Торговое наименование
Нурофен® для детей
Международное непатентованное название
Ибупрофен
Лекарственная форма, дозировка
Суспензия для приема внутрь апельсиновая, 100 мг/5 мл
Фармакотерапевтическая группа
Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные и противоревматические препараты, нестероидные. Пропионовой кислоты производные. Ибупрофен.
Код АТХ M01AE01
Показания к применению
Детям c 3 месяцев жизни до 12 лет в качестве симптоматического жаропонижающего и обезболивающего средства (при болевом синдроме слабой и средней степени тяжести) при следующих состояниях:
- острых респираторных заболеваниях (простуда, грипп)
- инфекционно-воспалительных заболеваниях, сопровождающихся повышением температуры тела, включая постпрививочные реакции
- головной и зубной боли
- боли в горле и при прорезывании зубов
- боли при растяжениях и других видах боли
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к действующему веществу или любому из компонентов препарата
- имеющиеся в анамнезе реакции гиперчувствительности (бронхиальная астма, ринит, отек Квинке, крапивница) в ответ на применение ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных противовоспалительных препаратов (НПВП).
- рецидивирующая пептическая язва/кровотечение в активной фазе или в анамнезе (два или более выраженных эпизодов подтвержденной язвенной болезни или кровотечения)
- наличие в анамнезе желудочно-кишечного кровотечения или перфорации, связанных с терапией НПВП
- тяжелая сердечная недостаточность, тяжелые нарушения функции почек и печени
- III триместр беременности
- наследственная непереносимость фруктозы или мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- детский возраст до 3 месяцев
- масса тела менее 5 кг
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Следует избегать одновременного применения ибупрофена со следующими лекарственными средствами:
Ацетилсалициловая кислота (аспирин): поскольку совместное применение может повысить риск возникновения побочных эффектов (за исключением низких доз ацетилсалициловой кислоты (не более 75 мг в сутки), назначенных врачом). Экспериментальные данные свидетельствуют о том, что ибупрофен может снижать дезагрегационный эффект аспирина при одновременном применении этих препаратов. Однако ограниченность этих данных и отсутствие информации об экстраполяции результатов исследований ex vivo на клиническую ситуацию свидетельствуют о недостоверности возникновения данного эффекта при регулярном применении ибупрофена, а при эпизодическом применении препарата клинически релевантного влияния на дезагрегационную способность аспирина не наблюдается.
Другие НПВП, в частности, селективные ингибиторы циклооксигеназы-2: следует избегать одновременного применения двух и более препаратов из группы НПВП из-за возможного увеличения риска возникновения побочных эффектов.
С осторожностью применять одновременно со следующими лекарственными средствами:
Антикоагулянты:НПВП могут усиливать эффект антикоагулянтов, в частности, варфарина
Антигипертензивные средства и диуретики: НПВП могут снижать эффективность препаратов этих групп. Диуретики могут повышать нефротоксичность НПВП.
Кортикостероиды:повышенный риск образования язв ЖКТ и желудочно-кишечного кровотечения.
Антиагреганты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина: повышенный риск возникновения желудочно-кишечного кровотечения.
Сердечные гликозиды:одновременное назначение НПВП и сердечных гликозидов может привести к усугублению сердечной недостаточности, снижению скорости клубочковой фильтрации и увеличению концентрации сердечных гликозидов в плазме крови.
Препараты лития:существуют данные о вероятности увеличения концентрации лития в плазме крови на фоне применения НПВП.
Метотрексат:существуют данные о вероятности увеличения концентрации метотрексата в плазме крови на фоне применения НПВП.
Циклоспорин:увеличение риска нефротоксичности при одновременном назначении НПВП и циклоспорина.
Мифепристон:прием НПВП следует начать не ранее, чем через 8-12 дней после приема мифепристона, поскольку НПВП могут снижать эффективность мифепристона.
Такролимус:при одновременном приеме НПВП и такролимуса возможно увеличение риска нефротоксичности.
Зидовудин: одновременное применение НПВП и зидовудина может привести к повышению гематотоксичности. Имеются данные о повышенном риске возникновения гемартроза и гематом у ВИЧ-инфицированных пациентов с гемофилией, получавших совместное лечение зидовудином и ибупрофеном.
Антибиотики хинолонового ряда: у пациентов, получающих совместное лечение НПВП и антибиотиками хинолонового ряда, возможно увеличение риска возникновения судорог.
Специальные предупреждения
Со стороны органов дыхания. У пациентов с бронхиальной астмой или аллергическими реакциями в анамнезе возможно развитие явлений бронхоспазма.
Заболевания соединительной ткани (например, системная красная волчанка (СКВ). Терапия ибупрофеном увеличивает риск развития асептического менингита у пациентов с СКВ и другими заболеваниями соединительной ткани.
Со стороны сердечно-сосудистой системы. Пациентам с артериальной гипертензией и/или с хронической сердечной недостаточностью в анамнезе перед применением препарата следует проконсультироваться с врачом. Препарат может вызвать задержку жидкости, повышение артериального давления (АД) и развитие отеков.
Со стороны ЖКТ.У пациентов, имеющих в анамнезе заболевания ЖКТ (например, язвенный колит, болезнь Крона), особенно у пожилых людей, высок риск развития осложнений, включая образование язв, кровотечение и прободение язвы (вплоть до летального исхода) при терапии НПВП, поэтому таким пациентам ибупрофен следует назначать с осторожностью. Причем осложнения могут развиться у пациентов и без анамнеза серьезных осложнений ЖКТ и предупреждающих симптомов. Таким пациентам следует рекомендовать терапию в самой низкой доступной дозе. Следует предупредить таких пациентов о необходимости сообщать, о любых необычных абдоминальных явлениях, особенно манифестирующих о развитии желудочно-кишечных кровотечений, в начале терапии. Рекомендуется проявлять осторожность пациентам, принимающим сопутствующие лекарственные препараты, увеличивающие риск развития язв или кровотечений, такие как пероральные кортикостероиды, антикоагулянты (варфарин, селективные ингибиторы обратного захвата серотонина) или антитромботические препараты (аспирин). Если при приеме ибупрофена, развивается желудочно-кишечное кровотечение или образование язвы, то лечение следует прекратить.
Со стороны кожных покровов.
Имеются редкие сообщения о развитии серьезных кожных реакций после применения НПВП, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз (вплоть до летального исхода). Данные реакции возникают в большинстве случаев в течение первого месяца лечения.
Сообщалось о развитии острого генерализованного экзантематозного пустулеза (AGEP) на фоне приема ибупрофенсодержащих препаратов. Следует прекратить прием препарата при первых признаках развития серьезных кожных реакций, таких как кожная сыпь, поражения слизистых оболочек или любые другие проявления гиперчувствительности.
Применение НПВП у пациентов с ветряной оспой может быть связано с повышенным риском развития тяжелых гнойных осложнений инфекционно-воспалительных заболеваний кожи и подкожно-жировой клетчатки (например, некротизирующего фасцита). В связи с этим рекомендуется избегать применения препарата при ветряной оспе.
Применение в педиатрии
Препарат применяется у детей с 3 месяцев жизни до 12 лет в качестве симптоматического жаропонижающего и обезболивающего средства. Противопоказан детям до 3 месяцев и массой тела менее 5 кг.
Во время беременности или лактации
Противопоказано применение препарата в III триместре беременности. По возможности, следует избегать применения ибупрофена в I-II триместрах беременности. Имеются данные о том, что ибупрофен в незначительных количествах может проникать в грудное молоко без каких-либо отрицательных последствий для здоровья грудного ребенка
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Не ожидается влияния на способность управлять транспортом в рекомендуемых дозах и длительности терапии.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Суточная доза препарата Нурофен® для детей составляет 20-30 мг/кг массы тела дробными дозами через каждые 6-8 часов (минимальный интервал между приемами составляет 4 часов). Для дозирования используйте мерный шприц.
Детям в возрасте:
3-6 месяцев (вес ребенка от 5 до 7,6 кг): по 2,5 мл 3 раза в течение 24 часов.
6-12 месяцев (вес ребенка от 7,7 до 9 кг): по 2,5 мл 3-4 раза в течение 24 часов.
1-3 года (вес ребенка от 10 до 16 кг): по 5,0 мл 3 раза в течение 24 часов.
4-6 лет (вес ребенка от 17 до 20 кг): по 7,5 мл 3 раза в течение 24 часов.
7-9 лет (вес ребенка от 21 до 30 кг): по 10 мл 3 раза в течение 24 часов.
10-12 лет (вес ребенка от 31 до 40 кг): по 15 мл 3 раза в течение 24 часов.
Постпрививочные реакции (постиммунизационная лихорадка)
2,5 мл (один шприц) детям в возрасте до 1 года. Детям в возрасте более 1 года, при необходимости, еще 2,5 мл (один шприц) через 6 часов.
Не применяйте более 5 мл в течение 24 часов!
Метод и путь введения
Для приема внутрь.
Использование мерного шприца:
1. Плотно вставьте шприц в горлышко флакона.
2. Хорошо взболтайте суспензию.
3. Переверните флакон вверх дном и плавно потяните поршень вниз, набирая суспензию в шприц до нужной отметки.
4. Верните флакон в исходное положение и выньте шприц, аккуратно поворачивая его.
5. Поместите шприц в ротовую полость ребенка и медленно нажимайте на поршень, плавно выпуская суспензию.
После употребления промойте шприц в теплой воде и высушите его в недоступном для ребенка месте.
Частота применения с указанием времени приема
Только для кратковременного применения. Риск возникновения побочных эффектов можно свести к минимуму, если принимать препарат в течение непродолжительного промежутка времени, в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
Длительность лечения
Не более 3-х дней в качестве жаропонижающего средства
Следует обратится за медицинской помощью детям в возрасте:
3-6 месяцев - в случае ухудшения состояния ребенка (и не позднее 24 часов), если симптомы продолжаются;
старше 6 месяцев - в случае ухудшения состояния ребенка (и не позднее 3 суток), если симптомы продолжаются.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
В детском возрасте симптомы передозировки могут возникать при приеме ибупрофена более 400 мг/кг. У взрослых дозозависимый эффект менее выражен. Период полувыведения при передозировке составляет 1,5-3 часа.
Симптомы
Симптомы передозировки могут включать тошноту, рвоту, боль в эпигастрии или, реже, диарею. Возможны звон в ушах, головная боль и желудочно-кишечные кровотечения. Симптомы более тяжелого отравления проявляются со стороны центральной нервной системы в виде сонливости, иногда – в виде возбуждения и дезориентации или комы. Изредка могут развиться судороги. При тяжелой передозировке может развиться метаболический ацидоз, а также, вследствие взаимодействия с циркулирующими в кровяном русле факторами свертывания крови, увеличение протромбинового времени. Могут наблюдаться острая почечная недостаточность и поражения печени. У пациентов с бронхиальной астмой возможно обострение астмы.
Неотложные процедуры
Лечение должно быть симптоматическим и поддерживающим, с обеспечением проходимости дыхательных путей, мониторингом функции сердца и основных показателей жизнедеятельности вплоть до стабилизации состояния пациента. Рекомендуется пероральное применение активированного угля или промывание желудка в течение одного часа после приема потенциально токсичной дозы ибупрофена. Частые или продолжительные судороги следует купировать внутривенным введением диазепама или лоразепама. При возникновении бронхоспастического приступа рекомендуется применение бронходилататоров.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Перед применением препарата Нурофен® для детей проконсультируйтесь с лечащим врачом.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Нечасто
- аллергические реакции, крапивница, кожный зуд, различные кожные
высыпания
- боль в животе, тошнота, диспепсия
- головная боль
- бронхиальная астма, обострение бронхиальной астмы и бронхоспазма
Редко
- рвота, метеоризм, диарея, запор
Очень редко
- cнижение уровня гемоглобина
- реакции гиперчувствительности тяжелой степени тяжести: отек лица, языка и гортани, одышка, тахикардия, артериальная гипотензия (анафилаксия, отек Квинке или тяжелый шок)
- пептическая язва, прободение язвы или кровотечение из желудочно-кишечного тракта (ЖКТ), мелена, рвота кровью (иногда с летальным исходом, особенно у пожилых пациентов), язвенный стоматит, гастрит, обострение язвенного колита и болезни Крона
- острая почечная недостаточность, папиллонекроз (особенно при длительном приеме), ассоциированые с повышением мочевины в сыворотке крови и отеками
- нарушения кроветворения (анемия, лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз). Первыми симптомами являются: лихорадка, боль в горле, поверхностные язвы в полости рта, гриппоподобные симптомы, выраженная слабость, необъяснимое кровотечение и появление кровоподтеков
- нарушение функций печени
- возможно развитие тяжелых форм кожных реакций, таких как буллезные реакции, включая многоформную эритему, токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса–Джонсона.
- у пациентов с предсуществующими аутоиммунными нарушениями (системная красная волчанка, смешанное заболевание соединительной ткани) во время лечения ибупрофеном наблюдались единичные случаи развития симптомов асептического менингита, такие как ригидность затылочных мышц, головная боль, тошнота, рвота, лихорадка или дезориентация.
Частота неизвестна (не может быть оценена по доступным данным)
- тяжелая кожная реакция, известная как DRESS-синдром (лекарственно-обусловленная эозинофилия с системными симптомами), проявляющийся в виде кожной сыпи, лихорадки, отека лимфатических узлов и увеличения количества эозинофилов
- острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP).
- отеки, артериальная гипертензия и сердечная недостаточность.Имеются данные о небольшом увеличении риска развития тромботических осложнений, включая инфаркт миокарда и инсульт, при приеме ибупрофена в высоких дозах (≥ 2400 мг/сутки) и при длительном курсе терапии.
- в отдельных случаях возможно обострение воспалений, вызванных инфекциями. В частности применение НПВП при ветряной оспе может привести к тяжелым инфекциям кожи и мягких тканей.
При появлении побочных эффектов следует прекратить применение препарата и обратиться к врачу.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
5 мл суспензии содержат:
активное вещество – ибупрофен 100 мг,
вспомогательные вещества: полисорбат 80, глицерин, сироп мальтитола, натрия сахаринат (сахарин), кислоты лимонной моногидрат, натрия цитрат, камедь ксантановая, натрия хлорид, домифена бромид, ароматизатор апельсиновый 2М16014, вода очищенная.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Суспензия белого или почти белого цвета сиропообразной консистенции с апельсиновым запахом.
Форма выпуска и упаковка
По 100 мл или 150 мл суспензии помещают во флакон из полиэтилентерефталата темного цвета с пробкой из полиэтилена низкой плотности с отверстием в центре для мерного шприца и полипропиленовой крышкой с контролем первого вскрытия.
По 1 флакону в комплекте с мерным шприцем вместе с инструкцией по медицинскомуприменению на казахском и русском языках помещают в картонную коробку.
Срок хранения
3 года
После первого вскрытия флакона – 6 месяцев.
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
Без рецепта
Саудалық атауы
Балаларға арналған Нурофен®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі
Апельсин дәмі бар ішуге арналған суспензия, 100 мг/5 мл
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы, стероидты емес препараттар. Пропион қышқылының туындылары. Ибуфропен.
ATХ коды М01АЕ01
Қолданылуы
3 айлықтан 12 жасқа дейінгі балаларға ауырғанды басатын және ыстықты түсіретін симптоматикалық дәрі ретінде (ауырлығы әлсіз және орташа дәрежедегі ауыру синдромында) келесі жай-күйлерде:
- жедел респираторлық ауруларда (суық тию, тұмау)
- егуден кейінгі реакцияларды қоса, дене температурасының жоғарылауымен қатар жүретін инфекциялық-қабыну ауруларында
- бас және тіс ауыруында
- тамақ ауыруында және тіс жарып шыққанда
- созылу кезіндегі ауыруларда және басқа да ауыру түрлерінде
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- әсер етуші затына немесе препараттың кез келген компонентіне жоғары сезімталдық
- анамнезде ацетилсалицил қышқылын немесе басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП ) қабылдауға жауап ретіндегі аса жоғары сезімталдық реакцияларының болуы (бронх демікпесі, ринит, Квинке ісінуі, есекжем)
- белсенді фазадағы немесе анамнездегі қайталанатын пептидтік ойық жара/қан кету (расталған ойық жара ауруының немесе қан кетудің екі немесе одан көп айқын көріністері)
- анамнезінде ҚҚСП емдеумен байланысты асқазан-ішектен қан кетулер немесе тесілулер болғанда
- жүректің ауыр жеткіліксіздігі, бүйрек және бауыр функциясының ауыр бұзылулары
- жүктіліктің III триместрі
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы
- 3 айға дейінгі балаларға
- дене салмағы 5 кг аз болса
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Ибупрофеннің келесі дәрілік заттармен бір мезгілде қолданылуына жол бермеу керек:
Ацетилсалицил қышқылы(аспирин): (дәрігер тағайындаған аспириннің төменгі дозаларын қоспағанда (тәулігіне 75 мг-ден көп емес), себебі бірге қолдану жағымсыз әсерлерінің пайда болу қаупін арттыруы мүмкін. Тәжірибелік деректер осы препараттарды бір мезгілде қабылдағанда ибупрофен аспириннің дезагрегациялық әсерін төмендетуі мүмкін екенін айғақтайды. Алайда, осы деректердің шектеулілігі және клиникалық жағдайға ex vivo зерттеу нәтижелерінің экстраполяциясы туралы ақпараттың болмауы ибупрофенді ұдайы қолданғанда осы әсердің туындауының сенімсіздігін білдіреді, ал препаратты арагідік қолданғанда аспириннің дезагрегациялық қабілетіне клиникалық релевантты әсер етуі байқалмайды.
Басқа ҚҚСП, атап айтқанда, циклооксигеназа-2 селективті тежегіштері: жағымсыз әсерлерінің туындау қаупінің арту ықтималдығына байланысты, бір мезгілде екі және одан да көп ҚҚСП тобының препараттарын қолдануға болмайды.
Келесі дәрілік заттармен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек:
Антикоагулянттар: ҚҚСП антикоагулянттардың, атап айтқанда, варфариннің әсерін күшейтуі мүмкін
Гипертензияға қарсы дәрілер және диуретиктер: ҚҚСП бұл топтағы препараттардың тиімділігін азайтуы мүмкін. Диуретиктер ҚҚСП нефроуыттылығын арттыруы мүмкін.
Кортикостероидтар: АІЖ ойық жаралары түзілуінің және асқазан-ішектен қан кетудің қаупі жоғарылайды.
Антиагреганттар және серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері: асқазан-ішектен қан кетудің туындау қаупі жоғарылайды.
Жүрек гликозидтері: ҚҚСП мен жүрек гликозидтерін бір мезгілде тағайындау жүрек жеткіліксіздігінің ушығуына, шумақтық сүзіліс жылдамдығының төмендеуіне және жүрек гликозидтері қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына алып келуі мүмкін.
Литий препараттары: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасындағы литий концентрациясының артуы ықтималдығы туралы деректер бар.
Метотрексат:ҚҚСП қолдану аясында метотрексаттың қан плазмасындағы концентрациясының артуы ықтималдығы туралы деректер бар.
Циклоспорин:ҚҚСП мен циклоспоринді бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупі артады.
Мифепристон:ҚҚСП қабылдауды мифепристон қабылдағаннан кейін 8-12 күннен ерте бастамау керек, өйткені ҚҚСП мифепристонның тиімділігін төмендетуі мүмкін.
Такролимус:ҚҚСП мен такролимусты бір мезгілде қабылдағанда нефроуыттылық қаупі жоғарылауы мүмкін.
Зидовудин:ҚҚСП мен зидовудинді бір мезгілде қолдану гематологиялық уыттылықтың жоғарылауына әкелуі мүмкін. Зидовудинмен және ибупрофенмен бірге ем қабылдаған, гемофилиясы бар АИТВ жұқтырған пациенттерде гемартроз бен гематомалардың туындау қаупінің жоғарылағаны туралы деректер бар.
Хинолондар қатарының антибиотиктері: ҚҚСП және хинолондар қатарының антибиотиктерімен бірге ем қабылдайтын пациенттерде құрысулардың туындау қаупі артуы мүмкін.
Арнайы ескертулер
Тыныс мүшелері тарапынан. Анамнезінде бронх демікпесі немесе аллергиялық реакциялары бар пациенттерде бронх түйілуі құбылысы дамуы мүмкін.
Дәнекер тіндердің аурулары (мысалы, жүйелі қызыл жегі ЖҚЖ). Ибупрофенмен емдеу ЖҚЖ немесе дәнекер тіннің басқа да аурулары бар пациенттерде асептикалық менингиттің даму қаупін арттырады.
Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан. Анамнезінде артериялық гипертензиясы және/немесе жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттер препаратты қолданар алдында дәрігермен кеңесуі қажет. Препарат сұйықтық іркілісін, артериялық қысымның (АҚ) жоғарылауын және ісінулердің дамуын туғызуы мүмкін.
АІЖ тарапынан. Анамнезінде АІЖ аурулары (мысалы, ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттерде, әсіресе егде жастағы адамдарда, ҚҚСП-мен емдеу кезінде ойық жаралардың түзілуін, ойық жарадан қан кету мен тесілуін (өліммен аяқталуға дейін) қоса, асқынулардың даму қаупі жоғары, сондықтан мұндай пациенттерге ибупрофенді сақтықпен тағайындау керек. Сонымен қатар асқынулар пациенттердің анамнезінде күрделі АІЖ асқынулары жоқ болғанда және алдын-ала симптомдарсыз да дамуы мүмкін. Мұндай пациенттерге ең төмен қолжетімді дозамен емдеуді ұсыну керек. Мұндай пациенттерге емдеудің басында кез келген, әсіресе асқазан-ішек жолынан қан кетудің дамуын білдіретін әдеттен тыс абдоминальді құбылыстар туралы хабарлау қажеттігін ескерткен жөн. Ішуге арналған кортикостероидтар, антикоагулянттар (варфарин, серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері) немесе тромбозға қарсы препараттар (аспирин) сияқты ойық жаралардың немесе қан кетудің даму қаупін арттыратын қатар жүретін дәрілік препараттарды қабылдайтын пациенттерге сақтық танытқан жөн. Егер ибупрофенді қабылдаған кезде асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жараның түзілуі дамитын болса, емдеуді тоқтату керек.
Тері жабындары тарапынан.
ҚҚСП қолданғаннан кейін эксфолиативтік дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермалық некролизді қоса (өліммен аяқталуға дейін), күрделі тері реакцияларының дамығаны туралы сирек хабарламалар бар. Мұндай реакциялар көптеген жағдайда емдеудің бірінші айы ішінде туындайды.
Құрамында ибупрофен бар препараттарды қабылдау аясында жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP) дамуы туралы хабарланған. Тері бөртпесі, шырышты қабықтардың зақымдануы және аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа көріністері пайда болуының алғашқы белгілерінде препарат қабылдауды тоқтату керек.
Желшешегі бар пациенттерде ҚҚСП қолдану тері мен теріасты шелмайының инфекциялық-қабыну ауруларының ауыр іріңді асқынуларының (мысалы, некроздаушы фасциттің) даму қаупінің жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін. Осыған байланысты, препараттың желшешек кезінде қолданылуына жол бермеу ұсынылады.
Педиатрияда қолдану
Препарат ыстықты түсіретін және ауыруды басатын симптоматикалық дәрі ретінде балаларда өмірінің 3 айлығынан бастап 12 жасқа дейін қолданылады. 3 айға дейінгі және дене салмағы 5 кг кем балаларға қолдануға болмайды.
Жүктілік және лактация кезеңі
Препаратты жүктіліктің III триместрінде қолдануға болмайды. Препаратты жүктіліктің I-II триместрлерінде қолдануға да мүмкіндігінше жол бермеген жөн. Ибупрофен емшек сүтіне емшектегі нәрестенің денсаулығына қандай да болсын кері зардапсыз аздаған мөлшерде өтуі мүмкін екені туралы мәліметтер бар.
Препараттың қөлік құралдарын және басқа қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Ұсынылған дозалары мен емдеу ұзақтығында көлікті басқару қабілетіне ықпал етеді деп күтілмейді.
Қолдану бойынша ұсынымдар
Дозалау режимі
Балаларға арналған Нурофен® препаратының тәуліктік дозасы әр 6-8 сағат сайын бөлінген дозалармен дене салмағына 20-30 мг/кг құрайды (қабылдау аралығындағы ең аз уақыт – 4 сағат). Дозалау үшін өлшегіш шприцті пайдаланыңыз.
Балаларға жасына қарай:
3-6 айлық (баланың салмағы 5-тен 7,6 кг дейін): 24 сағат ішінде 3 рет 2,5 мл-ден.
6-12 айлық (баланың салмағы 7,7-ден 9 кг дейін): 24 сағат ішінде 3-4 рет 2,5 мл-ден.
1-3 жас (баланың салмағы 10-нан 16 кг дейін): 24 сағат ішінде 3 рет 5,0 мл-ден.
4-6 жас (баланың салмағы 17-ден 20 кг дейін): 24 сағат ішінде 3 рет 7, 5 мл-ден.
7-9 жас (баланың салмағы 21-ден 30 кг дейін): 24 сағат ішінде 3 рет 10 мл-ден.
10-12 жас (баланың салмағы 31-ден 40 кг дейін): 24 сағат ішінде 3 рет 15 мл-ден.
Егуден кейінгі реакциялар (иммунизациядан кейінгі қызба)
1 жасқа дейінгі балаларға 2,5 мл (бір шприц).1 жастан асқан балаларға, қажет болған жағдайда, 6 сағаттан кейін тағы 2,5 мл (бір шприц).
24 сағат ішінде 5 мл-ден артық қолдануға болмайды!
Енгізу әдісі мен жолы
Ішке қабылдауға арналған.
Өлшегіш шприцті пайдалану:
1. Шприцті құтының аузына тығыз кигізіңіз.
2. Суспензияны жақсылап шайқаңыз.
3. Құтыны төңкеріңіз де, суспензияны шприцтің қажетті белгісіне дейін толтырғанша поршеньді төмен қарай баяу тартыңыз.
4. Құтыны бастапқы қалпына қойыңыз, ұқыпты түрде бұрай отырып, шприцті суырып алыңыз.
5. Шприцті баланың ауыз қуысына кіргізіп, суспензияны ақырын шығара отырып, поршеньді баяу басыңыз.
Пайдаланып болған соң шприцті жылы сумен жуыңыз және баланың қолы жетпейтін орында кептіріңіз.
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Тек қана қысқа мерзімдік қолдану үшін. Егер препаратты ұзаққа созылмайтын уақыт аралығында, симптомдарды жоюға қажетті ең аз тиімді дозасында қабылдаса, жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупін барынша азайтуға болады.
Емдеу ұзақтығы:
Ыстықты түсіретін дәрі ретінде 3 күннен асырмайды.
Келесі жастағы балаларда медициналық көмекке жүгіну керек:
3-6 айлық – баланың жағдайы нашарлағанда (және 24 сағаттан кешіктірмей), егер симптомдар жалғасатын болса;
6 айдан асқан - баланың жағдайы нашарлағанда (және 3 тәуліктен кешіктірмей), егер симптомдар жалғасатын болса.
Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
Балаларда артық дозалану симптомдары 400 мг/кг астам ибупрофенді қабылдаған кезде пайда болуы мүмкін. Ерсектерде дозаға тәуелді әсері аздап білінеді. Артық дозалануы кезінде жартылай шығарылу кезеңі 1,5-3 сағатты құрайды.
Симптомдары
Артық дозалану симптомдары жүрек айнуы, құсу, эпигастриядағы ауырсыну немесе сирек диарея болуы мүмкін. Құлақтың шылдауы, бас ауруы және асқазан-ішектен қан кетуі ықтимал. Аса ауыр улану симптомдары орталық жүйке жүйесі тарапынан ұйқышылдық түрінде, кейде – қозу және бағдарсыздық немесе кома түрінде көрінеді. Кейде құрысу пайда болуы мүмкін. Ауыр артық дозаланғанда метаболизмдік ацидоз, сондай-ақ қан арнасында айналатын қан ұю факторларымен өзара әрекеттесуі салдарынан протромбиндік уақыттың ұзаруы мүмкін. Бүйректің жедел жеткіліксіздігі және бауырдың зақымдануы байқалуы мүмкін. Бронх демікпесі бар пациенттерде демікпенің өршуі мүмкін.
Шұғыл емшаралар:
Тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз етумен, жүрек функциясына және пациенттің жай-күйі қалыпқа келгенше негізгі тіршілік көрсеткіштерін мониторингілеумен симптоматикалық және демеуші ем болуы тиіс. Ибупрофеннің ықтимал уытты дозасын қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде белсендірілген көмірді ішу арқылы қабылдау немесе асқазанды шаю ұсынылады. Жиі немесе ұзаққа созылған құрысуларды диазепамды немесе лоразепамды вена ішіне енгізу арқылы басу керек. Бронх түйілуі ұстамасы туындаған жағдайда бронходилататорларды қолдану ұсынылады.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алуға жүгіну бойынша ұсынымдар
Балаларға арналған Нурофен® препаратын қолданар алдында емдеуші дәрігермен кеңесіңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жиі емес:
- аллергиялық реакциялар, есекжем, терінің қышынуы, әртүрлі тері бөртпелері
- іштің ауыруы, жүрек айнуы, диспепсия
- бас ауыруы
- бронх демікпесі, бронх демікпесінің және бронх түйілуінің өршуі
Сирек:
- құсу, метеоризм, диарея, іш қату
Өте сирек:
- гемоглобин деңгейінің төмендеуі
- ауыр дәрежедегі аса жоғары сезімталдық реакциялары: беттің, тілдің және көмейдің ісінуі, ентігу, тахикардия, артериялық гипотензия (анафилаксия, Квинке ісінуі немесе ауыр шок)
- пептидтік ойық жара, ойық жараның тесілуі немесе асқазан-ішек жолынан қан кету (АІЖ), мелена, қан құсу (кейде өліммен аяқталатын, әсіресе егде жастағы пациенттерде) ойық жаралы стоматит, гастрит, ойық жаралы колиттің және Крон ауруының өршуі
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі, сарысуда мочевинаның көбеюімен және ісінулермен астасқан папиллонекроз (әсіресе ұзақ қабылдау кезінде)
- қан түзілуінің бұзылуы (анемия, лейкопения, тромбоцитопения,
панцитопения, агранулоцитоз). Бірінші симптомдары: қызба, тамақтың ауыруы, ауыз қуысындағы беткейлік ойық жаралар, тұмау тәрізді симптомдар, айқын әлсіздік, түсініксіз қан кету және қанталаудың білінуі болып табылады.
- бауыр функциясының бұзылуы
- көп формалы эритеманы, уытты эпидермалық некролизді, Стивенс-Джонсон синдромын қоса, буллезді реакциялар сияқты тері реакцияларының ауыр түрлері дамуы мүмкін
- осының алдында аутоиммундық бұзылулары болған (жүйелі қызыл жегі, дәнекер тіннің аралас аурулары) пациенттерде ибупрофенмен емдеу кезінде желке бұлшықеттерінің сіресуі, бас ауыруы, жүрек айну, құсу, қызба немесе бағдардан адасу сияқты асептикалық менингит симптомдарының бірен-саран жағдайлары байқалды.
Жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)
- DRESS-синдром ретінде белгілі ауыр тері реакциясы (жүйелік симптомдары мен дәріден болған эозинофилия), тері бөртпесі, қызба, лимфа түйіндерінің ісінуі және эозинофилдер санының артуы түрінде пайда болады
- жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP).
- - ісінулер, артериялық гипертензия және жүрек жеткіліксіздігі. Ибупрофенді жоғары дозаларда (тәулігіне ≥ 2400 мг) қабылдаған кезде және ұзақ емдеу курсында миокард инфарктісі немесе инсультті қоса, тромбоздық асқынулардың даму қаупі аздап артқаны туралы хабарлар бар.
- жекелеген жағдайларда инфекциялар туындаған қабынулар өршуі мүмкін. Атап айтқанда, желшешек кезінде ҚҚСҚ қолдану тері мен жұмсақ тіндердің ауыр инфекцияларына әкелуі мүмкін.
Жағымсыз әсерлер пайда болған жағдайда препаратты қолдануды тоқтатып, дәрігерге көріну керек.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
5 мл суспензияның құрамында:
белсенді зат – 100 мг ибупрофен,
қосымша заттар: полисорбат 80, глицерин, мальтитол шәрбаты, натрий сахаринаты (сахарин), лимон қышқылы моногидраты, натрий цитраты, ксантан шайыры, натрий хлориді, домифен бромиді, апельсин хош иістендіргіші 2М16014, тазартылған су.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Апельсин иісі бар, шәрбат тәрізді консистенциядағы ақ немесе ақ дерлік түсті суспензия.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Тығыздығы төмен полиэтиленнен жасалған, ортасында өлшегіш шприцке арналған саңылауы бар тығыны және алғаш ашылуы бақыланатын полипропилен қақпағы бар, полиэтилентерефталаттан жасалған күңгірт түсті құтыға 100 мл немесе 150 мл суспензиядан құйылған.
Өлшегіш шприцпен жиынтықтағы 1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.
Сақтау мерзімі
Сақтау мерзімі
3 жыл
Құтыны алғаш рет ашқаннан кейін - 6 ай.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы