Торговое название
Артоксан
Международное непатентованное название
Теноксикам
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Состав
Одна таблетка содержит
Активное вещество: теноксикам 20 мг,
Вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, крахмал кукурузный прежелатинизированный, тальк, магния стеарат,
Состав оболочки: опадри желтый 02F22025 (гипромеллоза, титана диоксид (Е171), макрогол 6000, железа оксид желтый (Е172), тальк.
Описание
Таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой желтого цвета, двояковыпуклые.
Фармакотерапевтическая группа
Препараты для лечения заболеваний костно-мышечной системы. противовоспалительные и противоревматические препараты. Нестероидные противовоспалительные препараты. Оксикамы. Теноксикам.
Код АТС M01AC02
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Теноксикам быстро и полностью всасывается из желудочно-кишечного тракта (ЖКТ), прием пищи и антацидов замедляет скорость абсорбции, не влияя на общую степень всасывания. Максимальная концентрация в плазме крови достигается через 2 часа. Биодоступность 100%. Препарат на 99% связывается с белками плазмы. Отличительной особенностью теноксикама является большая продолжительность действия и длительный период полувыведения - 72 часа. Теноксикам хорошо проникает в синовиальную жидкость. Легко проникает через гистогематические барьеры. Подвергается трансформации в печени с образованием неактивных метаболитов. Средний период полувыведения составляет 60-75 часов. Экскреция реализуется преимущественно с мочой и частично с желчью.
Фармакодинамика
Артоксан - эффективный нестероидный противовоспалительный препарат (НПВП) с мощным противовоспалительным, анальгезирующим и умеренным жаропонижающим действием. Свойства препарата обусловлены ингибированием обеих изоформ фермента циклооксигеназы, что приводит к нарушению метаболизма арахидоновой кислоты и блокаде синтеза простагландинов.
Противовоспалительный эффект обусловлен уменьшением проницаемости капилляров (ограничивает экссудацию), стабилизацией лизосомальных мембран (препятствует выходу ферментов лизосом, вызывающих повреждение тканей), угнетением синтеза или инактивацией медиаторов воспаления (простагландинов, гистамина, брадикинина, лимфокинов, факторов комплемента). Уменьшает количество свободных радикалов в очаге воспаления, угнетает хемотаксис и фагоцитоз. Тормозит пролиферативную фазу воспаления, уменьшает поствоспалительное склерозирование тканей. Оказывает хондропротекторное действие.
Препарат купирует или снижает интенсивность болевого синдрома любой этиологии, уменьшает утреннюю скованность, увеличивает подвижность пораженных суставов. При продолжительном применении оказывает десенсибилизирующее действие.
Особенностью теноксикама является продолжительное действие.
Показания к применению
- облегчение боли и воспаления при остеоартрите и ревматоидном артрите;
- краткосрочное лечение острых заболеваний опорно-двигательного аппарата, включая растяжения, вывихи и другие повреждения мягких тканей.
Способ применения и дозы
Артоксан принимают внутрь.
Предпочтительно принимать во время или после приема пищи.
Препарат назначают в дозе 20 мг 1 раз в сутки в одно и то же время.
Следует избегать назначения более высоких доз, поскольку достижения клинически значимого эффекта не наблюдается, вместе с тем повышается риск развития побочных реакций.
Обычно препарат принимается не более 7 дней, но в тяжелых случаях возможно применение максимум до 14 дней.
Побочные действия
Наблюдавшиеся нежелательные эффекты обычно являлись слабыми и преходящими. У небольшого количества пациентов требовалось прекращение лечения по причине нежелательных эффектов.
Внутри классов согласно классификации поражений систем и органов неблагоприятные реакции перечислены согласно частоте (количеству пациентов, у которых ожидается возникновение данной реакции) с применением следующих обозначений:
Очень часто (≥1/10)
Часто (от ≥1/100 до <1/10)
Нечасто (от ≥1/1000 до <1/100)
Редко (от ≥1/10000 до <1/1000)
Очень редко (<1/10000)
Частота неизвестна (оценка на основании имеющихся данных невозможна).
Нарушения со стороны крови и лимфатической системы
Частота неизвестна: агранулоцитоз, анемия, апластическая анемия, гемолитическая анемия, лейкопения, тромбоцитопения, нетромбоцитопеническая пурпура, эозинофилия.
Нарушения со стороны иммунной системы
Частота неизвестна: реакции гиперчувствительности, такие как астма, анафилактические реакции, ангионевротический отек.
Нарушения метаболизма и питания
Часто: анорексия.
Редко: нарушения метаболизма (например: гипергликемия, увеличение/снижение массы тела).
Нарушения психики
Редко: нарушения сна (например, бессонница), депрессия, нервозность, аномальные сны.
Частота неизвестна: спутанность сознания, галлюцинации.
Нарушения со стороны нервной системы
Часто: головокружение, головная боль.
Частота неизвестна: сонливость, парестезии.
Нарушения со стороны органа зрения
Частота неизвестна: нарушения зрения (такие как снижение остроты зрения и помутнение зрения), опухание глаз, раздражение глаз.
Нарушения со стороны органа слуха и равновесия
Редко: вертиго.
Частота неизвестна: шум в ушах.
Нарушения со стороны сердца
Редко: учащенное сердцебиение.
Частота неизвестна: сердечная недостаточность
Необходимо учитывать вероятность провоцирования застойной сердечной недостаточности у пожилых пациентов и пациентов с нарушением функции сердца.
Нарушения со стороны сосудов
Редко: тромботические явления (например, инфаркт миокарда или инсульт).
Частота неизвестна: васкулит, гипертензия.
Результаты клинических и эпидемиологических исследований показывают, что применение селективных ингибиторов циклооксигеназы-2 (ингибиторов ЦОГ-2) и некоторых НПВС (в особенности при высоких дозах и в течение длительного времени) может приводить к небольшому повышению риска возникновения артериальных тромботических явлений (например, инфаркта миокарда или инсульта). Несмотря на то, что теноксикам не увеличивал частоту возникновения тромботических явлений, таких как инфаркт миокарда, имеющиеся данные являются недостаточными для исключения подобного риска для теноксикама.
Нарушения со стороны органов дыхания, грудной клетки и средостения
Редко: бронхоспазм, осложненная астма, одышка.
Частота неизвестна: носовое кровотечение.
Бронхоспазм и осложненная астма наблюдались при лечении НПВС.
Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта
Очень часто: боль и дискомфорт в желудке, эпигастральной области и брюшной полости, диспепсия, тошнота, рвота, метеоризм, запор, несварение, эпигастральный дискомфорт, стоматит.
Часто: желудочно-кишечное кровотечение, перфорация желудочно-кишечного тракта, язва желудочно-кишечного тракта, пептическая язва, иногда с летальным исходом, в особенности у пожилых пациентов, кровавая рвота, стул с кровью, запор, изъязвление полости рта, гастрит, сухость во рту, обострение колита и болезни Крона (см. раздел 4.4 «Особые предупреждения и меры предосторожности при использовании»).
Очень редко: панкреатит.
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей
Нечасто: повышение уровней печеночных ферментов.
Частота неизвестна: гепатит, желтуха.
Нарушения со стороны кожи и подкожной ткани
Нечасто: зуд, эритема, экзантема, сыпь, крапивница.
Редко: везикуло-буллезные реакции.
Очень редко: тяжелые неблагоприятные кожные реакции (ТНКР): синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз.
Частота неизвестна: реакция фоточувствительности.
Сообщалось о редких случаях возникновения нарушений со стороны ногтей и реакций фоточувствительности после лечения НПВС.
Нарушения со стороны почек и мочевыводящих путей
Нечасто: повышение уровней мочевины или креатинина в крови.
Частота неизвестна: нефротоксичность (например, почечная недостаточность, интерстициальный нефрит, нефротический синдром, повышение уровней мочевины или креатинина в крови).
Нарушения со стороны репродуктивной системы и молочной железы
Сообщалось об отдельных случаях женского бесплодия при лечении препаратами, подавляющими синтез циклооксигеназы/простагландинов, включая теноксикам.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к компонентам препарата, ацетилсалициловой кислоте или другим НПВП
- повышенная чувствительность (включая симптомы астмы, ринит, ангионевротический отек или крапивницу) к салицилатам, ибупрофену, аспирину или другим НПВС
- активные или имеющиеся в анамнезе рецидивирующие пептическая язва/кровотечение (два или более явных случаев доказанного изъязвления или кровотечения);
- желудочно-кишечное кровотечение (мелена, кровавая рвота), перфорация, вызванная предыдущим применением НПВС, или тяжелый гастрит в анамнезе
- выраженные нарушения функции печени и почек
- сахарный диабет
- артериальная гипертензия, сердечная недостаточность, отеки
- беременность, период лактации
- лицам с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- детский возраст до 18 лет.
Лекарственные взаимодействия
Другие анальгетики, включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2
Следует избегать одновременного применения двух или более НПВС (включая аспирин), так как при этом может повышаться риск возникновении неблагоприятных эффектов.
Ацетилсалицилаты и салицилаты
Салицилаты способны вытеснять теноксикам из мест связывания с белками, таким образом повышая клиренс и объем распределения препарата Артоксан. По этой причине следует избегать одновременного применения салицилатов, так как при этом повышается риск возникновения неблагоприятных реакций (в частности, желудочно-кишечных).
Антациды и антагонисты рецепторов H2
Антациды могут снижать скорость абсорбции препарата Артоксан, но не ее степень. Разница не является клинически значимой. Не наблюдалось взаимодействия с принимаемым одновременно циметидином.
Антикоагулянты
Теноксикам в значительной степени связывается с альбумином сыворотки крови и, как и все НПВС, усиливает эффекты антикоагулянтов, таких как варфарин. Рекомендуется тщательно контролировать эффекты антикоагулянтов и пероральных гликемических средств, в особенности на начальных этапах лечения препаратом Артоксан. Не наблюдалось взаимодействия с дигоксином. У здоровых субъектов не отмечалось клинически значимого взаимодействия между препаратом Артоксан и гепарином с низкой молекулярной массой.
Сердечные гликозиды
НПВС могут обострять сердечную недостаточность, снижать скорость клубочковой фильтрации и повышать уровни сердечных гликозидов в плазме крови при одновременном применении с сердечными гликозидами.
Циклоспорин
Как и в случае с другими НПВС, рекомендуется соблюдать осторожность при одновременном применении циклоспорина по причине повышенного риска нефротоксичности.
Хинолоновые антибиотики
Результаты исследований на животных показывают, что НПВС способны повышать риск возникновения судорог, вызванных хинолоновыми антибиотиками. Пациенты, принимающие НПВС и хинолоны, могут иметь повышенный риск развития судорог.
Литий
Нестероидные противовоспалительные средства снижали выведение лития. При назначении теноксикама пациенту, принимающему литий, необходимо увеличить частоту мониторинга уровней лития и предупредить пациента о необходимости потребления достаточного количества жидкости и о симптомах интоксикации литием.
Диуретики и антигипертензивные средства
Нестероидные противовоспалительные средства способны вызывать задержку натрия, калия и жидкости и препятствовать натрийуретическому действию диуретиков, что может привести к повышению риска нефротоксичности НПВС. Необходимо помнить о данных особенностях при лечении пациентов с нарушением функции сердца или гипертензией, так как они могут быть восприимчивыми к ухудшению данных состояний.
Не наблюдалось клинически значимого взаимодействия между препаратом Артоксан и фуросемидом, однако препарат Тилкотил ослабляет эффект снижения кровяного давления, вызванный гидрохлортиазидом. Как известно из информации о других НПВС, препарат Артоксан может ослаблять антигипертензивный эффект альфа-адренергических блокаторов и ингибиторов АПФ.
Не сообщалось о взаимодействии между препаратом Артоксан и альфа-агонистами центрального действия или блокаторами кальциевых каналов.
Не отмечалось клинически значимого взаимодействия при одновременном применении препарата Артоксан с атенололом. Во время клинических исследований не наблюдалось взаимодействия у пациентов, одновременно принимавших препараты наперстянки. Таким образом, не ожидается значительного риска при одновременном применении препарата Артоксан и дигоксина.
Метотрексат
Рекомендуется соблюдать осторожность при одновременном применении метотрексата по причине возможного усиления его токсичности, так как сообщалось о снижении выведения метотрексата под действием НПВС.
Пероральные противодиабетические средства
Клинический эффект пероральных противодиабетических средств глиборнурида, глибенкламида, толбутамида не изменялся под действием препарата Артоксан. Тем не менее, как и в случае с другими НПВС, рекомендуется проводить тщательный контроль пациентов, одновременно принимающих пероральные противодиабетические средства.
Колестирамин
Колестирамин может усиливать выведение и сокращать период полувыведения теноксикама.
Декстрометорфан
Одновременное применение теноксикама и декстрометорфана может усиливать анальгетический эффект по сравнению с монотерапией.
Пища
Степень абсорбции теноксикама не изменяется при одновременном приеме пищи, но скорость абсорбции (Cmax) может быть более медленной, чем в состоянии натощак.
Иное
Одновременное применение пробенецида и теноксикама может повышать концентрацию теноксикама в плазме крови. Клиническая значимость данного наблюдения не установлена.
Мифепристон
Не следует принимать НПВС в течение 8-12 дней после применения мифепристона, так как НПВС могут снижать эффект мифепристона.
Кортикостероиды
Как и в случае со всеми другими НПВС, необходимо соблюдать осторожность при одновременном применении кортикостероидов по причине повышенного риска возникновения желудочно-кишечной язвы или кровотечения.
Антитромбоцитарные средства и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС)
Риск возникновения желудочно-кишечного кровотечения повышается при одновременном применении антитромбоцитарных средств и селективных ингибиторов обратного захвата серотонина (СИОЗС) с НПВС.
Такролимус
Риск нефротоксичности повышается при применении НПВС с такролимусом.
Зидовудин
Риск гематологической токсичности увеличивается при применении НПВС вместе с зидовудином. Имеются свидетельства повышения риска возникновения гемартроза и гематом у ВИЧ-положительных пациентов с гемофилией, одновременно принимающих зидовудин и ибупрофен.
Особые указания
Желудочно-кишечное кровотечение, язва и перфорация
ЖК кровотечение, язва или перфорация, которые могут иметь летальный исход, наблюдались при применении всех НПВС в любой момент курса лечения при наличии или отсутствии предупреждающих симптомов или серьезных ЖК явлений в анамнезе.
Риск возникновения ЖК кровотечения, язвы или перфорации повышается при увеличении дозы НПВС, а также у пациентов с язвой в анамнезе, в особенности с язвой, осложненной кровотечением или перфорацией и у пожилых пациентов. Таким пациентам следует начинать лечение с минимальной возможной дозы. Необходимо рассмотреть возможность комбинированного лечения защитными средствами (например, мизопростолом или ингибиторами протонного насоса) у таких пациентов, а также у пациентов, которым требуется применение низких доз аспирина или иных препаратов, способных повышать желудочно-кишечный риск.
Пациенты с ЖК токсичностью в анамнезе, в частности, пожилые пациенты, должны сообщать обо всех необычных симптомах со стороны живота (в особенности о ЖК кровотечениях), особенно в начале лечения.
Следует соблюдать осторожность при лечении пациентов, одновременно принимающих препараты, способные повышать риск изъязвления или кровотечения, такие как пероральные кортикостероиды, антикоагулянты, например, варфарин, селективные ингибиторы обратного захвата серотонина или антитромбоцитарные средства, такие как аспирин.
При возникновении ЖК кровотечения или язвы у пациентов, принимающих теноксикам, необходимо прекратить лечение.
Следует соблюдать осторожность при применении НПВС у пациентов с желудочно-кишечными заболеваниями (язвенным колитом, болезнью Крона) в анамнезе, так как подобные состояния могут обостряться.
Нарушения со стороны дыхательной системы
Необходимо соблюдать осторожность при лечении пациентов с имеющейся или указанной в анамнезе бронхиальной астмой, так как ибупрофен вызывал бронхоспазм у таких пациентов.
Сердечно-сосудистые и цереброваскулярные эффекты
Соответствующий мониторинг и консультации необходимы пациентам с гипертензией и/или умеренной застойной сердечной недостаточностью в анамнезе, так как сообщалось о задержке жидкости и отеке при лечении НПВС.
Результаты клинических и эпидемиологических исследований показывают, что применение некоторых НПВС (в особенности в высоких дозах и при продолжительном лечении) может вызывать небольшое повышение риска артериальных тромботических явлений (например, инфаркта миокарда или инсульта). Данные являются недостаточными для исключения подобного риска для теноксикама.
Пациенты с неконтролируемой гипертензией, застойной сердечной недостаточностью, установленной ишемической болезнью сердца, заболеванием периферических артерий и/или цереброваскулярным заболеванием могут подвергаться лечению теноксикамом только после тщательной оценки. Аналогичная оценка требуется перед началом долгосрочного лечения пациентов с факторами риска сердечно-сосудистого заболевания (например, гипертензией, гиперлипидемией, сахарным диабетом, курением).
Препарат Артоксан содержит лактозу.
Пациентам с редкими наследственными проблемами непереносимости галактозы, лактазной недостаточностью Лаппа или мальабсорбцией глюкозы-галактозы не следует принимать данный препарат.
Применение в педиатрии
Препарат противопоказан к применению у детей и подростков до 18 лет (в виду недостаточности клинических данных).
Беременность и лактация
Препарат противопоказан к применению в период беременности и в период лактации.
Теноксикам и его метаболиты проникают в грудное молоко, поэтому препарат не рекомендуется применять в период грудного вскармливания.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
В период лечения необходимо воздерживаться от занятий потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.
Передозировка
Симптомы: отмечается усиление побочных эффектов.
Лечение: специфического антидота не существует. При подозрении на передозировку теноксикама рекомендуется симптоматическая терапия.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную коробку.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Артоксан
Халықаралық патенттелмеген атауы
Теноксикам
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат: 20 мг теноксикам,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, желатинделген жүгері крахмалы, тальк, магний стеараты,
қабықтың құрамы: опадри сары 02F22025 (гипромеллоза, титанның қостотығы (Е171), макрогол 6000, темірдің сары тотығы (Е172), тальк.
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жағы дөңес таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Қаңқа-бұлшықет жүйесінің ауруларын емдеуге арналған препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Оксикамдар. Теноксикам.
АТХ коды M01AC02
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Теноксикам асқазан-ішек жолынан (АІЖ) жылдам әрі толық сіңеді, тамақты және антацидтерді қабылдау жалпы сіңу дәрежесіне ықпал етпестен, сіңірілу жылдамдығын баяулатады. Қан плазмаында ең жоғары концентрациясына 2 сағаттан кейін жетеді. Биожетімділігі 100%. Препарат плазма ақуыздарымен 99% байланысады. Теноксикамның өзіне тән ерекшелігі – әсерінің ұзаққа созылатындығы және жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығы – 72 сағат. Теноксикам синовиальді сұйықтыққа жақсы өтеді. Гистогематикалық бөгеттер арқылы оңай өтеді. Бауырда белсенді емес метаболиттер түзе отырып трансформацияға ұшырайды. Жартылай шығарылуының орташа кезеңі 60-75 сағатты құрайды. Экскрециясы негізінен несеппен және ішінара өтпен жүзеге асады.
Фармакодинамикасы
Артоксан – күшті қабынуға қарсы, ауыруды басатын және орташа ыстықты түсіретін әсері бар тиімді қабынуға қарсы стероидты емес препарат (ҚҚСП). Препараттың қасиеттеріне циклооксигеназа ферментінің екі изоформасының да тежелуі түрткі болады, бұл арахидон қышқылы метаболизмінің бұзылуына және простагландиндер синтезінің блокадасына алып келеді.
Қабынуға қарсы әсеріне капиллярлардың өткізгіштігінің азаюы (экссудацияны шектейді), лизосомалық жарғақшалардың тұрақтануы (тіндердің зақымдануын тудыратын лизосомалар ферменттерінің шығуына кедергі келтіреді), қабыну медиаторлары синтезінің бәсеңдеуі немесе белсенділігінің жойылуы (простагландиндер, гистамин, брадикинин, лимфокиндер, комплемент факторларының) түрткі болады. Қабыну ошағындағы бос радикалдар санын азайтады, хемотаксис пен фагоцитозды бәсеңдетеді. Қабынудың пролиферациялық сатысын тежейді, тіндердің қабынудан кейінгі склероздалуын төмендетеді. Хондропротекторлы әсер көрсетеді.
Препарат кез келген этиологиядағы ауыру синдромын басады немесе қарқындылығын азайтады, зақымдалған буындардың таңертеңгі құрысуын азайтады, қимылдауын арттырады. Ұзақ қолданған кезде десенсибилизациялаушы әсер береді.
Теноксикамның ерекшелігі ұзақ уақыт әсер етуі болып табылады.
Қолданылуы
- остеоартрит және ревматоидты артрит кезіндегі ауыру мен қабынуды жеңілдету үшін;
- созылуларды, шығып кетулерді және жұмсақ тіндердің басқа зақымдануларын қоса, тірек-қимыл аппаратының жедел ауруларын қысқа мерзімді емдеу үшін.
Қолдану тәсілі және дозалары
Артоксанды ішке қабылдайды.
Тамақ ішкен кезде немесе тамақтан кейін қабылдаған жөн.
Препаратты 20 мг дозада тәулігіне 1 рет белгіленген уақытта тағайындайды.
Жоғарырақ дозаларын тағайындаудан аулақ болу керек, өйткені клиникалық елеулі әсерге жетуі байқалмайды, сонымен қатар жағымсыз реакциялардың даму қаупі артады.
Әдетте препаратты 7 күннен асырмай қабылдайды, бірақ ауыр жағдайларда ең көбі 14 күнге дейін қабылдануы мүмкін.
Жағымсыз әсерлері
Байқалған жағымсыз әсерлері әдетте әлсіз әрі өткінші болды. Пациенттердің аз санында жағымсыз әсерлердің салдарынан емдеуі тоқтату қажет болды.
Жүйелер мен ағзалардың зақымдануын жіктеу бойынша кластар ішінде жағымсыз реакциялар мынадай белгілеулерді қолдана отырып жиілігі (аталған реакцияның пайда болуы күтілетін пациенттер саны) бойынша тізбеленген:
Өте жиі (≥1/10)
Жиі ( ≥1/100 - <1/10)
Жиі емес (≥1/1000 - <1/100)
Сирек (≥1/10000 - <1/1000)
Өте сирек (<1/10000)
Жиілігі белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).
Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар
Жиілігі белгісіз: агранулоцитоз, анемия, апластикалық анемия, гемолиздік анемия, лейкопения, тромбоцитопения, тромбоцитопениялық емес пурпура, эозинофилия.
Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар
Жиілігі белгісіз: демікпе, анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну сияқты аса жоғары сезімталдық реакциялары.
Метаболизм және тамақтану бұзылулары
Жиі: анорексия.
Сирек: метаболизм бұзылулары (мысалы, гипергликемия, дене салмағының артуы/азаюы).
Психика бұзылулары
Сирек: ұйқы бұзылулары (мысалы, ұйқысыздық), депрессия, күйгелектік, қалыптан тыс түс көрулер.
Жиілігі белгісіз: сананың шатасуы, елестеулер.
Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар
Жиі: бас айналуы, бас ауыруы.
Жиілігі белгісіз: ұйқышылдық, парестезиялар.
Көру мүшесі тарапынан бұзылулар
Жиілігі белгісіз: көру бұзылулары (көру өткірлігінің нашарлауы және көздің бұлдырауы сияқты), көздің ісінуі, көздің тітіркенуі.
Есту мүшелері мен тепе-теңдік тарапынан бұзылулар
Сирек: вертиго.
Жиілігі белгісіз: құлақтағы шуыл.
Жүрек тарапынан бұзылулар
Сирек: жүрек соғуының жиілеуі
Жиілігі белгісіз: жүрек жеткіліксіздігі
Егде жастағы пациенттер мен жүрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде іркілісті жүрек жеткіліксіздігінің туындау ықтималдығын ескеру қажет.
Тамырлар тарапынан бұзылулар
Сирек: тромбоздық құбылыстар (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт).
Жиілігі белгісіз: васкулит, гипертензия.
Клиникалық және эпидемиологиялық зерттеулердің нәтижелері, циклооксигеназа-2 іріктелген тежегіштері (ЦОГ-2 тежегіштерін) мен кейбір ҚҚСД қолдану (әсіресе жоғары дозаларда және ұзақ уақыт бойы) артериялық тромбоздық құбылыстардың (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) туындау қаупінің аздап жоғарылауына алып келуі мүмкін екенін көрсетеді. Теноксикам миокард инфарктісі сияқты тромбоздық құбылыстардың туындау жиілігін арттырмағанына қарамастан, қолда бар деректер теноксикамның ондай қаупін жоққа шығару үшін жеткіліксіз болып табылады.
Тыныс алу, кеуде қуысы мен көкірек ортасы ағзалары тарапынан бұзылулар
Сирек: бронх түйілуі, асқынған демікпе, ентігу.
Жиілігі белгісіз: мұрыннан қан кету.
Бронх түйілуі мен асқынған демікпе ҚҚСД-мен емдеу кезінде байқалды.
Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар
Өте жиі: асқазанның, эпигастрий аймағы мен іш тұсының ауыруы және жайсыздық, диспепсия, жүрек айнуы, құсу, метеоризм, іш қату, ас қорытудың бұзылуы, эпигастральді жайсыздық, стоматит.
Жиі: асқазан-ішектен қан кету, асқазан-ішек жолының тесілуі, асқазан-ішек жолының ойық жарасы, кейде өлімге соқтыратын пептидтік ойық жара (әсіресе егде жастағы пациенттерде), қан құсу, қан аралас нәжіс, іш қату, ауыз қуысының ойық жаралануы, гастрит, ауыздың құрғауы, колит пен Крон ауруының өршуі («Пайдалану кезіндегі ееркше сақтандырулар және сақтық шаралары» 4.4. бөлімін қараңыз).
Өте сирек: панкреатит.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар
Жиі емес: бауыр ферменттері деңгейлерінің жоғарылауы.
Жиілігі белгісіз: гепатит, сарғаю.
Тері мен теріасты тіндері тарапынан бұзылулар
Жиі емес: қышыну, эритема, экзантема, бөртпе, есекжем.
Сирек: везикула-буллездік реакциялар.
Өте сирек: терінің ауыр жағымсыз реакциялары (ТАЖР): Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз.
Жиілігі белгісіз: фотосезімталдық реакциясы.
ҚҚСД-мен емдеуден кейін тырнақтар тарапынан болатын бұзылулар мен фотосезімталдық реакциялары туындаған сирек жағдайлар туралы хабарланған.
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар
Жиі емес: қандағы мочевина немесе креатинин деңгейлерінің жоғарылауы. Жиілігі белгісіз: нефроуыттылық (мысалы, бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит, нефроздық синдром, қандағы мочевина немесе креатинин деңгейлерінің жоғарылауы).
Ұрпақ өрбіту жүйесі мен сүт бездері тарапынан бұзылулар
Теноксикамды қоса, циклооксигеназа/простагландиндер синтезін бәсеңдететін препараттармен емдеу кезінде әйелдердегі бедеуліктің жекелеген жағдайлары туралы хабарланды.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне, ацетилсалицил қышқылына немесе басқа ҚҚСП жоғары сезімталдық
- салицилаттарға, ибупрофенге, аспиринге немесе басқа ҚҚСД жоғары сезімталдық (демікпе симптомдарын, ринитті, ангионевроздық ісінуді немесе есекжемді қоса)
- белсенді немесе анамнездегі қайталанатын пептидтік ойық жара/қан кету (ойық жаралану немесе қан кетудің дәлелденген екі немесе одан да көп айқын жағдайы);
- асқазан-ішектен қан кету (мелена, қан құсу), ҚҚСД алдыңғы қолданудан туындаған тесілу, немесе анамнездегі ауыр гастрит;
- бауыр және бүйрек функциясының айқын бұзылулары
- қант диабеті
- артериялық гипертензия, жүрек жеткіліксіздігі, ісінулер
- жүктілік, лактация кезеңі
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар тұлғалар
- 18 жасқа дейінгі балалар.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Циклооксигеназа-2 іріктелген тежегіштерін қоса, басқа анальгетиктер
Екі немесе одан көп ҚҚСД (аспиринді қоса) бір мезгілде қолданылуын болдырмау керек, өйткені бұл кезде жағымсыз реакциялардың туындау қаупі артуы мүмкін.
Ацетилсалицилаттар мен салицилаттар
Салицилаттар Артоксан препаратының клиренсі мен таралу көлемін арттыра отырып, теноксикамды ақуыздармен байланысу орнынан ығыстырып шығаруға қабілетті. Осы себепті, салицилаттардың бір мезгілде қолданылуын болдырмау керек, өйткені бұл кезде жағымсыз реакциялардың (атап айтқанда, асқазан-ішек тарапынан) туындау қаупі артады.
Антацидтер мен H2 рецепторларының антагонистері
Антацидтер Артоксан препаратының сіңірілу дәрежесін емес, сіңірілу жылдамдығын азайтуы мүмкін. Айырмашылығы клиникалық тұрғыдан маңызды емес. Бір мезгілде қабылданған циметидинмен өзара әрекеттесуі байқалған жоқ.
Антикоагулянттар
Теноксикам қан сарысуының альбуминімен елеулі дәрежеде байланысады және, барлық ҚҚСД тәрізді, варфарин сияқты антикоагулянттардың әсерлерін күшейтеді. Антикоагулянттар мен ішуге арналған гликемиялық дәрілердің әсерлерін, әсіресе, Артоксан препаратымен емдеудің бастапқы сатыларында мұқият бақылау ұсынылады. Дигоксинмен өзара әрекеттесуі байқалған жоқ. Дені сау субъектілерде Артоксан препараты мен молекулалық салмағы төмен гепарин арасындағы клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттесу байқалған жоқ.
Жүрек гликозидтері
ҚҚСД жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қолданылғанда жүрек жеткіліксіздігін өршітуі, шумақтық сүзіліс жылдамдығын азайтуы және қан плазмасындағы жүрек гликозидтерінің деңгейлерін арттыруы мүмкін.
Циклоспорин
Басқа ҚҚСД-мен жағдайлардағы сияқты, нефроуыттылық қаупінің жоғарылығы себепті, циклоспоринді бір мезгілде қолданғанда сақтық таныту ұсынылады.
Хинолондық антибиотиктер
Жануарларға жүргізілген зерттеулердің нәтижелері, ҚҚСД хинолондық антибиотиктер туғызатын құрысулардың туындау қаупін арттыруға қабілетті екенін көрсетеді. ҚҚСД мен хинолондарды қабылдап жүрген пациенттерде құрысулардың туындау қаупі артуы мүмкін.
Литий
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер литийдің шығарылуын төмендеткен. Литий қабылдайтын пациентке теноксикамды тағайындаған кезде, литий деңгейіне мониторинг жиілігін арттыру және пациентке сұйықтықты жеткілікті мөлшерде қабылдау қажеттігін және литийден уланудың симптомдары туралы ескерту керек.
Диуретиктер және гипертензияға қарсы дәрілер
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер натрийдің, калийдің және сұйықтықтың іркілуін туғызуға және диуретиктердің натрийурездік әсеріне кедергі келтіруге қабілетті, бұл ҚҚСД нефроуыттылығы қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Жүрек функциясының бұзылуы немесе гипертензиясы бар пациенттерді емдеу кезінде осы ерекшеліктерді есте ұстау қажет, өйткені олар аталған жай-күйдің нашарлауына сезімтал болуы мүмкін.
Артоксан препараты мен фуросемид арасында клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесу байқалған жоқ, алайда Тилкотил препараты гидрохлортиазидтен туындаған қан қысымының төмендеу әсерін әлсіретеді. Басқа ҚҚСД туралы ақпараттардан белгілі болғандай, Артоксан препараты альфа-адренергиялық блокаторлар мен АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін әлсіретуі мүмкін.
Артоксан препараты мен орталықтық әсері бар альфа-агонистер немесе кальций өзекшелерінің блокаторлары арасындағы өзара әрекеттесу туралы хабарланған жоқ.
Артоксан препаратын атенололмен бір мезгілде қолданғанда клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттесу байқалған жоқ. Клиникалық зерттеулер кезінде оймақгүл препараттарын бір мезгілде қабылдаған пациенттерде өзара әрекеттесулер байқалған жоқ. Осылайша, Артоксан препараты мен дигоксинді бір мезгілде қолданғанда елеулі қауіп күтілмейді.
Метотрексат
Метотрексатты бір мезгілде қолданған кезде оның уыттылығы күшеюі мүмкін болғандықтан сақтық таныту ұсынылады, өйткені ҚҚСД әсерінен метотрексаттың шығарылуы төмендегені туралы хабарланған.
Диабетке қарсы ішуге арналған дәрілер
Диабетке қарсы ішуге арналған дәрілер глиборнуридтің, глибенкламидтің, толбутамидтің клиникалық әсері Артоксан препаратының әсерінен өзгерген жоқ. Дегенмен, басқа ҚҚСД-мен жағдайлардағы сияқты, диабетке қарсы ішуге арналған дәрілерді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге мұқият бақылау жүргізу ұсынылады.
Колестирамин
Колестирамин теноксикамның шығарылуын күшейтуі және жартылай шығарылу кезеңін қысқартуы мүмкін.
Декстрометорфан
Теноксикам мен декстрометорфанды бір мезгілде қолдану монотерапиямен салыстырғанда, анальгетиктік әсерін күшейтуі мүмкін.
Тағам
Тамақ ішумен бір мезгілде қабылдағанда теноксикамның сіңірілу дәрежесі өзгермейді, бірақ сіңірілу жылдамдығы (Cmax) ашқарынға қабылдағанға қарағанда баяуырақ болуы мүмкін.
Басқалары
Пробенецид пен теноксикамды бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы теноксикам концентрациясын арттыруы мүмкін. Мұның клиникалық тұрғыдан маңыздылығы анықталған жоқ.
Мифепристон
Мифепристонды қолданғаннан кейін 8-12 күн бойы ҚҚСД қабылдамау керек, өйткені ҚҚСД мифепристонның әсерін төмендетуі мүмкін.
Кортикостероидтар
Барлық басқа ҚҚСД-мен жағдайдағы сияқты, асқазан-ішектің ойық жарасы немесе қан кетудің туындау қаупінің жоғарылығы себепті, кортикостероидтарды бір мезгілде қолданған кезде сақтық таныту қажет.
Тромбоцитке қарсы дәрілер және серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері (СКҚІТ)
Асқазан-ішектен қан кетудің туындау қаупі тромбоцитке қарсы дәрілер мен серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштерін (СКҚІТ) ҚҚСД-мен бір мезгілде қолданған кезде арта түседі.
Такролимус
ҚҚСД такролимуспен бірге қолданған кезде нефроуыттылық қаупі артады.
Зидовудин
Гематологиялық уыттылық қаупі ҚҚСД зидовудинмен бірге қолданған кезде арта түседі. Гемофилиясы бар, зидовудин мен ибупрофенді бір мезгілде қабылдаған АИТВ-оң пациенттерде гемартроз бен гематомалардың туындау қаупінің артқандығына дәлелдер бар.
Айрықша нұсқаулар
Асқазан-ішектен қан кету, ойық жара және тесілу
Өлімге соқтыруы мүмкін АІ қан кету, ойық жара және тесілу барлық ҚҚСД қолданғанда емдеу курсының кез келген сәтінде, анамнезде ескертуші симптомдар немесе күрделі АІ құбылыстары бар немесе жоқ кезде де байқалған.
АІ қан кетулердің, ойық жаралануы немесе тесілуінің туындау қаупі ҚҚСД дозасын арттырған кезде, сондай-ақ анамнезінде, әсіресе қан кетумен немесе тесілумен асқынған ойық жара бар пациенттерде, және егде жастағы пациенттерде арта түседі. Ондай пациенттерге емдеуді мүмкіндігінше ең төменгі дозасынан бастау керек. Мұндай пациенттерде, сондай-ақ аспириннің немесе асқазан-ішектік қауіпті арттыруға қабілетті басқа да препараттардың төмен дозаларын қолдану қажет пациенттерде қорғағыш дәрілермен (мысалы, мизопростолмен немесе протондық сорғы тежегіштерімен) біріктіріп емдеу мүмкіндігін қарастыру қажет.
Анамнезінде АІ уыттылығы бар пациенттер, атап айтқанда, егде пациенттер құрсақ тарапынан әдеттен тыс симптомдардың барлығы туралы (әсіресе АІ қан кетулер туралы), әсіресе емдеудің бас кезінде хабарлауы тиіс.
Ішуге арналған кортикостероидтар, антикоагулянттар, мысалы, варфарин, сияқты ойық жаралану немесе қан кету қаупін арттыруы мүмкін препараттарды, серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштерін немесе аспирин сияқты тромбоцитке қарсы дәрілерді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерді емдеу кезінде сақтық таныту керек.
Теноксикамды қабылдап жүрген пациенттерде АІ қан кету немесе ойық жарасы туындаған жағдайда, емдеуді тоқтату қажет.
Анамнезінде асқазан-ішек аурулары бар (ойық жаралы колит, Крон ауруы) пациенттерде ҚҚСД қолданған кезде сақтық таныту керек, өйткені ол жағдайлар өршіп кетуі мүмкін.
Тыныс алу жүйесі тарапынан бұзылулар
Анамнезінде бұрыннан бар немесе көрсетілген бронх демікпесі бар пациенттерді емдеу кезінде сақтық таныту қажет, өйткені ондай пациенттерде ибупрофен бронх түйілуін туғызған.
Жүрек-қантамырлық және цереброваскулярлық әсерлері
Анамнезінде гипертензиясы және/немесе орташа іркілісті жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге тиісті мониторинг және кеңес беру қажет, өйткені ҚҚСД-мен емдеу кезінде сұйықтықтың іркілуі және ісінулер туралы хабарлар болған.
Клиникалық және эпидемиологиялық зерттеулердің нәтижелері, кейбір ҚҚСД қолдану (әсіресе жоғары дозаларында және ұзақ уақыт емдеген кезде) артериялық тромбоздық құбылыстар (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) қаупінің аздап жоғарылауын туғызуы мүмкін екенін көрсетеді. Мәліметтер теноксикам үшін осындай қауіпті жоққа шығаруға жеткіліксіз.
Бақыланбайтын гипертензиясы, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, жүректің анықталған ишемиялық ауруы, шеткері артериялардың ауруы және/немесе цереброваскулярлық ауруы бар пациенттерді теноксикаммен тек мұқият баға берілгеннен кейін ғана емдеуге болады. Осыған ұқсас бағалау жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторы бар (мысалы, гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу) пациенттерді ұзақ уақыт емдеуді бастар алдында да қажет.
Артоксан препаратының құрамында лактоза бар.
Галактоза жақпаушылығының сирек тұқым қуалайтын жағдайлары, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы керек.
Педиатрияда қолданылуы
Препаратты 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге қолдануға болмайды (клиникалық деректер жеткіліксіз болғандықтан).
Жүктілік және лактация
Препаратты жүктілік кезеңінде және лактация кезеңінде қолдануға болмайды.
Теноксикам және оның метаболиттері емшек сүтіне өтеді, сондықтан препаратты емшек емізген кезеңде қолданбаған жөн.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Емдеу кезеңінде жоғары зейінділікті және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын қажет ететін қауіптілігі зор қызмет түрлерімен айналысудан тартыну қажет.
Артық дозалануы
Симптомдары: жағымсыз әсерлердің күшеюі байқалады.
Емі: арнайы антидоты жоқ. Теноксикаммен артық дозалануға күдік болған жағдайда симптоматикалық ем ұсынылады.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан поливинилхлорид үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.
Сақтау шарттары
250 С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы