г. AptekaOnline
Каталог

Бипрол, 10 мг, таблетки №30, пачка из картона

Действующее вещество :
Бисопролол фумарат
Дозировка:
10 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 720
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2020-12-02
Действующее вещество
Бисопролол фумарат
Дозировка
10 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00014316
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№016760
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Бипрол
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 3, 5 контурные ячейковые упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Бипрол

 

Международное непатентованное название

Бисопролол

 

Лекарственная форма, дозировка

Таблетки, покрытые плёночной оболочкой, 5 мг, 10 мг

                               

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая система. Бета-адреноблокаторы. Бета-адреноблокаторы селективные. Бисопролол.

Код АТХ С07АВ07

 

Показания к применению

Лекарственный препарат  показан к применению у взрослых

-  артериальная гипертензия

-  ишемическая болезнь сердца (стенокардия)

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

-      гиперчувствительность к бисопрололу или к любому из вспомогательных веществ

-      острая сердечная недостаточность или сердечная недостаточность в стадии декомпенсации, которая требует внутривенную инотропную терапию

-      кардиогенный шок

-      атриовентрикулярная (AV) блокада II и III степени (без электрокардиостимулятора)

-      синдром слабости синусового узла

-      синоатриальная блокада

-      симптоматическая брадикардия

-      симптоматическая гипотензия

-      тяжелая бронхиальная астма

-      поздние стадии периферической артериальной обтурирующей болезни или болезнь Рейно

-      нелеченая феохромоцитома

-      метаболический ацидоз

-      детский и подростковый возраст до 18 лет (эффективность и безопасность не установлены)

-      наследственная непереносимость галактозы, дефицит фермента Lapp (ЛАПП)-лактазы, мальабсорбция глюкозы-галактозы (в состав препарата входит лактоза)

-      период беременности и кормления грудью

Необходимые меры предосторожности при применении

Применять с осторожностью:

-       гипертония или стенокардия с сопутствующей сердечной недостаточностью

-       сахарный диабет со значительными колебаниями уровня глюкозы в крови; симптомов гипогликемии (например, тахикардия, учащенное сердцебиение или потливость), которые могут быть замаскированы

-       строгая диета

-       продолжающаяся десенсибилизирующая терапия

-       первая степень AV-блокады

-       стенокардия Принцметала

-       периферическая артериальная обтурирующая болезнь (могут увеличиваться жалобы, особенно в начале терапии)

Аллергические реакции: как и в случае других бета-блокаторов, Бипрол может увеличивать как чувствительность к аллергенам, так и выраженность анафилактических реакций. В данных случаях адреналин не всегда может обеспечить желаемый терапевтический эффект.

Дыхательная система: хотя кардиоселективные (β1) бета-блокаторы могут меньше влиять на функцию легких по сравнению с неселективными бета-блокаторами, как и все бета-блокаторы, они не должны применяться пациентами с обструктивными заболеваниями дыхательных путей, если нет веских причин для их использования. Если такие причины существуют, Бипролможет быть использован с осторожностью. При бронхиальной астме или других хронических обструктивных дисфункциях, которые могут сопровождаться симптомами, показана сопутствующая бронхолитическая терапия. В редких случаях у пациентов с астмой может увеличиваться сопротивление дыхательных путей, что требует повышения доз β2-симпатомиметиков.

Общая анестезия: При проведении общей анестезии следует учитывать риск возникновения блокады бета-адренорецепторов. Следует предупредить врача-анестезиолога о том, что вы принимаете препарат Бипрол. Если необходимо прекратить терапию препаратом Бипрол перед хирургическим вмешательством, это следует делать постепенно и завершить за 48 часов до проведения общей анестезии.

Псориаз: пациенты с псориазом (в т. ч. в анамнезе) должны принимать бета-адреноблокаторы (в т. ч. бисопролол) только после тщательной оценки соотношения польза/риск.

Феохромоцитома: у пациентов с феохромоцитомой бисопролол может быть назначен только на фоне применения альфа-адреноблокаторов.

Тиреотоксикоз: на фоне лечения бисопрололом могут маскироваться симптомы тиреотоксикоза.

Лечение бисопрололом не должно резко прерываться, особенно у пациентов с ишемической болезнью сердца (только в случае наличия четких к тому показаний), так как это может привести к преходящему ухудшению состояния.

Бисопролол следует применять с осторожностью у пациентов с артериальной гипертензией или стенокардией и сопутствующей сердечной недостаточностью.

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Не рекомендуется одновременное применение со следующими препаратами:

Антагонисты кальция (верапамил и дилтиазем): антагонисты кальция типа верапамила и, в меньшей степени, типа дилтиазема: негативно влияют на сократимость и AVпроводимость. Внутривенное введение верапамила у пациентов, получающих бета-адреноблокаторы, может привести к тяжелой гипотензии и AV блокаде.

Антигипертензивные препараты центрального действия (например, клонидин, метилдопа, моксонидин, рилменидин): одновременное применение с бисопрололом может привести к снижению частоты сердечных сокращений и минутного сердечного выброса, а также к расширению сосудов. Резкая отмена может увеличить риск «рикошетной» гипертензии.

С осторожностью применять со следующими препаратами:

Антиаритмические средства Iкласса (например, хинидин, дизопирамид, лидокаин, фенитоин, флекаинид, пропафенон): могут усиливать влияние на время AV проводимости, а также на увеличение отрицательного инотропного эффекта.

Антагонисты кальция дигидропиридинового типа (например, фелодипин, амлодипин): при одновременном применении с бисопрололом могут приводить к повышению риска развития гипотензии и повышению риска дальнейшего ухудшения сократительной способности желудочков у пациентов с сердечной недостаточностью.

Антиаритмические средства 3 класса (например, амиодарон): могут усиливать влияние на время AV проводимости.

Бета-адреноблокаторы для местного применения (например, глазные капли для лечения глаукомы) могут усиливать системные эффекты бисопролола.

Парасимпатомиметики: при одновременном применении может увеличиваться время AV проводимости и повышаться риск развития брадикардии.

Инсулин и пероральные противодиабетические препараты: усиление эффекта снижения уровня глюкозы в крови. Блокада бета–адренорецепторов может маскировать симптомы гипогликемии.

Средства для проведения общей анестезии: уменьшение рефлекторной тахикардии и повышение риска развития гипотензии.

Сердечные гликозиды: снижение частоты пульса, увеличение времени AVпроводимости.

Нестероидные противовоспалительные препараты: могут снижать гипотензивный эффект бисопролола.

Бета-симпатомиметики (например, изопреналин, добутамин): одновременное применение с бисопрололом может снижать эффект обоих препаратов.

Симпатомиметики, активирующие бета- и альфа-адренорецепторы (например, норадреналин, адреналин): совместное применение с бисопрололом может усиливать вазоконстрикторные эффекты этих средств, приводя к повышению артериального давления и обострению перемежающейся хромоты. Подобные взаимодействия более вероятны при применении неселективных бета-адреноблокаторов. Более высокие дозы адреналина могут быть необходимы для лечения аллергических реакций.

Антигипертензивные препараты, также как и другие средства с возможным гипотензивным эффектом (например, трициклические антидепрессанты, барбитураты, фенотиазины), могут повышать риск развития гипотензии.

Моксизилит: может явиться причиной развития тяжелой постуральной гипотензии.

Комбинации к рассмотрению:

Мефлохин: увеличивает риск развития брадикардии.

Ингибиторы моноаминооксидазы (МАО) (за исключением ингибиторов МАО-В): могут усиливать гипотензивный эффект бета-адреноблокаторов. Одновременное применение также может привести к развитию гипертонического криза.

Рифампицин: возможно незначительное уменьшение периода полувыведения бисопролола из-за индукции рифампицином печеночных метаболизирующих ферментов. Обычно коррекции дозы не требуется.

Производные эрготамина: возможно усугубление нарушения периферического кровообращения.

Специальные предупреждения

Применение в педиатрии

В связи с тем, что адекватных контролируемых исследований на детях не проводилось, препарат не рекомендуется применять детям до 18 лет.

Во время беременности или лактации

Беременность

Бисопролол обладает фармакологическими эффектами, которые могут оказать отрицательное воздействие на беременность и/или плод и новорожденного ребенка. Считается, что бета-адреноблокаторы уменьшают кровоток в плаценте, с чем связывают замедление роста, внутриутробную смерть, выкидыш или преждевременные схватки. У плода и новорожденного ребенка могут иметь место нежелательные явления, например, гипогликемия и брадикардия. Кроме того, существует повышенный риск развития сердечных и легочных осложнений у новорожденных в постнатальном периоде. Если лечение бета-адреноблокаторами необходимо, то предпочтение следует отдать бета1-селективным бета-адреноблокаторам.

Применение препарата при беременности возможно только в случае крайней необходимости. Если лечение бисопрололом считается необходимым, следует проводить наблюдение за маточно-плацентарным кровотоком и ростом плода. Если выявляются вредные воздействия на течение беременности или развитие плода, следует рассмотреть вопрос об альтернативном лечении. Необходимо обеспечить строгое наблюдение за новорожденным. Симптомы гипогликемии и брадикардии в основном проявляются в течение первых 3-х суток.

Лактация

Неизвестно, проникает ли бисопролол в грудное молоко. Применение препарата не рекомендовано в период лактации. При необходимости применения препарата грудное вскармливание следует прекратить.

Лактоза

Бипрол содержит лактозы моногидрат. Препарат противопоказан лицам с наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом фермента Lapp (ЛАПП)-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Бисопролол не влиял на способность управлять автомобилем при исследовании пациентов, страдающих заболеваниями коронарных сосудов сердца. Однако вследствие индивидуальных реакций способность управлять автомобилем или работать с технически сложными механизмами может быть нарушена. На это следует обратить особое внимание в начале лечения, после изменения дозы, а также при одновременном употреблении алкоголя.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Режим приёма и дозу подбирает врач каждому пациенту индивидуально, с учетом частоты сердечных сокращений и состояния пациента.

При артериальной гипертензии и ишемической болезни сердца суточная доза составляет 5 мг и может быть увеличена до 10 мг 1 раз в сутки при необходимости. При лечении артериальной гипертензии и стенокардии максимальная суточная доза составляет 20 мг 1 раз в сутки.

У пациентов с нарушением функции почек, при клиренсе креатина (КК) менее 20 мл/мин, или у пациентов с выраженными нарушениями функции печени максимальная суточная доза составляет 10 мг. Увеличение дозы у таких пациентов необходимо проводить с особой осторожностью.

У пациентов пожилого возраста коррекции дозы не требуется.

Метод и путь введения

Препарат принимается внутрь, с небольшим количеством жидкости. Таблетку следует проглатывать целиком, не разжёвывая и не растирая в порошок.

Частота применения с указанием времени приема

Препарат принимают один раз в сутки, до завтрака, во время или после него.

Длительность лечения

Продолжительность терапии определяет лечащий врач.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы: аритмия, желудочковая экстрасистолия, выраженная брадикардия, AV блокада, выраженное снижение АД, острая сердечная недостаточность, гипогликемия, акроцианоз, затруднение дыхания, бронхоспазм, головокружение, обморочные состояния, судороги.

Лечение: промывание желудка и назначение адсорбирующих лекарственных средств, симптоматическая терапия. При выраженной брадикардии – внутривенное введение атропина. Если эффект недостаточный, с осторожностью можно ввести средство, обладающее положительным хронотропным действием. Иногда может потребоваться временная постановка искусственного водителя ритма.

При развившейся AV блокаде - внутривенное введение 1-2 мг атропина, эпинефрина или постановка временного кардиостимулятора; при желудочковой экстрасистолии – лидокаин (препараты  Iа класса не применяются); при выраженном снижении АД – пациент должен находиться в положении Тренделенбурга (наклонное положение с приподнятым тазом и опущенным головным концом (стола или кушетки) на 30-45°); если нет признаков отека легких, внутривенно вводят плазмозамещающие растворы, при неэффективности – эпинефрин, допамин, добутамин (для поддержания хронотропного и инотропного действия и устранения выраженного снижения АД).

При гипогликемии может быть показано внутривенное введение раствора декстрозы (глюкозы); при сердечной недостаточности – сердечные гликозиды, диуретики, глюкагон; при судорогах – вводят внутривенно диазепам; при бронхоспазме – ингаляционно вводят бета2-адреномиметики.

Указание на наличие риска симптомов отмены

Резкое прекращение лечения может привести к преходящему ухудшению состояния. Препарат рекомендуется отменять постепенно, снижая дозу в течение 2 недель и более (снижают дозу на 25 % в течение 3-4-х дней).

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

Если у Вас возникли дополнительные вопросы по применению данного препарата, обратитесь за консультацией к врачу, фармацевту или медицинской сестре.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении лекарственного препарата и меры, которые следует принять в этом случае

Часто:

      головокружение*, головная боль*

      тошнота, рвота, диарея, запор

      ощущение холода или онемения в конечностях

      усталость*

Нечасто:

      брадикардия, нарушения атриовентрикулярной проводимости, ухудшение имеющейся сердечной недостаточности

      бронхоспазм у пациентов с бронхиальной астмой или с обструктивной болезнью органов дыхания в анамнезе

      мышечная слабость, мышечные спазмы

      гипотензия

      астения

      депрессия, нарушения сна

Редко:

      повышение уровня триглицеридов, повышение уровня печеночных ферментов (АЛТ, АСТ)

      обморок

      уменьшение слезотечения (следует учитывать при ношении контактных линз)

      нарушения слуха

      аллергический ринит

      реакции гиперчувствительности, такие как зуд, покраснение, сыпь

      гепатит

      нарушения потенции

      ночные кошмары, галлюцинации

Очень редко:

      конъюнктивит

      выпадение волос; бета-блокаторы могут способствовать обострению псориаза или вызывать псориазоподобную сыпь.

*Данные симптомы возникают чаще в начале лечения. Они, как правило, носят малоинтенсивный характер и обычно исчезают в течение 1-2 недель.

  

Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество – бисопролола фумарат, 5 мг или 10 мг,

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, лудипресс ЛЦЕ (лактозы моногидрат – 94,7-98,3 %, повидон 3-4 %), крахмал кукурузный, кремния диоксид коллоидный (аэросил), кросповидон (коллидон CL), магния стеарат;

состав оболочки:                         титана диоксид (Е 171), макрогол (полиэтиленгликоль 4000), гипромеллоза, тальк.

 

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблеткикруглой формы, с двояковыпуклой поверхностью, покрытые пленочной оболочкой белого или почти белого цвета. На поперечном срезе ядро белого или белого с едва заметным кремоватым оттенком цвета.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из плёнки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.

По 3 или 5 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в пачку из картона.

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности!

 

Условия хранения

Хранить в сухом, защищённом от света месте при температуре не выше       25 ºС.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Бипрол

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Бисопролол

 

Дәрілік түрі, дозасы    

Үлбірлі қабықпен қапталған 5 мг, 10 мг таблеткалар

                               

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Бета-адреноблокаторлар. Селективті бета-адреноблокаторлар. Бисопролол.

АТХ коды С07АВ07

 

Қолданылуы

Дәрілік препарат ересектерде қолдануға көрсетілген

- артериялық гипертензияда

- жүректің ишемиялық ауруында (стенокардияда)

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-      Бисопрололға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

-      жедел жүрек жеткіліксіздігі немесе вена ішіне инотроптық ем жүргізуді қажет ететін декомпенсация сатысындағы жүрек жеткіліксіздігі

-       кардиогендік шок

-      II және III дәрежелі (электрокардиостимуляторсыз) атриовентрикулярлық блокада (AV)

-       синустық түйін әлсіздігі синдромы

-       синоатриальді блокада

-       симптоматикалық брадикардия

-       симптоматикалық гипотензия

-       ауыр бронх демікпесі

-      шеткері артериялардың обтурациялық ауруының кеш сатылары немесе Рейно ауруы   

-      емделмеген феохромоцитома

-      метаболизмдік ацидоз

-      18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер (тиімділігі және қауіпсіздігі анықталған жоқ)

-      тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы (препараттың құрамында лактоза бар)

-      жүктілік және бала емізу кезеңі

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Сақтықпен қолдану керек:

-      қатарлас жүрек жеткіліксіздігімен гипертония немесе стенокардия

-      қандағы глюкоза деңгейі елеулі ауытқитын қант диабеті; бүркемеленуі мүмкін гипогликемия симптомдары (мысалы, тахикардия, жүрек қағуының жиілеуі немесе тершеңдік) 

-      қатаң диета

-      жалғасатын десенсибилизациялайтын ем

-      AV-блокадасының бірінші дәрежесі

-      Принцметал стенокардиясы

-      шеткері артериялық обтурациялық ауруы (әсіресе емнің бас кезінде шағымдар көбеюі мүмкін)

Аллергиялық реакциялар: басқа бета-блокаторлар жағдайындағы сияқты, Бипрол аллергендерге сезімталдықты да, сонымен қатар анафилаксиялық реакциялардың айқындылығын да арттыруы мүмкін. Адреналин осындай жағдайларда қалаған емдік әсерді әрдайым қамтамасыз ете бермеуі мүмкін. 

Тыныс алу жүйесі: кардиоселективті (β1) бета-блокаторлар, барлық бета-блокаторлар сияқты селективті емес бета-блокаторлармен салыстырғанда, өкпе функциясына азырақ ықпалын тигізуі мүмкін болса да, егер оларды пайдалануға салмақты себептері жоқ болса, тыныс жолдарының обструкциялық аурулары бар пациенттерге қолданылмауы тиіс. Егер осындай себептері бар болса, Бипролсақтықпен қолданылуы мүмкін. Бронх демікпесінде немесе симптомдарымен қатар жүруі мүмкін басқа да созылмалы обструкциялық дисфункцияларда қатар жүретін бронхолитикалық ем қолданылуы керек. Сирек жағдайларда демікпесі бар пациенттерде тыныс алу жолдарының кедергісі ұлғаюы мүмкін, бұл β2-симпатомиметиктердің дозаларын арттыруды қажет етеді.

Жалпы анестезия: Жалпы анестезия жүргізген кезде бета-адренорецепторлар блокадасы пайда болу қаупін ескерген жөн. Сіз Бипрол препаратын қабылдап жүргеніңізді дәрігер-анестезиологқа ескертуіңіз керек. Егер хирургиялық араласу алдында Бипрол препаратымен емдеуді тоқтату қажет болса, мұны біртіндеп жасаған және жалпы анестезиядан 48 сағат бұрын аяқтаған жөн. 

Псориаз: псориазы бар (соның ішінде анамнезде) пациенттер бета-адреноблокаторларды (соның ішінде бисопрололды) пайда/қаупінің арақатынасына мұқият баға берілгеннен кейін ғана қабылдағаны жөн. 

Феохромоцитома: феохромоцитомасы бар пациенттерде бисопролол альфа-адреноблокаторларды қолдану аясында ғана тағайындалуы мүмкін.

Тиреотоксикоз: бисопрололмен емдеу аясында гипертиреоз симптомдары бүркемеленуі мүмкін.

Бисопрололмен емдеу, әсіресе жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттерде (сол көрсетілімдер анық болған жағдайда ғана) күрт тоқтатылмауы тиіс, өйткені бұл жағдайдың өткінші нашарлауына әкелуі мүмкін.

Бисопрололды артериялық гипертензиясы немесе стенокардиясы және қатар жүретін жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақтықпен қолданған жөн.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Келесі препараттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:

Кальций антагонистері (верапамил және дилтиазем): верапамил типті және, аз дәрежеде, дилтиазем типті кальций антагонистері: жиырылғыштыққа және AV өткізгіштікке жағымсыз ықпалын тигізеді. Бета-адреноблокаторларды қабылдап жүрген пациенттерде верапамилді вена ішіне енгізу ауыр гипотензияға және AV блокадасына әкелуі мүмкін.

Гипертензияға қарсы орталық әсері бар препараттар (мысалы, клонидин, метилдопа, моксонидин, рилменидин): бисопрололмен бір мезгілде қолдану жүректің жиырылу жиілігін және жүректің минуттық лықсуының төмендеуіне, сондай-ақ қантамырлардың кеңеюіне әкелуі мүмкін. Күрт тоқтату «рикошеттік» гипертензия қаупін ұлғайтуы мүмкін.

Келесі препараттармен бірге сақтықпен қолдану керек: 

Аритмияға қарсы I класқа жататын дәрілер (мысалы, хинидин, дизопирамид, лидокаин, фенитоин, флекаинид, пропафенон): AV өткізгіштің уақытына ықпалын, сондай-ақ теріс инотроптық әсердің артуын күшейтуі мүмкін.  

Дигидропиридин типті кальций антагонистері (мысалы, фелодипин, амлодипин): бисопрололмен бір мезгілде қолданған кезде жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипотензияның даму қаупінің ұлғаюына және қарыншалардың жиырылу қабілетінің әрі қарай нашарлау қаупінің артуына әкеп соғуы мүмкін.

Аритмияға қарсы 3 класқа жататын дәрілер (мысалы, амиодарон): AV өткізгіштігі уақытына ықпалын күшейтуі мүмкін.

Жергілікті қолдануға арналған бета-адреноблокаторлар (мысалы, глаукоманы емдеу үшін көзге тамызатын дәрілер) бисопрололдың жүйелік әсерін күшейтуі мүмкін.

Парасимпатомиметиктер: бір мезгілде қолданған кезде AV өткізгіштік уақытының артуы және брадикардияның даму қаупі ұлғаюы мүмкін.

Инсулин және диабетке қарсы пероральді препараттар: қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу әсері күшейеді. Бета–адренорецепторлардың блокадасы гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

Жалпы анестезия жүргізуге арналған дәрілер: рефлекторлық тахикардия азаяды және гипотензияның даму қаупі ұлғаяды.

Жүрек гликозидтері: тамырдың соғу жиілігі төмендейді, AV өткізгіштік уақыты артады.

Қабынуға қарсы стероидтық емес препараттар: бисопрололдың гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.

Бета-симпатомиметиктер (мысалы, изопреналин, добутамин): бисопрололмен бір мезгілде қолдану екі препараттың да әсерін төмендетуі мүмкін.

Симпатомиметиктер, белсенділендіретін бета- және альфа-адренорецепторлар (мысалы, норадреналин, адреналин): бисопрололмен бірге қолдану осы дәрілердің вазоконстрикторлық әсерлерін күшейтіп, артериялық қысымның жоғарылауына және мезгіл-мезгіл ақсақтық асқынуына әкеп соғуы мүмкін. Осындай өзара әрекеттесулер селективті емес бета-адреноблокаторларды қолданған кезде көбірек болуы мүмкін. Адреналиннің өте жоғары дозалары аллергиялық реакцияларды емдеу үшін қажет болуы мүмкін.

Гипертензияға қарсы препараттар, гипотензиялық әсері болуы мүмкін басқа да дәрілер сияқты, (мысалы, үш циклдік антидепрессанттар, барбитураттар, фенотиазиндер), гипотензияның даму қаупін ұлғайтуы мүмкін.

Моксизилит: ауыр постуральді гипотензияның дамуына себеп болуы мүмкін.

Қарастырылатын біріктірілімдер:

Мефлохин: брадикардияның даму қаупін арттырады.

Моноаминооксидаза (МАО) тежегіштері (МАО-В тежегіштерін қоспағанда): бета-адреноблокаторлардың гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін. Бір мезгілде қолдану сондай-ақ гипертониялық криздің дамуына әкеп соғуы мүмкін.

Рифампицин: бауырдың метаболизденетін ферменттердің рифампицинмен индукциялануына байланысты, бисопрололдың жартылай шығарылу кезеңі аздап азаюы мүмкін. Әдетте дозаны түзету қажет болмайды.

Эрготамин туындылары шеткері қан айналымының бұзылуын өршітуі мүмкін. 

Арнайы ескертулер

Педиатрияда қолдану

Балалардағы тиісті бақыланатын зерттеулер жүргізілмегендіктен, 18 жасқа дейінгі балаларға препарат ұсынылмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Бисопрололдың жүктілікке және/немесе шаранаға және жаңа туған нәрестеге теріс ықпалын тигізуі мүмкін фармакологиялық әсерлері бар. Бета-адреноблокаторлар плацентада қан ағысын азайтады деп есептеледі,  бойдың өсуінің баяулауын, жатыр ішінде өлуін, түсік тастауды немесе мезгілінен ерте толғатуды осымен байланыстырады. Шаранада және жаңа туған нәрестеде жағымсыз құбылыстар, мысалы, гипогликемия және брадикардия болуы мүмкін. Бұдан басқа, жаңа туған нәрестелерде постнатальді кезеңде жүрек және өкпе асқынуларының даму қаупі жоғары болады. Егер бета-адреноблокаторлармен емдеу қажет болса, онда бета1-селективті бета-адреноблокаторларға артықшылық берген жөн.

Препарат жүктілік кезінде тек аса қажет болған жағдайда ғана қолданылуы мүмкін. Егер бисопрололмен емдеу қажет деп саналса, жатыр-плацентарлық қан ағысына және шарананың өсуіне бақылау жүргізген жөн. Егер жүктілік барысына немесе шарананың дамуына зиянды әсері байқалса, баламалы ем жөніндегі мәселені қарастыру керек. Жаңа туған нәрестені қатаң бақылауды жүзеге асыру қажет. Гипогликемия және брадикардия симптомдары негізінен алғашқы 3 тәулік ішінде көрініс береді. 

Лактация

Бисопрололдың емшек сүтіне өтетіндігі-өтпейтіндігі белгісіз. Препаратты лактация кезеңінде қолдану ұсынылмайды. Препаратты қолдану қажет болған кезде бала емізуді тоқтатқан жөн. 

Лактоза

Бипролдың құрамында лактоза моногидраты бар. Препарат тұқым қуалайтын галактозажақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қарсы көрсетілген.

Препараттың көлік құралын  немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Бисопролол жүректің коронарлық қантамырларының ауруларынан зардап шегіп жүрген пациенттерді зерттегенде автомобильді басқару қабілетіне ықпалын тигізген жоқ. Алайда жекелей реакциялар салдарынан автомобильді басқару немесе техникалық күрделі механизмдермен жұмыс жасау қабілеті бұзылуы мүмкін. Бұған емнің бас кезінде, дозаны өзгерткеннен кейін, сондай-ақ алкогольді бір мезгілде пайдаланғанда ерекше көңіл бөлген жөн. 

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Қабылдау режимі мен дозасын дәрігер жүрек соғу жиілігін және пациенттің жағдайын ескере отырып, әр пациент үшін жеке таңдайды.

Артериялық гипертензияда және жүректің ишемиялық ауруында тәуліктік доза 5 мг құрайды және қажет болғанда тәулігіне 1 рет 10 мг-ге дейін арттырылуы мүмкін. Артериялық гипертензияны және стенокардияны емдеген кезде ең жоғары тәуліктік доза тәулігіне 1 рет 20 мг құрайды.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде, креатинин клиренсі (КК) минутына 20 мл-ден аз болғанда, немесе ең жоғары тәуліктік доза бауыр функциясының айқын бұзылулары бар пациенттерде 10 мг құрайды. Мұндай пациенттерде дозаны арттыруды аса сақтықпен жүргізу қажет. 

Егде жастағы пациенттерде дозаны түзету қажет болмайды. 

Енгізу әдісі және жолы

Препарат сұйықтықтың аздаған мөлшерімен, ішке қабылданады. Таблетканы шайнамай және ұнтақтамай, тұтастай жұтқан жөн.

Қабылдау уақытын көрсетумен қолдану жиілігі

Препарат таңертеңгі тамақтануға дейін, тамақтану кезінде немесе одан кейін, тәулігіне бір рет қабылданады.

Емдеу ұзақтығы

Емнің ұзақтығын емдеуші дәрігер анықтайды.

Артық дозаланған жағдайда қолдану қажет шаралар

Симптомдары: аритмия, қарыншалық экстрасистолия, айқын брадикардия, AV блокадасы, АҚ айқын төмендеуі, жедел жүрек жеткіліксіздігі, гипогликемия, акроцианоз, тыныстың тарылуы, бронхтың түйілуі, бас айналу, естен тану жағдайлары, құрысулар. 

Емі: асқазанды шаю және сіңіретін дәрілік заттарды тағайындау, симптоматикалық ем. Айқын брадикардияда – атропинді вена ішіне енгізу. Егер әсері жеткіліксіз болса, оң хронотроптық әсері бар дәріні енгізуге болады. Кейде жасанды ырғақты жетегін уақытша орналастыру қажет болуы мүмкін. 

Дамыған AV блокадасы жағдайда - вена ішіне 1-2 мг атропин, эпинефрин енгізу немесе уақытша кардиостимулятор орналастыру; қарыншалық экстрасистолияда – лидокаин (Iа класының препараттары қолданылмайды); АҚ айқын төмендегенде – пациент Тренделенбург күйінде (бас жағын 30-45° төмендетіп, аяқ жағын жоғары қарата (столға немесе кушеткаға)) жатқызылуы тиіс; егер өкпенің ісіну белгілері жоқ болса, вена ішіне плазманың орнын алмастыратын ерітінділерін енгізеді, тиімсіз болған жағдайда – эпинефрин, допамин, добутамин (хронотроптық және инотроптық әсерді демеу және АҚ айқын төмендеуін жою үшін). 

Гипогликемияда вена ішіне декстроза (глюкоза) ерітіндісін енгізу қолданылуы мүмкін; жүрек жеткіліксіздігінде – жүрек гликозидтері, диуретиктер, глюкагон; құрысуларда – вена ішіне диазепам енгізеді; бронхтың түйілуінде – ингаляциялық түрде бета2-адреномиметиктерді енгізеді.

Тоқтату симптомдары  қаупінің болуына көрсетілім

Емдеуді күрт тоқтату жағдайдың өткінші нашарлауына әкелуі мүмкін. Препаратты біртіндеп, дозаны 2 апта және одан көбірек уақыт ішінде төмендете отырып, тоқтату ұсынылады (дозаны 3-4 күн ішінде 25%-ға төмендетеді).

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Егер Сізде осы препаратты қолдану туралы қосымша сұрақтарыңыз туындаса, дәрігердің, фармацевттің немесе мейірбикенің кеңесіне жүгініңіз.

 

Дәрілік препараттың стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болса)

Жиі:

      бас айналу*, бас ауыру*

      жүректің айнуы, құсу, диарея, іш қату

      аяқ-қолдың суыну сезімі немесе ұюы

      шаршау*

Жиі емес:

      брадикардия, атриовентрикулярлық өткізгіштіктің бұзылулары, бұрыннан бар жүрек жеткіліксіздігінің нашарлауы 

       анамнезінде бронх демікпесі немесе тыныс алу ағзаларының обструкциялық ауруы бар пациенттерде бронхтың түйілуі

      бұлшықет әлсіздігі, бұлшықет түйілулері

      гипотония

      астения

      депрессия, ұйқының бұзылуы

Сирек:

      триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы, бауыр ферменттері (АЛТ, АСТ) деңгейлерінің жоғарылауы

      естен тану

      көз жасы бөлінуінің азаюы (жанаспалы линзаларды киетін кезде ескеру керек)

      естудің бұзылуы

      аллергиялық ринит

      қышыну, қызару, бөртпе сияқты аса жоғары сезімталдық реакциялары   

      гепатит

      потенцияның бұзылулары

      түнгі қорқыныштар, елестеулер

Өте сирек:

      конъюнктивит

      шаштың түсуі; бета-блокаторлар псориазға түрткі болуы немесе асқындыруы немесе псориаз типті бөртпені туындатуы мүмкін.

*Осы симптомдар емнің бас кезінде жиі пайда болады. Олар, әдеттегідей, аз қарқынды сипатта болады және әдетте 1-2 апта ішінде жоғалады.

 

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – бисопролол фумараты, 5 мг немесе 10 мг,

қосымша заттар:        микрокристалды целлюлоза, лудипресс ЛЦЕ (лактоза моногидраты – 94,7-98,3 %, повидон 3-4 %), жүгері крахмалы, коллоидты кремнийдің қостотығы (аэросил), кросповидон (коллидон CL), магний стеараты;

қабықтың құрамы: титанның қостотығы (Е 171), макрогол (полиэтиленгликоль 4000), гипромеллоза, тальк.

 

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ немесе ақ дерлік түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, дөңгелек пішінді таблеткалар. Ядроның көлденең кесіндісі ақ немесе аздап білінетін крем реңді ақ түсті.   

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және лакталған баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.

Пішінді 3 немесе 5 қаптама медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған. 

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды! 

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек! 

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы