Торговое название
Агвистат®
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые оболочкой, 5/160 мг и 10/160 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активные вещества: амлодипина бесилат 6.94 мг или 13.88 мг (в пересчете на амлодипин 5 мг или 10 мг, соответственно) и валсартан 160 мг,
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая (МКЦ 101 и МКЦ 102), кросповидон, повидон, кремния диоксид коллоидный (аэросил), магния стеарат.
состав оболочки: Opadry® Yellow 03B52246 (гипромеллоза, тальк, титана диоксид (Е171), полиэтиленгликоль/макрогол, железа оксид желтый (Е172)) – для дозировки 5/160 мг;
Opadry® Yellow 03B62519 (гипромеллоза, тальк, титана диоксид (Е171), полиэтиленгликоль/макрогол, железа оксид желтый (Е172)) – для дозировки 10/160 мг.
Описание
Таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой темно – желтого цвета (для дозировки 5/160 мг).
Таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой светло – желтого цвета (для дозировки 10/160 мг).
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Препараты влияющие на ренин – ангиотензиновую систему. Ангиотензина II антагонисты комбинации. АнгиотензинаІІ антагонисты и блокаторы кальциевых каналов. Валсартан и амлодипин.
Код АТХ С09DB01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Фармакокинетика валсартана и амлодипина характеризуются линейностью. Поскольку фармакокинетическое взаимодействие между валсартаном и амлодипином отсутствует, ниже приведена фармакокинетика для каждого препарата в отдельности.
Амлодипин
После приема внутрь амлодипина в терапевтических дозах максимальная концентрация амлодипина в плазме крови достигается через 6-12 часов. Значения абсолютной биодоступности по расчетам находятся между 64% и 80%. Прием пищи не влияет на биодоступность амлодипина. Объем распределения составляет приблизительно 21 л/кг. Около 97.5% циркулирующего препарата связывается с белками плазмы. Амлодипин интенсивно (90%) метаболизируется в печени с образованием неактивных метаболитов. Выведение амлодипина из плазмы носит двухфазный характер с терминальным периодом полувыведения от 30 до 50 часов. Равновесные концентрации в плазме достигаются после непрерывного применения в течение 7-8 дней. 10% неизмененного амлодипина и 60% метаболитов амлодипина выводится с мочой.
Валсартан
После приема внутрь одного валсартана максимальная концентрация валсартана достигается через 2-4 часа. Средняя абсолютная биодоступность составляет 25%. Валсартан имеет мультиэкспоненциальный характер параметров выведения (t 1/2α <1 ч и t 1/2 ß около 9 ч). Пища снижает биодоступность (по значению AUC) валсартана на 40% и максимальную концентрацию в плазме крови (Cmax) почти на 50%, хотя почти через 8 ч после приема концентрации валсартана в плазме крови одинаковы как при приеме пищи, так и натощак. Это уменьшение AUC, тем не менее, не сопровождается клинически значимым уменьшением терапевтического эффекта; валсартан, таким образом, можно назначать или с приемом пищи или натощак. В равновесном состоянии объем распределения валсартана после внутривенного введения составляет 17 л, что указывает на отсутствие экстенсивного распределения валсартана в ткани. Валсартан в высокой степени связывается с белками сыворотки (94-97%), главным образом с альбуминами сыворотки. Валсартан не подвергается выраженному метаболизму, т.к. только около 20% дозы определяется в виде метаболитов. Гидроксильный метаболит определяется в плазме в низких концентрациях (менее чем 10% от AUC валсартана) и фармакологически неактивен. Валсартан выводится в основном в неизмененном виде с фекалиями (около 83% дозы) и с мочой преимущественно в неизмененном виде (около 13% дозы). После внутривенного введения плазменный клиренс валсартана составляет около 2 л/ч и его почечный клиренс составляет 0.62 л/ч (около 30% общего клиренса). Период полувыведения валсартана составляет 6 часов.
Агвистат®
После приема внутрь препарата Агвистат® максимальные концентрации валсартана и амлодипина достигаются через 3 и 6-8 часов, соответственно. Скорость и степень абсорбции препарата Агвистат® эквивалентны биодоступности валсартана и амлодипина при приеме каждого из них в виде отдельных таблеток.
Фармакодинамика
Агвистат®является комбинацией двух антигипертензивных компонентов с дополняющим друг друга механизмом контроля артериального давления (АД): амлодипин, производное дигидропиридина, относится к классу блокаторов «медленных» кальциевых каналов (БМКК) и валсартан - к классу антагонистов рецепторов ангиотензина II. Комбинация этих компонентов обладает взаимно дополняющим гипотензивным действием, что приводит к более выраженному снижению АД по сравнению с таковым на фоне монотерапии каждым препаратом.
Амлодипин
Амлодипин, входящий в состав препарата Агвистат®, ингибирует трансмембранное поступление ионов кальция в кардиомиоциты и гладкомышечные клетки сосудов. Механизм антигипертензивного действия амлодипина связан с прямым расслабляющим эффектом на гладкие мышцы сосудов, вызывающим уменьшение периферического сосудистого сопротивления и снижение АД.
После приема в терапевтических дозах у пациентов с артериальной гипертензией амлодипин вызывает расширение сосудов, приводящее к снижению АД (в положении больного лежа и стоя). Снижение АД не сопровождаются существенным изменением частоты сердечных сокращений (ЧСС) и уровня катехоламинов при длительном применении.
Концентрации препарата в плазме крови коррелирует с клиническим эффектом как у молодых, так и у пожилых пациентов.
При артериальной гипертензии у пациентов с нормальной функцией почек амлодипин в терапевтических дозах приводит к уменьшению сопротивления почечных сосудов, повышению скорости клубочковой фильтрации и эффективного почечного кровотока плазмы без изменения фильтрационной фракции и уровня протеинурии.
Также, как и при применении других БМКК, прием амлодипина у пациентов с нормальной функцией левого желудочка (ЛЖ) вызывал изменение гемодинамических показателей функции сердца в покое и при физической нагрузке: отмечалось небольшое повышение сердечного индекса, без значительного влияния на максимальную скорость нарастания давления в ЛЖ (dP/dt) и конечно-диастолическое давление и объем ЛЖ. Гемодинамические исследования у интактных животных и людей показали, что снижение АД под влиянием амлодипина в диапазоне терапевтических доз не сопровождается отрицательным инотропным действием даже при одновременном применении с бета-адреноблокаторами.
Амлодипин не изменяет функцию синоатриального узла или атриовентрикулярную проводимость у интактных животных и людей. При применении амлодипина в комбинации с бета-блокаторами у пациентов с артериальной гипертензией или со стенокардией снижение АД не сопровождается нежелательными изменениями параметров ЭКГ параметров.
Доказана клиническая эффективность амлодипина у пациентов с хронической стабильной стенокардией, вазоспастической стенокардией и ангиографически подтвержденным поражением коронарных артерий.
Валсартан
Валсартан - активный и специфический антагонист рецепторов ангиотензина II, предназначенный для приема внутрь. Он действует избирательно на рецепторы подтипа AT1, которые ответственны за известные эффекты ангиотензина II. Увеличение плазменной концентрации свободного ангиотензина II вследствие блокады АТ1-рецепторов под влиянием валсартана может стимулировать незаблокированные АТ2-рецепторы, которые противодействуют эффектам стимуляции АТ1-рецепторов. Валсартан не имеет выраженной агонистической активности в отношении AT1-рецепторов. Сродство валсартана к рецепторам подтипа AT1 примерно в 20 000 раз выше, чем к рецепторам подтипа АТ2.
Валсартан не ингибирует ангиотензин-превращающий фермент (АПФ), также известный как кининаза II, который превращает ангиотензин I в ангиотензин II и вызывает разрушение брадикинина.
Так как при применении антагонистов ангиотензина II не происходит ингибирование АПФ и накопление брадикинина или субстанции Р, развитие сухого кашля маловероятно.
При лечении валсартаном больных с артериальной гипертензией отмечается снижение АД, не сопровождающееся изменением ЧСС.
Антигипертензивный эффект проявляется в течении 2 часов у большинства больных после разового приема препарата. Максимальное снижение АД развивается через 4-6 часов. После приема препарата длительность гипотензивного эффекта сохраняется более 24 ч. При повторном применении максимальное снижение АД вне зависимости от принятой дозы обычно достигается в пределах 2-4 недель и поддерживается на достигнутом уровне в ходе длительной терапии. Резкое прекращение приема валсартана не сопровождается резким повышением АД или другими нежелательными клиническими последствиями. Применение валсартана у пациентов с хронической сердечной недостаточностью (NYHA классы II-IV) приводит к значительному уменьшению числа госпитализаций. Этот эффект максимально выражен у больных, не получающих ингибиторы АПФ или бета-адреноблокаторы. При приеме валсартана у пациентов с левожелудочковой недостаточностью (стабильное клиническое течение) или с нарушением функции ЛЖ после перенесенного инфаркта миокарда отмечается снижение сердечно-сосудистой смертности.
Показания к применению
-лечение эссенциальной гипертензии при неэффективности монотерапии
Способ применения и дозы
Пациенты, у которых артериальное давление не поддается адекватному контролю при монотерапии, могут быть переведены на комбинированную терапию препаратом Агвистат®. Рекомендуемая доза - 1 таблетка в сутки (5 мг амлодипина и 80 мг валсартана или 5 мг амлодипина и 160 мг валсартана, или 10 мг амлодипина и 160 мг валсартана). При клиническом соответствии может быть рассмотрен прямой переход от монотерапии к комбинации с фиксированной дозой.
Для начальной терапии обычная стартовая доза составляет 5мг/80мг 1 раз в день. Дозировка может быть увеличена через 1 – 2 недели до максимальной дозы 10мг/320мг 1 раз в день по мере необходимости контроля артериального давления.
Агвистат®не рекомендуется в качестве начальной терапии у пациентов с дефицитом объема циркулирующей крови.
Максимальная суточная доза амлодипина и валсартана составляет 10 мг/320 мг соответственно.
Для удобства пациенты, получающие валсартан и амлодипин в отдельных таблетках, могут быть переведены на Агвистат®, содержащий эти компоненты в тех же дозах.
Препарат можно принимать с пищей или независимо от приема пищи с небольшим количеством воды.
Особые группы пациентов
Нарушение функции почек
Корректировка дозы для пациентов с легким и умеренным нарушением функции почек не требуется.
Нарушение функции печени
Больным с нарушением функции печени или обструктивными нарушениями желчевыводящих путей следует соблюдать осторожность при приеме препарата Агвистат®. Лечение следует начинать с наименьшейдозы амлодипина. Наименьшая дозировка препарата Агвистат® содержит 5 мг амлодипина.
Дети младше 18 лет
Препарат Агвистат® не рекомендован пациентам младше 18 лет ввиду отсутствия данных по безопасности и эффективности.
Пациенты в возрасте 65 лет и старше
Поскольку оба компонента одинаково хорошо переносятся при применении в аналогичных дозах у пожилых (в возрасте 65 лет или старше) или молодых пациентов, корректировка начальной дозы не требуется. Лечение следует начинать с наименьшей дозы амлодипина. Наименьшая дозировка препарата Агвистат® содержит5 мг амлодипина.
Побочные эффекты
Неблагоприятные побочные реакции распределены с учетом класса систем органов и частоты возникновения, которая указана следующим образом: очень часто (≥1/10); часто (≥1/100 до <1/10); нечасто (≥1/1000 до <1/100); редко (≥1/10000 до <1/1000); очень редко (<1/10000), неизвестно (не может быть оценено по имеющимся данным).
Со стороны крови и лимфатической системы
Очень редко: лимфаденопатия
Со стороны сердца
Нечасто: сердцебиение, тахикардия
Со стороны сосудов
Нечасто: приливы крови, чувство жара
Со стороны органа слуха и равновесия
Редко: боль в ухе
Со стороны пищеварения
Нечасто: диарея, тошнота, запор, диспепсия, боль в животе, гастрит, рвота, вздутие живота, сухость во рту, колит
Общие нарушения
Часто: усталость, боль в груди, астения, гипертермия, отек
Со стороны иммунной системы
Редко: сезонная аллергия
Инфекции и инвазии
Часто: назофарингит, синусит, бронхит, фарингит, гастроэнтерит, фаринготонзилит, бронхит, острый тонзиллит
Со стороны скелетно-мышечного аппарата
Редко: эпикондилит, растяжение, травмы конечностей
Со стороны трофики и обмена веществ
Нечасто: подагра, инсулиннезависимый сахарный диабет, гиперхолес-теринемия
Со стороны опорно-двигательного аппарата и соединительной ткани
Не часто: боль в суставах, боль в спине, миалгия, остеоартроз, припухлость суставов, боль в груди
Редко: мышечные спазмы, ощущение тяжести
Со стороны центральной и периферической нервной системы
Часто: головная боль
Нечасто: пояснично-крестцовый радикулит, парестезия, синдром лестничной мышцы, синдром запястного канала, гипестезия, головная боль, сонливость
Со стороны психики
Редко: бессонница, беспокойство, депрессия
Со стороны почек и мочевыводящих путей
Редко: гематурия, почечно-каменная болезнь, поллакиурия
Со стороны половых органов
Редко: эректильная дисфункция
Со стороны дыхательной системы
Нечасто: кашель, боль в горле, одышка, кашель, дисфония, заложенность носа
Со стороны кожи ее производных
Редко: зуд, сыпь, гипергидроз, экзема, эритема.
Следующие единичные побочные действия наблюдались во время клинических исследований: экзантема, обморок, нарушение зрения, повышенная чувствительность, шум в ушах, гипотония.
Дополнительная информация относительно комбинации
Препарат Агвистат® может вызывать побочные реакции, ранее отмеченные для одного из индивидуальных компонентов, даже если такие реакции не наблюдались в клинических испытаниях данной комбинации.
Амлодипин
Следующие дополнительные побочные реакции были отмечены в клинических испытаниях при монотерапии амлодипином, независимо от причинно-следственной связи с изученным препаратом:
Со стороны сердечно-сосудистой системы
Часто: сердцебиение
Очень редко: аритмия (включая желудочковую тахикардию и фибрилляции предсердий), брадикардии, боль в груди, периферические ишемии, обморок, постуральная гипотония, васкулит
Со стороны центральной и периферической нервной системы
Нечасто: периферическая нейропатия, бессонница, тремор
Желудочно-кишечные расстройства
Очень редко: анорексия, дисфагия, панкреатит, гиперплазия десен
Общие нарушения
Нечасто: приливы, недомогание, озноб, аллергические реакции, повышение или снижение веса
Со стороны опорно-двигательного аппарата
Нечасто: артроз, мышечный спазм
Со стороны психики
Нечасто: сексуальная дисфункция, нервозность, деперсонализация
Со стороны дыхательной системы
Нечасто: одышка, ринит
Со стороны кожи и ее производных
Нечасто: потливость, крапивница
Очень редко: ангионевротический отек, мультиформная эритема, эритематозная и/или папулезная сыпь, синдром Стивенса-Джонсона
Со стороны органов чувств
Нечасто: диплопия, конъюнктивит, боль в глазах, шум в ушах
Со стороны мочевыделительной системы
Нечасто: частое мочеиспускание, расстройство мочеиспускания, никтурия
Со стороны обмена веществ
Очень редко: гипергликемия
Со стороны кроветворения
Очень редко: лейкопения, тромбоцитопения, тромбоцитопеническая пурпура
Прочие (единичный случай): сердечная недостаточность, аритмия, экстрасистолия, фотосенсибилизация,нарушение окраски кожи, крапивница, сухость кожи, алопеция, дерматит, мышечная слабость, подергивание, атаксия, гипертония, гинекомастия, мигрень, холодный и липкий поть, апатия, ажитация, амнезия, гастрит, гепатит, повышение аппетита, жидкий стул, дизурия, полиурия, парасомия, увеличение уровня печеночных ферментов, извращение вкуса, ксерофтальмия. Следующие события отмечали спорадически в клинических испытаниях независимо от причинно-следственной связи с изучаемым препаратом: инфаркт миокарда и стенокардия.
Валсартан
В клинических исследованиях и в результате постмаркетинговых наблюдений при применении валсартана в качестве монотерапии, были отмечены следующие нежелательные явления (независимо от их причинной связи с изучаемым препаратом):
Со стороны кроветворения
Неизвестно: снижение гемоглобина, снижение гематокрита, нейтропения, тромбоцитопения
Со стороны иммунной системы
Неизвестно:гиперчувствительность, включая сывороточную болезнь, ангионевротический отек, дерматит буллезный
Со стороны крови
Неизвестно: увеличение концентрации калия в крови, повышение креатинина в крови
Со стороны сосудов
Неизвестно: васкулит
Со стороны печени
Неизвестно: изменение показателей функции печени, включая повышение билирубина в крови
Со стороны мышечной ткани
Неизвестно: миалгия
Со стороны почек и мочевыводящих путей
Неизвестно: почечная недостаточность и нарушения функции почек
Следующие дополнительные побочные явления отмечали в клинических испытаниях при монотерапии валсартаном, независимо от причинно-следственной связи с изучаемым препаратом:
Со стороны психики
Редко: бессонница, снижение либидо
Со стороны дыхательной системы
Нечасто: фарингит, ринит, синусит, инфекции верхних дыхательных путей
Инфекции и инвазии
Неизвестно: вирусные инфекции
Противопоказания
- повышенная чувствительность к амлодипину, другим производным дигидропиридового ряда, валсартану, а также другим вспомогательным компонентам препарата
- нарушение функции почек тяжелой степени (клиренс креатинина <30 мл/мин), анурия
- ангионевротический отек в анамнезе вследствие применения ингибиторов АПФ
- тяжелые нарушения функции печени, биллиарный цирроз, холестаз
- выраженная артериальная гипотензия
- беременность и период грудного вскармливания
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- одновременное применение Агвистат® с алискиреном у пациентов с сахарным диабетом ІІ типа
- обструкция выносящего тракта левого желудочка (в т.ч. гипертрофическая обструктивная кардиомиопатия и аортальный стеноз)
Лекарственные взаимодействия
Амлодипин
Ингибиторы изофермента CYP3A4
Сопутствующее введение суточной дозы 180 мг дилтиазема и 5 мг амлодипина у пожилых пациентов с гипертонической болезнью приводило к 1,6-кратному увеличению системной экспозиции амлодипина. Тем не менее, сильные ингибиторы CYP3A4 (например, кетоконазол, итраконазол, ритонавир) могут повысить концентрации амлодипина в плазме крови в большей степени, чем дилтиазем. Поэтому следует проявлять осторожность при совместном применении амлодипина с ингибиторами CYP3A4.
Грейпфрутовый сок
Воздействие амлодипина может быть увеличено при одновременном применении с грейпфрутовым соком за счет ингибирования CYP3A4. Тем не менее, совместное применение 240 мл грейпфрутового сока с однократной дозой амлодипина 10 мг внутрь у 20 здоровых добровольцев не оказывала существенного влияния на фармакокинетику амлодипина.
Индукторы изофермента CYP3A4
Поскольку применение амлодипина одновременно с индукторами изофермента CYP3A4 (например, карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин, фосфенитоин, примидон, рифампицин, грейпфрутовый сок, растительные препараты, содержащие Зверобой продырявленный), может приводить к выраженному снижению его концентрации в плазме крови; при назначении амлодипина с индукторами изофермента CYP3A4, следует контролировать его терапевтический эффект.
При монотерапии амлодипином не отмечается клинически значимого взаимодействия с тиазидными диуретиками, (бета-адреноблокаторами, ингибиторами АПФ, нитратами длительного действия, нитроглицерином для подъязычного применения, дигоксином, варфарином, аторвастатином, силденафилом, маалоксом (гель алюминия гидроксид, магния гидроксид, симетикон), циметидином, нестероидными противовоспалительными препаратами, антибиотиками и гипогликемическими лекарственными средствами для приема внутрь.
Симвастатин
Сопутствующее введение многократных доз 10 мг амлодипина и 80 мг симвастатина приводило к 77 процентному увеличению экспозиции симвастатина по сравнению с применением только одного симвастатина. Рекомендуется ограничить дозу симвастатина до 20 мг в сутки у пациентов, принимающих амлодипин.
Иммунодепрессанты
Амлодипин может увеличить системного воздействия циклоспорина или такролимуса при совместном применении. В связи с этим, требуется частый мониторинг крови на определение уровней циклоспорина и такролимуса, а также при необходимости рекомендуется корректировать дозу.
Валсартан
Установлено, что при монотерапии валсартаном отсутствует клинически
значимое взаимодействие со следующими лекарственными средствами: циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлоротиазид, амлодипин, глибенкламид.
Нестероидные противовоспалительные средства (НПВС), включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2 ингибиторы)
При одновременном введении антагонистов ангиотензина II с НПВС может иметь место ослабление гипотензивного эффекта. Кроме того, у пациентов пожилого возраста со сниженным объёмом жидкости (в том числе у пациентов на терапии диуретиками) или с нарушенной функцией почек одновременное применение антагонистов ангиотензина II и НПВС может привести к повышенному риску ухудшения функции почек. Таким образом, рекомендуется проводить контроль функции почек в начале или при изменении лечения пациентов валсартаном, принимающих одновременно НПВС.
Калий: Препараты и вещества, влияющие на содержание калия в сыворотке крови: при одновременном назначении с биологически активными добавками, содержащими калий, калийсберегающими диуретиками, калийсодержащими заменителями соли, или с другими препаратами, которые могут вызывать повышение содержания калия в крови (например, с гепарином), следует соблюдать осторожность и проводить регулярный контроль содержания калия в крови.
Двойная блокада ренин-ангиотензиновой системы (РАС) антагонистами рецепторов ангиотензина, ингибиторами АПФ или алискиреном Одновременное применение антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, с другими веществами, действующими на РАС связано с увеличением количества случаев гипотензии, гиперкалиемии и изменений функции почек по сравнению с монотерапией. Рекомендуется контролировать артериальное давление, функцию почек и уровень электролитов у больных, применяющих Агвистат® и другие вещества, влияющие на РАС.
Следует избегать одновременного применения антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АПФ с алискиреном, у пациентов с тяжелым нарушением функции почек (СКФ <30 мл/мин).
Одновременное применение антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АПФ с алискиреном противопоказано у пациентов с сахарным диабетом 2 типа.
Белки-переносчики (транспортеры)
Валсартан является субстратом транспортера печеночного захвата OATP1B1 и субстратом транспортера печеночного оттока MRP2. Одновременное назначение ингибиторов транспортера захвата (например, рифампицин, циклоспорин) или транспортера оттока (например, ритонавир) могут увеличить системное воздействие валсартана.
Препараты лития
Было зарегистрировано обратимое повышение сывороточной концентрации лития и токсичности во время совместного применения препаратов лития и ингибиторов АПФ или антагонистов рецепторов ангиотензин II. В связи с этим рекомендуется тщательный мониторинг уровня сывороточного лития во время совместного их применения. Риск токсичности препаратов лития может быть также повышен при совместном применении диуретиков и препарата Агвистат®.
Особые указания
Пациенты с дефицитом натрия и/или уменьшением ОЦК (объем циркулирующей крови)
У пациентов с активированной ренин-ангиотензин-альдостероновой системой (в таких случаях как дефицит ОЦК и/или солей у пациентов, получающих диуретики в высоких дозах), которые получают блокаторы ангиотензиновых рецепторов, возможно развитие симптоматической артериальной гипотензии. Рекомендуется коррекция этого состояния до назначения препарата или тщательное медицинское наблюдение в начале терапии. Если при приеме препарата наблюдается гипотензия, то пациента следует поместить в горизонтальное положение, при необходимости назначить внутривенную инфузию физиологического раствора. Лечение следует продолжать до момента стабилизации артериального давления.
Пациенты с сердечной недостаточностью/после перенесенного инфаркта миокарда
В целом, блокаторы кальциевых каналов, включая амлодипин, следует использовать с осторожностью у пациентов с серьезной застойной сердечной недостаточностью (функциональный класс III-IV по классификации Нью-Йоркской кардиологической ассоциации (NYHA)). У пациентов, функция почек которых может зависеть от активности системы ренин-ангиотензин-альдостерон (например, пациентов с тяжелой застойной сердечной недостаточностью), лечение ингибиторами ангиотензинпревращающего фермента или антагонистами рецепторов ангиотензина было связано с олигурией и/или с прогрессивной азотемией и, в редких случаях, с острой почечной недостаточностью и/или со смертью. Оценка пациентов с сердечной недостаточностью или после перенесенного инфаркта миокарда должна всегда включать исследование функции почек.
Пациенты с острым инфарктом миокарда
Ухудшение стенокардии и острый инфаркт миокарда могут развиться после приема начальной дозы амлодипина или ее увеличения, особенно у пациентов с тяжелым обструктивным заболеванием коронарной артерии.
Стеноз аортального и митрального клапанов, обструктивная гипертрофическая кардиомиопатия
Особая осторожность показана для пациентов, страдающих аортальным или митральным стенозом, или обструктивной гипертрофической кардиомиопатией.
Двойная блокада ренин-ангиотензиновой системы (РАС)
Необходимо соблюдать осторожность при одновременном применения антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, с другими средствами, блокирующими РАС, такими как ингибиторы АПФ или алискирен.
Нарушение функции почек
Пациентам с нарушениями функции почек от легкой до умеренной степени коррекции дозы препарата не требуется.
Следует избегать одновременного применения антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АПФ с алискиреном у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <30 мл/мин).
Трансплантация почки
Опыт безопасного применения препарата у пациентов с недавно перенесенной трансплантацией почки отсутствует.
Стеноз почечной артерии
Препарат должен применяться с осторожностью для лечения гипертензии у пациентов с односторонним или двусторонним стенозом почечной артерии, стенозом единственной почки в виду возможного увеличения уровня мочевины и креатинина в плазме крови у таких пациентов.
Нарушения функции печени
Валсартан выводится главным образом в неизмененном виде через кишечник с желчью, в то время как амлодипин интенсивно метаболизируется в печени. Следует соблюдать осторожность при назначении препарата Агвистат® пациентам с заболеваниями печени (особенно при обструктивных заболеваниях желчных путей), сопровождающихся нарушениями функции печени.
Гиперкалиемия
При одновременном применении с биологически активными добавками, содержащими калий, калийсберегающими диуретиками, калийсодержащими заменителями соли, или с другими препаратами, которые могут вызывать повышение концентрации калия в крови (например, с гепарином), требуется осторожность и частое определение концентрации калия в крови.
Ангионевротический отек
Имеются сообщения об ангионевротическом отеке, включающем отек гортани и голосовой щели, приводящих к обструкции дыхательных путей и/или к отеку лица, губ, глотки и/или языка у пациентов, принимающих валсартан. В анамнезе некоторых из этих пациентов имеется указание о развитии ангионевротического отека, вызванного другими препаратами, в том числе ингибиторами АПФ. Агвистат® необходимо немедленно отменить пациентам, у которых развивается ангионевротический отек, и этот препарат не следует назначать повторно.
Пациенты пожилого возраста
Коррекция начальной дозы не требуется так как оба ингредиента препарата одинаково хорошо переносятся при использовании у пожилых (в возрасте 65 лет и старше) в тех же дозах, назначаемых более молодым пациентам.
Беременность и период лактации
Препарат не должен назначаться женщинам, которые планируют беременность. Врач должен предупредить женщину о потенциальном риске при назначении препарата при беременности.
Учитывая механизм действия антагонистов рецепторов ангиотензина II, нельзя исключить риск для плода. Известно, что назначение ингибиторов АПФ, оказывающих влияние на РААС, беременным во II и III триместрах, приводит к повреждению или гибели развивающегося плода. По данным ретроспективного анализа применения ингибиторов АПФ во время I триместра беременности сопровождалось развитием патологии плода и новорожденного. При непреднамеренном приеме валсартана у беременных описаны случаи развития спонтанных абортов, маловодие и нарушения функции почек у новорожденных. Данных о применении амлодипина у беременных недостаточно, чтобы судить о его воздействии на плод. Если беременность диагностирована в период лечения препаратом Агвистат®, препарат следует отменить как можно скорее.
Неизвестно, проникает ли валсартан и/или амлодипин в грудное молоко. Поскольку в экспериментальных исследованиях отмечено выделение валсартана с грудным молоком, не рекомендуется применять препарат Агвистат® в период грудного вскармливания.
Фертильность
Данных о влиянии амлодипина и валсартана на фертильность нет.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять автотранспортом или другими потенциально опасными механизмами
Отсутствуют данные о влиянии препарата на способность управлять автотранспортом и осуществлять работу с механизмами. В связи с возможным возникновением головокружения или повышенной утомляемости следует соблюдать осторожность при вождении автотранспорта или работе с механизмами.
Передозировка
Данные о случаях передозирок препарата на настоящее время отсутствуют. Симптомы: выраженная гипотензия с головокружением. Передозировка амлодипином могут вызвать нарастающую периферическую вазодилатацию и возможно рефлекторную тахикардию.
Сообщалось о значительной и потенциально пролонгированной системной гипотензии, вплоть до шока и фатального исхода.
Лечение: если прием препарата произошел недавно, следует вызвать рвоту или провести промывание желудка. Всасывание препарата значительно снижается при использовании активированного угля сразу же или на протяжении 2-х часов после приема.
Клинически значимая артериальная гипотензия, вызванная передозировкой препарата, требует активной поддержки состояния сердечно-сосудистой системы, включая постоянный контроль сердечной и дыхательной функции,
подъем конечностей и внимания к объему циркулирующей жидкости и мочеиспускания.
Для восстановления сосудистого тонуса и кровяного давления может оказаться полезным вазоконстриктор, при учете отсутствия противопоказаний для его использования.
Для снятия блокады кальциевых каналов может быть целесообразным внутривенное введение кальция глюконата.
Валсартан и амлодипин не выводятся с помощью гемодиализа.
Форма выпуска и упаковка
По 7 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 4 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в коробку из картона.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25ºС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года.
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Агвистат®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Қабықпен қапталған таблеткалар, 5/160 мг және 10/160 мг
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: амлодипин бесилаты 6.94 мг немесе 13.88 мг (5 мг немесе 10 мг амлодипинге шаққанда, тиісінше) және валсартан 160 мг,
қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза(МКЦ 101 және МКЦ 102), кросповидон, повидон, коллоидты кремнийдің қостотығы (аэросил), магний стеараты.
қабық құрамы: Opadry®Yellow 03B52246 (гипромеллоза, тальк,титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль/макрогол, темірдің сары тотығы (Е172)) – 5/160 мг доза үшін;
Opadry® Yellow 03B62519 (гипромеллоза, тальк, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль/макрогол, темірдің сары тотығы (Е172)) – 10/160 мг доза үшін.
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, үлбірлі қабықпен қапталған күңгірт-сары таблеткалар (5/160 мг доза үшін).
Дөңгелек пішінді, үлбірлі қабықпен қапталған ашық-сары таблеткалар (10/160 мг доза үшін).
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин II антагонистері біріктірілімдері. Ангиотензин II антагонистері және кальций өзекшелерінің блокаторлары. Валсартан және амлодипин.
АТХ коды С09DB01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Валсартан мен амлодипиннің фармакокинетикасы дозаға байланысты сипатта болады. Валсартан мен амлодипин арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесу болмаса да, төменде бөлек алынған әр препараттың фармакокинетикасы берілген.
Амлодипин
Емдік дозалардағы амлодипинді ішке қабылдаудан кейін қан плазмасында амлодипин ең жоғары концентрациясына 6-12 сағаттан соң жетеді. Абсолютті биожетімділік мәндері есептеулер бойынша 64% және 80% арасында болады. Ас ішу амлодипин биожетімділігіне ықпал етпейді. Таралу көлемі шамамен 21 л/кг құрайды. Айналымдағы препараттың 97.5% жуығы плазма ақуыздарымен байланысады. Амлодипин белсенді емес метаболиттер түзілуімен бауырда қарқынды (90%) метаболизденеді. Плазмадан амлодипиннің шығарылуы 30-дан 50 сағатқа дейінгі терминалдық жартылай шығарылу кезеңімен екі фазалы сипатта болады. Плазмада тепе-тең концентрацияларына 7-8 күн бойы үздіксіз қолданудан кейін жетеді. Өзгермеген 10% амлодипин және 60% амлодипин метаболиттері несеппен шығарылады.
Валсартан
Валсартанның бір өзін ішке қабылдаудан кейін валсартан ең жоғары концентрациясына 2-4 сағаттан соң жетеді. Орташа абсолютті биожетімділігі 25% құрайды. Валсартанның шығарылу параметрлері мультиэкспоненциальді сипатта болады (t 1/2α <1 сағат және t 1/2 ß 9 сағатқа жуық). Қабылдаудан кейін 8 сағаттан соң дерлік қан плазмасындағы валсартан концентрациялары ас ішу кезінде де, аш қарынға қабылдағанда да бірдей болса да, ас ішу валсартан биожетімділігін (AUC мәні бойынша) 40% және қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясын (Cmax) 50% дерлік төмендетеді. Бұл AUC азаюы, дегенмен де, емдік әсерінің клиникалық мәнді кемуімен қатар жүреді; валсартанды, осылайша, ас ішумен немесе аш қарынға тағайындауға болады. Тепе-тең жағдайда вена ішіне енгізуден кейінгі валсартанның таралу көлемі 17 л құрайды, бұл тінде валсартанның экстенсивті таралуы болмайтынын көрсетеді. Валсартан сарысу ақуыздарымен, ең алдымен, сарысу альбуминдерімен жоғары дәрежеде байланысады (94-97%). Валсартан айқын метаболизмге ұшырамайды, өйткені 20% жуық доза ғана метаболиттер түрінде айқындалады. Гидроксильді метаболит плазмада төмен концентрацияларда (валсартан AUC 10%-дан азы) айқындалады және фармакологиялық белсенді емес. Валсартан негізінен өзгеріссіз күйде нәжіспен (83% жуық доза) және көбінесе өзгеріссіз күйде несеппен (13% жуық доза) шығарылады. Вена ішіне енгізуден кейін валсартанның плазмалық клиренсі сағатына 2 л жуық және оның бүйректік клиренсі 0.62 л/сағат (жалпы клиренстің 30% жуығы) құрайды. Валсартанның жартылай шығарылу кезеңі 6 сағат құрайды.
Агвистат®
Агвистат® препаратын ішке қабылдаудан кейін валсартан мен амлодипин ең жоғарыконцентрацияларына, тиісінше, 3 және 6-8 сағаттан соң жетеді. Агвистат® препаратының сіңірілу жылдамдығы мен дәрежесі олардың әрқайсысын бөлек таблеткалар түрінде қабылдағанда валсартан мен амлодипиннің биожетімділігіне баламалы.
Фармакодинамикасы
Агвистат® артериялық қысымды (АҚ) бақылау механизмі бар бірін-бірі толықтыратын екі гипертензиялық компоненттің біріктірілімі болып табылады: амлодипин, дигидропиридин туындысы, «баяу» кальций өзекшелерінің блокаторлары (БКӨБ) класына және валсартан ангиотензин рецепторлары антагонистерінің II класына жатады. Осы компоненттер біріктірілімінің, әр препаратпен монотерапия арасындағы осындаймен салыстырғанда, аса айқын АҚ төмендеуіне әкелетін өзара толықтырушы гипотензиялық әсері бар.
Амлодипин
Агвистат® препараттың құрамына кіретін амлодипин кальций иондарыныңкардиомиоциттерге және тамырлардың тегіс бұлшықеттеріне жарғақша арқылы түсуін тежейді. Амлодипиннің гипертензияға қарсы механизмі шеткергі тамыр кедергісінің азаюын және АҚ төмендеуін туындататын тамырлардың тегіс бұлшықеттерін тікелей босаңсыту әсерімен байланысты.
Артериялық гипертензиясы бар пациенттерде емдік дозаларда қабылдаудан кейін амлодипин АҚ төмендеуіне әкелетін (науқастың жатқан және тік тұрған күйінде де) тамырлардың кеңеюін туындатады. АҚ төмендеуі жүректің жиырылу жиілігінің (ЖЖЖ) және ұзақ уақыт қолданғанда катехоламиндер деңгейінің елеулі өзгеруімен қатар жүрмейді.
Қан плазмасындағы препарат концентрациялары жас пациенттердегі де, егде пациенттердегі де клиникалық әсерімен өзара байланысты болады.
Бүйрек функциясы қалыпты пациенттердегі артериялық гипертензияда емдік дозалардағы амлодипин шеткергі тамырлар кедергісінің азаюына, сүзіліс фракциясының және протеинурия деңгейінің өзгеруінсіз шумақтық сүзілістің және плазмадағы тиімді бүйректік қан ағымы жылдамдығының жоғарылауына алып келеді.
Сонымен қатар, басқа БКӨБ қолдану кезіндегідей, амлодипин қабылдау сол жақ қарынша (СҚ) функциясы қалыпты пациенттерде тыныштық күйінде және дене жүктемесінде жүрек функциясының гемодинамикалық көрсеткіштерінің өзгерісін туындатты: СҚ қысымының (dP/dt) ең жоғары өсу жылдамдығына және соңғы-диастолалық қысымға және СҚ көлеміне елеулі ықпал етусіз жүрек индексінің аздап артуы білінді. Интактілі жануарларда және адамдарда жүргізілген гемодинамикалық зерттеулер емдік дозалар диапазонында амлодипиннің ықпал етуімен АҚ төмендеуінің тіпті бета-адреноблокаторлармен бір мезгілде қабылдау кезінде де теріс инотропты әсермен қатар жүрмейтінін көрсетті.
Амлодипин интактілі жануарларда және адамдарда синоатриальді түйін функциясын немесе атриовентрикулярлық өткізгіштікті өзгертпейді. Артериялық гипертензиясы немесе стенокардиясы бар пациенттерде бета-блокаторлармен біріктіріп амлодипин қолдану кезінде АҚ төмендеуі ЭКГ параметрлерінің қолайсыз өзгерістерімен қатар жүрмейді.
Созылмалы тұрақтанған стенокардиясы, вазоспазмдық стенокардиясы және ангиографиялық тұрғыда расталған коронарлық артериялар зақымдануы бар пациенттерде амлодипиннің клиникалық тиімділігі дәлелденген.
Валсартан
Валсартан – ішке қабылдауға арналған ангиотензин II рецепторларының белсенді және спецификалық антагонисі. Ол ангиотензин II белгілі әсерлеріне жауапты AT1 қосалқы тип рецепторларына таңдамалы әсер етеді. Валсартанның ықпал етуімен АТ1-рецепторлар бөгелуінің салдарынан бос ангиотензин II плазмалық концентрацияларының артуы АТ1-рецепторларын көтермелеу әсерлеріне қарсы әрекет ететін бөгеттелмеген АТ2-рецепторларын көтермелеуі мүмкін. Валсартанның AT1-рецепторларына қатысты айқын агонистік белсенділігі болмайды. Валсартанның AT1 қосалқы тип рецепторларына тектестігі АТ2 қосалқы тип рецепторларына қарағанда, шамамен 20 000 есе жоғары.
Валсартан ангиотензин I-ді ангиотензин II-ге айналдыратынкининаза II ретінде де белгілі ангиотензин өзгертуші ферментті (АӨФ) тежейді жәнебрадикининнің ыдырауын туындатады.
Ангиотензин II антагонистерін қолдану кезінде АӨФ тежелісі мен брадикининнің немесе Р субстанциясының жиналуы жүретіндіктен, құрғақ жөтелдің даму ықтималдығы аз.
Артериялық гипертензиямен науқастарды валсартанмен емдеу кезінде ЖЖЖ өзгерісімен қатар жүретін АҚ төмендеуі білінеді.
Гипертензияға қарсы әсері науқастардың көпшілігіндепрепаратты бір рет қабылдаудан кейін 2 сағат ішінде көрініс береді. АҚ барынша төмендеуі 4-6 сағаттан соң дамиды. Препаратты қабылдаудан кейін гипотензиялық әсер ұзақтығы 24 сағаттан артық сақталады. Қайталап қолданғанда АҚ барынша төмендеуі қабылданған дозаға байланыссыз, әдетте, 2-4 апта шегінде жетеді және ұзаққа созылатын ем барысында жеткен деңгейінде сақталады. Валсартанды қабылдауды кенеттен тоқтату АҚ күрт көтерілуімен немесе басқа да жағымсыз клиникалық зардаптармен қатар жүрмейді. Созылмалы жүрек жеткіліксіздігі (NYHA II-IV кластары) бар пациенттерде валсартан қолдану ауруханаға жатқызу санының едәуір азаюына алып келеді. Бұл әсері АӨФ тежегіштерін немесе бета-адреноблокаторлар алмайтын науқастарда барынша айқын білінген. Миокард инфарктісін өткеруден кейін сол жақ қарынша жеткіліксіздігі (тұрақты клиникалық ағым) немесе СҚфункциясының бұзылуы бар пациенттерде валсартан қабылдау кезінде жүрек-қантамырлық өлімге ұшыраудың азаюы білінеді.
Қолданылуы
- монотерапия тиімсіз болғанда эссенциялық гипертензияны емдеуде
Қолдану тәсілі және дозалары
Монотерапия кезінде артериялық қысымы талапқа сай бақылауға келмейтін пациенттерді Агвистат® препаратымен біріктірілген емге ауыстыруға болады. Ұсынылатын доза – тәулігіне 1 таблетка (5 мг амлодипин және 80 мг валсартан немесе 5 мг амлодипин және 160 мг валсартан немесе 10 мг амлодипин және 160 мг валсартан). Клиникалық сәйкессіздік кезінде монотерапиядан бекітілген дозамен біріктіріліміне тікелей ауысуды қарастыруға болады.
Бастапқы ем үшін әдеттегі старттық доза күніне 1 рет 5 мг/80 мгқұрайды. Дозаны, артериялық қысымды бақылау қажеттілігіне қарай, 1-2 аптадан соң күніне 1 рет ең жоғары 10 мг/320 мг дозаға дейін арттыруға болады.
Агвистат® айналымдағы қан көлемінің тапшылығы бар пациенттерде бастапқы ем ретінде ұсынылмайды.
Амлодипин мен валсартанның ең жоғары тәуліктікдозасы, тиісінше, 10 мг/320 мг құрайды.
Қолайлы болу үшін валсартан мен амлодипинді бөлек таблеткаларда алатын пациенттер құрамында осы компоненттер дәл сол дозаларда болатын препаратқа Агвистат® көшіруге болады.
Препаратты ас ішумен немесе тамақтануға байланыссыз аздаған су мөлшерімен қабылдауға болады.
Пациенттердің ерекше топтары
Бүйрек функциясының бұзылуы
Бүйрек функциясының жеңіл және орташа бұзылуы бар пациенттерде дозаны түзету қажет емес.
Бауыр функциясының бұзылуы
Бауыр функциясының бұзылуы немесе өт шығару жолдарыныңобструкциялық бұзылулары бар науқастарға Агвистат® препаратын қабылдау кезінде сақ болу керек. Емдеудіамлодипиннің ең аз дозасынан бастау керек.Агвистат® препаратының ең аз дозасында 5 мг амлодипин бар.
18 жасқа толмаған балалар
Агвистат® препараты қауіпсіздігі мен тиімділік деректерінің болмауына орай 18 жасқа толмаған пациенттерге ұсынылмайды.
65 жастағы және одан асқан пациенттер
Егде (65 жастағы немесе одан асқан) немесе жас пациенттерде ұқсас дозаларда қолданғанда екікомпонент те бірдей жақсы көтерімді болады, бастапқы дозаны түзету қажет емес. Емдеуді амлодипиннің ең аз дозасынан бастау керек.Агвистат® препаратының ең аз дозасында 5 мг амлодипин бар.
Жағымсыз әсерлері
Қолайсыз жағымсыз реакциялар ағзалар жүйесінің класы және туындау жиілігі ескеріліп бөлінген, олар келесідегідей көрсетілген: өте жиі (≥1/10); жиі (≥1/100 <1/10 дейін); жиі емес (≥1/1000 <1/100 дейін); сирек (≥1/10000 <1/1000 дейін); өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықталуы мүмкін емес).
Қан және лимфа жүйесі тарапынан
Өте сирек: лимфаденопатия
Жүрек тарапынан
Жиі емес: жүрек қағу, тахикардия
Тамырлар тарапынан
Жиі емес: қан кернеулер, ысыну сезімі
Есту мүшесі және тепе-теңдік тарапынан
Сирек: құлақтың ауыруы
Ас қорыту тарапынан
Жиі емес: диарея, жүрек айну, іш қату, диспепсия, іштің ауыруы, гастрит, құсу, іштің кебуі, ауыздың кеберсуі, колит
Жалпы бұзылулар
Жиі: шаршау, кеуденің ауыруы, астения, гипертермия, ісіну
Иммундық жүйе тарапынан
Жиі: маусымдық аллергия
Инфекциялар және инвазиялар
Жиі: назофарингит, синусит, бронхит, фарингит, гастроэнтерит, фаринготонзилит, бронхит, жедел тонзиллит
Қаңқа-бұлшықетаппараты тарапынан
Сирек: эпикондилит, созылу, аяқ-қол жарақаттары
Трофика және зат алмасу тарапынан
Жиі емес: подагра, инсулинге тәуелсіз қант диабеті, гиперхолестеринемия
Тірек-қимыл аппараты және дәнекер тін тарапынан
Жиі емес: буындардың ауыруы, арқаның ауыруы, миалгия, остеоартроз, буындардың ісіп кетуі, кеуденің ауыруы
Сирек: бұлшықеттердің түйілуі, ауырлықты сезіну
Орталық және шеткергі жүйке жүйесі тарапынан
Жиі: бас ауыру
Жиі емес: бел-сегізкөз радикулиті, парестезия, баспалдақты бұлшықет синдромы, білезік өзегі синдромы, гипестезия, бас ауыру, ұйқышылдық
Психика тарапынан
Сирек: ұйқысыздық, мазасыздық, депрессия
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан
Сирек: гематурия, бүйрек-тас ауруы, поллакиурия
Жыныс мүшелері тарапынан
Сирек: эректильді дисфункция
Тыныс алу жүйесі тарапынан
Жиі емес: жөтел, тамақтың ауыруы, ентігу, жөтел, дисфония, мұрын бітелісі
Тері және оның туындылары тарапынан
Сирек: қышыну, бөртпе, гипергидроз, экзема, эритема.
Келесі бірлі-жарым жағымсыз әсерлері клиникалық зерттеулер кезінде байқалды: экзантема, естен тану, көрудіңнашарлауы, жоғары сезімталдық, құлақтың шуылдауы, гипотония.
Біріктірілімге қатысты қосымша ақпарат
Агвистат® препараты, егер тіпті ондай реакциялар осы біріктірілімнің клиникалық сынақтарында байқалмаса да, бұрын жеке компоненттердің біреуінде ғана білінген жағымсыз реакцияларды туындатуы мүмкін.
Амлодипин
Келесі қосымша жағымсыз реакциялар, зерттелген препаратпен себеп-салдарлы байланысқа тәуелсіз амлодипинмен монотерапия кезіндегі клиникалық сынақтарда білінген:
Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан
Жиі: жүрек қағыу
Өте сирек: аритмия (қарыншалық тахикардияны және жүрекшелер фибрилляциясын қоса), брадикардиялар, кеуденің ауыруы, шеткергі ишемиялар, естен тану, постуральді гипотония, васкулит
Орталық және шеткергі жүйке жүйесі тарапынан
Жиі емес: шеткергі нейропатия, ұйқысыздық, тремор
Асқазан-ішек бұзылыстары
Қте сирек: анорексия, дисфагия, панкреатит, қызылиектер гиперплазиясы
Жалпы бұзылулар
Жиі емес: қан кернеулер, дімкәстану, қалтырау, аллергиялық реакциялар, салмақтың артуы немесе төмендеуі
Тірек-қимыл аппараты тарапынан
Жиі емес: артроз, бұлшықеттің түйілуі
Психика тарапынан
Жиі емес: сексуалдық дисфункция, күйгелектік, өзін-өзі танымау
Тыныс алу жүйесі тарапынан
Жиі емес: ентігу, ринит
Тері және оның туындылары тарапынан
Жиі емес: тершеңдік, есекжем
Өте сирек: ангионевроздық бөртпе, мультиформалы эритема, эритематозды және/немесе папулезді бөртпе, Стивенс-Джонсон синдромы
Сезім мүшелері тарапынан
Жиі емес: диплопия, конъюнктивит, көздің ауыруы, құлақтың шуылдауы
Несеп бөлу жүйесі тарапынан
Жиі емес: жиі несеп шығару, несеп шығару бұзылысы, никтурия
Зат алмасу тарапынан
Өте сирек:гипергликемия
Қанның түзілуі тарапынан
Өте сирек:лейкопения, тромбоцитопения, тромбоцитопениялық пурпура
Басқалары (бірлі-жарым жағдай): жүрек жеткіліксіздігі, аритмия, экстрасистолия, фотосенсибилизация, тері түсінің өзгеруі, есекжем, терінің құрғауы, алопеция, дерматит, бұлшықет әлсіздігі, тартылу, атаксия, гипертония, гинекомастия, бас сақинасы, суық және жабысқақ тер, апатия, ажитация, амнезия, гастрит, гепатит, тәбеттің артуы, сұйық нәжіс, дизурия, полиурия, парасомия, бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы, дәм сезудің бұрмалануы, ксерофтальмия. Келесі оқиғалар зерттелген препаратпен себеп-салдарлы байланысына қарамастан клиникалық сынақтарда спорадиялық тұрғыда білінген: миокард инфарктісі және стенокардия.
Валсартан
Клиникалық зерттеулерде және постмаркетингтік бақылаулар нәтижесінде монотерапия ретінде валсартан қолданылғанда мынадай жағымсыз құбылыстар (олардың зерттелген препаратпен себептік байланысына қарамастан) аталған:
Қан түзілуі тарапынан
Белгісіз:гемоглобин төмендеуі, гематокрит төмендеуі, нейтропения, тромбоцитопения
Иммундық жүйе тарапынан
Белгісіз: аса жоғары сезімталдық, сарысу құю ауруын қоса, ангионевроздық ісіну, буллезді дерматит
Қан тарапынан
Белгісіз: қандағы калий концентрациясының жоғарылауы, қандағы креатининнің көтерілуі
Тамырлар тарапынан
Белгісіз: васкулит
Бауыр тарапынан
Белгісіз: бауыр функциясы көрсеткіштерінің өзгеруі, қандағы билирубиннің жоғарылауын қоса
Бұлшықет тіні тарапынан
Белгісіз: миалгия
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан
Белгісіз: бүйрек жеткіліксіздігі және бүйрек функциясының бұзылуы
Клиникалық сынақтарда валсартанмен монотерапия кезінде, зерттелген препаратпен себеп-салдарлы байланысына қарамастан, мынадай қосымша жағымсыз құбылыстар аталды:
Психика тарапынан
Сирек: ұйқысыздық, либидо төмендеуі
Тыныс алу жүйесі тарапынан
Жиі емес: фарингит, ринит, синусит, жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары
Инфекциялар және инвазиялар
Белгісіз: вирустық инфекциялар
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- амлодипинге, дигидропирид қатарының басқа туындыларына, валсартанға, сондай-ақ препараттың басқа қосымша компоненттеріне жоғары сезімталдық
- бауыр функциясының ауыр дәрежеде бұзылуы (креатинин клиренсі <30 мл/мин), анурия
- сыртартқыдағыАӨФ тежегіштерін қолдану салдарынан болатын ангионевроздық ісіну
- бауыр функциясының ауыр бұзылулары, биллиарлы цирроз, холестаз
- айқын артериялық гипотензия
- жүктілік және бала емізу кезеңі
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге
- ІІ типті қант диабеті бар пациенттерде препаратты Агвистат® алискиренмен бір мезгілде қолдану
- сол жақ қарыншадан шығатын жолдың обструкциясы (соның ішінде,гипертрофиялық обструкциялық кардиомиопатия және қолқа стенозы)
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Амлодипин
CYP3A4 изоферментінің тежегіштері
Гипертониялық ауруы бар егде жастағы пациенттерде 180 мг дилтиазем мен 5 мг амлодипиннің тәуліктік дозасын қатарлас енгізу амлодипиннің жүйелі экспозициясының 1,6 есе ұлғаюына алып келді. Дегенмен де, CYP3A4 күшті тежегіштері (мысалы, кетоконазол, итраконазол, ритонавир) қан плазмасындағы амлодипин концентрацияларын, дилтиаземге қарағанда, көп дәрежеде арттыруы мүмкін. Сондықтан амлодипинді CYP3A4 тежегіштерімен бірге қолданғанда сақтық таныту керек.
Грейпфрут шырыны
Амлодипиннің әсері грейпфрут шырынымен бір мезгілде қолданғанда CYP3A4 тежелісі есебінен артуы мүмкін. Дегенмен де, 240 мл грейпфрут шырынын амлодипиннің бір реттік 10 мг дозасымен бірге ішке қолдану дені сау 20 еріктіде амлодипин фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізбеген.
CYP3A4 изоферментінің индукторлары
Амлодипинді CYP3A4 изоферментінің индукторларымен (мысалы, карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин, фосфенитоин, примидон, рифампицин, грейпфрут шырыны, құрамында Шілтерленген шайқурай бар өсімдік препараттары) бір мезгілде қолдану оның қан плазмасындағы концентрациясының айқын төмендеуіне әкелуі мүмкін; амлодипин CYP3A4 изоферментінің индукторларымен тағайындалғанда оның емдік әсерін бақылау керек.
Амлодипинмен монотерапия кезінде тиазидті диуретиктермен, (бета-адреноблокаторлармен, АӨФ тежегіштерімен, ұзақ әсер ететін нитраттармен, тіл астына қолданылатын нитроглицеринмен, дигоксинмен, варфаринмен, аторвастатинмен, силденафилмен, маалокспен (алюминий гидроксиді, магний гидроксиді гелі, симетикон), циметидинмен, қабынуға қарсы стероидтыемес препараттармен, антибиотиктермен және ішке қабылданатын гипогликемиялық дәрілік заттармен клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі болмайды.
Симвастатин
Бірнеше реттік 10 мг амлодипин мен 80 мг симвастатин дозаларын қатарлас енгізу, бір ғана симвастатин қолданумен салыстырғанда, симвастатин экспозициясының 77 пайыз ұлғаюына алып келді. Амлодипин қабылдайтын пациенттерде симвастатин дозасын тәулігіне 20 мг дейін шектеу ұсынылады.
Иммунодепрессанттар
Амлодипинбірге қолданылғанда циклоспориннің немесе такролимустың жүйелі әсерін арттыра алады. Осыған орай, циклоспорин және такролимус деңгейлерін анықтау үшін қанға жиі мониторинг жасау қажет болады, сондай-ақ қажет болса дозаны түзету ұсынылады.
Валсартан
Валсартанмен монотерапия кезінде мына дәрілік заттармен:циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлоротиазид, амлодипин, глибенкламидпен клиникалық мәнді өзара
әрекеттесуі болмайтыны анықталған.
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), циклооксигеназа-2 іріктелген тежегіштерін (ЦОГ-2 тежегіштерін) қоса
Ангиотензин II антагонистерін ҚҚСД-мен бір мезгілде енгізгенде гипотензиялық әсерінің әлсіреуі орын алуы мүмкін. Бұдан басқа, сұйықтық көлемі азайған (соның ішінде диуретиктермен емделіп жүрген пациенттерде) немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде бір мезгілде ангиотензин II антагонистерін және ҚҚСД қолдану бүйрек функциясының жоғары нашарлау қаупіне әкелуі мүмкін. Осылайша, бір мезгілде ҚҚСД қабылдайтын пациенттерді валсартанмен емдеудің басында немесе оны өзгерткенде бүйрек функциясын бақылап отыру ұсынылады.
Калий: Қан сарысуындағы калий мөлшеріне ықпал ететін препараттар мен заттар: құрамында калий бар биологиялық белсенді қоспалармен, калий сақтаушы диуретиктермен, құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен немесе қандағы калий мөлшерінің артуын туындататын басқа препараттармен (мысалы, гепаринмен) бір мезгілде тағайындағанда сақтық шарасын қадағалау және қандағы калий мөлшерін жүйелі бақылау керек.
Ангиотензин рецепторлары антагонистерімен, АӨФ тежегіштерімен немесе алискиренмен ренин-ангиотензин жүйесін (РАЖ) қосарлы бөгеу Ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды РАЖ-ға әсер ететін басқа заттармен бір мезгілде қолдану, монотерапиямен салыстырғанда, гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының өзгеру жағдайларының саны жағынан көбеюімен байланысты. Агвистат® және РАЖ-ға әсер ететін басқа заттар қолданатын науқастарда артериялық қысымды, бүйрек функциясын және электролиттер деңгейін бақылау ұсынылады.
Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде (ШСЖ <30 мл/мин) ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды немесе АӨФ тежегіштерін алискиренмен бір мезгілде қолданбау керек.
Ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды немесе АӨФ тежегіштерін алискиренмен бір мезгілде қолдану 2 типті қант диабетіне шалдыққан пациенттерде қарсы көрсетілімді.
Тасымалдаушы ақуыздар (тасымалдағыштар)
Валсартан OATP1B1бауырлық қармау тасымалдағышының субстраты жәнеMRP2 бауырлық ағыс тасымалдағышының субстраты болып табылады. Қармау тасымалдағышы (мысалы, рифампицин, циклоспорин) немесе ағыс тасымалдағышы (мысалы, ритонавир) тежегіштерін бір мезгілде тағайындау валсартанның жүйелі әсерін арттыруы мүмкін.
Литий препараттары
Литийпрепараттарын және АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II рецепторларының антагонистерін бірге қолдану кезінде сарысулық литий концентрациясы мен уыттылығының қайтымды жоғарылауы тіркелген. Осыған орай, оларды бірге қолдану кезінде сарысулық литий деңгейіне мұқиятмониторинг жасауұсынылады. Агвистат® препараты мен диуретиктерді бірге қолданғанда литий препараттарының уыттылық қаупі артуы мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Натрий тапшылығы және/немесе АҚК (айналымдағы қан көлемі) азаюы бар пациенттер
Ангиотензин рецепторлары блокаторларын алатын, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі белсенділенген пациенттерде (диуретиктерді жоғары дозаларда алатын пациенттерде АҚК және/немесе тұз тапшылығы сияқты жағдайларда) симптоматикалық артериялық гипотензия дамуы мүмкін. Осы жағдайды препарат тағайындауға дейін түзету немесе емнің басында мұқият медициналық бақылау ұсынылады. Егер препаратты қабылдағанда гипотензия байқалса пациентті жатқызып, қажет болса, физиологиялық ерітіндінің венаішілік инфузиясын тағайындау керек. Емдеуді артериялық қысым тұрақтанатын сәтке дейін жалғастырған жөн.
Жүрек жеткіліксіздігі бар/миокард инфарктісін өткеруден кейінгі пациенттер
Жалпы, күрделі іркілісті жүрек жеткіліксіздігі (Нью-Йорк кардиологиялық қауымдастығының (NYHA) жіктемесі бойынша III-IV функционалдық класы) бар пациенттерде, амлодипинді қоса, кальций өзекшелерініңблокаторларын абайлап пайдалану керек. Бүйрекфункциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне байланысты болатын пациенттерде (мысалы, ауыр іркілісті жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде) ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерімен немесе ангиотензин рецепторлары антагонистерімен емдеу олигуриямен және/немесе үдемелі азотемиямен, ал сирек жағдайларда, жедел бүйрек жеткіліксіздігімен және/немесе өліммен байланысты болды. Жүрек жеткіліксіздігі бар немесе миокард инфарктісін өткеруден кейінгі пациенттерді бағалағанда үнемі бүйрек функциясын зерттеу қамтылуы тиіс.
Жедел миокард инфарктісі бар пациенттер
Амлодипиннің бастапқы дозасын қабылдаудан немесе оны арттырудан кейін, әсіресе, ауыр коронарлық артерияның обструкциялық ауруы бар пациенттерде стенокардия және жедел миокард инфарктісі дамуы мүмкін.
Қолқа және митральдіклапандар стенозы, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия
Қолқа және митральді стеноздан немесе обструкциялықгипертрофиялық кардиомиопатиядан зардап шегетін пациенттер үшін айрықша сақтандыру көрсетілімді.
Ренин-ангиотензин жүйесін (РАЖ) қосарлы бөгеу
Ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды АӨФ тежегіштері немесе алискирен сияқты РАЖ бөгейтін басқа дәрілермен бір мезгілде қолдану кезінде сақтық шарасын қадағалау қажет.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Бүйрек функциясының жеңілден орташа дәрежеге дейінгі бұзылулары бар пациенттерге препарат дозасын түзету қажет емес.
Бүйрек жеткіліксіздігі ауыр пациенттерде (ШСЖ <30 мл/мин) ангиотензин рецепторлары антагонистерін, соның ішінде валсартанды немесе АӨФ тежегіштерін алискиренмен бір мезгілде қолданбау керек.
Бүйрек трансплантациясы
Таяуда бүйрек трансплантациясы жасалған пациенттерде препаратты қауіпсіз қолдану тәжірибесі жоқ.
Бүйрекартериясының стенозы
Осындай пациенттерде препарат қан плазмасында мочевина жәнекреатининдеңгейінің артуы мүмкін екеніне орай, бүйрек артериясының бір жақты немесе екі жақты стенозы, жалғыз бүйрек стенозы бар пациенттерде гипертензияны емдеуге сақтықпен қолданылуы тиіс.
Бауыр функциясының бұзылуы
Валсартан, ең алдымен, осы тұста бауырда қарқынды метаболизденетін амлодипин сияқты ішек арқылы өтпен өзгеріссіз күйде шығарылады. Агвистат® препаратын бауыр функциясының бұзылуымен қатар жүретін бауыр аурулары бар пациенттерге (әсіресе, өт жолдарының обструкциялық ауруларында) тағайындағанда сақ болу керек.
Гиперкалиемия
Құрамында калий бар биологиялық белсенді қоспалармен, калий сақтаушы диуретиктермен, құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен немесе қандағы калий концентрациясының артуын туындататын басқа препараттармен (мысалы, гепаринмен) бір мезгілде қолданғанда сақтану және қандағы калий концентрациясын жиі анықтау қажет болады.
Ангионевроздық ісіну
Валсартан қабылдайтын пациенттерде тыныс жолдарының обструкциясына және/немесе бет, ерін, жұтқыншақ және/немесе тілдің ісінуіне алып келетін көмейдің және дауыс саңылауының ісінуін қамтитын ангионевроздық ісіну туралы хабарламалар бар. Осы пациенттердің кейбіреуінің сыртартқысында басқа препараттар, соның ішінде АӨФ тежегіштері туындататын ангионевроздық ісінудің дамуы жөнінде көрсетілім бар. Ангионевроздық ісіну дамитын пациенттер препаратын Агвистат® дереу тоқтату қажет және осы препаратты қайта тағайындауға болмайды.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағыларда (65 жастағы және одан асқан) жас пациенттерге тағайындалатын дозаларда пайдаланғанда препараттың екі ингредиенті де жақсы көтерімді болатындықтан, бастапқы дозаны түзету қажет емес.
Жүктілік және лактация кезеңі
Препарат жүкті болуды жоспарлайтын әйелдерге тағайындалмауы тиіс. Дәрігер әйелдіпрепарат жүктілік кезінде тағайындалғанда төнетін зор қауіптен сақтандырылуы тиіс.
Ангиотензин II рецепторларыантагонистерінің әсер ету механизмін ескерсек, ұрыққа төнетін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. РААЖ ықпал ететін АӨФ тежегіштерін II және III триместрдегі жүкті әйелдерге тағайындаудың даму үстіндегі ұрықтың зақымдануына немесе өлуіне алып келетіні белгілі. Ретроспективтік талдау деректері бойынша жүктіліктің I триместрінде АӨФ тежегіштерін қолдану ұрық пен жаңа туған нәресте патологиясының дамуымен қатар жүрді. Жүкті әйелдерде валсартан алдын ала көздеусіз қабылданғанда өздігінен түсік тастау, су аздық және жаңа туған нәрестелерде бүйрек функциясының бұзылуы дамыған жағдайлар сипатталған. Жүкті әйелдерде амлодипин қолдану деректері оның ұрыққа әсер етуін болжауға жеткіліксіз. Егер жүктілік Агвистат®препаратымен емдеу кезеңінде диагностикаланса, препаратты мүмкіндігінше тезірек тоқтату керек.
Валсартанның және/немесе амлодипиннің емшек сүтіне өтуі белгісіз. Тәжірибелік зерттеулерде валсартанның емшек сүтімен бөлініп шығуы аталатындықтан, бала емізу кезеңінде Агвистат®препаратын қолдану ұсынылмайды.
Фертильділік
Амлодипин мен валсартанның фертильділікке ықпал ету деректері жоқ.
Дәрілік заттың автокөлікті немесе қауіптілігі зор басқа механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препараттың автокөлікті басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне ықпалы туралы деректер жоқ. Бас айналудың немесе қатты қажудың болуы мүмкін екеніне байланысты,автокөлікті жүргізу және механизмдермен жұмыс кезінде сақтық шарасын қадағалау керек.
Артық дозалануы
Қазіргі уақытта препараттың артық дозалану жағдайлары жөнінде деректер жоқ.
Симптомдары: бас айналуы болатын айқын гипотензия. Амлодипинмен артық дозалану арта түсетін шеткергі вазодилатацияны және ықтималды түрде рефлекторлы тахикардияны туындатуы мүмкін.
Шок және өліммен аяқталуға дейін ұзаққа созылатын елеулі және әлеуетті жүйелі гипотензия туралы хабарланған.
Емі: егер препарат қабылдау таяуда болса, құстыру және асқазанды шаю керек. Қабылдаудан кейін бірден немесе 2 сағат бойы пайдаланғанда препараттың сіңуі едәуір төмендейді.
Препараттың артық дозалануынан туындайтын клиникалық мәнді артериялық гипотензия жүрек және тыныс алу функциясын тұрақты бақылауды, аяқ-қолды көтеріп қоюды және айналымдағы сұйықтық көлеміне және несеп шығаруға зейін қоюды қоса, жүрек-қантамыр жүйесінің жағдайына белсенді қолдау көрсетуді талап етеді.
Тамыр тонусы мен қан қысымын қалыпқа келтіру үшін оны пайдалануға қарсы көрсетілімдер болмауының ескерілуіменвазоконстриктор пайдалы болуы мүмкін.
Кальций өзекшелерінің бөгелісін жою үшін кальций глюконатын вена ішіне енгізу мақсатқа сай болады.
Валсартан мен амлодипин гемодиализ арқылы шығарылмайды.
Шығарылу түрі және қаптамасы
7 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.
4 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшағасалынады.
Сақтау шарттары
25ºС -ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептарқылы