Артрозан, 15 мг, таблетки №20, пачка картонная
Торговое название
Артрозан®
Международное непатентованное название
Мелоксикам
Лекарственная форма
Таблетки 15 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество: мелоксикам – 15.0 мг,
вспомогательные вещества: крахмал картофельный, лактозы моногидрат, повидон (поливинилпирролидон, повидон К-25), натрия цитрат, магния стеарат, кремния диоксид коллоидный (аэросил).
Описание
Таблетки от светло-желтого до желтого цвета, круглые, плоскоцилиндрической формы с фаской и риской. Допускается незначительная мраморность.
Фармакотерапевтическая группа
Препараты для лечения заболеваний костно-мышечной системы. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Нестероидные противовоспалительные препараты. Оксикамы. Мелоксикам.
Код АТХ М01АС06
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Мелоксикам хорошо всасывается из желудочно-кишечного тракта, абсолютная биодоступность мелоксикама почти 90 %.
При однократном приеме препарата в виде таблеток средняя максимальная концентрация в плазме крови достигается в течение 5–6 час. При многократном применении устойчивое состояние фармакокинетики достигается в срок от 3 до 5 дней.
Одновременный прием пищи или неорганических антацидных агентов не влияет на всасывание препарата.
Мелоксикам интенсивно связывается с белками плазмы, особенно с альбуминами (99 %).
Проникает в синовиальную жидкость, где концентрация его составляет примерно 50 % от концентрации в плазме.
Объем распределения низкий и в среднем составляет 11 л, при этом коэффициент вариации составляет от 7 до 20 %.
Объем распределения после многократного приема в среднем составляет 16 л, при этом коэффициент вариации лежит в интервале от 11 до 32 %.
Биотрансформация. Мелоксикам подвергается значительной биотрансформации в печени. В моче выявлено четыре различных метаболита мелоксикама, которые не обладали фармакодинамической активностью. Основной метаболит (5´-карбоксимелоксикам (60 % от величины дозы)) образуется путем окисления промежуточного метаболита (5´-гидроксиметилмелоксикама (9 % от дозы). В образовании двух других метаболитов, составляющих 16 % и 4 % от дозы препарата, вероятно, принимает участие активность пероксидазы.
Выведение. Мелоксикам преимущественно выводится в равной степени с калом и через почки, в неизмененном виде – менее 5 % от суточной дозы с калом, в моче в неизмененном виде обнаруживаются только следы первоначальной формы препарата.
Период полувыведения варьирует от 13 до 25 часов после приема. Общий плазменный клиренс составляет 7–12 мл/мин после приема однократной дозы.
Фармакокинетика у особых групп пациентов
Почечная и печеночная недостаточность
Печеночная недостаточность, а также почечная недостаточность от легкой до умеренной степени тяжести существенного влияния на фармакокинетику мелоксикама не оказывают. У пациентов с умеренным нарушением функции почек общий клиренс выше. У пациентов с терминальной почечной недостаточностью увеличение объема распределения может привести к повышению концентрации свободного мелоксикама за счет снижения связывания препарата с белками.
Лица пожилого возраста
Пожилые мужчины имеют фармакокинетические параметры, сходные с параметрами молодых мужчин.
Пожилые женщины имеют более высокие значения AUC и более длительный период полувыведения по сравнению с молодыми пациентами обоих полов.
Средний плазменный клиренс в равновесном состоянии у лиц пожилого возраста ниже в сравнении с лицами молодого возраста.
Фармакодинамика
Артрозан®– нестероидный противовоспалительный препарат (НПВП), относится к производным еноловой кислоты и оказывает противовоспалительное, обезболивающее и жаропонижающее действие. Выраженное противовоспалительное действие мелоксикама установлено на всех стадиях воспалительного процесса.
Механизм действия мелоксикама состоит в его способности ингибировать синтез простагландинов (медиаторов воспаления). Благодаря преимущественно селективному ингибированию циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2) по сравнению с циклооксигеназой-1 (ЦОГ-1), мелоксикам ингибирует синтез простагландинов в месте воспаления в бóльшей степени, чем в слизистой оболочке желудка или почках. Селективность мелоксикама по отношению к ЦОГ-2 подтверждается in vivo и ex vivo.
Мелоксикам дозозависимо активнее ингибирует ЦОГ-2, оказывая большее ингибирующее влияние на продукцию простагландина E2, стимулируемую липополисахаридом (реакция, контролируемая ЦОГ-2), чем на продукцию тромбоксана, участвующего в процессе свертывания крови (реакция, контролируемая ЦОГ-1). Тем самым доказано, что мелоксикам в рекомендуемых дозах не влияет на агрегацию тромбоцитов и время кровотечения.
Показания к применению
– кратковременное симптоматическое лечение обострения воспалительных и дегенеративных заболеваний костно-мышечной системы (артрозы, остеоартроз, полиартропатии)
– долгосрочное симптоматическое лечение ревматоидного артрита
– кратковременное симптоматическое лечение анкилозирующего спондилоартрита (болезнь Бехтерева).
Способ применения и дозы
Суточную дозу следует принимать однократно. Таблетки следует принимать во время еды, запивая водой или другой жидкостью.
Следует уменьшить продолжительность лечения и минимальную суточную дозу, по возможности, во избежание развития нежелательных явлений, связанных с длительностью лечения и увеличением дозы.
Артрозан® можно назначать только взрослым или подросткам старше 16 лет.
– при ревматоидном артрите: 15 мг в сутки. После достижения терапевтического эффекта доза может быть снижена до 7,5 мг в сутки.
– при остеоартрозе: 7,5 мг в сутки. При неэффективности доза может быть увеличена до 15 мг в сутки.
– при анкилозирующем спондилоартрите: 15 мг в сутки. В зависимости от терапевтической реакции дозу можно уменьшить до 7,5 мг/сут.
Максимальная суточная доза не должна превышать 15 мг.
Длительность лечения назначается лечащим врачом индивидуально.
Особые группы пациентов
У пациентов пожилого возраста и пациентов с повышенным риском развития нежелательных реакций рекомендованная доза при длительном лечении ревматоидного артрита и анкилозирующего спондилита составляет 7,5 мг/сут. Начальная доза у пациентов с повышенным риском развития нежелательных реакций составляет 7,5 мг/сут.
Почечная недостаточность.
У пациентов с терминальной стадией почечной недостаточности, находящихся на гемодиализе, доза препарата Артрозан®не должна превышать 7,5 мг.
У пациентов с почечной недостаточностью от легкой до умеренной степени тяжести (клиренс креатинина снижен не более чем на 25 мл/мин от нормы) снижение дозы не требуется.
Пациентам с тяжелыми нарушениями функции почек, не находящихся на гемодиализе, прием препарата Артрозан®противопоказан (см. раздел «Противопоказания»).
Печеночная недостаточность
У пациентов с печеночной недостаточностью от легкой до умеренной степени тяжести снижение дозы не требуется.
Рекомендации для пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени см. раздел «Противопоказания».
Детский возраст с 16 лет: максимальная суточная доза составляет 0,25 мг/кг и не должна превышать 15 мг.
Нежелательные явления приведены ниже с использованием следующей классификации: очень часто ≥ 1/10, часто ≥ 1/100 до < 1/10, не часто ≥ 1/1000 до < 1/100, редко ≥ 1/10000 до < 1/1000, очень редко < 10000, неизвестно – не может быть определено из доступных данных.
|
Система/ класс органов |
Часто |
Нечасто |
Редко |
Очень
редко |
Неизвестно |
|
Нарушения со стороны кровеносной и
лимфатической систем |
|
- анемия |
- изменение общего анализа
крови (включая изменение лейкоцитарной фор-мулы) - лейкопения - тромбоцитопения |
- случаи агранулоцитоза (при одновременном применении потенциально миелотоксических лекарственных средств) |
|
|
Нарушения со стороны иммунной системы |
|
- другие реакции гиперчувствительности немедленного типа |
|
|
- анафилактические реакции - анафилактоидные реакции |
|
Психические нарушения |
|
|
- изменение нас-троения - кошмары |
|
- спутанность сознания - нарушение ориентации |
|
Нарушения со стороны нервной системы |
- головная боль |
- головокру-жение - сонливость |
|
|
|
|
Нарушения со стороны органов зрения |
|
|
- конъюнктивит - нарушение зрения, в т.ч. нечеткость зрения |
|
|
|
Нарушения со стороны органов слуха и
равновесия |
|
- головокружение |
- шум в ушах |
|
|
|
Сердечные нарушения |
|
|
- сердцебиение |
|
- сердечная недостаточность |
|
Сосудистые нарушения |
|
- повышение артериального давления - чувство прилива крови к лицу |
|
|
|
|
Нарушения со стороны органов дыхания |
|
|
- острое развитие бронхиальной астмы (у пациентов с аллергией к ацетилсалициловой кислоте или другим НПВП) |
|
|
|
Нарушения со стороны ЖКТ |
- диспепсия - тошнота - рвота - боль в животе - запор - метеоризм - диарея |
- скрытое или явное желудочно-кишеч-ное кровотечение - гастрит - отрыжка - стоматит |
- гастродуоденальная язва - колит - эзофагит |
- перфорация желудочно-кишечного тракта (возможен летальный исход) |
|
|
Нарушения
со стороны гепатобилиарной системы |
|
- преходящие изменения показателей функции печени (например, повышение активности трансаминаз или билирубина) |
|
- гепатит |
|
|
Нарушение со стороны кожных покровов |
|
- зуд - ангиоэдема - сыпь |
- токсический эпидермальный некролиз - синдром Стивенса-Джонсона - крапивница |
- буллезные дерматиты - мультиформная эритема |
- фотосенсибилизация |
|
Нарушение функции почек, мочевых путей |
|
- задержка натрия и воды - гиперкалиемия - изменения показателей функции почек (повышение уровня креатинина и/или мочевины в сыворотке крови) |
|
- острая почечная недостаточность - затруднение при мочеиспускании - острая задержка мочи |
|
|
Нарушения со стороны репродуктивной
системы |
|
|
|
|
- женское бесплодие - задержка овуляции |
|
Общие расстройства |
|
- отек, в том числе отек нижних конечностей |
|
|
|
Противопоказания
– гиперчувствительность к мелоксикаму или любому другому компоненту препарата
– при наличии признаков астмы, носовых полипов, ангионевротического отека или крапивницы при совместном использовании ацетилсалициловой кислоты или других НПВП в анамнезе
– периоперационная боль в области установки трансплантата для шунтирования коронарной артерии (ТШКА)
– эрозивно-язвенные изменения слизистой желудка и двенадцатиперстной кишки/перфорация в фазе обострения, в том числе в анамнезе
– недавно перенесенные острые воспалительные заболевания кишечника (неспецифический язвенный колит в фазе обострения, болезнь Крона)
– тяжелая печеночная недостаточность
– тяжелая почечная недостаточность (если не проводится гемодиализ)
– язвенное желудочно-кишечное кровотечение, недавно перенесенное цереброваскулярное кровотечение или другие геморрагические заболевания, в том числе в анамнезе
– декомпенсированная сердечная недостаточность
– беременность, грудное вскармливание
– детский возраст до 16 лет
В случае наличия у пациента редких наследственных заболеваний, несовместимых с каким-либо из ингредиентов препарата, применение препарата Артрозан®также противопоказано (см. раздел «Особые указания»).
Лекарственное взаимодействие
– при одновременном применении с метотрексатом усиливается побочное действие последнего на кроветворную систему (опасность возникновения анемии и лейкопении, показан периодический контроль общего анализа крови)
– при одновременном применении с диуретиками и с циклоспорином возрастает риск развития почечной недостаточности
– имеются сообщения о том, что НПВП могут снижать эффективность внутриматочных контрацептивов.
Риск, связанный с гиперкалиемией
– следующие лекарственные средства и группы препаратов могут вызвать гиперкалиемию: соли калия, калийсберегающие диуретики, ингибиторы АПФ, антагонисты рецепторов ангиотензина II, нестероидные противовоспалительные лекарственные средства, гепарины (низкого молекулярного веса или нефракционированные), циклоспорин, такролимус и триметоприм.
– начало гиперкалиемии зависит от наличия сопутствующих факторов. Риск развития гиперкалиемии повышается, когда приведенные выше лекарственные средства назначаются совместно с мелоксикамом.
Фармакодинамические взаимодействия:
Другие НПВП и салицилаты, включая ацетилсалициловую кислоту:
– одновременное применение с другими НПВП, включая ацетилсалициловую кислоту в дозах ≥ 500 мг при однократном приеме и ≥ 3 г/сутки, не рекомендуется.
Кортикостероиды (глюкокортикоиды):
– совместное применение с кортикостероидами требует осторожности в связи с повышенным риском кровотечений и образования язв со стороны желудочно-кишечного тракта.
Пероральные антикоагулянты или гепарин, применяемый в гериатрии или назначаемый в терапевтических дозах
– значительное повышение риска кровотечения вследствие ингибирования функции тромбоцитов и поражений слизистых со стороны желудочно-кишечного тракта. НПВП могут усиливать эффект антикоагулянтов, например, варфарина. Совместное применение НПВП с антикоагулянтами или гепарином, применяемым в терапевтических дозах или в гериатрии, не рекомендуется.
– в других случаях, требующих применения профилактических доз гепарина, совместное применение требует осторожности в связи с повышенным риском кровотечений. Если невозможно избежать такой комбинации, необходимо определение международного нормализированного индекса.
Тромболитики и антитромбоцитарные препараты:
– повышенный риск кровотечений, связанный с ингибицией тромбоцитарной функции и поражений слизистой оболочки желудка и двенадцатиперстной кишки.
Селективные ингибиторы обратного захвата серотониниа:
– повышение риска желудочно-кишечных кровотечений.
Диуретики, ингибиторы АПФ и ангиотензина II:
– НПВП могут понижать эффективность диуретиков и других антигипертензивных препаратов. У некоторых пациентов с нарушением функции почек (у обезвоженных или у пожилых пациентов), комбинирование ингибиторов циклооксигеназы с ингибиторами АПФ и ангиотензина II может привести к дальнейшему ухудшению почечной функции, и даже к развитию острой почечной недостаточности, которая обычно носит преходящий характер. Таким образом, такое комбинирование применение мелоксикама и этих препаратов следует назначать с осторожностью, особенно у пожилых пациентов. При этом следует обеспечить достаточный прием жидкости и мониторинг за функцией почек, как в начале, так и периодически, по ходу курса комбинированного лечения.
Другие антигипертензивные средства (например, β-блокаторы):
– возможно снижение гипотензивного эффекта вследствие подавления сосудорасширяющих простагландинов.
Ингибиторы кальцинейрина (циклоспорин, такролимус):
– НПВП могут усиливать нефротоксическое действие ингибиторов кальцийнейрина из-за их влияния на почечные простагландины. При комбинированном применении этих препаратов необходимо тщательный мониторинг за функцией почек, особенно у пожилых пациентов.
– совместное применение мелоксикама и деферазирокса может повысить риск побочных реакций со стороны желудочно-кишечного тракта. При совместном назначении этих препаратов следует соблюдать осторожность.
Фармакокинетические взаимодействия:
Литий:
– НПВП повышают уровень лития в крови (вследствие понижения его выведения почками), концентрация которого может достичь токсического уровня. Совместное применение НПВП и лития не рекомендуется. При необходимости комбинированного лечения следует тщательно следить за концентрацией лития в плазме крови в начале курса лечения, при изменении дозы и отмене мелоксикама.
Метотрексат:
– как и другие НПВП, мелоксикам ингибирует секрецию метотрексата в почечных канальцах, таким образом, повышая его уровень в крови. Поэтому у пациентов, принимающих метотрексат в высоких дозах (более 15 мг/неделю), комбинация с НПВП не рекомендуется. Возможный риск взаимодействия между НПВП и метотрексатом может иметь место и при низких дозах последнего, особенно у пациентов с нарушением функции почек. При необходимости комбинированного применения этих препаратов необходим тщательный контроль формулы крови и почечной функции. Следует проявлять исключительную осторожность при комбинировании метотрексата и НПВП в течение 3-х дней, так как за это время концентрация метотрексата может повыситься до токсической. Несмотря на то, что комбинированное применение мелоксикама практически не влияет на фармакокинетику метотрексата (15 мг/неделю), следует иметь в виду, что НПВП могут повысить гематологическую токсичность метотрексата.
Пеметрексед:
– при необходимости комбинации мелоксикама и пеметрекседа у пациентов с умеренным/средним нарушением функции почек, мелоксикам следует отменить, по крайней мере, за 5 дней до начала лечения, в день лечения, а также, по крайней мере, в течение еще 2 дней после лечения пеметрекседом. При необходимости комбинированного лечения мелоксикамом и пеметрекседом состояние пациента следует тщательно контролировать по поводу развития миелосупрессии и побочных реакций со стороны желудочно-кишечного кишечного тракта. У пациентов с тяжелым нарушением функции почек (клиренс креатинина менее 45 мл/мин) совместное применение мелоксикама и пеметрексела не рекомендуется.
– у пациентов с нормальной функцией почек (клиренс креатинина ≥ 80 мл/мин) мелоксикам в дозе 15 мг может понизить выведение пеметрекседа и, соответственно, повысить риск развития побочных реакций, связанных с пеметрекседом. Поэтому при совместном применении 15 мг мелоксикама с пеметрекседом у пациентов с нормальной функцией почек (клиренс креатинина ≥ 80 мл/мин) следует соблюдать осторожность.
– мелоксикам почти полностью выводится за счет метаболизма в печени, который примерно на две трети опосредован ферментами цитохрома (CYP) Р450 (основной путь CYP 2C9 и минорный путь CYP 3A4) и на одну треть – другими путями, например, пероксидазным окислением. Следует учитывать возможность фармакокинетических взаимодействий при одновременном введении мелоксикама и препаратов, заведомо ингибирующих или метаболизирующихся CYP 2C9 и/или CYP 3A4. Взаимодействие, опосредованное CYP 2C9, можно ожидать в комбинации с такими лекарственными средствами, как пероральные антидиабетические препараты (производные сульфонилмочевины, натеглинид); это взаимодействие может привести к повышению уровня этих препаратов и мелоксикама в плазме. Пациентов, принимающих мелоксикам и препараты сульфонилмочевины или натеглинид, следует тщательно контролировать на предмет гипогликемии.
Эффект других препаратов на фармакокинетику мелоксикама
Холестирамин:
– холестирамин ускоряет выведение мелоксикама из организма, нарушая энтерогепатическую циркуляцию. Клиренс мелоксикама повышается на 50 %, а период полувыведения замедляется до 13 ± 3 часов. Это взаимодействие имеет клиническое значение.
– не обнаружено клинически значимых фармакокинетических лекарственных взаимодействий при одновременном применении антацидных препаратов, циметидина и дигоксина.
Особые указания
Следует соблюдать осторожность при применении препарата у пациентов, в анамнезе у которых язвенная болезнь желудка или двенадцатиперстной кишки, а также у пациентов, находящихся на антикоагуляционной терапии. У таких пациентов повышен риск возникновения язвенно-эрозивных заболеваний желудочно-кишечного тракта.
Следует соблюдать осторожность и контролировать показатели функции почек при применении препарата у пациентов пожилого возраста, пациентов с хронической сердечной недостаточностью с явлениями недостаточности кровообращения, у пациентов с циррозом печени, а также у пациентов с гиповолемией в результате хирургических вмешательств.
У пациентов с почечной недостаточностью, если клиренс креатинина более 25 мл/мин не требуется коррекции режима дозирования.
У пациентов, находящихся на диализе, дозировка препарата не должна превышать 7.5 мг/сут.
Пациенты, принимающие одновременно мочегонные средства и мелоксикам, должны принимать достаточное количество жидкости.
Если в процессе лечения возникли аллергические реакции (зуд, кожная сыпь, крапивница, фотосенсибилизация) необходимо обратиться к врачу с целью решения вопроса о прекращении приема препарата.
Цереброваскулярные и сердечно-сосудистые эффекты
Пациентам с артериальной гипертензией и/или сердечной недостаточностью умеренной/средней тяжести требуются наблюдение врача и регулярный контроль их состояния, так как на фоне лечения НПВП сообщалось о задержке жидкости и отеках.
Клинический мониторинг артериального давления рекомендуется в исходном состоянии до лечения, а также в начале лечения мелоксикамом.
По данным клинических и эпидемиологических исследований, предполагается, что некоторые НПВП, включая мелоксикам (в особенности при применении в высоких дозах и при долгосрочном лечении) могут в незначительной мере повысить риск развития артериальных тромботических осложнений (например, инфаркта миокарда или инсульта). Отсутствует достаточное количество данных, которые позволили бы исключить этот риск для мелоксикама.
Пациентам с не контролированной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью, выявленной ишемической болезнью сердца, заболеваниями периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями мелоксикам можно назначать только после тщательной оценки их состояния. Также следует взвесить обоснованность долгосрочного лечения мелоксикамом у пациентов с факторами риска сердечно-сосудистых заболеваний (например, гипертензией, гиперлипидемией, сахарным диабетом, курением).
Реакции со стороны кожи
Сообщалось о развитии синдрома Стивенса-Джонсона (ССД) и токсического эпидермального некролиза (ТЭН) с угрозой для жизни на фоне применения мелоксикама.
Пациентов следует проинформировать о признаках и симптомах этих заболеваний и тщательно наблюдать по поводу развития кожных реакций. Риск развития ССД и ТЭН наиболее высокий в течение первых недель лечения.
При появлении симптомов ССД или ТЭН (прогрессирующая кожная сыпь, часто с пузырьками и повреждением слизистых оболочек) лечение мелоксикамом следует отменить.
Наиболее эффективное лечение ССД и ТЭН возможно при их раннем диагнозе и немедленной отмене подозреваемого лекарственного средства. Быстрая отмена препарата связана с лучшим прогнозом.
Если у пациента на фоне применения мелоксикама развился ССД или ТЭН, то мелоксикам никогда не следует назначать повторно.
Параметры функции печени и почек
Как и в случае приема большинства НПВП, на протяжении курса лечения мелоксикамом отмечалось периодическое повышение уровней трансаминаз сыворотки крови, билирубина или патологические изменения других параметров функции печени; также возможно повышение концентрации креатинина и мочевины в крови и другие изменения результатов лабораторных исследований. В большинстве случаев эти нарушения были незначительными и преходящими. Если изменения параметров лабораторных исследований станут существенными или постоянными, мелоксикам следует отменить и выполнить надлежащие исследования.
Функциональное нарушение функции печени
НПВП подавляют синтез почечных простагландинов, расширяющих сосуды, что может привести к функциональной почечной недостаточности, вследствие понижения клубочковой фильтрации. Эта побочная реакция дозозависима. У пациентов с нижеприведенными факторами риска рекомендуется тщательный мониторинг диуреза и функции почек в начале лечения и при повышении дозы: пожилой возраст; совместная терапия ингибиторами АПФ, антагонистами ангиотензина-II, сартанами, диуретиками; гиповолемия (независимо от этиологии); застойная сердечная недостаточность; почечная недостаточность; нефротический синдром; волчаночная нефропатия; тяжелые нарушения функции печени (сывороточный альбумин < 25 г/л или сумма баллов по Чайлд-Пью ≥ 10).
В редких случаях НПВП могут вызвать интерстициальный нефрит, гломерулонефрит, медуллярный некроз почек или нефротический синдром.
У пациентов, получающих гемодиализ при конечной стадии почечной недостаточности, суточная доза мелоксикама не должна превышать 7,5 мг. При слабой или умеренной почечной недостаточности (клиренс креатинина выше 25 мл/мин) снижение дозы не требуется.
Задержка натрия, калия и воды
НПВП могут вызвать задержку натрия, калия и воды, а также повлиять на натрийуретический эффект диуретиков. Кроме того, может ухудшиться эффективность гипотензивных препаратов. В результате может ухудшиться состояние или произойти обострение у предрасположенных пациентов с гипертензией, сердечной недостаточностью и отеками. Пациентам с факторами риска необходим клинический контроль.
Гиперкалиемия
Гиперкалиемия может развиться при диабете или совместном назначении препаратов, повышающих уровень калия в крови. В таких случаях следует регулярно контролировать уровень калия в крови.
Комбинации с пеметрекседом
У пациентов с умеренным/средним нарушением функции почек, получающих пеметрексед, мелоксикам следует отменить, по крайней мере, за 5 дней до начала лечения и в день лечения, а также, по крайней мере, в течение еще 2 дней после лечения пеметрекседом.
Другие указания и меры предосторожности
Нежелательные реакции часто хуже переносятся пожилыми и ослабленными пациентами, которые в связи с этим нуждаются в тщательном наблюдении. Как и в случае применения других НПВП, особая осторожность необходима при назначении мелоксикама пожилым пациентам, так как частота нарушений функций почек, печени и сердца повышается с возрастом. Для пожилых пациентов характерна повышенная частота развития побочных реакций при лечении НПВП, особенно желудочно-кишечные кровотечения и перфорации с возможным смертельным исходом.
Как и другие НПВП, мелоксикам может маскировать симптомы инфекционных заболеваний.
Артрозан®15 мг содержит 150 мг лактозы в максимальной суточной дозе. Пациентам с редкой наследственной непереносимостью галактозы, например, галактоземией, прием препарата противопоказан.
Фертильность
Применение мелоксикама, как и любого препарата, ингибирующего синтез циклооксигеназ/простагландинов, может отражаться на репродуктивной способности и не рекомендуется женщинам, планирующим беременность. Рекомендуется отмена приема мелоксикама женщинам, имеющим трудности с зачатием или проходящим обследование в связи с бесплодием.
Беременность и период лактации
Препарат Артрозан®противопоказан во время беременности.
Ингибирование синтеза простагландинов может негативно сказаться на беременности и/или развитии эмбриона и плода. Данные эпидемиологических исследований указывают на повышенный риск выкидыша, пороков сердца и гастрошизиса после приема ингибиторов синтеза простагландинов на ранних сроках беременности.
Во время третьего триместра беременности все ингибиторы синтеза простагландинов могут подвергать плод:
– сердечно-легочной токсичности (с преждевременным закрытием боталлова протока и легочной гипертензией)
– нарушению функции почек, которое может прогрессировать до почечной недостаточности с маловодием
Мать и плод в конце беременности:
– возможному увеличению времени кровотечения, эффекту антиагрегации, который может возникнуть даже при очень низких дозах
– подавлению сокращений матки, приводящему к задержке или увеличению продолжительности родов
Период грудного вскармливания
Артрозан® противопоказан женщинам, кормящим грудью.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Исследования влияния на способность управлять автомобилем и использовать механизмы не проводились. Тем не менее, пациентов следует проинформировать о возможном проявлении нежелательных эффектов, таких как нарушение зрения, в том числе нечеткость зрения, головокружение, сонливость, другие нарушения центральной нервной системы. В случае возникновения любого из указанных побочных эффектов пациенты должны избегать управления транспортными средствами и отказаться от работы с потенциально опасными механизмами.
Передозировка
Симптомы: тошнота, рвота, боль в животе, усиление других побочных эффектов препарата.
Лечение: симптоматическое. Специфический антидот неизвестен. Во время клинических испытаний было показано, что холестирамин ускоряет выведение мелоксикама.
Форма выпуска и упаковка
По 20 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 1 контурной ячейковой упаковке с инструкцией по применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечению срока годности!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Артрозан®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Мелоксикам
Дәрілік түрі
15 мг таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат: мелоксикам – 15.0 мг,
қосымша заттар: картоп крахмалы, лактоза моногидраты, повидон (поливинилпирролидон, повидон К-25), натрий цитраты, магний стеараты, коллоидты кремнийдің қостотығы (аэросил).
Сипаттамасы
Дөңгелек, жалпақ цилиндр пішінді, ойығы мен сызығы бар, ашық сары түстен сары түске дейінгі таблеткалар. Болар-болмас мәрмәрлікке жол беріледі.
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұшықет жүйесі ауруларын емдеуге арналған препараттар.Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Оксикамдар. Мелоксикам.
АТХкоды М01АС06
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Мелоксикам асқазан-ішек жолынан жақсы сіңеді, мелоксикамның абсолюттік биожетімділігі 90%-ға жуық.
Препаратты таблетка түрінде бір рет қабылдағанда қан плазмасында орташа ең жоғары концентрацияға 5-6 сағат ішінде жетеді. Көп рет қолданғанда фармакокинетикасы тұрақты күйге 3-тен 5 күнге дейінгі мерзімде жетеді.
Тамақпен немесе бейорганикалық антацидтік агенттермен бір мезгілде қабылдау препараттың сіңуіне ықпалын тигізбейді.
Мелоксикам плазма ақуыздарымен, әсіресе альбуминдермен (99%) қарқынды байланысады.
Синовиальді сұйықтыққа енеді, онда оның концентрациясы плазмадағы концентрациясының шамамен 50%-ын құрайды.
Таралу көлемі төмен және орта есеппен 11 л құрайды, мұндайда ауытқу коэффициенті 7-ден 20%-ға дейін болады.
Көп реттен қабылдағаннан кейін таралу көлемі орта есеппен 16 л құрайды, мұндайда ауытқу коэффициенті 11-ден 32%-ға дейінгі аралықта болады.
Биотрансформациясы. Мелоксикамбауырда едәуір биотрансформацияға ұшырайды. Несепте фармакодинамикалық тұрғыдан белсенді емес мелоксикамның әртүрлі төрт метаболиті анықталды. Негізгі метаболит (5´-карбоксимелоксикам (дозадан 60%-ы) аралық метаболиттің (5´-гидроксиметилмелоксикамның (доза шамасының 9%-ы)) тотығуы арқылы түзіледі. Препарат дозасының 16% және 4%-ын құрайтын басқа екі метаболиттің түзілуі пероксидаза белсенділігі қатысуымен жүруі мүмкін.
Шығарылуы. Мелоксикам көбіне нәжіспен және бүйрек арқылы тең дәрежеде шығарылады, нәжіспен тәуліктік дозаның 5%-дан азы өзгермеген күйінде, несепте препарат өзгермеген күйінде тек препараттың бастапқы формасының белгісі ретінде табылады.
Жартылай шығарылу кезеңі қабылдағаннан кейін 13-тен 25 сағатқа дейін ауытқиды. Бір реттік дозаны қабылдағаннан кейін жалпы плазмалық клиренс минутына 7-12 мл құрайды.
Пациенттердің ерекше топтарындағы фармакокинетикасы
Бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі
Бауыр жеткіліксіздігі, сондай-ақ бүйректің ауырлығы жеңілден орташа дәрежеге дейінгі жеткіліксіздігі мелоксикамның фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізбейді.
Бүйрек функциясының орташа бұзылуы бар пациенттерде жалпы клиренс жоғары болады. Бүйректің терминалды жеткіліксіздігі бар пациенттерде таралу көлемінің артуы препараттың ақуыздармен байланысуы төмендеуі есебінен бос мелоксикамның концентрациясының жоғарылауына әкеп соғуы мүмкін.
Егде жастағы адамдар
Егде жастағы еркектердің фармакокинетикалық параметрлері жас еркектердің параметрлеріне ұқсас.
Егде жастағы әйелдерде, екі жыныстағы да жасырақ пациенттерге қарағанда, AUC мәні жоғарырақ және жартылай шығарылу кезеңі ұзағырақ.
Егде жастағы адамдардың тепе-тең жағдайда орташа плазмалық клиренсі жасырақ пациенттермен салыстырғанда төмен болады.
Фармакодинамикасы
Артрозан®– қабынуға қарсы стероидты емес препарат (ҚҚСП), енол қышқылының туындыларына жатады және қабынуға қарсы, ауыруды басатын және ыстықты түсіретін әсер береді. Мелоксикамның қабынуға қарсы айқын әсері қабыну үдерісінің барлық сатыларында анықталды.
Мелоксикамның әсер ету механизмі оның простагландиндерді тежеу қабілетінен тұрады (қабыну медиаторлары). Циклооксигеназа-1-ге (ЦОГ-1) қарағанда, көбіне циклооксигеназа-2-нің (ЦОГ-2) іріктелген тежелуінің арқасында, мелоксикам простагландиндер синтезін асқазанның немесе бүйректің шырышты қабығынан гөрі қабынған жерінде көп дәрежеде тежейді.
ЦОГ-2 қатысты мелоксикамның іріктелгендігі in vivo және ex vivoарқылы расталады.
Мелоксикамның қанның үдерісіне қатысатын тромбоксан өніміне (ЦОГ-1 бақыланатын реакция) қарағанда, липополисахаридпен стимуляцияланатын E2 простагландин өніміне (ЦОГ-2 бақыланатын реакция) үлкенірек тежегіш әсер ете отырып, ЦОГ-2-ні белсендірек тежейтіні анықталды. Осыған орай, мелоксикам ұсынылған дозаларда, тромбоциттердің агрегациясына және қан кету уақытына ықпалын тигізбейтіні дәлелденді.
Қолданылуы
- сүйек-бұлшықет жүйесінің қабынбалы және дегенеративтік ауруларының (артроздар, остеоартроз, полиартропатия) өршулерін қысқа мерзімдік симптоматикалық емдеу
- ревматоидты артритті ұзақ мерзімдік симптоматикалық емдеу
- шорбуынданған спондилоартритті (Бехтерев ауруы) қысқа мерзімдік симптоматикалық емдеу.
Қолдану тәсілі және дозалары
Тәуліктік дозаны бір рет қабылдау қажет. Таблеткаларды тамақ ішу үстінде, сумен немесе басқа сұйықтықпен іше отырып қабылдау керек.
Ем ұзақтығына және дозаның артуына байланысты дамитын жағымсыз құбылыстарды болдырмау үшін ем ұзақтығын азайту және мүмкіндігінше тәуліктік ең төмен дозасын қолдану қажет.
Артрозанды® тек ересектер немесе 16 жастан асқан жасөспірімдерге ғана тағайындауға болады.
- ревматоидты артритте: тәулігіне 15 мг. Емдік әсеріне жеткеннен кейін дозасы тәулігіне 7,5 мг дейін төмендетілуі мүмкін.
- остеоартрозда: тәулігіне 7,5 мг. Тиімсіз болса, дозасы тәулігіне 15 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін.
- шорбуынданатын спондилоартрите: тәулігіне 15 мг. Емдік реакциясына байланысты дозаны тәулігіне 7,5 мг дейін азайтуға болады.
Ең жоғарғы тәуліктік дозасы 15 мг-ден аспауы тиіс.
Емдеу ұзақтығын емдеуші дәрігер жекелей тағайындайды.
Пациенттердің ерекше топтары
Егде жастағы пациенттерде және жағымсыз реакциялардың даму қаупі жоғарылығы бар пациенттерде ревматоидты артрит және шорбуынданатын спондилитті ұзақ емдегенде ұсынылатын доза тәулігіне 7,5 мг құрайды. Жағымсыз реакциялардың даму қаупі жоғарылығы бар пациенттердегі бастапқы доза тәулігіне 7,5 мг құрайды.
Бүйрек жеткіліксіздігі.
Гемодиализде жүрген, терминальді сатыдағы бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде Артрозан® препаратының дозасы 7,5 мг аспауы тиіс.
Ауырлығы жеңілден орташа дәрежеге дейінгі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде (креатинин клиренсі қалыптан минутына 25 мл-ден астам емес төмендеген) доза төмендету талап етілмейді.
Гемодиализде жүрген, бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттер үшін Артрозан® препаратын қабылдауға болмайды
(«Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Бауыр жеткіліксіздігі
Ауырлығы жеңілден орташа дәрежеге дейінгі бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны төмендету талап етілмейді.
Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттер үшін ұсыныстарды «Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімінен қараңыз.
16 жастан бастап балалық жас: ең жоғары тәуліктік доза 0,25 мг/кг құрайды және 15 мг-ден аспауы тиіс.
Жағымсыз әсерлері
Жағымсыз құбылыстар төменде мынадай жіктемені пайдалана отырып берілген: өте жиі ≥ 1/10, жиі ≥1/100 - <1/10 дейін, жиі емес ≥1/1000- <1/100 дейін, сирек ≥1/10000 - <1/1000 дейін, өте сирек <10000, белгісіз – қолда бар деректерден анықтау мүмкін емес.
|
Жүйе/ ағзалар
класы |
Жиі |
Жиі емес |
Сирек |
Өте сирек |
Белгісіз |
|
|
Қантамырлар және лимфа жүйелері тарапынан бұзылулар |
|
- анемия |
- жалпы қан талдауының өзгерулері (лейкоцитарлық формула өзгеруін қоса) - лейкопения - тромбоцито-пения |
- агранулоцитоз жағдайы (потенциальді миелоуытты дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда) |
|
|
|
Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар |
|
- дереу типті аса жоғары сезімталдық-тың басқа да реакциялары |
|
|
- анафилак-сиялық реакциялар - анафилак-тоидты реакциялар |
|
|
Психикалық бұзылулар |
|
|
- көңіл-күйдің өзгеруі - қорқыныштар |
|
- сананың шатасуы - - бағдардан жаңылу |
|
|
Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар |
- бас ауыруы |
- бас айналуы - ұйқышылдық |
|
|
|
|
|
Көру ағзалары тарапынан бұзылулар |
|
|
- конъюнктивит - көрудің бұзылуы, оның ішінде анық көрмеу |
|
|
|
|
Есту мүшелері және тепе-теңдік тарапынан бұзылулар |
|
- бас айналуы |
- құлақтағы шуыл |
|
|
|
|
Жүрек бұзылулары |
|
|
- жүрек қағуы |
|
- жүрек жеткілік сіздігі |
|
|
Қан тамырлары бұзылулары |
|
- артериялық қысымның жоғарылауы - бетке қан кернеулер сезімі |
|
|
|
|
|
Тыныс алу ағзалары тарапынан бұзылулар |
|
|
- бронх демікпесінің жедел дамуы (ацетил- салицил қышқылына немесе басқа ҚҚСП аллергиясы бар пациенттерде) |
|
|
|
|
АІЖ тарапынан бұзылулар |
- диспепсия - жүрек айнуы - құсу - іш ауыруы - іш қатуы - метеоризм - диарея |
- асқазан-ішектен жасырын немесе айқын қан кету - гастрит - кекіру - стоматит |
- гастродуоденальді ойық жара - колит - эзофагит |
- асқазан – ішек жолдарының тесілуі (өліммен аяқталуы да мүмкін) |
|
|
|
Гепатобили-арлы жүйе тарапынан бұзылулар |
|
- бауыр функциясы көрсеткіштерінің өтпелі бұзылуы (мысалы, трансаминазалардың немесе билирубиннің белсенділігі жоғарылауы) |
|
- гепатит |
|
|
|
Тері жабындары тарапынан бұзылулар |
|
- қышыну - ангиоэдема - бөртпе |
- уытты эпидермалық некролиз - Стивенс-Джонсон синдромы - есекжем |
- буллезді дерматиттер - мультиформалы эритема |
- фотосенси-билизация |
|
|
Бүйрек функциясының, несеп шығару жолдарының бұзылулары |
|
- натрий және су іркілісі - гиперкалиемия - бүйрек функциясы көрсеткіштерінің өзгерістері (креатинин және/немесе қан сарысуындағы мочевина деңгейінің жоғарылауы) |
|
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі - несеп бөлудің қиналыстары - несептің жедел іркілісі |
|
|
|
Ұрпақ өрбіту жүйесі тарапынан бұзылулар |
|
|
|
|
- әйел бедеулігі - овуляция іркілісі |
|
|
Жалпы бұзылыстар |
|
- ісіну, оның ішінде аяқ ісінуі |
|
|
|
|
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- мелоксикамға немесе препараттың кез келген басқа компонентіне аса жоғары сезімталдық
- анамнезінде ацетилсалицил қышқылын немесе басқа ҚҚСД бірге пайдаланған кездегі демікпе белгілері, мұрын полиптері, ангионевроздық ісіну немесе есекжем болуы
- коронарлы артерияларды шунттауға арналған трансплантатты (КАШТ) орналастырған жердің операция кезінде ауыруы
- өршу фазасында , оның ішінде анамнезіндегі асқазанның және он екі елі ішектің шырышты қабығының эрозиялы-ойық жаралы өзгерулері/тесілуі
- жақында бастан өткерілген ішектің жедел қабыну аурулары (спецификалық емес ойық жара колитінің өршу фазасы, Крон ауруы)
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (егер гемодиализ жүргізілмесе)
- ойық жаралы асқазан-ішектік қан кету, таяуда бастан өткерілген цереброваскулярлы қан кету немесе басқа да геморрагиялық аурулар, оның ішінде анамнезіндегі
- жүрек функциясының декомпенсацияланған жеткіліксіздігі
- жүктілік, бала емізу кезеңі
- 16 жасқа дейінгі балалар
Пациентте препараттың қандай да бір ингредиентімен үйлеспейтін сирек тұқым қуалайтын аурулар бар болған жағдайда Артрозан® препаратын қолдануға болмайды («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
- метотрексатпен бір мезгілде қолданғанда соңғысының қан түзілу жүйесіне жағымсыз әсері күшейеді (анемия мен лейкопенияның туындау қауіптілігі, ауық-ауық жалпы қан талдауын бақылау көрсетілген)
- диуретиктермен және циклоспоринмен бір мезгілде қолданғанда бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі артады
- ҚҚСП жатырішілік контрацептивтердің тиімділігін төмендетуі мүмкін екені туралы хабарламалар бар.
Гиперкалиемияға байланысты қауіп
- келесі дәрілік заттар және препараттардың топтары гиперкалиемия туғызуы мүмкін: калий тұзы, калийсақтағыш диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының антагонистері, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер, гепариндер (төмен молекулярлық салмақтағы немесе фракцияланбаған), циклоспорин, такролимус және триметоприм.
- гиперкалиемияның басталуы ілеспе факторлардың болуына байланыс-ты. Жоғарыда келтірілген дәрілерді мелоксикаммен бірге тағайындаса, гиперкалиемия даму қаупі жоғарылайды.
Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері:
Ацетилсалицил қышқылын қоса, басқа ҚҚСПжәне салицилаттар:
- дозасы бір рет қабылдау кезінде ≥ 500 мг және тәулігіне ≥ 3г ацетилсалицил қышқылын қоса, басқа ҚҚСП-мен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Кортикостероидтар (глюкокортикоидтар):
- кортикостероидтермен бірге қолдану асқазан-ішек жолы тарапынан жоғарылаған қан кету және ойық жара түзілу қаупіне байланысты сақ болуды талап етеді.
Пероральді антикоагулянттар немесе гериатрияда қолданылатын немесе терапиялық дозаларда тағайындалатын гепарин
- қан кету қаупінің едәуір жоғарылауы тромбоциттер функциясын тежеу және асқазан-ішек жолы тарапынан шырышты қабықтардың зақымдануы салдарынан болады.
- ҚҚСП антикоагулянттардың, мысалы варфариннің әсерін күшейтуі мүмкін. Терапиялық дозаларда немесе гериатрияда қолданылатын антикоагулянттармен немесе гепаринмен ҚҚСП бірге пайдалануға болмайды.
- гепариннің профилактикалық дозаларын қолдануды талап ететін басқа жағдайларда, бірге пайдалану жоғарылаған қан кету қаупіне байланыс-ты сақтықты талап етеді. Егер мұндай біріктірілімнен бас тарту мүмкін емес болса, халықаралық қалыптастырылған индексін анықтау қажет.
Тромболитиктер және антитромбоцитарлық препараттар:
- тромбоцитарлық функцияны тежеуге және асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығының зақымдануына байланысты жоғарылаған қан кету қаупі.
Серотонинді кері қармайтын іріктелген тежегіштер:
- асқазан-ішек қан кету қаупінің жоғарылауы.
Диуретиктер, АӨФ және ангиотензин II тежегіштері:
- ҚҚСП диуретиктердің және басқа гипертензияға қарсы препараттардың әсерін төмендете алады. Бүйрек функциясының бұзылуы бар кейбір пациенттерде (сусызданған немесе егде пациенттерде), АӨФ және ангиотензин II тежегіштерімен циклооксигеназа тежегіштерін біріктіру бүйрек функциясының бұдан әрі нашарлауына, әдетте өтпелі сипатта болатын, тіпті жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына әкелуі мүмкін. Сөйтіп мұндай біріктірілімді, мелоксикамды және осы препараттарды, әсіресе егде пациенттерге абайлап тағайындау керек. Сонымен бірге біріктірілген емдеу курсының басында да, оның барысында да мезгіл-мезгіл сұйықтықты жеткілікті қабылдауды және бүйрек функциясының мониторингісін жүргізуді қамтамасыз ету керек.
Басқа да гипертензияға қарсы дәрілер (мысалы, β-блокаторлар):
- тамыр кеңейткіш простагландиндерді басу салдарынан гипотензиялық әсері төмендеуі мүмкін.
Кальцинейрин тежегіштері (циклоспорин, такролимус):
- ҚҚСП бүйрек простагландиндеріне әсері болғандықтан, кальцийнейрин тежегіштерінің нефроуытты әсер етуі күшеюі мүмкін. Осы препараттарды біріктіріп қолдану кезінде, әсіресе егде пациенттерде бүйрек функциясының мұқият мониторингісі қажет.
- мелоксикамды және деферазироксты бірге қолдану асқазан-ішек жолы тарапынан жағымсыз реакциялардың қаупін жоғарылатуы мүмкін. Осы препараттарды бірге тағайындау кезінде сақ болу керек.
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі:
Литий:
- ҚҚСП қанда литий деңгейін жоғарылатады (оның бүйрекпен шығарылуын төмендету салдарынан), оның концентрациясы уытты деңгейге жетуі мүмкін. ҚҚСП және литийді бірге қолдануға болмайды. Біріктірілген ем қажет болған кезде емдеу курсының басында, дозаны өзгерту және мелоксикамды тоқтату кезінде қан плазмасындағы литий концентрациясын мұқият бақылау керек.
Метотрексат:
- басқа да ҚҚСП тәрізді, мелоксикам бүйрек өзекшелеріндегі метотрексаттың сөлінісін тежейді, сөйтіп оның қандағы деңгейін жоғарылатады. Сондықтан жоғары дозаларда (аптасына15 мг-ден астам) метотрексатты қабылдайтын пациенттерде ҚҚСП-мен біріктірілім ұсынылмайды.ҚҚСП және метотрексаттың арасында мүмкін болатын өзара әсер ету қаупі, әсіресе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде соңғысының төмен дозалары кезінде орын алуы мүмкін. Бұл препараттарды біріктіріп қолдану кезінде қан формуласын және бүйрек функциясын мұқият бақылау қажет. Метотрексатты және ҚҚСП біріктіру кезінде 3 күн бойы ерекше сақ болу керек, себебі осы уақытта метотрексат концентрациясы уыттылыққа дейін жоғарылауы мүмкін. Мелоксикамды біріктіріп қолдану іс жүзінде метотрексат фармакокинетикасына (аптасына 15 мг) әсер етпейтініне қарамастан, тек ҚҚСП метотрексаттың гематологиялық уыттылығын жоғарылатуы мүмкіндігін ескеру керек.
Пеметрексед:
- бүйрек функциясының қалыпты/орташа бұзылуы бар пациенттерде мелоксикам мен пеметрекседті біріктіру қажеттілігі кезінде, мелоксикамды ем басталарға дейін, ең аз дегенде 5 күн қалғанда, емдеу күні, сондай-ақ пеметрекседпен емдегенннен кейін, ең аз дегенде тағы 2 күн ішінде тоқтату керек. Мелоксикаммен және пеметрекседпен біріктіріп емдеу қажеттілігі кезінде пациенттің жағдайын асқазан-ішек жолы тарапынан миелосупрессияның және жағымсыз реакциялардың дамуы бойынша мұқият бақылау керек. Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар(креатинин клиренсі минутына 45 мл-ден төмен) пациенттерде мелоксикам мен пеметрекседті бірге қолдануға болмайды.
- бүйрек функциясықалыпты (креатинин клиренсі ≥ 80 мл/мин) пациенттерде дозасы 15 мг мелоксикам пеметрекседтің шығарылуын төмендетуі, тиісінше пеметрекседке байланысты жағымсыз реакциялардың даму қаупін жоғарылатуы мүмкін. Сондықтан бүйрек функциясы қалыпты (креатинин клиренсі ≥ 80 мл/мин) пациенттерде пеметрекседпен 15 мг мелоксикамды бірге қолдану кезінде сақ болу керек.
- мелоксикам бауырда метаболизм есебінен толық дерлік, шамамен үштен екісі (CYP)Р450 цитохромы ферменттері арқылы (негізгі жолы CYP2C9 және минорлы жолы CYP3A4) және үштен бірі басқа жолдармен, мысалы, пероксидаза тотығуымен шығарылады. Мелоксикамды және CYP2C9 және/немесе CYP3A4 тежейтіні белгілі немесе метаболизденетін препараттармен бір мезгілде енгізген кезде фармакокинетикалық өзара әрекеттесу ықтималдығына көңіл бөлген жөн. CYP2C9 арқылы өзара әрекеттесу, диабетке қарсы пероральді препараттар (сульфонилмочевина туындылары, натеглинид) сияқты дәрілік заттармен біріктіргенде болады деп күтуге болады; бұл өзара әрекеттесу плазмада осы препараттар мен мелоксикам деңгейлерінің жоғарылауына әкеп соғуы мүмкін. Мелоксикам мен сульфонилмочевина немесе натеглинид препараттарын қабылдап жүрген пациенттер гипогликемияға қатысты мұқият тексерілгені жөн.
Мелоксикам фармакокинетикасына басқа препараттардың әсері
Холестирамин:
- холестирамин энтерогепатикалық айналымды бұзып, организмнен мелоксикамның шығарылуын жеделдетеді. Мелоксикам клиренсі 50%-ға жоғарылайды, ал жартылай шығарылу кезеңі 13 + 3 сағатқа баяулайды. Бұл өзара әсер ету клиникалық мәнге ие болады.
- антацидті препараттарды, циметидинді және дигоксинді бірмезгілде қолдану кезінде клиникалық елеулі фармакокинетикалық дәрілік өзара әрекеттесуі анықталмады.
Айрықша нұсқаулар
Анамнезінде асқазан немесе он екі елі ішектің ойық жарасы бар, сондай-ақ антикоагуляциялық емдеуде жүрген пациенттерде препаратты қолданғанда сақ болу керек. Мұндай пациенттерде асқазан-ішек жолының ойық жаралы-эрозиялы ауруларының туындау қаупі жоғары.
Препаратты егде жастағы пациенттерге, қанайналым жеткіліксіздігі белгілері бар жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде, бауыр циррозы бар, сондай-ақ хирургиялық араласулар нәтижесінде гиповолемиясы бар пациенттерде қолданғанда сақ болу және бүйрек қызметінің көрсеткіштерін бақылап отыру керек.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, егер креатинин клиренсі минутына 25 мл-ден артық болса, дозалау режимін түзету қажет.
Диализ жасалатын пациенттерде, препаратты дозалау тәулігіне 7,5 мг-ден аспауы тиіс.
Несеп айдайтын дәрілер мен мелоксикамды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер сұйықтықты жеткілікті мөлшерде қабылдауы тиіс.
Егер емдеу үдерісінде аллергиялық реакциялар туындаса (қышу, тері бөртпесі, есекжем, фотосенсибилизация) препаратты қабылдауды тоқтату жөніндегі мәселені шешу мақсатында дәрігерге қаралу қажет.
Цереброваскулярлық және жүрек-қантамырлық әсерлері
Артериялық гипертензиясы және/немесе ауырлығы қалыпты/орташа жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге дәрігердің қадағалауы және олардың жағдайын жүйелі бақылау талап етіледі, себебі ҚҚСП-мен емдеу аясында сұйықтықтың іркілуі және ісіну туралы хабарланды.
Артериялық қысымның клиникалық мониторингі емдеуге дейінгі бастапқы жағдайда, сондай-ақ мелоксикаммен емдеудің басында ұсынылады.
Клиникалық және эпидемиологиялық зерттеулердің деректері бойынша мелоксикамды қоса (әсіресе жоғары дозаларда қолданған кезде және ұзақ мерзімді емдеу кезінде) кейбір ҚҚСП болмашы түрде артериялық тромбоздық асқынулар (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) даму қаупін жоғарылатуы мүмкіндігі болжанады. Мелоксикам үшін бұл қауіпті жоққа шығаратын деректердің саны жеткілікті болмай тұр.
Бақыланбайтын гипертензиямен, іркілген жүрек жеткіліксіздігімен, жүректің анықталған ишемиялық ауруымен, шеткері артериялардың және/немесе цереброваскулярлық аурулармен ауырған пациенттерге мелоксикамды олардың жағдайын мұқият бағалағаннан кейін ғана тағайындауға болады. Сондай-ақ жүрек-қантамырлық аурулар қаупі факторлары бар (мысалы, гипертензиямен, гиперлипидемиямен, қант диабетімен, шылым шегетін) пациенттерде мелоксикаммен ұзақ мерзімді емдеудің негізділігін таразылау керек.
Тері тарапынан реакциялар
Мелоксикамды қолдану аясында өмір үшін қаупі бар Стивенс-Джонсон синдромының (СДС) және уытты эпидермалық некролиздің (УЭН) дамуы туралы хабарланды.
Пациенттерге бұл аурулардың белгілері мен симптомдары туралы хабарлау және оларды тері реакцияларының дамуы бойынша мұқият бақылау керек. СДС және УЭН даму қаупі алғашқы емдеу апталарында неғұрлым жоғары.
СДС немесе УЭН симптомдары (жиі күлдіреуіктермен және шырышты қабықтарының зақымдануымен өршіген тері бөртпесі) білінген кезде мелоксикаммен емдеуді тоқтату керек.
СДС және УЭН неғұрлым тиімді емдеу олардың диагнозы ерте қойылған және күмәнданған дәріні дереу тоқтатқан кезде мүмкін болады. Препаратты жедел тоқтату жақсы нәтижеге әкеледі.
Егер мелоксикамды қолдану аясында пациентте СДС немесе УЭН дамыса, онда мелоксикамды ешқашан қайтадан тағайындамау керек.
Бауыр және бүйрек функцияларының параметрлері
ҚҚСП-ның көпшілігін қабылдаған жағдайдағыдай, мелоксикаммен емдеу курсы ішінде қан сарысуының трансаминазалары, билирубин деңгейлерінің мезгіл-мезгіл жоғарылауы немесе бауыр функциясының басқа параметрлерінің патологиялық өзгерістері байқалды; сондай-ақ креатининнің және қанда мочевинаның концентрацияларының жоғарылауы және зертханалық зерттеулер нәтижелерінің басқа өзгерістері болуы мүмкін. Көптеген жағдайларда бұл бұзылыстар болмашы және өтпелі болды. Егер зертханалық зерттеулер параметрлерінің өзгерістері елеулі немесе тұрақты болса, мелоксикамды тоқтату және тиісті зерттеулерді орындау керек.
Бауыр функциясының функциональді бұзылысы
ҚҚСП қантамырларын кеңейткіш бүйрек простагландиндерінің синтезін басады, бұл шумақтық сүзілістің төмендеуі салдарынан функциональді бүйрек жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін. Бұл жағымсыз реакция дозаға тәуелді. Төменде келтірілген қауіп факторлары бар пациенттерде емдеу басында және дозаны жоғарылату кезінде диурездің және бүйрек функциясының мұқият мониторингісі ұсынылады:
егде жас; АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин-II антагонистерімен, сартандармен, диуретиктермен бірлескен ем; гиповолемия (этиологияға тәуелсіз); іркілген жүрек жеткіліксіздігі; бүйрек жеткіліксіздігі; нефроздық синдром; қызыл жегілік нефропатия; бауыр функциясының ауыр бұзылыстары (сарысулық альбумин <25 г/л немесе Чайлд-Пью бойынша балл саны ≥10).
Кейбір жағдайларда ҚҚСПинтерстициальді нефрит, гломерулонефрит, медуллярлық бүйрек некрозы немесе нефроздық синдром туғызуы мүмкін.
Бүйрек жеткіліксіздігінің соңғы сатысы кезінде гемодиализ қабылдайтын пациенттерде мелоксикамның тәуліктік дозасы 7,5 мг-ден аспауы керек. Нашар немесе қалыпты бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі минутына 25 мл-нан жоғары) дозаны төмендетуді талап етпейді.
Натрий, калий және судың іркілуі
ҚҚСП натрий, калий және судың іркілуін туғызуы, сондай-ақ диуретиктердің натрийуретикалық әсеріне ықпал етуі мүмкін. Бұдан басқа, гипотензиялық препараттардың әсері нашарлауы мүмкін. Соның салдарынан, гипертензиясы, жүрек жеткіліксіздігі және ісінулері бар бейім пациенттердің жағдайы нашарлауы немесе олардың аурулары асқынуы мүмкін. Қауіп факторлары бар пациенттерге клиникалық бақылау қажет.
Гиперкалиемия
Гиперкалиемия диабет немесе қанда калий деңгейін жоғарылататын препараттарды бірге тағайындау кезінде дамуы мүмкін. Мұндай жағдайларда қанда калий деңгейін жүйелі бақылау керек.
Пеметрекседпен біріктірілімдер
Пеметрексед қабылдайтын, бүйрек функциясының қалыпты/орташа бұзылысы бар пациенттерде, ем басталарға дейін, ең аз дегенде 5 күн қалғанда және емдеу күні, сондай-ақ, пеметрекседпен емдегеннен кейін, ең аз дегенде тағы 2 күн ішінде мелоксикамды тоқтату керек.
Басқа нұсқаулар және сақтық шаралары
Жағымсыз реакциялардыкөбінесеегде және әлсіреген пациенттер әрең көтереді, осыған байланысты олар мұқият бақылауға мұқтаж. Басқа ҚҚСП қолданған жағдайдағыдай, егде пациенттерге мелоксикамды тағайындау кезінде ерекше сақтық қажет, себебі бүйрек, бауыр және жүрек функциялары бұзылыстарының жиілігі жас ұлғая келе жоғарылайды. Егде пациент-тер үшін ҚҚСП-мен емдеу кезінде жағымсыз реакциялардың даму жиілігінің жоғарылауы, әсіресе асқазан-ішектен қан кету және өліммен аяқталуы мүмкін болатын перфорация тән.
Басқа ҚҚСПтәрізді, мелоксикам инфекциялық аурулардың симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.
Артрозан® 15 мг препаратының құрамында ең жоғары тәуліктік дозада 150 мг лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, мысалы, галактоземиясы бар пациенттерге препаратты қабылдауға болмайды.
Фертильділік
Циклооксигеназа/простагландин синтезін тежейтін басқа да кез келген препаратты қолданудағы сияқты мелоксикамды қолдану, ұрпақ өрбіту қабілетіне әсер етуі мүмкін және жүктілікті жоспарлаған әйелдерге ұсынылмайды. Осылайша, ұрықтануы қиындау немесе бедеулігіне байланысты тексеруден өтіп жүрген әйелдер үшін мелоксикамды қабылдауды тоқтату ұсынылады.
Жүктілік және лактация кезеңі
Артрозан® препаратын жүктілік кезінде қолдануға болмайды.
Простагландиндер синтезін тежеу жүктілікке және/немесе эмбрионның және шарананың дамуына жағымсыз әсерін тигізуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеу деректері жүктіліктің ерте мерзімдерінде простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдаудан кейін түсік, жүрек ақаулары және гастрошизис қауіптерінің жоғарылағанын көрсетеді.
Жүктіліктің үшінші триместрі кезінде простагландиндер синтезінің барлық тежегіштерінен шарана мыналарға:
- жүрек-өкпелік уыттанушылыққа (боталлов түтігінің мезгілінен ерте жабылуымен және өкпе гипертензиясымен)
- бүйрек функциясының бұзылуына, ол қағанақ суының аздығымен бүйрек функциясының жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін;
Жүктіліктің соңында ана мен шарана:
- қан кету уақытының ықтимал артуына, агрегацияға қарсы әсерге, ол тіпті өте төмен дозаларда да пайда болуы мүмкін;
- босанудың кідіруіне немесе босану уақытының ұлғаюына әкелетін жатыр жиырылуының бәсеңдеуіне ұшырауы мүмкін;
Емшек емізу кезеңі.
Артрозанды® бала емізетін әйелдерге қолдануға болмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Автомобильді басқару және механизмдерді пайдалану қабілетіне ықпалына зерттеулер жүргізілген жоқ. Дегенмен, пациенттерге көрудің нашарлауы, соның ішінде анық көрмеу, бас айналу, ұйқышылдық, орталық жүйке жүйесінің басқа да бұзылулары сияқты жағымсыз әсерлердің ықтимал біліністері жөнінде ақпарат берген жөн. Аталған жағымсыз әсерлердің кез келгені пайда болған жағдайда көлік құралдарын басқаруды тоқтата тұру және қауіпті механизмдермен жұмыс істеуден бас тарту керек.
Артық дозалануы
Симптомдары: жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, препараттың басқа жағымсыз әсерлерінің күшеюі.
Емі: симптоматикалық. Өзіне тән антидоты белгісіз. Клиникалық сынақтар кезінде холестирамин мелоксикамның шығарылуын жылдамдататыны көрсетілді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшшықты қаптамаға 20 таблеткадан салынған.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен картон қорапшаға салынған.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 20 таблеткадан салынған.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
250С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы