Торговое название
Анальгин
Международное непатентованное название
Метамизол натрия
Лекарственная форма
Таблетки 500 мг
Состав
Одна таблетка содержит:
активное вещество – метамизола натрия моногидрат (в виде метамизола натрия) 500 мг,
вспомогательные вещества – тальк, натрия лаурилсульфат, кальция стеарат, крахмал картофельный.
Описание
Таблетки белого или белого с желтоватым оттенком цвета, плоскоцилиндрические, с риской и фаской.
Фармакотерапевтическая группа
Анальгетики. Анальгетики - антипиретики другие. Пиразолоны.
Метамизол натрия
Код АТХ N02BB02
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Метамизол после перорального применения полностью гидролизуется в фармакологически активный 4-N-метил-аминоантипирин (MAA). Биодоступность MAA составляет около 90 % и после перорального введения она несколько выше, чем при парентеральном введении. Одновременный приём пищи не имеет существенного влияния на кинетику метамизола.
Клиническая эффективность основана главным образом на MAA, в определенной степени также на действии метаболита 4-аминоантипирин (AA). Значения AUC для АА составляют около 25% от AUC для MAA. Метаболиты 4-N-ацетиламиноантипирин (ААА) и 4-N-формиламиноантипирин (FAA), являются, вероятно, фармакологически неактивными.
Следует отметить, что все метаболиты имеют нелинейную фармакокинетику. Клиническое значение этого явления неизвестно. При недолгом лечении накопление метаболита является несущественным. Анальгин является лекарственным средством, проникающим через плаценту. Метаболиты метамизола попадают в грудное молоко.
Связывание с белками плазмы составляет 58 % для MAA, 48 % для AA, 18 % для FAA и для AAA – 14 %.
Фармакодинамика
Анальгин обладает обезболивающим, жаропонижающим и слабым противовоспалительным действием. Является производным пиразолона. Угнетает активность циклооксигеназы, уменьшает образование простагландинов, эндоперекисей, активных кислородных радикалов. Уменьшает проведение болевых импульсов по ганглиобульбарным и спиноталамическим трактам, повышает порог возбудимости таламических центров болевой чувствительности. Увеличивает теплоотдачу.
Показания к применению
- острая боль после травмы или операции;
- острые боли, обусловленные спазмами мышц внутренних органов;
- боль, обусловленная опухолевым процессом;
- другие острые или хронические интенсивные боли, когда иные лечебные мероприятия невозможны;
- повышенная температура, при отсутствии эффекта от других жаропонижающих лекарственных средств
Способ применения и дозы
Дозировка зависит от интенсивности боли, лихорадки и индивидуальной реакции в ответ на прием препарата. Должны быть выбраны наименьшие эффективные дозы, контролирующие боль и лихорадку. Таблетки следует проглатывать целиком, с достаточным количеством жидкости (например, стаканом воды).
Препарат принимают после еды по 250-500 мг 2-3 раза в день. Высшие дозы для взрослых: разовая – 1 г (2 таблетки), суточная – не более 3 г6 таблеток).
Детям препарат назначают внутрь по 5-10 мг/кг массы тела 3-4 раза в день.
Препарат предназначен для кратковременного применения.
При длительном применении необходимо контролировать картину периферической крови.
Пожилые пациенты. У пожилых пациентов доза должна быть уменьшена, поскольку выведение метаболитов может быть замедлено при приеме препарата.
При снижении функции почек и нарушении клиренса креатинина доза должна быть уменьшена, поскольку выведение метаболитов может быть замедлено.
Нарушение почечной или печеночной функции
Следует избегать высоких доз при сниженной почечной или печеночной функции. Возможно краткосрочное применение без снижения дозы. Длительное применение недопустимо.
Продолжительность лечения зависит от вида и тяжести заболевания. При долгосрочном лечении требуется регулярный контроль крови, включая подсчет лейкоцитов.
Побочные действия
Частота возможных побочных эффектов, перечисленных ниже, определяется как: очень часто (≥ 1/10); часто (≥ 1/100 до < 1/10); нечасто (≥ 1/1000 до < 1/100); редко (≥ 1/10 000 к < 1/1000), очень редко (< 1/10 000) и неизвестно (не может быть оценена на основе имеющихся данных).
Со стороны ЖКТ.
Частота неизвестна: тошнота, рвота, боли в эпигастральной области, метеоризм, запор, диарея.
Со стороны нервной системы.
Частота неизвестна: головная боль, головокружение, возбуждение, раздражительность, анорексия.
Со стороны системы крови и лимфатической системы.
Редко: лейкопения; очень редко: агранулоцитоз, в том числе случаи с летальным исходом, тромбоцитопения;частота неизвестна:апластическая анемия, панцитопения, в том числе случаи с летальным исходом. Эти реакции могут также возникнуть, даже если в прежних случаях применение метамизола проходило без осложнений. Есть отдельные сведения, согласно которым возможно повышение риска агранулоцитоза, если препарат применяется более одной недели. Эта реакция не зависит от дозы и может возникнуть в любой момент во время лечения. Она проявляется высокой температурой, ознобом, болью в горле, затруднением глотания, а также воспалением полости рта, носа, горла и в области половых органов или анальной области. У пациентов, которые получают антибиотики, эти признаки могут быть, однако, минимально выраженными. Увеличение лимфатических узлов или селезенки незначительное или отсутствует. Оседание эритроцитов сильно ускоряется, количество гранулоцитов значительно снижается, или они полностью отсутствуют. В целом, но не всегда, отмечаются нормальные значения для гемоглобина, эритроцитов и тромбоцитов.
Когда наступает неожиданное ухудшение общего состояния, лихорадка не утихает или появляется снова, или возникают болезненные изменения слизистой, особенно в полости рта, носа и глотки, настоятельно рекомендуется немедленно прекратить применение лекарственного средства, не дожидаясь результатов лабораторных диагностических исследований.
При возникновении панцитопении лечение должно быть немедленно прекращено, необходимо наблюдать за показателями полного анализа крови до их нормализации.
Со стороны иммунной системы.
Редко: анафилактоидные или анафилактические реакции1. Очень редко: анальгетик-индуцированный астматический синдром. У пациентов с анальгетик-индуцированным астматическим синдромом реакции непереносимости проявляются, как правило, в форме астматических приступов. Частота неизвестна: анафилактический шок.
Более лёгкие реакции проявляются, как правило, в виде реакций на коже и слизистых (таких, например, как зуд, жжение, покраснение, крапивница, отёк), одышки и, редко, желудочно-кишечных расстройств. Такие незначительные реакции могут переходить в более тяжёлые формы, проявляющиеся как генерализованная крапивница, тяжёлый ангиоотёк (также в области гортани), тяжелый бронхоспазм, нарушение сердечного ритма, артериальная гипотензия (иногда с предшествующим повышением артериального давления), циркуляторный шок.
Поэтому при возникновении кожных реакций применение Анальгина должно быть немедленно прекращено.
Со стороны сердца. Частота неизвестна: синдром Коуниса.
Со стороны сосудистой системы. Иногда: гипотензивные реакции во время или после применения, которые, возможно, обусловлены фармакологически и не сопровождаются другими признаками анафилактоидных или анафилактических реакций. Такая реакция может привести к серьезному падению артериального давления. Также при гиперпирексии может возникнуть обусловленное дозой критическое снижение артериального давления без других признаков реакции гиперчувствительности.
Со стороны кожи и подкожной жировой/соединительной ткани. Иногда: фиксированная лекарственная экзантема; редко: сыпь (например, макулопапулезная сыпь); очень редко: синдром Стивенса-Джонсона или токсический эпидермальный некролиз (лечение прекратить).
Со стороны почек и мочевыводящих путей. Очень редко: острое ухудшение функции почек, на фоне которого в очень редких случаях может развиться протеинурия, олиго- или анурия или острая почечная недостаточность, острый интерстициальный нефрит.
1– эти реакции могут возникать особенно после парентерального применения, быть серьезными и опасными для жизни, в некоторых случаях даже с летальным исходом. Они могут также возникнуть, даже если в прежних случаях применение метамизола проходило без осложнений.
Общие заболевания и жалобы, относящиеся к месту введения лекарственного средства. Сообщалось о случае окрашивания мочи в красный цвет, что может быть связано с безвредным, присутствующим в низких концентрациях метаболитом метамизола – рубазоновой кислотой.
Противопоказания
- гиперчувствительность к действующему веществу или другим пиразолонам или пиразолидинам (это относится также к пациентам, у которых вследствие применения этих веществ отмечался агранулоцитоз);
- пациенты с известным индуцированным анальгетиками астматическим синдромом или с известной непереносимостью анальгетиков, выраженная в форме крапивницы и сочетанного ангиоотёка, т.е. пациенты, у которых наблюдались бронхоспазмы или другие формы анафилактоидных реакций (например, крапивница, ринит, ангиоотёк/отёк Квинке) на салицилаты, парацетамол или другие ненаркотические анальгетики, такие, например, как диклофенак, ибупрофен, индометацин или напроксен;
- нарушения функций костного мозга (например, после лечения цитостатиками) или заболевания кроветворной системы;
- генетически обусловленный дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы (риск гемолиза);
- острая интермиттирующая печеночная порфирия (риск возникновения приступа порфирии);
- беременность и лактация;
- дети младше 15 лет.
Лекарственные взаимодействия
Метамизол может вызвать снижение сывороточного уровня циклоспорина. Поэтому нужно контролировать концентрацию циклоспорина в случае одновременного применения с Анальгином.
При одновременном применении Анальгина и хлорпромазина может наступить тяжелая гипотермия.
Дополнительное введение метамизола к метотрексату может усилить гематологическую токсичность метотрексата, особенно у пожилых пациентов. Поэтому такого сочетания следует избегать.
Метамизол может при одновременном применении уменьшить антиагрегантный эффект от низких доз ацетилсалициловой кислоты. Поэтому метамизол следует применять с осторожностью у пациентов, принимающих ацетилсалициловую кислоту в низких дозах для кардиопротекции.
Уровни бупропиона в крови могут быть снижены метамизолом. Поэтому при одновременном применении метамизола и бупропиона необходима осторожность.
Для веществ из группы пиразолонов известно, что они могут вступить во взаимодействие с пероральными антикоагулянтами, каптоприлом, препаратами лития и триамтереном, а также изменять эффективность гипотензивных препаратов и диуретиков. В какой мере метамизол приводит к таким взаимодействиям неизвестно.
Особые указания
С осторожностью назначают при заболеваниях почек (пиелонефрит, гломерулонефрит − в т.ч. в анамнезе), длительном злоупотреблении алкоголем.
Анальгин содержит являющийся производным пиразолона метамизол и несёт в себе редкие, но опасные для жизни риски возникновения шока и агранулоцитоза.
Пациенты, у которых на Анальгин наблюдаются анафилактоидные реакции, также особенно подвержены риску аналогичным образом реагировать на другие ненаркотические анальгетики.
Пациенты, у которых на Анальгин наблюдаются анафилактические или иные иммунологические реакции (например, агранулоцитоз), также особенно подвержены риску аналогичным образом реагировать на другие пиразолоны или пиразолидины.
Агранулоцитоз
При возникновении признаков агранулоцитоза или тромбоцитопении необходимо немедленно прекратить приём Анальгина и выполнить общий анализ крови (включая лейкоцитарную формулу). Прекращение лечения нельзя откладывать до получения результатов лабораторных исследований.
Панцитопения
При возникновении панцитопении лечение должно быть немедленно прекращено, необходимо пронаблюдать за результатами полного анализа крови до их нормализации. Всем пациентам следует указать на то, что они немедленно должны обратиться к врачу, если во время лечения появятся признаки болезни или симптомы, свидетельствующие о патологических изменениях системы крови (например, плохое общее самочувствие или недомогание, инфекция, горячка, кровоизлияния, кровотечения, бледность).
Анафилактические/анафилактоидные реакции
При выборе способа применения необходимо учитывать, что парентеральное введение Анальгина связано с высоким риском анафилактических и анафилактоидных реакций.
Риск возможных тяжёлых анафилактоидных реакций на Анальгин значительно повышен у пациентов, имеющих:
- индуцированный анальгетиками астматический синдром или непереносимость анальгетиков в форме крапивницы и сочетанного ангиоотёка;
- бронхиальную астму, в особенности с одновременно имеющимися риносинуситом и полипами носа;
- хроническую крапивницу;
- непереносимость в отношении красителей (например, тартрацина) или консервантов (например, бензоатов);
- непереносимость к алкоголю.
Такие пациенты реагируют уже на небольшие количества алкогольных напитков такими симптомами как чихание, слезоточивость глаз и сильное покраснение лица. Такая непереносимость алкоголя может указывать на ранее не диагностированный анальгетик-индуцированный астматический синдром.
Анафилактический шок может наступить преимущественно у восприимчивых пациентов. Поэтому особая осторожность необходима при применении у больных с бронхиальной астмой или атопией.
Тяжёлые кожные реакции
Сообщалось о случаях опасных для жизни кожных реакций: синдром Стивенса-Джонсона (SJS) и токсический эпидермальный некролиз (TEN) были зарегистрированы при использовании анальгина. Если развиваются симптомы или признаки SJS или TEN (такие как прогрессивная кожная сыпь, часто с волдырями или поражениями слизистой), лечение Анальгином должно быть немедленно прекращено и никогда больше не применяться снова.
Пациенты должны быть осведомлены о признаках и симптомах и внимательно следить за кожными реакциями, особенно в течение первых недель лечения.
Изолированные гипотензивные реакции
Анальгин может вызывать гипотензивные реакции. Эти реакции могут зависеть от дозы. Этого можно ожидать скорее при парентеральном введении, чем при энтеральном.
Риск таких реакций также повышен:
- у пациентов с, например, предшествующей гипотонией, недостаточным объёмом циркулирующей жидкости или дегидратацией, нестабильным кровообращением или начинающейся недостаточностью кровообращения (например, у пациентов с инфарктом сердца или множественными травмами),
- у пациентов с высокой температурой.
Поэтому при лечении таких больных требуются тщательная проверка показаний и регулярное последующее наблюдение. Могут быть необходимы предупредительные меры (например, стабилизация кровообращения) для того, чтобы уменьшить риск гипотензивных реакций.
Анальгин может применяться только под тщательным контролем гемодинамических параметров у пациентов, у которых при любых обстоятельствах необходимо избегать снижения артериального давления, например, при тяжелой ишемической болезни сердца или значимых стенозах сосудов, снабжающих кровью мозг.
Препарат следует применять только после серьёзной оценки соотношения пользы и риска и с соответствующими мерами предосторожности у пациентов с нарушениями функций почек или печени.
Перед назначением препарата пациент должен быть соответствующим образом опрошен. У пациентов с повышенным риском анафилактоидных реакций Анальгин может применяться только после тщательной оценки возможных рисков по отношению к ожидаемой пользе. Если Анальгин применяется в подобных случаях, пациент должен находиться под регулярным медицинским наблюдением и должна быть обеспечена готовность оказания неотложной медицинской помощи.
Недопустимо использование лекарственного средства для снятия острых болей в животе (до выяснения причины).
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Рекомендуемый диапазон доз не влияет на концентрацию и скорость реакции. В качестве мер предосторожности следует избегать вождения машин, транспортных средств или других опасных видов деятельности при приеме высоких доз.
Передозировка
Симптомы передозировки: в контексте острых передозировок наблюдались тошнота, рвота, боль в животе, ограничение функции почек / острая почечная недостаточность (например, на фоне интерстициального нефрита) и реже – симптомы со стороны центральной нервной системы (головокружение, сонливость, кома, судороги) и резкое снижение артериального давления вплоть до шока и тахикардии.
После приёма очень высоких доз выведение рубазоновой кислоты может привести к окрашиванию мочи в красный цвет.
Терапевтические меры при передозировке: для метамизола не существует известного специфического антидота. Если метамизол принимался недавно, можно попытаться ограничить попадание его в организм путём принятия мер первичной детоксикации (например, промыванием желудка) или мер по уменьшению всасывания (например, принять активированный уголь). Основной метаболит (4-N-метиламиноантипирин) может быть ликвидирован с помощью гемодиализа, гемофильтрации, гемоперфузии или фильтрации плазмы.
Лечение интоксикации, а также предотвращение серьезных осложнений может потребовать общего и специального интенсивного медицинского наблюдения и лечения.
Неотложные меры при тяжёлых реакциях гиперчувствительности (при шоке): при первых признаках (например, кожные реакции, такие как крапивница и внезапное покраснение лица, беспокойство, головная боль, выступление пота, тошнота) − прекратить прием. Наряду с общепринятыми мерами неотложной помощи, перевод пациента в так называемое «противошоковое положение» (лежа горизонтально, с расположением головы и корпуса ниже уровня нижних конечностей), освобождение дыхательных путей, применение кислорода, может потребоваться введение симпатомиметиков, растворов для коррекции объема циркулирующей крови или глюкокортикоидов.
Форма выпуска и упаковка
10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной по ГОСТ 25250-88 или пленки из непластифицированного ПВХ для упаковки лекарственных препаратов по ТУ WT/MKF-E-1/07/2016 и фольги алюминиевой печатной лакированной по ГОСТ 745-2003, или гибкой упаковки на основе алюминиевой фольги по ТУ 1811-002-45094918-97, или материала комбинированного на основе фольги марки МК л-Ф по ТУ У 27.4-14022407-007:2007.
1 или 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона хром-эрзац или из картона целлюлозного марки GC-2.
300 контурных ячейковых упаковок (без вложения в пачку) вместе с инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в коробку из картона гофрированного.
Количество инструкций по медицинскому применению должно соответствовать количеству упаковок.
10 таблеток в контурной безъячейковой упаковке из бумаги упаковочной с полиэтиленовым покрытием марки ПЭ-85 по ТУ 5434-002-14404190-2006 или материала комбинированного на бумажной и картонной основе по ТУ РБ 00916408.001-94.
Контурные безъячейковые упаковки вместе с инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в групповую упаковку.
Количество инструкций по медицинскому применению должно соответствовать количеству упаковок.
Групповая упаковка и транспортная тара в соответствии с ГОСТ 17768-90
Условия хранения
В сухом, защищённом от света месте, при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте.
Срок хранения
5 лет
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
Без рецепта
Саудалық атауы
Анальгин
Халықаралық патенттелмеген атауы
Натрий метамизолы
Дәрілік түрі
Таблеткалар 500 мг
Құрамы
Бір таблетканың құрамында:
белсенді зат – натрий метамизолы моногидраты (натрий метамизолытүрінде) 500 мг,
қосымша заттар – тальк, натрий лаурилсульфаты, кальций стеараты, картон крахмалы.
Сипаттамасы
Ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті, жайпақ цилиндрлі, ойығы және сызығы бар таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Анальгетиктер. Анальгетиктер – басқа антипиретиктер. Пиразолондар.
Натрий метамизолы
АТХ коды N02BB02
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Метамизол пероральді қолданудан кейін фармакологиялық тұрғыдан белсенді 4-N-метил-аминоантипиринге (MAA) толық гидролизденеді. MAA биожетімділігі шамамен90 % құрайды және парентеральді енгізуге қарағанда пероральді енгізуден кейін ол біраз жоғары. Тамақпен бір уақытта қабылдау метамизол кинетикасына елеулі ықпал етпейді.
Клиникалық тиімділігі негізінен MAA негізделген, белгілі бір дәрежеде 4-аминоантипирин (AA) метаболитінің әсеріне негізделген. АА үшін AUC мәні MAA үшін AUC-тың шамамен 25% құрайды. 4-N-ацетиламиноантипирин (ААА) және4-N-формиламиноантипирин (FAA) метаболиттері фармакологиялық тұрғыдан белсенді емес болуы ықтимал.
Барлық метаболиттердің фармакокинетикасы дозаға тәуелді емес екенін айту керек. Бұл құбылыстың клиникалық мәні белгісіз. Ұзақ емес емдеу кезінде метаболиттің жинақталуы елеулі емес. Анальгин плацента арқылы өтетін дәрілік зат болып табылады. Метамизол метаболиттері емшек сүтіне түседі.
Плазма ақуыздарымен байланысуы MAA үшін 58 %, AA үшін 48 %, FAA үшін 18 % және AAA үшін 14 % құрайды.
Фармакодинамикасы
Анальгин ауыруды басатын, ыстық түсіретін және аздаған қабынуға қарсы әсерге ие. Пиразолон туындысы болып табылады. Циклооксигеназаның белсенділігін бәсеңдетеді, простагландиндер, эндо-асқын тотықтардың, белсенді оттекті радикалдардың түзілуін азайтады. Ганглиобульбарлық және спиноталамиялық жолдар бойынша ауыру импульстердің жүруін төмендетеді, ауыру сезімталдығыныңталамиялық орталықтарының қозғыштық шегін арттырады.
Қолданылуы
- жарақаттан немесе операциядан кейінгі жедел ауыру;
- ішкі ағза бұлшықеттерінің түйілуіне негізделген жедел ауыру;
- ісік үдерісіне негізделген ауыру;
- өзге шаралар мүмкін болмаған кездегі басқа да жедел немесе созылмалы қатты ауыру;
- жоғары температура, ыстық түсіретін басқа дәрілік заттардан әсер болмағанда
Қолдану тәсілі және дозалары
Дозалануы ауыру қарқындылығына, қызбаға және препарат қабылдауға жауапқа жеке реакцияға байланысты. Ауыру мен қызбаны бақылайтын ең төменгі тиімді дозалар таңдалуы тиіс. Таблетканы жеткілікті мөлшердегі сумен (мысалы, бір стақан су) тұтастай жұту керек.
Препаратты күніне 2-3 рет 250-500 мг тамақтан кейін қабылдайды. Ересектерге арналған жоғарғы дозалар: бір реттік – 1 г (2 таблетка), тәуліктік – 3 г (6 таблеткадан артық емес).
Балаларға препарат күніне 3-4 рет дене салмағының 5-10 мг/кг ішке тағайындайды.
Препарат қысқа мерзімге қолдануға арналған.
Ұзақ емдегенде шеткері қан көрінісін бақылау қажет.
Егде жастағы пациенттер. Егде жастағы пациенттерде доза азайтылуы тиіс, өйткені метаболиттердің шығарылуы препаратқабылдау кезінде баяулауы мүмкін.
Бүйрек функциясы төмендегенде және креатинин клиренсі бұзылғанда доза азайтылуы тиіс, өйткені метаболиттердің шығарылуы баяулауы мүмкін.
Бауыр немесе бүйрек функциясының бұзылуы
Бүйрек немесе бауыр функциясы төмендегенде жоғарғы дозалардан аулақ болу керек. Дозаны төмендетпей қысқа мерзімге қолдануға болады. Ұзақ қолдануға жол берілмейді.
Емдеу ұзақтығы аурудың түріне және ауырлығына байланысты. Ұзақ емдеу кезінде лейкоциттерді санауды қоса, қанды тұрақты бақылау талап етіледі.
Жағымсыз әсерлер
Төменде тізілген ықтимал жағымсыз әсерлер жиілігі былайша анықталады: өте жиі (≥ 1/10); жиі (≥ 1/100 < 1/10 дейін); жиі емес (≥ 1/1000 < 1/100 дейін); сирек (≥ 1/10 000 < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10 000) және белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалануы мүмкін емес).
АІЖ тарапынан.
Жиілігі белгісіз: жүрек айнуы, құсу, эпигастральді аймақтың ауыруы, метеоризм, іш қату, диарея.
Жүйке жүйесі тарапынан.
Жиілігі белгісіз: бас ауыруы, бас айналуы, қозу, ашушаңдық, анорексия.
Қан жүйесі және лимфа жүйесі тарапынан.
Сирек: лейкопения; өте сирек: агранулоцитоз, оның ішінде өліммен аяқталған жағдайлар, тромбоцитопения; жиілігі белгісіз: апластикалық анемия, панцитопения, оның ішінде өліммен аяқталған жағдайлар. Бұл реакциялар метамизолды алдыңғы қолдану асқынусыз өткен болса да туындауы мүмкін. Жекелеген мәліметтер бар, оған сәйкес, егерпрепарат бір аптадан артық қолданылсаагранулоцитоз қаупі жоғарылауы мүмкін. Бұл реакция дозаға байланысты емес және емделу уақытында кез келген сәтте туындауы мүмкін. Ол жоғарғы температурамен, қалтыраумен, тамақ ауыруымен, жұтынудың қиындауымен, сондай-ақ ауыз, мұрын қуысының, тамақтың және жыныс мүшелері аумағының немесе анальді аумақтың қабынуымен білінеді. Антибиотик қабылдайтын пациенттерде бұл белгілердің алайда, айқындығы аз болуы мүмкін. Лимфа түйіндерінің немесе көкбауырдың ұлғаюы елеусіз немесе ұлғаймады. Эритроциттердің шөгуі қатты жылдамдайды, гранулоциттер саны едәуір төмендейді немесе олар толығымен жоқ. Жалпы, гемоглобин, эритроциттер және тромбоциттер үшін қалыпты мәндер белгіленеді, бірақ үнемі емес.
Жалпы жағдайдың күрт нашарлауы басталғанда, қызба тынышталмаса немесе қайта пайда болса немесе шырыштың, әсіресе ауыздың, мұрынның және жұтқыншақтың ауыру өзгерістері туындаса зертханалық диагностикалық зерттеулердің нәтижелерін күтпей-ақ дәрілік заттарды қолдануды дереу тоқтату ұсынылады.
Панцитопения туындағанда ем дереу тоқтатылуы тиіс, олар қалпына келгенге дейін толық қан талдауының көрсеткіштерін қадағалау қажет.
Иммундық жүйе тарапынан.
Сирек: анафилактоидтық немесе анафилаксиялық реакциялар1. Өте сирек: анальгетик-индукцияланған демікпесиндромы. Анальгетик-индукцияланған демікпесиндромы бар пациенттерде жақпаушылықреакциялары әдетте, демікпе ұстамалары түрінде көрініс табады. Жиілігі белгісіз: анафилаксиялық шок.
Жеңілірек реакциялар әдетте, терідегі және шырыштағыреакциялар (мысалы, қышыну, шымылдату, қызару, есекжем, ісіну), ентігу және сирек, асқазан-ішек бұзылыстары түрінде көрініс табады. Мұндай мардымсыз реакциялар жайылған есекжем, ауырангиоісіну (сондай-ақ кеңірдек аумағында), ауыр бронх түйілуі, жүрек ырғағының бұзылуы, артериялықгипотензия (кейде артериялық қысымның алдындағы жоғарылауымен), циркуляторлық шок түрінде көрініс табатын ауыр түрлерге ауысуы мүмкін.
Сондықтан тері реакциялары туындағанда Анальгин қолдануды дереу тоқтату керек.
Жүрек таранынан. Жиілігі белгісіз: Коунис синдромы.
Қантамыр жүйесі тарапынан. Кейде: қолдану кезінде немесе одан кейін гипотензиялық реакциялар, оларфармакологиялық тұрғыдан негізделуі ықтимал жәнеанафилактоидтық немесе анафилаксиялық реакциялардың басқа белгілерімен қатар жүрмейді. Мұндай реакция артериялық қысымның күрделі түсуіне әкелуі мүмкін. Сондай-ақ гиперпирексия кезінде аса жоғары сезімталдық реакцияларының басқа белгілерінсіз дозаға негізделген артериялық қысымның критикалық төмендеуі мүмкін.
Тері және тері асты май/жалғағыш тін тарапынан.Кейде: бекітілген дәрілік экзантема; сирек: бөртпе (мысалы, макулопапулездік бөртпе); өте сирек: Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермальді некролиз (емді тоқтатады).
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан. Өте сирек: бүйрек функциясының жедел нашарлауы, оның аясында өте сирек жағдайларда протеинурия, олиго- немесеанурия немесе жедел бүйрек жеткіліксіздігі, жедел интерстициальді нефрит дамуы мүмкін.
1– бұл реакциялар әсіресе парентеральді қолданудан кейін туындауы мүмкін,күрделі және өмірге қауіпті болуы мүмкін, кейбір жағдайларда тіпті өліммен аяқталған. Олар тіптіметамизолды бұрын қолданғанда асқынуларсыз өткен болса да туындауы мүмкін.
Жалпы аурулар және дәрілік затты енгізу орнына жататын шағымдар.Несептің қызыл түске боялу жағдайлары туралы хабарланды, бұл зиянсыз, төмен концентрацияларда болатын метамизол метаболиті – рубазон қышқылымен байланысты болуы мүмкін.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- қосымша затқа немесе басқапиразолондарға немесе пиразолидиндерге аса жоғары сезімталдық (бұл осы заттарды қолдану салдарынан агранулоцитоз байқалған пациенттерге де жатады);
- анальгетиктермен индукцияланған белгілі демікпесиндромы немесе есекжем және біріккен ангиоісіну түрінде көрініс табатын анальгетиктердің белгілі жақпаушылығы бар пациенттер, яғнибронхтүйілуі немесе салицилаттарға, парацетамолға немесе мысалы,диклофенак, ибупрофен, индометацин немесе напроксен сияқты басқа да есірткілік анальгетиктерге анафилактоидтық реакциялардың басқа түрлері байқалғанпациенттер (мысалы, есекжем, ринит, ангиоісіну/ Квинке ісінуі);
- сүйек кемігі функциясының бұзылуы (мысалы, цитостатиктермен емдеуден кейін) немесе қан түзу жүйесінің аурулары;
- генетикаға негізделгенглюкозо-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы (гемолиз қаупі);
- жедел интермиттирлейтін бауырпорфириясы (порфирия ұстамасының туындау қаупі);
- жүктілік және лактация;
- 15 жасқа толмаған балалар.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Метамизол циклоспориннің сарысулық деңгейін төмендетуі мүмкін. Сондықтан Анальгинмен бір уақытта қолданған жағдайда циклоспорин концентрацияын бақылау керек.
Анальгин менхлорпромазинді бір уақытта қолданғанда ауыргипотермиябасталуы мүмкін.
Метамизолды, әсіресе егде жастағы пациенттерде метотрексатқа қосымша енгізу метотрексаттың гематологиялық уыттылығын күшейтуі мүмкін. Сондықтан мұндай біріктірілімнен аулақ болу керек.
Метамизол бір уақытта қолданғанда ацетилсалицил қышқылының төменгі дозаларынан антиагрегантты әсерді азайтуы мүмкін. Сондықтан метамизолды ацетилсалицил қышқылын кардиопротекция үшін төменгі дозаларда қабылдайтын пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Қандағы бупропион деңгейлері метамизолмен төмендетілуі мүмкін. Сондықтан метамизол мен бупропионды бір уақытта қолданғанда сақтық қажет.
Пиразолондар тобының заттары үшін пероральді антикоагулянттармен, каптоприлмен, литий препараттарымен және триамтеренмен әрекеттесуге қосыла алатыны, сондай-ақ гипотензиялық препараттар мен диуретиктердің тиімділігін өзгерте алатыны белгісіз. Метамизолмұндай әрекеттесулерге қаншалықты дәрежеде әкелетіні белгісіз.
Айрықша нұсқаулар
Бүйрек ауруларында (пиелонефрит, гломерулонефрит – оның ішінде анамнезінде) алкогольді шамадан тыс ұзақ қолдану кезінде сақтықпен тағайындайды.
Анальгин құрамында пиразолон туындысы болып табылатын метамизол бар және онда сирек, бірақ өмірге қауіп төндіретін шок және агранулоцитоз туындау қаупі бар.
Анальгинге анафилактоидтық реакциялар байқалған пациенттер де басқа есірткілік емес анальгетиктерге осылайша әрекет ету қаупіне бейім.
Анальгинге анафилаксиялық немесе өзге де иммунологиялық реакциялар (мысалы,агранулоцитоз) байқалған пациенттер де басқа пиразолондарға немесе пиразолидиндерге осылайша әрекет ету қаупіне бейім.
Агранулоцитоз
Агранулоцитоз немесе тромбоцитопения белгілері туындағанда Анальгин қабылдауды дереу тоқтату және қанға жалпы талдау (лейкоциттік формуланы қоса) жасау қажет. Емді тоқтатуды зертханалық зерттеу нәтижелерін алғанға дейін қалдыруға болмайды.
Панцитопения
Панцитопения туындағанда ем дереу тоқтатылуы тиіс, қалпына келгенге дейін қанды толық талдау нәтижелерін қадағалау қажет. Барлық пациенттерге, егер емделу уақытында ауыру белгілері немесе қан жүйесінің патологиялық өзгерістерін (мысалы,жалпы өзін-өзі нашар сезінунемесе дімкәстік, инфекция, қызу, қан құйылу, қан кету, бозару) растайтын симптомдар пайда болса, дереу дәрігерге қаралу тиіс екенін ескерту керек.
Анафилаксиялық/анафилактоидтық реакциялар
Қолдану тәсілін таңдау кезінде Анальгинді парентеральді енгізу анафилаксиялық және анафилактоидтық реакциялардың жоғарғы қаупімен байланысты екенін ескеру керек.
Анальгинге ықтимал ауыр анафилактоидтық реакциялар қаупі мына пациенттерде едәуір жоғары:
- анальгетиктермен индукцияланған демікпе синдромы немесе есекжем және біріккен ангиоісіну түріндегі анальгетиктердің жақпаушылығы бар;
- бронх демікпесі, әсіресе бір уақытта болатын риносинусит және мұрын полиптері бар;
- созылмалы есекжем;
- бояғыштарға қатысты жақпаушылық (мысалы,тартрацин) немесеконсерванттар (мысалы, бензоаттар);
- алкоголь жақпаушылығы.
Мұндай пациенттерге алкогольдік сусындардың аз мөлшері де түшкіру, көзден жас ағу және беттің қатты қызаруы сияқты симптомдар ықпал етеді. Мұндай алкоголь бұрын диагностикаланбаған анальгетик-индукцияланған демікпе синдромын білдіруі мүмкін.
Анафилаксиялық шок көбінесе бейім пациенттерде болуы мүмкін. Сондықтан бронх демікпесі немесе атопиясы бар науқастарда қолданғанда аса сақтық қажет.
Ауыр тері реакциялары
Өмірге қауіп төндіретін тері реакциялары туралы хабарланды: Стивенс-Джонсон синдромы (SJS) және уыттыэпидермальдінекролиз (TEN) анальгин пайдаланғанда тіркелген. Егер SJS немесе TEN (жиі күлдіреуікпен немесе шырыш зақымдануымен өршіген тері бөртпесі сияқты) симптомдары немесе белгілері Анальгинмен емдеу тоқтатылуы және ешқашан қайта қодланылмауы тиіс.
Пациенттерге белгілер мен симптомдар туралы хабарлануы және әсіресе емнің алғашқы апталарында теріреакциялары мұқият бақылануы тиіс.
Оқшауланғангипотензиялық реакциялар
Анальгин гипотензиялық реакциялар туындатуы мүмкін. Бұл реакциялар дозаға байланысты болуы мүмкін. Мұны энтеральді енгізуге қарағанда парентеральді енгізу кезінде күтуге болады.
Мұндай реакциялар қаупі мыналарда жоғары:
- мысалы, алдыңғы гипотониясы, айналымдағы қан көлемінің жеткіліксіздігі немесе дегидратациясы,тұрақты емес қан айналымы немесе басталған қан айналымының жеткіліксіздігі бар (мысалы,жүрек инфаркты немесе көптеген жарақаттары бар пациенттерде)пациенттерде,
- температурасы жоғары пациенттерде.
Сондықтан мұндай науқастарды емдеу кезінде көрсетілімдерді мұқият тексеру және тұрақты артынша қадағалау талап етіледі. Гипотензиялық реакциялар қаупін азайту үшін ескерту шаралары (мысалы, қан айналымының тұрақтануы) қажет болуы мүмкін.
Анальгин кез келген жағдайларда артериялық қысымның төмендеуінен аулақ болу қажет пациенттерде, мысалы,ауыр ишемиялық жүрек ауруында немесе миды қанмен қамтамасыз ететін маңызды тамыр стеноздарында гемодинамикалық параметрлерді мұқият бақылаумен ғана қолданылуы мүмкін.
Препаратты пайда және қауіп арақатынасын күрделі бағалаудан кейін және бүйрек немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттерде тиісті сақтық шараларымен ғана қолдану керек.
Препаратты тағайындау алдында пациент тиісінше сұрастырылуы тиіс. Анафилактоидтық реакциялардың жоғары қаупі бар пациенттердеАнальгин күтілетін пайдаға қатысты қытимал қауіптерді мұқият бағалаудан кейін ғана қолданылуы мүмкін. Егер Анальгин осындай жағдайларда қолданылса пациент тұрақты медициналық қадағалауда болуы және шұғыл медициналық көмек көрсетудің дайындығы қамтамасыз етілуі тиіс.
Дәрілік затты іштегі жедел ауыруды жою үшін пайдалануға болмайды (себебі анықталғанша).
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшелігі
Ұсынылған дозалар диапазоны концентрацияға және реакция жылдамдағына байланысты. Сақтық шаралары ретінде жоғарғы дозаларды қабылдағанда машина, көлік құралдарын немесе бақа да қауіпті қызмет түрлерін жүргізуден аулақ болу керек.
Артық дозалануы
Артық дозалану симптомдары: жедел артық дозалану контексттерінде жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы,бүйрек функциясының шектелуі/жедел бүйрек жеткіліксіздігі(мысалы, интерстициальді нефрит аясында) және сирек – орталық жүйке жүйесі тарапынан болатын симптомдар (бас айналуы, ұйқышылдық, кома, құрысулар) және тіпті шокқа және тахикардияға дейін артериялық қысымның күрт төмендеуі байқалды.
Өте жоғарғы дозаларды қабылдаудан кейін рубазон қышқылының шығарылуы несептің қызыл түске боялуына әкелуі мүмкін.
Артық дозалану кезіндегі емдік шаралар: метамизол үшінбелгілі спецификалық антидот жоқ. Егер метамизол жақында қабылданса, бастапқы детоксикация шараларын (мысалы, асқазанды шаю) немесе сіңіруді азайту бойынша шараларды (мысалы, белсендірілген көмір қабылдау) қабылдау арқылы оның организмге түсуін шектеуге тырысуға болады. Негізгі метаболит (4-N-метиламиноантипирин) гемодиализ, гемофильтрация, гемоперфузия немесе плазма фильтрациясы көмегімен жойылуы мүмкін.
Уыттануды емдеу, сондай-ақ күрделі асқынулардың алдын алу жалпы және арнайы қарқынды медициналық қадағалауды және емдеуді талап етуі мүмкін.
Ауыр аса жоғары сезімталдық реакцияларындағы(шок кезіндегі) шұғыл шаралар: алғашқы белгілерінде (мысалы, есекжем және беттің кенеттен қызаруы, мазасыздық, бас ауыруы, тер шығуы, жүрек айнуы сияқты тері реакциялары) – қабылдауды тоқтатады. Шұғыл көмектің жалпыға мәлім шараларымен қатар пациентті «шокқа қарсы қалыпқа» (бас пен денені аяқ деңгейінен төмен орналастырып көлденеңінен жату) ауыстыру,тыныс алу жолдарының босауы, оттегін қолдану кезінде симпатомиметиктер, айналымдағы қан көлемін түзетуге арналған ерітінділер немесе глюкокортикоидтар енгізу талап етілуі мүмкін.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан МемСТ 25250-88 бойынша поливинилхлоридті үлбірден немесе ТШ WT/MKF-E-1/07/2016 бойынша дәрілік препараттарды қаптауға арналған пластификацияланбаған ПВХ үлбірден және МемСТ 745-2003 бойынша баспалы лакталған алюминий фольгадан немесе ТШ 1811-002-45094918-97 бойынша алюминий фольга негізіндегі икемді қаптамадан немесе ТШ У 27.4-14022407-007:2007 бойынша МК л-Ф маркалы фольга негізіндегі біріктірілген материалдан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.
1 немесе 2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге хром-эрзац картоннан немесе GC-2 маркалы целлюлозалық картоннан жасалған қорапшаға салынады.
300 пішінді ұяшықты қаптамадан (қорапшаға салынбаған)медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге гофрланған картон қорапқа салынады.
Медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтар саны қаптама санына сәйкес болуы тиіс.
10 таблеткадан ТШ 5434-002-14404190-2006 бойынша ПЭ-85 маркалы полиэтилен жабыны бар қаптамалық қағаздан немесе ТШРБ 00916408.001-94 бойынша қағаз және картон негізіндегі біріктірілген материалдан жасалған пішінді ұяшықсыз қаптамада.
Пішінді ұяшықсыз қаптамалар медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге топтық қаптамаға салынады.
Медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтар саны қаптама санына сәйкес болуы тиіс.
Топтық қаптама және тасымалдау ыдысы МемСТ 17768-90 сай келеді.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.
Сақтау мерзімі
5 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептісіз