Торговое наименование Азитромицин Международное непатентованное название Азитромицин Лекарственная форма, дозировка Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 500 мг Фармакотерапевтическая группа Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные средства для системного применения. Макролиды, линкозамиды и стрептограмины. Макролиды. Азитромицин. Код АТХ J01FA10 Показания к применению Инфекционные заболевания, вызванные чувствительными к препарату возбудителями: - инфекции верхних отделов дыхательных путей и ЛОР-органов – синусит (воспаление околоносовых пазух), тонзиллит (воспаление небных миндалин/ гланд), средний отит (воспаление полости среднего уха); - инфекции нижних отделов дыхательных путей – бактериальные и атипичные пневмонии (воспаление легких), бронхит (воспаление бронхов); - инфекции кожи и мягких тканей – рожа, импетиго (поверхностное гнойничковое поражение кожи с образованием струпьев), вторично инфицированные дерматозы (кожные болезни); - инфекции мочеполовых путей, вызванных Chlamydia trachomatis и Neisseria gonorrhoeae – гонорейный и негонорейный уретрит (воспаление мочеиспускательного канала) и/или цервицит (воспаление шейки матки). Перечень сведений, необходимых до начала применения Противопоказания - повышенная чувствительность к азитромицину, эритромицину, макролидным антибиотикам, кетолидным антибиотикам или любым из вспомогательных веществ - тяжелые нарушения функции печени - беременность и период лактации - дети с массой тела менее 45 кг - детский и подростковый возраст до 18 лет С осторожностью: - при аритмии (возможны желудочковые аритмии, удлинение интервала (QT)) - детям с выраженными нарушениями функции печени и почек Необходимые меры предосторожности при применении С осторожностью:болезни печени и почек, беременность. Взаимодействия с другими лекарственными препаратами Антациды: при изучении влияния одновременного применения антацидов на фармакокинетику азитромицина не отмечали изменений биодоступности, хотя максимальная концентрация азитромицина в плазме крови снижалась на 25 %. Пациентам не следует одновременно принимать азитромицин и антациды. Цетиризин: у здоровых добровольцев, совместный прием 5-дневного курса азитромицина с цетиризином 20 мг в равновесном состоянии не привело к фармакокинетическому взаимодействию и значимому изменению в интервале QT. Дигоксин и колхицин (субстрат Р-гликопротеина) Сообщалось, что некоторые антибиотики из группы макролидов, в том числе азитромицин с субстратами P-гликопротеина, такими как дигоксин и колхицин, приводит к увеличению концентрации субстрата P-гликопротеина в сыворотке. Поэтому когда азитромицин и P-гликопротеиновые субстраты, такие как дигоксин, вводятся одновременно, следует рассмотреть возможность увеличения сывороточного дигоксина. Во время и после лечения азитромицином необходимо клиническое наблюдение за пациентом и при необходимости определение концентрации дигоксина в сыворотке. Зидовудин: при однократном применении 1000 мг и многократном применении 1200 мг или 600 мг азитромицина выявлено незначительное влияние на метаболизм или выведение с мочой зидовудина или его глюкуронидных метаболитов. Однако прием азитромицина повышал концентрацию фосфорилированного зидовудина (клинически активного метаболита) в мононуклеарах периферической крови. Азитромицин не взаимодействует с системой цитохрома Р450 печени. Азитромицин не индуцирует или инактивирует цитохром P450 с помощью комплекса цитохром-метаболит. Производные эрготамина: из-за теоретической возможности развития эрготизма, одновременное использование азитромицина с производными спорыньи не рекомендуется. Аторвастатин: совместное введение аторвастатина (10 мг ежедневно) и азитромицина (500 мг ежедневно) не изменяло концентрацию аторвастатина в плазме крови (на основе анализа HMG CoA-редуктазы). Тем не менее, зарегистрированы постмаркетинговые случаи рабдомиолиза у пациентов, получающих азитромицин со статинами. Карбамазепин: в исследовании фармакокинетического взаимодействия азитромицина на здоровых добровольцев, препарат не оказал значительного влияния на уровень карбамазепина в плазме крови или на его активные метаболиты. Циметидин: изменение фармакокинетики азитромицина не отмечалось в фармакокинетическом исследовании, изучающем действие разовой дозы циметидина, принятой за 2 часа до азитромицина, на фармакокинетику азитромицина. Пероральные кумариновые антикоагулянты: в фармакокинетических исследованиях взаимодействия азитромицин не меняет антикоагулянтный эффект однократной дозы 15 мг варфарина, введенной здоровым добровольцам. В постмаркетинговый период получены сообщения об усилении антикоагуляции после совместного приема азитромицина и пероральных кумариновых антикоагулянтов, но причинно-следственная связь не установлена, необходимо контролировать протромбиновое время при назначении азитромицина больным, получающим пероральные антикоагулянты, типа кумарина. Циклоспорин: в фармакокинетическом исследовании у здоровых добровольцев, которые в течение 3 дней перорально получали 500 мг/сутазитромицина, а затем однократно перорально 10 мг/кг циклоспорина, Cmax и AUC0-5 циклоспорина оказались значительно повышенными. Следовательно, следует проявлять осторожность, прежде чем рассматривать одновременное введение этих препаратов. Если совместное введение этих препаратов необходимо, следует контролировать уровни циклоспорина и соответствующим образом скорректировать дозу. Эфавиренз: совместный прием однократной дозы азитромицина 600 мг и 400 мг эфавиренза в день в течение 7 дней не приводит к клинически значимым фармакокинетическим взаимодействиям. Флуконазол: совместный прием однократной дозы 1200 мг азитромицина не изменяет фармакокинетику однократной дозы 800 мг флуконазола. Общее воздействие и период полувыведения азитромицина не изменялись при совместном введении с флуконазолом, однако, наблюдалось клинически незначительное снижение Cmax (18%) азитромицина. Индинавир: совместный прием однократной дозы 1200 мг азитромицина не оказал статистически значимого воздействия на фармакокинетику индинавира, вводимого в дозировке 800 мг три раза в день в течение 5 дней. Метилпреднизолон: В исследовании фармакокинетического взаимодействия у здоровых волонтеров азитромицин не оказал значительного влияния на фармакокинетикуметилпреднизолона. Мидазолам: у здоровых добровольцев совместное введение с азитромицином 500 мг/сут в течение 3 дней не вызывает клинически значимых изменений в фармакокинетике и фармакодинамике однократной дозы 15 мг мидазолама. Нельфинавир: совместное введение азитромицина (1200 мг) и нелфинавира в равновесном состоянии (750 мг три раза в день) привело к увеличению концентрации азитромицина. Клинически значимых побочных эффектов не наблюдалось и коррекция дозы не требуется. Рифабутин: одновременное применение азитромицина и рифабутина не повлияло на концентрацию этих препаратов в плазме крови. Нейтропению выявляли при одновременном применении азитромицина и рифабутина. Хотя нейтропения была связана с применением рифабутина, причинная связь с одновременным приемом азитромицина не была установлена. Силденафил: у здоровых мужчин-добровольцев не получено доказательств влияния азитромицина (500 мг ежедневно в течение 3 дней) на AUC и Cmax силденафила или его основного циркулирующего метаболита. Терфенадин: в фармакокинетических исследованиях не сообщалось о взаимодействии между азитромицином и терфенадином. В некоторых случаях невозможно полностью исключить вероятность взаимодействия. Тем не менее, не было получено конкретных доказательств того, что такое взаимодействие имело место. Теофиллин: не получено доказательств клинически значимого фармакокинетического взаимодействия между азитромицином и теофиллином при их одновременном применении здоровыми волонтерами. Триазолам: у 14 здоровых добровольцев совместное введение азитромицина 500 мг на 1 день и 250 мг на 2 день с 0,125 мг триазолама на 2 день не оказало существенного влияния на любую из фармакокинетических переменных для триазолама, по сравнению с совместным введением триазолама и плацебо. Триметоприм/сульфаметоксазол: совместное введение триметоприма/сульфаметоксазола DS (160 мг / 800 мг) в течение 7 дней с азитромицином 1200 мг на 7 день не оказало существенного влияния на максимальную концентрацию, общее воздействие или выведение триметоприма или сульфаметоксазола. Концентрации азитромицина в сыворотке были похожи на таковые, наблюдаемые в других исследованиях. Специальные предупреждения Гиперчувствительность Как и в случае с эритромицином и другими макролидными антибиотиками, сообщалось о редких серьезных аллергических реакциях, включая ангионевротический отек и анафилаксию (в редких случаях - с летальным исходом), дерматологических реакциях, включая острый генерализованный экзантематозный пустулез (ОГЭП), синдром Стивенса-Джонсона (SJS), токсический эпидермальный некролиз (TEN) (редко смертельный) и реакцию на препарат с эозинофилией и системными симптомами (DRESS). Некоторые из этих реакций, вызванных азитромицином, провоцировали рецидивирующие симптомы и требовали длительного наблюдения и лечения. Если возникает аллергическая реакция, прием препарата следует прекратить и назначить соответствующую терапию. Врачи должны знать, что повторное появление симптомов аллергии может возникнуть после прекращения симптоматической терапии. Гепатотоксичность Печень является основным органом для выведения азитромицина, поэтому азитромицин следует с осторожностью назначать пациентам с выраженным заболеванием печени. Сообщались случаи молниеносного гепатита, потенциально ведущего к опасной для жизни печеночной недостаточности У некоторых пациентов, возможно, имелись существующие заболевания печени или они принимали другие гепатотоксические лекарственные средства. В случае появления признаков и симптомов дисфункции печени, таких как быстро развивающаяся астения, сопровождающиеся с желтухой, изменением цвета мочи, склонностью к кровотечениям или печеночной энцефалопатией, немедленно провести функциональные пробы печени, анализы. При развитии дисфункции печени необходимо прекратить прием азитромицина. У пациентов, получающих производные эрготамина, появление эрготизма спровоцировано одновременным приемом некоторых макролидных антибиотиков. Нет данных относительно возможности взаимодействия между спорыньей и азитромицином. Тем не менее, из-за теоретической возможности развития эрготизма, комбинацию азитромицина и производных спорыньи следует избегать. Удлинение интервала QT Удлинение сердечной реполяризации и удлинение интервала QT, ведущие к риску развития сердечной аритмии и пируетной тахикардии, отмечались при лечении с другими макролидами, включая азитромицин. Следующие состояния повышают риск развитияжелудочковых аритмий (в том числе пируетной тахикардии), которые могут привести к остановке сердца, вследствие чего азитромицин следует применять с осторожностью у пациентов с текущими проаритмогенными состояниями (особенно женщины и пожилые пациенты), например: • с врожденным или документально подтвержденным удлинением интервала QT; • больные, которые принимают другие активные вещества, вызывающие удлинения интервала QT, например, антиаритмические средства класса IA (хинидин и прокаинамид) и класса III (дофетилид, амиодарон и соталол), цизаприд и терфенадин; антипсихотические средства, такие как пимозид; антидепрессанты, такие как циталопрам; и фторхинолоны, такие как моксифлоксацин и левофлоксацин; • с нарушением электролитного баланса, особенно в случаях гипокалиемии и гипомагниемии; • с клинически значимой брадикардией, сердечной аритмией или тяжелой сердечной недостаточностью. Суперинфекция Как и при приеме любых антибиотиков, рекомендуется наблюдение за признаками суперинфекции, вызванное резистентными микроорганизмами, включая грибы. Диарея, вызванная Clostridiumdifficile, сообщалась во всех случаях использования антибактериальных агентов, включая азитромицин, и может варьироваться по степени тяжести от легкой диареи до смертельного колита. Лечение антибактериальными средствами изменяет нормальную флору кишечника, что ведет к чрезмерному росту C. difficile. C. difficile производит токсины A и B, которые способствуют развитию CDAD. Штамм, производящий гипертоксин C. difficile приводит к повышенной заболеваемости и смертности, так как эти инфекции могут быть резистентными к антимикробной терапии и могут потребовать проведение колэктомии. CDAD должен учитываться у всех больных, которые жалуются на диарею после использования антибиотиков. Тщательный анамнез необходим, так как CDAD может развиться через два месяца после введения антибактериальных агентов. Стрептококковые инфекций Пенициллин, как правило, является препаратом выбора при лечении ларингита /тонзиллита, вызванных Streptococcuspyogenes и используется в качестве профилактики в острой ревматической лихорадки. Азитромицин эффективен против стрептококкового фарингита, но нет информации, касательно его эффективности для предотвращения острой ревматической лихорадки. Почечная недостаточность У пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <10 мл / мин) наблюдалось 33% увеличение системного воздействия азитромицина. Миастения гравис Обострение симптомов миастении и появление синдрома миастении были зарегистрированы у пациентов, получающих азитромицин. Длительность применения препарата не должна превышать сроки, указанные в инструкции. Неврологические и психические расстройства Следует соблюдать осторожность при назначении азитромицина пациентам с неврологическими или психическими расстройствами. Инфицированные ожоги Не следует применять азитромицин при лечении инфицированных ожоговых ран. Информация о вспомогательных веществах Препарат содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) на дозу, то есть по существу, «без натрия». Беременность Достаточных данных относительно применения азитромицина у беременных женщин нет. Установлено, что азитромицин проникает через плацентарный барьер, однако тератогенных эффектов не наблюдалось. Безопасность азитромицина не подтверждена относительно применения активного вещества во время беременности. Поэтому азитромицин следует применять во время беременности только в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода Период лактации Выявлено, что азитромицин выделяется через грудное молоко. Поскольку неизвестно, может ли азитромицин оказывать неблагоприятное воздействие на ребенка, во время лечения азитромицином кормление грудью следует прекратить. При грудном кормлении азитромицин может вызвать у ребенка диарею, грибковое заболевание слизистой оболочки, сенсибилизацию. Во время лечения азитромицином рекомендуется прервать грудное кормление на период применения препарата и в течение 2 дней после прекращения приема препарата. После окончания лечения кормление может быть возобновлено. Фертильность. Данные отсутствуют. Влияние на способность управлять транспортными средствами и потенциально опасными механизмами Отсутствуют данные о влиянии препарата на способность управлять автотранспортом и обслуживать механические устройства. Рекомендации по применению Режим дозирования Внутрь, один раз в сутки, за 1 час до приема пищи или через 2 часа после него, запивая водой. Риска на таблетке не предназначена для деления на две равные дозы. При инфекциях верхних и нижних дыхательных путей, кожи и мягких тканей (за исключением хронической мигрирующей эритемы): 500 мг 1 раз в сутки в течение 3 дней; суммарная доза составляет 1500 мг. При инфекциях, передаваемых половым путем: неосложненный уретрит/цервицит – 1 г однократно. Рекомендуется перерыв в 2 часа между приемом Азитромицина и антацидных (снижающих кислотность желудка) препаратов при их одновременном назначении. Детям с массой тела >45 кг и взрослым, включая пожилых Суточная доза составляет 500 мг в день, в один прием, в течение 3 дней (общая доза 1500мг). При неосложненных инфекциях половых органов, вызванных хламидиями, назначают однократно 1000 мг в сутки. Для восприимчивых гонококков рекомендуемая доза азитромицина составляет 1000 мг или 2000 мг в комбинации с 250 мг или 500 мг цефтриаксона, в соответствии с практическими рекомендациями для лечения. Недостаточность почечной функции Пациентам с клиренсом креатинина > 40 мл/мин корректировки дозы не требуется. Исследований пациентов с клиренсом креатина < 40 мл/мин не проводились. Таким пациентам нужно применять азитромицин с осторожностью. Недостаточность печеночной функции Поскольку азитромицин метаболизируется в печени и выводится с желчью, препарат не следует назначать пациентам, страдающим тяжелыми заболеваниями печени. Меры, которые необходимо принять в случае передозировки Нет сведений о передозировке азитромицином. Передозировка микролидными антибиотиками сопровождается временной потерей слуха, сильной тошнотой, рвотой и диареей. При подозрении на передозировку следует вызвать рвоту и немедленно прибегнуть к врачебной помощи. Рекомендуется обращаться за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае Очень часто - диарея, боли в животе, тошнота, метеоризм Часто - анорексия - головокружение, головная боль, парестезии, дисгевзия - нарушение зрения - тугоухость - рвота, диспепсия - зуд и сыпь - артралгия - усталость - снижение количества лимфоцитов в крови, увеличение количества эозинофилов в крови, снижение количества бикарбоната в крови Нечасто - кандидоз, кандидоз полости рта, вагинальные инфекции - лейкопения, нейтропения - отек Квинке, гиперчувствительность - гипестезия, сонливость, бессонница - нервозность - нарушение слуха, звон в ушах - учащенное сердцебиение - гастрит, запор - гепатит - синдром Стивенса-Джонсона, реакции фоточувствительности, крапивница - боли в грудной клетке, отеки, недомогание, астения - увеличение уровня аспартатаминотрансферазы в крови, увеличение уровня аланинаминотрансферазы в крови, увеличение уровня билирубина в крови, увеличение уровня мочевины в крови, увеличение уровня креатинина в крови, отклонения от нормы уровня калия в крови Редко - ажитация - вертиго - нарушение функции печени - острый генерализованный экзантематозный пустулез (ОГЭП) Очень редко - лекарственная сыпь с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS) Неизвестно - псевдомембранный колит - тромбоцитопения, гемолитическая анемия - анафилактическая реакция - агрессивность, тревожность - обморок, конвульсии, психомоторная гиперактивность, аносмия, агевзия, паросмия, миастения гравис - желудочковая тахикардия типа "пируэт", аритмия, включая желудочковую тахикардию - артериальная гипотензия - панкреатит, изменение окраски языка - печеночная недостаточность, которая в редких случаях приводит к смерти, вызывает молниеносный гепатит, некроз печени, холестатическую желтуху. - токсический эпидермальный некролиз, мультиформная эритема - почечная недостаточность, острый интерстициальный нефрит - удлинение интервала QT на электрокардиограмме Дополнительные сведения Состав лекарственного препарата Одна таблетка содержит активное вещество – азитромицин 500 мг; вспомогательные вещества: кальция гидрофосфата дигидрат, гипромеллоза, крахмал кукурузный, крахмал 1500, крахмал кукурузный частично прежелатинизированный, натрия лаурилсульфат, магния стеарат, целлюлоза микрокристаллическая; состав оболочки: спирт поливиниловый, тальк, макрогол 3350, лецитин (соевый), титана диоксид (Е171), железа оксид желтый (Е172), индигокармин (Е132). Описание внешнего вида, запаха, вкуса Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, голубого цвета, круглые, с двояковыпуклой поверхностью, с риской. На поперечном разрезе видны два слоя. Форма выпуска и упаковка По 3 таблетки помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой. По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона. Срок хранения 2 года Не применять после истечения срока годности. Условия хранения Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25ºС. Хранить в недоступном для детей месте! Условия отпуска из аптек По рецепту
Саудалық атауы Азитромицин Халықаралық патенттелмеген атауы Азитромицин Дәрілік түрі, дозалануы Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 500 мг Фармакотерапиялық тобы Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы дәрілер. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Азитромицин. АТХ коды J01FA10 Қолданылуы Препаратқа сезімтал қоздырғыштар туындатқан инфекциялық аурулар: - тыныс алу жолдарының жоғарғы бөліктерінің және ЛОР-ағзалардың инфекциялары – синусит (мұрын маңы қуыстарының қабынуы), тонзиллит (таңдай бадамшабездерінің/гландалардың қабынуы), ортаңғы отит (ортаңғы құлақ қуысының қабынуы); - тыныс жолдарының төменгі бөліктерінің инфекциялары – бактериялық және атипті пневмония (өкпенің қабынуы), бронхит (бронхылардың қабынуы); - терінің және жұмсақ тіндердің инфекциялары – тілме, импетиго( қабыршақтардың пайда болуымен терінің беткейлік іріңді зақымдануы), салдарлы инфекцияланған дерматоздар (тері аурулары); - Chlamydia trachomatis және Neisseria gonorrhoeae туғызған несеп-жыныс жолдарының инфекциялары – создық және создық емес уретрит (несеп шығару өзегінің қабынуы) және/немесе цервицит (жатыр мойнының қабынуы). Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі Қолдануға болмайтын жағдайлар - азитромицинге, эритромицинге, макролидті антибиотиктерге, кетолидті антибиотиктерге немесе кез келген қосымша заттарға жоғары сезімталдық - бауыр функциясының ауыр бұзылуы - жүктілік және лактация кезеңі - дене салмағы 45 кг-дан кем балалар - балалар және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер Сақтықпен: - аритмияда (қарыншалық аритмия, аралықтың (QT) ұзаруы болуы мүмкін) - бауыр мен бүйрек функциясының айқын бұзылулары бар балаларға Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары Сақтықпен: бауыр мен бүйрек аурулары, жүктілік. Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі Антацидтер: қан плазмасындағы азитромициннің ең жоғары концентрациясы 25% - ға төмендегенімен, антацидтерді бір мезгілде қолданудың азитромицин фармакокинетикасына әсерін зерделеу кезінде биожетімділікте өзгерістер байқалмады. Пациенттерге азитромицин мен антацидтерді бір мезгілде қабылдауға болмайды. Цетиризин: дені сау еріктілерде азитромициннің 5 күндік курсын 20 мг цетиризинмен бірге қабылдау тепе-теңдік жағдайында фармакокинетикалық өзара әрекеттесуге және QT аралығында елеулі өзгерістерге әкелген жоқ. Дигоксин және колхицин (Р-гликопротеин субстраты) Макролидтер тобындағы кейбір антибиотиктер, соның ішінде дигоксин және колхицин сияқты P-гликопротеин субстраттарымен азитромицин сарысудағы Р-гликопротеин субстраты концентрациясының жоғарылауына әкеледі деп хабарланды. Сондықтан азитромицин және дигоксин сияқты Р-гликопротеин субстраттары бір уақытта енгізілгенде, сарысулық дигоксиннің арту мүмкіндігін қарастыру керек. Азитромицинмен емдеу кезінде және одан кейін пациентті клиникалық бақылау және қажет болған жағдайда сарысудағы дигоксин концентрациясын анықтау қажет. Зидовудин: 1000 мг бір рет қолданғанда және 1200 мг немесе 600 мг азитромицинді көп рет қолданғанда зидовудиннің немесе оның глюкуронидтік метаболиттерінің метаболизміне немесе несеппен шығарылуына болмашы әсері анықталды. Алайда, азитромицин қабылдау шеткергі қанның мононуклеарларында фосфорланған зидовудин (клиникалық белсенді метаболит) концентрациясын арттырды. Азитромицин бауырдың Р450 цитохромы жүйесімен өзара әрекеттеспейді. Азитромицин цитохром-метаболит кешенінің көмегімен P450 цитохромын индукцияламайды немесе тежемейді. Эрготамин туындылары: эрготизм дамуының теориялық мүмкіндігіне байланысты азитромицинді қастауыш туындыларымен бір уақытта қолдану ұсынылмайды. Аторвастатин: аторвастатинді (күн сайын 10 мг) және азитромицинді (күн сайын 500 мг) бірге енгізу қан плазмасындағы аторвастатиннің концентрациясын өзгертпеді (HMG CoA-редуктаза талдауы негізінде). Алайда статиндермен азитромицин алатын пациенттерде рабдомиолиздің постмаркетингтік жағдайлары тіркелген. Карбамазепин: азитромициннің дені сау еріктілерге фармакокинетикалық өзара әрекеттесуін зерттеуде препарат қан плазмасындағы карбамазепиннің деңгейіне немесе оның белсенді метаболиттеріне елеулі әсер еткен жоқ. Циметидин: азитромицин фармакокинетикасының өзгеруі азитромициннің фармакокинетикасына азитромициннен 2 сағат бұрын қабылданған циметидиннің бір реттік дозасының әсерін зерттейтін фармакокинетикалық зерттеуде байқалмады. Пероральді кумариндік антикоагулянттар: өзара әрекеттесудің фармакокинетикалық зерттеулерінде азитромицин дені сау еріктілерге енгізілген варфариннің 15 мг бір реттік дозасының антикоагулянттық әсерін өзгертпейді. Маркетингтен кейінгі кезеңде азитромицинді және пероральді кумариндік антикоагулянттарды бірге қабылдағаннан кейін антикоагуляцияның күшеюі туралы хабарламалар алынды, бірақ себеп-салдарлық байланыс анықталмаған, кумарин сияқты пероральді антикоагулянттарды алатын науқастарға азитромицин тағайындау кезінде протромбин уақытын бақылау қажет. Циклоспорин: фармакокинетикалық зерттеуде 3 күн ішінде пероральді тәулігіне 500 мг азитромицин, содан кейін бір рет пероральді 10 мг/кг циклоспорин қабылдаған сау еріктілерде циклоспориннің Cmax және AUC0-5 айтарлықтай жоғарылаған. Сондықтан осы препараттарды бір мезгілде енгізуді қарастырмас бұрын абай болу керек. Егер осы препараттарды бірге енгізу қажет болса, циклоспориннің деңгейін бақылау және дозаны тиісінше түзету керек. Эфавиренз: 7 күн ішінде тәулігіне 600 мг азитромицин мен 400 мг эфавиренздің бір реттік дозасын бірге қабылдау клиникалық маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерге әкелген жоқ. Флуконазол: 1200 мг азитромициннің бір реттік дозасын бірге қабылдау флуконазолдың 800 мг бір реттік дозасының фармакокинетикасын өзгертпейді. Азитромициннің жалпы әсері мен жартылай шығарылу кезеңі флуконазолмен бірге енгізген кезде өзгерген жоқ, алайда, азитромициннің Cmax (18%) клиникалық елеусіз төмендеуі байқалды. Индинавир: 1200 мг азитромициннің бір реттік дозасын бірге қабылдау 5 күн бойы күніне үш рет 800 мг дозада енгізілетін индинавирдің фармакокинетикасына статистикалық маңызды әсер еткен жоқ. Метилпреднизолон: Дені сау еріктілердегі фармакокинетикалық өзара әрекеттесуді зерттеуде азитромицин метилпреднизолонның фармакокинетикасына айтарлықтай әсер еткен жоқ. Мидазолам: дені сау еріктілерде 3 күн бойы тәулігіне 500 мг азитромицинмен бірге енгізу 15 мг мидазоламның бір реттік дозасының фармакокинетикасы мен фармакодинамикасында клиникалық маңызды өзгерістер туғызбайды. Нельфинавир: азитромицинді (1200 мг) және нелфинавирді тепе-тең қалыпта (күніне үш рет 750 мг) бірге енгізу азитромицин концентрациясының артуына әкелді. Клиникалық маңызды жанама әсерлер байқалмады және дозаны түзету қажет емес. Рифабутин: азитромицин мен рифабутинді бір мезгілде қолдану осы препараттардың қан плазмасындағы концентрациясына әсер етпеді. Азитромицин мен рифабутинді бір мезгілде қолданған кезде нейтропения анықталды. Нейтропения рифабутинді қолданумен байланысты болса да, азитромицинді бір мезгілде қабылдаумен себептік байланысы анықталмаған. Силденафил: дені сау ер еріктілерде азитромициннің (3 күн бойы күн сайын 500 мг) силденафилдің AUC және Cmax немесе оның негізгі айналымдағы метаболитіне әсері туралы дәлелдер алынған жоқ. Терфенадин: фармакокинетикалық зерттеулерде азитромицин мен терфенадин арасындағы өзара әрекеттесу туралы хабарланған жоқ. Кейбір жағдайларда өзара әрекеттесу ықтималдығын толығымен жоққа шығару мүмкін емес. Алайда, мұндай өзара әрекеттесудің орын алғаны туралы нақты дәлелдер алынған жоқ. Теофиллин: дені сау еріктілерге бір мезгілде қолданған кезде эритромицин мен теофиллин арасындағы клиникалық маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесуге дәлелдер алынған жоқ. Триазолам: 14 дені сау еріктілерде 1-күні 500 мг және 2- күні 250 мг азитромицинді 2-күні 0,125 мг триазоламмен бірге енгізу триазолам мен плацебоны бірлесіп енгізумен салыстырғанда триазолам үшін фармакокинетикалық ауыспалылардың кез келгеніне елеулі әсер еткен жоқ. Триметоприм/сульфаметоксазол: 7-күні 1200 мг азитромицинмен 7 күн бойы триметоприм/сульфаметоксазолды DS (160 мг / 800 мг) бірге енгізу триметоприм немесе сульфаметоксазолдың ең жоғары концентрациясына, жалпы әсеріне немесе шығарылуына елеулі әсер еткен жоқ. Сарысудағы азитромициннің концентрациясы басқа зерттеулерде байқалғандарға ұқсас болды. Арнайы сақтандырулар Аса жоғары сезімталдық Эритромицин және басқа макролидті антибиотиктер жағдайындағыдай, ангионевроздық ісінуді және анафилаксияны (сирек жағдайларда - өліммен аяқталатын) қоса, сирек елеулі аллергиялық реакциялар, жедел жайылған экзантематозды пустулезді (ЖЖЭП), Стивенс-Джонсон синдромын (SJS), уытты эпидермальді некролизді (TEN) (сирек өліммен аяқталатын) және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) препаратқа реакцияны қоса алғанда, дерматологиялық реакциялар туралы хабарланды. Азитромицин тудырған кейбір реакциялар қайталанатын симптомдарды тудырды және ұзақ уақыт бақылау мен емдеуді қажет етті. Егер аллергиялық реакция пайда болса, препаратты қабылдауды тоқтатып, тиісті ем тағайындау керек. Дәрігерлер аллергия симптомдарының қайта пайда болуы симптоматикалық терапияны тоқтатқаннан кейін пайда болуы мүмкін екенін білуі керек. Гепатоуыттылық Бауыр азитромицинді шығаратын негізгі ағза болып табылады, сондықтан азитромицинді бауырдың ауыр ауруы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Өмірге қауіп төндіретін бауыр функциясының жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін шұғыл гепатит жағдайлары хабарланды Кейбір пациенттерде бауыр аурулары болған болуы немесе олар басқа гепатоуытты препараттарды қабылдаған болуы мүмкін. Сарғаюмен жүретін, тез дамитын астения, несеп түсінің өзгеруі, қан кетуге бейімділік немесе бауыр энцефалопатиясы сияқты бауыр дисфункциясының белгілері мен симптомдары пайда болған жағдайда бауырдың функционалдық сынамаларына дереу талдау жүргізу қажет. Бауыр дисфункциясы дамыған кезде азитромицин қабылдауды тоқтату керек. Эрготамин туындыларын алатын пациенттерде эрготизмнің пайда болуы кейбір макролидті антибиотиктерді бір мезгілде қабылдау арқылы туындайды. Қастауыш пен азитромицин арасындағы өзара әрекеттесу мүмкіндігі туралы мәліметтер жоқ. Алайда, эрготизм дамуының теориялық мүмкіндігіне байланысты азитромицин мен қастауыш туындыларының біріктірілімінен аулақ болу керек. QT аралығының ұзаруы Жүрек аритмиясы мен пируэтті тахикардияның даму қаупіне әкелетін жүрек реполяризациясының ұзаруы және QT аралығының ұзаруы азитромицинді қоса, басқа макролидтермен емдеу кезінде байқалды. Келесі жағдайлар жүрек ұстамасына әкелуі мүмкін қарыншалық аритмияның (оның ішінде пируетті тахикардия) даму қаупін арттырады, соның салдарынан азитромицинді ағымдағы проаритмогенді жағдайы бар пациенттерде (әсіресе әйелдер мен егде жастағы пациенттер) сақтықпен қолдану керек, мысалы: * QT аралығының туа біткен немесе құжатпен расталған ұзаруымен; • QT аралығын ұзартатын басқа белсенді заттарды қабылдайтын науқастар, мысалы, IA класының (хинидин және прокаинамид) және III класстың (дофетилид, амиодарон және соталол) аритмияғы қарсы дәрілері, цизаприд және терфенадин; пимозид сияқты антипсихоздық дәрілер; циталопрам сияқты антидепрессанттар; моксифлоксацин және левофлоксацин сияқты фторхинолондар; • электролиттік теңгерімнің бұзылуы бар, әсіресе гипокалиемия және гипомагниемия жағдайында; • клиникалық маңызды брадикардиясы, жүрек аритмиясы немесе жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар. Суперинфекция Кез келген антибиотиктерді қабылдағандағыдай, зеңдерді қоса, резистентті микроорганизмдерден туындаған суперинфекция белгілерін бақылау ұсынылады. Clostridiumdifficile туғызған диарея азитромицинді қоса алғанда, бактерияға қарсы агенттерді пайдаланудың барлық жағдайларында хабарланды және ауырлық дәрежесі бойынша жеңіл диареядан өлімге әкелетін колитке дейін ауытқуы мүмкін. Бактерияға қарсы дәрілермен емдеу ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, бұл С.difficile шамадан тыс өсуіне әкеледі. C. difficile CDAD дамуына ықпал ететін A және B токсиндерін шығарады. C. difficile гипертоксин өндіретін штамм аурушаңдық пен өлімнің артуына әкеледі, өйткені бұл инфекциялар микробқа қарсы емге резистентті болуы және колэктомия жүргізуді талап етуі мүмкін. Антибиотиктерді қолданғаннан кейін диареяға шағымданатын барлық науқастарда CDAD ескерілуі керек. Мұқият анамнез қажет, өйткені CDAD бактерияға қарсы агенттерді енгізгеннен соң екі айдан кейін дамуы мүмкін. Стрептококкты инфекциялар Пенициллин әдетте Streptococcuspyogenes тудырған ларингит/тонзиллитті емдеу кезінде таңдау препараты болып табылады және жедел ревматизмдік қызбаның профилактикасы ретінде пайдаланылады. Азитромицин стрептококкты фарингитке қарсы тиімді, бірақ жедел ревматизмдік қызбаның алдын алу үшін оның тиімділігі туралы ақпарат жоқ. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (ШСЖ <10 мл/мин) бар пациенттерде азитромициннің жүйелі әсерінің 33% - ға артқаны байқалды. Миастения гравис Азитромицин қабылдайтын пациенттерде миастения симптомдарының өршуі және миастения синдромының пайда болуы тіркелді. Препаратты қолдану ұзақтығы нұсқаулықта көрсетілген мерзімнен аспауы тиіс. Неврологиялық және психикалық бұзылулар Неврологиялық немесе психикалық бұзылулары бар пациенттерге азитромицинді тағайындағанда сақ болу керек. Инфекция жұқтырған күйіктер Инфекция жұқтырған күйік жараларын емдеуде азитромицинді қолдануға болмайды. Қосымша заттар туралы ақпарат Препараттың құрамында дозаға шаққанда 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни шын мәнінде «натрий жоқ». Жүктілік Жүкті әйелдерде азитромицинді қолдануға қатысты жеткілікті деректер жоқ. Азитромициннің плаценталық бөгет арқылы өтетіні анықталды, бірақ тератогендік әсерлер байқалмады. Азитромициннің қауіпсіздігі жүктілік кезінде белсенді затты қолдануға қатысты расталмаған. Сондықтан, азитромицинді жүктілік кезінде ана үшін күтілетін пайда шарана үшін ықтимал қауіптен асып кеткен жағдайда ғана қолдану керек Лактация кезеңі Азитромициннің емшек сүті арқылы бөлінетіні анықталды. Азитромициннің балаға жағымсыз әсер етуі мүмкін екендігі белгісіз болғандықтан, азитромицинмен емдеу кезінде бала емізуді тоқтату керек. Бала емізу кезінде азитромицин балада диареяны, шырышты қабықтың зеңдік ауруын, сенсибилизацияны тудыруы мүмкін. Азитромицинмен емдеу кезінде препаратты қолдану кезеңінде және препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2 күн бойы бала емізуді тоқтату ұсынылады. Емдеу аяқталғаннан кейін бала емізуді қайта бастауға болады. Фертильділік. Деректер жоқ. Көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсері Препараттың автокөлікті басқару және механикалық құрылғыларға қызмет көрсету қабілетіне әсері туралы деректер жоқ. Қолдану жөніндегі нұсқаулар Дозалау режимі Ішке, тәулігіне бір рет, тамақтанудан 1 сағат бұрын немесе одан 2 сағат өткен соң, сумен ішу керек. Таблеткадағы сызық екі тең дозаға бөлуге арналмаған. Жоғарғы және төменгі тыныс алу жолдарының, терінің және жұмсақ тіндердің инфекцияларында (созылмалы көшпелі эритеманы қоспағанда): 3 күн ішінде тәулігіне 1 рет 500 мг; жиынтық дозасы 1500 мг құрайды. Жыныстық жолмен берілетін инфекцияларда: асқынбаған уретрит/цервицит – бір рет 1 г. Бір мезгілде тағайындаған кезде Азитромицин мен антацидті (асқазанның қышқылдығын төмендететін) препараттарды қабылдау арасында 2 сағаттық үзіліс ұсынылады. Дене салмағы >45 кг балаларға және егде жастағыларды қоса алғанда ересектерге Тәуліктік доза бір қабылдауға, күніне 500 мг құрайды, 3 күн бойы (жалпы доза 1500 мг). Хламидийден туындаған жыныс мүшелерінің асқынбаған инфекцияларында тәулігіне бір рет 1000 мг тағайындалады. Сезімтал гонококктар үшін азитромициннің ұсынылатын дозасы емдеуге арналған практикалық ұсынымдарға сәйкес 250 мг немесе 500 мг цефтриаксонмен біріктірілімде 1000 мг немесе 2000 мг құрайды. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі Креатинин клиренсі > 40 мл/мин пациенттерге дозаны түзету талап етілмейді. Креатинин клиренсі < 40 мл/мин пациенттерге зерттеулер жүргізілген жоқ. Мұндай пациенттерге азитромицинді сақтықпен қолдану керек. Бауыр функциясының жеткіліксіздігі Азитромицин бауырда метаболизденетіндіктен және өтпен шығарылатындықтан, препаратты бауырдың ауыр ауруларымен ауыратын пациенттерге тағайындауға болмайды. Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар Азитромицинмен артық дозалану туралы мәліметтер жоқ. Макролидті антибиотиктердің артық дозалануы есту қабілетінің уақытша жоғалуымен, қатты жүрек айнуымен, құсумен және диареямен бірге жүреді. Егер артық дозалануға күдік болса, құстыру және дереу медициналық көмекке жүгіну керек. Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алуға жүгіну ұсынылады ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар Өте жиі - диарея, іштің ауыруы, жүрек айну, метеоризм Жиі - анорексия - бас айналуы, бас ауыруы, парестезия, дисгевзия - көру қабілетінің бұзылуы - есту мүкістігі - құсу, диспепсия - қышу және бөртпе - артралгия - шаршағыштық - қандағы лимфоциттер санының төмендеуі, қандағы эозинофилдер санының көбеюі, қандағы бикарбонат мөлшерінің төмендеуі Жиі емес - кандидоз, ауыз қуысының кандидозы, қынаптық инфекциялар - лейкопения, нейтропения - Квинке ісінуі, аса жоғары сезімталдық - гипестезия, ұйқышылдық, ұйқысыздық - күйгелектік - есту қабілетінің бұзылуы, құлақтағы шуыл - жүректің жиі соғуы - гастрит, іш қату - гепатит - Стивенс-Джонсон синдромы, фотосезімталдық реакциясы, есекжем - кеуденің ауыруы, ісіну, дімкәстік, астения - қандағы аспартатаминотрансфераза деңгейінің жоғарылауы, қандағы аланинаминотрансфераза деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, қандағы мочевина деңгейінің жоғарылауы, қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, қандағы калий деңгейінің қалыптан ауытқуы Сирек - ажитация - вертиго - бауыр функциясының бұзылуы - жедел жайылған экзантематозды пустулез (ЖЖЭП) Өте сирек - эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен дәрілік бөртпе (DRESS) Белгісіз - жалған жарғақшалы колит - тромбоцитопения, гемолиздік анемия - анафилаксиялық реакция - озбырлық, мазасыздық - естен тану, конвульсиялар, психомоторлық аса жоғары белсенділік, аносмия, агевзия, паросмия, миастения гравис - "пируэт" типті қарыншалық тахикардия, қарыншалық тахикардияны қоса аритмия - артериялық гипотензия - панкреатит, тілдің түсінің өзгеруі - сирек жағдайларда өлімге әкелетін бауыр функциясының жеткіліксіздігі жедел гепатитті, бауыр некрозын, холестаздық сарғаюды тудырады. - уытты эпидермалық некролиз, мультиформалы эритема - бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, жедел интерстициальді нефрит - электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы Қосымша мәліметтер Дәрілік препараттың құрамы Бір таблетканың құрамында белсенді зат – азитромицин – 500 мг; қосымша заттар: кальций гидрофосфаты дигидраты, гипромеллоза, жүгері крахмалы, 1500 крахмал, ішінара желатинделген жүгері крахмалы, натрий лаурилсульфаты, магний стеараты, микрокристалды целлюлоза; қабықтың құрамы: поливинил спирті, тальк, макрогол 3350, лецитин (соялық), титанның қостотығы (Е171), темірдің сары тотығы (Е172), индигокармин (Е 132). Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы Үлбірлі қабықпен қапталған, көгілдір түсті, дөңгелек, екі беті дөңес, сызығы бар таблеткалар. Көлденең кесіндісінде екі қабат көрінеді. Шығарылу түрі және қаптамасы 3 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады. 1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады. Сақтау мерзімі 2 жыл Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды. Сақтау шарттары Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек! Дәріханалардан босатылу шарттары Рецепт арқылы