Торговое название
Бетак
Международное непатентованное название
Бетаксолол
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые оболочкой, 20 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество - бетаксолола гидрохлорид 20.00 мг
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, лактозы моногидрат, натрия крахмала гликолат, кремния диоксид коллоидный безводный, магния стеарат.
Оболочка: Опадри белый YO-B-28920 (спирт поливиниловый, титана диоксид Е171, тальк очищенный, лецитин, ксантановый гумми), тальк очищенный.
Описание
Таблетки круглой формы, с выпуклой поверхностью, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, с риской для деления.
Фармакотерапевтическая группа
Препараты для лечения сердечно-сосудистой системы
Бета-адреноблокаторы. Бета-адреноблокаторы селективные. Бетаксолол.
Код АТХ С07АВ05
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
После перорального приема препарат быстро всасывается из
желудочно-кишечного тракта. Абсолютная биодоступность составляет 90 %.
Действие препарата начинается через 1-2 ч после приема, длительность действия 24 ч. Максимальная концентрация (Cmax) достигается через 2-4 ч. Антигипертензивный эффект наступает через 2-5 дней. Равновесие в плазме достигается через 5-7 дней, при назначении препарата по схеме один раз в день. Препарат связывается с белкеми плазмы на 50 %. Объем распределения от 4.9 л/кг до 9.8 л/кг. Незначительно проникает через гематоэнцефалический и плацентарный барьеры, в небольшом количестве выделяется с грудным молоком.
Период полувыведения (Т½) составляет 14-22 ч. Около 80% от принятой дозы выводится с мочой, 15% выводится в неизменном виде, остальная часть - в виде неактивных метаболитов. При нарушении функции печени Т½ удлиняется на 33%, при нарушении функции почек примерно на 50%. Поэтому требуется снижение дозы.
Фармакодинамика
Кардиоселективный β1-адреноблокатор без внутренней симпатомиметической активности. Оказывает гипотензивное, антиаритмическое и антиангинальное действие, обладает незначительным мембраностабилизирующим действием.
Блокирует бета1–адренорецепторы сердца, уменьшает стимулированное катехоламинами образование цАМФ из АТФ и внутриклеточный ток Са2+. Урежает частоту сердечных сокращений, угнетает проводимость и возбудимость, снижает сократимость миокарда. Гипотензивный эффект связан с уменьшением минутного объема кровотока, симпатической стимуляцией периферических сосудов, снижением активности ренин-ангиотензиновой системы, чувствительности барорецепторов дуги аорты.
Антиангинальный эффект обусловлен уменьшением потребности миокарда в кислороде в результате урежения частоты сердечных сокращений и снижения сократимости, удлинением диастолы, улучшением перфузии миокарда. За счет повышения конечного диастолического давления в левом желудочке и увеличения растяжения мышечных волокон желудочков может повышать потребность в кислороде, особенно у больных с хронической сердечной недостаточностью.
Антиаритмический эффект обусловлен устранением аритмогенных факторов (тахикардии, повышенной активности симпатической нервной системы, увеличенного содержания цАМФ, артериальной гипертензии), уменьшением скорости возбуждения синусного и эктопического водителей ритма и замедлением атрио–вентрикулярного проведения.
Показания к применению
- артериальная гипертензия
- профилактика приступов стабильной стенокардии напряжения
Способ применения и дозы
Таблетки для приема внутрь. Принимают один раз в сутки, независимо от приема пищи.
Артериальная гипертензия: при легкой степени артериальной гипертензии начальная доза составляет 10 мг 1 раз в сутки. При необходимости, через 7-14 дней дозу можно увеличить до 20 мг. При умеренной гипертензии стандартная дозировка 20 мг 1 раз в сутки. Доза превышающая 20 мг не усиливает антигипертензивный эффект, хотя переносится хорошо.
Профилактика приступов стабильной стенокардии напряжения: стандартная дозировка 20 мг в сутки. В некоторых случаях, в зависимости от клинического эффекта, возможно увеличение дозировки до 40 мг.
У пожилых пациентов: начальная доза составляет 5 мг.
У больных с почечной недостаточностью, при клиренсе креатинина более 20 мл/мин, коррекция дозы не требуется, однако рекомендуется клиническое наблюдение в течение 1 недели от начала лечения.
У пациентов с клиренсом креатинина менее 20мл/мин и пациентов находящихся на гемодиализе или перитонеальном диализе, начальная доза составляет 5 мг
1 раз в сутки (вне зависимости от частоты и времени диализа). При необходимости, через каждые 7-14 дней дозу увеличивают на 5 мг, максимально до 20 мг.
При печеночной недостаточности коррекция дозы не требуется, но рекомендуется наблюдение в стационаре в начале лечения.
Гипотензивный эффект наступает через 2-5 дней применения, стабильное действие отмечается через 1-2 мес.
Отмену лечения проводить постепенно, в течение 2 недель, под контролем врача. В течение данного периода рекомендован мониторинг пациентов.
Побочные действия
Чаcтота возникновения побочных реакций определяется согласно частоте MedDRA: Очень часто (≥1/10), часто (≥1/100,< 1/10), нечасто (≥1/1000,< 1/100), редко (≥1/10,000,< 1/1,000), очень редко (< 1/10,000)
Часто: астения, бессонница, головокружение, головная боль, брадикардия (включая острую форму брадикардии), похолодание конечностей, гастралгия, тошнота, рвота, диарея, импотенция.
Редко: депрессия, сердечная недостаточность, снижение артериального давления или замедление атриовентрикулярной (AV) проводимости или усиление существующей AV блокады, синдром Рейно, усиление симптомов синдрома Шарко, бронхоспазм, различные типы кожной реакции, включая возникновение псориаза или усиление степени существующего.
Очень редко:гипогликемия, гипергликемия, галлюцинации, спутанность сознания, ночные кошмары, дистальная парестезия, снижение остроты зрения.
В редких случаях отмечалось появление антинуклеарных антител, которые сопровождались клиническими симптомами типа системной эритематозной волчанки и исчезали после прерывания лечения.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к препарату, или другим бета - адреноблокаторам
- атриовентрикулярная блокада ΙΙ-ΙΙΙ степени
- хроническая сердечная недостаточность в стадии декомпенсации (отек легких, синдром гипоперфузии, гипотензия)
- продолжающая или периодическая инотропная терапия, направленная на стимуляцию бета-адренорецепторов
- клинически значимая синусовая брадикардия (частота сердечных сокращений менее 40/мин)
- нелеченная феохромоцитома
- кардиогенный шок или сердечная недостаточность
- стенокардия Принцметала
- кардиомегалия (без признаков сердечной недостаточности)
- метаболический ацидоз
-бронхиальная астма (тяжелая форма), хронические обструктивные болезни легких
- одновременный прием ингибиторов моноаминооксидазы (МАО)
- синдром слабости синусового узла
- выраженные нарушения периферического кровообращения, синдром Рейно
-гипотензия
- анафилактический шок в анамнезе
- период лактации
-врожденная лактазная недостаточность, наследственная непереносимость фруктозы, глюкозо-галактозная мальабсорбция
-применение бетаксолола в комбинации с флоктафенином или сультопридом
Не рекомендуется в/в введение блокаторов кальциевых каналов (например, верапамил или дилтиазем) и других антиаритмических препаратов (амиодарон или дизопирамид и др.) пациентам, получающим бетаксолол.
Лекарственные взаимодействия
Противопоказанные комбинации: бетаксолол и флоктафенин - в случае шока или гипотензии, вызванной флоктафенином, бета-блокаторы снижают сердечнососудистые компенсаторные реакции; бетаксолол и сультоприд – усиление эффекта бетаксолола и сультоприда, возможно развитие выраженной брадикардии.
Применение бетаксолола с ингаляционными галогенсодержащими анестетиками ведет к снижению сердечнососудистых компенсаторных реакций.
(бета-адренергическое ингибирование можно устранить путем приема бета-миметических препаратов). Рекомендуется постепенная отмена бета-блокаторов и информирование врача-анестезиолога о приеме препаратов.
Аллергены, используемые для иммунотерапии, или экстракты аллергенов для проведения кожных проб повышают риск возникновения тяжелых системных аллергических реакций или анафилаксии у больных получающих бетаксолол.
Йодсодержащие рентгеноконтрастные средства для в/в введения повышают риск развития анафилактических реакций, снижают компенсаторные сердечнососудистые реакции. Фенитоин при в/в введении, лекарственные средства для ингаляционной анестезии (производные углеводородов) повышают выраженность кардиодепрессивного действия и вероятность снижения артериального давления.
Бетаксолол изменяет эффективность инсулина и пероральных гипогликемических лекарственных средств, маскирует симптомы развивающейся гипогликемии. Снижает клиренс лидокаина, ксантинов (кроме дифиллина) и повышает их концентрацию в плазме крови, особенно у больных с исходно повышенным клиренсом теофиллина под влиянием курения. Гипотензивный эффект бетаксолола ослабляют нестероидные противоспалительные средства, симпатомиметики, глюкокортикостероиды и эстрогены.
Сердечные гликозиды, метилдопа, резерпин и гуанфацин, блокаторы кальциевых каналов (верапамил, дилтиазем), амиодарон и другие антиаритмические препараты повышают риск возникновения или усугубления брадикардии, атриовентрикулярной блокады, остановки сердца и сердечной недостаточности. Нифедипин может приводить к значительному снижению артериального давления.
Диуретики, клонидин, симпатолитики, гидралазин и другие гипотензивные препараты могут привести к значительному снижению артериального давления.
Бетаксолол удлиняет действие миорелаксантов и антикоагулянтный эффект кумаринов. Три- и тетрациклические антидепрессанты, антипсихотические препараты (нейролептики), этанол, седативные и снотворные лекарственные средства усиливают угнетение центральной нервной системы.
Не рекомендуется одновременное применение с ингибиторами МАО вследствие значительного усиления гипотензивного действия, перерыв в лечении между приемом ингибиторов МАО и бетаксололом должен составлять не менее 14 дней.
Баклофен усиливает гипотензивный эффект бетаксолола. Мефлохин повышает риск возникновения брадикардии (аддитивный эффект, включающий брадикардию). Совместное применение бетаксолола с негидрированными алкалоидами спорыньи повышает риск развития нарушений периферического кровообращения.
Особые указания
Не следует прерывать лечение, особенно пациентам с ИБС, без предварительной консультации с врачом, т.к. внезапная отмена может привести к тяжелым нарушениям сердечного ритма, инфаркту миокарда или остановке сердца. Дозу следует уменьшать постепенно (на 5 мг каждые 3-4 дня) в течение 1-2 недель. В случае необходимости, можно одновременно начинать заместительную терапию другим антиангинальным средством, чтобы избежать учащения приступов стенокардии.
У больных с бронхиальной астмой и хронической обструктивной болезнью легкихБетак назначают только при умеренной степени тяжести заболевания, в низкой начальной дозе. Перед началом лечения рекомендуется провести оценку функции дыхания. При развитии приступов во время лечения могут использоваться бронходилататоры - бета2-адреномиметики.
С осторожностью следует применять препарат при феохромоцитоме, требуется контроль артериального давления.
У пациентов с сердечной недостаточностью, контролируемой терапевтически, Бетак применяют под строгим медицинским наблюдением, в очень низких начальных дозах с постепенным их увеличением при необходимости, и в случае хорошей переносимости (сохранения компенсированного состояния хронической сердечной недостаточности).
Если у пациента ЧСС в покое составляет менее 50-55 ударов/мин необходимо снизить дозировку препарата.
Учитывая отрицательный дромотропный эффект, при блокаде I степени препарат следует применять с осторожностью.
При почечной недостаточности необходима коррекция дозы с учетом клиренса креатинина.
При назначении препарата Бетак пациентам с псориазом требует тщательная оценка необходимости его применения, т.к. бета-блокаторы могут вызвать ухудшение состояния.
Бета-адреноблокаторы снижают внутриглазное давление, что может повлиять на результаты скрининга глаукомы, поэтому необходимо информировать врача-офтальмолога о приеме препарата Бетак.
При проведении общей анестезии следует учитывать риск возникновения блокады β-адренорецепторов (уменьшение ЧСС, снижение сердечного выброса, снижение систолического и диастолического АД). Бета-адреноблокаторы маскируют рефлекторную тахикардию и повышают риск развития артериальной гипотензии. Продолжение терапии бета-адреноблокаторами снижает риск развития аритмии, ишемии миокарда и гипертонических кризов. Необходимо информировать анестезиолога о приеме препарата Бетак. В случае необходимости прекращения терапии перед хирургическим вмешательством, это следует сделать постепенно и завершить за 48 ч до проведения общей анестезии, т.к. прекращение терапии на 48 ч позволяет восстановить чувствительность рецепторов.
В некоторых случаях терапия бета-адреноблокаторами может не прерываться:
— у пациентов с коронарной недостаточностью желательно продолжать лечение вплоть до хирургического вмешательства, учитывая риск, связанный с внезапной отменой бета-адреноблокаторов
— в случае экстренных хирургических вмешательств или случаях, когда прекращение лечения невозможно, следует назначить адекватную дозу атропина, с повторением по мере необходимости, для предотвращения парасимпатической реакции; для общей анестезии необходимо применять вещества, в наименьшей степени угнетающие миокард.
Должен учитываться риск развития анафилактических реакций.
Бетак может маскировать начальные симптомы гипогликемии (тахикардию, ощущение сердцебиения, потливость), поэтому при применение у больных сахарным диабетом, необходим регулярный контроль уровня глюкозы в крови. Симптомы тиреотоксикоза также могут маскироваться при терапии Бетаком.
При терапии препаратом Бетак возможна положительная реакция при проведении антидопинговой пробы.
Применение в педиатрии
Не рекомендуется применение препарата у детей до 18 лет.
Применение во время беременности и лактации
Бета-блокаторы способны уменьшить плацентарное кровообращение, что может привести к внутриутробной смерти, рождению мертвого плода, выкидышу или преждевременным родам. Также у плода могут возникнуть побочные реакции (в частности гипогликемия и брадикардия).
Применение бетаксолола при беременности возможно только в случае острой необходимости после оценки польза/риск.
Если же мать получала лечение бета-блокаторами в период беременности, которые способны оказывать влияние на новорожденного в течение нескольких дней после рождения, существует риск возникновения сердечных и легочных осложнений в постнатальный период. В случае возникновения сердечной недостаточности у новорожденного, необходима госпитализация в отделение интенсивной терапии. Применение плазмозаменителей не рекомендовано (из-за риска возникновения острого отека легких). Также отмечались случаи брадикардии, дыхательной недостаточности, гипогликемии.
В течение первых 3-5 дней после родов необходимо тщательное наблюдение за новорожденным в специализированном отделении (сердечный ритм, уровень глюкозы в крови).
Бетаксолол выделяется в грудное молоко, поэтому при приеме препарата грудное вскармливание не рекомендуется.
Влияние на способность к вождению автотранспорта и управлению другими потенциально опасными механизмами.
Учитывая побочные действия препарата, следует соблюдать осторожность при управлении автомобилем или другими потенциально опасными механизмами, требующими повышенного внимания и быстроты психомоторных реакций.
Передозировка
Симптомы: брадикардия, атриовентрикулярная блокада, снижение артериального давления, обморок, сердечная недостаточность, бронхоспазм, судороги.
Лечение: симптоматическое и поддерживающее. При артериальной гипотензии, если нет признаков отека легких, рекомендуется в/в капельная инфузия плазмозаменителей, при неэффективности – адреналин, допамин, добутамин. Для устранения брадикардии назначают атропин. В случае острой сердечной недостаточности терапию немедленно дополняют препаратами дигиталиса, диуретиками, кислородом. Бронхоспазм устраняет β2 – агонистами. Возможна дополнительная терапия аминофиллином. При атриовентрикулярной блокаде показано в/в введение атропина, алупента или адреналина, временный кардиостимулятор; при судорогах диазепам.
Специфического антидота нет.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 3 контурных упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
В сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25 0С. Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Бетак
Халықаралық патенттелмеген атауы
Бетаксолол
Дәрілік түрі
Қабықпен қапталған 20 мг таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – 20.00 мг бетаксолол гидрохлориді
қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, натрий крахмалының гликолаты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты.
Қабығы: Опадри ақ YO-B-28920 (поливинил спирті, титанның қостотығы Е171, тазартылған тальк, лецитин, ксантанды гумми), тазартылған тальк.
Сипаттамасы
Бөлуге арналған сызығы бар, дөңгелек пішінді, екі жағы дөңес, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі ауруларын емдеуге арналған препараттар. Бета-адреноблокаторлар. Селективті бета-адреноблокаторлар. Бетаксолол.
АТХ коды С07АВ05
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Ішке қабылдағаннан кейін препарат асқазан–ішек жолынан тез сіңеді. Абсолютті биожетімділігі 90% құрайды.
Препараттың әсері қабылдағаннан кейін 1-2 сағаттан соң басталады, әсер ету ұзақтығы - 24 сағат. Ең жоғары концентрациясына (Сmax) 2-4 сағаттан кейін жетеді. Антигипертензиялық әсері 2-5 күннен кейін басталады. Препаратты сызба бойынша күніне бір рет тағайындаған кезде 5-7 күннен кейін плазмада тепе-теңдікке жетеді. Препарат плазма ақуыздарымен 50%-ға байланысады. Таралу көлемі - 4.9 л/кг-ден 9.8 л/кг-ге дейін. Гематоэнцефалдық және плацентарлық бөгет арқылы мардымсыз өтеді, емшек сүтімен аздаған көлемде бөлініп шығады.
Жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) 14-22 сағатты құрайды. Қабылданған дозаның 80%-ы несеппен, 15%-ға жуығы өзгермеген күйінде, қалған бөлігі белсенді емес метаболиттер түрінде шығарылады. Бауыр функциясы бұзылуында Т1/233%-ға, бүйрек функциясы бұзылуында шамамен 50%-ға ұзарады. Сондықтан дозаны азайту керек.
Фармакодинамикасы
Ішкі симпатомиметикалық белсенділігі жоқ кардиоселективті β1- адреноблокатор. Гипотензиялық, аритмияға қарсы және антиангинальдік әсер етеді, аздаған жарғақшаны тұрақтандыратын әсері бар.
Жүректің бета 1-адренорецепторын бөгейді, катехоламиндермен АТФ-дан цАМФ-ның түзілуінің ынталандырылуын және жасушашілік Са2+ ағысын азайтады. Жүректің жиырылу жиілігін сиретеді, өткізгіштігін және қозғыштығын бәсеңдетеді, миокардтың жиырылғыштығын төмендетеді. Гипотензиялық әсері қан ағысының минуттық көлемінің, шеткері қан тамырларының симпатикалық ынталануының азаюмен, ренин–ангиотензиялық жүйе белсенділігінің, қолқа доғасы барорецепторлары сезімталдығының төмендеуімен байланысты.
Антиангинальді әсер жүректің жиырылу жиілігінің сиреуі нәтижесінде миокардқа оттегі қажеттілігінің азаюымен және жиырылуының төмендеуімен, диастоланың ұзаруымен, миокард перфузиясының жақсаруымен жүзеге асады. Сол жақ қарыншада ақырғы диастолалық қысымның жоғарылауы және қарыншалардың бұлшықет талшықтарының созылуының артуы есебінен, әсіресе жүректің созылмалы жеткіліксіздігіне шалдыққан науқастарда, оттегіге қажеттілік жоғарылауы мүмкін.
Аритмияға қарсы әсері аритмогендік факторларды (тахикардияның, симпатикалық жүйке жүйесінің жоғары белсенділігінің, цАМФ құрамының артуының, артериялық гипертензияның) тойтарумен, синустық және эктопиялық ырғақ жетекшісінің қозу жылдамдығының азаюымен және атрио-вентрикулярлық өткізгіштігінің баяулауымен жүзеге асады.
Қолданылуы
- артериялық гипертензияда
- тұрақты ширығу стенокардиясы ұстамасының профилактикасында
Қолдану тәсілдері және дозалары
Ішке қабылдауға арналған таблеткалар. Тәулігіне бір рет қабылдайды, тамақтануға байланысты емес.
Артериялық гипертензияда: артериялық гипертензияның жеңіл дәрежесінде бастапқы доза тәулігіне 1 рет 10 мг құрайды. Қажет болғанда 7-14 күннен кейін дозаны 20 мг-ге дейін арттыруға болады. Орташа гипертензияда стандартты доза тәулігіне 1 рет 20 мг. Доза 20 мг арттырылса, алайда жақсы көтерімде болса да гипертензияға қарсы әсері күшеймейді.
Тұрақты ширығу стенокардиясы ұстамасының профилактикасы: стандартты доза тәулігіне 20 мг. Кейбір жағдайларда клиникалық әсерлерге байланысты доза 40 мг-ге дейін арттырылуы мүмкін.
Егде пациенттерге:бастапқы доза 5 мг құрайды.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда, креатинин клиренсі 20 мл/мин астам кезде, дозаны түзетуді қажет етпейді, алайда емдеудің басында 1 апта бойына клиникалық бақылау ұсынылады.
Креатинин клиренсі 20 мл/мин кем пациенттерде және гемодиализде жүрген немесе перитонеальді диализде жүрген пациенттерге тәулігіне 1 рет бастапқы доза 5 мг құрайды (диализ жиілігіне және уақытына байланысты емес). Қажет жағдайда әрбір 7-14 күнде дозаны 5 мг-ге, ең көбі 20 мг-ге дейін арттырады.
Бауыр жеткіліксіздігінде дозаны түзету қажет етпейді, бірақ емдеудің басында стационарда бақылану ұсынылады.
Гипотензивті әсері қолданғаннан кейін 2-5 күннен кейін басталады, тұрақты әсер етуі 1-2 айдан соң білінеді.
Емдеуді тоқтату біртіндеп, 2 апта ішінде, дәрігердің қадағалауымен жүргізіледі. Осы кезең ішінде пациентке мониторинг жүргізу ұсынылады.
Жағымсыз әсерлері
Жағымсыз реакциялардың пайда болу жиілігі MedDRA жиілігіне сай анықталады: Өте жиі(≥1/10), жиі (≥1/100,< 1/10), жиі емес(≥1/1000,< 1/100), сирек (≥1/10,000,< 1/1,000), өте сирек (< 1/10,000)
Жиі: астения, ұйқысыздық, бас айналуы, бас ауыруы, брадикардия (брадикардияның жедел түрін қоса), аяқ-қолдың мұздауы, гастралгия, жүрек айнуы, құсу, диарея, белсіздік.
Сирек: депрессия, жүрек жеткіліксіздігі, артериялық қысымның төмендеуі немесе атриовентрикулярлық (AV) өткізгіштіктің баяулауы немесе бар AV блокаданың күшеюі, Рейно синдромы, Шарко синдромы симптомдарының күшеюі, бронх түйілуі, тері реакцияларының әртүрлі типтері, псориаздың пайда болуын немесе бар дәрежелердің күшеюін қоса.
Өте сирек: гипогликемия, гипергликемия, елестеулер, сананың шатасуы, түнгі шым-шытырық, дистальді парестезия, көру жітілігінің төмендеуі.
Сирек жағдайларда жүйелі эритематозды жегі типтес клиникалық симптомдармен қатар жүрген және емдеуді тоқтатудан кейін басылған антинуклеарлы антиденелердің пайда болуы білінді.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препаратқа немесе басқа бета - адреноблокаторларға жоғарғы сезімталдық
- ΙΙ – ΙΙΙ дәрежелі атриовентрикулярлы блокада
- созылмалы жүрек жеткіліксіздігінің декомпенсация сатысы (өкпенің ісінуі, гипоперфузия синдромы, гипотензия)
- бета-адренорецепторларды стимуляциялауға бағытталған ұзаққа созылатын немесе мезгіл-мезгіл инотропты терапия
- клиникалық тұрғыдан маңызды синустық брадикардия (жүректің жиырылу жиілігі 40/минуттан кем)
- емделмеген феохромоцитома
- кардиогенді шок немесе жүрек жеткіліксіздігі
- Принцметал стенокардиясы
- кардиомегалия (жүрек жеткіліксіздігінің белгілерінсіз)
- метаболизмдік ацидоз
- бронхтық демікпе (ауыр түрі), өкпенің созылмалы обстурктивті ауруы
- моноаминооксидаза (МАО) тежегіштерін бір мезгілде қабылдау
- синустық түйіннің әлсіздік синдромы
- шеткері қан айналымының айқын бұзылулары, Рейно синдромы
- гипотензия
- анамнезінде анафилаксиялық шок
- лактация кезеңі
- туа біткен лактаза жеткіліксіздігі, фруктозаны туа біткен көтере алмаушылық, глюкозо-галактоза мальабсорбциясы
- флоктафенинмен немесе сультопридпен бірге бетаксололды қолдану
В/і кальций өзекшелері блокаторларын (мысалы, верапамил немесе дилтиазем) және басқа да антиаритмиялық препараттарды (амиодарон немесе дизопирамид және б.) бетаксолол алып жүрген пациенттерге енгізу ұсынылмайды.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Қолдануға болмайтын біріктірілімдер: бетаксолол мен флоктафенин - флоктафениннен туындаған шок немесе гипотензия жағдайында, бета-блокаторлар жүрек-қантамырлық компенсаторлық реакцияларды төмендетеді; бетаксолол мен сультоприд – бетаксолол мен сультопридтің әсерінің күшеюі, айқын брадикардия дамуы мүмкін.
Бетаксололды құрамында галоген бар ингаляциялық анестетиктермен қолдану жүрек-қантамырлық компенсаторлық реакциялардың төмендеуіне алып келеді (бета-адренергиялық тежелуді бета-миметикалық препараттарды қабылдау арқылы басуға болады). Бета-блокаторларды біртіндеп тоқтату және анестезиолог дәрігерді препараттарды қабылдағаны туралы хабардар ету ұсынылады.
Иммунотерапия үшін пайдаланылатын аллергендер, немесе тері сынамаларын жүргізуге арналған аллергендердің сығындылары бетаксололды қабылдап жүрген науқастарда ауыр, жүйелі аллергиялық реакциялардың немесе анафилаксияның туындау қаупін арттырады.
В/і енгізуге арналған құрамында йод бар рентгенконтрастылы заттар анафилактикалық реакциялардың даму қаупін арттырады, жүрек-қантамырлық компенсаторлық реакцияларды төмендетеді. Фенитоин в/і енгізген кезде, ингаляциялық анестезияға арналған дәрілік заттар (көмірсутектердің туындылары) кардиодепрессивтік әсерінің айқындығын және артериялық қысымның төмендеу ықтималдығын арттырады.
Бетаксолол инсулин мен пероральді гипогликемиялық дәрілік заттардың тиімділігін өзгертеді, дамып келе жатқан гипогликемияның симптомдарын бүркемелейді. Лидокаиннің, ксантиндердің (дифиллиннен басқа) клиренсін төмендетеді және әсіресе, шылым шегудің әсерінен теофиллин клиренсінің бастапқы артуы бар науқастарда олардың қан плазмасындағы концентрациясын арттырады. Бетаксололдың гипотензивтік әсерін қабынуға қарсы стероидтық емес дәрілер, симпатомиметиктер, глюкокортикостероидтар мен эстрогендер әлсіретеді.
Жүрек гликозидтері, метилдопа, резерпин және гуанфацин, кальций өзекшелерінің блокаторлары (верапамил, дилтиазем), амиодарон және басқа аритмияға қарсы препараттар брадикардияның, атриовентрикулярлық блокаданың, жүректің тоқтап қалуы мен жүрек жеткіліксіздігінің туындау немесе ушығу қаупін арттырады. Нифедипин артериялық қысымның едәуір төмендеуіне алып келуі мүмкін.
Диуретиктер, клонидин, симпатолитиктер, гидралазин және басқа гипотензивтік препараттар артериялық қысымның едәуір төмендеуіне алып келуі мүмкін.
Бетаксолол миорелаксанттардың әсері мен кумариндердің антикоагулянттық әсерін ұзартады. Үш- және тетрациклдық антидепрессанттар, психозға қарсы препараттар (нейролептиктер), этанол, тыныштандыратын және ұйықтататын дәрілік заттар орталық жүйке жүйесінің бәсеңдеуін күшейтеді.
Гипотензиялық әсерінің едәуір күшеюі салдарынан, МАО тежегіштерімен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, емдеудің МАО тежегіштері мен бетаксололды қабылдаулар арасындағы үзілісі 14 күннен аз болмауы тиіс.
Баклофен бетаксололдың гипотензиялық әсерін күшейтеді. Мефлохин брадикардияның туындау қаупін арттырады (брадикардияны қоса, аддитивтік әсері). Бетаксололды гидратталмаған қастауыш алкалоидтарымен қатар қолдану шеткері қанайналым бұзылуларының даму қаупін арттырады.
Айрықша нұсқаулар
Әсіресе ЖИА бар пациенттерге емдеуді дәрігермен алдын-ала кеңесіп алмай тоқтатпау керек, өйткені күрт тоқтату жүрек ырғағының ауыр бұзылуларына, миокард инфарктісіне немесе жүректің тоқтап қалуына алып келуі мүмкін. Дозасын 1-2 апта ішінде біртіндеп (әр 3-4 күн сайын 5 мг-ге) азайту керек. Қажет болған жағдайда, стенокардия ұстамаларының жиілеуін болдырмау үшін, антиангинальді басқа дәрімен орынбасушы емді бір мезгілде бастауға болады.
Бронх демікпесі және өкпенің созылмалы обструкциялық ауруы бар науқастарда Бетакты тек аурудың ауырлығы орташа болған кезде ғана, бастапқы төмен дозасында тағайындайды. Емдеуді бастар алдында тыныс алу функциясына баға беру ұсынылады. Емдеу кезінде ұстамалар дамыған жағдайда, бронходилататорларды - бета2-адреномиметиктерді пайдалануға болады.
Препаратты феохромоцитома кезінде сақтықпен қолдану керек, артериялық қысымды бақылауға алу қажет.
Емдік тұрғыдан бақыланатын жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, Бетакты қатаң түрде медициналық қадағалау жүргізе отырып, өте төмен бастапқы дозаларында, қажет болған жағдайда оларды біртіндеп арттыра отырып, және жақсы көтерімді болған жағдайда қолданады (жүректің созылмалы жеткіліксіздігінің компенсацияланған жағдайының сақталуы).
Егер пациентте тыныштық күйдегі ЖЖЖ минутына 50-55 соғудан аз болса, препараттың дозасын төмендету қажет.
Теріс дромотроптық әсерін ескере отырып, I дәрежелі блокада кезінде препаратты сақтықпен қолдану керек.
Бүйрек жеткіліксіздігі кезінде креатинин клиренсін ескере отырып, дозасын түзету қажет.
Бетак препаратын псориазы бар пациенттерге тағайындағанда оны қолдану қажеттілігіне мұқият баға беру қажет, өйткені бета-блокаторлар жағдайдың нашарлауын туғызуы мүмкін.
Бета-адреноблокаторлар көзішілік қысымды төмендетеді, бұл глаукома скринингінің нәтижелеріне әсер етуі мүмкін, сондықтан офтальмолог дәрігерді Бетак препаратының қабылданғаны туралы хабардар ету қажет.
Жалпы анестезия жасаған кезде, β-адренорецепторлар блокадасының туындау қаупін (ЖЖЖ азаюы, жүрек лықсытуының төмендеуі, систолалық және диастолалық АҚ төмендеуі) ескеру керек. Бета-адреноблокаторлар рефлекторлық тахикардияны бүркемелейді және артериялық гипотензияның даму қаупін арттырады. Бета-адреноблокаторлармен емдеуді жалғастыру аритмияның, миокард ишемиясы мен гипертониялық криздердің даму қаупін төмендетеді. Анестезиологқа Бетак препаратының қабылданғаны туралы хабардар ету қажет. Хирургиялық араласудың алдында емдеуді тоқтату қажет болған жағдайда, оны біртіндеп жасау және жалпы анестезия жүргізілгенге дейін 48 сағат бұрын аяқтау керек, өйткені емдеуді 48 сағатқа тоқтата тұру рецепторлардың сезімталдығын қалпына келтіруге мүмкіндік береді.
Кей жағдайларда бета-адреноблокаторлармен емдеуді үзбеуге болады:
— коронарлық жеткіліксіздігі бар пациенттерде бета-адреноблокаторларды күрт тоқтатумен байланысты қауіпті ескере отырып, емдеуді хирургиялық араласуға дейін жалғастырған дұрыс
— шұғыл хирургиялық араласулар жағдайында немесе емдеуді тоқтату мүмкін емес жағдайларда, атропиннің талапқа сай дозасын тағайындап, парасимпатикалық реакцияны болдырмас үшін, қажеттілігіне қарай қайталап отыру керек; жалпы анестезия үшін миокардты азғантай дәрежеде бәсеңдететін дәрілерді қолдану қажет.
Анафилактикалық реакциялардың даму қаупі ескерілуі тиіс.
Бетак гипогликемияның бастапқы симптомдарын (тахикардия, жүрек қағуын сезіну,тершеңдік)бүркемелеуі мүмкін, сондықтан қант диабеті бар науқастарда қолданғанда,қандағы глюкоза деңгейін ұдайы бақылауда ұстау қажет. Тиреотоксикоз симптомдары да Бетакпен емдеу кезінде бүркемеленуі мүмкін.
Бетак препаратымен емдеу кезінде допингке қарсы сынама жүргізген кезде оң реакция болуы мүмкін.
Педиатрияда қолданылуы
Препаратты 18 жасқа дейінгі балаларда қолдану ұсынылмайды.
Жүктілік және лактация кезеңінде қолданылуы
Бета-блокаторлар плаценталық қанайналымды азайтуға қабілетті, бұл ұрықтың құрсақ ішінде өлуіне, өлі туылуына, түсік тастауға немесе мерзімінен бұрын босануларға алып келуі мүмкін. Сонымен қатар ұрықта жағымсыз реакциялар (атап айтқанда гипогликемия және брадикардия) туындауы мүмкін.
Жүктілік кезінде бетаксололды тек аса қажет болған жағдайда, пайда/қауіп арақатынасына баға бергеннен кейін ғана қолдануға болады.
Егер анасы жүктілік кезінде жаңа туған сәбиге туғаннан кейінгі бірнеше күн ішінде әсер етуге қабілетті бета-блокаторлармен ем қабылдаған болса, постнатальді кезеңде жүрек және өкпе тарапынан асқынулардың туындау қаупі бар. Жаңа туған сәбиде жүрек жеткіліксіздігі туындаған жағдайда, қарқынды емдеу бөліміне ауруханаға жатқызу қажет. Плазма алмастырғыштарды қолдану ұсынылмайды (өкпенің жедел ісінуінің туындау қаупіне байланысты). Сонымен қатар брадикардия, тыныс алу жеткіліксіздігі, гипогликемия жағдайлары білінген.
Босанғаннан кейінгі алғашқы 3-5 күн бойы жаңа туған нәрестені арнайы мамандандырылған бөлімде мұқият қадағалауда (жүрек ырғағы, қандағы глюкоза деңгейі) ұстау қажет.
Бетаксолол емшек сүтіне бөлінеді, сондықтан препаратты қабылдаған кезде бала емізу ұсынылмайды.
Автокөлік жүргізу және басқа да қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпалы
Препараттың жағымсыз әсерін ескеріп, зейінді жоғары жұмылдыруды және психомоторлық реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін автокөлік жүргізу және қауіпті механизмдерді басқаруда абай болған жөн.
Артық дозалануы
Симптомдары: брадикардия, атриовентрикулярлы блокада, артериялық қысымның төмендеуі, естен тану, жүрек жеткіліксіздігі, бронхтың түйілуі, құрысулар.
Емі: симптоматикалық және демеуші. Артериялық гипотензия кезінде, егер өкпелердің ісінуі белгілері жоқ болса, плазма алмастырғыштарды в/і тамшылатып инфузиялау, ол тиімді болмаса - адреналинді, допаминді, добутаминді тағайындау ұсынылады. Брадикардияны болдырмау үшін атропин тағайындайды. Жедел жүрек жеткіліксіздігі жағдайында емдеуді дереу дигиталис препараттарымен, диуретиктермен, оттегімен толықтырады. Бронхтың түйілуін β2-агонистермен қайтарады. Сондай-ақ аминофиллиндермен қосымша емдеу де қарастырылуы мүмкін. Атриовентрикулярлық блокада кезінде в/і атропинді, алупентті немесе адреналинді енгізеді, уақытша кардиостимулятор көрсетілімде, құрысу кезінде диазепам қолданылады.
Арнайы антидоты жоқ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Алюминий фольгадан және поливинилхлоридті үлбірден жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салынған.
3 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы