенное введение глюкагона также может оказать положительное действие.

При атриовентрикулярной блокаде II и III степени: пациенты должны находиться под постоянным наблюдением и получать лечение изопреналином в виде инфузий. В случае необходимости - постановка искусственного водителя ритма.

При остром усугублении симптомов сердечной недостаточности: внутривенное введение диуретиков, препаратов с положительным инотропным эффектом, а также вазодилататоров.

При бронхоспазме: назначение бронходилататоров, таких как бета2-адреномиметики, и/или аминофиллин.

При гипогликемии: внутривенное введение (декстрозы) глюкозы.

Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата

При пропуске приёма очередной дозы примите обычную дозу препарата Бипрол, как только вспомните. Затем примите следующую дозу в обычное время. Не принимайте двойную дозу, чтобы компенсировать пропущенную дозу.

Указание на наличие риска симптомов отмены

Не следует допускать внезапного прекращения приёма препарата Бипрол (как и любого бета-адреноблокатора), поскольку возможно развитие синдрома «отмены», который проявляется признаками декомпенсации ХСН. Поэтому отмену и снижение дозы препарата Бипрол следует проводить постепенно, под наблюдением врача, с учётом индивидуальных реакций пациента.

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

Если у Вас возникли дополнительные вопросы по применению данного препарата, обратитесь за консультацией к врачу или медицинской сестре.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Очень часто

- брадикардия

Часто

- усугубление симптомов сердечной недостаточности

- головокружение, головная боль

- жалобы со стороны желудочно-кишечного тракта, например, тошнота, рвота, диарея, запор

- ощущение холода или онемения в конечностях, артериальная гипотония

- астения, повышенная утомляемость

Нечасто

- нарушение атриовентрикулярной проводимости

- бронхоспазм у пациентов с бронхиальной астмой или обструктивными заболеваниями дыхательных путей в анамнезе

- мышечная слабость, судороги мышц

- ортостатическая гипотензия

- нарушения сна, депрессия

Редко

- повышение в плазме крови концентрации триглицеридов, повышение активности «печёночных» трансаминаз (аспартатаминотрансферазы (АСТ), аланинаминотрансферазы (АЛТ)).

- потеря сознания

- уменьшение слезоотделения (следует учитывать при ношении контактных линз)

- нарушения слуха

- аллергический ринит

- реакции гиперчувствительности (кожный зуд, кожная сыпь, гиперемия кожных покровов)

- гепатит

- эректильная дисфункция

- ночные кошмары, галлюцинации

Очень редко

- конъюнктивит

- выпадение волос; бета-адреноблокаторы могут способствовать обострению симптомов псориаза или вызывать псориазоподобную сыпь.


Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество      -        бисопролола фумарат  2,5 мг,

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, лудипресс ЛЦЕ (лактозы моногидрат 94,7 % - 98,3 %, повидон 3 % - 4 %), крахмал кукурузный, кремния диоксид коллоидный (аэросил), кросповидон, магния стеарат,

состав оболочки:                     титана диоксид (Е 171), макрогол (полиэтиленгликоль 4000), гипромеллоза (гидроксипропил-метилцеллюлоза), тальк.

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблетки круглой формы, с двояковыпуклой поверхностью, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, с риской. На изломе видно ядро белого или почти белого цвета.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.

По 3 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в пачку из картона.

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности!

Условия хранения

Хранить в сухом, защищённом от света месте при температуре не выше 25 ºС.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Бипрол

 

Халықаралық  патенттелмеген атауы

Бисопролол

 

Дәрілік түрі, дозалануы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 2,5 мг

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Бета-адреноблокаторлар. Селективті бета-адреноблокаторлар. Бисопролол.

АТХ коды C07AB07

  Қолданылуы

Дәрілік препарат ересектерде қолдануға көрсетілген.

-    ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштеріне, диуретиктерге және, қажет болса, жүрек гликозидтеріне қосымша, сол жақ қарыншаның систолалық функция төмендеуімен жүректің тұрақты созылмалы жеткіліксіздігін емдеуде 

 

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-   бисопрололға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

-   вена ішіне оң инотропты әсері бар дәрілік заттар енгізуді талап ететін жүректің жедел жеткіліксіздігі немесе декомпенсация сатысындағы жүректің созылмалы жеткіліксіздігі

-  кардиогенді шок

-  II және III дәрежедегі атриовентрикулярлы блокада (электрокардиостимуляторсыз)

-  синустық түйіннің әлсіздік синдромы

-  синоатриальді блокада

-  симптоматикалық брадикардия

-  симптоматикалық гипотензия

-  бронх демікпесінің немесе созылмалы обструкциялық өкпе ауруының ауыр түрлері

-  шеткері артериялар окклюзиялық ауруының ауыр түрлері немесе Рейно синдромының ауыр түрлері

-  емделмегенфеохромоцитома

-  метаболизмдік ацидоз

-  тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП) – лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

-   емшек емізу кезеңі

-   18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Тұрақты созылмалы жүрек жеткіліксіздігін бисопрололмен емдеу титрлеудің арнайы фазасын жүргізуден (дозаны біртіндеп арттырудан) басталуы тиіс.

Бисопрололмен емдеуді, әсіресе жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) бар пациенттерде кенеттен тоқтатуға болмайды, өйткені бұл жүрек ауруы ағымының уақытша нашарлауына әкелуі мүмкін.

Бисопрололмен емдеудің бастапқы кезеңдерінде және препаратпен емдеуді тоқтатқан кезде пациенттер тұрақты мониторингті қажет етеді.

Қазіргі уақытта жүрек жеткіліксіздігі және мынадай қатарлас аурулары / күйлері бар пациенттерде бисопрололды қолдану тәжірибесі жеткіліксіз:

·       инсулинге тәуелді қант диабеті (І типі)

·       бүйрек функциясының ауыр дәрежелі бұзылуы

·       бауыр функциясының ауыр дәрежелі бұзылуы

·       рестриктивті кардиомиопатия

·       туа біткен жүрек ақауы

·       жүрек клапанының гемодинамикалық елеулі зақымдануы

·       соңғы 3 айдың ішінде миокард инфарктісі

Бисопрололды мынадай жағдайларда сақтықпен қолдану керек:

·       бронх түйілуі(бронх демікпесі, тыныс алу жолының обструктивті аурулары)

·       қандағы глюкоза концентрациясының елеулі ауытқулары бар қант диабеті; гипогликемия симптомдары бүркемеленуі мүмкін

·       қатаң диета

·       десенсибилизациялаушы ем жүргізу. Басқа бета-адреноблокаторлар сияқты, бисопролол аллергендерге сезімталдықты және анафилаксиялық реакциялардың ауырлығын арттыруы мүмкін. Эпинефринмен (адреналинмен) ем әрқашан күтілетін емдік әсер бермейді

·       І дәрежелі атриовентрикулярлы (AV) блокада

·       Принцметал стенокардиясы; коронарлық түйілу жағдайлары байқалған. Жоғары бета1-селективтілікке қарамастан, Принцметал стенокардиясы бар пациенттерде бисопрололды қабылдаған кезде стенокардия ұстамаларын толық жоққа шығаруға болмайды

·       шеткері артериялардың облитерациялаушы аурулары;симптомдардың, әсіресе емнің басында үдеуі пайда болуы мүмкін

·       жалпы анестезия

Жалпы анестезия алатын пациенттерде бета-адреноблокаторлар индукция және интубация кезеңінде, сондай-ақ операциядан кейінгі кезеңде аритмия және миокард ишемиясы жағдайларының санын азайтады. Қазіргі уақытта периоперациялық кезеңде бета-адреноблокаторлармен емді тоқтатпау ұсынылады. Анестезиолог бета-адреноблокаторлармен ем туралы білуі тиіс, себебі бұл басқа дәрілік заттармен әлеуетті өзара әрекеттесуге, брадиаритмияның пайда болуына, рефлекторлық тахикардияның әлсіреуіне және қан жоғалтуды өтеудің рефлекторлық қабілетінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Егер хирургиялық араласудан бұрын бисопрололмен емді тоқтату қажет болса, оны біртіндеп жасап, жалпы анестезияны жүргізгенге дейін шамамен 48 сағат бұрын аяқтау керек.

Бисопрололдың верапамил немесе дилтиазем типті кальций антагонистерімен, І класты аритмияға қарсы препараттармен және орталық әсер ететін гипертензияға қарсы дәрілермен біріктірілімі әдетте ұсынылмайды.

Кардиоселективті (бета1) бета-адреноблокаторлар селективті емес бета - адреноблокаторлармен салыстырғанда өкпе функциясына азырақ әсер етуі мүмкін екендігіне қарамастан, оларды басқа бета-адреноблокаторларды қолдану сияқты, тыныс алу жолдарының обструктивті аурулары бар пациенттерге, егер бұл үшін нақты клиникалық қажеттілік болмаса, аулақ болу керек. Қажет болған жағдайда бисопрололды мұндай пациенттерде сақтықпен қолдану керек. Тыныс алу жолдарының созылмалы обструктивті аурулары бар пациенттерде бисопрололмен емдеуді мүмкін болатын ең төмен дозадан бастаған жөн, бұл ретте пациенттерді жаңа симптомдардың (мысалы, ентігу, физикалық жүктеменің жақпаушылығы, жөтел) пайда болу мәніне мұқият бақылау керек. Бронх демікпесінде немесе өкпенің басқа созылмалы обструктивті ауруларында бронходилатациялаушы дәрілерді бір уақытта қолдану көрсетілген. Бронх демікпесі бар пациенттерде тыныс алу жолдарының резистенттілігінің жоғарылауы мүмкін, бұл бета2-адреномиметиктердің анағұрлым жоғары дозасын қажет етуі мүмкін.

Псориазы бар пациенттерге, оның ішінде анамнезінде, пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана бета-адреноблокаторларды (мысалы, бисопролол) тағайындау керек.

Бүйрек үсті безінің ісігі (феохромоцитома) бар пациенттерде бисопролол альфа-адреноблокаторларды қолдану аясында ғана тағайындалуы мүмкін. Бисопрололмен емдеу кезінде қалқанша безінің гиперфункциясының симптомдары (гипертиреоз) бүркемеленуі мүмкін.

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Ұсынылмайтын біріктірілімдер 

Верапамил типті және, аз дәрежеде, дилтиазем типті кальций антагонистері жиырылу қабілетіне және атриовентрикулярлы өткізгіштікке теріс әсер көрсетеді. Бета-адреноблокаторлар қабылдайтын пациенттерге вена ішіне верапамил енгізу айқын гипотензияға және атриовентрикулярлы блокадаға әкелуі мүмкін.

Аритмияға қарсы I класс дәрілері (мысалы, хинидин, дизопирамид; лидокаин, фенитоин; флекаинид, пропафенон): атриовентрикулярлы өткізгіш уақытына әсері күшеюі және теріс инотропты әсері артуы мүмкін.  

Гипертензияға қарсы орталықтық әсер ететін препараттар (мысалы, клонидин, метилдопа, моксонидин, рилменидин): орталықтық әсер ететін гипертензияға қарсы препараттармен бір мезгілде қолдану орталық симпатикалық тонусты шамадан тыс төмендетуі мүмкін және, осылайша, жүректің жиырылу жиілігінің және жүрек лықсытуының төмендеуіне, сондай-ақ вазодилатацияға әкелуі мүмкін. Әсіресе, бета-адреноблокаторларды тоқтатар алдында күрт тоқтату «қайта оралған» гипертензия қаупін арттыра алады.

Сақтықпен қолданылатын біріктірілімдер

Дигидропиридин типті кальций антагонистері (мысалы, фелодипин және амлодипин): бір мезгілде қолдану гипотензия қаупін арттыруы мүмкін, сонымен қатар жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қарыншалардың сорғы функциясының әрі қарай нашарлау қаупінің артуын жоққа шығаруға болмайды.

Аритмияға қарсы ІІІ класс препараттары (мысалы, амиодарон): атриовентрикулярлы өткізгіштік уақытына әсері күшеюі мүмкін.

Жергілікті бета-блокаторлар (мысалы, глаукоманы емдеуге арналған көзге тамызатын дәрілер) бисопрололдың жүйелі әсерін күшейтуі мүмкін.

Парасимпатомиметиктер: бір мезгілде қолдану атриовентрикулярлы өткізгіштік уақытын және брадикардия қаупін арттыруы мүмкін.

Инсулин және диабетке қарсы ішуге арналған дәрілер: гипогликемиялық әсерінің күшеюі. Бета-адренорецепторлар блокадасы гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

Анестетиктер: рефлекторлы тахикардияның әлсіреуі және гипотензия қаупінің артуы.

Дигиталис гликозидтері: атриовентрикулярлы өткізгіштік уақытының ұзаруы, жүректің жиырылу жиілігінің төмендеуі.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД) бисопрололдың гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.

Бета-адреномиметиктер (мысалы, изопреналин, добутамин): бисопрололмен біріктіру екі дәрінің де әсерін төмендетуі мүмкін.

Әрі бета-, әрі альфа-адренорецепторларды белсендіретін симпатомиметиктер (мысалы, норэпинефрин, эпинефрин): бисопрололмен біріктіргенде осы дәрілердің вазоконстрикторлы әсерлері көрініс беріп, артериялық қысымның көтерілуіне және мезгіл-мезгіл ақсаңдаудың өршуіне әкелуі мүмкін. Осындай өзара әрекеттесу іріктелмеген бета-адреноблокаторларға көбірек қатысты. Гипертензияға қарсы препараттармен, сондай-ақ артериялық қысымды төмендету қабілеті бар препараттармен (мысалы, үш циклді антидепрессанттар, барбитураттар, фенотиазиндер) бір мезгілде қолдану гипотензия қаупін арттыруы мүмкін.

Негізделуі тиіс біріктірілімдер

Мефлохин: брадикардия қаупін арттырады.

Моноаминооксидаза тежегіштері (МАО-В тежегіштерінен басқа) бета-адреноблокаторлардың гипотензиялық әсері, сондай-ақ гипертониялық дағдарыс қаупі күшейеді.

Арнайы сақтандырулар

Бисопрололды қолдану допинг-бақылау кезінде оң нәтижелерге әкелуі мүмкін. Бипрол препаратын допинг-агент ретінде пайдалану денсаулыққа қауіп төндіруі мүмкін.

Педиатрияда қолданылуы

Деректердің жеткіліксіздігіне байланысты 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде Бипрол препаратын қолдану ұсынылмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Бисопрололдың кейбір фармакологиялық әсерлері жүктілікке және/немесе шарана мен жаңа туған нәрестеге теріс ықпалын тигізуі мүмкін. Бета-адреноблокаторлар әдетте плацентарлық перфузияны төмендетеді, бұл шарана өсуінің баяулауына, шарананың жатыр ішінде өліп қалуына, түсік тастауға немесе мерзімінен бұрын босануларға әкелуі мүмкін. Шаранада және жаңа туған нәрестеде гипогликемия, брадикардия сияқты патологиялық реакциялар туындауы мүмкін. Егер бета-адреноблокатормен емдеу қажет болса, оның бета1-адренорецепторлардың селективті блокаторы болғаны жөн.

Бисопрололды, ана үшін пайдасы шарана және/немесе сәбидегі жағымсыз әсерлердің даму қаупінен артық болатын жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде қолдануға болмайды. Бисопрололмен емдеу қажет деп қарастырылған жағдайда плацента мен жатырдағы қан ағымын бақылауға алып, сонымен қатар шарананың өсуі мен дамуын қадағалап, ал жүктілікке және/немесе шаранаға қатысты жағымсыз құбылыстар білінген жағдайда баламалы емдеу әдістерін қолдану керек. Босанудан соң жаңа туған нәрестені мұқият тексеру керек; гипогликемия және брадикардия симптомдары әдетте тіршіліктің алғашқы 3 күні ішінде білінеді. 

Лактация

Бисопрололдың емшек сүтіне бөлінуі жөнінде деректер жоқ, сондықтан Бипрол препаратын бала емізу кезеңінде қабылдау ұсынылмайды. Препаратты лактация кезеңінде қолдану қажет болса, емшекпен қоректендіруді тоқтату керек. 

Лактоза

Бипрол препаратының құрамында лактоза болғандықтан, оны тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)–лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы кезінде тағайындауға болмайды.

Препараттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері 

Емделу кезеңінде көлік құралдарын басқарғанда және жоғары зейін қою мен психомоторлық реакциялар шапшаңдығын талап ететін басқа қызмет түрлерін орындағанда сақ болу керек. Әркімдегі жеке реакциялар салдарынан, көлік құралдарын басқару және техникалық күрделі механизмдермен жұмыс істеу қабілеті бұзылуы мүмкін. Бұған емдеудің басында, дозаны өзгертуден соң, сондай-ақ алкогольді ішімдіктерді бір мезгілде тұтынған жағдайда ерекше көңіл бөлу керек. 

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Созылмалы жүрек жеткіліксіздігін (СЖЖ) емдеудің стандартты сызбасына ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФ) немесе басқа вазодилататорларды (АӨФ тежегіштерінің жақпаушылығы жағдайында), бета-адреноблокаторларды, диуретиктерді және қажет болған жағдайда жүрек гликозидтерін қолдануды қамтиды.

Бипрол препаратымен емдеуді бастаудың алғышарттары алты апта ішіндегі өршу белгілерінсіз жүректің тұрақты созылмалы жеткіліксіздігі; СЖЖ стандартты ем препараттарының ұтымды дозаларымен емдеу; алдыңғы екі аптада СЖЖ стандартты емінде өзгерістер болмауы болып табылады. 

Емдеуші дәрігердің СЖЖ емдеу тәжірибесі болуы ұсынылады.

Титрлеу фазасы кезінде немесе одан кейін жүрек жеткіліксіздігі ағымының уақытша нашарлауы, артериялық гипотензия және брадикардия пайда болуы мүмкін.

Дозалану режимі

Титрлеу фазасы

Бипрол препаратымен емдеуді бастау міндетті түрде титрлеудің арнайы фазасын (дозаны таңдауды) және тұрақты дәрігерлік бақылауды жүргізуді қажет етеді.

Емдеуді төменде ұсынылған сызбаға сәйкес дозаны біртіндеп арттырудан бастаған жөн:

·          1 апта бойы тәулігіне бір рет 1,25 мг (2,5 мг-ден ½ таблетка). Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

·          Келесі аптада тәулігіне бір рет 2,5 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

·          Келесі аптада тәулігіне бір рет 3,75 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

·          Келесі 4 апта ішінде тәулігіне бір рет 5 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

·          Келесі 4 апта ішінде тәулігіне бір рет 7,5 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

·          Демеуші доза ретінде тәулігіне бір рет 10 мг.

Созылмалы жүрек жеткіліксіздігі кезінде Бипрол препаратының ең жоғары ұсынылатын дозасы күніне бір рет 10 мг құрайды.

Титрлеу фазасы кезінде жүрек жиырылу жиілігін, артериялық қысымды және препаратты қолданудың бірінші күнінен бастап дамуы мүмкін созылмалы жүрек жеткіліксіздігі ағымының өршу белгілерін тұрақты бақылау қажет.

1,25 мг (2,5 мг-ден ½ таблетка) бастапқы дозаны қабылдағаннан кейін пациентті 4 сағат бойы бақылау керек (жүрек жиырылу жиілігін, артериялық қысымды, өткізгіштіктің бұзылуын, жүрек жеткіліксіздігі ағымының нашарлау белгілерін бақылау); қажет болған жағдайда препаратты тоқтатады.

Емдеуді түзету

Дозаны әр арттыру алдыңғы дозаның жағымдылығы жақсы және пациент жай-күйі тұрақты болғанда ғана атқарылуы тиіс. Күмәнді жақпаушылықта және артериялық қысымның шектен тыс төмендеуінде дозаны 4 аптада 1 рет арттырады; бұл орайда мақсатты дозаға 24-ші аптада жетуге болады. Егер мақсатты дозасына жету мүмкіндігі болмаса, пациент ең жоғары жағымды дозаны қабылдауы тиіс. Егер пациент препараттың ең жоғары ұсынылған дозасын нашар көтерсе, дозаны біртіндеп төмендетуге болады.

Титрлеу кезеңінде немесе демеуші емде жүрек жеткіліксіздігі ағымының уақытша нашарлауын, артериялық гипотензия немесе брадикардияны байқауға болады. Осы жағдайларда алдымен қатарлас ем препараттарының (диуретик және/немесе АӨФ тежегіші) дозаларын түзету ұсынылады; осы шара тиімсіз болған жағдайда Бипрол препаратының дозасын уақытша азайту, өте баяу титрлеу немесе оны тоқтату қажет болуы мүмкін. Бипрол препаратының емін жаңғырту және/немесе дозаны титрлеу пациенттің жай-күйін тұрақтандырудан кейін ғана қарастырылу керек.

Бипрол препаратын (кез келген бета-адреноблокатор сияқты) қабылдауды күрт тоқтатуға жол беруге болмайды, өйткені ЖСЖ декомпенсация белгілерімен көрініс беретін «тоқтату» синдромы дамуы мүмкін. Сондықтан Бипрол препаратын тоқтатуды және дозасын азайтуды дәрігердің қадағалауымен, пациенттің жеке реакцияларын ескерумен біртіндеп жүргізген жөн.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Бипрол препаратын 18 жасқа дейінгі балаларда қолдану деректерінің жеткіліксіздігіне  байланысты ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Дозаны түзету қажет емес.

Бауыр және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Созылмалы жүрек жеткіліксіздігі және бауырдың немесе бүйректің бұзылуы бар пациенттерде фармакокинетикалық зерттеулер жоқ. Осыған байланысты пациенттердің осы топтарындағы дозаны арттыру қосымша сақтықпен жүзеге асырылуы тиіс.

Енгізу әдісі және жолы

Аздаған сұйықтық мөлшерімен ішке қабылдау. Таблеткаларды шайнауға немесе ұнтақтап үгуге болмайды.

Қолдану уақытын көрсетумен қолдану жиілігі

Препаратты тәулігіне бір рет таңертең (таңғы асқа дейін, таңғы ас ішу кезінде немесе одан кейін) қабылдайды.

Емдеу ұзақтығы

Бипрол препараты әдетте ұзақ мерзімді ем үшін тағайындалады, оның ұзақтығын дәрігер анықтайды.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары

Артық дозаланғанда (мысалы, 7,5 мг орнына 15 мг тәуліктік доза) III дәрежелі атриовентрикулярлық блокаданың, брадикардияның және бас айналудың дамуы туралы хабарланды. Әдетте, бета-адреноблокаторлардың артық дозалануының жиі кездесетін симптомдары брадикардия, артериялық гипотензия, бронх түйілуі, жедел жүрек жеткіліксіздігі және гипогликемия болып табылады. Брадикардия және/немесе гипотензия дамуымен артериялық гипертензиясы және/немесе ЖИА бар пациенттерде бисопрололмен артық дозаланудың бірнеше жағдайлары (ең көбі 2000 мг) хабарланды; барлық пациенттер сауықты.

Бисопрололдың жоғары бір реттік дозаларына жеке сезімталдық үлкен таралуды көрсетеді. Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер аса сезімтал болуы ықтимал. Сондықтан жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны титрлеудің ұсынылған сызбасына сәйкес дозаны біртіндеп арттыру маңызды.

Емі

Артық дозаланған жағдайда, ең алдымен, препаратты қабылдауды тоқтатып, демеуші және симптоматикалық емді бастау қажет. Шектеулі деректер бисопрололдың диализ кезінде елеусіз шығарылатынын көрсетеді. Күтілетін фармакологиялық әсерлерге және басқа бета-адреноблокаторларға арналған ұсыныстарға сүйене отырып, қажет болған жағдайда келесі жалпы шараларды қабылдау керек:

Айқын брадикардияда: вена ішіне атропин енгізу. Егер әсері жеткіліксіз болса, изопреналин немесе оң хронотропты әсері бар басқа дәріні енгізуге болады. Кейде жасанды ырғақ жетекшісін уақытша орнату қажет болуы мүмкін. 

Артериялық қысымның айқын төмендеуінде: плазманы алмастыратын ерітінділер мен вазопрессорлық препараттарды вена ішіне енгізу, глюкагонды вена ішіне енгізу сондай-ақ оң әсер етуі мүмкін.

ІІ және ІІІ дәрежелі атриовентрикулярлы блокадада: пациенттер тұрақты бақылауда болуы және инфузия түрінде изопреналинмен емделуі тиіс. Қажет болған жағдайда – жасанды ырғақ жетекшісін орнату.

Жүрек жеткіліксіздігі симптомдарының жедел өршуінде: вена ішіне диуретиктер, оң инотропты әсер ететін препараттар, сондай-ақ вазодилататорлар енгізу.

Бронх түйілуінде: бета2-адреномиметиктер және/немесе аминофиллин сияқты бронходилататорларды тағайындау.

Гипогликемияда: глюкозаны (декстрозаны) вена ішіне енгізу.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар

Кезекті дозаны қабылдауды жіберіп алған кезде, есіңізге түсе сала, Бипрол препаратының әдеттегі дозасын қабылдаңыз. Содан кейін әдеттегі уақытта келесі дозаны қабылдаңыз. Жіберіп алған дозаны өтеу үшін қосарлы дозаны қабылдамаңыз.

Тоқтату симптомдарының болу қаупіне нұсқау

Бипрол препаратын қабылдауды кенеттен тоқтатуға жол бермеу керек (кез келген бета-адреноблокатор сияқты), өйткені СЖЖ декомпенсациясының белгілерімен байқалатын «тоқтату» синдромының дамуы мүмкін. Сондықтан Бипрол препаратының дозасын тоқтатуды және азайтуды пациенттің жеке реакцияларын ескере отырып, дәрігердің бақылауымен біртіндеп жүргізу керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Егер сізде осы препаратты қолдану бойынша қосымша сұрақтар пайда болса, дәрігердің немесе мейірбикенің кеңесіне жүгініңіз.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар

Өте жиі

- брадикардия

Жиі

- жүрек жеткіліксіздігі симптомдарының өршуі

- бас айналуы, бас ауыруы

- асқазан-ішек жолы тарапынан шағымдар, мысалы, жүрек айнуы, құсу, диарея, іш қату 

- аяқ-қолдың мұздау немесе ұю сезімі, артериялық гипотония

- астения, қатты қажу

Жиі емес

- атриовентрикулярлы өткізгіштіктің бұзылуы

- анамнезінде бронх демікпесі немесе тыныс алу жолдарының обструктивті аурулары бар пациенттерде бронх түйілуі

- бұлшықет әлсіздігі, бұлшықеттің құрысуы

- ортостатикалықгипотензия

- ұйқының бұзылуы, депрессия

Сирек

- қан плазмасында триглицеридтер концентрациясының жоғарылауы, «бауыр» трансаминазалары (аспартатаминотрансферазалар (АСТ), аланинаминотрансферазалар (АЛТ)) белсенділігінің жоғарылауы.

- естен тану

- көз жасының аз бөлінуі (жанаспалы линзалар таққанда ескеру керек)

- естудің нашарлауы

- аллергиялық ринит

- аса жоғары сезімталдық реакциялары (терінің қышынуы, тері бөртпесі, тері жабындарының гиперемиясы)

- гепатит

- эректильді дисфункция

- түнгі қорқыныштар, елестеулер

Өте сирек

- конъюнктивит

- шаштың түсуі; бета-блокаторлар псориаз симптомдарының өршуіне ықпал етуі немесе псориаз тәрізді бөртпені туындатуы мүмкін.


Қосымша мәліметтер

Дәрілік препарат құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат              2,5 мг бисопролол фумараты,

қосымша заттар:        микрокристалды целлюлоза, лудипресс ЛЦЕ (лактоза моногидраты 94,7 % - 98,3 %, повидон 3 % - 4 %), жүгері крахмалы, коллоидты кремнийдің қостотығы (аэросил), кросповидон, магний стеараты,

қабық құрамы:             титанның қостотығы (Е 171), макрогол (полиэтиленгликоль 4000), гипромеллоза (гидроксипропилметилцеллюлоза), тальк.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, сызығы бар ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар. Сындыратын жерінен ақ немесе ақ дерлік түсті ядро көрінеді.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлорид үлбірінен және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салады.

Пішінді 3 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады. 

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы