Аторвастатин-ЛФ, 10 мг, таблетки №30, пачка картонная
Торговое наименование
Аторвастатин-ЛФ
Международное непатентованное название
Аторвастатин
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые оболочкой, 10 мг, 20 мг и 40 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Липид-модифицирующие препараты. Липид-модифицирующие препараты, простые. HMG CoA-редуктазы ингибиторы. Аторвастатин.
Код ATХ С10АА05
Показания к применению
- в сочетании с диетой для лечения пациентов с повышенным содержанием в плазме крови общего холестерина, Хс-ЛПНП, аполипопротеина В и триглицеридов и повышения содержания Хс-ЛПВП у пациентов первичной гиперхолестеринемией (гетерозиготной семейной и несемейной гиперхолестеринемией), комбинированной (смешанной) гиперлипидемией (типы IIa и IIb по Фредериксону), с повышенным содержанием триглицеридов в плазме крови (тип IV по Фредериксону) и пациентов с дисбеталипопротеинемией (тип III по Фредериксону), в случае отсутствия адекватного эффекта при диетотерапии
- для снижения содержания в плазме крови общего холестерина и Хс-ЛПНП у пациентов гомозиготной семейной гиперхолестеринемией при недостаточной эффективности диетотерапии и других нефармакологических методов лечения
- для снижения риска летальных исходов ИБС и рисков развития инфаркта миокарда, стенокардии, инсульта и для уменьшения необходимости проведения процедур реваскуляризации у пациентов сердечно-сосудистыми заболеваниями и/или дислипидемией, а также в случае, если эти заболевания не выявлены, но имеется не менее трех факторов риска развития ИБС, таких как возраст более 55 лет, курение, артериальная гипертензия, низкие концентрации в плазме крови Хс-ЛПВП, случаи раннего развития ИБС у родственников
- в сочетании с диетой для лечения детей в возрасте 10-17 лет с повышенным содержанием в плазме крови общего холестерина, Хс-ЛПНП и аполипопротеина В с гетерозиготной семейной гиперхолестеринемией, если после адекватной диетотерапии уровень Хс-ЛПНП остается >190 мг/дл или уровень Хс-ЛПНП остается >160 мг/дл, но при этом существуют случаи раннего развития сердечно-сосудистых заболеваний у родственников или два и более факторов риска развития сердечно-сосудистых заболеваний у ребенка.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к действующему веществу или к любому из вспомогательных веществ
- активные заболевания печени или повышение активности трансаминаз сыворотки (более чем в 3 раза по сравнению с верхней границей нормы) неясного генеза
- беременность и период лактации, а также применение у женщин репродуктивного возраста, не пользующихся адекватными методами контрацепции
- совместное применение с противовирусными препаратами против гепатита С (глекапревир/либрентасвир).
Необходимые меры предосторожности при применении
С осторожностью применять у пациентов, злоупотребляющих алкоголем и/или страдающих заболеванием печени (в анамнезе).
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Влияние на аторвастатин одновременно принимаемых лекарственных средств
Аторвастатин метаболизируется цитохромом Р450 3А4 (CYP3А4) и является субстратом белков-переносчиков, например, транспортера печеночного захвата ОАТР1В1 и OATP1B3. Одновременный прием аторвастатина и ингибиторов изофермента CYP3А4 или белков-переносчиков может привести к повышению концентрации аторвастатина в плазме крови и повышению риска развития миопатии. Данный риск также может повышаться при одновременном применении аторвастатина с другими лекарственными средствами, способными вызывать развитие миопатии, такими как производные фиброевой кислоты и эзетимиб.
Ингибиторы CYP3A4
Было доказано, что мощные ингибиторы CYP3A4 приводят к значительному повышению концентрации аторвастатина. Одновременного применения мощных ингибиторов CYP3A4 (например, циклоспорина, телитромицина, кларитромицина, делавирдина, стирипентола, кетоконазола, вориконазола, итраконазола, позаконазола и ингибиторов протеазы ВИЧ, включая ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир и т.д.) следует по возможности избегать. Если совместный прием данных лекарственных средств с аторвастатином неизбежен, следует уменьшить начальную и максимальную дозы аторвастатина, и рекомендуется соответствующий клинический мониторинг пациентов.
Рекомендации совместного применения аторвастатина и ингибиторов протеазы ВИЧ:
Ингибиторы протеазы ВИЧ | Рекомендации
по совместному применению |
Типранавир+ритонавир Телапревир | Не рекомендуется совместный прием
|
Лопенавир+ритонавир | Применять аторвастатин с
осторожностью и в минимальной эффективной дозе |
Дарунавир+ритонавир Фосампренавир Фосампренавир+ритонавир Саквинавир+ритонавир | Доза аторвастатина не должна
превышать 20 мг в сутки |
Нелфинавир | Доза аторвастатина не должна
превышать 40 мг в сутки |
Ингибиторы CYP3A4 умеренного действия
Ингибиторы CYP3A4 умеренного действия (например, эритромицин, дилтиазем, верапамил и флуконазол) могут вызывать повышение концентрации аторвастатина в плазме. Повышенный риск миопатии наблюдается при использовании эритромицина в сочетании со статинами. Установлено, что амиодарон и верапамил ингибируют активность CYP3A4, поэтому их совместное использование с аторвастатином может привести к усилению его действия. Таким образом, необходимо назначать более низкую максимальную дозу аторвастатина и рекомендуется проводить соответствующий клинический мониторинг пациентов при одновременном приеме препарата с ингибиторами CYP3A4 умеренного действия. Соответствующие клинические наблюдения рекомендуются после начала терапии или после коррекции дозы ингибитора.
Индукторы CYP3A4
Одновременный прием аторвастатина с индукторами цитохрома Р4503А (например, с эфавирензом, рифампицином, зверобоем) может привести к переменному снижению концентрации аторвастатина в плазме. В связи с двойным механизмом взаимодействия рифампицина (индукцией цитохрома Р4503А и ингибированием транспортера поглощения препарата печенью OATP1B1) рекомендуется одновременное применение аторвастатина и рифампицина, поскольку прием аторвастатина некоторое время после рифампицина вызывает значительное снижение концентрации аторвастатина в плазме. Однако влияние аторвастатина на концентрацию рифампицина в гепатоцитах не установлено, поэтому если сопутствующий прием неизбежен, необходимо проводить тщательное наблюдение за пациентами на предмет эффективности терапии.
Ингибиторы транспортных белков
Ингибиторы транспортных белков (например, циклоспорин) могут усиливать общее воздействие аторвастатина. Эффект ингибирования транспортеров поглощения препарата печенью на концентрацию аторвастатина в гепатоцитах неизвестен. Если сопутствующий прием неизбежен, рекомендуется уменьшить дозу и проводить клинический мониторинг эффективности терапии.
Гемфиброзил/производные фиброевой кислоты
Монотерапия фибратами иногда вызывает проблемы со стороны мышечной системы, включая рабдомиолиз. Данный риск может возрастать при сопутствующем приеме фиброевой кислоты и аторвастатина. Если сопутствующий прием неизбежен, для достижения терапевтической цели необходимо назначать самые малые дозы аторвастатина и осуществлять надлежащее наблюдение за пациентами.
Эзетимиб
Монотерапия эзетимибом вызывает проблемы со стороны мышечной системы, включая рабдомиолиз. Поэтому данный риск может возрастать при сопутствующем приеме эзетимиба и аторвастатина. Рекомендуется проводить соответствующий клинический мониторинг таких пациентов.
Колестипол
Концентрация аторвастатина и его активных метаболитов в плазме была ниже (прибл. на 25%) по сравнению с сопутствующей терапией колестиполом и аторвастатином. Влияние на уровень липидов было больше, при одновременном приеме препаратов аторвастатина и колестипола в сравнении с уровнем при монотерапии данными препаратами.
Фузидиевая кислота
Исследования взаимодействия аторвастатина и фузидиевой кислоты не проводились. Как и в случае с другими статинами, в ходе пострегистрационных наблюдений за сопутствующей терапией аторвастатином и фузидиевой кислотой были отмечены проблемы со стороны мышц, в т. ч. рабдомиолиз (включая некоторые случаи летального исхода). Механизм данного взаимодействия неизвестен. За пациентами следует осуществлять тщательное наблюдение, и в некоторых случаях временно приостановить назначение аторвастатина.
Колхицин
Несмотря на то, что исследования взаимодействия аторвастатина и колхицина не проводились, сообщались случаи миопатии при сопутствующей терапии аторвастатином и колхицином, и поэтому следует соблюдать осторожность при назначении аторвастатина вместе с колхицином.
Влияние аторвастатина на другие лекарственные средства
Дигоксин
При совместном приеме многократных доз дигоксина и 10 мг аторвастатина равновесные концентрации дигоксина увеличивались незначительно. Пациенты, принимающие дигоксин, подлежат врачебному наблюдению.
Пероральные контрацептивы
Совместное использование аторвастатина и пероральных контрацептивов вызывает повышение концентрации норэтиндрона и этинилэстрадиола в плазме.
Варфарин
Признаков клинически значимого взаимодействия аторвастатина с варфарином не обнаружено.
Сообщалось об очень редких случаях клинически значимых взаимодействий с антикоагулянтами. Перед началом лечения аторвастатином и далее достаточно часто в ходе лечения рекомендуется определять протромбиновое время у пациентов, принимающих кумариновые антикоагулянты.
Боцепревир
Рекомендуется снизить начальную дозу и осуществлять клинический мониторинг пациентов, принимающих аторвастатин и боцепревир одновременно. Ежедневная доза аторвастатина не должна превышать 20 мг во время сопутствующей терапии боцепревиром.
Специальные предупреждения
Действие на печень
Как и при использовании других гиполипидемических средств того же класса, при лечении препаратом Аторвастатин-ЛФ может проявляться умеренное (более чем в 3 раза по сравнению с верхней границей нормы) повышение сывороточной активности печеночных трансаминаз.
До начала, через 6 недель и 12 недель после начала применения препарата или после увеличения дозы, а также во время всего курса лечения необходимо контролировать показатели функции печени. Функцию печени следует исследовать также при появлении клинических признаков поражения печени. В случае повышения уровня печеночных трансаминаз их активность следует контролировать до тех пор, пока она не нормализуется. Если повышение уровня трансаминаз более чем в 3 раза по сравнению с верхней границей нормы сохраняется, рекомендуется снижение дозы или отмена препарата.
Аторвастатин-ЛФ следует с осторожностью применять у пациентов, потребляющих чрезмерное количество алкогольных напитков и/или имеющих заболевания печени в анамнезе.
Пациенты, ранее перенесшие геморрагический инсульт или транзиторную ишемическую атаку
Для пациентов, перенесших геморрагический инсульт или лакунарный инфаркт мозга, баланс рисков и преимуществ 80 мг аторвастатина является неопределенным. У таких пациентов до начала лечения следует тщательно рассмотреть потенциальный риск геморрагического инсульта.
Действие на скелетные мышцы
Аторвастатин, так же, как и другие ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы, может в редких случаях влиять на скелетные мышцы и вызывать миалгию, миозит, миопатию, которые могут прогрессировать до рабдомиолиза, заболевания, потенциально угрожающего жизни, характеризующегося значительным повышением уровня креатинфосфокиназы (в 10 раз выше верхней границы нормы (ВГН)), миоглобинемии и миоглобинурии, что может привести к развитию почечной недостаточности.
Аторвастатин может вызвать повышение активности КФК. При применении аторвастатина, как и других препаратов этого класса, описаны редкие случаи рабдомиолиза с острой почечной недостаточностью, обусловленной миоглобинурией.
Аторвастатин следует с осторожностью назначать пациентам с предрасполагающими факторами развития рабдомиолиза. Уровень креатинфосфокиназы (КФК) следует измерять до начала лечения статинами в следующих ситуациях:
- почечная недостаточность
- гипотиреоз
- наследственные мышечные расстройства в личном или семейном анамнезе
- случай мышечной токсичности, вызванной статином или фибратом в анамнезе
- заболевание печени в анамнезе и/или употребление алкогольных напитков в значительном количестве
- у пациентов пожилого возраста (старше 70 лет) необходимость данных измерений следует рассматривать с учетом наличия других предрасполагающих факторов развития рабдомиолиза
- ситуации, при которых возможно увеличение уровня тех или иных веществ плазмы крови, например, при взаимодействии лекарственных средств, а также у особых групп пациентов, включая лиц с наследственными заболеваниями.
В таких ситуациях риск лечения следует рассматривать относительно возможной пользы и рекомендуется проводить клинический мониторинг. Терапию не следует начинать, если уровни КФК значительно выше (более чем в 5 раз выше ВГН) нормы. Терапию аторвастатином следует временно прекратить или полностью отменить при появлении признаков возможной миопатии или наличии фактора риска развития почечной недостаточности на фоне рабдомиолиза (например, тяжелая острая инфекция, артериальная гипотензия, серьезная операция, травма, метаболические, эндокринные и электролитные нарушения и неконтролируемые судороги).
Измерение уровня креатинфосфокиназы
Не следует измерять уровень креатинфосфокиназы после интенсивной физической нагрузки или при наличии вероятной альтернативной причины повышения КФК, так как это усложняет интерпретацию значений. Если уровни КФК значительно превышают исходный уровень (более чем в 5 раз выше ВГН), для подтверждения результата следует повторить исследования спустя 5-7 дней.
Информация для пациентов
Следует предупредить пациентов о необходимости немедленно сообщать о возникновении мышечной боли, судорогах или слабости, особенно, если они сопровождаются недомоганием или лихорадкой. Если эти симптомы возникали в период лечения аторвастатином, то следует измерить уровни КФК. Если выявленные уровни КФК значительно повышены (более чем в 5 раз выше верхней границы нормы (ВГН)), мышечные симптомы сильно выражены и вызывают ежедневный дискомфорт, следует рассмотреть вопрос о прерывании лечения.
Если симптомы преходящие, и уровни КФК возвращаются к норме, следует рассмотреть вопрос о повторном применении аторвастатина или примененииальтернативного статина в минимальных дозах и с тщательным мониторингом.
Прием аторвастатина должен быть прекращен, если будет выявлено клинически значимое повышение уровня КФК (более чем в 10 раз выше ВГН), или если будет диагностирован рабдомиолиз либо подозрение на данное заболевание.
Сопутствующее лечение другими лекарственными средствами
Риск рабдомиолиза возрастает при приеме аторвастатина одновременно с некоторыми лекарственными средствами, которые могут повышать концентрацию аторвастатина в плазме крови, например, с мощными ингибиторами CYP3A4 или транспортными белками (такими как циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, позаконазол и ингибиторы ВИЧ-протеазы, в т. ч. ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир, саквинавир, фосампренавир и т.д.). Кроме того, может возрасти риск миопатии при одновременном использовании гемфиброзила и других производных фиброевой кислоты, боцепревира, эритромицина, ниацина и эзетимиба, телапревира или комбинации типранавира/ритонавира. Вместо данных препаратов по возможности следует рассмотреть возможность назначения альтернативных (не взаимодействующих) лекарственных средств.
Очень редко сообщалось об иммуноопосредованной некротической миопатии (ИОНМ) во время либо после лечения статинами. ИОНМ клинически характеризуется постоянной слабостью проксимальных мышц и повышающейся активностью креатинфосфокиназы в сыворотке крови, имеющие продолжительный характер, несмотря на прекращение лечения статинами.
Если совместный прием данных препаратов с аторвастатином необходим, следует внимательно изучить пользу и риски сопутствующей терапии. Если пациенты принимают лекарственные средства, повышающие концентрацию аторвастатина в плазме, рекомендуется назначать более низкую максимальную дозу аторвастатина. В случае применения сильных ингибиторов CYP3A4 необходимо назначать более низкую начальную дозу аторвастатина, а также рекомендуется проводить соответствующий клинический мониторинг данных пациентов.
Одновременное использование аторвастатина и фузидиевой кислоты не рекомендуется, поэтому на время лечения фузидиевой кислотой можно временно приостановить терапию аторвастатином.
Терапия статинами может быть возобновлена через семь дней после последней дозы фузидиевой кислоты.
В исключительных обстоятельствах, когда требуется длительная системная фузидиевая кислота, например, для лечения тяжелых инфекций, необходимость совместного введения аторвастатина и фузидиевой кислоты следует рассматривать только в каждом конкретном случае и под пристальным медицинским наблюдением.
Интерстициальные заболевания лёгких
Были получены сообщения об очень редких случаях развития интерстициальных заболеваний лёгких при приёме статинов, особенно при длительной терапии. При появлении симптомов интерстициальных заболеваний лёгких, таких как нарушение дыхания, одышка, непродуктивный кашель, ухудшение общего состояния (усталость, потеря веса, лихорадка), терапию статинами следует прекратить.
Сахарный диабет
Некоторые данные свидетельствуют, что статины как класс повышают уровень глюкозы в крови, а у пациентов с высоким риском развития диабета могут вызвать повышение уровня сахара в крови, которое требует соответствующего лечения. Однако преимущества статинов в отношении снижения рисков сердечно-сосудистых заболеваний превышает небольшое увеличение риска развития диабета, поэтому не следует прекращать применение статинов. Есть основания для периодического мониторинга гликемии у пациентов особенно из группы риска (глюкоза натощак 5.6-6.9 ммоль/л, индекс массы тела >30 кг/м2, повышение уровня триглицеридов или гипертензия), принимающих статины.
Лекарственное средство содержит натрия лаурилсульфат. Эту информацию необходимо учитывать пациентам, находящимся на диете с ограниченным поступлением натрия.
Применение в педиатрии
Опыт применения препарата у детей в возрасте 6-10 лет ограничен. Аторвастатин-ЛФ не показан для лечения пациентов младше 10 лет.
Во время беременности или лактации
Беременность
Аторвастатин противопоказан при беременности. Женщины репродуктивного возраста во время лечения должны пользоваться надежными методами контрацепции. Аторвастатин можно назначать женщинам репродуктивного возраста только в том случае, если вероятность беременности у них очень низкая, а пациентка информирована о возможном риске для плода во время лечения.
Планирование беременности возможно спустя 1 месяц после прекращения приема аторвастатина.
Лактация
Аторвастатин противопоказан при кормлении грудью. Неизвестно, выводится ли препарат с грудным молоком. Учитывая возможность нежелательных реакций у грудных детей, женщины, получающие данный препарат, должны прекратить кормление грудью.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Аторвастатин-ЛФ не оказывает влияния на способность управлять транспортным средством или работать со сложными механизмами.
Однако при возникновении нежелательных реакций, которые могут привести к снижению концентрации внимания и координации, от вождения автомобиля следует воздержаться.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Перед началом терапии препаратом Аторвастатин-ЛФ следует определить уровень холестерина в крови на фоне соответствующей диеты, назначить физические упражнения и провести мероприятия, направленные на снижение массы тела у пациентов с ожирением, а также провести лечение основных заболеваний. Во время лечения препаратом Аторвастатин-ЛФ пациентам следует придерживаться стандартной гипохолестеринемической диеты.
Стандартная начальная доза – 10 мг один раз в сутки ежедневно. Начальная и поддерживающая дозы могут быть индивидуализированы соответственно исходному уровню холестерина ЛПНП, задач и эффективности терапии. Через 2-4 недели от начала лечения и/или коррекции дозы препаратом Аторвастатин-ЛФ следует провести липидограмму и соответствующим образом скорректировать дозу. Максимальная доза препарата составляет 80 мг один раз в сутки.
Первичная гиперхолестеринемия и комбинированная (смешанная) гиперлипидемия
В большинстве случаев достаточно назначить препарат в дозе 10 мг один раз в сутки ежедневно. Эффект лечения развивается через 2 недели, максимальный эффект - через 4 недели. Положительные изменения поддерживаются путем продолжительного применения препарата.
Гомозиготная семейная гиперхолестеринемия
Препарат назначают в дозе от 10 до 80 мг один раз в сутки ежедневно, в любое время, независимо от приема пищи. Начальную и поддерживающую дозы устанавливают индивидуально. У этих пациентов аторвастатин следует применять в качестве вспомогательного средства в комбинации с другими гиполипидемическими методами лечения (например, ЛПНП-аферезом) или когда использование этих методов невозможно. В большинстве случаев у пациентов с гомозиготной семейной гиперхолестеринемией результат достигается применением аторвастатина в дозе 80 мг 1 раз в сутки.
Гетерозиготная семейная гиперхолестеринемия
Пациентам следует начинать лечение с дозы аторвастатина 10 мг в сутки. При выборе дозы следует применять индивидуальный подход, дозу следует корректировать каждые 4 недели до 40 мг в сутки. После этого доза аторвастатина может быть увеличена до 80 мг в сутки или 40 мг в сутки можно принимать в комбинации с препаратом, усиливающим секрецию желчной кислоты.
Профилактика сердечно-сосудистых заболеваний
В основных исследованиях по профилактике применялась доза препарата 10 мг в сутки. Для достижения уровней холестерина (ЛПНП) может понадобиться применение более высоких доз препарата. Особые группы пациентов
Пациенты с нарушением функции печени
Пациентам с нарушениями функции печени препарат назначают с осторожностью в связи с замедлением выведения препарата из организма. Показан контроль клинических и лабораторных показателей и при выявлении значительных патологических изменений доза должна быть уменьшена или лечение прекращено. Препарат противопоказан пациентам с активным заболеванием печени.
Пациенты с нарушением функции почек
Заболевания почек не влияют на концентрацию аторвастатина или на снижение уровня холестерина ЛПНП в плазме крови, поэтому необходимости в коррекции дозы нет.
Применение в детском возрасте
Гетерозиготная семейная гиперхолестеринемия
Лечение должен проводить врач, имеющий опыт лечения гиперлипидемии у детей. Для достижения эффекта необходимо регулярно проводить повторное обследование пациентов. Рекомендуется назначать Аторвастатин-ЛФ в начальной дозе 10 мг один раз в сутки ежедневно. Максимальная рекомендуемая доза составляет 20 мг один раз в сутки ежедневно (дозы, превышающие 20 мг, у пациентов данной возрастной группы не изучали). Дозу устанавливают индивидуально с учетом цели терапии, корригировать дозу можно с интервалом 4 недели и более. Опыт применения препарата у детей в возрасте 6-10 лет ограничен. Аторвастатин-ЛФ не показан для лечения пациентов младше 10 лет.
Пациенты пожилого возраста
Различий в безопасности и эффективности препарата в лечении гиперхолестеринемии у пациентов пожилого возраста и взрослых
пациентов в возрасте после 60 лет нет.
Совместное применение с другими лекарствами
У пациентов, принимающих противовирусные препараты против гепатита С, гразопревир/элбасвир или летермовир для профилактики
цитомегаловирусной инфекции одновременно с аторвастатином, доза
аторвастатина не должна превышать 20 мг/день.
Применение аторвастатина не рекомендуется пациентам, принимающим летермовир в сочетании с циклоспорином.
Если принимается решение о совместном приёме Аторвастатин-ЛФ и ингибиторов CYP3А4, то следует:
Всегда начинать лечение с минимальной дозы (10 мг), обязательно контролировать липиды сыворотки крови до титрования дозы.
Можно временно отменить приём Аторвастатин-ЛФ, если ингибиторы CYP3А4 назначены коротким курсом (например, короткий курс антибиотика, такого как кларитромицин).
Рекомендации о максимальных дозах Аторвастатин-ЛФ при использовании:
с циклоспорином - доза не должна превышать 10 мг;
с кларитромицином - доза не должна превышать 20 мг;
с итраконазолом - доза не должна превышать 40 мг.
Метод и путь введения
Для приема внутрь.
Таблетки следует принимать ежедневно, в любое, но в одно и то же время дня, независимо от приема пищи.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: миопатия (рабдомиолиз), нарушение функции печени, тошнота, рвота, диарея.
Лечение: проводят симптоматическую терапию (промывание желудка, приём активированного угля или слабительных препаратов).
При развитии миопатии с последующим рабдомиолизом и острой почечной недостаточностью препарат следует немедленно отменить. Показано введение диуретика и раствора натрия гидрокарбоната. Рабдомиолиз может приводить к гиперкалиемии, для устранения которой требуется внутривенное введение кальция хлорида или кальция глюконата, инфузия глюкозы с инсулином, гемодиализ.
Специфического антидота нет. Поскольку аторвастатин связывается с белками плазмы крови, гемодиализ малоэффективен.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (от ≥1/100 до < 1/10), нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100), редко (от ≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на
основании имеющихся данных).
Часто
- назофарингит
- аллергические реакции
- гипергликемия
- головная боль
- фаринголарингеальная боль, носовое кровотечение
- запор, метеоризм, диспепсия, тошнота, диарея
- миалгия, артралгия, боль в конечности, мышечные спазмы, опухание суставов, боль в спине
- нарушения показателей, отражающих функцию печени, увеличение уровня креатинфосфокиназы
Нечасто
- гипогликемия, увеличение массы тела, анорексия
- ночные кошмары, бессонница
- головокружение, парестезии, гипестезии, дисгевзия, амнезия
- нечеткое зрение
- шум в ушах, рвота, боль в верхней и нижней части живота, отрыжка, панкреатит
- гепатит
- крапивница, кожная сыпь, зуд, алопеция
- боль в шее, мышечная утомляемость
- недомогание, астения, боль в грудной клетке, периферический отек повышенная утомляемость, лихорадка
- положительный результат анализа на содержание лейкоцитов в моче
Редко
- тромбоцитопения
- периферическая нейропатия
- нарушение зрения
- холестаз
- ангионевротический отек, буллезный дерматит, включая мультиформную эритему, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз
- миопатия, миозит, рабдомиолиз, тендинопатия, иногда осложненная разрывом сухожилия
Очень редко
- анафилаксия
- потеря слуха
- печеночная недостаточность
- гинекомастия
Неизвестно
- иммуноопосредованная некротизирующая миопатия
Как и в случае с другими ингибиторами ГМГ-КоА-редуктазы, при терапии аторвастатином у пациентов отмечались повышенные уровни трансаминаз в сыворотке. Данные изменения носили, как правило, слабый, преходящий характер и не требовали прерывания терапии.
При приеме аторвастатина, как препарата группы статинов, отмечались также следующие побочные эффекты:
- сексуальная дисфункция
- депрессия
- редкие случаи развития интерстициальных заболеваний легких, особенно при длительной терапии
- сахарный диабет: частота развития будет зависеть от присутствия или отсутствия факторов риска (глюкоза натощак ≥ 5.6; индекс массы тела >30 кг/м2; повышение уровня триглицеридов; гипертензия в анамнезе).
Пациенты детского возраста
Часто
- головная боль, боль в животе, повышение уровней аланинаминтрансферазы, повышение уровней креатинфосфокиназы в крови.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - аторвастатин 10.0 мг (в виде аторвастатина кальция тригидрата 10.85 мг); аторвастатин 20.0 мг (в виде аторвастатина кальция тригидрата 21.70 мг); аторвастатин 40.0 мг (в виде аторвастатина кальция тригидрата 43.40 мг).
вспомогательные вещества: кальция карбонат, кросповидон, натрия лаурилсульфат, кремния диоксид коллоидный безводный, тальк, целлюлоза микрокристаллическая.
состав оболочки: опадрай II розовый (тальк, полиэтиленгликоль, титана диоксид (Е171), спирт поливиниловый, железа (III) оксид желтый (Е172), железа (III) оксид красный (Е172), железа (III) оксид черный (Е172)).
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки, покрытые оболочкой розового цвета, с двояковыпуклой поверхностью.
Форма выпуска и упаковка
По 10 или 15 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 3, 6 контурных ячейковых упаковок по 10 таблеток; по 2, 4 контурные
ячейковые упаковки по 15 таблеток вместе с инструкцией по медицинскому
применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона
(дозировка 10 мг).
По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 3, 6 контурных ячейковых упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона (дозировка 20 мг).
По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 3 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона (дозировка 40 мг).
Срок хранения
2 года.
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в сухом защищенном от света месте, при температуре не выше 25 °C.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Аторвастатин-ЛФ
Халықаралық патенттелмеген атауы
Аторвастатин
Дәрілік түрі, дозалануы
Қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг, 20 мг және 40 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Липид-модификациялайтын препараттар.
Липид-модификациялайтын препараттар, қарапайымдар. HMG CoA-редуктаза тежегіштері. Аторвастатин.
АТХ коды С10АА05
Қолданылуы
- қан плазмасында жалпы холестерин, ТТЛП-Хс, аполипопротеин В және триглицеридтер мөлшерлері жоғары пациенттерді емдеу үшін және қан плазмасында триглицеридтер мөлшері жоғары (Фредериксон бойынша IV типі), біріншілік гиперхолестеринемиясы (отбасылық гетерозиготалы және отбасылық емес гиперхолестеринемиялы), біріктірілген (аралас) гиперлипидемиясы (Фредериксон бойынша IIа және IIЬ типтері) бар пациенттерде және дисбеталипопротеинемиясы (Фредериксон бойынша III типі) бар пациенттерде ТЖЛП-Хс мөлшерін жоғарылату үшін, диетамен емдеу адекватты әсер бермеген жағдайда, диетамен үйлестіріп
- диетаның және емнің басқа да фармакологиялық емес әдістерінің тиімділігі жеткіліксіз болғанда гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар пациенттерде қан плазмасындағы жалпы холестериннің, ТТЛП-Хс мөлшерін төмендету үшін
- ЖИА-ның өліммен аяқталу қаупін және миокард инфарктісінің,стенокардияның, инсульттің даму қаупін төмендету үшін және жүрек-қантамыр аурулары және/немесе дислипидемиясы бар, сондай-ақ егер бұл ауру анықталмаған, бірақ ЖИА даму қаупінің, мысалы, жастың 55-тен асуы, шылым шегу, артериялық гипертензия, қан плазмасында ТЖЛП-Хс төмен концентрациясы, туысқандарында ЖИА ерте даму жағдайлары сияқты кем дегенде үш факторы бар болған жағдайда пациенттерде реваскуляризация емшарасын жүргізу қажеттілігін азайту үшін
- қан плазмасында жалпы холестерин, ТТЛП-Хс және аполипопротеин В мөлшерлері жоғары, гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар 10-17 жастағы балаларды, егер адекватты диетадан кейін ТТЛП-Хс деңгейі >190 мг/дл болып қалса немесе ТТЛП-Хс деңгейі >160 мг/дл болып қалса, бірақ мұндайда туыстарында жүрек-қан тамыр ауруларының ерте даму жағдайлары немесе балада жүрек-қан тамыр ауруларының даму қаупінің екі немесе одан көп факторлары бар болса, диетамен үйлестіріп емдеу үшін.
Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне жоғары сезімталдық
- бауырдың белсенді аурулары немесе генезі айқын емес сарысу трансаминазасы белсенділігінің жоғарылауы (қалыптың жоғары шегімен салыстырғанда 3 еседен көбірек)
- жүктілік және лактация кезеңі, сондай-ақ контрацепцияның адекватты әдістерін пайдаланбайтын ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге қолдану
- гепатит С қарсы (глекапревир/либрентасвир) вирусқа қарсы препараттермен бірге қолдану.
Қолданған кезде қажетті сақтық шаралары
Алкогольді шамадан тыс мөлшерде пайдаланатын және/немесе бауыр ауруы бар (анамнезінде) пациенттерде сақтықпен қолданған жөн.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Бір мезгілде қабылданатын дәрілік заттардың аторвастатинге ықпалы
Аторвастатин Р450 3А4 (CYP3А4) цитохромымен метаболизденеді және ақуыз-тасымалдаушылардың, мысалы, бауырлық қармаушы ОАТР1В1 және OATP1B3 тасымалдаушылардың субстраты болып табылады. Аторвастатинді және CYP3А4 изоферментінің тежегіштерін немесе ақуыз-тасымалдаушыларды бір мезгілде қабылдау қан плазмасында аторвастатин концентрациясының жоғарылауына және миопатияның даму қаупінің ұлғаюына әкелуі мүмкін. Осы қауіп аторвастатинді миопатияның дамуын туындатуға қабілетті фиброй қышқылының туындылары және эзетимиб сияқты басқа дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда ұлғаюы мүмкін.
CYP3A4 тежегіштері
CYP3A4 күшті тежегіштері аторвастатин концентрациясының айтарлықтай жоғарылауына әкелетіні айғақталды. CYP3A4 күшті тежегіштерін (мысалы, циклоспоринді, телитромицинді, кларитромицинді, делавирдинді, стирипентолды, кетоконазолды, вориконазолды, итраконазолды, позаконазолды және, ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир және т.б. қоса, АИТВ протеаза тежегіштерін) бір мезгілде қолдануға мүмкіндігінше жол бермеген жөн. Егер осы дәрілік заттарды аторвастатинмен бірге қабылдамасқа болмаса, аторвастатиннің бастапқы және ең жоғары дозаларын азайтқан жөн, және пациенттерге тиісінше клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.
Аторвастатинді және АИТВ протеаза тежегіштерін бірге қолдануға ұсынымдар:
АИТВ протеаза тежегіштері | Бірге
қолдану жөніндегі ұсынымдар
|
Типранавир+ритонавир Телапревир | Бірге қабылдау ұсынылмайды
|
Лопенавир+ритонавир | Аторвастатинді сақтықпен және тиімді ең аз дозада
қолдану керек |
Дарунавир+ритонавир Фосампренавир Фосампренавир+ритонавир Саквинавир+ритонавир | Аторвастатиннің дозасы тәулігіне 20 мг-ден аспауы тиіс |
Нелфинавир | Аторвастатиннің дозасы тәулігіне 40 мг-ден
аспауы тиіс |
Әсер етуі орташа CYP3A4 тежегіштері
Әсер етуі орташа CYP3A4 тежегіштері (мысалы, эритромицин, дилтиазем, верапамил және флуконазол) плазмадағы аторвастатин концентрациясының жоғарылауын туындатуы мүмкін. Миопатияның жоғары қаупі эритромицинді статиндермен біріктіріп пайдаланғанда байқалады. Амиодарон мен верапамил CYP3A4 белсенділігін тежейтіні анықталды, сондықтан оларды аторвастатинмен бірге пайдалану оның әсерлерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Сондықтан аторвастатиннің өте төмен ең жоғары дозаларын тағайындау қажет және препаратты әсер етуі орташа CYP3A4 тежегіштерімен бір мезгілде қабылдағанда пациенттерге тиісінше клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады. Емдеуді бастағаннан кейін немесе тежегіш дозасын түзеткеннен кейін тиісінше клиникалық бақылаулар жүргізу ұсынылады.
CYP3A4 индукторлары
Аторвастатинді Р4503А цитохромының индукторларымен (мысалы, эфавирензбен, рифампицинмен, шайқураймен) бір мезгілде қабылдау плазмада аторвастатин концентрациясының өткінші төмендеуіне әкелуі мүмкін. Рифампициннің өзара әрекеттесуінің қос механизміне (Р4503А цитохромының индукциясымен және бауырда препараттың сіңу тасымалдаушыларының OATP1B1 тежелуімен) байланысты аторвастатин мен рифампицинді бір мезгілде қолдану ұсынылады, өйткені аторвастатинді қабылдау рифампициннен кейін біршама уақыт плазмадағы аторвастатиннің концентрацияларын айтарлықтай төмендетеді. Алайда аторвастатиннің гепатоциттердегі рифампициннің концентрациясына ықпалы анықталған жоқ, сондықтан егер қатар қабылдамасқа болмаса, пациентке емдеудің тиімділігіне қатысты мұқият бақылау жүргізу қажет.
Тасымалдаушы ақуыздар тежегіштері
Тасымалдаушы ақуыздардың тежегіштері (мысалы, циклоспорин) аторвастатиннің жалпы әсерін күшейтуі мүмкін. Препараттың бауырда сіңуінің тасымалдаушылары тежелуінің гепатоциттердегі аторвастатиннің концентрациясына әсері белгісіз. Егер қатар қабылдамасқа болмаса, дозаны азайту және емдеудің тиімділігіне клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.
Гемфиброзил/фиброй қышқылының туындылары
Фибраттармен монотерапия кейде рабдомиолизді қоса, бұлшық ет жүйесі тарапынан қиындықтар тудырады. Бұл қауіп фиброй қышқылы мен аторвастатинді қатар қабылдағанда ұлғаюы мүмкін. Егер қатар қолданбасқа болмаса, емдік мақсатқа қол жеткізу үшін аторвастатиннің ең аз дозасын тағайындау және пациенттерді тиісінше бақылауды жүзеге асыру қажет.
Эзетимиб
Эзетимибпен монотерапия рабдомиолизді қоса, бұлшық ет жүйесі тарапынан қиындықтар тудырады. Сондықтан осы қауіп эзетимиб пен аторвастатинді қатар қабылдағанда ұлғаюы мүмкін. Мұндай пациенттерге тиісінше клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.
Колестипол
Колестиполмен және аторвастатинмен қатар емдеумен салыстырғанда, аторвастатиннің және оның белсенді метаболиттерінің плазмадағы концентрациясы (шамамен 25%-ға) төмен болды. Липидтердің деңгейіне ықпалы, аторвастатин және колестипол препараттарын бір мезгілде қабылдағанда, осы препараттардың монотерапиядағы деңгейімен салыстырғанда, көбірек болды.
Фузидий қышқылы
Аторвастатин мен фузидий қышқылының өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілген жоқ. Басқа статиндер жағдайындағы сияқты, аторвастатинмен және фузидий қышқылымен қатар емдеуді тіркеуден кейінгі бақылау барысында бұлшық ет тарапынан қиындықтар, соның ішінде рабдомиолиз (өліммен аяқталатын кейбір жағдайда қоса алғанда) байқалды. Осы өзара әрекеттесудің механизмі белгісіз. Пациенттерді мұқият бақылауға алған жөн, және кейбір жағдайларда аторвастатинді тағайындауды уақытша тоқтата тұру керек.
Колхицин
Аторвастатин мен колхициннің өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, аторвастатин мен колхицинмен қатар емдеген кезде миопатия жағдайлары мәлімделді, және сондықтан, аторвастатинді колхицинмен бірге тағайындағанда сақтық танытқан жөн.
Аторвастатиннің басқа дәрілік заттарға ықпалы
Дигоксин
Дигоксиннің көп реттік дозаларын және 10 мг аторвастатинді бірге қабылдаған кезде дигоксиннің тепе-тең концентрациялары щамалы артты. Дигоксинді қабылдап жүрген пациенттерге дәрігердің бақылауы керек болады.
Пероральді контрацептивтер
Аторвастатинді және пероральді контрацептивтерді бірге пайдалану плазмада норэтиндрон мен этинилэстрадиол концентрацияларының жоғарылауын туындатады.
Варфарин
Аторвастатиннің варфаринмен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесу белгілері байқалған жоқ.
Антикоагулянттармен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесуінің өте сирек жағдайлары жөнінде мәлімделді. Аторвастатинмен емдеуді бастар алдында және әрі қарай емдеу кезінде кумаринді антикоагулянттарды қабылдап жүрген пациенттердегі протромбин уақытын жиі анықтау ұсынылады.
Боцепревир
Аторвастатин мен боцепревирді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде бастапқы дозаны төмендету және клиникалық мониторинг жүргізуді жүзеге асыру ұсынылады. Аторвастатиннің күн сайынғы дозасы боцепревирмен қатар емдеу кезінде 20 мг-ден аспауы тиіс.
Арнайы сақтандырулар
Бауырға әсері
Сол кластың басқа да гиполипидемиялық дәрілерін пайдаланғандағы сияқты, Аторвастатин-ЛФ препаратымен емдегенде бауыр трансаминазасының сарысулық белсенділігінің орташа жоғарылауы (қалыптың жоғарғы шегімен салыстырғанда 3 еседен көбірек) көрініс беруі мүмкін.
Препарат қолдануды бастағанға дейін, бастаған соң 6 апта немесе 12 аптадан кейін немесе дозасын арттырғаннан кейін, сондай-ақ емнің барлық курсы кезінде бауыр функциясының көрсеткіштерін бақылау керек. Бауыр функциясын сондай-ақ бауырдың клиникалық зақымдану белгілері пайда болған кезде де зерттеу керек. Бауыр трансаминазасының деңгейі жоғарылаған жағдайда олардың белсенділігін олар қалыпқа келгенше бақылау керек. Егер трансаминаза деңгейінің жоғарылауы қалыптың жоғары шегімен салыстырғанда 3 еседен астам болуы сақталса, дозаны төмендету немесе препаратты тоқтату ұсынылады.
Алкоголь ішімдіктерін шамадан тыс мөлшерде пайдаланатын және/немесе анамнезінде бауыр аурулары бар пациенттерде Аторвастатин-ЛФ сақтықпен қолданған жөн.
Бұрын геморрагиялық инсультті немесе транзиторлы ишемиялық шабуылды бастан кешкен пациенттер
Геморрагиялық инсультті немесе мидың лакунарлы инфарктісін бастан
кешкен пациенттерде 80 мг аторвастатиннің қаупі мен артықшылықта-рының теңгерімі анықталмаған болып табылады. Мұндай пациенттерде емдеуді бастағанға дейін геморрагиялық инсульттің потенциалды қаупін мұқият қараған жөн.
Қаңқа бұлшық еттеріне әсері
Аторвастатин, басқа да ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері сияқты, сирек жағдайларда қаңқа бұлшық еттеріне ықпалын тигізіп, миалгияны, миозитті, миопатияны туындатуы мүмкін, олар креатинфосфокиназа деңгейінің едәуір жоғарылауымен (қалыптың жоғарғы шегінен (ҚЖШ) 10 есе жоғары) сипатталатын, өмірге потенциалды қауіп төндіретін ауруларға, рабдомиолизге,миоглобинемияға және миоглобинурияға дейін өршуі мүмкін, бұл бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің дамуына әкеп соғуы мүмкін.
Аторвастатин КФК белсенділігін арттыруы мүмкін. Аторвастатинді қолданған кезде, осы кластың басқа препараттары сияқты, миоглобинуриядан болатын бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігімен рабдомиолиздің сирек жағдайлары сипатталған.
Аторвастатинді рабдомиолиздің дамуына бейім ететін факторлары бар пациенттерге сақтықпен тағайындаған жөн. Креатинфосфокиназа (КФК) деңгейін келесі жағдайларда статиндермен емдеуді бастағанға дейін өлшеу керек:
- бүйрек функциясының жеткіліксіздігі
- гипотиреоз
- жеке немесе отбасылық анамнезіндегі тұқым қуалайтын бұлшық ет бұзылыстарының болуы
- анамнезде статиннен немесе фибраттан туындаған бұлшықет уыттылығының жағдайлары
- бауыр ауруларының анамнезде болуы және/немесе алкоголь ішімдіктерін елеулі мөлшерде пайдалану
- егде жастағы (70 жастан асқан) пациенттерде осы өлшеудің қажеттілігін рабдомиолиздің дамуына бейім басқа факторлардың бар-жоқтығын ескеріп қарастырған жөн
- мысалы, дәрілік заттар өзара әрекеттескенде, сондай-ақ тұқым қуалайтын аурулары бар адамдарды қоса, пациенттердің ерекше топтарында қан плазмасындағы сол немесе басқа заттардың деңгейлері артуы мүмкін жағдайлар.
Мұндай жағдайларда емдеу қаупін ықтимал пайдасына қатысты қарастырған жөн, және клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады. Егер КФК деңгейі қалыптан едәуір жоғары (ҚЖШ-ден 5 еседен көбірек жоғары) болса, емдеуді бастамаған жөн. Ықтимал миопатия белгілері пайда болғанда немесе рабдомиолиз аясында бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің даму қаупінің факторлары (мысалы, жедел ауыр инфекция, артериялық гипотензия, күрделі операция, жарақат, метаболизмдік, эндокриндік және электролиттік бұзылулар және бақыланбайтын құрысулар) бар болғанда аторвастатинмен емдеуді уақытша тоқтату немесе толық тоқтату керек.
Креатинфосфокиназа деңгейлерін өлшеу
Қарқынды дене жүктемелерінен кейін немесе КФК жоғарылауының альтернативті себептері болған жағдайда креатинфосфокиназа деңгейін өлшеудің керегі жоқ, өйткені бұл оның мәнін түсіндіруді қиындатады. Егер КФК деңгейлері бастапқы деңгейден едәуір артық (ҚЖШ-ден 5 еседен астамға жоғары) болса, нәтижесін нақтылау үшін 5-7 күн өткен соң зерттеуді қайталаған жөн.
Пациенттер үшін ақпарат
Пациенттерге бұлшық еттің ауыруы, құрысулар немесе әлсіздік пайда болған кезде, әсіресе, егер олар дімкәстікпен немесе қызбамен қатар жүрсе, мұны дереу мәлімдеу қажеттілігін алдын ала ескерту керек. Егер бұл симптомдар аторвастатинмен емдеу кезеңінде пайда болса, онда КФК деңгейін өлшеген жөн. Егер КФК анықталған деңгейлері айтарлықтай жоғары (қалыптың жоғары шегінен (ҚЖШ) 5 еседен астамға жоғары) болса, бұлшық ет симптомдары күшті білінеді және күн сайын жайсыздық тудырады, емдеуді тоқтату мәселесін қарастыру керек.
Егер симптомдар өткінші болса және КФК деңгейлері қалыпқа келсе, аторвастатинді қайталап қолдану немесе альтернативті статинді өте аз дозаларда және мұқият мониторинг жасай отырып қолдану жөніндегі мәселені қарастырған жөн.
Егер КФК деңгейінің клиникалық тұрғыдан маңызды жоғарылауы (ҚЖШ-ден 10 еседен астамға жоғары) байқалатын болса, немесе егер рабдомиолиз диагностикаланса немесе осы ауруға күдік бар болса, аторвастатинді қабылдау тоқтатылуы тиіс.
Басқа дәрілік заттармен қатарластыра емдеу
Аторвастатинді қан плазмасында аторвастатиннің концентрациясын арттыратын кейбір дәрілік заттармен, мысалы, CYP3A4 күшті тежегіштерімен немесе тасымалдаушы ақуыздармен (циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, позаконазол және АИТВ-протеаза тежегіштері, соның ішінде ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир, саквинавир, фосампренавир жіне т.б.) бір мезгілде қабылдағанда рабдомиолиз қаупі артады. Бұдан басқа, гемфиброзилді және фиброй қышқылының басқа туындыларын, боцепревирді, эритромицинді, ниацинді және эзетимибті, телапревирді немесе типранавир/ритонавир біріктірілімін бір мезгілде пайдаланғанда миопатия қаупі жоғарылауы мүмкін. Осы препараттардың орнына мүмкіндігінше альтернативті (өзара әрекеттеспейтін) дәрілік заттарды тағайындау мүмкіндігін қарастырған жөн.
Статиндермен емдеу кезінде немесе емдеуден соң иммунитетпен байланысты болатын некроздық миопатия (ИБНМ) жөнінде өте сирек мәлімделді. ИБНМ клиникалық тұрғыдан проксимальді бұлшық еттердің тұрақты әлсіздігімен және, статиндермен емдеуді тоқтатқанына қарамастан, ұзаққа созылатын ерекшелікгі бар, қан сарысуындағы креатинфосфокиназа белсенділігінің жоғарылауымен сипатталады.
Егер осы препараттарды аторвастатинмен бірге қабылдау қажет болса, қатар жүретін емнің пайдасы мен қаупін мұқият зерттеген жөн. Егер пациенттер плазмадағы аторвастатин концентрациясын арттыратын дәрілік заттарды қабылдап жүрсе, аторвастатиннің өте төмен ең жоғары дозасын тағайындау ұсынылады. CYP3A4 күшті тежегіштерін қолданған жағдайда аторвастатиннің өте төмен бастапқы дозасын тағайындау қажет, сондай-ақ осы пациенттерге тиісінше клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.
Аторвастатин мен фузидий қышқылын бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды, сондықтан фузидий қышқылымен емдеу кезінде аторвастатинмен емдеуді уақытша тоқтата тұруға болады.
Статиндермен емдеу фузидий қышқылының соңғы дозасынан кейін жеті күннен кейін қайта басталуы мүмкін.
Ерекше жағдайларда, ұзақ жүйелі фузидий қышқылы қажет болғанда, мысалы, ауыр инфекцияларды емдеу үшін аторвастатин мен фузидий қышқылын бірлесіп енгізу қажеттілігін әрбір нақты жағдайда және жіті медициналық бақылаумен ғана қарастыру керек.
Өкпенің интерстициальді аурулары
Статиндерді қабылдағанда, әсіресе ұзақ емдегенде, өкпенің интерстициальді аурулары дамуының өте сирек жағдайлары туралы мәлімдемелер алынған. Тыныс алудың бұзылуы, ентігу, өнімсіз жөтел, жалпы жай-күйдің нашарлауы (шаршағыштық, салмақтың жоғалуы, қызба) сияқты өкпенің интерстициальді ауруларының симптомдары пайда болғанда статиндармен емді тоқтату керек.
Қант диабеті:
Кейбір деректер статиндер класс ретінде қандағы глюкоза деңгейін жоғарылататынын айғақтайды, ал диабеттің даму қаупі жоғары пациенттерде тиісінше емдеуді қажет ететін қандағы қант деңгейінің жоғарылауын туындатуы мүмкін. Алайда жүрек-қан тамыр ауруларының қауіптерін төмендетуге қатысты статиндердің артықшылығы диабеттің даму қаупінің аздап артуын жоғарылатады, сондықтан статиндерді қолдануды тоқтатпау керек. Статиндер қабылдайтын, әсіресе қауіп тобындағы (ашқарындағы глюкоза 5.6–6.9 ммоль/л, дене салмағының индексі >30 кг/м2, триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы немесе гипертензия) пациенттерде гликемияға мезгіл-мезгіл мониторинг жүргізуге негіз бар.
Дәрілік заттың құрамында натрий лаурилсульфаты бар. Бұл мәліметті натрий түсуін шектейтін диетада отырған пациенттерге ескеру керек.
Педиатрияда қолданылуы
Препаратты 6-10 жастағы балаларда қолдану тәжірибесі шектеулі. Аторвастатин-ЛФ 10 жасқа толмаған пациенттерді емдеу үшін қолданылмайды.
Жүктілік және лактация кезінде
Жүктілік
Аторвастатин препаратын жүктілік кезінде қолдануға болмайды. Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер емделу кезінде контрацепцияның сенімді әдістерін пайдалануы тиіс. Аторвастатинді ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге, егер жүкті болу ықтималдығы оларда өте төмен болған жағдайда ғана, тағайындауға болады, ал пациент емделу кезінде ұрпақ үшін ықтимал қаупі жөнінде хабардар болуы керек.
Аторвастатин қабылдауды тоқтатқаннан кейін 1 ай өткен соң жүктілікті жоспарлауға болады.
Лактация
Бала емізу кезеңінде аторвастатин препаратын қолдануға болмайды. Препараттың емшек сүтімен шығарылатыны-шығарылмайтыны белгісіз. Емшек еметін балаларда жағымсыз реакциялар болуы мүмкін екендігін ескеріп, осы препаратты қабылдаушы әйелдер бала емізуді тоқтатуы тиіс.
Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Аторвастатин-ЛФ автомобильді басқару және потенциалды қауіпті механизмдермен жұмыс жасау қабілетіне ықпалын тигізбейді.
Алайда зейінді жұмылдыруды және үйлесімді төмендетуге әкелуі мүмкін жағымсыз реакциялар пайда болған кезде автомобиль жүргізуді тоқтата тұрған жөн.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалану режимі
Аторвастатин-ЛФ препаратымен емдеуді бастар алдында тиісінше диета аясында қандағы холестерин деңгейін анықтау, дене жаттығуларын тағайындау және семіздігі бар пациенттерде дене салмағын төмендетуге бағытталған іс-шаралар жүргізу, сондай-ақ негізгі ауруларға ем жүргізу керек. Аторвастатин-ЛФ препаратымен емдеу кезінде пациенттер стандартты гипохолестеринемиялы диетаны ұстанғаны жөн.
Стандартты бастапқы доза – күн сайын тәулігіне бір рет 10 мг.
Бастапқы және демеуші доза бастапқы ТТЛП холестерині деңгейіне, емнің міндеттері мен тиімділігіне сәйкес жекелей қарастырылуы мүмкін. Емдеуді бастағаннан кейін 2-4 аптадан және/немесе Аторвастатин-ЛФ препаратымен дозасын түзеткеннен соң липидограмма жүргізу және дозаны тиісінше түзету керек. Препараттың ең жоғары дозасы тәулігіне бір рет 80 мг құрайды.
Бастапқы гиперхолестеринемия және біріктірілген (аралас) гиперлипидемия
Көптеген жағдайларда препаратты күн сайын тәулігіне 1 рет 10 мг-ден тағайындау жеткілікті. Емдік әсері 2 апта ішінде көрінеді, ең жоғары әсері 4 аптадан соң байқалады. Оң өзгерістері препаратты ұзақ қолдану жолымен сақталады.
Гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемия
Препаратты күн сайын тәулігіне 1 рет 10-нан 80 мг дейінгі дозада, тамақ ішуге қарамай, кез келген уақытта тағайындайды. Бастапқы және демеуші доза әр адамға жекелей белгіленеді. Осы пациенттерде аторвастатинді басқа гиполипидемиялық емдеу әдістерімен (мысалы, ТТЛП-аферезбен) біріктірілімінде немесе осы әдістерді пайдалану мүмкін болмаған кезде қосымша дәрілер ретінде қолданған жөн. Гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар пациенттерде көптеген жағдайларда нәтижеге аторвастатинді тәулігіне 1 рет 80 мг дозада қолдану арқылы қол жеткізіледі.
Гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемия
Пациенттерді емдеуді тәулігіне аторвастатиннің 10 мг дозасынан бастаған жөн. Дозаны таңдаған кезде жекелей әрекет қолдану керек, дозаны әрбір 4 апта сайын тәулігіне 40 мг-ге дейін түзеткен жөн. Осыдан кейін аторвастатиннің дозасы тәулігіне 80 мг-ге дейін арттырылуы мүмкін немесе тәулігіне 40 мг дозаны өт қышқылының секрециясын күшейтетін препаратпен біріктіріп қабылдауға болады.
Жүрек-қантамыр ауруларының профилактикасы
Профилактикасы бойынша негізгі зерттеулерде препараттың тәулігіне 10 мг дозасы қолданылды. Холестерин (ТТЛП) деңгейіне қол жеткізу үшін препараттың өте жоғары дозаларын қолдану керек болады. Пациенттердің ерекше топтары
Бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде препараттың организмнен баяу шығарылуына байланысты, препаратты сақтықпен тағайындайды. Клиникалық және зертханалық көрсеткіштерді бақылау көрсетілген және айтарлықтай патологиялық өзгерулер байқалған жағдайда доза азайтылуы немесе емдеу тоқтатылуы тиіс. Препарат бауырдың белсенді ауруы бар пациенттерге қарсы көрсетілімде.
Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек аурулары қан плазмасында аторвастатиннің концентрациясын немесе ТТЛП холестерині деңгейінің төмендеуіне ықпалын тигізбейді, сондықтан дозаны түзетудің қажеттілігі жоқ.
Балалық жаста қолдану
Гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемия
Емдеуді балалардағы гиперлипидемияны емдеу тәжірибесі бар дәрігер жүргізуі тиіс. Әсеріне қол жеткізу үшін пациентті қайталап тексеруді үнемі жүргізіп отыру қажет. Аторвастатин-ЛФ күн сайын тәулігіне бір рет бастапқы 10 мг дозада тағайындау ұсынылады. Ең жоғары ұсынылатын доза күн сайын тәулігіне бір рет 20 мг құрайды (осы жас тобындағы пациенттерде 20 мг-ден асатын дозалар зерттелген жоқ). Дозаны, емдеу мақсатын ескеріп, жекелей белгілейді, дозаны 4 апта және одан көбірек аралықпен түзетуге болады. Препаратты 6-10 жастағы балаларда қолдану тәжірибесі шектеулі. Аторвастатин-ЛФ 10 жасқа толмаған пациенттерді емдеу үшін қолданылмайды.
Егде жастағы пациенттер:
Егде жастағы пациенттерді және 60 жастан кейін ересек пациенттерде
гиперхолестеринемияны емдеуде препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігінде айырмашылықтар жоқ.
Басқа дәрілермен бірге қолдану
Гепатит С қарсы вирусқа қарсы препараттарды, гразопревир/элбасвир немесе цитомегаловирустық инфекцияның алдын алу үшін летермовир қабылдайтын пациенттерге аторвастатиннің дозасы күніне 20 мг-ден аспауы тиіс.
Летермовирді циклоспоринмен біріктіріп қабылдайтын пациенттерге аторвастатинді қолдану ұсынылмайды.
Егер Аторвастатин-ЛФ және CYP3А4 тежегіштерін бірге қабылдау туралы шешім қабылданса, онда:
Емдеуді әрдайым ең аз дозадан (10 мг) бастау керек, доза титрленгенге дейін қан сарысуындағы липидтерді міндетті түрде бақылау керек.
Егер CYP3А4 тежегіштері қысқаша курспен тағайындалса (мысалы, кларитромицин сияқты антибиотиктің қысқа курсы), Аторвастатин-ЛФ қабылдауды уақытша тоқтата тұруға болады.
Аторвастатин-ЛФ пайдаланғанда ең жоғары дозалары жөнінде ұсынымдар:
циклоспоринмен- доза 10 мг-ден аспауы тиіс;
кларитромицинмен- доза 20 мг-ден аспауы тиіс;
итраконазолмен- доза 40 мг-ден аспауы тиіс.
Енгізу тәсілі және жолы
Ішке қабылдауға арналған.
Таблеткаларды күнделікті, тамақты қабылдауға қарамай, күннің кез-келген, бірақ белгілі бір уақытында қабылдау керек.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет шаралар
Симптомдары: миопатия (рабдомиолиз), бауыр функциясының бұзылуы, жүректің айнуы, құсу, диарея.
Емі:симптоматикалық ем жүргізеді (асқазанды шаю, белсендірілген көмір немесе іш жүргізетін препараттарды қабылдау).
Рабдомиолизге және бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігіне ұласатын миопатия дамыған кезде препаратты дереу тоқтату керек. Диуретик және натрий гидрокарбонатының ерітіндісін енгізу көрсетілген. Рабдомиолиз гиперкалиемияға әкелуі мүмкін, оны болдырмау үшін кальций хлоридін немесе кальций глюконатын вена ішіне енгізу, инсулинмен бірге глюкоза инфузиясы, гемодиализ қажет болады.
Спецификалық антидоты жоқ. Аторвастатин қан плазмасындағы ақуыздармен байланысатындықтан, гемодиализдің тиімділігі аз.
Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар (қажет болғанда)
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден < 1/10-ға дейін), жиі емес (≥ 1/1000-ден < 1/100-ге дейін), сирек (≥ 1/10000-ден < 1/1000-ге дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)
Жиі
- назофарингит
- аллергиялық реакциялар
- гипергликемия
- бас ауыру
- фаринголарингеальді ауыру, мұрыннан қан кету
- іш қату, метеоризм, диспепсия, жүректің айнуы, диарея
- миалгия, артралгия, аяқ-қолдың ауыруы, бұлшық ет спазмдары, буындардың ісінуі, арқаның ауыруы
- бауыр функциясын көрсететін көрсеткіштердің бұзылулары, креатинфосфокиназа деңгейінің артуы
Жиі емес
- гипогликемия, дене салмағының артуы, анорексия
- түнгі шым-шытырық қорқыныштар, ұйқысыздық
- бас айналу, парестезиялар, гипестезиялар, дисгевзия, амнезия
- көздің жіті көрмеуі
- құлақтың шуылдауы, құсу, іштің жоғарғы және төменгі бөлігінің ауыруы, кекіру, панкреатит
- гепатит
- есекжем, тері бөртпесі, қышыну, алопеция
- мойынның ауыруы, бұлшық еттің қажуы
- дімкәстік, астения, кеуде қуысының ауыруы, шеткері ісіну, қатты қажушылық, қызба
- несептегі лейкоциттер мөлшерін талдағанда оң нәтиже
Сирек
- тромбоцитопения
- шеткері нейропатия
- көрудің бұзылулары
- холестаз
- ангионевроздық ісіну, буллезді дерматит, мультиформалы эритеманы қоса, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз
- миопатия, миозит, рабдомиолиз, тендинопатия, кейде сіңірлердің үзілуімен
Өте сирек
- анафилаксия
- естуден айырылу
- бауыр жеткіліксіздігі
- гинекомастия
Белгісіз
- иммунитетпен байланысты некрозданатын миопатия
ГМГ-КоА-редуктазаның басқа тежегіштеріндегі жағдай сияқты, аторвастатинмен емдеген кезде пациенттерде сарысудағы трансаминазаның жоғары деңгейлері байқалды. Осы өзгерулер, әдеттегідей, әлсіз, өткінші сипатта болды және емді тоқтатуды қажет еткен жоқ.
Аторвастатинді қабылдаған кезде, статиндер тобының препараты сияқты, келесі әсерлер де байқалды:
- сексуальді дисфункция
- депрессия
- әсіресе ұзақ емдеген кезде өкпенің интерстициальді ауруларының дамуының сирек жағдайлары
- қант диабеті: даму жиілігі қауіп факторларының болуына немесе болмауына байланысты болады (ашқарында глюкоза ≥5.6; дене салмағының индексі >30 кг/м2; триглицеридтер деңгейлерінің жоғарылауы; анамнезде гипертензия).
Бала жастағы пациенттер
Жиі
– бас ауыру, іштің ауыруы, қанда аланинаминтрансфераза деңгейлерінің жоғарылауы, креатинфосфокиназа деңгейлерінің жоғарылауы.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетка құрамында
белсенді зат - аторвастатин 10.0 мг (кальций тригидрат аторвастатині түрінде 10.85 мг); аторвастатин 20.0 мг (кальций тригидрат аторвастатині түрінде 21.70 мг); аторвастатин 40.0 мг (кальций тригидрат аторвастатині түрінде 43.40 мг).
қосымша заттар: кальция карбонаты, кросповидон, натрий лаурилсульфаты, сусыз коллоидты кремнийдіңқостотығы, тальк, микрокристалдыцеллюлоза.
қабықтың құрамы: қызғылт опадрай II(тальк, полиэтиленгликоль, титанның қостотығы (Е171), поливинил спирті, темірдің (III) сары тотығы (Е172), темірдің (III) қызыл тотығы(Е172), темірдің (III) қара тотығы(Е172)). Сыртқы пішінінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Екі беті дөңес, қызғылт түсті қабықпен қапталған таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 немесе 15 таблеткадан.
Пішінді ұяшықты 3, 6 қаптама 10 таблеткадан; пішінді ұяшықты 2, 4 қаптама 15 таблеткадан медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған (10 мг доза үшін).
Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.
Пішінді ұяшықты 3, 6 қаптама медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған (20 мг доза үшін).
Поливинилхлоридті үлбірден жәнеалюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.
Пішінді ұяшықты 3 қаптама медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған (40 мг доза үшін).
Сақтау мерзімі
2 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы