г. AptekaOnline
Каталог

Берлитион 600 ЕД, 600 мг/24 мл, конц. д/п инф. р-ра №5, пачка картонная

Действующее вещество :
Этилендиаминовая соль тиоктовой кислоты (эквивалентно тиоктовой кислоты)
Дозировка:
600 мг/24 мл
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 5 000
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2019-01-29
Действующее вещество
Этилендиаминовая соль тиоктовой кислоты (эквивалентно тиоктовой кислоты)
Дозировка
600 мг/24 мл
Код товара
00-00017343
Лекарственная форма
Концентрат для приготовления раствора для инфузий
Описание упаковки
№5
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№012887
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Берлитион 600 ЕД
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 24 мл в ампуле.По 5, 10 и 20 ампул в пластиковой ячейке . Пластиковые ячейки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Берлитион® 600 ЕД

 

Международное непатентованное название

Нет

 

Лекарственная форма

Концентрат для приготовления раствора  для инфузий  600 мг/24 мл

 

Состав

24 мл концентрата содержит

активное вещество -  этилендиаминовая соль тиоктовой кислоты 0.755 г (эквивалентно тиоктовой кислоте 0.600 г),

вспомогательные вещества: вода для инъекций, азот, аргон.

 

Описание

Прозрачный зеленовато-желтый раствор

 

Фармакотерапевтическая группа

Пищеварительный тракт и обмен веществ. Препараты для лечения заболеваний желудочно-кишечного тракта и нарушений обмена веществ другие. Прочие препараты для лечения заболеваний ЖКТ и обмена веществ. Тиоктовая кислота.

Код АТХ А16AX01

 

Фармакологические свойства Фармакокинетика

Тиоктовая кислота в высокой степени подвергается эффекту первого прохождения через печень. В системной биодоступности тиоктовой кислоты имеются значительные индивидуальные колебания. Тиоктовая кислота биотрансформируется путем окисления боковой цепи и коньюгации, преимущественно выводится почками.

Период полувыведения тиоктовой кислоты из плазмы у человека составляет приблизительно 25 минут, а общий клиренс в плазме 10-15 мл/мин/кг. В конце 30-минутной инфузии 600 мг содержание в плазме составляет приблизительно 20 мкг/мл. Биотрансформация происходит, в основном, путем окислительного укорочения боковой цепи (бета-окисление) и/или путем S-метилирования соответствующих тиолов.

Тиоктовая кислота с молекулами сахара вступает в труднорастворимые комплексные соединения.

Фармакодинамика Тиоктовая кислота является витаминоподобным, но эндогенным веществом, выполняющим функцию кофермента в окислительном декарбоксилировании альфа-кетокислот. Вызванная сахарным диабетом гипергликемия приводит к отложению глюкозы на матричных протеинах кровеносных сосудов и образованию конечных продуктов прогрессирующего гликозилирования («Advanced Glycosylation End Products»). Этот процесс приводит к уменьшению эндоневрального кровотока и к эндоневральной гипоксии/ишемии, что связано с повышенной выработкой свободных кислородных радикалов, которые повреждают периферические нервы. В периферических нервах также было установлено обеднение антиоксидантами, например, глутатионом.Тиоктовая кислота таким образом влияла на биохимический процесс, вызванный диабетом, который в свою очередь был вызван стрептозотоцином, что уменьшалось образование Advanced Glycosylation End Products, улучшался эндоневральный кровоток, повышалось физиологическое содержание антиоксиданта глутатиона, и как антиоксидант для свободных радикалов кислорода в пораженном диабетическом нерве.

Эти эффекты свидетельствуют о том, что тиоктовая кислота может улучшать функцию периферических нервов. Это относится к сенсорным нарушениям, которые имеют место при диабетической полиневропатии и могут проявляться в виде дизестезий, парестезий, таких, например, как жжение, боли, чувство онемения или ползания мурашек.

В дополнение к известному до настоящего времени клиническому опыту в области симптоматического лечения диабетической полиневропатии с применением тиоктовой кислоты было выявлено благотворное действие тиоктовой кислоты на такие симптомы, как жжение, парестезии, чувство онемения и боли.

Показания к применению

- парестезии при диабетической полинейропатии

 

Способ применения и дозы

При значительно выраженных симптомах парестезии при диабетической полинейропатии у взрослых рекомендуют внутривенное введение концентрата для приготовления инфузионного раствора в дозе 24 мл  (1 ампула Берлитиона 600 ЕД) в сутки (соответствует 600 мг тиоктовой кислоты/сутки).

Способ применения

Концентрат для приготовления инфузионного раствора после разведения вводят внутривенно, притом в течение 2-4 недель на начальной стадии лечения.

После того, как содержание одной ампулы Берлитиона® 600 ЕД смешано с 250 мл раствора хлористого натрия 0,9 %-го, внутривенное введение нужно проводить в виде кратковременной инфузии - в течение минимум 30 минут. Из-за чувствительности действующего вещества к свету раствор для кратковременной инфузии нужно готовить лишь незадолго до применения. Инфузионный раствор необходимо защищать от воздействия света с помощью алюминиевой фольги. Инфузионный раствор в условиях защиты от света сохраняется в течения приблизительно 6 часов. Необходимо обеспечить соблюдение минимальной длительности инфузии, равной 30 минутам.

В качестве последующей терапии назначают по 300-600 мг тиоктовой кислоты в сутки в лекарственных формах, предназначенных для перорального приема.

Основой терапии при диабетической полинейропатии является оптимальная коррекция диабета.

  Побочные действия

Часто (1/100 - < 1/10 случаев)

-     ощущение тяжести в голове и стеснения в груди (после быстрого внутривенного введения препарата), которые проходят самостоятельно

Очень редко  (< 1/10 000 случаев)

-     реакция в месте инъекции

-     изменение или нарушение вкусового восприятия, очень редко после внутривенного введения тиоктовой кислоты наблюдались судороги, двоение в глазах

-     после внутривенного введения тиоктовой кислоты наблюдались пурпура и тромбоцитопатии

-     содержание глюкозы в крови - по причине улучшения утилизации глюкозы - может снижаться. При этом сообщалось о жалобах, подобных таковым при гипогликемии - головокружение, потливость, головные боли и нарушения зрения

Частота не установлена

-     кожные аллергические реакции в виде крапивницы, зуда, экземы, кожной сыпи, а также системные реакции вплоть до шока

-     тошнота, рвота

-     аутоиммунный инсулиновый синдром

Сообщения о возможных нежелательных реакциях

Сообщение о возможных нежелательных реакциях после регистрации лекарственного препарата играет важную роль. Это позволяет продолжать наблюдение за соотношением пользы и риска в отношении данного лекарственного средства. От работников здравоохранения требуется сообщать о любых возможных нежелательных реакциях через национальную систему оповещения.

 

Противопоказания

- повышенная чувствительность к тиоктовой кислоте или другим компонентам препарата

- детский и подростковый возраст до 18 лет

 

Лекарственные взаимодействия

Цисплатин теряет действие при одновременном лечении Берлитионом® 600.

Сахаропонижающее действие инсулина и пероральных противодиабетических средств может усиливаться. Поэтому показан тщательный контроль сахара крови – особенно на начальном этапе терапии тиоктовой кислотой. В отдельных случаях, во избежание явлений гипогликемии, может возникнуть необходимость уменьшения дозы инсулина или дозы перорального противодиабетического средства.

Указание:

Берлитионом® 600ЕД  несовместим с раствором глюкозы, раствором Рингера, а также с растворами, которые, как известно, реагируют с SH-группами или дисульфидными мостиками.

Регулярный прием алкоголя представляет собой значительный фактор риска возникновения невропатии и прогрессирования клинической картины этого заболевания, и по этой причине может препятствовать успешному лечениюБерлитионом® 600. Поэтому принципиальная рекомендация пациентам с диабетической полиневропатией – насколько возможно, отказаться от приема алкоголя. Это также касается периодов, в которые терапия не проводится.

 

Особые указания

При парентеральном применении тиоктовой кислоты наблюдались реакции гиперчувствительности вплоть до анафилактического шока (см. побочные действия). Поэтому пациенты должны находиться под соответствующим наблюдением. В случае появления ранних симптомов (например, зуд, тошнота, недомогание и т. д.) лечение надо немедленно прекратить; при определенных обстоятельствах необходимо проведение дальнейших лечебных мероприятий.

Сообщалось о случаях развития аутоиммунного инсулинового синдрома (АИС) во время лечения тиоктовой кислотой. Пациенты с генотипом человеческого лейкоцитарного антигена (аллели HLA-DRB1*04:06 и HLA-DRB1*04:03) более предрасположены к развитию АИС при лечении тиоктовой кислотой. Носители аллели HLA-DRB1*04:03 (коэффициент восприимчивости к развитию АИС – 1,6) особенно распространены у представителей европеоидной расы (в Южной Европе больше, чем в Северной), а аллели HLA-DRB1*04:06 (коэффициент восприимчивости к развитию АИС – 56,6) особо распространены среди японских и корейских пациентов. АИС следует учитывать при дифференциальной диагностике спонтанной гипогликемии у тех пациентов, для лечения которых используется тиоктовая кислота (см. раздел побочные действия).

Применение в педиатрии

Дети и подростки исключаются из числа пациентов, для лечения которых применяется Берлитион®600 ЕД, так как в этом случае нет клинического опыта.

Во время беременности или лактации

В соответствии с общими принципами фармакотерапии, лекарственные средства во время беременности и лактации можно применять только после того, как тщательно взвешено соотношение «польза/риск».

Беременных и кормящих следует подвергать лечению тиоктовой кислотой строго по показаниям, установленным врачом.

О возможном переходе тиоктовой кислоты в материнское молоко ничего не известно.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортными средствами или потенциально опасными механизмами

Препарат Берлитион® 600 ЕД не влияет или имеет пренебрежимо малое влияние на способность управлять автотранспортом и обслуживать механизмы.

 

Передозировка

При передозировке могут появиться тошнота, рвота и головные боли.

При приеме - случайном или с суицидальной целью - пероральной дозы от 10 до 40 г тиоктовой кислоты в сочетании с алкоголем наблюдались тяжелые интоксикации, в части случаев – с летальным исходом. Клиническая картина отравления сначала может выражаться в психомоторном возбуждении или помрачении сознания и в дальнейшем протекает типично, с приступами генерализованных судорог и развитием лактатацидоза. Далее, в качестве последствий интоксикации тиоктовой кислотой в высоких дозах, описывались гипогликемия, шок, рабдомиолиз, гемолиз, диссеминированное внутрисосудистое свертывание (ДВС) крови, угнетение костного мозга и мультиорганная недостаточность.

Терапевтические мероприятия при интоксикации:

Уже при подозрении на значительную интоксикацию тиоктовой кислотой (напр., > 80 мг/кг веса тела у взрослых и > 50 мг/кг веса тела у детей) показаны незамедлительная госпитализация и начало проведения мероприятий в соответствии с общепринятыми принципами лечения при отравлениях (например, вызывание рвоты, промывание желудка, активированный уголь и т.д.). Купирование генерализованных приступов судорог, устранение лактатацидоза и всех других последствий интоксикации, представляющих угрозу для жизни должны быть ориентированы на современные принципы интенсивной терапии и проводиться симптоматически. В настоящее время имеются сомнения в пользе применения гемодиализа, методов гемоперфузии или гемофильтрации в рамках форсированной элиминации тиоктовой кислоты.

 

Форма выпуска  и упаковка

По 24 мл в ампулы коричневого стекла типа I.

По 5, 10 или 20 ампул в пластиковые ячейки для ампул вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.

 

Условия хранения 

Хранить при температуре не выше 25оС, в защищенном от света месте.

Хранить в недоступном для детей месте!

Срок хранения 

3 года

Приготовленный инфузионный раствор годен к применению в течение 6 часов при хранении в защищенном от света месте.

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту


Cаудалық атауы 
Берлитион® 600 ӘБ

Халықаралық патенттелмеген атауы 
Жоқ

Дәрілік түрі
Инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған концентрат   600 мг/24 мл

Құрамы
24 мл концентраттың құрамында 
белсенді зат – 0.755 г тиокт қышқылының этилендиамин тұзы (0.600 г тиокт қышқылына баламалы),
қосымша заттар: инъекцияға арналған су, азот, аргон.

Сипаттамасы
Мөлдір жасылдау сары ерітінді.

Фармакотерапиялық тобы 
Ас қорыту жолы және зат алмасу. Асқазан-ішек жолы ауруларын және зат алмасу бұзылуларын емдеуге арналған басқа препараттар. АІЖ ауруларын және зат алмасуды емдеуге арналған басқа да препараттар.Тиокт қышқылы.
АТХ коды А16AX01

Фармакологиялық қасиеттері 
Фармакокинетикасы
Тиокт қышқылы бауыр арқылы бірінші өту әсеріне жоғары дәрежеде ұшырайды. Тиокт қышқылының жүйелік биожетімділігінде елеулі дара ауытқулар бар. Тиокт қышқылы жанама тізбектің тотығуы және конъюгацияcы арқылы биотрансформацияланады, көбіне бүйрекпен шығарылады.
Тиокт қышқылының адамда плазмадан жартылай шығарылу кезеңі шамамен 25 минут құрайды, ал плазмадағы жалпы клиренсі 10-15 мл/мин/кг. Плазма құрамындағы 600 мг 30 минуттық инфузияның соңында шамамен 20 мкг/мл құрайды. Биотрансформация негізінен бүйірлік тізбектің тотығып қысқару жолымен (бета-тотығу) және/немесе сәйкес тиолдардың S-метилденуі жолымен жүреді.
Тиокт  қышқылы қант молекулаларымен қиын еритін кешенді қосылыстар түзеді.
Фармакодинамикасы 
Тиокт қышқылы дәрумен тәрізді, бірақ альфа-кето қышқылдарының  декарбоксилге тотығуында кофермент функциясын орындайтын эндогенді зат болып табылады. Қант диабетінен туындаған гипергликемия глюкозаның қан тамырларының матрицалық протеиндерінде жиналуына және үдемелі гликозданудың ақырғы өнімдері түзілуіне әкеледі («Advanced Glycosylation End Products»). Бұл үдеріс эндоневральді қан ағыны азаюына және эндоневральді гипоксия/ишемияға әкеледі, бұл шеткері жүйкелерді зақымдайтын бос оттегі радикалдарының жоғары өндірілуімен байланысты. Шеткері жүйкелерде сондай-ақ антиоксиданттармен, мысалы глутатионмен бірігуі анықталды. Тиокт қышқылы осылайша диабеттен болған  биохимиялық үдеріске әсер еткен, бұл өз кезегінде стрептозотоциннен туындаған, Advanced Glycosylation End Products түзілуі азайған, эндоневральді қан ағыны  жақсарып, глутатион антиоксидантының және жүйкенің диабеттік зақымдануында оттегінің бос радикалдарының  антиоксиданты ретінде физиологиялық құрамы артқан.
Бұл әсерлері тиокт қышқылының шеткері жүйкелердің функциясын жақсартуы мүмкіндігі туралы айғақтайды. Бұл диабеттік полиневропатияда болатын сенсорлы бұзылуларға қатысты және бұл мысалы күйдіру, ауыру, ұю сезімі немесе денені жыбырлату сияқты дизестезия, парестезия түрінде білінуі мүмкін.
Тиокт қышқылын қолданумен диабеттік полиневропатияны симптоматикалық емдеу саласындағы осы уақытқа дейінгі белгілі клиникалық тәжірибеге қосымша   тиокт қышқылының күйдіру, парестезиялар, ұю сезімі және ауыру сияқты симптомдарға жағымды әсері бары анықталды.

Қолданылуы 
- диабеттік полинейропатиядағы парестезияда

Қолдану тәсілі және дозалары
Диабеттік полинейропатияда парестезияның елеулі айқын симптомдарында ересектерге инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған концентратты 24 мл  дозада (1 ампула Берлитион 600 ӘБ) тәулігіне (600 мг тиокт қышқылы/тәулік сәйкес) вена ішіне енгізу ұсынылады.
Қолдану тәсілі
Инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған концентратты сұйылтқаннан кейін, бұл арада емнің бастапқы сатысында 2-4 апта ішінде вена ішіне енгізеді.
Берлитион® 600 ӘБ препаратының бір ампуласының ішіндегісін 0,9 %-дық натрий хлоридінің 250 мл ерітіндісімен араластырғаннан кейін вена ішіне енгізуді ең кемі 30 минут ішінде қысқа мерзімді инфузия түрінде жүргізу керек. Әсер етуші заттың жарыққа сезімталдығынан қысқа мерзімді инфузияға арналған ерітіндіні оны қолданудың алдында ғана дайындау керек. Инфузиялық ерітіндіні жарықтың әсерінен алюминий фольга көмегімен қорғау керек. Инфузиялық ерітінді жарықтан қорғалған жағдайда шамамен 6 сағат бойына сақталады. Инфузияның 30 минутқа тең болатын ең аз ұзақтығын сақтауды қамтамасыз ету керек.
Кейінгі ем ретінде пераоральді қабылдауға арналған тиокт қышқылын тәулігіне 300-600 мг тағайындайды.
Диабеттік полинейропатияда емнің негізі  диабетті оңтайлы түзету болып табылады.

Жағымсыз әсерлері 
Жиі (> 1/100 - < 1/10 жағдайда)
- кейін өз бетінше қоятын бастың ауырлығын және кеуденің қысылуын сезіну (препаратты вена ішіне жылдам енгізуден кейін)
Өте сирек (< 1/10 000 жағдайда)
- инъекция орнының реакциясы
- дәм сезудің өзгеруі немесе бұзылуы,  тиокт қышқылын вена ішіне енгізгеннен кейін өте сирек құрысулар, көзге қосарланып көрінулер бақыланды 
- тиокт қышқылын вена ішіне енгізгеннен кейін пурпура және тромбоцитопатия бақыланды 
- глюкоза утилизациясы жақсаруы себепті қандағы глюкоза құрамы төмендеуі мүмкін. Сонымен бірге гипогликемиядағыға ұқсас  - бас айналуы, тершеңдік, бас ауруы және көрудің бұзылуы сияқты шағымданулар туралы хабарланды
Жиілігі анықталмаған 
- есекжем, қышыну, экземалар, тері бөртпелері түріндегі терінің аллергиялық реакциялары, сондай-ақ шокқа дейін болатын жүйелік реакциялар   
- жүрек айнуы, құсу 
- аутоиммунды инсулин синдромы
Болжамды жағымсыз реакциялар туралы мәлімдемелер
Дәрілік препарат тіркелгеннен кейінгі  болжамды жағымсыз реакциялар туралы хабарламалар маңызды болып табылады. Бұл осы дәрілік заттың пайдасы мен қаупінің арқатынасын бақылауды жалғастыруға мүмкіндік береді. Денсаулық сақтау саласы қызметкерлерінен болжанған кез  келген жағымсыз реакциялар туралы  ұлттық хабарлау жүйесі арқылы мәлімдеу талап етіледі.

Қолдануға болмайтын жағдайлар
- тиокт қышқылына немесе препараттың басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық
- 18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдік жас 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі 
Цисплатин Берлитион® 600 препаратымен бір мезгілде емдегенде әсерін жоғалтады.
Инсулин мен пероральді диабетке қарсы дәрілердің қантты төмендететін әсері күшеюі мүмкін. Сондықтан қандағы қантты мұқият бақылау көрсетілімде, әсіресе тиокт қышқылымен  емдеудің бастапқы кезеңінде. 
Жекелеген жағдайларда, гипогликемия жағдайынан аулақ болу үшін, инсулин немесе пероральді диабетке қарсы дәрілердің дозасын азайтуға қажеттілік пайда болуы мүмкін.
Нұсқау:
Берлитион® 600 ӘБ  глюкоза ерітіндісімен, Рингер ерітіндісімен, сондай-ақ SH-топтарымен немесе дисульфидті байланыстарымен реакция беретін белгілі ерітінділермен үйлесімсіз.
Алкогольді ұдайы қабылдау невропатия туындауының және осы аурудың клиникалық көрінісі үдеуінің елеулі қауіп факторы болып табылады және осы себепті Берлитион® 600 препаратымен емнің нәтижелі болуына кедергі келтіруі мүмкін. Сондықтан диабеттік полиневропатиясы бар пациенттерге мүмкін болғанша алкоголь қабылдаудан бас тарту принципті түрде ұсынылады. Бұл ем жүргізілмейтін кезеңдерге де қатысты.

Айрықша нұсқаулар 
Тиокт қышқылын парентеральді қолданғанда анафилаксиялық шокқа дейінгі аса жоғары сезімталдық реакциялары (жағымсыз әсерлерін қараңыз) бақыланды. Сондықтан пациенттер тиісінше бақылауда болуы тиіс.  Ерте симптомдары (мысалы, қышыну, жүрек айнуы, дімкәстік және т.с.с.) білінген жағдайда емдеуді дереу тоқтату керек; белгілі бір жағдайларда емдік шараларды одан әрі қарай жүргізу керек.
Тиокт қышқылымен емдеу жағдайында аутоиммундық инсулин синдромы (АИС) дамуының жағдайлары туралы хабарланды.
Тиокт қышқылымен емдегенде адамның лейкоцитарлық антиген генотипі (HLA-DRB1*04:06 және HLA-DRB1*04:03 аллельдері) бар пациенттер АИС дамуына бейімділігі жоғарырақ. HLA-DRB1*04:03 аллель тасымалдаушылары (АИС дамуына сезімталдық коэффициенті – 1,6) еуропалық нәсіл өкілдері арасында кеңінен таралған (Солтүстігіне қарағанда, Оңтүстік Еуропада көбірек), ал HLA-DRB1*04:06 аллельдері (АИС дамуына сезімталдық коэффициенті – 56,6) жапон және корей пациенттері арасында ерекше таралған. Емдеу үшін тиокт қышқылы пайдаланылатын пациенттерде өздігінен болатын гипогликемияны дифференциациялық диагностика жүргізгенде  АИС ескеру керек (жағымсыз әсерлері бөлімін қараңыз).
Педиатрияда қолданылуы 
Балалар және жасөспірімдер емдеу үшін Берлитион® 600 ӘБ препараты қолданылатын пациенттер қатарына кірмейді, өйткені бұл жағдайлардың клиникалық тәжірибесі жоқ.
Жүктілік немесе лактация кезеңінде
Фармакотерапияның жалпы қағидаттарына сәйкес,  дәрілік заттарды жүктілік және лактация кезеңінде тек «пайда/қаупінің» арақатынасын мұқият таразылағаннан кейін ғана қолдануға болады. Жүкті және бала емізетін әйелдерді тиокт қышқылымен емдегенде дәрігер анықтаған көрсетілім бойынша қатаң жүргізу керек.
Тиокт қышқылының ана сүтіне өтуінің болжануы туралы еш дерек жоқ.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері 
Берлитион® 600 ӘБ препараты автокөлік басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етпейді немесе  әсері өте елеусіз болады.

Артық дозалануы 
Артық дозаланғанда жүрек айнуы, құсу және бас ауыруы пайда болуы мүмкін. 10-нан  40 г дейін  тиокт қышқылының пероральді дозасын алкогольмен бірге кездейсоқ немесе суицидтік мақсатта қабылдағанда, кейбір жағдайларда – өліммен аяқталатын ауыр уыттанулар байқалған. Уыттанудың  клиникалық көрінісі басында психомоторлы қозумен немесе сананың бұлыңғырлануымен білінуі мүмкін және ары қарай жайылған құрысу ұстамаларымен және лактатацидоздың дамуымен әдеттегідей жүреді. Ары қарай жоғары дозалардағы тиокт қышқылымен уыттанудың нәтижесі ретінде гипогликемия, шок, рабдомиолиз, гемолиз, қанның диссеминацияланған тамырішілік ұюы (ДТҰ), сүйек кемігінің бәсеңдеуі және мультиағзалық жеткіліксіздік сипатталған.
Уыттануда жүргізілетін емдік шаралар:
Тиокт қышқылымен елеулі уыттануға күдік білінісімен-ақ (мысалы, ересектерде дене салмағы > 80 мг/кг және балаларда дене салмағы  > 50 мг/кг) улануды емдеудегі жалпы қабылданған қағидаттарға сәйкес дереу ауруханаға жатқызу және шараларды жүргізуді бастау (мысалы, құстыру, асқазан шаю, белсендірілген көмір және т.с.с.) көрсетілген. Өмірге қауіп төндіретін құрысудың жайылған ұстамаларын бәсеңдету, лактатацидозды және уыттанудың барлық басқа салдарларын  жою қарқынды емнің заманауи қағидаттарына бағдарлануы және симптоматикасына қарай жүргізілуі тиіс. Қазіргі таңда тиокт қышқылын жылдамдатып элиминациялау аясында гемодиализ қолданудың, гемоперфузия немесе гемофильтрация әдістерінің пайдасы күмәнді болып отыр.

Шығарылу түрі және қаптамасы 
I типті қоңыр шыны ампулаларда 24 мл-ден. 
5, 10 немесе 20 ампуладан ампулаға арналған пластик ұяшықтарда медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау шарттары  
Жарықтан қорғалған жерде, 25оС - ден аспайтын температурада сақтау керек. 
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек! 

Сақтау мерзімі 
3 жыл 
Дайындалған инфузиялық ерітінді жарықтан қорғалған жерде 6 сағат бойына қолдануға жарамды.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары 
Рецепт арқылы