Торговое наименование
Арифон®Ретард
Международное непатентованное название
Индапамид
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, с пролонгированным высвобождением, 1,5 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Диуретики. Диуретики с умеренно выраженной активностью, исключая тиазиды. Сульфонамиды, простые. Индапамид.
Код АТХ: С03ВА11
Показания к применению
эссенциальная артериальная гипертензия у взрослых
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к индапамиду, другим сульфонамидам или
одному из вспомогательных веществ
- почечная недостаточность (клиренс креатинина менее 30 мл/мин)
- печеночная энцефалопатия или тяжелые нарушения функции печени
- гипокалиемия
- врожденная галактоземия, глюкозо-галактозный мальабсорбционный
синдром и/или дефицит лактазы Лаппа
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет.
Необходимые меры предосторожности при применении
Водно-электролитный баланс:
Содержание натрия в плазме:
Содержание натрия в плазме должно быть определено до начала лечения и затем должно измеряться во время лечения с регулярными интервалами. Снижение содержания натрия в плазме может быть первоначально асимптоматичным, поэтому требуется регулярный контроль его содержания, с более высокой частотой проверок у пожилых пациентов и пациентов с циррозом печени. Все диуретики могут приводить к гипонатриемии, иногда с очень серьезными последствиями. Гипонатриемия с гиповолемией могут привести к дегидратации и развитию ортостатической гипотензии. Сопутствующие потери ионов хлора могут вызвать вторичный компенсаторный метаболический алкалоз: частота возникновения и степень этого эффекта незначительны.
Содержание калия в плазме:
Снижение содержания калия с возможной последующей гипокалиемией является основным риском приема тиазида и других диуретиков на его основе. Необходимо избегать риска возникновения гипокалиемии (< 3,4 ммоль/л) у некоторых групп повышенного риска: пожилых людей, людей с недостаточным питанием и/или принимающих несколько препаратов одновременно, пациентов с циррозом печени с отеками и асцитами, пациентов с ишемической болезнью сердца и сердечной недостаточностью. В этой ситуации гипокалиемия увеличивает токсическое действие сердечных гликозидов и риск возникновения аритмии.
Пациенты с большим интервалом QT также подвергаются риску, независимо от его врожденной или ятрогенной природы. Гипокалиемия, а также брадикардия являются предрасполагающим фактором возникновения тяжелой аритмии, в частности, потенциально смертельной желудочковой тахикардии типа «пируэт».
Во всех указанных выше ситуациях необходим более частый мониторинг содержания калия в плазме. Первое измерение содержания калия в плазме должно быть выполнено в первую неделю начала лечения.
При выявлении гипокалиемии следует провести коррекцию этого состояния.
Содержание кальция в плазме:
Применение тиазида и диуретиков на его основе может привести к снижению выведения кальция с мочой и вызвать небольшое временное повышение содержания кальция в плазме. Явно выраженная гиперкальциемия может быть обусловлена ранее нераспознанным гиперпаратиреозом.
В этом случае лечение должно быть приостановлено до исследования паращитовидной функции.
Содержание глюкозы в крови:
При диабете важно контролировать содержание глюкозы в крови, в особенности в случае наличия гипокалиемии.
Мочевая кислота:
Возможно повышение вероятности возникновения приступов подагры у пациентов с гиперурикемией.
Почечная функция и диуретики:
Полная эффективность тиазида и диуретиков на его основе достигается только при нормальной или незначительно нарушенной функции почек (содержание креатинина в плазме ниже приблизительного уровня 25 мг/л, т. е. 220 мкмоль/л для взрослого пациента). У пожилых пациентов уровень содержания креатинина в плазме должен быть скорректирован в зависимости от возраста, веса и пола пациента.
Гиповолемия, обусловленная потерей жидкости и натрия, вызванная диуретиком в начале приема, приводит к снижению клубочковой фильтрации. Это может привести к повышению содержания мочевины в крови и креатинина в плазме. Такая временная недостаточность почечной функции не будет иметь последствий для пациентов с нормальной функцией почек, однако может ухудшить состояние пациента при имевшейся ранее почечной недостаточности.
Поговорите с врачом, прежде чем принимать Арифон® Ретард
Если вы испытываете снижение зрения или боль в глазах. Это могут быть симптомы скопления жидкости в сосудистой оболочке глаза (хориоидальный выпот) или повышения глазного давления, которые могут наблюдаться в течение нескольких часов до недели с момента начала приема Арифон® Ретарда. При отсутствии лечения возможна необратимая потеря зрения. Если у вас раньше была аллергическая реакция на пенициллин или сульфонамид, вы можете быть подвержены более высокому риску развития хориоидального выпота.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Нерекомендуемые комбинации
Литий:
Повышение содержания лития в плазме сопровождается признаками передозировки, как и при соблюдении бессолевой диеты (снижение вывода лития с мочой). Однако, если прием диуретика необходим, рекомендуется тщательный мониторинг содержания лития в плазме и соответствующее изменение дозировки.
Комбинации, требующие осторожности при использовании
Лекарственные препараты, способные вызвать желудочковую тахикардию типа «пируэт»:
- антиаритмические препараты класса I A (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);
- антиаритмические препараты класса III (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);
- некоторые антипсихотические препараты:
фенотиазины (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифтороперазин);
бензамиды (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд);
бутирофеноны (дроперидол, галоперидол);
другие препараты: бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин в/в, галофантрин, мизоластин, пентамидин, спарфлоксацин, моксифлоксацин, винкамин в/в.
Повышенный риск вентрикулярной аритмии, в частности желудочковой тахикардии типа «пируэт» (гипокалиемия является фактором риска).
Перед началом применения данной комбинации следует определить содержание калия в плазме крови и при необходимости скорректировать его. Контроль клинического состояния пациента, содержания электролитов в плазме и ЭКГ.
При наличии гипокалиемии следует применять препараты, которые не вызывают желудочковую тахикардию типа «пируэт».
Нестероидные противовоспалительные лекарственные препараты (системное применение), включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2) и салициловую кислоту в высоких дозах (³ 3 г/день):
Возможно снижение антигипертензивного эффекта индапамида.
Риск развития острой почечной недостаточности у пациентов с обезвоживанием организма (пониженная клубочковая фильтрация) Следует восстановить водный баланс пациента, контролировать функцию почек в начале лечения.
Ингибиторы ангиотензинконвертирующего фермента (АКФ):
Риск внезапной гипотензии и/или острой почечной недостаточности при начале применения ингибитора АКФ на фоне существующей натриевой недостаточности (особенно у пациентов со стенозом почечной артерии).
В случае гипертензии, если ранее проводившееся лечение диуретиком могло привести к натриевой недостаточности, необходимо:
- либо прекратить прием диуретика за 3 дня до начала лечения ингибитором АКФ и возобновить, при необходимости, прием диуретика без калийсберегающих свойств;
- либо начинать прием с небольшой дозы ингибитора АКФ и постепенно повышать его дозу.
При сердечно-сосудистой недостаточности лечение ингибиторами АКФ следует начинать с очень низкой дозы, возможно после снижения дозы сопутствующего диуретика без калийсберегающих свойств.
Во всех случаях, в первые недели лечения ингибитором АКФ следует контролировать функцию почек (содержание креатинина в плазме).
Другие препараты, вызывающие гипокалиемию: амфотерицин B (в/в), глюко- и минералокортикоиды (системное применение), тетракозактид, слабительные средства, стимулирующие моторику кишечника:
Увеличение риска гипокалиемии (аддитивный эффект).
Мониторинг содержания калия в плазме и коррекция при необходимости. Особое внимание следует уделять пациентам, одновременно получающим сердечные гликозиды. Рекомендуется применять слабительные средства, не стимулирующие моторику кишечника.
Баклофен:
Усиление антигипертензивного эффекта.
Следует восстановить водный баланс пациента, контролировать функцию почек в начале лечения.
Сердечные гликозиды:
Гипокалиемия увеличивает токсическое действие сердечных гликозидов. Мониторинг калия в плазме, ЭКГ и при необходимости коррекция терапии.
Комбинации, требующие особой осторожности
Аллопуринол:
Одновременное применение с индапамидом повышает частоту реакций повышенной чувствительности к аллопуринолу.
Комбинации, которые следует принимать во внимание
Калийсберегающие диуретики (амилорид, спиронолактон, триамтерен):
Хотя эта комбинация целесообразна у некоторых пациентов, возможно развитие гипокалиемии или гиперкалиемии (особенно у пациентов с почечной недостаточностью или диабетом). Следует контролировать содержание калия в плазме и показатели ЭКГ и при необходимости корректировать терапию.
Метформин:
Повышенный риск молочнокислого ацидоза, вызванного метформином, связанного с возможным нарушением функции почек, вызванным применением диуретиков и особенно петлевых диуретиков. Не следует применять метформин, если креатинин в плазме превышает 15 мг/л (135 мкмоль/л) у мужчин и 12 мг/л (110 мкмоль/л) у женщин.
Йодсодержащие рентгеноконтрастные вещества:
Обезвоживание организма на фоне приема диуретиков увеличивает риск развития острой почечной недостаточности, особенно при применении йодсодержащих рентгеноконтрастных веществ в высоких дозах.
Регидратация перед введением йодсодержащего вещества.
Имипраминоподобные антидепрессанты, нейролептики:
Усиление антигипертензивного действия и повышение риска ортостатической гипотензии (аддитивный эффект).
Кальций (соли):
Риск гиперкальциемии в результате снижения выведения кальция с мочой.
Циклоспорин, такролимус:
Риск увеличения содержания креатинина в плазме без каких-либо изменений в уровне циркулирующего циклоспорина, даже при отсутствии снижения содержания воды/натрия.
Кортикостероиды, тетракозактид (системное применение):
Снижение антигипертензивного эффекта (кортикостероиды вызывают задержку жидкости и натрия).
Специальные предупреждения
При нарушении функции печени диуретики группы тиазида могут привести к печеночной энцефалопатии, особенно при нарушении электролитного баланса. В этом случае прием диуретика должен быть немедленно прекращен.
Фоточувствительность
При применении тиазидных и тиазидоподобных диуретиков были отмечены случаи фоточувствительности. Если при лечении отмечена повышенная фоточувствительность, то прием препарата рекомендуется прекратить. При необходимости повторного назначения диуретика рекомендуется защищать кожу от солнца и искусственных UVA-лучей.
Вспомогательные вещества
Не следует назначать этот препарат пациентам с редко встречающимися проблемами наследственной непереносимости лактозы, дефицитом лактазы Лаппа или плохой абсорбцией глюкозы-галактозы.
Спортсмены
Спортсменам следует обратить внимание на наличие в данном лекарственном препарате лекарственного вещества, которое может дать положительный результат тестов на допинг.
Нарушение функции почек
Если у пациента имеется тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина менее 30 мл/мин), то лечение противопоказано.
Терапевтическое воздействие тиазидных и тиазидоподобных диуретиков наиболее эффективно, только если почечная функция находится в норме или лишь незначительно нарушена.
Нарушение функции печени
При тяжелой печеночной недостаточности лечение противопоказано.
Пациенты пожилого возраста
У пожилых пациентов показатели содержания креатинина в плазме должны быть скорректированы с учетом возраста, веса и пола. Лечение пожилых пациентов препаратом Арифон®Ретарда возможно только в том случае, если почечная функция находится в норме или лишь незначительно нарушена.
Применение в педиатрии
Безопасность и эффективность препарата Арифон® Ретарда у детей и подростков не установлены. Данные отсутствуют.
Во время беременности или лактации
Данные по применению индапамида у беременных женщин отсутствуют или ограничены (менее 300 исходов беременности). При продолжительном воздействии тиазидов в третьем триместре беременности возможно снижение объема плазмы крови у матери, а также маточно-плацентарного кровотока, которое может привести к развитию фетоплацентарной ишемии и задержке развития плода.
В качестве меры предосторожности желательно избегать использования индапамида в период беременности.
Кормление грудью
Имеется недостаточно информации о проникновении индапамида и его метаболитов в женское молоко. Возможно возникновение повышенной чувствительности к производным сульфонамида и гипокалиемии. Риск для новорожденных/младенцев не может быть исключен.
Индапамид близок по своим свойствам к тиазидным диуретикам, применение которых во время кормления грудью ассоциировалось с уменьшением или даже полным подавлением лактации.
Индапамид не следует применять во время кормления грудью.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Арифон® Ретард не вызывает снижения скорости реакции, однако в отдельных случаях из-за снижения артериального давления могут возникать различные реакции, особенно в начале лечения или при добавлении к проводимой терапии другого антигипертензивного лекарственного препарата. В результате этого может возникать снижение возможностей управлять транспортными средствами или механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Препарат рекомендуется принимать по одной таблетке в сутки однократно (24 часа), желательно утром. Таблетки следует глотать, не разжевывая, запивая водой. Повышение дозы не приводит к увелечению антигипертензивного действия Арифон® Ретарда, но усиливает мочегонный эффект.
Метод и путь введения
Для перорального приема.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: тошнота, рвота, выраженная гипотензия, судороги, головокружение, сонливость, спутанность сознания, гипонатриемия, гипокалиемия, полиурия или олигурия, заканчивающаяся анурией (вследствие гиповолемии).
Лечение: промывание желудка и/или назначения активированного угля, с последующим восстановлением водно-электролитного баланса в условиях госпитализации.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
В случае необходимости можно обратиться за консультацией к медицинскому работнику.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Наиболее частыми нежелательными реакциями являются реакции повышенной чувствительности, в основном дерматологического характера, у пациентов с предрасположенностью к аллергическим и астматическим реакциям и макулопапулезная сыпь.
Гипокалиемия (уровень калия в плазме <3,4 ммоль/л) наблюдалась у 10 % пациентов и < 3,2 ммоль/л у 4 % пациентов после 4—6 недель лечения. После 12 недель лечения среднее снижение концентрации калия в плазме составляло 0,23 ммоль/л.
Большинство нежелательных реакций, затрагивающих клинические или лабораторные параметры, зависит от дозы лекарственного препарата.
Очень часто (>1/10), часто (>1/100, <1/10), нечасто (>1/1000, <1/100), редко (>1/10000, <1/1000), очень редко (>1/10000), частота не установлена (на основании имеющихся данных провести оценку частоты развития не представляется возможным).
Часто
- реакции повышенной чувствительности
- макулопапулезная сыпь
Нечасто
- рвота
- пурпура
Редко
- головокружение, утомляемость, головная боль, парестезия
- тошнота, запор
- сухость во рту
Очень редко
- aгранулоцитоз, апластическая анемия, гемолитическая анемия,
- лейкопения, тромбоцитопения
- гиперкальциемия
- аритмия
- гипотензия
- панкреатит
- нарушение функции печени
- ангионевротический отек, крапивница, токсический эпидермальный некролиз, злокачественная экссудативная эритема
- почечная недостаточность
Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
- обморок
- снижение содержания калия с гипокалиемией, особенно значительное у
некоторых групп населения высокого риска
- гипонатриемия
- миопия, нечеткость зрения, нарушение зрения
- желудочковая тахикардия типа «пируэт» (возможен летальный исход)
- возможность развития печеночной энцефалопатии в случае печеночной
недостаточности
- гепатит
- возможное ухудшение течения существующей острой
диссеминированной красной волчанки
- удлинение интервала QT на электрокардиограмме
- повышение уровня глюкозы в крови
- повышение уровня мочевой кислоты в крови
- повышение уровня ферментов печени
- повышенная фоточувствительность
- снижение зрения или боль в глазах из-за высокого давления (возможные признаки скопления жидкости в сосудистой оболочке глаза (хориоидальный выпот) или острая закрытоугольная глаукома)
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - индапамид 1,5 мг,
вспомогательные вещества: гипромеллоза, лактозы моногидрат, магния стеарат, повидон, кремния диоксид коллоидный безводный
состав пленочной оболочки: глицерол, гипромеллоза, макрогол 6000, магния стеарат, титана диоксид (Е 171)
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Круглые таблетки, покрытые пленочной оболочкой белого цвета.
Форма выпуска и упаковка
По 15 таблеток помещают в контурные ячейковые упаковки из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 2 контурных упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку картонную.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Арифон® Ретард
Халықаралық патенттелмеген атауы
Индапамид
Дәрілік түрі, дозасы
Босап шығуы ұзаққа созылатын үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 1,5 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Диуретиктер. Орташа айқын белсенділігі бар диуретиктер, тиазидтерді қоспағанда. Сульфонамидтер, қарапайымдар. Индапамид.
АТХ коды: С03ВА11
Қолданылуы
ересектердегі эссенциалдық артериялық гипертензияда
Қолдану басталғанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қарсы көрсетілімдер
- индапамидке, басқа сульфонамидтерге немесе қосымша заттарының біреуіне жоғары сезімталдық
- бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30 мл/мин аз)
- бауыр энцефалопатиясы немесе бауыр функциясының ауыр бұзылулары
- гипокалиемия
- туа біткен галактоземия, глюкоза-галактозды мальабсорбциялық
синдром және/немесе Лапп лактаза тапшылығы
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалық және жасөспірімдік жас.
Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары
Су-электролиттік теңгерім:
Плазмадағы натрий құрамы:
Плазмадағы натрий құрамы ем бастағанға дейін анықталуы тиіс және содан кейін жүйелі аралықтағы ем уақытында өлшенуі тиіс. Плазмадағы натрий құрамы төмендеуі бастапқыда асимптоматикалық болуы мүмкін, сондықтан оның құрамын егде пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде тексеруді жоғарырақ жиілікпен ұдайы бақылау талап етіледі. Барлық диуретиктер, кейде өте күрделі салдарлары болатын гипонатриемияға әкелуі мүмкін. гиповолемиясы бар гипонатриемия дегидратацияға және ортостаздық гипотензияға әкелуі мүмкін.
Хлор иондарын қатарлас жоғалту салдарлы компенсаторлық метаболизмдік алкалоз туындатуы мүмкін: туындау жиілігі және бұл әсердің дәрежесі елеусіз.
Плазмадағы калий құрамы:
Соңынан гипокалиемияға ұласуы мүмкін калий құрамының төмендеуі тиазидтің және басқа да оның негізіндегі диуретиктерді қабылдаудың негізгі қаупі болып табылады. Жоғары қауіптің кейбір топтарында:егде адамдар, жеткіліксіз тамақтанатын және/немесе бірнеше препаратты бір мезгілде қабылдайтын адамдар, ісінулері мен асциті болған бауыр циррозы бар пациенттер, жүректің ишемиялық ауруы және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер гипокалиемия (< 3,4 ммоль/л) туындау қаупінен аулақ болу керек. Бұл жағдайда гипокалиемия жүрек гликозидтерінің уытты әсерін және аритмия туындау қаупін ұлғайтады.
Сондай-ақ QT аралығы үлкен пациенттер оның туа біткен немесе ятрогенді
шығу тегіне байланыссыз қауіпке ұшырайды.
Гипокалиемия, ондай-ақ брадикардия ауыр аритмияның, атап айтқанда «пируэт» типті потенциалды өлімге жеткізетін қарыншалық тахикардияның туындауына бейімдегіш фактор болып табылады.
Жоғарыда көрсетілген барлық жағдайларда плазмадағы калий құрамының
жиірек мониторингілеу керек. Плазмадағы калий құрамын бірінші өлшеу ем басындағы бірінші аптада орындалуы тиіс. Гипокалиемия анықталғанда бұл жай-күйді түзету керек.
Плазмадағы кальций құрамы:
Тиазидтерді және оның негізіндегі диуретиктерді қолдану несеппен кальций шығарылуының азаюына әкелуі мүмкін және плазмадағы кальций құрамының аздап уақытша жоғарылауын туындатуы мүмкін. Айқын көріністі гиперкальциемия бұрын танылмаған гиперпаратиреоздан болуы мүмкін.
Бұл жағдайда ем қалқанша без маңы бездерінің функциясын зерттегенге дейін тоқтатылуы тиіс.
Қандағы глюкоза деңгейі:
Диабетте, әсіресе гипокалиемия бар болған жағдайда қандағы глюкоза құрамын бақылау маңызды.
Несеп қышқылы:
Гиперурикемиясы бар пациенттерде подагра туындауының ықтималдығы жоғары.
Бүйрек функциясы және диуретиктер:
Тиазидтерді және оның негізіндегі диуретиктердің толық тиімділігіне бүйрек функциясы қалыпты (плазмадағы креатинин құрамы ересек пациенттер үшін 25 мг/л, яғни 220 мкмоль/л болжамды деңгейден төмен ) болғанда немесе бұзылуы елеусіз болғанда ғана жетеді. Егде пациенттердегі плазмадағы креатинин құрамының деңгейі пациенттің жасына, салмағына және жынысына қарай түзетілуі тиіс.
Ем басындағы диуретиктерден туындаған сұйықтық және натрий жоғалтуға байланысты гиповолемия шумақтық сүзіліс төмендеуіне әкеледі. Бұл қандағы мочевина құрамының және плазмадағы креатининнің
жоғарылауына әкелуі мүмкін. Бүйрек функциясының бұндай уақытша жеткіліксіздігінің бүйрек функциясы қалыпты пациенттер үшін салдары болмайды, алайда бұрыннан бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттің жай-күйін нашарлатуы мүмкін.
Арифон® Ретард қабылдаудан бұрын дәрігермен сөйлесіңіз
Егер көру қабілетінің төмендеуі немесе көздің ауыруы болса. Арифон® Ретард қабылдағаннан бастап бірнеше сағаттан аптаға дейін пайда болатын көздің тамырлы қабығында сұйықтықтың жиналу (хориоидальды жалқық) немесе көз қысымының жоғарылауы белгілері болуы мүмкін. Ем болмаған жағдайда көру қабілетінің қалпына келмеуі мүмкін. Егер сізде бұрын пенициллинге немесе сульфонамидке аллергиялық реакция болса, сізде хориоидальды жалқық дамуы қауіпі жоғары болуы мүмкін.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Ұсынылмайтын біріктірілімдер
Литий:
Плазмадағы литий құрамының жоғарылауы артық дозалану белгілерімен бірге жүреді, бұл тұзсыз диета сақтағандағы сияқты (литийдің несеппен шығарылуының төмендеуі). Алайда егер диуретик қабылдау қажет болса, плазмадағы литий құрамына мұқият мониторинг және тиісінше дозаны өзгерту керек.
Пайдаланғанда сақтық талап ететін біріктірілімдер
«Пируэт» типті қарыншалық тахикардия туындатуға қабілетті дәрілік препараттар:
- I A класының аритмияға қарсы препараттары (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);
- аритмияға қарсы III класс препараттары (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);
- кейбір психозға қарсы препараттар:
фенотиазиндер (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифтороперазин);
бензамидтер (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд);
бутирофенондер (дроперидол, галоперидол);
басқа да препараттар: бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин в/і, галофантрин, мизоластин, пентамидин, спарфлоксацин, моксифлоксацин, винкамин в/і.
Вентрикулярлық аритмия қаупі жоғары, атап айтқанда «пируэт» типті қарыншалық тахикардия (гипокалиемия қауіп факторы болып табылады).
Бұл біріктірілімді қолдануды бастар алдында қан плазмасындағы калий құрамын анықтау керек және қажет болғанда оны түзету керек. Пациенттің клиникалық жай-күйін және плазмадағы электролиттер құрамын және ЭКГ бақылау.
Гипокалиемия болғанда «пируэт» типті қарыншалық тахикардия туындатпайтын препараттарды қолдану керек.
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік препараттар (жүйелі қолдану), циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерін (ЦОГ-2) және жоғары дозалардағы (³ 3 г/күн) салицил қышылын қоса:
Индапамидтің гипертензияға қарсы әсері төмендеуі мүмкін.
Организмдегі сусыздануы бар пациенттерде (шумақтық сүзілу төмендеген) жедел бүйрек жеткіліксіздігі даму қаупі. Пациенттің су теңгерімін қалпына келтіру, ем басында бүйрек функциясын бақылау керек.
Ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері:
Бұрыннан бар натрий жеткіліксіздігі аясындағы АӨФ тежегіштерін қолдану басында гипотензияның және/немесе жедел бүйрек жеткіліксіздігінің кенеттен болатын қаупі (әсіресе бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде).
Гипертензия жағдайында, егер диуретикпен бұрын жүргізілген ем натрий жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін болса:
- немесе АӨФ тежегіштерімен ем бастар алдында 3 күн бұрын диуретик қабылдауды тоқтату керек және қажет болғанда калий жинақтайтын қасиеті жоқ диуретик қабылдауды жаңғырту керек;
- немесе АӨФ тежегіштерінің аздаған дозасымен қабылдауды бастау және оның дозасын біртіндеп жоғарылату қажет.
Жүрек-тамыр жеткіліксіздігінде АӨФ тежегіштерімен емді өте төмен дозада бастау керек, калий жинақтайтын қасиеті жоқ қатар қабылданатын диуретиктің дозасын төмендетуден кейін болуы мүмкін.
Барлық жағдайларда, АӨФ тежегіштерімен емінің бірінші аптасында бүйрек функциясын (плазмадағы креатинин құрамы) бақылау керек.
Гипокалиемия туындататын басқа да препараттар: амфотерицин B (в/і), глюко- және минералокортикоидтар (жүйелі қолдану), тетракозактид, ішек моторикасын стимулияциялайтын іш жүргізетін дәрілер.
Гипокалиемия қаупі ұлғаяды (аддитивті әсер).
Плазмадағы калий құрамын мониторингтеу және қажет болғанда оны түзету керек. Бір мезгілде жүрек гликозидтерін қабылдайтын пациенттерге ерекше назар аудару керек. Ішек моторикасын стимуляцияламайтын іш жүргізетін дәрілер қолдану керек.
Баклофен:
Гипертензияға қарсы әсерін күшейту.
Пациенттің су теңгерімін қалпына келтіру керек, ем басында бүйрек функциясын бақылау керек.
Жүрек гликозидтері:
Гипокалиемия жүрек гликозидтерінің уытты әсерін ұлғайтады. Плазмадағы калийге мониторинг, ЭКГ және қажет болғанда емді түзету.
Ерекше сақтықты талап ететін біріктірілімдер
Аллопуринол:
Индапамидпен бір мезгілде қолдану аллопуринолге жоғары сезімталдық реакцияларының жиілігін жоғарылатады.
Назарада ұстау керек біріктірілімдер
Калий жинақтаушы диуретиктер (амилорид, спиронолактон, триамтерен):
Кейбір пациенттерде бұл біріктірілім нәтижелі болса да, гипокалиемия немесе гиперкалиемия (әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі немесе диабеті бар пациенттерде) дамуы мүмкін. Плазмадағы калий құрамын және ЭКГ көрсеткіштерін бақылау керек және қажет болған жағдайда емді түзету керек.
Метформин:
Диуретиктер және әсіресе ілмекті диуретиктер қолдануға байланысты туындаған, бүйрек функциясының болжамды бұзылуына байланысты метформиннен туындаған сүт қышқылды ацидоздың жоғары қаупі. Егер плазмадағы креатинин еркектерде 15 мг/л (135 мкмоль/л) және әйелдерде 12 мг/л (110 мкмоль/л) астам болса метформин қолдануға болмайды.
Құрамында йод бар рентген контрастылық заттар:
Диуретиктер қабылдау аясындағы организм сусыздануы, әсіресе жоғары дозаларда құрамында йод бар рентген контрастылық заттар қолданғанда жедел бүйрек жеткіліксіздігі дамуы қаупін ұлғайтады.
Құрамында йод бар заттар енгізер алдында регидратациялау.
Имипраминге ұқсас антидепрессанттар, нейролептиктер:
Гипертензияға қарсы әсерін күшейту және ортостазды гипотензия қаупінің жоғарылауы (аддитивтік әсер).
Кальций (тұздар):
Несеппен кальций шығарылуының төмендеуі нәтижесіндегі гиперкальциемия қаупі.
Циклоспорин, такролимус:
Айналымдағы циклоспорин деңгейінде қандай да бір өзгерістерсіз, тіпті су/натрий құрамы төмендеуі болмағанда да, плазмада креатинин құрамының ұлғаю қаупі.
Кортикостероидтар, тетракозактид (жүйелі қолдану):
Гипертензияға қарсы әсер азаюы (кортикостероидтар сұйықты және натрий іркілуін туындатады).
Арнайы ескертулер
Бауыр функциясы бұзылуында тиазид тобының диуретиктері, әсіресе электролиттік теңгерім бұзылуында бауыр энцефалопатиясына әкелуі мүмкін. Бұл жағдайда диуретиктер қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс.
Фотосезімталдығы
Тиазидті және тиазидке ұқсас диуретиктер қолданғанда фотосезімталдық жағдайлары анықталды. Егер емдеуде жоғары фотосезімталдық анықталса, препарат қабылдауды тоқтату ұсынылады. Диуретиктерді қайта тағайындау қажет болғанда теріні күннен және жасанды UVA-сәулелерден қорғау ұсынылады
Қосымша заттар
Бұл препаратты сирек кездесетін тұқым қуалайтын лактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы мәселелері бар немесе глюкоза-галактоза сіңуі нашар пациенттерге тағайындауға болмайды.
Спортсмендер
Спортсмендер бұл дәрілік препаратта допинг тесттеріне оң нәтиже беруі мүмкін дәрілік заттың болуына назар аударуы керек.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Егер пациентте ауыр бүйрек жеткіліксіздігі болса (креатинин клиренсі 30 мл/мин аз), онда емдеу қарсы көрсетілімде.
Тиазидті және тиазидке ұқсас диуретиктердің емдік әсерінің тиімділігі, тек егер бүйрек функциясы қалыпты болса немесе бұзылуы аздап болса ғана басым.
Бауыр функциясының бұзылуы
Ауыр бауыр жеткіліксіздігінде ем қарсы көрсетілімде.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде плазмадағы креатинин құрамының көрсеткіші жасына, дене салмағына және жынысына қарай түзетілуі тиіс. Егде жастағы пациенттерді Арифон® Ретардпрепаратымен емдеу тек бүйрек функциясы қалыпты болса немесе аздаған бұзылуы болған жағдайда ғана мүмкін.
Педиатрияда қолдану
Арифон® Ретардпрепаратының балалар мен жасөспірімдердегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Деректері жоқ.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Жүкті әйелдерде индапамидті қолдану жөніндегі деректер жоқ немесе шектелген (жүктіліктің 300-ден кем нәтижесі). Жүктіліктің үшінші триместрінде тиазидтердің ұзақ әсер етуі кезінде анадағы қан плазмасының көлемі, сондай-ақ фетоплаценталық ишемияның дамуына және ұрықтың дамуының кідіруіне әкелуі мүмкін аналық-плаценталық қан ағысы төмендеуі мүмкін.
Сақтық шарасы ретінде жүктілік кезінде индапамидті қолданудан аулақ болған жөн.
Емшекпен емізу
Индапамид пен оның метаболиттерінің әйел сүтіне енуі туралы ақпарат жеткіліксіз. Сульфонамид және гипокалиемия туындыларына жоғары сезімталдық туындауы мүмкін. Нәрестелер/нәрестелер үшін қауіп болмауы мүмкін.
Индапамид өзінің қасиеттері бойынша емшекпен емізу кезінде қолдану лактацияның азаюымен немесе тіпті толық бәсеңдеуімен байланысты болатын тиазид диуретиктерге жақын.
Индапамидті емшекпен емізу кезінде қолдануға болмайды.
Препараттың автокөлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Арифон® Ретард реакциялар жылдамдығы азаюын туындатпайды, алайда жеке жағдайларда, әсіресе ем басында немесе жүргізілетін емге гипертензияға қарсы басқа дәрілік препараттарды қосқанда артериялық қысым төмендеуінен әртүрлі реакциялар туындауы мүмкін. Осының нәтижесінде көлік құралдарын немесе механизмдерді басқару мүмкіндігі төмендеуі туындауы мүмкін.
Қолдану бойынша ұсынымдар
Дозалау режимі
Препаратты тәулігіне (24 сағат) бір таблеткадан бір рет, дұрысы таңертең қабылдау ұсынылады. Таблеткаларды шайнамай, сумен іше отырып, жұту керек. Дозаның жоғарылауы Арифон®Ретард препаратының гипертензияға қарсы әсерінің ұлғаюына әкелмейді, бірақ несеп айдайтын әсерін күшейтеді.
Қолдану тәсілі
Ішу арқылы қабылдауға арналған.
Артық дозаланған жағдайда қабылдануы қажет шаралар
Симптомдары: жүрек айнуы, құсу, айқын гипотензия, құрысулар, бас айналуы, ұйқышылдық, сананың шатасуы, гипонатриемия, гипокалиемия, полиурия немесе тіпті ануриямен аяқталатын (гиповолемия салдарынан) олигурия.
Емі: соңынан су-электролитті теңгерімі аурухана жағдайында қалпына келтірілетін асқазан шаю және/немесе белсендірілген көмір тағайындау.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкері кеңесіне жүгіну бойынша ұсынымдар
Препаратты қолдану бойынша сұрақтар болса, емдеуші дәрігерге хабарласыңыз.
Дәрілік заттарды стандартты қолдану кезінде пайда болатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылданатын шаралар
Аллергиялық және демікпелік реакцияларға және макулопапулезді бөртпеге бейімі бар пациенттердегі жиірек кездесетін жағымсыз реакциялар негізінен дерматологиялық сипатағы жоғары сезімталдық реакциялары болып табылады. Гипокалиемия (плазмадағы калий деңгейі <3,4 ммоль/л) емнің 4-6 аптасынан кейін 10 % пациенттерде және < 3,2 ммоль/л 4 % пациенттерде бақыланды. Емнің 12 аптасынан кейін плазмадағы калий концентрациясының орташа төмендеуі 0,23 ммоль/л құраған.
Клиникалық немесе зертханалық параметрлерге қатысты жағымсыз реакциялардың көпшілігі дәрілік препараттың дозасына тәуелді.
Өте жиі (>1/10), жиі (>1/100, <1/10), жиі емес (>1/1000, <1/100), сирек (>1/10000, <1/1000), өте сирек (>1/10000), жиілігі анықталмаған (бар мәліметтер негізінде даму жиілігін бағалау мүмкін емес).
Жиі
- жоғары сезімталдық реакциялары
- макулопапулезді бөртпе
Жиі емес
- құсу
- пурпура
Сирек
- бас айналуы, қажығыштық, бас ауыруы, парестезия
- жүрек айнуы, іш қатуы
- ауыздың құрғауы
Өте сирек
- aгранулоцитоз, аплазиялық анемия, гемолиздік анемия,
- лейкопения, тромбоцитопения
- гиперкальциемия
- аритмия
- гипотензия
- панкреатит
- бауыр функциясының бұзылуы
- ангионевроздық ісіну, есекжем, уытты эпидермальді некролиз, қатерлі экссудаттық эритема
- бүйрек жеткіліксіздігі
Жиілігі белгісіз (бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)
- естен тану
- гипокалиемиясы бар, әсіресе тұрғындардың жоғары қауіппен кейбір топтарында елеулі калий деңгейінің төмен болуы
- гипонатриемия
- миопия, анық көрмеу, көрудің бұзылулары
- «пируэт» типті қарыншалық тахикардия (өліммен аяқталуы мүмкін)
- бауыр жеткіліксіздігі жаңдайында бауыр энцефалопатиясы дамуы мүмкін
- гепатит
- бұрыннан бар жедел диссеминацияланған қызыл жегінің барысының нашарлау мүмкіндігі
- электрокардиограммадағы QT аралығының ұзаруы
- қандағы глюкоза деңгейінің жоғарылауы
- қанда несеп қышқылы деңгейінің жоғарылауы
- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
- жоғары фотосезімталдық
- жоғары қысымға байланысты көрудің төмендеуі немесе көздің ауыруы (көздің тамырлы қабығында сұйықтықтың жиналуының мүмкін белгілері (хориоидальды жалқық) немесе жедел жабық бұрышты глаукома)
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 1,5 мг индапамид,
қосымша заттар: гипромеллоза, лактоза моногидраты, магний стеараты, повидон, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы,
үлбірлі қабық құрамы: глицерол, гипромеллоза, макрогол 6000, магний стеараты, титанның қостотығы (Е171)
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған дөңгелек таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 15таблеткадан салынған.
2 пішінді қаптамадан медициналық қолдануы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы