г. AptekaOnline
Каталог

Альфа Нормикс, 200 мг, таблетки №12, пачка из картона

Действующее вещество :
Рифаксимин
Дозировка:
200 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 5 800
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2018-09-06
Действующее вещество
Рифаксимин
Дозировка
200 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00003351
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№12
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№012837
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Альфа Нормикс
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 12 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 1 контурной ячейковой упаковке в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Альфа Нормикс

 

Международное непатентованное название

Рифаксимин

 

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 200 мг

 

Состав

Одна таблетка содержит

активное вещество рифаксимин 200 мг,

вспомогательные вещества: натрия крахмала гликолат, глицерина дистеарат, кремния диоксид коллоидный, тальк, целлюлоза микрокристаллическая,

состав оболочки Opadry OY-S-34907: гипромеллоза, титана диоксид (Е171), динатрия эдетат, пропиленгликоль, железа оксид красный (Е172).

 

Описание

Таблетки круглой формы с двояковыпуклой поверхностью, покрытые пленочной оболочкой розового цвета.

 

Фармакотерапевтическая группа

Пищеварительный тракт и обмен веществ. Противодиарейные, кишечные противовоспалительные / противомикробные препараты. Кишечные противомикробные и противовоспалительные препараты. Антибактериальные препараты. Рифаксимин.

Код АТХ А07АА11

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Абсорбция

Рифаксимин в полиморфной форме α плохо всасывается при приеме внутрь (менее 1 %). В желудочно-кишечном тракте достигаются высокие концентрации антибиотика, которые значительно превышают минимальную ингибирующую концентрацию (MIC) для известных энтеропатогенных микроорганизмов. После приема в терапевтических дозах рифаксимин обнаруживается в плазме крови в очень низких концентрациях (менее 10 нг/мл) как у здоровых добровольцев, так и у пациентов с поврежденной слизистой оболочкой кишечника (воспалительное заболевание кишечника).

При приеме в течение 30 мин после приема пищи с высоким содержанием жиров наблюдалось повышение системной абсорбции рифаксимина, не имеющее клинического значения.

Распределение

Рифаксимин умеренно связывается с белками плазмы человека. В условиях in vivo средняя доля связывания рифаксимина с белками составляла 67.5 % у здоровых добровольцев и 62 % - у пациентов с нарушением функций печени.

Биотрансформация

Выявление в фекальных экстрактах интактной молекулы рифаксимина означает, что он не распадается и не метаболизирует при прохождении через желудочно-кишечный тракт.

Было установлено, что 0.025 % введенной дозы рифаксимина выводится с мочой, тогда как меньше 0.01 % дозы метаболизирует до 25-дезацетилрифаксимина – единственного метаболита рифаксимина, идентифицированного у человека.

Выведение

Исследование с радиоактивно меченным рифаксимином позволяет предположить, что 14С-рифаксимин почти исключительно и полностью выводится с фекалиями (96.9 % введенной дозы). Выведение 14С-рифаксимина с мочой не превышает 0.4 % введенной дозы.

Линейность/нелинейность

По-видимому, скорость и степень системного действия рифаксимина на человекахарактеризуются нелинейной дозозависимой кинетикой, что согласуется с возможностью ограничения абсорбции рифаксимина скоростью растворения.

Педиатрическая группа пациентов

Фармакокинетика рифаксимина у пациентов педиатрической группы любого возраста не изучалась.

Фармакодинамика

Препарат Альфа Нормикс содержит рифаксимин [4-дезокси-4-метилпиридо (1’,2’-1,2) имидазо (5,4-с) рифамицин SV] в полиморфной форме α.

Рифаксимин – это антибиотик широкого спектра действия, полусинтетическое производное рифамицина SV. Благодаря очень низкой абсорбции из желудочно-кишечного тракта после приема внутрь, рифаксимин в полиморфной форме α местно действует в просвете кишечника. Препарат клинически неэффективен в отношении патогенов, проникающих через стенки кишечника, даже если эти бактерии чувствительны к препарату in vitro. Подобно другим антибиотикам группы рифамицина, рифаксимин необратимо связывает бета-субъединицы бактериальной ДНК-зависимой РНК-полимеразы, таким образом ингибируя бактериальный синтез РНК и белков. Необратимое связывание с ферментом обуславливает бактерицидные свойства рифаксимина в отношении чувствительных к нему бактерий. Препарат обладает широким спектром антимикробной активности в отношении большинства грамотрицательных и грамположительных аэробных и анаэробных бактерий, вызывающих желудочно-кишечные инфекции.

Целесообразность применения неабсорбирующихсяантибиотиков при лечении печеночной энцефалопатии обусловлена той ролью, которую в патогенезе этого осложнения играет повышенная выработка кишечной микрофлорой аммиака и других токсичных веществ (жирных кислот, фенолов). В настоящее время опубликованы данные 16 клинических исследований о применении рифаксимина при лечении печеночной энцефалопатии у более 800 больных. Было показано, что применение рифаксимина в разных суточных дозах (600, 1200, 2400 мг) на протяжении 7 дней приводило к улучшению индекса портосистемной энцефалопатии и показателей ЭЭГ, а также к снижению концентрации аммиака в крови.

Рифаксимин уменьшает гиперпролиферацию бактерий при синдроме избыточного роста микроорганизмов в кишечнике. При этом снижается число бактерий, вызывающих воспаление вокруг дивертикулярного мешка и внутри дивертикул и, возможно, обуславливающих развитие симптомов и осложнений дивертикулярной болезни.

Механизм резистентности

Развитие резистентности к рифаксимину обусловлено, в первую очередь, обратимой хромосомной одноступенчатой перестройкой гена rpoB, кодирующего бактериальную РНК-полимеразу. Распространенность резистентности среди бактерий, выделенных у пациентов с диареей путешественников, очень низкая.

Клинические исследования, изучающие изменение чувствительности кишечной флоры пациентов с диареей путешественников во время 3-дневного курса лечения рифаксимином, не смогли выявить появление резистентных к препарату грамположительных (например, энтерококки) или грамотрицательных (E. coli) микроорганизмов.

Развитие резистентности в нормальной кишечной бактериальной флоре изучалось при приеме повторных высоких доз рифаксимина здоровыми добровольцами и пациентами с воспалительным заболеванием кишечника. Во время исследования развились штаммы, резистентные к рифаксимину, но они были нестабильными, не колонизировали желудочно-кишечный тракт и не вытесняли штаммы, чувствительные к рифаксимину. После прекращения лечения резистентные штаммы быстро исчезали.

Доклинические и клинические данные позволяют предположить, что лечение рифаксимином пациентов-носителей Mycobacterium tuberculosis и Neisseria meningitidesне приведет к развитию резистентности к рифампицину.

Чувствительность

Рифаксимин – это неабсорбирующееся антибактериальное вещество. Результаты тестирования чувствительности in vitro нельзя использовать для надежного установления чувствительности или резистентности бактерий к рифаксимину. В настоящее время данных для установления клинического предела чувствительности к рифаксимину недостаточно.

В условиях in vitro оценивалось действие рифаксимина на разные патогены, вызывающие диарею путешественников в 4 различных регионах мира, а именно на ETEC (энтеротоксигенная E.coli), EAEC (энтероагрегативная E.coli), Salmonella spp., Shigella spp., Non-V. cholerae vibrios, Plesiomonas spp., Aeromonas spp., Campylobacter spp. Значение МІС90 (минимальной ингибирующей концентрации) для выделенных бактериальных образцов, которое составляло 32 мкг/мл, можно легко было достичь в просвете кишечника благодаря высоким концентрациям рифаксимина в фекалиях.

Благодаря очень низкой абсорбции из желудочно-кишечного тракта рифаксимин в полиморфной форме α действует местно в просвете кишечника и клинически неэффективен в отношении инвазивных патогенов, даже в случае их чувствительности в условиях in vitro.

Клиническая эффективность

Клинические исследования лечения пациентов с диареей путешественников показали клиническую эффективность рифаксимина по отношению к ЕТЕС (энтеротоксигенная E.coli) и EAEC (энтероагрегативная E.coli). Эти бактерии в большинстве случаев являются причиной диареи путешественников у лиц, путешествующих по средиземноморским странам и тропическим или субтропическим регионам.

Показания к применению- лечение инфекций желудочно-кишечного тракта, вызванных бактериями, чувствительными к рифаксимину: острые инфекции желудочно-кишечного тракта, диарея путешественников, вызванная неинвазивными штаммами Escherichia coli, синдром избыточного роста микроорганизмов в кишечнике, симптоматический неосложненный дивертикулез ободочной кишки, хронический колит

- профилактика инфекционных осложнений при колоректальных хирургических вмешательствах

- печеночная энцефалопатия

Способ применения и дозы

Принимать внутрь, запивая стаканом воды. Рифаксимин можно принимать независимо от приема пищи.

При диарее путешественников по 200 мг (1 таблетка) через каждые 8 часов; суточная доза составляет 600 мг.

При печеночной энцефалопатии доза препарата составляет 1200 мг/сутки, разделенная на 2-3 приема, при дивертикулезе ободочной кишки, хроническом колите – 800 мг/сутки, разделенная на 2-3 приема, при избыточном бактериальном росте, профилактике инфекционных осложнений при колоректальных хирургических вмешательствах – от 800 до 1200 мг/сутки, разделенная на 2-3 приема. Продолжительность лечения не должна превышать 3 дня при диарее путешествеников, при остальных показаниях – 7 дней и определяется клиническим состоянием пациента и лабораторными данными.

При необходимости курс лечения следует повторить не ранее, чем через 20-40 дней. Общая продолжительность лечения определяется лечащим врачом в зависимости от состояния пациента и полученных лабораторных данных.

Применение рифаксимина следует прекратить и рассмотреть необходимость альтернативной терапии, если симптомы диареи ухудшаются или сохраняются свыше 48 часов.

Пациенты пожилого возраста

Регулирование дозы проводить не нужно, поскольку безопасность и эффективность рифаксимина не отличаются для пожилых и более молодых пациентов.

Пациенты с нарушением функции печени

У пациентов с нарушением функции печени регулирование дозы проводить не рекомендуется из-за местного действия рифаксимина.

Пациенты с нарушением функции почек

Хотя для таких пациентов регулирование дозы не предполагается, при назначении препарата пациентам с нарушением функции почек следует соблюдать осторожность.

 

Побочные действия

Ниже перечислены побочные действия, которые наблюдались в дважды-слепых плацебо-контролируемых клинических исследованиях. Большинство побочных эффектов, особенно со стороны желудочно-кишечного тракта, могут быть симптомами основного заболевания, лечение которого изучалось в клинических исследованиях и которые наблюдались с такой же частотой у пациентов, принимавших плацебо.

В постмаркетинговом периоде применения рифаксимина были выявлены дополнительные побочные эффекты, частота которых не может быть установлена на основании имеющихся данных.

Побочные действия, имеющие, по крайней мере, возможную связь с приемом рифаксимина, классифицированы согласно частоте и системам органов следующим образом: очень часто (≥ 1/10), часто (от ≥ 1/100 до < 1/10), нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100), редко (от ≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000), частота неизвестна (не может быть установлена на основании имеющихся данных).

Инфекции и инвазии

Нечасто: кандидоз, герпесная инфекция, назофарингит, фарингит, инфекции верхних дыхательных путей.

Частота неизвестна: клостридиальная инфекция.

Со стороны системы кроветворения и лимфатической системы

Нечасто: лимфоцитоз, моноцитоз, нейтропения.

Частота неизвестна: тромбоцитопения.

Со стороны иммунной системы

Частота неизвестна: анафилактические реакции, гиперчувствительность.

Расстройства метаболизма и питания

Нечасто: снижение аппетита, дегидратация.

Психические расстройства

Нечасто: бессонница, расстройства сна, подавленное настроение, нервозность.

Со стороны нервной системы

Часто: головокружение, головная боль.

Нечасто: мигрень, гипестезия, парестезия, синусовая головная боль, сонливость.

Частота неизвестна: предобморочное состояние.

Со стороны органов зрения

Нечасто: диплопия.

Со стороны органов слуха и внутреннего уха

Нечасто: вертиго, боль в ушах.

Со стороны сердца

Нечасто: учащенное сердцебиение.

Сосудистые расстройства

Нечасто: повышение артериального давления, приливы.

Со стороны дыхательного тракта

Нечасто: одышка, заложенность носа, сухость в горле, орофарингеальная боль, кашель, ринорея.

Со стороны желудочно-кишечного тракта

Часто: запор, абдоминальная боль, чувство растяжения в брюшной полости, диарея, метеоризм, тошнота, ректальные тенезмы, внезапные позывы к дефекации, рвота.

Нечасто: асцит, диспепсия, расстройства желудочно-кишечной моторики, боль в верхней части брюшной полости, испражнения с кровью или слизью, твердые испражнения, сухость губ, расстройства вкуса.

Со стороны печени и желчевыводящих путей

Нечасто: повышение уровня аспартат-аминотрансферазы.

Частота неизвестна: отклонения в функциональных пробах печени.

Со стороны кожи и подкожной ткани

Нечасто: сыпь, кожные высыпания и экзантема, солнечный ожог1.

Частота неизвестна: ангионевротический отек, дерматит, эксфолиативный дерматит, экзема, эритема, пурпура, прурит, крапивница.

Со стороны скелетно-мышечной системы и соединительной ткани

Нечасто: боль в пояснице, мышечная слабость, мышечный спазм, боль в шее, миалгия.

Со стороны почек и мочевыводящих путей

Нечасто: кровь в моче, гликозурия, полакиурия, полиурия, протеинурия.

Со стороны репродуктивной системы

Нечасто: полименорея.

Общие расстройства и реакции в месте введения

Часто: повышение температуры.

Нечасто: астеническое состояние, озноб, холодный пот, боль и дискомфорт, периферический отек, гриппоподобный синдром, гипергидроз.

Другие

Частота неизвестна: отклонение в значениях международного нормализованного отношения.

1 Поскольку исследователь сообщил «солнечный ожог», это считается действительно солнечным ожогом, а не реакциями светочувствительности

  Противопоказания

- повышенная чувствительность к рифаксимину и другим антибиотикам группы рифамицинов

- детский возраст до 18 лет (отсутствуют данные о безопасности и эффективности)

- кишечная непроходимость

- язвенный колит

 

Лекарственные взаимодействия

Благодаря плохой абсорбции из желудочно-кишечного тракта, препарат обладает низким потенциалом системных взаимодействий с другими лекарственными средствами.

Опыт применения рифаксимина одновременно с другими антибактериальными препаратами группы рифамицина, применяющимися для лечения системных бактериальных инфекций, отсутствует.

Данные исследований in vitro свидетельствуют, что рифаксимин не ингибирует основные ферменты цитохрома Р450 (1А2, 2А6, 2В6, 2С8, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1 и 3А4), отвечающие за метаболизм лекарственных препаратов. В исследованиях индукции in vitro рифаксимин не вызывал индукцию CYP1A2 и CYP2B6, но служил слабым индуктором изофермента CYP3A4 цитохрома Р450.

В клинических исследованиях лекарственных взаимодействий, проведенных при участии здоровых добровольцев, было показано, что рифаксимин существенно не влияет на фармакокинетику субстратов фермента CYP3A4. Однако у пациентов с нарушением функции печени нельзя исключать вероятность того, что рифаксимин может снижать эффективность одновременно принимаемых субстратов фермента CYP3A4 (например, варфарина, противоэпилептических и антиаритмических средств, оральных контрацептивов), что обусловлено увеличением системного действия рифаксимина у таких пациентов по сравнению со здоровыми добровольцами.

При назначении рифаксимина пациентам, принимающим варфарин, сообщалось как о снижении, так и увеличении значения международного нормализованного отношения. Если такое совместное применение необходимо, следует проводить тщательный мониторинг значения международного нормализованного отношения, добавляя или отменяя рифаксимин. Может потребоваться регулирование дозы оральных препаратов антикоагулянтов.

Результаты исследования in vitro позволяют предположить, что рифаксимин является субстратом с умеренным сродством к гликопротеину-Р (P-gp) и что он метаболизируется при участии фермента CYP3A4. Неизвестно, может ли усиливать системное действие рифаксимина одновременный прием с препаратами, ингибирующими CYP3A4.

У здоровых добровольцев одновременный прием разовой дозы 600 мг циклоспорина, являющегося сильным ингибитором гликопротеина-Р, и разовой дозы 550 мг рифаксимина приводил к 83-кратному и 124-кратному увеличению значений Cmax и AUC∞ для рифаксимина. Клиническое значение такого усиления системного действия неизвестно.

В исследованиях in vitro изучался потенциал лекарственных взаимодействий, происходящих на уровне транспортных систем. Результаты этих исследований позволяют предположить, что клинические взаимодействия между рифаксимином и другими соединениями, которые выводятся при участии P-gp и других транспортных белков (MRP2, MRP4, BCRP и BSEP), маловероятны.

В случае одновременного применения рифаксимин следует принимать, по меньшей мере, через 2 часа после приема активированного угля.

 

Особые указания

Несмотря на незначимо малую абсорбцию препарата (менее 1 %), рифаксимин может вызвать окрашивание мочи в красноватый цвет. Это обусловлено активным веществом, которое, как и большинство антибиотиков группы рифамицинов, имеет красновато-оранжевую окраску.

Клинические данные свидетельствует о том, что рифаксимин неэффективен при лечении кишечных инфекций, вызванных инвазивными кишечными патогенами, такими как Campylobacter jejuni, Salmonella spp. и Shigella spp., которые обычно вызывают диарею, сопровождающуюся лихорадкой, кровянистыми и частыми испражнениями.

Почти для всех антибиотиков, включая рифаксимин, сообщалось о случаях диареи, вызванной Clostridium difficile (CDAD). Потенциальной связи лечения рифаксимином с CDAD и псевдомембранозным колитом исключить нельзя.

С осторожностью следует назначать рифаксимин одновременно с ингибиторами гликопротеина-Р, такими как циклоспорин.

При назначении рифаксимина пациентам, принимающим варфарин, сообщалось как о снижении, так и увеличении значения международного нормализованного отношения (что сопровождалось кровотечениями в некоторых случаях). Если такое совместное применение необходимо, следует проводить тщательный мониторинг значения международного нормализованного отношения, добавляя или отменяя рифаксимин. Для поддержания желаемого уровня антикоагуляции может потребоваться регулирование дозы оральных препаратов антикоагулянтов.

Пациенты с нарушением функции печени

Имеющиеся клинические данные, полученные для пациентов с нарушением функции печени, показали увеличение системного действия по сравнению со здоровыми лицами. Несмотря на это, увеличение системного действия рифаксимина у пациентов с нарушением функции печени следует интерпретировать с учетом местного действия рифаксимина в желудочно-кишечном тракте и его низкой системной биодоступности, а также имеющихся данных по безопасности применения у пациентов с циррозом печени.

Пациенты с нарушением функции почек

Клинические данные о применении рифаксимина пациентами с нарушением функции почек отсутствуют.

Беременность и период лактации

В качестве меры предосторожности, применение рифаксимина во время беременности не рекомендуется, за исключением случаев крайней необходимости и поднепосредственным наблюдением врача с учетом оценки соотношения польза / риск.

Неизвестно, выделяется ли рифаксимин или его метаболиты в грудное молоко человека. Поэтому риска для детей, находящихся на грудном вскармливании, исключить нельзя. Следует принять решение либо о прекращении грудного вскармливания, либо о прекращении / приостановке терапии рифаксимином, учитывая преимущества грудного вскармливания для ребенка и терапии ‒ для матери.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Если во время лечения препаратом наблюдаются головокружение или сонливость, рекомендуется избегать управления автомобилем или работы с механизмами.

 

Передозировка

В клинических исследованиях лечения пациентов, страдающих диареей путешественников, дозы до 1800 мг в день переносились без развития каких-либо тяжелых клинических проявлений. Даже у пациентов с нормальной бактериальной кишечной флорой прием рифаксимина в дозах до 2400 мг в день на протяжении 7 дней не вызывал каких-либо значимых клинических симптомов, связанных с приемом высоких доз. В случае случайной передозировки предполагается проведение симптоматического и поддерживающего лечения.

 

Форма выпуска и упаковка

По 12 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной / ПЭ / ПВДХ и фольги алюминиевой.

По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.

 

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 30 0С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года.

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту.

Саудалық атауы

Альфа Нормикс

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Рифаксимин

 

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 200 мг

 

Құрамы

Бір таблетканың құрамында:

белсенді зат 200 мг рифаксимин,

қосымша заттар: натрий крахмалы гликолаты, глицерин дистеараты, коллоидты кремнийдің қостотығы, тальк, микрокристалды целлюлоза,

қабықтың құрамы Opadry OY-S-34907: гипромеллоза, титанның қостотығы (Е171), динатрий эдетаты, пропиленгликоль, темірдің қызыл тотығы (Е172).

 

Сипаттамасы

Дөңгелек пішінді екі беті дөңес қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

 

Фармакотерапиялық тобы

Ас қорыту жолы және зат алмасуы. Диареяға қарсы, ішектің қабынуына қарсы/микробқа қарсы препараттар. Ішекке арналған микробқа қарсы және қабынуға қарсы препараттар. Бактерияға қарсы препараттар. Рифаксимин.

АТХ коды А07АА11

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі

Рифаксиминді полиморфты түрде α ішке қабылдағанда нашар сіңеді (1 % азы). Асқазан-ішек жолдарында антибиотиктің жоғары концентрациясына жетеді, ол белгілі энтеропатогенді микроорганизмдер үшін ең төмен тежегіш концентрациядан (MIC) елеулі астам болады. Дені сау еріктілерде, сондай-ақ ішегінің шырышты қабығы зақымданған (ішектің қабыну аурулары) пациенттерде емдік дозаларында қабылдағаннан кейін рифаксимин қан плазмасынан өте төмен концентрацияларда анықталады (10 нг/мл азы).

Майлылығы жоғары тамақпен қабылдағаннан кейін 30 минут бойына клиникалық мәні жоқ рифаксиминнің жүйелік сіңуінің артуы бақыланды.

Таралуы

Рифаксимин адам плазмасы ақуыздарымен орташа байланысады. In vivo жағдайында рифаксиминің ақуыздармен байланысуының орташа үлесі дені сау еріктілерде 67.5 % және бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттерде 62 % құрады.

Биотрансформациясы

Фекаль экстрактісінде рифаксиминнің интактілі молекулалары анықталуы оның асқазан-ішек жолдары арқылы өткенде ыдырамайтынын және метаболизденбейтінін білдіреді.

Рифаксиминнің енгізілген дозасының 0.025 % несеппен шығарылатыны анықталды, дозаның 0.01 % азы адамда сәйкестендірілген рифаксиминнің жалғыз метаболитін 25-дезацетилрифаксиминге дейін метаболиздейді.

Шығарылуы

Радиоактивті нысаналанған рифаксиминмен зерттеулер 14С-рифаксимин тек қана және толық нәжіспен шығарылатынын (енгізілген дозаның 96.9 %) болжауға мүмкіндік береді. 14С-рифаксиминнің несеппен шығарылуы енгізілген дозаның 0.4 % аспайды.

Дозаға байланыстылығы/дозаға байланыссыздығы

Болжам бойынша рифаксиминнің адамға жүйелік әсерінің жылдамдығы және дәрежесі желілік емес дозаға тәуелді кинетикамен сипатталады, бұл рифаксимин сіңуінің еру жылдамдығына байланысты шектелу мүмкіндігімен сәйкес келеді.

Пациенттердің педиатриялық тобы

Кез келген жастағы педиатриялық топтың пациенттерінде рифаксимин фармакокинетикасы зерттелмеген.

Фармакодинамикасы

Альфа Нормикс препаратының құрамында рифаксимин [4-дезокси-4-метилпиридо (1’,2’-1,2) имидазо (5,4-с) рифамицин SV] α полиморфты түрде болады.

Рифаксимин – бұл әсері кең ауқымдағы антибиотик, рифамициннің SV жартылай синтетикалық туындысы. Ішке қабылдағаннан кейін асқазан-ішек жолдарынан өте аз сіңуінен α полиморфты түрдегі рифаксимин ішек саңылауында жергілікті әсер етеді. Препарат тіпті бұл бактериялар препаратқа in vitro сезімтал болса да, ішек қабырғалары арқылы өтетін патогендерге қатысты клиникалық тиімсіз. Рифамицин тобының басқа антибиотиктері сияқты рифаксимин бактериялық ДНҚ-тәуелді РНҚ-полимераза бета-субъбірліктерін қайтымсыз байланыстырады, осылайша РНҚ және ақуыздардың бактериялық синтезін тежейді. Ферментпен қайтымсыз байланысуы оған сезімтал бактерияларға қатысты рифаксиминнің бактерицидтік қасиеттерімен шартталған. Препарат асқазан-ішек инфекциясын туындататын грамтеріс және грамоң аэробтық және анаэробтық бактериялардың көпшілігіне қатысты кең ауқымдағы микробқа қарсы белсенділікке ие.

Бауыр энцефалопатиясын емдеуде сіңбейтін антибиотиктерді қолданудың дұрыстығы патогенезде бұл асқынудың аммиактың және басқа да уытты заттардың  (май қышқылдарының, фенолдардың) ішек микрофлорасымен жоғары өндірілуімен шартталған. Қазіргі кезде 800-ден астам науқаста бауыр энцефалопатиясын емдегенде рифаксимин қолданылуы туралы 16 клиникалық зерттеудің деректері жарияланды. Рифаксиминді 7 күн бойына әртүрлі тәуліктік дозаларда (600, 1200, 2400 мг) қолданудан қақпажүйелік энцефалопатияның индексі және ЭЭГ көрсеткішінің жақсаруы, сондай-ақ қандағы аммиак концентрациясының төмендеуі көрсетілген.

Рифаксимин ішектегі микроорганизмдердің шамадан тыс өсуі синдромында бактериялардың гиперпролиферациясын азайтады. Бұл арада

дивертикулярлық қапшықтың айналасында және дивертикул ішінде қабыну туындататын және дивертикулярлық ауру асқынулары мен симптомдары дамуына түрткі болуы мүмкін бактериялар саны азаяды.

Резистенттілігінің механизмі

Рифаксиминге резистенттілік дамуы ең алдымен бактериялық РНҚ-полимеразаны кодтаушы rpoB генінің қайтымды хромосомалы бір сатылы қайта құрылуымен шартталған. Саяхатшылар диареясы бар пациенттерде бөлінетін бактериялар арасында резистенттілігінің таралуы өте төмен. Рифаксиминмен 3 күндік емдеу курсы кезінде саяхатшылар диареясы бар пациенттерде ішек флорасының сезімталдығы өзгерістерін зерттеп-білетін клиникалық зерттеулер препаратқа резистентті грамоң (мысалы, энтерококки) немесе грамтеріс (E.coli) микроорганизмдер пайда болуын анықтай алмады.

Қалыпты ішек бактериялық флорасына резистенттілік дамуы  дені сау еріктілерде және ішектің қабыну аурулары бар пациенттерде рифаксиминнің жоғары дозаларын қайталап қабылдағанда зерттелді. Зерттеу кезінде рифаксиминге резистентті штаммдар дамыған, бірақ олар тұрақты болмады, асқазан-ішек жолында колония құрмады және рифаксиминге сезімтал штаммдарды ығыстырмады. Ем тоқтатылғаннан кейін  резистентті штаммдар тез жойылды.

Клиникаға дейінгі және клиникалық деректер Mycobacterium tuberculosis және Neisseria meningitides тасымалдаушы пациенттердірифаксиминмен емдеудің рифампицинге резистенттілік дамуына әкелмейтіндігін болжауға мүмкіндік береді.

Сезімталдығы

Рифаксимин – бұл сіңбейтін бактерияға қарсы зат. in vitro сезімталдығына тестілеу нәтижесін бактериялардың рифаксиминге сезімталдығын немесе резистенттілігін сенімді анықтау үшін пайдалануға болмайды. Қазіргі уақытта рифаксиминге сезімталдықтың клиникалық шегін анықтау үшін деректер жеткіліксіз. in vitro жағдайында рифаксиминнің әлемнің әртүрлі 4 аймағында, тек ETEC ғана (энтеротоксигенді E.coli), EAEC (энтероагрегативті E.coli), Salmonella spp., Shigella spp., Non-V. cholerae vibrios,Plesiomonas spp., Aeromonas spp., Campylobacter spp. саяхатшылар диареясын туындататын әртүрлі патогендерге әсері бағаланды. 32 мкг/мл құрайтын бөлінген бактериялық үлгілер үшін нәжістерде рифаксиминнің жоғары концентрацияда болуынан МІС90 (ең төмен тежегіш концентрация) мәніне ішек саңылауында жеңіл қол жеткізу мүмкін еді.

Асқазан-ішек жолдарынан өте аз сіңуінен α полиморфты түрдегі рифаксимин ішек саңылауында жергілікті әсер етеді және тіпті in vitroжағдайында олардың сезімталдығы болса да инвазивті патогендерге қатысты клиникалық тиімсіз.

Клиникалық тиімділігі

Саяхатшылар диареясы бар пациенттерді емдеудің клиникалық зерттеулері рифаксиминнің ЕТЕС (энтеротоксигенді E.coli) және EAEC (энтероагрегативті E.coli) қатысты клиникалық тиімділігін көрсетті. Бұл бактериялар көп жағдайда жерорта теңізі елдері және тропикалық немесе субтропикалық аймақтарда саяхаттайтын адамдардағы саяхатшылар диареясының себебі болып табылады.

 

Қолданылуы

- рифаксиминге сезімтал бактериялардан туындаған асқазан-ішек жолдарының инфекциясын емдеуде: асқазан-ішек жолдарының жедел инфекциясы, инвазивті емес штаммдардан Escherichia coli туындаған саяхатшылар диареясы, ішекте микроорганизмдердің шамадан тыс өсуінің синдромы, тоқішектің симптоматикалық асқынбаған дивертикулезі, созылмалы колит

- колоректальді хирургиялық араласымдардағы инфекциялық асқынулардың профилактикасында

- бауыр энцефалопатиясында

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Стақан сумен іше отырып, ішке қабылдау керек. Рифаксиминді тамақтануға қарамай-ақ қабылдауға болады.

Саяхатшылар диареясында әрбір 8 сағат сайын  200 мг (1 таблетка); тәуліктік доза 600 мг құрайды.

Бауыр энцефалопатиясында препарат дозасы 2-3 қабылдауға бөлінген тәулігіне 1200 мг құрайды, тоқішек дивертикулезінде, созылмалы колитте – 2-3 қабылдауға бөлінген 800 мг/тәулік, бактериялардың шамадан тыс өсуінде, колоректальді хирургиялық араласулардағы инфекциялық асқынулардың профилактикасында – 2-3 қабылдауға бөлінген тәулігіне 800-ден 1200 мг дейін. Саяхатшылар диареясында емнің ұзақтығы 3 күннен аспауы тиіс, ал қалған көрсетілімдерде – 7 күн және пациенттің клиникалық жай-күйімен және зертханалық деректермен анықталады.

Қажет болғанда емдеу курсын 20-40 күннен асырмай қайталау керек. Емнің жалпы ұзақтығын емдеуші дәрігер пациенттің жай-күйіне және алынған зертханалық деректерге қарай анықтайды.

Егер диарея симптомдары нашарласа немесе 48 сағаттан астам сақталса рифаксиминді қолдануды тоқтату және баламалы ем қажеттігін қарастыру керек.

Егде жастағы пациенттер

Дозаны реттеудің керегі жоқ, рифаксиминнің қауіпсіздігі және тиімділігі егде және жасырақ пациенттер үшін айырмашылықсыз.

Бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттер

Бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттерде рифаксиминнің жергілікті әсеріне байланысты доза реттеудің керегі жоқ.

Бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттер

Бұндай пациенттер үшін доза реттеу ұсынылмаса да, препаратты бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек.

 

Жағымсыз әсерлері

Төменде аталған жағымсыз әсерлер салыстырмалы жасырын плацебо бақыланатын клиникалық зерттеулерде бақыланған. Жағымсыз әсерлердің көпшілігі, әсіресе асқазан-ішек жолдары тарапынан болатыны негізгі аурудың симптомдары болуы мүмкін, оларды емдеу клиникалық зерттеулерде тексерілген және сондай жиілікпен плацебо қабылдаған пациенттерде бақыланған.

Рифаксимин қолданудың маркетингтен кейінгі кезеңінде жиілігін қолда бар деректермен анықтау мүмкін болмайтын қосымша жағымсыз әсерлер анықталды.

Аз болса да рифаксимин қолданумен байланысы мүмкін болған жағымсыз әсерлер жиілігіне және ағзалар жүйесіне сәйкес келесі түрде жіктелген: өте жиі (≥ 1/10), жиі ( ≥ 1/100 - < 1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1000 - < 1/100 дейін), сирек (≥ 1/10000 - < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10000), жиілігі белгісіз (қолда бар деректер негізінде анықтау мүмкіндігі жоқ).

Инфекциялар және инвазиялар

Жиі емес: кандидоз, герпестік инфекция, назофарингит, фарингит, жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары.

Жиілігі белгісіз: клостридиальді инфекция.

Қан түзілуі және лимфа жүйесі тарапынан

Жиі емес: лимфоцитоз, моноцитоз, нейтропения.

Жиілігі белгісіз: тромбоцитопения.

Иммун жүйесі тарапынан

Жиілігі белгісіз: анафилаксиялық реакциялар, аса жоғары сезімталдық.

Метаболизм және тамақтану бұзылыстары

Жиі емес: тәбеттің төмендеуі, дегидратация.

Психикалық бұзылыстар

Жиі емес: ұйқысыздық, ұйқы бұзылыстары, көңіл-күйдің болмауы, күйгелектік.

Жүйке жүйесі тарапынан

Жиі: бас айналуы, бас ауыруы.

Жиі емес: бас сақинасы, гипестезия, парестезия, синустық бас ауыруы, ұйқышылдық.

Жиілігі белгісіз: естен тану алдындағы жай-күй.

Көру мүшелері тарапынан

Жиі емес: диплопия.

Есту мүшелері және ішкі құлақ тарапынан

Жиі емес: вертиго, құлақтың ауыруы.

Жүрек тарапынан

Жиі емес: жүрек қағысының жиілеуі.

Тамырлық бұзылыстар

Жиі емес: артериялық қысымның артуы, қан кернеулері.

Тыныс жолдары тарапынан

Жиі емес: ентігу, мұрын бітелуі, тамақ құрғауы, орофарингеальді ауыру, жөтел, ринорея.

Асқазан-ішек жолдары тарапынан

Жиі: іш қатуы, абдоминальді ауыру, құрсақ қуысында тартылу сезімі, диарея, метеоризм, жүрек айнуы, ректальді тенезмдер, кенет дефекация сезіну, құсу.

Жиі емес: асцит, диспепсия, асқазан-ішек моторикасының бұзылыстары, құрсақ қуысында жоғарғы бөлігінің ауыруы, қанмен немесе шырышпен нәжіс бөлу, қатты нәжіс, еріннің құрғауы, дәм сезу бұрмалануы.

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан

Жиі емес: аспартат-аминотрансфераза деңгейі жоғарылауы.

Жиілігі белгісіз: бауырфункциональдік сынамаларындағы ауытқулар.

Тері және тері асты тіндері тарапынан

Жиі емес: бөртпе, тері бөртулері және экзантема, күннен күю1.

Жиілігі белгісіз: ангионевроздық ісіну, дерматит, эксфолиативті дерматит, экзема, эритема, пурпура, прурит, есекжем. 

Қаңқа-бұлшықет жүйесі және дәнекер тіндер тарапынан

Жиі емес: белдің ауыруы, бұлшықет әлсіздігі, бұлшықет түйілуі, мойынның ауыруы, миалгия.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан

Жиі емес: несепте қан болуы, гликозурия, полакиурия, полиурия, протеинурия.

Ұрпақ өрбіту жүйесі тарапынан

Жиі емес: полименорея.

Жалпы бұзылыстар және енгізу орнындағы реакциялар

Жиі: температура жоғарылауы.

Жиі емес: астениялық жай-күй, қалтырау, салқын тер, ауыру және жайсыздық, шеткері ісіну, тұмауға ұқсас синдром, гипергидроз.

Басқалары

Жиілігі белгісіз: халықаралық қалыптасқан қатынас мәнінің ауытқулары.

1Зерттеуші «күнге күю» туралы хабарлауына байланысты бұл жарыққа сезімталдық реакциялары емес, нағыз күнге күю болып саналады

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- рифаксиминге және рифамициндер тобының басқа антибиотиктеріне жоғары сезімталдық

- 18 жасқа дейінгі балалық жас (қауіпсіздігі және тиімділігі туралы деректер жоқ)

- ішек бітелуі

- ойық жаралы колит

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Асқазан-ішек жолдарынан нашар сіңуіне байланысты препараттың басқа дәрілік заттармен жүйелік өзара әрекеттесулерінің ықтималдығы төмен.

Жүйелік бактериялық инфекцияларды емдеу үшін қолданылатын рифамицин тобының бактерияға қарсы басқа препараттарымен бір мезгілде рифаксимин қолдану тәжірибесі жоқ.

Зерттеулердің in vitro деректері рифаксиминнің дәрілік препараттар метаболизміне жауап беретін цитохром Р450 (1А2, 2А6, 2В6, 2С8, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1 және 3А4) негізгі ферменттерін тежемейтіндігін айғақтайды.  In vitro индукциясы зерттеулерінде рифаксимин CYP1A2 және CYP2B6 индукциясын туындатпады, бірақ цитохром Р450 CYP3A4 изоферментінің әлсіз индукторы болды.

Дені сау еріктілер қатысуымен жүргізілген дәрілік өзара әрекеттесулердің клиникалық зерттеулерінде рифаксиминнің CYP3A4 фермент субстраттары фармакокинетикасына елеулі әсер етпегені көрсетілді. Алайда бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттерде рифаксиминнің бір мезгілде қабылданатын CYP3A4 ферменті субстраттарының (мысалы, варфарин, эпилепсияға қарсы және аритмияға қарсы дәрілер, оральді контрацептивтер) тиімділігін төмендетуі мүмкіндігінің ықтималдығын жоққа шығаруға болмайды, бұл дені сау еріктілермен салыстырғанда осындай пациенттерде рифаксиминнің жүйелік әсерінің ұлғаюына байланысты.

Варфарин қабылдайтын пациенттерге рифаксимин тағайындағанда халықаралық қалыптасқан қатынастың мәнінің төмендегені туралы да, сондай-ақ ұлғайғаны туралы да хабарланды. Егер осылай бірге қабылдау керек болса, рифаксиминді қосып және алып тастай отырып, халықаралық қалыптасқан қатынастың мәніне мұқият мониторинг жүргізу керек. Оральді антикоагулянт препараттардың дозасын реттеу талап етілуі мүмкін.

In vitro зерттеулерінің нәтижелері рифаксимин гликопротеин-Р (P-gp) -ге орташа тектестігі бар субстрат болып табылады және ол CYP3A4 ферменті қатысуымен метаболизденеді деп болжауға мүмкіндік береді. CYP3A4 тежейтін препараттармен бір мезгілде қабылдау рифаксиминнің жүйелік әсерін күшейтуінің мүмкіндігі белгісіз.

Дені сау еріктілерде гликопротеин-Р күшті тежегіші болып табылатын 600 мг циклоспориннің бір реттік дозасын және 550 мг рифаксиминнің бір реттік дозасын бір мезгілде қабылдау рифаксимин үшін Cmax және AUC∞мәндерінің 83-есе және 124-есе ұлғаюына әкелді. Жүйелік әсерінің бұлай күшеюінің клиникалық мәні белгісіз.

In vitro зерттеулерінде тасымалдау жүйесі деңгейінде болатын дәрілік өзара әрекеттесулерінің ықтималдығы зерттелді. Бұл зерттеулердің нәтижесі рифаксиминмен және P-gp және басқа тасымалдаушы ақуыздар (MRP2, MRP4, BCRP және BSEP) қатысуымен шығарылатын басқа қосылыстармен клиникалық өзара әрекеттесулерінің ықтималдығы аздығын болжауға мүмкіндік береді.

Рифаксиминді бір мезгілде қолданған жағдайда белсендірілген көмір қабылдағаннан кейін ең кемі 2 сағаттан соң қабылдау керек.

 

Айрықша нұсқаулар

Препараттың елеусіз аз (1 % аз) сіңуіне қарамастан рифаксимин несеп түсінің қызғыш түске боялуын туындатуы мүмкін. Бұл рифамициндер тобының антибиотиктерінің көпшілігі сияқты қызғыш-қызғылт түсті белсенді затқа байланысты.

Клиникалық деректер  әдетте қызба, қанды және жиі нәжістік бөліністермен бірге жүретін диарея туғызатын Campylobacter jejuni,Salmonella spp. және Shigella spp. сияқты инвазиялық ішек патогендерінен туындайтын ішек инфекцияларын емдегенде рифаксиминнің тиімсіздігі туралы айғақтайды.

Рифаксиминді қоса, барлық дерлік антибиотиктер үшін Clostridium difficile (CDAD) туындаған диарея жағдайлары туралы хабарланған. Рифаксиминмен емге CDAD және жалғанжарғақшалы колиттің потенциалды байланысын жоққа шығаруға болмайды.

Рифаксиминді циклоспорин сияқты гликопротеин-Р тежегіштерімен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.

Варфарин қабылдайтын пациенттерге рифаксимин тағайындағанда халықаралық қалыптасқан қатынастың мәнінің (бұл кейбір жағдайларда қан кетулермен бірге жүрген) төмендегені, сондай-ақ ұлғайғаны туралы да хабарланған. Егер бұндай бірге қолдану қажет болса, рифаксиминді қоса немесе тоқтата тұрып, халықаралық қалыптасқан қатынастың мәнінің мұқият мониторингтеуін жүргізу керек. Антикоагуляцияның қажетті деңгейін ұстап тұру үшін оральді антикоагулянт препараттардың дозасын реттеу талап етілуі мүмкін.

Бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттер

Бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттер үшін алынған қолда бар клиникалық деректер дені сау адамдармен салыстырғанда жүйелік әсерінің ұлғайғанын көрсетті. Осыған қарамастан, бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттерде рифаксиминнің жүйелік әсерінің ұлғаюын рифаксиминнің асқазан-ішек жолдарындағы жергілікті әсерін және оның жүйелік биожетімділігінің төмендегенін, сондай-ақ бауыр циррозы бар пациенттердегі қолданудың қауіпсіздігі бойынша қолда бар деректерді ескере отырып, түсіндіру керек.

Бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттер

Бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттерде рифаксимин қолдану туралы клиникалық деректер жоқ.

Жүктілік және лактация кезеңі

Дәрігердің тікелей бақылауымен және пайда/қаупінің арақатынасын ескерумен аса қажет жағдайларды қоспағанда, сақтық шарасы ретінде жүктілік уақытында рифаксимин қолдану ұсынылмайды.

Рифаксимин немесе оның метаболиттерінің адамның емшек сүтіне бөлінетін-бөлінбейтіні белгісіз. Сондықтан емізулі балалар үшін қаупін жоққа шығаруға болмайды. Бала үшін емшек емудің және анасы үшін – емнің артықшылығын ескерумен, баланы емізуді тоқтату туралы немесе рифаксиминмен емді тоқтату / тоқтата тұру туралы шешім қабылдау керек.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Егер препаратпен ем кезінде бас айналуы немесе ұйқышылдық бақыланса, автомобиль басқарудан немесе механизмдермен жұмыс жасаудан аулақ болу керек.

 

Артық дозалануы

Клиникалық зерттеулерде саяхатшылар диареясынан зардап шегетін пациенттерді емдеу үшін күніне 1800 мг дейінгі доза қандай да бір ауыр клиникалық білінулердің дамуынсыз жағымды болды. Тіпті бактериялық ішек флорасы қалыпты пациенттерде 7 күн бойына күніне 2400 мг дейінгі дозадағы рифаксимин қабылдау жоғары дозаларды қабылдауға байланысты қандай да бір клиникалық елеулі симптомдар туындатпады. Кездейсоқ артық дозалану жағдайында симптоматикалық және демеуші ем жүргізу болжанады.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті / ПЭ / ПВДХ үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 12 таблеткадан.

1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау шарттары

30 0С - ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.