Ампициллин, 1000 мг, пор. д/п р-ра в/в и в/м введ. №1, коробка из картона, Синтез
АМПИЦИЛЛИН
Ампициллин
Порошок для приготовления раствора для внутривенного и внутримышечного введения 500 мг и 1000 мг
Один флакон содержит
активное вещество – ампициллина натрия (в пересчете на ампициллин) 500 мг и 1000 мг
Порошок белого цвета. Гигроскопичен
Противомикробные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты для системного использования. Бета-лактамные антибиотики-пенициллины. Пенициллины широкого спектра действия. Ампициллин.
Код АТХ J01СA01
Фармакокинетика
Связь с белками плазмы – 20 %. При парентеральном введении (в/в, в/м) концентрация в крови превышает создаваемую при приеме внутрь. Равномерно распределяется в органах и тканях организма, обнаруживается в терапевтических концентрациях в плевральной, перитонеальной, амниотической и синовиальной жидкостях, ликворе, содержимом волдырей, моче (высокие концентрации), слизистой оболочке кишечника, костях, желчном пузыре, легких, тканях женских половых органов, желчи, в бронхиальном секрете (в гнойном бронхиальном секрете накопление слабое), придаточных пазухах носа, жидкости среднего уха, слюне, тканях плода. Плохо проникает через гематоэнцефалический барьер, но его проницаемость увеличивается при воспалении мозговых оболочек.
Период полувыведения препарата (Т1/2) – 1–2 ч.
Выводится преимущественно почками (70-80 %), в моче создаются очень высокие концентрации неизмененного антибиотика; частично с желчью, у кормящих матерей - с молоком. Не кумулирует. Удаляется при гемодиализе.
Фармакодинамика
Ампициллин – антибиотик широкого спектра действия из группы полусинтетических пенициллинов. Действует бактерицидно за счет подавления синтеза клеточной стенки бактерий. Ингибирует полимеразу пептидогликана и транспептидазу, препятствует образованию пептидных связей и нарушает поздние этапы синтеза клеточной стенки делящегося микроорганизма, что приводит к снижению осмотической устойчивости бактериальной клетки и вызывает ее лизис.
Активен в отношении грамположительных аэробных бактерий: Staphylococcus spp. (штаммов, не вырабатывающих пенициллиназу и другие бета-лактамазы, Streptococcus spp., в т. ч. альфа- и бета-гемолитических стрептококков, Streptococcus pneumoniae),Bacillus anthracis,Listeria spp. Умеренно активен против большинства энтерококков Clostridium spp. большинство энтерококков Enteroccocus spp. (в т.ч. Enteroccocus faeсalis).
Грамотрицательных аэробных бактерий (штаммов, не вырабатывающих бета-лактамазу): Bordetella pertussis,Neisseria meningitidis,Proteus mirabilis,Yersinia multocida(ранее Pasteurella), многие виды Salmonella spp., Shigella spp., Escherichia coli; анаэробов: Clostridium spp.
Не активен в отношении пенициллиназопродуцирующих штаммов Staphylococcus spp., всех штаммов Pseudomonas aeruginoza, Proteusvulgaris, большинства штаммов Klebsiella spp. и Enterobacter spp., некоторых штаммов Escherichia coli, микоплазм, хламидий, риккетсий.
Показания к применению
- бронхит, пневмония, абсцесс легкого
- синусит, тонзиллит, средний отит
- пиелонефрит, пиелит, цистит, уретрит
- холангит, холецистит
- рожа, импетиго, вторично инфицированные дерматозы
- инфекции опорно-двигательного аппарата
- брюшной тиф и паратиф, дизентерия, сальмонеллез (в том числе носительство)
- перитонит
- эндокардит (профилактика и лечение)
- менингит
- пастереллез
- листериоз
- гонорея (в т.ч. гонорейный уретрит, гонорейный цервицит)
- сепсис
Способ применения и дозы
Внутривенно (в/в) струйно и капельно, внутримышечно (в/м).
Дозы и длительность лечения устанавливают индивидуально в зависимости от тяжести, локализации инфекции и чувствительности возбудителя инфекции.
При инфекциях среднетяжелого течения взрослым и детям с массой тела свыше 20 кг вводят внутривенно или внутримышечно 250-500 мг каждые 6 ч; при тяжелом лечении – 1000-2000 мг каждые 3-4 ч.
Листериоз – по 50 мг/кг каждые 6 ч.
Тифозная лихорадка – по 25 мг/кг каждые 6 ч.
При гонококковом уретрите – 3.5 г однократно.
Максимальная суточная доза 14 г/сут.
При нарушении функции почек требуется коррекция дозы в зависимости от скорости клубочковой фильтрации:
- при клиренсе креатинина 20-30 мл/мин – 2/3 обычной дозы
- при клиренсе креатинина менее 20 мл/мин – 1/3 обычной дозы.
При выраженном нарушении функции почек доза ампициллина за 8 часов не должна превышать 1 г.
Детям (при менингите): новорожденным с массой тела до 2 кг – в/м по 25-50 мг/кг каждые 12 ч в первую неделю жизни, затем 50 мг/кг каждые 8 ч; новорожденным с массой тела 2 кг и выше – 50 мг/кг каждые 8 ч в первую неделю жизни, затем 50 мг/кг каждые 6 ч. При других показаниях в/м детям с массой тела до 20 кг– 12.5-25 мг/кг каждые 6 ч.
Продолжительность лечения зависит от тяжести заболевания (от 5-10 дней до 2-3 нед., а при хронических процессах – от 1 до 3-х месяцев).
Раствор для внутримышечного введения готовят, добавляя к содержимому флакона воду для инъекций в количестве: 2 мл на флакон 500 мг; 4 мл – на флакон 1000 мг и 6 мл – на флакон 2 г.
Для внутривенного струйного введения разовую дозу препарата (не более 2 г) растворяют в 5-10 мл воды для инъекций или 0.9 % раствора натрия хлорида и вводят медленно в течение 3-5 мин. При разовой дозе, превышающей 2 г, препарат вводят только внутривенно капельно.
Для внутривенного капельного введения разовую дозу препарата (2-4 г) растворяют в небольшом объеме воды для инъекций (7.5-15 мл соответственно), затем полученный раствор антибиотика добавляют к 125-250 мл 0.9 % раствора натрия хлорида или 5-10 % раствора декстрозы вводят со скоростью 60-80 капель в минуту.
При капельном введении детям в качестве растворителя используют 5-10 % раствор декстрозы (30-50 мл в зависимости от возраста).
Растворы используют сразу после приготовления.
Перед назначением ампициллина следует определять чувствительность возбудителя заболевания к препарату.
Иногда:
-шелушение кожи, зуд, крапивница, ринит, конъюнктивит, отек Квинке
- дисбактериоз, боль в животе, тошнота, рвота
Редко:
- лихорадка, артралгия, эозинофилия, эритематозная и макулопапулезная сыпь, эксфолиативный дерматит, мультиформная экссудативная эритема, в т.ч. Стивенса-Джонсона, реакции, сходные с сывороточной болезнью
- стоматит, гастрит, сухость во рту, изменение вкуса, диарея, стоматит, глоссит, нарушение функции печени, умеренное повышение уровня «печеночных» трансаминаз, псевдомембранозный энтероколит
- возбужденное состояние, агрессивность, тревожность, спутанность сознания, изменение поведения
- лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения
Очень редко:
- анафилактический шок.
- депрессия, судороги (при терапии высокими дозами)
- агранулоцитоз, анемия
Другие побочные реакции
Иногда:
- кандидамикоз влагалища
Редко:
- интерстициальный нефрит, нефропатия, суперинфекция (особенно у пациентов с хроническими заболеваниями или сниженной резистентностью организма)
Местные реакции: боль в месте введения, инфильтраты
- гиперчувствительность к препарату (в том числе к пенициллинам, цефалоспоринам, карбапенемам)
- инфекционный мононуклеоз
- лимфолейкоз
- печеночная недостаточность
- заболевания желудочно-кишечного тракта в анамнезе (особенно колит, связанный с применением антибиотиков)
- период лактации
Фармацевтически несовместим с аминогликозидами.
Бактерицидные антибиотики (в т.ч. аминогликозиды, цефалоспорины, циклосерин, ванкомицин, рифампицин) - оказывают синергидное действие; бактериостатические препараты (макролиды, хлорамфеникол, линкозамиды, тетрациклины, сульфаниламиды) – антагонистическое.
Ампициллин повышает эффективность непрямых антикоагулянтов (подавляя кишечную микрофлору, снижает синтез витамина К и протромбиновый индекс); лекарственных средств, в процессе метаболизма которых образуется парааминобензойная кислота, этинилэстрадиола (в последнем случае повышается риск развития кровотечений «прорыва»).
Диуретики, аллопуринол, оксифенбутазон, фенилбутазон, нестероидные противовоспалительные средства и другие лекарственные средства, блокирующие канальцевую секрецию, повышают концентрацию Ампициллина в плазме (за счет снижения канальцевой секреции).
Аллопуринол повышает риск развития кожной сыпи.
Уменьшает клиренс и повышает токсичность метотрексата.
Синергизм антибактериального действия наблюдается при одновременном назначении с аминогликозидными антибиотиками (но не смешивании в одном шприце!).
С осторожностью: бронхиальная астма, поллиноз и другие аллергические заболевания, почечная недостаточность, кровотечения в анамнезе, детский возраст до 1 месяца.
При курсовом лечении необходимо проводить контроль состояния функции органов кроветворения, печени и почек.
Возможно развитие суперинфекции за счет роста нечувствительной к нему микрофлоры, что требует соответствующего изменения антибактериальной терапии.
При лечении больных с бактериемией (сепсис) возможно развитие реакции бактериолиза (реакции Яриша-Герксгеймера).
У пациентов, имеющих повышенную чувствительность к пенициллинам, возможны перекрестные аллергические реакции с цефалоспориновыми антибиотиками.
При лечении легкой диареи, возникающей на фоне курсового лечения, следует избегать назначения противодиарейных препаратов, снижающих перистальтику кишечника; можно использовать каолин или аттапульгитсодержащие противодиарейные средства.
При тяжелой диарее необходимо обратиться к врачу.
Лечение должно обязательно продолжаться на протяжении еще 48-72 ч после исчезновения клинических признаков заболевания.
При нетяжелом течении инфекций у детей предпочтительней назначать препарат в виде суспензии.
Беременность и период лактации
Ампициллин проникает через плацентарный барьер и выделяется с грудным молоком. Применение препарата в период беременности возможно только по строгим показаниям, когда предполагаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода. При приеме ампициллина возможно развитие снижения тонуса матки и слабости родовых схваток.
При назначении препарата в период лактации (грудного вскармливания) следует прекратить грудное кормление, и применять только по строгим показаниям, если польза превышает риск.
В период лечения необходимо воздерживаться от управления автотранспортом и занятия потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.
Симптомы: тошнота, рвота, диарея, нарушение водно-электролитного баланса (как следствие рвоты и диареи), усиление побочных эффектов.
Лечение: симптоматическое. Выводится с помощью гемодиализа.
По 500 мг, 1000 мг ампициллина во флаконы вместимостью 10 мл, герметически укупоренные пробками резиновыми, обжатыми колпачками алюминиевыми или колпачками комбинированными алюминиевыми с пластмассовыми крышками.
На пластмассовой крышке наносится товарный знак предприятия, выполненный методом литья под давлением.
По 50 флаконов помещают в коробки из картона с 50 инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках для поставки в стационары.
Хранить в защищенном от света месте при температуре не выше 20°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
2 года
Не применять по истечении срока годности.
По рецепту
Саудалық атауы
АМПИЦИЛЛИН
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ампициллин
Дәрілік түрі
Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ 500 мг және 1000 мг
Құрамы
Бір құтының ішінде
белсенді зат – натрий ампициллині (ампициллинге шаққанда) 500 мг және 1000 мг
Сипаттамасы
Ақ түсті ұнтақ. Гигроскопиялы
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған микробқа қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бета-лактамды антибиотик-пенициллиндер. Әсер ету ауқымы кең пенициллиндер. Ампициллин.
АТХ коды J01СA01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Плазма ақуыздарымен байланысуы – 20 %. Парентеральді түрде (в/і, б/і) енгізген кезде қандағы концентрациясы ішке қабылдаған кездегіден жоғары болады. Организмнің ағзалары мен тіндеріне біркелкі таралады, плевральді, перитонеальді, амниотикалық және синовиальді сұйықтықтарда, ликворда, күлдіреуік ішіндегісі, несепте (жоғары концентрациялар), ішектің шырышты қабығында, сүйектерде, өт қалтасында, өкпеде, әйелдің жыныс ағзаларының тіндерінде, өтте, бронх секретінде (іріңді бронх секретінде жиналуы нашар), мұрынның қосалқы қуыстарында, ортаңғы құлақтың сұйықтығында, сілекейде, ұрық тіндерінде емдік концентрацияларда кездеседі. Гематоэнцефалдық бөгет арқылы нашар өтеді, бірақ оның өткізгіштігі ми қабықтары қабынған кезде артады.
Препараттың жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) – 1–2 сағат.
Көбіне бүйрек арқылы (70-80 %) шығарылады, несепте өзгермеген антибиотиктің өте жоғары концентрациялары пайда болады; ішінара өтпен бірге, емшек емізетін әйелдерде – сүтпен бірге. Жинақталмайды. Гемодиализде шығарылады.
Фармакодинамикасы
Ампициллин – кең ауқымды әсер ететін жартылай синтетикалық пенициллиндер тобына жататын антибиотик. Бактериялардың жасушалық қабырғасының синтезін басу есебінен бактерицидтік әсер етеді. Пептидогликан полимеразасын және транспептидазаны тежейді, пептидтік байланыстардың түзілуіне кедергі жасайды және микроорганизмдер көбею кезінде жасушалық қабырғасы синтезінің кейінгі сатыларын бұзады, бұл бактериялық жасушалардың осмостық төзімділігін төмендетеді және оның лизисін тудырады.
Грамоң аэробты бактерияларға: Staphylococcus spp. (пенициллиназа және басқа бета-лактамазалар өндірмейтін штамдар, Streptococcus spp., соның ішінде альфа- және бета-гемолиздік стрептококктар, Streptococcus pneumoniae), Bacillus anthracis, Listeria spp. қатысты белсенді. Clostridium spp. энтерококктерінің көбіне, Enteroccocus spp. энтерококктерінің көбіне (соның ішінде Enteroccocus faeсalis) қарсы белсенділігі орташа.
Грамтеріс аэробтық бактериялар (бета-лактамаза өндірмейтін штаммдар): Bordetella pertussis, Neisseria meningitidis, Proteus mirabilis, Yersinia multocida бұрын Pasteurella), Salmonella spp., Shigella spp., Escherichia coli көптеген түрлері; анаэробтар: Clostridium spp.
Пенициллиназа өндіретін Staphylococcus spp. штамдарына, Pseudomonas aeruginoza, Proteus vulgaris барлық штамдарына, Klebsiella spp. және Enterobacter spp. штаммдарының көбіне, кейбір Escherichia coli штамдарына, микоплазмаларға, хламидияларға, риккетсияларға қатысты белсенділігі жоқ.
Қолданылуы
- бронхитте, пневмонияда, өкпе абсцесінде
- синуситте, тонзиллитте, ортаңғы құлақ отитінде
- пиелонефритте, пиелитте, циститте, уретритте
- холангитте, холециститте
- тілмеде, импетигода, екінші қайтара жұққан дерматозда
- тірек-қимыл аппаратының инфекцияларында
- іш сүзегінде және паратифте, дизентерияда, сальмонеллезде (соның ішінде иеленуші ретінде)
- перитонитте
- эндокардитте (профилактика және емдеу)
- менингитте
- пастереллезде
- листериозда
- созда (соның ішінде создық уретритте, создықцервицитте)
- сепсисте
Қолдану тәсілі және дозалары
Вена ішіне (в/і) сорғалатып және тамшылатып, бұлшықет ішіне (б/і).
Дозалары және емдеу ұзақтығы инфекцияның ауырлығына, орналасқан жеріне және инфекция қоздырғышының сезімталдығына байланысты әр адамға жекелей белгіленеді.
Барысы орташа ауыр инфекцияларда ересектерде және дене салмағы 20 кг асатын балаларда вена ішіне немесе бұлшықет ішіне әрбір 6 сағат сайын 250-500 мг енгізеді; ағымы ауыр болғанда – әрбір 3-4 сағат сайын 1000-2000 мг.
Листериоз – әрбір 6 сағат сайын 50 мг/кг.
Сүзектік қызба – әрбір 6 сағат сайын 25 мг/кг.
Создық уретритте – бір рет 3.5 г.
Ең жоғары тәуліктік доза - тәулігіне 14 г.
Бүйрек функциясы бұзылған кезде шумақтық сүзіліс жылдамдығына байланысты дозаны түзету қажет етіледі:
- креатинин клиренсі минутына 20-30 мл болғанда – әдеттегі дозаның 2/3-і
- креатинин клиренсі минутына 20 мл-ден төмен болғанда – әдеттегі дозаның 1/3-і.
Бүйрек функциясының бұзылуы айқын болғанда ампициллиннің дозасы 8 сағат ішінде 1 г аспауы тиіс.
Балаларға (менингитте): дене салмағы 2 кг дейінгі жаңа туған нәрестелерге – өмірінің алғашқы аптасында әрбір 12 сағат сайын б/і 25-50 мг/кг дозадан, содан кейін әрбір 8 сағат сайын 50 мг/кг дозадан; дене салмағы 2 кг және одан жоғары жаңа туған нәрестелер – өмірінің алғашқы аптасында әрбір 8 сағат сайын – 50 мг/кг, содан кейін әрбір 6 сағат сайын 50 мг/кг. Басқа көрсетілімдерде дене салмағы 20 кг дейінгі балаларға б/і – әрбір 6 сағат сайын 12.5-25 мг/кг.
Емдеу ұзақтығы аурудың ауырлығына байланысты (5-10 күннен 2-3 аптаға дейін, ал созылмалы үдерістерде – 1 айдан 3 айға дейін).
Бұлшықет ішіне енгізуге арналған ерітіндіні құтының ішіндегі затқа инъекцияға арналған мынадай мөлшердегі суды қоса отырып, дайындайды: 2 мл – құтыда 500 мг; 4 мл – құтыда 1000 мг және 6 мл – құтыда 2 г.
Вена ішіне сорғалатып енгізу үшін препараттың бір реттік (2 г аспайтын) дозасын инъекцияға арналған 5-10 мл суда немесе 0.9 % натрий хлоридінің ерітіндісінде ерітеді және 3-5 минут бойы баяу енгізеді. 2 г асатын бір реттік дозада, препаратты вена ішіне тек тамшылатып енгізеді.
Вена ішіне тамшылатып енгізу үшін препараттың бір реттік (2-4 г) дозасын инъекцияға арналған судың аздаған мөлшерімен (тиісінше 7.5-15 мл) ерітеді, содан кейін антибиотиктің алынған ерітіндісін125-250 мл 0.9% натрий хлориді ерітіндісіне немесе 5-10% декстроза ерітіндісіне қосады да, минутына 60-80 тамшы жылдамдықпен енгізеді.
Балаларға тамшылатып енгізген кезде еріткіш ретінде 5-10% декстроза ерітіндісін пайдаланады (жасына қарай 30-50 мл).
Ерітіндіні дайындап болысымен бірден пайдаланады.
Ампициллинді тағайындар алдында ауру қоздырғышының препаратқа сезімталдығын анықтап алған жөн.
Жағымсыз әсерлері
Кейде:
- терінің түлеуі, қышыну, есекжем, ринит, конъюнктивит, Квинке ісінуі
- дисбактериоз, іштің ауыруы, жүректің айнуы, құсу
Сирек:
- қызба, артралгия, эозинофилия, эритематозды және макулопапулезді бөртпе, эксфолиативті дерматит, мультиформалы экссудативті эритема, соның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы, сарысу құю ауруына ұқсас реакциялар
- стоматит, гастрит, ауыздың құрғауы, дәмнің өзгеруі, диарея, стоматит, глоссит, бауыр функциясының өзгеруі, «бауыр» трансаминазалары деңгейінің орташа жоғарылауы, жалған жарғақшалыэнтероколит
- қозу жағдайы, озбырлық, үрейленгіштік, сананың бұзылуы, мінез-құлықтың өзгеруі
- лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения
Өте сирек:
- анафилаксиялық шок.
- депрессия, құрысулар (жоғары дозалармен емдеген кезде)
- агранулоцитоз, анемия
Басқа жағымсыз реакциялар
Кейде:
- қынап кандидамикозы
Сирек:
- интерстициальді нефрит, нефропатия, суперинфекция (әсіресе созылмалы аурулары бар немесе организмнің төзімділігі төмендеген пациенттерде)
Жергілікті реакциялар: енгізілген жердің ауыруы, инфильтраттар
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препаратқа (соның ішінде пенициллиндерге, цефалоспориндерге, карбапенемдерге) аса жоғары сезімталдық
- инфекциялымононуклеоз
- лимфолейкоз
- бауыр функциясының жеткіліксіздігі
- анамнезде асқазан-ішек жолы ауруының болуы (әсіресе антибиотиктерді қолдануға байланысты колит)
- лактация кезеңі
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Аминогликозидтермен фармацевтикалық тұрғыдан үйлеспейді.
Бактерицидтік антибиотиктер (соның ішінде аминогликозидтер, цефалоспориндер, циклосерин, ванкомицин, рифампицин) – синергиялық; бактериостатикалық препараттар (макролидтер, хлорамфеникол, линкозамидтер, тетрациклиндер, сульфаниламидтер) – антагонистік әсер береді.
Ампициллин тікелей емес антикоагулянттардың тиімділігін арттырады (ішек микрофлорасын баса отырып, К дәруменінің синтезін және протромбинді индексті төмендетеді); метаболизм үдерісінде парааминобензой қышқылы түзілетін дәрілік заттардың, этинилэстрадиолдың тиімділігін (соңғы жағдайда «лақылдап» қан кетудің пайда болу қаупі ұлғаяды) азайтады.
Диуретиктер, аллопуринол, оксифенбутазон, фенилбутазон, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер және өзекшелік секрецияны бөгейтін басқа дәрілік заттар Ампициллиннің плазмадағы концентрациясын арттырады (өзекшелік секрецияны төмендету есебінен).
Аллопуринол тері бөртпесінің пайда болу қаупін арттырады.
Метотрексаттың клиренсін азайтады және уыттылығын арттырады.
Бактерияларға қарсы әсерінің синергизмі аминогликозидтік антибиотиктермен бір мезгілде (бірақ бір шприцте араластыру емес!) тағайындаған кезде байқалады.
Айрықша нұсқаулар
Сақтықпен: бронх демікпесі, поллиноз және басқа да аллергиялық аурулар, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, анамнездегі қан кету көрсетілуі, 1 айлыққа дейінгі нәрестелер.
Курспен емдеген кезде қан түзу ағзалары, бауыр және бүйректің функциясына бақылау жасау қажет.
Оған сезімтал емес микрофлораның өсуі есебінен суперинфекция пайда болуы мүмкін, бұл бактерияға қарсы емді өзгертуді қажет етеді.
Бактериемиясы (сепсис) бар науқастарды емдеген кезде бактериолиз реакциялары (Яриш-Герксгеймер реакциялары) дамуы мүмкін.
Пенициллиндерге сезімталдығы жоғары пациенттерде цефалоспоринді антибиотиктермен айқаспалы аллергиялық реакциялар болуы мүмкін.
Курстық емдеу аясындағы пайда болған жеңіл диареяны емдеген кезде ішектің перистальтикасын төмендететін диареяға қарсы препараттарды тағайындамаған жөн; каолинді немесе құрамында аттапульгиті бар диареяға қарсы дәрілерді пайдалануға болады.
Ауыр диареяда дәрігерге жүгіну қажет.
Емдеу аурудың клиникалық белгілері жоғалғаннан кейін тағы 48-72 сағат бойы міндетті түрде жалғастырылуы тиіс.
Балаларда инфекцияның барысы ауыр болмаған жағдайда препаратты суспензия түрінде тағайындаған дұрыс болады.
Жүктілік және лактация кезеңі
Ампициллин плацентарлық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтімен бөлінеді. Препарат жүктілік кезеңінде қатаң көрсетілімдер бойынша, ана үшін пайдасы шарана үшін зиянынан басым болған жағдайда ғана қолданылуы мүмкін. Ампициллинді қабылдаған кезде жатыр тонусы төмендеуі және босану толғағы әлсіз болуы мүмкін.
Препаратты лактация кезеңінде (емшекпен қоректендіру) тағайындағанда бала емізуді тоқтата тұрып, егер пайдасы қаупінен асып түсетін болса, тек қатаң көрсетілімдер бойынша ғана қолдану керек.
Дәрілік заттың көлікті немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Емдеу кезеңінде автокөлік басқаруды және зейін қоюды және психомоторлы реакцияның шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысуды тоқтата тұру қажет.
Артық дозалануы
Симптомдары: жүрек айну, құсу, диарея, су-электролиттік теңгерімнің бұзылуы (құсу және диарея салдарынан), жағымсыз әсерлердің күшеюі.
Емі: симптоматикалық. Гемодиализдің жәрдемімен шығарылады.
Шығарылу түрі және қаптамасы
500 мг, 1000 мг ампициллиннен резеңке тығынмен нығыздап жабылған, алюминий қалпақшамен немесе пластмасса қақпақпен біріктірілген алюминий қалпақшамен қаусырылған, сыйымдылығы 10 мл құтыларда.
Пластмасса қақпаққа кәсіпорынның тауарлық таңбасы қысым арқылы құю әдісімен түсірілген.
50 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі 50 нұсқаулықпен стационарға жеткізіп беру үшін картон қорапқа салынады.
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 20°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы