Амикацин, 500 мг, пор. д/п р-ра д/ин. №1, флакон, Синтез
Торговое наименование
Амикацин
Международное непатентованное название
Амикацин
Лекарственная форма, дозировка
Порошок для приготовления раствора для внутривенного и внутримышечного введения, 500 мг
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Анти-бактериальные препараты системного применения. Аминогликозидные антибактериальные препараты. Аминогликозиды другие. Амикацин.
Код АТХ J01GB06
Показания к применению
Инфекционно-воспалительные заболевания, вызванные грамотрицательными микроорганизмами (устойчивыми к гентамицину, сизомицину и канамицину) или ассоциациями грамположительных и грамотрицательных микроорганизмов:
- инфекции дыхательных путей (бронхит, пневмония, эмпиема плевры, абсцесс легкого)
- сепсис, септический эндокардит
- инфекции центральной нервной системы (ЦНС) (включая менингит)
- инфекции брюшной полости (в том числе перитонит)
- инфекции мочеполовых путей (пиелонефрит, цистит, уретрит, простатит)
- гнойные инфекции кожи и мягких тканей (в том числе инфицированные ожоги, инфицированные язвы и пролежни различного генеза)
- инфекции желчевыводящих путей, костей и суставов (в том числе остеомиелит)
- раневая инфекция
- послеоперационные инфекции.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к амикацину (в том числе и другим аминогликозидам в анамнезе)
- неврит слухового нерва
- тяжелая хроническая почечная недостаточность с азотемией и уремией
- беременность и лактация
- детский возраст до 12 лет
Необходимые меры предосторожности при применении
С осторожностью применять при: миастении, паркинсонизме, ботулизме (аминогликозиды могут вызвать нарушение нервно-мышечной передачи, что приводит к дальнейшему ослаблению скелетной мускулатуры), дегидратации, почечной недостаточности, пожилом возрасте.
Перед применением определяют чувствительность выделенных возбудителей, используя диски, содержащие 30 мкг амикацина. При диаметре свободной от роста зоны
Концентрация амикацина в плазме не должна превышать 25 мкг/мл (терапевтической является концентрация 15-25 мкг/мл).
В период лечения необходимо не реже 1 раза в неделю контролировать функцию почек, слухового нерва и вестибулярного аппарата.
Вероятность развития нефротоксичности выше у больных с нарушением функции почек, а также при назначении в высоких дозах или в течение длительного времени (у этой категории больных может потребоваться ежедневный контроль функции почек).
При неудовлетворительных аудиометрических тестах дозу препарата снижают или прекращают лечение. Рекомендуется избегать одновременного
применения ото- и нефротоксических лекарственных средств.
Пациентам с инфекционно-воспалительными заболеваниями мочевыводящих путей рекомендуется принимать повышенное количество жидкости при адекватном диурезе.
При отсутствии положительной клинической динамики следует помнить о возможности развития резистентных микроорганизмов.
В подобных случаях необходимо отменить лечение и начать проведение соответствующей терапии.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Препарат несовместим с пенициллинами, гепарином, цефалоспоринами, капреомицином, амфотерицином В, гидрохлоротиазидом, эритромицином, нитрофурантоином, витаминами группы В и С, калия хлоридом.
Проявляет синергизм при взаимодействии с карбенициллином, бензилпенициллином, цефалоспоринами (у пациентов с тяжелой хронической почечной недостаточностью при совместном применении с бета-лактамными ан- тибиотиками возможно снижение эффективности аминогликозидов).
Налидиксовая кислота, полимиксин В, цисплатин и ванкомицин увеличивают риск развития ото- и нефротоксичности.
Диуретики (особенно фуросемид), цефалоспорины, пенициллины, сульфаниламиды и нестероидные противовоспалительные препараты, конкурируя за активную концентрацию в сыворотке крови, увеличивают риск нефро- и нейротоксичности.
Амикацин усиливает миорелаксирующее действие недеполяризующих миорелаксантов. При одновременном применении с амикацином метоксифлуран, полимиксины для парентерального введения, капреомицин и другие лекарственные средства, блокирующие нервно-мышечную передачу (галогенизированнные углеводороды в качестве препаратов для ингаляционной анестезии, опиоидные анальгетики), массивные трансфузии крови с цитратными консервантами увеличивают риск остановки дыхания.
Парентеральное введение индометацина увеличивает риск развития токсических действий аминогликозидов (увеличение периода полувыведения (Т1/2) и снижение клиренса).
Амикацин снижает эффект лекарственных средств, применяемых для лечения миастении.
Специальные предупреждения
Применение в педиатрии
Применение препарата Амикацин детям до 12 лет противопоказано к применению
Во время беременности или лактации
Препарат противопоказан к применению во время беременности.
Поскольку амикацин выделяется в грудное молоко, его не следует назначать кормящим матерям. При необходимости применения
амикацина у матери в период грудного вскармливания, кормление ребенка следует прекратить перед началом лечения.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Не изучено влияния амикацина на способность управлять автотранспортом или другими механизмами.
В случае приема препарата амбулаторными больными, рекомендуется проявлять осторожность при вождении и управлении механизмами, учитывать возможные нежелательные последствия, такие как нарушения равновесия.
Рекомендации по применению
Максимальные суточные дозы для взрослых - до 15 мг/кг массы тела в сутки, но не более 1.5 г/сут в течение 10 дней.
Взрослым и детям старше 12 лет
По 5 мг/кг массы тела каждые 8 ч или по 7.5 мг/кг массы тела каждые 12 ч
При бактериальных инфекциях мочевых путей (неосложненных)
250 мг каждые 12 ч; после сеанса гемодиализа может быть назначена дополнительная доза - 3-5 мг/кг массы тела.
Больным с ожогами
По 5-7.5 мг/кг массы тела каждые 4-6 ч в связи с более коротким периодом полувыведения (T1/2 1-1.5 ч) у этих больных.
Метод и путь введения
Для внутримышечного или внутривенного введения
Приготовление раствора для введения
Препарат Амикацин совместим со следующими инфузионными растворами:
Для внутримышечного введения - вода для инъекций
Для внутривенного введения
- 0,9% раствор натрия хлорида
- 5% раствор декстрозы
- вода для инъекций
Растворы готовят непосредственно перед применением.
Перед введением, приготовленный раствор необходимо визуально проверить на наличие твердых частиц и изменение цвета.
Следует использовать только прозрачные растворы, без частиц.
Раствор следует вводить при помощи стерильного оборудования, с использованием мер асептики.
Оборудование должно быть заполнено раствором для предотвращения попадания воздуха в систему.
Приготовленный раствор следует ввести сразу после приготовления.
Предназначен для однократного применения.
Аминогликозиды нельзя смешивать с другими антибиотиками.
Амикацин не следует предварительно смешивать с другими препаратами, а следует вводить отдельно в соответствии с рекомендуемой дозой и путем введения.
Внутримышечное введение
Используют раствор, приготовленный добавлением к содержимому флакона 500 мг 2-3 мл воды для инъекций.
Внутривенное введение - капельно
Продолжительность введения раствора составляет от 30 до 60 минут
Содержимое флакона 500 мг растворяют в 200 мл 5 % раствора декстрозы или 0.9 % раствора натрия хлорида.
Внутривенное введение – струйно
Продолжительность введения раствора составляет 2 минуты
Используют раствор, приготовленный путем добавления к содержимому флакона 500 мг 2-3 мл воды для инъекций или 0.9 % раствора натрия хлорида или 5 % раствора декстрозы.
Концентрация амикацина в растворе для в/в введения не должна превышать 5 мг/кг.
Особые группы пациентов
При нарушении выделительной функции почек необходимо снижение доз или увеличение интервалов между введениями.
В случае увеличения интервала между введениями (если уровень клиренса креатинина не известен, а состояние пациента стабильное), интервал между приемами препарата устанавливают следующим образом:
Интервал (часы) = концентрация креатинина в сыворотке крови х 9.
Если концентрация креатинина в сыворотке 2 мг/100 мл, то рекомендуемую разовую дозу (7.5 мг/кг массы тела ) необходимо вводить каждые 18 часов.
При увеличении интервала разовую дозу не изменяют.
В случае снижения разовой дозы при неизменном режиме дозирования.
Первая доза пациентам с почечной недостаточностью составляет 7.5 мг/кг массы тела.
Для расчета последующих доз необходимо разделить значение клиренса креатинина (мл/мин) у больных на клиренс креатинина в норме, затем полученную цифру умножают на величину первоначальной дозы в мг, т.е.:
Клиренс креатинина,
выявленный у больного (мл/мин)
Последующая доза (мг), = ---------------------------------------------- х первоначальная доза (мг) вводимая каждые 12 ч
Клиренс креатинина в норме (мл/мин)
При внутривенном введении - 3-7 дней, при внутримышечном - 7-10 дней.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: токсические реакции (потеря слуха, атаксия, головокружение, расстройства мочеиспускания, жажда, снижение аппетита, тошнота, рвота, звон или ощущение заложенности в ушах, нарушение дыхания).
Лечение: для снятия блокады нервно-мышечной передачи и ее последствий - гемодиализ или перитонеальный диализ; антихолинэстеразные средства, соли кальция (Ca2+), искусственная вентиляция легких, другая симптоматическая и поддерживающая терапия.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Обратитесь к врачу за советом прежде, чем применять лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до < 1/100), редко (≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных).
Частота неизвестна
- тошнота, рвота, нарушение функции печени (повышение активности «печеночных» трансаминаз, гипербилирубинемия).
- анемия, лейкопения, гранулоцитопения, тромбоцитопения, эозинофилия
- головная боль, сонливость, нейротоксическое действие (подергивание мышц, ощущение онемения, покалывания, эпилептические припадки), нарушение нервно-мышечной передачи (остановка дыхания).
- вестибулярные и слуховые расстройства*
- ототоксичность (снижение слуха, вестибулярные и лабиринтные нарушения, необратимая глухота), токсическое действие на вестибулярный аппарат (нескоординированные движения, головокружение, тошнота, рвота)
- нефротоксичность, нарушение функции почек (олигурия, протеинурия, микрогематурия, гиперкреатининемия, азотемия).
- кожная сыпь, зуд, гиперемия кожи, лихорадка, отек Квинке, артралгия
- болезненность в месте инъекции, флебит и перифлебит (при внутривенном введении)
* Частота возникновения повышается у пациентов с почечной недостаточностью.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Один флакон содержит активное вещество - амикацина сульфат (в пересчете на амикацин), 500 мг, вспомогательные вещества: нет.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Порошок белого или почти белого цвета, гигроскопичен
По 500 мг амикацина во флаконы стеклянные вместимостью 10 мл из нейтрального стекла, герметически укупоренные пробками резиновыми, обжатые колпачками алюминиевыми или колпачками комбинированными алюминиевыми с пластмассовыми крышками.
На каждый флакон наклеивают этикетку самоклеящуюся.
По 50 флаконов с 50 инструкциями по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в коробку из картона.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности!
Хранить в защищенном от света месте, при температуре не выше 25 °С.
Хранить в местах, недоступных для детей!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Амикацин
Халықаралық патенттелмеген атауы
Амикацин
Дәрілік түрі, дозалануы
Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ, 500 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Аминогликозидтік бактерияға қарсы препараттар.
Басқа аминогликозидтер. Амикацин.
АТХ коды J01GB06
Қолданылуы
Грамтеріс (гентамицинге, сизомицинге және канамицинге төзімді) микроорганизмдерден немесе грамоң және грамтеріс микроорганизмдердің астасуынан туындаған инфекциялық-қабыну ауруларында:
- тыныс жолдарының инфекцияларында (бронхитте, пневмонияда, плевра эмпиемасында, өкпе абсцесінде)
- сепсисте, сепсистік эндокардитте
- орталық жүйке жүйесінің (ОЖЖ) инфекцияларында (менингитті қоса)
- құрсақ қуысының инфекцияларында (соның ішінде перитонитте)
- несеп-жыныс жолдарының инфекцияларында (пиелонефритте, циститте, уретритте, простатитте)
- тері мен жұмсақ тіндердің іріңді инфекцияларында (соның ішінде инфекция түскен күйіктерде, шығу тектері әр түрлі, инфекция түскен ойық жаралар мен тесілулерде)
- өт жолдарының, сүйектер мен буындардың инфекцияларында (соның ішінде остеомиелитте)
- жарақаттық инфекцияда
- операциядан кейінгі инфекцияда.
Қолданудың басталуына дейінгі
қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға
болмайтын жағдайлар
- амикацинге аса жоғары сезімталдық (оның ішінде анамнездегі басқа аминогликозидтерге)
- есту жүйкесінің невриті
- азотемиямен және уремиямен ауыр созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі
- жүктілік және лактация
- 12 жасқа дейінгі балалық жасқа
Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары
Сақтықпен қолдану керек: миастенияда, паркинсонизмде, ботулизмде (аминогликозидтер жүйке-бұлшық ет берілісі бұзылуын тудыруы мүмкін, бұл қаңқа бұлшықеттерінің одан әрі босаңсуына алып келеді), дегидратация, бүйрек жеткіліксіздігінде, егде жаста.
Қолданар алдында ішінде 30 мкг амикацині бар дискілерді қолдана отырып, бөлініп шыққан қоздырғыштардың сезімталдығын анықтайды. Өсу зонасынан 17 мм және одан көбірек бос диаметрде кезінде микроорганизм сезімтал деп, 15-тен 16 мм-ге дейін – орташа сезімтал, 14 мм-ден азырақ – төзімді деп есептеледі.
Амикациннің плазмадағы концентрациясы 25 мкг/мл-ден аспауға тиіс (15-25 мкг/мл концентрация емдік болып табылады).
Емдеу кезеңінде бүйрек, есту жүйкесі және вестибулярлық аппараттың функциясын аптасына 1 реттен кем емес бақылап отыру керек.
Бүйрек функциясы бұзылған науқастарда, сондай-ақ жоғары дозаларда немесе ұзақ уақыт тағайындаған кезде нефроуыттылықтың даму мүмкіндігі артады (бұл санатқа жататын науқастарда бүйрек функциясын күн сайын бақылау қажет).
Қанағаттанарлықсыз аудиометриялық тесттерде препарат дозасын төмендетеді немесе емдеуді тоқтатады.
Ото- және нефроуытты дәрілік заттарды бір мезгілде қолданбау ұсынылады.
Несеп шығару жолдарының инфекциялық-қабыну аурулары бар пациенттерге диурезі талапқа сай болған жағдайда, сұйықтықты көп мөлшерде ішу ұсынылады.
Оң клиникалық динамикасы болмаған жағдайда, резистентті микроорганизмдердің дамуы мүмкіндігін есте ұстау керек.
Ондай жағдайларда емдеуді тоқтату және тиісінше ем жүргізуді бастау қажет.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Пенициллиндермен, гепаринмен, цефалоспориндермен, капреомициндермен, В амфотерицинмен, гидрохлоротиазидпен, эритромицинмен, нитрофуран-тоинмен, В және С тобындағы дәрумендермен, калий хлоридімен фармацевтикалық үйлесімсіз.
Карбенициллинмен, бензилпенициллинмен, цефалоспориндермен өзара әрекеттескенде синергизм танытады (бүйректің ауыр созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде бета-лактамдық антибиотиктермени бірге қолданғанда аминогликозидтердің тиімділігі төмендеуі мүмкін).
Налидикс қышқылы, В полимиксині, цисплатин және ванкомицин ото- және нефроуыттылықтың даму қаупін арттырады.
Диуретиктер (әсіресе, фуросемид), цефалоспориндер, пенициллиндер, сульфаниламидтер және қабынуға қарсы стероидты емес препараттар, қан сарысуындағы белсенді
концентрация үшін бәсекелесе отырып, нефро- және нейроуыттылығының қаупін арттырады.
Амикацин деполяризацияламайтын миорелаксанттардың миорелаксация-лайтын әсерін күшейтеді.
Амикацинмен бір мезгілде қолданғанда метоксифлуран, парентеральді енгізуге арналған полимиксиндер, капреомицин және жүйке-бұлшықет берілісін бөгейтін басқа дәрілік заттар (ингаляциялық анестезияға арналған препараттар ретіндегі галогенделген көмірсутектер, апиындық анальгетиктер), цитраттық консерванттар қосылған қанның ауқымды трансфузиялары тыныстың тоқтап қалу қаупін арттырады.
Индометацинді парентеральді енгізу аминогликозидтердің уытты әсерлерінің (Т1/2 артуы және клиренсі төмендеуінің) даму қаупін арттырады.
Амикацин миастенияға қарсы дәрілік заттардың әсерін төмендетеді.
Арнайы сақтандырулар
Педиатрияда қолдану
Амикацин препаратын 12 жасқа дейінгі балаларға қолдануға болмайды
Жүктілік немесе лактация кезінде
Препарат жүктілік кезінде қолдануға болмайды.
Амикацин емшек сүтіне бөлініп шығатындықтан, оны бала емізетін аналарға тағайындамау керек. Амикацинді бала емізіп жүрген анада қолдану қажет болған жағдайда, емдеуді бастар алдында бала емізуді тоқтату керек.
Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Амикациннің автокөлікті немесе басқа механизмдерді басқару қабілетіне әсері зерттелмеген.
Препаратты амбулаториялық науқастар қабылдаған жағдайда механизмдерді жүргізу және басқару кезінде сақ болу, тепе-теңдіктің бұзылуы сияқты ықтимал жағымсыз салдарларды ескеру ұсынылады.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Ересектерге арналған ең жоғары дозалар – 10 күн бойы 15 мг/кг дене салмағына тәулікке дейін, бірақ 1.5 г/тәулік дозадан асырмайды.
Ересектер мен 12 жастан асқан балаларға
Әрбір 8 сағат сайын 5 мг/кг дене салмағына немесе әрбір 12 сағат сайын 7,5 мг/кг-ден дене салмағына енгізеді
Несеп жолдарының бактериялық инфекцияларында (асқынбаған) әрбір 12 сағат сайын 250 мг; гемодиализ сеансынан кейін қосымша доза – 3-5 мг /кг дене салмағына тағайындалуы мүмкін.
Күйікке шалдыққан науқастарда
Осы науқастарда жартылай шығарылу кезеңінің қысқалау болуына байланысты (T1/2 1-1.5 сағат) әрбір 4-6 сағат сайын дене салмағына қарай 5 -7.5 мг/кг-ден.
Енгізу әдісі және жолы
Бұлшықет ішіне немесе вена ішіне енгізуге арналған
Ерітінді енгізу үшін дайындау
Амикацин препараты келесі инфузиялық ерітінділермен үйлесімді:
Бұлшықет ішіне енгізу үшін
- инъекцияға арналған су
Вена ішіне енгізу үшін
- 0,9% натрий хлоридінің ерітіндісі
- 5% декстроза ерітіндісі
- инъекцияға арналған су
Ерітінділер қолданар алдында бірден дайындалады.
Енгізер алдында дайындалған ерітіндіні қатты бөлшектердің бар-жоғын және түсінің өзгеруін көзбен шолып тексеру қажет.
Бөлшектерсіз тек мөлдір ерітінділерді қолдану керек.
Ерітіндіні асептика шараларын пайдалана отырып, стерильді жабдықтың көмегімен енгізу керек. Жабдық жүйеге ауаның түсуін болдырмау үшін ерітіндімен толтырылуы тиіс.
Дайындалған ерітіндіні дайындағаннан кейін бірден енгізу керек.
Бір рет қолдануға арналған.
Аминогликозидтерді басқа антибиотиктермен араластыруға болмайды.
Амикацинді басқа препараттармен алдын ала араластырмау керек, бірақ ұсынылған дозаға сәйкес және енгізу жолымен жеке-дара енгізу керек.
Бұлшықет ішіне енгізу үшін
Құты ішіндегі 500 мг инъекцияға арналған 2- 3 мл суды қосады.
Вена ішіне енгізу үшін- тамшылатып
Ерітіндіні енгізу ұзақтығы 30-дан 60 минутқа дейін қүрайды
Құты ішіндегі 500 мг 5% декстрозаның 200 мл ерітіндісінде немесе натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісінде ерітеді.
Вена ішіне енгізу үшін- сорғалатып
Ерітіндіні енгізу ұзақтығы 2 минут қүрайды
Құты ішіндегі 500 мг инъекцияға арналған 2- 3 мл суды, немесе натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісін, болмаса 5% декстроза ерітіндісін қосады.
Вена ішіне енгізуге арналған ерітіндідегі амикациннің концентрациясы 5 мг/мл-ден аспауы тиіс.
Пациенттердің ерекше топтары
Бүйректің несеп шығару функциясының бұзылысында дозаны төмендету қажет немесе енгізулер арасындағы аралықты ұлғайтады.
Енгізулер аралығы ұлғайған жағдайда (егер креатинин клиренсі деңгейі белгісіз болса, ал пациент жай-күйі бірқалыпты болса), препарат қабылдаудың аралығын төмендегіше белгілейді:
Аралық (сағат) = қан сарысуындағы креатинин концентрациясы х 9.
Егер қан сарысуында креатинин концентрациясы 2 мг/100 мл болса, онда ұсынылатын бір реттік дозаны (7.5 мг/кг дене салмағына ) әрбір 18 сағат сайын енгізу қажет.
Аралығы ұлғайтылғанда бір реттік доза өзгертілмейді.
Дозалаудың өзгертілмейтін тәртібіндегі бір реттік доза төмендетілген жағдайда.
Бүйрек жеткіліксіздігімен ауыратын науқаста бірінші доза 7.5 мг/кг дене салмағына құрайды.
Келесі дозаларды есептеу үшін науқастың креатинин клиренсі мәнін (мл/мин) қалыпты жағдайдағы креатинин клиренсіне бөлу керек, содан соң алынған санды мг-дағы бастапқы доза шамасына көбейтеді, яғни:
Науқаста анықталған креатинин
клиренсі (мл/мин)
енгізілген келесі доза (мг), = ---------------------------------------------- х бастапқы доза (мг) Қалыпты креатинин клиренсі (мл/мин)
Емдеу ұзақтығы Вена ішіне енгізуде – 3-7 күн, бұлшықет ішіне енгізуде –7-10 күн.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Симптомдары: уытты реакциялар (естімей қалу, атаксия, бас айналу, несеп шығарудың бұзылуы, шөлдеу, тәбеттің төмендеуі, жүректің айнуы, құсу, құлақтың шыңылдауы немесе бітеліп қалу сезімі, тыныс алудың бұзылуы).
Емі: жүйке-бұлшықет берілісінің бөгелуін және оның зардаптарын басу үшін – гемодиализ немесе перитонеалдық диализ; антихолинэстераздық дәрілер, кальций Са2+ тұздары, өкпені жасанды желдету, басқа да симптоматикалық және демеуші ем.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігер немесе фармацевт кеңесіне жүгініңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥1/100 - < 1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000 - < 1/100 дейін), сирек (≥ 1/10000 - < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес).
Жиілігі белгісіз
- жүрек айнуы, құсу, бауыр функциясының бұзылуы («бауыр» трансаминазалары белсенділігінің жоғарылауы, гипербилирубинемия).
- анемия, лейкопения, гранулоцитопения, тромбоцитопения, эозинофилия
- бас ауыруы, ұйқышылдық, нейроуытты әсері (бұлшықеттердің тартылуы, ұю, шаншу сезімі, эпилепсия ұстамалары), жүйке-бұлшықет берілісінің бұзылуы (тыныстың тоқтап қалуы).
- вестибулярық және естудің бұзылулар*
- отоуыттылық (естудің нашарлауы, вестибулярық және лабиринттік бұзылулар, қайтымсыз кереңдік), вестибулярлық аппаратқа уытты әсері (қимыл-қозғалыс үйлесімсіздігі,
бас айналуы, жүрек айнуы, құсу)
- нефроуыттылық, бүйрек функциясының бұзылуы (олигурия, протеинурия, микрогематурия, гиперкреатининемия, азотемия).
- тері бөртпесі, қышыну, тері гиперемиясы, қызба, Квинке ісінуі, артралгия
- инъекция орнының ауыруы, флебит және перифлебит (вена ішіне енгізгенде).
_______________________________________________________________
* Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде жиілігі жоғарылай түседі.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препарат құрамы Бір құтының ішінде белсенді зат - 500 мг амикацин сульфаты (амикацинге шаққанда), косымша заттар: жоқ.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ немесе ақ дерлік түсті ұнтақ, ылғал тартқыш
Шығарылу түрі және қаптамасы
Сыйымдылығы 10 мл, резеңке тығынмен тұмшаланып тығындалған, алюминий қалпақшамен немесе пластмасса қақпақпен біріктірілген алюминий қалпақшамен қаусырылған бейтарап шыныдан жасалған құтыда 500 мг амикациннен.
Әрбір құтыға өздігінен желімденетін заттаңба жапсырады.
Медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі 50 нұсқаулықпен бірге 50 құтыдан картон қорапқа салынған.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 25
°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы